Dziennik Ustaw - rok 2011 nr 269 poz. 1593

44. LECZENIE ZAAWANSOWANEGO RAKA JELITA GRUBEGO (ICD-10 C 18 – C 20)

ZAKRES ŚWIADCZENIA GWARANTOWANEGO

WARUNKI REALIZACJI ŚWIADCZENIA GWARANTOWANEGO

ŚWIADCZENIOBIORCY

SCHEMAT DAWKOWANIA LEKÓW W PROGRAMIE

BADANIA DIAGNOSTYCZNE WYKONYWANE W RAMACH PROGRAMU

1

2

3

4

1. Leczenie zaawansowanego raka jelita grubego przy wykorzystaniu substancji czynnej bewacyzumab

1.1 Kryteria kwalifikacji:

1) histologiczne rozpoznanie raka jelita grubego;

2) potwierdzenie uogólnienia nowotworu, tj. obecności przerzutów w narządach odległych na podstawie wyników badań obrazowych;

3) brak możliwości wykonania radykalnej metastazektomii;

4) udokumentowana nieskuteczność chemioterapii pierwszej linii z udziałem fluoropirymidyny i irynotekanu;

5) niestosowanie wcześniejszej terapii z wykorzystaniem oksaliplatyny lub bewacyzumabu;

6) potwierdzenie obecności zmiany lub zmian nowotworowych umożliwiających ocenę odpowiedzi na leczenie według klasyfikacji RECIST;

7) stan sprawności ogólnej w stopniach 0–2 według klasyfikacji Zubroda-WHO;

8) wiek powyżej 18 roku życia;

9) wyniki badania morfologii krwi z rozmazem:

a) liczba płytek krwi większa lub równa 1,5 x 10⁵/mm³,

b) bezwzględna liczba neutrofilów większa lub równa 1500/mm³,

c) stężenie hemoglobiny większe lub równe 10,0 g/dl;

1. Bewacyzumab – 10 mg/kg masy ciała dożylnie we wlewie trwającym 30–90 minut (dzień 1) wraz z chemioterapią według schematu FOLFOX-4:

1) oksaliplatyna 85 mg/m² powierzchni ciała dożylnie we wlewie trwającym 2 godziny – dzień 1;

2) kwas folinowy 200 mg/m² powierzchni ciała dożylnie we wlewie 2 godziny – dzień 1 i 2;

3) fluorouracyl 400 mg/m² powierzchni ciała dożylnie we wstrzyknięciu, a następnie 600 mg/m² powierzchni ciała dożylnie we wlewie trwającym 22 godziny – dzień 1 i 2 (całkowita dawka fluorouracylu – 2000 mg/m² powierzchni ciała w ciągu 48 godzin).

Lek podaje się raz na dwa tygodnie.

W uzasadnionych przypadkach (w szczególności w przypadku wystąpienia polineuropatii) można zredukować dawkę oksaliplatyny do 65 mg/m² powierzchni ciała, a także wydłużyć przerwę pomiędzy cyklami leczenia do 3 tygodni (w szczególności w przypadku powikłań hematologicznych).

Bewacyzumab nie może być stosowany w monoterapii.

1. Badania przy kwalifikacji do leczenia bewacyzumabem:

1) histologiczne potwierdzenie raka jelita grubego;

2) morfologia krwi z rozmazem;

3) oznaczenie stężenia:

a) mocznika,

b) kreatyniny,

c) bilirubiny

– w surowicy;

4) oznaczenie aktywności:

a) transaminaz (AspAT, AlAT),

b) dehydrogenazy mleczanowej (LDH)

– w surowicy;

5) oznaczenie czasu kaolinowo-kefalinowego (APTT);

6) oznaczenie INR lub czasu protrombinowego (PT);

7) badanie ogólne moczu;

8) próba ciążowa – u kobiet w okresie prokreacyjnym;

9) badanie tomografii komputerowej jamy brzusznej oraz innych okolic ciała w zależności od wskazań klinicznych;

10) badanie tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego mózgu w przypadku wskazań klinicznych w celu wykluczenia przerzutów;

11) badanie RTG klatki piersiowej – jeżeli nie jest wykonywana tomografia komputerowa tej okolicy;

Świadczenie jest realizowane w ośrodkach udzielających świadczeń z zakresu onkologii klinicznej, zapewniających świadczeniobiorcom dostęp do niezbędnych badań oraz specjalistycznej opieki lekarskiej i pielęgniarskiej, a także udzielanie świadczeń w trybie:

1) ambulatoryjnym lub

2) jednodniowym, lub

3) hospitalizacji.

Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia prowadzi rejestr pacjentów leczonych w ramach programu terapeutycznego dostępny za pomocą aplikacji internetowej.

1

2

3

4

10) wskaźniki czynności wątroby i nerek:

a) stężenie całkowitej bilirubiny nieprzekraczające 2-krotnie górnej granicy normy (z wyjątkiem chorych z zespołem Gilberta),

b) aktywność transaminaz (alaninowej i asparaginowej) w surowicy nieprzekraczająca 5-krotnie górnej granicy normy,

c) stężenie kreatyniny w granicach normy,

d) nieobecność przeciwwskazań do chemioterapii według schematu FOLFOX-4;

11) wykluczenie ciąży;

12) nieobecność przeciwwskazań do zastosowania bewacyzumabu, którymi są:

a) obecna pierwotna zmiana nowotworowa w jelicie grubym (pacjenci kwalifikowani do leczenia bewacyzumabem muszą mieć wykonaną resekcję pierwotnej zmiany w jelicie grubym),

b) czynna choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy,

c) niestabilne nadciśnienie tętnicze,

d) niestabilna choroba niedokrwienna serca,

e) obecność przerzutów w ośrodkowym układzie nerwowym (w przypadku objawów klinicznych ze strony ośrodkowego układu nerwowego konieczne jest wykluczenie przerzutów na podstawie badania obrazowego),

f) naczyniowe choroby ośrodkowego układu nerwowego w wywiadzie,

g) wrodzona skaza krwotoczna lub nabyta koagulopatia,

h) stany chorobowe przebiegające ze zwiększonym ryzykiem krwawień,

i) stosowanie leków przeciwkrzepliwych lub antyagregacyjnych,

2. Cetuksymab:

1) 400 mg/m² powierzchni ciała dożylnie we wlewie trwającym 2 godziny – pierwsza dawka;

2) 250 mg/m² powierzchni ciała dożylnie we wlewie trwającym 1 godzinę – kolejne dawki.

Lek podaje się raz na tydzień.

W przypadku wystąpienia działań niepożądanych dawkowanie leku należy dostosować do wytycznych zawartych w Charakterystyce Produktu Leczniczego.

3. Panitumumab – 6 mg/kg masy ciała dożylnie we wlewie trwającym 1 godzinę.

Lek podaje się raz na dwa tygodnie.

W przypadku wystąpienia działań niepożądanych należy:

1) opóźnić moment podania leku,

2) zmniejszyć dawkę leku

– zgodnie z wytycznymi zawartymi w Charakterystyce Produktu Leczniczego.

12) EKG;

13) pomiar ciśnienia tętniczego;

14) inne badania w razie wskazań klinicznych.

Wstępne badania obrazowe muszą umożliwić późniejszą obiektywną ocenę odpowiedzi na leczenie.

2. Badania przy kwalifikacji do leczenia cetuksymabem lub panitumumabem:

1) histologiczne potwierdzenie raka jelita grubego z ekspresją EGFR (w co najmniej 1% komórek nowotworowych) oraz z prawidłowym stanem genu KRAS;

2) morfologia krwi z rozmazem;

3) oznaczenie stężenia:

a) mocznika,

b) kreatyniny,

c) bilirubiny

– w surowicy;

4) oznaczenie aktywności:

a) transaminaz (AspAT, AlAT),

b) dehydrogenazy mleczanowej (LDH)

– w surowicy;

5) próba ciążowa – u kobiet w okresie prokreacyjnym;

6) badanie tomografii komputerowej jamy brzusznej oraz innych okolic ciała w zależności od wskazań klinicznych;

7) badanie tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego mózgu w przypadku wskazań klinicznych w celu wykluczenia przerzutów;

8) badanie RTG klatki piersiowej – jeżeli nie jest wykonywana tomografia komputerowa tej okolicy;

9) EKG;

10) inne badania w razie wskazań klinicznych.

1

2

3

4

j) niegojące się rany,

k) zabieg operacyjny przebyty w ciągu mniej niż 4 tygodni od momentu kwalifikacji do leczenia,

l) białkomocz,

m) alergia na lek lub którąkolwiek z substancji pomocniczych.

Kryteria kwalifikacji muszą być spełnione łącznie.

1.2 Określenie czasu leczenia w programie

Leczenie trwa do czasu podjęcia przez lekarza prowadzącego decyzji o wyłączeniu świadczeniobiorcy z programu, zgodnie z kryteriami wyłączenia.

1.3 Kryteria wyłączenia z programu:

1) objawy nadwrażliwości na bewacyzumab lub którykolwiek składnik chemioterapii według schematu FOLFOX-4;

2) progresja choroby w trakcie leczenia;

3) długotrwałe działania niepożądane w stopniu równym lub większym od 3 według klasyfikacji WHO;

4) utrzymujące się pogorszenie stanu sprawności do stopnia 3 lub 4 według klasyfikacji Zubroda-WHO.

2. Leczenie zaawansowanego raka jelita grubego przy wykorzystaniu substancji czynnych cetuksymab oraz panitumumab

2.1 Kryteria kwalifikacji:

1) histologiczne rozpoznanie raka jelita grubego;

2) potwierdzenie uogólnienia nowotworu, tj. obecności przerzutów w narządach odległych na podstawie wyników badań obrazowych;

3) brak możliwości wykonania radykalnej metastazektomii;

Wstępne badania obrazowe muszą umożliwić późniejszą obiektywną ocenę odpowiedzi na leczenie.

3. Monitorowanie bezpieczeństwa leczenia bewacyzumabem:

1) morfologia krwi z rozmazem;

2) oznaczenie stężenia:

a) kreatyniny,

b) bilirubiny

– w surowicy;

3) oznaczenie aktywności:

a) transaminaz (AspAT, AlAT),

b) fosfatazy alkalicznej

– w surowicy;

4) badanie ogólne moczu;

5) pomiar ciśnienia tętniczego;

6) inne badanie w razie wskazań klinicznych.

Badania wykonuje się co 2 tygodnie lub przed rozpoczęciem kolejnego cyklu terapii, jeżeli podanie leku było opóźnione.

4. Monitorowanie bezpieczeństwa leczenia cetuksymabem lub panitumumabem:

1) morfologia krwi z rozmazem;

2) oznaczenie stężenia:

a) kreatyniny,

b) bilirubiny

– w surowicy;

3) oznaczenie aktywności:

a) transaminaz (AspAT, AlAT),

b) fosfatazy alkalicznej

– w surowicy;

4) ocena powikłań skórnych;

5) inne badanie w razie wskazań klinicznych.

Badania wykonuje się:

1) co tydzień – w przypadku leczenia cetuksymabem;

1

2

3

4

4) udokumentowana nieskuteczność wcześniejszej chemioterapii z udziałem fluoropirymidyny i irynotekanu oraz oksaliplatyny (wszystkie wymienione leki muszą być zastosowane łącznie lub sekwencyjnie);

5) niestosowanie wcześniejszej terapii z wykorzystaniem leków anty-EGFR;

6) potwierdzenie obecności zmiany lub zmian nowotworowych umożliwiających ocenę odpowiedzi na leczenie według klasyfikacji RECIST;

7) stan sprawności ogólnej w stopniach 0–2 według klasyfikacji Zubroda-WHO;

8) wiek powyżej 18 roku życia;

9) wyniki badania morfologii krwi z rozmazem:

a) liczba płytek krwi większa lub równa 1,5 x 105/mm3,

b) bezwzględna liczba neutrofilów większa lub równa 1500/mm3,

c) stężenie hemoglobiny większe lub równe 10,0 g/dl;

10) wskaźniki czynności wątroby i nerek:

a) stężenie całkowitej bilirubiny nieprzekraczające 2-krotnie górnej granicy normy (z wyjątkiem chorych z zespołem Gilberta),

b) aktywność transaminaz (alaninowej i asparaginowej) w surowicy nieprzekraczająca 5-krotnie górnej granicy normy,

c) stężenie kreatyniny nieprzekraczające 1,5-krotnie górnej granicy normy;

11) potwierdzenie prawidłowego stanu genu KRAS (wykluczenie mutacji w kodonach 12 oraz 13 eksonu 1) oraz obecności białka EGFR w co najmniej 1% komórek nowotworowych;

2) co 2 tygodnie lub przed rozpoczęciem kolejnego cyklu terapii, jeżeli podanie leku było opóźnione – w przypadku leczenia panitumumabem.

5. Monitorowanie skuteczności leczenia bewacyzumabem, cetuksymabem lub panitumumabem:

1) badanie tomografii komputerowej odpowiednich obszarów ciała w zależności od wskazań klinicznych;

2) badanie RTG klatki piersiowej – jeżeli nie jest wykonywana tomografia komputerowa tej okolicy;

3) inne badania w razie wskazań klinicznych.

Badania wykonuje się:

1) nie rzadziej niż co 12 tygodni;

2) w chwili wyłączenia z programu, o ile nastąpiło z innych przyczyn niż udokumentowana progresja choroby;

3) zawsze w przypadku wskazań klinicznych.

Oceny skuteczności leczenia dokonuje się zgodnie z kryteriami RECIST.

1

2

3

4

12) nieobecność przerzutów w mózgu (w przypadku objawów klinicznych ze strony ośrodkowego układu nerwowego konieczne jest wykluczenie przerzutów na podstawie badania obrazowego);

13) wykluczenie ciąży;

14) nieobecność przeciwwskazań do zastosowania cetuksymabu lub panitumumabu, którymi są:

a) włóknienie płuc lub śródmiąższowe zapalenie płuc,

b) alergia na lek lub każdą substancję pomocniczą.

Kryteria kwalifikacji muszą być spełnione łącznie.

2.2 Określenie czasu leczenia w programie

Leczenie trwa do czasu podjęcia przez lekarza prowadzącego decyzji o wyłączeniu świadczeniobiorcy z programu, zgodnie z kryteriami wyłączenia.

2.3 Kryteria wyłączenia z programu:

1) objawy nadwrażliwości na cetuksymab lub panitumumab;

2) progresja choroby w trakcie leczenia;

3) długotrwałe działania niepożądane w stopniu równym lub większym od 3 według klasyfikacji WHO;

4) włóknienie płuc lub śródmiąższowe zapalenie płuc;

5) utrzymujące się pogorszenie stanu sprawności do stopnia 3 lub 4 według klasyfikacji Zubroda-WHO.