REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

HADY KANCELARIA PRAWA GOSPODARCZEGO I PRAWA PRACY

Dołącz do grona ekspertów
HADY KANCELARIA PRAWA GOSPODARCZEGO I PRAWA PRACY

ul. Branickiego 11 (wejście H), lok. 198
02-972 Warszawa
tel.: +48 22 244 58 35
email: kancelaria@hady.pl
www.hady.pl

Kilkunastoletnie doświadczenie w świadczeniu pomocy prawnej w zakresie prawa gospodarczego, prawa pracy i ubezpieczeń społecznych oraz postępowań przedsądowych i sądowych.

1. Prawo gospodarcze
Pełen zakres usług prawnych w obrocie gospodarczym, w tym:
- obsługa prawna działalności gospodarczej,
- korporacyjna obsługa prawna (w tym umowy spółki, regulaminy i inne akty wewnętrzne, obsługa zarządu i rady nadzorczej),
- pełen zakres umów gospodarczych, handlowych i cywilnych, w tym kontrakty menadżerskie i inne cywilnoprawne formy zatrudnienia,
- dochodzenie roszczeń gospodarczych.

2. Prawo pracy i ubezpieczenia społeczne
Pełen zakres usług prawnych w zakresie prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, w tym:
- pełna obsługa pracodawców i pracowników w zakresie prawa pracy,
- akty wewnątrzzakładowe, w tym regulaminy pracy, wynagradzania, zfśs i inne,
- nawiązywanie i rozwiązywanie stosunków pracy,
- umowy z zakresu prawa pracy, w tym umowy o pracę, umowy o poufności, umowy o zakazie konkurencji i inne,
- uprawnienia pracowników związane z rodzicielstwem,
- uprawnienia pracowników wynikające z ubezpieczeń społecznych, w tym związane z ciążą i macierzyństwem.

3. Postępowania przedsądowe oraz sądowe
Pełen zakres usług prawnych w zakresie dochodzenia roszczeń oraz obrony przed roszczeniami, w tym:
- przedsądowe i sądowe dochodzenie roszczeń gospodarczych,
- przedsądowe i sądowe dochodzenie roszczeń z zakresu prawa pracy oraz ubezpieczeń społecznych,
- przedsądowe i sądowe dochodzenie roszczeń cywilnych, w tym roszczeń odszkodowawczych (wypadkowe, OC, inne).

Zgodnie z art. 41 kodeksu pracy, pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę w czasie urlopu pracownika, a także w czasie innej usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy, jeżeli nie upłynął jeszcze okres uprawniający do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia. Najczęstszą w praktyce przyczyną „innej usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy” jest choroba. Czy wobec tego w każdym przypadku pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę w czasie choroby pracownika, jeżeli nie upłynął jeszcze okres uprawniający do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia?
Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, zasiłek chorobowy przysługuje przez okres trwania niezdolności do pracy z powodu choroby, nie dłużej jednak niż przez 182 dni, a jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana gruźlicą lub występuje w trakcie ciąży - nie dłużej niż przez 270 dni. Zgodnie z art. 9 ww. ustawy, do okresu zasiłkowego wlicza się wszystkie okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy, a także okresy poprzedniej niezdolności do pracy spowodowanej tą samą chorobą, jeżeli przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej a powstaniem ponownej niezdolności do pracy nie przekraczała 60 dni. Co oznacza wobec tego kluczowy termin ustawowy „ta sama choroba”?

REKLAMA

W przypadku, gdy pracodawca rozwiązuje z pracownikiem umowę o pracę bez wypowiedzenia w okresie nieobecności pracownika w pracy (np. w okresie zwolnienia chorobowego) i wysyła odpowiedni dokument pocztą na adres pracownika, ustalenie terminu rozwiązania umowy o pracę ma często bardzo istotne znaczenie dla oceny zgodności z prawem rozwiązania umowy o pracę, np. w kontekście dochowania terminu 1 miesiąca od uzyskania przez pracodawcę wiadomości o okoliczności uzasadniającej rozwiązanie umowy w trybie dyscyplinarnym.
Zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, ubezpieczony wykonujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową lub wykorzystujący zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia. W przypadku, gdy zajdzie któraś z przesłanek utraty prawa do zasiłku, a ubezpieczony jest niezdolny do pracy przez dłuższy okres objęty kilkoma zwolnieniami lekarskimi, ZUS często wydaje decyzje pozbawiające prawa do zasiłku za cały okres zasiłkowy (objęty kilkoma zwolnieniami lekarskimi), tymczasem jest to sprzeczne z literalnym brzmieniem ww. przepisu art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej.

REKLAMA

Czy ZUS ma prawo do kwestionowania wysokości wynagrodzenia z umowy o pracę i ustalania innej niż wynikająca z umowy o pracę wysokości podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne?
Jakie elementy powinno obejmować badanie stosunku łączącego pracodawcę i pracownika na okoliczność uznania tego stosunku za tytuł do ubezpieczenia społecznego w przypadku, gdy istnieją wątpliwości czy umowa o pracę nie jest fikcyjna?
Czy i z jakiego tytułu objęty jest ubezpieczeniami społecznymi większościowy (dominujący) wspólnik, który jednocześnie świadczy pracę na rzecz tej spółki na podstawie umowy o pracę?
W przypadku, gdy pracodawca rozwiązał z pracownikiem umowę o pracę w okresie biegnącego wypowiedzenia z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę bez wypowiedzenia, pracownikowi zgodnie z artykułem 60 kodeksu pracy przysługuje wyłącznie odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za czas do upływu okresu wypowiedzenia. Jaka jest wysokość tego odszkodowania w sytuacji gdy strony uzgodniły umownie dłuższy niż ustawowy okres wypowiedzenia?
Czy krytyka pracodawcy dokonana przez pracownika anonimowo może wyłącznie z powodu formy tej krytyki, tj. jej anonimowości, zostać uznana za rażące przekroczenie granic dozwolonej krytyki pracodawcy, czy też naruszenie podstawowego obowiązku pracownika dbałości o dobro zakładu pracy oraz zasad współżycia społecznego i tym samym uzasadniać rozwiązanie umowy o pracę z pracownikiem w trybie dyscyplinarnym?
W przypadku, gdy wypowiedzenie umowy o pracę jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, a także w przypadku, gdy z pracownikiem rozwiązano umowę o pracę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie, pracownikowi zgodnie z przepisami kodeksu pracy przysługuje w szczególności roszczenie o odszkodowanie, co do zasady w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia. Czy w związku z tym wysokość tego odszkodowania jest wyższa w przypadku, gdy strony umowy o pracę uzgodniły dłuższy niż ustawowy okres wypowiedzenia?
Czy udział pracowników w prywatnym spotkaniu okolicznościowym odbywanym w zakładzie pracy za zgodą pracodawcy po godzinach pracy, połączonym ze spożywaniem alkoholu, stanowi ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych i uzasadnia rozwiązanie umowy o pracę z pracownikiem w trybie art. 52 § 1 pkt 1 kodeksu pracy?
Czy w przypadku uzasadnionego rozwiązania umowy o pracę przez pracownika w trybie art. 55 § 1(1) kodeksu pracy, tj. z powodu ciężkiego naruszenia przez pracodawcę podstawowych obowiązków wobec pracownika, pracownikowi, poza odszkodowaniem przewidzianym ww. przepisem kodeksu pracy, przysługuje także odprawa pieniężna na podstawie przepisów ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (tzw. ustawy o zwolnieniach grupowych)?
Czy rozwiązanie umowy o pracę z pracownikiem w trybie art. 52 § 1 pkt 1 kodeksu pracy, które zostało uznane przez sąd pracy za naruszające przepisy o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie, może naruszać dobra osobiste pracownika?
Czy każdy przypadek świadczenia pracy w okresie zwolnienia lekarskiego uzasadnia rozwiązanie umowy o pracę z pracownikiem w trybie art. 52 § 1 pkt 1 kodeksu pracy z powodu ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych?
Rozwiązanie umowy o pracę w trybie art. 52 § 1 kodeksu pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika ograniczone jest terminem jednego miesiąca od uzyskania przez pracodawcę wiadomości o okoliczności uzasadniającej rozwiązanie umowy. W przypadku wypowiedzenia umowy o pracę, kodeks pracy nie przewiduje wprost żadnego ograniczenia czasowego odnoszonego do przyczyny wypowiedzenia (daty jej wystąpienia, czy dowiedzenia się o niej przez pracodawcę). Czy w związku z tym pracodawca może bez jakichkolwiek ograniczeń powoływać się na przyczynę wypowiedzenia niezależnie od okresu, który upłynął od jej wystąpienia, czy też dowiedzenia się o tej przyczynie przez pracodawcę?
W orzecznictwie i doktrynie prawnej za ugruntowany należy uznać pogląd, iż nawet jednorazowa nieusprawiedliwiona nieobecność w pracy - w zależności od okoliczności konkretnego przypadku - może stanowić ciężkie naruszenie przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych uzasadniające rozwiązanie umowy o pracę w trybie art. 52 § 1 pkt 1 kodeksu pracy (tak chociażby wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 września 1981 r., I PRN 57/81). Czy, z uwagi na specyfikę zadaniowego systemu czasu pracy, zasada ta ma także zastosowanie wobec pracownika zatrudnionego w zadaniowym systemie czasu pracy?
W przypadku, gdy członek zarządu spółki kapitałowej związany jest ze spółką umową o pracę na czas nieokreślony bardzo często dochodzi do sytuacji, w której okres kadencji członka zarządu nie jest dokładnie skorelowany z okresem stosunku pracy, tj. mimo upływu kadencji, członek zarządu jest nadal związany ze spółką umową o pracę, którą pracodawca wypowiada dopiero po upływie kadencji. Czy jest wobec tego prawidłowe wypowiedzenie o pracę członkowi zarządu z powodu zbliżającego się upływu kadencji złożone jeszcze przed upływem kadencji?
Wysokość wynagrodzenia za pracę, jego składniki, sposób obliczania itp. są bardzo często obejmowane przez pracodawców w regulaminie pracy czy też w umowie o pracę klauzulą poufności. Z drugiej strony przepisy prawa pracy, które mają stać na straży zasady równego traktowania w zatrudnieniu, statuują chociażby prawo do jednakowego wynagrodzenia za jednakową pracę lub za pracę o jednakowej wartości. Czy wobec tego pracownik, który realizując prawo do równego traktowania w zatrudnieniu, a wbrew postanowieniom regulaminu pracy lub umowy o pracę, ujawnia wynagrodzenie (swoje lub współpracowników) dopuszcza się naruszenia swych obowiązków pracowniczych?
Czy w sytuacji, zdarzającej się dość często w praktyce, w której pracodawca odmawia ponownego zatrudnienia pracownika zatrudnionego na czas określony po upływie okresu, na który był zatrudniony przy jednoczesnym dalszym zatrudnianiu pracownika porównywalnego, zatrudnionego na czas nieokreślony, można zasadnie zarzucić pracodawcy dyskryminację pracownika zatrudnionego na czas określony?
Zgodnie z art. 11(2) kodeksu pracy, pracownicy mają równe prawa z tytułu jednakowego wypełniania takich samych obowiązków; dotyczy to w szczególności równego traktowania mężczyzn i kobiet w zatrudnieniu. W jaki więc sposób należy dokonywać porównania sytuacji prawnej pracowników w celu stwierdzenia zachowania bądź też naruszenia zasady równego traktowania pracowników?

REKLAMA