Dziennik Ustaw - rok 2008 nr 59 poz. 362

Na podstawie art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 179, poz. 1750, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

1) tryb udzielania żołnierzom zawodowym pomocy w związku z pobieraniem przez nich nauki, rodzaj, zakres i wysokość tej pomocy oraz szczegółowy tryb jej zwrotu, a także sposób dokumentowania poniesionych przez żołnierza zawodowego wydatków objętych pomocą;

2) tryb kierowania na studia lub naukę do szkoły wojskowej albo niewojskowej oraz na staż, kurs lub specjalizację w kraju lub za granicą i organy właściwe w tych sprawach;

3) wzory umów, o których mowa w art. 52 ust. 5 i art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, zwanej dalej „ustawą”.

1) dowódcy jednostki wojskowej – należy przez to rozumieć dowódcę jednostki wojskowej, o której mowa w art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy, w której żołnierz zawodowy zajmuje stanowisko służbowe lub do której został skierowany w ramach pełnienia zawodowej służby wojskowej w rezerwie kadrowej albo w dyspozycji;

2) specjalizacji – należy przez to rozumieć rodzaj nauki w ramach kształcenia podyplomowego, mający na celu uzyskanie specjalistycznych kwalifikacji w określonej dziedzinie lub nabycie umiejętności zawodowych w ochronie zdrowia i uzyskanie tytułu specjalisty lub umiejętności w dziedzinach medycznych;

3) stażu – należy przez to rozumieć rodzaj nauki w ramach kształcenia podyplomowego mający na celu ugruntowanie specjalistycznych kwalifikacji w określonej dziedzinie;

4) nauce – należy przez to rozumieć studia, staż, kursy i specjalizację;

5) żołnierzu – należy przez to rozumieć żołnierza zawodowego.

1) zwrot kosztów nauki pobieranych przez instytucję prowadzącą naukę;

2) zwrot kosztów noclegu oraz przejazdu do i z miejsca pobierania nauki na obszarze kraju w wysokości i w zakresie określonych w przepisach o należnościach przysługujących żołnierzom z tytułu podróży służbowych na obszarze kraju.

2. Żołnierzowi pobierającemu naukę mogą być udzielone następujące rodzaje pomocy niefinansowej:

1) zmniejszenie liczby służb dyżurnych;

2) zmniejszenie liczby wyjazdów służbowych;

3) ograniczenie zlecania dodatkowych zadań.

2. We wniosku żołnierz określa, z jakiego rodzaju pomocy, o której mowa w § 3, chciałby skorzystać, dołączając informację o rodzaju i trybie podjętej nauki oraz zaświadczenie ze szkoły (uczelni, instytucji prowadzących naukę) o pobieraniu nauki.

3. W informacji dołączanej do wniosku żołnierz zamieszcza w szczególności:

1) nazwę i rodzaj szkoły (uczelni, instytucji prowadzących naukę);

2) poziom, kierunek i tryb pobierania nauki;

3) terminy i miejsce odbywania zajęć;

4) planowany termin ukończenia nauki;

5) kwalifikacje (tytuły), które żołnierz uzyska po ukończeniu nauki;

6) całkowity koszt nauki pobierany przez instytucję prowadzącą naukę.

2. Dowódca jednostki wojskowej, ustalając, czy żołnierz spełnia warunki do udzielenia pomocy w związku z pobieraniem nauki, bierze w szczególności pod uwagę zbieżność poziomu i kierunku nauki z wymaganiami kwalifikacyjnymi określonymi w karcie opisu zajmowanego przez żołnierza stanowiska służbowego lub stanowiska służbowego wskazanego w prognozie przebiegu zawodowej służby wojskowej, zawartej w opinii służbowej.

1) kartę opisu stanowiska służbowego, jakie żołnierz zajmuje;

2) ostatnią opinię służbową żołnierza;

3) opinię dowódcy jednostki wojskowej oraz inne dokumenty w sprawie.

2. Wzór umowy określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

1) odmawia żołnierzowi udzielenia pomocy finansowej w związku z pobieraniem nauki w przypadku braku środków finansowych;

2) odmawia żołnierzowi udzielenia pomocy w związku z pobieraniem nauki w przypadku niespełnienia przez żołnierza warunków, o których mowa w art. 52 ust. 4 ustawy;

3) może odmówić żołnierzowi udzielenia pomocy finansowej w przypadku istnienia możliwości pobierania nauki w ramach szkolnictwa wojskowego.

2. Dowódca jednostki wojskowej może wstrzymać pomoc finansową, o której mowa w § 3 ust. 1, w przypadku obniżenia poziomu wykonywania obowiązków służbowych, powtarzania przez żołnierza zawodowego semestru (roku) nauki z powodu niedostatecznych wyników w nauce, na okres powtarzania semestru (roku) nauki. O wstrzymaniu pomocy dowódca jednostki wojskowej zawiadamia żołnierza zawodowego.

3. Wydanie decyzji odmawiającej udzielenia pomocy w związku z pobieraniem nauki na podstawie ust. 1 pkt 1, nie pozbawia żołnierza możliwości wystąpienia z wnioskiem do dowódcy jednostki wojskowej o udzielenie pomocy, o której mowa w § 3 ust. 2.

4. Umowa, o której mowa w § 7 ust. 1, może być rozwiązana wskutek jej wypowiedzenia w każdym czasie przez dowódcę jednostki wojskowej, jeżeli pobierana przez żołnierza nauka koliduje z wykonywaniem przez niego zadań służbowych lub żołnierz nie przedstawi, mimo wezwania, zaświadczenia potwierdzającego zaliczenie semestru lub roku nauki.

5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, dowódca jednostki wojskowej podaje przyczyny wypowiedzenia umowy.

2. Dowódca jednostki wojskowej dokonuje zwrotu kosztów nauki na podstawie zaświadczenia instytucji prowadzącej naukę.

3. Zwrot kosztów, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, następuje w trybie określonym w przepisach

rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 28 maja 2004 r. w sprawie należności żołnierzy zawodowych za przeniesienia i podróże służbowe (Dz. U. Nr 140, poz. 1487 oraz z 2007 r. Nr 192, poz. 1389).

4. Zwrotu kosztów, o których mowa w ust. 2 i 3, dokonuje się przelewem na wskazany przez żołnierza rachunek bankowy w terminie 14 dni od dnia złożenia przez niego wymaganych dokumentów.

1) oficerów zawodowych – do wojskowej uczelni akademickiej lub uczelni wojskowej albo niewojskowej;

2) podoficerów zawodowych – do szkoły podoficerskiej;

3) oficerów zawodowych korpusu osobowego medycznego i specjalistów medycznych – do Centrum Szkolenia Wojskowych Służb Medycznych i innych instytucji prowadzących kształcenie lub szkolenie medyczne;

4) żołnierzy wyznaczonych na stanowiska służbowe i skierowanych do wykonywania zadań w Służbie Kontrwywiadu Wojskowego i Służbie Wywiadu Wojskowego – odpowiednio do ośrodków szkolenia Służby Kontrwywiadu Wojskowego i Służby Wywiadu Wojskowego.

1) przeznaczone dla oficerów zawodowych zajmujących lub przewidzianych do wyznaczenia na stanowiska służbowe zaszeregowane od stopnia etatowego majora (komandora podporucznika) wzwyż – kieruje Minister Obrony Narodowej;

2) przeznaczone dla żołnierzy zajmujących stanowiska służbowe zaszeregowane do pozostałych stopni etatowych, na wniosek organu uprawnionego do wyznaczenia na stanowisko służbowe – kieruje dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr;

3) żołnierzy wyznaczonych na stanowiska służbowe i skierowanych do wykonywania zadań w Służbie Wywiadu Wojskowego – kieruje Szef Służby Wywiadu Wojskowego.

1) dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr – na studia i kursy wymienione w § 12, § 13 pkt 1 i § 14 pkt 1 i 2;

2) właściwego dowódcy rodzaju Sił Zbrojnych – w przypadku kursów organizowanych w podległych im centrach szkolenia i szkołach podoficerskich;

3) Szefa Inspektoratu Wojskowej Służby Zdrowia – na kursy, o których mowa w § 13 pkt 3;

4) odpowiednio Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego lub Szefa Służby Wywiadu Wojskowego – na kursy, o których mowa w § 13 pkt 4.

2. W wykazie imiennym zamieszcza się następujące dane:

1) rodzaj i kierunek nauki;

2) nazwę uczelni, szkoły wojskowej lub instytucji prowadzącej naukę;

3) stopień wojskowy, nazwisko i imię, imię ojca, datę urodzenia, numer PESEL, posiadane wykształcenie – rok ukończenia, poziom znajomości języka obcego i rok otrzymania dokumentu potwierdzającego tę znajomość, numer paszportu, certyfikat Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego (poświadczenie bezpieczeństwa);

4) zajmowane stanowisko służbowe;

5) posiadanie specjalizacji medycznej – w przypadku żołnierzy korpusu osobowego medycznego;

6) przewidywane stanowisko służbowe po ukończeniu nauki;

7) przewidywany termin objęcia nowego stanowiska służbowego.

3. Wzór wykazu imiennego określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

1) indywidualna prognoza przebiegu służby wojskowej przewiduje wyznaczenie na stanowisko, na którym ukończenie nauki, o której mowa w zgłoszeniu, jest wymagane;

2) z karty opisu stanowiska służbowego żołnierza wynika konieczność podwyższenia lub uzupełnienia kwalifikacji.

2. Skierowanie żołnierza na naukę następuje w drodze decyzji.

2. Organem kierującym kandydata na żołnierza zawodowego w rozumieniu art. 54 ust. 2 ustawy, jest komendant uczelni lub szkoły wojskowej.

3. Umowę z kandydatem na żołnierza zawodowego, o której mowa w ust. 1, podpisuje komendant uczelni lub szkoły wojskowej równocześnie z kontraktem na pełnienie służby kandydackiej.

4. Wzór umowy określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.

2. Przy wyliczaniu kosztów, o których mowa w ust. 1, bierze się pod uwagę średnią wartość świadczeń należnych żołnierzowi, które zostaną wydane mu w naturze lub wypłacone w postaci ekwiwalentu i obejmują:

1) zakwaterowanie:

a) wartość zużytych mediów i usług komunalnych,

b) wartość sprzętu kwaterunkowego i przeciwpożarowego oraz wyposażenia nieuznawanego za środki trwałe,

c) wartość pościeli,

d) wartość usług w zakresie remontów i konserwacji pomieszczeń i budynków;

2) umundurowanie:

a) wartość wydanego umundurowania i wyekwipowania,

b) wartość wydanych środków czystości i środków higieny osobistej,

c) wartość usług pralniczych i krawieckich,

d) wartość otrzymanych równoważników;

3) wyżywienie, w przypadku korzystania z bezpłatnego wyżywienia w czasie pobierania nauki:

a) wartość odpowiedniej normy żywnościowej,

b) koszty przygotowania i wydania posiłków;

4) świadczenia związane z nauką:

a) stypendia,

b) czesne,

c) wartość wydanych żołnierzowi książek i pomocy dydaktycznych,

d) wartość wydanych żołnierzowi do zużycia pomocy naukowych i dydaktycznych,

e) wartość dojazdu i przejazdu do miejsca pobierania nauki – zwrot należności z tytułu kosztów podróży służbowej na obszarze kraju w wysokości określonej w przepisach o należnościach przysługujących z tytułu podróży służbowych na obszarze kraju.

3. W przypadku żołnierzy pełniących służbę kandydacką, o których mowa w art. 124a ust. 1 pkt 2 ustawy, do kosztów, o których mowa w ust. 1, zalicza się również ich uposażenie.

2. Okres nauki obejmuje okres od dnia rozpoczęcia nauki do dnia jej ukończenia albo przerwania, w tym urlopy i inne okresy nieobecności.

2. Wezwanie do zapłaty powinno określać kwotę podlegającą zwrotowi.

1) w przypadku przerwania nauki przez:

a) żołnierza pełniącego służbę kandydacką – komendant uczelni lub szkoły wojskowej,

b) żołnierza, o którym mowa:

– w art. 52 ust. 5 ustawy – dowódca jednostki wojskowej,

– w art. 54 ust. 1 ustawy – organ, który skierował żołnierza na naukę;

2) po zakończeniu nauki w przypadku zwolnienia żołnierza z zawodowej służby wojskowej z przyczyn określonych w art. 111 pkt 1, 4, 6, 7, 9 lit. a i pkt 11–16 oraz art. 112 ust. 1 pkt 1 ustawy – dowódca jednostki wojskowej.

Minister Obrony Narodowej: B. Klich

¹⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 116, poz. 1203 i Nr 210, poz. 2135, z 2005 r. Nr 122, poz. 1025, z 2006 r. Nr 104, poz. 711, Nr 191, poz. 1414 i Nr 220, poz. 1600 i 1602 oraz z 2007 r. Nr 107, poz. 732 i Nr 176, poz. 1242.

²⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Obrony Narodowej z dnia 24 maja 2004 r. w sprawie kierowania i udzielania pomocy żołnierzom zawodowym w związku z pobieraniem przez nich nauki oraz ustalania równowartości kosztów poniesionych w związku z nauką (Dz. U. Nr 135, poz. 1451), które utraci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej
z dnia 3 marca 2008 r. (poz. 362)

Załącznik nr 1

Załącznik nr 2

Załącznik nr 3