Akty ujednolicone - rok 2021 poz. 11

1. Celem VIS jest poprawa realizacji wspólnej polityki wizowej w zakresie pobytów krótkoterminowych, poprawa współpracy konsularnej i procesu zasięgania opinii pomiędzy organami wizowymi poprzez ułatwienie wymiany danych pomiędzy państwami członkowskimi dotyczących wniosków i związanych z nimi decyzji, aby:

2. W odniesieniu do wiz długoterminowych i dokumentów pobytowych celem VIS jest ułatwienie wymiany pomiędzy państwami członkowskimi danych dotyczących wniosków i związanych z tymi wnioskami decyzji, aby:

1. VIS jest oparty na architekturze scentralizowanej, a w jego skład wchodzą następujące elementy:

System centralny VIS, jednolite interfejsy krajowe, usługa sieciowa, portal dla przewoźników i infrastruktura łączności VIS współdzielą i ponownie wykorzystują, na tyle na ile jest to technicznie możliwe, sprzęt i oprogramowanie, odpowiednio, systemu centralnego EES, jednolitych interfejsów krajowych EES, portalu dla przewoźników ETIAS, usługi sieciowej EES oraz infrastruktury łączności EES.

2. Każde państwo członkowskie musi posiadać co najmniej dwa jednolite interfejsy krajowe, o których mowa w ust. 1 lit. c), które zapewniają fizyczne połączenie między państwami członkowskimi a fizyczną siecią VIS. Połączenie za pośrednictwem infrastruktury łączności, o której mowa w ust. 1 lit. d), jest szyfrowane. Jednolite interfejsy krajowe są umieszczane w obiektach znajdujących się w państwach członkowskich. Jednolite interfejsy krajowe są wykorzystywane wyłącznie do celów ustanowionych w aktach ustawodawczych Unii.

3. System centralny VIS wykonuje techniczne funkcje nadzorcze i administracyjne i posiada zapasowy system centralny VIS, który jest w stanie zapewnić wszystkie funkcje systemu centralnego VIS w przypadku awarii tego systemu. System centralny VIS znajduje się w Strasburgu (Francja), a zapasowy system centralny VIS znajduje się w Sankt Johann im Pongau (Austria).

4. Infrastruktura łączności wspiera i pomaga zapewnić niezakłóconą dostępność VIS. Obejmuje ona redundantne ścieżki połączeń między systemem centralnym VIS a zapasowym systemem centralnym VIS oraz redundantne ścieżki połączeń między każdym z jednolitych interfejsów krajowych, z jednej strony, a systemem centralnym VIS i zapasowym systemem centralnym VIS, z drugiej strony. Infrastruktura łączności zapewnia zaszyfrowaną wirtualną sieć prywatną dedykowaną danym VIS oraz komunikacji pomiędzy państwami członkowskimi i między państwami członkowskimi a eu-LISA.

5. eu-LISA wdraża rozwiązania techniczne zapewniające niezakłóconą dostępność VIS poprzez jednoczesne funkcjonowanie systemu centralnego VIS i zapasowego systemu centralnego VIS - pod warunkiem że zapasowy system centralny VIS jest w stanie zapewnić funkcjonowanie VIS w przypadku awarii systemu centralnego VIS - albo poprzez duplikację systemu lub jego elementów.

1. W VIS rejestruje się wyłącznie następujące kategorie danych:

1a. Wspólne repozytorium danych umożliwiających identyfikację zawiera dane, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. a)-ca), pkt 5 i 6 oraz art. 22a ust. 1 lit. d)-g), j) i k). Pozostałe dane VIS są przechowywane w systemie centralnym VIS.

1b. Weryfikacja i identyfikacja w VIS za pomocą wizerunku twarzy jest możliwa wyłącznie przy wykorzystaniu wizerunków twarzy zarejestrowanych w VIS, w przypadku których wskazano, że wizerunek twarzy został pobrany na miejscu w momencie składania wniosku, zgodnie z art. 9 pkt 5 i art. 22a ust. 1 lit. j).

2. Bez uszczerbku dla rejestrowania operacji przetwarzania danych zgodnie z art. 34, wiadomości przekazywane za pośrednictwem VISMail zgodnie z art. 16, art. 24 ust. 2 i art. 25 ust. 2, nie są rejestrowane w VIS.

1. Do VIS włącza się określony w decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1105/2011/UE (*)wykaz dokumentów podróży, które uprawniają ich posiadacza do przekraczania granic zewnętrznych i które mogą być wizowane.

2. VIS zapewnia funkcję scentralizowanego zarządzania wykazem uznawanych dokumentów podróży oraz powiadomieniami o uznawaniu lub nieuznawaniu dokumentów podróży wymienionych w wykazie zgodnie z art. 4 decyzji nr 1105/2011/UE.

3. Komisja przyjmuje akty wykonawcze w celu określenia szczegółowych zasad zarządzania funkcją, o której mowa w ust. 2 niniejszego artykułu. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 49 ust. 2.

1. Dostęp do VIS w celu wprowadzania, zmiany lub usuwania danych, o których mowa w art. 5 ust. 1, jest zastrzeżony wyłącznie dla odpowiednio upoważnionego personelu organów wizowych i dla organów właściwych do przyjmowania wniosków o wydanie wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego i podejmowania decyzji w ich sprawie zgodnie z art. 22a-22f. Liczba odpowiednio upoważnionych członków personelu jest ograniczona do rzeczywistych potrzeb wynikających z wykonywanych przez nich zadań.

2. Dostęp do VIS w celu przeglądania danych jest zastrzeżony wyłącznie dla odpowiednio upoważnionego personelu organów krajowych każdego państwa członkowskiego i organów Unii, które są właściwe do celów art. 15-22, art. 22g-22m i art. 45e niniejszego rozporządzenia, jak również do celów określonych w art. 20 i 21 rozporządzenia (UE) 2019/817.

Taki dostęp jest ograniczony stosownie do zakresu, w jakim dane te wymagane są do wykonywania zadań przez te organy krajowe i organy Unii zgodnie z tymi celami, i musi być proporcjonalny do zamierzonych celów.

2a. Na zasadzie odstępstwa od przepisów dotyczących wykorzystywania danych ustanowionych w rozdziałach II, III i IIIa dane daktyloskopijne i wizerunki twarzy dzieci wykorzystuje się wyłącznie do wyszukiwania w VIS, a w przypadku trafienia uzyskuje się do nich dostęp wyłącznie w celu zweryfikowania tożsamości dziecka:

Jeżeli ze względu na brak dokumentu podróży wyszukiwania nie można przeprowadzić na podstawie danych alfanumerycznych, dane daktyloskopijne dzieci można również wykorzystać do wyszukiwania w VIS w ramach procedury azylowej zgodnie z art. 21, 22, 22j lub 22k.

2b. Na zasadzie odstępstwa od przepisów dotyczących wykorzystywania danych ustanowionych w art. 22h, w przypadku osób, które posiadają ważne dokumenty pobytowe zarejestrowane w VIS przez nieprzerwany okres co najmniej 10 lat, organy właściwe do przeprowadzania kontroli na terytorium państw członkowskich mają dostęp do VIS wyłącznie w celu przeglądania danych, o których mowa w art. 22c lit. d), e) i f), i do informacji na temat statusu dokumentu pobytowego.

2c. Na zasadzie odstępstwa od przepisów dotyczących wykorzystywania danych ustanowionych w art. 22i, w przypadku osób, które posiadają ważne dokumenty pobytowe zarejestrowane w VIS przez nieprzerwany okres co najmniej 10 lat, organy właściwe do przeprowadzania kontroli na terytorium państw członkowskich mają dostęp do VIS wyłącznie w celu przeglądania danych, o których mowa w art. 22c lit. d), e) i f), i do informacji na temat statusu dokumentu pobytowego. Jeżeli dana osoba nie przedstawi ważnego dokumentu podróży lub jeżeli istnieją wątpliwości co do autentyczności przedstawionego dokumentu podróży, lub jeżeli nie przyniosła rezultatu weryfikacja na podstawie art. 22h, właściwe organy mają dostęp do VIS również do celów przeglądania danych, o których mowa w art. 22a ust. 1 lit. d)-g) oraz i).

2d. Na zasadzie odstępstwa od przepisów dotyczących wykorzystywania danych ustanowionych w art. 22j i 22k właściwe organy azylowe nie mają dostępu do danych VIS dotyczących osób, które posiadają ważne dokumenty pobytowe zarejestrowane w VIS zgodnie z rozdziałem IIIa przez nieprzerwany okres co najmniej 10 lat.

2e. Na zasadzie odstępstwa od przepisów dotyczących wykorzystywania danych ustanowionych w rozdziale IIIb wyznaczone organy państw członkowskich i Europol nie mają dostępu do danych VIS dotyczących osób, które posiadają ważne dokumenty pobytowe zarejestrowane w VIS zgodnie z rozdziałem IIIa przez nieprzerwany okres co najmniej 10 lat.

2f. Na zasadzie odstępstwa od przepisów dotyczących wykorzystywania danych ustanowionych w art. 45e i 45f członkowie zespołów Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej, z wyjątkiem zespołów zarządzania granicami, nie mają dostępu do danych VIS dotyczących osób, które posiadają ważne dokumentu pobytowe zarejestrowane w VIS zgodnie z rozdziałem IIIa przez nieprzerwany okres co najmniej 10 lat.

3. Każde państwo członkowskie wyznacza właściwe organy, których odpowiednio upoważniony personel ma dostęp do VIS w celu wprowadzania, zmieniania, usuwania lub przeglądania danych VIS. Każde państwo członkowskie niezwłocznie przekazuje wykaz tych organów Komisji i eu-LISA, zgodnie z art. 45b. W wykazie określa się, do jakich celów każdy z tych organów może przetwarzać dane VIS. Każde państwo członkowskie może w dowolnym momencie zmienić lub zastąpić przekazany wykaz i informuje o tym odpowiednio Komisję i eu-LISA.

Organy upoważnione do przeglądania VIS lub do dostępu do VIS do celów zapobiegania przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, ich wykrywania i prowadzenia w ich sprawie postępowań przygotowawczych wyznacza się zgodnie z rozdziałem IIIb.

4. Poza przekazaniem wykazu, o którym mowa w ust. 3, każde państwo członkowskie niezwłocznie przekazuje eu-LISA wykaz jednostek operacyjnych właściwych organów krajowych mających dostęp do VIS do celów niniejszego rozporządzenia. W wykazie określa się, do jakich celów każda jednostka operacyjna ma mieć dostęp do danych VIS. VIS zapewnia funkcję scentralizowanego zarządzania tymi wykazami.

5. Komisja przyjmuje akty wykonawcze w celu określenia szczegółowych zasad zarządzania funkcją scentralizowanego zarządzania wykazem, o którym mowa w ust. 3 niniejszego artykułu. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 49 ust. 2.

1. Pliki danych dotyczących wniosku są przetwarzane automatycznie przez VIS w celu znalezienia trafień zgodnie z niniejszym artykułem. VIS analizuje każdy plik danych dotyczących wniosku indywidualnie.

2. W momencie tworzenia pliku danych dotyczących wniosku VIS sprawdza, przeprowadzając automatyczne wyszukiwanie z użyciem wykazu uznawanych dokumentów podróży, o którym mowa w art. 5a niniejszego rozporządzenia, czy dokument podróży związany z tym wnioskiem jest uznawany zgodnie z decyzją nr 1105/2011/UE, i przedstawia wynik. Jeżeli w wyniku wyszukiwania okaże się, że dokument podróży nie jest uznawany przez co najmniej jedno państwo członkowskie, w przypadku wydania wizy stosuje się art. 25 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 810/2009.

3. W celu weryfikacji, o której mowa w art. 21 ust. 1, art. 21 ust. 3 lit. a), c) i d) oraz art. 21 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 810/2009, oraz w celu, o którym mowa w art. 2 ust. 1 lit. k) niniejszego rozporządzenia, VIS dokonuje zapytania za pośrednictwem europejskiego portalu wyszukiwania, aby porównać odpowiednie dane, o których mowa w art. 9 pkt 4, 5 i 6 niniejszego rozporządzenia, z danymi znajdującymi się w rekordzie, pliku lub wpisie zarejestrowanym w:

Porównania dokonuje się zarówno z danymi alfanumerycznymi, jak i z danymi biometrycznymi, chyba że system informacyjny lub baza danych, w których dokonuje się wyszukiwania, zawierają wyłącznie jedną z tych kategorii danych.

4. W szczególności VIS weryfikuje:

5. Wpisy w SIS dotyczące osób zaginionych lub osób narażonych na niebezpieczeństwo, osób, których obecność jest wymagana do celów postępowania prowadzonego przez organy wymiaru sprawiedliwości, oraz osób lub przedmiotów, wobec których należy przeprowadzić kontrole niejawne, rozpytania kontrolne lub kontrole szczególne, są wyszukiwane wyłączenie do celów, o których mowa w art. 2 ust. 1 lit. k).

6. W odniesieniu do bazy danych Interpolu SLTD oraz bazy danych Interpolu TDAWN zapytania lub weryfikacje są przeprowadzane w taki sposób, by żadne informacje nie zostały ujawnione właścicielowi wpisu w bazie Interpolu. Jeżeli wymóg przewidziany w niniejszym ustępie nie zostanie spełniony, VIS nie przeprowadza wyszukiwania w bazach danych Interpolu.

7. W odniesieniu do danych Europolu, w przypadku zautomatyzowanego przetwarzania wysyłane jest odpowiednie powiadomienie zgodnie z art. 21 ust. 1b rozporządzenia (UE) 2016/794.

8. Trafienie następuje, jeżeli wszystkie lub niektóre dane z pliku danych dotyczących wniosku, który to plik został użyty do celów zapytania, w pełni lub częściowo odpowiadają danym zawartym w rekordzie, wpisie lub pliku systemów informacyjnych lub baz danych, o których mowa w ust. 3. Podręcznik, o którym mowa w art. 9h ust. 2, określa, na czym polega częściowe odpowiadanie, w tym stopień prawdopodobieństwa, aby ograniczyć liczbę fałszywych trafień.

9. Jeżeli w wyniku automatycznego porównania, o którym mowa w ust. 3, uzyskano trafienie dotyczące ust. 4 lit. a) ppkt (i), (ii) i (iii), lit. b), lit. c) ppkt (i), lit. d) i lit. g) ppkt (i), VIS dodaje w pliku danych dotyczących wniosku adnotację o każdym trafieniu i, w stosownych przypadkach, o państwie członkowskim lub państwach członkowskich, które wprowadziły lub przekazały dane wywołujące trafienie.

10. Jeżeli w wyniku automatycznego porównania, o którym mowa w ust. 3, uzyskano trafienie dotyczące ust. 4 lit. a) ppkt (iv), lit. c) ppkt (ii), lit. e) i f), i lit. g) ppkt (ii), VIS zamieszcza w pliku danych dotyczących wniosku wyłącznie informację, że potrzebna jest dalsza weryfikacja.

W przypadku trafień na podstawie ust. 4 lit. a) ppkt (iv), lit. e) i f), i lit. g) ppkt (ii) VIS przesyła automatyczne powiadomienie dotyczące takich trafień organowi wyznaczonemu do celów VIS w państwie członkowskim przetwarzającym wniosek. Takie automatyczne powiadomienie zawiera dane zarejestrowane w pliku danych dotyczących wniosku zgodnie z art. 9 pkt 4, 5 i 6.

W przypadku trafień na podstawie ust. 4 lit. c) ppkt (ii) VIS przesyła automatyczne powiadomienie dotyczące takich trafień jednostce krajowej ETIAS w państwie członkowskim, które wprowadziło dane, lub, jeżeli dane wprowadził Europol - jednostce krajowej ETIAS w państwach członkowskich przetwarzających wniosek. Takie automatyczne powiadomienie zawiera dane zarejestrowane w pliku danych dotyczących wniosku zgodnie z art. 9 pkt 4.

11. Jeżeli w wyniku automatycznego porównania, o którym mowa w ust. 3, uzyskano trafienie dotyczące ust. 4 lit. a) ppkt (v), (vi) i (vii), VIS nie rejestruje trafienia w pliku danych dotyczących wniosku ani nie zamieszcza w pliku danych dotyczących wniosku informacji, że potrzebna jest dalsza weryfikacja.

12. Niepowtarzalny numer referencyjny rekordu danych, który wywołał trafienie, przechowuje się w pliku danych dotyczących wniosku w celu prowadzenia rejestrów oraz w celu sporządzania sprawozdań i statystyk zgodnie z art. 34 i 45a.

13. VIS porównuje odpowiednie dane, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. a), aa), g), h), j), k) i l), ze szczegółowymi wskaźnikami ryzyka, o których mowa w art. 9j.

1. W odniesieniu do obywatela państwa trzeciego będącego członkiem rodziny obywatela Unii, do którego stosuje się dyrektywę 2004/38/WE, lub członkiem rodziny obywatela państwa trzeciego korzystającego - na mocy umowy między Unią i jej państwami członkowskimi z jednej strony a państwem trzecim z drugiej strony - z prawa do swobodnego przemieszczania się równoważnego prawu przysługującemu obywatelom Unii, zautomatyzowane zapytania na podstawie art. 9a ust. 3 przeprowadza się wyłącznie w celu sprawdzenia, czy nie ma żadnych przesłanek faktycznych ani uzasadnionych podstaw opartych na przesłankach faktycznych, pozwalających stwierdzić, że obecność tego obywatela państwa trzeciego na terytorium państw członkowskich stanowi ryzyko dla bezpieczeństwa lub wysokie ryzyko epidemiologiczne zgodnie z dyrektywą 2004/38/WE.

2. VIS nie weryfikuje, czy:

3. Jeżeli w wyniku zautomatyzowanego przetwarzania na podstawie art. 9a ust. 3 niniejszego rozporządzenia uzyskano trafienie odpowiadające wpisowi dotyczącemu odmowy wjazdu i pobytu, o którym to wpisie mowa w art. 24 rozporządzenia (UE) 2018/1861, organ wizowy weryfikuje podstawę decyzji, w następstwie której wprowadzono wpis do SIS. Jeżeli podstawa ta wiąże się z ryzykiem nielegalnej imigracji, wpisu nie uwzględnia się przy ocenie wniosku. Organ wizowy postępuje zgodnie z art. 26 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2018/1861.

4. Nie stosuje się szczegółowych wskaźników ryzyka opartych na ryzyku nielegalnej imigracji, określonych zgodnie z art. 9j.

1. Właściwy organ wizowy państwa członkowskiego przetwarzającego wniosek wizowy weryfikuje ręcznie wszelkie trafienia uzyskane zgodnie z art. 9a ust. 9.

2. W celu ręcznej weryfikacji na podstawie ust. 1 niniejszego artykułu właściwy organ wizowy ma dostęp do pliku danych dotyczących wniosku i wszelkich powiązanych z nim odsyłaczami plików danych dotyczących wniosku, a także do trafień, które zostały wywołane podczas zautomatyzowanego przetwarzania zgodnie z art. 9a ust. 9.

Właściwy organ wizowy ma również tymczasowy dostęp do danych w SIS, EES, ETIAS, Eurodac lub bazie danych Interpolu SLTD, które wywołały trafienie, przez okres weryfikacji, o której mowa w niniejszym artykule, i przez okres rozpatrywania wniosku wizowego oraz w przypadku postępowania odwoławczego. Taki tymczasowy dostęp musi być zgodny z instrumentami prawnymi regulującymi SIS, EES, ETIAS, Eurodac i bazę danych Interpolu SLTD.

3. Właściwy organ wizowy weryfikuje, czy tożsamość osoby ubiegającej się o wizę zarejestrowana w pliku danych dotyczących wniosku odpowiada danym znajdującym się w jakimkolwiek systemie informacyjnym lub w jakiejkolwiek bazie danych, w których dokonuje się wyszukiwania.

4. Jeżeli dane osobowe zawarte w pliku danych dotyczących wniosku odpowiadają danym przechowywanym w odpowiednim systemie informacyjnym lub odpowiedniej bazie danych, trafienie uwzględnia się przy rozpatrywaniu wniosku wizowego zgodnie z art. 21 rozporządzenia (WE) nr 810/2009.

5. Jeżeli dane osobowe zawarte w pliku danych dotyczących wniosku nie odpowiadają danym przechowywanym w odpowiednim systemie informacyjnym lub odpowiedniej bazie danych, właściwy organ wizowy usuwa fałszywe trafienie z pliku danych dotyczących wniosku.

6. Jeżeli w wyniku automatycznego porównania zgodnie z art. 9a ust. 13 niniejszego rozporządzenia, uzyskano trafienie, właściwy organ wizowy ocenia ryzyko dla bezpieczeństwa, ryzyko nielegalnej imigracji lub wysokie ryzyko epidemiologiczne i uwzględnia je przy rozpatrywaniu wniosku wizowego zgodnie z art. 21 rozporządzenia (WE) nr 810/2009. Właściwy organ wizowy w żadnym przypadku nie może podjąć decyzji automatycznie na podstawie trafienia opartego o szczegółowe wskaźniki ryzyka. W każdym przypadku właściwy organ wizowy dokonuje indywidualnej oceny ryzyka dla bezpieczeństwa, ryzyka nielegalnej imigracji i wysokiego ryzyka epidemiologicznego.

1. Każde państwo członkowskie wyznacza organ (zwany dalej »organem wyznaczonym do celów VIS«) w celu ręcznej weryfikacji trafień i podejmowania działań w następstwie trafień na podstawie art. 9a ust. 4 lit. a) ppkt (iv)-(vii), lit. e) i f), i lit. g) ppkt (ii). Państwa członkowskie mogą wyznaczyć więcej niż jeden organ jako organ wyznaczony do celów VIS. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję i eu-LISA o organie wyznaczonym do celów VIS.

Jeżeli państwa członkowskie postanowią wyznaczyć biuro SIRENE jako organ wyznaczony do celów VIS, przydzielają mu wystarczające dodatkowe zasoby, tak by biuro SIRENE było w stanie wykonywać zadania powierzone organowi wyznaczonemu do celów VIS na mocy niniejszego rozporządzenia.

2. Organ wyznaczony do celów VIS działa przynajmniej w zwykłych godzinach pracy. Organ ten ma tymczasowy dostęp do danych zarejestrowanych w pliku danych dotyczących wniosku i do danych w SIS, ECRIS-TCN, danych Europolu lub w bazie danych Interpolu TDAWN, które wywołały trafienie, przez okres weryfikacji, o której mowa w niniejszym artykule i w art. 9g.

3. Organ wyznaczony do celów VIS weryfikuje - w terminie dwóch dni roboczych od otrzymania powiadomienia przesłanego przez VIS - czy tożsamość osoby ubiegającej się o wizę zarejestrowana w pliku danych dotyczących wniosku odpowiada danym znajdującym się w jednym z systemów informacyjnych lub w jednej z baz danych, w których dokonuje się wyszukiwania.

4. Jeżeli dane osobowe zawarte w pliku danych dotyczących wniosku nie odpowiadają danym przechowywanym w odpowiednim systemie informacyjnym lub odpowiedniej bazie danych, organ wyznaczony do celów VIS usuwa informację w pliku danych dotyczących wniosku, że potrzebna jest dalsza weryfikacja.

1. Jednostka krajowa ETIAS państwa członkowskiego, które wprowadziło dane do listy ostrzegawczej ETIAS, lub, jeżeli dane wprowadził Europol, jednostka krajowa ETIAS państwa członkowskiego przetwarzającego wniosek weryfikuje ręcznie trafienia i podejmuje działania w następstwie trafień na podstawie art. 9a ust. 4 lit. c) ppkt (ii).

2. Odpowiednia jednostka krajowa ETIAS weryfikuje - w terminie dwóch dni roboczych od otrzymania powiadomienia przesłanego przez VIS - czy dane zarejestrowane w pliku danych dotyczących wniosku odpowiadają danym na liście ostrzegawczej ETIAS.

3. Jeżeli dane zawarte w pliku danych dotyczących wniosku odpowiadają danym na liście ostrzegawczej ETIAS, jednostka krajowa ETIAS przedstawia centralnemu organowi wizowemu państwa członkowskiego przetwarzającego wniosek wizowy uzasadnioną opinię na temat tego, czy osoba ubiegająca się o wizę stanowi zagrożenie dla bezpieczeństwa publicznego, którą to opinię uwzględnia się przy rozpatrywaniu wniosku wizowego zgodnie z art. 21 rozporządzenia (WE) nr 810/2009.

4. Jeżeli dane zostały wprowadzone do listy ostrzegawczej ETIAS przez Europol, jednostka krajowa ETIAS państwa członkowskiego przetwarzającego wniosek występuje niezwłocznie - w celu przygotowania uzasadnionej opinii - do Europolu o wydanie opinii. W tym celu jednostka krajowa ETIAS przesyła Europolowi dane zarejestrowane w pliku danych dotyczących wniosku zgodnie z art. 9 pkt 4. Europol udziela odpowiedzi w terminie 60 godzin od momentu wystąpienia o opinię. Jeżeli Europol nie odpowie w tym terminie, uznaje się, że nie ma podstaw do tego, by sprzeciwiać się wydaniu wizy.

5. Jednostka krajowa ETIAS przesyła uzasadnioną opinię centralnemu organowi wizowemu w terminie siedmiu dni kalendarzowych od daty powiadomienia przesłanego przez VIS. Jeżeli jednostka krajowa ETIAS nie prześle uzasadnionej opinii w tym terminie, uznaje się, że nie ma podstaw do tego, by sprzeciwiać się wydaniu wizy.

6. Uzasadnioną opinię rejestruje się w pliku danych dotyczących wniosku w sposób umożliwiający dostęp do niej wyłącznie centralnemu organowi wizowemu państwa członkowskiego przetwarzającego wniosek wizowy.

7. Jeżeli dane zawarte w pliku danych dotyczących wniosku nie odpowiadają danym na liście ostrzegawczej ETIAS, jednostka krajowa ETIAS informuje centralny organ wizowy państwa członkowskiego przetwarzającego wniosek wizowy, a organ ten usuwa z pliku danych dotyczących wniosku informację, że potrzebna jest dalsza weryfikacja.

1. W przypadku trafień na podstawie art. 9a ust. 4 lit. a) ppkt (iii)-(vii) i po przeprowadzeniu ręcznej weryfikacji właściwy organ wizowy lub organ wyznaczony do celów VIS powiadamia o takich trafieniach biuro SIRENE państwa członkowskiego przetwarzającego wniosek.

2. W przypadku trafień na podstawie art. 9a ust. 4 lit. a) ppkt (iii) biuro SIRENE państwa członkowskiego przetwarzającego wniosek:

3. W przypadku trafień na podstawie art. 9a ust. 4 lit. a) ppkt (iv)-(vii) niniejszego rozporządzenia biuro SIRENE państwa członkowskiego przetwarzającego wniosek podejmuje wszelkie odpowiednie działania następcze zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/1862.

1. W przypadku zweryfikowanych trafień na podstawie art. 9a ust. 4 lit. e) lub f), lub lit. g) ppkt (ii) organ wyznaczony do celów VIS podejmuje, w razie konieczności, wszelkie odpowiednie działania następcze. W tym celu w stosownych przypadkach konsultuje się z krajowym biurem Interpolu w państwie członkowskim przetwarzającym wniosek, Europolem lub organem centralnym skazującego państwa członkowskiego wyznaczonym zgodnie z art. 3 ust. 1 decyzji ramowej Rady 2009/315/WSiSW (*).

2. Organ wyznaczony do celów VIS przedstawia centralnemu organowi wizowemu państwa członkowskiego przetwarzającego wniosek wizowy, uzasadnioną opinię na temat tego, czy osoba ubiegająca się o wizę stanowi zagrożenie dla bezpieczeństwa publicznego, którą to opinię uwzględnia się przy rozpatrywaniu wniosku wizowego zgodnie z art. 21 rozporządzenia (WE) nr 810/2009.

3. W przypadku zweryfikowanych trafień na podstawie art. 9a ust. 4 lit. e) niniejszego rozporządzenia, jeżeli wyrok skazujący wydano przed uruchomieniem ECRIS-TCN zgodnie z art. 35 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2019/816, organ wyznaczony do celów VIS nie uwzględnia, w uzasadnionej opinii, o której mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, wyroków skazujących za przestępstwa terrorystyczne, jeżeli wyroki te wydano wcześniej niż 25 lat przed datą wniosku wizowego, ani wyroków skazujących za inne poważne przestępstwa, jeżeli wyroki te wydano wcześniej niż 15 lat przed datą wniosku wizowego.

4. Jeżeli trafienie zweryfikowane ręcznie przez organ wyznaczony do celów VIS dotyczy danych Europolu, o których mowa w art. 9a ust. 4 lit. f), organ wyznaczony do celów VIS występuje niezwłocznie - w celu wykonania zadania, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu - do Europolu o wydanie opinii. W tym celu organ wyznaczony do celów VIS przesyła Europolowi dane zarejestrowane w pliku danych dotyczących wniosku zgodnie z art. 9 pkt 4, 5 i 6. Europol udziela odpowiedzi w terminie 60 godzin od momentu wystąpienia o opinię. Jeżeli Europol nie odpowie w tym terminie, uznaje się, że nie ma podstaw do tego, by sprzeciwiać się wydaniu wizy.

5. W przypadku zweryfikowanych trafień na podstawie art. 9a ust. 4 lit. a) ppkt (iv) niniejszego rozporządzenia oraz po skonsultowaniu się z biurem SIRENE państwa członkowskiego dokonującego wpisu, organ wyznaczony do celów VIS w państwie członkowskim przetwarzającym wniosek przedstawia centralnemu organowi wizowemu przetwarzającemu wniosek wizowy uzasadnioną opinię na temat tego, czy osoba ubiegająca się o wizę stanowi zagrożenie dla bezpieczeństwa publicznego, którą to opinię uwzględnia się przy rozpatrywaniu wniosku wizowego zgodnie z art. 21 rozporządzenia (WE) nr 810/2009.

6. Uzasadnioną opinię rejestruje się w pliku danych dotyczących wniosku w sposób umożliwiający dostęp do niej wyłącznie organowi wyznaczonemu do celów VIS - o którym mowa w art. 9d - państwa członkowskiego przetwarzającego wniosek oraz centralnemu organowi wizowemu tego samego państwa członkowskiego.

7. Organ wyznaczony do celów VIS przesyła uzasadnioną opinię centralnemu organowi wizowemu w terminie siedmiu dni kalendarzowych od daty powiadomienia przesłanego przez VIS. W przypadku zweryfikowanych trafień na podstawie art. 9a ust. 4 lit. e) termin przesłania uzasadnionej opinii wynosi 10 dni kalendarzowych. Jeżeli organ wyznaczony do celów VIS nie prześle uzasadnionej opinii w tym terminie, uznaje się, że nie ma podstaw do tego, by sprzeciwiać się wydaniu wizy.

1. Do celów wykonywania art. 9a-9g eu-LISA ustanawia, we współpracy z państwami członkowskimi i Europolem, odpowiednie kanały komunikacyjne służące przesyłaniu powiadomień i wymianie informacji, o których mowa w tych artykułach.

2. Komisja przyjmuje akt delegowany zgodnie z art. 48a w celu ustanowienia - w formie podręcznika - procedur i zasad niezbędnych do zapytań, weryfikacji i ocen.

1. Szczegółowe wskaźniki ryzyka są stosowane jako algorytm umożliwiający profilowanie zdefiniowane w art. 4 pkt 4 rozporządzenia (UE) 2016/679, poprzez porównanie, zgodnie z art. 9a ust. 13 niniejszego rozporządzenia, danych zapisanych w pliku danych dotyczących wniosku w VIS ze szczegółowymi wskaźnikami ryzyka, ustanowionymi przez jednostkę centralną ETIAS na podstawie ust. 4 niniejszego artykułu, wskazującymi na ryzyko dla bezpieczeństwa, ryzyko nielegalnej imigracji lub wysokie ryzyko epidemiologiczne. Jednostka centralna ETIAS wprowadza szczegółowe wskaźniki ryzyka w VIS.

2. Komisja przyjmuje akt delegowany zgodnie z art. 48a w celu dokładniejszego określenia rodzajów ryzyka związanego z bezpieczeństwem lub ryzyka nielegalnej imigracji lub wysokiego ryzyka epidemiologicznego na podstawie:

3. Komisja przyjmuje akt wykonawczy w celu określenia rodzajów ryzyka zdefiniowanych w niniejszym rozporządzeniu i w akcie delegowanym, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, będących podstawą szczegółowych wskaźników ryzyka, o których mowa w ust. 4 niniejszego artykułu. Ten akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 49 ust. 2.

Co najmniej co sześć miesięcy przeprowadza się przegląd szczegółowych rodzajów ryzyka, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, i w razie konieczności Komisja przyjmuje nowy akt wykonawczy zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 49 ust. 2.

4. Na podstawie szczegółowych rodzajów ryzyka określonych zgodnie z ust. 3 jednostka centralna ETIAS ustanawia zestaw szczegółowych wskaźników ryzyka będących kombinacją danych dotyczących co najmniej jednej z poniższych kwestii:

5. Szczegółowe wskaźniki ryzyka są ukierunkowane i proporcjonalne. W żadnym przypadku nie mogą opierać się wyłącznie na płci ani wieku danej osoby, ani na informacjach ujawniających kolor skóry danej osoby, jej rasę, pochodzenie etniczne lub społeczne, cechy genetyczne, język, przekonania polityczne lub inne, religię lub światopogląd, członkostwo w związkach zawodowych, przynależność do mniejszości narodowej, majątek, urodzenie, niepełnosprawność lub orientację seksualną.

6. Szczegółowe wskaźniki ryzyka są określane, ustanawiane, oceniane ex ante, wdrażane, oceniane ex post, zmieniane i usuwane przez jednostkę centralną ETIAS po zasięgnięciu opinii rady VIS ds. kontroli przesiewowej.

1. W Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej ustanawia się radę VIS ds. kontroli przesiewowej, która pełni funkcję doradczą. W jej skład wchodzą: po jednym przedstawicielu centralnego organu wizowego każdego państwa członkowskiego, przedstawiciel Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej i przedstawiciel Europolu.

2. Jednostka centralna ETIAS zasięga opinii rady VIS ds. kontroli przesiewowej w sprawie określania, ustanawiania, oceny ex ante, wdrażania, oceny ex post, zmiany lub usuwania szczegółowych wskaźników ryzyka, o których mowa w art. 9j.

3. Do celów, o których mowa w ust. 2, rada VIS ds. kontroli przesiewowej wydaje opinie, wytyczne, zalecenia i opisy najlepszych praktyk. Przy wydawaniu zaleceń rada VIS ds. kontroli przesiewowej uwzględnia zalecenia wydane przez radę VIS ds. wytycznych w zakresie praw podstawowych.

4. Rada VIS ds. kontroli przesiewowej zbiera się w razie potrzeby, lecz nie rzadziej niż dwa razy w roku. Za koszty i obsługę jej posiedzeń odpowiada Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej.

5. Rada VIS ds. kontroli przesiewowej może zasięgać opinii rady VIS ds. wytycznych w zakresie praw podstawowych w konkretnych sprawach związanych z prawami podstawowymi, w szczególności w odniesieniu do prywatności, ochrony danych osobowych i niedyskryminacji.

6. Na swoim pierwszym posiedzeniu rada VIS ds. kontroli przesiewowej przyjmuje regulamin wewnętrzny zwykłą większością głosów swoich członków.

1. Ustanawia się niezależną radę VIS ds. wytycznych w zakresie praw podstawowych, która pełni funkcję doradczą i oceniającą. Składa się ona z urzędnika ds. praw podstawowych Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej, przedstawiciela forum konsultacyjnego ds. praw podstawowych Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej, przedstawiciela Europejskiego Inspektora Ochrony Danych, przedstawiciela Europejskiej Rady Ochrony Danych ustanowionej w rozporządzeniu (UE) 2016/679 i przedstawiciela Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej - bez uszczerbku dla ich kompetencji i niezależności.

2. Rada VIS ds. wytycznych w zakresie praw podstawowych przeprowadza regularne oceny i wydaje radzie VIS ds. kontroli przesiewowej zalecenia dotyczące wpływu przetwarzania wniosków oraz wdrażania art. 9j na prawa podstawowe, w szczególności w odniesieniu do prywatności, ochrony danych osobowych i niedyskryminacji.

Rada VIS ds. wytycznych w zakresie praw podstawowych wspiera także radę VIS ds. kontroli przesiewowej w wykonywaniu jej zadań, gdy zwróci się ona do rady VIS ds. wytycznych w zakresie praw podstawowych o opinię w konkretnych sprawach związanych z prawami podstawowymi, w szczególności w odniesieniu do prywatności, ochrony danych osobowych i niedyskryminacji.

Rada VIS ds. wytycznych w zakresie praw podstawowych ma dostęp do wyników kontroli, o których mowa w art. 7 ust. 2 lit. e) rozporządzenia (UE) 2018/1240.

3. Rada VIS ds. wytycznych w zakresie praw podstawowych zbiera się w razie potrzeby, lecz nie rzadziej niż dwa razy w roku. Za koszty i obsługę jej posiedzeń odpowiada Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej. Jej posiedzenia odbywają się w obiektach Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej. Obsługę sekretarską jej posiedzeń zapewnia Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej. Na swoim pierwszym posiedzeniu rada VIS ds. wytycznych w zakresie praw podstawowych przyjmuje regulamin wewnętrzny zwykłą większością głosów swoich członków.

4. Jeden przedstawiciel rady VIS ds. wytycznych w zakresie praw podstawowych jest zapraszany do uczestnictwa w posiedzeniach rady VIS ds. kontroli przesiewowej, gdzie pełni funkcję doradczą. Członkowie rady VIS ds. wytycznych w zakresie praw podstawowych mają dostęp do informacji i dokumentacji rady VIS ds. kontroli przesiewowej.

5. Rada VIS ds. wytycznych w zakresie praw podstawowych sporządza sprawozdanie roczne. Sprawozdanie podaje się do wiadomości publicznej.

1. Do celów zasięgania opinii pomiędzy centralnymi organami wizowymi w sprawie wniosków zgodnie z art. 22 rozporządzenia (WE) nr 810/2009 wniosek o zasięgnięcie opinii oraz odpowiedzi na taki wniosek są przekazywane zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu.

2. W przypadku utworzenia w VIS pliku danych dotyczących wniosku w związku z obywatelem określonych państw trzecich lub obywateli tych państw należących do szczególnych kategorii, w odniesieniu do którego wymagane jest uprzednie zasięgnięcie opinii zgodnie z art. 22 rozporządzenia (WE) nr 810/2009, VIS automatycznie przekazuje, za pośrednictwem VISMail, wniosek o zasięgnięcie opinii do wskazanego państwa członkowskiego lub wskazanych państw członkowskich.

Państwo członkowskie lub państwa członkowskie, których opinii się zasięga, przekazują swoją odpowiedź do VIS, który przekazuje ją za pośrednictwem VISMail państwu członkowskiemu, które utworzyło wniosek.

W przypadku odpowiedzi negatywnej wskazuje się w niej, czy osoba ubiegająca się o wizę stanowi zagrożenie dla porządku publicznego, bezpieczeństwa wewnętrznego, zdrowia publicznego lub stosunków międzynarodowych.

Do VIS włącza się - wyłącznie w celu przeprowadzania procedury zasięgania opinii - wykaz państw członkowskich, które wymagają, aby organy centralne innych państw członkowskich zasięgały opinii ich organów centralnych podczas rozpatrywania wniosków wizowych o wydanie wiz jednolitych składanych przez obywateli określonych państw trzecich lub obywateli tych państw należących do szczególnych kategorii zgodnie z art. 22 rozporządzenia (WE) nr 810/2009. VIS zapewnia funkcję scentralizowanego zarządzania tym wykazem.

3. Przekazywanie informacji za pośrednictwem VISMail ma również zastosowanie do:

3a. Do VIS włącza się wykaz państw członkowskich, które wymagają, aby ich organy centralne były informowane o wizach wydanych przez inne państwa członkowskie obywatelom określonych państw trzecich lub obywatelom tych państw należącym do szczególnych kategorii, zgodnie z art. 31 rozporządzenia (WE) nr 810/2009. VIS zapewnia scentralizowane zarządzanie tym wykazem.

3b. Przekazywanie informacji zgodnie z ust. 3 lit. a), b) i c) jest automatycznie generowane przez VIS.

3c. Właściwe organy wizowe odpowiadają na wnioski składane zgodnie z ust. 3 lit. e) w terminie trzech dni roboczych.

4. Dane osobowe przekazywane zgodnie z niniejszym artykułem są wykorzystywane wyłącznie do celów zasięgania opinii centralnych organów wizowych i przekazywania im informacji oraz do współpracy konsularnej.”;

1. Wyłącznie w celu określenia państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej zgodnie z art. 12 i 34 rozporządzenia (UE) nr 604/2013, właściwe organy azylowe mają dostęp do VIS w celu wyszukiwania według odcisków palców osoby ubiegającej się o udzielenie ochrony międzynarodowej.

W przypadku gdy wykorzystanie odcisków palców osoby ubiegającej się o udzielenie ochrony międzynarodowej nie jest możliwe lub wyszukiwanie według odcisków palców nie przyniesie rezultatu, wyszukiwanie przeprowadza się według danych, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. a), aa), b), c) lub ca), lub pkt 5. Wizerunek twarzy nie może jednak być jedynym kryterium wyszukiwania.

2. Jeżeli wyszukiwanie według danych wymienionych w ust. 1 niniejszego artykułu wskazuje na to, że wydana wiza, której okres ważności upływa nie później niż sześć miesięcy przed datą wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej, lub wiza, której okres ważności przedłużono do dnia przypadającego nie później niż sześć miesięcy przed datą wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej, są zarejestrowane w VIS, właściwy organ azylowy ma, wyłącznie do celu, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, dostęp do VIS w celu przeglądania następujących danych zawartych w pliku danych dotyczących wniosku, a w przypadku danych wymienionych w lit. e) niniejszego ustępu - dotyczących współmałżonka i dzieci, zgodnie z art. 8 ust. 4:

3. Przeglądanie VIS zgodnie z ust. 1 i 2 niniejszego artykułu jest prowadzone wyłącznie przez wyznaczone organy krajowe, o których mowa w art. 34 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 604/2013.

1. Wyłącznie w celu rozpatrzenia wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej właściwe organy azylowe mają zgodnie z art. 34 rozporządzenia (UE) nr 604/2013 dostęp do wyszukiwania według odcisków palców osoby ubiegającej się o udzielenie ochrony międzynarodowej.

W przypadku gdy wykorzystanie odcisków palców osoby ubiegającej się o udzielenie ochrony międzynarodowej nie jest możliwe lub wyszukiwanie według odcisków palców nie przyniesie rezultatu, wyszukiwanie przeprowadza się według danych, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. a), aa), b), c) lub ca), lub pkt 5. Wizerunek twarzy nie może jednak być jedynym kryterium wyszukiwania.

2. Jeżeli wyszukiwanie według danych wymienionych w ust. 1 niniejszego artykułu wskazuje na to, że dane dotyczące osoby ubiegającej się o udzielenie ochrony międzynarodowej są zarejestrowane w VIS, właściwy organ azylowy ma, wyłącznie do celu, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, dostęp do VIS w celu przeglądania następujących danych osoby ubiegającej się o udzielenie ochrony międzynarodowej i danych zawartych we wszelkich powiązanych odsyłaczami plikach danych dotyczących wniosku osoby ubiegającej się o udzielnie ochrony międzynarodowej, zgodnie z art. 8 ust. 3 oraz, a w przypadku danych wymienionych w lit. f) niniejszego ustępu - dotyczących współmałżonka i dzieci, zgodnie z art. 8 ust. 4:

3. Przeglądanie VIS zgodnie z ust. 1 i 2 niniejszego artykułu jest prowadzone wyłącznie przez wyznaczone organy krajowe, o których mowa w art. 34 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 604/2013.”;

1. Po otrzymaniu wniosku o wydanie wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego organ właściwy do przyjęcia lub rozpatrzenia danego wniosku niezwłocznie tworzy plik danych dotyczących wniosku, wprowadzając w tym celu do VIS następujące dane, o ile osoba ubiegająca się o wizę jest zobowiązana podać te dane zgodnie z odpowiednim prawem unijnym lub krajowym:

2. W odniesieniu do odcisków palców, o których mowa w ust. 1 lit. k), odcisków palców dzieci poniżej szóstego roku życia nie można wprowadzać do VIS.

W odniesieniu do wizerunków twarzy i odcisków palców, o których mowa w ust. 1 lit. j) i k), dane małoletnich można wprowadzać do VIS wyłącznie wtedy, gdy spełnione zostały wszystkie następujące warunki:

3. Po utworzeniu pliku danych dotyczących wniosku VIS automatycznie dokonuje zapytań zgodnie z art. 22b.

4. Jeżeli osoba ubiegająca się o wizę złożyła wniosek w ramach grupy lub wraz z członkiem rodziny, organ tworzy plik danych dotyczących wniosku w odniesieniu do każdej osoby w grupie oraz odsyłacze między plikami dotyczącymi osób, które wspólnie złożyły wniosek o wydanie wiz długoterminowych lub dokumentów pobytowych.

5. Jeżeli określone dane nie są wymagane zgodnie z prawem unijnym lub krajowym lub nie mogą zostać podane, w pola przeznaczone na te dane wpisuje się „nie dotyczy”. W przypadku odcisków palców system umożliwia rozróżnienie pomiędzy sytuacją, w której złożenie odcisków palców nie jest wymagane zgodnie z prawem unijnym lub krajowym, a sytuacją, w której nie można ich złożyć.

1. Pliki danych dotyczących wniosku są przetwarzane automatycznie przez VIS w celu znalezienia trafień zgodnie z niniejszym artykułem. VIS analizuje każdy plik danych dotyczących wniosku indywidualnie.

2. W celu dokonania oceny, czy dana osoba może stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa publicznego, bezpieczeństwa wewnętrznego lub zdrowia publicznego w państwach członkowskich zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. e) rozporządzenia (UE) 2016/399, oraz w celu, o którym mowa w art. 2 ust. 2 lit. f) niniejszego rozporządzenia, VIS dokonuje zapytania za pośrednictwem europejskiego portalu wyszukiwania, aby porównać odpowiednie dane, o których mowa w art. 22a ust. 1 lit. d)-g), i), j) i k) niniejszego rozporządzenia, z danymi znajdującymi się w rekordzie, pliku lub wpisie zarejestrowanym w:

Porównania dokonuje się zarówno z danymi alfanumerycznymi, jak i z danymi biometrycznymi, chyba że system informacyjny lub baza danych, w których dokonuje się wyszukiwania, zawierają wyłącznie jedną z tych kategorii danych.

3. W szczególności VIS weryfikuje:

4. Wpisy w SIS dotyczące osób zaginionych lub osób narażonych na niebezpieczeństwo, osób, których obecność jest wymagana do celów postępowania prowadzonego przez organy wymiaru sprawiedliwości, oraz osób lub przedmiotów, wobec których należy przeprowadzić kontrole niejawne, rozpytania kontrolne lub kontrole szczególne, są wyszukiwane wyłączenie do celów, o których mowa w art. 2 ust. 2 lit. f).

5. W odniesieniu do bazy danych Interpolu SLTD oraz bazy danych Interpolu TDAWN zapytania lub weryfikacje są przeprowadzane w taki sposób, by żadne informacje nie zostały ujawnione właścicielowi wpisu w bazie Interpolu.

Jeżeli wymóg przewidziany w niniejszym ustępie nie zostanie spełniony, VIS nie przeprowadza wyszukiwania w bazach danych Interpolu.

6. W odniesieniu do danych Europolu, w przypadku zautomatyzowanego przetwarzania wysyłane jest odpowiednie powiadomienie zgodnie z art. 21 ust. 1b rozporządzenia (UE) 2016/794.

7. Trafienie następuje, jeżeli wszystkie lub niektóre dane z pliku danych dotyczących wniosku, który to plik został użyty do celów zapytania, w pełni lub częściowo odpowiadają danym zawartym w rekordzie, wpisie lub pliku systemów informacyjnych lub baz danych, o których mowa w ust. 2. Podręcznik, o którym mowa w ust. 18, określa, na czym polega częściowe odpowiadanie, w tym stopień prawdopodobieństwa, aby ograniczyć liczbę fałszywych trafień.

8. Jeżeli w wyniku automatycznego porównania, o którym mowa w ust. 2, uzyskano trafienie dotyczące ust. 3 lit. a) ppkt (i), (ii) i (iii), lit. b), lit. c) ppkt (i), lit. d) i lit. g) ppkt (i), VIS dodaje w pliku danych dotyczących wniosku adnotację o każdym trafieniu i, w stosownych przypadkach, o państwie członkowskim lub państwach członkowskich, które wprowadziły lub przekazały dane wywołujące trafienie.

9. Jeżeli w wyniku automatycznego porównania, o którym mowa w ust. 2, uzyskano trafienie dotyczące ust. 3 lit. a) ppkt (iv), lit. c) ppkt (ii), lit. e) i f), i lit. g) ppkt (ii), VIS zamieszcza w pliku danych dotyczących wniosku wyłącznie informację, że potrzebna jest dalsza weryfikacja.

W przypadku trafień na podstawie ust. 3 lit. a) ppkt (iv), lit. e) i f), i lit. g) ppkt (ii) VIS przesyła automatyczne powiadomienie dotyczące takich trafień organowi wyznaczonemu do celów VIS w państwie członkowskim przetwarzającym wniosek. Takie automatyczne powiadomienie zawiera dane zarejestrowane w pliku danych dotyczących wniosku zgodnie z art. 22a ust. 1 lit. d)-g), i), j) oraz k).

W przypadku trafień na podstawie ust. 3 lit. c) ppkt (ii) VIS przesyła automatyczne powiadomienie dotyczące takich trafień jednostce krajowej ETIAS w państwie członkowskim, które wprowadziło dane, lub, jeżeli dane wprowadził Europol - jednostce krajowej ETIAS w państwach członkowskich przetwarzających wniosek. Takie automatyczne powiadomienie zawiera dane zarejestrowane w pliku danych dotyczących wniosku zgodnie z art. 22a ust. 1 lit. d)-g) oraz i).

10. Jeżeli w wyniku automatycznego porównania, o którym mowa w ust. 2, uzyskano trafienie dotyczące ust. 3 lit. a) ppkt (v), (vi) i (vii), VIS nie rejestruje trafienia w pliku danych dotyczących wniosku ani nie zamieszcza w pliku danych dotyczących wniosku informacji, że potrzebna jest dalsza weryfikacja.

11. Niepowtarzalny numer referencyjny rekordu danych, który wywołał trafienie, przechowuje się w pliku danych dotyczących wniosku w celu prowadzenia rejestrów oraz w celu sporządzania sprawozdań i statystyk zgodnie z art. 34 i 45a.

12. Właściwy organ wizowy lub imigracyjny państwa członkowskiego przetwarzającego wniosek o wydanie wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego weryfikuje ręcznie wszelkie trafienia uzyskane zgodnie z ust. 6.

W celu ręcznej weryfikacji na podstawie akapitu pierwszego niniejszego ustępu właściwy organ ma dostęp do pliku danych dotyczących wniosku i wszelkich powiązanych z nim odsyłaczami plików danych dotyczących wniosku, a także do trafień, które zostały wywołane podczas zautomatyzowanego przetwarzania zgodnie z ust. 6.

Właściwy organ ma również tymczasowy dostęp do danych w VIS, SIS, EES, ETIAS lub bazie danych Interpolu SLTD, które wywołały trafienie, przez okres weryfikacji, o której mowa w niniejszym artykule, i przez okres rozpatrywania wniosku o wydanie wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego oraz w przypadku postępowania odwoławczego.

Właściwy organ weryfikuje, czy tożsamość osoby ubiegającej się o wizę zarejestrowana w pliku danych dotyczących wniosku odpowiada danym znajdującym się w jakimkolwiek systemie informacyjnym lub w jakiejkolwiek bazie danych, w których dokonuje się wyszukiwania.

Jeżeli dane osobowe zawarte w pliku danych dotyczących wniosku odpowiadają danym przechowywanym w odpowiednim systemie informacyjnym lub odpowiedniej bazie danych, trafienie uwzględnia się przy dokonywaniu oceny, czy osoba, która złożyła wniosek o wydanie wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego, może stanowić zagrożenie dla porządku publicznego, bezpieczeństwa wewnętrznego lub zdrowia publicznego w państwach członkowskich przetwarzających wniosek.

Jeżeli trafienie dotyczy osoby, w przypadku której inne państwo członkowskie wprowadziło w SIS wpis do celów odmowy wjazdu i pobytu lub wpis dotyczący powrotu, przeprowadza się uprzednie konsultacje zgodnie z art. 27 rozporządzenia (UE) 2018/1861 lub art. 9 rozporządzenia (UE) 2018/1860.

Jeżeli dane osobowe zawarte w pliku danych dotyczących wniosku nie odpowiadają danym przechowywanym w odpowiednim systemie informacyjnym lub odpowiedniej bazie danych, właściwy organ usuwa fałszywe trafienie z pliku danych dotyczących wniosku.

13. Do celów ręcznej weryfikacji trafień przez organy wyznaczone do celów VIS prowadzonej na podstawie ust. 3 lit. a) ppkt (iv)-(vii), lit. e) i f), i lit. g) ppkt (ii) niniejszego artykułu stosuje się odpowiednio art. 9d.

14. Do celów ręcznej weryfikacji trafień na liście ostrzegawczej ETIAS na podstawie ust. 3 lit. c) ppkt (ii) niniejszego artykułu i działań podejmowanych przez jednostki krajowe ETIAS w następstwie takich trafień stosuje się odpowiednio art. 9e. Odesłanie do centralnego organu wizowego rozumie się jako odesłanie do organu wizowego lub imigracyjnego właściwego w zakresie wiz długoterminowych lub dokumentów pobytowych.

15. Do celów działań podejmowanych przez biura SIRENE w następstwie trafień w SIS na podstawie ust. 3 lit. a) ppkt (iv)-(vii) niniejszego artykułu stosuje się odpowiednio art. 9f.

16. Do celów działań podejmowanych przez organy wyznaczone do celów VIS w następstwie trafień na podstawie ust. 3 lit. e) lub f), lub lit. g) ppkt (ii) niniejszego artykułu stosuje się odpowiednio art. 9g. Odesłanie do centralnego organu wizowego rozumie się jako odesłanie do organu wizowego lub imigracyjnego właściwego w zakresie wiz długoterminowych lub dokumentów pobytowych.

17. Do celów wykonywania niniejszego artykułu eu-LISA ustanawia, we współpracy z państwami członkowskimi i Europolem, odpowiednie kanały komunikacyjne służące przesyłaniu powiadomień i wymianie informacji, o których mowa w niniejszym artykule.

18. Komisja przyjmuje akt delegowany zgodnie z art. 48a w celu ustanowienia - w formie podręcznika - procedur i zasad niezbędnych do zapytań, weryfikacji i ocen.

1. W przypadku podjęcia przez właściwy organ decyzji o odmowie wydania wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego ze względu na to, że osoba ubiegająca się o wizę jest uważana za osobę stanowiącą zagrożenie dla porządku publicznego, bezpieczeństwa wewnętrznego lub zdrowia publicznego, lub ze względu na to, że osoba ubiegająca się o wizę przedstawiła dokumenty uzyskane w drodze oszustwa lub dokumenty fałszywe, lub dokumenty, w które dokonano ingerencji, dodaje on do pliku danych dotyczących wniosku następujące dane, jeżeli zgodnie z odpowiednim prawem unijnym lub krajowym gromadzi się takie dane:

2. W przypadku podjęcia ostatecznej decyzji o odmowie wydania wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego na podstawie innych powodów niż powody, o których mowa w ust. 1, plik danych dotyczących wniosku jest niezwłocznie usuwany z VIS.

1. W przypadku podjęcia przez właściwy organ decyzji o przedłużeniu wizy długoterminowej, dodaje on następujące dane do pliku danych dotyczących wniosku, jeżeli zgodnie z odpowiednim prawem unijnym lub krajowym gromadzi się takie dane:

2. W przypadku podjęcia przez właściwy organ decyzji o odnowieniu dokumentu pobytowego stosuje się art. 22c.

1. Wyłącznie w celu weryfikacji tożsamości posiadacza wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego lub autentyczności i ważności wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego lub w celu sprawdzenia, czy spełnione zostały warunki wjazdu na terytorium państw członkowskich zgodnie z art. 6 rozporządzenia (UE) 2016/399, organy właściwe do przeprowadzania odpraw na przejściach granicznych na granicach zewnętrznych zgodnie z tym rozporządzeniem mają dostęp do wyszukiwania w VIS z wykorzystaniem następujących danych:

2. Jeżeli wyszukiwanie według danych wymienionych w ust. 1 niniejszego artykułu wskazuje na to, że dane dotyczące posiadacza wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego są zarejestrowane w VIS, właściwy organ kontroli granicznej ma - wyłącznie do celów, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu - dostęp do VIS w celu przeglądania następujących danych zawartych w pliku danych dotyczących wniosku oraz w powiązanych z nim odsyłaczami plikach danych dotyczących wniosków, zgodnie z art. 22a ust. 4:

3. Do celów, o których mowa w ust. 1, organy właściwe do przeprowadzania odpraw na przejściach granicznych na granicach zewnętrznych mają również dostęp do VIS w celu weryfikowania odcisków palców lub wizerunku twarzy posiadacza wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego na podstawie odcisków palców lub pobranego na miejscu wizerunku twarzy zarejestrowanych w VIS.

4. Jeżeli weryfikacja posiadacza wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego nie przyniesie rezultatu lub w przypadku wątpliwości co do tożsamości posiadacza lub autentyczności wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego, lub dokumentu podróży, odpowiednio upoważniony personel organów właściwych do przeprowadzania odpraw na przejściach granicznych na granicach zewnętrznych ma dostęp do danych VIS zgodnie z art. 22i ust. 1 i 2.

1. Wyłącznie w celu weryfikacji tożsamości posiadacza wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego lub autentyczności i ważności wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego lub w celu sprawdzenia, czy warunki wjazdu, pobytu lub zamieszkania na terytorium państw członkowskich zostały spełnione, organy właściwe do prowadzenia na terytorium państw członkowskich kontroli w celu sprawdzenia, czy zostały spełnione warunki wjazdu, pobytu lub zamieszkania na terytorium państw członkowskich, mają dostęp do VIS w celu wyszukiwania według numeru wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego w połączeniu z weryfikacją odcisków palców posiadacza wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego lub według numeru wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego.

Jeżeli tożsamości posiadacza wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego nie można zweryfikować na podstawie odcisków palców, właściwe organy mogą również przeprowadzić weryfikację na podstawie wizerunku twarzy.

2. Jeżeli wyszukiwanie według danych wymienionych w ust. 1 niniejszego artykułu wskazuje na to, że dane dotyczące posiadacza wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego są zarejestrowane w VIS, właściwy organ ma - wyłącznie do celów, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu - dostęp do VIS w celu przeglądania następujących danych zawartych w pliku danych dotyczących wniosku oraz w powiązanych z nim odsyłaczami plikach danych dotyczących wniosku, zgodnie z art. 22a ust. 4:

3. Jeżeli weryfikacja posiadacza wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego nie przyniesie rezultatu lub w przypadku wątpliwości co do tożsamości posiadacza lub autentyczności wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego, lub dokumentu podróży, odpowiednio upoważniony personel właściwych organów ma dostęp do danych VIS zgodnie z art. 22i ust. 1 i 2.

1. Wyłącznie w celu identyfikacji osoby, która mogła zostać uprzednio zarejestrowana w VIS lub która nie spełnia warunków wjazdu, pobytu lub zamieszkania na terytorium państw członkowskich, lub która przestała spełniać te warunki, organy właściwe do przeprowadzania odpraw na przejściach granicznych na granicach zewnętrznych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/399 lub kontroli na terytorium państw członkowskich w celu sprawdzenia, czy spełnione zostały warunki wjazdu, pobytu lub zamieszkania na terytorium państw członkowskich, mają dostęp do VIS w celu wyszukiwania według odcisków palców danej osoby.

W przypadku gdy wykorzystanie odcisków palców danej osoby nie jest możliwe lub wyszukiwanie według odcisków palców nie przyniesie rezultatu, wyszukiwanie przeprowadza się według danych, o których mowa w art. 22a ust. 1 lit. d)-g) lub j). Wizerunek twarzy nie może jednak być jedynym kryterium wyszukiwania.

2. Jeżeli wyszukiwanie według danych wymienionych w ust. 1 niniejszego artykułu wskazuje na to, że dane dotyczące osoby ubiegającej się o wizę są zarejestrowane w VIS, właściwy organ ma - wyłącznie do celów, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu - dostęp do VIS w celu przeglądania następujących danych zawartych w pliku danych dotyczących wniosku oraz w powiązanych z nim odsyłaczami plikach danych dotyczących wniosku, zgodnie z art. 22a ust. 4:

3. W przypadku gdy dana osoba posiada wizę długoterminową lub dokument pobytowy, właściwe organy w pierwszej kolejności korzystają z VIS zgodnie z art. 22g lub 22h.

1. Wyłącznie w celu ustalenia państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej zgodnie z art. 12 i 34 rozporządzenia (UE) nr 604/2013, właściwe organy azylowe mają dostęp do VIS w celu wyszukiwania według odcisków palców osoby ubiegającej się o udzielenie ochrony międzynarodowej.

W przypadku gdy wykorzystanie odcisków palców osoby ubiegającej się o udzielenie ochrony międzynarodowej nie jest możliwe lub wyszukiwanie według odcisków palców nie przyniesie rezultatu, wyszukiwanie przeprowadza się według danych, o których mowa w art. 22a ust. 1 lit. d)-g) lub j). Wizerunek twarzy nie może jednak być jedynym kryterium wyszukiwania.

2. Jeżeli wyszukiwanie według danych wymienionych w ust. 1 niniejszego artykułu wskazuje na to, że wiza długoterminowa lub dokument pobytowy są zarejestrowane w VIS, właściwy organ azylowy ma - wyłącznie do celu, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu - dostęp do VIS w celu przeglądania następujących danych zawartych w pliku danych dotyczących wniosku oraz, w przypadku danych wymienionych w lit. e) niniejszego ustępu, w powiązanych z nim odsyłaczami plikach danych dotyczących wniosku, które odnoszą się do współmałżonka i dzieci, zgodnie z art. 22a ust. 4:

3. Przeglądanie VIS zgodnie z ust. 1 i 2 niniejszego artykułu jest prowadzone wyłącznie przez wyznaczone organy krajowe, o których mowa w art. 34 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 604/2013.

1. Wyłącznie w celu rozpatrzenia wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej właściwe organy azylowe mają zgodnie z art. 34 rozporządzenia (UE) nr 604/2013 dostęp do VIS w celu wyszukiwania według odcisków palców osoby ubiegającej się o udzielenie ochrony międzynarodowej.

W przypadku gdy wykorzystanie odcisków palców osoby ubiegającej się o udzielenie ochrony międzynarodowej nie jest możliwe lub wyszukiwanie według odcisków palców nie przyniesie rezultatu, wyszukiwanie przeprowadza się według danych, o których mowa w art. 22a ust. 1 lit. d)-g) lub j). Wizerunek twarzy nie może jednak być jedynym kryterium wyszukiwania.

2. Jeżeli wyszukiwanie według danych wymienionych w ust. 1 niniejszego artykułu wskazuje na to, że dane dotyczące osoby ubiegającej się o udzielenie ochrony międzynarodowej są zarejestrowane w VIS, właściwy organ azylowy ma - wyłącznie do celu, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu - dostęp do VIS w celu przeglądania następujących danych zawartych w pliku danych dotyczących wniosku oraz, w przypadku danych wymienionych w lit. f) niniejszego ustępu - w powiązanych odsyłaczami plikach danych dotyczących wniosku, które odnoszą się do współmałżonka i dzieci, zgodnie z art. 22a ust. 4:

3. Przeglądanie VIS zgodnie z ust. 1 i 2 niniejszego artykułu jest prowadzone wyłącznie przez wyznaczone organy krajowe, o których mowa w art. 34 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 604/2013.

1. Każde państwo członkowskie wyznacza organy, które są upoważnione do przeglądania danych VIS w celu zapobiegania przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, ich wykrywania i prowadzenia w ich sprawie postępowań przygotowawczych.

Dane, do których dostęp mają te organy, są przetwarzane wyłącznie do celów konkretnego przypadku, w odniesieniu do którego dane te były przeglądane.

2. Każde państwo członkowskie prowadzi wykaz swoich wyznaczonych organów i przekazuje ten wykaz Komisji i eu-LISA. Każde państwo członkowskie może w dowolnym momencie zmienić lub zastąpić przekazany wykaz i informuje o tym odpowiednio Komisję i eu-LISA.

3. Każde państwo członkowskie wyznacza centralny punkt dostępu, mający dostęp do VIS. Centralny punkt dostępu weryfikuje, czy spełnione zostały warunki dostępu do danych VIS określone w art. 22o.

Jeżeli zezwala na to prawo krajowe, wyznaczone organy i centralny punkt dostępu mogą stanowić część tej samej organizacji, ale centralny punkt dostępu, wykonując swoje zadania na mocy niniejszego rozporządzenia, działa w sposób całkowicie niezależny od wyznaczonych organów. Centralny punkt dostępu jest odrębny od wyznaczonych organów i nie może otrzymywać od nich poleceń odnośnie do wyniku weryfikacji, którą to weryfikację przeprowadza w sposób niezależny.

Państwa członkowskie mogą wyznaczyć więcej niż jeden centralny punkt dostępu, żeby odzwierciedlić swoją strukturę organizacyjną i administracyjną zgodnie ze swoimi wymogami konstytucyjnymi lub prawnymi.

4. Każde państwo członkowskie przekazuje Komisji i eu-LISA informację o swoim centralnym punkcie dostępu i może w dowolnym czasie zmienić lub zastąpić przekazaną informację.

5. Na poziomie krajowym każde państwo członkowskie prowadzi wykaz jednostek operacyjnych, które działają w strukturach wyznaczonych organów i które są upoważnione do występowania - za pośrednictwem centralnego punktu dostępu - z wnioskiem o uzyskanie dostępu do danych VIS.

6. Wyłącznie personel centralnego punktu dostępu posiadający odpowiednie uprawnienia jest upoważniony do dostępu do danych VIS zgodnie z art. 22n i 22o.

1. Europol wyznacza jedną ze swoich jednostek operacyjnych jako „wyznaczony organ Europolu” i upoważnia ją do występowania z wnioskiem o uzyskanie dostępu do danych VIS - za pośrednictwem wyznaczonego centralnego punktu dostępu do VIS, o którym mowa w ust. 2 - w celu wsparcia i wzmocnienia działań państw członkowskich w zakresie zapobiegania przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, ich wykrywania lub prowadzenia w ich sprawie postępowań przygotowawczych.

Dane, do których dostęp ma Europol, są przetwarzane wyłącznie do celów konkretnego przypadku, w odniesieniu do którego dane te były przeglądane.

2. Europol wyznacza wyspecjalizowaną jednostkę z posiadającymi odpowiednie uprawnienia funkcjonariuszami Europolu jako centralny punkt dostępu. Centralny punkt dostępu weryfikuje, czy spełnione zostały warunki dostępu do danych VIS określone w art. 22r.

Centralny punkt dostępu, wykonując swoje zadania na mocy niniejszego rozporządzenia, działa w sposób niezależny i nie może otrzymywać od wyznaczonego organu Europolu poleceń odnośnie do wyniku weryfikacji.

1. Jednostki operacyjne, o których mowa w art. 22l ust. 5, przedkładają centralnym punktom dostępu, o których mowa w ust. 3 tego artykułu, uzasadniony wniosek, w formie elektronicznej lub pisemnej, o uzyskanie dostępu do danych VIS. Po otrzymaniu wniosku o uzyskanie dostępu centralny punkt dostępu weryfikuje, czy spełnione zostały warunki, o których mowa w art. 22o. Jeżeli warunki zostały spełnione, centralny punkt dostępu przetwarza wniosek. Dane VIS, do których uzyskano dostęp, są przekazywane jednostkom operacyjnym, o których mowa w art. 22l ust. 5, w taki sposób, aby nie zostało naruszone bezpieczeństwo tych danych.

2. W wyjątkowo pilnych przypadkach, jeżeli zachodzi potrzeba, by zapobiec bezpośredniemu zagrożeniu życia osoby w związku z przestępstwem terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwem, centralny punkt dostępu natychmiast przetwarza wniosek i wyłącznie ex post weryfikuje, czy wszystkie warunki określone w art. 22o zostały spełnione, w tym również, czy zaistniały przypadek rzeczywiście był pilny. Weryfikacja ex post następuje bez zbędnej zwłoki i w każdym razie nie później niż siedem dni roboczych po przetworzeniu wniosku.

3. Jeżeli w wyniku weryfikacji ex post okaże się, że dostęp do danych VIS był nieuzasadniony, wszystkie organy, które uzyskały dostęp do tych danych, niezwłocznie usuwają dane, do których uzyskano dostęp za pomocą VIS, i powiadamiają o ich usunięciu centralny punkt dostępu.

1. Bez uszczerbku dla art. 22 rozporządzenia (UE) 2019/817 wyznaczone organy mają dostęp do VIS do celów jego przeglądania, jeżeli spełnione zostały wszystkie następujące warunki:

2. Spełnienie warunku określonego w ust. 1 lit. d) nie jest wymagane w przypadku, gdy dostęp do VIS jest potrzebny jako narzędzie do przeglądania historii wizowej lub okresów dozwolonego pobytu na terytorium państw członkowskich znanej osoby podejrzanej o popełnienie przestępstwa terrorystycznego lub innego poważnego przestępstwa, znanego sprawcy takiego przestępstwa lub jego domniemanej ofiary, ani w przypadku, gdy kategoria danych, według której przeprowadza się wyszukiwanie, nie jest przechowywana we wspólnym repozytorium danych umożliwiających identyfikację.

3. Przeglądanie VIS jest ograniczone do wyszukiwania w pliku danych dotyczących wniosku według dowolnej z następujących kategorii danych:

4. Wizerunek twarzy, o którym mowa w ust. 3 lit. e), nie może stanowić jedynego kryterium wyszukiwania.

5. Przeglądanie VIS w przypadku trafienia zapewnia dostęp do danych wymienionych w ust. 3 niniejszego artykułu, jak również do wszelkich innych danych pobranych z pliku danych dotyczących wniosku, w tym danych wprowadzonych w odniesieniu do każdego dokumentu, który wydano, którego wydania odmówiono lub który unieważniono, cofnięto, wycofano, odnowiono lub przedłużono. Dostępu do danych, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. l), zarejestrowanych w pliku danych dotyczących wniosku, udziela się wyłącznie w przypadku, gdy o przeglądanie tych danych wyraźnie wystąpiono w uzasadnionym wniosku i przeglądanie to zatwierdzono w drodze niezależnej weryfikacji.

6. Na zasadzie odstępstwa od ust. 3 i 5 dane, o których mowa w ust. 3 lit. d) i e) i które dotyczą dzieci poniżej 14. roku życia, wykorzystuje się wyłącznie do wyszukiwania w VIS, a w przypadku trafienia uzyskuje się do nich dostęp, wyłącznie jeżeli:

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 22o ust. 1 wyznaczone organy nie są zobowiązane do spełnienia określonych w tym ustępie warunków dostępu do VIS w celu identyfikacji osób zaginionych, uprowadzonych lub uznanych za ofiary handlu ludźmi, w przypadku których to osób istnieją uzasadnione podstawy, aby uznać, że przeglądanie danych VIS ułatwi ich identyfikację lub pomoże w prowadzeniu postępowań przygotowawczych w konkretnych przypadkach handlu ludźmi. W takich okolicznościach wyznaczone organy mogą wyszukiwać dane w VIS według odcisków palców tych osób.

2. W przypadku gdy wykorzystanie odcisków palców osób, o których mowa w ust. 1, nie jest możliwe lub wyszukiwanie według odcisków palców nie przyniesie rezultatu, wyszukiwanie przeprowadza się według danych, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. a)-ca) lub art. 22a ust. 1 lit. d)-g).

3. Przeglądanie VIS w przypadku trafienia zapewnia dostęp do wszelkich danych wymienionych w art. 9 i art. 22a, jak również do danych z powiązanych odsyłaczami plików danych dotyczących wniosku zgodnie z art. 8 ust. 3 i 4 lub art. 22a ust. 4.

1. Z danych VIS można korzystać w celu wprowadzenia do SIS wpisu dotyczącego osób zaginionych lub osób narażonych na niebezpieczeństwo, którym należy uniemożliwić podróżowanie, zgodnie z art. 32 rozporządzenia (UE) 2018/1862. W takich przypadkach centralny punkt dostępu, o którym mowa w art. 22l ust. 3, zapewnia przekazywanie danych za pośrednictwem zabezpieczonego kanału komunikacji.

2. W przypadku uzyskania trafienia w odniesieniu do wpisu w SIS w wyniku wykorzystania zgodnie z ust. 1 danych VIS, organy odpowiedzialne za ochronę dzieci i krajowe organy wymiaru sprawiedliwości mogą zwrócić się do organu mającego dostęp do VIS o udzielenie im dostępu do tych danych do celów wykonywania ich zadań. Takie krajowe organy wymiaru sprawiedliwości obejmują organy odpowiedzialne za wszczynanie postępowań karnych z oskarżenia publicznego i prowadzenie postępowań przygotowawczych przed wniesieniem aktu oskarżenia oraz organy koordynujące ich działania, o których to organach mowa w art. 44 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2018/1862. Stosuje się warunki przewidziane w prawie unijnym i krajowym. Państwa członkowskie zapewniają, aby dane były przekazywane w bezpieczny sposób.

1. Europol ma dostęp do VIS do celów jego przeglądania, jeżeli spełnione zostały wszystkie następujące warunki:

2. Spełnienie warunku określonego w ust. 1 lit. d) nie jest wymagane w przypadku, gdy dostęp do VIS jest potrzebny jako narzędzie do przeglądania historii wizowej lub okresów dozwolonego pobytu na terytorium państw członkowskich znanej osoby podejrzanej o popełnienie przestępstwa terrorystycznego lub innego poważnego przestępstwa, znanego sprawcy takiego przestępstwa lub jego domniemanej ofiary, ani w przypadku, gdy kategoria danych, według której przeprowadza się wyszukiwanie, nie jest przechowywana we wspólnym repozytorium danych umożliwiających identyfikację.

3. Przeglądanie VIS jest ograniczone do wyszukiwania w pliku danych dotyczących wniosku według dowolnej z następujących kategorii danych:

4. Wizerunek twarzy, o którym mowa w ust. 3 lit. e), nie może stanowić jedynego kryterium wyszukiwania.

5. Przeglądanie VIS w przypadku trafienia zapewnia dostęp do danych wymienionych w ust. 3 niniejszego artykułu, jak również do wszelkich innych danych pobranych z pliku danych dotyczących wniosku, w tym danych wprowadzonych w odniesieniu do każdego dokumentu, który wydano, którego wydania odmówiono lub który unieważniono, cofnięto, wycofano, odnowiono lub przedłużono. Dostępu do danych, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. l), zarejestrowanych w pliku danych dotyczących wniosku, udziela się wyłącznie w przypadku, gdy o przeglądanie tych danych wyraźnie wystąpiono w uzasadnionym wniosku i przeglądanie to zatwierdzono w drodze niezależnej weryfikacji.

6. Na zasadzie odstępstwa od ust. 3 i 5 dane, o których mowa w ust. 3 lit. d) i e) i które dotyczą dzieci poniżej 14. roku życia, wykorzystuje się wyłącznie do wyszukiwania w VIS, a w przypadku trafienia uzyskuje się do nich dostęp, wyłącznie jeżeli:

7. Wyznaczony organ Europolu może przedłożyć centralnemu punktowi dostępu Europolu uzasadniony wniosek w formie elektronicznej o przeglądanie wszystkich danych VIS lub konkretnego zbioru danych VIS. Po otrzymaniu wniosku o uzyskanie dostępu centralny punkt dostępu Europolu weryfikuje, czy spełnione zostały warunki określone w ust. 1 i 2. Jeżeli spełnione zostały wszystkie warunki, odpowiednio upoważniony personel centralnego punktu dostępu przetwarza wniosek. Dane VIS, do których uzyskano dostęp, są przekazywane wyznaczonemu organowi Europolu w taki sposób, aby nie zostało naruszone bezpieczeństwo tych danych.

8. Przetwarzanie danych uzyskanych przez Europol w wyniku przeglądania danych VIS wymaga zgody ze strony państwa członkowskiego, które wprowadziło dane. Zgodę taką uzyskuje się za pośrednictwem jednostki krajowej Europolu w tym państwie członkowskim.

1. eu-LISA prowadzi rejestry wszystkich operacji przetwarzania danych w VIS związanych z dostępem uzyskanym przez centralne punkty dostępu, o których mowa w art. 22l ust. 3, do celów określonych w rozdziale IIIb. W rejestrach tych wskazuje się datę i godzinę każdej operacji, dane wykorzystane do wyszukiwania, dane przekazane przez VIS oraz imię i nazwisko upoważnionego członka personelu centralnego punktu dostępu, który wprowadził i pobrał dane.

2. Ponadto każde państwo członkowskie i Europol prowadzą rejestry wszystkich operacji przetwarzania danych w VIS wynikających z wniosków o przeglądanie danych VIS lub z dostępu do danych VIS do celów określonych w rozdziale IIIb.

3. Rejestry, o których mowa w ust. 2, wskazują:

4. Rejestry, o których mowa w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu, są wykorzystywane wyłącznie w celu sprawdzenia dopuszczalności wniosku, monitorowania zgodności z prawem przetwarzania danych oraz zapewnienia integralności i bezpieczeństwa danych. Rejestry są chronione przed nieuprawnionym dostępem za pomocą odpowiednich środków. Rejestry są usuwane po upływie jednego roku od końca okresu zatrzymywania danych, o którym mowa w art. 23, jeżeli nie są potrzebne do rozpoczętych już procedur monitorowania. Europejski Inspektor Ochrony Danych i właściwe organy nadzorcze mają na żądanie dostęp do tych rejestrów w celu wypełniania swoich obowiązków. Organ odpowiedzialny za sprawdzanie dopuszczalności wniosku również ma dostęp do tych rejestrów w tym celu. W przypadku celów innych niż powyższe, dane osobowe są usuwane ze wszystkich akt krajowych i akt Europolu po upływie jednego miesiąca, o ile nie są one potrzebne do celów konkretnego, toczącego się postępowania karnego, w związku z którym dane państwo członkowskie lub Europol zwróciły się o ich udostępnienie. Do monitorowania i oceny, o których mowa w art. 50, wykorzystywać można wyłącznie rejestry zawierające dane nieosobowe.

1. Wyznaczone organy państwa członkowskiego, w stosunku do którego niniejsze rozporządzenie nie stało się jeszcze skuteczne, korzystają z dostępu do VIS do celów jego przeglądania, jeżeli taki dostęp:

2. Państwo członkowskie, w stosunku do którego niniejsze rozporządzenie nie stało się jeszcze skuteczne, udostępnia swoje dane wizowe państwom członkowskim, do których stosuje się niniejsze rozporządzenie, na odpowiednio uzasadniony wniosek, w formie pisemnej lub elektronicznej, pod warunkiem że spełnione zostały warunki określone w art. 22o ust. 1.”;

1. Każdy plik danych dotyczących wniosku przechowywany jest w VIS maksymalnie przez okres pięciu lat, bez uszczerbku dla możliwości usuwania danych, o której mowa w art. 24 i 25, oraz możliwości prowadzenia rejestrów, o której mowa w art. 34.

Okres ten rozpoczyna się:

2. Po upływie okresu, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, VIS automatycznie usuwa plik danych dotyczących wniosku i odsyłacze do tego pliku, o których mowa w art. 8 ust. 3 i 4 oraz art. 22a ust. 4.

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 odciski palców i wizerunki twarzy dzieci poniżej 12. roku życia są usuwane po upłynięciu okresu ważności wizy, wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego oraz, w przypadku wizy, po tym jak dziecko, wyjeżdżając, przekroczy granice zewnętrzne.

Do celów takiego usunięcia EES automatycznie powiadamia VIS o wprowadzeniu informacji o wyjeździe dziecka do wpisu dotyczącego wjazdu/wyjazdu zgodnie z art. 16 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2017/2226.”;

1. Tylko odpowiedzialne państwo członkowskie ma prawo do zmiany danych, które przekazało do VIS, poprzez sprostowanie lub usunięcie takich danych.

2. Jeżeli państwo członkowskie posiada dowody wskazujące na to, że dane przetwarzane w VIS są nieprawidłowe lub że dane zostały przetworzone w VIS niezgodnie z niniejszym rozporządzeniem, natychmiast powiadamia ono odpowiedzialne państwo członkowskie. Wiadomość ta przekazywana jest za pośrednictwem VISMail, zgodnie z procedurą określoną w art. 16 ust. 3.

W przypadku gdy nieprawidłowe dane odnoszą się do odsyłaczy utworzonych zgodnie z art. 8 ust. 3 lub 4 lub art. 22a ust. 4 lub w przypadku braku odsyłacza, odpowiedzialne państwo członkowskie sprawdza przedmiotowe dane i udziela odpowiedzi w terminie trzech dni roboczych oraz, w razie konieczności, dokonuje sprostowania odsyłacza. W przypadku braku odpowiedzi w tym terminie państwo członkowskie występujące z wnioskiem dokonuje sprostowania odsyłacza i za pośrednictwem VISMail powiadamia odpowiedzialne państwo członkowskie o sprostowaniu.

3. Odpowiedzialne państwo członkowskie jak najszybciej sprawdza przedmiotowe dane oraz, w razie konieczności, natychmiast dokonuje ich sprostowania lub je usuwa.”;

1. Za zarządzanie techniczne i operacyjne VIS i jego elementami, jak określono w art. 2a, odpowiada eu-LISA. Zapewnia ona, we współpracy z państwami członkowskimi, by w odniesieniu do tych elementów zawsze stosowana była najlepsza dostępna technologia, z zastrzeżeniem analizy kosztów i korzyści.

2. eu-LISA jest odpowiedzialna za następujące zadania związane z infrastrukturą łączności między systemem centralnym VIS a jednolitymi interfejsami krajowymi:

3. Zarządzanie operacyjne VIS obejmuje wszystkie zadania niezbędne do utrzymania funkcjonowania VIS przez 24 godziny na dobę, siedem dni w tygodniu, zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Obejmuje ono w szczególności prace konserwacyjne i zmiany techniczne niezbędne do zapewnienia zadowalającego poziomu jakości działania VIS, co dotyczy w szczególności czasu odpowiedzi na zapytanie w przypadku przeglądania VIS przez organy wizowe, organy właściwe do podejmowania decyzji w sprawie wniosku o wydanie wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego oraz służby graniczne. Taki czas odpowiedzi powinien być jak najkrótszy.

8a. W następujących okolicznościach eu-LISA może na potrzeby testowania wykorzystać zanonimizowane prawdziwe dane osobowe, które znajdują się w VIS:

W przypadkach, o których mowa w akapicie pierwszym lit. b), środki bezpieczeństwa, kontrola dostępu i rejestrowanie działań w środowisku testowym są takie same jak w przypadku VIS. Prawdziwe dane osobowe wykorzystywane na potrzeby testowania są anonimizowane w taki sposób, aby osoba, której dane dotyczą, nie mogła zostać zidentyfikowana.

9. Bez uszczerbku dla art. 17 regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich ustanowionego rozporządzeniem (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 (*) eu-LISA stosuje odpowiednie zasady dotyczące tajemnicy zawodowej lub inne równoważne wymogi poufności wobec wszystkich członków swojego personelu, od których wymaga się pracy z danymi VIS. Zobowiązania te stosuje się także po odejściu członków takiego personelu z urzędu lub z pracy lub po zakończeniu przez nich działalności.

10. W przypadku gdy eu-LISA współpracuje z wykonawcami zewnętrznymi przy zadaniach związanych z VIS, ściśle monitoruje działania wykonawcy, by zapewnić przestrzeganie niniejszego rozporządzenia, w szczególności przepisów dotyczących bezpieczeństwa, poufności i ochrony danych.

1. Każde państwo członkowskie zapewnia zgodne z prawem przetwarzanie danych, a w szczególności zapewnia, aby dostęp do danych przetwarzanych w VIS miał wyłącznie odpowiednio upoważniony personel, który korzysta z nich w celu wykonania swoich zadań zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Odpowiedzialne państwo członkowskie zapewnia w szczególności:

2. eu-LISA zapewnia obsługę VIS zgodnie z niniejszym rozporządzeniem i jego przepisami wykonawczymi, o których mowa w art. 45. W szczególności eu-LISA:

2a. eu-LISA opracowuje i utrzymuje mechanizm i procedury przeprowadzania kontroli jakości danych w VIS i przekazuje regularne sprawozdania państwom członkowskim. eu-LISA regularnie przekazuje Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji sprawozdania na temat napotkanych problemów.

Komisja przyjmuje akty wykonawcze w celu ustanowienia i opracowania mechanizmu i procedur przeprowadzania kontroli jakości oraz odpowiednich wymagań dotyczących spełnienia wymogów jakości danych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 49 ust. 2.

3. eu-LISA informuje Parlament Europejski, Radę i Komisję o środkach podjętych przez siebie zgodnie z ust. 2.

4. W związku z przetwarzaniem danych osobowych w VIS każde państwo członkowskie wyznacza organ, który ma zostać uznany za administratora zgodnie z art. 4 pkt 7 rozporządzenia (UE) 2016/679 i który ponosi główną odpowiedzialność za przetwarzanie danych przez to państwo członkowskie. Każde państwo członkowskie informuje Komisję o wyznaczeniu tego organu.

1. Dane, o których mowa w art. 6 ust. 4, art. 9-14, art. 22a i art. 22c-22f, są wprowadzane do VIS wyłącznie po przeprowadzeniu kontroli jakości przez odpowiedzialne organy krajowe oraz przetwarzane w VIS po przeprowadzeniu kontroli jakości przez VIS zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu.

2. Kontrole jakości danych, o których mowa w art. 9-14, art. 22a i art. 22c-22f, są przeprowadzane przez VIS zgodnie z niniejszym ustępem.

Kontrole jakości rozpoczyna się przy tworzeniu lub aktualizowaniu w VIS plików danych dotyczących wniosków. Jeżeli kontrole jakości nie spełniają ustalonych norm jakości, odpowiedzialny organ lub odpowiedzialne organy są automatycznie powiadamiane przez VIS. Zautomatyzowane zapytania na podstawie art. 9a ust. 3 i art. 22b ust. 2 mogą być uruchomione przez VIS wyłącznie po przeprowadzeniu pozytywnej kontroli jakości.

Kontrole jakości wizerunków twarzy i odcisków palców przeprowadza się przy tworzeniu lub aktualizowaniu w VIS plików danych dotyczących wniosków w celu sprawdzenia, czy spełnione zostały minimalne normy jakości danych umożliwiające porównywanie danych biometrycznych.

Kontrole jakości danych, o których mowa w art. 6 ust. 4, są przeprowadzane podczas przechowywania w VIS informacji o właściwych organach krajowych.

3. Ustanawia się normy jakości w odniesieniu do przechowywania danych, o których mowa w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu.

Komisja przyjmuje akty wykonawcze w celu określenia specyfikacji tych norm jakości. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 49 ust. 2.”;

1. Dane przetwarzane w VIS zgodnie z niniejszym rozporządzeniem nie są przekazywane ani udostępniane państwu trzeciemu ani organizacji międzynarodowej z wyjątkiem danych przekazywanych Interpolowi do celów dokonywania zapytań, o których mowa w art. 9a ust. 4 lit. g) i w art. 22b ust. 3 lit. g) niniejszego rozporządzenia. Przekazywanie danych osobowych Interpolowi podlega przepisom rozdziału V rozporządzenia (UE) 2018/1725 i rozdziału V rozporządzenia (UE) 2016/679.

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu do danych, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. a), b), ca), k) i m), pkt 6 i 7 niniejszego rozporządzenia lub w art. 22a ust. 1 lit. d)-i) oraz k) niniejszego rozporządzenia, można udzielać dostępu właściwym organom i dane te można przekazywać lub udostępniać państwu trzeciemu lub organizacji międzynarodowej wymienionej w załączniku, pod warunkiem że jest to niezbędne w poszczególnych przypadkach do potwierdzenia tożsamości obywateli państw trzecich do celów powrotów zgodnie z dyrektywą 2008/115/WE, lub, w odniesieniu do przekazywania danych organizacji międzynarodowej wymienionej w załączniku niniejszego rozporządzenia - do celów przesiedleń zgodnie z europejskimi lub krajowymi programami przesiedleń i o ile spełniony został jeden z następujących warunków:

Ponadto dane, o których mowa w akapicie pierwszym, przekazuje się wyłącznie wtedy, gdy spełnione zostały wszystkie następujące warunki:

Z zastrzeżeniem akapitu pierwszego i drugiego niniejszego ustępu, jeżeli wobec obywatela państwa trzeciego wydana została decyzja nakazująca powrót, przyjęta zgodnie z dyrektywą 2008/115/WE, dane, o których mowa w akapicie pierwszym, są przekazywane wyłącznie wtedy, gdy wykonanie takiej decyzji nakazującej powrót nie zostało zawieszone ani nie wniesiono od niej odwołania mogącego skutkować zawieszeniem jej wykonania.

3. Przekazywanie danych osobowych państwom trzecim lub organizacjom międzynarodowym zgodnie z ust. 2 nie może naruszać praw osób ubiegających się o udzielenie ochrony międzynarodowej i osób objętych ochroną międzynarodową, w szczególności jeżeli chodzi o zasadę non-refoulement.

4. Dane osobowe uzyskane z VIS przez państwo członkowskie lub Europol do celów ochrony porządku publicznego nie mogą być przekazywane ani udostępniane żadnemu państwu trzeciemu, żadnej organizacji międzynarodowej ani żadnemu podmiotowi prywatnemu mającemu siedzibę w Unii lub poza Unią. Zakaz ten stosuje się również w przypadku dalszego przetwarzania tych danych na poziomie krajowym lub między państwami członkowskimi zgodnie z dyrektywą (UE) 2016/680.

5. Na zasadzie odstępstwa od ust. 4 niniejszego artykułu dane, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. a)-ca) oraz w art. 22a ust. 1 lit. d)-g), mogą być w poszczególnych przypadkach przekazywane przez wyznaczony organ państwu trzeciemu wyłącznie wtedy, gdy spełnione zostały wszystkie następujące warunki:

Jeżeli przekazanie odbywa się zgodnie z akapitem pierwszym niniejszego ustępu, musi być ono udokumentowane, a dokumentacja - w tym data i godzina przekazania, informacje o właściwym organie odbierającym, uzasadnienie przekazania oraz przekazane dane osobowe - udostępniana jest na żądanie organowi nadzorczemu, o którym mowa w art. 41 ust. 1 dyrektywy (UE) 2016/680.”;

1. Każde zdarzenie, które ma lub może mieć wpływ na bezpieczeństwo VIS oraz może spowodować uszkodzenie lub utratę danych VIS, uznaje się za incydent bezpieczeństwa, w szczególności gdy mogło dojść do nieuprawnionego dostępu do danych lub gdy zostały lub mogły zostać naruszone dostępność, integralność i poufność danych.

2. Incydentami bezpieczeństwa zarządza się w sposób zapewniający szybkie, skuteczne i właściwe reagowanie.

3. Bez uszczerbku dla zgłaszania i powiadamiania w odniesieniu do naruszenia ochrony danych osobowych zgodnie z art. 33 rozporządzenia (UE) 2016/679 lub art. 30 dyrektywy (UE) 2016/680 państwa członkowskie powiadamiają o incydentach bezpieczeństwa Komisję, eu-LISA i Europejskiego Inspektora Ochrony Danych. W przypadku wystąpienia incydentu bezpieczeństwa związanego z systemem centralnym VIS eu-LISA powiadamia Komisję i Europejskiego Inspektora Ochrony Danych. W przypadku wystąpienia incydentu bezpieczeństwa związanego z VIS Europol i Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej powiadamiają Komisję i Europejskiego Inspektora Ochrony Danych.

4. Informacja o incydencie bezpieczeństwa, który ma lub może mieć wpływ na funkcjonowanie VIS lub na dostępność, integralność i poufność danych VIS, zostaje przekazana Komisji oraz, jeżeli ich dotyczy, państwom członkowskim, Europolowi i Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej. Takie incydenty są również zgłaszane zgodnie z planem zarządzania incydentami, który zapewnia eu-LISA.

5. W przypadku wystąpienia incydentu bezpieczeństwa państwa członkowskie, Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej, eu-LISA i Europol współpracują ze sobą.

6. Komisja niezwłocznie informuje Parlament Europejski i Radę o poważnych incydentach i środkach podjętych w celu zaradzenia im. Informacje takie opatrywane są, w stosownych przypadkach, klauzulą EU RESTRICTED/RESTREINT UE zgodnie z obowiązującymi przepisami bezpieczeństwa.”;

1. Bez uszczerbku dla wynikających z rozporządzenia (UE) 2016/679, dyrektywy (UE) 2016/680 i rozporządzenia (UE) 2018/1725 odpowiedzialności administratora lub podmiotu przetwarzającego i prawa do odszkodowania od administratora lub podmiotu przetwarzającego:

Państwo członkowskie lub instytucja, organ lub jednostka organizacyjna Unii są zwolnione z odpowiedzialności, o której mowa w akapicie pierwszym, w całości lub w części, jeżeli udowodnią, że nie ponoszą odpowiedzialności za zdarzenie, które spowodowało szkodę.

2. Jeżeli niewypełnienie przez państwo członkowskie obowiązków spoczywających na nim zgodnie z niniejszym rozporządzeniem spowoduje szkodę w VIS, państwo to ponosi odpowiedzialność za tę szkodę, chyba że - i w zakresie, w jakim - eu-LISA lub inne państwo członkowskie korzystające z VIS nie podjęły uzasadnionych środków zapobiegających wystąpieniu takiej szkody lub ograniczających jej skutki.

3. Kwestie związane z roszczeniami o odszkodowanie przeciwko państwu członkowskiemu z tytułu szkody, o której mowa w ust. 1 i 2, regulują przepisy prawa krajowego tego państwa członkowskiego. Kwestie związane z roszczeniami o odszkodowanie przeciwko instytucji, organowi lub jednostce organizacyjnej Unii z tytułu szkody, o której mowa w ust. 1 i 2, podlegają warunkom przewidzianym w Traktatach.

1. Każde państwo członkowskie, Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej oraz eu-LISA prowadzą rejestry wszystkich operacji przetwarzania danych przeprowadzanych przez nie w VIS. W rejestrach tych wskazuje się:

Ponadto każde państwo członkowskie prowadzi rejestr personelu odpowiednio upoważnionego do wprowadzania danych do VIS lub pobierania danych z tego systemu.

2. W przypadku zapytań i przeglądania, o których mowa w art. 9a-9g i 22b, rejestrowana jest, zgodnie z niniejszym artykułem i, odpowiednio, art. 28a rozporządzenia (UE) nr 603/2013, art. 46 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/2226, art. 69 rozporządzenia (UE) 2018/1240, art. 18a rozporządzenia (UE) 2018/1861, art. 18a rozporządzenia (UE) 2018/1862 i art. 31a rozporządzenia (UE) 2019/816, każda operacja przetwarzania danych przeprowadzana w VIS, i, odpowiednio, w EES, ETIAS, SIS, ECRIS-TCN i Eurodac.

3. W przypadku operacji wymienionych w art. 45c niniejszego rozporządzenia rejestrowana jest, zgodnie z tym artykułem i art. 46 rozporządzenia (UE) 2017/2226, każda operacja przetwarzania danych przeprowadzana w VIS i EES. W przypadku operacji wymienionych w art. 17a niniejszego rozporządzenia rejestrowana jest, zgodnie z niniejszym artykułem i art. 46 rozporządzenia (UE) 2017/2226, każda operacja przetwarzania danych przeprowadzana w VIS i EES.

4. Rejestry prowadzone zgodnie z niniejszym artykułem są wykorzystywane wyłącznie do monitorowania dopuszczalności przetwarzania danych pod względem ochrony danych oraz w celu zapewnienia bezpieczeństwa danych. Rejestry są chronione za pomocą odpowiednich środków przed nieuprawnionym dostępem i modyfikacją oraz są usuwane po upływie roku od końca okresu zatrzymywania danych, o którym mowa w art. 23, jeżeli nie są potrzebne do już rozpoczętych procedur monitorowania.”;

1. Do przetwarzania danych osobowych przez Europejską Agencję Straży Granicznej i Przybrzeżnej oraz eu-LISA na mocy niniejszego rozporządzenia stosuje się rozporządzenie (UE) 2018/1725.

2. Do przetwarzania danych osobowych przez organy wizowe, służby graniczne, organy azylowe i organy imigracyjne przy wykonywaniu zadań na mocy niniejszego rozporządzenia stosuje się rozporządzenie (UE) 2016/679.

3. Do przetwarzania danych osobowych przechowywanych w VIS, w tym do dostępu do tych danych, do celów, o których mowa w rozdziale IIIb niniejszego rozporządzenia, przez wyznaczone organy państw członkowskich na mocy tego rozdziału stosuje się dyrektywę (UE) 2016/680.

4. Do przetwarzania danych osobowych przez Europol na podstawie niniejszego rozporządzenia stosuje się rozporządzenie (UE) 2016/794.”;

1. Aby wykonywać prawa przysługujące na mocy art. 15-18 rozporządzenia (UE) 2016/679, każda osoba ma prawo do uzyskania informacji na temat dotyczących jej danych zarejestrowanych w VIS oraz na temat państwa członkowskiego, które wprowadziło te dane do VIS. Państwo członkowskie, która otrzymuje wniosek, musi go rozpatrzyć i udzielić na niego odpowiedzi jak najszybciej, nie później niż w terminie jednego miesiąca od otrzymania wniosku.

2. Każda osoba może wystąpić z wnioskiem o sprostowanie nieprawidłowych danych jej dotyczących i o usunięcie danych zarejestrowanych niezgodnie z prawem.

Jeżeli wniosek jest skierowany do odpowiedzialnego państwa członkowskiego, w przypadku stwierdzenia, że dane VIS są niezgodne ze stanem faktycznym lub zostały zarejestrowane niezgodnie z prawem, odpowiedzialne państwo członkowskie dokonuje zgodnie z art. 24 ust. 3 sprostowania lub usunięcia tych danych w VIS niezwłocznie, nie później niż w terminie jednego miesiąca od otrzymania wniosku. Odpowiedzialne państwo członkowskie niezwłocznie informuje osobę zainteresowaną w formie pisemnej, że podjęło działania w celu dokonania sprostowania lub usunięcia dotyczących jej danych.

Jeżeli wniosek skierowany jest do państwa członkowskiego innego niż odpowiedzialne państwo członkowskie, organy państwa członkowskiego, do którego wniosek został skierowany, kontaktują się z organami odpowiedzialnego państwa członkowskiego w terminie siedmiu dni. Odpowiedzialne państwo członkowskie podejmuje działania zgodnie z akapitem drugim niniejszego ustępu. Państwo członkowskie, które skontaktowało się z organem odpowiedzialnego państwa członkowskiego, informuje osobę zainteresowaną o przekazaniu jej wniosku, o państwie członkowskim, do którego przekazano wniosek, i o dalszej procedurze.

3. Jeżeli odpowiedzialne państwo członkowskie nie zgadza się z twierdzeniem, że dane zarejestrowane w VIS są niezgodne ze stanem faktycznym lub zostały zarejestrowane niezgodnie z prawem, wydaje niezwłocznie decyzję administracyjną, w której wyjaśnia osobie zainteresowanej na piśmie, dlaczego nie zamierza sprostować lub usunąć dotyczących jej danych.

4. Decyzja administracyjna, o której mowa w ust. 3, zawiera też informacje przeznaczone dla osoby zainteresowanej, wyjaśniające możliwość odwołania się od tej decyzji, a w stosownych przypadkach - informacje dotyczące sposobu wniesienia sprawy lub skargi do właściwych organów lub sądów oraz informacje dotyczące pomocy dostępnej dla tej osoby, w tym ze strony właściwych organów nadzorczych.

5. Wnioski składane na podstawie ust. 1 lub 2 zawierają informacje niezbędne do zidentyfikowania osoby zainteresowanej. Takie informacje wykorzystuje się wyłącznie w celu zapewnienia możliwości wykonywania praw, o których mowa w ust. 1 lub 2.

6. Odpowiedzialne państwo członkowskie odnotowuje w formie dokumentu pisemnego, że wniesiono wniosek, o którym mowa w ust. 1 lub 2, oraz w jaki sposób został on rozpatrzony. Państwo to udostępnia ten dokument właściwym organom nadzorczym niezwłocznie, nie później jednak niż siedem dni po wydaniu decyzji o sprostowaniu lub usunięciu danych, o których mowa w ust. 2 akapit drugi, lub po wydaniu decyzji administracyjnej, o której mowa w ust. 3.

7. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1-6 niniejszego artykułu i wyłącznie w odniesieniu do danych zawartych w uzasadnionych opiniach, które są rejestrowane w VIS zgodnie z art. 9e ust. 6, art. 9g ust. 6 oraz art. 22b ust. 14 i 16 w wyniku zapytań na podstawie art. 9a i 22b, państwo członkowskie podejmuje decyzję o nieprzekazywaniu całości lub części informacji osobie zainteresowanej, zgodnie z prawem krajowym lub unijnym, w zakresie i przez okres, w jakim takie częściowe lub całkowite ograniczenie stanowi niezbędny i proporcjonalny środek w społeczeństwie demokratycznym, przy należytym uwzględnieniu praw podstawowych i uzasadnionych interesów osoby zainteresowanej, po to aby:

W przypadkach, o których mowa w akapicie pierwszym, państwo członkowskie bez zbędnej zwłoki informuje na piśmie osobę zainteresowaną o odmowie lub ograniczeniu dostępu oraz o powodach takiej odmowy lub takiego ograniczenia. Informacje takie można pominąć, jeżeli ich przekazanie godziłoby w jeden z celów określonych w akapicie pierwszym lit. a)-e). Państwo członkowskie informuje osobę zainteresowaną o możliwości wniesienia skargi do organu nadzorczego lub możliwości skorzystania ze środka ochrony prawnej przed sądem.

Państwo członkowskie dokumentuje faktyczne lub prawne powody swojej decyzji o nieprzekazywaniu informacji osoby zainteresowanej. Informacje te udostępnia się organom nadzorczym.

W takich przypadkach osoba zainteresowana może również wykonywać swoje prawa za pośrednictwem właściwych organów nadzorczych.

1. Właściwe organy państw członkowskich prowadzą aktywną współpracę w celu egzekwowania praw ustanowionych w art. 38.

2. W każdym państwie członkowskim organ nadzorczy, o którym mowa w art. 51 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/679, po otrzymaniu wniosku udziela osobie, której dane dotyczą, pomocy i porady w zakresie wykonywania przysługującego jej prawa do sprostowania, uzupełnienia lub usunięcia dotyczących jej danych osobowych lub do ograniczenia przetwarzania takich danych, zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/679.

Aby osiągnąć cele, o których mowa w akapicie pierwszym, organ nadzorczy odpowiedzialnego państwa członkowskiego oraz organ nadzorczy państwa członkowskiego, do którego skierowano wniosek, prowadzą ze sobą współpracę.

1. Bez uszczerbku dla art. 77 i 79 rozporządzenia (UE) 2016/679 każda osoba ma prawo wnieść sprawę lub skargę do właściwych organów lub sądów państwa członkowskiego, które odmówiło jej prawa dostępu do dotyczących jej danych, do sprostowania, uzupełnienia lub usunięcia takich danych przewidzianych w art. 38 i art. 39 ust. 2 niniejszego rozporządzenia. Prawo do wniesienia sprawy lub skargi ma również zastosowanie, gdy administrator danych nie odpowiedział w terminach przewidzianych w art. 38 na wniosek o udzielenie dostępu do danych, ich sprostowanie, uzupełnienie lub usunięcie lub gdy takiego wniosku nie rozpatrzył.

2. Pomoc ze strony organu nadzorczego, o którym mowa w art. 51 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/679, jest dostępna przez cały czas trwania postępowania.

1. Każde państwo członkowskie zapewnia, by organ nadzorczy, o którym mowa w art. 51 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/679, monitorował w sposób niezależny, czy przetwarzanie danych osobowych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem przez dane państwo członkowskie jest zgodne z prawem.

2. Organ nadzorczy, o którym mowa w art. 41 ust. 1 dyrektywy (UE) 2016/680, monitoruje, czy przetwarzanie danych osobowych przez państwa członkowskie zgodnie z rozdziałem IIIb - w tym dostęp państw członkowskich do danych osobowych i przesyłanie takich danych do VIS i z tego systemu - jest zgodne z prawem.

3. Organ nadzorczy, o którym mowa w art. 51 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/679, zapewnia przeprowadzenie co najmniej raz na cztery lata kontroli - zgodnie z odpowiednimi międzynarodowymi standardami przeprowadzania kontroli - operacji przetwarzania danych przez odpowiedzialne organy krajowe. Wyniki tej kontroli mogą być uwzględniane w ocenach przeprowadzanych w ramach mechanizmu ustanowionego rozporządzeniem Rady (UE) nr 1053/2013 (*). Organ nadzorczy, o którym mowa w art. 51 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/679, publikuje co roku informacje na temat liczby wniosków o sprostowanie, uzupełnienie lub usunięcie danych, lub ograniczenie przetwarzania danych, działań podjętych w odpowiedzi na wnioski i liczby sprostowań, uzupełnień, usunięć i ograniczeń przetwarzania dokonanych w odpowiedzi na wnioski osób zainteresowanych.

4. Państwa członkowskie zapewniają swoim organom nadzorczym zasoby wystarczające do tego, by organy te mogły wypełniać zadania powierzone im na podstawie niniejszego rozporządzenia, oraz dostęp do doradztwa świadczonego przez osoby dysponujące wystarczającą wiedzą na temat danych biometrycznych.

5. Państwa członkowskie dostarczają wszelkich informacji, o których udzielenie wystąpiły organy nadzorcze, a w szczególności przekazują im informacje o działaniach prowadzonych zgodnie ze swoimi obowiązkami na podstawie niniejszego rozporządzenia. Państwa członkowskie udzielają organom nadzorczym dostępu do swoich rejestrów oraz umożliwiają im dostęp do wszystkich swoich pomieszczeń związanych z VIS w dowolnym momencie.

1. Europejski Inspektor Ochrony Danych jest odpowiedzialny za monitorowanie działań eu-LISA, Europolu i Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej w zakresie przetwarzania danych osobowych na podstawie niniejszego rozporządzenia i za zapewnienie, by takie działania prowadzone były zgodnie z niniejszym rozporządzeniem i rozporządzeniem (UE) 2018/1725 lub, w odniesieniu do Europolu - z rozporządzeniem (UE) 2016/794.

2. Europejski Inspektor Ochrony Danych zapewnia przeprowadzenie co najmniej raz na cztery lata kontroli - zgodnie z odpowiednimi międzynarodowymi standardami przeprowadzania kontroli - działań eu-LISA w zakresie przetwarzania danych osobowych. Sprawozdanie z tej kontroli przesyłane jest Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, eu-LISA, Komisji i organom nadzorczym. eu-LISA ma możliwość przedstawienia uwag, zanim sprawozdania zostaną przyjęte.

3. eu-LISA dostarcza informacji, o których udzielenie wystąpił Europejski Inspektor Ochrony Danych, zapewnia Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych dostęp do wszystkich dokumentów i do swoich rejestrów, o których mowa w art. 22s, 34 i 45c, oraz umożliwia Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych dostęp do wszystkich swoich pomieszczeń w dowolnym momencie.

1. Organy nadzorcze i Europejski Inspektor Ochrony Danych prowadzą w ramach swoich kompetencji aktywną współpracę w zakresie przysługujących im uprawnień w celu zapewnienia skoordynowanego nadzoru nad VIS i systemami krajowymi.

2. Europejski Inspektor Ochrony Danych i organy nadzorcze wymieniają się stosownymi informacjami, udzielają sobie pomocy w przeprowadzaniu kontroli i inspekcji, analizują wszelkie trudności dotyczące wykładni lub stosowania niniejszego rozporządzenia, oceniają problemy związane ze sprawowaniem niezależnego nadzoru lub z wykonywaniem przez osoby, których dane dotyczą, przysługujących im praw, sporządzają zharmonizowane propozycje dotyczące wspólnych rozwiązań wszelkich problemów i wspierają działania na rzecz zwiększania świadomości w obszarze praw dotyczących ochrony danych, stosownie do potrzeb.

3. Do celów ust. 2 organy nadzorcze i Europejski Inspektor Ochrony Danych odbywają posiedzenia co najmniej dwa razy w roku w ramach Europejskiej Rady Ochrony Danych. Europejska Rada Ochrony Danych organizuje i ponosi koszty tych posiedzeń. Na pierwszym posiedzeniu przyjmowany jest regulamin wewnętrzny. Dalsze metody pracy opracowuje się wspólnie stosownie do potrzeb.

4. Co dwa lata Europejska Rada Ochrony Danych przesyła Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji, Europolowi, Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej i eu-LISA wspólne sprawozdanie z działalności podjętej na podstawie niniejszego artykułu. W sprawozdaniu tym każdemu państwu członkowskiemu poświęcony jest osobny rozdział przygotowany przez organ nadzorczy tego państwa członkowskiego.

1. W celu ustanowienia środków niezbędnych do rozwoju systemu centralnego VIS, jednolitych interfejsów krajowych w każdym państwie członkowskim oraz infrastruktury łączności między systemem centralnym VIS a jednolitymi interfejsami krajowymi Komisja przyjmuje akty wykonawcze dotyczące:

2. Komisja przyjmuje akty wykonawcze w celu ustanowienia środków niezbędnych do technicznego wdrożenia funkcji systemu centralnego VIS, w szczególności do:

3. Komisja przyjmuje akty wykonawcze w celu ustanowienia specyfikacji technicznych dotyczących jakości, rozdzielczości oraz wykorzystywania odcisków palców i wizerunku twarzy do celów weryfikacji i identyfikacji biometrycznej w VIS.

4. Akty wykonawcze, o których mowa w ust. 1, 2 i 3 niniejszego artykułu, przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 49 ust. 2.

1. Odpowiednio upoważniony personel właściwych organów państw członkowskich, Komisji, eu-LISA, Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu oraz Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej, w tym jednostki centralnej ETIAS zgodnie z art. 9j, ma dostęp do VIS w celu przeglądania następujących danych, wyłącznie do celów sporządzania sprawozdań i statystyk, bez możliwości indywidualnej identyfikacji i zgodnie z gwarancjami dotyczącymi niedyskryminacji, o których mowa w art. 7 ust. 2:

Odpowiednio upoważniony personel Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej ma dostęp do VIS w celu przeglądania danych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, do celów przeprowadzania analiz ryzyka i ocen narażenia, o których mowa w art. 29 i 32 rozporządzenia (UE) 2019/1896.

2. Do celów ust. 1 niniejszego artykułu eu-LISA przechowuje dane, o których mowa w tym ustępie, w centralnym repozytorium sprawozdawczo-statystycznym, o którym mowa w art. 39 rozporządzenia (UE) 2019/817. Zgodnie z art. 39 ust. 1 tego rozporządzenia międzysystemowe dane statystyczne i sprawozdania analityczne umożliwiają organom wymienionym w ust. 1 niniejszego artykułu uzyskanie sprofilowanych sprawozdań i statystyk w celu wsparcia wdrażania szczegółowych wskaźników ryzyka, o których mowa w art. 9j niniejszego rozporządzenia, poprawy oceny ryzyka dla bezpieczeństwa, ryzyka nielegalnej imigracji i wysokiego ryzyka epidemiologicznego, zwiększenia wydajności odpraw granicznych oraz wsparcia organów wizowych w przetwarzaniu wniosków wizowych.

3. Procedury wdrożone przez eu-LISA w celu monitorowania funkcjonowania VIS, o których mowa w art. 50 ust. 1, obejmują możliwość regularnego tworzenia statystyk na potrzeby tego monitorowania.

4. Co kwartał eu-LISA opracowuje na podstawie danych VIS dotyczących wiz statystyki przedstawiające - w odniesieniu do każdej lokalizacji, w której został złożony wniosek wizowy i w odniesieniu do każdego państwa członkowskiego - w szczególności następujące dane:

Statystyki dzienne są przechowywane w centralnym repozytorium sprawozdawczo-statystycznym zgodnie z art. 39 rozporządzenia (UE) 2019/817.

5. Co kwartał eu-LISA opracowuje na podstawie danych VIS dotyczących wiz długoterminowych i dokumentów pobytowych statystyki przedstawiające - w odniesieniu do każdej lokalizacji organu - w szczególności następujące dane:

6. Na koniec każdego roku dokonuje się zestawienia danych statystycznych w sprawozdaniu rocznym za ten rok. W statystykach dane przedstawiane są w podziale na poszczególne lokalizacje organu i poszczególne państwa członkowskie. Sprawozdanie jest publikowane i przekazywane Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji, Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej, Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych oraz organom nadzorczym.

7. Na wniosek Komisji eu-LISA przedstawia statystyki dotyczące określonych aspektów związanych z realizacją wspólnej polityki wizowej lub polityki migracyjnej i azylowej, w tym aspektów związanych ze stosowaniem rozporządzenia (UE) nr 1053/2013.

1. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o organie, który ma zostać uznany za administratora zgodnie z art. 29 ust. 4.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję i eu-LISA o właściwych organach, o których mowa w art. 6 ust. 3, które mają dostęp do VIS w celu wprowadzania, zmieniania, usuwania lub przeglądania danych w VIS, oraz o organie wyznaczonym do celów VIS, o którym mowa w art. 9d ust. 1 i art. 22b ust. 14.

Po upływie trzech miesięcy od daty uruchomienia VIS zgodnie z art. 11 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1134 (*) eu-LISA publikuje w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej skonsolidowany wykaz organów będących przedmiotem powiadomienia na podstawie akapitu pierwszego niniejszego ustępu.

Państwa członkowskie niezwłocznie powiadamiają Komisję i eu-LISA o wszelkich zmianach w zakresie organów będących przedmiotem powiadomienia. W przypadku takich zmian eu-LISA publikuje raz do roku zaktualizowany skonsolidowany wykaz w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. eu-LISA prowadzi stale aktualizowaną wersję skonsolidowanego wykazu na swojej ogólnodostępnej stronie internetowej zawierającej te informacje.

3. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję i eu-LISA o swoich wyznaczonych organach i swoich centralnych punktach dostępu, o których mowa w art. 22l, oraz niezwłocznie powiadamiają o wszelkich zmianach w tym zakresie.

4. Komisja publikuje informacje, o których mowa w ust. 1 i 3, w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Jeżeli informacje ulegną zmianie, Komisja publikuje raz do roku ich zaktualizowaną skonsolidowaną wersję. Komisja prowadzi stale aktualizowaną ogólnodostępną stronę internetową zawierającą te informacje.

1. W celu wypełniania obowiązku ustanowionego w art. 26 ust. 1 lit. b) konwencji z Schengen przewoźnicy lotniczy, przewoźnicy morscy i przewoźnicy międzynarodowi, którzy przewożą grupy drogą lądową autokarami, przesyłają zapytanie do VIS, aby zweryfikować, czy obywatele państw trzecich, którzy podlegają wymogowi posiadania wizy lub którzy mają obowiązek posiadania wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego, posiadają, stosownie do przypadku, ważną wizę, ważną wizę długoterminową lub ważny dokument pobytowy.

2. Bezpieczny dostęp do portalu dla przewoźników, o którym mowa w art. 2a lit. h), obejmujący możliwość korzystania z rozwiązań technologii mobilnej, pozwala przewoźnikom na przesłanie zapytania, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, przed wejściem pasażera na pokład.

W tym celu, przewoźnik przekazuje w odniesieniu do wiz dane, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. a), b) i c), zaś w odniesieniu do wiz długoterminowych i dokumentów pobytowych - dane, o których mowa w art. 22a ust. 1 lit. d), e) i f), w takiej formie, w jakiej są one zawarte w dokumencie podróży. Przewoźnik wskazuje również państwo członkowskie wjazdu lub, w przypadku tranzytu lotniczego, państwo członkowskie tranzytu.

Na zasadzie odstępstwa od akapitu drugiego niniejszego ustępu w przypadku transportu lotniczego przewoźnik nie jest zobowiązany do przesłania zapytania do VIS, z wyjątkiem przypadku, gdy obywatel państwa trzeciego ma obowiązek posiadać tranzytową wizę lotniskową zgodnie z art. 3 rozporządzenia (WE) nr 810/2009.

3. VIS udziela przewoźnikom odpowiedzi „OK/NOT OK”, wskazując, czy dana osoba posiada, stosownie do przypadku, ważną wizę, ważną wizę długoterminową lub ważny dokument pobytowy.

Jeżeli wydano wizę o ograniczonej ważności terytorialnej zgodnie z art. 25 rozporządzenia (WE) nr 810/2009, odpowiedź udzielona przez VIS uwzględnia państwa członkowskie, na których terytorium wiza jest ważna, jak również państwo członkowskie wjazdu wskazane przez przewoźnika.

Przewoźnicy mogą przechowywać przesłane informacje i otrzymane odpowiedzi zgodnie z mającym zastosowaniem prawem. Odpowiedź „OK/NOT OK” nie może być uznawana za decyzję o zezwoleniu na wjazd lub o odmowie wjazdu wydawaną zgodnie rozporządzeniem (UE) 2016/399.

Komisja przyjmuje akty wykonawcze określające szczegółowe przepisy dotyczące warunków działania portalu dla przewoźników oraz mające zastosowanie przepisy dotyczące ochrony i bezpieczeństwa danych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 49 ust. 2.

4. Jeżeli obywatelom państwa trzeciego odmówiono wejścia na pokład w wyniku przeglądania VIS, przewoźnicy informują ich, że podstawą tej odmowy są informacje przechowywane w VIS, oraz przekazują im informacje o przysługujących im prawach w zakresie dostępu do danych osobowych zarejestrowanych w VIS oraz ich sprostowania lub usunięcia.

5. Aby umożliwić odpowiednio upoważnionym członkom personelu przewoźników dostęp do portalu dla przewoźników do celów przewidzianych w niniejszym artykule ustanawia się system uwierzytelnienia przeznaczony wyłącznie dla przewoźników. Przy ustanawianiu systemu uwierzytelnienia uwzględnia się zarządzanie ryzykiem związanym z bezpieczeństwem informacji i zasady uwzględniania ochrony danych już w fazie projektowania oraz domyślnej ochrony danych.

Komisja przyjmuje akty wykonawcze ustanawiające system uwierzytelnienia dla przewoźników. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 49 ust. 2.

6. W ramach portalu dla przewoźników wykorzystywana jest oddzielna baza danych przeznaczona wyłącznie do odczytu, która jest codziennie aktualizowana poprzez jednokierunkowe pobieranie minimalnego niezbędnego podzbioru danych VIS. eu-LISA jest odpowiedzialna za bezpieczeństwo portalu dla przewoźników, za bezpieczeństwo zawartych w nim danych osobowych i za proces pobierania danych osobowych do oddzielnej bazy danych przeznaczonej wyłącznie do odczytu.

7. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu w przypadku przewoźników przewożących grupy drogą lądową autokarami weryfikacja na podstawie tego ustępu jest nieobowiązkowa przez pierwszych 18 miesięcy od daty uruchomienia VIS zgodnie z art. 11 rozporządzenia (UE) 2021/1134.

8. Do celów wykonywania ust. 1 lub do celów rozstrzygania ewentualnych sporów związanych z jego stosowaniem, eu-LISA prowadzi rejestry wszystkich operacji przetwarzania danych przeprowadzonych przez przewoźników w ramach portalu dla przewoźników. W rejestrach tych wskazuje się datę i godzinę każdej operacji, dane wykorzystane do przeglądania, dane przekazane za pośrednictwem portalu dla przewoźników i nazwę danego przewoźnika.

eu-LISA przechowuje rejestry przez okres dwóch lat. eu-LISA zapewnia, aby rejestry były chronione za pomocą odpowiednich środków przed nieuprawnionym dostępem.

1. Jeżeli dokonanie zapytania, o którym mowa w art. 45c ust. 1, jest technicznie niemożliwe z powodu awarii jakiejkolwiek części VIS, przewoźnicy są zwolnieni z obowiązku weryfikacji spełnienia obowiązku posiadania ważnej wizy, ważnej wizy długoterminowej lub ważnego dokumentu pobytowego przy użyciu portalu dla przewoźników. Jeżeli eu-LISA wykryje taką awarię, jednostka centralna ETIAS powiadamia o tym fakcie przewoźników i państwa członkowskie. Powiadamia również przewoźników i państwa członkowskie o usunięciu awarii. Jeżeli taką awarię wykryją przewoźnicy, mogą oni powiadomić jednostkę centralną ETIAS. Jednostka centralna ETIAS niezwłocznie informuje państwa członkowskie o powiadomieniu przekazanym przez przewoźników.

2. Jeżeli dokonanie przez przewoźnika zapytania, o którym mowa w art. 45c ust. 1, jest przez dłuższy czas technicznie niemożliwe z innego powodu niż awaria jakiejkolwiek części VIS, przewoźnik powiadamia o tym jednostkę centralną ETIAS. Jednostka centralna ETIAS niezwłocznie informuje państwa członkowskie o powiadomieniu przekazanym przez tego przewoźnika.

3. Komisja przyjmuje akt wykonawczy określający szczegóły procedur awaryjnych w przypadku braku technicznej możliwości dostępu do danych przez przewoźników. Ten akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 49 ust. 2.

1. W celu wykonywania zadań i korzystania z uprawnień na podstawie art. 82 ust. 1 i 10 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1896 (**), członkowie zespołów Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej, jak również zespołów składających się z personelu realizującego operacje w dziedzinie powrotów mają, w ramach swojego mandatu, prawo do dostępu do danych VIS oraz do wyszukiwania takich danych.

2. W celu zapewnienia dostępu, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej wyznacza jako centralny punkt dostępu wyspecjalizowaną jednostkę z posiadającymi odpowiednie uprawnienia funkcjonariuszami Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej. Centralny punkt dostępu weryfikuje, czy spełnione zostały warunki wystąpienia z wnioskiem o uzyskanie dostępu do VIS określone w art. 45f.

1. Z myślą o dostępie, o którym mowa w art. 45e ust. 1, zespół Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej może przedłożyć centralnemu punktowi dostępu Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej, o którym mowa w art. 45e ust. 2, wniosek o przeglądanie wszystkich danych VIS lub konkretnego zbioru danych VIS. Wniosek zawiera odesłanie do przyjętego przez to państwo członkowskie planu operacyjnego dotyczącego odpraw granicznych, ochrony granicy i powrotów, który stanowi podstawę wniosku. Po otrzymaniu wniosku o uzyskanie dostępu centralny punkt dostępu Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej weryfikuje, czy spełnione zostały warunki dostępu, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu. Jeżeli spełnione zostały wszystkie warunki dostępu, odpowiednio upoważniony personel centralnego punktu dostępu przetwarza wniosek. Dane VIS, do których uzyskano dostęp, są przekazywane zespołowi w taki sposób, aby nie zostało naruszone bezpieczeństwo tych danych.

2. W odniesieniu do udzielenia dostępu zastosowanie mają następujące warunki:

3. Zgodnie z art. 82 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2019/1896 członkowie zespołów Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej, jak również zespołów składających się z personelu realizującego zadania w dziedzinie powrotów podejmują działania w odpowiedzi na informacje uzyskane z VIS jedynie na polecenie i - co do zasady - w obecności funkcjonariuszy straży granicznej lub personelu realizującego zadania w dziedzinie powrotów z przyjmującego państwa członkowskiego, w którym działają. Przyjmujące państwo członkowskie może upoważnić członków zespołów Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej do działania w jego imieniu.

4. W przypadku wątpliwości lub jeżeli weryfikacja tożsamości posiadacza wizy, posiadacza wizy długoterminowej lub posiadacza dokumentu pobytowego nie przyniesie rezultatu, członek zespołu Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej kieruje tę osobę do funkcjonariusza straży granicznej przyjmującego państwa członkowskiego.

5. Przeglądanie danych VIS przez członków zespołów odbywa się następujący sposób:

6. W przypadku gdy w wyniku dostępu i wyszukiwania, o których mowa w ust. 5, stwierdzone zostanie istnienie danych zarejestrowanych w VIS, powiadamia się o tym przyjmujące państwo członkowskie.

7. Każdy rejestr operacji przetwarzania danych w VIS przez członka zespołów Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej lub zespołów składających się z personelu realizującego zadania w dziedzinie powrotów jest prowadzony przez eu-LISA zgodnie z art. 34.

8. Każdy przypadek uzyskania dostępu i przeprowadzenia wyszukiwania przez zespoły Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej jest rejestrowany zgodnie z art. 34, a ponadto rejestracji podlega każdy przypadek wykorzystania przez zespoły Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej danych, do których uzyskały dostęp.

9. Do celów art. 45e i niniejszego artykułu żadnych części VIS nie podłącza się do systemów komputerowych służących do gromadzenia i przetwarzania danych wykorzystywanych przez Europejską Agencję Straży Granicznej i Przybrzeżnej lub w jej siedzibie, a danych zawartych w VIS, udostępnianych Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej, nie przesyła się do takich systemów. Nie można pobierać żadnych części VIS. Rejestrowania przypadków dostępu i wyszukiwania nie należy traktować jako pobierania lub kopiowania danych VIS.

10. Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej przyjmuje i stosuje środki mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa danych przewidziane w art. 32.

1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 9, art. 9h ust. 2, art. 9j ust. 2 i art. 22b ust. 18, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 2 sierpnia 2021 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 9, art. 9h ust. 2, art. 9j ust. 2 i art. 22b ust. 18, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w późniejszym terminie określonym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych.

4. Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa.

5. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 9, art. 9h ust. 2, art. 9j ust. 2 lub art. 22b ust. 18 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.”;

1. Komisję wspomaga komitet ustanowiony na mocy art. 68 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2017/2226. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (*).

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

1. eu-LISA zapewnia wprowadzenie procedur pozwalających na monitorowanie funkcjonowania VIS pod względem realizacji celów związanych z wynikami, opłacalnością, bezpieczeństwem i jakością usług.

2. Na potrzeby konserwacji technicznej eu-LISA ma dostęp do niezbędnych informacji związanych z operacjami przetwarzania danych przeprowadzonymi w VIS.

3. Co dwa lata eu-LISA przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji sprawozdanie dotyczące technicznego funkcjonowania VIS, w tym jego bezpieczeństwa i kosztów. Sprawozdanie zawiera również ocenę wykorzystywania wizerunków twarzy do identyfikowania osób - po tym, jak technologia ta zostanie wprowadzona do użytku - w tym ocenę wszelkich napotkanych trudności.

4. Z poszanowaniem przepisów prawa krajowego dotyczących publikacji informacji szczególnie chronionych, każde państwo członkowskie i Europol przygotowują sprawozdania roczne na temat skuteczności dostępu do danych VIS do celów ochrony porządku publicznego, zawierające informacje i dane statystyczne na temat:

Roczne sprawozdania państw członkowskich i Europolu są przekazywane Komisji do dnia 30 czerwca następnego roku.

W celu ułatwienia gromadzenia tych danych zgodnie z rozdziałem IIIb, państwom członkowskim udostępnia się rozwiązanie techniczne służące generowania statystyk, o których mowa w niniejszym ustępie. Komisja przyjmuje w drodze aktów wykonawczych specyfikacje tego rozwiązania technicznego. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 49 ust. 2.

5. Po upływie trzech lat od daty uruchomienia VIS zgodnie z art. 11 rozporządzenia (UE) 2021/1134, a następnie co cztery lata, Komisja opracowuje całościową ocenę VIS. Całościowa ocena obejmuje analizę osiągniętych wyników w porównaniu z założonymi celami i poniesionymi kosztami oraz ocenę dalszej zasadności pierwotnych przesłanek stworzenia VIS i jego wpływu na prawa podstawowe, stosowania niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do VIS, bezpieczeństwa VIS, korzystania z przepisów, o których mowa w art. 31, oraz wszelkich konsekwencji dla przyszłych operacji. Obejmuje ona również szczegółową analizę danych przedstawionych w sprawozdaniach rocznych przewidzianych w ust. 4 niniejszego artykułu w celu ocenienia skuteczności dostępu do danych VIS do celów ochrony porządku publicznego, jak również ocenę tego, czy dokonywanie zapytań przez VIS w ECRIS-TCN przyczyniło się do lepszej realizacji celu polegającego na ocenie, czy osoba ubiegająca się o wizę może stanowić zagrożenie dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego. Komisja przekazuje tę całościową ocenę Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6. Państwa członkowskie przekazują eu-LISA i Komisji informacje niezbędne do sporządzania sprawozdań, o których mowa w ust. 3, 4 i 5.

7. eu-LISA przekazuje Komisji informacje niezbędne do opracowania całościowej oceny, o której mowa w ust. 5.