Eksperci portalu Infor.pl

Przepisy procedury karnej przewidują instytucję uroczystego złożenia przez świadka przyrzeczenia co do jego prawdomówności. Wskazana podniosła procedura ma na celu nadać odpowiednią rangę zeznaniom świadka, chociaż nie jest powiązana bezpośrednio z kwestią ewentualnej odpowiedzialności karnej świadka za fałszywe zeznanie lub zatajenie prawdy.

Postępowanie przygotowawcze ma dwie formy: śledztwo i dochodzenie. W świetle przepisów kodeksu postępowania karnego ustawodawca zdefiniował jakie cele mają przyświecać prowadzeniu postępowania przygotowawczego, przy czym najnowsza nowelizacja (modyfikująca te cele) została dokonana ze szkodą dla całego postępowania karnego.

Oskarżony tymczasowo aresztowany może porozumiewać się ze swym obrońcą podczas nieobecności innych osób oraz korespondencyjnie. W postępowaniu przygotowawczym prokurator udzielając zezwolenia na porozumiewanie się może w szczególnie uzasadnionym wypadku zastrzec, że będzie przy tym obecny sam lub osoba przez niego upoważniona oraz zastrzec kontrolę korespondencji podejrzanego z obrońcą. Podkreślenia wymaga jednak, że wskazane obostrzenia nie mogą być utrzymywane ani dokonane po upływie 14 dni od dnia tymczasowego aresztowania podejrzanego.

Kodeks wykroczeń zawiera zbiorcze zestawienie zabronionych zachowań, które mogą spowodować pożar, jego rozprzestrzenianie się, utrudnienie prowadzenia działania ratowniczego lub ewakuacji oraz zachowań polegających na niedochowaniu przepisów o ochronie pożarowej.

Jednym z problematycznych zagadnień związanych z wymierzaniem kary łącznej jest kwestia możliwości warunkowego zawieszania wykonania kary (czyli w mowie potocznej tzw. „zawiasów”). Należy wskazać, iż generalnie istnieje taka możliwość, ale obwarowana jest ona pewnymi (nieraz trudnymi do spełnienia) warunkami.

Ustawodawca decydując się w sposób prawnokarny chronić rodzinę, instytucję opieki oraz tzw. prawo do alimentacji ustanowił przestępstwo niealimentacji w art. 209 Kodeksu karnego, za którego popełnienie grozi kara grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Przestępstwo fałszerstwa dokumentów został znowelizowany przez ustawę z dnia 5 listopada 2009 r. i od 8 czerwca 2010 roku ma nowe brzmienie – dodany został do jego treści § 2a, który znacząco może łagodzić dolegliwość karną dla sprawcy przestępstwa, jeśli zachodzi tzw. wypadek mniejszej wagi. W takim przypadku ustawodawca przewidział bowiem zagrożenie karą alternatywnie grzywną, ograniczeniem wolności lub pozbawieniem wolności, a to umożliwia warunkowe umorzenie wobec sprawcy lub odstąpienie od wymierzenia kary w stosunku do niego (co dotychczas nie było możliwe).

Zgodnie z treścią kodeksu karnego z chwilą zatarcia skazania uważa się je za niebyłe, zaś wpis o skazaniu usuwa się z rejestru skazanych. Zatarcie skazania oznacza wieć przyjęcie przez ustawodawcę fikcji prawnej jakoby dana osoba nie była nigdy karana i związany z tym zakaz powoływania się przez inne podmioty na fakt tego skazania.

Przestępstwo znęcania się jest jednym z przestępstw najczęściej występujących na wokandzie sądowej. Ustawodawca jako karalne określił zachowania polegające na fizycznym lub psychicznym znęcaniu się nad osobą najbliższą lub nad inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy albo nad małoletnim lub osobą nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny.

Karalność przestępstwa rozpijania małoletniego przewiduje kodeks karny, który stanowi, iż kto rozpija małoletniego, dostarczając mu napoju alkoholowego, ułatwiając jego spożycie lub nakłaniając go do spożycia takiego napoju podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Przestępstwo bigamii określone jest w kodeksie karnym. Jego istotą jest karalność osoby, która zawiera małżeństwo, pomimo że pozostaje w związku małżeńskim, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Z uwagi na fakt, iż życie ludzkie jest jedną z najważniejszych konstytucyjnych wartości to jest ono szczególnie chronione w przepisach prawa, w tym właśnie prawa karnego. Tej ochronie podlega również życie nienarodzone i to w 2 diametralnie odmiennych sytuacjach: gdy przerwanie ciąży następuje za zgodą i wolą matki dziecka (a więc w przypadku aborcji) oraz gdy następuje ono wbrew woli matki dziecka (a zatem wskutek przemocy, groźby karalnej zastosowane wobec niej etc.).

Eutanazja. Przepisy Kodeksu karnego chronią ludzkie życie jako wartość nadrzędną. Z uwagi na to karalne są nie tylko takie (oczywiste) powszechne przestępstwa jak zabójstwo czy nieumyślne spowodowanie śmierci, ale karalne jest również zabicie człowieka na jego własne żądanie i pod wpływem współczucia dla niego, które można nazwać umownie „eutanazją na życzenie chorego” pod warunkiem szerokiego rozumienia tego pojęcia.

Kto namową lub przez udzielenie pomocy doprowadza człowieka do targnięcia się na własne życie, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Kiedy świadek nie odpowiada za fałszywe zeznania? Czy możliwa jest sytuacja w której odpowiedzialności karnej uniknie osoba która złożyła fałszywe zeznanie w procesie jako świadek?

Merytoryczna kontrola aktu oskarżenia oznacza zasadniczo kontrolę przez sąd zasadności i słuszności aktu oskarżenia. Kontrola taka może mieć dwojaki charakter: może być kontrolą uprzednią (dokonaną przed otwarciem przewodu sądowego tj. przed odczytaniem aktu oskarżenia) lub kontrolą następczą (dokonywaną w toku postępowania sądowego). Należy mieć też na uwadze, że sam wyrok wydawany przez sąd również jest odniesieniem się do treści i zarzutów aktu oskarżenia.

Po otrzymaniu aktu oskarżenia Prezes Sądu dokonuje jego analizy pod kątem wymagań formalnych (tzw. kontrola formalna) a następczo dokonuje tzw. kontroli merytorycznej aktu oskarżenia. Polega to na jego analizie w kontekście zebranego w sprawie materiału dowodowego. Prezes Sądu może wydać zarządzenie o skierowaniu sprawy na posiedzenie celem sprawdzenia, czy sprawy nie należy umorzyć z powodu oczywistego braku podstaw oskarżenia.

Jedna z różnic pomiędzy śledztwem a dochodzeniem zasadza się na podziale podmiotów, które mogą prowadzić wskazane formy postępowań przygotowawczych. Analiza kto może prowadzić dochodzenie zostanie przedstawiona poniżej.

Instytucja zwrotu sprawy prokuratorowi w celu uzupełnienia przez niego dochodzenia lub śledztwa jest uprawnieniem sądu, z którego może skorzystać po wpłynięciu aktu oskarżenia a przed rozpoczęciem postępowania. Jest jednym z możliwych elementów tzw. uprzedniej merytorycznej kontroli aktu oskarżenia.

Sąd nie jest związany w sposób mechaniczny pełną treścią aktu oskarżenia, tzn. kwalifikacją prawną zarzutów lub opisem czynu i może te elementy aktu oskarżenia zmodyfikować. Tym co wiąże Sąd jest natomiast samo zdarzenie historyczne będące podstawą tego aktu.

Roland Szymczykiewicz

Adwokat

Odebranie od świadka przyrzeczenia

Cele postępowania przygotowawczego

Kontakt oskarżonego z obrońcą w areszcie

Odpowiedzialność za wywołanie pożaru

Warunkowe zawieszenie wykonania kary łącznej

Niealimentacja w prawie karnym

Kara za fałszowanie dokumentów

Zatarcie skazania w prawie karnym

Jaka kara za znęcanie się?

Przestępstwo rozpijania małoletniego

Karalność przestępstwa bigamii

Karalność przestępstwa aborcji

Karalność eutanazji dokonanej na życzenie chorego

Przyczynienie się do samobójstwa

Fałszywe zeznania świadka

Merytoryczna kontrola aktu oskarżenia

Brak faktycznych podstaw oskarżenia

Kto prowadzi dochodzenie?

Instytucja zwrotu sprawy prokuratorowi w celu uzupełnienia śledztwa lub dochodzenia

Związanie sądu treścią aktu oskarżenia