REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2008 nr 190 poz. 1160

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich ze środków pochodzących z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (Dz. U. Nr 229, poz. 2273, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

§ 1.

W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 20 lipca 2004 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu udzielania pomocy finansowej na wspieranie przedsięwzięć rolnośrodowiskowych i poprawy dobrostanu zwierząt objętej planem rozwoju obszarów wiejskich (Dz. U. Nr 174, poz. 1809, z późn. zm.²⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w § 2:

a) w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) prowadzenia rejestru działań realizowanych w ramach programu rolnośrodowiskowego (rejestru działalności rolnośrodowiskowej), zawierającego wykaz wypasów zwierząt oraz działań agrotechnicznych, w tym zastosowania nawozów i wykonania zabiegów przy użyciu środków ochrony roślin, z tym że rejestr ten w odniesieniu do zastosowania nawozów prowadzi się dla całego gospodarstwa rolnego; rejestr działalności rolnośrodowiskowej prowadzi się na formularzu udostępnionym przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, zwaną dalej „Agencją”;”,

b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Wymagania w zakresie prowadzenia działalności rolniczej zgodnie z zasadami zwykłej dobrej praktyki rolniczej, o której mowa w art. 23 rozporządzenia 1257/1999/WE, określa załącznik nr 1a do rozporządzenia.”;

2) w § 5 ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie:

„4. W przypadku zwiększenia powierzchni użytków rolnych, na których jest realizowany program rolnośrodowiskowy w zakresie pakietów innych niż wymieniony w § 1 ust. 2 pkt 5, w trzecim roku i dalszych latach realizacji programu rolnośrodowiskowego, opracowuje się nowy plan działalności rolnośrodowiskowej.

5. Zwiększenia, o którym mowa w ust. 4, można dokonać nie później niż w dniu 15 marca 2007 r. Do terminu realizacji nowego planu działalności rolnośrodowiskowej przepis § 13 ust. 2 stosuje się odpowiednio.”;

3) po § 13 dodaje się § 13a i 13b w brzmieniu:

„§ 13a. 1. W przypadku śmierci producenta rolnego, która nastąpiła w okresie od dnia złożenia wniosku o przyznanie pierwszej płatności rolnośrodowiskowej do dnia wydania decyzji administracyjnej w sprawie przyznania tej płatności, jego spadkobierca może wstąpić do toczącego się postępowania w sprawie przyznania tej płatności na miejsce zmarłego producenta rolnego, jeżeli objął w posiadanie użytki rolne lub stado zwierząt ras lokalnych objęte zobowiązaniem, o którym mowa w § 2 ust. 1.

2. Wniosek o wstąpienie do toczącego się postępowania w sprawie przyznania pierwszej płatności rolnośrodowiskowej na miejsce zmarłego producenta rolnego składa się w terminie 2 miesięcy od dnia jego śmierci.

3. Spadkobierca producenta rolnego podaje we wniosku, o którym mowa w ust. 2, swój numer identyfikacyjny, o którym mowa w przepisach o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności, albo dołącza do tego wniosku kopię wniosku o przyznanie takiego numeru.

4. Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, spadkobierca producenta rolnego dołącza:

1) prawomocne postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub wypis zarejestrowanego aktu poświadczenia dziedziczenia;

2) zaświadczenie, że stado zwierząt ras lokalnych jest objęte programem ochrony zasobów genetycznych, wydane przez podmiot upoważniony do realizacji lub koordynacji działań w zakresie ochrony zasobów genetycznych – w przypadku pakietu wymienionego w § 1 ust. 2 pkt 7.

5. Jeżeli nie zostało zakończone postępowanie sądowe o stwierdzenie nabycia spadku, do wniosku, o którym mowa w ust. 2, spadkobierca producenta rolnego dołącza:

1) zaświadczenie sądu o zarejestrowaniu wniosku o stwierdzenie nabycia spadku albo

2) kopię wniosku o stwierdzenie nabycia spadku:

a) potwierdzoną za zgodność z oryginałem przez sąd albo

b) potwierdzoną za zgodność z oryginałem przez notariusza albo upoważnionego pracownika Agencji, wraz z potwierdzeniem nadania tego wniosku w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego albo kopią tego potwierdzenia poświadczoną za zgodność z oryginałem przez notariusza albo upoważnionego pracownika Agencji.

6. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, spadkobierca producenta rolnego składa prawomocne postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku w terminie 14 dni od dnia uprawomocnienia się tego postanowienia.

7. Jeżeli z dokumentów, o których mowa w ust. 4 pkt 1 i ust. 5, wynika, że jest więcej niż jeden spadkobierca producenta rolnego, spadkobierca wstępujący do postępowania w sprawie przyznania pierwszej płatności rolnośrodowiskowej dołącza do wniosku, o którym mowa w ust. 2, oświadczenia pozostałych spadkobierców, że wyrażają zgodę na wstąpienie tego spadkobiercy na miejsce zmarłego producenta rolnego i przyznanie mu płatności rolnośrodowiskowej.

8. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, spadkobierca producenta rolnego składa do kierownika biura powiatowego Agencji, do którego został złożony wniosek o przyznanie pierwszej płatności rolnośrodowiskowej przez spadkodawcę.

9. Decyzję w sprawie przyznania pierwszej płatności rolnośrodowiskowej spadkobiercy producenta rolnego wydaje się z zastrzeżeniem dopełnienia przez tego spadkobiercę warunku złożenia prawomocnego postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym decyzja ta stała się ostateczna.

§ 13b. 1. W przypadku śmierci producenta rolnego, która nastąpiła po dniu wydania decyzji o przyznaniu pierwszej płatności rolnośrodowiskowej, jego spadkobiercy może być przyznana płatność rolnośrodowiskowa, jeżeli:

1) objął w posiadanie użytki rolne lub stado zwierząt ras lokalnych objęte zobowiązaniem, o którym mowa w § 2 ust. 1;

2) spełnia warunki przyznania pomocy;

3) zostaną przez niego przejęte zobowiązania związane z przyznaną spadkodawcy płatnością rolnośrodowiskową;

4) środki finansowe z tytułu płatności rolnośrodowiskowej nie zostały w całości wypłacone spadkodawcy.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, do trybu przyznawania płatności rolnośrodowiskowej spadkobiercy producenta rolnego stosuje się odpowiednio przepisy § 13a ust. 2–9.”;

4) § 15 otrzymuje brzmienie:

„§ 15. 1. Jeżeli zostanie stwierdzone, że zasady zwykłej dobrej praktyki rolniczej nie są przestrzegane, płatność rolnośrodowiskowa podlega w danym roku zmniejszeniu o 1,5 % za każde uchybienie.

2. Jeżeli w jednym z kolejnych lat ponownie zostanie stwierdzone nieprzestrzeganie zasad zwykłej dobrej praktyki rolniczej, płatność rolnośrodowiskowa podlega w danym roku:

1) zmniejszeniu o 7 % za każde uchybienie, inne niż stwierdzone poprzednio;

2) zawieszeniu – w przypadku uchybienia, które zostało stwierdzone poprzednio.

3. Płatność rolnośrodowiskowa podlega zawieszeniu również w kolejnym roku lub latach po roku, w którym zmniejszono lub zawieszono płatność rolnośrodowiskową, o których mowa w ust. 2, jeżeli odpowiednio w tym roku lub latach ponownie zostanie stwierdzone nieprzestrzeganie zasad zwykłej dobrej praktyki rolniczej.”;

5) w § 16:

a) w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Jeżeli zostanie stwierdzone uchybienie w realizacji poszczególnych zadań w ramach pakietów, o których mowa w § 1 ust. 2, płatność rolnośrodowiskowa podlega w danym roku zmniejszeniu o wysokości określone w załączniku nr 5 do rozporządzenia, w części przyznanej producentowi rolnemu do:”,

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Jeżeli ponownie zostanie stwierdzone uchybienie w realizacji poszczególnych zadań w ramach pakietów, o których mowa w § 1 ust. 2, płatność rolnośrodowiskowa podlega zawieszeniu w danym roku i w roku następnym.”;

6) w § 17 w ust. 1 w pkt 1 po lit. a dodaje się lit. aa w brzmieniu:

„aa) realizuje zadania w ramach wariantu lub pakietu na innych użytkach rolnych niż użytki, na których zadania te powinny być realizowane zgodnie z wymaganiami określonymi w części II załącznika nr 1 do rozporządzenia, przy czym wstrzymaniu i zwrotowi podlega ta część płatności, która została przyznana do działek rolnych znajdujących się na tych innych użytkach rolnych,”;

7) po załączniku nr 1 do rozporządzenia dodaje się załącznik nr 1a do rozporządzenia w brzmieniu określonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia;

8) w załączniku nr 5 do rozporządzenia kolumny dotyczące pakietu S01 i S02 otrzymują brzmienie:

S01	Brak bilansu azotu i nieprzestrzeganie zmianowania roślin uprawnych	40 %
	Przekraczanie limitów nawożenia określonych w planie nawożenia więcej niż o 10 %	40 %
	Zmniejszenie powierzchni ostoi lub powierzchni trwałych użytków zielonych	20 %
	Udział zbóż w strukturze zasiewów wyższy niż 66 % powierzchni gruntów ornych	10 %
	Przekroczenie limitu obsady bydła, koni, owiec i kóz więcej niż o 10 %	10 %
S02	Brak:	100 %
	1) certyfikatu zgodności wymaganego przepisami o rolnictwie ekologicznym albo
	2) dokumentu poświadczającego, że gospodarstwo rolne znajduje się w okresie przestawiania na produkcję rolniczą metodami ekologicznymi, albo
	3) dokumentu poświadczającego, że gospodarstwo rolne jest objęte planem kontroli
	Zmniejszenie powierzchni ostoi poniżej 3 % ich powierzchni	20 %
	Nieprowadzenie produkcji rolnej zgodnie z zasadami określonymi w przepisach o rolnictwie ekologicznym, skutkujące nieodpowiednim stanem uprawy, w szczególności zachwaszczeniem lub porażeniem roślin uprawnych przez szkodniki lub choroby	100 %

§ 2.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Prezes Rady Ministrów: w z. G. Schetyna

¹⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 42, poz. 386, Nr 148, poz. 1551 i Nr 162, poz. 1709, z 2005 r. Nr 10, poz. 64 oraz z 2007 r. Nr 64, poz. 427.

²⁾ Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 213, poz. 2160, z 2005 r. Nr 22, poz. 179 i Nr 131, poz. 1095, z 2006 r. Nr 75, poz. 521 oraz z 2007 r. Nr 46, poz. 302.

Załącznik 1. [WYMAGANIA PROWADZENIA DZIAŁALNOŚCI ROLNICZEJ ZGODNIE Z ZASADAMI ZWYKŁEJ DOBREJ PRAKTYKI ROLNICZEJ]

Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 21 października 2008 r. (poz. 1160)

WYMAGANIA PROWADZENIA DZIAŁALNOŚCI ROLNICZEJ ZGODNIE Z ZASADAMI ZWYKŁEJ DOBREJ PRAKTYKI ROLNICZEJ

Wymagania w zakresie stosowania nawozów i ich przechowywania

W gospodarstwie rolnym można stosować tylko nawozy naturalne oraz nawozy dopuszczone do obrotu.

Dawka nawozu naturalnego zastosowana w ciągu roku nie może zawierać więcej niż 170 kg azotu (N) w czystym składniku na 1 ha użytków rolnych.

Nawozy naturalne, inne niż gnojówka i gnojowica, powinny być przechowywane przez podmioty, o których mowa w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu (Dz. U. Nr 147, poz. 1033), na nieprzepuszczalnych płytach, zabezpieczonych w taki sposób, aby wycieki nie przedostawały się do gruntu – od dnia 1 stycznia 2009 r.

Gnojówka i gnojowica powinna być przechowywana przez podmioty, o których mowa w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu, w szczelnych, zamkniętych zbiornikach – do dnia 31 grudnia 2010 r.

Gnojówka i gnojowica powinna być przechowywana od dnia 1 stycznia 2011 r. w szczelnych zbiornikach o pojemności umożliwiającej gromadzenie co najmniej 4-miesięcznej produkcji tego nawozu, a w przypadku obszarów szczególnie narażonych w rozumieniu przepisów w sprawie szczegółowych wymagań, jakim powinny odpowiadać programy działań mających na celu ograniczenie odpływu azotu ze źródeł rolniczych, gnojówka i gnojowica powinna być przechowywana w szczelnych zbiornikach o pojemności umożliwiającej przechowywanie tych nawozów przez okres co najmniej 6 miesięcy. Zbiorniki te powinny być zbiornikami zamkniętymi w rozumieniu przepisów dotyczących warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle rolnicze i ich usytuowanie.

Nawozy mineralne, organiczne i organiczno-mineralne w postaci stałej przechowuje się w opakowaniach jednostkowych, zgodnie z instrukcją ich stosowania i przechowywania.
Nawozy dostarczane luzem powinny być przechowywane w magazynach lub pod zadaszeniem w sposób uniemożliwiający ich rozsypanie się, pylenie i zamoknięcie, przy czym:

– dopuszcza się składowanie tych nawozów w pryzmach formowanych na utwardzonym i nieprzepuszczalnym podłożu pod przykryciem z materiału wodoszczelnego; pryzma nie może być zakładana na spadkach terenu oraz w strefach ochrony pośredniej i strefach wrażliwych wód,

– nie dopuszcza się składowania w pryzmach saletry amonowej i innych nawozów zawierających azotan amonowy w ilości, która odpowiada zawartości azotu całkowitego powyżej 28 %.

Nawozy naturalne i organiczne w postaci stałej oraz płynnej mogą być stosowane tylko w okresie od dnia 1 marca do dnia 30 listopada, z wyjątkiem nawozów stosowanych na uprawy pod osłonami.

Nawozy naturalne i organiczne stosowane na gruntach ornych powinny być przykryte lub wymieszane z glebą nie później niż następnego dnia po wywiezieniu.

Na glebach zalanych wodą, przykrytych śniegiem lub zamarzniętych do głębokości 30 cm oraz podczas opadów deszczu nie stosuje się nawozów. Nie stosuje się nawozów naturalnych w postaci płynnej:

– oraz azotowych na glebach bez okrywy roślinnej położonych na stokach o nachyleniu większym niż 10 %,

– podczas wegetacji roślin przeznaczonych do bezpośredniego spożycia przez ludzi.

Nawozy naturalne mogą być stosowane w odległości większej niż 20 m od strefy ochronnej źródeł wody, ujęć wody, brzegu zbiorników oraz cieków wodnych, kąpielisk zlokalizowanych na wodach powierzchniowych oraz obszarów morskiego pasa nadbrzeżnego.

Wymagania w zakresie rolniczego wykorzystania ścieków na terenie gospodarstwa rolnego

Wykorzystywanie ścieków wiąże się z obowiązkiem posiadania planu nawożenia uwzględniającego ilość składników odżywczych znajdujących się w dawkach ścieków przeznaczonych do zastosowania w rolnictwie.

Ścieki przeznaczone do wykorzystania w rolnictwie muszą być wstępnie oczyszczone, spełniać normy sanitarne i nie mogą zawierać zanieczyszczeń w ilościach przekraczających wartości określone w przepisach w sprawie warunków, jakie należy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub ziemi oraz w sprawie substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego.

Ścieki wykorzystywane do celów rolniczych mogą pochodzić wyłącznie od zakładów posiadających pozwolenie wodnoprawne na ich rolnicze wykorzystanie.

Stosowanie ścieków jest zabronione na gruntach wykorzystywanych do uprawy roślin przeznaczonych do bezpośredniego spożycia przez ludzi i zwierzęta.

Wymagania w zakresie rolniczego wykorzystania komunalnych osadów ściekowych

Wykorzystywanie osadów ściekowych wiąże się z obowiązkiem posiadania planu nawożenia uwzględniającego ilość składników odżywczych (biogenów) znajdujących się w dawkach osadów ściekowych przeznaczonych do zastosowania w rolnictwie, jak również wyniki analizy gleby wykonane bezpośrednio przed stosowaniem osadu ściekowego.

Komunalne osady ściekowe mogą być stosowane na gruntach, których odczyn jest nie mniejszy niż pH 5,6, a zawartość w osadzie metali ciężkich nie powinna przekraczać ilości określonych w przepisach w sprawie komunalnych osadów ściekowych.

Stosowanie osadów ściekowych jest zabronione na gruntach, na których uprawia się rośliny przeznaczone do bezpośredniego spożycia przez ludzi.

Wymagania w zakresie stosowania i przechowywania środków ochrony roślin

Można stosować wyłącznie środki ochrony roślin oraz materiał siewny, zawierający środki ochrony roślin dopuszczone do obrotu zgodnie z przepisami o ochronie roślin lub o rolnictwie ekologicznym.

Można stosować wyłącznie środki ochrony roślin dopuszczone do obrotu oraz zgodnie z etykietą-instrukcją stosowania, ściśle z podanymi w niej zaleceniami, oraz w taki sposób, aby nie dopuścić do zagrożenia zdrowia człowieka, zwierząt i środowiska.

Prowadzenie ewidencji zabiegów wykonywanych przy użyciu środków ochrony roślin.

Zabiegi chemicznej ochrony roślin powinny być wykonywane sprzętem sprawnym technicznie, przez osoby posiadające aktualne zaświadczenie o ukończeniu szkolenia w tym zakresie (w przypadku środków ochrony roślin zaliczonych do bardzo toksycznych i toksycznych) lub sprzętem ręcznym.

Środki ochrony roślin na terenie otwartym należy stosować, jeżeli prędkość wiatru nie przekracza 3 m/s i miejsce stosowania środka ochrony roślin jest oddalone co najmniej 5 m od dróg publicznych i co najmniej 20 m od budynków mieszkalnych i zabudowań inwentarskich, pasiek, upraw zielarskich, ogrodów działkowych, rezerwatów przyrody, wód powierzchniowych oraz od granicy wewnętrznego terenu ochrony strefy pośredniej źródeł i ujęć wód.

W odległości mniejszej niż 20 m od budynków mieszkalnych i zabudowań inwentarskich, pasiek, upraw zielarskich, ogrodów działkowych, rezerwatów przyrody, wód powierzchniowych oraz od granicy wewnętrznego terenu ochrony strefy pośredniej źródeł i ujęć wód nie zakłada się upraw wymagających intensywnego stosowania środków ochrony roślin.

Przestrzeganie okresów karencji i prewencji dla ludzi, pszczół i zwierząt podczas stosowania środków ochrony roślin.

Wymagania w zakresie gospodarki na użytkach zielonych

Przestrzeganie zakazu wypalania roślinności na łąkach, pastwiskach, nieużytkach, rowach, pasach przydrożnych, szlakach kolejowych lub w strefie trzcinowisk i szuwarów.

Na pastwiskach nie stosuje się nawozów organicznych, organiczno-mineralnych oraz środków poprawiających właściwości gleby i stymulatorów wzrostu wytworzonych z produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, innych niż obornik.

Gospodarowanie na użytkach zielonych nie powinno powodować zanieczyszczenia wód związkami azotu oraz trwałego uszkodzenia darni przez nadmierny wypas.

Wymagania w zakresie utrzymywania czystości i porządku w gospodarstwie rolnym

Utrzymanie czystości i porządku na terenie gospodarstwa rolnego oraz posiadanie urządzenia do gromadzenia odpadów komunalnych wytworzonych na terenie gospodarstwa rolnego.

Wymagania w zakresie ochrony siedlisk przyrodniczych

Przestrzeganie wymogów obowiązujących na obszarach objętych ochroną prawną zgodnie z przepisami o ochronie przyrody.

Wymagania w zakresie ochrony gleb

Utrzymywanie w stanie sprawności technicznej urządzeń przeciwerozyjnych oraz urządzeń melioracji szczegółowych, jeżeli na gruntach znajdują się te urządzenia.

Przestrzeganie zakazu wypalania łąk, miedz, ściernisk i słomy.

Wymagania w zakresie gospodarki wodnej

Ścieki bytowe nie mogą być odprowadzane bezpośrednio do wód powierzchniowych lub do ziemi.

Metryka