Dzienniki Urzędowe - rok 2010 nr 7 poz. 24

Na podstawie § 6 zarządzenia nr 1144 Komendanta Głównego Policji z dnia 2 listopada 2004 r. w sprawie metod i form wykonywania w Policji zadań w zakresie legislacji, pomocy prawnej i informacji prawnej (Dz. Urz. KGP Nr 21, poz. 131, z 2006 r. Nr 4, poz. 10 oraz z 2007 r. Nr 13, poz. 101) postanawia się, co następuje:

W decyzji nr 311 Komendanta Głównego Policji z dnia 13 sierpnia 2009 r. w sprawie gospodarowania materiałami pędnymi i smarami w Policji (Dz. Urz. KGP Nr 11, poz. 54) wprowadza się następujące zmiany:

1) w § 30 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Rzeczywiste ubytki mps wykraczające poza granicę normatywnych ubytków naturalnych są ubytkami ponadnormatywnymi, stanowiącymi szkodę w majątku Policji.”;

2) w § 33 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Jeżeli przeprowadzone pomiary wykażą, że różnica jest większa niż określona w ust. 1, należy spisać ubytki naturalne. W przypadku braków stanowiących szkodę w majątku Policji prowadzi się postępowanie na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Przychodu nadwyżki albo rozchodu braku nie przewyższającego wielkości ubytków naturalnych, należy dokonać na podstawie protokołu sporządzonego przez komisję dokonującą pomiaru, zatwierdzonego przez jedną z osób, o których mowa w § 30 ust. 1.”;

3) w § 34 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Ilość mps w oryginalnych, fabrycznie zamkniętych, nienaruszonych opakowaniach o pojemności do 250 dm³ przyjmuje się według ilości deklarowanej przez producenta.”;

4) załącznik nr 18 otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszej decyzji.

Decyzja wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia podpisania.

Załącznik do decyzji nr 129 Komendanta Głównego Policji
z dnia 20 maja 2010 r.

Instrukcja określająca sposób obliczania ubytków

§ 1

1. Odmienne normy ubytków naturalnych obowiązują dla okresu letniego od dnia 1 kwietnia do dnia 31 października oraz dla okresu zimowego od dnia 1 listopada do dnia 31 marca.

2. Przy obliczaniu normatywnego dopuszczalnego ubytku naturalnego za okres obejmujący częściowo porę letnią i zimową stosuje się oddzielne normy dla każdego okresu i sumuje otrzymane wyniki.

3. Normy ubytków naturalnych nie mają zastosowania do mps przyjmowanych i wydawanych w oryginalnych opakowaniach dostawcy. Jeżeli ilość produktu przyjętego jest określana na podstawie pomiaru w zbiorniku jednostki, wówczas normy ubytku od przyjmowania nie stosuje się.

§ 2

1. Ubytki manipulacyjne od przyjętego produktu rozpatruje się łącznie z ubytkami manipulacyjnymi od wydanego produktu i ubytkami powstałymi w trakcie magazynowania.

2. Spis zapasu należy przeprowadzać co najmniej raz w roku.

3. Ustalenia faktycznych stanów zapasów w zbiornikach, beczkach i innych opakowaniach dokonuje się przez pomiar objętości produktu, obliczenie ilości opakowań lub ważenie produktu.

§ 3

1. Rzeczywiste ubytki transportowe mps ustala się, gdy stan ilościowy przyjętych przez jednostkę produktów jest mniejszy od wykazanych w dokumentach dostawy.

2. Ubytki transportowe spisuje się ze stanu ewidencji magazynowej na bieżąco, po każdorazowym przyjęciu danego produktu.

3. Jeżeli stwierdzone ubytki transportowe są mniejsze od ubytków normatywnych, do dalszych operacji materiałowych przyjmuje się wartości rzeczywiste.

4. W przypadku, gdy rzeczywiste ubytki powstałe w czasie przewozu produktu są wyższe od normatywnych ubytków transportowych, dopuszcza się uznanie ubytków jedynie w wysokości normatywnej.

§ 4

1. Normatywne ubytki magazynowe mps oblicza się, mnożąc odpowiedni wskaźnik procentowy normy określonej w tabeli nr 1 lub nr 2 załącznika nr 9 do decyzji przez średni dzienny zapas magazynowy produktu, a następnie przez liczbę miesięcy dla danego okresu obliczeniowego, uwzględniając warunki przechowywania. Wielkość normatywnego ubytku magazynowego /Ux/ oblicza się według wzoru:

w którym:

Z1, Z2 – średni dzienny zapas magazynowy produktu odpowiednio w okresie letnim lub zimowym,

E1, E2 – 4 normy ubytków odpowiednio dla okresu letniego lub zimowego,

N1, N2 – liczba miesięcy magazynowania produktu odpowiednio w okresie letnim lub zimowym.

2. Średni dzienny zapas magazynowy produktu oblicza się przez dodanie codziennych końcowych stanów zapasu, wykazanych w ewidencji magazynowej za okres obliczeniowy i podzielenie sumy przez liczbę dni okresu obliczeniowego. Średni dzienny zapas magazynowy /Z/ oblicza się według wzoru:

w którym:

S – codzienny końcowy stan zapasu wykazany w ewidencji magazynowej,

D – liczba dni okresu obliczeniowego.

3. W przypadku, gdy w ewidencji magazynowej nie są dokonywane codzienne zapisy, a wykazywane tylko okresowe stany zapasu, średni dzienny zapas magazynowy produktu oblicza się przez dodanie okresowych stanów zapasu wykazanych w okresie obliczeniowym i podzielenie uzyskanej sumy przez liczbę zapisów dokonanych w ewidencji w tym okresie.

§ 5

Normatywne ubytki manipulacyjne mps oblicza się, mnożąc odpowiedni wskaźnik procentowy normy określonej w tabeli nr 3 lub 4 załącznika nr 9 do decyzji przez ilość produktu przyjętego lub wydanego w okresie obliczeniowym, uwzględniając rodzaj opakowania. Wielkość normatywnego ubytku manipulacyjnego /Uy/ oblicza się według wzoru:

w którym:

P1, P2 – ilość przyjętego produktu odpowiednio w okresie obliczeniowym letnim lub zimowym,

R1, R2 – ilość wydanego produktu odpowiednio w okresie obliczeniowym letnim lub zimowym,

E1, E2 – normy ubytków od przyjętego produktu odpowiednio latem lub zimą,

E3, E4 – normy ubytków od wydanego produktu odpowiednio latem lub zimą.

§ 6

Normatywne ubytki transportowe mps oblicza się, mnożąc ilość produktu wykazaną w dokumentach dostawy przez odpowiedni wskaźnik procentowy normy określonej w tabeli nr 5 załącznika nr 9 do decyzji. Wielkość normatywnego ubytku /Ut/ oblicza się według wzoru:

w którym:

T – ilość produktu wykazana w dokumentach dostawy,

E – norma ubytku.

§ 7

W razie wykonywania kilku kolejnych czynności z mps, na przykład czasowe przechowywanie produktu w cysternie, jego przewóz oraz wydawanie z cysterny na pojazdy, ubytki normatywne oblicza się dla każdej operacji oddzielnie, a następnie sumuje i uzyskany wynik porównuje z ustalonymi ubytkami rzeczywistymi.