HADY KANCELARIA PRAWA GOSPODARCZEGO I PRAWA PRACY
Dołącz do grona ekspertów
Zgodnie z art. 11(2) kodeksu pracy, pracownicy mają równe prawa z tytułu jednakowego wypełniania takich samych obowiązków; dotyczy to w szczególności równego traktowania mężczyzn i kobiet w zatrudnieniu. Art. 11(3) kodeksu pracy stanowi z kolei, iż jakakolwiek dyskryminacja w zatrudnieniu, bezpośrednia lub pośrednia, w szczególności ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także ze względu na zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy - jest niedopuszczalna.
Zgodnie z art. 18(3b) § 1 kodeksu pracy za naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu uważa się różnicowanie przez pracodawcę sytuacji pracownika z jednej lub kilku przyczyn dyskryminacyjnych określonych w przepisach kodeksu pracy, którego skutkiem jest w szczególności rozwiązanie stosunku pracy, chyba że pracodawca udowodni, że kierował się obiektywnymi powodami. Jak wobec tego pracodawca powinien dokonywać rozwiązania umowy o pracę z przyczyn organizacyjnych, w sytuacji gdy następuje likwidacja jednego lub kilku spośród większej liczby jednakowych stanowisk i konieczne jest dokonanie wyboru pracowników do zwolnienia, aby nie naruszyć zasady równego traktowania w zatrudnieniu?
REKLAMA
Zgodnie z art. 94(3)§2 kodeksu pracy, mobbing oznacza działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników. W orzecznictwie Sądu Najwyższego można znaleźć przykłady takich działań lub zachowań, które w okolicznościach danej sprawy zostały uznane za mobbing. Znajomość tych przykładów jest bez wątpienia pomocna dla pracodawcy w celu ustalenia jakim konkretnie działaniom lub zachowaniom należy zapobiegać, a także dla pracownika w celu dokonania wstępnej przedsądowej oceny, czy miał lub ma miejsce mobbing.
Zgodnie z art. 94(3) § 2 kodeksu pracy, mobbing oznacza działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników. W orzecznictwie Sądu Najwyższego można znaleźć przykłady takich działań lub zachowań, które w okolicznościach danej sprawy nie zostały uznane za mobbing. Znajomość tych przykładów jest bez wątpienia pomocna w szczególności dla pracownika w celu dokonania wstępnej przedsądowej oceny, czy miał lub ma miejsce mobbing, a w związku z tym oceny potencjalnych szans ewentualnych roszczeń dotyczących mobbingu.
REKLAMA
Przesłanki mobbingu
13.06.2017
Zgodnie z art. 94(3) § 2 kodeksu pracy, mobbing oznacza działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników. Definicja ta wydaje się na pierwszy rzut oka dość skomplikowana, co więc należy wykazać w postępowaniu sądowym, aby sąd uznał, iż doszło do mobbingu?
Skutek mobbingu w postaci rozstroju zdrowia
06.06.2017
Zgodnie z art. 94(3) § 3 kodeksu pracy, pracownik, u którego mobbing wywołał rozstrój zdrowia, może dochodzić od pracodawcy odpowiedniej sumy tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Kiedy można więc uznać, iż doszło do rozstroju zdrowia warunkującego uzyskanie zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę spowodowaną mobbingiem?
Oczywistą podstawą prawną do dochodzenia przez pracownika roszczeń (zadośćuczynienia i odszkodowania) od pracodawcy w związku z mobbingiem są przepisy art. 94(3) § 3 i 4 kodeksu pracy. Na ich podstawie pracownik, który wskutek mobbingu doznał rozstroju zdrowia lub rozwiązał z powodu mobbingu umowę o pracę ma prawo dochodzić od pracodawcy odpowiednio zadośćuczynienia lub odszkodowania. Czy wobec tego jest możliwe dochodzenie przez pracownika od pracodawcy roszczeń, w tym w szczególności roszczeń odszkodowawczych, z tytułu mobbingu także na podstawie przepisów kodeksu cywilnego?
Zgodnie z art. 94(3) § 3 i 4 kodeksu pracy, pracownik, który wskutek mobbingu doznał rozstroju zdrowia lub rozwiązał z powodu mobbingu umowę o pracę ma prawo dochodzić od pracodawcy odpowiednio zadośćuczynienia lub odszkodowania. Czy w przypadku przejścia zakładu pracy na innego pracodawcę nadal jest możliwe dochodzenie przez pracownika takich roszczeń, a jeśli tak, to od kogo, byłego czy też aktualnego pracodawcy?
Zgodnie z art. 94(3) § 3 kodeksu pracy, pracownik, u którego mobbing wywołał rozstrój zdrowia, może dochodzić od pracodawcy odpowiedniej sumy tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Jakie są wobec tego warunki zasądzenia takiego zadośćuczynienia pieniężnego, a także zasady na jakich sąd orzeka o jego wysokości?
Zgodnie z art. 94(3) § 4 i 5 kodeksu pracy, pracownik, który wskutek mobbingu rozwiązał umowę o pracę, ma prawo dochodzić od pracodawcy odszkodowania w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę, a oświadczenie pracownika o rozwiązaniu umowy o pracę powinno nastąpić na piśmie z podaniem przyczyny uzasadniającej rozwiązanie umowy. Czy w takiej sytuacji mobbing musi być więc jedyną (wyłączną) przyczyną rozwiązania umowy o pracę?
Odpowiedzialność pracodawcy za mobbing
02.06.2017
Zgodnie z art. 94(3) § 1 kodeksu pracy, pracodawca ma obowiązek przeciwdziałać mobbingowi. Jaki wobec tego charakter ma odpowiedzialność pracodawcy za mobbing? Czy pracodawca może zwolnić się z odpowiedzialności wobec pracownika wykazując, iż należycie wypełnił obowiązek przeciwdziałania mobbingowi?
Mobbing - nękanie i zastraszanie pracownika
31.05.2017
Zgodnie z art. 94(3) § 2 kodeksu pracy, mobbing oznacza działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników. Jakie wobec tego zachowania uznaje Sąd Najwyższy za nękanie lub też za zastraszanie pracownika?
Zgodnie z art. 94(3) § 2 kodeksu pracy, mobbing oznacza działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników. Kiedy można więc uznać, iż dane działania lub zachowania były uporczywe i długotrwałe?
Zgodnie z art. 23(1) § 1 kodeksu pracy, w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy. Czy reguła ta dotyczy także stosunków pracy pracowników będących członkami zarządu?
Szczególne zasady reprezentacji spółki kapitałowej w umowach z jej członkami zarządu, tj. reprezentacja przez radę nadzorczą lub pełnomocnika powołanego uchwałą zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia, wynikające z przepisów kodeksu spółek handlowych (odpowiednio art. 210 §1 oraz art. 379 §1 kodeksu spółek handlowych), powodują i mogą powodować w praktyce wątpliwości, czy i jaka reprezentacja jest prawidłowa w danym przypadku rozwiązania umowy o pracę z członkiem zarządu. Czy wobec tego nieprawidłowa reprezentacja spółki skutkuje nieważnością rozwiązania umowy o pracę z członkiem zarządu?
Kwestionowanie uchwały o odwołaniu z zarządu jako uzasadnionej przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę
25.05.2017
Odwołanie z zarządu może co do zasady stanowić uzasadnioną przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę. Czy w związku z tym przed sądem pracy można kwestionować uchwałę o odwołaniu z zarządu jako uzasadnioną przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę?
Przywrócenie do pracy członka zarządu
25.05.2017
Zgodnie z przepisami kodeksu pracy (art. 45 §1 oraz art. 56 §1) zasadnicze roszczenia pracownika w przypadku wypowiedzenia lub rozwiązania z nim w trybie natychmiastowym umowy o pracę to roszczenie o przywrócenie do pracy lub roszczenie o odszkodowanie. Czy mając na uwadze specyfikę stosunku pracy członka zarządu spółki kapitałowej, także byłemu członkowi zarządu, w przypadku wypowiedzenia lub rozwiązania z nim w trybie natychmiastowym umowy o pracę, przysługuje roszczenie o przywrócenie do pracy?
Prawidłowe wypowiedzenie umowy o pracę z członkiem zarządu spółki kapitałowej ma bardzo istotne znaczenie w kontekście w szczególności możliwości dochodzenia przed sądem pracy niebagatelnych zazwyczaj roszczeń odszkodowawczych przez byłych członków zarządu w związku z wypowiedzeniem umowy o pracę. Czy wobec tego sam fakt odwołania z zarządu może stanowić uzasadnioną przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę?
Prawidłowe rozwiązanie umowy o pracę z członkiem zarządu spółki kapitałowej ma bardzo istotne znaczenie w kontekście w szczególności możliwości dochodzenia przed sądem pracy niebagatelnych zazwyczaj roszczeń odszkodowawczych przez byłych członków zarządu w związku z rozwiązaniem umowy o pracę. Szczególną uwagę pracodawca (spółka) powinien zachować w zakresie złożenia oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę z dochowaniem prawidłowej reprezentacji spółki.
Charakter prawny odprawy (odszkodowania) przewidzianej w umowie o pracę z tytułu rozwiązania umowy o pracę z członkiem zarządu spółki kapitałowej lub odwołania z pełnienia tej funkcji ma bardzo istotne znaczenie w szczególności dla odpowiedzi na pytanie, czy roszczenie o taką odprawę (odszkodowanie) jest roszczeniem (sprawą) ze stosunku pracy oraz czy taka odprawa (odszkodowanie) podlega takiej samej ochronie prawnej jak wynagrodzenie za pracę.