REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.
Tomasz Król

prawnik - prawo pracy, cywilne, gospodarcze, administracyjne, podatki, ubezpieczenia społeczne, sektor publiczny

Są sytuacje, gdy firmy windykacyjne domagają się od działu kadr ujawnienia informacji o fakcie zatrudnienia osób, które mają różne zobowiązania. Czy jednostka jako pracodawca ma obowiązek udzielić przedstawicielowi firmy windykacyjnej informacji o zatrudnieniu i dochodach pracownika?
Przed wynoszącym aż 75% podatkiem od dochodów z przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych podatnicy często bronią się wskazując, że sporne wydatki sfinansowali pożyczką. Podatek od pożyczki obciąża biorącego pożyczkę.

REKLAMA

W dniu 26 maja 2011 r. zapadł interesujący wyrok WSA w Poznaniu (sygn. akt I SA/Po 312/11) w sprawie uznania przez organy podatkowe wykrytych w czasie remanentu nadwyżek w magazynie za przychód podatkowy. Jest to wyrok kontrowersyjny, gdyż jest korzystny dla organu podatkowego w sytuacji, gdy wydawałoby się rację ma podatnik. Zdaniem fiskusa nadwyżki te są nieodpłatnym świadczeniem, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt. 2 ustawy o CIT także w sytuacji, gdy nie stanowią świadczenia otrzymanego od innego podmiotu. Dotyczy to np. sytuacji wykrycia błędu pracownika, a nie rzeczywistego odkrycia w magazynie towarów i materiałów otrzymanych nieodpłatnie od dostawców.
Korzystanie przez pracownika ze służbowego telefonu jest zagrożone uznaniem przez organy podatkowe, że pracownik osiągnął korzyść ze stosunku pracy. Powoduje to konieczność opodatkowania PIT tej korzyści. Pracodawcy jako płatnicy podatku dochodowego od wynagrodzeń pracowniczych bronią się przed komplikacjami z tego wynikającymi. Problemem jest np. naliczanie przez fiskusa tego podatku z mocą wsteczną w stosunku do osób, które nie są już pracownikami.

REKLAMA

Organy podatkowe uważają, że warunkiem zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej wartości inwestycji w obcych środkach trwałych jest ich jej fizyczna likwidacja. W dniu 29 czerwca 2011 r. zapadł wyrok NSA (sygn. akt II FSK 260/10), który podważa ten pogląd.
Zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o PIT obejmuje tylko odszkodowania za rzeczywiście poniesione straty, a nie dotyczy utraconych korzyści. Jeżeli pracownik otrzymał na podstawie wyroku sądowego odszkodowanie za utracone korzyści (tj. wynagrodzenie, które pracownik otrzymałby gdyby zwolniony był za wypowiedzeniem) wypłacone z tego tytułu świadczenie pieniężne nie podlega temu zwolnieniu.
W dniu 5 maja 2011 r. zapadł istotny wyrok WSA w Szczecinie (sygn. akt I SA/Sz 132/11) w zakresie zasad zaliczania do kosztów uzyskania przychodów nieściągalnych wierzytelności. Wyrok jest niekorzystny dla wierzycieli, którzy uważali, że jedno postanowienie wydane w toku egzekucji o tym, że dłużnik nie posiada majątku pozwalającego na egzekucję, pozwala na zaliczenie wszystkich wierzytelności (w tym nigdy nie skierowanych na drogę sądową) wobec tego dłużnika do kosztów podatkowych.
Organy podatkowe rygorystycznie interpretują przepisy o amortyzacji w zakresie możliwości zmiany pierwotnie przyjętych przez przedsiębiorcę warunków amortyzacji.
Pełnomocnik działający w imieniu spółki składa wniosek o wydanie interpretacji przepisów podatkowych. Dyrektor izby skarbowej wydaje interpretację, ale jest ona niekorzystna dla podatnika. Sprawa wraz z aktami sprawy trafia do sądu. W aktach sprawy jest już odpis z KRS potwierdzający umocowanie do reprezentacji członka zarządu, który udzielił w imieniu spółki odpowiedniego pełnomocnictwa. Sąd wzywa stronę do ponownego wykazania, że pełnomocnik ma uprawnienie do reprezentowania podatnika podpisane przez osobą mającą prawo reprezentowania spółki.
Akcjonariusz spółki komandytowo-akcyjnej umorzy dobrowolnie akcje i nie otrzyma z tego tytułu żadnego wynagrodzenia. Czy osiągnie przychód?
Podatnik ze znacznym zyskiem sprzedał akcje albo udziały w spółce z o.o. Chce się podzielić zyskiem i przekazać darowiznę na kościelną działalność charytatywno – opiekuńczą. Czy wartość takiej darowizny może obniżyć podstawę opodatkowania dla dochodu z akcji? Zdaniem organów podatkowych pomniejszenie podstawy opodatkowania w ten sposób jest niemożliwe.
Okazuje się, że fiskus akceptuje zaliczanie takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów.
Zamiana nieruchomości jest traktowana w podatku dochodowym tak jak jej sprzedaż.
Pracodawca popełnił błąd przy wystawieniu świadectwa pracy. Błąd dotyczył np. liczby lat przepracowanych przez pracownika albo charakteru tej pracy. W efekcie ZUS wadliwie obliczył wysokość świadczenia emerytalnego. Pracownik wygrał sprawę o odszkodowanie przed sądem. Czy jest ono zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
Pracodawcy, aby prawidłowo stosować przepisy prawa ubezpieczeń społecznych, mogą występować do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o wydanie interpretacji indywidualnych. Posiadanie interpretacji indywidualnej zapewnia zainteresowanemu ochronę przed odpowiedzialnością w sytuacji, gdyby stanowisko urzędu okazało się wadliwe.
Sprzedaję wysyłkowo towary za zaliczeniem pocztowym osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Sprzedaż ewidencjonuję na kasie fiskalnej. Niekiedy bank przekazuje informację o wpłacie należności z opóźnieniem. Problem powstaje, gdy towar jest sprzedany 30 albo 31-ego danego miesiąca, a bank informuje o niej 1-ego następnego miesiąca.
Czy realizacja dywidendy w formie niepieniężnej poprzez przeniesienie własności nieruchomości na udziałowca stanowi źródło przychodu dla spółki wypłacającej w tej formie dywidendę? Według fiskusa tak, zdaniem sądów - nie. Kto ma rację?
Fiskus przeprowadza często oficjalnie postępowanie kontrolne (art. 13 ust. 1 ustawy o kontroli skarbowej). W rzeczywistości przeprowadzę kontrolę podatkową (art. 13 ust. 3 ustawy o kontroli skarbowej). Pozwala to na niestosowanie przepisów np. ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, które co do zasady wymagają zawiadomienia o zamiarze przeprowadzenia kontroli i nakładają limity czasowe dla niej.
Organy podatkowe konsekwentnie domagają się podatku od osób zawierających umowę dożywocia obliczanego według zasad dla zbycia nieruchomości. WSA stają z reguły po stronie podatników. Są to wyroki nieprawomocne. Ostatecznie interpretacja tych przepisów zależy od NSA.
Gmina może wprowadzać tylko zwolnienia przedmiotowe w podatku od nieruchomości. Nie ma takich kompetencji w odniesieniu do zwolnień podmiotowych.

REKLAMA