Dziennik Ustaw - rok 2005 nr 249 poz. 2103

1) uchyla się odnośnik nr 1 do ustawy;

2) w art. 2:

a) pkt 8 otrzymuje brzmienie:

„8) wprowadzenie do obrotu – oferowanie w celu zbycia, sprzedaż oraz inną odpłatną albo nieodpłatną formę zbycia nawozu przez:

a) producenta – w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

b) importera – w przypadku nawozu przywiezionego z terytorium państw trzecich,

c) producenta lub inną osobę wprowadzającą nawóz na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej,”,

b) dodaje się pkt 9 w brzmieniu:

„9) przepisy Unii Europejskiej w sprawie nawozów – przepisy rozporządzenia (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2003/2003 z dnia 13 października 2003 r. w sprawie nawozów (Dz. Urz. UE L 304 z 21.11.2003).”;

3) w art. 3:

a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Nawozy organiczne, organiczno-mineralne oraz mineralne nieoznaczone znakiem „NAWÓZ WE” mogą być wprowadzone do obrotu na podstawie pozwolenia ministra właściwego do spraw rolnictwa.”,

b) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Procedurą celną, w wyniku której następuje dopuszczenie do obrotu w rozumieniu przepisów prawa celnego, mogą być objęte nawozy przywożone z państw trzecich:

1) które można wprowadzać do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2) których okres przydatności do stosowania, licząc od dnia objęcia dopuszczeniem do obrotu, wynosi co najmniej 6 miesięcy,

3) zaopatrzone w informacje, o których mowa w art. 8 ust. 2–6.”,

c) w ust. 6 w pkt 2 kropkę zastępuje się przecinkiem oraz dodaje się pkt 3 w brzmieniu:

„3) nie dotyczą nawozów nieprzeznaczonych do wprowadzenia do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”,

d) po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu:

„6a. W przypadku, o którym mowa w ust. 6 pkt 3, importer przedstawia organowi celnemu pisemne oświadczenie, że nawóz zgłaszany do procedury celnej, w wyniku której następuje dopuszczenie do obrotu, nie jest przeznaczony do wprowadzenia do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”;

4) w art. 4:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Wniosek do ministra właściwego do spraw rolnictwa o wydanie pozwolenia na wprowadzenie do obrotu nawozu, o którym mowa w art. 3 ust. 2, składa:

1) producent – w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2) importer – w przypadku nawozu przywiezionego z terytorium państw trzecich,

3) producent lub inna osoba wprowadzająca nawóz na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.”,

b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Wnioskodawca, który ma siedzibę lub miejsce zamieszkania poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zamiast dokumentów, o których mowa w ust. 2 pkt 4, dołącza do wniosku dokumenty, przetłumaczone na język polski, potwierdzające prowadzenie przez niego działalności gospodarczej.”,

c) w ust. 3 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Pozwolenie na wprowadzenie nawozu do obrotu wydaje się po uzyskaniu:”,

d) ust. 4–6 otrzymują brzmienie:

„4. Szczegółową dokumentację dotyczącą nawozu, o którym mowa w art. 3 ust. 2, jest obowiązany dostarczyć upoważnionej jednostce organizacyjnej przeprowadzającej badania i wydającej opinie:

1) producent – w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2) importer – w przypadku nawozu przywiezionego z terytorium państw trzecich,

3) producent lub inna osoba wprowadzająca nawóz na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

5. Koszty badań i koszty związane z wydawaniem opinii, o których mowa w ust. 3, ponosi:

1) producent – w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2) importer – w przypadku nawozu przywiezionego z terytorium państw trzecich,

3) producent lub inna osoba wprowadzająca nawóz na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

6. Minister właściwy do spraw rolnictwa odmawia wydania pozwolenia na wprowadzenie nawozu do obrotu, jeżeli nie spełnia on wymagań, o których mowa w ust. 3.”;

5) art. 4a otrzymuje brzmienie:

„Art. 4a. 1. Do obrotu można wprowadzać także nawozy dopuszczone do obrotu w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej albo w Turcji, które zostały wyprodukowane w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej albo w Turcji lub w państwie będącym członkiem Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) oraz stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w stosunku do których zostało wydane pozwolenie ministra właściwego do spraw rolnictwa na ich wprowadzenie do obrotu.

2. Wniosek do ministra właściwego do spraw rolnictwa o wydanie pozwolenia na wprowadzenie do obrotu nawozu, o którym mowa w ust. 1, składa:

1) importer – w przypadku nawozu przywiezionego z terytorium państwa, o którym mowa w ust. 1, z wyłączeniem państw członkowskich Unii Europejskiej,

2) producent lub inna osoba wprowadzająca nawóz na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

3. Do wniosku dołącza się przetłumaczone na język polski:

1) przepisy prawa państwa, o którym mowa w ust. 1, na podstawie których nawóz został dopuszczony do obrotu,

2) dokumenty potwierdzające wyprodukowanie i wprowadzenie do obrotu nawozu w jednym z państw, o których mowa w ust. 1,

3) instrukcję stosowania i przechowywania nawozu.

4. Minister właściwy do spraw rolnictwa odmawia wydania pozwolenia na wprowadzenie nawozu do obrotu, w przypadku gdy:

1) nie zostały spełnione warunki, o których mowa w ust. 1, lub

2) właściwości nawozu lub przepisy prawa państwa, o którym mowa w ust. 1, na podstawie których nawóz został dopuszczony do obrotu, nie zapewniają ochrony zdrowia oraz życia ludzi i zwierząt, środowiska, interesu konsumentów w stopniu odpowiadającym przepisom niniejszej ustawy.

5. Do nawozów, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów art. 3 ust. 2–4 i art. 4.”;

6) w art. 5:

a) wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„W pozwoleniu na wprowadzenie nawozu do obrotu określa się:”,

b) pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) nazwę nawozu, imię i nazwisko oraz miejsce zamieszkania i adres albo nazwę oraz siedzibę i adres:

a) producenta – w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

b) importera – w przypadku nawozu przywiezionego z terytorium państw trzecich,

c) producenta lub innej osoby wprowadzającej nawóz na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej,”;

7) art. 6 otrzymuje brzmienie:

„Art. 6. 1. Pozwolenie na wprowadzenie nawozu do obrotu wydaje się na czas nieokreślony.

2. Pozwolenie na wprowadzenie nawozu do obrotu podlega cofnięciu w razie nieprzestrzegania wymagań jakościowych określonych w pozwoleniu lub ujawnienia szkodliwego oddziaływania nawozu na zdrowie ludzi, zwierząt lub na środowisko.

3. W razie cofnięcia pozwolenia na wprowadzenie nawozu do obrotu:

1) producent – w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2) importer – w przypadku nawozu przywiezionego z terytorium państw trzecich,

3) producent lub inna osoba wprowadzająca nawóz na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej

– jest obowiązany wycofać nawóz z obrotu w terminie 3 miesięcy od dnia, w którym decyzja o cofnięciu pozwolenia stała się ostateczna.”;

8) art. 7 otrzymuje brzmienie:

„Art. 7. 1. Minister właściwy do spraw rolnictwa prowadzi wykaz nawozów, które można wprowadzać do obrotu na podstawie pozwoleń, o których mowa w art. 3 ust. 2 i art. 4a ust. 1; w wykazie podaje się nazwę nawozu, imię i nazwisko oraz miejsce zamieszkania i adres albo nazwę oraz siedzibę i adres:

1) producenta – w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2) importera – w przypadku nawozu przywiezionego z terytorium państw trzecich,

3) producenta lub innej osoby wprowadzającej nawóz na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

2. Wykaz nawozów jest publikowany na stronie internetowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw rolnictwa.”;

9) w art. 8:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Konfekcjonowanie nawozów może odbywać się tylko po uzyskaniu pisemnej zgody producenta nawozu i uzgodnieniu z nim rodzaju opakowań.”,

b) w ust. 2 w pkt 1:

– lit. c otrzymuje brzmienie:

„c) numer pozwolenia w przypadku nawozów, o których mowa w art. 3 ust. 2 lub art. 4a ust. 1,”,

– lit. g otrzymuje brzmienie:

„g) imię i nazwisko oraz miejsce zamieszkania i adres albo nazwę oraz siedzibę i adres:

– producenta – w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

– importera – w przypadku nawozu przywiezionego z terytorium państw trzecich,

– producenta lub innej osoby wprowadzającej nawóz na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej,”;

10) w art. 9 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) szczegółowy zakres badań nawozów oraz wymagania dotyczące opinii, o których mowa w art. 4 ust. 3, umożliwiających stwierdzenie spełnienia warunków niezbędnych do wydania pozwolenia na wprowadzenie nawozu do obrotu,”;

11) w art. 10a ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Minister właściwy do spraw gospodarki wydaje decyzję o odmowie przekazania Komisji Europejskiej i pozostałym państwom członkowskim Unii Europejskiej kopii wniosku, w przypadku gdy nawóz nie spełnia wymagań dla nowego typu nawozu określonych w przepisach Unii Europejskiej w sprawie nawozów.”;

12) w art. 11 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Stosuje się wyłącznie nawozy, o których mowa w art. 3 ust. 1–3, art. 4a ust. 1 oraz w przepisach Unii Europejskiej w sprawie nawozów.”;

13) *⁾

14) art. 20a otrzymuje brzmienie:

„Art. 20a. 1. Do zadań okręgowych stacji należy:

1) wykonywanie analiz gleb, roślin, płodów rolnych i leśnych,

2) doradztwo w sprawach nawożenia,

3) wykonywanie badań jakości nawozów,

4) wykonywanie ekspertyz i wydawanie opinii o zasobności gleb, składzie chemicznym roślin i nawozów oraz prawidłowym stosowaniu nawozów,

5) prowadzenie działalności szkoleniowej i informacyjnej w zakresie, o którym mowa w pkt 1–4,

6) tworzenie i prowadzenie bazy danych dotyczących zasobności gleb w azot i fosfor oraz zanieczyszczenia azotanami wód w profilu glebowym do 90 cm pod powierzchnią terenu,

7) wykonywanie innych zadań powierzonych przez Stację.

2. Okręgowe stacje wykonując zadania, o których mowa w ust. 1, pobierają opłaty za:

1) analizy fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne:

a) gleb mineralnych oraz organicznych,

b) ziem i gleb ogrodniczych, podłoży ogrodniczych, pożywek i wody,

c) materiału roślinnego i pasz,

d) nawozów naturalnych, organicznych i organiczno-mineralnych oraz mineralnych,

e) ścieków i osadów ściekowych,

2) badania gleb dla potrzeb doradztwa nawozowego,

3) badania materiału roślinnego dla potrzeb doradztwa rolniczego,

4) prace terenowo-kartograficzne,

5) opracowywanie wyników przeprowadzonych analiz i badań,

6) działalność szkoleniową i informacyjną.

3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do zadań wykonywanych na potrzeby organów administracji rządowej.

4. Opłaty, o których mowa w ust. 2, stanowią dochód budżetu państwa.

5. Do należności pieniężnych z tytułu opłat, o których mowa w ust. 2, stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

6. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość i sposób uiszczania opłat, o których mowa w ust. 2, biorąc pod uwagę koszty ponoszone przez okręgowe stacje, w tym rodzaj wykonanych czynności oraz ich pracochłonność.”;

15) w art. 20e ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Po przeprowadzeniu kontroli wojewódzki inspektor jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, zwany dalej „inspektorem”, może wydać decyzję w sprawie:

1) zakazu wprowadzenia do obrotu nawozów niespełniających wymagań jakościowych,

2) nakazu wycofania z obrotu nawozu niespełniającego wymagań jakościowych,

3) nakazu zniszczenia tego nawozu na koszt posiadacza – w przypadku nieprzydatności nawozu do stosowania w rolnictwie.”;

16) w art. 20g ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska wydaje decyzję o wstrzymaniu prowadzenia chowu lub hodowli, o których mowa w art. 11a ust. 1, w przypadku gdy podmiot prowadzący chów lub hodowlę nie posiada pozytywnie zaopiniowanego planu nawożenia.”;

17) **⁾

18) art. 21 otrzymuje brzmienie:

„Art. 21. 1. Kto wprowadza do obrotu nawozy:

1) oznaczone znakiem „NAWÓZ WE”, niespełniające wymagań jakościowych określonych w przepisach Unii Europejskiej w sprawie nawozów,

2) niezgodnie z warunkami określonymi w art. 3 lub 4a

– jest obowiązany do wycofania ich z obrotu na własny koszt oraz do wniesienia na rachunek urzędu skarbowego, właściwego ze względu na siedzibę albo miejsce zamieszkania osoby wprowadzającej nawóz do obrotu, opłaty sankcyjnej stanowiącej 100 % kwoty należnej za sprzedane nawozy, a w przypadku innej formy zbycia nawozów – 100 % wartości korzyści majątkowej uzyskanej za wprowadzone do obrotu nawozy.

2. Inspektor właściwy ze względu na siedzibę albo miejsce zamieszkania osoby wprowadzającej nawóz do obrotu wydaje decyzję, w której stwierdza wprowadzenie do obrotu nawozu oznaczonego znakiem „NAWÓZ WE” niespełniającego wymagań jakościowych określonych w przepisach Unii Europejskiej w sprawie nawozów lub niezgodnie z warunkami określonymi w art. 3 lub 4a, oraz określa termin jego wycofania z obrotu, ilość wprowadzonego do obrotu nawozu oraz wysokość opłaty sankcyjnej, o której mowa w ust. 1.

3. W przypadku gdy wprowadzający nawóz do obrotu ma siedzibę lub miejsce zamieszkania poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

1) wnosi opłatę sankcyjną, o której mowa w ust. 1, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście,

2) właściwy do wydania decyzji, o której mowa w ust. 2, jest inspektor właściwy dla województwa mazowieckiego.”;

19) w art. 24:

a) w ust. 1:

– w pkt 4:

– – lit. f otrzymuje brzmienie:

„f) instrukcji stosowania nawozu, w przypadku nawozów wymienionych w sekcjach E.1. i E.2. załącznika I do rozporządzenia, o którym mowa w art. 2 pkt 9,”,

– – lit. i otrzymuje brzmienie:

„i) nazwy nawozu, imienia i nazwiska oraz miejsca zamieszkania i adresu albo nazwy oraz siedziby i adresu producenta w rozumieniu przepisów Unii Europejskiej w sprawie nawozów,”,

– pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5) nie wyodrębnia od innych informacji zawartych na etykiecie lub opakowaniu albo w dokumentach towarzyszących, dołączonych do nawozu:

a) informacji dotyczących nazwy handlowej nawozu, w przypadku jej nadania, imienia i nazwiska oraz miejsca zamieszkania i adresu albo nazwy oraz siedziby i adresu producenta w rozumieniu przepisów Unii Europejskiej w sprawie nawozów,

b) instrukcji stosowania i przechowywania nawozu,”,

b) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) konfekcjonuje je bez zgody producenta lub nie uzgadnia z nim rodzaju opakowań,”;

20) w art. 24a pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5) wbrew obowiązkowi nie wycofa nawozu wprowadzonego do obrotu,”.

2. Minister właściwy do spraw rolnictwa wydaje decyzję, w której stwierdza utratę ważności pozwoleń, o których mowa w ust. 1.

3. Nawozy wprowadzone do obrotu na podstawie pozwoleń, o których mowa w ust. 1, mogą pozostawać w obrocie do dnia 31 grudnia 2005 r.

4. Po upływie terminu, o którym mowa w ust. 3, nawóz z obrotu wycofuje:

1) producent – w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2) importer – w przypadku nawozu przywiezionego z terytorium państw trzecich;

3) producent lub inna osoba wprowadzająca nawóz na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – w przypadku nawozu wyprodukowanego na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

Zgodnie z art. 122 ust. 4 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej podpisuję ustawę z pominięciem przepisów uznanych wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 22 września 2005 r. (M. P Nr 56, poz. 770) za niezgodne z Konstytucją oraz z nowym brzmieniem art. 7 stosownie do tego wyroku.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski

*⁾ Pominięto jako niezgodny z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej stosownie do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 22 września 2005 r. sygn. akt Kp 1/05 (M. P. Nr 56, poz. 770).

**⁾ Pominięto jako niezgodny z art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej stosownie do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 22 września 2005 r. sygn. akt Kp 1/05 (M. P. Nr 56, poz. 770).

***⁾ Treść przepisu ustalona stosownie do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 22 września 2005 r. sygn. akt Kp 1/05 (M. P. Nr 56, poz. 770).