Dzienniki Urzędowe - rok 2021 poz. 36

Na podstawie art. 9 ust. 7 pkt 1 i 7 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2021 r. poz. 1486, 1728, 1898, 2191 i 2333) ustala się, co następuje:

1) kryteria zdrowotne i użytkowe doboru psów i koni do realizacji zadań Straży Granicznej;

2) sposób szkolenia przewodników psów służbowych i kandydatów na przewodników psów służbowych oraz jeźdźców i kandydatów najeźdźców oraz szkolenia psów służbowych i koni służbowych;

3) sposób i tryb przekazywania psów służbowych i koni służbowych między jednostkami organizacyjnymi Straży Granicznej;

4) sposób prowadzenia ewidencji psów służbowych i ewidencji koni służbowych;

5) sposób współpracy między jednostkami organizacyjnymi Straży Granicznej w trakcie realizacji nadzoru nad sposobem sprawowania opieki nad psami służbowymi;

6) zasady wykonywania zadań Straży Granicznej z użyciem zwierząt służbowych.

1) Biuro Kadr i Szkolenia - Biuro Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Straży Granicznej;

2) Biuro Finansów - Biuro Finansów Komendy Głównej Straży Granicznej;

3) Zarząd Graniczny - Zarząd Graniczny Komendy Głównej Straży Granicznej;

4) ośrodek szkolenia - Ośrodek Szkoleń Specjalistycznych Straży Granicznej w Lubaniu;

5) oddział - oddział Straży Granicznej;

6) placówka - placówkę Straży Granicznej;

7) wydział kadr i szkolenia - Wydział Kadr i Szkolenia komendy oddziału Straży Granicznej;

8) wydział zabezpieczenia działań - Wydział Zabezpieczenia Działań komendy oddziału Straży Granicznej;

9) ustawa - ustawę z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2021 r. poz. 1486, 1728, 1898, 2191 i 2333);

10) decyzja - Decyzję Dyrektora Biura Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Straży Granicznej w sprawie zakupu i tresury psów służbowych oraz szkolenia i doskonalenia przewodników psów służbowych;

11) funkcjonariusz - funkcjonariusza Straży Granicznej;

12) instruktor jazdy konnej - funkcjonariusza lub pracownika Straży Granicznej posiadającego uprawnienia instruktora jazdy konnej;

13) jeździec - funkcjonariusza, o którym mowa w art. 147x pkt 3 ustawy;

14) instruktor - selekcjoner - funkcjonariusza, który ukończył kurs doskonalący instruktorów - selekcjonerów psów specjalnych lub kurs doskonalący instruktorów - selekcjonerów psów patrolowo-obronnych i tropiących;

15) przewodnik - funkcjonariusza, o którym mowa w art. 147x pkt 1 ustawy;

16) pomocnik przewodnika - funkcjonariusza, o którym mowa w art. 147x pkt 6 ustawy;

17) pies służbowy - psa służbowego używanego w Straży Granicznej, będącego na stanie oddziału lub ośrodka szkolenia;

18) koń służbowy - konia służbowego używanego w Straży Granicznej, będącego na stanie oddziału, który dokonał zakupu tego zwierzęcia;

19) zwierzę służbowe - psa służbowego lub konia służbowego;

20) przewodnik zwierząt służbowych - przewodnika oraz jeźdźca;

21) zespół z PWMW - przewodnika wraz z psem służbowym do wyszukiwania materiałów wybuchowych wykorzystywanego w ochronie lotnictwa cywilnego;

22) kynolog oddziału - funkcjonariusza lub pracownika Straży Granicznej mianowanego lub zatrudnionego na stanowisku służbowym, na którym powierzono mu obowiązki w zakresie sprawowania w oddziale merytorycznego nadzoru nad używaniem psów służbowych do realizacji zadań Straży Granicznej i koordynowania spraw związanych z kynologią;

23) hipolog oddziału - instruktora jazdy konnej, mianowanego lub zatrudnionego na stanowisku służbowym, na którym powierzono mu obowiązki w zakresie sprawowania w oddziale merytorycznego nadzoru nad używaniem koni służbowych do realizacji zadań Straży Granicznej i koordynowania całokształtu spraw z tym związanych;

24) lekarz weterynarii ośrodka szkolenia - funkcjonariusza lub pracownika Straży Granicznej posiadającego uprawnienia lekarza weterynarii, mianowanego lub zatrudnionego na stanowisku służbowym, na którym powierzono mu obowiązki w zakresie leczenia zwierząt w ośrodku szkolenia;

25) zdolność użytkowa - przydatność psa służbowego do realizacji zadań Straży Granicznej, potwierdzona atestem albo przydatność konia służbowego potwierdzona zaświadczeniem, dotyczącym przydatności konia służbowego do realizacji zadań Straży Granicznej;

26) atest - dokument potwierdzający zdolność użytkową psa służbowego, wydawany przez ośrodek szkolenia;

27) szkolenie specjalistyczne z zakresu kynologii - szkolenie przygotowujące funkcjonariusza do wykonywania zadań służbowych z użyciem psa służbowego, opieki nad tym psem i jego szkolenia;

28) kurs doskonaląco-atestacyjny - kurs obejmujący doskonalenie umiejętności przewodników oraz psów służbowych, mający na celu weryfikację i podwyższenie zdolności użytkowej oraz przedłużenie terminu ważności atestu;

29) szkolenie wstępne - szkolenie zespołu z PWMW mające na celu uzyskanie wiedzy oraz umiejętności niezbędnych do wykonywania zadań przez przewodnika z psem służbowym do wyszukiwania materiałów wybuchowych i broni, wykorzystywanego w ochronie lotnictwa cywilnego;

30) szkolenie doskonalące - szkolenie zwierząt służbowych oraz przewodników albo jeźdźców w oddziale, mające na celu utrzymanie i podwyższenie zdolności użytkowej;

31) szkolenie okresowe - szkolenie zespołu z PWMW, mające na celu utrzymanie i podwyższenie zdolności użytkowej niezbędnej do wykonywania zadań przez przewodnika z psem służbowym do wyszukiwania materiałów wybuchowych i broni, wykorzystywanego w ochronie lotnictwa cywilnego;

32) szkolenie bieżące - szkolenie zespołu z PWMW, mające na celu potwierdzenie zdolności użytkowej przewodnika z psem służbowym do wyszukiwania materiałów wybuchowych i broni, wykorzystywanego w ochronie lotnictwa cywilnego;

33) zatwierdzenie - dokument potwierdzający wiedzę przewodnika i umiejętności pracy zespołu z PWMW, dopuszczający do wykonywania zadań w ochronie lotnictwa cywilnego, wydawany przez Komendanta Głównego Straży Granicznej;

34) specjalność psa służbowego - uzyskane podczas szkolenia umiejętności psa służbowego pozwalające na używanie go do realizacji określonych zadań służbowych;

35) sprawdzenie - weryfikacja posiadanych umiejętności przewodnika i psa służbowego;

36) przekwalifikowanie - zmiana specjalności psa służbowego;

37) sprzedający - osobę, która oferuje psa lub konia do sprzedaży.

2. Określając liczbę psów do zakupu uwzględnia się potrzeby zgłoszone przez komendantów oddziałów, możliwości ośrodka szkolenia oraz środki finansowe przeznaczone na ten cel.

3. Dyrektor Biura Kadr i Szkolenia wydając decyzję uwzględnia przepis § 18.

2. W przypadku braku możliwości wyszukania przez ośrodek szkolenia odpowiedniej liczby psów, komendant oddziału, na wniosek komendanta ośrodka szkolenia, zobowiązany jest do przeprowadzenia wstępnego procesu typowania psów do zakupu.

2. Kwalifikacji, o której mowa w ust. 1, dokonuje komisja powołana przez komendanta ośrodka szkolenia.

3. Komisja może zadecydować o zakupie psa w wieku poniżej 12 miesiąca życia oraz powyżej 24 miesięcy (nie starszego jednak niż 29 miesięcy) w przypadku szczególnych predyspozycji do szkolenia.

4. Wiek psa ustalany jest na podstawie dokumentów przedstawionych przez sprzedającego, z jednoczesną weryfikacją w ramach oględzin psa przez lekarza weterynarii ośrodka szkolenia.

5. W momencie zakupu pies musi posiadać:

1) aktualne zaświadczenie o szczepieniu przeciwko wściekliźnie;

2) dokument potwierdzający jego pochodzenie, określony w przepisach ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. z 2020 r. poz. 638).

2. Komendant ośrodka szkolenia opracowuje wytyczne w sprawie zakupu psów do celów służbowych, w których określa szczegółowe zasady organizacji zakupów i pracy komisji powołanej do ich realizacji.

2. Podstawą dyskwalifikacji psa jest uzasadnione podejrzenie występowania niektórych chorób i wad, a także stwierdzenie:

1) rażącego odstępstwa od wzorca rasy;

2) chorób neurologicznych objawiających się w szczególności:

a) agresją,

b) lękiem,

c) otępiałością lub słabą reakcją na bodźce środowiskowe;

3) wad i chorób narządów zmysłów;

4) wad budowy i postawy, a w szczególności:

a) dysplazji stawów,

b) kulawizny,

c) stanu po złamaniach kości,

d) krzywicy,

e) stanu zapalnego kaletek stawowych,

f) dysfunkcji ruchowej,

g) nierozwiniętej muskulatury;

5) chorób układu powłokowego;

6) zaburzeń przemiany materii, objawiających się między innymi:

a) wychudzeniem,

b) otyłością;

7) ciąży;

8) chorób układu sercowo-naczyniowego.

3. Wadami, które mogą dyskwalifikować psa pod względem weterynaryjnym są w szczególności:

1) przepuklina pępkowa;

2) wnętrostwo;

3) wady i braki uzębienia;

4) nie podciągnięte sutki po odstawieniu szczeniąt.

4. Wady wymienione w ust. 2 i 3 oceniane są przez lekarza weterynarii ośrodka szkolenia pod kątem ich nasilenia i bezpośredniego wpływu na stan zdrowia psa lub jego wartość użytkową. Na podstawie dokonanej oceny lekarz weterynarii ośrodka szkolenia podejmuje decyzję o kontynuowaniu lub przerwaniu testów.

5. Wadami bezwzględnie dyskwalifikującymi pod względem predyspozycji psa do szkolenia są:

1) brak zainteresowania aportami (przedmioty różnego rodzaju i kształtu) w szczególności:

a) brak zainteresowania podejmowaniem aportów widocznych i wyszukiwaniem aportów ukrytych/zamaskowanych,

b) podejmowanie aportu przez psa niechętnie, opieszale, w sposób wyuczony (mechaniczny),

c) brak pewności siebie podczas weryfikacji zainteresowania przez psa aportem (np. pies cofa się z miejsca, w które został rzucony aport, rezygnuje z dalszych poszukiwań, nie wykazuje zapału do węszenia, przerywa pracę i szuka wsparcia u opiekuna);

2) brak socjalizacji, a w szczególności:

a) brak przystosowania do otaczającej rzeczywistości (w sytuacjach nowych, nietypowych oraz niespodziewanych pies traci pewność, wycofuje się i rezygnuje z dalszych poszukiwań),

b) niepewność w stosunku do osób postronnych;

3) reakcja lękowa w różnych miejscach i sytuacjach oraz na różnym podłożu, w szczególności:

a) w miejscach gdzie występują podłoża śliskie różnego typu,

b) w miejscach ciemnych oraz nietypowych,

c) przerwanie pracy podczas wyszukiwania aportu, zabawy aportem,

d) ucieczka z miejsca prowadzonych testów;

4) agresja psa przy sprzedającym w stosunku do osób postronnych;

5) silna reakcja na bodźce odwracające uwagę, w szczególności:

a) osoby postronne,

b) poruszające się pojazdy,

c) zwierzęta leśne oraz domowe,

d) nagłe i niespodziewane sytuacje z otaczającej rzeczywistości;

6) silna reakcja na strzały i niespodziewane dźwięki oraz bodźce świetlne skutkujące przerwaniem pracy lub ucieczką.

1) ocena lekarsko weterynaryjna, która składa się z 2 etapów:

a) oceny wstępnej obejmującej:

- wywiad dotyczący m. in.: stanu zdrowia psa, przebytych chorób, sposobu żywienia i utrzymania, ostatniej cieczki w przypadku suki,

- oględziny zewnętrzne, obejmujące sprawdzenie budowy i kondycji psa, w tym: stanu skóry i okrywy włosowej, stanu oczu, stanu uszu, stanu opuszek palców i przestrzeni międzypalcowych, uzębienia, naturalnych otworów ciała, narządów płciowych, poruszania się psa, aktywności mikroczipa,

b) oceny radiologicznej stawów, która polega na przeprowadzeniu badania rentgenowskiego psa w pełnej narkozie, poprzez wykonanie następujących projekcji i prześwietlenia:

- stawu biodrowego w projekcji brzuszno-grzbietowej. Prześwietleniu podlegają wszystkie rasy psów,

- stawu łokciowego w 2 projekcjach: bocznej w zgiętym stawie łokciowym i projekcji strzałkowej z wyprostowanym stawem. Prześwietleniu podlegają psy ras dużych i średnich,

c) prześwietlenie RTG wykonywane jest po pozytywnej ocenie z testów, o których mowa w pkt 2. Dopuszcza się możliwość zakwalifikowania psa do zakupu na podstawie oceny radiologicznej zdjęć RTG, dostarczonych przez sprzedającego;

2) testy kwalifikacyjne, obejmujące sprawdzenie predyspozycji psa do szkolenia, w szczególności weryfikujące:

a) aportowanie, czyli reakcję psa na różne przedmioty, w tym: chęć do gryzienia i noszenia w zębach przedmiotów, zabawę aportem - właściciel z psem, zabawę aportem - obca osoba z psem,

b) pracę węchową, w tym: zapał do wyszukiwania i wyciągania przedmiotów z ukrycia (np. z zakrzaczeń, ze szczelin w murach, z wnętrza pojazdów) oraz tropienie śladów właściciela w przypadku psów kwalifikowanych do specjalności tropiąco-patrolowej,

c) odwagę, w tym:

- ciętość oraz oszczekiwanie w przypadku psów kwalifikowanych do specjalności tropiąco-patrolowej. Sprawdzeniu podlega m. in.: zapał do gryzienia np. rękawa lub gryzaka, ocena sposobu chwytania np. rękawa lub gryzaka, odwaga podczas ataku pozoranta w obecności właściciela i bez obecności właściciela,

- reakcja na osoby postronne i bodźce zewnętrzne, w tym głośne i nagłe dźwięki w obecności właściciela oraz bez obecności właściciela, w przypadku psów kwalifikowanych do wszystkich specjalności,

d) reakcję na strzały z broni palnej.

2. Lekarz weterynarii ośrodka szkolenia dokonuje ostatecznej oceny w zakresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1.

3. W trakcie kwalifikacji psa do zakupu lekarz weterynarii ośrodka szkolenia może zdecydować o wykonaniu dodatkowych badań diagnostycznych, mających na celu ocenę stanu zdrowia psa.

4. Pies zostaje zakwalifikowany do zakupu, jeśli uzyska z testów co najmniej 60 ze 100 punktów możliwych do osiągnięcia w ramach kwalifikowania pod warunkiem, że z każdego zagadnienia podlegającego ocenie uzyska min. 50% możliwych punktów.

2. W przypadku stwierdzenia w okresie, o którym mowa w ust. 1, wad ukrytych (fizycznych lub psychicznych) u zakupionego psa, komendant ośrodka szkolenia lub osoba przez niego upoważniona, na podstawie ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, wszczyna czynności związane z odstąpieniem od umowy, o której mowa w § 10.

2. Zakupu, o którym mowa w ust. 1, dokonuje komendant oddziału.

1) wiek od 3 do 6 lat;

2) typ spokojny, zrównoważony - bez wad, narowów;

3) bardzo dobry stan zdrowia;

4) wzrost powyżej 160 cm;

5) przygotowany do pracy pod siodłem.

2. W momencie zakupu koń powinien mieć:

1) paszport;

2) aktualne zaświadczenie o szczepieniu przeciwko grypie i tężcowi;

3) aktualne zaświadczenie o odrobaczeniu.

2. Lekarz weterynarii sporządza protokół oceny weterynaryjnej konia.

3. W przypadku, gdy w oddziale dokonującym zakupu niepełni służby (nie jest zatrudniony) lekarz weterynarii, zleca się usługę lekarzowi weterynarii spoza Straży Granicznej.

1) stęp roboczy w prawo;

2) stęp roboczy w lewo;

3) stęp roboczy na woltach;

4) kłus roboczy w prawo;

5) kłus roboczy w lewo;

6) kłus roboczy na woltach;

7) galop roboczy w prawo;

8) galop roboczy w lewo;

9) galop roboczy na woltach;

10) cofnięcie o długość konia;

11) zatrzymanie i pozostanie w bezruchu przez 3 min;

12) pracę pod jeźdźcem;

13) ruch konia;

14) reakcję na bodźce dźwiękowe (hałas);

15) reakcję na bodźce wizualne.

2. Próby użytkowe przeprowadza się na padoku na koniu osiodłanym, dosiadanym przez sprzedającego i instruktora jazdy konnej, wchodzącego w skład komisji, o której mowa w § 14 ust. 1.

3. Pozytywna ocena konia w próbach użytkowych wymaga uzyskania przez niego co najmniej 45 z 85 punktów możliwych do osiągnięcia.

4. Po zakończeniu kwalifikacji komisja, o której mowa w § 14 ust. 1, sporządza protokół z kwalifikacji oraz umowę zakupu konia, w przypadku zakwalifikowania konia do zakupu.

2. Komendant oddziału realizujący szkolenia przewodników zwierząt służbowych oraz szkolenia zwierząt służbowych, organizuje i nadzoruje je na bieżąco, oraz odpowiada za ich przebieg w zakresie swojej właściwości.

3. Komendant ośrodka szkolenia realizujący szkolenia przewodników oraz szkolenia psów służbowych, organizuje i nadzoruje je na bieżąco, oraz odpowiada za ich przebieg w zakresie swojej właściwości.

1) określa limit miejsc dla oddziałów, ośrodka szkolenia na szkolenia realizowane w ośrodku szkolenia;

2) określa terminy i czas trwania szkoleń;

3) dokonuje innych ustaleń istotnych dla przebiegu szkolenia.

2. Określając limit miejsc dla oddziałów i ośrodka szkolenia, uwzględnia się możliwości szkoleniowe ośrodka szkolenia.

1) tropiącej;

2) patrolowo-obronnej;

3) tropiąco-patrolowej;

4) specjalnej do wyszukiwania:

a) narkotyków,

b) materiałów wybuchowych i broni,

c) wyrobów tytoniowych.

2. Szkolenie przewodników i psów służbowych realizowane jest poprzez:

1) szkolenie specjalistyczne z zakresu kynologii służbowej obejmujące szkolenie:

a) kandydatów na przewodników,

b) przewodników;

2) szkolenie wstępne;

3) kurs doskonaląco-atestacyjny;

4) szkolenie okresowe;

5) szkolenie doskonalące;

6) szkolenie bieżące.

3. Szkolenie, o którym mowa w ust. 2:

1) pkt 1-3 - prowadzone jest w ośrodku szkolenia;

2) pkt 4 - prowadzone jest w ośrodku szkolenia i oddziałach;

3) pkt 5 i 6 - prowadzone jest w oddziałach.

4. Szkolenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 1-3, kończy się egzaminem przeprowadzanym przez komisję powołaną przez komendanta ośrodka szkolenia.

5. Szkolenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, dodatkowo kończy się zatwierdzeniem przeprowadzanym na podstawie przepisów Unii Europejskiej ustanawiających szczegółowe środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego.

6. Funkcjonariusze, którzy ukończyli szkolenia, o których mowa w ust. 2 pkt 1-3, otrzymują zaświadczenia. Wzory zaświadczeń stanowią załączniki nr 1-3 do zarządzenia.

7. Na wniosek komendanta ośrodka szkolenia, w skład komisji, o której mowa w ust. 4, mogą zostać włączeni przedstawiciele Biura Kadr i Szkolenia oraz kynolodzy oddziałów.

2. Rekrutacja nie dotyczy kandydatów z ośrodka szkolenia oraz funkcjonariuszy, którzy ukończyli szkolenie, o którym mowa w § 19 ust. 2 pkt 1 lit. b.

2. W skład komisji wchodzi:

1) przewodniczący komisji - kynolog oddziału, a w przypadku jego nieobecności kierownik sekcji szkolenia wydziału kadr i szkolenia;

2) psycholog;

3) inne osoby wyznaczone przez komendanta oddziału.

1) nie jest w trakcie odbywania kary dyscyplinarnej i nie toczy się wobec niego postępowanie dyscyplinarne;

2) nie ma przeciwwskazań zdrowotnych do pełnienia funkcji przewodnika;

3) posiada prawo jazdy kategorii B;

4) złożył drogą służbową do komendanta oddziału wniosek w formie pisemnej lub elektronicznej o przystąpienie do rekrutacji.

2. Do wniosku o przystąpienie do rekrutacji należy dołączyć zaświadczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do pełnienia funkcji przewodnika.

3. Komisja, o której mowa w § 22 ust. 1, weryfikuje spełnienie przez kandydata na przewodnika warunków określonych w ust. 1.

1) 0-4 pkt za motywację do pełnienia służby z psem, w tym 0 pkt za brak motywacji do pełnienia służby z psem, 4 pkt za bardzo wysoki poziom tej motywacji;

2) 0-4 pkt za doświadczenie związane z wykonywaniem opieki nad psami służbowymi, występowanie w roli pozoranta w ramach szkolenia doskonalącego psów służbowych;

3) 0-4 pkt za umiejętność pracy w zespole, komunikatywność oraz zdolność przystosowania się do nowych warunkach służby;

4) 0-2 pkt za doświadczenie, kwalifikacje w szkoleniu lub hodowli psów;

5) 0-2 pkt za znajomość zasad dotyczących pracy z psem służbowym, jego szkolenia oraz sprawowania opieki.

2. Komisja ocenia pozytywnie kandydata na przewodnika, jeżeli uzyskał co najmniej 8 pkt w trakcie rozmowy rekrutacyjnej.

2. Pierwszeństwo w skierowaniu do udziału w szkoleniu, o którym mowa w § 19 ust. 2 pkt 1, mają przewodnicy, a w następnej kolejności kandydaci na przewodnika z najwyższą liczbą punktów.

1) szkolenie odpowiadające specjalności przekazanego mu psa służbowego, jest kierowany wraz z psem służbowym do ośrodka szkolenia na najbliższy kurs doskonaląco - atestacyjny w tej specjalności;

2) szkolenie w innej specjalności niż specjalność przekazanego mu psa, jest kierowany wraz z psem służbowym do ośrodka szkolenia na najbliższe szkolenie specjalistyczne z zakresu kynologii służbowej odpowiadające specjalności psa służbowego.

2. Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do przewodnika, który ukończył szkolenie odpowiadające specjalności psa służbowego:

1) do wyszukiwania wyrobów tytoniowych, a przekazany pies służbowy ma specjalność psa do wyszukiwania narkotyków;

2) do wyszukiwania narkotyków, a przekazany pies służbowy ma specjalność psa do wyszukiwania wyrobów tytoniowych;

3) do wyszukiwania materiałów wybuchowych i broni, a przekazany pies służbowy ma specjalność psa do wyszukiwania narkotyków;

4) tropiącego, a przekazany pies służbowy ma specjalność psa patrolowo-obronnego lub tropiąco-patrolowego;

5) patrolowo-obronnego lub tropiąco-patrolowego, a przekazany pies służbowy ma specjalność psa tropiącego.

3. Przewodnika wraz z przekazanym psem służbowym, który ma jedną ze specjalności psa wymienioną w ust. 2, kieruje się do ośrodka szkolenia na najbliższy kurs doskonaląco-atestacyjny.

2. Wzór atestu stanowi załącznik nr 4 do zarządzenia.

3. W ateście określa się każdorazowo termin jego ważności.

4. Termin ważności atestu uzależniony jest od oceny uzyskanej w trakcie egzaminu przeprowadzonego na zakończenie szkolenia, o którym mowa w § 19 ust. 2 pkt 1.

5. Termin ważności atestu przedłuża się po ukończeniu szkolenia, o którym mowa w § 19 ust. 2 pkt 3.

6. W uzasadnionych przypadkach Komendant Główny Straży Granicznej w drodze pisemnej decyzji przedłuża termin ważności atestu bez konieczności odbycia szkolenia, o którym mowa w § 19 ust. 2 pkt 3.

7. Termin ważności przedłużanego atestu uzależniony jest od oceny uzyskanej w trakcie sprawdzenia lub egzaminu przeprowadzonego na zakończenie szkolenia, o którym mowa w § 19 ust. 2 pkt 3.

8. Termin ważności atestu dla psów służbowych o specjalności: patrolowo - obronnej, tropiącej, tropiąco - patrolowej, do wyszukiwania narkotyków, do wyszukiwania wyrobów tytoniowych wynosi:

1) od 22 do 26 miesięcy w przypadku uzyskania średniej ocen od 4.51 do 5.00;

2) od 13 do 21 miesięcy w przypadku uzyskania średniej ocen od 3.51 do 4.50;

3) od 10 do 12 miesięcy w przypadku uzyskania średniej ocen od 2.51 do 3.50.

9. Termin ważności atestu dla psów służbowych o specjalności do wyszukiwania materiałów wybuchowych i broni wynosi:

1) od 16 do 18 miesięcy w przypadku uzyskania średniej ocen od 4.51 do 5.00;

2) od 13 do 15 miesięcy w przypadku uzyskania średniej ocen od 3.51 do 4.50;

3) od 10 do 12 miesięcy w przypadku uzyskania średniej ocen od 2.51 do 3.50.

10. W uzasadnionych przypadkach związanych w szczególności z uzyskaniem przez psa służbowego ocen dostatecznych z tresury, komendant ośrodka szkolenia może określić inny niż wynikający z ust. 8 - 9 termin ważności atestu, celem wcześniejszego skierowania psa służbowego na kurs doskonaląco-atestacyjny.

11. Przekazanie psa służbowego innemu przewodnikowi skutkuje utratą ważności atestu. Wystawienie nowego atestu następuje po spełnieniu warunków określonych w § 27.

12. Pies służbowy, którego atest utracił ważność, nie może być używany do wykonywania zadań służbowych.

2. Organizację procedury zatwierdzania oraz podmioty uprawnione do dokonania zatwierdzenia określa porozumienie zawarte między Komendantem Głównym Straży Granicznej a Prezesem Urzędu Lotnictwa Cywilnego.

2. W przypadku stwierdzenia złej kondycji zdrowotnej psa służbowego uniemożliwiającej udział w zajęciach szkoleniowych, po poddaniu niezbędnemu leczeniu, przewodnik wraz z psem służbowym kierowany jest do właściwego oddziału w celu realizacji zaleceń lekarza weterynarii ośrodka szkolenia. Ponowne skierowanie na kurs doskonaląco-atestacyjny następuje po odzyskaniu kondycji zdrowotnej przez psa służbowego.

3. W przypadku stwierdzenia podczas kursu doskonaląco-atestacyjnego przez lekarza weterynarii ośrodka szkolenia braku możliwości poprawy kondycji zdrowotnej psa służbowego lub objawów uwiądu starczego, uniemożliwiających wykonywanie zadań służbowych, sporządza się opinię lekarsko - weterynaryjną z zaleceniem wszczęcia procedury wycofania psa służbowego z użycia w Straży Granicznej, która jednocześnie skutkuje nie przedłużeniem terminu ważności atestu.

4. W przypadkach, o których mowa w ust. 2 i 3, komendant ośrodka szkolenia występuje do właściwego komendanta oddziału z wnioskiem o odwołanie z kursu doskonaląco-atestacyjnego przewodnika z psem.

5. Po przeglądzie weterynaryjnym, przeprowadza się sprawdzenie poziomu wyszkolenia i pracy przewodnika z psem, obejmujące ocenę:

1) umiejętności kierowania pracą psa służbowego przez przewodnika;

2) zdolności użytkowej psa służbowego.

6. W przypadku uzyskania podczas sprawdzenia, o którym mowa w ust. 5, oceny bardzo dobrej, komendant ośrodka szkolenia może przedłużyć psu służbowemu termin ważności atestu i zwolnić go z pozostałej części kursu.

7. W przypadku nie uzyskania lub nie przedłużenia terminu ważności atestu, przewodnika wraz z psem służbowym kieruje się ponownie na kurs doskonaląco-atestacyjny w możliwie najkrótszym terminie uzgodnionym z komendantem ośrodka szkolenia.

8. W przypadku stwierdzenia w trakcie kursu, o którym mowa w 19 ust. 2pkt 3, że pies służbowy nie posiada wymaganej zdolności użytkowej lub przewodnik nie posiada zdolności pracy z psem, ustala się czy:

1) pies służbowy utracił zdolność użytkową w stopniu uniemożliwiającym jej odzyskanie wymagane do dopuszczenia go do dalszego wykonywania zadań służbowych i przedłużenia terminu ważności atestu;

2) przewodnik utracił zdolność pracy z atestowanym psem służbowym, co uzasadnia konieczność przekazania psa służbowego innemu przewodnikowi.

9. Ustalenie, o którym mowa w ust. 8, realizuje komisja powołana przez komendanta ośrodka szkolenia na wniosek kierownika wewnętrznej komórki organizacyjnej ośrodka szkolenia odpowiedzialnej za szkolenie psów.

10. Komisja, o której mowa w ust. 9, sporządza notatkę zawierającą wnioski w zakresie dalszego postępowania z psem służbowym, którą po akceptacji przez komendanta ośrodka szkolenia przesyła się do dyrektora Biura Kadr i Szkolenia i do właściwego komendanta oddziału.

11. Chorych psów służbowych lub w okresie ich rekonwalescencji nie kieruje się do ośrodka szkolenia do udziału w kursie doskonaląco-atestacyjnym.

12. Psy służbowe powyżej ósmego roku życia, przed skierowaniem na kurs doskonaląco-atestacyjny do ośrodka szkolenia, kieruje się do lekarza weterynarii w celu potwierdzenia braku przeciwwskazań do uczestniczenia w kursie.

2. Przekwalifikowaniu mogą podlegać wyłącznie psy służbowe, które spełniają łącznie następujące warunki:

1) nie przekroczyły 6 roku życia;

2) posiadają dobry stan zdrowia;

3) wykazują predyspozycje wymagane w nowej specjalności psa służbowego.

3. Psy służbowe, które uzyskały specjalność psa wymienioną w § 19 ust. 1 pkt 4, nie podlegają przekwalifikowaniu.

4. Decyzję w sprawie przekwalifikowania psa służbowego podejmuje, na wniosek komendanta oddziału, dyrektor Biura Kadr i Szkolenia, po zasięgnięciu opinii komendanta ośrodka szkolenia.

5. Przekwalifikowanie psa służbowego następuje w ramach szkolenia, o którym mowa w § 19 ust. 2 pkt 1.

6. Z przekwalifikowania sporządza się protokół przekwalifikowania psa służbowego, którego wzór stanowi załącznik nr 5 do zarządzenia.

7. Przekwalifikowany pies służbowy ma wydawany nowy atest.

8. Pies służbowy, który w trakcie przekwalifikowania nie spełnia warunków nowej specjalności psa służbowego, pozostaje w dotychczasowej specjalności.

2. Szkolenie doskonalące ma w szczególności na celu:

1) pogłębianie zdobytej wiedzy i kształtowanie nawyków zawodowych, które powinien posiadać przewodnik;

2) doskonalenie umiejętności interpretowania zachowań i użycia psa służbowego do wykonywania zadań służbowych;

3) utrzymywanie i podwyższanie u psa służbowego zdolności do wykonywania zadań, do których został wyszkolony.

1) indywidualnych - organizowanych i realizowanych przez przewodnika;

2) grupowych - organizowanych doraźnie przez wydział kadr i szkolenia oddziału, realizowanych przez kynologa oddziału, instruktora - selekcjonera lub inne osoby posiadające stosowne kwalifikacje.

2. Szkolenie doskonalące, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje w szczególności:

1) utrwalanie przez przewodnika podstawowych zagadnień związanych z kynologią służbową;

2) udzielanie instruktażu pozorantom;

3) ćwiczenia z tresury;

4) dokonanie oceny pracy psa służbowego i odnotowanie ocen uzyskanych przez psa w dzienniku szkolenia i użycia psa służbowego Straży Granicznej, którego wzór określa załącznik nr 6 do zarządzenia, zwany dalej "dziennikiem";

5) odnotowanie ocen, o których mowa w pkt 3, może nastąpić w postaci wklejenia do dziennika arkusza ocen z przeprowadzonego szkolenia doskonalącego, którego wzór określa załącznik nr 7 do zarządzenia.

3. Szkolenie doskonalące, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, prowadzi się według następujących zasad:

1) na szkolenie przeznacza się jeden dzień w tygodniu, zwany dniem szkoleniowym;

2) szkolenie obejmuje 6 jednostek dydaktycznych, przy czym jednostka dydaktyczna wynosi:

a) 45 minut dla psów służbowych o specjalnościach wymienionych w § 19 ust. 1 pkt 4,

b) 60 minut dla psów służbowych o specjalnościach wymienionych w § 19 ust. 1 pkt 1-3.

4. Szkolenie doskonalące, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, obejmuje w szczególności:

1) utrwalanie i pogłębianie przez przewodników zagadnień związanych z kynologią służbową;

2) zapoznanie przewodników ze zmianami przepisów prawa związanych z kynologią służbową oraz doskonalenie umiejętności sporządzania i wypełniania dokumentacji związanej ze szkoleniem i użyciem psa służbowego;

3) zapoznanie przewodników z nowymi formami i metodami działania stosowanymi przez sprawców przestępstw i wykroczeń, których ściganie pozostaje we właściwości Straży Granicznej oraz wypracowanie właściwych kierunków działania przewodnika z psem służbowym;

4) realizację wybranych ćwiczeń z tresury.

5. Instruktor - selekcjoner realizuje szkolenie doskonalące, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie rzadziej niż raz na kwartał i dokumentuje jego przeprowadzenie oraz dokonuje oceny pracy psa służbowego w dzienniku.

6. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, szkolenie doskonalące zrealizowane przez instruktora - selekcjonera zastępuje zaplanowane w tym samym tygodniu szkolenie, ujęte w miesięcznym planie szkolenia doskonalącego, o którym mowa w § 36 ust. 1 pkt 1.

7. Instruktor - selekcjoner prowadzi ewidencję zrealizowanych szkoleń doskonalących zgodnie z załącznikiem nr 8 do zarządzenia.

2. W uzasadnionych przypadkach, w szczególności związanych z uzyskaniem przez psa służbowego ocen dostatecznych i niedostatecznych w ramach szkolenia doskonalącego lub sprawowanego nadzoru przez kynologa oddziału, może on wnioskować do właściwego komendanta placówki lub naczelnika wydziału zabezpieczenia działań o zwiększenie ilości dni szkoleniowych celem wyeliminowania niedociągnięć w wyszkoleniu psa służbowego.

3. Szkolenie doskonalące może być realizowane wspólnie z funkcjonariuszami lub pracownikami innych oddziałów albo innych służb.

4. Szkolenie doskonalące niezrealizowane w całości lub w części z powodu skierowania przewodnika do realizacji innych zadań służbowych, należy zrealizować w najbliższym możliwym terminie, odnotowanym wraz ze szczegółowym jego przebiegiem w dzienniku. Termin jego realizacji należy odnotować w miesięcznym planie szkolenia doskonalącego, o którym mowa w § 36 ust. 1 pkt 1.

5. W przypadku realizacji szkolenia doskonalącego, o którym mowa w § 34 ust. 1 pkt 2, nie ma zastosowania ust. 4.

1) miesięczny plan szkolenia doskonalącego psa służbowego, zwany dalej "planem szkolenia", którego wzór stanowi załącznik nr 9 do zarządzenia;

2) konspekt do zajęć prowadzonych w ramach szkolenia doskonalącego.

2. Plan szkolenia na szkolenia, o których mowa w § 34 ust. 1:

1) pkt 1, na dany miesiąc sporządza przewodnik a zatwierdza komendant placówki albo naczelnik wydziału zabezpieczenia działań;

2) pkt 2, sporządza prowadzący zajęcia a zatwierdza naczelnik wydziału kadr i szkolenia.

3. Konspekt do zajęć, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, na szkolenia, o których mowa w § 34 ust. 1:

1) pkt 1, sporządza przewodnik a zatwierdza bezpośredni przełożony;

2) pkt 2, sporządza prowadzący zajęcia a zatwierdza bezpośredni przełożony.

4. Plan szkolenia zatwierdzony w sposób, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, przekazuje się w formie elektronicznej do wydziału kadr i szkolenia do piątego dnia miesiąca objętego planem szkolenia.

2. Ćwiczenia z tresury, o których mowa w ust. 1, prowadzi się z udziałem pozorantów. W przypadku szkolenia, o którym mowa w 34 ust. 1 pkt 2, osoba prowadząca szkolenie może jednocześnie występować w charakterze pozoranta.

3. Pozorantem w szkoleniu psów tropiących, patrolowo-obronnych i tropiąco-patrolowych nie może być pomocnik przewodnika.

4. Na pozorantów komendant placówki, komendant oddziału wyznacza podległych funkcjonariuszy. W uzasadnionych przypadkach pracownikowi zatrudnionemu w placówce, oddziale, za jego zgodą, można powierzyć pełnienie funkcji pozoranta.

5. W charakterze pozoranta mogą wystąpić również osoby spoza Straży Granicznej w szczególności pracownicy podmiotów świadczących usługi w tym zakresie.

6. Osobie wyznaczonej na pozoranta szczegółowego instruktażu dotyczącego przebiegu ćwiczeń z tresury oraz zachowania warunków bezpieczeństwa udziela, przewodnik lub osoba realizująca szkolenie, o której mowa w § 34 ust. 1 pkt 2.

7. Osoba wyznaczona na pozoranta potwierdza odbycie instruktażu poprzez złożenie:

1) czytelnego podpisu w dzienniku - w przypadku, o którym mowa w § 34 ust. 1 pkt 1;

2) oświadczenia - w przypadku, o którym mowa w § 34 ust. 1 pkt 2.

8. W przypadku, o którym mowa w ust. 7 pkt 1, przewodnik wpisuje pozoranta z imienia i nazwiska.

1) w czasie szkolenia stwarza się sytuacje rzeczywiste, w których pies służbowy poszukuje ukrytego pozoranta lub przedmiotu - praca ta powinna zakończyć się dla psa służbowego wynikiem pozytywnym;

2) ćwiczenia związane z reakcją na strzały organizuje się minimum raz w roku, ale nie częściej niż raz na dwa miesiące (w dzień lub w nocy), łącząc je z innymi ćwiczeniami wskazanymi w załączniku nr 10;

3) w przypadku szkolenia psów służbowych, które uzyskały specjalności wymienione w § 19 ust. 1 pkt 4:

a) jako podstawowe stosuje się próbki szkoleniowe materiałów wybuchowych, substancji narkotycznych lub wyrobów tytoniowych będących w dyspozycji oddziału,

b) z oryginalnymi próbkami materiałów wybuchowych lub środków narkotycznych przechowuje się w słoiku pochłaniacze zapachu - sączki, które mogą być wykorzystywane w szkoleniu doskonalącym psów służbowych i w służbie do motywowania psa służbowego w wykonywanej pracy węchowej,

c) sączków nie wolno wykorzystywać w szkoleniu zespołów z PWMW,

d) szkolenie prowadzone z wykorzystaniem pochłaniaczy zapachów nie może przekraczać 50% czasu przeznaczonego na szkolenie,

e) próbki szkoleniowe należy pobierać przy pomocy dużych peset lub jednorazowych rękawiczek,

f) próbki szkoleniowe ukrywa odpowiednio poinstruowany pozorant, w różnych warunkach, uwzględniających środowisko pracy psa służbowego,

g) w ćwiczeniach należy stosować zapachy zwodnicze i maskowanie,

h) należy chronić próbki szkoleniowe przed zanieczyszczeniem i skażeniem innymi zapachami;

4) do szkolenia psów służbowych stosuje się sprzęt wydany przewodnikowi na podstawie przepisów w sprawie wyposażenia specjalnego i umundurowania specjalnego funkcjonariuszy;

5) nie wykonuje się ćwiczeń sprawnościowych z psami służbowymi, których stan zdrowia potwierdzony opinią lekarza weterynarii nie pozwala na wykonywanie tych ćwiczeń.

2. Na czas szkolenia doskonalącego przewodnika wraz z psem służbowym zwalnia się z wykonywania innych zadań służbowych.

1) szkolenie dla kandydatów na jeźdźców;

2) szkolenie doskonalące dla jeźdźców i koni służbowych.

2. Szkolenia, o których mowa w ust. 1, prowadzone są w oddziale przez hipologa oddziału i lub instruktora jazdy konnej.

2. Szkolenie, o którym mowa w ust. 1, kończy się egzaminem uprawniającym jeźdźca do samodzielnej jazdy konnej podczas wykonywania zadań służbowych w Straży Granicznej, przeprowadzanym przez komisję powołaną przez komendanta oddziału, w którym realizowane jest szkolenie.

3. Funkcjonariusze, którzy ukończyli szkolenie, o którym mowa w ust. 1, otrzymują zaświadczenie, którego wzór stanowi załącznik nr 11 do zarządzenia.

1) szkolenie ogólne diakoni służbowych;

2) szkolenie doskonalące dla jeźdźców i koni służbowych.

2. Szkolenie, o którym mowa w ust. 1, kończy się testem zdolności użytkowej konia służbowego i wydaniem zaświadczenia, dotyczącego przydatności konia służbowego do realizacji zadań Straży Granicznej.

2. Przedłużenie terminu ważności zaświadczenia następuje po uzyskaniu pozytywnego wyniku z testu zdolności użytkowej konia służbowego.

3. Test, o którym mowa ust. 2, przeprowadza komisja powołana przez komendanta oddziału, w skład której wchodzą: hipolog oddziału lub instruktor jazdy konnej, przedstawiciel wydziału kadr i szkolenia oraz lekarz weterynarii.

4. W przypadku negatywnego wyniku z testu, o którym mowa w ust. 2, komisja wymieniona w ust. 3 wnioskuje o skierowanie konia służbowego na szkolenie, o którym mowa w § 43 ust. 1. Ponowne uzyskanie negatywnego wyniku z testu potwierdza się wydaniem zaświadczenia, o którym mowa w § 43 ust. 2.

5. W przypadku stwierdzenia przez lekarza weterynarii braku możliwości poprawy kondycji zdrowotnej konia służbowego lub objawów uwiądu starczego, uniemożliwiających użycie konia w służbie, sporządza się opinię lekarsko-weterynaryjną z wnioskiem o wycofanie konia służbowego z użycia.

1) utrwalenie umiejętności nabytych przez jeźdźca podczas szkolenia, o którym mowa w § 40 ust. 1 pkt 1, podwyższanie umiejętności jazdy konnej w trudnym terenie, zintegrowanie jeźdźca z nowo przydzielonym koniem służbowym lub doskonalenie innych posiadanych umiejętności;

2) utrzymanie u koni służbowych wymaganej zdolności użytkowej.

1) plan szkolenia jeźdźców i koni służbowych;

2) konspekt do zajęć.

2. Plan szkolenia jeźdźców i koni służbowych sporządza prowadzący zajęcia hipolog oddziału lub instruktor jazdy konnej, a zatwierdza komendant oddziału, w którym realizowane będzie szkolenie.

3. Plan szkolenia jeźdźców i koni służbowych określa w szczególności kwartalny wymiar szkolenia jeźdźców i koni służbowych.

4. Zasady sporządzania oraz aktualizowania dokumentacji, o której mowa w ust. 1, określają przepisy w sprawie zakresu oraz szczegółowych zasad szkolenia funkcjonariuszy i pracowników Straży Granicznej.

1) komendant placówki;

2) naczelnik wydziału zabezpieczenia działań;

3) kynolog oddziału.

2. Wniosek kieruje się do komendanta oddziału.

3. Po akceptacji wniosku komendant oddziału zwraca się do dyrektora Biura Kadr i Szkolenia o wyrażenie zgody na przekazanie psa służbowego i po jej uzyskaniu powołuje komisję, w skład której wchodzi:

1) kynolog oddziału lub naczelnik wydziału kadr i szkolenia;

2) przedstawiciele placówki lub wydziału zabezpieczenia działań przekazujący oraz przyjmujący psa służbowego.

4. Komisja, o której mowa w ust. 3, sporządza protokół przekazania psa służbowego, określony w przepisach wydanych na podstawie art. 147zh ustawy, na podstawie którego przekazywany jest pies służbowy.

2. Po akceptacji wniosku, o którym mowa w ust. 1, komendant oddziału powołuje trzyosobową komisję, o której mowa w § 48 ust. 3, która sporządza protokół przekazania psa służbowego, określony w przepisach wydanych na podstawie art. 147zh ustawy, na podstawie którego przekazywany jest pies służbowy.

1) przeniesienia przewodnika psa służbowego do dalszego pełnienia służby, na stanowisku służbowym obejmującym swym zakresem obowiązki związane z używaniem psa służbowego w innym oddziale;

2) braku możliwości przekazania psa służbowego w ramach oddziału.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, komendant oddziału, z którego przekazywany jest pies, występuje do dyrektora Biura Kadr i Szkolenia z wnioskiem o jego przekazanie.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, komendant oddziału, z którego przekazywany jest pies, występuje do dyrektora Biura Kadr i Szkolenia z wnioskiem wskazującym oddziały, zainteresowane przyjęciem psa służbowego.

4. Przekazanie psa służbowego następuje na podstawie protokołu przekazania psa służbowego, określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 147zh ustawy.

1) nadać każdemu zakupionemu psu nazwę i numer ewidencyjny;

2) wpisać psa do prowadzonej w ośrodku szkolenia książki ewidencji psów nabywanych do celów służbowych, której wzór określa załącznik nr 13 do zarządzenia.

2. Podstawą wpisania psa służbowego do książki ewidencji psów służbowych oddziału jest protokół zdawczo-odbiorczy psa służbowego, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 147zh ustawy.

3. Biuro Kadr i Szkolenia prowadzi książkę ewidencji psów służbowych Straży Granicznej, której wzór określa załącznik nr 15 do zarządzenia.

4. Zmian w książce, o której mowa w ust. 3, dokonuje się na podstawie:

1) przesłanego przez ośrodek szkolenia wykazu psów, które ukończyły szkolenie, o którym mowa w § 19 ust. 2 pkt 1;

2) przesłanych przez oddziały protokołów zdawczo-odbiorczych psa służbowego lub innych dokumentów.

2. Hipolog oddziału obowiązany jest do zorganizowania dla konia nabytego przez oddział, właściwych warunków bytowych zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 12 ust. 8 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt.

2. Jeździec ewidencjonuje w dzienniku szkolenia i użycia konia służbowego Straży Granicznej, przebieg służby z użyciem konia służbowego oraz przebieg szkolenia doskonalącego dla jeźdźców i koni służbowych. Wzór dziennika szkolenia i użycia konia służbowego Straży Granicznej określa załącznik nr 17 do zarządzenia.

2. W dzienniku, o którym mowa w ust. 1, ewidencjonuje się:

1) przebieg służby z użyciem konia służbowego;

2) przebieg doskonalenia zawodowego jeźdźca i konia służbowego.

3. Wpisów do dziennika, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się na bieżąco, niezwłocznie po zakończeniu szkolenia lub służby, do której był używany koń służbowy, albo zakończeniu sprawdzenia lub kontroli z zakresu hipologii służbowej.

4. W przypadku zagubienia albo zniszczenia dziennika, o którym mowa w ust. 1, nowy dokument wystawiany jest przez wydział, o którym mowa w ust. 1.

2. Z nadzoru, o którym mowa w ust. 1, kynolog oddziału sporządza notatkę służbową, którą po zatwierdzeniu przez komendanta oddziału, do którego został delegowany przewodnik wraz z psem służbowym, przesyła do macierzystego oddziału tego przewodnika.

1) dziennik, o którym mowa § 34 ust. 2 pkt 4;

2) książkę psa służbowego, której wzór określony jest w przepisach wydanych na podstawie art. 147 zh ustawy;

3) atest, o którym mowa § 28 ust. 1;

4) wyposażenie i sprzęt dla psów nowo zakupionych, po zakończeniu szkolenia, o którym mowa w § 19 ust. 2 pkt 1.

1) przebieg służby z psem służbowym;

2) przebieg:

a) egzaminu przeprowadzonego na zakończenie szkoleń, o których mowa w § 19 ust. 2 pkt 1-3,

b) szkolenia okresowego, o którym mowa w § 19 ust. 2 pkt 4,

c) szkolenia doskonalącego, o którym mowa w § 19 ust. 2 pkt 5,

d) szkolenia bieżącego, o którym mowa w § 19 ust. 2 pkt 6;

3) wyniki przeprowadzonej procedury zatwierdzenia zespołu z PWMW, o której mowa w przepisach Unii Europejskiej ustanawiających szczegółowe środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego;

4) przypadki, w których nie przeprowadzono w terminie planowego szkolenia doskonalącego wraz ze wskazaniem terminów, w których to szkolenie zostało następnie przeprowadzone oraz opisem jego przebiegu, z zastrzeżeniem § 35 ust. 4;

5) przebieg opieki nad psem służbowym;

6) dane pomocnika przewodnika (imię, nazwisko i stopień służbowy) i okres, na jaki został on wyznaczony do sprawowania opieki nad psem służbowym w zastępstwie przewodnika;

7) fakt poinformowania pomocnika przewodnika o sposobie karmienia oraz innych istotnych sprawach związanych z opieką nad psem służbowym w czasie nieobecności przewodnika.

2. Przeprowadzający sprawdzenie lub kontrolę z zakresu kynologii służbowej dokonuje wpisów do dziennika dotyczących wyników tych sprawdzeń i kontroli, niezwłocznie po ich zakończeniu.

3. Wpisów do dziennika dokonuje się na bieżąco, niezwłocznie po zakończeniu opieki, szkolenia doskonalącego i służby z psem służbowym. Po każdym odbytym szkoleniu przewodnika z psem służbowym w ośrodku szkolenia, prowadzący szkolenie dokonuje wpisu do dziennika ocen uzyskanych z tego szkolenia oraz zamieszcza w nim ewentualne uwagi dotyczące użycia do służby psa służbowego.

1) chorego lub przemęczonego psa służbowego nie wolno wykorzystywać do realizacji zadań służbowych i szkoleń, o których w § 19 ust. 2;

2) nie można zezwalać na podawanie psu służbowemu smakołyków przez osoby inne niż przewodnik tego psa, czy też na jego drażnienie, jeżeli nie jest to przewidziane w konspekcie do zajęć odbywających się w ramach szkolenia.

2. W celu niedopuszczenia do przypadkowego pokrycia psa służbowego - suki:

1) przewodnik opiekujący się psem służbowym - suką obowiązany jest zwracać na nią szczególną uwagę w okresie rui;

2) w okresie rui można odstąpić od użycia psa służbowego - suki do wykonywania zadań służbowych zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii;

3) kojec psa służbowego - suki należy zabezpieczać w taki sposób, aby nie mogła ona uciec lub aby nie dostał się do jej kojca inny pies.

3. O fakcie pokrycia psa służbowego - suki lub stwierdzeniu u niej ciąży, przewodnik obowiązany jest niezwłocznie zameldować bezpośredniemu przełożonemu, który po zasięgnięciu opinii kynologa oddziału, określa dalszy tok postępowania w odniesieniu do tego psa służbowego.

2. Pomocnika przewodnika wyznaczają w:

1) placówce - komendant placówki;

2) ośrodku szkolenia - komendant ośrodka szkolenia;

3) wydziale zabezpieczenia działań - naczelnik.

3. Pomocnik przewodnika nie może:

1) używać psa służbowego do służby;

2) szkolić psa służbowego.

2. W celu utrzymania we właściwym stanie wyposażenia i sprzętu, o których mowa w ust. 1, należy:

1) po zakończeniu służby, szkolenia lub kursu z użyciem psa służbowego sprawdzić stan tego wyposażenia lub sprzętu;

2) wyposażenie lub sprzęt mokry wysuszyć i oczyścić.

3. O uszkodzeniach i brakach wyposażenia i sprzętu przewodnik powiadamia niezwłocznie bezpośredniego przełożonego.

2. Przy planowaniu służby przewodnika można uwzględnić w ramach czasu służby, okres adaptacji do nowych warunków służby w przypadku:

1) przeniesienia przewodnika, wraz z psem służbowym, do służby w innym miejscu;

2) przekazania psa służbowego innemu przewodnikowi.

3. Decyzję w przypadkach wymienionych w ust. 2, podejmuje kynolog oddziału, określając wymiar okresu adaptacji i sposobu jej realizacji.

4. W trakcie okresu adaptacji szkolenie doskonalące i użycie psa służbowego do służby planuje się w sposób umożliwiający:

1) stopniowe dostosowanie się psa służbowego do funkcjonowania w nowych warunkach;

2) zakończenie z wynikiem pozytywnym szkolenia doskonalącego przy jednoczesnym nie narażaniu tego psa na dodatkowy stres np. związany z dużym natężeniem ruchu pojazdów lub osób.

5. Jeżeli po zakończonym okresie adaptacji pies służbowy ma trudności z dostosowaniem się do nowego miejsca lub przewodnika, dalsze postępowanie z tym psem określa kynolog oddziału.

1) zapewnić przewodnikowi możliwość napojenia psa służbowego i w razie potrzeby, wyprowadzenia tego psa w celu załatwienia potrzeb fizjologicznych;

2) w ramach czasu służby przewodnika przydzielić w miesiącu 4 godziny w celu przeprowadzenia:

a) dezynfekcji budy i wybiegu oraz sprzątanie legowiska w miejscu utrzymywania psa służbowego,

b) okresowych przeglądów weterynaryjnych psa służbowego,

c) pracy kancelaryjnej.

2. Czas efektywnego użycia psa służbowego podczas służby oraz liczbę i długość przerw ustala przewodnik, uwzględniając warunki tej służby, a w szczególności warunki atmosferyczne i natężenie bodźców zewnętrznych.

3. Podczas służby z użyciem psa służbowego, przewodnik powinien posiadać wyposażenie i sprzęt tego psa niezbędny do prawidłowego pełnienia służby oraz środki opatrunkowe.

4. W przypadku użycia psa służbowego, skutkującego obowiązkiem sporządzenia notatki służbowej z użycia psa służbowego przewodnik:

1) dokonuje oględzin miejsca, w którym będzie wykorzystywany pies służbowy z zachowaniem wymaganych środków ostrożności, z wyłączeniem sytuacji określonych w przepisach określających prowadzenie bojowych działań minersko-pirotechnicznych w Straży Granicznej;

2) jeżeli zachodzi taka potrzeba, może zażądać od kierującego działaniami:

a) usunięcia z miejsca, w którym będzie użyty pies służbowy, ludzi, pojazdów lub zwierząt,

b) wyznaczenia asysty na okres użycia psa służbowego,

c) wywietrzenia pomieszczenia, w którym ma być użyty pies służbowy o specjalności, o której mowa w § 19 ust. 1 pkt4, z wyłączeniem sytuacji określonych w przepisach określających prowadzenie bojowych działań minersko-pirotechnicznych w Straży Granicznej.

1) przeprowadzenia oględzin tego psa, ze szczególnym zwróceniem uwagi na stan opuszek palcowych, błony śluzowej nosa i małżowin usznych;

2) wyczyszczenia i wysuszenia (konserwacji) wyposażenia i sprzętu tego psa.

2. W przypadku stwierdzenia w trakcie oględzin skaleczeń lub odmrożeń części ciała psa służbowego, przewodnik powinien niezwłocznie powiadomić o tym bezpośredniego przełożonego oraz kynologa oddziału, którzy określą dalszy tok postępowania.

1) gdy pies służbowy ujawnił miejsce ukrycia substancji narkotycznych, materiałów wybuchowych lub broni, wyrobów tytoniowych lub prawdopodobne miejsce ich wcześniejszego przechowywania;

2) użycia psa służbowego jako środka przymusu bezpośredniego;

3) gdy pies służbowy, w wyniku tropienia, wskazał trasę prawdopodobnego marszu lub kierunku odejścia osoby poszukiwanej;

4) gdy w wyniku użycia psa służbowego do patrolowania terenu (rewirowania), tropienia, zasadzki, przeszukania miejsc, pomieszczeń lub środków transportu doszło do ujawnienia osoby lub odnalezienia przedmiotu;

5) użycia psa służbowego podczas realizacji czynności służbowych na polecenie przełożonego.

2. Wzór notatki służbowej z użycia psa służbowego określa załącznik nr 18 do zarządzenia.

3. Nie sporządza się notatki służbowej zużycia psa służbowego, jeśli użycie psa w przypadkach określonych w ust. 1, było związane z realizacją działań pozorowanych, również we współpracy z innymi służbami.

4. W przypadku, gdy na podstawie obowiązujących przepisów pies służbowy, za zgodą:

1) komendanta oddziału - w przypadku psów służbowych będących w dyspozycji wydziału zabezpieczenia działań;

2) komendanta placówki - w przypadku psów służbowych będących w dyspozycji tej placówki

- wykorzystywany jest w ramach pomocy udzielanej przez Straż Graniczną innym instytucjom, organom lub osobom, decyzję dotyczącą sposobu i metod postępowania z psem służbowym podejmuje przewodnik.

5. Sposób i metody postępowania, o których mowa w ust. 4, powinny być zgodne z przepisami obowiązującymi w tym zakresie w Straży Granicznej, jeżeli przepisy odrębne nie stanowią inaczej.

6. W przypadkach, o których mowa w ust. 4, przewodnik po uzyskaniu od kierującego działaniami informacji niezbędnych do wykonania zadania w ramach użycia psa służbowego, wykonuje czynności wymienione w § 69 ust. 4.

7. Notatkę, o której mowa w ust. 1, przewodnik przedstawia osobie kierującej działaniami (czynnościami) podejmowanymi w ramach pełnienia służby z użyciem psa służbowego lub innej upoważnionej w tym zakresie osobie, która potwierdza na piśmie, że zapoznała się z jej treścią.

8. W przypadku nie uzyskania potwierdzenia, o którym mowa w ust. 7, przewodnik dokonuje na notatce, o której mowa w ust. 1, adnotacji wyjaśniającej przyczynę braku uzyskania potwierdzenia.

1) dokonaniu przeglądu konia służbowego, w tym stanu jego skóry, oczu, uszu, błon śluzowych nosa ze szczególnym zwróceniem uwagi na stan kończyn, puszki kopytowej, podkucia i kłębu;

2) czyszczeniu konia służbowego.

2. Jeździec, po powrocie ze służby z użyciem konia służbowego, obowiązany jest do:

1) przeprowadzenia oględzin tego konia, ze szczególnym zwróceniem uwagi na stan kończyn, puszki kopytowej, kłębu, miejsca przebiegania popręgu;

2) wyczyszczenia, wysuszenia lub ewentualnej konserwacji wyposażenia i sprzętu tego konia.

3. W przypadku stwierdzenia w trakcie oględzin, o których mowa w ust. 2 pkt 1, skaleczeń konia służbowego, jeździec powinien niezwłocznie powiadomić o tym bezpośredniego przełożonego i hipologa oddziału.

4. Opiekę nad koniem służbowym wykonuje się z wykorzystaniem umundurowania specjalistycznego i wyposażenia specjalnego.

2. W celu utrzymania wyposażenia i sprzętu, o których mowa w ust. 1, we właściwym stanie należy:

1) po zakończeniu służby z użyciem konia służbowego lub szkolenia tego konia sprawdzić stan tego wyposażenia lub sprzętu;

2) mokre wyposażenie i sprzęt wysuszyć, oczyścić oraz, w miarę potrzeby, natłuścić smarem do konserwacji skóry.

3. O uszkodzeniach i brakach wyposażenia i sprzętu, o których mowa w ust. 1, jeździec powiadamia niezwłocznie bezpośredniego przełożonego.

1) książkę konia służbowego Straży Granicznej, zawierającą rejestr szczepień, informacje o odrobaczaniu, kontrolach lekarskich i podanych lekach, której wzór określa załącznik nr 19 do zarządzenia;

2) książkę kucia konia służbowego Straży Granicznej, której wzór określa załącznik nr 20 do zarządzenia;

3) teczkę ewidencji konia służbowego zawierającą, w szczególności:

a) paszport konia, wydany na podstawie przepisów w sprawie systemu identyfikacji i rejestracji zwierząt,

b) protokół przydzielenia konia służbowego, określony w przepisach wydanych na podstawie art. 147zh ustawy,

c) protokół wycofania konia służbowego, określony w przepisach wydanych na podstawie art. 147zh ustawy.

2. Jeździec zobowiązany jest:

1) przedstawiać książkę lekarzowi weterynarii podczas wizyt z chorym koniem, przeglądów profilaktycznych i szczepień ochronnych;

2) chronić książkę przed jej zgubieniem lub zniszczeniem.

2. W przypadku podejrzenia zachorowania konia służbowego w czasie jazdy, należy przerwać ją i dokonać oględzin konia służbowego, a jeżeli zachodzi taka potrzeba, należy również rozsiodłać go i udzielić mu pierwszej pomocy, informując o tym bezpośredniego przełożonego.

3. Każdą wizytę lekarza weterynarii dokumentuje się poprzez dokonanie wpisu w książce konia służbowego Straży Granicznej, o której mowa w § 75 pkt 1.

2. Do pełnienia służby granicznej lub prowadzenia działań granicznych z użyciem koni służbowych, wyznacza się, w miarę możliwości, co najmniej dwóch jeźdźców.

3. Planując jeźdźca do wykonania zadań służbowych z użyciem konia służbowego należy uwzględnić jedną godzinę na siodłanie, rozsiodłanie oraz toaletę tego konia.

2. Dokumentacja, której prowadzenie rozpoczęto na podstawie dotychczasowych przepisów może być prowadzona na dotychczasowych zasadach do czasu jej zakończenia.

3. Atesty wydane na podstawie przepisów zarządzenia, o którym mowa w § 80 ust. 1, zachowują ważność do końca terminów określonych w tych atestach.

1) zarządzenie nr 28 Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia 27 marca 2012 r. w sprawie szczegółowych zasad szkolenia przewodników zwierząt, które wykorzystywane są do realizacji zadań Straży Granicznej, szkolenia tych zwierząt, a także norm wyżywienia zwierząt (Dz. Urz. KGSG poz. 21, z 2014 r. poz. 36 oraz z 2020 r. poz. 17 i 47);

2) regulamin nr 2 Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia 26 lutego 2010 r. w sprawie sposobu pełnienia służby w zakresie wykonywania opieki nad zwierzętami służbowymi zwierząt (Dz. Urz. KGSG poz. 27, z 2012 r. poz. 23, z 2013 r. poz. 79 oraz z 2014 r. poz. 32).

Komendant Główny Straży Granicznej

w z. gen. bryg. SG Jacek BAJGER

Załączniki do zarządzenia nr 54
Komendanta Głównego Straży Granicznej
z dnia 21 grudnia 2021 r.

Załącznik nr 1

WZÓR - ZAŚWIADCZENIE

Załącznik nr 2

WZÓR - ZAŚWIADCZENIE

Załącznik nr 3

WZÓR - ZAŚWIADCZENIE

Załącznik nr 4

Wzór atestu

Załącznik nr 5

WZÓR - PROTOKÓŁ PRZEKWALIFIKOWANIA PSA SŁUŻBOWEGO

Załącznik nr 6

WZÓR - DZIENNIK SZKOLENIA I UŻYCIA PSA SŁUŻBOWEGO STRAŻY GRANICZNEJ

Załącznik nr 7

ARKUSZ OCEN Z PRZEPROWADZONEGO SZKOLENIA DOSKONALĄCEGO PSA SŁUŻBOWEGO

Załącznik nr 8

EWIDENCJA ZREALIZOWANYCH SZKOLEŃ DOSKONALĄCYCH

Załącznik nr 9

MIESIĘCZNY PLAN SZKOLENIA DOSKONALĄCEGO PSA SŁUŻBOWEGO

Załącznik nr 10

ĆWICZENIA Z TRESURY REALIZOWANE W RAMACH SZKOLENIA DOSKONALĄCEGO

1. Ćwiczenia ogólnego posłuszeństwa

2. Ćwiczenia z zakresu obrony

3. Ćwiczenia z zakresu pracy węchowej

* planowane i realizowane jeśli specyfika służby umożliwia pracę w tym obszarze

** nie dotyczy WT.

4. Ćwiczenia towarzyszące szkoleniu i pracy psów

Objaśnienia:

+ - ćwiczenie objęte programem dla danej specjalności,

- ćwiczenie nie objęte programem dla danej specjalności,

T - psy o specjalności tropiącej,

P-O - psy o specjalności patrolowo-obronnej,

T-P - psy o specjalności tropiąco-patrolowej,

MWiB - psy o specjalności do wyszukiwania materiałów wybuchowych i broni,

N - psy o specjalności do wyszukiwania narkotyków,

WT - psy o specjalności do wyszukiwania wyrobów tytoniowych.

Załącznik nr 11

WZÓR - ZAŚWIADCZENIE

Załącznik nr 12

WZÓR - Zaświadczenie dotyczące przydatności konia służbowego do realizacji zadań Straży Granicznej

Załącznik nr 13

KSIĄŻKA EWIDENCJI PSÓW NABYWANYCH DO CELÓW SŁUŻBOWYCH

Załącznik nr 14

KSIĄŻKA EWIDENCJI PSÓW SŁUŻBOWYCH SG

Załącznik nr 15

KSIĄŻKA EWIDENCJI PSÓW SŁUŻBOWYCH SG

Załącznik nr 16

KSIĄŻKA EWIDENCJI KONI SŁUŻBOWYCH

Załącznik nr 17

DZIENNIK SZKOLENIA I UŻYCIA KONIA SŁUŻBOWEGO STRAŻY GRANICZNEJ

Załącznik nr 18

WZÓR NOTATKI Z UŻYCIA PSA SŁUŻBOWEGO

Załącznik nr 19

KSIĄŻKA KONIA SŁUŻBOWEGO STRAŻY GRANICZNEJ

Załącznik nr 20

KSIĄŻKA KUCIA KONIA SŁUŻBOWEGO STRAŻY GRANICZNEJ