Dzienniki Urzędowe - rok 2015 poz. 57

Na podstawie art. 71 ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2015 r. poz. 355 i 529) zarządza się, co następuje:

1) przyznawania broni palnej;

2) użytkowania broni palnej, w tym:

a) postępowanie z przyznaną bronią palną,

b) przechowywanie broni palnej,

c) nadzór nad przechowywaniem oraz utrzymaniem broni palnej i amunicji,

d) postępowanie w przypadku utraty broni palnej lub amunicji,

e) udzielanie pozwoleń na wywóz broni palnej i amunicji za granicę.

1) dyrektor biura Komendy Głównej Policji – dyrektora biura (równorzędnej komórki organizacyjnej) Komendy Głównej Policji, a także Rzecznika Prasowego Komendanta Głównego Policji oraz Audytora Wewnętrznego – Koordynatora Zespołu Audytu Wewnętrznego Komendy Głównej Policji;

2) jednostka organizacyjna Policji – Komendę Główną Policji, Centralne Biuro Śledcze Policji, komendę wojewódzką (Stołeczną) Policji, komendę powiatową (miejską, rejonową) Policji, komisariat Policji, komisariat specjalistyczny Policji, Wyższą Szkołę Policji w Szczytnie, szkołę policyjną, Centralne Laboratorium Kryminalistyczne Policji, oddział prewencji Policji, samodzielny pododdział prewencji Policji, samodzielny pododdział antyterrorystyczny Policji oraz ośrodek szkolenia Policji;

3) jednostka zaopatrująca – Komendę Główną Policji, komendę wojewódzką (Stołeczną) Policji, Wyższą Szkołę Policji w Szczytnie, szkołę policyjną, oddział prewencji Policji, samodzielny pododdział prewencji Policji;

4) jednostka szkoleniowa – Wyższą Szkołę Policji w Szczytnie, szkołę policyjną, ośrodek szkolenia Policji;

5) komórka – komórkę organizacyjną jednostki organizacyjnej Policji, której przydzielono broń palną lub w której broń palna indywidualna policjantów jest przechowywana zbiorowo lub indywidualnie;

6) policjant lub pracownik odpowiedzialny za przechowywanie broni – policjanta lub pracownika Policji odpowiedzialnego za przechowywanie, wydawanie lub przyjmowanie broni palnej indywidualnej przechowywanej zbiorowo w jednostce organizacyjnej Policji albo w komórce;

7) komórka organizacyjna jednostki zaopatrującej – komórkę organizacyjną jednostki zaopatrującej właściwą w sprawach zaopatrzenia w uzbrojenie;

8) broń palna – broń palną składającą się na uzbrojenie Policji, której wzory i typy zostały ustalone przez Komendanta Głównego Policji;

9) broń palna krótka – broń palną w postaci pistoletów i rewolwerów;

10) broń palna indywidualna – broń palną przyznawaną policjantowi zgodnie z normami wyposażenia, w tym broń palną krótką;

11) przechowywanie broni palnej – zabezpieczenie broni palnej przed dostępem do niej osób nieuprawnionych oraz utratą i zniszczeniem lub uszkodzeniem w okresie, gdy nie jest używana;

12) skrytka indywidualna – antywłamaniowa, atestowana skrytka metalowa lub kompozytowa, przeznaczona do przechowywania broni palnej indywidualnej, uniemożliwiająca dostęp do broni osobom nieuprawnionym, na stałe przytwierdzona do elementów konstrukcyjnych pomieszczenia;

13) utrata broni palnej – kradzież, zagubienie, przekazanie osobie nieuprawnionej lub zniszczenie uniemożliwiające identyfikację broni palnej;

14) wyznaczone i monitorowane wizyjnie pomieszczenia – pomieszczenia, w których zamontowane są skrytki indywidualne przeznaczone do przechowywania broni palnej indywidualnej, wyposażone w kamerę lub system kamer rejestrujących obraz, umożliwiający identyfikację osób przebywających w pomieszczeniu.

2. Szczegółowe zasady wydawania broni palnej policjantowi odbywającemu szkolenie w jednostce szkoleniowej określa kierownik tej jednostki.

3. Policjantom odbywającym szkolenie w jednostce szkoleniowej wydaje się broń palną po zaliczeniu szkolenia w zakresie obsługi i użycia broni palnej.

4. Policjantom powołanym na stanowiska Komendanta Głównego Policji, I Zastępcy Komendanta Głównego Policji albo zastępcy Komendanta Głównego Policji broń palną indywidualną przyznaje Dyrektor Biura Logistyki Policji Komendy Głównej Policji, zwanej dalej „KGP”, na podstawie decyzji o powołaniu na stanowisko.

1) Komendant Główny Policji albo osoba przez niego upoważniona dla:

a) komendanta wojewódzkiego (Stołecznego) Policji,

b) Komendanta-rektora Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie,

c) komendanta szkoły policyjnej,

d) Komendanta Centralnego Biura Śledczego Policji, zwanego dalej „CBŚP”,

e) Dyrektora Centralnego Laboratorium Kryminalistycznego Policji, zwanego dalej „CLKP”,

f) dyrektora biura KGP,

g) policjantów pełniących służbę na innych stanowiskach bezpośrednio podległych,

2) komendant wojewódzki (Stołeczny) Policji albo osoba przez niego upoważniona dla:

a) zastępców komendanta wojewódzkiego (Stołecznego) Policji; zastępcy – dla bezpośrednio podległych kierowników komórek organizacyjnych komendy wojewódzkiej (Stołecznej) Policji, zwanej dalej „KWP (KSP)”, a kierownicy tych komórek – dla podległych policjantów,

b) bezpośrednio podległych kierowników komórek organizacyjnych KWP (KSP), a kierownicy tych komórek – dla podległych policjantów,

c) podległych kierowników jednostek organizacyjnych Policji, zwanych dalej „jednostkami Policji”,

d) policjantów pełniących służbę na innych stanowiskach bezpośrednio podległych,

3) dyrektor biura KGP albo osoba przez niego upoważniona dla:

a) zastępców dyrektora biura KGP; zastępcy – dla bezpośrednio podległych kierowników komórek organizacyjnych biura KGP, a kierownicy tych komórek – dla podległych policjantów,

b) bezpośrednio podległych kierowników komórek organizacyjnych biura KGP, a kierownicy tych komórek – dla podległych policjantów,

c) policjantów pełniących służbę na innych stanowiskach bezpośrednio podległych,

4) komendant CBŚP albo osoba przez niego upoważniona dla:

a) zastępców komendanta CBŚP; zastępcy – dla bezpośrednio podległych kierowników komórek organizacyjnych CBŚP, a kierownicy tych komórek – dla podległych policjantów,

b) bezpośrednio podległych kierowników komórek organizacyjnych CBŚP, a kierownicy tych komórek – dla podległych policjantów,

c) policjantów pełniących służbę na innych stanowiskach bezpośrednio podległych,

5) dyrektor CLKP albo osoba przez niego upoważniona dla:

a) zastępców dyrektora CLKP; zastępcy – dla bezpośrednio podległych kierowników komórek organizacyjnych CLKP, a kierownicy tych komórek – dla podległych policjantów,

b) bezpośrednio podległych kierowników komórek organizacyjnych CLKP, a kierownicy tych komórek – dla podległych policjantów,

c) policjantów pełniących służbę na innych stanowiskach bezpośrednio podległych,

6) Komendant-rektor Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie, komendant szkoły policyjnej, kierownik ośrodka szkolenia Policji albo osoby przez nich upoważnione – dla policjantów pełniących służbę w jednostce szkoleniowej,

7) komendant powiatowy (miejski, rejonowy) Policji dla:

a) policjantów pełniących służbę odpowiednio w komendzie powiatowej (miejskiej, rejonowej) Policji,

b) podległych kierowników jednostek Policji,

8) komendant komisariatu specjalistycznego Policji – dla policjantów pełniących służbę w komisariacie specjalistycznym Policji,

9) komendant komisariatu Policji – dla policjantów pełniących służbę w komisariacie Policji,

10) dowódca oddziału prewencji Policji – dla policjantów pełniących służbę w oddziale prewencji Policji,

11) dowódca samodzielnego pododdziału prewencji Policji – dla policjantów pełniących służbę w samodzielnym pododdziale prewencji Policji,

12) dowódca samodzielnego pododdziału antyterrorystycznego Policji – dla policjantów pełniących służbę w samodzielnym pododdziale antyterrorystycznym Policji

– zwany dalej „przełożonym”.

2. Wzór wniosku o przyznanie albo wymianę broni palnej indywidualnej określa załącznik nr 1 do zarządzenia.

3. Termin ważności wniosku o przyznanie albo wymianę broni palnej indywidualnej, podpisanego przez przełożonego, o którym mowa w ust. 1, wynosi 30 dni od dnia podpisania wniosku.

2. Można odstąpić od sprawdzenia wiedzy policjanta w zakresie, o której mowa w ust. 1, jeżeli policjantowi przyznaje się broń palną krótką nie później niż przed upływem 12 miesięcy od dnia ukończenia szkolenia zawodowego podstawowego lub któremu ponownie przyznaje się broń palną tego samego typu.

3. Sprawdzenie wiedzy policjanta lub odstąpienie od jej sprawdzenia odnotowuje się we wniosku o przyznanie albo wymianę broni palnej indywidualnej.

4. W przypadku stwierdzenia niewystarczającego poziomu wiedzy policjanta w zakresie, o którym mowa w ust. 1, policjantowi nie wydaje się broni palnej indywidualnej i zobowiązuje się go do uzupełnienia tej wiedzy oraz wskazuje się ponowny termin przystąpienia do jej sprawdzenia. O tym fakcie powiadamia się przełożonego, który wystąpił z wnioskiem o przyznanie albo wymianę broni palnej indywidualnej.

5. W przypadku wymiany broni palnej indywidualnej, ze względu na jej eksploatacyjne zużycie lub uszkodzenie na broń tego samego typu, nie stosuje się przepisów

§ 4. Kierownik komórki organizacyjnej jednostki zaopatrującej albo osoba przez niego wyznaczona wystawia dowody materiałowe na zdanie oraz wydanie broni i dokonuje w dowodach materiałowych i na koncie osobistym policjanta adnotacji o wymianie broni ze względu na jej eksploatacyjne zużycie lub uszkodzenie.

6. Wymiany typu przyznanej policjantowi broni palnej indywidualnej można dokonać w przypadku wprowadzenia do użytku służbowego nowego modelu broni palnej lub zmiany wykonywanych zadań służbowych, stosując odpowiednio przepisy § 4.

2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach broń palną i amunicję policjanta, o którym mowa w ust. 1, zdaje w jednostce zaopatrującej bezpośredni przełożony policjanta albo osoba przez niego upoważniona.

3. W przypadku ustania stosunku służbowego z powodu śmierci policjanta broń palną i amunicję zdaje w jednostce zaopatrującej bezpośredni przełożony policjanta albo osoba przez niego upoważniona.

4. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do policjanta:

1) delegowanego do czasowego pełnienia służby w innej jednostce Policji lub w innej miejscowości;

2) przeniesionego do pełnienia służby w innej jednostce Policji lub w innej miejscowości, jeżeli przeniesienie to nie powoduje zmiany jednostki zaopatrującej;

3) któremu powierzono pełnienie obowiązków służbowych na innym stanowisku w tej samej miejscowości.

5. Policjant oddelegowany do pełnienia zadań służbowych poza Policją w kraju i za granicą oraz policjant delegowany do pełnienia służby poza granicami państwa zdaje broń palną indywidualną wraz z amunicją w jednostce zaopatrującej, która ją wydała, najpóźniej w dniu bezpośrednio poprzedzającym to oddelegowanie lub delegowanie.

6. Policjant przeniesiony do dyspozycji przełożonego właściwego w sprawach osobowych zdaje broń palną indywidualną wraz z amunicją w jednostce zaopatrującej, która ją wydała, najpóźniej w dniu bezpośrednio poprzedzającym to przeniesienie.

7. Przepisu ust. 6 nie stosuje się do policjanta przenoszonego w ramach tej samej jednostki zaopatrującej.

8. Policjant, któremu udzielono urlopu wychowawczego lub bezpłatnego, w wymiarze powyżej 30 dni, zdaje broń palną indywidualną wraz z amunicją w jednostce zaopatrującej, która ją wydała, najpóźniej w dniu bezpośrednio poprzedzającym rozpoczęcie urlopu.

9. Broń palną indywidualną wraz z amunicją policjanta zawieszonego w czynnościach służbowych, tymczasowo aresztowanego lub którego zachowanie budzi uzasadnione podejrzenie, że może użyć broni palnej niezgodnie z przepisami lub doprowadzić do jej utraty, albo w innych uzasadnionych przypadkach przełożony, o którym mowa w § 4 ust. 1, albo osoba przez niego upoważniona, zdaje niezwłocznie w jednostce zaopatrującej, która ją wydała.

2. Broń palną, o której mowa w ust. 1, wydaje się na czas wykonywania zadań służbowych do użytkowania policjantom, którzy ukończyli szkolenie dotyczące obsługi i użycia danego typu broni palnej.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do policjanta pełniącego służbę bez broni na podstawie odrębnych przepisów.

2. Policjant pełniący służbę w ubiorze cywilnym ma obowiązek nosić broń palną krótką wraz z przydzieloną amunicją w miejscu niewidocznym dla otoczenia, w sposób zapewniający sprawne i szybkie jej dobycie oraz bezpieczne przenoszenie, jeżeli kierownik jednostki Policji nie wyda innego polecenia.

3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do policjantów jednostek i komórek antyterrorystycznych oraz policjantów wykonujących czynności operacyjno-rozpoznawcze, którzy mogą nosić broń palną w sposób umożliwiający optymalne jej wykorzystanie podczas wykonywania zadań służbowych.

1) zachować szczególne środki ostrożności, aby broń palna nie dostała się w ręce osób nieuprawnionych;

2) przestrzegać zasad przechowywania broni palnej, o których mowa w § 12–20;

3) broń palną nosić bez wprowadzania naboju do komory nabojowej i zabezpieczoną, jeśli konstrukcja broni na to pozwala;

4) systematycznie czyścić i konserwować broń palną, a w przypadku stwierdzenia uszkodzenia tej broni niezwłocznie zawiadomić o tym bezpośredniego przełożonego w celu dokonania jej naprawy lub wymiany.

2. Policjant może nosić broń palną z wprowadzonym nabojem do komory nabojowej wyłącznie wtedy, gdy zachodzą szczególne okoliczności uzasadniające takie postępowanie, przy zachowaniu szczególnych warunków bezpieczeństwa.

3. Broń palną, o której mowa w ust. 2, należy niezwłocznie rozładować po ustaniu przyczyny jej załadowania przy zachowaniu szczególnych warunków bezpieczeństwa.

1) udostępniania broni palnej osobom nieuprawnionym;

2) dokonywania przeróbek i napraw broni palnej oraz amunicji we własnym zakresie;

3) posiadania przy sobie broni palnej podczas:

a) prywatnego udziału w imprezach masowych,

b) spożywania napojów alkoholowych oraz przyjmowania środków odurzających, substancji psychotropowych, środków działających podobnie do alkoholu, a także po ich spożyciu lub przyjęciu,

c) leczenia szpitalnego lub sanatoryjnego oraz zwolnienia lekarskiego;

4) posiadania przy sobie broni palnej w innych okolicznościach niż wymienione w pkt 3, które mogą doprowadzić do jej utraty lub uzyskania do niej dostępu przez osobę nieuprawnioną lub użycia jej w sposób niezgodny z przepisami prawa.

2. W uzasadnionych przypadkach przełożony, o którym mowa w § 4 ust. 1, może wyrazić pisemną zgodę na posiadanie przez podległych policjantów broni palnej krótkiej w okolicznościach wymienionych w ust. 1 pkt 3 lit. c, jeżeli jest to uzasadnione ważnymi względami służbowymi.

2. Broń palną indywidualną inną, niż broń palna krótka, przechowuje się w jednostce Policji albo komórce, w której funkcjonuje całodobowa służba dyżurna lub ochrona fizyczna obiektu.

3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do policjanta w służbie przygotowawczej oraz osób odbywających ćwiczenia w jednostkach Policji na podstawie przydziałów organizacyjno-mobilizacyjnych, którym wydano broń palną na czas tych ćwiczeń.

4. Kierownik jednostki Policji może wyrazić zgodę na przechowywanie broni palnej krótkiej przez policjanta w służbie przygotowawczej w swoim miejscu zamieszkania wyłącznie w przypadku:

1) braku całodobowej służby dyżurnej w jednostce Policji;

2) pełnienia służby w rejonie znacznie oddalonym od jednostki Policji;

3) zamieszkiwania policjanta w rejonie szczególnie zagrożonym, co może mieć negatywny wpływ na bezpieczeństwo własne policjanta lub członków jego rodziny.

2. Przełożony, o którym mowa w § 4 ust. 1:

1) zapewnia policjantom warunki bezpiecznego przechowywania broni palnej indywidualnej w jednostce Policji albo komórce;

2) wyznacza policjanta lub pracownika odpowiedzialnego za przechowywanie broni, gdy broń ta ma być przechowywana zbiorowo.

1) broń palną, w tym również broń palną indywidualną przechowywaną zbiorowo, w:

a) pomieszczeniach zajmowanych przez dyżurnego jednostki Policji albo komórki,

b) wyznaczonym pomieszczeniu użytkowanym przez jednostkę Policji albo komórkę przystosowanym do przechowywania broni palnej;

2) broń palną indywidualną przechowywaną indywidualnie, w:

a) pomieszczeniu służbowym policjanta w użytkowanej przez niego indywidualnie szafie metalowej, z tym że w przypadku użytkowania szafy metalowej przez więcej niż jednego policjanta broń palną przechowuje się w osobnych skarbczykach lub kasetach metalowych na stałe przytwierdzonych do elementów konstrukcyjnych szafy,

b) wyznaczonych i monitorowanych wizyjnie pomieszczeniach.

2. W wyznaczonych i monitorowanych wizyjnie pomieszczeniach zarejestrowany obraz jest przechowywany przez okres co najmniej 3 miesięcy.

3. W pomieszczeniach służbowych Policji, a także w pomieszczeniach użytkowanych przez Policję będących w dyspozycji innych podmiotów, które nie są chronione fizycznie, w uzasadnionych przypadkach dopuszcza się przechowywanie broni palnej krótkiej, pod warunkiem że pomieszczenia te są wyposażone w urządzenia sygnalizujące nieuprawnione wejście oraz posiadają bezpośrednie połączenie tych urządzeń z najbliższą jednostką Policji, w której jest pełniona całodobowo służba dyżurna, a broń palna krótka jest umieszczona w zamykanej i oplombowanej szafie metalowej lub skrytce indywidualnej. W przypadku zaistnienia potrzeby kierownik jednostki Policji, mając na uwadze zapewnienie właściwego zabezpieczenia przechowywanej broni, podejmuje decyzję o wyposażeniu pomieszczenia w dodatkowe urządzenia zabezpieczające.

4. W czasie przemieszczania oddziałów i pododdziałów Policji w miejsce działań, jeżeli nie zachodzi potrzeba posiadania przez policjanta broni palnej przy sobie, broń palną można przewozić w przystosowanych do tego skrzyniach metalowych, drewnianych obitych blachą lub innych opakowaniach przystosowanych do jej przechowywania, posiadających możliwość plombowania i zamykania na zamki, kłódki, linki lub w podobny sposób, będących pod stałym nadzorem.

5. Skrzynie lub inne opakowania z bronią palną, o których mowa w ust. 4, mogą być zdeponowane w jednostkach Policji.

6. Policjanci delegowani do czasowego pełnienia służby w innej jednostce Policji lub w innej miejscowości mogą przechowywać broń palną krótką w jednostce Policji właściwej ze względu na miejsce czasowego pełnienia służby.

2. Podstawą do przyjęcia broni palnej indywidualnej na przechowanie zbiorowe do pomieszczeń, o których mowa w § 15 ust. 1 pkt 1, jest wykaz policjantów przechowujących zbiorowo broń palną indywidualną w jednostce Policji albo komórce, sporządzony przez policjanta lub pracownika odpowiedzialnego za przechowywanie broni albo inną osobę wyznaczoną przez kierownika jednostki Policji. Wzór wykazu policjantów przechowujących zbiorowo broń palną indywidualną w jednostce Policji albo komórce określa załącznik nr 2 do zarządzenia.

3. Wykaz policjantów przechowujących broń w swoim miejscu zamieszkania albo w sposób określony w § 15 ust. 1 pkt 2 sporządza policjant lub pracownik odpowiedzialny za przechowywanie broni albo inna osoba wyznaczona przez kierownika jednostki Policji. Wzór wykazu policjantów przechowujących broń palną indywidualną w swoim miejscu zamieszkania albo w sposób określony w § 15 ust. 1 pkt 2 określa załącznik nr 3 do zarządzenia.

4. Wykazy, o których mowa w ust. 2 i 3, opracowuje się do dnia 15 stycznia każdego roku oraz aktualizuje na bieżąco stosownie do zachodzących zmian.

5. Wykaz, o którym mowa w ust. 2, umieszczony w książce wydania broni stanowi podstawę do rozliczenia się z przyjętej na przechowanie broni palnej indywidualnej.

2. Broń palną przechowywaną w pomieszczeniu, o którym mowa w § 15 ust. 1 pkt 1 lit. b, przyjmuje na przechowanie i wydaje policjantom policjant lub pracownik odpowiedzialny za przechowywanie broni.

3. Osoby, o których mowa w ust. 1 i 2, ewidencjonują każdorazowe wydanie i przyjęcie broni palnej w książce wydania broni, przechowywanej razem z bronią palną, a w przypadku niedokonania przez policjanta zwrotu broni palnej w terminie lub stwierdzenia innych nieprawidłowości mają obowiązek niezwłocznego poinformowania o tym fakcie bezpośredniego przełożonego. Wzór książki wydania broni określa załącznik nr 4 do zarządzenia.

4. Policjanci przechowujący broń palną indywidualną w miejscu pełnienia służby w użytkowanej przez siebie szafie metalowej albo skrytce indywidualnej oraz policjanci przechowujący broń palną krótką w swoim miejscu zamieszkania:

1) w szczególnie uzasadnionych przypadkach, po pisemnym poinformowaniu kierownika jednostki Policji albo komórki, mogą tę broń przechowywać w pomieszczeniach, o których mowa w § 15 ust. 1 pkt 1;

2) zdają tę broń do depozytu w pomieszczeniach, o których mowa w § 15 ust. 1 pkt 1, przed planowanym udaniem się na leczenie szpitalne lub sanatoryjne, z zastrzeżeniem § 11 ust. 2, oraz przed udaniem się na urlop macierzyński, dodatkowy urlop macierzyński, urlop na warunkach urlopu macierzyńskiego, dodatkowy urlop na warunkach urlopu macierzyńskiego lub urlop rodzicielski.

5. Broń palna indywidualna oddana do depozytu w pomieszczeniach, o których mowa w § 15 ust. 1 pkt 1, jest wydawana policjantowi po okazaniu legitymacji służbowej.

6. Jeżeli policjant nie może osobiście zrealizować obowiązku zdania broni palnej indywidualnej, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, oraz w przypadku braku zgody określonej w § 11 ust. 2, bezpośredni przełożony policjanta podejmuje działania w celu jej zdania do depozytu w pomieszczeniach, o których mowa w § 15 ust. 1 pkt 1.

7. Kierownik jednostki Policji zapewnia warunki do przyjęcia broni palnej do depozytu w pomieszczeniu zajmowanym przez dyżurnego jednostki Policji od:

1) policjantów z innych jednostek Policji, przy czym broń taką przyjmuje się i wydaje w każdym czasie;

2) funkcjonariuszy innych służb mundurowych, w tym zagranicznych, współdziałających z Policją na mocy odrębnych przepisów, w tym przepisów Unii Europejskiej lub wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych, przy czym broń taką przyjmuje się i wydaje na zasadach obowiązujących w Policji.

8. Przyjęcie broni palnej do depozytu dokumentuje się w książce depozytu broni, której wzór określa załącznik nr 5 do zarządzenia.

9. W przypadku alarmu broń palną można wydawać według uprzednio przygotowanego wykazu broni palnej przeznaczonej do pobrania przez policjantów w czasie alarmu. Wykaz ten jest przechowywany wraz z książką wydania broni. Zasadność przygotowania wykazu stwierdza kierownik jednostki Policji albo komórki. Wzór wykazu broni palnej przeznaczonej do pobrania przez policjantów w czasie alarmu określa załącznik nr 6 do zarządzenia.

10. Jeżeli broń palna jest przechowywana w pomieszczeniu zajmowanym przez dyżurnego jednostki Policji albo komórki, to dyżurny przyjmujący służbę w obecności dyżurnego przekazującego służbę wpisuje do książki przebiegu służby liczbę broni i amunicji faktycznie przechowywanej i wydanej do użytkowania – po zweryfikowaniu z wykazem, o którym mowa w § 16 ust. 2, i książką wydania broni oraz książką depozytu broni. Dopuszcza się możliwość dokumentowania liczby przechowywanej broni palnej i amunicji w formie elektronicznej.

2. W szafach metalowych oraz boksach, o których mowa w ust. 1, broń palną układa się w pojemnikach, kasetkach lub na stojakach przystosowanych do danego rodzaju broni palnej, wyposażonych w gniazda oraz zaopatrzonych w napisy informujące o liczbie porządkowej w wykazie, o którym mowa w § 16 ust. 2, rodzaju, serii i numerze tej broni. W przypadku broni palnej indywidualnej wpisuje się dodatkowo stopień oraz imię i nazwisko użytkownika tej broni.

3. Szafy metalowe oraz boksy, o których mowa w ust. 1, a także pomieszczenia, o których mowa w § 15 ust. 1 pkt 1 lit b, powinny być każdorazowo zamykane i plombowane przez dyżurnego jednostki Policji albo komórki, albo policjanta lub pracownika odpowiedzialnego za przechowywanie broni.

4. Klucze do szaf metalowych, boksów oraz pomieszczeń, o których mowa w ust. 1, przechowuje dyżurny jednostki Policji albo komórki, albo policjant lub pracownik odpowiedzialny za przechowywanie broni w miejscu uniemożliwiającym nieuprawnionym osobom wejście w ich posiadanie.

5. Komplet zapasowy kluczy, o których mowa w ust. 4, oraz do skrytek indywidualnych przechowuje dyżurny jednostki Policji albo komórki, a w przypadku braku służby dyżurnej przechowuje się go w miejscu określonym przez kierownika jednostki Policji albo komórki, w zaplombowanym woreczku lub pojemniku.

2. Broń palną przechowuje się odbezpieczoną, jeżeli warunki techniczne jej użytkowania to przewidują.

3. Amunicja do broni palnej powinna być przechowywana w sposób umożliwiający jej szybkie przeliczenie lub wydanie.

4. Zabrania się przechowywania amunicji w magazynkach nabojowych do broni palnej.

5. Od zakazu określonego w ust. 4 można odstąpić, jeżeli względy służbowe wskazują na potrzebę szybkiego pobrania broni palnej gotowej do użycia.

6. W przypadkach, o których mowa w ust. 5, należy okresowo, w przerwach pomiędzy pobieraniem broni, rozładowywać magazynek w celu zwolnienia napiętej sprężyny donośnika naboju.

1) udziału w zajęciach szkoleniowych z wykorzystaniem broni palnej;

2) zarządzenia alarmu w jednostce Policji albo komórce;

3) okresowej konserwacji broni palnej;

4) udziału w zawodach strzeleckich;

5) indywidualnego szkolenia strzeleckiego.

2. Kierownik jednostki Policji albo komórki zapewnia miejsce do bezpiecznego ładowania oraz rozładowania i okresowej konserwacji broni palnej.

3. Policjant przechowujący broń palną indywidualną w pomieszczeniach, o których mowa w § 15 ust. 1 pkt 1, jest obowiązany zdać tę broń na przechowanie niezwłocznie po zakończeniu pełnienia służby lub zakończeniu czynności, o których mowa w ust. 1.

1) dyżurny jednostki Policji albo komórki – codziennie w zakresie broni palnej przechowywanej w pomieszczeniu zajmowanym przez dyżurnego, przy czym wynik sprawdzenia wpisuje do książki przebiegu służby;

2) policjant lub pracownik odpowiedzialny za przechowywanie broni – codziennie, przy czym w przypadku nieotwierania pomieszczenia lub szafy z bronią palną sprawdza tylko stan zamknięć i plomb;

3) bezpośredni przełożony policjanta – nie rzadziej niż raz na trzy miesiące w zakresie broni palnej indywidualnej;

4) komisja wyznaczona przez kierownika jednostki Policji albo dyrektora biura KGP do sprawdzenia numerów i liczby broni palnej – raz w roku.

2. Bezpośredni przełożony policjanta nie rzadziej niż raz na trzy miesiące przeprowadza w jednostce Policji albo komórce sprawdzenie broni palnej krótkiej, która jest przechowywana przez policjantów w swoim miejscu zamieszkania, w zakresie faktu jej posiadania, stanu utrzymania oraz liczby amunicji.

3. Kierownik jednostki Policji i dyrektor biura KGP może wyznaczyć policjanta do przeprowadzenia sprawdzenia broni palnej, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 i ust. 2, policjantów bezpośrednio mu podległych.

4. Przeprowadzenie sprawdzeń, o których mowa w ust. 1 i 2, z wyjątkiem czynności codziennych, odnotowuje się w książce nadzoru nad bronią palną, znajdującej się w miejscu zbiorowego przechowywania broni palnej. Wzór książki nadzoru nad bronią palną określa załącznik nr 7 do zarządzenia.

1) szczegółowo wyjaśniać i wykorzystywać do celów szkoleniowych stwierdzone fakty:

a) niedbalstwa lub lekkomyślności w noszeniu oraz przechowywaniu broni palnej,

b) nieostrożnego lub lekkomyślnego obchodzenia się z bronią palną lub nieuzasadnionego jej użycia, w wyniku którego nastąpiło uszkodzenie ciała lub śmierć osoby,

c) utraty broni palnej;

2) nie przydzielać broni palnej, a przydzieloną niezwłocznie odebrać i uniemożliwić dostęp do niej policjantom:

a) których zachowanie budzi uzasadnione podejrzenie, że mogą użyć broni palnej niezgodnie z przepisami lub doprowadzić do jej utraty,

b) zawieszonym w czynnościach służbowych,

c) w innych uzasadnionych przypadkach, które stwarzają podstawy do podjęcia takiej decyzji.

2. Przełożony, o którym mowa w § 4 ust. 1, jest obowiązany nadzorować terminowe zdawanie broni palnej wraz z amunicją w jednostce zaopatrującej.

3. Przełożony, o którym mowa w § 4 ust. 1, oprócz czynności wymienionych w ust. 1 i 2, może podejmować inne działania mające na celu skuteczne przeciwdziałanie zjawiskom nieprzestrzegania zasad przechowywania i użytkowania broni palnej.

2. Dyżurny jednostki Policji niezwłocznie podejmuje niezbędne czynności zmierzające do odnalezienia broni palnej lub amunicji oraz powiadamia dyżurnego właściwej KWP (KSP) o fakcie utraty broni palnej lub amunicji, dokumentując zgłoszenie i podjęte czynności w formie notatki służbowej, podając dane określone w ust. 1.

3. Dyżurny KWP (KSP) o utracie broni palnej lub amunicji powiadamia dyżurnego KGP, a kopię notatki, o której mowa w ust. 2, przekazuje kierownikom komórek organizacyjnych KWP (KSP) właściwym w sprawach kryminalnych, zaopatrzenia oraz kontroli.

4. Niezależnie od powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, policjant składa bezpośredniemu przełożonemu pisemny raport zawierający szczegółowe dane dotyczące okoliczności utraty broni palnej lub amunicji kierowany do:

1) Komendanta Głównego Policji – w przypadku policjantów pełniących służbę w KGP;

2) komendanta wojewódzkiego (Stołecznego) Policji – w przypadku policjantów pełniących służbę w KWP (KSP), komendzie powiatowej (miejskiej, rejonowej) Policji, komisariacie Policji, komisariacie specjalistycznym Policji, oddziale prewencji Policji, samodzielnym pododdziale prewencji Policji oraz samodzielnym pododdziale antyterrorystycznym Policji;

3) komendanta CBŚP – w przypadku policjantów pełniących służbę w CBŚP;

4) dyrektora CLKP – w przypadku policjantów pełniących służbę w CLKP;

5) kierownika jednostki szkoleniowej – w przypadku policjantów pełniących służbę w Wyższej Szkole Policji w Szczytnie, szkole policyjnej i ośrodku szkolenia Policji.

5. Dyrektor biura KGP oraz kierownicy jednostek Policji, o których mowa w ust. 4 pkt 2–5, powiadamiają o utracie broni palnej lub amunicji Dyrektora Biura Logistyki Policji KGP.

1) broń palną indywidualną i amunicję do niej w liczbie określonej w odrębnych przepisach;

2) broń palną i amunicję służącą do celów szkoleniowych w ramach odbywanych ćwiczeń międzynarodowych;

3) inne urządzenia przeznaczone do miotania pocisków.

2. Przepisów ust. 1 nie stosuje się w sytuacjach wymagających podjęcia czynności o charakterze nagłym, przy realizacji których nie jest możliwe uzyskanie pozwolenia Komendanta Głównego Policji z właściwym wyprzedzeniem czasowym.

3. W celu uzyskania pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, z pisemnym wnioskiem występują odpowiednio:

1) komendant wojewódzki (Stołeczny) Policji;

2) dyrektor biura KGP;

3) Komendant CBŚP;

4) Dyrektor CLKP;

5) kierownik jednostki szkoleniowej.

4. Przepisów ust. 1–3 nie stosuje się w przypadku czynności podejmowanych przez policjantów na podstawie art. 40 i 41 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. między Rządami Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach (Dz. Urz. WE L239 z 29.09.2000 r., str. 19, Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 19, t. 2, str. 9, ze zm.), a także art. 145h ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji oraz umów międzynarodowych przewidujących wykonywanie czynności służbowych przez uzbrojonych policjantów.

Załączniki do zarządzenia nr 24 Komendanta Głównego Policji
z dnia 21 lipca 2015 r.

Załącznik nr 1

WZÓR – WNIOSEK O PRZYZNANIE/WYMIANĘ BRONI PALNEJ INDYWIDUALNEJ

Załącznik nr 2

WZÓR – WYKAZ POLICJANTÓW PRZECHOWUJĄCYCH ZBIOROWO BROŃ PALNĄ INDYWIDUALNĄ

Załącznik nr 3

WZÓR – WYKAZ POLICJANTÓW PRZECHOWUJĄCYCH BROŃ PALNĄ INDYWIDUALNĄ W MIEJSCU ZAMIESZKANIA ALBO POMIESZCZENIU SŁUŻBOWYM W UŻYTKOWANEJ INDYWIDUALNIE SZAFIE METALOWEJ, ALBO WYZNACZONYCH I MONITOROWANYCH WIZYJNIE POMIESZCZENIACH

Załącznik nr 4

WZÓR – KSIĄŻKA WYDANIA BRONI

Załącznik nr 5

WZÓR – KSIĄŻKA DEPOZYTU BRONI

Załącznik nr 6

WZÓR – WYKAZ BRONI PALNEJ PRZEZNACZONEJ DO POBRANIA PRZEZ POLICJANTÓW W CZASIE ALARMU

Załącznik nr 7

WZÓR – KSIĄŻKA NADZORU NAD BRONIĄ PALNĄ