Dziennik Ustaw - rok 1993 nr 55 poz. 250

2. Ustawa ma służyć likwidowaniu barier technicznych w handlu, zwiększaniu konkurencyjności wyrobów i usług, a także ułatwianiu krajowego i międzynarodowego obrotu towarowego.

1) badania – działanie techniczne, które polega na określeniu jednej lub wielu cech danego wyrobu, procesu lub usługi, zgodnie z ustaloną procedurą,

2) certyfikacja zgodności – działanie trzeciej strony (jednostki niezależnej od dostawcy i odbiorcy) wykazujące, że zapewniono odpowiedni stopień zaufania, iż należycie zidentyfikowany wyrób, proces lub usługa są zgodne z określoną normą lub z właściwymi przepisami prawnymi,

3) system certyfikacji – system o własnych zasadach postępowania i zarządzania, dotyczących przeprowadzania certyfikacji zgodności,

4) jednostka certyfikująca – jednostkę prowadzącą certyfikację zgodności,

5) akredytacja – formalne uznanie kompetencji laboratorium badawczego lub jednostki certyfikującej,

6) laboratorium badawcze – laboratorium wykonujące badania,

7) wyrób – również jego części, podzespoły, zespoły, surowce, materiały, paliwa, produkty rolnictwa, leśnictwa i morskie, środki spożywcze i używki, substancje dodatkowe, przedmioty użytku i opakowania,

8) dostawca – stronę odpowiedzialną za wyrób, proces lub usługę i zdolną do zagwarantowania, że stosuje zapewnienie jakości; określenie to może dotyczyć producentów, dystrybutorów, importerów, montujących, świadczących usługi itp.,

9) odbiorca – konsumenta, użytkownika, klienta, beneficjenta lub drugą stronę,

10) usługa – działalność dostawcy polegającą na wykonaniu czynności służących spełnianiu potrzeb odbiorcy,

11) system jakości – strukturę organizacyjną, podział odpowiedzialności, procedury, procesy i zasoby umożliwiające wdrożenie zarządzania jakością,

12) znak bezpieczeństwa – zastrzeżony znak przyznawany zgodnie z zasadami systemu certyfikacji, potwierdzający, że dany wyrób, używany zgodnie z zasadami określonymi przez producenta, nie stanowi zagrożenia dla życia, zdrowia, mienia i środowiska,

13) certyfikat zgodności – dokument wydany zgodnie z zasadami systemu certyfikacji, wykazujący, że zapewniono odpowiedni stopień zaufania, iż należycie zidentyfikowany wyrób, proces lub usługa są zgodne z określoną normą lub z właściwymi przepisami prawnymi,

14) znak zgodności (dotyczy certyfikacji) – zastrzeżony znak, nadawany lub stosowany zgodnie z zasadami systemu certyfikacji, wskazujący, że zapewniono odpowiedni stopień zaufania, iż dany wyrób, proces lub usługa są zgodne z określoną normą lub z właściwymi przepisami prawnymi,

15) podmiot gospodarczy – podmiot prowadzący działalność gospodarczą na podstawie odrębnych przepisów,

16) auditor – osobę mającą kwalifikacje do dokonywania oceny systemu jakości,

17) certyfikacja auditorów – czynność jednostki niezależnej, potwierdzającą, że dana osoba spełnia określone wymagania i jest kompetentna do dokonywania oceny systemu jakości.

2. Centrum podlega Prezesowi Rady Ministrów.

3. Organizację Centrum określa statut nadany przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek Dyrektora Centrum, zaopiniowany przez Radę do Spraw Badań i Certyfikacji,

4. Centrum posiada osobowość prawną.

1) wpływy z działalności Centrum,

2) wpływy z innych tytułów,

3) dotacje budżetowe ustalane corocznie w ustawie budżetowej.

2. Do zadań Centrum należy w szczególności:

1) organizowanie i nadzorowanie systemu badań i certyfikacji,

2) akredytowanie laboratoriów badawczych,

3) akredytowanie jednostek certyfikujących,

4) certyfikowanie systemów jakości u dostawców,

5) certyfikowanie auditorów,

6) kontrolowanie:

a) akredytowanych laboratoriów badawczych w zakresie ich działalności wynikającej z akredytacji,

b) akredytowanych jednostek certyfikujących w zakresie ich działalności wynikającej z akredytacji,

c) certyfikowanych systemów jakości u dostawców w zakresie stawianych im wymagań,

7) organizowanie szkoleń i doskonalenie kadr na potrzeby badań i certyfikacji.

2. Centrum może uznawać, zwłaszcza na zasadzie wzajemności, raporty z badań i certyfikaty zgodności członków organizacji, o których mowa w ust. 1, oraz zawierać umowy z innymi organizacjami zagranicznymi o wzajemnym uznawaniu raportów z badań i certyfikatów zgodności.

3. Centrum może upoważnić krajowe jednostki certyfikujące do uznawania, zwłaszcza na zasadzie wzajemności, raportów z badań oraz certyfikatów zgodności organizacji zagranicznych.

2. Dyrektor Centrum jest organem wykonawczym i zarządzającym Centrum.

2. Minister Pracy i Polityki Socjalnej określi zasady wynagradzania pracowników Centrum.

2. W skład Rady wchodzą proporcjonalnie, w liczbie zapewniającej brak dominacji którejkolwiek ze stron, przedstawiciele naczelnych i centralnych organów administracji państwowej, organizacji przemysłowych, podmiotów gospodarczych, organizacji konsumenckich, stowarzyszeń naukowo-technicznych, towarzystw ubezpieczeniowych, związków zawodowych, Polskiego Komitetu Normalizacyjnego, komitetów technicznych i klubów działających przy Centrum.

3. Przedstawicieli, o których mowa w ust. 2, powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek zainteresowanych ministrów i właściwych organów zainteresowanych organizacji.

4. Liczbę członków Rady oraz regulamin działania Rady określa Prezes Rady Ministrów.

5. Przewodniczącego, zastępców i sekretarza Rady wybiera Rada ze swego składu.

1) określanie stanu i kierunków rozwoju badań i certyfikacji,

2) zatwierdzanie planów i programów prac Centrum,

3) ocena działalności merytorycznej i finansowej Centrum.

2. Rada podejmuje uchwały i postanowienia na posiedzeniach plenarnych.

2. Usługi, mogące stwarzać zagrożenie lub które służą ratowaniu życia, zdrowia i środowiska, podlegają obowiązkowi certyfikacji na certyfikat systemu jakości.

3. Podstawą oceny wyrobów i usług, o których mowa w ust. 1 i 2, są Polskie Normy wprowadzone do obowiązkowego stosowania oraz właściwe przepisy prawne.

4. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy wyrobów wykonywanych jednostkowo na indywidualne zamówienia użytkowników, pod warunkiem że zostaną spełnione wymagania dotyczące bezpieczeństwa pracy i użytkowania oraz ochrony życia, zdrowia i środowiska.

5. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie dotyczy:

1) urządzeń technicznych podlegających dozorowi technicznemu na mocy przepisów o tym dozorze,

2) sprzętu lotnictwa cywilnego,

3) statków i innych obiektów pływających wraz z wyposażeniem, z ważnymi certyfikatami Polskiego Rejestru Statków,

4) środków farmaceutycznych i materiałów medycznych w rozumieniu przepisów o tych środkach i materiałach,

5) usług leczniczych stanowiących świadczenia zdrowotne w rozumieniu odrębnych przepisów.

1) do badań w akredytowanych laboratoriach badawczych,

2) do certyfikacji przez akredytowane jednostki certyfikujące.

1) Centrum,

2) akredytowanych jednostkach certyfikujących.

2. Zasady działania laboratoriów badawczych oraz zasady ich akredytacji są określone w Polskich Normach.

3. Rada określi, na wniosek Dyrektora Centrum, szczegółowy tryb akredytacji laboratoriów badawczych.

2. Wykazy, o których mowa w ust. 1, będą publikowane w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.

2. Zasady działania jednostek certyfikujących wyroby oraz zasady ich akredytacji są określone w Polskich Normach.

3. Rada określi, na wniosek Dyrektora Centrum, szczegółowy tryb certyfikacji wyrobów oraz akredytacji jednostek certyfikujących wyroby.

2. Zasady działania Centrum jako jednostki certyfikującej systemy jakości u dostawców oraz zasady działania jednostek certyfikujących określone są w Polskich Normach.

3. Rada określi, na wniosek Dyrektora Centrum, szczegółowy tryb certyfikacji systemów jakości.

2. Zasady działania Centrum, jako jednostki certyfikującej auditorów, są określone w Polskich Normach.

3. Rada określi, na wniosek Dyrektora Centrum, szczegółowy tryb certyfikacji auditorów.

2. Rada powołuje Komitet Odwoławczy oraz określa zasady jego działania.

2. Opłaty za akredytację laboratorium badawczego oraz jednostki certyfikującej uiszcza jednostka ubiegająca się o akredytację.

3. Zasady ustalania opłat za czynności związane z badaniami i certyfikacją oraz ich maksymalne wysokości określa na wniosek Rady Dyrektor Centrum w porozumieniu z Ministrem Finansów.

2. Podmiot gospodarczy, który wykonał usługę nie posiadając wymaganego certyfikatu na system jakości lub wykonał usługę niezgodnie z wymaganiami stanowiącymi podstawę wydania takiego certyfikatu, jest obowiązany wpłacić do budżetu państwa kwotę stanowiącą 100% sumy uzyskanej ze sprzedaży zakwestionowanej usługi.

2. Jednostka certyfikująca, która w trakcie swoich działań stwierdzi uchybienia, o których mowa w art. 26, zawiadamia odpowiedni organ kontroli, który wykona czynności przewidziane w ust. 1.

2. W razie niewpłacenia należności pieniężnej, o której mowa w art. 26, właściwy urząd skarbowy zawiadamia o tym organ kontroli w celu wystawienia tytułu wykonawczego stanowiącego podstawę do przymusowego ściągnięcia tej należności w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: L. Wałęsa