Dziennik Ustaw - rok 1991 nr 22 poz. 93

1) w art. 6 w ust. 3 wyrazy „rozpoczęte 100 zł” zastępuje się wyrazami „rozpoczęte 1000 zł”;

2) w art. 8:

a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1,

b) dodaje się ust. 2 w brzmieniu:

„2. Gmina oraz związek gmin nie mają obowiązku uiszczania opłat sądowych, chyba że sprawa dotyczy prowadzonej przez nie działalności gospodarczej.”;

3) art. 10 otrzymuje brzmienie:

„Art. 10. Nie pobiera się opłat sądowych od:

1) wniosku o zwolnienie od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych oraz od zażalenia na postanowienia w tym przedmiocie,

2) wniosku o zabezpieczenie powództwa lub roszczenia w postępowaniu nieprocesowym – zgłoszonego w piśmie rozpoczynającym postępowanie lub w toku postępowania,

3) wniosku będącego podstawą wszczęcia przez sąd opiekuńczy postępowania z urzędu oraz od pism składanych sądowi opiekuńczemu w wykonaniu obowiązku wynikającego z ustawy albo nałożonego przez ten sąd,

4) wniosku o przyjęcie oświadczenia o uznanie dziecka, o nadanie dziecku nazwiska oraz o przysposobienie dziecka,

5) wniosku o przesłuchanie świadka testamentu ustnego, o otwarcie i ogłoszenie testamentu oraz o zwolnienie z obowiązków wykonawcy testamentu,

6) wniosku o uznanie za zmarłego lub stwierdzenie zgonu osób, których zaginięcie pozostaje w związku z wojną rozpoczętą w dniu 1 września 1939 r., oraz o uchylenie postanowienia orzekającego uznanie za zmarłego lub stwierdzenie zgonu.”;

4) w art. 11 dodaje się ust. 5 w brzmieniu:

„5. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do opłat sądowych, których nie miała obowiązku uiścić gmina oraz związek gmin.”;

5) w art. 16 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

„4. Zażalenie oczywiście uzasadnione, wniesione na zarządzenie przewodniczącego o zwrocie pisma lub na postanowienie sądu o odrzuceniu środka zaskarżenia, wolne jest od opłaty sądowej.”;

6) w art. 17 po dwukrotnie użytych wyrazach „adwokata” dodaje się wyrazy „lub radcę prawnego”;

7) art. 26 otrzymuje brzmienie:

„Art. 26. Końcówki opłat zaokrągla się wzwyż do pełnego tysiąca złotych.”;

8) w art. 31 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. W orzeczeniu kończącym sprawę w pierwszej instancji sąd ustala sumę wpisu ostatecznego w sprawach o prawa niemajątkowe, mając na względzie stan majątkowy strony obciążonej kosztami oraz rodzaj sprawy i stopień jej zawiłości, a w sprawach o prawa majątkowe – zależnie od wartości przedmiotu sprawy ustalonej w toku postępowania.”

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: L. Wałęsa