Dziennik Ustaw - rok 1997 nr 28 poz. 153

1) solidarności społecznej,

2) samorządności,

3) samofinansowania,

4) prawa wolnego wyboru lekarza i Kasy Chorych,

5) zapewnienia równego dostępu do świadczeń,

6) działalności Kas Chorych nie dla zysku,

7) gospodarności i celowości działania.

1) podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego,

2) ubezpieczają się dobrowolnie,

3) są członkami rodziny osób, o których mowa w pkt 1 i 2.

2. Kasa Chorych w celu zapewnienia ubezpieczonym świadczeń określonych ustawą gromadzi środki finansowe, zarządza nimi oraz zawiera umowy ze świadczeniodawcami, o których mowa w art. 7 pkt 23.

3. Świadczenia zdrowotne są udzielane ubezpieczonym w ramach środków finansowych posiadanych przez Kasę Chorych i powinny odpowiadać aktualnej wiedzy i praktyce medycznej oraz nie przekraczać granic koniecznej potrzeby.

4. Ubezpieczeni, o których mowa w art. 2 pkt 1 i 2, wnoszą do Kasy Chorych składkę na ubezpieczenie zdrowotne.

5. Ubezpieczeni współuczestniczą w kosztach udzielanych im świadczeń wnosząc opłaty (udział własny) na zasadach określonych ustawą.

6. Kasa Chorych, realizując swoje zadania, współdziała z innymi instytucjami działającymi na rzecz ochrony zdrowia, instytucjami ubezpieczeń społecznych, organami jednostek samorządu terytorialnego, administracji rządowej, samorządami zawodów medycznych i organizacjami świadczeniodawców, a także ze stowarzyszeniami i grupami samopomocowymi tworzonymi w celu udzielania pomocy osobom chorym lub promocji zdrowia.

7. Kasa Chorych nie może prowadzić działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o działalności gospodarczej.

8. Kasa Chorych nie może prowadzić zakładów opieki zdrowotnej, nie może być ich właścicielem ani nie może posiadać w jakiejkolwiek formie praw własności w stosunku do podmiotów prawnych prowadzących zakłady opieki zdrowotnej, w szczególności nie może być akcjonariuszem lub udziałowcem spółek prowadzących zakłady opieki zdrowotnej.

1) artykułach sanitarnych — rozumie się przez to materiały i preparaty opatrunkowe przeznaczone dla celów medycznych oraz środki ich mocowania,

2) bezrobotnym — rozumie się przez to bezrobotnego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128),

3) kombatancie — rozumie się przez to osobę, o której mowa w art. 1—4 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. Nr 17, poz. 75 i Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, z 1993 r. Nr 29, poz. 133, Nr 129, poz. 602 i Nr 134, poz. 645, z 1994 r. Nr 99, poz. 482, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 138, poz. 681 oraz z 1997 r. Nr 15, poz. 83),

4) lecznictwie uzdrowiskowym — rozumie się przez to zakłady i urządzenia lecznictwa uzdrowiskowego, określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o uzdrowiskach i lecznictwie uzdrowiskowym (Dz. U. Nr 23, poz. 150, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198),

5) leku recepturowym — rozumie się przez to leki sporządzone w aptece na podstawie recepty,

6) leku uzupełniającym — rozumie się przez to leki wspomagające lub uzupełniające działanie leków podstawowych, a także leki najnowszej generacji o zbliżonych właściwościach terapeutycznych a wysokiej cenie,

7) leku podstawowym — rozumie się przez to leki ratujące życie lub niezbędne w terapii i dla podtrzymania zdrowia, najbardziej uzasadnione w danej grupie leków,

8) lekarzu — rozumie się przez to również lekarza stomatologa,

9) lekarzu ubezpieczenia zdrowotnego — rozumie się przez to lekarza zakładu opieki zdrowotnej lub lekarza wykonującego zawód poza zakładem opieki zdrowotnej, z którym to zakładem bądź lekarzem zawarto umowę o udzielanie ubezpieczonym świadczeń z zakresu podstawowej lub specjalistycznej opieki zdrowotnej,

9a) felczerze ubezpieczenia zdrowotnego – rozumie się przez to felczera lub starszego felczera udzielającego świadczeń zdrowotnych, w zakresie ustalonym ustawą z dnia 20 lipca 1950 r. o zawodzie felczera (Dz. U. Nr 36, poz. 336, z 1954 r. Nr 57, poz. 284 i z 1998 r. Nr 143,poz. 916), w zakładzie opieki zdrowotnej, który zawarł z Kasą Chorych umowę o udzielanie ubezpieczonym świadczeń zdrowotnych,

10) materiałach medycznych — rozumie się przez to artykuły sanitarne oraz inne materiały medyczne w rozumieniu ustawy z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i nadzorze farmaceutycznym (Dz. U. Nr 105, poz. 452, z 1993 r. Nr 16, poz. 68 i Nr 47, poz. 211, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 152),

11) nazwie handlowej leku — rozumie się przez to nazwę zastrzeżoną przez producenta,

12) nazwie międzynarodowej leku — rozumie się przez to nazwę leku ustaloną przez Światową Organizację Zdrowia,

13) najniższym wynagrodzeniu — rozumie się przez to najniższe wynagrodzenie pracowników, ogłoszone przez Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” na podstawie Kodeksu pracy,

14)  [2] osobie pobierającej emeryturę lub rentę — rozumie się przez to osobę objętą zaopatrzeniem emerytalno-rentowym, określonym w odrębnych przepisach,

15) przeciętnym wynagrodzeniu – rozumie się przez to przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw z poprzedniego kwartału, ogłaszane przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”,

16) świadczeniu zdrowotnym — rozumie się przez to świadczenie określone w ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682 oraz z 1996 r. Nr 24, poz. 110),

17) ubezpieczeniu społecznym rolników — rozumie się przez to ubezpieczenie określone w ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 1993 r. Nr 71, poz. 342, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 oraz z 1996 r. Nr 124, poz. 585, Nr 136, poz. 636 i Nr 155, poz. 771),

18) działalności pozarolniczej – rozumie się przez to działalność, o której mowa w art. 8 ust. 6 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118),

19) ubezpieczeniu społecznym — rozumie się przez to ubezpieczenia emerytalne i rentowe określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych,

20) zawodzie medycznym — rozumie się przez to zawód, który na podstawie odrębnych przepisów uprawnia do udzielania świadczeń zdrowotnych,

21) członku rodziny – rozumie się przez to, z zastrzeżeniem pkt 21a, następujące osoby, pozostające na wyłącznym utrzymaniu ubezpieczonego opłacającego składkę:

a) dziecko własne, dziecko drugiego małżonka, dziecko przysposobione oraz wnuka i dziecko obce przyjęte na wychowanie, również w ramach rodziny zastępczej, do ukończenia przez nie 18 lat, a jeżeli kształci się dalej – do ukończenia 26 lat, natomiast jeżeli jest niepełnosprawne w znacznym stopniu – bez ograniczenia wieku,

b) małżonka,

c) krewnych wstępnych pozostających z nim we wspólnym gospodarstwie domowym i nie objętych obowiązkiem ubezpieczenia,

21a) za członka rodziny uważa się także dzieci uprawnione do renty rodzinnej,

22) Kasie Chorych bez bliższego oznaczenia – rozumie się przez to regionalną lub branżową Kasę Chorych,

23) świadczeniodawcy – rozumie się przez to zakład opieki zdrowotnej wykonujący zadania określone w jego statucie oraz osobę wykonującą zawód medyczny w ramach indywidualnej lub specjalistycznej praktyki albo osobę, która uzyskała fachowe kwalifikacje do udzielania świadczeń zdrowotnych i udziela ich w ramach prowadzonej działalności gospodarczej,

24) Pełnomocniku – rozumie się przez to Pełnomocnika Rządu do Spraw Wprowadzenia Powszechnego Ubezpieczenia Zdrowotnego, o którym mowa w art. 167,

25) Urzędzie Nadzoru — rozumie się przez to Urząd Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych, o którym mowa w art. 151–151f,

26) świadczeniach pielęgniarskich – rozumie się przez to świadczenia zdrowotne określone w art. 4 i 5 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz. U. Nr 91, poz. 410 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668),

27) poziomie referencyjnym szpitali – rozumie się przez to podział szpitali w zależności od zakresu i rodzaju udzielanych przez nie świadczeń zdrowotnych,

28) aptece – rozumie się przez to aptekę ogólnodostępną, a także punkt apteczny,

29) szpitalu – rozumie się przez to również szpital kliniczny,

30) ambulatoryjnej opiece zdrowotnej – rozumie się przez to udzielanie świadczeń zdrowotnych pacjentom nie wymagającym hospitalizacji (leczenia szpitalnego) przez przychodnie, poradnie i ośrodki zdrowia oraz udzielanie tych świadczeń w ramach praktyki zawodów medycznych.

1) osoby objęte ubezpieczeniem społecznym lub ubezpieczeniem społecznym rolników, z zastrzeżeniem art. 2, które są:

a) pracownikami,

b) rolnikami lub ich domownikami,

c) osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność lub osobami z nimi współpracującymi,

d) osobami wykonującymi pracę nakładczą,

e) osobami wykonującymi pracę na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub osobami z nimi współpracującymi,

f) osobami duchownymi,

g) członkami rolniczych spółdzielni produkcyjnych, spółdzielni kółek rolniczych lub członkami ich rodzin,

h) osobami pobierającymi świadczenia socjalne wypłacane w okresie urlopu lub zasiłek socjalny wypłacany na czas przekwalifikowania zawodowego i poszukiwania nowego zatrudnienia, wynikające z odrębnych przepisów lub z układów zbiorowych pracy,

2) żołnierze zawodowi oraz żołnierze odbywający służbę okresową lub nadterminową zasadniczą służbę wojskową,

3) policjanci,

4) funkcjonariusze Urzędu Ochrony Państwa,

5) funkcjonariusze Straży Granicznej,

5a) funkcjonariusze Służby Celnej,

6) funkcjonariusze Służby Więziennej,

7) funkcjonariusze Państwowej Straży Pożarnej,

8) posłowie i senatorowie,

9) sędziowie i prokuratorzy,

10) osoby pobierające emeryturę lub rentę z wyjątkiem osób, o których mowa w art. 7 pkt 21a, osoby w stanie spoczynku pobierające uposażenie lub uposażenia rodzinne oraz osoby pobierające uposażenie po zwolnieniu ze służby ,

11) dzieci, uczniowie oraz słuchacze zakładów kształcenia nauczycieli w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, nie pozostający na wyłącznym utrzymaniu osoby podlegającej ubezpieczeniu,

12) studenci i słuchacze studiów doktoranckich, nie pozostający na wyłącznym utrzymaniu osoby podlegającej ubezpieczeniu,

13) słuchacze Krajowej Szkoły Administracji Publicznej,

14) osoby pobierające stypendium sportowe po ukończeniu 15 roku życia, nie objęte ubezpieczeniem zdrowotnym z innego tytułu,

15) bezrobotni,

16) osoby pobierające zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne,

17) osoby pobierające rentę socjalną, zasiłek stały, zasiłek stały wyrównawczy lub gwarantowany zasiłek okresowy z pomocy społecznej,

18) kombatanci nie podlegający ubezpieczeniu społecznemu w Rzeczypospolitej Polskiej lub nie pobierający emerytury lub renty,

19) osoby korzystające z urlopu wychowawczego nie pozostające na wyłącznym utrzymaniu osoby podlegającej ubezpieczeniu,

20) rolnicy i ich domownicy, którzy nie podlegają ubezpieczeniu społecznemu rolników z mocy ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, jeżeli nie są objęci obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego na podstawie pkt 1–19,

21) cudzoziemcy, którzy przebywają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie karty stałego pobytu lub karty czasowego pobytu wydanej im w związku z udzieleniem statusu uchodźcy.

2. Osoba podlegająca obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego po zgłoszeniu w Kasie Chorych:

1) staje się członkiem Kasy Chorych,

2) uzyskuje wraz z członkami rodziny prawo do świadczeń z ubezpieczenia zdrowotnego, z zastrzeżeniem art. 51.

3. Członkostwo w Kasie Chorych osoby, o której mowa w ust. 2, kończy się z dniem wygaśnięcia obowiązku ubezpieczenia, chyba że osoba ta ubezpiecza się nadal dobrowolnie.

3a. Członkostwo w Kasie Chorych osoby, o której mowa w ust. 2, nie wygasa w okresie pobierania przez tę osobę zasiłków, przyznanych na podstawie przepisów o ubezpieczeniu chorobowym lub wypadkowym, których nie zalicza się do podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne.

4. Prawo do świadczeń z ubezpieczenia zdrowotnego osoby, o której mowa w ust. 2, i członków jej rodziny ustaje po upływie 30 dni od dnia wygaśnięcia jej członkostwa w Kasie Chorych, chyba że osoba ta stała się w tym czasie członkiem innej Kasy Chorych.

5. W odniesieniu do osób ubiegających się o przyznanie emerytury lub renty członkostwo w Kasie Chorych nie wygasa w okresie trwania postępowania o przyznanie tych świadczeń.

6. W razie nienabycia praw do emerytury lub renty osoba, o której mowa w ust. 5, zobowiązana jest do zwrotu kosztów udzielanych jej świadczeń zdrowotnych w okresie od daty, o której mowa w ust. 4.

7. Jednocześnie można być członkiem tylko jednej Kasy Chorych.

2. Podstawę wymiaru składki opłacanej przez osobę, o której mowa w ust. 1, stanowi kwota deklarowanego miesięcznego dochodu, nie niższa jednak od kwoty odpowiadającej przeciętnemu wynagrodzeniu.

3. Osoba, o której mowa w ust. 1, zostaje objęta ubezpieczeniem zdrowotnym z dniem określonym w umowie zawartej przez tę osobę z Kasą Chorych, a przestaje być nim objęta z dniem rozwiązania umowy lub nieopłacenia składki w obowiązującym terminie.

4. Objęcie ubezpieczeniem zdrowotnym osoby, o której mowa w ust. 1, oznacza równoczesne ubezpieczenie członków jej rodziny.

5. Osoba, o której mowa w ust. 1, w okresie objęcia jej ubezpieczeniem zdrowotnym jest członkiem Kasy Chorych, z którą zawarła umowę.

6. Prawo do świadczeń zdrowotnych osoby, o której mowa w ust. 1, i członków jej rodziny rozpoczyna się w dniu objęcia ubezpieczeniem i wygasa po upływie 30 dni od dnia ustania członkostwa w Kasie Chorych.

7. Kasa Chorych może uzależnić objęcie ubezpieczeniem osoby, o której mowa w ust. 1, od wpłacenia przez nią kwoty odpowiadającej wielokrotności miesięcznej składki na ubezpieczenie zdrowotne, naliczanej na zasadach określonych w ust. 2, jeśli nie była ona dotąd członkiem Kasy Chorych lub przerwa w jej ubezpieczeniu zdrowotnym w Kasie Chorych trwała dłużej niż 3 miesiące.

8. Szczegółowe zasady ustalania wysokości i pobierania kwoty, o której mowa w ust. 7, określa statut Kasy Chorych, z tym że nie może być ona wyższa niż dwukrotność przeciętnego wynagrodzenia.

9. Kasa Chorych zawiadamia Zakład Ubezpieczeń Społecznych lub Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego o objęciu ubezpieczeniem zdrowotnym osoby ubezpieczającej się na własny wniosek.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do osób w stanie spoczynku pobierających uposażenie lub pobierających uposażenie rodzinne oraz osób pobierających uposażenie po zwolnieniu ze służby.

1) uczniów i słuchaczy, wymienionych w art. 8 pkt 11 — powstaje z dniem przyjęcia do szkoły lub zakładu kształcenia nauczycieli, a wygasa z dniem ukończenia szkoły lub zakładu kształcenia nauczycieli albo skreślenia z listy uczniów lub słuchaczy,

2) dzieci, uczniów i słuchaczy, wymienionych w art. 8 pkt 11, przebywających w placówce opiekuńczo–wychowawczej, resocjalizacyjnej lub w domu pomocy społecznej — powstaje z dniem przyjęcia do placówki albo domu, a wygasa z końcem pobytu w placówce bądź domu,

3) osób wymienionych w art. 8 pkt 12 i 13 — powstaje z dniem immatrykulacji i złożenia ślubowania lub przyjęcia na studia doktoranckie, a wygasa z dniem uzyskania statusu absolwenta lub ukończenia studiów doktoranckich albo skreślenia z listy studentów lub skreślenia z listy uczestników studiów doktoranckich,

4) osób wymienionych w art. 8 pkt 14 – powstaje z dniem przyznania stypendium, a wygasa z dniem utraty prawa do jego pobierania,

5) bezrobotnych – powstaje z dniem uzyskania statusu bezrobotnego, a wygasa z dniem utraty tego statusu,

6) osób pobierających zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne z urzędu pracy – obejmuje okres od dnia przyznania prawa do zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego do dnia utraty prawa do ich pobierania,

7) osób pobierających rentę socjalną, zasiłek stały, zasiłek stały wyrównawczy lub gwarantowany zasiłek okresowy z pomocy społecznej – obejmuje okres od dnia przyznania renty lub zasiłku do dnia utraty prawa do ich pobierania,

8) osób korzystających z urlopu wychowawczego – powstaje z dniem rozpoczęcia urlopu, a wygasa z dniem zakończenia urlopu,

9) rolników, o których mowa w art. 8 pkt 20 – powstaje z dniem zaistnienia określonych w tym przepisie warunków, a wygasa z dniem ich ustania,

10) osób, o których mowa w art. 8 pkt 21 – powstaje z dniem otrzymania karty stałego pobytu lub karty czasowego pobytu, wydanej w związku z udzieleniem statusu uchodźcy, a wygasa z dniem jego utraty.

2. Do ubezpieczenia zdrowotnego osób wymienionych w art. 8 pkt 2–9 stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zasad, trybu i terminu zgłaszania do ubezpieczenia społecznego, z zastrzeżeniem ust. 11.

3. Osoby pobierające emeryturę lub rentę zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego lub inna właściwa instytucja emerytalno-rentowa.

4. Osoby wymienione w art. 8 pkt 11 i 12 zgłaszają do ubezpieczenia zdrowotnego szkoły, zakłady kształcenia nauczycieli, szkoły wyższe, jednostki prowadzące studia doktoranckie, placówki opiekuńczo-wychowawcze, resocjalizacyjne i domy pomocy społecznej.

5. Osoby wymienione w art. 8 pkt 13 zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego Krajowa Szkoła Administracji Publicznej.

6. Osoby wymienione w art. 8 pkt 14 zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego podmiot wypłacający stypendium.

7. Bezrobotnych oraz osoby pobierające zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne z urzędu pracy zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego wypłacający zasiłek lub świadczenie.

7a. Osoby korzystające z urlopu wychowawczego zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego, w imiennym raporcie miesięcznym kierowanym do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, pracodawca albo rolnicza spółdzielnia produkcyjna, z zastrzeżeniem ust. 7b.

7b. Zakład Ubezpieczeń Społecznych zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego osoby korzystające z urlopu wychowawczego, którym wypłaca zasiłek wychowawczy.

8. Osoby pobierające rentę socjalną, zasiłek stały, zasiłek stały wyrównawczy lub gwarantowany zasiłek okresowy z pomocy społecznej zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego ośrodek pomocy społecznej.

9. Osoby wymienione w art. 8 pkt 20 zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego. Osoby te zobowiązane są zgłosić się w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w celu ich zarejestrowania.

10. Osoby nie wymienione w ust. 1–9 zgłaszają się do ubezpieczenia zdrowotnego same.

11. Zgłoszenia, o których mowa w ust. 1–7 i 8–10, kierowane są do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego. Zgłoszenie powinno zawierać: wskazanie Kasy Chorych, nazwisko, pierwsze i drugie imię, nazwisko rodowe, płeć, adres zamieszkania, numer PESEL, datę urodzenia oraz numer NIP w przypadku osób, którym nadano ten numer. Gdy osoba zgłaszana do ubezpieczenia zdrowotnego nie ma nadanego numeru PESEL i numeru NIP, zgłoszenie powinno zawierać rodzaj i numer dowodu tożsamości. Zgłoszenie powinno zawierać również następujące dane dotyczące członków rodziny objętej ubezpieczeniem: nazwisko, pierwsze i drugie imię, nazwisko rodowe, płeć, stopień pokrewieństwa, datę urodzenia, adres zamieszkania, stopień niepełnosprawności, numer PESEL oraz numer NIP w przypadku osób, którym nadano ten numer.

12. Osoby, o których mowa w ust. 1–9, składają wniosek o ubezpieczenie w innej Kasie Chorych za pośrednictwem płatnika ich składki. Płatnik niezwłocznie przekazuje wniosek wskazanej Kasie Chorych oraz zawiadamia o tym fakcie, w ciągu 7 dni od dnia ubezpieczenia wnioskodawcy we wskazanej Kasie Chorych, właściwy oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego oraz Kasę Chorych, której członkiem był ostatnio wnioskodawca.

13. Osoby, o których mowa w ust. 10, są obowiązane, w ciągu 7 dni od dnia ubezpieczenia się w innej Kasie Chorych, zawiadomić o tym fakcie Kasę Chorych, której ostatnio były członkami, oraz poinformować właściwy oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.

2. Rada Kasy Chorych może podjąć uchwałę, że karta ubezpieczenia będzie stosowana także do potwierdzania świadczeń wykonywanych na rzecz ubezpieczonego.

3. Karta ubezpieczenia zawiera nazwę Kasy Chorych oraz następujące dane osobowe ubezpieczonego:

1) imię (imiona) i nazwisko,

2) numer PESEL,

3) datę urodzenia.

4. Karta ubezpieczenia może zawierać także:

1) adres zamieszkania,

2) numer karty ubezpieczenia,

3) zdjęcie ubezpieczonego.

5. W karcie ubezpieczenia, za zgodą ubezpieczonego, mogą być umieszczane dodatkowo informacje dotyczące jego stanu zdrowia.

6. Kartę ubezpieczenia otrzymuje osoba ubezpieczona po zgłoszeniu jej w Kasie Chorych, zgodnie z art. 16.

7. Minister właściwy do sprawy zdrowia [3] , określi, w drodze rozporządzenia, formy karty ubezpieczenia, a także tryb jej wydawania i unieważniania.

2. Podstawą wymiaru składki dla rolnika prowadzącego działy specjalnie produkcji rolnej jest ponadto deklarowana kwota odpowiadająca dochodowi ustalonemu dla opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

3. Podstawą wymiaru składki dla rolnika, o którym mowa w art. 8 pkt 20, jest kwota odpowiadająca wysokości zasiłku stałego z pomocy społecznej.

4. Podstawą wymiaru składki dla domownika pracującego z rolnikiem w rozumieniu ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników jest kwota odpowiadająca wysokości zasiłku stałego z pomocy społecznej.

5. Składka rolnika na ubezpieczenie zdrowotne obejmuje członków jego rodziny, jeżeli nie są oni domownikami w rozumieniu ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników.

6. Składka rolnika nie może przekroczyć wysokości kwoty składki naliczanej z 50 hektarów przeliczeniowych prowadzonego gospodarstwa rolnego.

2. Do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne osób, o których mowa w art. 8 pkt 2-7, objętych ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi, stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób, z zastrzeżeniem ust. 2b, 2c i 3a.

2a. Podstawę wymiaru składek dla osób, o których mowa w art. 8 pkt 2-7, nie objętych ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi, stanowi kwota odpowiadająca uposażeniu tych osób.

2b. Przy ustalaniu podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne osób, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się wyłączeń wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz nie stosuje się ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887).

2c. Podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne pomniejsza się o kwoty składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe, potrąconych przez płatników ze środków ubezpieczonego, zgodnie z przepisami o systemie ubezpieczeń społecznych.

3. Podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne dla:

1) osób wymienionych w art. 8 pkt 8 i 9 – jest kwota odpowiadająca wysokości ich uposażenia pomniejszona o kwoty składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe potrąconych przez płatników ze środków ubezpieczonego, zgodnie z przepisami o systemie ubezpieczeń społecznych,

2) osób wymienionych w art. 8 pkt 10 – jest kwota emerytury, renty, z wyłączeniem dodatków, zasiłków, świadczeń pieniężnych i ryczałtu energetycznego,

3) osób wymienionych w art. 8 pkt 11 i 12 – jest kwota odpowiadająca wysokości zasiłku stałego z pomocy społecznej,

3a) osób wymienionych w art. 8 pkt 13 – jest kwota odpowiadająca wysokości pobieranego stypendium pomniejszona o kwoty składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, potrąconych przez płatnika ze środków ubezpieczonego, zgodnie z przepisami o systemie ubezpieczeń społecznych,

4) osób wymienionych w art. 8 pkt 14 – jest kwota odpowiadająca wysokości pobieranego stypendium,

5) osób wymienionych w art. 8 pkt 15 – jest kwota odpowiadająca wysokości pobieranego zasiłku dla bezrobotnych lub stypendium, a w przypadku niepobierania przez bezrobotnego zasiłku lub stypendium – kwota odpowiadająca wysokości zasiłku stałego z pomocy społecznej,

6) osób wymienionych w art. 8 pkt 16 – jest kwota odpowiadająca wysokości zasiłku przed-emerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego,

7) osób wymienionych w art. 8 pkt 17 – jest kwota odpowiadająca wysokości renty socjalnej, zasiłku stałego, zasiłku stałego wyrównawczego lub gwarantowanego zasiłku okresowego z pomocy społecznej,

8) osób wymienionych w art. 8 pkt 18 – jest kwota odpowiadająca wysokości zasiłku stałego z pomocy społecznej,

9) osób wymienionych w art. 8 pkt 19 – jest kwota odpowiadająca wysokości pobieranego zasiłku wychowawczego,

10) osób wymienionych w art. 8 pkt 21, jeżeli nie dotyczą ich przepisy art. 8 pkt 1–20 – jest kwota odpowiadająca wysokości przeciętnego wynagrodzenia.

3a. Podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne dla osób wymienionych w art. 8 pkt 1 lit. f), z wyłączeniem osób duchownych będących podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych lub zryczałtowanego podatku od przychodów osób duchownych, jest kwota odpowiadająca wysokości zasiłku stałego z pomocy społecznej.

4. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne rolników, ich domowników oraz osób pobierających emeryturę lub rentę rolniczą, a także terminy i tryb ich opłacania.

2. Za osobę wykonującą pracę na podstawie umowy zlecenia lub umowy agencyjnej oraz za osobę z nią współpracującą składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza zleceniodawca.

2a. Za osobę pobierającą świadczenie socjalne wypłacane w okresie urlopu lub zasiłek socjalny wypłacany na czas przekwalifikowania zawodowego i poszukiwania nowego zatrudnienia składkę, jako płatnik, oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza jednostka wypłacająca świadczenie lub zasiłek.

3. Za bezrobotnego pobierającego zasiłek lub stypendium, osobę pobierającą zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza właściwy urząd pracy.

4. Za członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych oraz członków ich rodzin składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza spółdzielnia.

5. Za osobę pobierającą uposażenie posła lub senatora składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza Kancelaria Sejmu lub Kancelaria Senatu.

6. Za osobę pobierającą emeryturę lub rentę składkę jako płatnik oblicza, pobiera z kwoty emerytury, renty, o której mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2, i odprowadza Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego albo inna instytucja emerytalno-rentowa wypłacająca emeryturę lub rentę.

7. Za osobę, o której mowa w art. 8 pkt 13, składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza Krajowa Szkoła Administracji Publicznej.

8. Za osobę, o której mowa w art. 8 pkt 14, składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza podmiot wypłacający stypendium.

9. Za osobę współpracującą z osobą prowadzącą pozarolniczą działalność składkę oblicza, odprowadza i finansuje ze środków własnych osoba prowadząca działalność.

10. Za osoby korzystające z urlopu wychowawczego składki na ubezpieczenie zdrowotne oblicza pracodawca, rolnicza spółdzielnia produkcyjna albo Zakład Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli wypłaca zasiłek wychowawczy.

1) rolników, o których mowa w art. 8 pkt 1 lit. b) i pkt 20, oraz domowników, z wyjątkiem rolników prowadzących działy specjalne, opłaca Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 9,

2) bezrobotnych nie pobierających zasiłku opłaca właściwy urząd pracy,

3) osób pobierających zasiłek wychowawczy opłaca Zakład Ubezpieczeń Społecznych,

4) osób pobierających rentę socjalną, zasiłek stały, zasiłek stały wyrównawczy lub gwarantowany zasiłek okresowy z pomocy społecznej opłaca jednostka pomocy społecznej przyznająca rentę lub zasiłek,

5) dzieci, uczniów i słuchaczy, o których mowa w art. 8 pkt 11, przebywających w placówce opiekuńczo-wychowawczej, resocjalizacyjnej lub w domu pomocy społecznej opłaca placówka lub dom, a uczniów i słuchaczy nie przebywających w takiej placówce, jeżeli nie podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu, opłaca szkoła lub zakład kształcenia nauczycieli, do którego uczeń lub słuchacz uczęszcza,

6) studentów i uczestników studiów doktoranckich, o których mowa w art. 8 pkt 12, opłaca szkoła wyższa lub jednostka organizacyjna prowadząca studia doktoranckie, w której osoby te odbywają studia, jeżeli nie podlegają one obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu,

7) kombatantów, o których mowa w art. 8 pkt 18, opłaca Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.

2. Składki na ubezpieczenie zdrowotne osób wymienionych w ust. 1, a także osób, którym przyznano renty na podstawie przepisów o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz członków ich rodzin, jak również osób, które utraciły wzrok w wyniku działań wojennych w latach 1939–1945 lub eksplozji niewypałów i niewybuchów pozostałych po tej wojnie, otrzymujących dochody z tytułu emerytury lub renty, zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych, na podstawie odrębnych przepisów, są finansowane z budżetu państwa.

2a. Środki z budżetu państwa na składki wymienione w ust. 1 pkt 2 i 5 otrzymują jednostki samorządu terytorialnego jako dotacje celowe na zadania z zakresu administracji rządowej.

3. Składki na ubezpieczenie zdrowotne duchownych, z wyłączeniem osób duchownych będących podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych lub zryczałtowanego podatku od przychodów osób duchownych, są finansowane z Funduszu Kościelnego.

4. Na opłacenie składek, o których mowa w ust. 3, Fundusz Kościelny otrzymuje dotacje z budżetu państwa.

2. Kwota należnego wynagrodzenia potrącana jest przez płatnika z kwoty pobranych składek.

2. Od nie opłaconych w terminie składek na ubezpieczenie zdrowotne pobiera się odsetki za zwłokę na zasadzie i w wysokości określonych przepisami wydanymi na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668).

3. Składki na ubezpieczenie zdrowotne:

1) osób wymienionych w art. 8 pkt 1 lit. a) i c)–h), w pkt 2–19 i 21 oraz w art. 9 są opłacane i ewidencjonowane w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych,

2) osób wymienionych w art. 8 pkt 1 lit. b) i pkt 10, w stosunku do osób pobierających świadczenia emerytalno-rentowe z Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, oraz w art. 8 pkt 20 i w art. 20 są opłacane i ewidencjonowane w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego,

3) osób wymienionych w art. 8 w pkt 1 lit. a) i e) oraz w pkt 2–7 i 10 mogą być opłacane i ewidencjonowane bezpośrednio w branżowej Kasie Chorych.

4. Niezwłocznie, nie później niż w ciągu trzech dni roboczych od dnia wpływu składek na ubezpieczenie zdrowotne oraz dokumentów umożliwiających rozdzielenie składek na poszczególne Kasy Chorych, Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego przekazują pobrane składki na ubezpieczenie zdrowotne wraz z pobranymi odsetkami za zwłokę do właściwej Kasy Chorych, z zastrzeżeniem art. 169c.

5. Kasa Chorych jest uprawniona do nieodpłatnego dostępu do informacji o ubezpieczonym i opłacanej przez niego składce, w zakresie niezbędnym do realizacji ubezpieczenia zdrowotnego, znajdujących się w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych oraz Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.

6. (skreślony).

2. Należności z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne ulegają przedawnieniu z upływem 5 lat, licząc od dnia, w którym składka stała się wymagalna.

3. Bieg przedawnienia przerywa odroczenie terminu płatności, rozłożenie spłaty należności na raty i każda inna czynność zmierzająca do ściągnięcia należności, jeżeli o czynności tej został zawiadomiony dłużnik. Należności z tytułu składek nie można jednak dochodzić, jeżeli od terminu ich wymagalności upłynęło 10 lat.

2. Zwrotu nienależnie opłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne nie można dochodzić, jeżeli od daty ich opłacenia upłynęło 5 lat.

1) od podatku dochodowego od osób fizycznych obliczonego według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933 i 934, Nr 141, poz. 943 i 945 oraz z 1998 r. Nr 66, poz. 430, Nr 74, poz. 471 i Nr 108, poz. 685) – na zasadach określonych w tej ustawie,

2) od zryczałtowanego podatku dochodowego opłacanego w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i karty podatkowej oraz od zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób duchownych – na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

2. (skreślony).

3. Odliczenia, o których mowa w ust. 1 i 2, nie mogą spowodować zmniejszenia dochodów gmin.

1) zachowanie zdrowia oraz zapobieganie chorobom i urazom,

2) wczesne wykrywanie chorób,

3) leczenie,

4) zapobieganie niepełnosprawności i jej ograniczanie.

2. W celu realizacji uprawnień określonych w ust. 1 Kasa Chorych zapewnia ubezpieczonemu w szczególności:

1) badanie i poradę lekarską,

2) badanie diagnostyczne,

3) leczenie (ambulatoryjne, w domu chorego, szpitalne oraz w ramach pomocy doraźnej),

4) rehabilitację leczniczą,

5) świadczenie pielęgniarskie,

6) opiekę nad kobietą w okresie ciąży, porodu i połogu, opiekę prenatalną nad płodem i opiekę nad noworodkiem,

7) opiekę profilaktyczną,

8) zaopatrzenie w leki i materiały medyczne,

9) zaopatrzenie w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze oraz lecznicze środki techniczne,

10) orzekanie o stanie zdrowia,

11) opiekę paliatywno-hospicyjną.

1) świadczenia, których sposób finansowania określają odrębne przepisy, w tym świadczenia służby medycyny pracy,

2) orzeczenia o zdolności do prowadzenia pojazdów mechanicznych oraz inne orzeczenia i zaświadczenia lekarskie wydawane na życzenie ubezpieczonego, jeżeli nie są one związane z dalszym leczeniem, rehabilitacją, niezdolnością do pracy, kontynuowaniem nauki, uczestnictwem dzieci, uczniów, słuchaczy zakładów kształcenia nauczycieli i studentów w zajęciach sportowych i w zorganizowanym wypoczynku, a także jeżeli nie są wydawane dla celów pomocy społecznej lub uzyskania zasiłku pielęgnacyjnego,

3) świadczenia zdrowotne w szpitalach uzdrowiskowych i sanatoriach uzdrowiskowych, nie związane z bezpośrednią przyczyną skierowania ubezpieczonego na leczenie uzdrowiskowe,

4) świadczenia zdrowotne z zakresu stomatologii, inne niż określone w art. 31e,

5) szczepienia ochronne inne niż zlecone do wykonania Kasom Chorych przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej,

6) [4] świadczenia ponadstandardowe, których wykaz określi, w drodze rozporządzenia, Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po zasięgnięciu opinii, Naczelnej Rady Lekarskiej i Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych; świadczenia te ubezpieczony finansuje ze środków własnych,

7) wysokospecjalistyczne procedury medyczne; wykaz, zasady i tryb udzielania tych świadczeń określi Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej; świadczenia te finansowane są z budżetu państwa.

2. Kasy Chorych nie finansują kosztów leczenia ubezpieczonego poza granicami kraju, chyba że umowy międzynarodowe ratyfikowane przez Rzeczpospolitą Polską stanowią inaczej. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej może skierować ubezpieczonego do przeprowadzenia za granicą leczenia lub badań diagnostycznych, których nie przeprowadza się w kraju. Koszty tych świadczeń są finansowane z budżetu państwa.

3. Kasy Chorych nie finansują kosztów wyżywienia i zakwaterowania ubezpieczonego w zakładzie opiekuńczo-leczniczym i zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym. Koszty te finansowane są na podstawie odrębnych przepisów.

1) propagowanie zachowań prozdrowotnych, zachęcanie do indywidualnej odpowiedzialności za własne zdrowie,

2) zapewnienie ubezpieczonym profilaktycznych badań lekarskich w celu wczesnego rozpoznania chorób układu krążenia, chorób nowotworowych oraz innych chorób,

3) prowadzenie profilaktyki stomatologicznej u dzieci do lat 18,

4) przeprowadzanie badań profilaktycznych u dzieci do lat 18 i kobiet w ciąży,

5) wykonywanie szczepień ochronnych.

2. Kasa Chorych realizuje świadczenia, o których mowa w ust. 1, w ramach profilaktycznych programów zdrowotnych lub programów polityki zdrowotnej:

1) zlecanych przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej i finansowanych z budżetu państwa,

2) podejmowanych i finansowanych przez Kasy Chorych ze środków własnych,

3) finansowanych z innych źródeł.

2. Ubezpieczony ma prawo do wyboru szpitala spośród szpitali tego samego poziomu referencyjnego, które zawarły umowę z Kasą Chorych. Jeżeli ubezpieczony wybierze inny szpital wyższego poziomu referencyjnego, Kasa Chorych obciąża go wynikającą stąd różnicą kosztów.

3. Różnice kosztów, o których mowa w ust. 2, określa się porównując średni koszt leczenia pacjenta na oddziałach danej specjalności w szpitalach obu poziomów referencyjnych na obszarze działania Kasy Chorych w poprzednim roku kalendarzowym.

4. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, krajową sieć szpitali ustalając ich poziom referencyjny w zależności od rodzaju udzielanych przez te szpitale świadczeń zdrowotnych.

2. Kasa Chorych zapewnia ubezpieczonemu niezbędne świadczenia rehabilitacyjne w zakładzie rehabilitacji leczniczej, na podstawie skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego. Koszty wyżywienia i zakwaterowania w zakładzie rehabilitacji leczniczej pokrywane są na zasadach określonych dla zakładów opiekuńczo-leczniczych w odrębnych przepisach.

2. [5] Wykaz podstawowych świadczeń zdrowotnych lekarza stomatologa oraz podstawowych materiałów stomatologicznych określi Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej.

2. [6] Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, wykaz badań diagnostycznych, za które ubezpieczony wnosi zryczałtowane opłaty, oraz maksymalną wysokość tych opłat.

2. Zaopatrzenie w leki i materiały medyczne przysługuje ubezpieczonemu także na podstawie recepty wystawionej przez lekarza nie będącego lekarzem ubezpieczenia zdrowotnego, jeżeli posiada uprawnienia do wykonywania zawodu oraz zawarł z Kasą Chorych umowę upoważniającą go do wystawiania takich recept.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do felczera ubezpieczenia zdrowotnego lub felczera.

1) po wniesieniu opłaty ryczałtowej — za leki podstawowe i recepturowe,

2) za odpłatnością w wysokości 30% albo 50% ceny leku — za leki uzupełniające.

2. Jeżeli cena leku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, jest niższa od opłaty ryczałtowej, opłata ta równa jest cenie leku.

3. Opłata ryczałtowa oraz częściowa odpłatność dotyczą jednostkowego opakowania leku określonego w wykazach, o których mowa w ust. 5 pkt 1.

4. Opłata ryczałtowa nie może przekraczać 0,5% najniższego wynagrodzenia w przypadku leku podstawowego oraz 1,5% najniższego wynagrodzenia w przypadku leku recepturowego.

5. [7] Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej i Naczelnej Rady Aptekarskiej określa, w drodze rozporządzenia:

1) wykazy leków podstawowych i uzupełniających,

2) wysokość opłaty ryczałtowej za leki podstawowe i recepturowe,

3) wysokość odpłatności za leki uzupełniające,

4) ilość leku recepturowego, którego dotyczy opłata ryczałtowa, oraz sposób obliczania kosztu sporządzania leku recepturowego.

6. [8] (skreślony).

7. Wykazy leków podstawowych i uzupełniających, o których mowa w ust. 5 pkt 1, aktualizowane są co najmniej raz w roku.

2. (skreślony).

3. Apteka może wydać lek umieszczony w wykazach leków podstawowych i uzupełniających, którego cena przekracza limit ceny, pobierając dodatkową dopłatę w wysokości różnicy między ceną wydawanego leku a wysokością limitu ceny.

4. Jeżeli w wykazach, o których mowa w art. 37 ust. 5 pkt 1, zamieszczono nazwę międzynarodową leku, apteka może wydać, na zasadach określonych w art. 37 ust. 1, również inny lek dopuszczony do obrotu, nie zamieszczony w tych wykazach, a objęty tą samą nazwą międzynarodową, pod warunkiem że jego cena nie jest wyższa od limitu ceny, a jeżeli limit nie został ustalony — od ceny leku zamieszczonego w wykazach.

5. Apteka ma obowiązek poinformować pacjenta o możliwości nabycia leku o tej samej nazwie międzynarodowej, którego cena nie przekracza limitu ceny. Nie dotyczy to sytuacji, kiedy wystawiający receptę dokonał odpowiedniej adnotacji na druku recepty, wskazującej na niemożność dokonywania zamiany przepisanego leku.

6. [9] Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej i Naczelnej Rady Aptekarskiej ustala, w drodze rozporządzenia, limity cen leków posiadających tę samą nazwę międzynarodową oraz leków o różnych nazwach międzynarodowych, ale o podobnym działaniu terapeutycznym, a wymienionych w wykazach leków podstawowych i uzupełniających, o których mowa w art. 37 ust. 5 pkt 1.

7. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej i Naczelnej Rady Aptekarskiej [10] określa, w drodze rozporządzenia, kryteria kwalifikacji leków o różnych nazwach międzynarodowych, ale o podobnym działaniu terapeutycznym, do grupy objętej wspólnym limitem ceny.

8. [11] (skreślony).

2. [12] Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej i Naczelnej Rady Aptekarskiej określa, w drodze rozporządzenia, wykaz chorób wymienionych w ust. 1 oraz wykaz leków, preparatów diagnostycznych i sprzętu jednorazowego użytku, które ze względu na te choroby mogą być przepisywane bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub częściową odpłatnością.

3. Przepisy art. 38 ust. 4, 6 i 7 stosuje się odpowiednio.

1) inwalidom wojskowym,

2) osobom, które doznały uszczerbku na zdrowiu w okolicznościach określonych w art. 7 i 8 ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 1983 r. Nr 13, poz. 68, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1993 r. Nr 129, poz. 602, z 1994 r. Nr 10, poz. 37, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 138, poz. 681 oraz z 1996 r. Nr 136, poz. 636) i nie zostały zaliczone do żadnej z grup inwalidów,

3) osobom wymienionym w art. 42 i 59 ustawy, o której mowa w pkt 2.

2. Bezpłatne zaopatrzenie w leki przysługuje inwalidom wojennym, ich współmałżonkom pozostającym na ich wyłącznym utrzymaniu oraz wdowom i wdowcom po poległych żołnierzach i zmarłych inwalidach wojennych uprawnionym do renty rodzinnej.

3. Osoby uprawnione, o których mowa w ust. 1 i 2, są obowiązane okazać lekarzowi lub felczerowi wystawiającemu receptę dokument potwierdzający przysługujące uprawnienie.

2. Inwalidom wojennym i wojskowym przysługuje prawo do bezpłatnych przedmiotów ortopedycznych, środków pomocniczych i leczniczych środków technicznych na zlecenie lekarza ubezpieczenia zdrowotnego.

3. Kasa Chorych może wprowadzić limit cen dla przedmiotów ortopedycznych, środków pomocniczych i leczniczych środków technicznych, o takim samym zastosowaniu, ale różnych cenach – w zakresie którego finansuje to świadczenie.

4. [14] Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy wykaz przedmiotów ortopedycznych, środków pomocniczych i leczniczych środków technicznych oraz wysokość udziału własnego ubezpieczonego w cenie ich nabycia.

5. Udział Kasy Chorych nie może być niższy niż kwota stanowiąca 50% limitu ceny świadczenia lub ceny świadczenia, jeżeli limit nie został ustalony.

6. Kasa Chorych może osobie ubezpieczonej wypożyczać nieodpłatnie, po wniesieniu kaucji, niezbędne przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze na warunkach określonych w statucie Kasy.

2. Skierowanie, o którym mowa w ust. 1, wymaga potwierdzenia przez Kasę Chorych.

3. Ubezpieczony ponosi koszty przejazdu na leczenie uzdrowiskowe i z leczenia uzdrowiskowego oraz częściową odpłatność za koszty wyżywienia i zakwaterowania w sanatorium uzdrowiskowym, z zastrzeżeniem ust. 4. Kasa Chorych pokrywa, do wysokości określonej w umowie z sanatorium uzdrowiskowym, różnicę kosztów wyżywienia i zakwaterowania ubezpieczonego oraz koszty, o których mowa w ust. 4.

4. Ubezpieczony wymieniony w art. 7 pkt 21 lit. a) i pkt 21a nie ponosi odpłatności za koszty wyżywienia i zakwaterowania w prewentorium i sanatorium uzdrowiskowym.

5. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, sposób i warunki wystawiania skierowania na leczenie uzdrowiskowe przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego oraz szczegółowe zasady potwierdzania tego skierowania przez Kasę Chorych.

6. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, wysokość częściowej odpłatności ubezpieczonego za koszty wyżywienia i zakwaterowania w sanatorium uzdrowiskowym, uwzględniając sezonowość i standard usług.

1) przewozu osób wymagających natychmiastowego leczenia w zakładzie opieki zdrowotnej,

2) przewozów wynikających z potrzeby zachowania ciągłości leczenia w przypadkach schorzeń zagrażających zdrowiu lub życiu.

2. Ubezpieczonemu na podstawie zlecenia lekarza ubezpieczenia zdrowotnego lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego przysługuje bezpłatny przejazd środkami transportu sanitarnego w przypadku przewozu osób z dysfunkcją narządu ruchu uniemożliwiającą korzystanie ze środków transportu publicznego w celu odbycia leczenia do najbliższego zakładu udzielającego świadczeń w tym zakresie i z powrotem.

3. Statut Kasy Chorych może określać wysokość udziału własnego ubezpieczonego w kosztach przejazdu lub pełne pokrycie tych kosztów przez ubezpieczonego w przypadkach nie wymienionych w ust. 1 i 2.

2. W razie nieprzedstawienia karty ubezpieczenia lub w przypadku, gdy ubezpieczony nie opłacił składki na ubezpieczenie zdrowotne przez okres dłuższy niż 30 dni, świadczenie zostaje udzielone na koszt ubezpieczonego, z wyjątkiem nagłych zachorowań związanych z wypadkiem, zatruciem, urazem, stanów zagrożenia życia lub porodu.

3. W razie nieodprowadzenia składki za ubezpieczonego przez zobowiązanego płatnika, przez okres dłuższy niż 30 dni, Kasa Chorych obciąża tego płatnika kosztami świadczenia udzielonego ubezpieczonemu.

4. W razie późniejszego przedstawienia karty ubezpieczenia lub opłacenia zaległych składek wraz z odsetkami, ubezpieczony i płatnik może ubiegać się o zwrot kosztów, o których mowa w ust. 2 i 3, w trybie określonym w statucie Kasy Chorych.

5. Roszczenia, o których mowa w ust. 3, ulegają przedawnieniu z upływem 12 miesięcy od dnia, w którym roszczenia stały się wymagalne.

6. Przepisów ust. 1–3 nie stosuje się do dzieci od dnia urodzenia do ukończenia 3 miesiąca życia.

2. Kasa Chorych po zasięgnięciu opinii samorządów zawodów medycznych określa warunki dotyczące udzielania świadczeń zdrowotnych, zapewnienia jakości i dostępności świadczeń, rozliczania kosztów świadczeń i mechanizmów ograniczania wzrostu tych kosztów, a także zasady kontroli realizacji umów.

3. Kasa Chorych przy zawieraniu umów jest obowiązana do przestrzegania:

1) zasady zrównoważenia wydatków z przychodami Kasy Chorych,

2) zasady, że suma kwot zobowiązań Kasy Chorych wobec świadczeniodawców ze wszystkich zawartych umów musi się mieścić w planie finansowym Kasy Chorych.

4. Umowy między Kasą Chorych a świadczeniodawcami powinny określać w szczególności:

1) rodzaj i zakres udzielanych świadczeń,

2) warunki i zasady udzielania świadczeń,

3) zasady rozliczeń ze świadczeniodawcami,

4) maksymalną kwotę zobowiązania Kasy Chorych wobec świadczeniodawcy,

5) zasady kontroli jakości, zasadności i dostępności świadczeń oraz realizacji umów,

6) zasady rozpatrywania kwestii spornych, zażaleń, przeprowadzania i udokumentowania postępowania kontrolnego oraz wydawania wniosków pokontrolnych,

7) zasady prowadzenia dokumentacji przez świadczeniodawców na potrzeby realizacji ubezpieczenia zdrowotnego i jej udostępniania Kasie Chorych.

2. [15] Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej oraz Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, określi, w drodze rozporządzenia, tryb składania ofert, sposób przeprowadzania konkursu oraz zgłaszania i rozpatrywania skarg i protestów związanych z tymi czynnościami.

2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, zasady i warunki, jakim powinien odpowiadać plan zabezpieczenia ambulatoryjnej opieki zdrowotnej, uwzględniając zapewnienie ubezpieczonym całodobowego dostępu do świadczeń lekarskich i pielęgniarskich oraz niezbędną dla tego celu liczbę lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej lub rodzinnych, lekarzy specjalistów, pielęgniarek i położnych i innych świadczeniodawców.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do innego świadczeniodawcy wykonującego zawód medyczny lub psychologa.

1) ginekologa i położnika,

2) stomatologa,

3) dermatologa i wenerologa,

4) onkologa,

5) psychiatry,

6) lecznictwa odwykowego dla osób uzależnionych od alkoholu, środków odurzających i substancji psychotropowych oraz od tytoniu,

7) dla osób zakażonych wirusem HIV,

8) dla osób chorych na gruźlicę,

9) dla kombatantów w zakresie chorób wojennych i obozowych.

2. Świadczenia, o których mowa w ust. 1, związane z wypadkiem, zatruciem, urazem, stanem zagrożenia życia lub porodem udzielane są bez skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego.

3. Świadczenia zdrowotne szpitali są udzielane bez skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego w razie wypadków, zatruć, urazów, porodu, stanów zagrożenia życia oraz w razie wydania na podstawie odrębnych przepisów decyzji o przymusowej hospitalizacji.

4. Na podstawie skierowania:

1) lekarza ubezpieczenia zdrowotnego lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego – udzielane są ubezpieczonemu świadczenia z zakresu diagnostyki oraz zabiegi ambulatoryjne,

2) lekarza ubezpieczenia zdrowotnego – udzielane są ubezpieczonemu świadczenia z zakresu rehabilitacji leczniczej oraz świadczenia innych niż lekarze świadczeniodawców.

5. Świadczenie zdrowotne udzielone ubezpieczonemu bez skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego, jeżeli to skierowanie jest wymagane, opłaca ubezpieczony.

2. Apteka ma obowiązek w szczególności:

1) zapewniać dostępność leków i materiałów medycznych objętych wykazami leków podstawowych i uzupełniających, o których mowa w art. 37 ust. 5 pkt 1, oraz leków, preparatów diagnostycznych, a także sprzętu jednorazowego użytku, o których mowa w art. 39,

2) udostępniać do kontroli przez Kasę Chorych lub na jej zlecenie przez organy nadzoru farmaceutycznego dokumentację, którą apteka jest obowiązana prowadzić na podstawie odrębnych przepisów,

3) przekazywać dane o obrocie refundowanymi lekami i materiałami medycznymi.

3. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Aptekarskiej określi, w drodze rozporządzenia, tryb i sposób przekazywania oraz zakres danych o obrocie, o którym mowa w ust. 2 pkt 3.

2. Refundacja, o której mowa w ust. 1, nie może przekraczać ustalonego limitu cen, z zastrzeżeniem art. 44 ust. 2, i dokonywana jest przez Kasę Chorych na zasadach, o których mowa w ust. 3–5.

3. Kasa Chorych w porozumieniu z Okręgową Izbą Aptekarską ustala:

1) terminy przedstawiania przez apteki Kasie Chorych zbiorczych zestawień zrealizowanych recept podlegających refundacji,

2) terminy zwrotu aptekom należności z tytułu refundacji, po przedłożeniu zestawienia recept, o którym mowa w pkt 1,

3) tryb udostępniania Kasie Chorych do kontroli recept zrealizowanych przez ubezpieczonych i związanych z tym informacji,

4) wysokość odsetek należnych aptekom w razie nieterminowej refundacji ceny, o której mowa w ust. 1.

4. Uzgodnienia te obowiązują Kasę Chorych oraz wszystkie apteki na terenie działania danej Kasy Chorych oraz danej Okręgowej Izby Aptekarskiej.

5. W przypadku nieuzgodnienia terminów, o których mowa w ust. 3 pkt 1 i 2, terminy te nie mogą przekroczyć 15 dni.

6. Kasa Chorych dokonuje zwrotu należności z tytułu refundacji w terminie, o którym mowa w ust. 3 pkt 2 lub ust. 5.

7. W przypadku przekroczenia przez Kasę Chorych terminu, o którym mowa w ust. 5, aptece przysługują odsetki.

8. [16] Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Aptekarskiej określi, w drodze rozporządzenia, wzór zbiorczego zestawienia recept podlegających refundacji.

1) wyboru lekarza podstawowej opieki zdrowotnej lub lekarza rodzinnego spośród lekarzy ubezpieczenia zdrowotnego współpracujących z Kasą Chorych, do której należy ubezpieczony, z zastrzeżeniem ust. 2,

2) wyboru lekarza specjalisty spośród lekarzy ubezpieczenia zdrowotnego współpracujących z Kasą Chorych, do której należy ubezpieczony, z zastrzeżeniem art. 58 ust. 1 i 5,

3) wyboru szpitala na zasadach określonych w art. 31c oraz 58 ust. 3,

4) wyboru pielęgniarki, położnej i innych świadczeniodawców związanych umową z Kasą Chorych, z zastrzeżeniem art. 58 ust. 5,

5) wyboru Kasy Chorych,

6) pokrycia przez Kasę Chorych, której ubezpieczony jest członkiem, wydatków poniesionych w związku z uzyskaniem świadczeń w razie nagłego zachorowania, wypadku, urazu i zatrucia lub potrzeby natychmiastowego leczenia szpitalnego, udzielanych przez świadczeniodawców nie związanych umową z żadną Kasą Chorych – do wysokości przeciętnych kosztów takich świadczeń w danej Kasie Chorych, o ile wykaże, że nie miał możliwości uzyskania świadczenia u świadczeniodawcy związanego umową z Kasą.

2. Jeżeli ubezpieczony zmienia wybranego przez siebie lekarza podstawowej opieki zdrowotnej lub lekarza rodzinnego bez zgody Kasy Chorych przed upływem sześciu miesięcy od dokonania wyboru, wnosi zryczałtowaną opłatę rejestracyjną do Kasy Chorych w wysokości 2,5% przeciętnego wynagrodzenia.

1) sposobu korzystania ze świadczeń przez ubezpieczonych, dostępności i jakości świadczeń oraz zasad organizacji ich udzielania,

2) stosowania procedur diagnostycznych i terapeutycznych pod względem jakości i zgodności z przyjętymi standardami,

3) sposobu korzystania ze świadczeń specjalistycznych i stosowanych technologii medycznych,

4) zasadności wyboru leków i materiałów medycznych oraz przedmiotów ortopedycznych i środków pomocniczych stosowanych w diagnostyce, leczeniu i rehabilitacji,

5) zasad wystawiania recept.

2. Kontrole dokumentacji medycznej i jakości udzielanych świadczeń zdrowotnych mogą być przeprowadzane tylko przez upoważnionych przez Kasę Chorych lekarzy, pielęgniarki, położne lub przedstawicieli innych zawodów medycznych, o ile zakres kontroli ich dotyczy.

3. Podmiot kontrolowany zobowiązany jest do przedłożenia niezbędnych dokumentów, udzielania informacji i pomocy podczas kontroli.

4. Podmiot kontrolowany powinien uwzględniać wyniki kontroli i stosować się do zaleceń pokontrolnych.

2. Koszty świadczeń, o których mowa w ust. 1, są rozliczane bezpośrednio pomiędzy właściwymi kasami.

1) regionalne Kasy Chorych,

2) branżowe Kasy Chorych.

3) [17] (skreślony).

2. [18] (skreślony).

3. Kasa Chorych może tworzyć biura terenowe, zwane dalej „oddziałami Kasy.”

2. Kasy Chorych mają osobowość prawną.

2. W postępowaniu przed sądem rejestrowym stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu nieprocesowym.

3. Rejestr jest jawny i dostępny dla osób trzecich.

4. Minister Sprawiedliwości określa, w drodze rozporządzenia, wymagania, jakie powinien spełniać wniosek o wpis do rejestru, oraz wzór i sposób prowadzenia rejestru.

2. Regionalna Kasa Chorych obejmuje zasięgiem swojego działania obszar zamieszkany przez co najmniej 1 000 000 ludności. Obszar działania Kasy Chorych powinien uwzględniać granice administracyjne jednego lub kilku województw.

3. Regionalna Kasa Chorych zobowiązana jest przyjąć w skład członków każdą osobę podlegającą obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego, zamieszkałą na obszarze działania Kasy Chorych.

4. Regionalna Kasa Chorych zobowiązana jest przyjąć w skład członków każdą osobę podlegającą obowiązkowi ubezpieczenia, zamieszkałą poza obszarem działania Kasy Chorych – na wniosek tej osoby.

2. [19] Wniosek o powołanie branżowej Kasy Chorych, poparty pisemnymi deklaracjami co najmniej 500 000 pełnoletnich osób, przedkłada Radzie Ministrów Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, po zasięgnięciu opinii i Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych.

3. W rozporządzeniu o utworzeniu branżowej Kasy Chorych Rada Ministrów nadaje Kasie pierwszy statut oraz określa w szczególności:

1) nazwę i siedzibę branżowej Kasy Chorych,

2) sposób organizowania branżowej Kasy Chorych i źródła pokrycia kosztów jej tworzenia,

3) tryb powoływania, zadania i uprawnienia pełnomocnika do spraw zorganizowania branżowej Kasy Chorych,

4) ustrój branżowej Kasy Chorych i kompetencje jej organów,

5) tryb powoływania na stanowiska w organach branżowej Kasy Chorych i odwoływania z tych stanowisk,

6) zakres podmiotowy branżowej Kasy Chorych.

4. Branżową Kasę Chorych znosi się na wniosek Prezesa Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych.

5. W rozporządzeniu o zniesieniu branżowej Kasy Chorych Rada Ministrów określa w szczególności sposób i tryb przeprowadzenia likwidacji tej Kasy oraz przeznaczenie jej mienia.

6. W przypadku zniesienia branżowej Kasy Chorych jej członkowie stają się członkami regionalnej Kasy Chorych właściwej dla ich miejsca zamieszkania.

1) prowadzenie ewidencji osób objętych ubezpieczeniem zdrowotnym,

2) stwierdzanie i potwierdzanie prawa osoby ubezpieczonej do świadczeń,

3) analizowanie wykonania obowiązku powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego,

4) zarządzanie funduszami Kasy,

5) ustalanie planu finansowego,

6) zawieranie i finansowanie umów o udzielanie świadczeń na rzecz ubezpieczonych oraz kontrola realizacji tych umów,

7) tworzenie oddziałów Kasy Chorych i kierowanie ich działalnością.

1) nazwę i siedzibę Kasy Chorych,

2) obszar działania Kasy Chorych,

3) zasady tworzenia i funkcjonowania oddziałów Kasy Chorych,

4) liczbę członków organów Kasy Chorych i zakres czynności tych organów,

5) zasady funkcjonowania biura Kasy Chorych,

6) zasady sporządzania i zatwierdzania planu finansowego i rocznego sprawozdania finansowego,

7) (skreślony),

8) zasady kontroli wewnętrznej Kasy Chorych,

9) warunki członkostwa osób ubezpieczających się dobrowolnie,

10) zasady ustalania wynagrodzeń oraz diet i zwrotu kosztów dla członków organów Kasy Chorych oraz komisji skarg i wniosków,

11) inne zadania wynikające z ustawy.

2. Statut Kasy Chorych i jego każdorazowa zmiana wymaga zatwierdzenia przez Urząd Nadzoru.

3. Statut Kasy Chorych podlega ogłoszeniu w wojewódzkich dziennikach urzędowych województw, na których obszarze działa ta Kasa, oraz zostaje podany do publicznej wiadomości.

4. Uchwała o utworzeniu oddziału Kasy Chorych podlega ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym województwa, na którego obszarze utworzono ten oddział, oraz podana zostaje do publicznej wiadomości.

1) rada Kasy Chorych,

2) zarząd Kasy Chorych.

2. Rada Kasy Chorych nie może liczyć więcej niż 9 członków.

3. W przypadku gdy Kasa Chorych obejmuje zasięgiem swojego działania obszar więcej niż jednego województwa, sejmiki wojewódzkie powołują do rady Kasy Chorych członków w liczbie proporcjonalnej do liczby osób ubezpieczonych mieszkających na terenie danego województwa.

4. Członkowie rady Kasy Chorych nie mogą być jednocześnie członkami zarządu, pracownikami Kas Chorych, świadczeniodawcami współpracującymi z Kasami Chorych, właścicielami, pracownikami lub osobami współpracującymi z zakładami opieki zdrowotnej, które zawarły umowę z Kasami Chorych na udzielanie świadczeń, a także członkami organów zakładu ubezpieczeń prowadzącego działalność ubezpieczeniową w zakresie ubezpieczeń zdrowotnych, na podstawie ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 11, poz. 62 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 88, poz. 554, Nr 107, poz. 685, Nr 121, poz. 769 i 770 i Nr 139, poz. 934).

5. Członkowie rady Kasy Chorych posiadają wyższe wykształcenie oraz zdany egzamin na członka rady nadzorczej jednoosobowej spółki Skarbu Państwa.

2. Rada Kasy Chorych zbiera się na pierwszym posiedzeniu nie później niż w ciągu 14 dni od dnia powołania.

2. (skreślony).

1) uchwalanie statutu Kasy Chorych,

2) podejmowanie decyzji o utworzeniu oddziałów Kasy Chorych i ustalanie obszaru ich działania,

3) powoływanie i odwoływanie dyrektora Kasy Chorych oraz na jego wniosek dwóch zastępców dyrektora, w tym zastępcy dyrektora do spraw medycznych i pozostałych członków zarządu,

4) rozpatrywanie skarg i wniosków ubezpieczonych i udzielanie im odpowiedzi we współpracy z dyrektorem Kasy Chorych,

5) uchwalanie planu finansowego oraz przyjmowanie i zatwierdzanie rocznych oraz kwartalnych sprawozdań finansowych,

6) uchwalanie planu pracy oraz rozpatrywanie i przyjmowanie kwartalnych oraz rocznych sprawozdań z jego wykonania,

7) rozpatrywanie okresowych sprawozdań z działalności zarządu Kasy Chorych,

8) uchwalenie regulaminu rady i zarządu Kasy Chorych,

9) podejmowanie uchwał dotyczących majątku Kasy Chorych, inwestycji przekraczających upoważnienia statutowe dla zarządu oraz nabywania, zbywania i obciążania nieruchomości,

10) [20] (skreślony)

11) inne zadania zastrzeżone w ustawie i statucie Kasy Chorych do właściwości rady.

2. Posiedzenia zwołuje i przewodniczy im przewodniczący rady Kasy Chorych lub działający z jego upoważnienia wiceprzewodniczący.

3. Nadzwyczajne posiedzenie rady Kasy Chorych jest zwoływane na wniosek zarządu Kasy, Prezesa Urzędu Nadzoru, Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej albo co najmniej 1/3 członków rady Kasy, w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia doręczenia żądania przewodniczącemu rady Kasy lub pełniącemu jego obowiązki wiceprzewodniczącemu.

2. Na posiedzeniach nadzwyczajnych rada Kasy Chorych podejmuje uchwały w obecności co najmniej 2/3 liczby członków.

3. Uchwały rady Kasy Chorych zapadają bezwzględną większością głosów członków obecnych na posiedzeniu.

4. Bezwzględna większość głosów ma miejsce wówczas, gdy za kandydatem lub wnioskiem oddana została liczba głosów co najmniej o jeden większa od sumy pozostałych ważnie oddanych głosów.

5. Protokoły z posiedzeń rady Kasy Chorych są dostępne do wglądu dla ubezpieczonych w Kasie Chorych.

2. Przepis ust. 1 stosuje się do członków komisji skarg i wniosków.

3. Wysokość diet, o których mowa w ust. 1 i 2, uchwala rada Kasy Chorych, przy czym nie może ona przekraczać 2/3 przeciętnego wynagrodzenia.

4. Zwrot kosztów przejazdów i noclegów następuje na zasadach określonych w przepisach w sprawie diet i innych należności z tytułu podróży służbowych na obszarze kraju.

5. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do posłów i senatorów, a w zakresie diet także do radnych jednostek samorządu terytorialnego.

2. Zarząd Kasy Chorych reprezentuje Kasę na zewnątrz, kieruje działalnością Kasy i decyduje we wszystkich sprawach nie zastrzeżonych do kompetencji rady Kasy.

3. Statut Kasy Chorych określa zakres obowiązków dyrektora Kasy Chorych i jego zastępców.

4. Zarząd Kasy Chorych podejmuje decyzje zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy ogólnej liczby członków, w tym dyrektora lub jego zastępcy.

5. Oświadczenia woli w imieniu zarządu Kasy Chorych składa dyrektor zarządu lub z jego upoważnienia jeden z jego zastępców.

6. Do zadań zarządu Kasy Chorych należy w szczególności:

1) wykonywanie uchwał rady Kasy Chorych,

2) opracowywanie projektu planu pracy Kasy Chorych,

3) opracowywanie projektu planu finansowego Kasy Chorych,

4) wykonywanie planu finansowego i planu pracy Kasy Chorych,

5) zarządzanie funduszami i mieniem Kasy Chorych,

6) lokowanie funduszu rezerwowego Kasy Chorych,

7) opracowywanie kwartalnych i rocznych sprawozdań z działalności Kasy Chorych oraz kwartalnych i rocznych sprawozdań finansowych,

8) negocjowanie umów ze świadczeniodawcami, ich zawieranie i rozliczanie oraz kontrola ich wykonywania,

9) podejmowanie decyzji w sprawach określonych w ustawie i statucie Kasy Chorych,

10) zapewnienie obsługi organizacyjno-technicznej organów Kasy Chorych,

11) przedstawianie radzie Kasy Chorych projektów utworzenia oddziałów Kasy, ich lokalizacji, obszaru i zakresu działania,

12) kierowanie działalnością oddziałów Kasy Chorych,

13) przekazywanie do Urzędu Nadzoru statutu i innych uchwał rady Kasy Chorych, planu finansowego oraz kwartalnych i rocznego sprawozdania finansowego, sprawozdań kwartalnych i rocznego z działalności Kasy Chorych nie później niż w ciągu 7 dni od dnia ich przyjęcia przez radę Kasy, a także informacji, o których mowa w art. 130 ust. 4,

14) podawanie do publicznej wiadomości statutu Kasy Chorych, rocznego planu finansowego oraz rocznego sprawozdania finansowego,

15) przygotowanie i przedstawianie radzie Kasy Chorych corocznych prognoz przychodów i kosztów,

16) przygotowywanie i przedstawianie radzie Kasy Chorych projektu planu zabezpieczenia ambulatoryjnej opieki zdrowotnej, o którym mowa w art. 55a.

7. Dyrektor wykonuje, jako pracodawca, czynności w sprawach z zakresu prawa pracy w stosunku do pracowników biura Kasy Chorych.

2. Do zakresu działania zastępcy dyrektora Kasy Chorych do spraw medycznych należy w szczególności:

1) dokonywanie ocen zachorowalności i chorobowości wśród ubezpieczonych w Kasie Chorych oraz opracowywanie wniosków dotyczących działania Kasy w tym zakresie,

2) monitorowanie dostępności i jakości świadczeń zdrowotnych zapewnianych przez Kasę Chorych oraz przeprowadzanie lub zlecanie przeprowadzenia kontroli w tym zakresie i przedstawianie wniosków zarządowi Kasy,

3) współpraca z komisją skarg i wniosków w zakresie dotyczącym udzielania świadczeń.

1) składki na ubezpieczenie zdrowotne,

2) dochody z lokat i papierów wartościowych emitowanych i gwarantowanych przez Skarb Państwa,

3) odsetki od nie opłaconych w terminie składek,

4) darowizny i zapisy,

5) kwoty wyrównania finansowego, o którym mowa w art. 135,

6) środki na zadania, o których mowa w art. 31b ust. 2 pkt 1 i 3,

7) inne przychody.

1) koszty świadczeń dla ubezpieczonych,

2) koszty działalności Kasy Chorych i jej oddziałów, w szczególności utrzymania nieruchomości, wynagrodzenia, narzuty na wynagrodzenia, diety i zwroty kosztów podróży,

3) odpisy na fundusz rezerwowy Kasy Chorych,

4) [36] (skreślony),

5) odszkodowania,

6) zwroty kosztów świadczeń zdrowotnych udzielanych przez inne Kasy Chorych lub instytucje w przypadkach określonych ustawą,

7) wyrównanie finansowe, o którym mowa w art. 135,

8) koszty realizacji zadań, o których mowa w art. 31 b ust. 2 pkt 1 i 3.

2. Przychody Kasy Chorych są przeznaczone na finansowanie kosztów, o których mowa w ust. 1, oraz inwestycji służących potrzebom Kasy Chorych.

2. [37] (skreślony).

2. Fundusz rezerwowy Kasy Chorych przeznaczony jest wyłącznie na sfinansowanie różnicy spowodowanej przewagą kosztów działalności bieżącej nad przychodami Kasy Chorych.

3. Każdorazowe uruchomienie funduszu rezerwowego wymaga uchwały rady Kasy Chorych.

4. Kasa Chorych zawiadamia Urząd Nadzoru o uruchomieniu funduszu rezerwowego w terminie 7 dni od jego uruchomienia.

2. Środki funduszu rezerwowego są lokowane:

1) w papierach wartościowych emitowanych lub gwarantowanych przez Skarb Państwa,

2) na rachunkach bankowych w bankach mających siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i których kapitał własny wynosi co najmniej 100 000 000 zł, z tym że w jednym banku nie może być lokowane więcej niż 15% środków funduszu rezerwowego.

3. Dochody z lokat, o których mowa w ust. 2, zasilają fundusz rezerwowy do wysokości określonej w ust. 4.

4. Fundusz rezerwowy tworzony jest do wysokości 4% kwoty planowanych rocznych przychodów Kasy Chorych ze składek na ubezpieczenie zdrowotne.

2. W planie finansowym uwzględnia się kwotę wyrównania finansowego, o którym mowa w art. 135.

3. Dyrektor Kasy Chorych przedstawia projekt planu finansowego na rok następny radzie Kasy Chorych i Urzędowi Nadzoru do dnia 30 września.

4. Rada Kasy Chorych uchwala nie później niż do dnia 30 października plan finansowy na rok następny i przekazuje go do Urzędu Nadzoru.

5. Urząd Nadzoru zatwierdza plan finansowy do dnia 30 listopada.

6. Kasa Chorych podaje zatwierdzony plan finansowy do publicznej wiadomości.

7. W przypadku wystąpienia niedoboru finansowego w regionalnej Kasie Chorych sejmik województwa, na obszarze którego działa ta Kasa, może udzielić jej pożyczki.

1) spłatę pożyczki, o której mowa w art. 131b ust. 7,

2) zwiększenie zakresu świadczeń zdrowotnych.

2. O przeznaczeniu nadwyżki decyduje rada Kasy Chorych w drodze uchwały.

2. Za czynniki różnicujące przyjmuje się:

1) kwotę planowanych przychodów rocznych Kasy Chorych ze składek na ubezpieczenie zdrowotne przypadającą średnio na 1 osobę uprawnioną do świadczeń w danej Kasie Chorych w roku poprzednim,

2) liczbę osób ubezpieczonych powyżej 60 roku życia według stanu na dzień 30 czerwca roku poprzedniego.

3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, algorytm wyrównania uwzględniający czynniki różnicujące oraz wysokość procentową przewidywanych przychodów Kasy Chorych, które nie będą uwzględnione w wyrównaniu. Urząd Nadzoru oblicza na podstawie tego algorytmu wysokość kwot wyrównania dla poszczególnych Kas Chorych w następnym roku kalendarzowym.

4. Urząd Nadzoru do dnia 10 września zawiadamia Kasy Chorych o kwotach ich udziału w wyrównaniu w następnym roku.

5. Kwoty wyrównania zostają uwzględnione w planach finansowych Kas Chorych na rok następny.

6. Kasy Chorych, obowiązane do wypłaty ze swego funduszu kwoty wyrównania finansowego, przekazują co miesiąc 1/12 część rocznej kwoty wyrównania dla Kas Chorych, które otrzymują to wyrównanie. Tryb i terminy przekazywania kwot wyrównania między Kasami Chorych określa Urząd Nadzoru.

7. Kasa Chorych w przypadku zaległości w przekazywaniu kwot wyrównania finansowego obowiązana jest do zapłacenia odsetek za zwłokę na podstawie przepisów ustawy – Ordynacja podatkowa.

8. Należności z tytułu wyrównania podlegają egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

2. [39] Organy administracji rządowej oraz jednostek samorządu terytorialnego, organizacje świadczeniodawców lub pracodawców oraz inne instytucje udzielają Kasie Chorych wszelkich informacji koniecznych do sporządzenia prognoz, o których mowa w ust. 1. Kasa Chorych przesyła prognozy do Urzędu Nadzoru.

1) stwierdzenia obowiązku ubezpieczenia i członkostwa,

2) wystawienia dokumentów uprawniających do korzystania ze świadczeń Kas Chorych,

3) stwierdzenia obowiązku płacenia składki i ustalenia kwoty składki,

4) kontroli rodzaju, zakresu i przyczyny udzielanych świadczeń,

5) rozliczenia ze świadczeniodawcami,

6) rozliczenia z innymi instytucjami lub osobami w zakresie ich zobowiązań wobec Kasy Chorych,

7) kontroli przestrzegania zasad gospodarności,

8) monitorowania stanu zdrowia i zapotrzebowania na świadczenia zdrowotne ubezpieczonych w danej populacji.

2. Dla realizacji zadań, o których mowa w ust. 1, Kasy Chorych mają prawo przetwarzania następujących danych osobowych:

1) imię i nazwisko,

2) numer PESEL,

3) data urodzenia,

4) płeć,

5) stopień pokrewieństwa z opłacającym składkę,

6) adres zamieszkania,

7) stopień niepełnosprawności, jeżeli dziecko ukończyło 26 lat,

8) udzielone ubezpieczonemu świadczenia zdrowotne, których charakterystyka zawiera między innymi:

a) rodzaj udzielonego świadczenia,

b) świadczeniodawcę wykonującego usługę,

c) świadczeniodawcę zlecającego usługę,

d) rozpoznanie według międzynarodowej klasyfikacji chorób, urazów i zatruć związane z wykonaną usługą.

2. Szpitale oraz pozostali świadczeniodawcy działający w ramach umów z Kasami Chorych zobowiązani są do gromadzenia i przekazywania Kasom Chorych danych, które określa minister właściwy do spraw zdrowia [42] .

1) zakres niezbędnych danych gromadzonych przez świadczeniodawców, szczegółowy sposób rejestrowania tych danych oraz ich udostępniania Kasom Chorych, Prezesowi Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych, ministrowi właściwemu do spraw zdrowia i wojewodom, w tym także rodzaje wykorzystywanych nośników informacji oraz wzory dokumentów,

2) zakres niezbędnych danych gromadzonych w systemach informatycznych Kas Chorych oraz wzory i zasady przekazywania Prezesowi Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych sprawozdań okresowych, a także wzory i sposób przekazywania ministrowi właściwemu do spraw zdrowia i wojewodom zbiorczych danych dotyczących świadczeń zdrowotnych udzielonych ubezpieczonym będącym członkami Kasy Chorych,

3) zakres niezbędnych danych gromadzonych i przekazywanych przez apteki, o których mowa w art. 141b ust. 1, Kasom Chorych i ministrowi właściwemu do spraw zdrowia.

2. Minister właściwy do spraw zdrowia gromadzi i przetwarza materiały informacyjne z instytucji powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego.

2. Do zakresu kontroli, o której mowa w ust. 1, należy kontrola rzetelności:

1) zgłaszania do ubezpieczenia zdrowotnego osób objętych tym ubezpieczeniem,

2) deklarowanych podstaw obliczania składki na ubezpieczenie zdrowotne, prawidłowości obliczania, opłacania i odprowadzania składki.

3. Kasa Chorych analizuje uzyskane z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego dane, o których mowa w ust. 1 i 2, i występuje z wnioskami do tych instytucji.

2. Organ może zmienić lub uchylić decyzję w terminie 14 dni od dnia wniesienia odwołania.

3. Jeżeli odwołanie nie zostało uwzględnione w całości, organ przekazuje niezwłocznie sprawę do sądu ze szczegółowym uzasadnieniem wydanej decyzji.

2. Urzędem Nadzoru kieruje Prezes, którego powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej.

3. Wiceprezesa Urzędu Nadzoru powołuje i odwołuje Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, na wniosek Prezesa Urzędu Nadzoru.

4. Zadaniem Urzędu Nadzoru jest ochrona interesów osób ubezpieczonych.

5. Nadzór nad działalnością Urzędu Nadzoru sprawuje Prezes Rady Ministrów, stosując kryterium zgodności z prawem.

6. W zakresie funkcji nadzoru Urząd Nadzoru podlega jedynie ustawom.

7. Organizację Urzędu Nadzoru określa statut. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, nadaje statut Urzędowi Nadzoru.

2. (skreślony).

3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wymagane kwalifikacje członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych w Urzędzie Nadzoru oraz zasady ich wynagradzania.

3a. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Finansów i Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, wymagane kwalifikacje pozostałych pracowników Urzędu Nadzoru oraz zasady ich wynagradzania.

4. Urząd Nadzoru sprawuje nadzór stosując kryterium legalności nad działalnością:

1) [44] Kas Chorych,

2) świadczeniodawców w zakresie realizacji umów z Kasami Chorych.

3) (skreślony).

5. Urząd Nadzoru sprawuje nadzór nad gospodarką finansową podmiotów, o których mowa w ust. 4 pkt 1, stosując kryterium legalności, rzetelności, celowości i gospodarności oraz zgodności dokumentacji ze stanem faktycznym.

6. Urząd Nadzoru zatwierdza statuty oraz bada uchwały przyjmowane przez organa uchwałodawcze podmiotów, o których mowa w ust. 4 pkt 1, w zakresie zgodności z prawem i stwierdza nieważność uchwały w całości lub w części, jeżeli narusza ona prawo lub stwarza zagrożenie wystąpienia ujemnego wyniku finansowego.

7. W przypadku uznania przez Urząd Nadzoru uchwały dotyczącej planu finansowego za nieważną w całości lub w części, jeśli nieprawidłowości uchwały nie zostaną w terminie wyznaczonym usunięte przez organ uchwałodawczy oraz w przypadku nieuchwalenia planu finansowego na rok następny do dnia 15 listopada roku poprzedzającego przez podmiot wymieniony w ust. 4 pkt 1, Urząd Nadzoru ustala plan finansowy w całości lub w części uznanej za nieważną.

8. Urząd Nadzoru rozpatruje i zatwierdza kwartalne i roczne sprawozdania finansowe Kas Chorych.

9. Urząd Nadzoru może żądać dodatkowego sprawozdania finansowego w uzasadnionych przypadkach, a w szczególności gdy Kasa Chorych naruszy fundusz rezerwowy.

2. Urząd Nadzoru może ustanowić zarząd komisaryczny Kasy Chorych w każdym przypadku rażącego naruszenia przepisów prawa i nieusunięcia nieprawidłowości w wyznaczonym terminie oraz niewywiązywania się z zadań ustawowych w zakresie zapewniania ubezpieczonym należnych świadczeń.

2. Przy przeprowadzaniu kontroli Urząd Nadzoru może korzystać z usług podmiotów uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz podmiotów uprawnionych do kontroli jakości i kosztów świadczeń zdrowotnych finansowanych przez Kasę Chorych.

3. Podmioty wymienione w art. 151a ust. 4 pkt 1 zobowiązane są do przedkładania Urzędowi Nadzoru dokumentacji, udzielania mu pomocy oraz udzielania wszelkich informacji niezbędnych do wypełniania jego zadań.

4. Urząd Nadzoru może wydawać zalecenia mające na celu usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości i dostosowanie działalności kontrolowanego podmiotu do przepisów prawa.

5. W razie niewykonywania zaleceń, o których mowa w ust. 4, prowadzenia działalności z naruszeniem przepisów prawa, statutu, odmowy udzielenia wyjaśnień i informacji, o których mowa w ust. 3, Urząd Nadzoru może w przypadku:

1) Kas Chorych:

a) nakładać na członka zarządu Kasy Chorych karę upomnienia, pieniężną do wysokości 3–krotnego wynagrodzenia brutto tej osoby wyliczonego na podstawie wynagrodzenia za ostatnie 3 miesiące przed nałożeniem kary,

b) występować do właściwego organu Kasy Chorych z wnioskiem o odwołanie członka zarządu,

c) występować do właściwego organu Kasy Chorych z wnioskiem o zawieszenie w czynnościach członka zarządu do czasu rozpatrzenia wniosku o jego odwołanie,

d) ustanawiać zarząd komisaryczny,

2) [45] (skreślony).

6. Kary pieniężne, o których mowa w ust. 5, podlegają egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

2. Urząd Nadzoru określa kwoty, tryb i terminy wyrównania między Kasami Chorych zgodnie z przepisami art. 135 i zleca Kasom Chorych przeprowadzenie tego wyrównania oraz je nadzoruje.

3. (skreślony).

4. Urząd Nadzoru może prowadzić działalność szkoleniową i informacyjną dla podmiotów wymienionych w art. 151a ust. 4 pkt 1.

5. Urząd Nadzoru współdziała z organami administracji rządowej, jednostkami samorządu terytorialnego i innymi instytucjami w zakresie kształtowania polityki zdrowotnej państwa dotyczącej ubezpieczeń zdrowotnych.

2. Do postępowania przed Urzędem Nadzoru stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, chyba że ustawa stanowi inaczej.

3. Na decyzję Prezesa Urzędu Nadzoru służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

2. Ustanowienie zarządu komisarycznego nie wpływa na organizację i sposób działania Kasy Chorych jako osoby prawnej, z wyjątkiem zmian przewidzianych w ustawie.

3. Na zarząd komisaryczny przechodzi prawo podejmowania decyzji we wszelkich sprawach zastrzeżonych w ustawie i statucie do właściwości organów Kasy Chorych. Z dniem ustanowienia zarządu komisarycznego zarząd Kasy Chorych ulega rozwiązaniu, a jego pełnomocnictwa wygasają. Na czas trwania zarządu komisarycznego kompetencje innych organów Kasy Chorych ulegają zawieszeniu.

4. Na decyzję o ustanowieniu zarządu komisarycznego radzie Kasy Chorych służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania decyzji.

5. Zarząd komisaryczny opracowuje i uzgadnia z Urzędem Nadzoru plan przywrócenia płynności finansowej i wypłacalności Kasy Chorych, zapewnia należyte wykonanie tego planu oraz nie rzadziej niż co 3 miesiące informuje Urząd Nadzoru o wynikach jego realizacji.

6. Szczegółowe zadania zarządu komisarycznego, terminy ich wykonania oraz wynagrodzenia członków zarządu komisarycznego określa decyzja o ustanowieniu zarządu. Koszty działalności zarządu komisarycznego obciążają Kasę Chorych.

7. Ustanowienie zarządu komisarycznego podlega zgłoszeniu do rejestru, o którym mowa w art. 67 ust. 1.

1) nie zgłasza wymaganych przepisami danych lub zgłasza nieprawdziwe dane mające wpływ na wymiar składek na ubezpieczenia zdrowotne albo udziela w tych sprawach nieprawdziwych wyjaśnień lub odmawia ich udzielenia,

2) udaremnia lub utrudnia przeprowadzenie kontroli w zakresie realizacji ubezpieczenia zdrowotnego,

3) nie odprowadza w terminie składek na ubezpieczenie zdrowotne,

4) pobiera nienależne opłaty od ubezpieczonych za świadczenia objęte umową z Kasą Chorych,

podlega karze grzywny do 5 000 zł.

„Art. 69. 1. Żołnierzom odbywającym zasadniczą służbę wojskową, przeszkolenie wojskowe i ćwiczenia wojskowe oraz pełniącym służbę wojskową w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny przysługuje prawo do bezpłatnego korzystania ze świadczeń publicznych zakładów opieki zdrowotnej.

2. Ministrowie Obrony Narodowej oraz Zdrowia i Opieki Społecznej określają, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady, zakres i tryb korzystania ze świadczeń, o których mowa w ust. 1.”

1) w art. 6 dodaje się pkt 16 w brzmieniu:

„16) ubezpieczeniu zdrowotnym — rozumie się ubezpieczenie określone w odrębnych przepisach.”

2) w art. 78:

a) w ust. 1 dodaje się pkt 5 w brzmieniu:

„5) ubezpieczeń zdrowotnych:

a) rolników i pracujących z nimi domowników podlegających ubezpieczeniu społecznemu,

b) osób pobierających świadczenia emerytalno-rentowe w części składkowej.”,

b) w ust. 2 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy „obejmującej również wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 5.”

3) w art. 79 w ust. 1 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu:

„Ponadto ze środków funduszu administracyjnego finansowane są koszty obsługi zadań w zakresie ubezpieczenia zdrowotnego.

1) w art. 23 w ust. 1 w pkt 57 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 58 w brzmieniu:

„58) składek na ubezpieczenie zdrowotne, opłaconych w roku podatkowym przez podatnika zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.”

2) po art. 27a dodaje się art. 27b w brzmieniu:

„Art. 27b. 1. Podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składek na powszechne ubezpieczenie zdrowotne:

1) opłaconych w roku podatkowym bezpośrednio przez podatnika zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym,

2) pobranych w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.

2. Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1 ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.”

3) w art. 30 w ust. 4 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) odliczyć od przychodów wydatki określone w art. 26 ust. 1 oraz od zryczałtowanego podatku dochodowego w pierwszej kolejności wydatki określone w art. 27b ust. 1 pkt 1, a następnie wydatki określone w art. 27a ust. 1; w przypadku dokonywania odliczeń stosuje się odpowiednio przepisy art. 26 ust. 2—12, art. 27a ust. 2—17 i art. 27b ust. 2.”

4) w art. 32 po ust. 3a dodaje się ust. 3b w brzmieniu:

„3b. Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3 zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, pobranej w tym miesiącu przez zakład pracy zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.”

5) w art. 33 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w ust. 2 i 3, zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, pobranej w tym miesiącu przez spółdzielnię zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym. Kwotę składki zmniejszającej zaliczkę oblicza się w sposób określony w ust. 3.”

6) w art. 34:

a) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:

„4a. Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 2 zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, pobranej w tym miesiącu przez organ rentowy zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.”,

b) w ust. 9 po wyrazach „podatek wynikający z rozliczenia rocznego” dodaje się wyrazy „obniżony o kwotę składek na ubezpieczenie zdrowotne pobranych w roku podatkowym przez organ rentowy zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym”

7) w art. 35 po ust. 8 dodaje się ust. 9 w brzmieniu:

„9. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w ust. 3—8, zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, pobranej w tym miesiącu przez płatnika zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.”

8) w art. 37 w ust. 1 w ostatnim zdaniu po wyrazach „Podatek wynikający z obliczenia rocznego” dodaje się wyrazy „obniżony przez płatnika o kwotę składek na ubezpieczenie zdrowotne pobranych w roku podatkowym zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym”

9) w art. 38 w ust. 1 po wyrazach „kwotę potrąconego podatku dochodowego oraz” dodaje się wyrazy „kwotę składek na ubezpieczenie zdrowotne pobranych zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, a także”

10) w art. 39 w ust. 1 w zdaniu pierwszym po wyrazach „uzyskanych przez nich dochodów oraz” dodaje się wyrazy „składek na ubezpieczenie zdrowotne pobranych w roku podatkowym przez płatnika, a także”

11) w art. 41 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie, zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, pobranej przez płatnika, o którym mowa w ust. 1, zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.”

12) w art. 42 w ust. 3 w zdaniu pierwszym po wyrazach „o wysokości dochodu i” dodaje się wyrazy „składek na ubezpieczenie zdrowotne pobranych w roku podatkowym przez płatnika, a także o”

13) w art. 43 w ust. 4 po wyrazach „tego urzędu skarbowego” dodaje się wyrazy „obniżone o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne opłaconej w tym miesiącu zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym”

14) w art. 44 po ust. 3a dodaje się ust. 3b w brzmieniu:

„3b. Zaliczki, o których mowa w ust. 3 pkt 2 i 3 oraz w ust. 3a, zmniejsza się o kwotę składek na ubezpieczenie zdrowotne opłaconych bezpośrednio w tych miesiącach przez podatnika zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.”

1) w art. 16 w ust. 1 w pkt 9 po lit. b) dodaje się lit. c) w brzmieniu:

„c) odpisy dokonywane na fundusze tworzone na podstawie przepisów o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.”

2) w art. 17 w ust. 1:

a) po pkt 4o dodaje się pkt 4p w brzmieniu:

„4p) dochody Krajowego Związku Kas Powszechnego Ubezpieczenia Zdrowotnego oraz regionalnych i branżowych kas powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego — w części przeznaczonej na cele statutowe,”,

b) po pkt 26 dodaje się pkt 27 w brzmieniu:

„27) dochody z lokat zwiększające fundusz rezerwowy Krajowego Związku Kas oraz kas regionalnych i branżowych, o którym mowa w przepisach o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym,”.

„2. Ze świadczeń pracowniczych mogą być potrącane jedynie zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, składki na ubezpieczenie zdrowotne i należności alimentacyjne na zasadach przewidzianych w Kodeksie pracy do potrącenia tych należności z wynagrodzenia za pracę.”

„4. Najwyższa Izba Kontroli może kontrolować pod względem legalności, gospodarności i rzetelności działalność jednostek organizacyjnych i podmiotów innych niż wymienione w ust. 1 i 2, wykonujących zadania z zakresu powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego.”

1) art. 69, 129, 134, 135 ust. 1, art. 161, 170 ust. 1 i 2, art. 193 ust. 3 i art. 206 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31);

2) art. 1 ustawy z dnia 22 kwietnia 1959 r. o zwalczaniu gruźlicy (Dz. U. Nr 27, poz. 170, z 1974 r. Nr 47, poz. 280, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198);

3) art. 8 ustawy z dnia 13 listopada 1963 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych (Dz. U. Nr 50, poz. 279, z 1971 r. Nr 12, poz. 115, z 1974 r. Nr 47, poz. 280, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198);

4) art. 102 pkt 1 i art. 115 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557 i Nr 160, poz. 1083);

5) art. 99 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55);

6) art. 21 ust. 3 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. Nr 35, poz. 230, z 1984 r. Nr 34, poz. 184, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 73, poz. 431, z 1991 r. Nr 73, poz. 321 i Nr 94, poz. 419, z 1993 r. Nr 40, poz. 184 oraz z 1996 r. Nr 127, poz. 593);

7) art. 14 ust. 7 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 75, poz. 468);

8) art. 10 ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. Nr 111, poz. 535).

2. Zachowują moc przepisy o świadczeniach zdrowotnych związanych z ciążą, porodem i połogiem oraz zapobieganiem i zwalczaniem chorób wenerycznych.

3. Świadczenia zdrowotne, o których mowa w ust. 1 i 2, udzielane na rzecz osób nie posiadających uprawnień z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego finansowane są z budżetu państwa na zasadach i w trybie określonych przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej, w drodze rozporządzenia.

2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, na wniosek Ministrów Obrony Narodowej lub Spraw Wewnętrznych i Administracji albo Sprawiedliwości bądź Transportu i Gospodarki Morskiej, może zwolnić publiczne zakłady opieki zdrowotnej, tworzone i utrzymywane przez tych ministrów lub przedsiębiorstwo państwowe „Polskie Koleje Państwowe”, z obowiązku, o którym mowa w ust. 1.

2. Do Pełnomocnika stosuje się przepisy art. 10 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775), z zastrzeżeniem ust. 3—6.

3. [47] Pełnomocnik kończy swoją działalność nie później niż w ciągu 12 miesięcy od rozpoczęcia działalności przez rady regionalnych Kas Chorych.

4. Rady regionalnych Kas Chorych, powołane zgodnie z art. 75, rozpoczynają działalność 1 września 1999 r.

5. Pełnomocnik składa Radzie Ministrów co 6 miesięcy sprawozdanie z przebiegu wdrażania w życie niniejszej ustawy.

6. Pełnomocnik tworzy Biuro Pełnomocnika Rządu do Spraw Wprowadzenia Powszechnego Ubezpieczenia Zdrowotnego.

7. Pełnomocnik podejmuje działania konieczne do realizacji niniejszej ustawy, a w szczególności:

1) sporządza plan finansowy wydatków z uwzględnieniem art. 131b oraz art. 169b i przedstawia go do zatwierdzenia Radzie Ministrów,

2) powołuje i odwołuje pełnomocników regionalnych Kas Chorych, zwanych dalej „pełnomocnikami regionalnymi”,

3) opracowuje wzory umów zawieranych przez Kasę Chorych ze świadczeniodawcami oraz wzory dokumentacji wewnętrznej Kas Chorych,

4) organizuje system szkoleń pracowników dla tworzonych regionalnych Kas Chorych,

5) do czasu rozpoczęcia działalności organów, o których mowa w art. 75–81 i w art. 108–117, pełni ich funkcję,

6) dokonuje rejestracji Kas Chorych.

8. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej, na wniosek Pełnomocnika, w drodze rozporządzenia:

1) określa liczbę, obszar działania oraz siedziby regionalnych Kas Chorych i ich oddziałów,

2) tworzy regionalne Kasy Chorych oraz ich oddziały,

3) nadaje statut regionalnym Kasom Chorych,

4) ustala zakres niezbędnych danych gromadzonych przez świadczeniodawców oraz w systemach informatycznych Kas Chorych, a także zakres i procedury wymiany danych pomiędzy Kasami Chorych oraz Kasami Chorych a świadczeniodawcami i Urzędem Nadzoru [48] .

1) sporządza plan finansowy, z uwzględnieniem art. 131b oraz art. 169c, i przedstawia do zatwierdzenia Pełnomocnikowi,

2) sporządza spis osób, które podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego w danej Kasie Chorych,

3) przedkłada Pełnomocnikowi analizę finansową planowanych przychodów i kosztów w organizowanej Kasie Chorych,

4) składa Pełnomocnikowi kwartalne sprawozdanie ze swojej działalności,

5) wypełnia zadania zarządu regionalnej Kasy Chorych,

2. W celu zorganizowania i przygotowania do działania regionalnej Kasy Chorych pełnomocnik regionalny tworzy Tymczasową Kasę Chorych. Tymczasowa Kasa Chorych z dniem rejestracji przekształca się w regionalną Kasę Chorych.

3. Tymczasowa Kasa Chorych jest państwową jednostką organizacyjną, która prowadzi gospodarkę finansową na zasadach określonych dla zakładów budżetowych.

4. Zasady wynagrodzenia pracowników zatrudnianych w tymczasowej Kasie Chorych ustala Pełnomocnik.

5. Majątek będący w dyspozycji tymczasowej Kasy Chorych staje się z dniem rejestracji własnością tej Kasy Chorych.

6. Pełnomocnik regionalny kończy swoją działalność w dniu pierwszego posiedzenia zarządu powołanego przez radę regionalnej Kasy Chorych.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do osób, które odpowiadają warunkom określonym w rozporządzeniu Rady Ministrów wydanym na podstawie art. 69c ust. 3 i do dnia 31 grudnia 1998 r. złożą pisemną deklarację członkostwa w branżowej Kasie Chorych. Osoby te z dniem 1 stycznia 1999 r. stają się członkami branżowej Kasy Chorych. Deklaracja członkostwa powinna być złożona pełnomocnikowi branżowej Kasy Chorych.

3. (skreślony).

4. Kasa Chorych od dnia rozpoczęcia działalności przejmuje finansowanie i zapewnia kontynuację świadczeń zdrowotnych zleconych ubezpieczonym przed tym dniem w publicznych zakładach opieki zdrowotnej.

1) z lekarzami, którzy posiadają uprawnienia i warunki do udzielania świadczeń oraz zgłaszają chęć zawarcia umowy, z zastrzeżeniem art. 56,

2) z przychodniami, poradniami i wiejskimi ośrodkami zdrowia będącymi zakładami opieki zdrowotnej, które powinny do dnia zawarcia umowy z Kasą Chorych przyjąć status samodzielnego zakładu w rozumieniu przepisów ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, lub niepublicznymi zakładami opieki zdrowotnej,

3) z pielęgniarkami i położnymi, z zastrzeżeniem pkt 1.

1) działalności Pełnomocnika i biura Pełnomocnika,

2) działalności pełnomocników regionalnych,

3) zorganizowania i wyposażenia tymczasowych i regionalnych Kas Chorych i ich oddziałów,

4) utworzenia systemu informacyjno-obliczeniowego w tymczasowych i regionalnych Kasach Chorych,

5) szkolenia pracowników tymczasowych i regionalnych Kas Chorych,

6) wynagrodzeń pracowników tymczasowych Kas Chorych i regionalnych Kas Chorych do dnia 31 grudnia 1998 r.

7) dotacji w wysokości odpowiadającej kwocie przewidywanych przychodów Kas Chorych ze składek na ubezpieczenie zdrowotne w okresie pierwszych 4 tygodni działalności w 1999 r., z uwzględnieniem przeprowadzenia wyrównania, o którym mowa w art. 135,

8) pożyczki w wysokości przewidywanych przychodów Kas Chorych ze składek na ubezpieczenie zdrowotne w okresie pierwszych 2 tygodni lutego 1999 r. z uwzględnieniem przeprowadzenia wyrównania, o którym mowa w art. 135. Pożyczka podlega zwrotowi, z zastrzeżeniem ust. 1a–1f, nie później niż do dnia 31 grudnia 1999 r. Wysokość rat oraz terminy zwrotu pożyczki określają umowy zawarte pomiędzy Kasami Chorych a Ministrem Finansów.

1a. Pożyczka, o której mowa w ust. 1 pkt 8, podlega całkowitemu umorzeniu, wraz z należnymi odsetkami, w przypadku bezzwrotnego przekazania przez Kasę Chorych samodzielnym publicznym zakładom opieki zdrowotnej, z którymi Kasa Chorych zawarła umowy o udzielenie świadczeń zdrowotnych, środków na wypłatę dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 1998 r., przysługującego pracownikom jednostek państwowej sfery budżetowej na podstawie ustawy z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz. U. Nr 160, poz. 1080 oraz z 1998 r. Nr 155, poz. 1014).

1b. Warunkiem umorzenia pożyczki wraz z należnymi odsetkami jest przedstawienie Ministrowi Finansów przez Kasę Chorych potwierdzenia dokonania wypłat przez samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 1a, dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 1998 r. – na podstawie dokumentów lub oświadczeń złożonych przez kierowników samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej.

1c. Do dokumentów lub oświadczeń, o których mowa w ust. 1b, potwierdzających dokonanie wypłat pracownikom samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej przysługującego im dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 1998 r. kierownicy tych zakładów dołączają oświadczenia o przejęciu przez zakład zobowiązań w przypadku powstania roszczeń pracowników z tego tytułu.

1d. W oświadczeniach, o których mowa w ust. 1b i 1c, podaje się łączną wysokość wypłat dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 1998 r.

1e. Kasa Chorych rozliczy kwotę pożyczki oraz wypłat, o których mowa w ust. 1a. Na podstawie przedstawionych przez Kasy Chorych rozliczeń Pełnomocnik ustali kwoty wyrównania między Kasami Chorych, uwzględniając wysokość otrzymanej przez poszczególne Kasy Chorych pożyczki i wydatków poniesionych na te wypłaty.

1f. Pełnomocnik dokona zmiany planów finansowych Kas Chorych na rok 1999, wyodrębniając w ich przychodach kwotę umorzonej pożyczki oraz dokonanego wyrównania, o którym mowa w ust. 1e, a w wydatkach – wypłaty, o których mowa w ust. 1a.

2. Do dnia 31 grudnia 1999 r. nie stosuje się przepisów art. 26 ust. 4. Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego dokonują rozdysponowania pomiędzy Kasy Chorych środków finansowych pochodzących z pobranych składek na ubezpieczenie zdrowotne na podstawie planu finansowego sporządzonego przez Pełnomocnika.

3. Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego przekazują środki, o których mowa w ust. 2, do właściwej Kasy Chorych, nie później niż w ciągu 3 dni roboczych od dnia wpływu składek na ubezpieczenie zdrowotne.

4. W 2000 r., w 2001 r. i w 2002 r. pobrane przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych składki na ubezpieczenie zdrowotne wraz z pobranymi odsetkami za zwłokę przekazywane są do Kas Chorych nie później niż w ciągu trzech dni roboczych od dnia ich wpływu, w formie zaliczek.

5. Zakład Ubezpieczeń Społecznych przekazuje do Kas Chorych informacje o ubezpieczonych i pobranych kwotach składek na ubezpieczenie zdrowotne i odsetek za zwłokę w ciągu pięciu dni roboczych od dnia wpływu tych składek wraz z odsetkami oraz dokumentów rozliczeniowych umożliwiających rozdzielenie składek na poszczególne Kasy Chorych.

6. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego, określi, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania wysokości zaliczek, o których mowa w ust. 4, oraz tryb i terminy ich rozliczania.

2. Jeżeli podstawę obliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne stanowi:

1) przychód ubezpieczonego wolny od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy, o której mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1, od którego płatnik nie oblicza zaliczki na ten podatek,

1a) przychód wolny od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 33 ustawy, o której mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1, od którego płatnik nie oblicza zaliczki na ten podatek, w odniesieniu do ubezpieczonych, o których mowa w art. 8 pkt 1,

2) kwota stanowiąca równowartość ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, przysługująca na podstawie odrębnych przepisów osobom, o których mowa w art. 18 ust. 12 ustawy wymienionej w art. 7 pkt 18, składkę na ubezpieczenie zdrowotne płatnik oblicza zgodnie z przepisami art. 19-22; w tym przypadku ust. 1 nie ma zastosowania.

3. Płatnik składek przekazuje, w terminie, o którym mowa w art. 26 ust. 1, do właściwej Kasy Chorych zestawienie składek na ubezpieczenie zdrowotne pobranych z uwzględnieniem obniżenia, określonego w ust. 1, zawierające informację o wysokości tych składek, jeżeli były ustalane zgodnie z przepisami rozdziału 3.

4. Zestawienie, o którym mowa w ust. 2, powinno zawierać ponadto: imię, nazwisko, adres zamieszkania, numer PESEL, numer NIP ubezpieczonego, a w przypadku braku tych numerów rodzaj i numer dowodu tożsamości, nazwę, adres siedziby, numer NIP oraz numer REGON płatnika składek.

2. Pożyczka może być udzielona do wysokości kwoty stanowiącej różnicę między ujętą w planie finansowym na 1999 r. kwotą przychodów ze składek na ubezpieczenie zdrowotne, z uwzględnieniem wyrównania, o którym mowa w art. 135, a kwotą przychodów zrealizowanych z tego tytułu za ten rok na dzień 31 grudnia 1999 r.

3. Pożyczka jest udzielana na okres nie dłuższy niż 5 lat.

4. Łączna kwota pożyczek udzielonych wszystkim Kasom Chorych nie może przekroczyć 1 000 000 tys. zł.

5. Kasa Chorych składa wniosek o udzielenie pożyczki do Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych, nie później niż do dnia 31 stycznia 2000 r.

6. Wniosek, o którym mowa w ust. 5, zawiera:

1) oznaczenie Kasy Chorych,

2) datę sporządzenia wniosku,

3) wysokość wnioskowanej kwoty pożyczki,

4) propozycję sposobu zwrotu pożyczki,

5) informację Kasy Chorych o łącznej kwocie składek przekazanych w 1999 r. z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego,

6) informację Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego o łącznej kwocie składek przekazanych w 1999 r. Kasie Chorych,

7) podpisy członków zarządu Kasy Chorych,

8) uchwałę rady Kasy Chorych w sprawie pożyczki z budżetu państwa.

7. Jeżeli łączna kwota pożyczek, o które występują Kasy Chorych, przekracza kwotę, o której mowa w ust. 4, Urząd Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych zmniejsza kwoty poszczególnych pożyczek proporcjonalnie do wysokości kwot, o które wystąpiły Kasy Chorych.

8. Urząd Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych przekazuje wnioski Kas Chorych o udzielenie pożyczek ministrowi właściwemu do spraw budżetu.

9. Pożyczka jest udzielana Kasie Chorych nie później niż w terminie 14 dni od dnia przekazania wniosku przez Urząd Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych.

10. Umowa zawarta pomiędzy Kasą Chorych a ministrem właściwym do spraw budżetu określa w szczególności oprocentowanie pożyczki i wysokość rat oraz termin zwrotu pożyczki, z uwzględnieniem możliwości wcześniejszego jej zwrotu.

11. Kasy Chorych zwracają pożyczkę w pierwszej kolejności z przychodów, o których mowa w ust. 2, uzyskanych po dniu 31 grudnia 1999 r.

1) art. 133 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31),

2) art. 61 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55),

3) art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 27 września 1973 r. o zaopatrzeniu emerytalnym twórców i ich rodzin (Dz. U. z 1983 r. Nr 31, poz. 145, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1989 r. Nr 35, poz. 190, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 oraz z 1996 r. Nr 100, poz. 461),

4) art. 13 ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 1983 r. Nr 13, poz. 68, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1993 r. Nr 129, poz. 602, z 1994 r. Nr 10, poz. 37, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 138, poz. 681 oraz z 1996 r. Nr 136, poz. 636),

5) art. 6 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o ubezpieczeniu społecznym osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia (Dz. U. z 1995 r. Nr 65, poz. 333 i Nr 128, poz. 617 oraz z 1996 r. Nr 100, poz. 461),

6) art. 3 ust. 1 pkt 1 oraz art. 5 dekretu z dnia 4 marca 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych oraz ich rodzin (Dz. U. z 1983 r. Nr 27, poz. 135, z 1989 r. Nr 35, poz. 190, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 oraz z 1996 r. Nr 100, poz. 461),

7) art. 5 pkt 1 oraz art. 6 ustawy z dnia 18 grudnia 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym osób prowadzących działalność gospodarczą oraz ich rodzin (Dz. U. z 1989 r. Nr 46, poz. 250, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450 i Nr 110, poz. 474, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 oraz z 1996 r. Nr 100, poz. 461 i Nr 124, poz. 585),

8) art. 24 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. — Prawo o adwokaturze (Dz. U. Nr 16, poz. 124 i Nr 25, poz. 187, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 oraz z 1996 r. Nr 77, poz. 367),

9) (skreślony),

10) art. 1 ust. 2 pkt 3 i 4 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin (Dz. U. z 1995 r. Nr 30, poz. 154),

11) art. 36 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu mandatu posła i senatora (Dz. U. Nr 73, poz. 350 i Nr 137, poz. 638),

12) art. 22 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 i Nr 107, poz. 459, z 1993 r. Nr 7, poz. 34 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 3),

13) art. 7 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o ubezpieczeniu społecznym duchownych (Dz. U. Nr 29, poz. 156, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 oraz z 1996 r. Nr 100, poz. 461);

14) art. 23 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 21, poz. 124 i Nr 43, poz. 253, z 1994 r. Nr 98, poz. 471 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 43),

15) art. 75 i 76 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515 oraz z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496),

16) art. 62 i 63 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 30, poz. 180, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515 oraz z 1996 r. Nr 59, poz. 269, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775),

17) art. 112 ust. 1 i art. 154 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65, poz. 385, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591 oraz z 1996 r. Nr 5, poz. 34 i Nr 24, poz. 110),

18) art. 79 i 80 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz. 422, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1993 r. Nr 12, poz. 52, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 124, poz. 583),

19) art. 22 i art. 30 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1993 r. Nr 13, poz. 60, z 1994 r. Nr 62, poz. 265 oraz z 1996 r. Nr 100, poz. 459 i Nr 147, poz. 687),

20) art. 53 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 1993 r. Nr 71, poz. 342, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 oraz z 1996 r. Nr 124, poz. 585, Nr 136, poz. 636 i Nr 155, poz. 771),

21) art. 12 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. Nr 17, poz. 75, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, z 1993 r. Nr 29, poz. 133, Nr 129, poz. 602 i Nr 134, poz. 645, z 1994 r. Nr 99, poz. 482, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 138, poz. 681 oraz z 1997 r. Nr 15, poz. 83),

22) art. 24 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. — Prawo o notariacie (Dz. U. Nr 22, poz. 91),

23) art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o Krajowej Szkole Administracji Publicznej (Dz. U. Nr 63, poz. 266 i Nr 104, poz. 450 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 496),

24) art. 65 i 66 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723),

25) art. 92 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496),

26) art. 2 pkt 2 lit. a) i art. 28 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin (Dz. U. z 1994 r. Nr 10, poz. 36, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i z 1996 r. Nr 1, poz. 1),

27) art. 2 pkt 2 lit. a) i art. 28 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 53, poz. 214 oraz z 1995 r. Nr 4, poz. 17),

28) art. 31 ust. 1 pkt 2, ust. 2 i 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128),

29) art. 46 ustawy z dnia 6 lipca 1995 r. o przedsiębiorstwie państwowym „Polskie Koleje Państwowe” (Dz. U. Nr 95, poz. 474 i z 1996 r. Nr 147, poz. 687),

30) art. 73 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 61, poz. 283 i Nr 106, poz. 496),

31) art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 4 lipca 1991 r. o stosunku Państwa do Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (Dz. U. Nr 66, poz. 287 i Nr 95, poz. 425, z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1997 r. Nr 90, poz. 557 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106, poz. 668),

32) art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 73, poz. 323, z 1997 r. Nr 90, poz. 557 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106, poz. 668),

33) art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 97, poz. 479, z 1997 r. Nr 90, poz. 557 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106 poz. 668),

34) art. 13 ust. 3, art. 15 ust. 2 i 3 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Chrześcijan Baptystów w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 97, poz. 480, z 1997 r. Nr 90, poz. 557 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106, poz. 668),

35) art. 13 ust. 3, art. 15 ust. 2 i 3 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 97, poz. 481, z 1997 r. Nr 90, poz. 557 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106, poz. 668),

36) art. 11 ust. 3, art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 97, poz. 482, z 1997 r. Nr 90, poz. 557 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106, poz. 668),

37) art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 41, poz. 252 i Nr 90, poz. 557 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106, poz. 668),

38) art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 41, poz. 253 i Nr 90, poz. 557 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106, poz. 668),

39) art. 14 ust. 3, art. 16 ust. 2 i 3 pkt 1 ustawy z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do Kościoła Zielonoświątkowego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 41, poz. 254 i Nr 90 poz. 557 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106, poz. 668).

1) ustawa z dnia 28 marca 1933 r. o ubezpieczeniu społecznym (Dz. U. Nr 51, poz. 396, z 1934 r. Nr 95, poz. 855, z 1936 r. Nr 3, poz. 24, z 1938 r. Nr 3, poz. 15, Nr 26, poz. 227 i Nr 29, poz. 258, z 1939 r. Nr 71, poz. 476, z 1944 r. Nr 4, poz. 19, Nr 5, poz. 24 i Nr 9, poz. 44, z 1945 r. Nr 43, poz. 240, z 1946 r. Nr 4, poz. 28 i Nr 6, poz. 57, z 1947 r. Nr 2, poz. 4 i Nr 66, poz. 413, z 1948 r. Nr 27, poz. 183, z 1949 r. Nr 18, poz. 109, z 1950 r. Nr 36, poz. 333 i 334 i Nr 44, poz. 407, z 1951 r. Nr 17, poz. 138, Nr 41, poz. 313 i Nr 67, poz. 466, z 1954 r. Nr 22, poz. 78 i Nr 30, poz. 116, z 1958 r. Nr 35, poz. 154, z 1968 r. Nr 3, poz. 6 i 12, z 1972 r. Nr 27, poz. 190 i 191, z 1974 r. Nr 47, poz. 280 i z 1991 r. Nr 94, poz. 422),

2) ustawa z dnia 27 września 1991 r. o zasadach odpłatności za leki i artykuły sanitarne (Dz. U. Nr 94, poz. 422, z 1994 r. Nr 111, poz. 535, z 1995 r. Nr 138, poz. 684 i z 1996 r. Nr 139, poz. 646).