Dzienniki Urzędowe - rok 2014 poz. 11

Na podstawie art. 2 pkt 10 ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 189 i 852) w związku z § 1 pkt 8 lit. a, c i e oraz § 2 pkt 14 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 lipca 1996 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. Nr 94, poz. 426) ustala się, co następuje:

2. Wyroby, o których mowa ust. 1, znakuje się kodem kreskowym jeżeli istnieje taka możliwość, a strony uzgodnią wymagania z tym związane w zawieranej umowie.

Minister Obrony Narodowej: T. Siemoniak

Załącznik do decyzji Nr 3/MON
Ministra Obrony Narodowej
z dnia 3 stycznia 2014 r. (poz. 11)

Wytyczne określające wymagania w zakresie znakowania kodem kreskowym wyrobów dostarczanych do resortu obrony narodowej

Rozdział 1

Postanowienia ogólne

§ 1. 1. Wytyczne określają wymagania oraz zasady dotyczące znakowania kodem kreskowym wyrobów dostarczanych do resortu obrony narodowej na podstawie umów zawieranych na zasadach określonych w ustawie z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907, 984, 1047 i 1473), o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej.

2. Wymagania w zakresie znakowania kodem kreskowym wyrobów dostarczanych do resortu obrony narodowej określa się zgodnie z zasadami i przepisami, o których mowa w ust. 1, obowiązującymi Normami Obronnymi, Normami STANAG, wynikającymi z ratyfikowanych umów międzynarodowych związanych z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w NATO oraz szczegółowymi wymaganiami określonymi w § 2.

3. Użyte w wytycznych określenia oznaczają:

1) ADC – automatyczne gromadzenie danych (ang. Automatic Data Capture), bezpośrednie wprowadzanie danych do systemu komputerowego lub innego urządzenia sterowanego mikroprocesorem bez użycia klawiatury, z użyciem określonej techniki ADC, na przykład: kodów kreskowych;

2) centralny organ logistyczny (COL) – instytucję wojskową, o której mowa w przepisach w sprawie określenia funkcji gestorów i centralnych organów logistycznych;

3) dostawca – osobę prawną, jednostkę organizacyjną niebędącą osobą prawną lub osobę fizyczną realizującą dostawę wyrobu na rzecz komórki lub jednostki organizacyjnej resortu obrony narodowej, w tym dystrybutora i importera;

4) etykieta logistyczna – etykietę służącą do unikalnego znakowania jednostek logistycznych, zawierającą zakodowane w kodzie kreskowym oraz czytelne wzrokowo dane opisujące zawartość każdej jednostki logistycznej;

5) gestor SpW – instytucję wojskową, o której mowa w przepisach w sprawie określenia funkcji gestorów i centralnych organów logistycznych;

6) GLN – Globalny Numer Lokalizacyjny (ang. Global Location Number) identyfikator GS1 przeznaczony do identyfikacji przedsiębiorstwa lub organizacji jako jednostki prawnej oraz do identyfikacji lokalizacji jednostek logistycznych lub handlowych (na przykład: regały, półki lub pola odkładcze w magazynie) dla potrzeb ADC;

7) grupy materiałowe – pozycje materiałowe dla potrzeb znakowania wyrobów kodami kreskowymi w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, gdzie ze względu na odrębny zakres informacyjny oraz cechy techniczno-eksploatacyjne etykiet z kodem kreskowym stosownie do rodzaju asortymentu i przeznaczenia produktów wyróżnia się:

a) Grupę materiałową 1 – produkty spożywcze, lecznicze oraz wyroby medyczne,

b) Grupę materiałową 2 – przedmioty umundurowania i wyekwipowania,

c) Grupę materiałową 3 – środki bojowe,

d) Grupę materiałową 4 – produkty Materiałów Pędnych i Smarów (MPS) oraz materiały budowlane i środki czystości,

e) Grupę materiałową 5 – pozostałe wyroby, w tym sprzęt wojskowy niewymieniony w lit. a–d;

8) GS1 (ang. Global System One) – globalny międzynarodowy i międzybranżowy system obejmujący podstawowe standardy elektronicznej gospodarki, w tym jednoznacznej i automatycznej identyfikacji oraz elektronicznej wymiany danych, składający się między innymi z:

a) systemu globalnych identyfikatorów GS1,

b) ustandaryzowanych technologii identyfikacji opartych o kody kreskowe GS1 i znaczniki radiowe (EPC),

c) ustandaryzowanych technologii elektronicznej wymiany danych (EDI, GS1 XML, GS1 EPCIS oraz katalogi elektroniczne – sieć GDSN),

d) globalnych rozwiązań organizacyjno-technicznych (na przykład: GTC – globalny standard śledzenia) oraz z narzędzi umożliwiających realizację następujących funkcji:

– jednoznacznej identyfikacji wszystkich elementów łańcucha dostaw,

– jednoznacznej identyfikacji i gromadzenia danych o jednostkach handlowych i logistycznych przemieszczających się w łańcuchu dostaw,

– współdzielenia informacji o jednostkach handlowych i logistycznych, a także o wszelkich zdarzeniach z nimi związanych, z pozostałymi uczestnikami łańcucha dostaw;

9) GTIN – Globalny Numer Jednostki Handlowej (ang. Global Trade Item Number) identyfikator GS1 przeznaczony do unikalnej identyfikacji jednostek handlowych, różniących się od innych projektem lub zawartością, dla których numer GTIN pozostaje niezmienny przez cały czas obrotu tą jednostką;

10) hierarchia opakowań (struktura opakowaniowa) – opis zależności ilościowych i fizycznych jednostek opakowaniowych nadrzędnych i podrzędnych, określających ile, jakich opakowań podrzędnych znajduje się w opakowaniu nadrzędnym. Z punktu widzenia funkcjonalności w łańcuchu dostaw wyróżnia się:

a) jednostki handlowe detaliczne o stałej i o zmiennej ilościowo zawartości,

b) jednostki handlowe niedetaliczne o stałej i o zmiennej ilościowo zawartości,

c) jednostki logistyczne handlowe o stałej i o zmiennej ilościowo zawartości,

d) jednostki logistyczne niehandlowe o jednorodnej rodzajowo zawartości (w tym standardowy mix) i o zróżnicowanej zawartości (mix);

11) indeks materiałowy – usystematyzowany ciąg znaków cyfrowo-literowych stanowiących symbolizację nomenklatur sprzętu wojskowego, umożliwiający jego jednoznaczną identyfikację;

12) Identyfikator Zastosowania GS1 (IZ) (ang. Application Identifier) – informację uzupełniającą przedstawioną w symbolice kodu kreskowego GS1, w szczególności GS 1–128, zgodnie ze standardem systemu GS1;

13) Jednolity Indeks Materiałowy (JIM) – identyfikujący wyrób lub usługę w resorcie obrony narodowej w systemie informatycznym jednolitego indeksu materiałowego;

14) jednostka handlowa – pozycję materiałową, która może być wyceniana, zamawiana lub fakturowana w dowolnym punkcie łańcucha dostaw. Identyfikacja i oznaczanie jednostek handlowych symbolami kodów kreskowych GS1 umożliwia automatyzację detalicznego punktu sprzedaży, przyjmowania, kompletacji i wydań wyrobów, gospodarki zapasami, automatycznego ponawiania zamówień, analizy sprzedaży i szerokiego zakresu innych aplikacji biznesowych;

15) jednostka handlowa sztukowa – wyrób, materiał, towar, produkt o stałej ilości, dla którego jednostką miary są sztuki;

16) jednostka logistyczna – zwartą, najczęściej zbiorczą formę opakowaniową, posiadającą własny Seryjny Numer Jednostki Wysyłkowej/Logistycznej (SSCC) i oznakowaną etykietą logistyczną z kodem kreskowym, służącą do przechowywania i transportowania wyrobów. Stosowanie etykiety logistycznej GS1 umożliwia użytkownikom unikalną identyfikację oraz śledzenie ruchu i pochodzenia jednostek logistycznych w całym łańcuchu dostaw;

17) jednostka logistyczna handlowa – jednostkę logistyczną, która występuje na liście produktów producenta jako jednostka, która jest zamawiana, wyceniana i fakturowana. Jednostka ta może mieć stałą lub zmienną ilość i dotyczyć także wyrobów sprzedawanych luzem;

18) jednostka logistyczna niehandlowa – jednostkę logistyczną utworzoną dla celów transportu i dystrybucji;

19) jednostka logistyczna jednorodna – jednostkę logistyczną zawierającą jeden typ jednostki handlowej;

20) jednostka logistyczna niejednorodna – jednostkę logistyczną zawierającą różne rodzaje jednostek handlowych na najwyższym poziomie pakowania;

21) karta wyrobu – wniosek zgłoszeniowy do systemu jednolitego indeksu materiałowego dla wyrobu jednostkowego i hierarchii opakowań identyfikowanych numerami GTIN według systemu GS1 występujących w dostawach wyrobów do resortu obrony narodowej. Wzór karty wyrobu określa załącznik nr 6;

22) łańcuch dostaw – sieć wzajemnie ze sobą powiązanych organizacji zaangażowanych w różne procesy i działania, których celem jest dostarczenie ostatecznemu odbiorcy produktów i usług;

23) NSN – unikalny numer magazynowy NATO (ang. NATO Stock Number) przydzielany na zasadach określonych przez NATO w ramach kodyfikacji wyrobów o przeznaczeniu obronnym;

24) odbiorca – jednostkę organizacyjną wskazaną w umowie przyjmującą na swoją ewidencję ilościowo-wartościową wyrób stanowiący przedmiot zamówienia;

25) opakowanie detaliczne – opakowanie stosowane dla wyrobów sprzedawanych w handlu detalicznym mogących stanowić przedmiot obrotu magazynowego;

26) opakowanie typu standardowy mix – formę opakowania zawierającą stały zestaw określonych wyrobów w stałych uzgodnionych ilościach, na przykład zestaw narzędzi;

27) organizacja krajowa GS1 (ang. GS1 Member Organization) – organizację będącą uczestnikiem systemu GS1, odpowiedzialną za administrowanie systemem GS1 w danym kraju (lub przypisanym obszarze) oraz zarządzanie prawidłowym stosowaniem systemu GS1 przez organizacje członkowskie, w tym jednostki resortu obrony narodowej. Organizacją tą na terenie Polski jest Instytut Logistyki i Magazynowania w Poznaniu (ILiM);

28) organizator systemu jednolitego indeksu materiałowego – Inspektorat Wsparcia Sił Zbrojnych (IWsp SZ);

29) partia kompletacji środków bojowych – zbiór o ustalonej ilości i oznaczeniu takich samych środków bojowych (ich elementów), wytworzony w określonym przedziale czasu i w określonych warunkach klimatycznych (temperaturze, wilgotności względnej), w jednym zakładzie produkcyjnym, według tego samego procesu technologicznego. Najczęściej partię kompletacji oznacza się X-Y-Z gdzie: X – partia producenta, Y – rok produkcji, Z – nr zakładu produkcyjnego;

30) pozycja materiałowa – identyfikator opakowania zawierającego w szczególności: wyrób, materiał, towar, artykuł, surowiec, które występują w magazynie w postaci fizycznej oraz precyzyjnie opisanego w bazie danych systemu informatycznego. Pojęcie pozycji materiałowej stanowi uogólnienie znaczeń, które często używane są zamiennie, a dotyczą materiału, występującego w różnych postaciach fizycznych;

31) RON – resort obrony narodowej;

32) Specyfikacja Istotnych Warunków Zamówienia (SIWZ) – dokument, stosowany w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, zawierający co najmniej informacje, o których mowa w art. 36 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych, a w stosunku do zamówień do których nie stosuje się przepisów o zamówieniach publicznych inny – odpowiedni dokument, stosowany w postępowaniu o udzielenie zamówienia;

33) sprzęt wojskowy, zwany dalej „SpW” – wyposażenie specjalnie zaprojektowane lub zaadaptowane do potrzeb wojskowych i przeznaczone do użycia jako broń, amunicja lub materiały wojenne – w zakresie zapewnienia zgodności postanowień niniejszych wytycznych z postanowieniami obowiązujących w RON aktów prawnych, pojęcie „uzbrojenie i sprzęt wojskowy” (UiSW) stanowi odpowiednik pojęcia SpW;

34) SSCC – Seryjny Numer Jednostki Wysyłkowej/Logistycznej (ang. Serial Shipping Container Code) stosowany do unikalnej identyfikacji jednostek logistycznych (transportowych lub magazynowych);

35) system identyfikacyjny GS1 – system jednoznacznej w skali świata, niezależnej od branży, identyfikacji oparty o zbiór unikalnych identyfikatorów GS1, wśród których należy między innymi wymienić:

a) Globalny Numer Jednostki Handlowej (GTIN),

b) Globalny Numer Lokalizacyjny (GLN),

c) Seryjny Numer Jednostki Wysyłkowej/Logistycznej (SSCC)

– które w systemach informatycznych stanowią referencje do pełnej informacji zapisanej w rekordzie bazy danych na temat identyfikowanego obiektu;

36) system jednolitego indeksu materiałowego – zbiór elementów organizacyjno-funkcjonalnych służących do zarządzania bazą danych jednolitych indeksów materiałowych stosowanych w systemach ewidencyjno-sprawozdawczych RON;

37) wykonawca – osobę fizyczną, osobę prawną albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która ubiega się o udzielenie zamówienia, złożyła ofertę, a w przypadku negocjacji z jednym wykonawcą, z którym zamawiający negocjuje warunki umowy lub zawarł umowę w sprawie zamówienia, a także te podmioty występujące wspólnie;

38) wyrób – produkt stanowiący przedmiot zamówienia, w tym sprzęt wojskowy, przeznaczony na potrzeby obronności, zaprojektowany zgodnie z wymaganiami określonymi w specyfikacji istotnych warunków zamówienia lub innym dokumencie, o którym mowa w pkt 32, i wykonany na podstawie dokumentacji technicznej, bez względu na stopień jego przetworzenia;

39) zamawiający – komórkę organizacyjną Ministerstwa Obrony Narodowej lub jednostkę organizacyjną podległą Ministrowi Obrony Narodowej właściwą do stosowania ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych oraz udzielania zamówień, do których nie stosuje się tej ustawy.

Rozdział 2

Określanie wymagań na znakowanie wyrobów

§ 2. 1. Gestorzy SpW oraz COL, stosownie do kompetencji określonych w przepisach w sprawie określenia funkcji gestorów i centralnych organów logistycznych oraz w przepisach w sprawie pozyskiwania sprzętu wojskowego i usług dla Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, przed wszczęciem przez zamawiającego postępowania o udzielenie zamówienia dokonują analizy potrzeb oraz określają wymagania, jakie muszą spełnić dostawy wyrobów do RON w zakresie znakowania kodem kreskowym.

2. Analiza potrzeb, o których mowa w ust. 1, obejmuje wymagania stosowane w postępowaniu o udzielenie zamówienia, wynikające z przepisów o zamówieniach publicznych, w tym udzielania zamówień do których nie stosuje się tych przepisów, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej, Norm Obronnych, Norm STANAG, wynikających z ratyfikowanych umów międzynarodowych związanych z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w NATO, aktów prawnych i dokumentów wewnątrzresortowych oraz wymagania dotyczące wykorzystania technologii ADC w systemach informatycznych RON, a także inne uzasadnione potrzeby i cele jakiemu ma służyć przedmiot zamówienia.

3. Wymagania, o których mowa w ust. 1 i 2, opracowuje się z uwzględnieniem zasad znakowania określonych w § 3–6, stosownie do grup materiałowych.

4. Zamawiający wprowadza wymagania, o których mowa w ust. 1 i 2, do dokumentów postępowania o udzielenie zamówienia (SIWZ) oraz do treści umowy.

5. W przypadkach uzasadnionych ważnymi względami technicznymi lub innymi o obiektywnym charakterze, wyłączających możliwość znakowania kodem kreskowym wyrobów, w szczególności:

1) jeżeli na podstawie odrębnych przepisów Minister Obrony Narodowej udzielił zezwolenia na odstąpienie od obowiązku stosowania, obowiązujących w tym zakresie, Norm Obronnych, w całości lub w części,

2) dla zamówień do których nie stosuje się przepisów o zamówieniach publicznych, w tym umów zawieranych z Agencją Wsparcia NATO (NATO Support Agency – NSPA)

– gestor SpW oraz COL w wyniku analizy potrzeb, o których mowa w ust. 1, a na tej podstawie zamawiający, może odstąpić od określenia wymagań na znakowanie kodem kreskowym wyrobów dostarczanych do RON, w całości lub w części.

Rozdział 3

Ogólne zasady znakowania wyrobów

§ 3. 1. Jednostki handlowe, w określonej formie opakowaniowej, występujące w dostawach wyrobów do RON są oznaczane i identyfikowane za pomocą numeru GTIN, zgodnie ze standardami GS1. Struktury numerów GTIN: GTIN-8, GTIN-12, GTIN-13 lub GTIN-14 należy przedstawiać w odpowiednich liniowych symbolikach kodów kreskowych typu: EAN-8, UPC-E, UPC-A, EAN-13, ITF-14 lub GS1-128.

2. Jednostki logistyczne występujące w dostawach wyrobów do RON są oznaczane i identyfikowane unikalnym numerem SSCC, zgodnie ze standardem GS1.

3. Numer GTIN musi być unikatowy i nie może być ponownie zastosowany do oznaczania innego wyrobu przed upływem:

1) dla wyrobów dostarczanych do RON i przechowywanych długoterminowo –120 miesięcy od daty zaprzestania produkcji lub więcej, jeżeli odrębne przepisy stanowią inaczej;

2) dla wyrobów dostarczanych do RON i przechowywanych krótkoterminowo:

a) dla przedmiotów umundurowania i wyekwipowania – 36 miesięcy od daty zaprzestania produkcji,

b) dla pozostałych wyrobów – 48 miesięcy od daty zaprzestania produkcji lub więcej, jeżeli odrębne przepisy stanowią inaczej.

4. Każdy z rodzajów symbolik kodów kreskowych, o których mowa w ust. 1, ma określony zakres zastosowania:

1) EAN-13, EAN-8, UPC-A, UPC-E – dla przedstawienia GTIN szczególnie na opakowaniach detalicznych;

2) EAN-13, UPC-A, ITF-14 – dla przedstawienia GTIN na opakowaniach niedetalicznych;

3) GS1-128:

a) dla wszystkich jednostek handlowych niedetalicznych, w celu przedstawienia GTIN oraz dodatkowych atrybutów wyrobu,

b) dla wszystkich jednostek logistycznych,

c) dla części zasobów identyfikowanych indywidualnie (na przykład przez etykiety z tym oznaczeniem).

5. Każda jednostka handlowa może być jednocześnie jednostką logistyczną o jednorodnej rodzajowo zawartości.

6. Jednostki logistyczne, które nie są jednostkami handlowymi, są znakowane etykietami logistycznymi, w których kodach kreskowych identyfikowana jest ich zawartość, w przypadku jednorodnej zawartości lub standardowego mixu.

7. W celu przedstawiania informacji uzupełniających w postaci kodów kreskowych stosuje się identyfikatory zastosowania (IZ).

8. W celu wydrukowania dodatkowych informacji na jednostce handlowej (na przykład numeru seryjnego), gdy jednostka została już oznaczona numerem GTIN przedstawionym w symbolu EAN-13 lub ITF-14 lub GS1-128 z IZ 01, można zastosować:

1) naniesienie etykiety z dodatkowymi informacjami w symbolu GS1-128, obok już poprzednio naniesionego symbolu, gdzie wszystkie symbole powinny znajdować się na tej samej stronie opakowania i w pobliżu siebie;

2) naniesienie etykiety zakrywającej poprzednie symbole, wówczas to numer GTIN przedstawiony w zakrytym symbolu musi zostać wydrukowany na etykiecie, razem z innymi danymi uzupełniającymi w kodzie GS1-128.

9. Numer SSCC musi być unikatowy i nie można go stosować ponownie przed upływem:

1) dla wyrobów dostarczanych do RON i przechowywanych długoterminowo – 120 miesięcy od daty oznakowania;

2) dla wyrobów dostarczanych do RON i przechowywanych krótkoterminowo – 24 miesiące od daty oznakowania.

10. Etykiety logistyczne GS1 generowane są przez producenta lub dostawcę bezpośredniego, który przy użyciu własnego prefiksu firmy GS1 tworzy jednostki logistyczne.

Rozdział 4

Szczegółowe zasady znakowania wyrobów

§ 4. 1. Dla jednostek handlowych sztukowych – opakowań niedetalicznych, jednostkowych i zbiorczych hurtowych, nie będących jednostkami logistycznymi, obowiązują następujące zasady oznaczania kodem kreskowym w symbolice GS1-128 z użyciem IZ:

1) Grupa materiałowa 1 – produkty spożywcze, lecznicze oraz wyroby medyczne:

a) numer GTIN wyrobu z IZ 01,

b) data produkcji z IZ 11 (nieobowiązkowo),

c) termin przydatności – data jakości z IZ 15 (dla artykułów spożywczych) lub data bezpieczeństwa-ważności z IZ 17 (dla leków),

d) partia producenta – numer serii/partii produkcyjnej z IZ 10;

2) Grupa materiałowa 2 – przedmioty umundurowania i wyekwipowania:

a) numer GTIN wyrobu z IZ 01,

b) data gwarancji (certyfikat) – data ważności z IZ 17 (nieobowiązkowo),

c) data produkcji z IZ 11;

3) Grupa materiałowa 3 – środki bojowe:

a) numer GTIN wyrobu z IZ 01,

b) partia kompletacji z IZ 90,

c) data produkcji z IZ 11,

d) numer seryjny (egzemplarza) z IZ 21 – jeżeli występuje,

e) data gwarancji producenta – data ważności z IZ 17 (nieobowiązkowo);

4) Grupa materiałowa 4 – produkty MPS oraz materiały budowlane i środki czystości:

a) numer GTIN wyrobu z IZ 01,

b) data produkcji z IZ 11,

c) partia producenta – numer serii/partii produkcyjnej z IZ 10,

d) data przydatności wskazana przez producenta – data ważności z IZ 17 (nieobowiązkowo);

5) Grupa materiałowa 5 – pozostałe wyroby, w tym sprzęt wojskowy nie wymieniony w § 1 ust. 3 pkt 7:

a) numer GTIN wyrobu z IZ 01,

b) data produkcji z IZ 11,

c) numer seryjny (egzemplarza) z IZ 21 dla wyrobów produkowanych z rozróżnieniem numeru seryjnego,

d) numer partii z IZ 10 dla wyrobów produkowanych z rozróżnieniem partii (na przykład: kamizelki ochronne, odzież filtracyjna),

e) data ważności z IZ 17 (nieobowiązkowo).

2. Przykłady etykiet na opakowaniach zbiorczych określa załącznik nr 1.

3. Dla jednostek handlowych sztukowych przedmiotów umundurowania i wyekwipowania występujących w różnych rozmiarach asortymentowych należy stosować rozróżnialność wyrobu według rozmiaru przez stosowanie odrębnych numerów GTIN.

4. Dla jednostek logistycznych będących jednocześnie handlowymi, w celu oznaczenia jednostek handlowych, opakowań niedetalicznych jednostkowych i zbiorczych hurtowych, jednostek logistycznych z jednorodną zawartością sztukowych produktów, obowiązują następujące zasady znakowania kodem kreskowym w symbolice GS1-128 z użyciem IZ:

1) Grupa materiałowa 1 – produkty spożywcze, lecznicze oraz wyroby medyczne:

a) SSCC jednostki logistycznej z IZ 00,

b) GTIN wyrobu w ilości stanowiącej jednostkę logistyczną z IZ 01,

c) termin przydatności – data jakości z IZ 15 (dla artykułów spożywczych) lub data bezpieczeństwa-ważności z IZ 17 (dla leków),

d) partia producenta – numer serii/partii produkcyjnej z IZ 10,

e) data produkcji z IZ 11 (nieobowiązkowo);

2) Grupa materiałowa 2 – przedmioty umundurowania i wyekwipowania:

a) SSCC jednostki logistycznej z IZ 00,

b) GTIN wyrobu w ilości stanowiącej jednostkę logistyczną z IZ 01,

c) data gwarancji (certyfikat) – data ważności z IZ 17 (nieobowiązkowo),

d) data produkcji z IZ 11;

3) Grupa materiałowa 3 – środki bojowe:

a) SSCC jednostki logistycznej z IZ 00,

b) GTIN wyrobu w ilości stanowiącej jednostkę logistyczną z IZ 01,

c) partia kompletacji z IZ 90,

d) data produkcji z IZ 11,

e) numer seryjny (egzemplarza) z IZ 21 – jeżeli występuje,

f) data gwarancji producenta – data ważności z IZ 17 (nieobowiązkowo);

4) Grupa materiałowa 4 – produkty MPS oraz materiały budowlane i środki czystości:

a) SSCC jednostki logistycznej z IZ 00,

b) GTIN wyrobu w ilości stanowiącej jednostkę logistyczną z IZ 01,

c) data produkcji z IZ 11,

d) partia producenta – numer serii/partii produkcyjnej z IZ 10,

e) data przydatności wskazana przez producenta – data ważności z IZ 17 (nieobowiązkowo);

5) Grupa materiałowa 5 – pozostałe wyroby, w tym sprzęt wojskowy nie wymieniony w § 1 ust. 3 pkt 7:

a) SSCC jednostki logistycznej z IZ 00,

b) GTIN wyrobu w ilości stanowiącej jednostkę logistyczną z IZ 01,

c) data produkcji z IZ 11,

d) numer seryjny (egzemplarza) z IZ 21 – jeżeli występuje,

e) data gwarancji producenta – data ważności z IZ 17 (nieobowiązkowo) oraz dodatkowo dla kamizelek kuloodpornych, akumulatorów i baterii, odkażalników i indywidualnych środków ochrony przed skażeniami,

f) numer partii z IZ 10.

5. Przykłady etykiet na opakowaniach logistycznych będących handlowymi określa załącznik nr 2.

6. Dla jednostek logistycznych niebędących handlowymi, w celu oznaczania jednostek logistycznych z jednorodną zawartością sztukowych produktów obowiązują następujące zasady znakowania kodem kreskowym w symbolice GS1-128 z użyciem IZ:

1) Grupa materiałowa 1 – produkty spożywcze, lecznicze oraz wyroby medyczne:

a) SSCC jednostki logistycznej z IZ 00,

b) GTIN wyrobów w ilości stanowiącej jednostkę logistyczną z IZ 02 z informacją o ilości tych wyrobów z IZ 37,

c) termin przydatności – data jakości z IZ 15 – dla artykułów spożywczych lub data bezpieczeństwa, ważności z IZ 17 – dla leków,

d) partia producenta – numer serii/partii produkcyjnej z IZ 10,

e) data produkcji z IZ 11 (nieobowiązkowo);

2) Grupa materiałowa 2 – przedmioty umundurowania i wyekwipowania:

a) SSCC jednostki logistycznej z IZ 00,

b) GTIN wyrobu w ilości stanowiącej jednostkę logistyczną z IZ 02 z informacją o ilości tych wyrobów z IZ 37,

c) data gwarancji (certyfikat) – data ważności z IZ 17 (nieobowiązkowo);

d) data produkcji z IZ 11;

3) Grupa materiałowa 3 – środki bojowe:

a) SSCC jednostki logistycznej z IZ 00,

b) GTIN wyrobu w ilości stanowiącej jednostkę logistyczną z IZ 02 z informacją o ilości tych wyrobów z IZ 37,

c) partia kompletacji z IZ 90,

d) data produkcji z IZ 11,

e) data gwarancji producenta – data ważności z IZ 17 (nieobowiązkowo);

4) Grupa materiałowa 4 – produkty MPS oraz materiały budowlane i środki czystości:

a) SSCC jednostki logistycznej z IZ 00,

b) GTIN wyrobu w ilości stanowiącej jednostkę logistyczną z IZ 02 z informacją o ilości tych wyrobów z IZ 37,

c) data produkcji z IZ 11,

d) partia producenta – numer serii/partii produkcyjnej z IZ 10,

e) data przydatności wskazana przez producenta – data ważności z IZ 17 (nieobowiązkowo);

5) Grupa materiałowa 5 – pozostałe wyroby, w tym sprzęt wojskowy nie wymieniony w § 1 ust. 3 pkt 7:

a) SSCC jednostki logistycznej z IZ 00,

b) GTIN wyrobu w ilości stanowiącej jednostkę logistyczną z IZ 02 z informacją o ilości tych wyrobów z IZ 37,

c) data produkcji z IZ 11,

d) data gwarancji producenta – data ważności z IZ 17 (nieobowiązkowo) oraz dodatkowo dla kamizelek kuloodpornych, akumulatorów i baterii, odkażalników i indywidualnych środków ochrony przed skażeniami;

e) numer partii z IZ 10.

7. Przykłady etykiet na opakowaniach logistycznych niebędących handlowymi określa załącznik nr 3.

8. Niezależnie od grupy wyrobów, przy oznaczaniu jednostek logistycznych, należy dążyć do stosowania w dostawach do RON dodatkowego atrybutu jednostki logistycznej z globalnym Identyfikatorem Zastosowania GS1: Dostawca – GLN dostawcy z IZ 412.

9. Niezależnie od grupy wyrobów, przy oznaczaniu jednostek logistycznych dedykowanych wyłącznie dla konkretnego odbiorcy o znanym numerze GLN, należy dążyć do stosowania w dostawach do RON dodatkowych atrybutów jednostek logistycznych z globalnymi Identyfikatorami Zastosowania GS1:

1) dostawca – GLN dostawcy z IZ 412;

2) odbiorca – GLN odbiorcy z IZ 410.

10. Ze względu na stosowanie JIM do identyfikacji wyrobów w RON, na etykietach z oznaczeniem kodowym z numerem GTIN dla:

1) jednostek handlowych – opakowań niedetalicznych;

2) jednostek logistycznych z jednorodną zawartością

– należy stosować oznaczenie JIM wyłącznie pismem czytelnym wzrokowo w formie: „JIM: NNNNPLNNNNNNN”, na przykład: JIM: 1250PL1234567.

11. Dla wyrobów dostarczanych do RON, które posiadają nadany numer NSN dla oznaczania:

1) jednostek handlowych z zawartością oznaczoną GTIN z IZ 01;

2) jednostek logistycznych z jednorodną zawartością oznaczoną GTIN z IZ 02

– należy stosować numer NSN (format: n13) z IZ 7001, na przykład: 1234567890123.

12. W uzasadnionych przypadkach można stosować:

1) zmienną liczbę sztuk z IZ 30 dla jednostki handlowej (logistycznej i nielogistycznej) o zmiennej ilości w sztukach;

2) dla jednostek handlowych i logistycznych o zmiennej ilości w innych jednostkach miary niż sztuka, w szczególności:

a) według kilogramów z dokładnością do: 0, 1, 2 lub 3 miejsc po przecinku, na przykład: IZ 3103,

b) według metrów z dokładnością do: 0, 1 lub 2 miejsc po przecinku, na przykład: IZ 3112,

c) według litrów z dokładnością do: 0, 1 lub 2 miejsc po przecinku, na przykład: IZ 3152,

– gdzie dla identyfikacji wyrobu stosuje się zawsze GTIN-14, który zaczyna się od cyfry 9 z IZ 01 dla jednostek handlowych lub z IZ 02 dla jednostek logistycznych niehandlowych.

13. Przy znakowaniu jednostek logistycznych z niejednorodną zawartością (MIX) stosuje się następujące globalne identyfikatory zastosowania GS1:

1) SSCC jednostki logistycznej z IZ 00;

2) data pakowania z IZ 13;

3) numer zamówienia z IZ 400;

4) numer GLN Dostawcy z IZ 412;

5) numer GLN Odbiorcy z IZ 410.

14. Przykłady etykiet na opakowaniach logistycznych z niejednorodną zawartością określa załącznik nr 4.

15. Wymagania w zakresie znakowania kodem kreskowym nie mogą ograniczać producenta lub dostawcy przed umieszczaniem na etykiecie handlowej lub logistycznej dodatkowych oznaczeń w formie graficznej, tekstowej oraz w symbolice kodu kreskowego na wyrobach dostarczanych do RON, o ile oznaczenia te nie naruszają zasad systemu GS1 lub innych wymagań określonych w SIWZ.

16. W wymaganiach, o których mowa w § 2 ust. 1, można określić dodatkowe postanowienia dotyczące etykiet na jednostki logistyczne wynikające ze stosowania przepisów standaryzacyjnych, resortowych i branżowych, na przykład: dla potrzeb systemu śledzenia zasobów.

Rozdział 5

Wymagania wobec etykiet, druku etykiet i lokalizacji oznaczeń

§ 5. 1. Dla wyrobów dostarczanych do RON obowiązują wymagania i zasady dotyczące interpretacji, orientacji, wymiarów oraz barw symboli kodów kreskowych określone w standardach GS1 oraz normach ISO/IEC, które zapewniają wymaganą dokładność i jakość nadruku oraz właściwy kontrast gwarantujący odczyt kodu kreskowego.

2. W zakresie wymagań, o których mowa w § 2 ust. 1, jeżeli zachodzi taka potrzeba, określa się postanowienia dotyczące potwierdzenia poprawności oraz zgodności oznaczeń kodowych i etykiet logistycznych z systemem GS1, w tym ich graficznego przedstawienia.

3. Dobór wymiarów etykiet logistycznych jest uzależniony od ilości danych, współczynnika powiększenia kodu kreskowego oraz wielkość jednostki logistycznej. Dla wyrobów dostarczanych do RON zaleca się stałą szerokość etykiety 148 mm, a jej wysokość można zmieniać w zależności od ilości danych. Zalecane jest stosować wymiar A5 o szerokości 148 mm i wysokości 210 mm.

4. Zasadą jest:

1) drukowanie etykiet logistycznych z oznaczeniem kodów kreskowych bezpośrednio przez producenta lub dostawcę bezpośredniego;

2) pozyskiwanie informacji do nadruku bezpośrednio z bazy danych odpowiedniej aplikacji, docelowo z użyciem sprzętu do generowania i drukowania symboli kodów kreskowych, za pomocą stosownego oprogramowania z wykorzystaniem drukarek kodów kreskowych lub drukarek biurowych o wymaganej rozdzielczości.

5. Dla wyrobów dostarczanych do RON, część oznaczeń kodami kreskowymi EAN/UPC i ITF-14 może stanowić element grafiki opakowania.

6. Trwałość etykiet określają cechy gwarantujące wymaganą jakość druku kodu kreskowego niezbędną do jego odczytu przez urządzenia ADC oraz odporność na zerwanie i zniszczenie w wyniku oddziaływania czynników zewnętrznych w trakcie przechowywania. Dla wyrobów dostarczanych do RON określa się wymagania dotyczące trwałości etykiet:

1) Grupa materiałowa 1 – produkty spożywcze, lecznicze oraz wyroby medyczne:

a) produkty z przeznaczeniem na przechowywanie długoterminowe – minimalna trwałość etykiety 120 miesięcy,

b) produkty z przeznaczeniem na przechowywanie krótkoterminowe – minimalna trwałość etykiety 24 miesiące,

c) mrożonki i inne produkty przechowywane w chłodniach – trwałość w zakresie temperatur od -40 do +60 stopni Celsjusza, minimalna trwałość etykiety 24 miesiące;

2) Grupa materiałowa 2 – przedmioty umundurowania i wyekwipowania:

a) przedmioty z przeznaczeniem na przechowywanie długoterminowe – minimalna trwałość etykiety 120 miesięcy,

b) przedmioty z przeznaczeniem na przechowywanie krótkoterminowe – minimalna trwałość etykiety 24 miesiące;

3) Grupa materiałowa 3 – środki bojowe:

a) środki bojowe z przeznaczeniem na przechowywanie długoterminowe – minimalna trwałość etykiety 120 miesięcy,

b) środki bojowe z przeznaczeniem na przechowywanie krótkoterminowe – minimalna trwałość etykiety 24 miesiące,

c) dla wszystkich środki bojowe niezależnie od okresu przechowywania – odporności na działanie substancji konserwacyjnych wskazanych przez producenta wyrobu;

4) Grupa materiałowa 4 – produkty MPS oraz materiały budowlane i środki czystości:

a) paliwa, oleje i smary oraz pozostałe produkty MPS w beczkach i zbiornikach – minimalna trwałość etykiety 60 miesięcy w zakresie temperatur od -20 do +60 stopni Celsjusza i wilgotności względnej do 95%, odporność na działanie par, cieczy i smarów zawartością opakowania i na bezpośrednie działanie promieni słonecznych,

b) materiały budowlane, środki czystości – minimalna trwałość etykiety 24 miesiące;

5) Grupa materiałowa 5 – pozostałe wyroby, w tym sprzęt wojskowy nie wymieniony w § 1 ust. 3 pkt 7:

a) wyroby z przeznaczeniem na przechowywanie długoterminowe – minimalna trwałość etykiety 120 miesięcy,

b) wyroby z przeznaczeniem na przechowywanie krótkoterminowe – minimalna trwałość etykiety 24 miesiące,

c) wyroby z przeznaczeniem na przechowywanie na wolnym powietrzu – minimalna trwałość etykiety 24 miesiące w zakresie temperatur od -40 do +60 stopni Celsjusza i wilgotności względnej do 95%, wymagana odporność na działanie substancji konserwacyjnych wskazanych przez producenta oraz na bezpośrednie oddziaływanie promieni słonecznych.

7. Wobec lokalizacji oznaczeń kodowych i etykiet na jednostkach detalicznych stosuje się następujące zasady:

1) kod kreskowy, łącznie z cyframi czytelnymi wzrokowo umieszczonymi poniżej (numer identyfikacyjny GTIN) musi być widoczny, wyraźny i łatwy do odczytu oraz łatwo dostępny dla skanera;

2) należy dokonywać nadruku kodu kreskowego na stosunkowo gładkiej powierzchni oraz unikać sytuacji gdy nieregularny kształt opakowania mógłby uniemożliwić jego odczyt;

3) należy unikać umieszczania etykiet z kodem kreskowym wokół narożników lub zakładek, fałd, szwów, zgrzewów i wszelkich innych nierównych powierzchni opakowania;

4) w przypadku wyrobów lub opakowań cylindrycznych należy dążyć do umieszczania kresek kodu poziomo w stosunku do podstawy (drabinkowo), aby czytnik skanera mógł oczytać symbol na możliwie jak najbardziej płaskiej powierzchni. Dotyczy to także powierzchni zakrzywionych. Poziomy układ – w stosunku do podstawy – kresek kodu jest wymagany dla przedmiotów o zakrzywionej powierzchni i małym promieniu;

5) w przypadku wyrobów lub opakowań w kształcie wielościanów należy dążyć do umieszczania kodu kreskowego w prawej dolnej ćwiartce tylnej ścianki opakowania z uwzględnieniem odpowiedniego jasnego marginesu wokół symbolu kodu kreskowego z zachowaniem zasady odstępu od krawędzi opakowania. Alternatywą jest dolna ćwiartka innego boku opakowania.

8. Symbol kodu kreskowego nie może znajdować się bliżej niż 8 mm lub dalej niż 100 mm od krawędzi opakowania lub pojemnika.

9. Na jednostkach niedetalicznych (hurtowych) oraz logistycznych stosuje się następujące zasady lokalizacji kodu kreskowego:

1) umieszczanie dwóch etykiet na sąsiadujących bokach jednostek niedetalicznych/transportowych;

2) w przypadku lokalizacji etykiet na skrzyniach dolna krawędź kodu kreskowego powinna być umieszczona na wysokości min. 32 mm od podstawy jednostki. Symbol powinien być umieszczony w odległości przynajmniej 19 mm od krawędzi pionowych opakowania, z uwzględnieniem jasnego marginesu. Przy wykorzystaniu kodu ITF-14, zewnętrzna krawędź lewego lub prawego pasa wspornikowego kodu powinna znajdować się w odległości przynajmniej 19 mm od pionowych krawędzi boku jednostki;

3) w przypadku lokalizacji etykiet na niskich skrzyniach, tackach, pudłach, jeżeli wysokość skrzyni, tacki lub pudła jest mniejsza niż 50 mm i niemożliwe jest wydrukowanie pełnego kodu kreskowego wraz z jego interpretacją mogącą być odczytaną przez człowieka lub jeżeli budowa jednostki uniemożliwia umieszczenie pełnego symbolu kodu, powinny być wzięte pod uwagę następujące rozwiązania we wskazanej kolejności:

a) umieszczenie interpretacji kodu na lewo od symbolu kodu z uwzględnieniem jasnego marginesu,

b) jeżeli wysokość jednostki jest mniejsza niż 32 mm, symbol kodu może być umieszczony na górnej powierzchni opakowania, a kreski kodu powinny być umieszczone prostopadle do najkrótszego boku, nie bliżej niż 19 mm od krawędzi;

4) w przypadku lokalizacji etykiet na paletach, symbole kodu kreskowego powinny znajdować się na wysokości między 400 mm a 800 mm od podstawy jednostki i nie bliżej niż w odległości 50 mm od krawędzi pionowej. Przykład zalecanej lokalizacji etykiety logistycznej GS1 na palecie określa załącznik nr 5.

10. Oceny właściwego, zgodnego z dokumentacją, o której mowa w § 2 ust. 4, oznakowania wyrobów dostarczonych przez wykonawców, dokonują stosownie do potrzeb:

1) komórki lub jednostki organizacyjne resortu obrony narodowej jako odbiorcy przedmiotu zamówienia;

2) inne komórki lub jednostki organizacyjne, o których mowa w pkt 1 – określone przez zamawiającego w SIWZ i umowie.

Rozdział 6

Karta wyrobu

§ 6. 1. W celu identyfikacji w systemach informatycznych wyrobów oznakowanych kodem kreskowym, zamawiający zamieści w SIWZ wymóg w zakresie wypełnienia przez wykonawcę Karty wyrobu, której wzór określa załącznik nr 6.

2. Zamawiający zobowiąże wykonawcę do przekazania wypełnionej Karty wyrobu w postaci elektronicznej (format MS Excel) do wszystkich odbiorców przedmiotu zamówienia wskazanych w SIWZ. Zasady przekazania Karty Wyrobu określa się w wymaganiach, o których mowa w § 2 ust. 1.

3. Odbiorcy, o których mowa w ust. 2, stosownie do posiadanych kompetencji weryfikują, wprowadzają lub wnioskują o wprowadzenie identyfikatorów GTIN w systemie informatycznym JIM.

4. Zasady aktualizacji bazy danych JIM w oparciu o identyfikatory GTIN określa Szef Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych dla jednostek organizacyjnych resortu obrony narodowej.

5. Numer GTIN można przyporządkować tylko do jednego indeksu JIM.

6. System informatyczny jednolitego indeksu materiałowego stanowi podstawowe źródło danych o identyfikatorach GTIN do zastosowania w systemach informatycznych RON posiadających możliwość identyfikacji wyrobów z wykorzystaniem urządzeń ADC.

Załącznik nr 1

Przykłady etykiet na opakowania handlowe niedetaliczne

Załącznik nr 2

Przykłady etykiet na opakowania logistyczne będące handlowymi

Załącznik nr 3

Przykłady etykiet na opakowania logistyczne niebędące handlowymi

Załącznik nr 4

Przykład etykiety na opakowanie logistyczne niejednorodne (typu MIX)

Załącznik nr 5

Zalecana lokalizacja etykiety logistycznej GS1 na palecie – krańcowe położenie.

Załącznik nr 6

KARTA WYROBU