Monitor Polski - rok 2012 poz. 930

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Republiki Białorusi, zwane dalej „Umawiającymi się Stronami”,

pragnąc rozwijać przyjazne stosunki między obydwoma Państwami,

uwzględniając postanowienia umów międzynarodowych w zakresie transportu wodnego śródlądowego,

biorąc pod uwagę korzyści dla środowiska naturalnego ze zwiększenia przewozów transportem wodnym śródlądowym,

mając na celu rozwój współpracy w transporcie wodnym śródlądowym w oparciu o zasady równości praw, wzajemnych korzyści i swobody żeglugi,

dążąc do dalszego rozwoju wzajemnych przewozów w zakresie transportu wodnego śródlądowego,

uzgodniły, co następuje:

Dla celów niniejszej Umowy użyte określenia oznaczają;

1) „właściwe organy Umawiających się Stron”:

– w Rzeczypospolitej Polskiej – Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej,

– w Republice Białorusi – Ministerstwo Transportu i Łączności,

2) „śródlądowe drogi wodne Umawiających się Stron” – odcinki śródlądowych dróg wodnych znajdujące się na terytoriach Państw Umawiających się Stron, po których odbywa się żegluga śródlądowa,

3) „statek Umawiającej się Strony” – każdy statek żeglugi śródlądowej, wpisany do odpowiedniego rejestru statków żeglugi śródlądowej Państwa jednej z Umawiających się Stron, zgodnie z przepisami prawa obowiązującymi na terytorium jej Państwa, i podnoszący jej banderę, z wyłączeniem statków straży granicznej, wojskowych i statków organów administracji państwowej,

4) „członek załogi” – kapitana lub kierownika statku Umawiającej się Strony uprawiającego żeglugę śródlądową i każdą inną osobę, która jest zatrudniona na statku Umawiającej się Strony na czas podróży dla wykonywania obowiązków, które są związane z eksploatacją i obsługą statku Umawiającej się Strony, oraz jest wpisana na listę załogi statku,

5) „port Umawiającej się Strony” – każdy port lub przystań śródlądowa, znajdujące się na terytorium Państwa jednej Umawiającej się Strony, otwarte dla statków żeglugi śródlądowej drugiej Umawiającej się Strony,

6) „przewóz kabotażowy” – przewóz ładunków łub pasażerów między portami jednej Umawiającej się Strony statkami drugiej Umawiającej się Strony, podczas którego załadowywane lub wyładowywane są ładunki bądź wsiadają lub wysiadają pasażerowie,

7) „przewóz tranzytowy” – oznacza przewóz ładunków lub pasażerów statkami jednej Umawiającej się Strony śródlądowymi drogami wodnymi przez terytorium Państwa drugiej Umawiającej się Strony do państwa trzeciego,

8) „wypadek żeglugowy” – zdarzenie, o którym mowa w odpowiednich przepisach prawa wewnętrznego Państw Umawiających się Stron.

1. Umawiające się Strony będą przyczyniać się do rozwoju współpracy pomiędzy ich Państwami w zakresie transportu wodnego śródlądowego, a także między Państwami Umawiających się Stron a państwami trzecimi.

2. Statki jednej Umawiającej się Strony mają prawo do korzystania ze śródlądowych dróg wodnych, zawijania do portów Umawiających się Stron oraz miejsc postoju znajdujących się na terytorium Państwa drugiej Umawiającej się Strony, oraz do przewozu ładunków i (lub) pasażerów między Państwami Umawiających się Stron, jak również między każdym z nich a państwami trzecimi.

1. Statki Umawiających się Stron mają prawo dokonywać przewozów kabotażowych po uzyskaniu pozwolenia właściwych organów Umawiających się Stron.

2. Statki jednej Umawiającej się Strony mają prawo dokonywać przewozów tranzytowych ładunków lub pasażerów śródlądowymi drogami wodnymi drugiej Umawiającej się Strony.

1. Do statków Umawiających się Stron, członków ich załóg, pasażerów i ładunków, stosuje się przepisy prawa Państwa tej Umawiającej się Strony, na której śródlądowych drogach wodnych się znajdują.

2. W celu wykonywania żeglugi na śródlądowych drogach wodnych jednej Umawiającej się Strony, właściwe organy tej Umawiającej się Strony będą wydawać wymagane w jej Państwie dokumenty dopuszczające statek drugiej Umawiającej się Strony do żeglugi oraz dokumenty członków jego załogi, zgodnie z przepisami prawa obowiązującymi na terytorium Państwa tej Umawiającej się Strony.

3. Dokumenty, o których mowa w ustępie 2 niniejszego artykułu, mogą być wydane na podstawie dokumentów wydanych przez jedną Umawiającą się Stronę, jeśli spełniają wymogi przepisów prawa obowiązującego na terytorium Państwa drugiej Umawiającej się Strony.

4. Ładunki niebezpieczne mogą być przewożone statkami jednej Umawiającej się Strony śródlądowymi drogami wodnymi drugiej Umawiającej się Strony, po uzyskaniu pozwolenia wydanego przez właściwe organy tej Umawiającej się Strony, zgodnie z przepisami prawa obowiązującymi na terytorium jej Państwa.

5. Umawiające się Strony wymienią w drodze dyplomatycznej wzory obowiązujących dokumentów, o których mowa w ustępie 2 niniejszego artykułu, nie później niż w terminie trzydziestu dni od daty wejścia w życie niniejszej Umowy. Zmianę tych dokumentów bądź wprowadzenie nowych ich wzorów Umawiające się Strony dokonają w drodze pisemnej notyfikacji, nie później niż w terminie trzydziestu dni przed ich zmianą lub wprowadzeniem.

1. Każda z Umawiających się Stron przyznaje statkom drugiej Umawiającej się Strony takie samo traktowanie, jakie jest przyznane ich statkom w prowadzeniu żeglugi po śródlądowych drogach wodnych, dostępie do portów, korzystaniu ze śluz i innych urządzeń wodnych, urządzeń portowych, nabrzeży, terminali i miejsc postojowych. Dotyczy to również poboru opłat żeglugowych i portowych, dostępu do wszystkich usług i urządzeń, w tym do zaopatrzenia w paliwa, smary i materiały eksploatacyjne oraz odbioru odpadów i pozostałości ładunkowych ze statków.

2. Postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu odnoszą się również do przewozów kabotażowych i tranzytowych.

1. Statki jednej Umawiającej się Strony, członkowie ich załóg, pasażerowie i przewożony ładunek od momentu wejścia na śródlądowe drogi wodne drugiej Umawiającej się Strony do momentu ich opuszczenia podlegają kontroli granicznej, celnej i innym rodzajom kontroli przewidzianym w przejściu granicznym.

2. Statki jednej Umawiającej się Strony oraz przewożone na nich ładunki znajdujące się na śródlądowych drogach wodnych drugiej Umawiającej się Strony podlegają dozorowi celnemu dopóki znajdują się na terytorium celnym Państwa drugiej Umawiającej się Strony.

1. Warunki wjazdu i pobytu członków załóg i pasażerów statku jednej Umawiającej się Strony na terytorium Państwa drugiej Umawiającej się Strony regulują przepisy prawa obowiązujące na terytorium Państwa drugiej Umawiającej się Strony.

2. Postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu stosuje się zgodnie z przepisami Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białorusi o ruchu osobowym z dnia 20 grudnia 2007 roku.

1. Jeżeli statek jednej z Umawiających się Stron ulegnie wypadkowi żeglugowemu lub znajdzie się w jakiejkolwiek innej niebezpiecznej sytuacji na śródlądowych drogach wodnych drugiej Umawiającej się Strony, uniemożliwiającej mu dalszą podróż lub podróż powrotną, odpowiednie organy tej drugiej Umawiającej się Strony udzielą pomocy i opieki w takim samym zakresie, w jakim byłaby ona udzielona statkowi pod własną banderą, członkom jego załogi, pasażerom oraz ładunkowi, zgodnie z przepisami prawa obowiązującymi na terytorium Państwa tej Umawiającej się Strony.

2. Właściwe organy jednej Umawiającej się Strony, na terytorium Państwa której statek drugiej Umawiającej się Strony uległ wypadkowi żeglugowemu lub znalazł się w innej niebezpiecznej sytuacji, o której mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, niezwłocznie powiadamiają o tym zdarzeniu najbliższy urząd konsularny Państwa drugiej Umawiającej się Strony.

1. W celu zapewnienia efektywnego stosowania niniejszej Umowy właściwe organy Umawiających się Stron mogą przeprowadzać konsultacje,

2. Konsultacje przeprowadzane są na wniosek właściwego organu jednej z Umawiających się Stron w terminie uzgodnionym w drodze dyplomatycznej.

1. Rozbieżności lub spory dotyczące interpretacji lub stosowania niniejszej Umowy będą rozwiązywane w drodze rozmów i konsultacji właściwych organów Umawiających się Stron.

2. W przypadku, jeżeli właściwe organy Umawiających się Stron nie osiągną porozumienia, rozbieżności lub spory będą rozstrzygane w drodze dyplomatycznej.

Na wniosek jednej z Umawiających się Stron, po uzgodnieniu z drugą Umawiającą się Stroną, do niniejszej Umowy mogą być wprowadzane zmiany lub uzupełnienia sporządzone w formie protokołów stanowiących jej integralną część.

1. Umowa niniejsza wejdzie w życie trzydziestego dnia od daty otrzymania w drodze dyplomatycznej noty późniejszej, w której Umawiające się Strony poinformują się wzajemnie, że warunki wymagane przez wewnętrzne ustawodawstwa ich Państw dla wejścia w życie niniejszej Umowy zostały wypełnione.

2. Umowa niniejsza zawarta jest na czas nieokreślony.

3. Każda z Umawiających się Stron może w dowolnym czasie wypowiedzieć niniejszą Umowę, przekazując w drodze dyplomatycznej pisemną notyfikację drugiej Umawiającej się Stronie. W takim przypadku niniejsza Umowa utraci moc po upływie sześciu miesięcy od daty otrzymania tej notyfikacji przez drugą Umawiającą się Stronę.

Sporządzono w Brześciu dnia 20 stycznia 2012 roku w dwóch oryginalnych egzemplarzach, każdy w językach polskim i rosyjskim, przy czym oba teksty posiadają jednakową moc prawną.

Wersja w języku rosyjskim