Monitor Polski - rok 2013 poz. 979

Rada Ministrów uchwala, co następuje:

2. Przepisy uchwały dotyczące ministrów stosuje się również do członków Rady Ministrów, o których mowa w art. 147 ust. 2 i 4 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, z uwzględnieniem odrębności wynikających z zakresu i trybu ich działania.

2. Rada Ministrów może również rozstrzygać sprawy w drodze korespondencyjnego uzgodnienia stanowisk (tryb obiegowy).

2. Opracowanie projektu ustawy może nastąpić bez uprzedniego przyjęcia założeń tego projektu, jeżeli wynika to z wykazu prac legislacyjnych Rady Ministrów albo decyzji Rady Ministrów lub Prezesa Rady Ministrów.

1) zapewniają, każdy w zakresie swojej właściwości, należyte przygotowanie i wszechstronne rozważenie spraw wnoszonych przez nich do rozpatrzenia przez Radę Ministrów;

2) współdziałają w realizacji ustaleń Rady Ministrów;

3) powstrzymują się od działań osłabiających wewnętrzną spójność polityki ustalonej przez Radę Ministrów.

2. Członek Rady Ministrów nie może podejmować publicznej krytyki Rządu oraz projektów wnoszonych przez innych członków Rady Ministrów albo decyzji podjętych przez nich w zakresie ich właściwości.

3. Wypowiedzi publiczne członka Rady Ministrów dotyczące istotnych spraw z zakresu działania innego członka Rady Ministrów powinny być z nim uzgodnione.

2. W uzasadnionych przypadkach Prezes Rady Ministrów może wyznaczyć inny termin posiedzenia Rady Ministrów niż określony w ust. 1.

2. Sekretarz Rady Ministrów wykonuje powierzone mu w ustawie z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów i niniejszej uchwale obowiązki, jak również inne zadania wskazane przez Radę Ministrów i Prezesa Rady Ministrów, przy pomocy właściwych komórek organizacyjnych Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

3. W zakresie powierzonych mu obowiązków Sekretarz Rady Ministrów współdziała w szczególności z Rządowym Centrum Legislacji, sekretarzami komitetów właściwych do rozpatrywania projektów dokumentów rządowych oraz z Radą Legislacyjną przy Prezesie Rady Ministrów.

2. Projekt porządku obrad opracowuje oraz wprowadza w nim zmiany Sekretarz Rady Ministrów.

3. Porządek obrad może zostać zmieniony lub uzupełniony przez Prezesa Rady Ministrów z inicjatywy własnej lub na umotywowany wniosek członka Rady Ministrów.

2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Prezes Rady Ministrów może zwolnić członka Rady Ministrów z obowiązku uczestnictwa w posiedzeniu Rady Ministrów.

3. Wnioski członków Rady Ministrów o zwolnienie z obowiązku uczestnictwa w posiedzeniu kieruje się do Prezesa Rady Ministrów za pośrednictwem Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, ze wskazaniem:

1) przyczyny uniemożliwiającej udział w posiedzeniu;

2) członka Rady Ministrów, który zostanie zaznajomiony ze stanowiskiem nieobecnego ministra w sprawach umieszczonych w projekcie porządku obrad i zaprezentuje je, za zgodą Prezesa Rady Ministrów, w czasie rozpatrywania tych spraw na posiedzeniu;

3) sekretarza lub podsekretarza stanu, który, za zgodą Prezesa Rady Ministrów, będzie uczestniczył w rozpatrywaniu spraw na posiedzeniu i składał oświadczenia oraz udzielał wyjaśnień.

4. W przypadku usprawiedliwionej nieobecności ministra na posiedzeniu, za zgodą Prezesa Rady Ministrów, w rozpatrywaniu spraw przez Radę Ministrów bierze udział wskazany przez ministra sekretarz lub podsekretarz stanu, a przy podejmowaniu rozstrzygnięć nieobecnego ministra może zastąpić inny minister wskazany przez Prezesa Rady Ministrów.

2. Prezes Rady Ministrów może także zapraszać do udziału w posiedzeniu lub jego części, z głosem doradczym, inne osoby.

3. Sekretarz Rady Ministrów informuje osoby, o których mowa w ust. 2, o ustawowych i regulaminowych zasadach uczestnictwa w posiedzeniu.

2. Rozstrzygnięcia Rady Ministrów zapadają w drodze uzgodnienia.

3. W przypadkach, w których osiągnięcie uzgodnienia nie jest możliwe, projekt rozstrzygnięcia może być, z inicjatywy Prezesa Rady Ministrów, poddany głosowaniu. Rozstrzygnięcia, w drodze głosowania, zapadają zwykłą większością głosów obecnych członków Rady Ministrów, a w razie równej liczby głosów rozstrzyga głos Prezesa Rady Ministrów.

4. Członek Rady Ministrów może zgłosić do protokołu odrębne stanowisko w stosunku do rozstrzygnięcia podjętego na tym posiedzeniu Rady Ministrów.

1) pełny zapis jego przebiegu (na podstawie zapisu dźwiękowego), zwany dalej „zapisem posiedzenia”;

2) protokół ustaleń posiedzenia Rady Ministrów, zwany dalej „protokołem ustaleń”.

2. Zapis posiedzenia jest wewnętrznym dokumentem roboczym Rady Ministrów, który wykorzystuje się do sporządzenia protokołu ustaleń.

3. Protokół ustaleń zawiera pełne zestawienie rozstrzygnięć podjętych przez Radę Ministrów na posiedzeniu, z uwzględnieniem wyników przeprowadzonych głosowań oraz zgłoszonych do protokołu stanowisk odrębnych. Kontrolę realizacji ustaleń zamieszczonych w protokole ustaleń sprawuje Sekretarz Rady Ministrów.

4. Członek Rady Ministrów może zgłosić do Prezesa Rady Ministrów, za pośrednictwem Sekretarza Rady Ministrów, zastrzeżenia do treści protokołu ustaleń, wraz z wnioskiem o jego sprostowanie, w terminie 7 dni od dnia doręczenia protokołu. Sprostowanie oczywistych omyłek pisarskich w protokole ustaleń może także nastąpić z urzędu w każdym czasie.

5. Sprostowania protokołu ustaleń dokonuje Sekretarz Rady Ministrów.

6. Protokół ustaleń podpisują Prezes Rady Ministrów i Sekretarz Rady Ministrów.

7. Protokół ustaleń doręcza się członkom Rady Ministrów, wojewodom oraz organom i osobom wskazanym przez Prezesa Rady Ministrów.

8. Zapis posiedzenia jest przechowywany w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych.

1) ustawy;

2) aktu normatywnego Rady Ministrów;

3) rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów lub ministra;

4) zarządzenia Prezesa Rady Ministrów.

2. W rozumieniu niniejszej uchwały projektem dokumentu rządowego jest także projekt:

1) założeń projektu ustawy;

2) innego dokumentu, w szczególności strategii, programu, sprawozdania, informacji, stanowiska Rządu do pozarządowego projektu ustawy lub innego stanowiska, przewidzianego w obowiązujących przepisach, zleconego przez Radę Ministrów lub Prezesa Rady Ministrów albo przygotowywanego za jego zgodą w celu przedstawienia Radzie Ministrów.

3. Postępowanie z projektami umowy międzynarodowej, instrukcji negocjacyjnej i innych dokumentów związanych z zawieraniem i wypowiadaniem umów międzynarodowych regulują odrębne przepisy.

1) członek Rady Ministrów, stosownie do zakresu swojej właściwości,

2) Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów,

3) inny podmiot, jeżeli:

a) został upoważniony przez Prezesa Rady Ministrów,

b) upoważnienie do opracowania, prowadzenia procesu uzgodnień, konsultacji publicznych lub opiniowania oraz wnoszenia do rozpatrzenia projektu dokumentu rządowego wynika z przepisów odrębnych, w szczególności upoważniony w tym zakresie pełnomocnik Rządu

– zwany dalej „organem wnioskującym”.

2. Minister może upoważnić do opracowania lub do prowadzenia procesu uzgodnień, konsultacji publicznych lub opiniowania projektu dokumentu rządowego centralny organ administracji rządowej podległy temu ministrowi lub przez niego nadzorowany. W takim przypadku do upoważnionego organu stosuje się przepisy dotyczące organu wnioskującego.

1) opracowanie projektu;

2) uzgodnienia, konsultacje publiczne lub opiniowanie projektu;

3) rozpatrzenie projektu przez komitet lub komitety właściwe do rozpatrywania określonych kategorii spraw;

4) rozpatrzenie projektu przez Stały Komitet Rady Ministrów;

5) rozpatrzenie projektu przez komisję prawniczą – w przypadku projektu ustawy oraz projektu rozporządzenia;

6) rozpatrzenie projektu przez Radę Ministrów.

1) obowiązujących przepisów;

2) konieczności wdrożenia lub wykonania prawa Unii Europejskiej;

3) przyjętych strategii lub programów;

4) dokonanych analiz i ocen stanu prawnego lub sytuacji społeczno-gospodarczej, w tym uwzględniających konsultacje zagadnień z danej dziedziny życia społeczno-gospodarczego.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, prace nad projektem dokumentu rządowego podejmuje się w terminie uwzględniającym wymagany termin wdrożenia lub wykonania prawa Unii Europejskiej.

3. Przed rozpoczęciem prac nad opracowaniem projektu dokumentu rządowego, o którym mowa w § 19 ust. 1, zwanego dalej „projektem aktu normatywnego”, oraz projektu założeń projektu ustawy organ wnioskujący dokonuje oceny przewidywanych skutków społeczno-gospodarczych. Oceny dokonuje się zgodnie z wytycznymi w zakresie jej dokonywania, jeżeli zostały ustalone przez Radę Ministrów lub jej organ pomocniczy. Zakres dokonywania oceny ustala się w zależności od rodzaju dokumentu oraz przedmiotu i zasięgu oddziaływania projektowanych regulacji.

2. Rozpoczęcie prac nad opracowaniem projektu strategii, programu albo innego dokumentu rządowego dotyczącego planowanych działań Rady Ministrów poprzedza się złożeniem wniosku o wprowadzenie projektu do wykazu prac programowych Rady Ministrów.

3. Wniosek o wprowadzenie projektu do właściwego wykazu prac przedstawia się na formularzu, którego wzór Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

2. Projekt aktu normatywnego opracowuje się zgodnie z zasadami techniki prawodawczej ustalonymi w odrębnym trybie.

3. Opracowanie projektu aktu normatywnego pod względem prawnym, legislacyjnym i redakcyjnym stwierdza swoim podpisem kierownik właściwej w sprawach legislacji komórki organizacyjnej sprawującej obsługę organu wnioskującego.

2. Uzasadnienie projektu dokumentu rządowego innego niż akt normatywny sporządza się w miarę potrzeby.

3. Uzasadnienie projektu aktu normatywnego powinno:

1) wyjaśniać potrzebę i cel wydania aktu;

2) przedstawiać rzeczywisty stan w dziedzinie, która ma być unormowana;

3) wykazywać różnicę między dotychczasowym a projektowanym stanem prawnym (przewidywane skutki prawne wejścia aktu w życie);

4) zawierać:

a) oświadczenie organu wnioskującego co do zgodności projektu z prawem Unii Europejskiej,

b) ocenę organu wnioskującego, czy projekt aktu podlega notyfikacji zgodnie z przepisami dotyczącymi funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych.

4. W projekcie dokumentu rządowego albo jego uzasadnieniu, jeżeli jest sporządzane, przedstawia się informację dotyczącą przedstawienia projektu właściwym organom i instytucjom Unii Europejskiej, w tym Europejskiemu Bankowi Centralnemu, w celu uzyskania opinii, dokonania powiadomienia, konsultacji albo uzgodnienia.

2. OSR zawiera w szczególności:

1) wskazanie podmiotów, na które oddziałuje projektowany akt normatywny;

2) informacje o konsultacjach przeprowadzonych przed opracowaniem projektu, a także o zakresie konsultacji publicznych i opiniowania projektu, w tym o obowiązku zasięgnięcia opinii określonych podmiotów wynikającym z przepisów odrębnych;

3) przedstawienie wyników analizy wpływu projektowanego aktu normatywnego na podmioty, o których mowa w pkt 1, oraz na istotne obszary oddziaływania, w szczególności na:

a) sektor finansów publicznych, w tym budżet państwa i budżety jednostek samorządu terytorialnego,

b) rynek pracy,

c) konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w tym funkcjonowanie przedsiębiorców;

4) wskazanie źródeł finansowania, zwłaszcza jeżeli projekt pociąga za sobą obciążenie budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego;

5) wskazanie źródeł danych i przyjętych do obliczeń założeń.

3. OSR projektu ustawy zawiera także informacje umożliwiające porównanie z danymi zawartymi w teście regulacyjnym, o którym mowa w § 102 i § 128.

4. OSR projektu ustawy albo projektu rozporządzenia, który nie jest przedstawiany do konsultacji publicznych, zawiera wskazanie przyczyn rezygnacji z prowadzenia konsultacji publicznych.

5. OSR przedstawia się na formularzu, którego wzór Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

2. Na wniosek Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów organ wnioskujący sporządza OSR do projektu dokumentu rządowego innego niż akt normatywny. Przepisy dotyczące dokonywania oceny przewidywanych skutków społeczno-gospodarczych oraz sporządzania i dokonywania oceny OSR projektu aktu normatywnego stosuje się odpowiednio.

3. Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów może sporządzić OSR do projektu dokumentu rządowego opracowanego przez inny organ wnioskujący, jeżeli ze względu na wagę dokumentu uzna to za uzasadnione lub sporządzenie takiej OSR poleci mu Prezes Rady Ministrów.

1) tabelaryczne zestawienie przepisów dyrektywy lub dyrektyw, których wdrożenie jest celem projektu, oraz projektowanych przepisów prawa polskiego, zwane dalej „tabelą zgodności”;

2) wyjaśnienie określające przyczyny wejścia w życie ustawy albo rozporządzenia lub niektórych ich przepisów w danym terminie oraz zawierające informacje, czy proponowany termin wejścia w życie uwzględnia wymogi w zakresie terminów wdrożenia dyrektywy lub dyrektyw, zwane dalej „wyjaśnieniem terminu wejścia w życie”.

2. Projekt ustawy mającej na celu wdrożenie prawa Unii Europejskiej może zawierać przepisy wykraczające poza ten cel wyłącznie w szczególnie uzasadnionych przypadkach. W takim przypadku organ wnioskujący dołącza do projektu dodatkowo tabelaryczne zestawienie projektowanych przepisów ustawy, które wykraczają poza cel wdrożenia prawa Unii Europejskiej, wraz z wyjaśnieniem niezbędności objęcia ich tym projektem, zwane dalej „odwróconą tabelą zgodności”.

2. Projekt aktu normatywnego do oceny OSR kieruje organ wnioskujący.

3. Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów dokonuje oceny OSR, w szczególności pod względem jej zakresu i zakresu konsultacji publicznych i opiniowania projektu, oraz przedstawia stanowisko w terminie 14 dni od udostępnienia mu projektu.

4. Nieprzedstawienie stanowiska dotyczącego OSR w terminie określonym w ust. 3 jest równoznaczne z przedstawieniem oceny pozytywnej.

2. Kierując projekt aktu normatywnego do uzgodnień, konsultacji publicznych lub opiniowania, organ wnioskujący dołącza do projektu stanowisko Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów dotyczące OSR albo przedstawia informację o nieprzedstawieniu takiego stanowiska w terminie.

2. Projekt założeń projektu ustawy oraz projekt aktu normatywnego podlegają również uzgodnieniom pod względem prawnym z Rządowym Centrum Legislacji.

3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do projektu innego dokumentu rządowego w zakresie, w jakim wynika z niego zamiar podjęcia inicjatywy legislacyjnej przez Radę Ministrów.

4. W przypadkach określonych w odrębnych przepisach projekt dokumentu rządowego podlega uzgodnieniom ze wskazanymi w tych przepisach organami lub podmiotami, których zakresu działania dotyczy projekt.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do projektów dokumentów rządowych innych niż wymienione w ust. 1.

2. Prezes Rady Ministrów, Przewodniczący Stałego Komitetu Rady Ministrów, Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, Prezes Rządowego Centrum Legislacji lub Sekretarz Rady Ministrów mogą w każdym przypadku skierować projekt dokumentu rządowego do zaopiniowania przez Radę Legislacyjną z własnej inicjatywy. O skierowaniu projektu do zaopiniowania informuje się organ wnioskujący.

2. W przypadkach określonych w odrębnych przepisach projekt dokumentu rządowego przekazuje się do zaopiniowania podmiotom wskazanym w tych przepisach, w szczególności projekt, którego przepisy dotyczą problematyki objętej zakresem działania komisji wspólnej Rządu i przedstawicieli samorządu terytorialnego, kościołów, partnerów społecznych lub innych podmiotów, przekazuje się do zaopiniowania właściwej komisji wspólnej.

2. Jeżeli termin do zajęcia stanowiska nie wynika z przepisów odrębnych, organ wnioskujący wyznacza go, biorąc pod uwagę przedmiot, zakres i objętość projektu dokumentu rządowego, zakres podmiotów, na które projekt oddziałuje, oraz pilność sprawy.

3. Wyznaczenie terminu do zajęcia stanowiska krótszego niż 7 dni, a w przypadku projektu aktu normatywnego – krótszego niż 14 dni, od udostępnienia projektu wymaga szczegółowego uzasadnienia.

4. Jeżeli skutki nieprzedstawienia stanowiska nie wynikają z przepisów odrębnych, organ wnioskujący może uznać nieprzedstawienie stanowiska w wyznaczonym terminie za uzgodnienie treści projektu lub przedstawienie opinii pozytywnej, a w przypadku konsultacji publicznych – za rezygnację z przedstawienia stanowiska.

1) Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów zajmuje dodatkowo stanowisko dotyczące OSR, w szczególności pod względem jej zakresu i zakresu konsultacji publicznych i opiniowania projektu, chyba że jej ocena została dokonana zgodnie z § 32; przepis § 33 ust. 1 stosuje się odpowiednio;

2) minister właściwy do spraw członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej przedstawia dodatkowo opinię o zgodności projektu z prawem Unii Europejskiej.

2. W przypadku projektu ustawy mającej na celu wdrożenie prawa Unii Europejskiej w opinii, o której mowa w ust. 1 pkt 2, wskazuje się również regulacje projektu, które wykraczają poza ten cel.

3. W przypadku projektu aktu normatywnego innego niż ustawa lub rozporządzenie opinię, o której mowa w ust. 1 pkt 2, przedstawia się, jeżeli wystąpi o to organ wnioskujący, Prezes Rządowego Centrum Legislacji lub Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

1) uwag zgłoszonych w ramach uzgodnień projektu dokumentu rządowego;

2) uwag zgłoszonych w opinii o zgodności projektu z prawem Unii Europejskiej;

3) opinii Rady Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów;

4) opinii innych podmiotów, do których skierował projekt dokumentu rządowego do zaopiniowania.

2. Do udziału w konferencji uzgodnieniowej organ wnioskujący jest obowiązany zaprosić przedstawicieli podmiotów, które zgłosiły uwagi do projektu dokumentu rządowego w ramach uzgodnień, o których mowa w § 35 ust. 1 i 2, lub opiniowania, o którym mowa w § 38.

3. Zapraszając na konferencję uzgodnieniową, organ wnioskujący nie później niż na 7 dni przed dniem tej konferencji przedstawia zestawienie zgłoszonych uwag zawierające stanowisko wobec uwag, w którym wskazuje co najmniej na ich uwzględnienie, nieuwzględnienie albo konieczność wyjaśnienia. W takim przypadku organ wnioskujący nie ma obowiązku przedstawiania odrębnego stanowiska, o którym mowa w § 43 pkt 1 i 4, chyba że obowiązek taki wynika z odrębnych przepisów.

2. Upoważnienie do udziału w konferencji uzgodnieniowej jest równoznaczne z upoważnieniem do przedstawienia wiążącego stanowiska podmiotu zgłaszającego uwagi do projektu dokumentu rządowego, w tym w szczególności do uzgodnienia treści tego projektu w całości.

3. W ramach konferencji uzgodnieniowej wyjaśnia się także uwagi zgłoszone w opinii o zgodności projektu z prawem Unii Europejskiej.

2. Organ wnioskujący może zwrócić się do Prezesa Rady Ministrów, za pośrednictwem Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, o przeprowadzenie konferencji uzgodnieniowej przez Kancelarię Prezesa Rady Ministrów. Konferencji przewodniczy wówczas członek Rady Ministrów wyznaczony przez Prezesa Rady Ministrów, Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów albo sekretarz lub podsekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

1) zaprosić przedstawicieli podmiotów przedstawiających stanowisko w ramach konsultacji publicznych do udziału w konferencji uzgodnieniowej;

2) zorganizować odrębną konferencję z udziałem przedstawicieli podmiotów, o których mowa w pkt 1; w takim przypadku przepisy § 44 ust. 3 zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio.

2. Zmieniony projekt dokumentu rządowego organ wnioskujący przedstawia:

1) podmiotom, o których mowa w § 35 ust. 1 i 2 – chyba że zakres zmian projektu jest nieznaczny;

2) podmiotom, którym przekazał projekt do zaopiniowania, oraz podmiotom, do których skierował projekt w celu przedstawienia stanowiska w ramach konsultacji publicznych – w przypadku wprowadzenia istotnych zmian w obszarze zainteresowania tych podmiotów.

3. Organ wnioskujący może przedstawić zmieniony projekt dokumentu rządowego do konsultacji publicznych zgodnie z § 36 ust. 1.

4. Do przekazywania zmienionego projektu dokumentu rządowego i zajmowania stanowisk stosuje się odpowiednio § 40 i § 41.

5. Uwagi do zmienionego projektu dokumentu rządowego, które nie odnoszą się do zakresu, w jakim projekt został zmieniony albo w jakim projekt jest niezgodny z przyjętymi ustaleniami, zgłoszone przez podmioty, o których mowa w § 35 ust. 1 i 2, organ wnioskujący może pozostawić bez rozpatrzenia.

2. Organ wnioskujący rozstrzyga w sprawie uwag zgłoszonych w ramach procesu konsultacji publicznych lub opiniowania projektu dokumentu rządowego.

3. Uwagi o charakterze legislacyjnym lub redakcyjnym nie są traktowane jako rozbieżności. Rozstrzyga je organ wnioskujący, z tym że uwagi o charakterze legislacyjnym rozstrzyga w uzgodnieniu z Rządowym Centrum Legislacji albo pozostawia do rozpatrzenia przez komisję prawniczą.

2. Protokół rozbieżności zawiera w szczególności: wskazanie podmiotu, który zgłosił uwagę, przytoczenie treści zgłoszonej uwagi oraz stanowisko organu wnioskującego, w tym przedstawienie powodów nieuwzględnienia uwagi.

3. Organ wnioskujący sporządza odrębne zestawienie nieuwzględnionych uwag zgłoszonych w ramach opiniowania, o którym mowa w § 38, wraz ze wskazaniem podmiotu zgłaszającego uwagę i stanowiskiem organu wnioskującego.

1) omówienie wyników przeprowadzonych konsultacji publicznych i opiniowania;

2) przedstawienie wyników zasięgnięcia opinii, dokonania konsultacji albo uzgodnienia projektu z właściwymi organami i instytucjami Unii Europejskiej, w tym Europejskim Bankiem Centralnym;

3) wskazanie podmiotów, które zgłosiły zainteresowanie pracami nad projektem w trybie przepisów o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa, wraz ze wskazaniem kolejności dokonania zgłoszeń albo informację o ich braku.

2. Omówienie wyników konsultacji publicznych i opiniowania wskazuje podmioty, które przedstawiły stanowisko lub opinię, oraz zawiera omówienie tych stanowisk lub opinii i odniesienie się do nich przez organ wnioskujący.

2. Jeżeli projekt został skierowany do uzgodnień, konsultacji publicznych lub opiniowania w różnych terminach, udostępnienie w RPL następuje z chwilą wykonania pierwszej z tych czynności.

3. Udostępnieniu w RPL podlegają również wszelkie dokumenty dotyczące prac nad projektem, w tym zgłoszenia zainteresowania pracami nad projektem wniesione w trybie przepisów o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa.

2. Właściwy komitet rozpatruje projekt dokumentu rządowego, w szczególności rozbieżności stanowisk ujęte w protokole rozbieżności, w zakresie objętym właściwością danego komitetu.

2. Wniosek o rozpatrzenie projektu dokumentu rządowego powinien, w sposób możliwie zwięzły, określać jego istotę i cel oraz wskazywać inne okoliczności mające istotny wpływ na podjęcie rozstrzygnięcia lub wyrażenie opinii przez Stały Komitet Rady Ministrów, a także przedstawiać:

1) w przypadku projektu ustawy – informację o opracowaniu projektu na podstawie założeń projektu ustawy albo bez uprzedniego przyjęcia założeń;

2) informację o pozycji projektu dokumentu rządowego we właściwym wykazie prac legislacyjnych lub wykazie prac programowych Rady Ministrów oraz o terminie planowanego przyjęcia tego projektu, jeżeli termin został określony;

3) w przypadku projektu dokumentu rządowego, do którego nie jest sporządzana OSR, informację o przewidywanych skutkach społeczno-gospodarczych projektu, w tym o jego wpływie na sektor finansów publicznych;

4) informację o wynikach przeprowadzonych uzgodnień;

5) informację o stanowisku organu wnioskującego wobec opinii Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego;

6) informację na temat ustaleń właściwych komitetów.

3. Do wniosku o rozpatrzenie projektu dokumentu rządowego przez Stały Komitet Rady Ministrów dołącza się:

1) tekst projektu wraz z jego uzasadnieniem, w tym OSR;

2) protokół rozbieżności, zestawienie uwag, o którym mowa w § 50 ust. 3, oraz raport z konsultacji;

3) opinię o zgodności projektu z prawem Unii Europejskiej i stanowisko organu wnioskującego w przypadku nieuwzględnienia uwag przedstawionych w tej opinii;

4) opinię Rady Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów wraz ze stanowiskiem organu wnioskującego;

5) tabelę zgodności, odwróconą tabelę zgodności oraz wyjaśnienie terminu wejścia w życie – w przypadku projektu ustawy mającej na celu wdrożenie prawa Unii Europejskiej;

6) tabelę zgodności oraz wyjaśnienie terminu wejścia w życie – w przypadku projektu rozporządzenia mającego na celu wdrożenie prawa Unii Europejskiej;

7) jeżeli projekt ustawy przewiduje wydanie aktów wykonawczych – projekty takich aktów o podstawowym znaczeniu dla proponowanej regulacji, a w przypadku projektu ustawy mającej na celu wdrożenie prawa Unii Europejskiej – projekty aktów wykonawczych, których obowiązek wydania przewiduje projekt ustawy;

8) opinie, analizy i inne materiały wymagane lub niezbędne ze względu na przedmiot projektu.

2. Jeżeli wniosek o rozpatrzenie projektu dokumentu rządowego przez Stały Komitet Rady Ministrów nie spełnia wymagań określonych w § 60, Sekretarz Stałego Komitetu Rady Ministrów może wystąpić do organu wnioskującego o usunięcie braków formalnych wniosku w wyznaczonym terminie.

3. Jeżeli do projektu nie dołączono opinii o zgodności projektu z prawem Unii Europejskiej, Sekretarz Stałego Komitetu Rady Ministrów może wystąpić do ministra właściwego do spraw członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej o przekazanie opinii Komitetowi za jego pośrednictwem. Opinię zawierającą uwagi do projektu Sekretarz Stałego Komitetu Rady Ministrów przekazuje organowi wnioskującemu, który ma obowiązek przedstawić stanowisko w przypadku nieuwzględnienia uwag przedstawionych w tej opinii.

4. Jeżeli braki formalne wniosku nie zostały usunięte, Sekretarz Stałego Komitetu Rady Ministrów może zwrócić projekt organowi wnioskującemu.

5. Za zgodą Przewodniczącego Stałego Komitetu Rady Ministrów Komitet może rozpatrzyć projekt dokumentu rządowego niespełniający wymagań określonych w § 58 lub § 60.

2. Uwagi do projektu wnosi się za pośrednictwem Sekretarza Stałego Komitetu Rady Ministrów w terminie 7 dni od dnia przekazania projektu. Termin ten może zostać zmieniony przez Przewodniczącego Stałego Komitetu Rady Ministrów, jeżeli wymaga tego rodzaj i treść projektu dokumentu rządowego, stopień jego złożoności lub pilność sprawy.

3. Organ wnioskujący ustosunkowuje się na piśmie do uwag zgłoszonych do projektu, nie później niż do godziny 20⁰⁰ drugiego dnia następującego po dniu, w którym upłynął termin zgłaszania uwag. W przypadku nieustosunkowania się w terminie do zgłoszonych uwag Przewodniczący Stałego Komitetu Rady Ministrów może skierować projekt do rozpatrzenia w innym terminie.

1) rozbieżności stanowisk ujęte w protokole rozbieżności;

2) uwagi zgłoszone do projektu dokumentu rządowego w terminie, o którym mowa w § 63 ust. 2.

2. Za zgodą Przewodniczącego Stałego Komitetu Rady Ministrów na posiedzeniu Stałego Komitetu Rady Ministrów rozpatrzeniu podlegają:

1) na umotywowany wniosek organu zgłaszającego – uwagi do projektu dokumentu rządowego, które w toku uzgodnień zostały wycofane, uzgodnione albo w przypadkach określonych w uchwale pozostawione bez rozpatrzenia;

2) uwagi do projektu dokumentu rządowego zgłoszone po upływie terminu, o którym mowa w § 63 ust. 2, lub na posiedzeniu Stałego Komitetu Rady Ministrów; w razie niewyrażenia zgody Przewodniczący Stałego Komitetu Rady Ministrów kieruje projekt do rozpatrzenia w innym terminie albo decyduje o nierozpatrywaniu zgłoszonych uwag.

3. Na posiedzeniu Stałego Komitetu Rady Ministrów nie podlegają rozpatrzeniu uwagi o charakterze legislacyjnym lub redakcyjnym. Uwagi te Sekretarz Stałego Komitetu Rady Ministrów przekazuje odpowiednio Rządowemu Centrum Legislacji lub właściwym komórkom organizacyjnym Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

1) przyjmuje projekt bez zmian i rekomenduje go Radzie Ministrów;

2) przyjmuje projekt ze zmianami i rekomenduje go Radzie Ministrów;

3) rekomenduje Radzie Ministrów odrzucenie projektu;

4) wyraża opinię o projekcie.

2. W przypadku, o którym mowa w § 55, rekomendacje, o których mowa w ust. 1, Stały Komitet Rady Ministrów wydaje Komitetowi do Spraw Europejskich.

3. W przypadku projektów dokumentów rządowych o charakterze informacyjnym, w zakresie których nie są podejmowane rozstrzygnięcia, rekomendacje, o których mowa w ust. 1, dotyczą przedstawienia projektu członkom Rady Ministrów do wiadomości.

4. Stały Komitet Rady Ministrów może również rozstrzygnąć o ponownym rozpatrzeniu projektu po spełnieniu określonych wymogów lub w innym terminie, a w szczególności może:

1) zobowiązać organ wnioskujący do przeprowadzenia procesu uzgodnień, konsultacji publicznych lub opiniowania lub do opracowania i wniesienia do rozpatrzenia w określonym terminie nowego tekstu projektu albo dokonania w nim niezbędnych zmian i uzupełnień;

2) skierować projekt do zaopiniowania przez Radę Legislacyjną przy Prezesie Rady Ministrów lub wskazany organ wewnętrzny Rady Ministrów.

2. Kierując projekt do rozpatrzenia przez Stały Komitet Rady Ministrów w trybie obiegowym, Sekretarz Komitetu wyznacza termin do zajęcia stanowiska.

3. Wyznaczenie terminu krótszego niż jeden dzień, a w przypadku projektu założeń projektu ustawy lub projektu aktu normatywnego – krótszego niż trzy dni, od przekazania projektu jest dopuszczalne wyłącznie w szczególnie uzasadnionych przypadkach.

4. Projekt dokumentu rządowego skierowany do rozpatrzenia w trybie obiegowym uważa się za przyjęty, jeżeli w wyznaczonym terminie nie zgłoszono uwag do projektu. W razie zgłoszenia uwag, które nie zostaną uwzględnione lub wyjaśnione, projekt dokumentu rządowego wymaga rozpatrzenia przez Stały Komitet Rady Ministrów na posiedzeniu. Przepis § 65 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

5. Na najbliższym posiedzeniu Stałego Komitetu Rady Ministrów Sekretarz Komitetu informuje osoby wchodzące w skład Komitetu oraz stałych uczestników posiedzeń Komitetu o przyjęciu przez Stały Komitet Rady Ministrów projektu dokumentu rządowego w trybie obiegowym.

6. Sekretarz Stałego Komitetu Rady Ministrów rejestruje projekty dokumentów rządowych przyjęte przez Stały Komitet Rady Ministrów w trybie obiegowym.

2. W razie przejęcia sprawy do prowadzenia wniosek Przewodniczącego Stałego Komitetu Rady Ministrów o rozpatrzenie projektu przez Radę Ministrów wymaga szczegółowego omówienia nieusuniętych rozbieżności, ze wskazaniem ich przyczyn, przedstawienia stanowiska osób wchodzących w skład Komitetu oraz sformułowania jednoznacznej propozycji rozstrzygnięcia sprawy przez Radę Ministrów.

3. Rządowe Centrum Legislacji w porozumieniu z Sekretarzem Stałego Komitetu Rady Ministrów ustala pod względem prawnym treść propozycji, o której mowa w ust. 2.

2. Do projektu dołącza się:

1) uzasadnienie wraz z OSR;

2) opinię o zgodności projektu z prawem Unii Europejskiej;

3) jeżeli projekt ustawy przewiduje wydanie aktów wykonawczych – projekty takich aktów o podstawowym znaczeniu dla proponowanej regulacji, a w przypadku projektu ustawy mającej na celu wdrożenie prawa Unii Europejskiej – projekty aktów wykonawczych, których obowiązek wydania przewiduje projekt ustawy.

3. Jeżeli projekt nie spełnia wymogów określonych w ust. 1 lub 2, Prezes Rządowego Centrum Legislacji może wystąpić do organu wnioskującego o uzupełnienie projektu lub braków formalnych wniosku w wyznaczonym terminie, a jeżeli projekt lub wniosek nie zostaną uzupełnione – zwrócić projekt organowi wnioskującemu.

2. W uzasadnionych przypadkach Prezes Rządowego Centrum Legislacji może zaprosić do udziału w posiedzeniu komisji prawniczej przedstawicieli innych urzędów lub instytucji niż wskazane w ust. 1.

3. Upoważnienie do udziału w posiedzeniu komisji prawniczej jest równoznaczne z upoważnieniem do uzgodnienia wszelkich zagadnień prawnych, legislacyjnych i redakcyjnych, które mogą wyłonić się w trakcie rozpatrywania projektu.

2. Zagadnienia prawne, które wyłoniły się w trakcie rozpatrywania projektu, komisja prawnicza rozstrzyga w drodze uzgodnienia. W razie nieuzgodnienia rozstrzygnięcia przewodniczący może:

1) samodzielnie rozstrzygnąć zagadnienie prawne;

2) poddać zagadnienie prawne pod głosowanie i rozstrzygnąć je z uwzględnieniem opinii większości członków komisji prawniczej.

3. Zagadnienia prawne dotyczące zgodności projektu z prawem Unii Europejskiej, na wniosek przewodniczącego, rozstrzyga przedstawiciel urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej.

4. Zagadnienia legislacyjne, które wyłoniły się w trakcie rozpatrywania projektu, rozstrzyga przewodniczący komisji prawniczej.

2. Przed wyznaczeniem posiedzenia komisji prawniczej albo zwolnieniem projektu z obowiązku rozpatrzenia przez komisję Prezes Rządowego Centrum Legislacji może przedstawić organowi wnioskującemu stanowisko zawierające uwagi do projektu.

1) ustalenia dokonane przez komisję prawniczą albo

2) poprawki, o których mowa w § 78 ust. 1.

2. Organ wnioskujący przesyła projekt do Rządowego Centrum Legislacji:

1) wykonując ustalenie komisji prawniczej – w celu weryfikacji zgodności projektu z ustaleniami komisji prawniczej albo

2) na wniosek Prezesa Rządowego Centrum Legislacji – w celu weryfikacji poprawności wprowadzenia w projekcie poprawek, o których mowa w § 78 ust. 1.

2. Projekt dokumentu rządowego wnosi się do rozpatrzenia przez Radę Ministrów po jego rozpatrzeniu przez Stały Komitet Rady Ministrów, a w przypadku projektu ustawy i projektu rozporządzenia – po rozpatrzeniu przez komisję prawniczą.

2. Sekretarz Rady Ministrów prowadzi rejestr projektów dokumentów rządowych wniesionych do rozpatrzenia przez Radę Ministrów.

1) w przypadku projektu dokumentu rządowego, do którego nie jest sporządzana OSR, informację o przewidywanych skutkach społeczno-gospodarczych projektu, w tym o jego wpływie na sektor finansów publicznych;

2) informację o wynikach przeprowadzonych uzgodnień;

3) informację o stanowisku organu wnioskującego wobec opinii Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego;

4) informację na temat ustaleń właściwych komitetów i Stałego Komitetu Rady Ministrów;

5) zmiany projektu dokumentu rządowego wprowadzone po rozpatrzeniu projektu przez Stały Komitet Rady Ministrów i przyczyny ich wprowadzenia;

6) informację o rozpatrzeniu projektu przez komisję prawniczą albo zwolnieniu projektu z obowiązku rozpatrzenia przez komisję prawniczą.

2. Do wniosku o rozpatrzenie projektu dokumentu rządowego przez Radę Ministrów dołącza się:

1) tekst projektu wraz z jego uzasadnieniem, w tym OSR;

2) protokół rozbieżności, zestawienie uwag, o którym mowa w § 50 ust. 3, oraz raport z konsultacji;

3) opinię o zgodności projektu z prawem Unii Europejskiej i stanowisko organu wnioskującego w przypadku nieuwzględnienia uwag przedstawionych w tej opinii;

4) opinię Rady Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów wraz ze stanowiskiem organu wnioskującego;

5) tabelę zgodności, odwróconą tabelę zgodności oraz wyjaśnienie terminu wejścia w życie – w przypadku projektu ustawy mającej na celu wdrożenie prawa Unii Europejskiej;

6) tabelę zgodności oraz wyjaśnienie terminu wejścia w życie – w przypadku projektu rozporządzenia mającego na celu wdrożenie prawa Unii Europejskiej;

7) jeżeli projekt ustawy przewiduje wydanie aktów wykonawczych – projekty takich aktów o podstawowym znaczeniu dla proponowanej regulacji, a w przypadku projektu ustawy mającej na celu wdrożenie prawa Unii Europejskiej – projekty aktów wykonawczych, których obowiązek wydania przewiduje projekt ustawy;

8) zgłoszenia zainteresowania pracami nad projektem wniesione w trybie przepisów o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa;

9) opinie, analizy i inne materiały wymagane lub niezbędne ze względu na przedmiot projektu.

2. Jeżeli do projektu nie dołączono opinii o zgodności projektu z prawem Unii Europejskiej, Sekretarz Rady Ministrów może wystąpić do ministra właściwego do spraw członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej o przekazanie tej opinii Radzie Ministrów za jego pośrednictwem. Opinię zawierającą uwagi do projektu Sekretarz Rady Ministrów przekazuje organowi wnioskującemu, który ma obowiązek przedstawić stanowisko w przypadku nieuwzględnienia uwag przedstawionych w tej opinii.

3. Jeżeli braki formalne wniosku nie zostały usunięte, Sekretarz Rady Ministrów może zwrócić projekt organowi wnioskującemu.

4. Za zgodą Prezesa Rady Ministrów Rada Ministrów może rozpatrzyć projekt dokumentu rządowego niespełniający wymagań określonych w § 83.

2. Uwagi do projektu wnosi się za pośrednictwem Sekretarza Rady Ministrów.

3. Organ wnioskujący przed posiedzeniem Rady Ministrów ustosunkowuje się do uwag zgłoszonych do projektu.

1) rozbieżności stanowisk ujęte w protokole rozbieżności;

2) uwagi zgłoszone do projektu dokumentu rządowego nie później niż do godziny 12⁰⁰ dnia poprzedzającego termin posiedzenia Rady Ministrów.

2. Za zgodą Prezesa Rady Ministrów na posiedzeniu Rady Ministrów rozpatrzeniu podlegają:

1) na umotywowany wniosek organu zgłaszającego – uwagi rozpatrywane w toku prac Stałego Komitetu Rady Ministrów i wycofane albo uzgodnione, a także uwagi niedopuszczone do rozpatrzenia w toku prac Komitetu;

2) uwagi zgłoszone po upływie terminu określonego w ust. 1 pkt 2 oraz zgłoszone na posiedzeniu Rady Ministrów, z tym że wymogu uzyskania zgody nie stosuje się, jeżeli projekt był przekazany uczestnikom posiedzenia Rady Ministrów na mniej niż 7 dni przed dniem posiedzenia Rady Ministrów.

3. Na posiedzeniu Rady Ministrów nie podlegają rozpatrzeniu uwagi o charakterze legislacyjnym lub redakcyjnym. Uwagi te Sekretarz Rady Ministrów przekazuje odpowiednio Rządowemu Centrum Legislacji lub właściwym komórkom organizacyjnym Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

1) przyjmuje projekt bez zmian;

2) przyjmuje projekt ze zmianami;

3) odrzuca projekt.

2. Rada Ministrów może również rozstrzygnąć o ponownym rozpatrzeniu projektu po spełnieniu określonych wymogów lub w innym terminie, a w szczególności może:

1) zobowiązać organ wnioskujący do przeprowadzenia procesu uzgodnień, konsultacji publicznych lub opiniowania lub do opracowania i wniesienia do rozpatrzenia w określonym terminie nowego tekstu projektu albo dokonania w nim niezbędnych zmian i uzupełnień;

2) skierować projekt do rozpatrzenia przez Stały Komitet Rady Ministrów lub inny organ wewnętrzny Rady Ministrów, z określeniem terminu do zajęcia stanowiska lub zobowiązaniem Komitetu do przeprowadzenia procesu uzgodnień, konsultacji publicznych lub opiniowania lub opracowania i wniesienia do rozpatrzenia w określonym terminie nowego tekstu projektu albo dokonania w nim niezbędnych zmian i uzupełnień;

3) skierować projekt do zaopiniowania przez Radę Legislacyjną przy Prezesie Rady Ministrów lub wskazany organ wewnętrzny Rady Ministrów.

3. Projekty dokumentów rządowych o charakterze informacyjnym, co do których Rada Ministrów nie podejmuje rozstrzygnięć, Sekretarz Rady Ministrów przedstawia członkom Rady Ministrów do wiadomości.

2. Kierując projekt do rozpatrzenia przez Radę Ministrów w trybie obiegowym, Sekretarz Rady Ministrów wyznacza termin do zajęcia stanowiska.

3. Wyznaczenie terminu krótszego niż jeden dzień, a w przypadku projektu założeń projektu ustawy lub projektu aktu normatywnego – krótszego niż trzy dni, od przekazania projektu jest dopuszczalne wyłącznie w szczególnie uzasadnionych przypadkach.

4. Projekt dokumentu rządowego skierowany do rozpatrzenia w trybie obiegowym uważa się za przyjęty, jeżeli w wyznaczonym terminie nie zgłoszono uwag do projektu. W razie zgłoszenia uwag, które nie zostaną uwzględnione lub wyjaśnione, projekt dokumentu rządowego wymaga rozpatrzenia przez Radę Ministrów na posiedzeniu. Przepis § 88 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

5. Na najbliższym posiedzeniu Rady Ministrów Sekretarz Rady Ministrów informuje członków Rady Ministrów o przyjęciu projektu dokumentu rządowego w trybie obiegowym.

6. Sekretarz Rady Ministrów prowadzi rejestr dokumentów rządowych i spraw przyjętych lub rozstrzygniętych przez Radę Ministrów w trybie obiegowym.

1) w przypadku projektu aktu normatywnego – Rządowemu Centrum Legislacji w uzgodnieniu z właściwą komórką organizacyjną Kancelarii Prezesa Rady Ministrów albo organowi wnioskującemu lub innemu organowi w uzgodnieniu z Rządowym Centrum Legislacji i właściwą komórką organizacyjną Kancelarii Prezesa Rady Ministrów;

2) w przypadku innych projektów – organowi wnioskującemu lub innemu organowi w uzgodnieniu z właściwą komórką organizacyjną Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

2. Sekretarz Rady Ministrów może zarządzić przedstawienie tekstu ostatecznego projektu dokumentu rządowego członkom Rady Ministrów w celu potwierdzenia, w wyznaczonym terminie nie dłuższym niż 3 dni od udostępnienia tekstu ostatecznego, dokonanych po posiedzeniu Rady Ministrów dodatkowych uzgodnień dokumentu rządowego lub brzmienia przepisów, których ostateczną redakcję Sekretarz Rady Ministrów powierzył zgodnie z ust. 1. W przypadku nieuzyskania potwierdzenia projekt dokumentu rządowego może zostać skierowany ponownie do rozpatrzenia przez Radę Ministrów.

1) powierzeniu opracowania, przeprowadzenia procesu uzgodnień, konsultacji publicznych lub opiniowania oraz wniesienia projektu dokumentu rządowego do rozpatrzenia albo powierzeniu niektórych z tych czynności Szefowi Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, Prezesowi Rządowego Centrum Legislacji lub właściwemu organowi wewnętrznemu Rady Ministrów;

2) określeniu szczególnych warunków opracowania, przeprowadzenia procesu uzgodnień, konsultacji publicznych lub opiniowania oraz wniesienia do rozpatrzenia projektu dokumentu rządowego lub niektórych z tych czynności, w tym nałożeniu na organ wnioskujący obowiązku:

a) uprzedniego przedstawienia Radzie Ministrów, Prezesowi Rady Ministrów lub wskazanemu organowi wewnętrznemu Rady Ministrów założeń dokumentu rządowego innego niż projekt ustawy albo przedstawienia tez dokumentu rządowego lub OSR w odniesieniu do projektu aktu normatywnego,

b) przedstawienia projektu dokumentu rządowego do zaopiniowania przez organy pomocnicze Prezesa Rady Ministrów, Rady Ministrów lub przez Radę Legislacyjną przy Prezesie Rady Ministrów;

3) rozpatrzeniu, gdy waga lub pilność sprawy wymaga niezwłocznego jej rozstrzygnięcia przez Radę Ministrów, projektu dokumentu rządowego, który nie spełnia wymogów określonych niniejszą uchwałą dla danego rodzaju dokumentu rządowego, lub wobec którego nie przeprowadzono wszystkich czynności określonych niniejszą uchwałą, w szczególności:

a) uzgodnień,

b) konsultacji publicznych,

c) opiniowania,

d) rozpatrzenia przez Stały Komitet Rady Ministrów lub właściwy komitet,

e) rozpatrzenia przez komisję prawniczą;

4) skróceniu terminów przeprowadzania czynności określonych niniejszą uchwałą.

1) zidentyfikowanie rozwiązywanego problemu;

2) określenie celu i istoty interwencji;

3) informacje o konsultacjach przeprowadzonych przed rozpoczęciem prac nad opracowaniem projektu, a także o zakresie konsultacji publicznych i opiniowania projektu, w tym o obowiązku zasięgnięcia opinii określonych podmiotów wynikającym z przepisów odrębnych;

4) wstępną analizę ekonomiczną, finansową i społeczną, w tym oszacowanie obciążeń regulacyjnych;

5) porównanie z rozwiązaniami przyjętymi w innych krajach.

2. Test regulacyjny projektu założeń projektu ustawy, który nie jest przedstawiany do konsultacji publicznych, zawiera wskazanie przyczyn rezygnacji z prowadzenia konsultacji publicznych.

3. Test regulacyjny przedstawia się na formularzu, którego wzór Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

2. Projekt założeń projektu ustawy zawiera także:

1) oświadczenie organu wnioskującego co do zgodności projektowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej;

2) ocenę organu wnioskującego, czy projekt ustawy będzie podlegał notyfikacji zgodnie z przepisami dotyczącymi funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych.

2. Organ wnioskujący w toku prac nad projektem aktualizuje test regulacyjny.

2. Projekt założeń projektu ustawy do oceny testu regulacyjnego kieruje organ wnioskujący.

3. Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów dokonuje oceny testu regulacyjnego, w tym pod względem zakresu konsultacji publicznych i opiniowania projektu, oraz przedstawia stanowisko w terminie 14 dni od udostępnienia mu projektu.

4. Nieprzedstawienie stanowiska dotyczącego testu regulacyjnego w terminie określonym w ust. 3 jest równoznaczne z przedstawieniem oceny pozytywnej.

2. Kierując projekt założeń projektu ustawy do uzgodnień, konsultacji publicznych lub opiniowania, organ wnioskujący dołącza do projektu stanowisko Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów dotyczące testu regulacyjnego albo przedstawia informację o nieprzedstawieniu takiego stanowiska w terminie.

2. W ramach uzgodnień projektu założeń projektu ustawy:

1) Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów zajmuje dodatkowo stanowisko dotyczące testu regulacyjnego, w tym pod względem zakresu konsultacji publicznych i opiniowania projektu, chyba że jego ocena została dokonana zgodnie z § 105; przepis § 106 ust. 1 stosuje się odpowiednio;

2) minister właściwy do spraw członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej przedstawia dodatkowo opinię o zgodności projektu z prawem Unii Europejskiej, jeżeli wystąpi o to organ wnioskujący, Prezes Rządowego Centrum Legislacji lub Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

2. Członkowie Rady Ministrów, Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, a także centralne organy administracji rządowej, wojewodowie, pełnomocnicy Rządu oraz inne podmioty uprawnione do opracowywania projektów aktów normatywnych, w zakresie swojej właściwości, współpracują z Rządowym Centrum Legislacji i organem wnioskującym w sprawach sporządzenia projektu ustawy, w tym przedstawiają niezbędne informacje i wyjaśnienia.

2. Organ wnioskujący może zgłosić Rządowemu Centrum Legislacji uwagi do projektu ustawy.

3. Rządowe Centrum Legislacji sporządza i przekazuje organowi wnioskującemu nowy tekst projektu ustawy uwzględniający zgłoszone uwagi, z tym że zagadnienia o charakterze legislacyjnym rozstrzyga Rządowe Centrum Legislacji.

2. Jeżeli projekt ustawy nie został skierowany do uzgodnień, organ wnioskujący przedstawia go wraz z uzasadnieniem:

1) ministrowi właściwemu do spraw członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej, który przedstawia opinię o zgodności projektu z prawem Unii Europejskiej;

2) Szefowi Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, który:

a) zajmuje stanowisko dotyczące OSR, w szczególności pod względem jej zakresu i zakresu konsultacji publicznych i opiniowania, chyba że jej ocena została dokonana zgodnie z § 32; przepis § 33 ust. 1 stosuje się odpowiednio,

b) ocenia zgodność projektu ustawy z przyjętymi założeniami oraz przedstawia stanowisko w terminie 14 dni od udostępnienia mu projektu; przepis § 32 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

3. Jeżeli Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów stwierdzi niezgodność projektu ustawy z przyjętymi założeniami, organ wnioskujący:

1) w zakresie, w jakim nie podziela oceny zgodności projektu ustawy z przyjętymi założeniami, stwierdza rozbieżność ocen;

2) w zakresie, w jakim podziela ocenę zgodności projektu ustawy z przyjętymi założeniami, wprowadza zmiany do projektu albo sporządza lub uzupełnia informację, o której mowa w § 117.

1) przepisu § 118 ust. 1 nie stosuje się;

2) skierowanie projektu do konsultacji publicznych lub opiniowania jest obowiązkowe, jeżeli przeprowadzono konsultacje publiczne lub opiniowanie w odniesieniu do projektu założeń projektu ustawy.

2. Uwagi dotyczące kwestii rozstrzygniętych w założeniach projektu ustawy przyjętych przez Radę Ministrów zgłoszone przez podmioty, o których mowa w § 35 ust. 1 i 2, organ wnioskujący może pozostawić bez rozpatrzenia.

3. W ramach uzgodnień Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów dodatkowo ocenia zgodność projektu ustawy z przyjętymi założeniami. Przepisy § 118 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

2. W uzasadnionych przypadkach, w szczególności gdy zakres zmian projektu ustawy był znaczny, Prezes Rządowego Centrum Legislacji może zdecydować o rozpatrzeniu projektu przez komisję prawniczą. W takim przypadku występuje do organu wnioskującego o przekazanie do Rządowego Centrum Legislacji projektu ustawy zgodnego z ustaleniami Stałego Komitetu Rady Ministrów.

3. Rządowe Centrum Legislacji sporządza tekst projektu uwzględniający ustalenia dokonane przez komisję prawniczą i przekazuje go organowi wnioskującemu.

2. O wynikach notyfikacji, o której mowa w ust. 1, członek Rady Ministrów informuje właściwe organy Sejmu i Senatu oraz Sekretarza Rady Ministrów i ministra właściwego do spraw członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, oraz w przypadku, gdy sporządzenie projektu ustawy przez podmiot inny niż Rządowe Centrum Legislacji wynika z przepisów odrębnych, stosuje się odpowiednio przepisy § 117, § 119 – w odniesieniu do obowiązku przeprowadzenia konsultacji publicznych i opiniowania, § 120 i § 123.

2. O wynikach notyfikacji, o której mowa w ust. 1, członek Rady Ministrów informuje właściwe organy Sejmu i Senatu oraz Sekretarza Rady Ministrów i ministra właściwego do spraw członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej.

1) przyjmuje projekt bez zmian i rekomenduje go Prezesowi Rady Ministrów,

2) przyjmuje projekt ze zmianami i rekomenduje go Prezesowi Rady Ministrów,

3) rekomenduje Prezesowi Rady Ministrów odrzucenie projektu,

4) wyraża opinię o projekcie

– chyba że podjął rozstrzygnięcia określone w § 67 ust. 4.

2. Projekt rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów nie podlega rozpatrzeniu przez Radę Ministrów.

1) organ wnioskujący kieruje projekt do Rządowego Centrum Legislacji z wnioskiem o rozpatrzenie przez komisję prawniczą;

2) właściwy minister przekazuje projekt podlegający notyfikacji zgodnie z przepisami dotyczącymi funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych koordynatorowi krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych w celu notyfikacji projektu na zasadach i w trybie określonych tymi przepisami.

2. Do wniosku o podpisanie projektu rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów organ wnioskujący dołącza zgłoszenia zainteresowania pracami nad projektem wniesione w trybie przepisów o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa.

1) wstępnie akceptuje projekt bez zmian,

2) wstępnie akceptuje projekt ze zmianami

– chyba że podjęła rozstrzygnięcia określone w § 90 ust. 1 pkt 3 lub ust. 2.

2. W przypadku wstępnej akceptacji projektu przez Radę Ministrów członek Rady Ministrów przekazuje projekt koordynatorowi krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych w celu notyfikacji projektu na zasadach i w trybie określonych przepisami dotyczącymi funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych.

3. Po dokonaniu notyfikacji organ wnioskujący:

1) wnosi projekt rozporządzenia do rozpatrzenia przez Radę Ministrów, jeżeli projekt nie uległ istotnym zmianom;

2) wnosi projekt rozporządzenia do rozpatrzenia przez Stały Komitet Rady Ministrów, jeżeli projekt uległ istotnym zmianom.

4. Zmiany wprowadzone w projekcie rozporządzenia przedstawia się we wniosku o rozpatrzenie projektu odpowiednio przez Radę Ministrów lub Stały Komitet Rady Ministrów.

2. W toku uzgodnień projektu rozporządzenia ministra nie stwierdza się rozbieżności stanowisk, o której mowa w § 49 ust. 1.

3. W przypadku nieuwzględnienia lub pozostawienia bez rozpatrzenia uwagi zgłoszonej przez podmiot, o którym mowa w § 35 ust. 1 i 2, organ wnioskujący informuje zgłaszającego uwagę o przyczynach, dla których uwaga nie została uwzględniona lub została pozostawiona bez rozpatrzenia.

4. Na wniosek zgłaszającego uwagę, o której mowa w ust. 3, lub organu wnioskującego projekt rozporządzenia ministra, w odniesieniu do którego zgłoszono uwagę, rozpatruje Stały Komitet Rady Ministrów.

5. Stały Komitet Rady Ministrów po rozpatrzeniu projektu rozporządzenia ministra wydaje opinię o projekcie w zakresie uwagi, o której mowa w ust. 3.

2. Przed podpisaniem projektu rozporządzenia minister przekazuje projekt podlegający notyfikacji zgodnie z przepisami dotyczącymi funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych koordynatorowi krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych w celu notyfikacji projektu na zasadach i w trybie określonych tymi przepisami.

2. Jeżeli organ wnioskujący stwierdzi, że przygotowanie stanowiska Rządu wobec pozarządowego projektu ustawy jest niecelowe, w szczególności jeżeli Rada Ministrów skierowała albo powinna skierować do Sejmu własny projekt ustawy, powiadamia o tym niezwłocznie Prezesa Rady Ministrów za pośrednictwem Sekretarza do Spraw Parlamentarnych.

2. OSR sporządza organ wnioskujący na wniosek Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów lub z własnej inicjatywy.

1) Rada Ministrów lub jej organ pomocniczy wystąpi o jej przygotowanie;

2) wynika to z testu regulacyjnego założeń projektu ustawy przyjętych przez Radę Ministrów lub z OSR projektu ustawy przyjętego przez Radę Ministrów.

2. Członek Rady Ministrów może przygotować OSR ex post z własnej inicjatywy.

1) wskazanie podmiotów, na które oddziałuje ustawa, i jej zakresu przedmiotowego;

2) zwięzłe przedstawienie zakładanych celów ustawy wraz z określeniem stopnia ich dotychczasowej realizacji;

3) zwięzłe przedstawienie środków zmierzających do osiągnięcia celów, o których mowa w pkt 2, wraz z oceną ich funkcjonowania;

4) zwięzłe porównanie przewidywanych skutków społeczno-gospodarczych ustawy z faktycznie występującymi w odniesieniu do poszczególnych grup jej adresatów;

5) zestawienie problemów związanych z funkcjonowaniem ustawy, w szczególności zgłaszanych przez jej adresatów, wraz ze stanowiskiem członka Rady Ministrów;

6) wnioski a także rekomendację członka Rady Ministrów w kwestii ewentualnej konieczności podjęcia działań korygujących, w szczególności przeprowadzenia nowelizacji ustawy.

2. OSR ex post przedstawia się na formularzu, którego wzór Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

2. Rada Ministrów lub jej organ pomocniczy mogą w razie potrzeby wezwać członka Rady Ministrów, który przygotował OSR ex post, do jej uzupełnienia w wyznaczonym zakresie.

1) aktu normatywnego Rady Ministrów ogłasza Prezes Rady Ministrów;

2) rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów i rozporządzenia ministra ogłasza organ właściwy do wydania rozporządzenia.

2. Przed skierowaniem do podpisu Prezesa Rady Ministrów właściwy członek Rady Ministrów uzgadnia projekt obwieszczenia z Rządowym Centrum Legislacji.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia ministra, w którego wydaniu inny organ współuczestniczy w inny sposób niż przez wspólne wydanie rozporządzenia.

2. Organy administracji rządowej, każdy w zakresie swojej właściwości, są obowiązane współdziałać w celu realizacji obowiązków Rządu wobec Sejmu i Senatu, w szczególności udzielać, w niezbędnym zakresie, pomocy i informacji osobom reprezentującym Rząd lub członków Rady Ministrów przed Sejmem i Senatem.

2. Członkowie Rady Ministrów są obowiązani udzielać odpowiedzi na oświadczenia senatorów w trybie i na zasadach określonych w Regulaminie Senatu.

2. Funkcję Sekretarza do Spraw Parlamentarnych pełni sekretarz lub podsekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów albo wyznaczony przez Prezesa Rady Ministrów pracownik Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

3. Do zadań Sekretarza do Spraw Parlamentarnych należy w szczególności czuwanie nad terminową realizacją obowiązków Rządu wobec Sejmu i Senatu, przygotowaniem i przedstawianiem stanowiska Rządu, a także zapewnieniem właściwego przedstawicielstwa i reprezentacji Rządu w pracach parlamentarnych.

4. Sekretarz do Spraw Parlamentarnych realizuje powierzone mu zadania przy pomocy właściwej w sprawach parlamentarnych komórki organizacyjnej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

2. Do zadań sekretarza lub podsekretarza stanu albo zastępcy, o których mowa w ust. 1, należy w szczególności:

1) czuwanie nad właściwą realizacją obowiązków wobec Sejmu i Senatu w obrębie ministerstwa lub urzędu obsługującego centralny organ administracji rządowej;

2) bieżąca obserwacja i analiza przebiegu prac parlamentarnych w sprawach dotyczących zakresu działania ministra lub centralnego organu administracji rządowej;

3) współdziałanie z Sekretarzem do Spraw Parlamentarnych.

2. W toku prac parlamentarnych osoby, o których mowa w ust. 1, w granicach udzielonych im upoważnień prezentują również opinie, udzielają wyjaśnień, zgłaszają wnioski oraz podejmują inne czynności wymagane ze względu na charakter sprawy oraz obowiązujący tryb postępowania zgodnie ze stanowiskiem Rady Ministrów.

3. Przedstawiciele Rządu mogą w Sejmie i w Senacie zgłaszać, bez odrębnego upoważnienia, propozycje zmian w rządowych projektach ustaw lub innych dokumentach rządowych, jeżeli są one uzasadnione ze względów legislacyjnych lub redakcyjnych.

4. Merytoryczne zmiany stanowiska Rady Ministrów wyrażonego w dokumencie rządowym wymagają odrębnego upoważnienia Rady Ministrów, udzielonego, stosownie do stanu prac nad dokumentem i jego rodzaju, jednocześnie z przyjęciem przez Radę Ministrów autopoprawki lub poprawki do dokumentu rządowego lub przyjęciem przez Radę Ministrów stanowiska wpisanego do protokołu ustaleń posiedzenia Rady Ministrów.

5. Jeżeli w toku prac parlamentarnych przedstawiciel Rządu stwierdzi, że zachodzi potrzeba zmiany lub uzupełnienia stanowiska Rady Ministrów wyrażonego w dokumencie rządowym, zawiadamia o tym niezwłocznie Prezesa Rady Ministrów za pośrednictwem Sekretarza do Spraw Parlamentarnych.

6. Autopoprawka i poprawka do dokumentu rządowego podlegają rozpatrzeniu w trybie określonym dla projektu tego dokumentu rządowego.

2. Pisma, dokumenty i inne materiały rządowe dotyczące prac parlamentarnych nad dokumentem rządowym są przekazywane do Sejmu i Senatu wyłącznie za pośrednictwem lub za zgodą przedstawiciela Rządu. Ich kopie są przekazywane Sekretarzowi do Spraw Parlamentarnych.

2. Uzgodnieniu podlegają w szczególności kwestie dotyczące terminu i sposobu zaznajomienia się ministra lub przedstawiciela Rządu z materiałami i ewentualnego zgłoszenia uwag, jak również sposobu i trybu przedstawienia tych materiałów organom Sejmu lub Senatu.

3. W razie braku uzgodnienia sprawę należy przedstawić Prezesowi Rady Ministrów za pośrednictwem Sekretarza do Spraw Parlamentarnych.

2. Jeżeli projekt ustawy został sporządzony przez Rządowe Centrum Legislacji, przedstawiciel Rządu zajmuje stanowisko w sprawach, o których mowa w ust. 1, po uprzednim zasięgnięciu opinii Prezesa Rządowego Centrum Legislacji albo jego przedstawiciela, o ile biorą oni udział w pracach parlamentarnych.

3. Jeżeli przedstawiciel Rządu w toku prac parlamentarnych stwierdzi, że zachodzi obawa podjęcia rozstrzygnięć sprzecznych ze stanowiskiem Rady Ministrów wyrażonym w dokumencie rządowym lub pociągających za sobą dodatkowe skutki finansowe dla budżetu państwa, zawiadamia o tym niezwłocznie Prezesa Rady Ministrów za pośrednictwem Sekretarza do Spraw Parlamentarnych, przedstawiając jednocześnie własną ocenę oraz wnioski co do potrzeby podtrzymania, zmiany lub uzupełnienia w tym zakresie stanowiska Rady Ministrów.

2. Do czasu dostosowania RPL organ, który przygotował OSR ex post, udostępnia ją w Biuletynie Informacji Publicznej na swojej stronie podmiotowej.

Prezes Rady Ministrów: D. Tusk

¹⁾ Zmiany wymienionej uchwały zostały ogłoszone w M.P. z 2002 r. Nr 30, poz. 482, z 2004 r. Nr 42, poz. 734, z 2005 r. Nr 55, poz. 757, z 2006 r. Nr 40, poz. 439, z 2009 r. Nr 20, poz. 246, z 2010 r. Nr 5, poz. 47 oraz z 2011 r. Nr 1, poz. 6, Nr 50, poz. 553, Nr 78, poz. 785 i Nr 113, poz. 1146.