REKLAMA
Akty ujednolicone - rok 2003 nr 345 poz. 64
DYREKTYWA 2003/71/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
z dnia 4 listopada 2003 r.
w sprawie prospektu emisyjnego publikowanego w związku z publiczną ofertą lub dopuszczeniem do obrotu papierów wartościowych i zmieniająca dyrektywę 2001/34/WE
Dziennik Urzędowy nr L 345 31/12/2003 s.64
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 44 i 95,
uwzględniając wniosek Komisji(1),
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno–Społecznego(2),
uwzględniając opinię Europejskiego Banku Centralnego(3),
stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu(4),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Dyrektywy Rady 80/390/EWG z dnia 17 marca 1980 r. koordynująca wymagania dotyczące sporządzania, kontroli i rozpowszechniania szczegółowych danych notowań publikowanych w celu dopuszczenia papierów wartościowych do publicznych notowań giełdowych(5) i 89/298/EWG z dnia 17 kwietnia 1989 r. w sprawie koordynacji wymagańdotyczących sporządzania, szczegółowej kontroli i rozpowszechniania prospektów emisyjnych publikowanych w związku z publiczną ofertą sprzedaży zbywalnych papierów wartościowych(6) zostały przyjęte przed laty i wprowadziły częściowy i złożony mechanizm wzajemnego uznawania, który nie jest w stanie osiągnąć celu w postaci pojedynczego zezwolenia przewidzianego w niniejszej dyrektywie. Dyrektywy te powinny zostać ulepszone, uaktualnione i zebrane w tekst jednolity.
(2) W międzyczasie dyrektywa 80/390/EWG została włączona do dyrektywy 2001/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 maja 2001 r. w sprawie dopuszczenia papierów wartościowych do publicznych notowań giełdowych oraz zakresu informacji dotyczących papierów wartościowych podlegających obowiązkowi publikacji(7), która z kolei skodyfikowała kilka dyrektyw z dziedziny papierów wartościowych notowanych na giełdzie.
(3) Jednakże, do celów spójności właściwe jest zebranie przepisów dyrektywy 2001/34/WE pochodzących z dyrektywy 80/390/EWG wspólnie z dyrektywą 89/298/EWG i odpowiednia zmiana dyrektywy 2001/34/WE.
(4) Niniejsza dyrektywa zapewniając emitentowi pojedyncze zezwolenie stwarza kluczowy instrument do urzeczywistnienia rynku wewnętrznego zgodnie z harmonogramem w komunikatach Komisji „Plan działań w sprawie kapitału ryzyka” i „Stanowienie ram dla rynku finansowego: plan działań” umożliwiając możliwie najszerszy dostęp do kapitału inwestycyjnego na podstawie wspólnotowej, w tym także dla małych i średnich przedsiębiorstw (MSP) i nowopowstałych przedsiębiorstw.
(5) Dnia 17 lipca 2000 r. Rada powołała Komitet Mędrców ds. Regulacji Europejskiego Rynku Papierów Wartościowych. W swoim wstępnym sprawozdaniu z dnia 9 listopada 2000 r. Komitet podkreślił brak ustalonej definicji publicznej oferty papierów wartościowych, co powoduje, że ta sama operacja w niektórych Państwach Członkowskich uważana jest za sprzedaż pakietu akcji inwestorowi instytucjonalnemu, a w innych nie; obecny system zniechęca przedsiębiorstwa do zbierania kapitału na podstawie wspólnotowej i tym samym do faktycznego uzyskiwania dostępu do dużego, płynnego i zintegrowanego rynku finansowego.
(6) W swoim sprawozdaniu końcowym z dnia 15 lutego 2001 r. Komitet Mędrców zaproponował wprowadzenie nowych technik legislacyjnych opartych na podejściu czteropoziomowym, a mianowicie: zasady ramowe, środki wykonawcze, współpraca i stosowanie. Poziom pierwszy, dyrektywa, powinien ograniczać się do szerokich zasad „ramowych”, podczas gdy poziom drugi powinien zawierać środki wykonawcze o charakterze technicznym przyjmowane przez Komisję przy wsparciu komitetu.
(7) Szczyt Rady Europejskiej w Sztokholmie w dniach 23-24 marca 2001 r. przyjął sprawozdanie końcowe Komitetu Mędrców i zaproponował czteropoziomowe podejście, aby proces wspólnotowej legislacji w zakresie papierów wartościowych stał się bardziej efektywny i przejrzysty.
(8) Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 5 lutego 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie prawodawstwa w zakresie usług finansowych także przyjęła sprawozdanie Komitetu Mędrców, na podstawie uroczystego oświadczenia Komisji przed Parlamentem złożonego tego samego dnia oraz listu z dnia 2 października 2001 r. skierowanego przez Komisarza ds. Rynku Wewnętrznego do przewodniczącego Komisji ds. Gospodarczych i Pieniężnych Parlamentu, w celu zabezpieczenia roli Parlamentu Europejskiego w tym procesie.
(9) Zgodnie z ustaleniami Rady Europejskiej w Sztokholmie środki wykonawcze na poziomie 2 powinny być wykorzystywane częściej w celu zapewnienia, aby przepisy techniczne były odpowiednio dostosowane do nowych rozwiązań rynkowych i nadzorczych oraz powinny zostać ustalone terminy dla wszystkich etapów poziomu 2.
(10) Celem niniejszej dyrektywy i jej środków wykonawczych jest zapewnienie ochrony inwestora i sprawności rynku, zgodnie z wysokimi standardami regulacyjnymi przyjętymi przez odpowiednie gremia międzynarodowe.
(11) Niekapitałowe papiery wartościowe emitowane przez Państwo Członkowskie lub przez władze regionalne lub lokalne Państwa Członkowskiego, przez międzynarodowe organy o charakterze publicznym, których członkiem jest jedno lub więcej Państwo Członkowskie, przez Europejski Bank Centralny, lub przez banki centralne Państw Członkowskich nie wchodzą w zakres niniejszej dyrektywy i w ten sposób niniejsza dyrektywa nie ma na nie wpływu; wyżej wymienieni emitenci takich papierów wartościowych mogą jednakże, wedle własnego uznania, sporządzać prospekty emisyjne zgodnie z niniejszą dyrektywą.
(12) Dla zapewnienia ochrony inwestorów konieczne jest również objęcie w pełnym zakresie kapitałowych i niekapitałowych papierów wartościowych objętych publiczną ofertą lub dopuszczonych do obrotu na rynkach regulowanych zgodnie z definicją w dyrektywie Rady 93/22/EWG z dnia 10 maja 1993 r. w sprawie usług inwestycyjnych w zakresie papierów wartościowych(8), więc nie tylko papierów wartościowych, które zostały dopuszczone do urzędowych notowań giełdowych. Szeroka definicja papierów wartościowych w niniejszej dyrektywie obejmująca warranty subskrypcyjne, warranty opcyjne i certyfikaty jest obowiązujący jedynie do celów niniejszej dyrektywy i w związku z tym nie wpływa w żaden sposób na różne definicje instrumentów finansowych wykorzystywane w ustawodawstwie krajowym do innych celów, takich jak opodatkowanie. Niektóre z papierów wartościowych zdefiniowanych w niniejszej dyrektywie uprawniają posiadacza do nabycia zbywalnych papierów wartościowych lub do uzyskania kwoty pieniężnej w drodze rozliczenia ustalonego poprzez odniesienie do innych instrumentów, przede wszystkim zbywalnych papierów wartościowych, dewiz, odsetek lub zysków, towarów giełdowych lub innych wskaźników lub środków. Kwity depozytowe i obligacje zamienne, np. papiery wartościowe zamienne według wyboru inwestora, wchodzą w zakres definicji niekapitałowych papierów wartościowych wymienionych w niniejszej dyrektywie.
(13) Emisja papierów wartościowych podobnego typu i/lub klasy w przypadku niekapitałowych papierów wartościowych na podstawie programu oferty, w tym warrantów i certyfikatów w każdej formie, a także w przypadku papierów wartościowych emitowanych w sposób ciągły lub powtarzalny, powinna być rozumiana jako obejmująca nie tylko identyczne papiery wartościowe, ale także papiery wartościowe, które należą ogólnie do jednej kategorii. Takie papiery wartościowe mogę zawierać różne produkty, takie jak dłużne papiery wartościowe, certyfikaty i warranty lub ten sam produkt na podstawie tego samego programu i mogą mieć różne właściwości przede wszystkim w odniesieniu do zasady starszeństwa, typów pierwszeństwa lub podstaw, na bazie których ustala się kwoty wykupu lub płatności kuponu.
(14) Udzielenie emitentowi pojedynczego zezwolenia ważnego w całej Wspólnocie i zastosowanie zasady kraju pochodzenia wymaga określenia rodzimego Państwa Członkowskiego jako najlepiej nadającego się do uregulowania sytuacji emitenta do celów niniejszej dyrektywy.
(15) Wymogi ujawniania zawarte w niniejszej dyrektywie nie stanowią przeszkody dla Państw Członkowskich lub właściwych organów lub giełd w ich regulaminach w nakładaniu innych szczególnych wymogów w odniesieniu do dopuszczenia do obrotu papierów wartościowych na rynku regulowanym (przede wszystkim dotyczących ładu korporacyjnego). Takie wymagania nie mogą bezpośrednio ani pośrednio ograniczać możliwości sporządzania, zawartości ani rozpowszechniania prospektu emisyjnego zatwierdzonego przez właściwy organ.
(16) Jednym z celów niniejszej dyrektywy jest ochrona inwestorów. Dlatego właściwe jest, aby wziąć pod uwagę różne wymogi dotyczące ochrony w różnych kategoriach inwestorów i poziom ich umiejętności. Ujawnienie w postaci prospektu emisyjnego nie jest wymagane dla ofert ograniczonych do wykwalifikowanych inwestorów. Jednakże, każda publiczna odsprzedaż lub obrót publiczny w drodze dopuszczenia do obrotu na rynku regulowanym wymaga publikacji prospektu emisyjnego.
(17) Emitenci, oferujący lub osoby wnioskujące o dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym papierów wartościowych wyłączonych z obowiązku publikacji prospektu emisyjnego będą korzystać z możliwości pojedynczego zezwolenia, jeżeli będą przestrzegać przepisów niniejszej dyrektywy.
(18) Przedstawienie pełnej informacji dotyczącej papierów wartościowych i emitentów tych papierów wartościowych służy, wspólnie z przepisami w sprawie prowadzenia działalności, ochronie interesów inwestorów. Ponadto, takie informacje zapewniają skuteczny środek dla zwiększenia zaufania do papierów wartościowych i w ten sposób przyczyniają się do sprawnego funkcjonowania i rozwoju rynków papierów wartościowych. Właściwym sposobem udostępnienia takich informacji jest publikacja prospektu emisyjnego.
(19) Inwestycja w papiery wartościowe, jak każda forma inwestycji, zawiera w sobie ryzyko. Środki zabezpieczające ochronę interesów rzeczywistych i potencjalnych inwestorów potrzebne są we wszystkich Państwach Członkowskich w celu umożliwienia im dokonywania opartej na odpowiednich informacjach oceny takiego ryzyka i tym samym podejmowania decyzji inwestycyjnych z pełną wiedzą dotyczącą stanu faktycznego.
(20) Takie informacje, które muszą być wystarczające i możliwie najbardziej obiektywne w zakresie sytuacji finansowej emitenta i praw związanych z papierami wartościowymi, powinny być przedstawiane w zrozumiałej formie umożliwiającej łatwą analizę. Harmonizacja informacji zawartych w prospekcie emisyjnym powinna zapewniać równoważną ochronę inwestorów na poziomie wspólnotowym.
(21) Informacja jest kluczowym elementem ochrony inwestorów; w prospekcie emisyjnym powinno znajdować się podsumowanie zawierające podstawowe właściwości i przedstawiające ryzyko związane z emitentem, wszelkimi poręczycielami i papierami wartościowymi. W celu zapewnienia łatwego dostępu do tych informacji, podsumowanie powinno być napisane językiem nietechnicznym i zwykle objętość nie powinna przekraczać 2 500 wyrazów w języku, w jakim prospekt emisyjny został pierwotnie sporządzony.
(22) Na poziomie międzynarodowym przyjęte zostały najlepsze praktyki w celu umożliwienia dokonywania ponadgranicznych ofert akcji z wykorzystaniem jednolitego zestawu norm ujawniania ustalonych przez Międzynarodową Organizację Komisji Papierów Wartościowych (IOSCO); normy ujawniania IOSCO(9) ulepszą informacje dostępne dla rynków i inwestorów i jednocześnie uproszczą procedury dla wspólnotowych emitentów zamierzających zbierać kapitał w państwach trzecich. Dyrektywa również proponuje, aby wprowadzone zostały odpowiednio dostosowane normy ujawniania dla innych typów papierów wartościowych i emitentów.
(23) Szybkie procedury dla emitentów dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym i często zbierających kapitał na takich rynkach wymagają wprowadzenia na poziomie wspólnotowym nowego formatu prospektów emisyjnych dla programów ofert lub obligacji zabezpieczonych hipoteką oraz nowego systemu dokumentów rejestracyjnych. Emitenci mogą zdecydować, że nie będą wykorzystywać tych formatów i będą sporządzać prospekt emisyjny jako pojedynczy dokument.
(24) Zawartość podstawowego prospektu emisyjnego powinna w szczególności uwzględniać potrzebę elastyczności w stosunku do informacji, które mają dotyczyć papierów wartościowych.
(25) Pominięcie informacji sensytywnych, które miałby zawierać prospekt emisyjny powinno być dozwolone w drodze odstępstwa udzielonego przez właściwy organ w określonych okolicznościach w celu uniknięcia sytuacji szkodzącej emitentowi.
(26) Ważność prospektu emisyjnego powinna być oznaczona jednoznacznym terminem w celu uniknięcia nieaktualnych informacji.
(27) Inwestorzy powinni być chronieni przez zapewnienie publikacji rzetelnych informacji. Emitenci, których papiery wartościowe dopuszczane są do obrotu na rynku regulowanym podlegają ciągłemu obowiązkowi ujawnienia, ale nie są zobowiązani do regularnego publikowania uaktualnionych informacji. Oprócz tego obowiązku, emitenci powinni, co najmniej corocznie, wykazywać wszelkie istotne publikowane lub podawane do publicznej wiadomości informacje za poprzednie 12 miesięcy, w tym informacje przekazywane do celów różnych wymogów sprawozdawczych ustanowionych w innym prawodawstwie wspólnotowym. Powinno to umożliwić zapewnienie regularnego publikowania spójnych i łatwo zrozumiałych informacji. Aby uniknąć nadmiernych obciążeń dla niektórych emitentów, emitenci niekapitałowych papierów wartościowych o wysokich minimalnych nominałach powinni być zwolnienie z tego obowiązku.
(28) Konieczne jest, aby roczne informacje przedstawiane przez emitentów, których papiery wartościowe dopuszczane są do obrotu na rynku regulowanym, były właściwie monitorowane przez Państwa Członkowskie zgodnie z ich obowiązkami wynikającymi z przepisów prawa wspólnotowego i krajowego dotyczącymi regulacji papierów wartościowych, emitentów papierów wartościowych i rynków papierów wartościowych.
(29) Możliwość zezwolenia emitentom na włączenie przez odniesienie dokumentów zawierających informacje, które mają być ujawnione w projekcie emisyjnym – pod warunkiem, że dokumenty włączone przez odniesienie zostały wcześniej przekazane do lub zatwierdzone przez właściwy organ – powinna ułatwić procedurę sporządzania prospektu emisyjnego oraz obniżyć koszty ponoszone przez emitentów bez narażenia ochrony inwestorów na niebezpieczeństwo.
(30) Różnice dotyczące wydajności, metod i czasu kontroli informacji podanych w prospekcie emisyjnym nie tylko zwiększają trudności przedsiębiorstw w zbieraniu kapitału lub uzyskaniu dopuszczenia do obrotu na rynku regulowanym w więcej niż jednym Państwie Członkowskim, ale również utrudniają nabywanie przez inwestorów mających siedzibę w jednym Państwie Członkowskim papierów wartościowych oferowanych przez emitenta mającego siedzibę w innym Państwie Członkowskim lub dopuszczonego do obrotu w innym Państwie Członkowskim. Różnice te powinny zostać usunięte przez harmonizację reguł i przepisów w celu osiągnięcia odpowiedniego poziomu równoważności zabezpieczeń wymaganych w każdym Państwie Członkowskim w celu zapewnienia przekazywania wyczerpujących i możliwie najbardziej obiektywnych informacji dla rzeczywistych lub potencjalnych posiadaczy papierów wartościowych.
(31) Dla ułatwienia obiegu różnych dokumentów składających się na prospekt emisyjny, powinno się wspierać wykorzystywanie instrumentów komunikacji elektronicznej, takich jak internet. Prospekt emisyjny powinien zawsze być wydawany na żądanie w formie papierowej, wolnej od opłat dla inwestorów.
(32) Prospekt emisyjny powinien być przekazywany do właściwego organu i podawany do publicznej wiadomości przez emitenta, oferującego lub osobę wnioskującą o dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym, z zastrzeżeniem przepisów Unii Europejskiej odnoszących się do ochrony danych.
(33) W celu uniknięcia luk w prawodawstwie wspólnotowym, które podważałyby publiczne zaufanie i w ten sposób zagrażały sprawnemu funkcjonowaniu rynków finansowych, konieczne jest również zharmonizowanie reklam.
(34) Każde nowe zagadnienie mogące wpływać na ocenę inwestycji, powstające po publikacji prospektu emisyjnego, ale przed zamknięciem oferty lub rozpoczęciem obrotu na rynku regulowanym, powinno zostać odpowiednie ocenione przez inwestorów i dlatego wymaga zatwierdzenia i rozpowszechnienia suplementu do prospektu emisyjnego.
(35) Obowiązek emitenta obejmujący tłumaczenie całego prospektu emisyjnego na wszystkie odpowiednie języki urzędowe zniechęca do ofert ponadgranicznych lub wielokrotnego obrotu. Dla ułatwienia ofert ponadgranicznych, w przypadku gdy prospekt emisyjny został sporządzony w języku zwyczajowy należącym do sfery międzynarodowych finansów, przyjmujące lub rodzime Państwo Członkowskie powinny być uprawnione jedynie do wymagania podsumowania w swoim języku(-ach) urzędowym(-ych).
(36) Właściwy organ przyjmującego Państwa Członkowskiego powinien być uprawniony do otrzymania od właściwego organu rodzimego Państwa Członkowskiego świadectwa, które stwierdza, że prospekt emisyjny został sporządzony zgodnie z niniejszą dyrektywą. W celu zapewnienia, że cele niniejszej dyrektywy zostaną w pełni osiągnięte, konieczne jest również włączenie do jej zakresu papierów wartościowych emitowanych przez emitentów podlegających prawu państw trzecich.
(37) Wielość właściwych organów Państw Członkowskich mających różne obowiązki może stwarzać niepotrzebne koszty i pokrywanie się obowiązków bez zapewnienia jakichkolwiek dodatkowych korzyści. W każdym Państwie Członkowskich jeden organ powinien zostać wyznaczony do zatwierdzania prospektów emisyjnych i do przyjęcia odpowiedzialności za nadzorowanie zgodności z niniejszą dyrektywą. W ściśle określonych warunkach Państwo Członkowskie powinno mieć możliwość wyznaczenia więcej niż jednego właściwego organu, ale tylko jeden przyjmie obowiązki związane z współpracą międzynarodową. Taki organ lub organy powinien zostać ustanowiony jako organ administracyjny i w takiej formie, aby była zapewniona jego niezależność od podmiotów gospodarczych i aby uniknąć konfliktów interesów. Wyznaczenie właściwego organu do zatwierdzania prospektów emisyjnych nie powinno wykluczać współpracy między takim organem i innymi jednostkami w celu zapewnienia skutecznej kontroli i zatwierdzania prospektów emisyjnych jednakowo w interesie emitentów, inwestorów, uczestników rynku i rynków. Jakakolwiek delegacja zadań odnoszących się do obowiązków przewidzianych w niniejszej dyrektywie i w środkach wykonawczych do niej powinna być poddana przeglądowi, zgodnie z przepisami art. 31, pięć lat po dacie wejścia w życie niniejszej dyrektywy i powinna zakończyć się 8 lat po wejściu w życie niniejszej dyrektywy, z wyjątkiem publikacji w internecie zatwierdzonych prospektów emisyjnych i przekazywania prospektów emisyjnych określonych w art. 14.
(38) Wspólny minimalny zestaw kompetencji właściwych organów zagwarantuje skuteczność ich nadzoru. Powinien zostać zapewniony przepływ informacji do rynków wymagany na mocy dyrektywy 2001/34/WE, a właściwe organy powinny podjąć działania przeciwko naruszeniom.
(39) Między właściwymi organami Państw Członkowskich konieczna jest współpraca do celów sprawowania przez nie swoich obowiązków.
(40) Wytyczne techniczne i środki wykonawcze do przepisów ustanowionych w niniejszej dyrektywie mogą okazać się niezbędne, aby od czasu do czasu uwzględniać nowe osiągnięcia na rynkach finansowych. Komisja powinna więc być uprawniona do przyjmowania środków wykonawczych pod warunkiem, że nie będą one modyfikować istotnych składników niniejszej dyrektywy i że Komisja działa zgodnie z zasadami ustanowionymi w niniejszej dyrektywie, po konsultacji z Europejskim Komitetem Papierów Wartościowych ustanowionym decyzją Komisji 2001/528/WE(10).
(41) Podczas wykonywania uprawnień wykonawczych zgodnie z niniejszą dyrektywą, Komisja powinna przestrzegać następujących zasad:
- konieczność zapewnienia zaufania do rynków finansowych wśród małych inwestorów oraz małych i średnich przedsiębiorstw poprzez wspieranie wysokich norm przejrzystości rynków finansowych,
- konieczność zaoferowania inwestorom szerokich możliwości dokonywania konkurencyjnych inwestycji oraz poziomu ujawniania i ochrony dopasowanego do ich sytuacji,
- konieczność zapewnienia, że niezależne organy regulacyjne konsekwentnie przestrzegają przepisów, w szczególności w odniesieniu do zwalczania przestępczości gospodarczej,
- konieczność wysokiego poziomu przejrzystości i konsultacji ze wszystkimi uczestnikami rynku oraz z Parlamentem Europejskim i Radą,
- konieczność zachęcenia wprowadzania innowacji na rynkach finansowych, jeżeli mają one być dynamiczne i efektywne,
- konieczność zapewnienia stabilności całości systemu finansowego przez dokładne i zaangażowane monitorowanie innowacji finansowych,
- znaczenie zmniejszenia kosztów kapitału i ułatwianie dostępu do niego,
- konieczność długoterminowego zrównoważenia kosztów i korzyści uczestników rynku (w tym MSP i małych inwestorów) wynikających ze środków wykonawczych,
- konieczność podniesienia międzynarodowej konkurencyjności rynków finansowych Wspólnoty bez uszczerbku dla bardzo potrzebnego rozszerzenia współpracy międzynarodowej,
- konieczność ustanowienia równych reguł gry dla wszystkich uczestników rynku tworząc, zawsze gdy jest to właściwe, prawo wspólnotowe,
- konieczność poszanowania różnic między rynkami krajowymi tam, gdzie nie mają one zasadniczego wpływu na spójność jednolitego rynku,
- konieczność zapewnienia spójności prawodawstwa wspólnotowego w tej dziedzinie, jako że dysproporcje informacji i brak przejrzystości mogą zagrozić działaniu rynków, a przede wszystkim zaszkodzić konsumentom i małym inwestorom.
(42) Parlament Europejski powinien dysponować trzymiesięcznym okresem od pierwszego przekazania projektu środków wykonawczych, co pozwoli mu zbadać je i wydać opinię. Jednakże, w pilnych i należycie uzasadnionych przypadkach, okres ten może zostać skrócony. Jeżeli w tym okresie Parlament Europejski uchwali rezolucję, Komisja powinna ponownie zbadać projektowane środki.
(43) Państwa Członkowskie powinny stworzyć system sankcji za naruszenia przepisów krajowych przyjętych zgodnie z niniejszą dyrektywą i powinny przyjąć wszelkie środki niezbędne do zapewnienia stosowania tych sankcji. Sankcje tak ustanowione powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.
(44) Powinno zostać dopuszczone prawo kontroli sądowej decyzji podejmowanych przez właściwe organy Państwa Członkowskiego w zakresie stosowania niniejszej dyrektywy.
(45) Zgodnie z zasadą proporcjonalności, do celów osiągnięcia podstawowego celu jakim jest zapewnienie ustanowienia jednolitego rynku papierów wartościowych, jest konieczne i właściwe ustanowienie przepisów w sprawie pojedynczego zezwolenia dla emitentów. Niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest niezbędne do osiągnięcia celów przewidzianych zgodnie z art. 5 akapit trzeci Traktatu.
(46) Ocena stosowania niniejszej dyrektywy dokonywana przez Komisję powinna skupiać się w szczególności na procesie zatwierdzania prospektów emisyjnych przez właściwe organy Państw Członkowskich i bardziej ogólnie na stosowaniu zasady rodzimego państwa, niezależnie od tego czy z tego stosowania mogą wynikać problemy z ochroną inwestorów i sprawnością rynku; Komisja powinna również zbadać funkcjonowanie art. 10.
(47) Dla przyszłego rozwoju niniejszej dyrektywy, powinno się rozważyć zagadnienie wyboru mechanizmu zatwierdzania, który powinien zostać przyjęty, aby jeszcze bardziej ulepszyć jednolite stosowanie prawodawstwa wspólnotowego w sprawie prospektów emisyjnych, w tym możliwość powołania Europejskiej Jednostki ds. Papierów Wartościowych.
(48) Niniejsza dyrektywa respektuje prawa podstawowe i przestrzega zasad uznanych w szczególności w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej.
(49) Środki niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy należy przyjąć zgodnie z decyzją Rady nr 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r., ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji(11),
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
ROZDZIAŁ 1
PRZEPISY OGÓLNE
Artykuł 1
Cel i zakres
1. Celem niniejszej dyrektywy jest harmonizacja wymagań dotyczących sporządzania, zatwierdzania i rozpowszechniania prospektów emisyjnych, które mają być publikowane w związku z publiczną ofertą sprzedaży papierów wartościowych lub dopuszczeniem ich do obrotu na regulowanym rynku mającym siedzibę lub działającym w Państwie Członkowskim.
2. Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do:
a) jednostek uczestnictwa emitowanych przez przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania inne niż typu zamkniętego;
b) niekapitałowych papierów wartościowych emitowanych przez Państwo Członkowskie lub władze regionalne lub lokalne jednego z Państw Członkowskich, przez międzynarodowe organy o charakterze publicznym, których członkiem jest jedno lub więcej Państw Członkowskich, przez Europejski Bank Centralny lub przez banki centralne Państw Członkowskich;
c) udziałów w kapitale banków centralnych Państw Członkowskich;
d) papierów wartościowych bezwarunkowo lub nieodwołanie gwarantowanych przez Państwo Członkowskie lub przez władze regionalne lub lokalne jednego z Państw Członkowskich;
e) papierów wartościowych emitowanych przez stowarzyszenia mające osobowość prawną lub organizacje nie nastawione na przynoszenie dochodu, uznawane przez Państwo Członkowskie, w celu uzyskania przez nie środków niezbędnych do osiągnięcia ich celów niezwiązanych z przynoszeniem dochodów;
f) niekapitałowych papierów wartościowych emitowane w sposób ciągły lub powtarzalny przez instytucje kredytowe pod warunkiem, że takie papiery wartościowe:
(i) nie są podporządkowane, zamienne ani wymienialne;
(ii) nie dają prawa subskrypcji lub nabycia innych typów papierów wartościowych i nie są powiązane z instrumentem pochodnym;
(iii) realizują odbiór spłacalnych depozytów;
(iv) objęte są systemem gwarancji depozytów na mocy dyrektywy 94/19/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie systemów gwarancji depozytów(12);
g) niezamiennych udziałów w kapitale, których głównym celem jest zapewnienie posiadaczowi prawa do użytku mieszkania, lub innej formy nieruchomości lub jej części i w przypadku gdy takie udziały nie mogą być sprzedane bez rezygnacji z tego prawa;
h) papierów wartościowych ujętych w ofercie, której całkowita wartość nie przekracza 2 500 000 EUR, przy czym ograniczenie to oblicza się w okresie 12 miesięcy;
i) „bostadsobligationerów” emitowanych powtarzalnie przez instytucje kredytowe w Szwecji, których głównym celem jest udzielenie kredytu hipotecznego pod warunkiem, że
(i) wyemitowane „bostadsobligationery” są tej samej serii;
(ii) „bostadsobligationery” emitowane są w sposób ciągły w określonym okresie emisji;
(iii) warunki „bostadsobligationerów” nie są zmieniane w okresie emisji;
(iv) sumy wynikające z emisji wymienionych „bostadsobligationerów”, zgodnie z umową spółki emitenta, ulokowane są w aktywach, które zapewniają wystarczające pokrycie zobowiązania wynikającego z papierów wartościowych;
j) niekapitałowych papierów wartościowych emitowanych w sposób ciągły lub powtarzalny przez instytucje kredytowe w przypadku gdy całkowita wartość oferty nie przekracza 50 000 000 EUR, przy czym ograniczenie to oblicza się w okresie 12 miesięcy pod warunkiem, że takie papiery wartościowe:
(i) nie są podporządkowane, zamienne ani wymienialne;
(ii) nie dają prawa subskrypcji lub nabycia innych typów papierów wartościowych i nie są powiązane z instrumentem pochodnym.
3. Bez uszczerbku dla ust. 2 lit. b), d), h), i) oraz j), emitent, oferujący lub osoba wnioskująca o dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym jest uprawniona do sporządzenia prospektu emisyjnego zgodnie z niniejszą dyrektywą, jeżeli papiery wartościowe są oferowane publicznie do sprzedaży lub dopuszczone do obrotu.
Artykuł 2
Definicje
1. Do celów niniejszej dyrektywy stosuje się następujące definicje:
a) „papiery wartościowe” oznaczają zbywalne papiery wartościowe określone przez art. 1 ust. 4 dyrektywy 93/22/EWG z wyjątkiem instrumentów rynku pieniężnego określonych w art. 1 ust. 5 dyrektywy 93/22/EWG mających termin wykupu krótszy niż 12 miesięcy. W przypadku tych instrumentów może być stosowane ustawodawstwo krajowe;
b) „kapitałowe papiery wartościowe” oznaczają akcje i pozostałe zbywalne papiery wartościowe równoważne akcjom w spółkach, jak również wszelkie typy zbywalnych papierów wartościowych dających prawo nabywania jakichkolwiek wymienionych wcześniej papierów wartościowych w wyniku ich zamiany lub wykorzystania prawa przez nie przenoszonego pod warunkiem, że te ostatnie papiery wartościowe emitowane są przez emitenta akcji stanowiących ich podstawę lub przez jednostkę należącą do grupy takiego emitenta;
c) „niekapitałowe papiery wartościowe” oznaczają wszelkie papiery wartościowe, które nie są kapitałowymi papierami wartościowymi;
d) „publiczna oferta na papiery wartościowe” oznacza obwieszczenie osobom w każdej formie i dowolnymi środkami, przedstawiające wystarczające informacje w sprawie warunków oferty i oferowanych papierach wartościowych, w celu umożliwienia inwestorowi decyzji o nabyciu lub subskrypcji takich papierów wartościowych. Niniejsza definicja ma również zastosowanie do ulokowania papierów wartościowych poprzez pośredników finansowych;
e) „inwestorzy kwalifikowani” oznaczają:
(i) osoby prawne, które są uprawnione lub uregulowane do działania na rynkach finansowych, w tym: instytucje kredytowe, firmy inwestycyjne, inne uprawnione lub uregulowane instytucje finansowe, zakłady ubezpieczeniowe, systemy zbiorowego inwestowania i zarządzające nimi spółki, fundusze emerytalne i zarządzające nimi spółki, pośrednicy w handlu towarami giełdowymi, jak również podmioty w taki sposób nieuprawnione lub nieuregulowane, których jedynym celem działalności jest inwestowanie w papiery wartościowe;
(ii) rządy krajowe i regionalne, banki centralne, międzynarodowe i ponadnarodowe instytucje takie jak Międzynarodowy Fundusz Walutowy, Europejski Bank Centralny, Europejski Bank Inwestycyjny i inne podobne organizacji międzynarodowe;
(iii) inne osoby prawne, które nie spełniają dwóch z trzech kryteriów wymienionych w lit. f);
(iv) określone osoby fizyczne: z zastrzeżeniem wzajemnego uznawania Państwo Członkowskie może zdecydować o uprawnieniu osób fizycznych będących rezydentami w Państwie Członkowskim i wyraźnie wnioskujących o uznanie ich za kwalifikowanych inwestorów, jeżeli osoby te spełniają co najmniej dwa kryteria wymienione w ust. 2;
(v) określone MSP: z zastrzeżeniem wzajemnego uznawania Państwo Członkowskie może zdecydować o uprawnieniu MSP mających swoje siedziby statutowe w tym Państwie Członkowskim i wyraźnie wnioskujących o uznanie ich za kwalifikowanych inwestorów;
f) „małe i średnie przedsiębiorstwa” oznaczają spółki, które zgodnie z ich ostatnimi rocznymi lub skonsolidowanymi sprawozdaniami finansowymi spełniają co najmniej dwa z następujących trzech kryteriów: średnia liczba pracowników w ciągu roku finansowego wynosi mniej niż 250, całkowity bilans nie przekracza 43 000 000 EUR, a roczny obrót netto nie przekracza 50 000 000 EUR;
g) „instytucja kredytowa” oznacza przedsiębiorstwo określone w art. 1 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 marca 2000 r. odnoszącej się do podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe(13);
h) „emitent” oznacza osobę prawną, która emituje lub zamierza emitować papiery wartościowe;
i) „osoba składająca ofertę” (lub „oferujący”) oznacza osobę prawną lub fizyczną, która publicznie oferuje papiery wartościowe;
j) „rynek regulowany” oznacza rynek określony w art. 1 ust. 13 dyrektywy 93/22/EWG;
k) „program oferty” oznacza plan, który umożliwia emisję niekapitałowych papierów wartościowych, w tym warrantów w każdej formie, mających podobny typ i/lub klasę, w sposób ciągły lub powtarzalny w określonym okresie emisji;
l) „papiery wartościowe emitowane w sposób ciągły lub powtarzalny” oznaczają emisje ciągłe lub co najmniej dwie oddzielne emisje papierów wartościowych podobnego typu i/lub klasy w okresie 12 miesięcy;
m) „rodzime Państwo Członkowskie” oznacza:
(i) Państwo Członkowskie, w którym emitent ma swoją siedzibę statutową w przypadku wszystkich emitentów wspólnotowych niewymienionych w (ii);
(ii) Państwo Członkowskie, w którym emitent mam siedzibę statutową lub w którym papiery wartościowe zostały lub mają zostać dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym, lub w którym papiery wartościowe są objęte publiczną ofertą, według wyboru odpowiednio emitenta, oferującego lub osoby wnioskującej o dopuszczenie, w przypadku wszelkich emisji niekapitałowych papierów wartościowych, których nominał jednostki przekracza 1 000 EUR i w przypadku wszelkich emisji niekapitałowych papierów wartościowych dających prawo nabywania jakichkolwiek zbywalnych papierów wartościowych lub otrzymania kwoty pieniężnej w wyniku ich zamiany lub wykorzystania prawa przez nie przenoszonego pod warunkiem, że emitent niekapitałowych papierów wartościowych nie jest emitentem papierów wartościowych stanowiących ich podstawę ani podmiotem należącym do jego grupy. Te same zasady mają zastosowanie do niekapitałowych papierów wartościowych w walucie innej niż euro pod warunkiem, że wartość ich minimalnego nominału jest prawie równa 1 000 EUR;
(iii) w przypadku wszystkich mających siedziby w państwach trzecich emitentów papierów wartościowych, którzy nie są wymienieni w (ii), Państwo Członkowskie, w którym papiery wartościowe mają być objęte publiczną ofertą po raz pierwszy po dacie wejścia w życie niniejszej dyrektywy lub w którym zgłoszony został pierwszy wniosek o dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym, według wyboru odpowiednio emitenta, oferującego lub osoby wnioskującej o dopuszczenie, z zastrzeżeniem późniejszego wyboru przez emitentów mających siedziby w państwach trzecich, jeżeli rodzime Państwo Członkowskie nie zostało ustalone zgodnie z ich wyborem;
n) „przyjmujące Państwo Członkowskie” oznacza państwo, w którym dokonywana jest publiczna oferta lub wnioskowane jest dopuszczenie do obrotu, jeżeli nie jest to rodzime Państwo Członkowskie;
o) „przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania inne niż typu zamkniętego” oznaczają fundusze powiernicze i fundusze inwestycyjne:
(i) których celem jest zbiorowe inwestowanie kapitału świadczone publicznie i które działają na zasadzie rozłożenia ryzyka;
(ii) których jednostki są na wniosek posiadacza wykupywane lub spłacane bezpośrednio lub pośrednio z aktywów tych przedsiębiorstw;
p) „jednostki przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania” oznaczają papiery wartościowe emitowane przez przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania i reprezentujące prawa uczestników takich przedsiębiorstw do ich aktywów;
q) „zatwierdzenie” oznacza korzystną decyzję po przeprowadzeniu kontroli kompletności prospektu emisyjnego przez właściwy organ rodzimego Państwa Członkowskiego obejmującej spójność i zrozumiałość podanych informacji;
r) „podstawowy prospekt emisyjny” oznacza prospekt emisyjny zawierający wszystkie istotne informacje określone w art. 5, 7 i w przypadku występowania suplementu w art. 16, dotyczące emitenta i papierów wartościowych, które mają być objęte publiczną ofertą i, według uznania emitenta, ostateczne warunki oferty.
2. Do celów ust. 1 lit. e) (iv) kryteria są następujące:
a) inwestor przeprowadzał transakcje znaczącej wielkości na rynkach papierów wartościowych ze średnią częstotliwością co najmniej 10 na kwartał w ciągu ostatnich czterech kwartałów;
b) wielkość portfela papierów wartościowych inwestora przekracza 0,5 miliona EUR;
c) inwestor pracuje lub pracował co najmniej przez rok w sektorze finansowym na stanowisku zawodowym wymagającym wiedzy z dziedziny inwestycji w papiery wartościowe.
3. Do celów ust. 1 lit. e) (iv) i (v) stosuje się poniższe przepisy:
Każdy właściwy organ zapewnia, by powstał odpowiedni system rejestracji osób fizycznych i MSP uznanych za kwalifikowanych inwestorów, uwzględniając konieczność zapewnienia odpowiedniego poziomu ochrony danych. Rejestr dostępny jest dla wszystkich emitentów. Każda osoba fizyczna lub MSP, która chce być uznana za kwalifikowanego inwestora rejestruje się, a każdy zarejestrowany inwestor może w dowolnej chwili zrezygnować.
4. W celu uwzględnienia technicznego rozwoju rynków finansowych i w celu zapewnienia jednolitego stosowania niniejszej dyrektywy, Komisja przyjmuje zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 24 ust. 2 środki wykonawcze dotyczące definicji określonych w ust. 1, w tym dostosowania wartości wykorzystanych do zdefiniowania MSP, biorąc pod uwagę wspólnotowe prawodawstwo i zalecenia, a także rozwój gospodarczy oraz środki dotyczące ujawnienia odnoszące się do rejestracji poszczególnych inwestorów kwalifikowanych.
Artykuł 3
Obowiązek publikacji prospektu emisyjnego
1. Państwa Członkowskie nie dopuszczą do żadnej publicznej oferty papierów wartościowych bez wcześniejszej publikacji prospektu emisyjnego.
2. Obowiązek publikacji prospektu emisyjnego nie ma zastosowania do następujących rodzajów ofert:
a) oferty papierów wartościowych skierowanej jedynie do inwestorów kwalifikowanych; i/lub
b) oferty papierów wartościowych skierowanej do mniej niż 100 osób fizycznych lub prawnych na Państwo Członkowskie, innych niż inwestorzy kwalifikowani; i/lub
c) oferty papierów wartościowych skierowanej do inwestorów, którzy nabywają papiery wartościowe o całkowitej wartości co najmniej 50 000 EUR na inwestora, dla każdej osobnej oferty; i/lub
d) oferty papierów wartościowych, których nominał jednostki jest równy co najmniej 50 000 EUR; i/lub
e) oferty papierów wartościowych o całkowitej wartości mniejszej niż 100 000 EUR, przy czym ograniczenie oblicza się za okres 12 miesięcy.
Jednakże, jakakolwiek późniejsza odsprzedaż papierów wartościowych, które były uprzednio przedmiotem co najmniej jednego rodzaju oferty wymienionego w niniejszym ustępie uznaje się za oddzielną ofertę i stosuje się definicje określone w art. 2 ust. 1 lit. d) do celów ustalenia, czy odsprzedaż jest publiczną ofertą papierów wartościowych. Wystawienie papierów wartościowych przez pośredników finansowych podlega obowiązkowi publikacji prospektu emisyjnego, jeżeli żaden z warunków w lit. a)-e) nie został spełniony dla końcowego ulokowania.
3. Państwa Członkowskie zapewnią, że każde dopuszczenie papierów wartościowych do obrotu na rynku regulowanym mającym siedzibę lub działającym na ich terytorium podlega obowiązkowi publikacji prospektu emisyjnego.
Artykuł 4
Wyłączenia od obowiązku publikacji prospektu emisyjnego
1. Obowiązek publikacji prospektu emisyjnego nie ma zastosowania do publicznych ofert papierów wartościowych następujących typów papierów wartościowych:
a) akcji emitowanych w celu zastąpienia akcji tej samej klasy już wyemitowanych, jeżeli emisja takich nowych akcji nie prowadzi do zwiększenia emitowanego kapitału;
b) papierów wartościowych oferowanych w związku z przejęciem poprzez ofertę wymiany pod warunkiem, że dostępny jest dokument zawierający informacje uznawane przez właściwy organ za równoważne zawartym w prospekcie emisyjnym, uwzględniając wymagania prawodawstwa wspólnotowego;
c) papierów wartościowych oferowanych, przydzielonych lub które zostaną przydzielone w związku z łączeniem się pod warunkiem, że dostępny jest dokument zawierający informacje uznawane przez właściwy organ za równoważne zawartym w prospekcie emisyjnym, uwzględniając wymagania prawodawstwa wspólnotowego;
d) akcji oferowanych, przydzielonych lub które zostaną przydzielone bez opłat obciążających obecnych akcjonariuszy oraz dywidend płatnych w formie akcji tej samej klasy, co akcje w odniesieniu do których płacone są dywidendy pod warunkiem, że dostępny jest dokument zawierający informacje w sprawie liczby i charakteru akcji oraz przyczyn i szczegółów oferty;
e) papierów wartościowych oferowanych, przydzielonych lub które zostaną przydzielone obecnym lub byłym dyrektorom lub pracownikom przez ich pracodawcę, którego papiery wartościowe zostały już dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub przez przedsiębiorstwo powiązane pod warunkiem, że dostępny jest dokument zawierający informacje w sprawie liczby i charakteru papierów wartościowych oraz przyczyn i szczegółów oferty;
2. Obowiązek publikacji prospektu emisyjnego nie ma zastosowania do dopuszczenia do obrotu na rynku regulowanym następujących typów papierów wartościowych:
a) akcji reprezentujących w okresie 12 miesięcy mniej niż 10% liczby akcji tej samej klasy dopuszczonych już do obrotu na tym samym rynku regulowanym;
b) akcji wyemitowanych w celu zastąpienia akcji tej samej klasy dopuszczonych już do obrotu na tym samym rynku regulowanym, jeżeli emisja takich akcji nie prowadzi do zwiększenia emitowanego kapitału;
c) papierów wartościowych oferowanych w związku z przejęciem poprzez ofertę wymiany pod warunkiem, że dostępny jest dokument zawierający informacje uznawane przez właściwy organ za równoważne zawartym w prospekcie emisyjnym, uwzględniając wymagania prawodawstwa wspólnotowego;
d) papierów wartościowych oferowanych, przydzielonych lub które zostaną przydzielone w związku z łączeniem się pod warunkiem, że dostępny jest dokument zawierający informacje uznawane przez właściwy organ za równoważne zawartym w prospekcie emisyjnym, uwzględniając wymagania prawodawstwa wspólnotowego;
e) akcji oferowanych, przydzielonych lub które zostaną przydzielone bez opłat obciążających obecnych akcjonariuszy oraz dywidend płatnych w formie akcji tej samej klasy, co akcje w odniesieniu do których płacone są dywidendy pod warunkiem, że wspomniane akcje są tej samej klasy, co akcje dopuszczone już do obrotu na tym samym rynku regulowanym i że dostępny jest dokument zawierający informacje w sprawie liczby i charakteru akcji oraz przyczyn i szczegółów oferty;
f) papierów wartościowych oferowanych, przydzielonych lub które zostaną przydzielone obecnym lub byłym dyrektorom lub pracownikom przez ich pracodawcę lub przez przedsiębiorstwo powiązane pod warunkiem, że wspomniane papiery wartościowe są tej samej klasy, co papiery wartościowe dopuszczone już do obrotu na rynku regulowanym i że dostępny jest dokument zawierający informacje w sprawie liczby i charakteru papierów wartościowych oraz przyczyn i szczegółów oferty;
g) akcji wynikających z zamiany lub wymiany innych papierów wartościowych lub z wykorzystania prawa przenoszonego przez inne papiery wartościowe pod warunkiem, że wspomniane akcje są tej samej klasy, co akcje dopuszczone już do obrotu na tym samym rynku regulowanym;
h) papierów wartościowych dopuszczonych już do obrotu na innym rynku regulowanym, na następujących warunkach:
(i) takie papiery wartościowe lub papiery wartościowe tej samej klasy, dopuszczone są do obrotu na tym rynku regulowanym od co najmniej 18 miesięcy;
(ii) w przypadku papierów wartościowych po raz pierwszy dopuszczonych do obrotu po dacie wejścia w życie niniejszej dyrektywy, dopuszczenie do obrotu na tym innym rynku regulowanym było związane z zatwierdzonym prospektem emisyjnym ogłoszonym do publicznej wiadomości zgodnie z art. 14;
(iii) z wyjątkiem sytuacji, gdy zastosowanie ma (ii), w przypadku papierów wartościowych po raz pierwszy dopuszczonych do notowań po dniu 30 czerwca 1983 r., szczegółowe dane związane z notowaniem zatwierdzone zostały zgodnie z wymaganiami dyrektywy 80/390/EWG lub dyrektywy 2001/34/WE;
(iv) zostały spełnione aktualne obowiązki dotyczące obrotu na tym innym rynku regulowanym;
(v) osoba wnioskująca o dopuszczenie papierów wartościowych do obrotu na rynku regulowanym na mocy niniejszego wyłączenia udostępnia do publicznej wiadomości skrócony dokument w języku zaakceptowanym przez właściwy organ Państwa Członkowskiego rynku regulowanego, którego dotyczy wniosek o dopuszczenie;
(vi) skrócony dokument określony w (v) podawany jest do publicznej wiadomości w Państwie Członkowskim rynku regulowanego, w którym wnioskowane jest dopuszczenie do obrotu, w sposób określony w art. 14 ust. 2; oraz
(vii) zawartość skróconego dokumentu jest zgodna z art. 5 ust. 2. Ponadto dokument stwierdza, gdzie można otrzymać najbardziej aktualny prospekt emisyjny i gdzie dostępne są informacje finansowe publikowane przez emitenta w zastosowaniu jego aktualnego obowiązku ujawnienia.
3. W celu uwzględnienia technicznego rozwoju rynków finansowych i w celu zapewnienia jednolitego stosowania niniejszej dyrektywy, Komisja przyjmuje zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 24 ust. 2 środki wykonawcze dotyczące ust. 1 lit. b), c), ust. 2 lit. c) oraz d), w szczególności w odniesieniu do znaczenia równoważności.
ROZDZIAŁ II
SPORZĄDZANIE PROSPEKTU EMISYJNEGO
Artykuł 5
Prospekt emisyjny
1. Bez uszczerbku dla przepisów art. 8 ust. 2 prospekt emisyjny zawiera wszystkie informacje, które, zgodnie z określonym charakterem emitenta i papierów wartościowych objętych publiczną ofertą lub dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym, są konieczne w celu umożliwienia inwestorom dokonywania przemyślanej oceny aktywów i pasywów, sytuacji finansowej, zysków i strat, oraz perspektyw emitenta i każdego poręczyciela, oraz wszelkich praw związanych z takimi papierami wartościowymi. Takie informacje przedstawia się w zrozumiałej i łatwej do przeanalizowania formie.
2. Prospekt emisyjny zawiera informacje dotyczące emitenta i papierów wartościowych objętych publiczną ofertą lub które mają być dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym. Załącza się również podsumowanie. Podsumowanie przedstawia w sposób zwięzły i nietechnicznym językiem istotne właściwości i ryzyka związane z emitentem, każdym poręczycielem i papierami wartościowymi w języku, w którym pierwotnie sporządzono prospekt emisyjny. Podsumowanie zawiera również ostrzeżenie, że:
a) powinno być rozumiane jako wprowadzenie do prospektu emisyjnego;
b) każda decyzja o inwestycji w papiery wartościowe powinna być oparta na rozważeniu przez inwestora całości prospektu emisyjnego;
c) w przypadku wystąpienia do sądu z roszczeniem odnoszącym się do prospektu emisyjnego, skarżący inwestor może na mocy ustawodawstwa Państwa Członkowskiego mieć obowiązek poniesienia kosztów przetłumaczenia prospektu emisyjnego przed rozpoczęciem postępowania sądowego; oraz
d) odpowiedzialność cywilna wiąże te osoby, które sporządziły podsumowanie łącznie z każdym jego tłumaczeniem i wnioskowały o jego potwierdzenie, ale jedynie w przypadku gdy podsumowanie jest wprowadzające w błąd, niedokładne lub niezgodne w zestawieniu z pozostałymi częściami prospektu emisyjnego.
W przypadku gdy prospekt emisyjny odnosi się do dopuszczenia do obrotu na rynku regulowanym niekapitałowych papierów wartościowych o nominałach co najmniej 50 000 EUR, nie ma obowiązku sporządzenia podsumowania z wyjątkiem sytuacji, gdy zgodnie z art. 19 ust. 4 wymaga tego Państwo Członkowskie.
3. Z zastrzeżeniem ust. 4 emitent, oferujący lub osoba wnioskująca o dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym może sporządzić prospekt emisyjny jako jednolity dokument lub oddzielne dokumenty. Prospekt emisyjny złożony z oddzielnych dokumentów dzieli wymagane informacje na dokument rejestracyjny, opis papierów wartościowych i podsumowanie. Dokument rejestracyjny zawiera informacje odnoszące się do emitenta. Opis papierów wartościowych zawiera informacje dotyczące papierów wartościowych objętych publiczną ofertą lub które mają być dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym.
4. W przypadku następujących typów papierów wartościowych, prospekt emisyjny może, według wyboru emitenta, oferującego lub osoby wnioskującej o dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym składać się z prospektu emisyjnego zawierającego wszystkie istotne informacje dotyczące emitenta i papierów wartościowych objętych publiczną ofertą lub które mają być dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym:
a) niekapitałowych papierów wartościowych, łącznie z warrantami w każdej formie, emitowanych w ramach programu oferty;
b) niekapitałowych papierów wartościowych emitowanych w sposób ciągły lub powtarzalny przez instytucje kredytowe,
(i) w przypadku gdy kwoty wynikające z emisji wspomnianych papierów wartościowych ulokowane są na mocy ustawodawstwa krajowego w aktywach zapewniających wystarczające pokrycie zobowiązań wynikających z papierów wartościowych do ich daty wykupu;
(ii) jeżeli w przypadku niewypłacalności powiązanej instytucji kredytowej, wspomniane kwoty mają w drodze pierwszeństwa spłacić kapitał i należne odsetki, bez uszczerbku dla przepisów dyrektywy 2001/24/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 kwietnia 2001 r. w sprawie reorganizacji i likwidacji instytucji kredytowych1.
Informacje podane w podstawowym prospekcie emisyjnym uzupełnianie są, jeżeli jest to konieczne, zgodnie z przepisami art. 16, uaktualnionymi informacjami dotyczącymi emitenta i papierów wartościowych objętych publiczną ofertą lub które mają być dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym.
Jeżeli ostateczne warunki oferty nie są zawarte ani w podstawowym prospekcie emisyjnym, ani w suplemencie, ostateczne warunki przedstawiane są inwestorom i przekazywane do właściwego organu w momencie dokonywania publicznej oferty, niezwłocznie i jeżeli to możliwe zanim oferta się rozpocznie. Przepisy art. 8 ust. 1 lit. a) stosuje się w każdym takim przypadku.
5. W celu uwzględnienia technicznego rozwoju rynków finansowych i w celu zapewnienia jednolitego stosowania niniejszej dyrektywy, Komisja przyjmuje zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 24 ust. 2 środki wykonawcze dotyczące formy prospektu emisyjnego lub podstawowego prospektu emisyjnego i suplementów.
Artykuł 6
Odpowiedzialność związana z prospektem emisyjnym
1. Państwa Członkowskie zapewniają, że odpowiedzialność za informacje podane w prospekcie emisyjnym spadała przynajmniej na emitenta lub jego organy administracyjne, zarządzające lub nadzorcze, oferującego, osobę wnioskującą o dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym lub poręczyciela. Osoby odpowiedzialne są wyraźnie wskazane w prospekcie emisyjnym za pomocą ich imion i nazwisk, oraz funkcji lub w przypadku osób prawnych za pomocą ich nazw i statutowych siedzib, oraz przedstawione są ich oświadczenia, że według ich najlepszej wiedzy, informacje zawarte w prospekcie emisyjnym są zgodne ze stanem faktycznym i że prospekt emisyjny nie pomija niczego, co mogłoby wpływać na jego znaczenie.
2. Państwa Członkowskie zapewniąją, że ich przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne w sprawie odpowiedzialności cywilnej mają zastosowanie do osób odpowiedzialnych za informacje podane w prospekcie emisyjnym.
Jednakże, Państwa Członkowskie zapewniają, że żadna odpowiedzialność cywilna nie wiąże żadnej osoby, wyłącznie na podstawie podsumowania, ani żadnego jego tłumaczenia, chyba że jest ono wprowadzające w błąd, niedokładne lub niezgodne w zestawieniu z pozostałymi częściami prospektu emisyjnego.
Artykuł 7
Informacje minimalne
1. Zgodnie z procedurą przewidziana w art. 24 ust. 2 Komisja przyjmuje szczegółowe środki wykonawcze dotyczące szczególnych informacji, które muszą być zawarte w prospekcie emisyjnym, aby uniknąć podwajania informacji w przypadku gdy prospekt emisyjny składa się z oddzielnych dokumentów. Pierwszy zestaw środków wykonawczych zostanie przyjęty do dnia 1 lipca 2004 r.
2. Do celów opracowania różnych wzorów prospektów emisyjnych, bierze się pod uwagę w szczególności następujące elementy:
a) różne rodzaje informacji potrzebnych inwestorom odnoszących się do kapitałowych papierów wartościowych w porównaniu do niekapitałowych papierów wartościowych; spójne podejście przyjmuje się w odniesieniu do informacji wymaganych w prospekcie emisyjnym w przypadku papierów wartościowych mających podobne uzasadnienie gospodarcze, przede wszystkim w odniesieniu do pochodnych papierów wartościowych;
b) różne typy i właściwości ofert i dopuszczania do obrotu na rynku regulowanym niekapitałowych papierów wartościowych. Informacje wymagane w prospekcie emisyjnym muszą być odpowiednie z punktu widzenia inwestorów zainteresowanych niekapitałowymi papierami wartościowymi o nominałach jednostkowych co najmniej 50 000 EUR;
c) używaną formę i informacje wymagane w prospektach emisyjnych odnoszących się do niekapitałowych papierów wartościowych, w tym warrantów w każdej formie, emitowanych w ramach programu oferty;
d) używaną formę i informacje wymagane w prospektach emisyjnych odnoszących się do niekapitałowych papierów wartościowych, jeżeli takie papiery wartościowe nie są podporządkowane, zamienne, wymienialne, podlegające prawom subskrypcji lub wykupu, ani powiązane z instrumentami pochodnymi, emitowanych w sposób ciągły lub powtarzalny przez podmioty uprawnione lub uregulowane do działania na rynkach finansowych na Europejskim Obszarze Gospodarczym;
e) różne rodzaje działalności i wielkość emitenta, w szczególności MSP. Dla takich przedsiębiorstw informacja dostosowana jest do ich wielkości i, gdzie stosowne, do ich krótszego okresu istnienia;
f) tam, gdzie ma to zastosowanie, charakter publiczny emitenta.
3. Środki wykonawcze określone w ust. 1 oparte są na standardach w dziedzinie informacji finansowych i niefinansowych określonych przez międzynarodowe organizacje Komisji papierów wartościowych, w szczególności przez IOSCO i na przykładowych załącznikach do niniejszej dyrektywy.
Artykuł 8
Pominięcie informacji
1. Państwa Członkowskie zapewniają, że w przypadku gdy w prospekcie emisyjnym nie może być zawarta ostateczna cena oferty ani suma oferowanych publicznie papierów wartościowych:
a) w prospekcie emisyjnym ujawnione zostały kryteria i/lub warunki, zgodnie z którymi powyższe elementy zostaną ustalone lub, w przypadku ceny, cena maksymalna; lub
b) zgoda na nabycie lub subskrypcję papierów wartościowych mogła być wycofana przez nie mniej niż dwa dni robocze po przedstawieniu ostatecznej ceny ofertowej i liczby papierów wartościowych, które będą oferowane publicznie.
Ostateczne cena ofertowa i liczba papierów wartościowych przedstawiana jest właściwemu organowi Państwa Członkowskiego i publikowana zgodnie z zasadami przewidzianymi w art. 14 ust. 2.
2. Właściwy organ rodzimego Państwa Członkowskiego może zezwolić na pominięcie w prospekcie emisyjnym niektórych informacji przewidzianych w niniejszej dyrektywie lub w środkach wykonawczych określonych w art. 7 ust. 1, jeżeli uzna, że:
a) ujawnienie takich informacji byłoby sprzeczne z interesem publicznym; lub
b) ujawnienie takich informacji byłoby poważnie szkodliwe dla emitenta pod warunkiem, że pominięcie nie prowadziłoby do wprowadzenia opinii publicznej w błąd w odniesieniu do stanu faktycznego i okoliczności istotnych dla opartej na informacjach oceny emitenta, oferującego lub poręczyciela, jeżeli są, i praw związanych z papierami wartościowymi, do których odnosi się prospekt emisyjny; lub
c) informacje takie mają niewielkie znaczenie jedynie dla szczególnej oferty lub dopuszczenia do obrotu na rynku regulowanym i same w sobie nie będą miały wpływu na ocenę sytuacji finansowej i perspektyw emitenta, oferującego lub poręczyciela, jeżeli są.
3. Bez uszczerbku dla odpowiednich informacji dla inwestorów, w wyjątkowym przypadku gdy określone informacje wymagane przez środki wykonawcze określone w art. 7 ust. 1, które mają być zawarte w prospekcie emisyjnym nie są właściwe dla sfery działalności emitenta lub dla formy prawnej emitenta lub dla papierów wartościowych, do których odnosi się prospekt emisyjny, prospekt emisyjny zawiera informacje równorzędne do wymaganych. Jeżeli nie ma takich informacji, niniejszy wymóg nie ma zastosowania.
4. W celu uwzględnienia technicznego rozwoju rynków finansowych i w celu zapewnienia jednolitego stosowania niniejszej dyrektywy, Komisja przyjmuje zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 24 ust. 2 środki wykonawcze dotyczące ust. 2.
Artykuł 9
Ważność prospektu emisyjnego, podstawowy prospekt emisyjny i dokument rejestracyjny
1. Prospekt emisyjny ważny jest przez 12 miesięcy od opublikowania w przypadku publicznych ofert lub dopuszczania do obrotu na rynku regulowanym pod warunkiem, że prospekt emisyjny został uzupełniony o suplementy wymagane na podstawie art. 16.
2. W przypadku programu oferty, przedstawiony uprzednio podstawowy prospekt emisyjny ważny jest przez okres nie dłuższy niż 12 miesięcy.
3. W przypadku niekapitałowych papierów wartościowych określonych w art. 5 ust. 4 lit. b) prospekt emisyjny ważny jest dopóki odnośne papiery wartościowe emitowane są w sposób ciągły lub powtarzalny.
4. Przedstawiony uprzednio dokument rejestracyjny, zgodnie z art. 5 ust. 3, ważny jest przez okres nie dłuższy niż 12 miesięcy pod warunkiem, że został on uaktualniony zgodnie z przepisami art. 10 ust. 1. Dokument rejestracyjny z załączonym opisem papierów wartościowych, uaktualnionym jeżeli ma to zastosowanie zgodnie z przepisami art. 12, i podsumowaniem uważa się za ważny prospekt emisyjny.
Artykuł 10
Informacje
1. Emitenci, których papiery wartościowe dopuszczone są do obrotu na rynku regulowanym co najmniej corocznie przedstawiają dokument zawierający lub odnoszący się do wszystkich informacji, które opublikowali lub podali do publicznej wiadomości przez ostatnie 12 miesięcy w co najmniej jednym Państwie Członkowskim i w państwach trzecich zgodnie ze swoimi obowiązkami wynikającymi z prawodawstw i reguł wspólnotowych i krajowych dotyczących regulacji papierów wartościowych, emitentów papierów wartościowych i rynków papierów wartościowych. Emitenci odnoszą się co najmniej do informacji wymaganych w zastosowaniu dyrektyw w sprawie prawa spółek, dyrektywy 2001/34/WE oraz rozporządzenia (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 lutego 2002 r. w sprawie stosowania międzynarodowych standardów rachunkowości(14).
2. Dokument przedstawia się właściwemu organowi rodzimego Państwa Członkowskiego po publikacji sprawozdania finansowego. W przypadku gdy dokument odnosi się do informacji, wskazuje, skąd informacje zostały uzyskane.
3. Obowiązek określony w ust. 1 nie ma zastosowania do emitentów niekapitałowych papierów wartościowych o nominałach jednostkowych w wysokości co najmniej 50 000 EUR.
4. W celu uwzględnienia technicznego rozwoju rynków finansowych i w celu zapewnienia jednolitego stosowania niniejszej dyrektywy, Komisja przyjmuje zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 24 ust. 2 środki wykonawcze dotyczące ust. 1. Środki te odnoszą się jedynie do metody publikacji wymogów ujawnienia określonych w ust. 1 i nie pociągają za sobą nowych wymogów ujawnienia. Pierwszy zestaw środków wykonawczych zostanie przyjęty do dnia 1 lipca 2004 r.
Artykuł 11
Włączenie przez odniesienie
1. Państwa Członkowskie zezwalają, aby informacje były włączane do prospektów emisyjnych przez odniesienie do jednego lub więcej uprzednio lub równocześnie opublikowanych dokumentów, które zostały zatwierdzone przez właściwy organ rodzimego Państwa Członkowskiego lub przedstawione przed nim zgodnie z niniejszą dyrektywą, w szczególności na podstawie art. 10 lub tytułów IV i V dyrektywy 2001/34/WE. Informacje te stanowią najnowsze informacje dostępne emitentowi. Podsumowanie nie może zawierać włączenia przez odniesienie.
2. Jeżeli informacje włączone są przez odniesienie, przedstawia się wykaz odniesień w celu umożliwienia inwestorom łatwego określenia szczególnych elementów informacji.
3. W celu uwzględnienia technicznego rozwoju rynków finansowych i w celu zapewnienia jednolitego stosowania niniejszej dyrektywy, Komisja przyjmuje zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 24 ust. 2 środki wykonawcze dotyczące informacji włączanych przez odniesienie. Pierwszy zestaw środków wykonawczych zostanie przyjęty do dnia 1 lipca 2004 r.
Artykuł 12
Prospekty emisyjne składające się z oddzielnych dokumentów
1. Emitent, którego dokument rejestracyjny jest już zatwierdzony przez właściwy organ, ma obowiązek sporządzenia jedynie opisu papierów wartościowych i podsumowania, jeżeli papiery wartościowe objęte są publiczną ofertą lub dopuszczane do obrotu na rynku regulowanym.
2. W takim przypadku opis papierów wartościowych zawiera informacje, które zwykle przedstawione są w dokumencie rejestracyjnym, jeżeli doszło do istotnej zmiany lub nowych sytuacji, które mogą wpłynąć na ocenę dokonywaną przez inwestorów po zatwierdzeniu ostatniego uaktualnienia dokumentu rejestracyjnego lub któregokolwiek suplementu przewidzianego w art. 16. Opis papierów wartościowych i podsumowanie podlega osobnemu zatwierdzeniu.
3. W przypadku gdy emitent przedstawił jedynie dokument rejestracyjny bez zatwierdzenia, zatwierdzeniu podlega cała dokumentacja łącznie z uaktualnionymi informacjami.
ROZDZIAŁ III
REGUŁY DOTYCZĄCE ZATWIERDZANIA I PUBLIKACJI PROSPEKTU EMISYJNEGO
Artykuł 13
Zatwierdzenie prospektu emisyjnego
1. Prospekt emisyjny nie może zostać opublikowany dopóki nie zostanie zatwierdzony przez właściwy organ Państwa Członkowskiego.
2. Ten właściwy organ zawiadamia odpowiednio emitenta, oferującego lub osobę wnioskującą o dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym o swojej decyzji dotyczącej zatwierdzenia prospektu emisyjnego w terminie 10 dni roboczych od przekazania projektu prospektu emisyjnego.
Jeżeli właściwy organ nie wyda decyzji w sprawie prospektu emisyjnego w terminie ustanowionym w niniejszym ustępie i w ust. 3, nie uznaje się tego za zatwierdzenie wniosku.
3. Termin określony w ust. 2 ulega przedłużeniu do 20 dni roboczych, jeżeli oferta publiczna obejmuje papiery wartościowe wyemitowane przez emitenta, którego żadne papiery wartościowe nie są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym i który wcześniej nie oferował publicznie papierów wartościowych.
4. Jeżeli właściwy organ uzna, w sposób uzasadniony, że przedstawione dokumenty nie są kompletne lub że potrzebne są dodatkowe informacje, terminy określone w ust. 2 i 3 mają zastosowanie dopiero do dnia, w którym takie informacje zostaną dostarczone przez emitenta, oferującego lub osobę wnioskującą o dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym.
W przypadku określonym w ust. 2 właściwy organ powiadamia emitenta, jeżeli dokumenty nie są kompletne, w terminie 10 dni roboczych od przedstawienia wniosku.
5. Właściwy organ rodzimego Państwa Członkowskiego może delegować zatwierdzenie prospektu emisyjnego właściwemu organowi innego Państwa Członkowskiego, z zastrzeżeniem zgody tego organu. Ponadto, o takiej delegacji powiadamia się emitenta, oferującego lub osobę wnioskującą o dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym w terminie trzech dni roboczych od dnia wydania decyzji przez właściwy organ rodzimego Państwa Członkowskiego. Termin określony w ust. 2 stosuje się od tej daty.
6. Niniejsza dyrektywa nie ma wpływu na odpowiedzialność właściwego organu, która nie przestaje podlegać wyłącznie prawu krajowemu.
Państwa Członkowskie zapewniają, że ich przepisy krajowe w sprawie odpowiedzialności właściwych organów stosuje się jedynie do zatwierdzeń prospektów emisyjnych przez ich właściwe organy.
7. W celu uwzględnienia technicznego rozwoju rynków finansowych i w celu zapewnienia jednolitego stosowania niniejszej dyrektywy, Komisja przyjmuje zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 24 ust. 2 środki wykonawcze dotyczące warunków, zgodnie z którymi mogą być ustalane terminy.
Artykuł 14
Publikacja prospektu emisyjnego
1. Emitent, oferujący lub osoba wnioskująca o dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym przekazuje po zatwierdzeniu prospekt emisyjny właściwemu organowi rodzimego Państwa Członkowskiego i podaje go do publicznej wiadomości, niezwłocznie i w każdym przypadku z odpowiednim wyprzedzeniem i najpóźniej w momencie rozpoczęcia publicznej oferty lub dopuszczenia do obrotu przedmiotowych papierów wartościowych. Ponadto, w przypadku pierwszej publicznej oferty kategorii akcji nie dopuszczonych jeszcze do obrotu na rynku regulowanym, która po raz pierwszy ma zostać dopuszczona do obrotu na rynku regulowanym, prospekt emisyjny udostępnia się co najmniej sześć dni roboczych przez zakończeniem oferty.
2. Prospekt emisyjny uważa się za podany do publicznej wiadomości, jeżeli został opublikowany albo:
a) przez zamieszczenie w co najmniej jednej gazecie dostępnej szeroko lub o powszechnym zasięgu w Państwach Członkowskich, w których dokonuje się publicznej oferty lub wnioskuje się o dopuszczenie do obrotu; albo
b) w formie drukowanej dostępnej publicznie, bezpłatnie, w siedzibach rynku, na którym papiery wartościowe dopuszczane są do obrotu lub w siedzibie statutowej emitenta i w siedzibach pośredników finansowych, łącznie z upoważnionymi płatnikami, lokujących lub sprzedających papiery wartościowe; albo
c) w formie elektronicznej na stronie internetowej emitenta oraz, tam gdzie ma to zastosowanie, na stronach internetowych pośredników finansowych, łącznie z upoważnionymi płatnikami, lokujących lub sprzedających papiery wartościowe; albo
d) w formie elektronicznej na stronie internetowej rynku regulowanego, na którym wnioskuje się dopuszczenie do obrotu; albo
e) w formie elektronicznej na stronie internetowej właściwego organu rodzimego Państwa Członkowskiego, jeżeli wymieniony organ postanowił oferować taką usługę.
Rodzime Państwo Członkowskie może wymagać od emitentów publikujących prospekty emisyjne zgodnie z lit. a) lub b), aby również opublikowali prospekt emisyjny w formie elektronicznej zgodnie z lit. c).
3. Ponadto, rodzime Państwo Członkowskie może wymagać publikacji ogłoszenia wskazującego w jaki sposób prospekt emisyjny został podany do publicznej wiadomości i gdzie może zostać uzyskany.
4. Właściwy organ rodzimego Państwa Członkowskiego publikuje na swojej stronie internetowej przez okres 12 miesięcy, według uznania, wszystkie zatwierdzone prospekty emisyjne lub przynajmniej wykaz prospektów emisyjnych zatwierdzonych zgodnie z przepisami art. 13, w tym, tam gdzie ma to zastosowanie, hiperłącze do prospektów emisyjnych opublikowanych przez emitenta lub opublikowanych na stronie internetowej rynku regulowanego.
5. W przypadku prospektu emisyjnego składającego się z kilku dokumentów i/lub zawierającego informacje przez odniesienie, dokumenty i informacje składające się na prospekt emisyjny mogą być publikowane i rozpowszechniane oddzielnie pod warunkiem, że wymienione dokumenty są publicznie dostępne bezpłatnie, zgodnie z regułami ustanowionymi w ust. 2. Każdy dokument wskazuje, gdzie można otrzymać pozostałe dokumenty składowe pełnego prospektu emisyjnego.
6. Treść i forma prospektów emisyjnych, i/lub suplementów do nich, publikowanych lub podawanych do publicznej wiadomości jest w dowolnym czasie identyczna z pierwotną wersją zatwierdzoną przez właściwy organ rodzimego Państwa Członkowskiego.
7. W przypadku gdy prospekt emisyjny udostępnia się przez publikację w formie elektronicznej, emitent, oferujący, osoba wnioskująca o dopuszczenie do obrotu lub pośrednik finansowy lokujący lub sprzedający papiery wartościowe dostarcza niezależnie od tego inwestorowi, na jego żądanie, bezpłatny egzemplarz papierowy.
8. W celu uwzględnienia technicznego rozwoju rynków finansowych i w celu zapewnienia jednolitego stosowania niniejszej dyrektywy, Komisja przyjmuje zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 24 ust. 2 środki wykonawcze dotyczące ust. 1, 2, 3 oraz 4. Pierwszy zestaw środków wykonawczych przyjmuje się do dnia 1 lipca 2004 r.
Artykuł 15
Reklamy
1. Do każdego rodzaju reklamy odnoszącej się albo do publicznej oferty, albo do dopuszczenia do obrotu na rynku regulowanym stosuje się do zasady zawarte w ust. 2-5. Ust. 2-4 mają zastosowanie jedynie w przypadku gdy emitent, oferujący lub osoba wnioskująca o dopuszczenie do obrotu ma obowiązek sporządzenia prospektu emisyjnego.
2. Reklamy wskazują, że prospekt emisyjny został lub zostanie opublikowany i określają, gdzie inwestorzy mogą lub będą mogli go otrzymać.
3. Reklamy są wyraźnie rozpoznawalne jako takie. Informacje zawarte w reklamie są dokładne i nie mogą wprowadzać w błąd. Takie informacje są również zgodne z informacjami zawartymi w prospekcie emisyjnym, jeżeli został już opublikowany, lub z informacjami wymaganymi w prospekcie emisyjnym, jeżeli prospekt emisyjny zostanie opublikowany później.
4. W każdym przypadku, wszystkie informacje dotyczące publicznej oferty lub dopuszczenia do obrotu na rynku regulowanym ujawniane w formie ustnej lub pisemnej, nawet jeżeli nie do celów reklamowych, są zgodne z zawartymi w prospekcie emisyjnym.
5. Jeżeli, zgodnie z niniejszą dyrektywą nie jest wymagany prospekt emisyjny, istotne informacje przedstawiane przez emitenta lub oferującego i skierowane do inwestorów kwalifikowanych lub szczególnych kategorii inwestorów, w tym informacje ujawniane w ramach spotkań odnoszących się do oferty papierów wartościowych, ujawnia się wszystkim kwalifikowanym inwestorom lub specjalnym kategoriom inwestorów, do których skierowana jest wyłączna oferta. W przypadku gdy wymagana jest publikacja prospektu emisyjnego, informacje takie zawiera się w prospekcie emisyjnym lub w suplemencie do prospektu emisyjnego zgodnie z przepisami art. 16 ust. 1.
6. Właściwy organ rodzimego Państwa Członkowskiego jest uprawniony do sprawowania kontroli zgodności działalności reklamowej odnoszącej się do publicznej oferty lub dopuszczenia do obrotu na rynku regulowanym z zasadami określonymi w ust. 2-5.
7. W celu uwzględnienia technicznego rozwoju rynków finansowych i w celu zapewnienia jednolitego stosowania niniejszej dyrektywy, Komisja przyjmuje zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 24 ust. 2 środki wykonawcze dotyczące upowszechniania reklam zapowiadających zamiar publicznego oferowania papierów wartościowych lub dopuszczenia do obrotu na rynku regulowanym w szczególności przez podaniem do publicznej wiadomości prospektu emisyjnego lub przez otwarciem subskrypcji oraz środki dotyczące ust. 4. Pierwszy zestaw środków wykonawczych Komisja przyjmuje do dnia 1 lipca 2004 r.
Artykuł 16
Suplementy do prospektu emisyjnego
1. Każdy nowy znaczący czynnik, istotny błąd lub niedokładność odnoszące się do informacji zawartych w prospekcie emisyjnym, które mogą wpłynąć na ocenę papierów wartościowych i które powstały lub zostały zgłoszone w okresie między zatwierdzeniem prospektu emisyjnego i ostatecznym zamknięciem publicznej oferty lub, w odpowiednim przypadku, rozpoczęciem obrotu na rynku regulowanym, umieszcza się w suplemencie do prospektu emisyjnego. Taki suplement zatwierdza się w taki sam sposób w terminie najwyżej 7 dni roboczych i publikuje zgodnie co najmniej z takimi samymi regułami jak zastosowane do pierwotnego prospektu emisyjnego w momencie jego publikacji. W razie potrzeby, do podsumowania i każdego jego tłumaczenia również dodaje się suplement w celu uwzględnienia nowych informacji zawartych w suplemencie do prospektu emisyjnego.
2. Inwestorzy, którzy zgodzili się już na nabycie lub subskrypcję papierów wartościowych przed publikacją suplementu mają prawo do wycofania swojej zgody, wykonalne w terminie nie krótszym niż dwa dni robocze od publikacji suplementu.
ROZDZIAŁ IV
OFERTY TRANSGRANICZNE I DOPUSZCZANIE DO OBROTU
Artykuł 17
Zakres wspólnotowy zatwierdzania prospektów emisyjnych
1. Bez uszczerbku dla przepisów art. 23, w przypadku gdy publiczna oferta lub dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym ma miejsce w jednym lub więcej Państwie Członkowskim lub w Państwie Członkowskim innym niż rodzime Państwo Członkowskie, prospekt emisyjny, i wszelkie suplementy do niego, zatwierdzony w rodzimym Państwie Członkowskim ważny jest do celów publicznej oferty lub dopuszczenia do obrotu w dowolnej liczbie przyjmujących Państw Członkowskich pod warunkiem, że właściwy organ każdego przyjmującego Państwa Członkowskiego został powiadomiony zgodnie z art. 18. Właściwe organy przyjmujących Państw Członkowskich nie prowadzą żadnego postępowania zatwierdzającego ani administracyjnego odnoszącego się do prospektów emisyjnych.
2. Jeżeli istnieją nowe znaczące czynniki, istotne błędy lub niedokładności, określone w art. 16, powstałe po zatwierdzeniu prospektu emisyjnego, właściwy organ rodzimego Państwa Członkowskiego wymaga publikacji suplementu w celu zatwierdzenia przewidzianego w art. 13 ust. 1. Właściwy organ przyjmującego Państwa Członkowskiego może zwrócić uwagę właściwego organu rodzimego Państwa Członkowskiego na potrzebę uzyskania nowych informacji.
Artykuł 18
Powiadomienie
1. Właściwy organ rodzimego Państwa Członkowskiego przekazuje, na wniosek emitenta lub osoby odpowiedzialnej za sporządzenie prospektu emisyjnego w terminie trzech dni roboczych od takiego wniosku lub, jeżeli wniosek został przedstawiony łącznie z projektem prospektu emisyjnego, w terminie jednego dnia roboczego od zatwierdzenia prospektu emisyjnego, właściwemu organowi przyjmującego Państwa Członkowskiego świadectwo zatwierdzenia potwierdzające, że prospekt emisyjny został sporządzony zgodnie z niniejszą dyrektywą oraz egzemplarz takiego prospektu emisyjnego. Jeżeli ma to zastosowanie, do takiego powiadomienia załącza się tłumaczenie podsumowania sporządzone w ramach obowiązków emitenta lub osoby odpowiedzialnej za sporządzenie prospektu emisyjnego. Taka sama procedura jest przestrzegana w przypadku każdego suplementu do prospektu emisyjnego.
2. Świadectwo oraz jego uzasadnienie wskazują zastosowanie art. 8 ust. 2 i 3.
ROZDZIAŁ V
UŻYCIE JĘZYKÓW I EMITENCI MAJĄCY SIEDZIBY W PAŃSTWACH TRZECICH
Artykuł 19
Użycie języków
1. W przypadku gdy publiczna oferta dokonywana jest lub dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym wnioskowane jest jedynie w rodzimym Państwie Członkowskim, prospekt emisyjny sporządza się języku dopuszczonym przez właściwy organ rodzimego Państwa Członkowskiego.
2. W przypadku gdy publiczna oferta dokonywana jest lub dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym wnioskowane jest w jednym lub więcej Państwie Członkowskim z wyłączeniem rodzimego Państwa Członkowskiego, prospekt emisyjny sporządza się albo w języku dopuszczonym przez właściwe organy tych Państw Członkowskich, albo w języku przyjętym w sferze międzynarodowych finansów, według wyboru odpowiednio emitenta, oferującego lub osoby wnioskującej o dopuszczenie do obrotu. Właściwy organ każdego przyjmującego Państwa Członkowskiego może jedynie wymagać, aby podsumowanie zostało przetłumaczone na jego język(-i) urzędowy(-e).
Do celów kontroli przez właściwy organ rodzimego Państwa Członkowskiego, prospekt emisyjny sporządza się albo w języku dopuszczonym przez taki organ, albo w języku przyjętym w sferze międzynarodowych finansów, według wyboru odpowiednio emitenta, oferującego lub osoby wnioskującej o dopuszczenie do obrotu.
3. W przypadku gdy publiczna oferta dokonywana jest lub dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym wnioskowane jest w jednym lub więcej Państwie Członkowskim łącznie z rodzimym Państwem Członkowskim, prospekt emisyjny sporządza się w języku dopuszczonym przez właściwy organ rodzimego Państwa Członkowskiego oraz udostępnia albo w języku dopuszczonym przez właściwe organy każdego przyjmującego Państwa Członkowskiego, albo w języku przyjętym w sferze międzynarodowych finansów, według wyboru odpowiednio emitenta, oferującego lub osoby wnioskującej o dopuszczenie do obrotu. Właściwy organ każdego przyjmującego Państwa Członkowskiego może jedynie wymagać, aby podsumowanie określone w art. 5 ust. 2 zostało przetłumaczone na jego język(-i) urzędowy(-e).
4. W przypadku gdy wnioskowane jest dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym niekapitałowych papierów wartościowych o nominałach jednostkowych w wysokości co najmniej 50 000 EUR w jednym lub więcej Państwie Członkowskim, prospekt emisyjny sporządza się albo w języku dopuszczonym przez właściwe organy rodzimych i przyjmujących Państw Członkowskich, albo w języku przyjętym w sferze międzynarodowych finansów, według wyboru odpowiednio emitenta, oferującego lub osoby wnioskującej o dopuszczenie do obrotu. Państwa Członkowskie mogą przyjąć, że ich ustawodawstwo krajowe wymagać będzie, aby podsumowanie sporządzone zostało w ich języku(-ach) urzędowym(-ych).
Artykuł 20
Emitenci mający siedziby w państwach trzecich
1. Właściwe organy rodzimych Państw Członkowskich emitentów mających siedziby statutowe w państwach trzecich mogą zatwierdzać prospekty emisyjne dla publicznych ofert lub dopuszczenia do obrotu na rynku regulowanym sporządzone zgodnie z ustawodawstwem państw trzecich pod warunkiem, że:
a) prospekt emisyjny został sporządzony zgodnie z międzynarodowymi standardami ustanowionymi przez międzynarodowe organizacje Komisji papierów wartościowych, łącznie ze standardami udostępniania IOSCO;
b) wymogi dotyczące informacji, w tym informacji o charakterze finansowym, są równoważne wymogom niniejszej dyrektywy.
2. W przypadku publicznej oferty lub dopuszczenia do obrotu na rynku regulowanym papierów wartościowych emitowanych przez emitenta mającego siedzibę w państwie trzecim, w Państwie Członkowskim innym niż rodzime Państwo Członkowskie, stosuje się wymogi określone w art. 17, 18 i 19.
3. W celu zapewnienia jednolitego stosowania niniejszej dyrektywy Komisja może przyjąć zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 24 ust. 2 środki wykonawcze stanowiące, że państwo trzecie zapewnia równoważność prospektów emisyjnych sporządzonych w tym państwie z niniejszą dyrektywą, na podstawie jego prawa krajowego lub praktyki, lub procedur opartych na międzynarodowych standardach ustalonych przez organizacje międzynarodowe, łącznie ze standardami udostępniania IOSCO.
ROZDZIAŁ VI
WŁAŚCIWE ORGANY
Artykuł 21
Kompetencje
1. Każde Państwo Członkowskie wyznacza centralny właściwy organ administracyjny odpowiedzialny za sprawowanie obowiązków przewidzianych w niniejszej dyrektywie i za zapewnienie stosowania przepisów przyjętych zgodnie z niniejszą dyrektywą.
Jednakże, Państwo Członkowskie może, jeżeli wymaga tego prawo krajowe, wyznaczyć inne organy administracyjne, aby stosowały rozdział III.
Takie właściwe organy są całkowicie niezależne od wszystkich uczestników rynku.
Jeżeli dokonywana jest publiczna oferta lub wnioskowane jest dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym Państwa Członkowskiego innego niż rodzime Państwo Członkowskie, jedynie centralny właściwy organ administracyjny wyznaczony przez każde Państwo Członkowskie uprawniony jest do zatwierdzenia prospektu emisyjnego.
2. Państwa Członkowskie mogą uprawnić swoje właściwe organy do delegacji zadań. Wszelkie delegacje zadań odnoszących się do obowiązków przewidzianych w niniejszej dyrektywie i w środkach wykonawczych do niej, z wyjątkiem delegacji publikacji w internecie zatwierdzonych prospektów emisyjnych i przekazywania prospektów określonych w art. 14, zostaną przejrzane zgodnie z przepisami art. 31 do dnia 31 grudnia 2008 r. i skończą się dnia 31 grudnia 2011 r. Wszelkie delegacje zadań na rzecz podmiotów innych niż organy określone w ust. 1 dokonywane są w szczególny sposób określając zadania, które mają zostać wykonane oraz warunki, na których mają zostać wykonane.
Takie warunki zawierają zobowiązanie, aby odpowiedni podmiot działał i był zorganizowany w taki sposób, żeby uniknąć konfliktu interesów i żeby informacje uzyskiwane w ramach wykonywania delegowanych zadań nie były wykorzystane nieuczciwie lub w celu przeciwdziałania konkurencji. W każdym przypadku, ostateczna odpowiedzialność za nadzór nad zgodnością z niniejszą dyrektywą i środkami wykonawczymi do niej, oraz za zatwierdzanie prospektów emisyjnych spoczywa na właściwych organach wyznaczonych zgodnie z ust. 1.
Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję i właściwe organy pozostałych Państw Członkowskich o wszelkich zawartych uzgodnieniach w odniesieniu do delegacji zadań, w tym o dokładnych warunkach regulujących taką delegację.
3. Każdy właściwy organ posiada wszelkie niezbędne kompetencje do sprawowania swoich funkcji. Właściwy organ, który otrzymał wniosek o zatwierdzenie prospektu emisyjnego jest uprawniony do:
a) wymagania od emitentów, oferujących lub osób wnioskujących o dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym umieszczania w prospekcie emisyjnym dodatkowych informacji, w razie konieczności ochrony inwestorów;
b) wymagania od emitentów, oferujących lub osób wnioskujących o dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym oraz osób ich kontrolujących lub przez nich kontrolowanych przekazywania informacji i dokumentów;
c) wymagania od biegłych rewidentów i kadry kierowniczej emitenta, oferującego lub osoby wnioskującej o dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym, jak również pośredników finansowych powołanych do przeprowadzania publicznej oferty sprzedaży lub wnioskowania o dopuszczenie do obrotu, przekazywania informacji;
d) zawieszania publicznej oferty lub dopuszczenia do obrotu na okres w każdym przypadku najwyżej 10 kolejnych dni roboczych, jeżeli ma uzasadnione powody podejrzewać, że naruszone zostały przepisy niniejszej dyrektywy;
e) zakazywania lub zawieszania reklam na okres w każdym przypadku najwyżej 10 kolejnych dni roboczych, jeżeli ma uzasadnione powody wierzyć, że naruszone zostały przepisy niniejszej dyrektywy;
f) zakazywania publicznej oferty, jeżeli uzna, że naruszone zostały przepisy niniejszej dyrektywy lub jeżeli ma uzasadnione powody podejrzewać, że mogłyby zostać naruszone;
g) zawieszania lub wnioskowania zawieszenia przez odpowiedni rynek regulowany obrotu na rynku regulowanym na okres w każdym przypadku najwyżej 10 kolejnych dni roboczych, jeżeli ma uzasadnione powody wierzyć, że naruszone zostały przepisy niniejszej dyrektywy;
h) zakazywania obrotu na rynku regulowanym, jeżeli uzna, że naruszone zostały przepisy niniejszej dyrektywy;
i) ogłaszania publicznie faktu, że emitent nie stosuje się do swoich obowiązków.
Jeżeli wymaga tego prawo krajowe, właściwe organy mogą zwrócić się do odpowiedniego organu sądowego z wnioskiem o orzeczenie w sprawie wykonywania kompetencji określonych w lit. d)-h) powyżej.
4. Każdy właściwy organ, po dopuszczeniu papierów wartościowych do obrotu na rynku regulowanym, jest uprawniony również do:
a) wymagania od emitenta, by ujawnił wszystkie istotne informacje, które mogą mieć skutki dla oceny papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu na rynkach regulowanych w celu zapewnienia ochrony inwestorów lub sprawnego działania rynku;
b) zawieszania lub wnioskowania zawieszenia przez odpowiedni rynek regulowany obrotu papierami wartościowymi, jeżeli, jego zdaniem, sytuacja emitenta sprawia, że taki obrót mógłby być szkodliwy dla interesów inwestorów;
c) zapewnienia, że emitenci, których papiery wartościowe są w obrocie na rynkach regulowanych wykonują obowiązki przewidziane w art. 102 i 103 dyrektywy 2001/34/WE i że równoważne informacje przekazywane są inwestorom, oraz emitent zapewnia równoważne traktowanie wszystkich posiadaczy papierów wartościowych będących w tej samej sytuacji, we wszystkich Państwach Członkowskich, w których dokonywana jest publiczna oferta lub papiery wartościowe dopuszczane są do obrotu;
d) przeprowadzania kontroli na miejscu na swoim terytorium zgodnie z prawem krajowym w celu sprawdzenia zgodności z przepisami niniejszej dyrektywy i środkami wykonawczymi do niej. Jeżeli wymaga tego prawo krajowe, właściwe organy mogą korzystać z tego uprawnienia zwracając się z wnioskiem do odpowiedniego organu sądowego i/lub we współpracy z innymi organami.
5. Ust. 1-4 pozostają bez uszczerbku dla możliwości Państwa Członkowskiego dokonania oddzielnych prawnych i administracyjnych uzgodnień dla zamorskich terytoriów europejskich, za których stosunki zewnętrzne takie Państwo Członkowskie jest odpowiedzialne.
Artykuł 22
Tajemnica zawodowa i współpraca między organami
1. Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej ma zastosowanie do wszystkich osób, które pracują lub pracowały dla właściwych organów lub podmiotów, którym właściwe organy mogły delegować określone zadania. Informacje objęte tajemnicą zawodową nie mogą zostać ujawnione żadnej osobie ani organowi z wyjątkiem ujawnienia zgodnie z przepisami ustawowymi.
2. Właściwe organy Państw Członkowskich współpracują ze sobą w każdym przypadku gdy jest to konieczne do celów sprawowania ich obowiązków i wykonywania kompetencji. Właściwe organy udzielają pomocy właściwym organom pozostałych Państw Członkowskich. W szczególności, wymieniają informacje i współpracują w przypadku gdy emitent ma więcej niż jeden rodzimy właściwy organ wynikający z jego różnych klas papierów wartościowych lub w przypadku gdy zatwierdzenie prospektu emisyjnego zostało delegowane na rzecz właściwego organu innego Państwa Członkowskiego na podstawie art. 13 ust. 5. Współpracują również ściśle w przypadku wymagania zawieszenia lub zakazu obrotu papierami wartościowymi w obrocie w różnych Państwach Członkowskich w celu zapewnienia równych reguł gry między miejscami obrotu i ochrony interesów inwestorów. Gdy sytuacja tego wymaga, właściwy organ przyjmującego Państwa Członkowskiego może zwrócić się o pomoc właściwego organu rodzimego Państwa Członkowskiego od momentu, gdy sprawa jest badana, w szczególności w odniesieniu do nowych typów lub rzadko spotykanej formy papierów wartościowych. Właściwy organ rodzimego Państwa Członkowskiego może zwrócić się o informacje do właściwego organu przyjmującego Państwa Członkowskiego w sprawie każdego elementu szczególnego dla właściwego rynku.
Bez uszczerbku dla przepisów art. 21, właściwe organy Państw Członkowskich mogą w razie potrzeby zasięgać opinii podmiotów gospodarczych rynku regulowanego i w szczególności w przypadku podejmowania decyzji o zawieszeniu lub wnioskowaniu zawieszenia lub zakazania obrotu przez rynek regulowany.
3. Ust. 1 nie stanowi przeszkody dla właściwych organów w wymianie informacji poufnych. Informacje wymieniane w taki sposób podlegają obowiązkowi zachowania tajemnicy zawodowej, jakiemu podlegają osoby obecnie lub w przeszłości zatrudnione przez właściwy organ otrzymujący informacje.
Artykuł 23
Środki zapobiegawcze
1. W przypadku gdy właściwy organ przyjmującego Państwa Członkowskiego uzna, że emitent lub instytucje finansowe odpowiedzialne za publiczną ofertę popełniły nieprawidłowości lub naruszyły obowiązki emitenta wynikające z wprowadzenia papierów wartościowych do obrotu na rynku regulowanym, przekazuje swoje ustalenia właściwemu organowi rodzimego Państwa Członkowskiego.
2. Jeżeli, mimo podjęcia przez właściwy organ rodzimego Państwa Członkowskiego środków lub ponieważ takie środki okazały się nieodpowiednie, emitent lub instytucja finansowa odpowiedzialna za publiczną ofertę nie przestaje naruszać odpowiednich ustawowych lub wykonawczych przepisów, właściwy organ przyjmującego Państwa Członkowskiego, po powiadomieniu właściwego organu rodzimego Państwa Członkowskiego, podejmuje właściwe środki w celu ochrony inwestorów. Komisję niezwłocznie powiadamia się o takich środkach.
ROZDZIAŁ VII
ŚRODKI WYKONAWCZE
Artykuł 24
Procedura Komitetu
1. Komisja wspomagana jest przez Europejski Komitet Papierów Wartościowych, powołany decyzją 2001/528/WE (zwany dalej „Komitetem”).
2. W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu, stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE, uwzględniając przepisy jej art. 8 i pod warunkiem, że środki wykonawcze przyjęte zgodnie z tą procedurą nie zmieniają istotnych przepisów niniejszej dyrektywy.
Okres ustanowiony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.
3. Komitet uchwala swój regulamin.
4. Bez uszczerbku dla przyjętych już środków wykonawczych, po upływie czteroletniego okresu następującego po wejściu w życie niniejszej dyrektywy zawiesza się stosowanie jej przepisów przewidujących przyjęcie norm technicznych i decyzji zgodnie z procedurą określoną w ust. 2. Na wniosek Komisji, Parlament Europejski i Rada mogą przedłużyć okres obowiązywania tych przepisów zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 251 Traktatu oraz, w tym celu, dokonują ich przeglądu przed upływem czteroletniego terminu.
Artykuł 25
Sankcje
1. Bez uszczerbku dla prawa Państw Członkowskich do nakładania sankcji karnych i bez uszczerbku dla ich systemu odpowiedzialności cywilnej, Państwa Członkowskie zapewniają, zgodnie ze swoim prawem krajowym, żeby możliwe było podjęcie właściwych środków administracyjnych lub nałożenie sankcji administracyjnych na osoby odpowiedzialne, w przypadku gdy nie są przestrzegane przepisy przyjęte w wykonaniu niniejszej dyrektywy. Państwa Członkowskie zapewniają, że takie środki są skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.
2. Państwa Członkowskie zapewniają, żeby właściwy organ mógł ujawnić publicznie każdy środek lub sankcję nałożone za naruszenie przepisów przyjętych zgodnie z niniejszą dyrektywą, chyba że ujawnienie poważnie zagroziłoby rynkom finansowym lub spowodowałoby nieproporcjonalną szkodę dla zainteresowanych stron.
Artykuł 26
Prawo do odwołania
Państwa Członkowskie zapewniają, że decyzje wydane w zastosowaniu przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych przyjętych zgodnie z niniejszą dyrektywą podlegają prawu odwołania do sądu.
ROZDZIAŁ VIII
PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE
Artykuł 27
Zmiany
Z mocą od dnia określonego w art. 29, w dyrektywie 2001/34/WE wprowadza się następujące zmiany:
1. Skreśla się art. 2, 20 – 41, 98 – 101, 104 oraz art. 108 ust. 2 lit. c) (ii);
2. W art. 107 ust. 3 skreśla się akapit pierwszy;
3. W art. 108 ust. 2 lit. a) skreśla się wyrazy „warunków ustanawiania, nadzoru i rozpowszechniania szczegółowych danych związanych z dopuszczeniem do obrotu, które maja zostać opublikowane w związku z dopuszczeniem do obrotu”;
4. Skreśla się załącznik I.
Artykuł 28
Uchylenie
Z mocą od dnia określonego w art. 29 traci moc dyrektywa 89/298/EWG. Odniesienia do uchylonej dyrektywy traktuje się jako odniesienia do niniejszej dyrektywy.
Artykuł 29
Transpozycja
Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy nie później niż do dnia 1 lipca 2005 r. i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję. Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.
Artykuł 30
Przepisy przejściowe
1. Emitenci mający siedziby w państwach trzecich, których papiery wartościowe zostały już dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym wybierają właściwy organ zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. m) (iii) oraz powiadamiają o swojej decyzji właściwy organ ich wybranego rodzimego Państwa Członkowskiego do dnia 31 grudnia 2005 r.
2. W drodze odstępstwa od art. 3 Państwa Członkowskie, które skorzystały z wyłączenia w art. 5 lit. a) dyrektywy 89/298/EWG mogą dalej zezwalać instytucjom kredytowym lub innym instytucjom finansowym równoważnym instytucjom kredytowym nieobjętym art. 1 ust. 2 lit. j) niniejszej dyrektywy na emisję dłużnych papierów wartościowych lub innych zbywalnych papierów wartościowych równoważnych dłużnym papierom wartościowym emitowanych w sposób ciągły lub powtarzalny na ich terytorium przez okres pięciu lat po dacie wejścia w życie niniejszej dyrektywy.
3. W drodze odstępstwa od art. 29, Republika Federalna Niemiec stosuje się do art. 21 ust. 1 do dnia 31 grudnia 2008 r.
Artykuł 31
Przegląd
Pięć lat po dacie wejścia w życie niniejszej dyrektywy Komisja dokona oceny stosowania niniejszej dyrektywy i przedstawi sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, do którego załączy, w odpowiednim przypadku, wnioski dotyczące jej rewizji.
Artykuł 32
Wejście w życie
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie w dniu jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Artykuł 33
Skierowanie
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 4 listopada 2003 r.
| W imieniu Parlamentu Europejskiego | W imieniu Rady |
|
P. COX
|
G. ALEMANNO
|
| Przewodniczący | Przewodniczący |
ZAŁĄCZNIK I
Prospekt emisyjny
I. Podsumowanie
Podsumowanie przedstawia na kilku stronach najważniejsze informacje zawarte w prospekcie emisyjnym, ujmując co najmniej następujące elementy:
A. tożsamość dyrektorów, wyższego szczebla kierwonictwa, doradców i biegłych rewidentów
B. statystyki oferty i przewidywany harmonogram
C. kluczowe informacje dotyczące wybranych danych finansowych; kapitalizacja i zobowiązania; przyczyny oferty i wykorzystanie wpływów pieniężnych; czynniki ryzyka
D. informacje dotyczące emitenta
- historia i rozwój emitenta
- ogólny zarys działalności
E. wyniki przedsiębiorstwa, sytuacja finansowa oraz perspektywy
- badania i rozwój, patenty i licencje, itp.
- tendencje
F. informacje o dyrektorach, wyższym szczeblu zarządzania i pracownikach
G. znaczący akcjonariusze i transakcje z powiązanymi stronami
H. informacje finansowe
- skonsolidowane sprawozdanie i inne informacje finansowe
- znaczące zmiany
I. szczegóły oferty i dopuszczenia do obrotu
- oferta i dopuszczenie do obrotu
- plan dystrybucji
- sprzedający akcjonariusze
- rozwodnienie (jedynie kapitałowe papiery wartościowe)
- koszty emisji
J. informacje dodatkowe
- kapitał akcyjny
- umowa i statut spółki
- dokumenty do wglądu
II. Tożsamość dyrektorów, wyższego szczebla kierwonictwa, doradców i biegłych rewidentów
Celem jest ustalenie tożsamości przedstawicieli przedsiębiorstwa i innych osób fizycznych zaangażowanych w ofertę przedsiębiorstwa lub dopuszczenie do obrotu; są to osoby odpowiedzialne za sporządzenie prospektu emisyjnego wymaganego przez art. 5 dyrektywy i odpowiedzialne za badanie sprawozdań finansowych.
III. Statystyki oferty i przewidywany harmonogram
Celem jest przedstawienie kluczowych informacji dotyczących przebiegu każdej oferty i określenie najważniejszych terminów odnoszących się to takiej oferty.
A. Statystyki oferty
B. Metody i przewidywany harmonogram
IV. Kluczowe informacje
Celem jest podsumowanie kluczowych informacji o sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, kapitalizacji i czynnikach ryzyka. Jeżeli sprawozdania finansowe zawarte w dokumencie są przeformułowywane w celu oddania istotnych zmian w strukturze grupowej przedsiębiorstwa lub zasadach rachunkowości, wybrane dane finansowe również muszą być przeformułowane.
A. Wybrane dane finansowe
B. Kapitalizacja i zobowiązania
C. Przyczyny oferty i wykorzystanie wpływów pieniężnych
D. Czynniki ryzyka
V. Informacje o przedsiębiorstwie
Celem jest przedstawienie informacji o działalności gospodarczej przedsiębiorstwa, wytwarzanych produktach lub świadczonych usługach i czynnikach wpływających na jego działalność. Celem jest także przedstawienie informacji dotyczących odpowiedniości i przydatności środków trwałych przedsiębiorstwa, jak również jego planów przyszłego zwiększenia bądź zmniejszenia zdolności produkcyjnych.
A. Historia i rozwój przedsiębiorstwa
B. Zarys ogólny działalności
C. Struktura organizacyjna
D. Środki trwałe
VI. Wyniki przedsiębiorstwa, sytuacja finansowa oraz perspektywy
Celem jest przedstawienie wyjaśnienia przez zarząd czynników, który wpłynęły na kondycję finansową przedsiębiorstwa oraz wyniki działalności za przeszłe okresy objęte sprawozdaniem finansowym oraz oceny przez zarząd czynników i tendencji, które zgodnie z przewidywaniami będą mieć w przyszłości istotne skutki dla kondycji finansowej przedsiębiorstwa oraz wyników przedsiębiorstwa.
A. Wyniki działalności
B. Płynność i zasoby kapitałowe
C. Badania i rozwój, patenty i licencje, itp.
D. Tendencje
VII. Dyrektorzy, wyższy szczebel kierwonictwa oraz pracownicy
Celem jest przedstawienie informacji dotyczących dyrektorów i kadry kierowniczej przedsiębiorstwa, które umożliwią inwestorom ocenę ich doświadczenia, kwalifikacji i poziomu wynagrodzenia, oraz ich stosunków z przedsiębiorstwem.
A. Dyrektorzy i wyższy szczebel kierownictwa
B. Wynagrodzenie
C. Praktyki rady zarządzającej i dyrekcji
D. Pracownicy
E. Własność akcji
VIII. Główni akcjonariusze i transakcje z pokrewnymi stronami
Celem jest przedstawienie informacji dotyczących głównych akcjonariuszy i innych, którzy mogą kontrolować lub wpływać na przedsiębiorstwo. Przedstawiane są również informacje dotyczące transakcji przedsiębiorstwa z osobami powiązanymi z przedsiębiorstwem oraz czy warunki takich transakcji są uczciwe dla przedsiębiorstwa.
A. Główni akcjonariusze
B. Transakcje z pokrewnymi stronami
C. Interesy biegłych i doradców
IX. Informacje finansowe
Celem jest określenie, które sprawozdania finansowe muszą być zawarte w dokumencie, jak również jakie okresy mają być objęte, daty sporządzenia sprawozdania finansowego i pozostałych informacji o charakterze finansowym. Zasady rachunkowości i audytu, które będą zatwierdzone do wykorzystania w audycie sprawozdań finansowych zostaną ustalone zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości i audytu.
A. Skonsolidowane sprawozdania finansowe i inne informacje finansowe
B. Znaczące zmiany
X. Szczegóły oferty i dopuszczenia do obrotu
Celem jest przedstawienie informacji dotyczących oferty i dopuszczenia do obrotu papierów wartościowych, planu dystrybucji papierów wartościowych i pokrewnych zagadnień.
A. Oferta i dopuszczenie do obrotu
B. Plan dystrybucji
C. Rynki
D. Sprzedający posiadacze papierów wartościowych
E. Rozwodnienie (jedynie w przypadku kapitałowych papierów wartościowych)
F. Koszty emisji
XI. Informacje dodatkowe
Celem jest przedstawienie informacji, z których większość wynika z obowiązku ustawowego, które nie są ujęte gdzie indziej w prospekcie emisyjnym.
A. Kapitał akcyjny
B. Umowa i statut spółki
C. Istotne umowy
D. Kontrole dewizowe
E. Podatki
F. Dywidendy i pośrednicy usług finansowych
G. Oświadczenia ekspertów
H. Dokumenty do wglądu
I. Informacje dodatkowe
ZAŁĄCZNIK II
DOKUMENT REJESTRACYJNY
I. Tożsamość dyrektorów, wyższego szczebla kierownictwa, doradców i biegłych rewidentów
Celem jest ustalenie tożsamości przedstawicieli przedsiębiorstwa i innych osób fizycznych zaangażowanych w ofertę przedsiębiorstwa lub dopuszczenie do obrotu; są to osoby odpowiedzialne za sporządzenie prospektu emisyjnego i odpowiedzialne za badanie sprawozdań finansowych.
II. Kluczowe informacje o emitencie
Celem jest podsumowanie kluczowych informacji o sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, kapitalizacji i czynnikach ryzyka. Jeżeli sprawozdania finansowe zawarte w dokumencie są przeformułowywane w celu oddania istotnych zmian w strukturze grupowej przedsiębiorstwa lub zasadach rachunkowości, wybrane dane finansowe również muszą być przeformułowane.
A. Wybrane dane finansowe
B. Kapitalizacja i zobowiązania
C. Czynniki ryzyka
III. Informacje o przedsiębiorstwie
Celem jest przedstawienie informacji o działalności gospodarczej przedsiębiorstwa, wytwarzanych produktach lub świadczonych usługach i czynnikach wpływających na jego działalność. Celem jest także przedstawienie informacji dotyczących odpowiedniości i przydatności środków trwałych przedsiębiorstwa, jak również jego planów przyszłego zwiększenia bądź zmniejszenia zdolności produkcyjnych.
A. Historia i rozwój przedsiębiorstwa
B. Zarys ogólny działalności
C. Struktura organizacyjna
D. Środki trwałe
IV. Wyniki przedsiębiorstwa, sytuacja finansowa oraz perspektywy
Celem jest przedstawienie wyjaśnienia przez zarząd czynników, który wpłynęły na kondycję finansową przedsiębiorstwa oraz wyniki działalności za przeszłe okresy objęte sprawozdaniem finansowym, oraz oceny przez zarząd czynników i tendencji, które zgodnie z przewidywaniami będą mieć w przyszłości istotne skutki dla kondycji finansowej przedsiębiorstwa oraz wyników przedsiębiorstwa.
A. Wyniki działalności
B. Płynność i zasoby kapitałowe
C. Badania i rozwój, patenty i licencje, itp.
D. Tendencje
V. Dyrektorzy, wyższy szczebel kierwnictwa oraz pracownicy
Celem jest przedstawienie informacji dotyczących dyrektorów i kadry kierowniczej przedsiębiorstwa, które umożliwią inwestorom ocenę ich doświadczenia, kwalifikacji i poziomu wynagrodzenia, oraz ich stosunków z przedsiębiorstwem.
A. Dyrektorzy i wyższy szczebel kierownictwa
B. Wynagrodzenie
C. Praktyki rady zarządzającej i dyrekcji
D. Pracownicy
E. Własność akcji
VI. Główni akcjonariusze i transakcje z pokrewnymi stronami
Celem jest przedstawienie informacji dotyczących głównych akcjonariuszy i innych, którzy mogą kontrolować lub wpływać na przedsiębiorstwo. Przedstawiane są również informacje dotyczące transakcji przedsiębiorstwa z osobami powiązanymi z przedsiębiorstwem oraz czy warunki takich transakcji są uczciwe dla przedsiębiorstwa.
A. Główni akcjonariusze
B. Transakcje z pokrewnymi stronami
C. Interesy ekspertów i doradców
VII. Informacje finansowe
Celem jest określenie, które sprawozdania finansowe muszą być zawarte w dokumencie, jak również jakie okresy mają być objęte, daty sporządzenie sprawozdania finansowego i pozostałych informacji o charakterze finansowym. Zasady rachunkowości i audytu, które będą zatwierdzone do wykorzystania w audycie sprawozdań finansowych zostaną ustalone zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości i audytu.
A. Skonsolidowane sprawozdania finansowe i inne informacje finansowe
B. Znaczące zmiany
VIII. Informacje dodatkowe
Celem jest przedstawienie informacji, z których większość wynika z obowiązku ustawowego, które nie są ujęte gdzie indziej w prospekcie emisyjnym.
A. Kapitał akcyjny
B. Umowa i statut spółki
C. Istotne umowy
D. Oświadczenia ekspertów
E. Dokumenty do wglądu
F. Informacje o podmiotach zależnych
ZAŁĄCZNIK III
OPIS PAPIERÓW WARTOŚCIOWYCH
I. Tożsamość dyrektorów, wyższego szczebla kierwonictwa, doradców i biegłych rewidentów
Celem jest ustalenie tożsamości przedstawicieli przedsiębiorstwa i innych osób fizycznych zaangażowanych w ofertę przedsiębiorstwa lub dopuszczenie do obrotu; są to osoby odpowiedzialne za sporządzenie prospektu emisyjnego i odpowiedzialne za badanie sprawozdań finansowych.
II. Statystyki oferty i przewidywany harmonogram
Celem jest przedstawienie kluczowych informacji dotyczących przebiegu każdej oferty i określenie najważniejszych terminów odnoszących się to tych ofert.
A. Statystyki oferty
B. Metody i przewidywany harmonogram
III. Kluczowe informacje o emitencie
Celem jest podsumowanie kluczowych informacji o sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, kapitalizacji i czynnikach ryzyka. Jeżeli sprawozdania finansowe zawarte w dokumencie są przeformułowywane w celu oddania istotnych zmian w strukturze grupowej przedsiębiorstwa lub zasadach rachunkowości, wybrane dane finansowe również muszą być przeformułowane.
A. Kapitalizacja i zobowiązania
B. Przyczyny oferty i wykorzystanie wpływów pieniężnych
C. Czynniki ryzyka
IV. Interesy ekspertów
Celem jest przedstawienie informacji dotyczących transakcji przedsiębiorstwa z biegłymi lub doradcami zatrudnionymi na zasadzie prowizji.
V. Szczegóły oferty i dopuszczenia do obrotu
Celem jest przedstawienie informacji dotyczących oferty i dopuszczenia do obrotu papierów wartościowych, planu dystrybucji papierów wartościowych i pokrewnych zagadnień.
A. Oferta i dopuszczenie do obrotu
B. Plan dystrybucji
C. Rynki
D. Sprzedający posiadacze papierów wartościowych
E. Rozwodnienie (jedynie w przypadku kapitałowych papierów wartościowych)
F. Koszty emisji
VI. Informacje dodatkowe
Celem jest przedstawienie informacji, z których większość wynika z obowiązku ustawowego, które nie są ujęte gdzie indziej w prospekcie emisyjnym.
A. Kontrole dewizowe
B. Podatki
C. Dywidendy i ich upoważnieni płatnicy
D. Oświadczenia biegłych
E. Dokumenty do wglądu
ZAŁĄCZNIK IV
PODSUMOWANIE
Podsumowanie przedstawia na kilku stronach najważniejsze informacje zawarte w prospekcie emisyjnym, ujmując co najmniej następujące elementy:
- tożsamość dyrektorów, wyższego szczebla kierownictwa, doradców i biegłych rewidentów
- statystykę oferty i przewidywany harmonogram
- kluczowe informacje dotyczące wybranych danych finansowych; kapitalizacja i zobowiązania; przyczyny oferty i wykorzystanie wpływów pieniężnych; czynniki ryzyka
- informacje dotyczące emitenta
- historia i rozwój emitenta
- zarys ogólny działalności
- wyniki przedsiębiorstwa i sytuacja finansowa, oraz perspektywy
- badania i rozwój, patenty i licencje, itp.
- tendencje
- dyrektorzy, wyższy szczebel zarządzania oraz pracownicy
- znaczący akcjonariusze i transakcje z powiązanymi stronami
- informacje finansowe
- skonsolidowane sprawozdania finansowe oraz inne informacje finansowe
- znaczące zmiany
- szczegóły oferty oraz dopuszczenia do obrotu
- oferta i dopuszczenie do obrotu
- plan dystrybucji
- rynki
- sprzedający akcjonariusze
- rozwodnienie (jedynie w przypadku kapitałowych papierów wartościowych)
- koszty emisji
- informacje dodatkowe
- kapitał akcyjny
- umowa i statut spółki
- dokumenty dostępne do wglądu.
[1] Dz.U. C 240 E z 28.8.2001, str. 272 oraz Dz.U. C 20 E z 28.1.2003, str. 122.
[2] Dz.U. C 80 z 3.4.2002, str. 52.
[3] Dz.U. C 344 z 6.12.2001, str. 4.
[4] Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 14 marca 2002 r. (Dz.U. C 47 E z 27.2.2003, str. 417), Wspólne stanowisko Rady z dnia 24 marca 2003 r. (Dz.U. C 125 E z 27.5.2003, str. 21) i stanowiski Parlamentu Europejskiego z dnia 2 lipca 2003 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym). Decyzja Rady z dnia 15 lipca 2003 r.
[5] Dz.U. L 100 z 17.4.1980, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 94/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 135 z 31.5.1994, str. 1).
[6] Dz.U. L 124 z 5.5.1989, str. 8.
[7] Dz.U. L 184 z 6.7.2001, str. 1.
[8] Dz.U. L 141 z 11.6.1993, str. 27. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2000/64/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 290 z 17.11.2000, str. 27).
[9] Międzynarodowe normy ujawniania ofert transgranicznych i notowań początkowych w przypadku emitentów zagranicznych, część I, Międzynarodowa Organizacja Komisji Papierów Wartościowych, wrzesień 1998 r.
[10] Dz.U. L 191 z 13.7.2001, str. 45.
[11] Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.
[12] Dz.U. L 135 z 31.5.1994, str. 5.
[13] Dz.U. L 126 z 26.5.2000, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2000/28/WE (Dz.U. L 275 z 27.10.2000, str. 37).
1 Dz.U. L 125 z 5.5.2001, str. 15.
[14] Dz.U. L 243 z 11.9.2002, str. 1.
- Data ogłoszenia: 2003-12-31
- Data wejścia w życie: 2003-12-31
- Data obowiązywania: 2014-05-23
- Dokument traci ważność: 2019-07-21
- DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2008/11/WE z dnia 11 marca 2008 r. zmieniająca dyrektywę 2003/71/WE w sprawie prospektu emisyjnego publikowanego w związku z publiczną ofertą lub dopuszczeniem do obrotu papierów wartościowych w odniesieniu do uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji
- SPROSTOWANIE z dnia 8 lipca 2008 r. do dyrektywy 2003/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. w sprawie prospektu emisyjnego publikowanego w związku z publiczną ofertą lub dopuszczeniem do obrotu papierów wartościowych i zmieniającej dyrektywę 2001/34/WE
- DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2010/73/UE z dnia 24 listopada 2010 r. zmieniająca dyrektywę 2003/71/WE w sprawie prospektu emisyjnego publikowanego w związku z publiczną ofertą lub dopuszczeniem do obrotu papierów wartościowych oraz dyrektywę 2004/109/WE w sprawie harmonizacji wymogów dotyczących przejrzystości informacji o emitentach, których papiery wartościowe dopuszczane są do obrotu na rynku regulowanym
- DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2010/78/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie zmiany dyrektyw 98/26/WE, 2002/87/WE, 2003/6/WE, 2003/41/WE, 2003/71/WE, 2004/39/WE, 2004/109/WE, 2005/60/WE, 2006/48/WE, 2006/49/WE i 2009/65/WE w odniesieniu do uprawnień Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych) oraz Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych)
- DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2013/50/UE z dnia 22 października 2013 r. zmieniająca dyrektywę 2004/109/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie harmonizacji wymogów dotyczących przejrzystości informacji o emitentach, których papiery wartościowe dopuszczane są do obrotu na rynku regulowanym, dyrektywę 2003/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie prospektu emisyjnego publikowanego w związku z publiczną ofertą lub dopuszczeniem do obrotu papierów wartościowych oraz dyrektywę Komisji 2007/14/WE ustanawiającą szczegółowe zasady wdrożenia niektórych przepisów dyrektywy 2004/109/WE
- DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2014/51/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. zmieniająca dyrektywy 2003/71/WE i 2009/138/WE oraz rozporządzenia (WE) nr 1060/2009, (UE) nr 1094/2010 i (UE) nr 1095/2010 w zakresie uprawnień Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych) oraz Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych)
REKLAMA
Akty ujednolicone
REKLAMA
REKLAMA