Dziennik Ustaw - rok 1990 nr 65 poz. 385

2. Ustawę stosuje się do niepaństwowych szkół wyższych, jeżeli jej przepisy lub przepisy innych ustaw nie stanowią inaczej.

3. Ustawy nie stosuje się do szkół wyższych i wyższych seminariów duchownych, prowadzonych przez Kościół Katolicki, z wyłączeniem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, a także do szkół wyższych i wyższych seminariów duchownych, prowadzonych przez inne kościoły i związki wyznaniowe, chyba że ustawy albo umowy między Rządem a właściwymi władzami Kościoła Katolickiego lub właściwymi władzami innych kościołów i związków wyznaniowych stanowią inaczej.

2. Występujące w ustawie pojęcia „nauka” i „badania naukowe” oznaczają także odpowiednio „sztukę” i „twórczość artystyczną”.

2. Podstawowymi zadaniami uczelni są:

1) kształcenie studentów w zakresie danej gałęzi wiedzy oraz ich przygotowanie do wykonywania określonych zawodów,

2) prowadzenie badań naukowych lub twórczej pracy artystycznej,

3) przygotowanie kandydatów do samodzielnej pracy naukowej, dydaktycznej lub działalności artystycznej,

4) kształcenie w celu uzupełnienia wiedzy ogólnej i specjalistycznej osób, które posiadają tytuły zawodowe i wykonują zawody praktyczne,

5) rozwijanie i upowszechnianie kultury narodowej oraz postępu technicznego, a także współdziałanie w szerzeniu wiedzy w społeczeństwie oraz dbanie o zdrowie i rozwój fizyczny studentów.

3. Zadaniami uczelni są również:

1) wychowanie studentów w duchu poszanowania praw człowieka, patriotyzmu, demokracji i odpowiedzialności za losy społeczeństwa i państwa,

2) podejmowanie starań, aby w środowisku akademickim panował kult prawdy i sumiennej pracy oraz atmosfera wzajemnej życzliwości.

4. Uczelnie medyczne i podstawowe jednostki organizacyjne innych uczelni działające w dziedzinie nauk medycznych uczestniczą także w sprawowaniu opieki zdrowotnej, w zakresie nie naruszającym podstawowych zadań uczelni.

5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do podstawowych jednostek organizacyjnych uczelni działających w dziedzinie nauk weterynaryjnych.

6. Uczelnie mogą prowadzić, za zgodą ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania, szkoły ponadpodstawowe.

2. W uczelni mogą być prowadzone jednolite studia magisterskie, studia wyższe zawodowe i uzupełniające studia magisterskie. Uczelnia może również prowadzić studia podyplomowe, studia doktoranckie oraz studia i kursy specjalne. Uczelnia może także prowadzić studia typu otwartego dla słuchaczy nie będących studentami.

3. Studia mogą być prowadzone jako dzienne, wieczorowe, zaoczne i eksternistyczne. Podstawowym systemem studiów są studia dzienne, chyba że statut uczelni stanowi inaczej.

4. Uczelnia ma prawo nadawania absolwentom tytułów zawodowych magistra, lekarza, inżyniera, magistra inżyniera i innych określonych na podstawie art. 149 ust. 2.

5. Nauczanie w uczelni odbywa się w ramach kierunków studiów.

2. Społeczność akademicka uczestniczy w zarządzaniu uczelnią przez wybieralne organy kolegialne i jednoosobowe. W organach kolegialnych reprezentowane są grupy społeczności akademickiej, o których mowa w ust. 1.

3. Istotne decyzje organów uczelni dotyczące poszczególnych grup społeczności akademickiej są podejmowane po zasięgnięciu opinii tych grup lub ich przedstawicieli wybranych na zasadach określonych w statucie. Organy uczelni mogą przekazywać wybieralnym przedstawicielom poszczególnych grup społeczności akademickiej podejmowanie decyzji w określonych sprawach dotyczących danej grupy. Przepis ten dotyczy również części grup pracowników wymienionych w art. 75.

4. Przepis ust. 3 nie narusza uprawnień związków zawodowych, wynikających z innych ustaw.

2. Ustawa o utworzeniu uczelni państwowej określa nazwę uczelni, siedzibę, ogólny kierunek działalności oraz naczelny lub centralny organ administracji rządowej sprawujący nad nią nadzór, zwany dalej „właściwym ministrem”.

3. Statut nowo utworzonej uczelni państwowej nadaje na okres jednego roku minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego.

4. Pierwszego rektora nowo utworzonej uczelni państwowej powołuje, na okres jednego roku, właściwy minister po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego.

5. Przepisy ust. 2—4 stosuje się odpowiednio do ustawy o przekształceniu uczelni państwowej lub jej połączeniu z inną uczelnią państwową.

2. Tryb wejścia w życie statutu, określony w ust. 1, stosuje się do państwowej uczelni artystycznej, która zatrudnia co najmniej dwudziestu nauczycieli akademickich posiadających tytuł naukowy.

3. Jeżeli uczelnia państwowa straci uprawnienia, o których mowa w ust. 1 i 2, senat uczelni dostosuje w terminie sześciu miesięcy jej statut do zasad, o których mowa w art. 13 ust. 1, i przedstawi go właściwemu ministrowi do zatwierdzenia. Przepisy art. 13 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

2. Statut uczelni państwowej, o której mowa w ust. 1, wchodzi w życie po zatwierdzeniu przez właściwego ministra lub po upływie dwóch miesięcy od daty jego doręczenia właściwemu ministrowi, jeżeli minister w tym terminie nie odmówił zatwierdzenia statutu z powodu jego niezgodności z przepisami ustawowymi.

3. Statut państwowej wyższej szkoły teologicznej nie spełniającej wymagań określonych w art. 12 ust. 1 zatwierdza Minister Edukacji Narodowej w porozumieniu z władzami właściwych kościołów lub związków wyznaniowych. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

2. W zezwoleniu określa się założyciela, minimalną wielkość środków majątkowych, które powinny być przeznaczone na utworzenie uczelni, nazwę uczelni, jej siedzibę i ogólny kierunek działalności. Zezwolenie może określać termin ważności zezwolenia.

3. Minister Edukacji Narodowej określa, w drodze rozporządzenia, warunki, jakim powinien odpowiadać wniosek o wydanie zezwolenia na utworzenie uczelni niepaństwowej.

2. Pierwszy statut nadaje uczelni niepaństwowej na okres jednego roku jej założyciel lub, na jego wniosek, Minister Edukacji Narodowej.

3. Pierwszego rektora uczelni niepaństwowej powołuje na okres jednego roku jej założyciel.

4. Uczelnia niepaństwowa uzyskuje osobowość prawną z chwilą wpisania do rejestru prowadzonego przez Ministra Edukacji Narodowej.

5. Minister Edukacji Narodowej odmawia wpisania uczelni niepaństwowej do rejestru, jeżeli akt założycielski lub statut nadany przez założyciela jest niezgodny z przepisami ustawowymi lub z zezwoleniem, o którym mowa w art. 15.

6. Sposób prowadzenia rejestru, o którym mowa w ust. 4, określi, w drodze rozporządzenia, Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Edukacji Narodowej.

7. Akt założycielski uczelni niepaństwowej oraz postępowanie rejestrowe wolne są od opłat notarialnych i skarbowych.

2. Sposób likwidacji uczelni niepaństwowej określa jej statut.

3. Minister Edukacji Narodowej zatwierdza statut uczelni niepaństwowej po stwierdzeniu zgodności z przepisami ustawowymi i z udzielonym zezwoleniem.

4. Przepisy ust. 1 i 3 stosuje się odpowiednio do zmian statutu uczelni niepaństwowej.

2. Jeżeli uczelnia niepaństwowa prowadzi działalność niezgodną z przepisami ustawowymi, statutem uczelni lub zezwoleniem, Minister Edukacji Narodowej wzywa do usunięcia tych niezgodności w oznaczonym terminie, a w razie ich nieusunięcia może zawiesić jej działalność lub nakazać likwidację.

2. Grunt państwowy może być oddany uczelni w użytkowanie wieczyste.

3. Uczelnia jest zwolniona z opłat z tytułu użytkowania wieczystego z wyjątkiem opłat określonych w przepisach o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa.

1) budżetu państwa,

2) budżetów jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków,

3) darowizn, zapisów, spadków oraz ofiarności publicznej, także pochodzenia zagranicznego.

2. Uczelnia może uzyskiwać środki finansowe także z innych tytułów, a w szczególności z:

1) odpłatnej działalności badawczej, diagnostycznej, leczniczej, rehabilitacyjnej, artystycznej, sportowej i doświadczalnej oraz z opłat licencyjnych,

2) opłat za zajęcia dydaktyczne, z wyłączeniem zajęć dydaktycznych na studiach dziennych w uczelniach państwowych, chyba że są powtarzane z powodu niezadowalających wyników w nauce,

3) wydzielonej działalności gospodarczej innej niż działalność, o której mowa w pkt 1, jeżeli statut uczelni przewiduje prowadzenie takiej działalności,

4) udziałów w działalności przedsiębiorców.

3. Nie wykorzystane w danym roku środki finansowe pozostają w dyspozycji uczelni.

1) dotacje na działalność dydaktyczną uczelni, na kształcenie kadr oraz na badania niezbędne dla prowadzenia działalności dydaktycznej i kształcenia kadr, jak również na utrzymanie uczelni,

2) dotacje na inwestycje budowlane uczelni,

3) dotacje na badania własne,

4) środki na prowadzenie prac badawczych w określonych dyscyplinach i kierunkach naukowych,

5) środki na prowadzenie określonych prac badawczych przez pracowników uczelni lub ich zespoły,

6) środki na cele szczególne, przyznane na podstawie odrębnych przepisów.

2. Uczelnia może otrzymać inne dotacje celowe z budżetu państwa.

3. Dotacje, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, przyznaje właściwy minister.

4. Dotacje i środki, o których mowa w ust. 1 pkt 3—5, przyznaje właściwy minister, jeżeli przepisy ustawowe regulujące finansowanie badań naukowych z budżetu państwa nie stanowią inaczej.

5. Zasady udziału uczelni w korzystaniu ze środków, o których mowa w ust. 1 pkt 5, określa senat uczelni.

6. Uczelnia samodzielnie dokonuje rozdziału dotacji na poszczególne cele, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3.

2. Decyzje o przyznaniu dotacji, o której mowa w ust. 1, publikowane są w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Edukacji Narodowej.

2. Zwolnieniu nie podlega działalność gospodarcza, o której mowa w art. 23 ust. 2 pkt 3.

2. Stypendia, o których mowa w ust. 1, przyznawane są studentom przy udziale właściwego organu samorządu studenckiego, wskazanego w statucie uczelni.

2. (uchylony).

3. (uchylony).

2. Minister Edukacji Narodowej podejmuje w ciągu miesiąca decyzję o uchyleniu uchwały senatu lub decyzji rektora uczelni w przypadku stwierdzenia ich niezgodności z przepisami ustawowymi lub statutem uczelni.

3. Uprawnienia Ministra Edukacji Narodowej w zakresie nadzoru przysługują odpowiednio innym właściwym ministrom w stosunku do nadzorowanych przez nich uczelni.

4. Państwowe wyższe szkoły teologiczne i wydziały teologiczne innych uczelni państwowych znajdują się ponadto, w zakresie określonym przez ich statuty, pod nadzorem władz właściwych kościołów i związków wyznaniowych.

2. [3] Minister Edukacji Narodowej, z zastrzeżeniem ust. 3, określa warunki kierowania osób za granicę w celach naukowych, dydaktycznych i szkoleniowych oraz szczególne ich uprawnienia.

3. Warunki i tryb kierowania przez uczelnię jej pracowników i studentów za granicę w celach, o których mowa w ust. 2, określa senat uczelni.

4. [4] Minister Edukacji Narodowej określa formy i warunki na jakich osoba nie będąca obywatelem polskim może podejmować i odbywać studia, uczestniczyć w badaniach naukowych i szkoleniach.

5. [5] Minister Edukacji Narodowej określa zasady odpłatności za studia i szkolenie osób nie będących obywatelami polskimi.

2. Niezależnie od sprawozdań, o których mowa w ust. 1, uczelnia powiadamia Ministra Edukacji Narodowej oraz właściwego ministra o:

1) uchwaleniu lub zmianie statutu,

2) uchwaleniu lub zmianie regulaminu studiów, jak również planów studiów na poszczególnych kierunkach studiów,

3) zasadach i trybie przyjmowania na poszczególne kierunki studiów,

4) uchwałach podjętych w sprawach określonych w art. 48 ust. 1 pkt 2,

5) ogłoszeniu konkursu na stanowisko profesora zwyczajnego lub profesora nadzwyczajnego,

6) zatrudnieniu profesora nadzwyczajnego,

7) zawarciu i treści umowy z zagraniczną instytucją naukową.

2. Rada Główna współdziała z Ministrem Edukacji Narodowej i innymi organami państwowymi przy wykonywaniu przez nie zadań w zakresie szkolnictwa wyższego i nauki.

3. Minister Edukacji Narodowej zapewnia obsługę administracyjną oraz środki finansowe niezbędne dla funkcjonowania Rady Głównej.

2. Rada Główna składa się z pięćdziesięciu członków.

3. W skład Rady Głównej wchodzą wybrani przedstawiciele:

1) nauczycieli akademickich zatrudnionych na stanowisku profesora zwyczajnego lub profesora nadzwyczajnego oraz innych nauczycieli akademickich posiadających stopień naukowy doktora habilitowanego, w liczbie trzydziestu pięciu,

2) innych nauczycieli akademickich posiadających stopień naukowy, w liczbie dziesięciu,

3) studentów, w liczbie pięciu.

2. Elektorów wybiera się w proporcji: jeden elektor na każdą rozpoczynającą się liczbę pięćdziesięciu nauczycieli akademickich zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku profesora zwyczajnego lub profesora nadzwyczajnego oraz jeden elektor na każdą rozpoczynającą się liczbę dwustu innych nauczycieli akademickich zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy.

3. W uczelniach artystycznych wyboru elektorów w grupach, o których mowa w ust. 2, dokonuje się w proporcji odpowiednio: jeden elektor na każdą rozpoczynającą się liczbę dwudziestu oraz jeden na każdą rozpoczynającą się liczbę pięćdziesięciu nauczycieli akademickich.

4. W każdej uczelni wybiera się co najmniej jednego elektora z każdej z grup nauczycieli akademickich, o których mowa w ust. 2.

5. Każda z następujących grup uczelni: uniwersytety, uczelnie techniczne, uczelnie medyczne, uczelnie rolnicze, uczelnie ekonomiczne, uczelnie pedagogiczne, uczelnie artystyczne, uczelnie wychowania fizycznego i uczelnie zawodowe jest reprezentowana w Radzie Głównej co najmniej przez dwóch nauczycieli akademickich, o których mowa w art. 36 ust. 3 pkt 1.

6. Bierne prawo wyborcze do Rady Głównej nie przysługuje osobom pełniącym funkcje jednoosobowych organów uczelni.

7. Wyboru przedstawicieli studentów do Rady Głównej dokonuje, na okres jednego roku, ogólnopolskie przedstawicielstwo samorządów studenckich w trybie określonym przez jego regulamin.

2. W posiedzeniach Rady Głównej uczestniczy, z głosem doradczym, dwóch przedstawicieli Rady Wyższego Szkolnictwa Wojskowego i Nauki.

3. Przewodniczący Rady Głównej może zapraszać do udziału w posiedzeniach Rady inne osoby.

2. Organami Rady Głównej są:

1) przewodniczący Rady Głównej,

2) prezydium Rady Głównej.

3. Rada Główna powołuje sekcje, w tym sekcje dla grup uczelni, o których mowa w art. 37 ust. 5.

4. Jeżeli w skład sekcji Rady Głównej powołanej dla jednej z grup uczelni, o których mowa w art. 37 ust. 5, wchodzi mniej niż siedmiu członków Rady, Rada Główna wybiera pozostałych członków sekcji spośród kandydatów przedstawionych przez senaty uczelni danej grupy. Wybrani w ten sposób członkowie sekcji nie są członkami Rady Głównej.

5. Rada Główna może upoważnić prezydium lub sekcje do podejmowania uchwał w swoim imieniu w sprawach, o których mowa w art. 42 ust. 2 pkt 3 i 4.

6. Sposób wyboru i kompetencje organów oraz organizację i tryb działania Rady Głównej określa regulamin uchwalony przez Radę.

1) określa warunki, jakim powinna odpowiadać uczelnia, aby utworzyć i prowadzić kierunek studiów, minimalne wymagania programowe dla poszczególnych kierunków studiów oraz nazwy tych kierunków,

2) ustala kryteria określające dla poszczególnych kierunków studiów liczbę stanowisk profesorów zwyczajnych i profesorów nadzwyczajnych, na które uczelniom przyznawane są środki, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 1,

3) określa warunki, jakim powinna odpowiadać uczelnia, aby nadawać tytuły zawodowe.

2. Rada Główna ponadto:

1) wskazuje kierunki rozwoju szkolnictwa wyższego w zakresie badań naukowych, kształcenia kadr i dydaktyki oraz bazy materialnej uczelni,

2) opiniuje kryteria przyznawania uczelniom przez właściwego ministra dotacji i innych środków z budżetu państwa, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 1—3,

3) opiniuje projekty aktów normatywnych dotyczących badań naukowych, szkolnictwa wyższego oraz stopni naukowych i tytułu naukowego, jak również projekty umów międzynarodowych dotyczących równoważności tytułów zawodowych oraz stopni naukowych i tytułu naukowego; projekty aktów normatywnych i umów międzynarodowych przedstawia Radzie Głównej Minister Edukacji Narodowej,

4) wyraża z własnej inicjatywy opinie w innych sprawach dotyczących szkolnictwa wyższego, jak również wyraża opinie w sprawach przedstawionych jej przez Ministra Edukacji Narodowej lub innych właściwych ministrów, senaty uczelni oraz ogólnopolskie przedstawicielstwo samorządów studenckich.

3. Rada Główna współdziała z właściwymi ministrami oraz zasięga opinii właściwych organizacji samorządu zawodowego przy określaniu minimalnych wymagań programowych dla poszczególnych kierunków studiów.

4. Uchwały Rady Głównej podjęte w sprawach, o których mowa w ust. 1, są publikowane w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Edukacji Narodowej.

2. Rada Główna przesyła uczelniom roczne sprawozdania ze swojej działalności.

2. Organami jednoosobowymi uczelni są rektor i dziekani.

3. Organami wyborczymi uczelni są kolegia elektorów, jeżeli statut je przewiduje.

4. Występujące w ustawie pojęcia „dziekan” lub „rada wydziału” oznaczają także odpowiednio „kierownika” lub „radę jednostki organizacyjnej” w rozumieniu art. 64 ust. 1.

1) rektor jako przewodniczący,

2) prorektor lub prorektorzy,

3) dziekani,

4) wybrani przedstawiciele, w liczbie określonej przez statut uczelni:

a) nauczycieli akademickich zatrudnionych na stanowisku profesora zwyczajnego lub profesora nadzwyczajnego oraz innych nauczycieli akademickich posiadających stopień naukowy doktora habilitowanego,

b) pozostałych nauczycieli akademickich,

c) samorządu studenckiego,

d) pracowników uczelni nie będących nauczycielami akademickimi,

5) a ponadto jeżeli statut uczelni tak stanowi: dyrektor administracyjny, kwestor, dyrektor biblioteki głównej, dyrektor ośrodka dokumentacji i informacji naukowej.

2. Przedstawiciele, o których mowa w ust. 1 pkt 4, są wybierani w trybie określonym w statucie uczelni, z tym że wymienieni w lit. b) i c) są wybierani w liczbie nie mniejszej niż po 10% składu senatu, a w lit. d) — w liczbie nie większej niż 10% składu senatu.

3. Nauczyciele akademiccy zatrudnieni na stanowisku profesora zwyczajnego lub profesora nadzwyczajnego oraz inni nauczyciele akademiccy posiadający stopień naukowy doktora habilitowanego stanowią ponad połowę, lecz nie więcej niż 3/5 składu senatu.

4. Osoby wymienione w ust. 1 pkt 5, jeżeli nie są członkami senatu, uczestniczą w jego posiedzeniach z głosem doradczym. W posiedzeniach senatu uczestniczą także z głosem doradczym przedstawiciele związków zawodowych działających w uczelni, po jednym z każdego związku.

5. Skład senatu uczelni jednowydziałowej lub bezwydziałowej ustala statut uczelni, kierując się odpowiednio przepisami ust. 1—4.

1) ustalanie ogólnych kierunków działalności uczelni,

2) tworzenie i znoszenie, na wniosek rady wydziału, kierunków studiów,

3) nadawanie tytułu doktora honoris causa,

4) wyrażanie zgody na zawieranie przez rektora umów z zagranicznymi instytucjami naukowymi,

5) wyrażanie zgody na prowadzenie przez uczelnię szkoły ponadpodstawowej,

6) uchwalanie planu rzeczowo—finansowego uczelni,

7) ustalanie, na zasadach określonych w ustawie i statucie uczelni, pensum dydaktycznego dla poszczególnych stanowisk, warunków jego obniżania oraz zasad obliczania godzin dydaktycznych,

8) wyrażanie zgody na:

a) nabycie lub zbycie przez uczelnię składników mienia o wartości określonej w statucie uczelni,

b) przyjęcie darowizny, spadku lub zapisu o wartości określonej w statucie uczelni,

c) przystąpienie do spółki, spółdzielni lub innej organizacji gospodarczej oraz na utworzenie fundacji,

9) ocena działalności rektora oraz zatwierdzanie rocznych sprawozdań z działalności uczelni,

10) podejmowanie uchwał w innych sprawach określonych w ustawie lub statucie uczelni albo wymagających wypowiedzi społeczności akademickiej.

2. Senat uczelni, która nie spełnia wymagań określonych w art. 12 ust. 1 i 2, przedstawia właściwemu ministrowi uchwałę w sprawach określonych w ust. 1 pkt 2. Jeżeli minister w terminie jednego miesiąca od daty otrzymania uchwały nie odmówi jej zatwierdzenia, uchwała wchodzi w życie.

3. Senat uczelni jednowydziałowej lub bezwydziałowej pełni również funkcje rady wydziału.

2. Rektor podejmuje decyzje dotyczące funkcjonowania uczelni, nie zastrzeżone dla innych organów uczelni lub dyrektora administracyjnego.

3. Rektor w szczególności:

1) podejmuje decyzje dotyczące mienia i gospodarki uczelni, przekraczające zakres zwykłego zarządu uczelnią,

2) sprawuje nadzór nad administracją i gospodarką uczelni w zakresie zwykłego zarządu,

3) wydaje, na wniosek dyrektora administracyjnego, regulamin organizacyjny uczelni,

4) dba o przestrzeganie prawa oraz bezpieczeństwo i porządek na terenie uczelni.

1) dziekan jako jej przewodniczący,

2) prodziekan lub prodziekani,

3) nauczyciele akademiccy zatrudnieni na stanowisku profesora zwyczajnego lub profesora nadzwyczajnego oraz inni nauczyciele akademiccy posiadający stopień naukowy doktora habilitowanego, zatrudnieni na wydziale,

4) wybrani przedstawiciele:

a) pozostałych nauczycieli akademickich zatrudnionych na wydziale,

b) samorządu studenckiego wydziału,

c) pracowników uczelni zatrudnionych na wydziale, nie będących nauczycielami akademickimi.

2. Statut uczelni może stanowić, że przy określonej liczbie nauczycieli akademickich, o których mowa w ust. 1 pkt 3, w skład rady wydziału mogą wchodzić w ustalonej liczbie ich wybrani przedstawiciele.

3. Do wyboru przedstawicieli, o których mowa w ust. 1 pkt 4 oraz w ust. 2 stosuje się odpowiednio przepis art. 47 ust. 2.

4. W posiedzeniu rady wydziału uczestniczą z głosem doradczym przedstawiciele związków zawodowych, których statutowa jednostka działa na wydziale, po jednym z każdego związku.

5. W posiedzeniu rady wydziału mogą uczestniczyć, z głosem doradczym, emerytowani nauczyciele akademiccy zatrudnieni na wydziale przed przejściem na emeryturę na stanowisku profesora zwyczajnego lub profesora nadzwyczajnego.

1) ustalanie ogólnych kierunków działania wydziału,

2) uchwalanie, po zasięgnięciu opinii wydziałowego organu uchwałodawczego samorządu studenckiego, programów nauczania i planów studiów,

3) uchwalanie planu rzeczowo—finansowego wydziału,

4) ocena działalności dziekana oraz zatwierdzanie rocznego sprawozdania dziekana z działalności wydziału,

5) podejmowanie uchwał w innych sprawach określonych w ustawie lub statucie uczelni.

2. Dziekan podejmuje decyzje dotyczące funkcjonowania wydziału, nie zastrzeżone dla innych organów uczelni lub dyrektora administracyjnego.

3. Dziekan ponadto:

1) sprawuje nadzór nad działalnością jednostek organizacyjnych wydziału,

2) dba o przestrzeganie prawa oraz bezpieczeństwo i porządek na terenie wydziału,

3) podejmuje decyzje w innych sprawach określonych w ustawie lub statucie uczelni.

2. Uchwały organów kolegialnych uczelni zapadają zwykłą większością głosów przy obecności co najmniej połowy ogólnej liczby ich członków, chyba że ustawa lub statut uczelni określają wyższe wymagania.

2. Uchwały rady wydziału, podjęte w sprawach należących do jej kompetencji, są wiążące dla dziekana i wszystkich członków społeczności wydziału.

2. Senat uchyla uchwałę rady wydziału niezgodną z przepisami ustawowymi lub statutem uczelni.

3. Senat może uchylić uchwałę rady wydziału naruszającą ważny interes uczelni.

2. W razie podjęcia przez senat uchwały naruszającej ważny interes uczelni, rektor zawiesza jej wykonanie i w terminie czternastu dni zwołuje posiedzenie senatu w celu ponownego rozpatrzenia uchwały. Uchwała wchodzi w życie, jeżeli senat większością co najmniej 3/4 głosów, przy udziale co najmniej 2/3 swojego statutowego składu, wypowie się za jej utrzymaniem.

2. Rektor uchyla decyzję dziekana niezgodną z przepisami ustawowymi, statutem uczelni lub regulaminem studiów.

3. Rektor może uchylić decyzję dziekana naruszającą ważny interes uczelni.

1) czynne prawo wyborcze przysługuje pracownikom zatrudnionym w uczelni co najmniej w połowie pełnego wymiaru czasu pracy oraz studentom uczelni,

2) bierne prawo wyborcze przysługuje pracownikom zatrudnionym w uczelni w pełnym wymiarze czasu pracy oraz studentom uczelni,

3) organy uczelni są wybierane przy udziale przedstawicieli wszystkich grup społeczności akademickiej, o których mowa w art. 6 ust. 1,

4) każdemu z wyborców przysługuje prawo zgłaszania kandydatów,

5) głosowanie jest tajne,

6) wybór następuje, gdy kandydat uzyskał więcej niż połowę ważnie oddanych głosów, chyba że statut uczelni wymaga większości kwalifikowanej,

7) czas i miejsce przeprowadzenia wyborów podaje się do wiadomości w takim terminie i w taki sposób, aby wyborca miał możliwość wzięcia udziału w wyborach,

8) wybory przeprowadzają komisje wyborcze powołane w trybie określonym w statucie uczelni.

2. W uczelniach artystycznych i wydziałach artystycznych innych uczelni bierne prawo wyborcze przysługuje także pracownikom zatrudnionym co najmniej w połowie pełnego wymiaru czasu pracy.

3. Wybór przedstawicieli do kolegium elektorów odbywa się z zachowaniem zasad ust. 1, z tym że elektorów spośród nauczycieli akademickich wybierają wszyscy nauczyciele akademiccy.

2. W uczelni artystycznej rektor może być także wybrany spośród osób nie spełniających wymagań określonych w ust. 1.

3. Przewodniczący właściwej komisji wyborczej wydaje akt stwierdzający wybór i niezwłocznie powiadamia o wyborze właściwego ministra.

4. Prorektora lub prorektorów, w liczbie określonej przez statut uczelni, wybiera organ, który dokonał wyboru rektora, na wniosek tego rektora.

5. Kandydatura prorektora do spraw studenckich wymaga zgody większości przedstawicieli studentów w organie wybierającym.

2. Wniosek o odwołanie rektora lub prorektora może być zgłoszony przez co najmniej 1/3 statutowego składu senatu. Wniosek o odwołanie prorektora do spraw studenckich może być zgłoszony również przez wszystkich przedstawicieli studentów wchodzących w skład senatu.

3. Uchwała o odwołaniu rektora lub prorektora jest podejmowana większością co najmniej 3/4 głosów przy obecności co najmniej 2/3 statutowego składu organu, który dokonał wyboru.

2. Prodziekana lub prodziekanów, w liczbie określonej przez statut uczelni, wybiera organ, który dokonał wyboru dziekana, na wniosek tego dziekana. Do wyboru prodziekana do spraw studenckich stosuje się odpowiednio przepis art. 60 ust. 5.

3. Dziekana lub prodziekana może odwołać organ, który dokonał ich wyboru. Do odwołania dziekana lub prodziekana stosuje się odpowiednio przepisy art. 61.

2. Czas trwania mandatu studentów w organach kolegialnych uczelni określa jej statut.

3. Statut uczelni określa przypadki wygaśnięcia mandatu członka organu kolegialnego oraz jednoosobowego przed upływem kadencji oraz tryb dokonywania wyborów uzupełniających.

4. Rektor, prorektor, dziekan lub prodziekan może być wybrany na tę samą funkcję nie więcej niż na dwie następujące po sobie kadencje.

5. Organy kolegialne uczelni pełnią swoje funkcje do czasu ukonstytuowania się organów nowej kadencji.

2. W uczelni, która spełnia wymagania określone w art. 12 ust. 1 i 2, podstawowe jednostki organizacyjne uczelni tworzy, przekształca i znosi senat, a w innej uczelni — właściwy minister na wniosek senatu uczelni, po zasięgnięciu opinii Rady Głównej.

3. W uczelni mogą być tworzone inne jednostki organizacyjne, w szczególności ogólnouczelniane, międzywydziałowe i pozawydziałowe.

4. Uczelnia może tworzyć jednostki międzyuczelniane i jednostki wspólne z innymi podmiotami, w szczególności instytucjami naukowymi, w tym również zagranicznymi.

5. Uczelnia może tworzyć poza swoją siedzibą filię lub wydział, jako zamiejscowe jednostki organizacyjne. W skład filii wchodzą co najmniej dwie podstawowe jednostki organizacyjne uczelni.

6. Tworzenie, przekształcanie i znoszenie zamiejscowych jednostek organizacyjnych w uczelni odbywa się na zasadach określonych w ust. 2, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

7. Tworzenie zamiejscowych jednostek organizacyjnych w uczelni niepaństwowej działającej na podstawie art. 15 wymaga zezwolenia Ministra Edukacji Narodowej.

8. Utworzenie za granicą zamiejscowej jednostki organizacyjnej uczelni wymaga zgody ministra właściwego do spraw zagranicznych i ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego.

9. Zagraniczne uczelnie mogą tworzyć jednostki organizacyjne z siedzibą na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego. Do tworzenia, prowadzenia działalności i likwidacji jednostki organizacyjnej stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zakładania, prowadzenia działalności i likwidacji uczelni niepaństwowej.

2. Biblioteka główna stanowi podstawę jednolitego systemu biblioteczno—informacyjnego uczelni, tworzonego na zasadach określonych w statucie, pełni funkcję ogólnodostępnej biblioteki naukowej, jest ogniwem ogólnokrajowej sieci dokumentacji i informacji naukowej oraz ogólnokrajowej sieci bibliotecznej.

3. Dostęp do zbiorów bibliotecznych jest organizowany w sposób nie naruszający przepisu art. 2 ust. 1.

2. Zasady tworzenia i działania szpitala klinicznego, o którym mowa w ust. 1, określają przepisy o zakładach opieki zdrowotnej.

2. Dyrektora biblioteki głównej powołuje rektor, po zasięgnięciu opinii senatu, spośród kandydatów przedstawionych przez radę biblioteczną.

2. Skład i kompetencje rady bibliotecznej oraz tryb jej powoływania określa statut uczelni.

2. Jeżeli uczelnia posiada ośrodek, o którym mowa w ust. 1, przepisy art. 66 i 67 stosuje się odpowiednio.

3. Uczelnia posiada archiwum, które stanowi ogniwo państwowej sieci archiwalnej.

4. Do ośrodka i archiwum, o których mowa w ust. 1 i 3, stosuje się odpowiednio przepisy art. 65.

2. Jednostki, o których mowa w art. 64 ust. 4, tworzy się, znosi i przekształca na podstawie uchwały senatu.

2. W sprawach, o których mowa w ust. 1, dyrektor administracyjny reprezentuje uczelnię na zewnątrz.

3. Szczegółowy zakres kompetencji dyrektora administracyjnego określa statut lub regulamin organizacyjny uczelni.

2. Zastępców dyrektora administracyjnego, w liczbie określonej przez statut uczelni, powołuje i odwołuje rektor na wniosek dyrektora administracyjnego.

2. Kwestora powołuje i odwołuje rektor na wniosek dyrektora administracyjnego.

2. Nauczycielami akademickimi są:

1) pracownicy naukowo—dydaktyczni zatrudnieni na stanowiskach:

a) profesora zwyczajnego,

b) profesora nadzwyczajnego,

c) adiunkta,

d) asystenta,

2) pracownicy dydaktyczni zatrudnieni na stanowiskach:

a) starszego wykładowcy,

b) wykładowcy,

c) lektora,

d) instruktora,

3) pracownicy naukowi zatrudnieni na stanowiskach określonych w pkt 1.

3. Senat uczelni może ustalić inne nazwy stanowisk, o których mowa w ust. 2 pkt 2.

4. Pracownikami uczelni nie będącymi nauczycielami akademickimi są:

1) pracownicy naukowo—techniczni,

2) pracownicy biblioteczni oraz dokumentacji i informacji naukowej,

3) pozostali pracownicy uczelni.

2. Pracownikami naukowymi są osoby zatrudnione w uczelni w celu prowadzenia badań naukowych.

3. Pracownikami dydaktycznymi są osoby zatrudnione w uczelni w celu prowadzenia pracy dydaktycznej.

2. Przepisy dotyczące pracowników dydaktycznych stosuje się odpowiednio do pracowników bibliotecznych oraz dokumentacji i informacji naukowej, zatrudnionych na stanowiskach: kustosza bibliotecznego, starszego bibliotekarza i starszego dokumentalisty, jeżeli ustawa lub przepisy szczególne nie stanowią inaczej.

1) posiada pełną zdolność do czynności prawnych,

2) nie została ukarana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo z niskich pobudek,

3) nie została ukarana karą dyscyplinarną wymienioną w art. 127 ust. 1 pkt 5 lub 6,

4) korzysta z praw publicznych,

5) posiada kwalifikacje określone w ustawie.

2. Na stanowisku profesora nadzwyczajnego można zatrudnić osobę, która posiada tytuł naukowy lub stopień naukowy doktora habilitowanego.

3. Na stanowisku adiunkta można zatrudnić osobę, która posiada stopień naukowy.

4. Na stanowisku asystenta można zatrudnić osobę, która posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny tytuł zawodowy.

5. Statut uczelni może określić dodatkowe wymagania co do kwalifikacji zawodowych osób kandydujących na stanowiska, o których mowa w ust. 1—4.

2. Tryb postępowania przy zatrudnianiu w przypadku wymienionym w ust. 1 określa Minister Edukacji Narodowej po zasięgnięciu opinii Rady Głównej.

1) warunki, jakie powinien spełniać kandydat na dyplomowanego bibliotekarza oraz na dyplomowanego pracownika dokumentacji i informacji naukowej,

2) zasady oraz tryb postępowania kwalifikacyjnego przyznającego uprawnienia bibliotekarza dyplomowanego i dyplomowanego pracownika dokumentacji i informacji naukowej,

3) zasady awansowania dyplomowanego bibliotekarza i dyplomowanego pracownika dokumentacji i informacji naukowej.

2. [8] Kwalifikacje zawodowe, jakie powinna posiadać osoba zatrudniana na jednym ze stanowisk, o których mowa w art. 77 ust. 2, określa Minister Edukacji Narodowej.

2. Przy zatrudnianiu osoby, o której mowa w ust. 1, można odstąpić od warunków określonych w art. 80.

3. Osoba, o której mowa w ust. 1, podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego oraz ubezpieczeń społecznych, a także korzysta z uprawnień przewidzianych w ustawie i innych uprawnień – na zasadach obowiązujących obywateli polskich pozostających w stosunku pracy.

2. Mianowanie po raz pierwszy na dane stanowisko w uczelni pracownika naukowo—dydaktycznego i naukowego oraz starszego wykładowcy i wykładowcy następuje po zakwalifikowaniu w drodze konkursu otwartego.

3. Kryteria kwalifikacyjne oraz tryb przeprowadzania konkursu określa statut uczelni.

2. Na stanowisko profesora nadzwyczajnego mianuje rektor na wniosek dziekana, złożony za zgodą właściwej rady wydziału, po zasięgnięciu opinii senatu.

3. Na inne stanowiska nauczycieli akademickich na wydziałach lub w innych podstawowych jednostkach organizacyjnych uczelni mianuje rektor na wniosek dziekana, zaopiniowany przez właściwą radę wydziału.

4. Na pozostałe stanowiska nauczycieli akademickich mianuje rektor na wniosek kierownika jednostki organizacyjnej określonej w statucie uczelni.

5. Akt mianowania nauczyciela akademickiego powinien w szczególności określić:

1) stanowisko i miejsce pracy,

2) termin rozpoczęcia pracy,

3) rodzaj i okres mianowania,

4) wynagrodzenie lub zasady jego ustalania.

2. Pierwsze mianowanie osoby nie posiadającej tytułu naukowego na stanowisko profesora nadzwyczajnego następuje na okres pięciu lat, a następne — na czas nie określony.

3. Jeżeli po upływie okresu lub okresów zatrudnienia osoby nie mającej tytułu naukowego na stanowisku profesora nadzwyczajnego osoba ta nie jest mianowana na to stanowisko, wraca na poprzednio zajmowane stanowisko, jeżeli nie była pracownikiem uczelni, mianuje się ją na stanowisko adiunkta lub starszego wykładowcy.

2. Okres zatrudnienia na stanowisku adiunkta osoby nie mającej stopnia naukowego doktora habilitowanego nie powinien przekroczyć dziewięciu lat, chyba że statut uczelni określi dłuższy okres.

2. Osobę, która nie odbyła stażu asystenckiego w trybie art. 151, mianuje się po raz pierwszy na stanowisko asystenta na okres jednego roku.

3. Łączny okres zatrudnienia na stanowisku asystenta osoby nie mającej stopnia naukowego doktora nie powinien przekroczyć ośmiu lat.

1) na mocy porozumienia stron,

2) z końcem roku akademickiego przez oświadczenie pracownika o wypowiedzeniu, z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia.

2. Stosunek pracy z mianowanym nauczycieleo akademickim może być rozwiązany na mocy decyzji właściwego organu w razie:

1) czasowej niezdolności do pracy nauczyciela spowodowanej jego chorobą, jeżeli okres tej nieobecności przekracza jeden rok, a w razie stwierdzenia przez komisję lekarską do spraw inwalidztwa i zatrudnienia poprawy stanu zdrowia i możliwości powrotu do pracy — jeżeli okres ten przekracza dwa lata; rozwiązanie stosunku pracy może nastąpić bez zachowania okresu wypowiedzenia,

2) nie usprawiedliwionego niezgłoszenia się nauczyciela na badanie przez komisję lekarską do spraw inwalidztwa i zatrudnienia, o którego przeprowadzenie wniosła uczelnia, po zasięgnięciu opinii lekarza; rozwiązanie stosunku pracy może nastąpić bez zachowania okresu wypowiedzenia,

3) zniesienia uczelni lub przekształcenia jej struktury w sposób uniemożliwiający dalsze zatrudnienie na dotychczas zajmowanym stanowisku; rozwiązanie stosunku pracy następuje z końcem roku akademickiego, z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia.

3. Stosunek pracy z nauczycielem akademickim mianowanym na czas nie określony może być rozwiązany również z innych ważnych przyczyn z końcem roku akademickiego na mocy decyzji właściwego organu, po uzyskaniu zgody organu kolegialnego wskazanego w statucie uczelni. Okres wypowiedzenia stosunku pracy z nauczycielem akademickim wynosi sześć miesięcy.

1) bez zachowania okresu wypowiedzenia — w razie orzeczenia przez komisję lekarską do spraw inwalidztwa i zatrudnienia trwałej niezdolności nauczyciela do pracy na zajmowanym stanowisku; badanie nauczyciela przez komisję lekarską może nastąpić na wniosek nauczyciela akademickiego lub uczelni,

2) z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia z końcem roku akademickiego — w razie otrzymania przez nauczyciela dwukrotnie, w odstępie nie krótszym niż jeden rok, a nie dłuższym niż dwa lata, negatywnej oceny, o której mowa w art. 104.

2. Rozwiązanie stosunku pracy z adiunktem lub asystentem mianowanym na czas nie określony następuje na mocy decyzji właściwego organu z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia z końcem roku akademickiego, w którym upłynął okres zatrudnienia, o którym mowa w art. 88 ust. 2 i art. 89 ust. 3.

1) stwierdzenia, że mianowanie nastąpiło na podstawie fałszywych lub nieważnych dokumentów,

2) porzucenia pracy,

3) [9] prawomocnego ukarania karą dyscyplinarną zwolnienia z pracy lub wydalenia z zawodu nauczycielskiego,

4) prawomocnego skazania na karę utraty praw publicznych lub prawa wykonywania zawodu nauczyciela,

5) upływu trzymiesięcznego okresu nieobecności w pracy z powodu odbywania kary pozbawienia wolności,

6) upływu okresu, na który nastąpiło mianowanie.

2. Stosunek pracy z mianowanym nauczycielem akademickim wygasa z końcem roku akademickiego, w którym:

1) nauczyciel akademicki ukończył 65 lat życia, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia nabycie prawa do emerytury; jeżeli z osiągnięciem 65 lat życia nauczyciel akademicki nie nabył prawa do emerytury, wygaśnięcie stosunku pracy następuje z końcem roku akademickiego, w którym nabył to prawo lub w którym ukończył 70 lat życia,

2) nauczyciel akademicki zatrudniony na stanowisku profesora zwyczajnego lub profesora nadzwyczajnego ukończył 70 lat życia.

2. W zakresie roszczeń mianowanego nauczyciela akademickiego z tytułu niezgodnego z prawem rozwiązania przez uczelnię stosunku pracy bez wypowiedzenia lub stwierdzenia jego wygaśnięcia stosuje się odpowiednio przepisy działu drugiego, rozdziału II, oddziału 6 Kodeksu pracy.

1) prowadzić badania naukowe, rozwijać twórczość naukową albo artystyczną oraz podnosić swoje kwalifikacje,

2) kształcić studentów oraz innych uczestników studiów i kursów prowadzonych przez uczelnię,

3) uczestniczyć w pracach organizacyjnych uczelni.

2. Pracownicy naukowi mają obowiązki określone w ust. 1 pkt 1 i 3.

3. Do obowiązków pracowników naukowo—dydaktycznych i naukowych zatrudnionych na stanowisku profesora zwyczajnego lub profesora nadzwyczajnego należy również kształcenie młodej kadry naukowej.

4. Pracownicy dydaktyczni są obowiązani:

1) kształcić studentów oraz innych uczestników studiów i kursów prowadzonych przez uczelnię,

2) podnosić swoje kwalifikacje zawodowe,

3) uczestniczyć w pracach organizacyjnych uczelni.

1a. Nauczyciele, o których mowa w ust. 1, są zatrudniani na podstawie umowy o pracę albo umowy cywilnoprawnej na udzielanie świadczeń zdrowotnych, zawartej ze szpitalem klinicznym albo innym zakładem opieki zdrowotnej (szpitalem).

2. Przepis ust. 1 i 1a stosuje się odpowiednio do podstawowych jednostek organizacyjnych uczelni działających w zakresie nauk weterynaryjnych.

2. Rodzaje zajęć dydaktycznych rozliczanych w ramach pensum i wymiar pensum w granicach określonych w ust. 3 i 4 ustala senat uczelni. Pensum może być również wykonywane poza uczelnią, a w szczególności w szkole ponadpodstawowej, na zasadach określonych przez senat.

3. Dla pracowników naukowo—dydaktycznych minimalny wymiar pensum wynosi 120 godzin obliczeniowych rocznie, a maksymalny — 210 godzin obliczeniowych rocznie.

4. Dla starszych wykładowców i wykładowców oraz osób zatrudnionych na stanowiskach równorzędnych minimalny wymiar pensum wynosi 240 godzin obliczeniowych rocznie, a maksymalny — 360 godzin obliczeniowych rocznie; dla lektorów i instruktorów oraz osób zatrudnionych na stanowiskach równorzędnych minimalny i maksymalny wymiar pensum wynosi odpowiednio 300 i 540 godzin obliczeniowych rocznie.

5. Rozkład zajęć, o którym mowa w ust. 1, ustala kierownik jednostki organizacyjnej określonej w statucie uczelni.

6. Obowiązkowy wymiar czasu pracy pracowników, o których mowa w art. 75 ust. 2 pkt 3 oraz art. 77 ust. 1 i 2, wynosi 36 godzin tygodniowo.

2. Nauczyciela akademickiego w ciąży lub wychowującego dziecko do jednego roku nie można zatrudniać w godzinach ponadwymiarowych bez jego zgody.

2. Oceny nauczyciela akademickiego dokonuje się co cztery lata lub na wniosek kierownika jednostki organizacyjnej uczelni. Oceny dokonuje się także przed upływem okresu, na który nauczyciel akademicki został zatrudniony.

3. W przypadku otrzymania przez nauczyciela akademickiego oceny negatywnej, dodatkową ocenę przeprowadza się po upływie roku.

4. Podstawowe kryteria oceny i tryb okresowego oceniania nauczycieli akademickich określa statut uczelni.

2. Wynagrodzenie zasadnicze pracowników naukowo—dydaktycznych składa się z wynagrodzenia za prowadzenie badań naukowych oraz wynagrodzenia za pracę dydaktyczną i organizacyjną, których wysokość ustalana jest w trybie określonym w ust. 7.

3. Wynagrodzenie zasadnicze, dodatek za staż pracy i dodatek funkcyjny są wypłacane nauczycielowi akademickiemu miesięcznie z góry.

4. Prawo do wynagrodzenia wygasa z ostatnim dniem miesiąca kalendarzowego, w którym ustał stosunek pracy.

5. Nauczyciel akademicki zachowuje prawo do wynagrodzenia za czas usprawiedliwionej nieobecności w pracy.

6. Nauczycielowi akademickiemu przysługuje dodatek za staż pracy w wysokości 1% wynagrodzenia zasadniczego za każdy rok pracy, wypłacany w okresach miesięcznych, poczynając od czwartego roku pracy, z tym że dodatek ten nie może przekroczyć 20% wynagrodzenia zasadniczego.

7. Minister Edukacji Narodowej w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określa, w drodze rozporządzenia, wysokość wynagrodzenia zasadniczego oraz wysokość i zasady przyznawania innych składników wynagrodzenia, w tym wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe.

2. (skreślony).

3. Minister Edukacji Narodowej określa, w drodze rozporządzenia, zasady wynagradzania nauczycieli akademickich za prowadzenie działalności, o której mowa w art. 100 ust. 2.

2. Zasiłek, o którym mowa w ust. 1, podlega zwrotowi, jeżeli przed upływem trzech lat pracy stosunek pracy z nauczycielem akademickim ustanie w trybie określonym w art. 93 ust. 1 pkt 2, art. 94 ust. 1 pkt 2 lub art. 95 ust. 1 pkt 1, 2, 3, 4 i 5. W uzasadnionych przypadkach rektor uczelni może zwolnić nauczyciela akademickiego w całości lub części od obowiązku zwrotu zasiłku.

3. Prawo do zasiłku, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje w przypadku uprzedniego uzyskania równorzędnego zasiłku z innego tytułu.

2. Nauczyciel akademicki uzyskuje prawo do pierwszego urlopu wypoczynkowego w ostatnim dniu poprzedzającym letnią przerwę w zajęciach dydaktycznych, a prawo do drugiego i dalszych urlopów — z początkiem każdego następnego roku kalendarzowego.

3. Nauczyciel akademicki zatrudniony w uczelni na czas określony, krótszy niż dziesięć miesięcy, ma prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze proporcjonalnym do przepracowanego okresu.

4. W razie niewykorzystania przez nauczyciela akademickiego przysługującego mu urlopu wypoczynkowego z powodu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy, powołania do zasadniczej służby wojskowej albo do odbywania zastępczo obowiązku tej służby, do okresowej służby wojskowej lub do odbywania długotrwałego szkolenia wojskowego — nauczycielowi akademickiemu przysługuje ekwiwalent pieniężny za okres nie wykorzystanego urlopu, jeżeli ustanie stosunku pracy nie nastąpiło z przyczyn powodujących utratę prawa do urlopu wypoczynkowego.

5. Nauczycielowi akademickiemu w okresie urlopu wypoczynkowego przysługuje wynagrodzenie takie, jakie otrzymałby, gdyby w tym czasie pracował. Zmienne składniki wynagrodzenia są obliczane na podstawie przeciętnego wynagrodzenia z okresu dziesięciu miesięcy poprzedzających miesiąc rozpoczęcia urlopu, a jeżeli nauczyciel akademicki jest zatrudniony krócej — na podstawie przeciętnego wynagrodzenia z okresu zatrudnienia, z uwzględnieniem stawek wynagrodzenia obowiązujących w okresie urlopu.

6. Minister Edukacji Narodowej, w drodze rozporządzenia, określa szczegółowe zasady ustalania wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy.

2. Nauczyciel akademicki przygotowujący rozprawę doktorską ma prawo, jeżeli jest to uzasadnione stopniem przygotowania tej rozprawy, do urlopu płatnego w wymiarze nie przekraczającym sześciu miesięcy. W przypadku przygotowywania pracy habilitacyjnej wymiar tego urlopu nie może przekroczyć jednego roku.

3. Nauczyciel akademicki posiadający tytuł naukowy lub stopień naukowy doktora habilitowanego ma prawo do korzystania raz na siedem lat z rocznego urlopu płatnego dla celów naukowych lub artystycznych. Pracownicy korzystający z tego urlopu nie mogą w tym czasie wykonywać pracy w ramach stosunku pracy.

4. Szczegółowe zasady i tryb udzielania urlopów, o których mowa w ust. 2 i 3, oraz urlopu bezpłatnego, o którym mowa w ust. 1, reguluje statut uczelni.

5. [11] Nauczyciel akademicki zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy po przepracowaniu co najmniej trzech lat w uczelni ma prawo do płatnego urlopu dla poratowania zdrowia w wymiarze nie przekraczającym jednorazowo jednego roku, jeżeli organ społecznej służby zdrowia stwierdzi, że stan zdrowia nauczyciela wymaga powstrzymania się od pracy w celu przeprowadzenia zaleconego leczenia. Tryb i sposób postępowania organów społecznej służby zdrowia w tych sprawach określa Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Edukacji Narodowej.

6. Do wynagrodzenia za czas urlopów płatnych, o których mowa w ust. 1—5, stosuje się przepisy art. 108 ust. 5 i 6.

2. [12] Minister Edukacji Narodowej określa zakres i formy pomocy przysługującej nauczycielowi akademickiemu podejmującemu studia podyplomowe oraz inne formy kształcenia zawodowego.

2. Mianowany nauczyciel akademicki może na swój wniosek przejść na emeryturę, jeżeli ukończył 60 lat życia i przepracował 30 lat, w tym 20 lat w szkolnictwie lub instytucjach naukowych — w przypadku mężczyzny oraz ukończył 55 lat życia i przepracował 25 lat, w tym 20 lat w szkolnictwie lub instytucjach naukowych — w przypadku kobiety.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się do osób urodzonych przed dniem 1 stycznia 1949 r.

2. Przepisów wydanych na podstawie ust. 1 nie stosuje się do pracowników, do których mają zastosowanie odrębne przepisy lub układy zbiorowe, jeżeli odrębne przepisy lub postanowienia układów zbiorowych pracy są korzystniejsze dla pracowników uczelni.

3. Do wynagrodzeń pracowników uczelni nie będących nauczycielami akademickimi stosuje się odpowiednio przepis art. 106 ust. 1.

1) za 20 lat pracy — 75% wynagrodzenia miesięcznego,

2) za 25 lat pracy — 100% wynagrodzenia miesięcznego,

3) za 30 lat pracy — 150% wynagrodzenia miesięcznego,

4) za 35 lat pracy — 200% wynagrodzenia miesięcznego,

5) za 40 lat pracy — 300% wynagrodzenia miesięcznego,

6) za 45 lat pracy — 400% wynagrodzenia miesięcznego.

2. Zasady zaliczania okresów pracy, obliczania i wypłacania nagród określają odrębne przepisy.

2. Dla nauczycieli akademickich za ich osiągnięcia naukowe, artystyczne i dydaktyczne tworzy się specjalny fundusz nagród w wysokości 2% planowanych rocznych wynagrodzeń osobowych.

3. Dla pracowników nie będących nauczycielami akademickimi za osiągnięcia w pracy zawodowej tworzy się specjalny fundusz nagród w wysokości 1% planowanych rocznych wynagrodzeń osobowych.

4. [15] Zasady podziału funduszu, o którym mowa w ust. 2, oraz przyznawania nagród z tego funduszu określa Minister Edukacji Narodowej po zasięgnięciu opinii Rady Głównej, a zasady podziału funduszu, o którym mowa w ust. 3, oraz przyznawania nagród z tego funduszu określa senat uczelni.

2. Dla byłych pracowników uczelni będących emerytami lub rencistami tworzy się zakładowy fundusz świadczeń socjalnych w wysokości 5% pobieranych przez nich emerytur i rent.

1) upomnienie,

2) nagana,

3) nagana z ostrzeżeniem,

4) nagana z pozbawieniem na okres od jednego roku do trzech lat prawa pełnienia funkcji kierowniczych w uczelni,

5) zwolnienie z pracy połączone z zakazem przyjmowania ukaranego do pracy w zawodzie nauczycielskim w okresie trzech lat od ukarania,

6) wydalenie z zawodu nauczycielskiego połączone z zakazem przyjmowania ukaranego do pracy w zawodzie nauczycielskim.

2. Odpis orzeczenia wraz z uzasadnieniem włącza się do akt osobowych nauczyciela akademickiego.

2. Na wniosek pracownika ukaranego upomnieniem przez rektora sprawa rozpoznawana jest przez komisję dyscyplinarną w trybie art. 129 ust. 1 pkt 1 lit. a). W takim przypadku komisja może co najwyżej utrzymać karę upomnienia.

1) w pierwszej instancji — komisja dyscyplinarna uczelni w składzie:

a) trzech członków, gdy rzecznik dyscyplinarny wniósł o zastosowanie kary określonej w art. 127 ust. 1 pkt 1—4,

b) pięciu członków, gdy rzecznik dyscyplinarny wniósł o zastosowanie kary określonej w art. 127 ust. 1 pkt 5 i 6,

2) w drugiej instancji — komisja dyscyplinarna przy Radzie Głównej w składzie:

a) trzech członków, gdy rozpatrywana jest sprawa, co do której orzeczono karę określoną w art. 127 ust. 1 pkt 1—4,

b) pięciu członków, gdy rozpatrywana jest sprawa, co do której orzeczono karę określoną w art. 127 ust. 1 pkt 5 i 6, z których co najmniej jeden powinien posiadać wykształcenie prawnicze.

2. Przewodniczącym składu orzekającego powinien być nauczyciel akademicki zatrudniony na stanowisku nie niższym niż obwiniony.

3. Komisja dyscyplinarna uczelni pochodzi z wyboru. Tryb wyboru określa statut uczelni.

4. Komisję dyscyplinarną przy Radzie Głównej wybiera Rada Główna. Tryb wyboru określa regulamin uchwalony przez Radę.

5. Komisje dyscyplinarne są niezawisłe w zakresie orzecznictwa dyscyplinarnego.

6. Komisje dyscyplinarne rozstrzygają samodzielnie wszelkie zagadnienia faktyczne oraz prawne i nie są związane rozstrzygnięciami innych organów stosujących prawo, z wyjątkiem prawomocnego skazującego wyroku sądu.

2. Rzecznik dyscyplinarny wszczyna postępowanie wyjaśniające na polecenie odpowiednio rektora lub Ministra Edukacji Narodowej i informuje go następnie o dokonanych ustaleniach.

3. Postanowienie o umorzeniu postępowania wyjaśniającego wydaje rzecznik dyscyplinarny, a zatwierdza odpowiednio rektor uczelni lub minister. W razie odmowy zatwierdzenia postanowienia, rektor uczelni lub minister może polecić innemu rzecznikowi wniesienie wniosku o ukaranie. Powtórne postanowienie rzecznika dyscyplinarnego o umorzeniu postępowania wyjaśniającego jest ostateczne.

2. Wymierzenie za ten sam czyn kary w postępowaniu karnym lub w postępowaniu w sprawach o wykroczenia nie stanowi przeszkody do wszczęcia postępowania przed komisją dyscyplinarną.

3. Komisja dyscyplinarna wydaje orzeczenie po przeprowadzeniu rozprawy oraz po wysłuchaniu głosów rzecznika dyscyplinarnego i obwinionego lub jego obrońcy.

4. Obwiniony ma prawo korzystania z pomocy wybranego przez siebie obrońcy. W przypadku gdy rzecznik dyscyplinarny wnosi o orzeczenie kary zwolnienia z pracy lub wydalenia z zawodu nauczycielskiego, a obwiniony nie ma obrońcy z wyboru, przewodniczący składu orzekającego wyznacza obrońcę z urzędu spośród pracowników uczelni.

5. Od orzeczenia komisji dyscyplinarnej uczelni każda ze stron może odwołać się do komisji dyscyplinarnej przy Radzie Głównej w ciągu czternastu dni od doręczenia orzeczenia.

2. Ustanie stosunku pracy po popełnieniu czynu nie stanowi przeszkody do wszczęcia i prowadzenia postępowania dyscyplinarnego oraz wymierzenia kary dyscyplinarnej.

2. Kara dyscyplinarna określona w art. 127 ust. 1 pkt 5 może być zatarta przez komisję dyscyplinarną przy Radzie Głównej, na wniosek ukaranego lub rzecznika dyscyplinarnego, po upływie pięciu lat od uprawomocnienia się orzeczenia.

3. Obowiązki wynikające z przepisu ust. 1 spoczywają na organie uprawnionym do mianowania nauczyciela akademickiego.

2. Organ uprawniony do mianowania nauczyciela akademickiego, po zasięgnięciu opinii rzecznika dyscyplinarnego, może zawiesić w pełnieniu obowiązków zawodowych nauczyciela akademickiego także w toku postępowania wyjaśniającego, jeżeli:

1) obwinionemu przedstawiony został wiarygodny zarzut popełnienia przewinienia rażąco sprzecznego z jego obowiązkami zawodowymi bądź z etyką zawodu nauczycielskiego,

2) obwiniony podjął działania, które mogłyby uniemożliwić trafne ustalenie istotnych okoliczności sprawy bądź w inny sposób utrudniałyby przeprowadzenie postępowania.

3. Nauczycielowi akademickiemu zawieszonemu w pełnieniu obowiązków zawodowych przysługuje odwołanie do komisji dyscyplinarnej uczelni, a w przypadku gdy decyzję o zawieszeniu wydał minister — do komisji dyscyplinarnej przy Radzie Głównej. Komisja podejmuje decyzję nie później niż w terminie tygodnia od dnia otrzymania odwołania.

4. Nauczyciel akademicki zostaje z mocy prawa zawieszony w pełnieniu obowiązków w przypadku jego tymczasowego aresztowania lub pozbawienia wolności w związku z postępowaniem karnym.

5. Zawieszenie w pełnieniu obowiązków nie może trwać dłużej niż sześć miesięcy, chyba że przeciwko nauczycielowi akademickiemu nadal toczy się postępowanie karne.

6. Wynagrodzenie zasadnicze nauczyciela akademickiego w okresie zawieszenia w pełnieniu obowiązków może ulec ograniczeniu, a tymczasowo aresztowanego ulega ograniczeniu, najwyżej do połowy, w zależności od stanu rodzinnego nauczyciela akademickiego, począwszy od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zawieszenie. W okresie zawieszenia w pełnieniu obowiązków nie przysługują dodatki oraz wynagrodzenie za godziny ponadwymiarowe. W okresie odbywania kary pozbawienia wolności nauczycielowi akademickiemu nie przysługuje wynagrodzenie.

7. Jeżeli postępowanie dyscyplinarne lub karne zakończy się umorzeniem z braku dowodów winy albo wydaniem orzeczenia lub wyroku uniewinniającego, nauczycielowi akademickiemu należy wypłacić pozostałą część pełnego wynagrodzenia.

2. Rewizja nadzwyczajna na niekorzyść nauczyciela akademickiego nie może być wniesiona po upływie 6 miesięcy od daty uprawomocnienia się orzeczenia.

3. Rewizję nadzwyczajną w stosunku do tego samego nauczyciela akademickiego można w danej sprawie wnieść tylko raz na podstawie tych samych zarzutów.

4. [16] Od prawomocnego orzeczenia dyscyplinarnego komisji dyscyplinarnej przy Radzie Głównej, orzekającej karę, o której mowa w art. 127 ust. 1 pkt 6, ukaranemu służy prawo wniesienia odwołania do Sądu Najwyższego w terminie czternastu dni od daty doręczenia orzeczenia.

2. [17] Minister Edukacji Narodowej może określać zasady i warunki uczestniczenia wybitnie uzdolnionych uczniów w zajęciach przewidzianych tokiem studiów na kierunkach zgodnych z uzdolnieniami, zasady zaliczania tych zajęć, w tym również po przyjęciu na studia.

2. Do uchwały, o której mowa w ust. 1, podjętej przez senat uczelni nie spełniającej wymagań określonych w art. 12 ust. 1 i 2, właściwy minister może zgłosić umotywowane zastrzeżenie w terminie jednego miesiąca od otrzymania uchwały. W przypadku zgłoszenia zastrzeżeń uchwała jest podawana do publicznej wiadomości po uwzględnieniu zastrzeżeń ministra.

3. W przypadkach gdy wstęp na studia nie jest wolny, rekrutację przeprowadzają komisje rekrutacyjne powołane przez dziekana wydziału lub inny organ wskazany w statucie uczelni. Komisje rekrutacyjne podejmują decyzje w sprawie przyjęcia na studia.

4. Wyniki postępowania rekrutacyjnego są jawne.

5. Od decyzji komisji rekrutacyjnej służy odwołanie, w terminie czternastu dni od daty otrzymania decyzji o nieprzyjęciu na studia, do uczelnianej komisji rekrutacyjnej, powołanej w trybie określonym przez statut uczelni. Decyzję podejmuje rektor zgodnie z wnioskiem uczelnianej komisji rekrutacyjnej. Decyzja rektora jest ostateczna.

6. [19] Osoby ubiegające się o przyjęcie na studia wnoszą opłatę ustaloną przez rektora uczelni. Wysokość opłaty nie może przewyższać planowanych kosztów związanych z przeprowadzeniem postępowania rekrutacyjnego. Maksymalną wysokość opłaty określa Minister Edukacji Narodowej.

2. Student obowiązany jest postępować zgodnie z treścią ślubowania i regulaminem studiów.

3. Minister Edukacji Narodowej, w porozumieniu z innymi właściwymi ministrami i po zasięgnięciu opinii ogólnopolskiego przedstawicielstwa samorządów studenckich, może określać, w drodze rozporządzenia, zasady, jakim powinny odpowiadać postanowienia regulaminu studiów uczelni nie spełniających wymagań określonych w art. 12 ust. 1 i 2.

2. Regulamin wchodzi w życie z początkiem roku akademickiego, jeżeli uczelniany organ uchwałodawczy samorządu studenckiego wyrazi zgodę na jego treść. Jeżeli w ciągu trzech miesięcy od uchwalenia przez senat regulaminu studiów senat i uczelniany organ samorządu studenckiego nie dojdą do porozumienia w sprawie treści regulaminu studiów, regulamin wchodzi w życie z mocy uchwały senatu podjętej większością co najmniej 2/3 głosów jego statutowego składu.

3. W uczelniach nie spełniających wymagań określonych w art. 12 ust. 1 i 2 regulamin studiów wchodzi w życie po zatwierdzeniu przez właściwego ministra. Minister odmawia zatwierdzenia regulaminu z powodu jego niezgodności z przepisami ustawowymi lub statutem.

4. Do zmian regulaminu studiów stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1—3.

2. W okresie korzystania z urlopu student zachowuje prawa studenckie, chyba że przepisy wydane na podstawie art. 152 ust. 3 stanowią inaczej.

2. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, obowiązki organów uczelni i zakładów pracy związane z odbywaniem przez studentów praktyk zawodowych.

2. Student może studiować poza swoim kierunkiem podstawowym na dowolnej liczbie kierunków lub dowolne przedmioty także w różnych uczelniach, jeżeli wypełnia wszystkie obowiązki związane z tokiem studiów na kierunku podstawowym. Zasady i tryb podejmowania przez studenta tego rodzaju studiów określa regulamin studiów.

3. Student może studiować według indywidualnego planu i programu studiów na zasadach ustalonych przez radę wydziału lub inny organ wskazany w statucie uczelni.

2. [20] Minister Edukacji Narodowej, w porozumieniu z innymi właściwymi ministrami, określa rodzaje dyplomów i tytułów zawodowych oraz wzory dyplomów wydawanych przez uczelnie.

3. [21] Minister Edukacji Narodowej określa sposób prowadzenia przez uczelnie dokumentacji przebiegu studiów, dokonywania sprostowań i wydawania duplikatów, legalizacji dokumentów przeznaczonych do obrotu prawnego z zagranicą oraz wysokość i sposób pobierania opłat za wykonanie tych czynności, a także opłat za wydanie legitymacji studenckiej i dokumentów stwierdzających ukończenie studiów.

2. W razie braku umów, o których mowa w ust. 1, dyplomy i tytuły zawodowe uzyskane za granicą mogą być uznane, w drodze nostryfikacji, za równorzędne z dyplomami i tytułami zawodowymi nadawanymi w kraju. Minister Edukacji Narodowej w porozumieniu z właściwymi ministrami określa, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb nostryfikacji dyplomów i tytułów zawodowych uzyskanych za granicą.

2. Student może otrzymać pomoc, o której mowa w ust. 1, także dla niepracującego małżonka i dzieci.

3. Warunki, formy, tryb przyznawania i wypłacania oraz wysokość pomocy, o której mowa w ust. 1 i 2, określa Rada Ministrów w drodze rozporządzenia.

2. Niepracujący małżonek i dzieci studenta korzystają ze świadczeń zakładów społecznej służby zdrowia na zasadach ustalonych dla członków rodzin pracowników.

2. Organy samorządu studenckiego są jedynym reprezentantem ogółu studentów.

3. Organy samorządu studenckiego decydują w sprawach rozdziału środków przeznaczonych przez organy uczelni na cele studenckie.

4. Rektor uchyla uchwałę organu samorządu studenckiego niezgodną z przepisami ustawowymi, statutem uczelni, regulaminem studiów lub regulaminem samorządu.

5. Organy uczelni zapewniają niezbędne środki materialne na funkcjonowanie organów samorządu studenckiego.

6. Samorząd studencki prowadzi na terenie uczelni działalność w zakresie spraw socjalno—bytowych i kulturalnych studentów.

2. Minister Edukacji Narodowej zapewnia roczny przydział środków finansowych niezbędnych dla działania ogólnopolskiego przedstawicielstwa samorządów studenckich.

3. Ogólnopolskiemu przedstawicielstwu samorządów studenckich przysługuje prawo opiniowania projektów aktów normatywnych dotyczących studentów, a w szczególności projektów aktów wydawanych na podstawie niniejszej ustawy w zakresie dotyczącym studentów. Projekty aktów normatywnych przedstawia ogólnopolskiemu przedstawicielstwu samorządów studenckich Minister Edukacji Narodowej.

4. Termin wyrażania opinii, o której mowa w ust. 3, wynosi dwa miesiące od dnia przedłożenia.

2. Uczelniana organizacja studencka oraz stowarzyszenie zrzeszające wyłącznie studentów lub studentów i nauczycieli akademickich działające w uczelni ma prawo występowania z wnioskami do organów uczelni oraz organów samorządu studenckiego w sprawach dotyczących studiów i funkcjonowania uczelni.

3. Organy uczelni mogą przeznaczyć środki materialne dla organizacji studenckich, o których mowa w ust. 1.

2. Organem rejestrującym i prowadzącym rejestr uczelnianych organizacji studenckich jest rektor, od którego decyzji w tym zakresie przysługuje odwołanie do właściwego ministra.

3. Warunkiem rejestracji uczelnianej organizacji studenckiej jest zgodność statutu (regulaminu, deklaracji założycielskiej) z przepisami ustawowymi i statutem uczelni.

4. Rektor uchyla uchwałę organu uczelnianej organizacji studenckiej niezgodną z przepisami ustawowymi, statutem uczelni lub statutem organizacji.

5. Senat, na wniosek rektora rozwiązuje uczelnianą organizację studencką, jeżeli jej działalność wykazuje rażące lub uporczywe naruszanie przepisów ustawowych, statutu uczelni lub statutu organizacji.

2. Decyzję o rozpoczęciu i formie akcji protestacyjnej podejmuje bezwzględną większością głosów, w zależności od zasięgu akcji, uczelniany lub wydziałowy organ uchwałodawczy samorządu studenckiego, stowarzyszenia lub organizacji studenckiej. O decyzji tej właściwy organ powiadamia rektora lub dziekana z dwudziestoczterogodzinnym wyprzedzeniem.

3. Strajk studencki (powstrzymanie się od uczęszczania na zajęcia z możliwością pozostania na uczelni) może być podjęty wyłącznie przez samorząd studencki lub stowarzyszenie o zasięgu ogólnokrajowym, zrzeszające wyłącznie studentów, jeżeli wcześniejsze negocjacje z rektorem uczelni lub inne niż strajk formy akcji protestacyjnej nie doprowadziły do rozwiązania konfliktu.

4. Nikt nie może być przymuszony ani do udziału, ani do odmowy udziału w akcji protestacyjnej. Udział w akcji protestacyjnej podjętej i prowadzonej zgodnie z przepisami ustawy nie stanowi naruszenia obowiązków studenta.

5. Organizator akcji protestacyjnej obowiązany jest zapewnić taki jej przebieg, aby działania podejmowane w jej ramach nie zagrażały życiu i zdrowiu ludzkiemu, nie powodowały zniszczenia lub uszkodzenia mienia ani naruszały uprawnień pracowników uczelni oraz studentów nie biorących udziału w akcji.

2. Rektor uczelni przekazuje sprawę do komisji dyscyplinarnej lub do sądu koleżeńskiego po zasięgnięciu opinii organu samorządu studenckiego, wskazanego w regulaminie samorządu. Rektor może przekazać sprawę do sądu koleżeńskiego na wniosek uczelnianego organu tego samorządu.

3. Za przewinienie mniejszej wagi rektor uczelni albo dziekan wymierza karę upomnienia, z pominięciem komisji dyscyplinarnej lub sądu koleżeńskiego. Ukarany może jednak żądać przeprowadzenia postępowania dyscyplinarnego lub postępowania przed sądem koleżeńskim. W takim przypadku komisja dyscyplinarna lub sąd koleżeński mogą wymierzyć jedynie karę upomnienia.

1) upomnienie,

2) nagana,

3) nagana z ostrzeżeniem,

4) zawieszenie w korzystaniu z określonych praw studenta na okres do jednego roku,

5) wydalenie z uczelni.

2. Kandydatów do komisji dyscyplinarnej spośród studentów przedstawia uczelniany organ uchwałodawczy samorządu studenckiego.

3. Komisje dyscyplinarne są niezawisłe w orzekaniu.

4. Komisja dyscyplinarna orzeka w składzie złożonym z przewodniczącego składu orzekającego, którym jest nauczyciel akademicki, oraz, w równej liczbie, z nauczycieli akademickich i studentów.

2. Rzecznik dyscyplinarny pełni funkcję oskarżyciela przed komisją dyscyplinarną i jest związany poleceniami rektora.

2. W przypadku gdy rzecznik dyscyplinarny wnosi o zastosowanie kary wydalenia z uczelni, jeżeli obwiniony nie ma obrońcy z wyboru, przewodniczący składu orzekającego wyznacza obrońcę spośród nauczycieli akademickich lub studentów uczelni.

2. Rektor lub komisja dyscyplinarna, po wysłuchaniu opinii rzecznika dyscyplinarnego, może zawiesić studenta w prawie do studiowania w przypadku uporczywego nie usprawiedliwionego niestawiennictwa na postępowanie wyjaśniające lub na posiedzenie komisji dyscyplinarnej, mimo prawidłowego zawiadomienia.

2. Odwołanie wnosi się w terminie czternastu dni od doręczenia orzeczenia odpowiednio do sądu koleżeńskiego wyższej instancji lub odwoławczej komisji dyscyplinarnej.

2. Rewizję nadzwyczajną rozpatruje komisja dyscyplinarna powołana przez Ministra Edukacji Narodowej w składzie trzech członków komisji dyscyplinarnej przy Radzie Głównej, o której mowa w art. 129 ust. 1 pkt 2, oraz dwóch przedstawicieli studentów delegowanych przez ogólnopolskie przedstawicielstwo samorządów studenckich. Przy rozpatrywaniu rewizji nadzwyczajnej stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu przed komisją dyscyplinarną przy Radzie Głównej.

2. Komisja dyscyplinarna wyłącza jawność całości lub części postępowania, jeżeli jawność mogłaby obrażać dobre obyczaje lub gdy wymaga tego ważny interes obwinionego, osób trzecich lub uczelni. Ogłoszenie orzeczenia jest jawne.

2. Przedawnienie orzekania następuje również po upływie roku od opuszczenia uczelni przez studenta.

2. Organ, który orzekł karę dyscyplinarną, może nie wcześniej jednak niż po upływie jednego roku od wydania orzeczenia o ukaraniu, na wniosek ukaranego lub rzecznika dyscyplinarnego, orzec zatarcie lub darowanie kary.

2. Szczegółowe zasady i tryb postępowania przed sądem koleżeńskim określa regulamin samorządu studenckiego.

2. Teren uczelni określa rektor w porozumieniu z właściwym organem samorządu terytorialnego.

3. Organy porządku i bezpieczeństwa publicznego mogą wkroczyć na teren uczelni tylko na wezwanie rektora. Organy te mogą jednak wkroczyć z własnej inicjatywy na teren uczelni w sytuacji bezpośredniego zagrożenia życia ludzkiego lub katastrofy żywiołowej, zawiadamiając o tym niezwłocznie rektora.

4. Organy porządku i bezpieczeństwa publicznego zobowiązane są opuścić teren uczelni niezwłocznie po ustaniu przyczyn, które uzasadniały ich wkroczenie na teren uczelni, lub na żądanie rektora.

2. Minister Edukacji Narodowej w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia, przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy obowiązujące w szkołach wyższych.

2. Decyzję podjętą na podstawie przepisu ust. 1 rektor niezwłocznie przedstawia senatowi do zatwierdzenia. W przypadku odmowy zatwierdzenia tej decyzji przez senat, rektor zarządza wznowienie zajęć lub otwarcie uczelni albo przedstawia sprawę do rozstrzygnięcia właściwemu ministrowi, który podejmuje decyzję w ciągu siedmiu dni.

2. O zamiarze zorganizowania zgromadzenia organizatorzy powiadamiają rektora co najmniej na dwadzieścia cztery godziny przed rozpoczęciem zgromadzenia. W sytuacjach uzasadnionych nagłością sprawy rektor może przyjąć powiadomienie złożone w krótszym terminie.

3. Na zgromadzenie rektor może delegować swego przedstawiciela.

4. Statut uczelni określa przepisy porządkowe dotyczące odbywania zgromadzeń.

5. Organizatorzy zgromadzeń odpowiadają przed organami uczelni za ich przebieg.

6. Rektor uczelni albo jego przedstawiciel, po uprzedzeniu organizatorów, rozwiązuje zgromadzenie, jeżeli przebiega ono z naruszeniem przepisów prawa.

1) w art. 2:

a) wyrazy „na potrzeby socjalistycznego społeczeństwa i państwa” skreśla się,

b) w pkt 1 w lit. c) wyrazy „a także zasad opracowywania planów studiów i programów nauczania w szkołach wyższych” skreśla się,

c) w pkt 1 lit. d) skreśla się,

d) w pkt 1 w lit. g) wyrazy „oraz zasad i limitów przyjęć na pierwszy rok studiów” skreśla się;

2) art. 3 otrzymuje brzmienie:

„Art. 3. 1. Minister Edukacji Narodowej kształtuje i realizuje politykę państwa w dziedzinie szkolnictwa wyższego, jak również uczestniczy, odpowiednio do potencjału osobowego i materialnego szkół wyższych, w kształtowaniu i realizacji polityki państwa w dziedzinie badań naukowych oraz kształcenia kadr naukowych.

2. Zadania te Minister Edukacji Narodowej realizuje w szczególności przez:

1) udział w kształtowaniu prognoz i programów rozwoju nauki,

2) współdziałanie w sprawach określania zasad planowania, finansowania i organizowania badań naukowych,

3) współdziałanie w dziedzinie tworzenia oraz nadzór nad powierzanymi centralnymi programami badawczo—rozwojowymi i centralnymi programami badań podstawowych,

4) nadzór nad programowaniem badań naukowych w podległych placówkach i nad ich realizacją,

5) współudział w organizowaniu krajowego systemu informacji naukowo—technicznej i ekonomicznej,

6) wykonywanie nadzoru nad narodowym zasobem archiwalnym.”

3) art. 5 skreśla się.

1) grunty państwowe pozostające w zarządzie uczelni stają się przedmiotem użytkowania wieczystego uczelni,

2) budynki i urządzenia związane trwale z gruntami państwowymi pozostającymi w zarządzie uczelni państwowej stają się jej własnością,

3) pozostałe składniki mienia uczelni państwowej stają się jej własnością.

2. Przepisy ust. 1 nie naruszają praw osób trzecich, z wyłączeniem Skarbu Państwa.

2. Regulamin wyborczy, o którym mowa w art. 38, Rada Główna Nauki i Szkolnictwa Wyższego uchwala do dnia 31 października 1990 r.

3. Kadencja Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego wygasa w dniu 31 grudnia 1990 r.

2. Jeżeli osoba pełniąca funkcję organu jednoosobowego uczelni przestanie ją pełnić, w związku z ustaniem stosunku pracy, przed upływem terminu określonego w ust. 1, senat lub rada wydziału powierza pełnienie obowiązków odpowiednio rektora lub dziekana innemu nauczycielowi akademickiemu. Za zgodą osoby pełniącej funkcję organu jednoosobowego, której stosunek pracy z mocy art. 95 ust. 2 pkt 2 wygasa z dniem 30 września 1990 r., następuje przedłużenie tego stosunku pracy do dnia 30 listopada 1990 r.

3. Wybór członków organów kolegialnych oraz wybór organów jednoosobowych na nową kadencję nastąpi do dnia 30 listopada 1990 r.

4. Liczbę członków organów kolegialnych oraz prorektorów i prodziekanów, tryb wyboru oraz kadencję organów uczelni określa regulamin wyborczy, uchwalony przez senat uczelni. O uchwaleniu regulaminu rektor niezwłocznie zawiadamia Ministra Edukacji Narodowej i innego właściwego ministra.

5. Do uchwalenia regulaminu wyborczego stosuje się odpowiednio przepisy art. 59.

6. Wyboru rektora oraz dziekana na pierwszą kadencję po wejściu w życie ustawy dokonują kolegia elektorów, w których skład wchodzą wybrani przedstawiciele:

1) nauczycieli akademickich zatrudnionych na stanowisku profesora zwyczajnego lub profesora nadzwyczajnego oraz innych nauczycieli akademickich posiadających stopień naukowy doktora habilitowanego, w liczbie do 50% składu kolegium,

2) pozostałych nauczycieli akademickich, w liczbie 20—25% składu kolegium,

3) studentów, w liczbie 20—25% składu kolegium,

4) pracowników nie będących nauczycielami akademickimi, w liczbie 5—10% składu kolegium.

7. Elektorów, o których mowa w ust. 6 pkt 1 i 2, wybierają wszyscy nauczyciele akademiccy.

8. W uczelniach, o których mowa w art. 31 ust. 4, tryb wyboru rektora i dziekanów na pierwszą kadencję po wejściu w życie ustawy określa senat uczelni.

9. Wybór rektora na nową kadencję, dokonany przed dniem wejścia w życie ustawy na podstawie dotychczasowych przepisów, pozostaje w mocy.

2. Istniejące w dniu wejścia w życie ustawy filie uczelni, wydziały i oddziały zamiejscowe oraz punkty konsultacyjne działają w dotychczasowych formach organizacyjnych. Przekształcenie i znoszenie tych jednostek należy do właściwości senatu.

2. Stosunek pracy mianowanego nauczyciela akademickiego, który zgodnie z dotychczasowymi przepisami wygasa nie później niż w dniu 30 września 1990 r., ustaje w ustalonym terminie.

3. Stosunek pracy mianowanych nauczycieli akademickich przekształca się w ten sposób, że osoba zajmująca stanowisko:

1) profesora i posiadająca przed dniem wejścia w życie ustawy tytuł naukowy profesora zwyczajnego zajmuje stanowisko profesora zwyczajnego w rozumieniu ustawy,

2) profesora i posiadająca przed dniem wejścia w życie ustawy tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego zajmuje stanowisko profesora nadzwyczajnego w rozumieniu ustawy,

3) adiunkta zajmuje stanowisko adiunkta w rozumieniu ustawy, z tym że do osoby mianowanej na czas nie określony przed dniem wejścia w życie ustawy nie stosuje się przepisu art. 88 ust. 2,

4) starszego asystenta lub asystenta zajmuje stanowisko asystenta w rozumieniu ustawy.

4. Do okresów mianowania i zatrudnienia, o których mowa w art. 88 ust. 2 i art. 89 ust. 3, w stosunku do nauczycieli akademickich wymienionych w ust. 3 pkt 3 i 4 wlicza się okresy mianowania i zatrudnienia na stanowisku odpowiednio adiunkta albo starszego asystenta i asystenta po dniu 31 sierpnia 1984 r.

5. Mianowani nauczyciele akademiccy zajmujący stanowisko docenta pozostają mianowani na stałe na tym stanowisku. Organem właściwym w sprawach dotyczących stosunku pracy docenta jest rektor uczelni.

6. Nauczyciele akademiccy, o których mowa w ust. 5, posiadający stopień naukowy doktora habilitowanego mogą być, w okresie trzech lat od dnia wejścia w życie ustawy, na swój wniosek mianowani, w trybie określonym w art. 86 ust. 2, na stanowisko profesora nadzwyczajnego w rozumieniu ustawy — bez przeprowadzenia konkursu.

7. Mianowani nauczyciele akademiccy zajmujący stanowisko asystenta—stażysty zachowują to stanowisko do upływu okresu mianowania. Zatrudnienie na stanowisku asystenta—stażysty jest równoznaczne z odbyciem stażu asystenckiego w rozumieniu art. 89 ust. 2.

2. Rektorzy uczelni do dnia 31 grudnia 1990 r. dostosują do przepisów ustawy, z zachowaniem przepisów Kodeksu pracy, umowy o pracę zawarte z nauczycielami akademickimi zatrudnionymi na podstawie umowy o pracę, z zastrzeżeniem ust. 1.

2. Osoby zajmujące w dniu wejścia w życie ustawy stanowisko kustosza bibliotecznego, starszego bibliotekarza lub starszego dokumentalisty i posiadające tytuł zawodowy magistra lub równorzędny zajmują odpowiednio stanowiska, o których mowa w art. 77 ust. 2.

3. Osoby, o których mowa w ust. 1 i 2, z dniem wejścia w życie ustawy stają się pracownikami mianowanymi na czas nie określony.

2. Nauczycielowi akademickiemu, o którym mowa w ust. 1, przysługują uprawnienia określone w dotychczasowych przepisach.

3. Nauczyciel akademicki przeniesiony w stan nieczynny na podstawie przepisów ustawy, o której mowa w art. 193, zachowuje uprawnienia określone w dotychczasowych przepisach.

2. Termin podania do publicznej wiadomości pierwszej po wejściu w życie ustawy uchwały senatu w sprawach, o których mowa w art. 141 ust. 1, wynosi sześć miesięcy.

2. Placówki, o których mowa w ust. 1, przekształca, łączy i znosi właściwy minister. Właściwy minister może zmienić statuty tych placówek.

2. Żołnierzom, o których mowa w ust. 1, może być nadany tytuł honorowy „Zasłużony Nauczyciel Rzeczypospolitej Polskiej” i „Medal Komisji Edukacji Narodowej”.

2. Do czasu wejścia w życie statutu uczelni w trybie określonym w niniejszej ustawie, w sprawach będących przedmiotem regulacji statutowej decyduje senat.

3. Właściwe organy uczelni, w okresie jednego roku od dnia wejścia w życie ustawy, uchwalą wymagane jej przepisami wewnętrzne akty normatywne.

1) ustawa z dnia 4 maja 1982 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 1985 r. Nr 42, poz. 201, z 1987 r. Nr 22, poz. 128, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 6, poz. 33, Nr 20, poz. 104, Nr 29, poz. 154, Nr 34, poz. 181, Nr 35, poz. 192 oraz z 1990 r. Nr 14, poz. 86)

2) ustawa z dnia 26 kwietnia 1990 r. o przedłużeniu kadencji organów szkół wyższych oraz o zawieszeniu czynności wyborczych (Dz. U. Nr 29, poz. 174).

1) przepisy działu V rozdziałów 1 i 3 oraz art. 105 ust. 2 wchodzą w życie z dniem 1 października 1990 r.,

2) przepisy działu I rozdziału 2 oraz art. 106 ust. 1 wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1991 r.