Dziennik Ustaw - rok 2000 nr 71 poz. 834

Na podstawie art. 47 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24 i Nr 34, poz. 178 i 182 z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88 poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 131, poz. 860, Nr 155 poz. 1016 i Nr 162, poz. 1118, z 1999 r. Nr 49, poz. 483 i Nr 70, poz. 778 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 69 i Nr 66 poz. 787) zarządza się, co następuje:

1) § 1 otrzymuje brzmienie:

„§ 1. 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do obywateli polskich skierowanych do pracy w polskich przedstawicielstwach dyplomatycznych, urzędach konsularnych, stałych przedstawicielstwach przy organizacjach międzynarodowych, instytutach polskich, zwanych dalej «placówkami».

2. Do innych obywateli polskich zatrudnionych w placówkach na podstawie umowy o pracę stosuje się przepisy § 3 i 17 oraz odpowiednio przepis § 20 rozporządzenia.

3. Przepisy rozporządzenia stosuje się odpowiednio do obywateli polskich skierowanych do pracy w stacjach naukowych Polskiej Akademii Nauk za granicą.”;

2) w § 2 skreśla się ust. 2;

3) w § 3:

a) w ust. 2 wyrazy „ustalają Ministrowie Spraw Zagranicznych oraz Współpracy Gospodarczej z Zagranicą w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej” zastępuje się wyrazami „ustalają minister właściwy do spraw zagranicznych oraz minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy”,

b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Wynagrodzenie bazowe wynosi 800 USD.”,

c) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Minister właściwy do spraw zagranicznych oraz minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy mogą podwyższyć lub obniżyć wynagrodzenie walutowe, jeżeli uzasadnia to wartość waluty miejscowej w stosunku do dolara USA.”;

4) w § 6 w ust. 2 po wyrazie „Wynagrodzenie” dodaje się wyraz „walutowe”;

5) w § 8:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Pracownikowi skierowanemu do pracy w placówce poza wynagrodzeniem walutowym przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 1a, walutowy dodatek rodzinny, zwany dalej „dodatkiem rodzinnym”, na przebywających z nim za granicą:

1) małżonka – jeżeli spełnia jeden z następujących warunków:

a) wychowuje choćby jedno dziecko w wieku do 8 lat lub sprawuje opiekę nad dzieckiem, na które przysługuje walutowy dodatek pielęgnacyjny, o którym mowa w § 9a,

b) ukończyła 50 lat – kobieta lub ukończył 65 lat – mężczyzna,

c) jest niepełnosprawny w stopniu znacznym lub umiarkowanym,

2) dziecko:

a) do ukończenia 16 roku życia, a jeżeli kształci się w szkole polskiej przy placówce bądź w szkole zagranicznej – do czasu ukończenia nauki, nie dłużej jednak niż do ukończenia 20 roku życia; jeżeli ukończenie 20 roku życia przypada na ostatni lub przedostatni rok nauki w szkole, dodatek rodzinny przysługuje odpowiednio do zakończenia bieżącego lub następnego roku szkolnego,

b) bez względu na wiek, gdy jest niepełnosprawne w stopniu znacznym lub umiarkowanym, jeżeli niepełnosprawność ta powstała w wieku uprawniającym do otrzymywania dodatku rodzinnego.”,

b) w ust. 1a wyraz „Dodatek” zastępuje się wyrazami „Dodatek rodzinny”,

c) po ust. 1b dodaje się ust. 1c w brzmieniu:

„1c. Dodatek rodzinny na dziecko kształcące się w szkole przysługuje również za okres wakacji między poszczególnymi latami szkolnymi oraz za okres okolicznościowych przerw w nauce w ciągu roku szkolnego.”,

d) w ust. 2 wyraz „Dodatek” zastępuje się wyrazami „Dodatek rodzinny”,

e) w ust. 3 wyraz „dodatek” zastępuje się wyrazami „dodatek rodzinny”;

6) w § 9:

a) w ust. 1 wyrazy „Dodatek, o którym mowa w § 8 ust. 1,” zastępuje się wyrazami „Dodatek rodzinny”,

b) w ust. 2 wyraz „Dodatek” zastępuje się wyrazami „Dodatek rodzinny”;

7) w § 9a w ust. 1:

a) w zdaniu wstępnym wyrazy „dodatku, o którym mowa w § 8 ust. 1,” zastępuje się wyrazami „dodatku rodzinnego,”

b) pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) dziecko w wieku powyżej 16 lat o stwierdzonym umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, jeżeli niepełnosprawność ta powstała w wieku uprawniającym do dodatku rodzinnego,”

c) w pkt 3 wyrazy „jeżeli są inwalidami l grupy” zastępuje się wyrazami „jeżeli są niepełnosprawni w stopniu znacznym”;

8) § 11 otrzymuje brzmienie:

„§ 11. 1. Pracownikowi skierowanemu do pracy w placówce przydziela się nieodpłatnie w państwie wykonywania pracy lokal mieszkalny wraz z niezbędnym umeblowaniem i wyposażeniem odpowiednio do zajmowanego stanowiska i liczby przenoszących się z nim członków rodziny, odpowiednio do standardów przyjętych dla kraju urzędowania.

2. Normatywna powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego wynosi:

1) dla pracownika samotnego – do 75 m²,

2) dla pracownika z 1 lub 2 członkami rodziny – do 90 m²,

3) dla pracownika z 3 członkami rodziny – do110 m²,

4) dla pracownika z 4 członkami rodziny – do 130 m²,

5) dla pracownika z więcej niż 4 członkami rodziny – dodatkowo do 20 m² dla każdego następnego członka rodziny.

3. Za członków rodziny, o których mowa w ust. 1, uważa się małżonka oraz dzieci pozostające na utrzymaniu pracownika.

4. Do powierzchni normatywnej nie wlicza się pomieszczeń reprezentacyjnych, użytkowanych w związku z pełnioną funkcją.

5. W przypadku gdy pracownikowi został przydzielony, na jego pisemny wniosek, lokal mieszkalny o ponadnormatywnej powierzchni, pracownik zwraca placówce różnicę za ponadnormatywną powierzchnię najmowanego lokalu proporcjonalnie do zajmowanej powierzchni.

6. W uzasadnionych ekonomicznie przypadkach pracownikowi można przydzielić lokal mieszkalny o powierzchni przekraczającej normatywy, o których. mowa w ust. 2.”;

9) § 12 otrzymuje brzmienie:

„§ 12. 1. Pracownikowi skierowanemu do pracy w placówce pokrywa się z budżetu placówki, stosownie do normatywów mieszkaniowych określonych w § 11 ust. 2 i 4, koszty następujących świadczeń:

1) ogrzewania, klimatyzacji i wentylacji lokalu mieszkalnego,

2) zaopatrzenia w zimną i ciepłą wodę,

3) oświetlenia korytarzy, klatek schodowych oraz utrzymania urządzeń, pomieszczeń i otoczenia budynków przeznaczonych do wspólnego użytkowania lokatorów, zbiorczych anten telewizyjnych i abonamentu telewizji kablowej znajdującej się w budynku mieszkalnym, korzystania z wind, wywozu śmieci, a także innych świadczeń i opłat wynikających z miejscowych warunków i zwyczajów – jeżeli jest zobowiązany do ich ponoszenia,

4) zainstalowania, przeniesienia, utrzymania linii, opłat stałych i konserwacji jednego stacjonarnego aparatu telefonicznego standardowego (bez dodatkowego wyposażenia) w lokalu mieszkalnym pracownika skierowanego do pracy w placówce zamieszkałego poza siedzibą placówki oraz analogiczne koszty jednego aparatu telefonicznego wewnętrznego z wyjściem do sieci miejskiej w lokalu mieszkalnym pracownika zamieszkałego na terenie placówki.

2. Zastrzeżone w umowie najmu lokalu mieszkalnego wynajętego na potrzeby pracownika skierowanego do pracy w placówce zabezpieczenie finansowe dla wynajmującego jest opłacane z budżetu placówki.”;

10) § 13 otrzymuje brzmienie:

„§ 13. Pracownik skierowany do pracy w placówce może korzystać z części reprezentacyjnej przydzielonego mu lokalu mieszkalnego również do celów prywatnych, za zryczałtowaną odpłatnością w wysokości 20% kosztów eksploatacyjnych części reprezentacyjnej,”;

11) po § 13 dodaje się § 13a w brzmieniu:

„§ 13a. Pracownikowi skierowanemu do pracy w placówce, w celu pokrycia kosztów służbowych rozmów prowadzonych z aparatu telefonicznego w lokalu mieszkalnym, można przyznać ryczałt do wysokości 30 USD miesięcznie lub równowartość tej kwoty w walucie miejscowej.”;

12) w § 14:

a) w ust. 1 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1) pokrywa się koszty przejazdu w podróży przesiedleniowej pracownika i każdego przenoszącego się z nim członka rodziny, niezależnie od terminu ich faktycznego przesiedlenia, na zasadach określonych w przepisach w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju,

2) wypłaca się ryczałt w wysokości 1,5 diety na pracownika i każdego przenoszącego się z nim członka rodziny – jeżeli podróż trwa poniżej 24 godzin; przy podróży trwającej powyżej 24 godzin wypłaca się trzy diety na osobę,”

b) w ust. 3 wyrazy „Minister Spraw Zagranicznych” zastępuje się wyrazami „Minister właściwy do spraw zagranicznych”;

13) w § 15 w ust. 3 w zdaniu drugim po wyrazach „w złotych” dodaje się wyrazy „przed wyjazdem na placówkę”;

14) w § 17 w ust. 4 wyrazy „Minister Spraw Zagranicznych” zastępuje się wyrazami „Minister właściwy do spraw zagranicznych”;

15) w § 18 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Pracownikowi skierowanemu do pracy w placówce i członkom jego rodziny przebywającym z nim na placówce pokrywa się koszty przejazdu z placówki do miejsca stałego zamieszkania na urlop wypoczynkowy i z powrotem raz na 2 lata pracy, z tym że nie wcześniej niż po upływie 18 miesięcy pracy w placówce. Koszty przejazdu pokrywa się ponownie po każdych następnych 2 latach pracy w placówce, jednakże nie w roku, w którym następuje odwołanie pracownika z placówki.”;

16) w § 19:

a) w zdaniu wstępnym po wyrazie „Pracownikowi” dodaje się wyrazy „skierowanemu do pracy w placówce”,

b) w pkt 2 po wyrazie „przesiedleniowej” dodaje się wyrazy „po upływie jednego roku od przesiedlenia”;

17) § 20 otrzymuje brzmienie:

„§ 20. 1. Wynagrodzenie pracownika skierowanego do pracy w placówce, korzystającego po powrocie do kraju z urlopu wypoczynkowego, do którego nabył prawo w okresie zatrudnienia w placówce, ustala się w złotych, stosując następującą skalę procentową w stosunku do czterokrotności kwoty bazowej ustalanej w ustawie budżetowej dla członków korpusu służby cywilnej:

2. Przepis ust. 1 stosuje się do ustalenia ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, do którego pracownik nabył prawo w okresie zatrudnienia w placówce.”;

18) w § 21:

a) w ust. 1 po wyrazie „Pracownikowi” dodaje się wyrazy „skierowanemu do pracy w placówce”,

b) w ust. 2 po wyrazie „ponadobowiązkowe” dodaje się wyrazy „językowe kursy dokształcające,”;

19) w § 22 po wyrazie „Pracownikowi” dodaje się wyrazy „skierowanemu do pracy w placówce”;

20) w § 23:

a) w ust. 1 po wyrazie „Pracownikowi” dodaje się wyrazy „skierowanemu do pracy w placówce”,

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Zwrotowi, o ile nie przekraczają równowartości 1 000 EURO, podlegają koszty:

1) pobytu i leczenia w szpitalu lub w innym zakładzie leczniczym, porodów, porad i badań lekarskich oraz zabiegów leczniczych (z wyjątkiem kosztów pobytu i leczenia w sanatorium lub uzdrowisku oraz porad i zabiegów z zakresu kosmetyki) – w 100%,

2) badań dodatkowych zaleconych przez lekarza, a zwłaszcza: analiz laboratoryjnych, badań rentgenowskich, USG – w 100%,

3) obowiązkowych szczepień ochronnych zleconych przez WHO, miejscową lub krajową służbę zdrowia – w 100%,

4) rehabilitacji zaleconej przez lekarza, w tym fizykoterapii, elektroterapii, kinezyterapii, gimnastyki korekcyjnej u dzieci i młodzieży do 18 roku życia – w 50%,

5) leczenia cukrzycy (wizyty lekarskie, analizy, lekarstwa, testy, wstrzykiwacze) – w 100%,

6) leczenia stomatologicznego, zachowawczego i profilaktycznego – w 70%,

7) chirurgii stomatologicznej, ekstrakcji zębów, badania rentgenowskiego zębów – w 100%,

8) porad z zakresu protetyki, protez dentystycznych, nie częściej niż jeden raz na pięć lat, aparatów ortodontycznych dla dzieci i młodzieży do 18 roku życia i środków pomocniczych – w 50%,

9) zakupu leków na zlecenie lekarza – w 70%, a w państwach i obszarach o szczególnie trudnych warunkach klimatycznych i bytowych wymienionych w wykazie stanowiącym załącznik nr 3 do rozporządzenia – w 100%,

10) zakupu strzykawek i igieł jednorazowych oraz materiałów opatrunkowych zaleconych przez lekarza – w 100%,

11) zakupu szkieł okularowych (korekcyjnych, szkieł dwuogniskowych, standardowych soczewek kontaktowych), zleconych przez lekarza okulistę lub optyka, nie częściej jednak niż raz na 2 lata i tylko w przypadku zmiany ich mocy – w 50% kosztów zwykłych szkieł korekcyjnych; w przypadku dzieci i młodzieży do 18 roku życia, w razie pogorszenia się wady wzroku, dopuszcza się zwrot kosztów szkieł częściej, w zależności od wniosku lekarza.”,

c) w ust. 3 po pkt 3 dodaje się pkt 4 w brzmieniu:

„4) korzystają bez uzasadnienia z drogich procedur medycznych, mimo dostępu do tańszych procedur medycznych.”,

d) skreśla się ust. 5;

21) po § 23 dodaje się § 23a w brzmieniu:

„§ 23a. 1. Pracownikowi skierowanemu do pracy w placówce i członkom jego rodziny przysługuje zwrot kosztów, o których mowa w § 23 ust. 2, przekraczających równowartość 1 000 EURO oraz zwrot kosztów za przyjazd pracownika placówki lub członka jego rodziny na leczenie do kraju, za uprzednią zgodą ministra właściwego do spraw zagranicznych bądź ministra właściwego do spraw gospodarki wobec osób skierowanych na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki. Nie dotyczy to przypadków, gdy ze względu na stan zdrowia pracownika konieczna jest natychmiastowa interwencja lekarska w szpitalu.

2. W przypadku leczenia szpitalnego lub porodu za granicą zwraca się koszt pobytu i leczenia w szpitalu lub w innym zakładzie leczniczym o przeciętnym poziomie kosztów leczenia i standardzie w państwie przyjmującym. Osobiste wydatki chorego ponoszone podczas pobytu w szpitalu nie podlegają zwrotowi.

3. W uzasadnionych przypadkach kierownik placówki może wyrazić zgodę na wypłacenie pracownikowi zaliczki do wysokości 50% przewidywanych kosztów leczenia.

4. Zwrot kosztów leczenia następuje na podstawie dokumentów potwierdzających wydatkowane środki.”;

22) w § 24:

a) w ust. 1 wyrazy „Minister Spraw Zagranicznych lub Minister Współpracy Gospodarczej z Zagranicą” zastępuje się wyrazami „Minister właściwy do spraw zagranicznych lub minister właściwy do spraw gospodarki”,

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Pracownikom skierowanym do pracy w państwach i obszarach o szczególnie trudnych warunkach klimatycznych i bytowych i tych, w których występuje szczególne zagrożenie chorobami tropikalnymi, oraz członkom ich rodzin zobowiązanym do poddania się kontrolnym badaniom lekarskim przysługują następujące świadczenia:

1) zwrot kosztów przejazdu w obie strony na zasadach określonych w przepisach w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju,

2) udzielenie zwolnienia od pracy w placówce w wymiarze do 12 dni roboczych. Za czas zwolnienia od pracy pracownikowi przysługuje wynagrodzenie jak za urlop wypoczynkowy. Pracownikowi wykorzystującemu urlop wypoczynkowy w kraju zwolnienie od pracy w celu przeprowadzenia obowiązkowych kontrolnych badań lekarskich przysługuje tylko łącznie z urlopem wypoczynkowym.”,

c) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

„3. Zwrot kosztów przejazdu nie przysługuje w roku, w którym pracownik korzysta z urlopu wypoczynkowego w kraju, i w roku odwołania z placówki.”;

23) w § 24a wyrazy „urzędów państwowych” zastępuje się wyrazami „urzędów administracji rządowej”;

24) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 1 do niniejszego rozporządzenia;

25) dodaje się załącznik nr 3 do rozporządzenia w brzmieniu określonym w załączniku nr 2 do niniejszego rozporządzenia.

Prezes Rady Ministrów: J. Buzek

Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 8 sierpnia 2000 r. (poz. 834)

Załącznik nr 1

TABELA STANOWISK l ZASZEREGOWANIA PRACOWNIKÓW PLACÓWEK

Załącznik nr 2

WYKAZ PAŃSTW l OBSZARÓW O SZCZEGÓLNIE TRUDNYCH WARUNKACH KLIMATYCZNYCH l BYTOWYCH

1. Afganistan

2. Algieria

3. Angola

4. Arabia Saudyjska

5. Armenia

6. Azerbejdżan

7. Bangladesz

8. Birma (Związek Myanmar)

9. Boliwia

10. Brazylia

11. Egipt

12. Ekwador

13. Etiopia

14. Filipiny

15. Ghana

16. Gruzja

17. Gwinea

18. Indie

19. Indonezja

20. Irak

21. Iran

22. Jemen

23. Kambodża

24. Kamerun

25. Kazachstan

26. Kenia

27. Kolumbia

28. Kongo (Demokratyczna Republika Konga)

29. Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna

30. Kostaryka

31. Kuba

32. Kuwejt

33. Kirgistan

34. Laos

35. Liberia

36. Libia

37. Malezja

38. Mali

39. Meksyk

40. Mongolia

41. Mozambik

42. Nepal

43. Niger

44. Nigeria

45. Nikaragua

46. Pakistan

47. Panama

48. Peru

49. Senegal

50. Singapur

51. Sri Lanka

52. Sudan

53. Tajlandia

54. Tanzania

55. Turkmenistan

56. Uganda

57. Uzbekistan

58. Wenezuela

59. Wietnam

60. Wybrzeże Kości Słoniowej

61. Zambia

62. Zimbabwe

63. Zjednoczone Emiraty Arabskie

64. Miasto Tajpej

65. Miasto Hongkong

66. Miasto Kanton

67. Miasto Kijów (Ukraina)

68. Miasto Irkuck (Rosja)

69. Miasto Nowosybirsk (Rosja)

70. Miasto Ufa (Rosja)

71. Miasto Władywostok (Rosja)