REKLAMA
Akty ujednolicone - rok 2008 nr 39 poz. 16
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (WE) nr 110/2008
z dnia 15 stycznia 2008 r.
w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1576/89
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 9 5,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),
stanowiąc zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 251 Traktatu (2),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1576/89 z dnia 29 maja 1989 r. ustanawiające ogólne zasady definicji, opisu i prezentacji napojów spirytusowych (3) oraz rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1014/90 z dnia 24 kwietnia 1990 r. ustanawiające szczegółowe przepisy wykonawcze dla definicji, opisu i prezentacji napojów spirytusowych (4) okazały się skuteczne w zakresie regulacji sektora napojów spirytusowych. Jednakże w świetle zdobytych ostatnio doświadczeń zachodzi konieczność wyjaśnienia zasad mających zastosowanie do definicji, opisu, prezentacji i etykietowania napojów spirytusowych, jak również ochrony oznaczeń geograficznych niektórych napojów spirytusowych z uwzględnieniem tradycyjnych metod produkcji. Rozporządzenie (EWG) nr 1576/89 należy zatem uchylić i zastąpić je nowym rozporządzeniem.
(2) Sektor napojów spirytusowych ma istotne znaczenie dla konsumentów, producentów oraz sektora rolniczego Wspólnoty. Środki mające zastosowanie do sektora napojów spirytusowych powinny przyczyniać się do osiągnięcia wysokiego poziomu ochrony konsumentów, zapobiegania oszukańczym praktykom oraz osiągnięcia przejrzystości rynku i uczciwej konkurencji. Poprzez takie działania środki te powinny chronić renomę, jaką wspólnotowe napoje spirytusowe zyskały na rynku wspólnotowym i światowym, nadal uwzględniając tradycyjne praktyki stosowane przy wytwarzaniu napojów spirytusowych oraz zwiększone zapotrzebowanie na ochronę i informowanie konsumenta. Wskazane jest również uwzględnienie innowacji technologicznych w odniesieniu do tych kategorii, w których innowacje takie służą poprawie jakości, nie naruszając tradycyjnego charakteru danego napoju spirytusowego.
(3) Wytwarzanie napojów spirytusowych tworzy znaczący rynek zbytu dla wspólnotowych produktów rolnych. W uregulowaniach prawnych powinno się podkreślić silne związki z sektorem rolniczym.
(4) W celu zapewnienia bardziej systematycznego podejścia do prawodawstwa regulującego kwestie napojów spirytusowych niniejsze rozporządzenie powinno wskazywać jasno określone kryteria dotyczące wytwarzania, opisu, prezentowania i etykietowania napojów spirytusowych, jak również ochrony oznaczeń geograficznych.
(5) W celu ochrony interesu konsumentów niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie do wszystkich napojów spirytusowych wprowadzanych do obrotu we Wspólnocie, zarówno tych wytwarzanych we Wspólnocie, jak i w państwach trzecich. Ze względu na wywóz napojów spirytusowych wysokiej jakości oraz w celu zachowania i zwiększenia renomy wspólnotowych napojów spirytusowych na rynku światowym niniejsze rozporządzenie powinno mieć również zastosowanie do takich napojów wytwarzanych we Wspólnocie do celów wywozu. Niniejsze rozporządzenie powinno mieć również zastosowanie do użycia alkoholu etylowego lub destylatów pochodzenia rolniczego przy wytwarzaniu napojów alkoholowych oraz do stosowania nazw napojów spirytusowych przy prezentacji i etykietowaniu środków spożywczych. W wyjątkowych przypadkach, gdy wymaga tego prawo państwa trzeciego dokonującego przywozu, niniejsze rozporządzenie powinno umożliwiać przyznanie odstępstwa od przepisów załącznika I i II do niniejszego rozporządzenia zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą.
(6) Zasadniczo niniejsze rozporządzenie powinno nadal koncentrować się na definicjach napojów spirytusowych, które powinny być zaklasyfikowane do poszczególnych kategorii. Definicje te powinny nadal uwzględniać tradycyjne praktyki w zakresie jakości, lecz powinny zostać uzupełnione lub uaktualnione, w przypadku gdy poprzednie definicje zawierały luki lub były niewystarczające lub gdy można je udoskonalić w związku z rozwojem technologicznym.
(7) W celu uwzględnienia oczekiwań konsumentów dotyczących surowców stosowanych do wytwarzania wódki zwłaszcza w państwach członkowskich, w których tradycyjnie produkuje się wódkę, należy zamieścić przepis dotyczący umieszczania odpowiedniej informacji o użytych surowcach, w przypadku gdy wódka jest wytwarzana z surowców pochodzenia rolniczego innych niż zboża lub ziemniaki.
(8) Ponadto, aby spełnić oczekiwania konsumentów i zachować zgodność z tradycyjnymi praktykami, alkohol etylowy stosowany do wytwarzania napojów spirytusowych i innych napojów alkoholowych powinien być wyłącznie pochodzenia rolniczego. Powinno to również zapewnić rynek zbytu dla podstawowych produktów rolnych.
(9) W związku ze znaczeniem i złożonością sektora napojów spirytusowych wskazane jest ustanowienie szczególnych środków w odniesieniu do opisu i prezentacji napojów spirytusowych wykraczających poza horyzontalne zasady ustanowione w dyrektywie 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 marca 2000 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich w zakresie etykietowania, prezentacji i reklamy środków spożywczych (5). Te szczególne środki powinny również zapobiegać niewłaściwemu wykorzystywaniu określenia „napój spirytusowy” i nazw napojów spirytusowych w odniesieniu do wyrobów, które nie odpowiadają definicjom zawartym w niniejszym rozporządzeniu.
(10) Zapewnienie, aby zasadniczo okres dojrzewania lub wiek odnosił się wyłącznie do najmłodszego składnika alkoholowego, ma duże znaczenie, niemniej jednak niniejsze rozporządzenie powinno dopuszczać możliwość zastosowania odstępstwa od tej zasady w celu uwzględnienia tradycyjnych procesów leżakowania regulowanych przez państwa członkowskie.
(11) Zgodnie z Traktatem, stosując politykę w zakresie jakości oraz aby zapewnić wysoki poziom jakości napojów spirytusowych i zróżnicowania w danym sektorze, państwa członkowskie powinny mieć możliwość przyjęcia surowszych przepisów niż ustanowione w niniejszym rozporządzeniu, w odniesieniu do wytwarzania, opisu, prezentacji i etykietowania napojów spirytusowych wytwarzanych na ich własnym terytorium.
(12) Do napojów spirytusowych zastosowanie ma dyrektywa Rady 88/388/EWG z dnia 22 czerwca 1988 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do środków aromatyzujących przeznaczonych do użytku w środkach spożywczych i materiałów źródłowych służących do ich produkcji (6). Dlatego w niniejszym rozporządzeniu należy ustanowić jedynie przepisy, które nie zostały przewidziane w tej dyrektywie.
(13) Istotne jest, aby należycie uwzględnić postanowienia Porozumienia w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej (dalej zwanego „porozumieniem TRIPS”), w szczególności jego art. 22 i 23, oraz Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu, który stanowi integralną część Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu zatwierdzonego na mocy decyzji Rady 94/800/WE (7).
(14) Zważywszy, że rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia dla produktów rolnych i środków spożywczych (8) nie ma zastosowania do napojów spirytusowych, niniejsze rozporządzenie powinno ustanawiać przepisy dotyczące ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych [1]. W przypadku gdy daną jakość, renomę czy inne cechy napoju spirytusowego przypisuje się zasadniczo jego pochodzeniu geograficznemu, należy zarejestrować oznaczenia geograficzne wskazujące na pochodzenie napojów spirytusowych z określonego terytorium danego kraju lub regionu czy miejsca na danym terytorium.
(15) Niniejsze rozporządzenie powinno ustanowić niedyskryminacyjną procedurę rejestracji, zgodności, zmiany i ewentualnego unieważnienia oznaczeń geograficznych państw trzecich i UE zgodnie z porozumieniem TRIPS przy jednoczesnym uznaniu szczególnego statusu ustalonych oznaczeń geograficznych.
(16) Środki konieczne do wdrożenia niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/ 468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (9).
(17) W szczególności Komisja powinna być uprawniona do: udzielania zezwolenia na odstępstwa od niektórych części niniejszego rozporządzenia w przypadkach gdy wymagają tego przepisy państwa będącego importerem; określania maksymalnego poziomu słodzenia do dopełnienia smaku; udzielenia zezwolenia na odstępstwo od zasad dotyczących okresu dojrzewania lub wieku; przyjmowania decyzji w sprawie wniosków o rejestrację, unieważnienie i usunięcie oznaczeń geograficznych, jak również zmiany dokumentacji technicznej; zmiany wykazu definicji i wymagań technicznych, definicji napojów spirytusowych zaklasyfikowanych do poszczególnych kategorii i wykazu zarejestrowanych oznaczeń geograficznych; oraz do odstępstwa od procedury rejestracji oznaczeń geograficznych i zmiany dokumentacji technicznej. Ponieważ środki mają ogólny zasięg i mają na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia, między innymi poprzez usunięcie niektórych jego elementów lub poprzez uzupełnienie niniejszego rozporządzenia nowymi innymi niż istotne elementami, środki te przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą określoną w art. 5 a decyzji 1999/468/WE.
(18) Przy przechodzeniu od przepisów ustanowionych w rozporządzeniu (EWG) nr 1576/89 do ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu mogą pojawić się trudności, których w niniejszym rozporządzeniu nie przewidziano. Środki konieczne do tego przejścia oraz środki wymagane przy rozwiązywaniu praktycznych problemów sektora napojów spirytusowych powinny być przyjęte zgodnie z decyzją 19 99/46 8/EWG.
(19) W celu ułatwienia przejścia od przepisów przewidzianych w rozporządzeniu (EWG) nr 1576/89 wytwarzanie napojów spirytusowych zgodnie z tym rozporządzeniem powinno być dozwolone w ciągu pierwszego roku stosowania niniejszego rozporządzenia. Należy także przewidzieć wprowadzanie do obrotu istniejących zapasów do czasu ich wyczerpania,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
ROZDZIAŁ I
ZAKRES ZASTOSOWANIA, DEFINICJA I KLASYFIKACJA NAPOJÓW SPIRYTUSOWYCH
Artykuł 1
Przedmiot i zakres zastosowania
1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia przepisy dotyczące definicji, opisu, prezentacji i etykietowania napojów spirytusowych, jak również ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych.
2. Niniejsze rozporządzenie stosuje się do wszystkich napojów spirytusowych, wprowadzanych do obrotu we Wspólnocie niezależnie od tego, czy zostały wytworzone we Wspólnocie czy w państwach trzecich oraz do napojów wytworzonych we Wspólnocie w celach wywozu. Niniejsze rozporządzenie stosuje się również do użycia alkoholu etylowego lub destylatów pochodzenia rolniczego przy wytwarzaniu napojów alkoholowych oraz do stosowania nazw napojów spirytusowych przy prezentacji i etykietowaniu środków spożywczych.
3. W wyjątkowych przypadkach, gdy wymaga tego prawo państwa trzeciego dokonującego przywozu, może być przyznane odstępstwo od przepisów załącznika I i II zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 25 ust. 3.
Artykuł 2
Definicja napoju spirytusowego
1. Do celów niniejszego rozporządzenia „napój spirytusowy” oznacza napój alkoholowy:
a) przeznaczony do spożycia przez ludzi;
b) posiadający szczególne właściwości organoleptyczne;
c) o zawartości alkoholu wynoszącej minimum 15 % obj.;
d) wytwarzany:
(i) bezpośrednio:
- w drodze destylacji - z dodatkiem lub bez środków aromatyzujących - naturalnie sfermentowanych wyrobów, lub
- w drodze maceracji - lub podobnego przetwarzania - surowców roślinnych w alkoholu etylowym pochodzenia rolniczego lub destylatów pochodzenia rolniczego lub napojów spirytusowych w rozumieniu niniejszego rozporządzenia, lub
- w drodze dodania środków aromatyzujących, cukrów lub innych substancji słodzących, wymienionych w pkt 3 załącznika I, lub innych produktów rolnych lub środków spożywczych do alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego lub destylatów pochodzenia rolniczego lub napojów spirytusowych w rozumieniu niniejszego rozporządzenia;
(ii) lub poprzez zmieszanie napoju spirytusowego z jednym lub więcej niż jednym spośród niżej wymienionych:
- inne napoje spirytusowe, lub
- alkohol etylowy pochodzenia rolniczego lub destylat pochodzenia rolniczego, lub
- inne napoje alkoholowe, lub
- napoje.
2. Niemniej jednak za napoje spirytusowe nie uważa się napojów oznaczonych kodami CN 2203, 2204, 2205, 2206 i 2207.
3. Minimalna zawartość alkoholu określona w ust. 1 lit. c) pozostaje bez uszczerbku dla definicji produktu w kategorii 41 w załączniku II.
4. Na użytek niniejszego rozporządzenia definicje techniczne i wymogi określono w załączniku I.
Artykuł 3
Pochodzenie alkoholu etylowego
1. Do wytwarzania napojów spirytusowych oraz ich wszystkich składników stosuje się wyłącznie alkohol etylowy pochodzenia rolniczego w rozumieniu załącznika I do Traktatu.
2. Alkohol etylowy stosowany do wytwarzania napojów spirytusowych odpowiada definicji zamieszczonej w pkt 1 załącznika I do niniejszego rozporządzenia.
3. Do rozcieńczania lub rozpuszczania środków barwiących, aromatyzujących lub innych dodatków, których stosowanie jest dopuszczalne do przyrządzania napojów spirytusowych, stosuje się alkohol etylowy pochodzenia rolniczego.
4. Napoje alkoholowe nie zawierają alkoholu pochodzenia syntetycznego ani żadnego innego alkoholu pochodzenia nierolniczego w rozumieniu załącznika I do Traktatu.
Artykuł 4
Kategorie napojów spirytusowych
Napoje spirytusowe są sklasyfikowane w kategorie zgodnie z definicjami zawartymi w załączniku II.
Artykuł 5
Ogólne przepisy dotyczące kategorii napojów spirytusowych
1. Bez uszczerbku dla szczegółowych przepisów przewidzianych dla każdej z kategorii od 1 do 14 wymienionych w załączniku II napoje spirytusowe tam zdefiniowane:
a) są wytwarzane wyłącznie w drodze fermentacji alkoholowej i destylacji surowców wymienionych w stosownej definicji danego napoju spirytusowego;
b) nie posiadają dodatku alkoholu zgodnie z definicją w załączniku I pkt 5, rozcieńczonego lub nie;
c) nie zawierają dodatku środków aromatyzujących;
d) zawierają wyłącznie dodatek karmelu służący dostosowaniu barwy;
e) można słodzić wyłącznie w celu dopełnienia ostatecznego smaku wyrobu, zgodnie z załącznikiem I pkt 3. Maksymalny poziom produktów stosowanych do dopełnienia smaku wymienionych w załączniku I pkt 3 lit. a)-f) ustala się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 25 ust. 3. Uwzględnia się odpowiednie przepisy państw członkowskich.
2. Bez uszczerbku dla szczegółowych przepisów przewidzianych dla każdej z kategorii od 15 do 46 wymienionych w załączniku II napoje spirytusowe tam zdefiniowane mogą:
a) być otrzymywane ze wszystkich surowców rolnych wymienionych w załączniku I do Traktatu;
b) posiadać dodatek alkoholu zgodnie z definicją w pkt 5 załącznika I do niniejszego rozporządzenia;
c) zawierać naturalne lub identyczne z naturalnymi środki i preparaty aromatyzujące określone w art. 1 ust. 2 lit. b) ppkt (i) oraz (ii) i w art. 1 ust. 2 lit. c) dyrektywy 88/388/EWG;
d) zawierać środek barwiący zdefiniowany w pkt 10 załącznika I do niniejszego rozporządzenia;
e) być słodzone w celu nadania danemu wyrobowi jego cech charakterystycznych oraz zgodnie z pkt 3 załącznika I do niniejszego rozporządzenia, oraz z uwzględnieniem przepisów poszczególnych państw członkowskich.
3. Bez uszczerbku dla szczegółowych przepisów przewidzianych w załączniku II inne napoje spirytusowe, które nie spełniają wymogów kategorii od 1 do 46, mogą:
a) być otrzymywane ze wszystkich surowców rolnych wymienionych w załączniku I do Traktatu lub środków spożywczych odpowiednich do spożycia przez ludzi;
b) posiadać dodatek alkoholu zgodnie z definicją w pkt 5 załącznika I do niniejszego rozporządzenia;
c) zawierać co najmniej jeden środek aromatyzujący zgodnie z definicją w art. 1 ust. 2 lit. a) dyrektywy 88/388/EWG;
d) zawierać środek barwiący zdefiniowany w pkt 10 załącznika I do niniejszego rozporządzenia;
e) być słodzone w celu nadania danemu wyrobowi jego cech charakterystycznych oraz zgodnie z wymogami zawartymi w pkt 3 załącznika I do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 6
Ustawodawstwo państw członkowskich
1. Stosując politykę w zakresie jakości w stosunku do napojów spirytusowych wytwarzanych na ich własnym terytorium, a w szczególności w stosunku do oznaczeń geograficznych zarejestrowanych w załączniku III lub do ustanawiania nowych oznaczeń geograficznych, państwa członkowskie mogą w odniesieniu do wytwarzania, opisu, prezentacji i etykietowania ustanawiać przepisy surowsze niż te ustanowione w załączniku II, pod warunkiem że są one zgodne z prawem wspólnotowym.
2. Państwa członkowskie nie mogą zakazać lub ograniczyć przywozu, sprzedaży lub spożywania napojów spirytusowych spełniających wymogi niniejszego rozporządzenia.
ROZDZIAŁ II
OPIS, PREZENTACJA I ETYKIETOWANIE NAPOJÓW SPIRYTUSOWYCH
Artykuł 7
Definicje
Na użytek niniejszego rozporządzenia terminy „opis”, „prezentacja” i „etykietowanie” są zdefiniowane w załączniku I pkt 14, 15 i 16.
Artykuł 8
Nazwa handlowa
Nazwa, pod którą sprzedawany jest środek spożywczy („nazwa handlowa”), zgodnie z art. 5 dyrektywy 2000/13/WE podlega przepisom ustanowionym w niniejszym rozdziale.
Artykuł 9
Przepisy szczegółowe dotyczące nazw handlowych
1. Napoje spirytusowe odpowiadające specyfikacjom produktów zdefiniowanych w kategoriach od 1 do 46 w załączniku II są w opisie, prezentacji i etykietowaniu opatrzone określoną tam nazwą handlową.
2. Napoje spirytusowe, które odpowiadają definicji zawartej w art. 2, ale które nie spełniają kryteriów włączenia do kategorii od 1 do 46 w załączniku II, są opatrzone w opisie, prezentacji i etykietowaniu nazwą handlową „napój spirytusowy”. Bez uszczerbku dla ust. 5 niniejszego artykułu nazwy tej nie zastępuje się ani nie zmienia.
3. W przypadku gdy napój spirytusowy odpowiada definicji więcej niż jednej kategorii napoju spirytusowego w załączniku II, można go sprzedawać pod jedną lub kilkoma nazwami określonymi dla tych kategorii w załączniku II.
4. Bez uszczerbku dla ust. 9 niniejszego artykułu oraz art. 10 ust. 1 nazw, o których mowa w ust. 1, niniejszego artykułu nie można używać do opisu lub jakiejkolwiek prezentacji napoju innego niż napój spirytusowy, dla którego te nazwy zostały wyszczególnione w załączniku II i zarejestrowane w załączniku III.
5. Nazwy handlowe można uzupełniać lub zastępować oznaczeniem geograficznym zarejestrowanym w załączniku III oraz zgodnie z przepisami rozdziału III, lub uzupełniać -zgodnie z przepisami prawa krajowego - innym oznaczeniem geograficznym, pod warunkiem że nie wprowadzi to konsumenta w błąd.
6. Oznaczenia geograficzne zarejestrowane w załączniku III mogą zostać uzupełnione wyłącznie:
a) terminami używanymi już w dniu 20 lutego 2008 r. w odniesieniu do ustalonych oznaczeń geograficznych w rozumieniu art. 20; albo
b) zgodnie z odpowiednią dokumentacją techniczną, o której mowa w art. 17 ust. 1.
7. Napoju alkoholowego, który nie spełnia jednej z definicji wymienionych w kategoriach od 1 do 46 w załączniku II, nie można opisywać, prezentować lub etykietować poprzez dodawanie wyrazów lub wyrażeń takich jak „podobny”, „typu”, „w stylu”, „wyprodukowany”, „o smaku” ani żadnych podobnych terminów do nazw handlowych zamieszczonych w niniejszym rozporządzeniu lub oznaczeń geograficznych zarejestrowanych w załączniku III.
8. [2] Nazw handlowych napojów spirytusowych nie wolno zastępować żadnymi znakami towarowymi, nazwami marek czy nazwami wymyślonymi.
9. Nazwy, o których mowa w kategoriach od 1 do 46 w załączniku II, mogą zostać włączone do wykazu składników środków spożywczych, o ile wykaz jest zgodny z dyrektywą 2000/13/WE.
Artykuł 10
Przepisy szczególne dotyczące stosowania nazw handlowych i oznaczeń geograficznych
1. Bez uszczerbku dla przepisów dyrektywy 2000/13/WE do prezentacji środków spożywczych zakazuje się stosowania w wyrażeniach złożonych określeń wymienionych w kategoriach od 1 do 46 załącznika II lub oznaczeń geograficznych zarejestrowanych w załączniku III, lub odniesień do nich, chyba że alkohol został wytworzony wyłącznie z określonego napoju spirytusowego lub określonych napojów spirytusowych.
2. Używanie wyrażenia złożonego, o którym mowa w ust. 1, jest również zabronione, w przypadku gdy napój spirytusowy został tak rozcieńczony, że zawartość alkoholu została zmniejszona i jest niższa niż minimalna zawartość alkoholu określona w definicji tego napoju spirytusowego.
3. W drodze odstępstwa od ust. 1 przepisy niniejszego rozporządzenia nie mają wpływu na ewentualne stosowanie określeń „amer” lub „bitter” w odniesieniu do wyrobów nieobjętych niniejszym rozporządzeniem.
4. W drodze odstępstwa od ust. 1 oraz w celu uwzględnienia uznanych metod wytwarzania wyrażenia złożone wymienione w kategorii 32 lit. d) załącznika II można stosować do prezentacji likierów wytwarzanych we Wspólnocie, na warunkach tam określonych.
Artykuł 11
Opis, prezentacja i etykietowanie mieszanin
1. W przypadku dodania alkoholu, zgodnie z definicją w załączniku I pkt 5, rozcieńczonego lub nie, do napoju spirytusowego wymienionego w kategoriach od 1 do 14 w załączniku II, ten napój spirytusowy nosi nazwę handlową „napój spirytusowy”. W żadnej formie nie może nosić nazwy zarezerwowanej w kategoriach od 1 do 14.
2. W przypadku gdy napój spirytusowy wymieniony w kategoriach od 1 do 46 załącznika II jest zmieszany z:
a) jednym lub kilkoma napojami spirytusowymi; lub
b) jednym lub kilkoma destylatami pochodzenia rolniczego;
napój ten jest opatrzony nazwą handlową „napój spirytusowy”. Nazwa ta jest wskazana w wyraźny sposób w widocznym miejscu na etykiecie i nie jest zastępowana ani zmieniana.
3. Ustępu 2 nie stosuje się do opisu, prezentacji lub etykietowania mieszanin, o których mowa w tym ustępie, jeżeli odpowiadają one jednej z definicji ustanowionych w ramach kategorii od 1 do 46 załącznika II.
4. Bez uszczerbku dla przepisów dyrektywy 2000/13/WE w opisie, prezentacji lub etykietowaniu napojów spirytusowych powstałych z mieszanin, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, może występować jeden lub kilka terminów wymienionych w załączniku II, jedynie w przypadku gdy termin ten nie stanowi części nazwy handlowej i jest umieszczony dokładnie w tym samym polu widzenia, co wykaz wszystkich składników alkoholowych danej mieszaniny, przy czym terminy takie są poprzedzone wyrazami „mieszanina napojów spirytusowych”.
Wyrazy „mieszanina napojów spirytusowych” są umieszczone na etykiecie przy zastosowaniu jednolitych znaków o tym samym kroju i kolorze czcionki co określenie nazwy handlowej. Wielkość czcionki nie jest większa niż połowa rozmiaru czcionki występującej w nazwie handlowej.
5. Do celów etykietowania i prezentacji mieszanin, o których mowa w ust. 2 oraz do których odnosi się zawarty w ust. 4 wymóg wymienienia składników alkoholowych, udział każdego składnika alkoholowego jest wyrażony w procentach w porządku malejącym. Udział ten jest równy stosunkowi objętości czystego alkoholu, jaki ma dany składnik, do całkowitej objętości czystego alkoholu w danej mieszaninie.
Artykuł 12
Przepisy szczegółowe dotyczące opisu, prezentacji i etykietowania napojów spirytusowych
1. W przypadku gdy w opisie, prezentacji lub etykietowaniu napoju spirytusowego wskazany jest surowiec zastosowany do wytworzenia alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego, każdy alkohol pochodzenia rolniczego musi zostać wymieniony w porządku malejącym według użytej ilości.
2. W opisie, prezentacji lub etykietowaniu napoju spirytusowego można dodatkowo umieścić termin „kupażować”, „kupażowanie” lub „kupażowany”, lecz tylko w przypadku gdy dany napój spirytusowy został poddany procesowi kupażowania zdefiniowanemu w załączniku I pkt 7.
3. Bez uszczerbku dla jakiegokolwiek odstępstwa przyjętego zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 25 ust. 3 okres dojrzewania lub wiek może być określony w opisie, prezentacji lub etykietowaniu napoju spirytusowego tylko w przypadku gdy odnosi się do najmłodszego alkoholowego składnika i pod warunkiem że napój spirytusowy był leżakowany pod nadzorem skarbowym lub nadzorem zapewniającym podobne gwarancje.
Artykuł 13
Zakaz stosowania kapturków lub folii wykonanych na bazie ołowiu
Napoje spirytusowe nie są przechowywane w celu sprzedaży lub wprowadzane do obrotu w pojemnikach wyposażonych w zamknięcia osłaniane kapturkiem lub folią wykonanymi na bazie ołowiu.
Artykuł 14
Języki stosowane w opisie, prezentacji i etykietowaniu napojów spirytusowych
1. Dane szczegółowe przewidziane w niniejszym rozporządzeniu podaje się w jednym lub kilku językach urzędowych Unii Europejskiej w sposób umożliwiający konsumentowi łatwe zrozumienie każdej pozycji, chyba że konsument jest informowany za pomocą innych środków.
2. Na etykiecie ani w prezentacji napoju spirytusowego nie umieszcza się przetłumaczonej wersji wyrazów pisanych kursywą w załączniku II ani oznaczeń geograficznych zarejestrowanych w załączniku III.
3. W przypadku napojów spirytusowych pochodzących z państw trzecich zezwala się na stosowanie urzędowego języka państwa trzeciego, w którym dany napój spirytusowy został wytworzony, jeżeli dane szczegółowe przewidziane w niniejszym rozporządzeniu podaje się również w języku urzędowym Unii Europejskiej, w taki sposób, że poszczególne dane są łatwo zrozumiałe dla konsumenta.
4. Bez uszczerbku dla ust. 2 w przypadku napojów spirytusowych wytwarzanych we Wspólnocie i przeznaczonych do wywozu szczegółowe dane przewidziane w niniejszym rozporządzeniu można podać również w języku innym niż język urzędowy Unii Europejskiej.
ROZDZIAŁ III
OZNACZENIA GEOGRAFICZNE
Artykuł 15
Oznaczenia geograficzne
1. Do celów niniejszego rozporządzenia oznaczeniem geograficznym jest oznaczenie wskazujące na pochodzenie napoju spirytusowego z terytorium kraju lub z regionu, lub miejsca na danym terytorium, w przypadku gdy daną jakość, renomę bądź inną właściwość napoju spirytusowego zasadniczo przypisuje się pochodzeniu geograficznemu.
2. Oznaczenia geograficzne, o których mowa w ust. 1, są zarejestrowane w załączniku III.
3. Oznaczenia geograficzne zarejestrowane w załączniku III nie mogą stać się nazwami rodzajowymi.
Nazwy, które stały się nazwami rodzajowymi, nie mogą być zamieszczane w załączniku III.
Nazwa, która stała się nazwą rodzajową, oznacza nazwę napoju spirytusowego, która przyjęła się jako powszechnie stosowana we Wspólnocie, pomimo iż nawiązuje do miejsca lub regionu, w którym dany wyrób był pierwotnie wytwarzany lub wprowadzany do obrotu.
4. Napoje spirytusowe opatrzone oznaczeniem geograficznym zarejestrowanym w załączniku III muszą spełniać wszystkie wymogi określone w dokumentacji technicznej, o której mowa w art. 17 ust. 1.
Artykuł 16
Ochrona oznaczeń geograficznych
Bez uszczerbku dla art. 10 oznaczenia geograficzne zamieszczone w załączniku III są chronione przed:
a) bezpośrednim lub pośrednim wykorzystaniem w celach handlowych w odniesieniu do wyrobów nieobjętych rejestracją - w zakresie, w jakim są one porównywalne z napojem spirytusowym zarejestrowanym pod danym oznaczeniem geograficznym lub w zakresie, w jakim takie stosowanie pozwala na czerpanie korzyści z renomy zarejestrowanego oznaczenia geograficznego;
b) niewłaściwym wykorzystaniem, imitacją lub przywołaniem, nawet jeśli wskazane jest prawdziwe pochodzenie wyrobu lub jeśli oznaczenie geograficzne zostało przetłumaczone, lub jeśli towarzyszy mu określenie takie jak „podobny”, „typu”, „w stylu”, „wyprodukowany”, „o smaku” czy inne podobne określenie;
c) nieprawdziwym lub wprowadzającym w błąd określeniem miejsca pochodzenia lub wytwarzania, właściwości lub podstawowych cech produktu w opisie, prezentacji lub etykietowaniu wyrobu, które mogłoby stworzyć fałszywe wrażenie co do jego pochodzenia;
d) wszelkimi innymi praktykami, które mogłyby wprowadzać konsumenta w błąd co do rzeczywistego pochodzenia wyrobu.
Artykuł 17
Rejestracja oznaczeń geograficznych
1. Wniosek o włączenie oznaczenia geograficznego do załącznika III składa się do Komisji w jednym z języków urzędowych Unii Europejskiej lub z załączonym tłumaczeniem na jeden z tych języków. Wniosek ten jest należycie uzasadniany i zawiera dokumentację techniczną przedstawiającą specyfikacje, którym musi odpowiadać dany napój spirytusowy.
2. W odniesieniu do oznaczeń geograficznych na terenie Wspólnoty wniosek, o którym mowa w ust. 1, jest składany przez państwo członkowskie, z którego pochodzi dany napój spirytusowy.
3. W odniesieniu do oznaczeń geograficznych na terenie państwa trzeciego wniosek, o którym mowa w ust. 1, jest przesyłany Komisji bezpośrednio albo poprzez organy danego państwa trzeciego i zawiera dowód, że dane oznaczenie podlega ochronie w państwie, z którego pochodzi.
4. Dokumentacja techniczna, o której mowa w ust. 1, zawiera co najmniej następujące podstawowe specyfikacje:
a) nazwę i kategorię napoju spirytusowego, w tym oznaczenie geograficzne;
b) opis napoju spirytusowego, w tym podstawowe właściwości fizyczne, chemiczne lub organoleptyczne wyrobu oraz szczególne właściwości tego napoju spirytusowego w porównaniu z odpowiednią kategorią;
c) określenie danego obszaru geograficznego;
d) opis metody otrzymywania napoju spirytusowego oraz, w stosownych przypadkach, autentycznych i niezmiennych metod lokalnych;
e) szczegółowe informacje wskazujące związek ze środowiskiem geograficznym lub pochodzeniem geograficznym;
f) wymogi ustanowione przez Wspólnotę lub przepisy krajowe lub regionalne;
g) nazwę i adres kontaktowy wnioskodawcy;
h) każdą dodatkową informację na temat oznaczenia geograficznego lub przepisy szczególne dotyczące etykietowania, zgodnie z odpowiednią dokumentacją techniczną.
5. W terminie dwunastu miesięcy od daty złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, Komisja sprawdza zgodność wniosku z niniejszym rozporządzeniem.
6. W przypadku gdy Komisja stwierdzi, że wniosek, o którym mowa w ust. 1, jest zgodny z niniejszym rozporządzeniem, podstawowe specyfikacje dokumentacji technicznej, o której mowa w ust. 4, są publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, seria C.
7. Osoba fizyczna lub prawna mająca uzasadniony interes może w terminie sześciu miesięcy od daty publikacji dokumentacji technicznej zgłosić zastrzeżenia do umieszczenia oznaczenia geograficznego w załączniku III ze względu na niespełnienie warunków przewidzianych niniejszym rozporządzeniem. Zastrzeżenie, które musi być należycie uzasadnione, składa się do Komisji w jednym z języków urzędowych Unii Europejskiej lub z załączonym tłumaczeniem na jeden z tych języków.
8. Komisja podejmuje decyzję co do rejestracji oznaczenia geograficznego w załączniku III zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 25 ust. 3, z uwzględnieniem wszelkich zastrzeżeń zgłoszonych zgodnie z ust. 7 niniejszego artykułu. Decyzja ta publikowana jest w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, seria C.
Artykuł 18
Unieważnienie oznaczenia geograficznego
W przypadku gdy nie jest zapewniana zgodność ze specyfikacjami dokumentacji technicznej, Komisja podejmuje decyzję o unieważnieniu rejestracji zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 25 ust. 3. Decyzja ta publikowana jest w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, seria C.
Artykuł 19
Homonimiczne oznaczenia geograficzne
Homonimiczne oznaczenie geograficzne spełniające wymogi niniejszego rozporządzenia rejestruje się z należytym uwzględnieniem jego lokalnego i tradycyjnego stosowania oraz rzeczywistego ryzyka błędnego zrozumienia, w szczególności:
- nazwa homonimiczna prowadząca do błędnego przekonania konsumenta, że wyroby pochodzą z innego terytorium, nie jest rejestrowana nawet w przypadku gdy nazwa ta i jej brzmienie dokładnie odpowiadają nazwie faktycznego terytorium, regionu lub miejsca pochodzenia danego napoju spirytusowego,
- stosowanie zarejestrowanego homonimicznego oznaczenia geograficznego uwarunkowane jest w praktyce wyraźnym rozróżnieniem między homonimem rejestrowanym później a nazwą zamieszczoną już w rejestrze, z uwzględnieniem konieczności sprawiedliwego traktowania zainteresowanych wytwórców i unikania sytuacji, w której konsumenci mogliby zostać wprowadzeni w błąd.
Artykuł 20
Uznane oznaczenia geograficzne
1. W odniesieniu do wszystkich oznaczeń geograficznych zamieszczonych w załączniku III najpóźniej w dniu 20 lutego 2008 r. państwa członkowskie przedkładają Komisji dokumentację techniczną, o której mowa w art. 17 ust. 1, nie później niż dnia 20 lutego 2015 r.
2. Państwa członkowskie zapewniają publiczny dostęp do tej dokumentacji technicznej.
3. W przypadku gdy nie przedłożono Komisji dokumentacji technicznej do dnia 20 lutego 2015 r., Komisja usuwa oznaczenie geograficzne z załącznika III zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 25 ust. 3.
Artykuł 21
Zmiana dokumentacji technicznej
Procedurę, o której mowa w art. 17, stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy dokumentacja techniczna, o której mowa w art. 17 ust. 1 i w art. 20 ust. 1, ma być zmieniona.
Artykuł 22
Kontrola zgodności ze specyfikacjami dokumentacji technicznej
1. W odniesieniu do oznaczeń geograficznych na terenie Wspólnoty kontrola zgodności ze specyfikacjami dokumentacji technicznej przed wprowadzeniem wyrobu do obrotu jest zapewniana przez:
- jeden lub kilka właściwych organów, o których mowa w art. 24 ust. 1, lub
- jeden lub kilka organów kontrolnych w rozumieniu art. 2 rozporządzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (10), działających jako jednostki certyfikujące produkty.
Niezależnie od prawodawstwa krajowego koszty takiej kontroli zgodności ze specyfikacjami dokumentacji technicznej są ponoszone przez podmioty podlegające kontroli.
2. W odniesieniu do oznaczeń geograficznych na terenie państwa trzeciego kontrola zgodności ze specyfikacjami dokumentacji technicznej przed wprowadzeniem wyrobu do obrotu jest zapewniana przez:
- jeden lub kilka organów publicznych wyznaczonych przez państwo trzecie, lub
- jedną lub kilka jednostek certyfikujących produkty.
3. Jednostki certyfikujące produkty - o których mowa w ust. 1 i 2 - spełniają wymogi europejskiej normy EN 45011, a od 1 maja 2010 r. są akredytowane zgodnie z tą normą, lub spełniają wymogi przewodnika ISO/IEC 6 5 (Wymagania ogólne dotyczące jednostek prowadzących systemy certyfikacji wyrobów).
4. W przypadku gdy organy lub jednostki, o których mowa w ust. 1 i 2, postanowiły dokonać kontroli zgodności ze specyfikacjami dokumentacji technicznej, muszą one zapewnić odpowiednie gwarancje obiektywności i bezstronności oraz dysponować wykwalifikowanym personelem oraz środkami niezbędnymi do wykonywania swoich funkcji.
Artykuł 23
Zależność między znakami towarowymi a oznaczeniami geograficznymi
1. Znak towarowy zawierający zarejestrowane w załączniku III oznaczenie geograficzne lub składający się z takiego oznaczenia nie podlega rejestracji lub jego rejestracja ulega unieważnieniu, w przypadku gdy stosowanie takiego znaku skutkowałoby sytuacjami, o których mowa w art. 16.
2. W poszanowaniu prawa wspólnotowego znak towarowy, którego używanie odpowiada jednej z sytuacji, o których mowa w art. 16, zgłoszony, zarejestrowany lub - o ile jest to przewidziane przez odpowiednie przepisy - nabyty poprzez używanie w dobrej wierze na terytorium Wspólnoty, przed dniem objęcia ochroną oznaczenia geograficznego w kraju pochodzenia lub przed dniem 1 stycznia 1996 r., może być dalej dozwolony, niezależnie od rejestracji oznaczenia geograficznego, pod warunkiem że nie ma podstaw do stwierdzenia nieważności lub wygaśnięcia znaku towarowego określonych w pierwszej dyrektywie Rady 89/104/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. mającej na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych (11) lub w rozporządzeniu Rady (WE) nr 40/94 z dnia 20 grudnia 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (12).
3. Oznaczenie geograficzne nie jest rejestrowane, jeśli -wziąwszy pod uwagę renomę danego znaku towarowego, jego powszechną znajomość oraz czas, od jakiego jest używany we Wspólnocie - rejestracja mogłaby wprowadzić w błąd konsumenta co do prawdziwego pochodzenia produktu.
ROZDZIAŁ IV
PRZEPISY OGÓLNE, PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE
Artykuł 24
Kontrola i ochrona napojów spirytusowych
1. Państwa członkowskie odpowiadają za kontrolę napojów spirytusowych. Przyjmują środki konieczne do zapewnienia zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia, a w szczególności wyznaczają właściwy organ lub organy odpowiedzialne za przeprowadzanie kontroli w odniesieniu do zobowiązań ustanowionych przez niniejsze rozporządzenie zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 882/2004.
2. Państwa członkowskie i Komisja przekazują sobie wzajemnie informacje niezbędne do stosowania niniejszego rozporządzenia.
3. Komisja, konsultując się z państwami członkowskimi, zapewnia jednolite stosowanie niniejszego rozporządzenia i, w razie konieczności, przyjmuje środki zgodnie z procedurą regulacyjną, o której mowa w art. 25 ust. 2.
Artykuł 25
Komitet
1. Prace Komisji wspomaga Komitet ds. Napojów Spirytusowych.
2. W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem przepisów art. 8 tej decyzji.
Okres przewidziany w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE wynosi trzy miesiące.
3. W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu stosuje się art. 5a i 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem przepisów art. 8 tej decyzji.
Artykuł 26
Zmiana załączników
Zmiany w załącznikach wprowadza się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 25 ust. 3.
Artykuł 27
Przepisy wykonawcze
Środki konieczne do wprowadzenia w życie niniejszego rozporządzenia przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną, o której mowa w art. 25 ust. 2.
Artykuł 28
Środki przejściowe i inne środki szczególne
1. Zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 25 ust. 3, środki służące zmianie niniejszego rozporządzenia przyjmuje się w stosownych przypadkach:
a) w celu uproszczenia do dnia 20 lutego 2011 r. przejścia od przepisów przewidzianych w rozporządzeniu (EWG) nr 1576/89 do przepisów ustanowionych niniejszym rozporządzeniem;
b) w celu przyznania odstępstw od przepisów art. 17 i 22 w odpowiednio uzasadnionych przypadkach;
c) w celu ustanowienia wspólnotowego symbolu oznaczeń geograficznych dla sektora napojów spirytusowych.
2. Zgodnie z procedurą regulacyjną, o której mowa w art. 25 ust. 2, w stosownych przypadkach przyjmuje się środki w celu rozwiązania szczególnych problemów praktycznych, takich jak wprowadzenie obowiązku podawania w etykietowaniu -w określonych przypadkach - miejsca wytworzenia, aby uniknąć wprowadzania konsumentów w błąd oraz w celu zachowania i rozwinięcia wspólnotowych metod referencyjnych w odniesieniu do analizy napojów spirytusowych.
3. Napoje spirytusowe, które nie spełniają wymogów niniejszego rozporządzenia, mogą być nadal wytwarzane zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 1576/89 do dnia 20 maja 2009 r. Napoje spirytusowe, które nie spełniają wymogów niniejszego rozporządzenia, ale które zostały wytworzone zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 1576/89 przed dniem 20 lutego 2008 r. lub do dnia 20 maja 2009 r., mogą być nadal wprowadzane do obrotu do czasu wyczerpania zapasów.
Artykuł 29
Uchylenie
1. Rozporządzenie (EWG) nr 1576/89 niniejszym traci moc. Odniesienia do uchylonego rozporządzenia są rozumiane jako odniesienia do niniejszego rozporządzenia.
2. Nadal stosuje się rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2009/92 (13), (WE) nr 1267/94 (14) oraz (WE) nr 2870/ 2000 (15).
Artykuł 30
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od 20 maja 2008 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Strasburgu dnia 15 stycznia 2008 r.
| W imieniu Parlamentu Europejskiego | W imieniu Rady |
| H.-G. PÖTTERING | J. LENARČIČ |
| Przewodniczący | Przewodniczący |
|
|
(1) Dz.U. C 324 z 30.12.2006, s. 12.
(2) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 19 czerwca 2007 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Rady z dnia 17 grudnia 2007 r.
(3) Dz.U. L 160 z 12.6.1989, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione Aktem przystąpienia z 2005 r.
(4) Dz.U. L 105 z 25.4.1990, s. 9. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2140/98 (Dz.U. L 270 z 7.10.1998, s. 9).
(5) Dz.U. L 109 z 6.5.2000, s. 29. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2007/68/WE (Dz.U. L 310 z 28.11.2007, s. 11).
(6) Dz.U. L 184 z 15.7.1988, s. 61. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, s. 1).
(7) Dz.U. L 336 z 23.12.1994, s. 1.
(8) Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1791/2006 (Dz.U. L 363 z 20.12.2006, s. 1).
(9) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, s. 23. Decyzja zmieniona decyzją 2006/ 512/WE (Dz.U. L 200 z 22.7.2006, s. 11).
(10) Dz.U. L 165 z 30.4.2004, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Rady (WE) nr 1791/2006.
(11) Dz.U. L 40 z 11.2.1989, s. 1. Dyrektywa zmieniona decyzją Rady 92/10/EWG (Dz.U. L 6 z 11.1.1992, s. 35).
(12) Dz.U. L 11 z 14.1.1994, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1891/2006 (Dz.U. L 386 z 29.12.2006, s. 14).
(13) Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2009/92 z dnia 20 lipca 1992 r. określające wspólnotowe metody analiz alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego, wykorzystywanego w produkcji napojów spirytusowych, win aromatyzowanych, aromatyzowanych napojów winopochodnych oraz aromatyzowanych koktajli winopodobnych (Dz.U. L 203 z 21.7.1992, s. 10).
(14) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1267/94 z dnia 1 czerwca 1994 r. dotyczące stosowania umów między Unią Europejską a państwami trzecimi w sprawie wzajemnego uznawania niektórych napojów spirytusowych (Dz.U. L 138 z 2.6.1994, s. 7). Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1434/97 (Dz.U. L 196 z 24.7.1997, s. 56).
(15) Rozporządzenie (WE) nr 2870/2000 z dnia 19 grudnia 2000 r. ustanawiające wspólnotowe metody referencyjne dla analizy napojów spirytusowych (Dz.U. L 333 z 29.12.2000, s. 20). Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2091/2002 (Dz.U. L 322 z 27.11.2002, s. 11).
ZAŁĄCZNIK I
DEFINICJE I WYMAGANIA TECHNICZNE [3]
Definicje i wymagania techniczne, o których mowa w art. 2 ust. 4 i art. 7, są następujące:
1. Alkohol etylowy pochodzenia rolniczego
Alkohol etylowy pochodzenia rolniczego posiada następujące właściwości:
a) właściwości organoleptyczne: niewyczuwalny żaden inny smak oprócz smaku surowca;
b) minimalna objętościowa zawartość alkoholu: 96,0 %;
c) maksymalny poziom pozostałości:
(i) kwasowość całkowita, wyrażona w gramach kwasu octowego na hektolitr alkoholu 100 % obj.: 1,5;
(ii) estry, wyrażone w gramach octanu etylu na hektolitr alkoholu 100 % obj.: 1,3;
(iii) aldehydy, wyrażone w gramach aldehydu octowego na hektolitr alkoholu 100 % obj.: 0,5;
(iv) alkohole wyższe, wyrażone w gramach metyl-2-propanolu-1 na hektolitr alkoholu 100 % obj.: 0,5;
(v) metanol, wyrażony w gramach na hektolitr alkoholu 100 % obj.: 30;
(vi) sucha pozostałość po odparowaniu, wyrażona w gramach na hektolitr alkoholu 100 % obj.: 1,5;
(vii) zasady lotne zawierające azot, wyrażone w gramach azotu na hektolitr alkoholu 100 % obj.: 0,1;
(viii) furfural: niewykrywalny.
2. Destylat pochodzenia rolniczego
Destylat pochodzenia rolniczego oznacza płyn alkoholowy otrzymywany w drodze destylacji, po fermentacji alkoholowej produktu rolnego lub produktów rolnych wymienionych w załączniku I do Traktatu, który nie posiada właściwości alkoholu etylowego czy napoju spirytusowego, lecz nadal zachowuje zapach i smak użytego(-ych) surowca(-ów).
W przypadku odniesienia do użytego surowca destylat musi być otrzymywany wyłącznie z tego surowca.
3. Słodzenie
Słodzenie oznacza używanie do przyrządzania napojów spirytusowych następujących wyrobów:
a) cukier półbiały, cukier biały, cukier biały rafinowany, dekstroza, fruktoza, syrop glukozowy, cukier płynny, inwertowany cukier płynny, syrop cukru inwertowanego, jak zdefiniowano w dyrektywie Rady 2001/111/WE z dnia 20 grudnia 2001 r. odnoszącej się do niektórych cukrów przeznaczonych do spożycia przez ludzi (1);
b) zagęszczony oczyszczony moszcz winogronowy, zagęszczony moszcz winogronowy, świeży moszcz gronowy;
c) cukier palony, otrzymywany wyłącznie w wyniku kontrolowanego podgrzewania sacharozy bez współudziału zasad, kwasów mineralnych lub innych dodatków chemicznych;
d) miód, jak zdefiniowano w dyrektywie Rady 2001/110/WE z dnia 20 grudnia 2001 r. odnoszącej się do miodu (2);
e) syrop z chleba świętojańskiego;
f) wszelkie inne naturalne substancje węglowodanowe o skutku równoważnym do wyżej wymienionych wyrobów.
4. Mieszanie
Mieszanie oznacza łączenie dwóch lub kilku różnych napojów w celu otrzymania nowego napoju.
5. Dodatek alkoholu
Dodatek alkoholu oznacza dodatek alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego lub destylatów pochodzenia rolniczego do napoju spirytusowego.
6. Dodanie wody
Do przyrządzania napojów spirytusowych dopuszcza się dodanie wody, pod warunkiem że jakość wody odpowiada dyrektywie Rady 80/777/EWG z dnia 15 lipca 1980 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich w zakresie wydobywania i wprowadzania do obrotu naturalnych wód mineralnych (3) i dyrektywie Rady 98/83/WE z dnia 3 listopada 1998 r. w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi (4) oraz z zastrzeżeniem, że dodana woda nie zmienia charakteru wyrobu.
Woda może być destylowana, demineralizowana, z dodatkiem permutytu lub zmiękczona.
7. Kupażowanie
Kupażowanie oznacza połączenie dwóch lub kilku napojów spirytusowych należących do tej samej kategorii, lecz różniących się nieznacznie składem, co jest spowodowane co najmniej jednym z następujących czynników:
a) metoda przyrządzania;
b) użyta aparatura destylacyjna;
c) okres dojrzewania lub leżakowania;
d) geograficzny obszar produkcji.
Napój spirytusowy wytworzony w ten sposób należy do tej samej kategorii, co oryginalne napoje spirytusowe przed kupażowaniem.
8. Dojrzewanie lub leżakowanie:
Dojrzewanie lub leżakowanie oznacza dopuszczenie do naturalnego przebiegu pewnych reakcji w odpowiednich pojemnikach, przez co nadaje się danemu napojowi spirytusowemu właściwości organoleptyczne, które uprzednio nie występowały.
9. Aromatyzowanie
Aromatyzowanie oznacza używanie do przyrządzania napoju spirytusowego co najmniej jednego ze środków aromatyzujących określonych w art. 1 ust. 2 lit. a) dyrektywy 88/388/EWG.
10. Barwienie
Barwienie oznacza używanie do przyrządzania napoju spirytusowego co najmniej jednego z barwników określonych w dyrektywie 94/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 czerwca 1994 r. w sprawie barwników używanych w środkach spożywczych (5).
11. Objętościowa zawartość alkoholu
Objętościowa zawartość alkoholu oznacza stosunek objętości czystego alkoholu zawartego w danym wyrobie w temperaturze 20 °C do całkowitej objętości tego wyrobu w tej samej temperaturze.
12. Zawartość substancji lotnych
Zawartość substancji lotnych oznacza ilość substancji lotnych innych niż alkohol etylowy i metanol, występujących w napoju spirytusowym otrzymanym wyłącznie w drodze destylacji, tylko w wyniku destylacji lub redestylacji użytych surowców.
13. Miejsce wytworzenia
Miejsce wytworzenia oznacza miejsce lub region, w którym odbywał się ten etap procesu wytwarzania wyrobu gotowego, podczas którego napój spirytusowy otrzymał swoje właściwości i zasadnicze cechy jakościowe.
14. Opis
Opis to wyrażenia zamieszczone na etykiecie, prezentacji i opakowaniu, w dokumentacji towarzyszącej podczas transportu napoju, w dokumentach handlowych, zwłaszcza na fakturach i dowodach dostawy oraz w reklamach napoju.
15. Prezentacja
Prezentacja oznacza określenia umieszczone w etykietowaniu oraz na opakowaniach, łącznie z reklamami i promocjami sprzedaży, w formie obrazu lub podobnej, oraz na pojemniku, w tym na butelce i na zamknięciu.
16. Etykietowanie
Etykietowanie oznacza wszystkie opisy i inne odniesienia, znaki, wzory lub znaki towarowe, które wyróżniają dany napój oraz które występują na tym samym pojemniku, w tym na zamknięciu lub etykietce załączonej do pojemnika, a także na otoczce znajdującej się na szyjce butelki.
17. Opakowanie
Opakowanie oznacza opakowanie ochronne, takie jak wszelkiego rodzaju osłony z papieru, kartony i skrzynki, używane do transportu lub sprzedaży jednego pojemnika lub większej liczby pojemników.
|
|
(1) Dz.U. L 10 z 12.1.2002, s. 53.
(2) Dz.U. L 10 z 12.1.2002, s. 47.
(3) Dz.U. L 229 z 30.8.1980, s. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003.
(4) Dz.U. L 330 z 5.12.1998, s. 32. Dyrektywa zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003.
(5) Dz.U. L 237 z 10.9.1994, s. 13. Dyrektywa zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003.
ZAŁĄCZNIK II
NAPOJE SPIRYTUSOWE [4]
Kategorie napojów spirytusowych
1. Rum
a) Rum:
(i) napój spirytusowy wytwarzany wyłącznie w drodze fermentacji alkoholowej i destylacji melasy lub syropu wytwarzanego w procesie produkcji cukru trzcinowego albo z samego soku z trzciny cukrowej, destylowany do poniżej 96 % obj. celem nadania destylatowi dostrzegalnych specyficznych organoleptycznych właściwości rumu; lub
(ii) napój spirytusowy wytwarzany wyłącznie w drodze fermentacji alkoholowej i destylacji soku z trzciny cukrowej, posiadający właściwości zapachowe specyficzne dla rumu oraz zawartość substancji lotnych równą lub wyższą niż 225 gramów w hektolitrze alkoholu 100 % obj. Napój ten może być wprowadzany do obrotu z wyrazem „rolniczy” określającym nazwę handlową „rum”, której towarzyszy którekolwiek z oznaczeń geograficznych francuskich departamentów zamorskich oraz Regionu Autonomicznego Madery zarejestrowane w załączniku III.
b) Minimalna objętościowa zawartość alkoholu w rumie wynosi 37,5 %.
c) Nie dodaje się alkoholu zgodnie z definicją w załączniku I pkt 5, rozcieńczonego lub nie.
d) Rum nie jest aromatyzowany.
e) Rum może zawierać wyłącznie dodatek karmelu służący dostosowaniu barwy.
f) Oznaczenia geograficzne wymienione w kategorii 1 załącznika III można uzupełnić określeniem „traditionnel” w przypadku rumu wytworzonego w drodze destylacji do poniżej 90 % obj., po fermentacji alkoholowej surowców do wytwarzania alkoholu pochodzących wyłącznie z miejsca, w którym alkohol jest wytwarzany. Zawartość substancji lotnych w takim rumie musi wynosić co najmniej 225 gramów w hektolitrze alkoholu 100 % obj., przy czym rum nie może być słodzony. Użycie określenia „traditionnel” nie wyklucza dopełnienia nazwy handlowej „rum” i oznaczeń geograficznych określeniami „z produkcji cukru” lub „rolniczy”.
Przepis ten w żadnym wypadku nie wpływa na stosowanie określenia „traditionnel” w odniesieniu do wszystkich wyrobów, których nie obejmuje, zgodnie z ich własnymi określonymi kryteriami.
2. Whisky albo Whiskey
a) Whisky lub whiskey to napój spirytusowy wytwarzany wyłącznie w drodze:
(i) destylacji zacieru słodowanych zbóż z całymi ziarnami - lub bez nich - innych zbóż, który został:
- scukrzony w drodze diastazy zawartego w nim słodu, nawet z innymi enzymami naturalnymi,
- sfermentowany w wyniku działania drożdży;
(ii) jednorazowej lub wielokrotnej destylacji do poniżej 94,8 % obj. w celu zachowania przez destylat zapachu i smaku użytych surowców;
(iii) dojrzewania destylatu końcowego przez co najmniej trzy lata w drewnianych beczkach o pojemności nieprzekraczającej 700 litrów.
Końcowy destylat, do którego można dodać wyłącznie wodę i czysty karmel (w celu barwienia), zachowuje swą barwę, zapach i smak nadane w wyniku procesu wytwarzania, o którym mowa w ppkt (i), (ii) i (iii).
b) Minimalna objętościowa zawartość alkoholu w whisky lub whiskey wynosi 40 %.
c) Nie dodaje się alkoholu zgodnie z definicją w załączniku I pkt 5, rozcieńczonego lub nie.
d) Whisky lub whiskey nie słodzi się ani nie dodaje się do niej żadnych środków aromatyzujących czy jakichkolwiek dodatków oprócz czystego karmelu stosowanego do barwienia.
3. Okowita zbożowa
a) Okowita zbożowa to napój spirytusowy wytwarzany wyłącznie w drodze destylacji sfermentowanego zacieru zbożowego z całymi ziarnami i posiadający właściwości organoleptyczne użytych surowców.
b) Z wyjątkiem napoju „Korn” minimalna zawartość alkoholu w okowicie zbożowej wynosi 35 % obj.
c) Nie dodaje się alkoholu zgodnie z definicją w załączniku I pkt 5, rozcieńczonego lub nie.
d) Okowita zbożowa nie jest aromatyzowana.
e) Okowita zbożowa może zawierać wyłącznie dodatek karmelu służący dostosowaniu barwy.
f) Aby okowita zbożowa mogła być opatrzona nazwą handlową „brandy zbożowa”, musi być otrzymywana poprzez destylację do poniżej 95 % obj. ze sfermentowanego zacieru zbożowego z całymi ziarnami oraz musi posiadać właściwości organoleptyczne użytych surowców.
4. Okowita z wina gronowego
a) Okowita z wina gronowego to napój spirytusowy:
(i) wytwarzany wyłącznie w drodze destylacji wina lub wina wzmocnionego do destylacji do poniżej 86 % obj. lub poprzez redestylację destylatu winnego do poniżej 86 % obj.;
(ii) zawierający substancje lotne w ilości równej lub przekraczającej 125 gramów w hektolitrze alkoholu 100 % obj.;
(iii) o maksymalnej zawartości metanolu wynoszącej 200 gramów w hektolitrze alkoholu 100 % obj.
b) Minimalna objętościowa zawartość alkoholu w okowicie z wina gronowego wynosi 37,5 %.
c) Nie dodaje się alkoholu zgodnie z definicją w załączniku I pkt 5, rozcieńczonego lub nie.
d) Okowita z wina gronowego nie jest aromatyzowana. Nie wyklucza to tradycyjnych metod produkcji.
e) Okowita z wina gronowego może zawierać wyłącznie dodatek karmelu służący dostosowaniu barwy.
f) W przypadku gdy okowita z wina gronowego była leżakowana, może być nadal wprowadzana do obrotu jako „okowita z wina gronowego”, pod warunkiem że okres leżakowania był równy okresowi wyznaczonemu dla napojów spirytusowych w kategorii 5 lub od niego dłuższy.
5. Brandy lub Weinbrand
a) Brandy lub Weinbrand to napój spirytusowy:
(i) wytwarzany z okowity z wina gronowego, z dodatkiem destylatu winnego lub bez, destylowany do poniżej 94,8 % obj., pod warunkiem że destylat nie przekracza maksymalnej zawartości alkoholu w wyrobie gotowym wynoszącej 50 %;
(ii) leżakowany przez co najmniej jeden rok w dębowych pojemnikach lub przez co najmniej sześć miesięcy w beczkach dębowych o pojemności poniżej 1 000 litrów;
(iii) zawierający ilość substancji lotnych równą lub przekraczającą 125 gramów w hektolitrze alkoholu 100 % obj. i pochodzących wyłącznie z destylacji lub redestylacji użytych surowców;
(iv) o maksymalnej zawartości metanolu wynoszącej 200 gramów w hektolitrze alkoholu 100 % obj.
b) Minimalna objętościowa zawartość alkoholu w brandy lub Weinbrand wynosi 36 %.
c) Nie dodaje się alkoholu zgodnie z definicją w załączniku I pkt 5, rozcieńczonego lub nie.
d) Brandy lub Weinbrand nie są aromatyzowane. Nie wyklucza to tradycyjnych metod produkcji.
e) Brandy lub Weinbrand może zawierać wyłącznie dodatek karmelu służący dostosowaniu barwy.
6. Okowita z wytłoków z winogron lub wytłoki z winogron
a) Okowita z wytłoków z winogron lub wytłoki z winogron to napój spirytusowy spełniający następujące warunki:
(i) jest wytwarzany wyłącznie z wytłoków z winogron sfermentowanych i destylowanych bezpośrednio z parą wodną albo po dodaniu wody;
(ii) do wytłoków z winogron można dodać osady drożdżowe w ilości nieprzekraczającej 25 kg na 100 kg użytych wytłoków z winogron;
(iii) ilość alkoholu z osadów drożdżowych nie może przekraczać 35 % całkowitej zawartości alkoholu w wyrobie gotowym;
(iv) destylację wykonuje się w obecności samych wytłoków do poniżej 86 % obj.;
(v) dozwolona jest redestylacja do tej samej zawartości alkoholu;
(vi) zawierający ilość substancji lotnych równą lub przekraczającą 140 gramów w hektolitrze alkoholu 100 % obj. i przy maksymalnej zawartości metanolu w ilości 1 000 gramów w hektolitrze alkoholu 100 % obj.
b) Minimalna objętościowa zawartość alkoholu w okowicie z wytłoków z winogron lub w wytłokach z winogron wynosi 37,5 %.
c) Nie dodaje się alkoholu zgodnie z definicją w załączniku I pkt 5, rozcieńczonego lub nie.
d) Okowita z wytłoków z winogron lub wytłoki z winogron nie są aromatyzowane. Nie wyklucza to tradycyjnych metod produkcji.
e) Okowita z wytłoków z winogron lub wytłoki z winogron mogą zawierać wyłącznie dodatek karmelu służący dostosowaniu barwy.
7. Okowita z wytłoków z owoców
a) Okowita z wytłoków z owoców to napój spirytusowy spełniający następujące warunki:
(i) jest otrzymywany wyłącznie w drodze fermentacji i destylacji wytłoków z owoców, z wyjątkiem wytłoków z winogron, do poniżej 86 % obj.;
(ii) minimalna zawartość substancji lotnych równa jest 200 gramom w hektolitrze alkoholu 100 % obj.;
(iii) maksymalna zawartość metanolu wynosi 1 500 gramów w hektolitrze alkoholu 100 % obj.;
(iv) maksymalna zawartość kwasu cyjanowodorowego wynosi 7 gramów w hektolitrze alkoholu 100 % obj. w przypadku okowity z wytłoków z owoców pestkowych;
(v) dozwolona jest redestylacja do tej samej zawartości alkoholu, zgodnie z ppkt (i).
b) Minimalna zawartość alkoholu w okowicie z wytłoków z owoców wynosi 37,5 % obj.
c) Nie dodaje się alkoholu zgodnie z definicją w załączniku I pkt 5, rozcieńczonego lub nie.
d) Okowita z wytłoków z owoców nie jest aromatyzowana.
e) Okowita z wytłoków z owoców może zawierać wyłącznie dodatek karmelu służący dostosowaniu barwy.
f) Nazwa handlowa składa się z nazwy owocu, po której następuje określenie „okowita z wytłoków”. W przypadku użycia wytłoków z kilku różnych gatunków owoców nazwa handlowa brzmi „okowita z wytłoków z owoców”.
8. Okowita z rodzynków lub raisin brandy
a) Okowita z rodzynków lub raisin brandy to napój spirytusowy wytwarzany wyłącznie w drodze destylacji produktu otrzymanego poprzez fermentację alkoholową ekstraktu suszonych winogron odmian „Czarna Koryntka” lub Muszkatel z Aleksandrii, destylowanego do poniżej 94,5 % obj. w celu zachowania przez destylat zapachu i smaku użytego surowca.
b) Minimalna zawartość alkoholu w okowicie z rodzynków lub w raisin brandy wynosi 37,5 % obj.
c) Nie dodaje się alkoholu zgodnie z definicją w załączniku I pkt 5, rozcieńczonego lub nie.
d) Okowita z rodzynków lub raisin brandy nie jest aromatyzowana.
e) Okowita z rodzynków lub raisin brandy może zawierać wyłącznie dodatek karmelu służący dostosowaniu barwy.
9. Okowita z owoców
a) Okowita z owoców to napój spirytusowy:
(i) wytwarzany wyłącznie w drodze fermentacji alkoholowej i destylacji mięsistych owoców lub moszczu takich owoców, jagód lub warzyw, z pestkami lub bez;
(ii) destylowane do poniżej 86 % obj., w celu nadania destylatowi zapachu i smaku destylowanych surowców;
(iii) o zawartości substancji lotnych równej lub przekraczającej 200 gramów w hektolitrze alkoholu 100 % obj.;
(iv) w przypadku okowit z owoców pestkowych, o zawartości kwasu cyjanowodorowego nieprzekraczającej 7 gramów w hektolitrze alkoholu 100 % obj.
b) Maksymalna zawartość metanolu wynosi 1 000 gramów w hektolitrze alkoholu 100 % obj.
Dla następujących okowit z owoców maksymalna zawartość metanolu wynosi jednakże:
(i) 1 200 gramów w hektolitrze alkoholu 100 % obj. otrzymanego z następujących owoców:
- śliwa domowa (Prunus domestica L.),
- śliwa mirabelka (Prunus domestica L. odmiana syriaca (Borkh.) Janch. ex Mansf.),
- śliwka quetsch (Prunus domestica L.),
- jabłko (Malus domestica Borkh.),
- gruszka (Pyrus communis L.), z wyjątkiem gruszek odmiany Williams (Pyrus communis L. cv „Williams”),
- maliny (Rubus idaeus L.),
- jeżyny (Rubus fruticosus auct. aggr.),
- morele (Prunus armeniaca L.),
- brzoskwinie (Prunus persica (L.) Batsch);
(ii) 1 350 gramów w hektolitrze alkoholu 100 % obj. otrzymanego z następujących owoców lub jagód:
- gruszki odmiany Williams (Pyrus communis L. cv „Williams”),
- czerwona porzeczka (Ribes rubrum L.),
- czarna porzeczka (Ribes nigrum L.),
- jarząb domowy (Sorbus aucuparia L.),
- bez czarny (Sambucus nigra L.),
- pigwy (Cydonia oblonga Mill.),
- jagody jałowca pospolitego (Juniperus communis L. lub Juniperus oxicedrus L.).
c) Minimalna zawartość alkoholu w okowicie z owoców wynosi 37,5 % obj.
d) Nie dodaje się alkoholu zgodnie z definicją w załączniku I pkt 5, rozcieńczonego lub nie.
e) Okowita z owoców nie jest aromatyzowana.
f) Nazwa handlowa okowity z owoców zawiera wyraz „okowita” wraz z nazwą owocu, jagody lub warzywa, na przykład: okowita z wiśni lub kirsch, okowita ze śliwek lub śliwowica, okowita z mirabelek, z brzoskwiń, z jabłek, z gruszek, z moreli, z fig, z owoców cytrusowych, z winogron, lub z innych owoców.
Do określenia tych napojów można używać wyrazu wasser, z podaniem nazwy owocu.
Nazwa owocu może zastąpić nazwę „okowita” uzupełnioną nazwą danego owocu, tylko w przypadku następujących owoców lub jagód:
- śliwa mirabelka (Prunus domestica L. odmiana syriaca (Borkh.) Janch. ex Mansf.),
- śliwa domowa (Prunus domestica L.),
- śliwka quetsch (Prunus domestica L.),
- owoc poziomkowego drzewa (Arbutus unedo L.),
- jabłko odmiany „Golden Delicious”.
W przypadku ryzyka, że konsument będzie miał trudności ze zrozumieniem którejś z tych nazw handlowych, etykietowanie musi zawierać słowo „okowita”, ewentualnie uzupełnione o wyjaśnienie.
g) Nazwa Williams może być używana tylko do opisywania okowity z gruszek, wytwarzanej wyłącznie z gruszek odmiany „Williams”.
h) W przypadku łącznej destylacji dwóch lub kilku rodzajów owoców, jagód lub warzyw wytworzony produkt jest sprzedawany pod nazwą, odpowiednio, „okowita z owoców” lub „okowita z warzyw”. Nazwę tę można uzupełnić nazwą wszystkich owoców, jagód lub warzyw w porządku malejącym według użytych ilości.
10. Okowita z cydru (cidru) i okowita z perry
a) Okowita z cydru (cidru) i okowita z perry to napoje spirytusowe:
(i) wytwarzane wyłącznie w drodze destylacji cydru (cidru) lub perry do poniżej 86 % obj., w celu nadania destylatowi zapachu i smaku owoców;
(ii) o zawartości substancji lotnych równej lub przekraczającej 200 gramów w hektolitrze alkoholu 100% obj.;
(iii) o maksymalnej zawartości metanolu wynoszącej 1 000 gramów w hektolitrze alkoholu 100 % obj.
b) Minimalna zawartość alkoholu w okowicie z cydru (cidru) i okowicie z perry wynosi 37,5 % obj.
c) Nie dodaje się alkoholu zgodnie z definicją w załączniku I pkt 5, rozcieńczonego lub nie.
d) Ani okowita z cydru (cidru), ani okowita z perry nie jest aromatyzowana.
e) Okowita z cydru (cidru) i okowita z perry może zawierać wyłącznie dodatek karmelu służący dostosowaniu barwy.
11. Okowita miodowa
a) Okowita miodowa to napój spirytusowy:
(i) wytwarzany wyłącznie poprzez fermentację i destylację zacieru miodu;
(ii) destylowany do poniżej 86 % obj. w celu zachowania przez destylat właściwości organoleptycznych użytego surowca.
b) Minimalna zawartość alkoholu w okowicie miodowej wynosi 35 % obj.
c) Nie dodaje się alkoholu zgodnie z definicją w załączniku I pkt 5, rozcieńczonego lub nie.
d) Okowita miodowa nie jest aromatyzowana.
e) Okowita miodowa może zawierać wyłącznie dodatek karmelu służący dostosowaniu barwy.
f) Okowita miodowa może być słodzona wyłącznie z użyciem miodu.
12. Hefebrand lub napój spirytusowy na osadzie drożdżowym
a) Hefebrand lub napój spirytusowy z owoców na osadzie drożdżowym to napój spirytusowy wytwarzany wyłącznie w drodze destylacji do poniżej 86 % obj. drożdżowego osadu winiarskiego lub sfermentowanych owoców.
b) Minimalna zawartość alkoholu w Hefebrand lub napoju spirytusowym na osadzie drożdżowym wynosi 38 % obj.
c) Nie dodaje się alkoholu zgodnie z definicją w załączniku I pkt 5, rozcieńczonego lub nie.
d) Hefebrand lub napój spirytusowy na osadzie drożdżowym nie jest aromatyzowany.
e) Hefebrand lub napój spirytusowy na osadzie drożdżowym może zawierać wyłącznie dodatek karmelu służący dostosowaniu barwy.
f) Nazwa handlowa Hefebrand lub napoju spirytusowego na osadzie drożdżowym jest uzupełniana przez nazwę użytego surowca.
13. Bierbrand lub eau de vie de biere
a) Bierbrand lub eau de vie de biere to napój spirytusowy otrzymywany wyłącznie w drodze bezpośredniej destylacji pod normalnym ciśnieniem świeżego piwa o zawartości alkoholu wynoszącej mniej niż 86 % obj., takiego że otrzymany destylat zachowuje właściwości organoleptyczne pochodzące z piwa.
b) Minimalna objętościowa zawartość alkoholu w Bierbrand lub eau de vie de biere wynosi 38 %.
c) Nie dodaje się alkoholu zgodnie z definicją w załączniku I pkt 5, rozcieńczonego lub nie.
d) Bierbrand lub eau de vie de bibę nie są aromatyzowane.
e) Bierbrand lub eau de vie de biere może zawierać wyłącznie dodatek karmelu służący dostosowaniu barwy.
14. Topinambur lub okowita ze słonecznika bulwiastego
a) Topinambur lub okowita ze słonecznika bulwiastego to napój spirytusowy wytwarzany wyłącznie w drodze fermentacji i destylacji do poniżej 86 % obj. bulw słonecznika bulwiastego (Helianthus tuberosus L.).
b) Minimalna zawartość alkoholu w topinambur lub w okowicie ze słonecznika bulwiastego wynosi 38 % obj.
c) Nie dodaje się alkoholu zgodnie z definicją w załączniku I pkt 5, rozcieńczonego lub nie.
d) Topinambur lub okowita ze słonecznika bulwiastego nie są aromatyzowane.
e) Topinambur lub okowita ze słonecznika bulwiastego mogą zawierać wyłącznie dodatek karmelu służący dostosowaniu barwy.
15. Wódka
a) Wódka to napój spirytusowy wytwarzany z alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego otrzymywany w wyniku fermentacji - przeprowadzanej z użyciem drożdży - następujących produktów:
(i) ziemniaków lub zbóż; albo
(ii) innych surowców rolniczych;
który jest następnie destylowany lub rektyfikowany w sposób zapewniający selektywną redukcję właściwości organoleptycznych użytych surowców oraz produktów ubocznych fermentacji.
Po wykonaniu tego procesu destylat można poddać redestylacji lub działaniu właściwych pomocniczych środków przetwórczych, włącznie z filtrowaniem przez aktywowany węgiel drzewny, celem nadania napojowi spirytusowemu szczególnych właściwości organoleptycznych.
Maksymalne poziomy pozostałości dla alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego muszą spełniać wymagania zawarte w załączniku I, z wyjątkiem poziomu metanolu, który nie może przekraczać 10 gramów na hektolitr alkoholu 100 % obj.
b) Minimalna objętościowa zawartość alkoholu w wódce wynosi 37,5 %.
c) Dodawać można jedynie naturalne środki aromatyzujące występujące w destylacie otrzymanym ze sfermentowanych surowców. Ponadto poza aromatem dominującym, wyrobowi można nadawać specjalne właściwości organoleptyczne.
d) W opisie, prezentacji lub etykietowaniu wódki, która nie jest wytworzona wyłącznie z surowców wymienionych w lit. a) ppkt (i) zamieszcza się określenie „wytworzona z...”, uzupełnione nazwą surowca lub surowców użytych do wytworzenia alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego. Etykietowanie musi być zgodne z przepisem art. 13 ust. 2 dyrektywy 2000/13/WE.
16. Okowita (uzupełniona nazwą owocu) otrzymywana w wyniku maceracji i destylacji
a) Okowita (uzupełniona nazwą owocu) otrzymywana w wyniku maceracji i destylacji to napój spirytusowy:
(i) wytwarzany w drodze maceracji owoców lub jagód wymienionych w pkt 2, częściowo sfermentowanych lub nie, z ewentualnym dodatkiem maksymalnie 20 litrów alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego lub okowity lub destylatu pochodzącego z tego samego owocu na 100 kg sfermentowanych owoców lub jagód, po której następuje destylacja do poniżej 86 % obj.;
(ii) otrzymywany z następujących owoców lub jagód:
- jeżyna (Rubus fruticosus auct. aggr.),
- truskawka (Fragaria spp.),
- borówka czarna (Vaccinium myrtillus L.),
- malina (Rubus idaeus L.),
- czerwona porzeczka (Ribes rubrum L.),
- tarnina (Prunus spinosa L.),
- jarząb domowy (Sorbus aucuparia L.),
- jarząb domowy - odmiana service-berry (Sorbus domestica L.),
- ostrokrzew (Ilex cassine L.),
- gaulteria rozesłana (Sorbus torminalis (L.) Crantz),
- bez czarny (Sambucus nigra L.),
- dzika róża (Rosa canina L.),
- czarna porzeczka (Ribes nigrum L.),
- banan (Musa spp.),
- owoce męczennicy (Passiflora edulis Sims),
- śliwiec słodki (Spondias dulcis Sol. ex Parkinson),
- ubos (Spondias mombin L.).
b) Minimalna zawartość alkoholu w okowicie (wraz z nazwą owocu) otrzymywanej w wyniku maceracji i destylacji wynosi 37,5 % obj.
c) Okowita (wraz z nazwą owocu) otrzymywana w wyniku maceracji i destylacji nie jest aromatyzowana.
d) W odniesieniu do etykietowania i prezentacji okowity (wraz z nazwą owocu) otrzymywanej w wyniku maceracji i destylacji, określenie „otrzymana w wyniku maceracji i destylacji” musi pojawić się w opisie, prezentacji lub etykietowaniu, zapisane przy pomocy czcionki takiego samego kroju, wielkości i koloru, oraz umieszczone w tym samym polu widzenia co określenie „Okowita (wraz z nazwą owocu)”, a w przypadku butelek - na etykiecie.
17. Geist (z nazwą owocu lub użytego surowca)
a) Geist (z nazwą owocu lub użytego surowca) to napój spirytusowy otrzymywany w drodze maceracji niesfermentowanych owoców i jagód wymienionych w kategorii 16 lit. a) ppkt (ii) lub z warzyw, orzechów albo innych surowców roślinnych, takich jak zioła lub płatki róż w alkoholu etylowym pochodzenia rolniczego, po której następuje destylacja do poniżej 86 % obj.
b) Minimalna zawartość alkoholu w Geist (z nazwą owocu lub użytego surowca) wynosi 37,5 % obj.
c) Geist (z nazwą owocu lub użytego surowca) nie jest aromatyzowany.
18. Goryczka
a) Goryczka to napój spirytusowy wytwarzany z destylatu goryczki otrzymanego w wyniku fermentacji korzeni goryczki z dodatkiem lub bez dodatku alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego.
b) Minimalna zawartość alkoholu w goryczce wynosi 37,5 % obj.
c) Goryczka nie jest aromatyzowana.
19. Napoje spirytusowe jałowcowe
a) Napoje spirytusowe jałowcowe to napoje spirytusowe wytwarzane poprzez aromatyzowanie alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego lub okowity zbożowej lub destylatu zbożowego jagodami jałowca (Juniperus communis L. lub Juniperus oxicedrus L.).
b) Minimalna zawartość alkoholu w napojach spirytusowych jałowcowych wynosi 30 % obj.
c) Smak tych napojów spirytusowych można wzbogacić środkami aromatyzującymi określonymi w art. 1 ust. 2 lit. b) ppkt (i) oraz (ii) dyrektywy 88/388/EWG oraz preparatami aromatyzującymi określonymi w art. 1 ust. 2 lit. c) tej dyrektywy oraz/lub roślinami aromatyzującymi lub częściami takich roślin, lecz organoleptyczne cechy charakterystyczne jałowca muszą być dostrzegalne, nawet, gdy zdarza się, że są osłabione.
d) Napoje spirytusowe jałowcowe mogą być opatrzone nazwą handlową Wacholder lub genebra.
20. Gin
a) Gin to napój spirytusowy jałowcowy, wytwarzany poprzez aromatyzowanie jagodami jałowca (Juniperus communis L.) odpowiedniego pod względem organoleptycznym alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego.
b) Minimalna objętościowa zawartość alkoholu w ginie wynosi 37,5 %.
c) Do przyrządzania ginu można używać wyłącznie naturalnych lub identycznych z naturalnymi środków aromatyzujących określonych w art. 1 ust. 2 lit. b) ppkt (i) oraz (ii) dyrektywy 88/388/EWG, lub preparatów aromatyzujących określonych w art. 1 ust. 2 lit. c) tej dyrektywy, w sposób zapewniający dominację smaku jałowca.
21. Gin destylowany
a) Gin destylowany to:
(i) napój spirytusowy jałowcowy wytwarzany wyłącznie poprzez redestylację alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego, o odpowiednich cechach organoleptycznych i jakościowych oraz o początkowej zawartości alkoholu wynoszącej co najmniej 96 % obj., w aparaturze tradycyjnie używanej do ginu, z dodatkiem jagód jałowca (Juniperus communis L.) i innych naturalnych składników botanicznych, pod warunkiem że smak jałowca jest dominujący; lub
(ii) mieszanina produktu takiej destylacji i alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego o tym samym składzie, czystości i zawartości alkoholu; do aromatyzowania ginu destylowanego można używać również naturalnych lub identycznych z naturalnymi substancji aromatyzujących lub preparatów aromatyzujących określonych w kategorii 20 lit. c).
b) Minimalna zawartość alkoholu w ginie destylowanym wynosi 37,5 % obj.
c) Gin uzyskany w prosty sposób, poprzez dodanie esencji lub środków aromatyzujących do alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego, nie kwalifikuje się do opisu „gin destylowany”.
22. London gin
a) London gin jest rodzajem ginu destylowanego:
(i) otrzymywanym wyłącznie z alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego, o maksymalnej zawartości metanolu nieprzekraczającej 5 gramów w hektolitrze alkoholu 100 % obj., którego smak nadawany jest wyłącznie poprzez redestylację alkoholu etylowego w tradycyjnej aparaturze z wszystkimi użytymi naturalnymi materiałami roślinnymi;
(ii) powstałego z destylatu o zawartości alkoholu według objętości wynoszącej co najmniej 70 %;
(iii) w przypadku dalszego dodawania alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego, alkohol ten musi być zgodny z opisem zamieszczonym w załączniku I pkt 1, przy czym maksymalna zawartość metanolu nie może przekraczać 5 gramów w hektolitrze alkoholu 100 % obj.;
(iv) który nie zawiera dodatku substancji słodzących w ilości przekraczającej 0,1 grama cukrów na litr gotowego wyrobu ani barwników;
(v) który nie zawiera dodatków żadnych innych składników poza wodą.
b) Minimalna objętościowa zawartość alkoholu w London gin wynosi 37,5 %.
c) Określenie London gin można uzupełnić wyrazem „dry”.
23. Napoje spirytusowe kminkowe
a) Napoje spirytusowe kminkowe to napoje spirytusowe wytwarzane poprzez aromatyzowanie alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego kminkiem (Carum carvi L.).
b) Minimalna objętościowa zawartość alkoholu w napojach spirytusowych kminkowych wynosi 30 %.
c) Smak napojów spirytusowych kminkowych można wzbogacić innymi naturalnymi lub identycznymi z naturalnymi środkami aromatyzującymi określonymi w art. 1 ust. 2 lit. b) ppkt (i) oraz (ii) dyrektywy 88/ 388/EWG lub preparatami aromatyzującymi określonymi w art. 1 ust. 2 lit. c) tej dyrektywy, z zastrzeżeniem, że smak kminku jest dominujący.
24. Akvavit lub aquavit
a) Akvavit lub aquavit to napój spirytusowy kminkowy - lub koperkowy - aromatyzowany destylatem z roślin lub przyprawami korzennymi.
b) Minimalna objętościowa zawartość alkoholu w akvavit lub aquavit wynosi 37,5 %.
c) Dodatkowo można użyć innych naturalnych lub identycznych z naturalnymi środków aromatyzujących określonych w art. 1 ust. 2 lit. b) ppkt (i) oraz (ii) dyrektywy 88/388/EWG lub preparatów aromatyzujących określonych w art. 1 ust. 2 lit. c) tej dyrektywy, z zastrzeżeniem, że smak tych napojów wywodzi się głównie z destylatów nasion kminku zwyczajnego (Carum carvi L.) lub kopru ogrodowego (Anethum graveolens L.), a stosowanie olejków aromatycznych jest niedozwolone.
d) W smaku nie mogą dominować w sposób oczywisty substancje gorzkie; zawartość suchego ekstraktu nie przekracza 1,5 grama w 100 mililitrach.
25. Napoje spirytusowe anyżowe
a) Napoje spirytusowe anyżowe to napoje spirytusowe wytwarzane poprzez aromatyzowanie alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego naturalnymi ekstraktami anyżu gwiazdkowatego (Illicium verum Hook f.), anyżu zielonego (Pimpinella anisum L.), kopru włoskiego (Foeniculum vulgare Mill.) lub innych roślin zawierających ten sam główny składnik aromatyzujący przy zastosowaniu jednego z następujących procesów lub ich kombinacji:
(i) maceracja lub destylacja;
(ii) redestylacja alkoholu w obecności nasion lub innych części wyżej wymienionych roślin;
(iii) dodanie naturalnych destylowanych ekstraktów z roślin o smaku anyżu.
b) Minimalna zawartość alkoholu w napojach spirytusowych anyżowych wynosi 15% obj.
c) Do przyrządzania napojów spirytusowych anyżowych można używać wyłącznie naturalnych środków i preparatów aromatyzujących określonych w art. 1 ust. 2 lit. b) ppkt (i) oraz w art. 1 ust. 2 lit. c) dyrektywy 88/ 388/EWG.
d) Można również używać innych naturalnych ekstraktów lub nasion aromatycznych, lecz smak anyżu musi być dominujący.
26. Pastis
a) Pastis to napój spirytusowy anyżowy zawierający również naturalne ekstrakty korzenia lukrecji (Glycyrrhiza spp.), co implikuje obecność barwników znanych jako „chalkony” oraz kwasu lukrecjowego, którego minimalny i maksymalny poziom musi wynosić odpowiednio 0,05 i 0,5 grama w litrze.
b) Minimalna zawartość alkoholu w pastis wynosi 40 % obj.
c) Do przyrządzania pastis można używać wyłącznie naturalnych środków i preparatów aromatyzujących określonych w art. 1 ust. 2 lit. b) ppkt (i) oraz w art. 1 ust. 2 lit. c) dyrektywy 88/388/EWG.
d) Pastis zawiera mniej niż 100 gramów cukrów w litrze, wyrażonych jako cukier inwertowany, a minimalny i maksymalny poziom anetolu wynosi odpowiednio 1,5 i 2 gramy w litrze.
27. Pastis de Marseille
a) Pastis de Marseille to pastis o zawartości anetolu wynoszącej 2 gramy w litrze.
b) Minimalna zawartość alkoholu w pastis de Marseille wynosi 45 % obj.
c) Do przyrządzania pastis de Marseille można używać wyłącznie naturalnych środków i preparatów aromatyzujących określonych w art. 1 ust. 2 lit. b) ppkt (i) oraz w art. 1 ust. 2 lit. c) dyrektywy 88/388/EWG.
28. Anis
a) Anis to napój spirytusowy anyżowy, którego charakterystyczny smak pochodzi wyłącznie z anyżu (Pimpinella anisum L.) lub z anyżu gwiazdkowatego (Illicum verum Hook f.), lub kopru włoskiego (Foeniculum vulgare Mill.).
b) Minimalna zawartość alkoholu w anis wynosi 35 % obj.
c) Do przyrządzania anis można używać wyłącznie naturalnych środków i preparatów aromatyzujących określonych w art. 1 ust. 2 lit. b) ppkt (i) oraz w art. 1 ust. 2 lit. c) dyrektywy 88/388/EWG.
29. Anis destylowany
a) Anis destylowany to anis zawierający alkohol destylowany z udziałem nasion, o których mowa w kategorii 28 lit. a), a w przypadku oznaczeń geograficznych przy użyciu mastyksu i innych aromatycznych nasion, roślin lub owoców, pod warunkiem że taki alkohol stanowi co najmniej 20 % zawartości alkoholu w anis destylowanym.
b) Minimalna zawartość alkoholu w anis destylowanym wynosi 35 % obj.
c) Do przyrządzania anis destylowanego można używać wyłącznie naturalnych środków i preparatów aromatyzujących określonych w art. 1 ust. 2 lit. b) ppkt (i) oraz w art. 1 ust. 2 lit. c) dyrektywy 88/388/EWG.
30. Gorzkie napoje spirytusowe lub „bitter”
a) Gorzkie napoje spirytusowe lub „bitter” to napoje spirytusowe o dominującym gorzkim smaku, wytwarzane w drodze aromatyzowania alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego naturalnymi lub identycznymi z naturalnymi środkami aromatyzującymi określonymi w art. 1 ust. 2 lit. b) ppkt (i) oraz (ii) dyrektywy 88/388/ EWG lub preparatami aromatyzującymi określonymi w art. 1 ust. 2 lit. c) tej dyrektywy.
b) Minimalna zawartość alkoholu w gorzkich napojach spirytusowych lub bitter wynosi 15 % obj.
c) Napoje te mogą być również sprzedawane pod nazwą „amer” lub „bitter”, z użyciem lub bez użycia innego określenia.
31. Wódka smakowa
a) Wódka smakowa to wódka, której nadano dominujący smak, inny niż smak surowców.
b) Minimalna zawartość alkoholu w wódce smakowej wynosi 37,5 % obj.
c) Wódkę smakową można słodzić, kupażować, aromatyzować, leżakować lub barwić.
d) Wódkę smakową można sprzedawać również pod nazwą któregokolwiek dominującego smaku dodaną do wyrazu „wódka”.
32. Likier
a) Likier to napój spirytusowy:
(i) o minimalnej zawartości cukru wyrażonego jako cukier inwertowany:
- 70 gramów w litrze dla likierów wiśniowych, w których alkohol etylowy zawiera wyłącznie okowitę z wiśni,
- 80 gramów w litrze goryczki lub podobnych likierów przygotowanych z goryczką lub podobnymi roślinami korzennymi, które stanowią jedyny środek aromatyzujący,
- 100 gramów w litrze we wszystkich pozostałych przypadkach;
(ii) wytwarzany w drodze aromatyzowania alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego lub destylatu pochodzenia rolniczego, lub jednego lub kilku napojów spirytusowych lub mieszaniny powyższych napojów, słodzony i z dodatkiem wyrobów pochodzenia rolniczego lub środków spożywczych, takich jak śmietana, mleko lub inne przetwory mleczne, owoce, wino lub wino aromatyzowane, jak zdefiniowano w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 1601/91 z dnia 10 czerwca 1991 r. ustanawiające ogólne zasady definicji, opisu i prezentacji win aromatyzowanych, aromatyzowanych napojów winopochodnych i aromatyzowanych koktajli winopodobnych (1);
b) Minimalna zawartość alkoholu w likierze wynosi 15 % obj.
c) Do przyrządzania likieru można używać wyłącznie naturalnych środków i preparatów aromatyzujących określonych w art. 1 ust. 2 lit. b) ppkt (i) oraz w art. 1 ust. 2 lit. c) dyrektywy 88/388/EWG, oraz identycznych z naturalnymi środków i preparatów aromatyzujących określonych w art. 1 ust. 2 lit. b) ppkt (ii) tej dyrektywy.
Niemniej jednak identycznych z naturalnymi środków i preparatów aromatyzujących określonych w art. 1 ust. 2 lit. b) ppkt (ii) wspomnianej dyrektywy nie używa się do przyrządzania następujących likierów:
(i) likiery owocowe z:
- czarnej porzeczki,
- wiśni,
- maliny,
- morwy,
- borówki czarnej,
- owoców cytrusowych,
- maliny moroszki,
- maliny tekszli,
- żurawiny błotnej,
- borówki brusznicy,
- rokitnika zwyczajnego,
- ananasa;
(ii) likiery roślinne:
- miętowy,
- goryczkowy,
- anyżowy,
- z bylicy,
- berberysowy.
d) Do prezentacji likierów wytwarzanych we Wspólnocie, w przypadkach gdy zastosowano alkohol etylowy pochodzenia rolniczego, można używać następujących nazw złożonych w celu odzwierciedlenia uznanych metod wytwarzania:
- prune brandy,
- orange brandy,
- apricot brandy,
- cherry brandy,
- solbaerrom, zwany także rumem z czarnej porzeczki.
W odniesieniu do etykietowania i prezentacji tych likierów nazwa złożona musi znajdować się w etykietowaniu w jednym wierszu oraz musi być zapisana jednolitą czcionką tego samego kroju i koloru, natomiast wyraz „likier” musi znajdować się tuż obok i nie może być napisany czcionką o mniejszej wielkości. Jeżeli alkohol nie pochodzi od wskazanego napoju spirytusowego, jego pochodzenie musi być zamieszczone na etykietowaniu w tym samym polu widzenia co nazwa złożona oraz wyraz „likier”, poprzez wskazanie rodzaju użytego alkoholu pochodzenia rolniczego lub przy użyciu wyrazów „alkohol pochodzenia rolniczego”, zawsze poprzedzonych formułką „wyprodukowany z” lub „wyprodukowany przy użyciu”.
33. Krem z (nazwa owocu lub użytego surowca)
a) Napoje spirytusowe znane pod nazwą Krem z (uzupełnioną nazwą owocu lub użytego surowca), z wykluczeniem przetworów mlecznych, to likiery o minimalnej zawartości cukru wynoszącej 250 gramów w litrze, wyrażonego jako cukier inwertowany.
b) Minimalna zawartość alkoholu w Kremie z (z nazwą owocu lub użytego surowca) wynosi 15 % obj.
c) Do tego napoju spirytusowego mają zastosowanie przepisy dotyczące środków i preparatów aromatyzujących w odniesieniu do likierów ustanowione w kategorii 32.
d) Nazwa handlowa może być uzupełniona terminem „likier”.
34. Cretne de cassis
a) Cretne de cassis to likier z czarnej porzeczki, zawierający co najmniej 400 gramów cukru w litrze, wyrażonego jako cukier inwertowany.
b) Minimalna zawartość alkoholu w creme de cassis wynosi 15 % obj.
c) Do creme de cassis mają zastosowanie przepisy dotyczące środków i preparatów aromatyzujących w odniesieniu do likierów ustanowione w kategorii 32.
d) Nazwa handlowa może być uzupełniona terminem „likier”.
35. Guignolet
a) Guignolet to likier otrzymywany w drodze maceracji wiśni w alkoholu etylowym pochodzenia rolniczego.
b) Minimalna zawartość alkoholu w guignolet wynosi 15 % obj.
c) Do guignolet mają zastosowanie przepisy dotyczące środków i preparatów aromatyzujących w odniesieniu do likierów ustanowione w kategorii 32.
d) Nazwa handlowa może być uzupełniona terminem „likier”.
36. Punch au rhum
a) Punch au rhum to likier, w którym zawartość alkoholu pochodzi wyłącznie z rumu.
b) Minimalna zawartość alkoholu w punch au rhum wynosi 15 % obj.
c) Do punch au rhum mają zastosowanie przepisy dotyczące środków i preparatów aromatyzujących w odniesieniu do likierów ustanowione w kategorii 32.
d) Nazwa handlowa może być uzupełniona terminem „likier”.
37. Sloe gin
a) Sloe gin to likier wytwarzany w drodze maceracji owoców tarniny w ginie, z ewentualnym dodatkiem soku z tarniny.
b) Minimalna zawartość alkoholu w sloe gin wynosi 25 % obj.
c) Do przyrządzania sloe gin można używać wyłącznie naturalnych środków i preparatów aromatyzujących określonych w art. 1 ust. 2 lit. b) ppkt (i) oraz w art. 1 ust. 2 lit. c) dyrektywy 88/388/EWG.
d) Nazwa handlowa może być uzupełniona terminem „likier”.
38. Sambuca
a) Sambuca to bezbarwny likier anyżowy:
(i) zawierający destylaty anyżu zielonego (Pimpinella anisum L.), anyżu gwiazdkowatego (Illicium verum L.) lub innych ziół aromatycznych;
(ii) o minimalnej zawartości cukru wynoszącej 350 gramów w litrze wyrażonego jako cukier inwertowany;
(iii) o zawartości anetolu naturalnego nie mniejszej niż 1 gram i nie większej niż 2 gramy w litrze.
b) Minimalna zawartość alkoholu w sambuca wynosi 38 % obj.
c) Do sambuca mają zastosowanie przepisy dotyczące środków i preparatów aromatyzujących w odniesieniu do likierów ustanowione w kategorii 32.
d) Nazwa handlowa może być uzupełniona terminem „likier”.
39. Maraschino, Marrasquino lub Maraskino
a) Maraschino, marrasquino lub maraskino to bezbarwny likier o smaku nadawanym głównie przez destylat z wiśni marasca lub przez produkt maceracji wiśni albo ich części w alkoholu pochodzenia rolniczego, o minimalnej zawartości cukru 250 gramów w litrze, wyrażonego jako cukier inwertowany.
b) Minimalna zawartość alkoholu w maraschino, marrasquino lub maraskino wynosi 24 % obj.
c) Do maraschino, marrasquino lub maraskino mają zastosowanie przepisy dotyczące środków i preparatów aromatyzujących ustanowione w odniesieniu do likierów w kategorii 32.
d) Nazwa handlowa może być uzupełniona terminem „likier”.
40. Nocino
a) Nocino to likier o smaku nadawanym głównie w drodze maceracji lub destylacji całych zielonych orzechów włoskich (Juglans regia L.), o minimalnej zawartości cukru 100 gramów w litrze, wyrażonego jako cukier inwertowany.
b) Minimalna zawartość alkoholu w nocino wynosi 30 % obj.
c) Do nocino mają zastosowanie przepisy dotyczące środków i preparatów aromatyzujących w odniesieniu do likierów ustanowione w kategorii 32.
d) Nazwa handlowa może być uzupełniona terminem „likier”.
41. Likier jajeczny lub advocaat, lub avocat, lub advokat
a) Likier jajeczny lub advocaat, lub avocat, lub advokat to napój spirytusowy, aromatyzowany lub nie, otrzymany z alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego, destylatu lub okowity, zawierający następujące składniki: żółtko jaj wysokiej jakości, białko jaj i cukier lub miód. Minimalna zawartość cukru lub miodu - wyrażonego jako cukier inwertowany - musi wynosić 150 gramów w litrze. Minimalna zawartość czystego żółtka jaj musi wynosić 140 gramów w litrze gotowego wyrobu.
b) W drodze odstępstwa od przepisów art. 2 ust. 1 lit. c) minimalna zawartość alkoholu w likierze jajecznym lub w advocaat, lub avocat, lub advokat wynosi 14 % obj.
c) Do przyrządzania likieru jajecznego lub advocaat, lub avocat, lub advokat można używać wyłącznie naturalnych lub identycznych z naturalnymi środków i preparatów aromatyzujących określonych w art. 1 ust. 2 lit. b) ppkt (i) oraz (ii) oraz w art. 1 ust. 2 lit. c) dyrektywy 88/388/EWG.
42. Likier z dodatkiem jajka
a) Likier z dodatkiem jajka to napój spirytusowy, aromatyzowany lub nie, uzyskany z alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego, destylatu lub okowity, którego charakterystyczne składniki to: żółtko jaj wysokiej jakości, białko jaj i cukier lub miód. Minimalna zawartość cukru lub miodu - wyrażonego jako cukier inwertowany - musi wynosić 150 gramów w litrze. Minimalna zawartość żółtka jaj musi wynosić 70 gramów w litrze wyrobu gotowego.
b) Minimalna objętościowa zawartość alkoholu w likierze z dodatkiem jajka wynosi 15%.
c) Do przyrządzania likieru z dodatkiem jajka można używać wyłącznie naturalnych środków i preparatów aromatyzujących określonych w art. 1 ust. 2 lit. b) ppkt (i) oraz w art. 1 ust. 2 lit. c) dyrektywy 88/388/EWG.
43. Mtstrà
a) Mistrà to bezbarwny napój spirytusowy anyżowy lub aromatyzowany naturalnym anetolem:
(i) o zawartości anetolu nie mniejszej niż 1 gram i nie większej niż 2 gramy w litrze;
(ii) który może również zawierać destylat z ziół aromatycznych;
(iii) bez dodatku cukru.
b) Minimalna zawartość alkoholu w mistra wynosi 40 % obj., a maksymalna zawartość alkoholu wynosi 47 % obj.
c) Do przyrządzania mistra można używać wyłącznie naturalnych środków i preparatów aromatyzujących określonych w art. 1 ust. 2 lit. b) ppkt (i) oraz w art. 1 ust. 2 lit. c) dyrektywy 88/388/EWG.
44. Väkevä glögi lub spritglögg
a) Väkevä glögi lub spritglögg to napój spirytusowy wytwarzany w drodze aromatyzowania alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego naturalnym lub identycznym z naturalnym aromatem goździków korzennych lub cynamonem, z zastosowaniem jednego z następujących procesów: maceracja lub destylacja, redestylacja alkoholu przy użyciu części wymienionych wyżej roślin, dodanie naturalnego lub identycznego z naturalnym smaku goździków korzennych lub cynamonu, albo z zastosowaniem kombinacji tych metod.
b) Minimalna zawartość alkoholu w väkevä glögi lub spritglögg wynosi 15% obj.
c) Można również używać innych naturalnych, lub identycznych z naturalnymi aromatyzujących ekstraktów roślinnych, zgodnie z przepisami dyrektywy 88/388/EWG, jednak smak wymienionych przypraw musi być dominujący.
d) Zawartość wina lub produktów winnych nie może przekraczać 50 % gotowego wyrobu.
45. Berenburg lub Beerenburg
a) Berenburg lub Beerenburg to napój spirytusowy:
(i) wytwarzany z zastosowaniem alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego;
(ii) przy zastosowaniu maceracji owoców lub roślin, lub ich części;
(iii) zawierający destylat - o charakterystycznym smaku - korzenia goryczki żółtej (Gentiana lutea L.), jagód jałowca (Juniperus communis L.) i liści laurowych (Laurus nobilis L.);
(iv) o barwie zmieniającej się od jasnej do ciemnego brązu;
(v) który może być słodzony maksymalnie w ilości 20 gramów cukru w litrze, wyrażonego jako cukier inwertowany.
b) Minimalna zawartość alkoholu w Berenburg lub Beerenburg wynosi 30 % obj.
c) Do przyrządzania Berenburg lub Beerenburg można używać wyłącznie naturalnych środków i preparatów aromatyzujących określonych w art. 1 ust. 2 lit. b) ppkt (i) oraz w art. 1 ust. 2 lit. c) dyrektywy 88/388/EWG.
46. Nektar miodowy
a) Nektar miodowy to napój spirytusowy wytwarzany poprzez aromatyzowanie mieszaniny sfermentowanego zacieru miodowego i destylatu miodu lub alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego zawierający co najmniej 30 % obj. sfermentowanego zacieru miodowego.
b) Minimalna zawartość alkoholu w nektarze miodowym wynosi 22 % obj.
c) Do przyrządzania nektaru miodowego można używać wyłącznie naturalnych środków i preparatów aromatyzujących określonych w art. 1 ust. 2 lit. b) ppkt (i) oraz w art. 1 ust. 2 lit. c) dyrektywy 88/388/ EWG, pod warunkiem że smak miodu jest dominujący.
d) Nektar miodowy może być słodzony wyłącznie z użyciem miodu.
Pozostałe napoje spirytusowe
1. Rum-Verschnitt wytwarzany jest w Niemczech i uzyskuje się go przez zmieszanie rumu z alkoholem, przy czym co najmniej 5 % zawartości alkoholu w wyrobie gotowym musi pochodzić z rumu. Minimalna zawartość alkoholu w Rum-Verschnitt wynosi 3 7,5 % obj. W zakresie dotyczącym etykietowania i prezentacji wyrobu Rum-Verschnitt wyraz Verschnitt w opisie, prezentacji i etykietowaniu musi być napisany czcionką tego samego kroju, rozmiaru i koloru oraz w tym samym wierszu co wyraz „Rum”, a w przypadku butelek musi być zamieszczony na przedniej etykiecie. W przypadku sprzedaży tego wyrobu poza rynkiem niemieckim na etykiecie musi zostać podany skład alkoholu.
2. Slivovice wytwarzana jest w Republice Czeskiej i otrzymuje się ją przez dodanie do destylatu śliwek alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego w maksymalnej proporcji 30 % obj., przy czym proces ten jest przeprowadzany przed destylacją końcową. Wyrób ten musi być określony jako „napój spirytusowy”; można również stosować nazwę slivovice, zamieszczoną w tym samym polu widzenia na przedniej etykiecie. W przypadku wprowadzania omawianej czeskiej slivovice do obrotu we Wspólnocie na przedniej etykiecie musi zostać podany skład alkoholu. Przepis ten stosuje się bez uszczerbku dla używania nazwy slivovice dla okowit z owoców wymienionych w kategorii 9.
|
|
(1) Dz.U. L 149 z 14.6.1991, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione Aktem przystąpienia z 2005 r.
[1] Motyw 14 w brzmieniu ustalonym przez pkt 3 sprostowania do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych oraz uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 1576/89 (Dz.Urz.UE L 320 z 30.11.2013, str. 82).
[2] Art. 9 ust. 8 w brzmieniu ustalonym przez pkt 4 sprostowania do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych oraz uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 1576/89 (Dz.Urz.UE L 320 z 30.11.2013, str. 82).
[3] Załącznik I w brzmieniu ustalonym przez pkt 1 i 2 sprostowania do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych oraz uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 1576/89 (Dz.Urz.UE L 320 z 30.11.2013, str. 82).
[4] Załącznik II w brzmieniu ustalonym przez pkt 2 i 5 -11 sprostowania do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych oraz uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 1576/89 (Dz.Urz.UE L 320 z 30.11.2013, str. 82).
- Data ogłoszenia: 2008-02-13
- Data wejścia w życie: 2008-02-20
- Data obowiązywania: 2019-06-08
- Dokument traci ważność: 2021-05-25
- ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (WE) NR 1334/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie środków aromatyzujących i niektórych składników żywności o właściwościach aromatyzujących do użycia w oraz na środkach spożywczych oraz zmieniające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1601/91, rozporządzenia (WE) nr 2232/96 oraz (WE) nr 110/2008 oraz dyrektywę 2000/13/WE
- AKT dotyczący warunków przystąpienia Republiki Chorwacji oraz dostosowań w Traktacie o Unii Europejskiej, Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i Traktacie ustanawiającym Europejską Wspólnotę Energii Atomowej
- ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 1065/2013 z dnia 30 października 2013 r. zmieniające załącznik III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych
- Sprostowanie do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych oraz uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 1576/89
- ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 97/2014 z dnia 3 lutego 2014 r. zmieniające załącznik III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych
- ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 98/2014 z dnia 3 lutego 2014 r. zmieniające załączniki II i III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych
- ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2015/210 z dnia 10 lutego 2015 r. zmieniające załączniki II i III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych
- ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2016/235 z dnia 18 lutego 2016 r. zmieniające załącznik II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych
- ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2016/1067 z dnia 1 lipca 2016 r. zmieniające załącznik III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych
- ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2018/175 z dnia 2 lutego 2018 r. zmieniające załącznik II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych
REKLAMA
Akty ujednolicone
REKLAMA
REKLAMA