Dziennik Ustaw - rok 2001 nr 138 poz. 1546

1) ustawa z dnia 1 grudnia 1961 r. – Kodeks morski (Dz. U. z 1998 r. Nr 10, poz. 36 oraz z 2000 r. Nr 109, poz. 1156 i Nr 120, poz. 1268),

2) ustawa z dnia 1 grudnia 1961 r. – Przepisy wprowadzające kodeks morski (Dz. U. Nr 58, poz. 319),

3) rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 21 października 1932 r. o warunkach uprawnień do holowania statków w polskich portach morskich (Dz. U. Nr 91, poz. 783).

1) w art. 36:

a) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa minimalną i maksymalną szerokość pasa technicznego i ochronnego oraz sposób wyznaczania ich granic, kierując się uwarunkowaniami lokalnymi, rzeźbą terenu, formą jego zabudowy oraz uwzględniając oddziaływanie żywiołu morskiego na brzeg morski.”,

b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu:

„5. Dyrektor właściwego urzędu morskiego, w drodze zarządzenia, określa:

1) granice pasa technicznego, po uprzednim zasięgnięciu opinii właściwych rad gmin, a na terenach będących w zarządzie jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej – po zasięgnięciu opinii tych jednostek oraz wyznacza granice pasa technicznego w terenie,

2) granice pasa ochronnego w uzgodnieniu z właściwym wojewodą i właściwymi radami gmin, a na terenach będących w zarządzie jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej – po zasięgnięciu opinii tych jednostek oraz wyznacza granice pasa ochronnego.”;

2) w art. 42 w ust. 2 w pkt 13 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 14 w brzmieniu:

„14) nakładania grzywien w postępowaniu mandatowym za wykroczenia w trybie przewidzianym w przepisach o postępowaniu w sprawach o wykroczenia.”;

3) po art. 42 dodaje się art. 42a w brzmieniu:

„Art. 42a. 1. Kapitan portu może, na wniosek wierzyciela, zatrzymać tymczasowo na czas nieprzekraczający 72 godzin, z wyłączeniem dni uznanych ustawowo za wolne od pracy:

1) statek w celu zabezpieczenia roszczenia należnego od statku z tytułu opłat portowych, szkód wyrządzonych w urządzeniach portowych, dokach lub drogach żeglugowych oraz z tytułu zanieczyszczenia środowiska,

2) wydobyty wrak i inne przedmioty, które utrudniały żeglugę, w celu zabezpieczenia roszczenia z tytułu ich usunięcia.

2. Tymczasowe zatrzymanie traci moc w razie złożenia odpowiedniego zabezpieczenia lub w razie dokonania zajęcia na podstawie właściwych przepisów.

3. Wierzyciel, o którym mowa w ust. 1, odpowiada za wszelkie szkody wynikłe wskutek nieuzasadnionego zatrzymania, Roszczenie z tego tytułu przedawnia się z upływem roku od dnia jego powstania.”;

4) w art. 56 po pkt 13 dodaje się przecinek oraz dodaje się pkt 14–18 w brzmieniu:

„14) wykracza przeciwko przepisom o prowadzeniu i przechowywaniu na statku dokumentów,

15) wykracza przeciwko przepisom o okazywaniu bądź podnoszeniu bandery,

16) wykracza przeciwko obowiązkowi przedstawiania statku do pomiaru,

17) wykracza przeciwko obowiązkowi zgłoszenia statku lub okoliczności podlegającej wpisowi do rejestru okrętowego albo do rejestracji w urzędzie morskim,

18) wykracza przeciwko obowiązkowi umieszczania na statku oznaczenia nazwy i portu macierzystego”.

1) stosowania przepisów ustawy – Kodeks morski do stosunków prawnych powstałych przed dniem jego wejścia w życie,

2) przedawnienia roszczeń

– stosuje się odpowiednio art. XXVI i XXXV Przepisów wprowadzających kodeks cywilny.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski