Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 65 poz. 598

Na podstawie art. 6g ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 72, poz. 802, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

1) wyroby akcyzowe objęte szczególnym nadzorem podatkowym;

2) zakres i sposób wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego w stosunku do poszczególnych wyrobów podlegających temu nadzorowi oraz przy oznaczaniu wyrobów znakami akcyzy;

3) sposób wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego w zakresie urządzania gier w kasynach gry oraz na automatach i na automatach o niskich wygranych;

4) sposób wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego w stosunku do poszczególnych biokomponentów;

5) tryb dokonywania i zakres zgłoszeń związanych z wykonywaniem działalności podlegającej szczególnemu nadzorowi podatkowemu;

6) szczegółowy zakres i tryb nakładania zabezpieczeń urzędowych oraz rodzaje i formy tych zabezpieczeń;

7) szczegółowy zakres przygotowywania oraz oznaczania pomieszczeń, urządzeń i naczyń;

8) szczegółowy zakres i sposób przeprowadzenia urzędowego sprawdzenia podmiotów podlegających szczególnemu nadzorowi podatkowemu;

9) zakres i sposób sprawowania stałego nadzoru, a także sposób przeprowadzania kontroli doraźnych i okresowych;

10) szczegółowe zasady i tryb pobierania próbek wyrobów;

11) tryb niszczenia wyrobów objętych szczególnym nadzorem podatkowym w przypadku stwierdzenia ich nieprzydatności do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia;

12) szczegółowe zasady i warunki przyjmowania, magazynowania, wydawania i przewożenia wyrobów objętych szczególnym nadzorem podatkowym;

13) wzór upoważnienia pracownika szczególnego nadzoru podatkowego;

14) rodzaje prowadzonej dokumentacji, jej wzory, a także szczegółowy sposób jej przygotowania i prowadzenia.

1) podmiot – rozumie się osobę prawną, jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej lub osobę fizyczną prowadzącą działalność podlegającą szczególnemu nadzorowi podatkowemu;

2) wyrób – rozumie się wyrób gotowy luzem lub w opakowaniach jednostkowych, półprodukt w toku produkcji, produkt uboczny lub odpadowy, a także surowiec;

3) komórka stałego nadzoru – rozumie się komórkę organizacyjną utworzoną przez właściwego naczelnika urzędu celnego na terenie podmiotu podlegającego szczególnemu nadzorowi podatkowemu w celu wykonywania czynności kontrolnych w ramach tego nadzoru;

4) przesyłka – rozumie się określoną ilość wyrobów wysłanych do tego samego odbiorcy, tego samego dnia i na podstawie jednego dokumentu przewozu; przesyłkę stanowi także określona partia wyrobu przesłana do odbiorcy rurociągiem.

1) alkohol etylowy, oznaczony symbolem PKWiU 15.92 oraz kodem CN 2207;

2) napoje alkoholowe destylowane, oznaczone symbolem PKWiU 15.91 oraz kodem CN 2208, zwane dalej „napojami spirytusowymi” oraz ich półprodukty;

3) piwo otrzymywane ze słodu, oznaczone symbolem PKWiU 15.96.10-00 oraz kodem CN 2203 00, zwane dalej „piwem”, napoje alkoholowe będące mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których rzeczywista zawartość alkoholu przekracza 0,5 % objętości, oznaczone symbolem PKWiU ex 15.94.10 oraz kodem CN ex2206 00;

4) wino gronowe, oznaczone symbolem PKWiU 15.93 oraz kodem CN 2204, napoje fermentowane (np. jabłecznik, wino z gruszek, miód pitny) pozostałe; mieszane napoje zawierające alkohol, oznaczone symbolem PKWiU 15.94.10 oraz kodem CN 2206 00, wermut gronowy i inne wina ze świeżych winogron przyprawione roślinami lub substancjami aromatycznymi, oznaczone symbolem PKWiU 15.95.10 oraz kodem CN 2205, zwane dalej „wyrobami winiarskimi”;

5) owoce pozostałe zakonserwowane, zawierające w swym składzie alkohol etylowy, oznaczone symbolem PKWiU ex15.33.25 oraz kodem CN ex2008, pozostałe napoje alkoholowe o zawartości alkoholu powyżej 1,2 % objętości bez względu na symbol PKWiU i kod CN, zwane dalej „napojami alkoholowymi”;

6) cygara, również z obciętymi końcami, cygaretki i papierosy z tytoniu lub namiastek tytoniu, oznaczone symbolem PKWiU 16.00.11 oraz kodem CN 2402, tytoń do palenia, oznaczony symbolem PKWiU 16.00.12-30 oraz kodem CN 2403 10, zwane dalej „wyrobami tytoniowymi”;

7) produkty rafinacji ropy naftowej, takie jak:

a) benzol, oznaczony symbolem PKWiU 24.14.73-20 oraz kodem CN 2707 10,

b) toluole stosowane jako paliwa napędowe lub do ogrzewania, oznaczone symbolem PKWiU 24.14.73-30.1 oraz toluole do innych celów, oznaczone symbolem PKWiU 24.14.73-30.2 sklasyfikowane w pozycji CN 2707 20,

c) ksylole stosowane jako paliwa napędowe lub do ogrzewania, oznaczone symbolem PKWiU 24.14.73-30.3 oraz ksylole do innych celów, oznaczone symbolem PKWiU 24.14.73-30.4 sklasyfikowane w pozycji CN 2707 30,

d) mieszaniny węglowodorów aromatycznych pozostałe, oznaczone symbolem PKWiU 24.14.73-40.3 sklasyfikowane w pozycji CN 2707 50,

e) benzyna silnikowa, w tym lotnicza, oznaczona symbolem PKWiU 23.20.11, oleje lekkie pozostałe otrzymane z przerobu ropy naftowej oraz lekkie produkty przerobu, gdzie indziej niesklasyfikowane, oznaczone symbolem PKWiU 23.20.13, objęte kodami CN od 2710 11 do 2710 11 59 i CN 2710 11 90,

f) paliwo typu ciężkiej benzyny do silników odrzutowych, oznaczone symbolem PKWiU 23.20.12 oraz kodem CN 2710 11 70,

g) nafta (w tym do silników odrzutowych), oznaczona symbolem PKWiU 23.20.14, objęta kodami CN od 2710 19 21 do 2710 19 29,

h) oleje napędowe, oznaczone symbolem PKWiU 23.20.15 oraz oleje średnie pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane, oznaczone symbolem PKWiU 23.20.16, objęte kodami CN od 2710 19 31 do 2710 19 49, zwane dalej „olejami napędowymi”,

i) oleje opałowe, gdzie indziej niesklasyfikowane, oznaczone symbolem PKWiU 23.20.17, objęte kodami CN od 2710 19 51 do 2710 19 69, zwane dalej „olejami opałowymi”,

j) propan i butan, skroplone, oznaczone symbolem PKWiU 23.20.21 oraz etylen, propylen, butylen, butadien i pozostałe gazy pochodzenia naftowego i węglowodory gazowe, poza gazem ziemnym, oznaczone symbolem PKWiU 23.20.22, objęte pozycją CN 2711, z wyjątkiem kodów CN 2711 11 00, 2711 21 00 oraz 2711 29 00,

k) węglowodory acykliczne nasycone, oznaczone symbolem PKWiU 24.14.11-20 oraz kodem CN 2901 10,

l) benzen, oznaczony symbolem PKWiU 24.14.12-23 oraz kodem CN 2902 20,

m) toluen, oznaczony symbolem PKWiU 24.14.12-25 oraz kodem CN 2902 30,

n) o-ksylen, oznaczony symbolem PKWiU 24.14.12-43 oraz kodem CN 2902 41,

o) p-ksylen, oznaczony symbolem PKWiU 24.14.12-45.00 oraz kodem CN 2902 43,

p) m-ksylen, oznaczony symbolem PKWiU 24.14.12-47.10 oraz kodem CN 2902 42,

q) mieszaniny izomerów ksylenu, oznaczone symbolem PKWiU 24.14.12-47.2 oraz kodem CN 2902 44;

8) oleje opałowe i oleje napędowe, w zakresie zawartości w nich nieusuwalnego znacznika oraz czerwonego barwnika, których dodatek określają przepisy wydane na podstawie art. 66 ust. 2 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257), zwanej dalej „ustawą”;

9) wyroby, w odniesieniu do których na podstawie przepisów działu IV ustawy, został wprowadzony obowiązek oznaczania znakami akcyzy.

2. Przepis ust. 1 pkt 1 nie ma zastosowania do alkoholu etylowego skażonego benzoesanem denatonium (Bitrex) w ilości nie mniejszej niż 1 g/100 dm³ alkoholu etylowego 100 % vol, zabarwionego na fioletowo przez dodanie czystego fioletu krystalicznego w ilości nie mniejszej niż 160 mg/100 dm³ alkoholu etylowego 100 % vol, w opakowaniach jednostkowych o pojemności do 1 litra.

2. Właściwy naczelnik urzędu celnego może objąć stałym nadzorem podmioty niewymienione w ust. 1, jeżeli przerabiają, zużywają lub magazynują alkohol etylowy w ilości przekraczającej rocznie 20 000 dm³ alkoholu etylowego 100 % vol.

2. Podmiot jest obowiązany przesłać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego co najmniej na 3 dni przed zamierzonym wytwarzaniem, odzyskiwaniem, oczyszczaniem lub odwadnianiem alkoholu etylowego pisemne zgłoszenie, podając:

1) ilość i rodzaj surowców lub innych produktów, z których alkohol etylowy ma być wytworzony lub odzyskany;

2) miejsce i czas trwania czynności;

3) przewidywaną ilość alkoholu etylowego oraz sposób ustalenia tej ilości.

3. Podmiot, w którym jest sprawowany stały nadzór, zawiadamia o czynnościach, o których mowa w ust. 1, komórkę tego nadzoru na dzień przed rozpoczęciem tych czynności.

4. Przy czynnościach, o których mowa w ust. 1, obecność pracownika szczególnego nadzoru podatkowego nie jest wymagana, jeżeli zabezpieczenia urzędowe, o których mowa w § 47 ust. 1 pkt 1, nałożone na pomieszczenia, urządzenia, aparaturę, zbiorniki i pojemniki wykluczają dostęp do alkoholu etylowego lub jego par przed ustaleniem ilości uzyskanego alkoholu etylowego.

5. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do jednostek naukowych, kontrolnych i doświadczalnych oraz samodzielnych laboratoriów naukowych i doświadczalnych, w których w ciągu roku łączna ilość uzyskanego alkoholu etylowego nie przekracza 300 dm³ alkoholu etylowego 100 % vol.

6. Przepisy ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do gorzelni, w której wytwarza się alkohol etylowy surowy w wyniku destylacji odfermentowanych zacierów lub brzeczki, sporządzonych z surowców skrobiowo-cukrowych, zwanej dalej „gorzelnią rolniczą”.

2. Podmiot przesyła właściwemu naczelnikowi urzędu celnego co najmniej na 3 dni, a w przypadku sprawowania stałego nadzoru – komórce tego nadzoru na dzień przed zamierzonym skażaniem alkoholu etylowego, pisemne zgłoszenie zawierające następujące dane:

1) datę zamierzonego skażania, nazwę pomieszczenia oraz rodzaj naczyń, które będą użyte do przeprowadzenia skażania;

2) objętość alkoholu etylowego wyrażoną w dm³ alkoholu etylowego 100 % vol przeznaczonego do skażania oraz nazwy przewidzianych środków skażających;

3) stwierdzenie, że środki skażające, które mają być użyte, zostały zbadane w celu ich identyfikacji.

3. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 2, nie jest wymagane, jeżeli podmiot zawiadomi pisemnie pracownika szczególnego nadzoru podatkowego obecnego przy skażaniu o następnym terminie zamierzonego skażania i jego warunkach.

4. Jeżeli skażanie alkoholu etylowego odbywa się w określonych terminach i w niezmienionych warunkach, zgłoszenia, o którym mowa w ust. 2, podmiot dokonuje jednorazowo przed pierwszym skażaniem.

5. Na naczyniach, w których jest przechowywany alkohol etylowy oraz środki skażające, powinny być umieszczone napisy wskazujące rodzaj alkoholu etylowego oraz nazwy środków skażających, a jeżeli naczyniami tymi są beczki – także ich numery oraz tary.

2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do podmiotów wymienionych w § 51 ust. 2 pkt 1.

3. Podmiot zawiadamia właściwego naczelnika urzędu celnego co najmniej na 3 dni przed zamierzonym pobraniem alkoholu etylowego z magazynu, podając rodzaj i ilości alkoholu etylowego, jakie zamierza zużyć lub przerobić.

4. Do zawiadomienia, o którym mowa w ust. 3, stosuje się odpowiednio przepis § 8 ust. 3 i 4.

1) obrotu alkoholem etylowym i jego skażenia – według wzoru stanowiącego załącznik nr 3 do rozporządzenia;

2) przerobu alkoholu etylowego na ocet – według wzoru stanowiącego załącznik nr 4 do rozporządzenia.

2. W razie otrzymywania alkoholu etylowego powstałego w wyniku oczyszczania podmiot prowadzi księgę kontroli alkoholu etylowego powrotnego według wzoru stanowiącego załącznik nr 5 do rozporządzenia.

3. Podmiot prowadzący działalność w zakresie wytwarzania, odzyskiwania, rektyfikacji, odwadniania i rozlewu alkoholu etylowego oraz wytwarzania i rozlewu napojów spirytusowych prowadzi odpowiednio księgi kontroli:

1) obrotu alkoholem etylowym w magazynie – według wzoru stanowiącego załącznik nr 6 do rozporządzenia;

2) rektyfikacji i odwadniania alkoholu etylowego – według wzoru stanowiącego załącznik nr 7 do rozporządzenia;

3) produkcji i rozlewu napojów spirytusowych – według wzoru stanowiącego załącznik nr 8 do rozporządzenia.

4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się do wytwarzania alkoholu etylowego w gorzelniach rolniczych.

2. System zamkniętego magazynu polega na:

1) nałożeniu zabezpieczeń urzędowych, o których mowa w § 47 ust. 1 pkt 1, na urządzenia produkcyjne i magazynowe alkoholu etylowego, w celu wyeliminowania dostępu do alkoholu etylowego i jego par oraz flegmy spirytusowej;

2) określaniu dobowej ilości wyprodukowanego alkoholu etylowego na podstawie wskazań licznika objętości;

3) wydawaniu alkoholu etylowego z magazynu oraz napełnianiu alkoholem etylowym naczyń służących do transportu tylko w obecności pracowników szczególnego nadzoru podatkowego.

2. Za rozpoczęcie produkcji alkoholu etylowego w gorzelni rolniczej uważa się czynności techniczno-technologiczne, począwszy od dodania drożdży do zacieru słodkiego.

3. Gorzelnia rolnicza przesyła właściwemu naczelnikowi urzędu celnego, co najmniej na 3 dni przed rozpoczęciem produkcji alkoholu etylowego, zgłoszenie o zamierzonej produkcji alkoholu etylowego, sporządzone według wzoru stanowiącego załącznik nr 9 do rozporządzenia.

4. Zmiany w produkcji alkoholu etylowego w gorzelni rolniczej, wynikające ze zmian ilości zacierów w czasie procesu fermentacji, jak również zmian surowców, wymagają ponownego zgłoszenia o zamierzonej produkcji alkoholu etylowego. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.

5. Przebieg produkcji alkoholu etylowego w gorzelni rolniczej należy odnotowywać w księdze kontroli produkcji i rozchodu alkoholu etylowego, prowadzonej według wzoru stanowiącego załącznik nr 10 do rozporządzenia. W księdze tej odnotowuje się też zmiany w produkcji alkoholu etylowego niewymagające ponownego zgłoszenia o zamierzonej produkcji alkoholu etylowego oraz wyniki codziennej obserwacji stanu naczynia przelewowego w szafce stągwi oraz posadzki pomieszczeń magazynowych alkoholu etylowego.

2. Każdy przypadek wystąpienia usterek, o których mowa w ust. 1, podmiot powinien odnotować w księdze kontroli produkcji i rozchodu alkoholu etylowego, zamieszczając datę, godzinę i stan licznika objętości.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się także w razie wycieku alkoholu etylowego spowodowanego awarią urządzeń lub klęską żywiołową, przy czym podmiot jest obowiązany natychmiast przerwać odpęd alkoholu etylowego i podjąć niezbędne czynności przeciwdziałające zwiększaniu się strat.

2. Stan alkoholu etylowego stwierdzony w magazynie przed i po jego wydaniu, pracownicy szczególnego nadzoru podatkowego wpisują do księgi rewizyjnej magazynu alkoholu etylowego, prowadzonej według wzoru stanowiącego załącznik nr 11 do rozporządzenia.

3. Z czynności związanych z nalewem alkoholu etylowego do naczyń służących do transportu sporządza się protokół według wzoru stanowiącego załącznik nr 12 do rozporządzenia.

4. W przypadku skażania alkoholu etylowego w gorzelni rolniczej stosuje się odpowiednio przepisy § 8.

2. Podmiot jest obowiązany co najmniej na 3 dni przed rozpoczęciem procesów produkcyjnych przesłać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego, a w przypadku sprawowania stałego nadzoru – komórce tego nadzoru na dzień przed ich rozpoczęciem, wykaz terminów warek piwa na następny okres.

3. Zmiany w ustalonym wykazie, o którym mowa w ust. 2, powinny być odnotowane w odpisie tego wykazu oraz niezwłocznie zgłoszone właściwemu naczelnikowi urzędu celnego, a w przypadku sprawowania stałego nadzoru – komórce tego nadzoru.

1) dokumencie przebiegu gotowania warki, sporządzonym według wzoru stanowiącego załącznik nr 13 do rozporządzenia;

2) księdze kontroli przychodu i rozchodu piwa, prowadzonej według wzoru stanowiącego załącznik nr 14 do rozporządzenia.

2. Zmiany w zgłoszeniu lub wykazie, o których mowa w ust. 1, podmiot odnotowuje w zgłoszeniu lub odpisie wykazu i niezwłocznie zgłasza właściwemu naczelnikowi urzędu celnego, a w przypadku sprawowania stałego nadzoru – komórce tego nadzoru.

3. Zgłoszenie lub wykaz, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać następujące dane:

1) określenie rodzaju napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, które mają być produkowane;

2) datę i godzinę rozpoczęcia procesu wytwarzania oraz przekazania tych napojów do magazynu;

3) ilość i rodzaj surowców użytych do produkcji napojów;

4) przewidywaną ilość napojów oraz sposób ustalenia ich ilości.

4. Czynności produkcyjne w zakresie procesu wytwarzania napojów, a także przekazywania ich do magazynu odnotowuje się w prowadzonej przez podmiot dokumentacji produkcyjnej i magazynowej.

2. Podmiot jest obowiązany przesłać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego, co najmniej na 3 dni przed rozpoczęciem procesów produkcyjnych, a w przypadku sprawowania stałego nadzoru – komórce tego nadzoru na dzień przed ich rozpoczęciem, zgłoszenie procesów technologicznych lub wykaz terminów procesów produkcyjnych.

3. Zmiany w zgłoszeniu lub wykazie, o których mowa w ust. 2, podmiot odnotowuje w zgłoszeniu lub odpisie wykazu i niezwłocznie zgłasza właściwemu naczelnikowi urzędu celnego lub komórce stałego nadzoru.

4. Zgłoszenie lub wykaz, o których mowa w ust. 2, powinny zawierać następujące dane:

1) określenie wyrobu winiarskiego, który ma być produkowany;

2) datę i godzinę rozpoczęcia procesu wytwarzania, w tym nastawu, kupażu, przekazania wyrobu winiarskiego z magazynu do przerobu;

3) ilość i rodzaj surowców oraz dodatków użytych do produkcji;

4) numery i pojemność naczyń, w których będzie przeprowadzona fermentacja;

5) datę i godzinę rozpoczęcia obciągu wyrobu po ukończeniu fermentacji;

6) ilość i rodzaj wyrobu podlegającego dosładzaniu, doprawianiu, alkoholizowaniu oraz kupażowaniu, a także datę tych czynności.

1) metryczce nastawu, sporządzonej według wzoru stanowiącego załącznik nr 15 do rozporządzenia;

2) karcie kupażu lub wytwarzania wyrobu winiarskiego albo napoju alkoholowego, sporządzonej według wzoru stanowiącego załącznik nr 16 do rozporządzenia;

3) księdze kontroli rozlewu wyrobów winiarskich, prowadzonej według wzoru stanowiącego załącznik nr 17 do rozporządzenia.

2. Podmiot wytwarzający wyroby tytoniowe jest obowiązany co najmniej na 3 dni przed rozpoczęciem procesów produkcyjnych przesłać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego, a w przypadku sprawowania stałego nadzoru – komórce tego nadzoru na dzień przed ich rozpoczęciem – wykaz terminów procesów produkcyjnych.

3. Zmiany w wykazie, o którym mowa w ust. 2, podmiot odnotowuje w odpisie tego wykazu i niezwłocznie zgłasza właściwemu naczelnikowi urzędu celnego, a w przypadku sprawowania stałego nadzoru – komórce tego nadzoru.

4. Wykaz, o którym mowa w ust. 2, powinien zawierać następujące dane:

1) określenie rodzaju wyrobu, który ma być produkowany;

2) datę i godzinę rozpoczęcia procesu wytwarzania oraz przekazania wyrobów do magazynu;

3) przewidywaną ilość wyrobów, które zostaną wyprodukowane.

2. Podmiot wytwarzający wyroby naftowe jest obowiązany przesłać komórce stałego nadzoru zgłoszenie procesów technologicznych lub wykaz terminów procesów produkcyjnych – co najmniej na dzień przed rozpoczęciem tych procesów.

3. Zmiany w zgłoszeniu lub wykazie, o których mowa w ust. 2, podmiot odnotowuje w zgłoszeniu lub odpisie wykazu i niezwłocznie zgłasza komórce stałego nadzoru.

4. Zgłoszenie lub wykaz, o których mowa w ust. 2, powinny zawierać następujące dane:

1) określenie rodzaju wyrobów naftowych, które mają być produkowane;

2) datę i godzinę rozpoczęcia procesu wytwarzania oraz przekazania wyrobów naftowych do magazynu;

3) ilość i rodzaj surowców użytych do produkcji wyrobów naftowych;

4) przewidywaną ilość wyprodukowanych wyrobów naftowych oraz sposób ustalenia ich ilości.

5. Czynności produkcyjne w zakresie procesu wytwarzania wyrobów naftowych, a także przekazywania ich do magazynu, odnotowuje się w prowadzonej przez podmiot dokumentacji produkcyjnej i magazynowej.

1) nazwę, adres podmiotu, numer atestu oraz datę jego wystawienia;

2) imię i nazwisko oraz podpis przedstawiciela podmiotu wystawiającego atest;

3) nazwę i adres odbiorcy;

4) stwierdzoną przez podmiot ilość oleju opałowego lub napędowego, przeznaczonych na cele opałowe, oraz rodzaj i numery naczyń użytych do jego przewozu;

5) zawartość nieusuwalnego znacznika oraz czerwonego barwnika dodanego do oleju opałowego lub napędowego, przeznaczonych na cele opałowe, w mg/l oleju, których dodatek określają przepisy wydane na podstawie art. 66 ust. 2 ustawy.

2. Atest, o którym mowa w ust. 1, jest odnotowywany w prowadzonym przez podmiot rejestrze wydanych atestów.

2. Pobieranie próbek do badania, o którym mowa w ust. 1, odbywa się zgodnie z wymogami określonymi w § 55.

3. Badanie próbek jest dokonywane przez pracowników szczególnego nadzoru podatkowego lub – na wniosek właściwego naczelnika urzędu celnego albo podmiotu – przez akredytowane laboratorium właściwe dla tego rodzaju analiz.

4. W przypadku wystąpienia z wnioskiem, o którym mowa w ust. 3, stosuje się odpowiednio przepis § 56; druga próbka oleju jest przechowywana przez właściwego naczelnika urzędu celnego, a trzecia – przez podmiot.

5. Z czynności badania, o którym mowa w ust. 1, sporządza się protokół co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje podmiot.

2. Oznaczanie wyrobów znakami akcyzy odbywa się w obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego.

3. Podmiot jest obowiązany przesłać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego co najmniej na 3 dni przed zamierzonym oznaczaniem wyrobów, a w przypadku sprawowania stałego nadzoru – komórce tego nadzoru na dzień przed zamierzonym oznaczaniem, pisemne zgłoszenie, podając ilość i rodzaj wyrobów, rodzaj opakowań jednostkowych oraz miejsce przeprowadzenia tych czynności.

4. Przepisów ust. 2 i 3 nie stosuje się do wyrobów:

1) od których został już uiszczony należny podatek akcyzowy, ponownie rozlanych lub rozważonych w inne opakowania jednostkowe w miejscu ich sprzedaży detalicznej;

2) importowanych, jeżeli oznaczanie ich znakami akcyzy następuje poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w wolnym obszarze celnym, w składzie wolnocłowym bądź w składzie celnym.

5. Właściwy naczelnik urzędu celnego może objąć stałym nadzorem, w zakresie oznaczania wyrobów znakami akcyzy, podmioty dokonujące ich pakowania, przepakowywania, rozważania i rozlewania oraz ponownego rozważania i rozlewania.

2. W razie stwierdzenia wystąpienia wad fizycznych znaków akcyzy posiadanych przez podmiot, sporządza on protokół określający ilość i rodzaj wadliwych znaków, serię, numer ewidencyjny i datę ich wytworzenia, a także występujące wady. W podmiotach, w których jest sprawowany stały nadzór, protokół podpisuje również pracownik szczególnego nadzoru podatkowego.

2. Kasowanie lub zdjęcie znaków akcyzy odbywa się w obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego. Z czynności kasowania lub zdjęcia znaków akcyzy podmiot sporządza protokół, który podpisuje również obecny przy kasowaniu lub zdjęciu pracownik szczególnego nadzoru podatkowego.

2. Właściwy naczelnik urzędu celnego może objąć stałym nadzorem salony gier na automatach.

2. W kasynach gry zabezpieczenia urzędowe, o których mowa w § 47 ust. 1 pkt 1, są nakładane na:

1) stoły do gier – równocześnie z ich otwarciem lub po ich zamknięciu;

2) automaty – przed rozpoczęciem gier lub po ich zakończeniu.

3. W przypadku objęcia stałym nadzorem salonów gier na automatach stosuje się odpowiednio przepis ust. 2 pkt 2.

2. W kasynach gry podmiot:

1) sporządza raport dzienny wpłat, wypłat i rezultatów gier w kasynie gry według wzoru stanowiącego załącznik nr 18 do rozporządzenia, co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden przekazuje komórce stałego nadzoru;

2) prowadzi księgę kontroli obrotu żetonami i pieniądzem gotówkowym w kasynie gry, według wzoru stanowiącego załącznik nr 19 do rozporządzenia.

3. Raport dzienny, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, podpisuje również pracownik szczególnego nadzoru podatkowego.

4. W kasynach gry pracownik szczególnego nadzoru podatkowego podpisuje również sporządzone przez podmiot:

1) raporty dzienne kasy;

2) dokumenty dotyczące wszystkich operacji żetonowo-gotówkowych dokonywanych między kasą a stołami do gier i między kasą a automatami;

3) dokumenty rejestrujące odczyty liczników zamontowanych na urządzeniach do gier;

4) bilans żetonów;

5) zestawienie rezultatów gier, z wyodrębnieniem poszczególnych stołów, automatów i urządzeń realizujących wygrane zakumulowane.

2. W salonach gier na automatach podmiot:

1) sporządza raport dzienny wpłat, wypłat i rezultatów gier według wzoru stanowiącego załącznik nr 20 do rozporządzenia, co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden niezwłocznie przesyła właściwemu naczelnikowi urzędu celnego, a w przypadku sprawowania stałego nadzoru – komórce tego nadzoru;

2) prowadzi księgę kontroli obrotu żetonami i pieniądzem gotówkowym w salonie gier na automatach, według wzoru stanowiącego załącznik nr 21 do rozporządzenia.

3. W przypadku objęcia stałym nadzorem raport dzienny, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, podpisuje również pracownik szczególnego nadzoru podatkowego.

4. W salonach gier na automatach, które objęto stałym nadzorem, pracownik szczególnego nadzoru podatkowego podpisuje również sporządzane przez podmiot:

1) dokumenty rejestrujące wskazania liczników automatów na koniec dnia;

2) dokumenty dotyczące wszystkich operacji żetonowo-gotówkowych między kasą a automatami;

3) bilans żetonów;

4) raport dzienny kasy i zestawienia rezultatów, z wyodrębnieniem każdego automatu i urządzeń realizujących wygrane zakumulowane.

2. Podmiot urządzający gry na automatach o niskich wygranych sporządza odrębnie dla każdego obszaru, na którym podmiot urządza gry, objętego terytorialnym zasięgiem działania właściwego naczelnika urzędu celnego, za okresy miesięczne, informację o osiągniętych przychodach, według wzoru stanowiącego załącznik nr 23 do rozporządzenia.

3. Informację, o której mowa w ust. 2, podmiot sporządza co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden niezwłocznie przesyła właściwemu naczelnikowi urzędu celnego.

2. Podmiot wytwarzający estry metylowe lub estry etylowe wyższych kwasów tłuszczowych jest obowiązany przesłać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego co najmniej na 3 dni przed rozpoczęciem procesów produkcyjnych, a w przypadku sprawowania stałego nadzoru – komórce tego nadzoru na dzień przed ich rozpoczęciem, zgłoszenie procesów technologicznych lub wykaz terminów procesów produkcyjnych.

3. Zmiany w zgłoszeniu lub wykazie, o których mowa w ust. 2, podmiot odnotowuje w zgłoszeniu lub odpisie wykazu i niezwłocznie zgłasza właściwemu naczelnikowi urzędu celnego lub komórce stałego nadzoru.

4. Zgłoszenie lub wykaz, o których mowa w ust. 2, powinny zawierać następujące dane:

1) określenie rodzaju estrów, które mają być produkowane;

2) datę i godzinę rozpoczęcia procesu wytwarzania oraz przekazania estrów do magazynu;

3) ilość i rodzaj surowców użytych do produkcji estrów;

4) przewidywaną ilość estrów oraz sposób ustalenia ich ilości.

5. Czynności produkcyjne w zakresie procesu wytwarzania estrów, a także przekazywania estrów do magazynu odnotowuje się w prowadzonej przez podmiot dokumentacji produkcyjnej i magazynowej.

2. Podmiot wytwarzający eter etylo-tert-butylowy lub eter etylo-tert-amylowy jest obowiązany przesłać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego co najmniej na 3 dni przed zamierzonym rozpoczęciem procesów produkcyjnych, a w przypadku sprawowania stałego nadzoru – komórce tego nadzoru na dzień przed ich rozpoczęciem, pisemne zgłoszenie procesów technologicznych lub wykaz terminów procesów produkcyjnych.

3. Zmiany w zgłoszeniu lub wykazie, o których mowa w ust. 2, podmiot odnotowuje w zgłoszeniu lub odpisie wykazu i niezwłocznie zgłasza właściwemu naczelnikowi urzędu celnego lub komórce stałego nadzoru.

4. Zgłoszenie lub wykaz, o których mowa w ust. 2, powinny zawierać następujące dane:

1) określenie rodzaju eteru, który ma być produkowany;

2) datę i godzinę rozpoczęcia procesu wytwarzania oraz przekazania eteru do magazynu;

3) ilość użytego alkoholu etylowego odwodnionego oraz ilość i rodzaj pozostałych surowców użytych do produkcji eteru;

4) przewidywaną ilość eteru oraz sposób ustalenia jego ilości.

5. Czynności produkcyjne w zakresie procesu wytwarzania eteru, a także przekazywania eteru do magazynu odnotowuje się w prowadzonej przez podmiot dokumentacji produkcyjnej i magazynowej.

2. W przypadku zużycia eteru etylo-tert-butylowego lub eteru etylo-tert-amylowego do produkcji paliw ciekłych lub biopaliw ciekłych, określonych w odrębnych przepisach, ilość zużytego eteru należy podać również w przeliczeniu na bioetanol zawarty w eterze etylo-tert-butylowym lub eterze etylo-tert-amylowym.

1) pomieszczeń, urządzeń, aparatów, zbiorników, rurociągów, środków transportu, naczyń, próbek – stosuje się nałożenie plomb, pieczęci lub innych znaków urzędowych w celu uniemożliwienia dostępu do ich wnętrz bez uszkodzenia stanu zabezpieczenia urzędowego;

2) ksiąg i dokumentów – stosuje się ich opieczętowanie w celu urzędowego uwierzytelnienia.

2. Plomby ołowiane bądź z innych materiałów, pieczęcie lub inne znaki urzędowe są nakładane bezpośrednio lub z użyciem cięgien spinających: szpagatu z drucikiem, drutu lub żyłki syntetycznej z nawiniętą na nie spiralą metalową lub podobnym dwuskładnikowym elementem.

3. Na plombach, pieczęciach lub innych znakach urzędowych umieszcza się znaki odcisków, którymi są wizerunek godła państwa oraz ustalone oznaczenia literowe, cyfrowe bądź symbole.

4. Nałożenie zabezpieczeń urzędowych oraz ich zdjęcie, z zastrzeżeniem § 60 ust. 2 i 9, odnotowuje się w protokole czynności kontrolnych oraz w spisie zabezpieczeń urzędowych, prowadzonym według wzoru stanowiącego załącznik nr 25 do rozporządzenia, który opieczętowuje właściwy naczelnik urzędu celnego.

5. Znaki odcisków, o których mowa w ust. 3, odnotowuje się również w protokole czynności kontrolnych oraz w spisie zabezpieczeń urzędowych.

1) szkic sytuacyjny, skrócony opis pomieszczeń oraz wykaz, nazwy i numerację znajdujących się w tych pomieszczeniach urządzeń, aparatów, przyrządów pomiarowych, a dla zbiorników, pojemników i naczyń – ich pojemność;

2) wykaz przyrządów pomiarowych, z podaniem ich przeznaczenia i numeracji oraz zakresu pomiarowego;

3) opis procesu technologicznego i postępowania technicznego oraz instrukcje obiegu dokumentacji produkcyjnej i magazynowej, a także dotyczące przeprowadzania inwentaryzacji wyrobów, a w przypadku kasyn gry, salonów gier na automatach i punktów gier na automatach o niskich wygranych – instrukcję obiegu dokumentacji dotyczącej wszystkich operacji żetonowo-gotówko-wych i regulaminy gier;

4) wykaz pracowników podmiotu odpowiedzialnych za wykonywanie powierzonych im obowiązków w zakresie objętym szczególnym nadzorem podatkowym;

5) kopię koncesji lub zezwolenia na wykonywanie działalności gospodarczej, kopię zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego, aktualny odpis z rejestru przedsiębiorców lub aktualne zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej.

2. W czasie urzędowego sprawdzenia pracownicy szczególnego nadzoru podatkowego sprawdzają prawidłowość:

1) oznaczenia w sposób trwały i w widocznym miejscu:

a) pomieszczeń – odpowiednimi napisami określającymi ich przeznaczenie,

b) urządzeń, aparatów oraz przyrządów pomiarowych – numerami, a w przypadku gdy służą one do pomiaru ilości wyrobów – również napisami określającymi ich zakres pomiarowy;

2) wymaganych dowodów legalizacji oraz ich ważność – w przypadku przyrządów pomiarowych podlegających legalizacji;

3) zaopatrzenia zbiorników w urządzenia umożliwiające określenie ilości znajdujących się w nich cieczy.

3. W czasie urzędowego sprawdzenia w gorzelni rolniczej pracownicy szczególnego nadzoru podatkowego badają także stan techniczny aparatu destylacyjnego oraz sprawdzają i włączają licznik objętości do określania ilości alkoholu etylowego.

4. Podczas urzędowego sprawdzenia podmiotu pracownicy szczególnego nadzoru podatkowego nakładają w razie potrzeby zabezpieczenia urzędowe, o których mowa w § 47 ust. 1, w celu skutecznego wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego.

5. Z czynności sprawdzających, o których mowa w ust. 2 i 3, sporządza się protokół w dwóch egzemplarzach, z tym że z czynności badania stanu technicznego aparatu destylacyjnego sporządza się odrębny protokół, według wzoru stanowiącego załącznik nr 27 do rozporządzenia. Protokół urzędowego sprawdzenia wraz ze zgłoszeniem i dołączonymi dokumentami stanowi akta weryfikacyjne podmiotu.

6. W przypadku ustalenia, że podmiot zapewnił warunki i środki do sprawnego przeprowadzenia czynności kontrolnych w ramach szczególnego nadzoru podatkowego, właściwy naczelnik urzędu celnego zatwierdza akta weryfikacyjne podmiotu. Jeden egzemplarz akt weryfikacyjnych pozostaje u właściwego naczelnika urzędu celnego, a drugi otrzymuje podmiot.

7. W przypadku stwierdzenia braku warunków i środków do przeprowadzenia czynności związanych z urzędowym sprawdzeniem podmiotu lub do wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego, właściwy naczelnik urzędu celnego wyznacza termin ponownego przeprowadzenia urzędowego sprawdzenia.

2. W zakresie wprowadzonych zmian jest przeprowadzane dodatkowe urzędowe sprawdzenie, do którego stosuje się odpowiednio przepis § 49.

3. W przypadku wprowadzenia zmian, o których mowa w ust. 1, w salonach gier na automatach i w punktach gier na automatach o niskich wygranych nie przeprowadza się dodatkowego urzędowego sprawdzenia. Zawiadomienie o zmianach w stosunku do stanu stwierdzonego w protokole urzędowego sprawdzenia wraz z załączonymi dokumentami jest dołączane do akt weryfikacyjnych podmiotu.

2. W podmiotach, które:

1) są jednostką naukową, doświadczalną, szkołą, samodzielnym laboratorium, szpitalem, jednostką opieki zdrowotnej lub apteką zużywającą lub przerabiającą w ciągu roku alkohol etylowy w ilości do 3000 dm³ alkoholu etylowego 100 % vol w stanie nieskażonym oraz do 20 000 dm³ alkoholu etylowego 100 % vol w stanie skażonym,

2) przerabiają, zużywają lub dokonują obrotu alkoholem etylowym w ilościach nieprzekraczających w ciągu roku 1.000 dm3 alkoholu etylowego 100% vol w stanie nieskażonym oraz 3000 dm³ alkoholu etylowego 100 % vol w stanie skażonym

– urzędowe sprawdzenie przeprowadza się tylko w zakresie określonym w § 49 ust. 2 pkt 2 i 3.

3. Podmioty wymienione w ust. 2 pkt 2 są obowiązane na 3 dni przed zamierzonym zużyciem lub przerobem alkoholu etylowego powiadomić o tym właściwego naczelnika urzędu celnego, podając równocześnie, jaki rodzaj alkoholu etylowego, do jakich celów i według jakich norm ma być używany.

4. Przekroczenie przez podmiot wielkości rocznego zużycia, przerobu lub obrotu alkoholem etylowym, określonych w ust. 2, wymaga dokonania zgłoszenia, o którym mowa w § 48, w terminie 7 dni od dnia wystąpienia przekroczenia.

1) każdorazowe, bezpośrednie uczestniczenie pracowników szczególnego nadzoru podatkowego w czynnościach związanych z działalnością objętą szczególnym nadzorem podatkowym;

2) dokonywanie okresowo lub doraźnie kontroli obrachunkowych stanu zapasów i obrotu wyrobami oraz stosowania znaków akcyzy na podstawie prowadzonej przez podmiot dokumentacji;

3) badanie próbek wyrobów;

4) dokonywanie doraźnych kontroli w zakresie zasadności i prawidłowości wystawianych imiennych zaświadczeń o uzyskanej wygranej;

5) kontrole prawidłowości i terminowości wpłat podatku akcyzowego od wyrobów, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 1–7.

2. Czynności kontrolne, o których mowa w ust. 1, są wykonywane również w ramach sprawowania stałego nadzoru w podmiocie.

3. W przypadku objęcia podmiotu przez właściwego naczelnika urzędu celnego stałym nadzorem, zawiadamia on o tym podmiot na 14 dni przed objęciem tym nadzorem.

2. Kontrole obrachunkowe roczne przeprowadza się nie później niż w okresie roku następującego po roku objętym kontrolą.

3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do podmiotów, w których nie przeprowadza się urzędowego sprawdzenia pomieszczeń i urządzeń.

4. Zapasy wyrobów stwierdzone podczas kontroli obrachunkowych są porównywane ze stanem ewidencyjnym i podlegają zapisaniu w ewidencji. Ustalone w wyniku kontroli obrachunkowych ubytki wyrobów porównuje się z ich dopuszczalnymi ubytkami.

5. Podmioty, w których jest sprawowany stały nadzór, mogą we własnym zakresie przeprowadzać obrachunki zapasów i obrotów wyrobami oraz stosowania znaków akcyzy za okresy dowolne – krótsze niż rok, zawiadamiając o tym komórkę stałego nadzoru co najmniej na 3 dni przed planowanym przeprowadzeniem obrachunku.

6. Doraźne kontrole w kasynach gry i w salonach gier na automatach, w zakresie zasadności i prawidłowości wystawianych imiennych zaświadczeń o uzyskanej wygranej przeprowadza się poprzez porównanie kopii wystawionych zaświadczeń z prowadzoną przez podmiot na podstawie odrębnych przepisów dokumentacją.

7. Kontrole w zakresie prawidłowości i terminowości wpłat podatku akcyzowego dokonywane są doraźnie oraz za okresy rozliczeniowe określone w odrębnych przepisach, na podstawie prowadzonej przez podmiot dokumentacji.

2. Ewidencja i dokumentacja, o których mowa w ust. 1, powinny być prowadzone w sposób umożliwiający identyfikację przeprowadzonych operacji gospodarczych, zwłaszcza czynności produkcyjnych lub związanych z obrotem wyrobami, stanów zapasów wyrobów, a także czynności związanych z urządzaniem gier w kasynach gry i w salonach gier na automatach i na automatach o niskich wygranych oraz z płatnością podatku akcyzowego, przy zachowaniu ciągłości zapisów i bezbłędności stosowanych procedur obliczeniowych.

3. Wpisów do ksiąg i dokumentacji należy dokonywać w sposób trwały i wyraźny. Zmian i poprawek w księgach lub dokumentach dokonuje się w taki sposób, aby przekreślony tekst pierwotny pozostał czytelny, a każdą zmianę lub poprawkę należy potwierdzić podpisem osoby dokonującej zmiany lub poprawki, z podaniem daty ich wprowadzenia, oraz w razie potrzeby opisać je w rubryce „uwagi”.

4. Podmiot dokonuje ostatniego dnia każdego miesiąca zamknięcia ksiąg i sporządza podsumowanie miesięczne.

5. Podmiot dokonuje również rocznego zamknięcia ksiąg według stanu na ostatni dzień roku i ustala, z wyjątkiem gorzelni rolniczej, rzeczywisty stan zapasów na koniec roku. Rzeczywisty stan zapasów na koniec roku należy przyjąć jako stan początkowy roku następnego.

6. Jeżeli przepisy rozporządzenia przewidują obowiązek prowadzenia przez podmiot ksiąg bądź dokumentacji według ustalonych wzorów, powinny one być zarejestrowane i zabezpieczone urzędowo pieczęciami przez właściwego naczelnika urzędu celnego, a poszczególne karty ksiąg – kolejno ponumerowane.

7. Wpisów do ksiąg i dokumentów służących do ewidencjonowania przychodu, rozchodu i transportu wyrobów oraz obrotu i zużycia znaków akcyzy dokonuje się bezpośrednio po zakończeniu czynności podlegającej wpisaniu.

8. W przypadku prowadzenia ksiąg i dokumentacji, o których mowa w ust. 6, z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych, mogą one być prowadzone na odrębnych kartach dostosowanych do wpisów dokonywanych w urządzeniach drukujących, z zachowaniem wymogów, o których mowa w ust. 2, 3 i 6.

9. Właściwy naczelnik urzędu celnego może zabezpieczyć urzędowo pieczęciami również prowadzone przez podmiot księgi i dokumentacje lub ich części zawierające dane i informacje, o których mowa w ust. 1.

2. Z czynności pobrania próbki wyrobów sporządza się protokół co najmniej w dwóch egzemplarzach. Protokół powinien zawierać następujące dane:

1) datę i miejsce pobrania próbki;

2) imiona i nazwiska osób pobierających próbkę oraz przedstawiciela podmiotu;

3) rodzaj, ilość wyrobu oraz numery pojemników (opakowań) lub partii, z których pobrano próbkę;

4) zastosowany środek konserwujący lub skażający;

5) sposób zabezpieczenia próbki.

3. Próbki wyrobów podlegają urzędowemu zabezpieczeniu, o którym mowa w § 47 ust. 1 pkt 1.

2. Podmiot zgłasza właściwemu naczelnikowi urzędu celnego wyroby, o których mowa w ust. 1, co najmniej na 3 dni przed zamierzonym terminem ich zniszczenia, a w przypadku sprawowania stałego nadzoru – komórce tego nadzoru na dzień przed zamierzonym zniszczeniem.

3. Podmiot sporządza w dwóch egzemplarzach protokół zniszczenia wyrobów, o których mowa w ust. 1, podając przyczyny ich zniszczenia. Protokół podpisują: przedstawiciel podmiotu i pracownik szczególnego nadzoru podatkowego.

2. W magazynie wyrobów, wyroby w opakowaniach jednostkowych powinny być ustawione oddzielnie według ich rodzaju oraz w miarę możliwości według stawek podatkowych, gramatury, pojemności i w takim porządku, aby ich sprawdzenie nie nastręczało trudności.

2. Odprawa przesyłki, o której mowa w ust. 1, odbywa się w obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego. Środki transportu, a w przypadku przesyłki wyrobu luzem – naczynia służące do transportu, powinny być urzędowo zabezpieczone, a rodzaj i liczbę zabezpieczeń oraz ich cechy należy odnotować w dokumencie przewozu.

3. Dokument przewozu powinien być sporządzony z co najmniej dwiema kopiami, z których pierwszą zatrzymuje podmiot.

4. Dokumenty przewozu oraz ich kopie powinny być ponumerowane i zabezpieczone urzędowo pieczęciami przez właściwego naczelnika urzędu celnego.

5. Dokument przewozu, o którym mowa w ust. 2, w przypadku przesyłki:

1) alkoholu etylowego, napojów spirytusowych lub ich półproduktów luzem – powinien być sporządzony według wzoru stanowiącego załącznik nr 28 do rozporządzenia; do dokumentu przewozu alkoholu etylowego skażonego dołącza się kopię protokołu skażenia alkoholu etylowego, o którym mowa w § 8 ust. 1;

2) napojów spirytusowych w opakowaniach jednostkowych – powinien określać rodzaje i nazwy wyrobów, zawartość alkoholu etylowego w % objętości, ilości i pojemności opakowań jednostkowych;

3) piwa luzem lub napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych luzem – powinien określać ich rodzaj i asortyment, % wagowy ekstraktu brzeczki podstawowej wyrażony w stopniach Plato, objętość wyrobów oraz rodzaje i ilości naczyń służących do transportu;

4) piwa lub napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych w opakowaniach jednostkowych – powinien określać ich rodzaj i asortyment, % wagowy ekstraktu brzeczki podstawowej wyrażony w stopniach Plato, rodzaje, ilości i pojemności opakowań jednostkowych;

5) wyrobów winiarskich luzem lub innych napojów alkoholowych luzem – powinien określać rodzaj lub nazwę wyrobu, masę netto, ciężar właściwy, objętość wyrobów, zawartość alkoholu etylowego w % objętości oraz rodzaje i ilości naczyń służących do transportu;

6) wyrobów winiarskich lub innych napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych – powinien określać ich rodzaj i asortyment, zawartość alkoholu etylowego w % objętości oraz rodzaje, ilości i pojemności opakowań jednostkowych;

7) wyrobów tytoniowych – powinien określać ich rodzaj i asortyment, ilości opakowań jednostkowych z podaniem ilości sztuk wyrobów tytoniowych lub ich gramaturę;

8) produktów rafinacji ropy naftowej – powinien określać ich rodzaj, asortyment, gęstość w temperaturze referencyjnej 15 °C – z wyjątkiem gazu płynnego, ilości oraz rodzaje i ilości naczyń służących do transportu.

6. W przypadku przesyłki wyrobów, o których mowa w ust. 5, na terytorium kraju, dokument przewozu dołącza się do administracyjnego dokumentu towarzyszącego, określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 36 ust. 7 ustawy.

7. Drugą kopię dokumentu przewozu podmiot jest obowiązany przesłać nie później niż w terminie 3 dni naczelnikowi urzędu celnego właściwemu miejscowo dla odbiorcy przesyłki, a w przypadku sprawowania stałego nadzoru w podmiocie będącym odbiorcą przesyłki – komórce tego nadzoru.

8. Drugą kopię dokumentu przewozu, po sprawdzeniu zgodności z jego oryginałem, właściwy naczelnik urzędu celnego lub komórka stałego nadzoru zwraca podmiotowi, który wysyłał przesyłkę, w terminie 30 dni od daty otrzymania tej kopii dokumentu przewozu.

9. W przypadku przesyłki wyrobów, o których mowa w ust. 5, z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego, nie sporządza się dokumentu przewozu, o którym mowa w ust. 2. Rodzaj i liczbę zabezpieczeń urzędowych, o których mowa w § 47 ust. 1 pkt 1, oraz ich cechy należy odnotować w administracyjnym dokumencie towarzyszącym.

2. W przypadku uszkodzenia środka transportu podczas przewozu wyrobów w opakowaniach jednostkowych, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

2. Dokument przewozu, w przypadku przesyłki:

1) estrów metylowych lub estrów etylowych wyższych kwasów tłuszczowych powinien określać rodzaj wyrobu, ciężar właściwy, procentową zawartość estrów w wyrobie, ilość estrów oraz rodzaje i ilości naczyń służących do transportu;

2) eteru etylo-tert-butylowego lub eteru etylo-tert-amylowego powinien określać rodzaj wyrobu, ciężar właściwy, procentową zawartość eteru w wyrobie, ilość eteru oraz rodzaje i ilości naczyń służących do transportu.

2. Przyjęcie przesyłki wyrobów, o których mowa w ust. 1, odbywa się w obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego.

3. Z czynności przyjęcia przesyłki, o której mowa w ust. 1, podmiot sporządza dokument sprawdzenia i przyjęcia przesyłki z co najmniej dwiema kopiami, z których pierwszą niezwłocznie przesyła naczelnikowi urzędu celnego właściwemu miejscowo dla odbiorcy przesyłki lub komórce stałego nadzoru, jeżeli jest on sprawowany u odbiorcy przesyłki.

4. Drugą kopię dokumentu sprawdzenia i przyjęcia przesyłki podmiot przesyła, nie później niż w terminie 3 dni, naczelnikowi urzędu celnego właściwemu miejscowo dla nadawcy przesyłki lub komórce stałego nadzoru, jeżeli jest on sprawowany u nadawcy przesyłki.

5. W przypadku przyjęcia przesyłki z terytorium państwa członkowskiego, określonego w art. 2 pkt 5 ustawy, przepisu ust. 4 nie stosuje się.

6. Dokument sprawdzenia i przyjęcia przesyłki, o którym mowa w ust. 3, w przypadku przyjęcia przesyłki:

1) alkoholu etylowego, napojów spirytusowych lub ich półproduktów luzem – powinien być sporządzony według wzoru stanowiącego załącznik nr 29 do rozporządzenia;

2) napojów spirytusowych w opakowaniach jednostkowych – powinien określać rodzaje i nazwy wyrobów, zawartość alkoholu etylowego w % objętości, ilości i pojemności opakowań jednostkowych;

3) piwa luzem lub napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych luzem – powinien określać ich rodzaj i asortyment, % wagowy ekstraktu brzeczki podstawowej wyrażony w stopniach Plato, objętość wyrobów oraz rodzaje i ilości naczyń służących do transportu;

4) piwa lub napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych w opakowaniach jednostkowych – powinien określać ich rodzaj i asortyment, % wagowy ekstraktu brzeczki podstawowej wyrażony w stopniach Plato, rodzaje, ilości i pojemności opakowań jednostkowych;

5) wyrobów winiarskich luzem lub innych napojów alkoholowych luzem – powinien określać rodzaj lub nazwę wyrobu, masę netto, ciężar właściwy, objętość wyrobów, zawartość alkoholu etylowego w % objętości oraz rodzaje i ilości naczyń służących do transportu;

6) wyrobów winiarskich lub innych napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych – powinien określać ich rodzaj i asortyment, zawartość alkoholu etylowego w % objętości oraz rodzaje, ilości i pojemności opakowań jednostkowych;

7) wyrobów tytoniowych – powinien określać ich rodzaj i asortyment, ilości opakowań jednostkowych z podaniem ilości sztuk wyrobów tytoniowych lub ich gramaturę;

8) produktów rafinacji ropy naftowej – powinien określać ich rodzaj, asortyment, gęstość w temperaturze referencyjnej 15 °C – z wyjątkiem gazu płynnego, ilości oraz rodzaje i ilości naczyń służących do transportu.

7. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do podmiotów wymienionych w § 51 ust. 2 pkt 1 i 2, z wyjątkiem przyjęcia przesyłek alkoholu etylowego nieskażonego.

1) estrów metylowych lub estrów etylowych wyższych kwasów tłuszczowych,

2) eteru etylo-tert-butylowego lub eteru etylo-tert-amylowego jest obowiązany najpóźniej na dzień przed planowanym otrzymaniem przesyłki zawiadomić o tym właściwego naczelnika urzędu celnego, a w przypadku sprawowania stałego nadzoru – komórkę tego nadzoru.

2. Przyjęcie przesyłki wyrobów, o których mowa w ust. 1, odbywa się bez udziału pracownika szczególnego nadzoru podatkowego.

3. Z czynności przyjęcia przesyłki, o której mowa w ust. 1, sporządza się dokument sprawdzenia i przyjęcia przesyłki z co najmniej dwiema kopiami, z których pierwszą podmiot niezwłocznie przesyła naczelnikowi urzędu celnego właściwemu miejscowo dla odbiorcy przesyłki lub komórce stałego nadzoru, jeżeli jest on sprawowany u odbiorcy przesyłki.

4. Drugą kopię dokumentu sprawdzenia i przyjęcia przesyłki podmiot przesyła nie później niż w terminie 3 dni naczelnikowi urzędu celnego właściwemu miejscowo dla nadawcy przesyłki lub komórce stałego nadzoru, jeżeli jest on sprawowany u nadawcy przesyłki.

5. Dokument sprawdzenia i przyjęcia przesyłki, o którym mowa w ust. 3, w przypadku przyjęcia przesyłki:

1) estrów metylowych lub estrów etylowych wyższych kwasów tłuszczowych powinien określać rodzaj wyrobu, ciężar właściwy, procentową zawartość estrów w wyrobie oraz ilość estrów;

2) eteru etylo-tert-butylowego lub eteru etylo-tert-amylowego powinien określać rodzaj wyrobu, ciężar właściwy, procentową zawartość eteru w wyrobie oraz ilość eteru.

Minister Finansów: w z. W. Ciesielski

¹⁾ Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej – finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. Nr 32, poz. 301, Nr 43, poz. 378 i Nr 93, poz. 834).

²⁾ Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1999 r. Nr 110, poz. 1255, z 2002 r. Nr 41, poz. 365, Nr 89, poz. 804 i Nr 153, poz. 1271, z 2003 r. Nr 120, poz. 1122, Nr 137, poz. 1302, Nr 199, poz. 1934 i Nr 217, poz. 2124 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257.

³⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego (Dz. U. Nr 222, poz. 2202), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia
7 kwietnia 2004 r. (poz. 598)

Załącznik nr 1

Załącznik nr 2

Załącznik nr 3

Załącznik nr 4

Załącznik nr 5

Załącznik nr 6

Załącznik nr 7

Załącznik nr 8

Załącznik nr 9

Załącznik nr 10

Załącznik nr 11

Załącznik nr 12

Załącznik nr 13

Załącznik nr 14

Załącznik nr 15

Załącznik nr 16

Załącznik nr 17

Załącznik nr 18

Załącznik nr 19

Załącznik nr 20

Załącznik nr 21

Załącznik nr 22

Załącznik nr 23

Załącznik nr 24

Załącznik nr 25

Załącznik nr 26

Załącznik nr 27

Załącznik nr 28

Załącznik nr 29