Dzienniki Urzędowe - rok 2012 poz. 284

Na podstawie § 1 pkt 12 lit. d oraz § 2 pkt 14 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 lipca 1996r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. Nr 94, poz. 426), w celu określenia zasad funkcjonowania procedur wykorzystania wojskowych transportowych i innych statków powietrznych przez dysponentów limitu nalotu ustala się, co następuje:

1. Decyzja określa zasady oraz procedury użycia wojskowych transportowych i innych statków powietrznych na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych dalej „Siłami Zbrojnymi RP” oraz na potrzeby pozostałych dysponentów limitu nalotu, a także sposób planowania i wykorzystania limitu nalotu w tym zakresie.

2. Użyte w decyzji określenia oznaczają:

1) wojskowy transportowy statek powietrzny – samolot lub śmigłowiec transportowy będący na wyposażeniu Sił Zbrojnych RP;

2) inne statki powietrzne – statki powietrzne lotnictwa taktycznego i szkolnego będące na wyposażeniu Sił Zbrojnych RP;

3) wojskowy specjalny transport lotniczy – wojskowe transportowe statki powietrzne będące na wyposażeniu jednostki wojskowej wskazanej przez Ministra Obrony Narodowej przeznaczone do wykonywania lotów z najważniejszymi osobami w państwie;

4) dysponenci limitu nalotu spoza resortu obrony narodowej:

a) Kancelarię Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej,

b) Kancelarię Prezesa Rady Ministrów,

c) Kancelarię Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej,

d) Kancelarię Senatu Rzeczypospolitej Polskiej,

e) dysponentów limitu nalotu przydzielonego na podstawie zawartych porozumień międzyresortowych;

5) dysponenci limitu nalotu z resortu obrony narodowej:

a) Ministra Obrony Narodowej,

b) Sekretarza Stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej,

c) Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej do Spraw Międzynarodowych,

d) Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej do Spraw Uzbrojenia i Modernizacji,

e) Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej do Spraw Infrastruktury,

f) Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego,

g) dowódców rodzajów Sił Zbrojnych RP,

h) Dowódcę Operacyjnego Sił Zbrojnych,

i) Szefa Inspektoratu Ministerstwa Obrony Narodowej do Spraw Bezpieczeństwa Lotów,

j) Szefa Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych,

k) Szefa Inspektoratu Uzbrojenia,

I) Dowódcę Garnizonu Warszawa,

m) Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej;

6) materiały niebezpieczne – przedmioty lub substancje, które zostały umieszczone w spisie materiałów niebezpiecznych i zostały sklasyfikowane według klas zagrożenia zalecanych przez komitet Organizacji Narodów Zjednoczonych właściwy do spraw transportu materiałów niebezpiecznych.

3. Wojskowe transportowe i inne statki powietrzne używane są w sytuacjach uzasadnionych potrzebami operacyjnymi, logistycznymi, szkoleniowymi, technicznymi oraz w czasie pokazów, z uwzględnieniem uwarunkowań ekonomicznych.

4. Wojskowe transportowe statki powietrzne wykorzystuje się do przewozu żołnierzy, personelu cywilnego, osób cywilnych, środków zaopatrzenia oraz uzbrojenia i sprzętu wojskowego, zwanego dalej „UiSW”.

5. Użycie wojskowych transportowych statków powietrznych w sytuacjach szczególnych, w tym na potrzeby ewakuacji medycznej rannych, chorych lub transportu zwłok spoza granic kraju realizuje się zgodnie z procedurami opracowanymi przez Dowódcę Sił Powietrznych w uzgodnieniu z Dowódcą Operacyjnym Sił Zbrojnych.

6. Wojskowe transportowe statki powietrzne mogą być w uzasadnionych przypadkach użyte do przewozu żołnierzy, personelu cywilnego, osób cywilnych oraz UiSW sił zbrojnych innych państw.

7. Użycie wojskowych transportowych i innych statków powietrznych w sytuacjach, o których mowa w pkt 4, odbywa się na podstawie rocznych planów zamierzeń dowódców rodzajów Sił Zbrojnych RP oraz zapotrzebowań składanych przez dysponentów limitu nalotu z resortu obrony narodowej, z uwzględnieniem rocznego limitu nalotu.

8. Użycie wojskowych transportowych statków powietrznych do przewozu żołnierzy, personelu cywilnego, osób cywilnych oraz UiSW sił zbrojnych innych państw, odbywa się:

1) za zgodą właściwego dowódcy rodzaju Sił Zbrojnych RP – w przypadku, gdy lot ma być wykonany w całości na rzecz sił zbrojnych innych państw, o ile nie jest to uregulowane odrębnymi przepisami;

2) za zgodą dysponenta limitu nalotu z resortu obrony narodowej, dla którego przydzielono wojskowy transportowy statek powietrzny – w przypadku, gdy lot wykonywany jest na potrzeby Sił Zbrojnych RP, a siłom zbrojnym innych państw udostępniona ma być część powierzchni ładunkowej statku powietrznego, przy zachowaniu obowiązujących przepisów o ochronie informacji niejawnych.

9. Dowódcy rodzajów Sił Zbrojnych RP wydzielają statki powietrzne na podstawie składanych przez dysponentów limitu nalotu z resortu obrony narodowej zapotrzebowań, według wzoru stanowiącego załącznik Nr 1 do decyzji w następujących terminach:

1) na loty w ruchu międzynarodowym – zgodnie z uregulowaniami narodowymi państw, w których przestrzeni powietrznej lot będzie realizowany, jednak nie krótszych niż:

a) 15 dni roboczych przed datą przewozu,

b) 30 dni roboczych przed datą przewozu materiałów niebezpiecznych;

2) na loty w ruchu krajowym, z wyprzedzeniem przed planowaną datą wylotu nie krótszym niż:

a) 3 dni robocze przed datą przewozu,

b) 5 dni roboczych przed datą przewozu materiałów niebezpiecznych.

10. Nieprzestrzeganie terminów, o których mowa w pkt 9, skutkować może brakiem możliwości realizacji zapotrzebowania na wojskowy transport lotniczy.

11. Dowódca Operacyjny Sił Zbrojnych jest dysponentem limitu nalotu na potrzeby Polskich Kontyngentów Wojskowych i Polskich Jednostek Wojskowych, zwanych dalej „PKW/PJW, wykonujących zadania poza granicami państwa.

12. W przypadku, kiedy ilość złożonych zapotrzebowań przekracza możliwości wydzielenia wojskowych transportowych statków powietrznych, Dowódca Operacyjny Sił Zbrojnych określa priorytety przewozów na potrzeby PKW/PJW.

13. W ramach transportu lotniczego w ruchu międzynarodowym, na potrzeby PKW/PJW, Szef Szefostwa Transportu i Ruchu Wojsk – Centrum Koordynacji Ruchu Wojsk, zwany dalej „Szefem STiRW-CKRW” sprawuje merytoryczny nadzór nad przygotowaniem osób i ładunków do przewozu, koordynuje proces przygotowania dokumentów przewozowych, załadunku (wyładunku) osób i ładunków na statki powietrzne, a także prowadzenie odprawy celnej i granicznej.

14. Jednostki i komórki organizacyjne resortu obrony narodowej, wydzielające i wycofujące UiSW oraz środki zaopatrzenia PKW/PJW, kierują swoje potrzeby transportowe do Dowódcy Operacyjnego Sił Zbrojnych, celem wykonania zapotrzebowania zbiorczego i przedstawienia propozycji użycia wojskowego transportowego statku powietrznego Sił Zbrojnych RP.

15. Zabezpieczenie potrzeb transportowych PKW/PJW koordynowanych przez Dowódcę Operacyjnego Sił Zbrojnych w zakresie wojskowych transportowych statków powietrznych traktowane jest priorytetowo.

16. Przygotowanie i przewóz materiałów niebezpiecznych organizuje się zgodnie z przepisami o przewozie materiałów niebezpiecznych, wydanymi przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Transportu Powietrznego (International Air Transport Association – IATA) lub dwustronnymi umowami o ile inne przepisy obowiązujące w tym zakresie w Siłach Zbrojnych RP nie stanowią inaczej, z zastrzeżeniem pkt 17.

17. Przygotowanie i przewóz materiałów niebezpiecznych w rejonie misji PKW/PJW – organizuje się zgodnie z procedurami obowiązującymi wszystkich uczestników operacji z wyjątkiem ograniczeń narodowych.

18. Użycie wojskowych transportowych i innych statków powietrznych na potrzeby reagowania kryzysowego, pomocy humanitarnej i innych działań prowadzonych przez organy administracji publicznej i organizacje pozarządowe, odbywa się na podstawie zawartych porozumień lub zgody Ministra Obrony Narodowej wyrażonej w formie pisemnej i realizowane jest z limitu nalotu Ministra Obrony Narodowej.

19. Zawarte porozumienia lub udzielane zgody, o których mowa w pkt 18, określają tryb i warunki użycia statku powietrznego.

20. Zainteresowane organy administracji publicznej i organizacje pozarządowe, w sytuacjach, o których mowa w pkt 18, kierują stosowne wnioski do Ministra Obrony Narodowej.

21. Dowódcy rodzajów Sił Zbrojnych RP, wydzielający statki powietrzne do przewozów w ruchu międzynarodowym, występują poprzez podległe komórki organizacyjne resortu obrony narodowej do Szefa Służby Ruchu Lotniczego Sił Zbrojnych RP o procedowanie uzyskania zgody państw obcych na lot i przewóz materiałów niebezpiecznych w ich przestrzeni powietrznej.

22. W celu sporządzenia planów limitów nalotu wojskowych transportowych i innych statków powietrznych dysponenci limitu nalotu z resortu obrony narodowej przesyłają do dowódców rodzajów Sił Zbrojnych RP, w terminie do dnia 15 maja każdego roku, zapotrzebowania na kolejny rok, według wzoru stanowiącego załącznik Nr 2 do decyzji.

23. Dowódcy rodzajów Sił Zbrojnych RP na podstawie złożonych zapotrzebowań, o których mowa w pkt 22, oraz analizy posiadanych możliwości technicznych przygotowują „Limity nalotu dyspozycyjnego dla poszczególnych dysponentów limitu nalotu z resortu obrony narodowej”.

24. Informację o wielkości przydzielonego limitu nalotu na poszczególne typy statków powietrznych przesyłane są następnie do dysponentów limitu nalotu z resortu obrony narodowej do dnia 30 lipca każdego roku. W uzasadnionych przypadkach dowódcy rodzajów Sił Zbrojnych RP, w ramach posiadanych możliwości technicznych, mogą na wniosek dysponentów limitu nalotu z resortu obrony narodowej zwiększyć limit nalotu w drodze korekty planu rocznego, pod warunkiem zwiększenia budżetu w wysokości niezbędnej do wykonania zadań transportowych przez wydzielone statki powietrzne.

25. Dowódcy rodzajów Sił Zbrojnych RP prowadzą ewidencję wykonanych lotów, a raz w kwartale dokonują analizy wykorzystania limitów nalotów. Wyniki tych analiz przesyłają dysponentom limitu nalotu z resortu obrony narodowej do wiadomości.

26. Wykorzystanie wojskowych transportowych i innych statków powietrznych na potrzeby Sił Zbrojnych RP oraz dysponentów limitu nalotu z poza resortu obrony narodowej realizuje się zgodnie z przepisami Regulaminu Lotów Lotnictwa Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

27. Zasady przydziału limitu nalotu oraz organizacji przelotów oznaczonych statusem HEAD realizowanych wojskowym specjalnym transportem lotniczym przez dysponentów limitu nalotu z poza resortu obrony narodowej wyszczególnionych w pkt 2 ppkt 4 lit. a–d określa „Instrukcja organizacji lotów oznaczonych statusem HEAD w lotnictwie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej” stanowiąca załącznik do decyzji Nr 19/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 2 lutego 2012 r. w sprawie wprowadzenia do użytku w lotnictwie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej „Instrukcji organizacji lotów oznaczonych statusem HEAD w lotnictwie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej” (Dz. Urz. MON z 2012 r. poz. 24) oraz „Porozumienie z dnia 1 marca 2012 r. w prawie zasad wykonywania lotów z najważniejszymi osobami w państwie” zawartym pomiędzy Szefem Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Szefem Kancelarii Sejmu, Szefem Kancelarii Senatu, Szefem Kancelarii Prezesa Rady Ministrów oraz Ministrem Obrony Narodowej, Ministrem Spraw Wewnętrznych, Szefem Biura Ochrony Rządu, Prezesem Urzędu Lotnictwa Cywilnego.

28. Zasady przydziału limitu nalotu oraz organizacji lotów dla dysponentów limitu nalotu z poza resortu obrony narodowej wyszczególnionych w pkt 2 ppkt 4 lit. e zawarte zostały w stosownych porozumieniach międzyresortowych.

29. Wykorzystanie wojskowych transportowych i innych statków powietrznych przez dysponentów limitu nalotu wymienionych w pkt 2 ppkt 4 lit. e nie może naruszać zadań realizowanych przez Siły Zbrojne RP.

30. Traci moc decyzja Nr 359/MON Ministra Obrony Narodowej z 29 lipca 2008 r. w sprawie trybu wykorzystania wojskowych transportowych statków powietrznych na potrzeby sił zbrojnych (Dz. Urz. MON Nr 16, poz. 206).

31. Decyzja wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Minister Obrony Narodowej: T. Siemoniak

Załączniki do decyzji Nr 217/MON Ministra Obrony Narodowej
z dnia 23 lipca 2012 r. (poz. 284)

Załącznik Nr 1

ZAPOTRZEBOWANIE NA TRANSPORT LOTNICZY

Załącznik Nr 2

ZAPOTRZEBOWANIE