Akty ujednolicone - rok 2013 poz. 52

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/56/WE z dnia 13 czerwca 2002  r. w sprawie obrotu sadzeniakami ziemniaków (¹), w szczególności jej art. 24,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Od czasu przyjęcia dyrektywy 2002/56/WE opracowano nowe metody hodowli ziemniaka, a narzędzia diagnostyczne do identyfikacji organizmów szkodliwych i praktyki rolne mające na celu zwalczanie rozprzestrzeniania się organizmów szkodliwych uległy poprawie.

(2)  Te zmiany techniczne pozwalają na produkcję sadzeniaków spełniających bardziej rygorystyczne wymogi niż te, które określono w załącznikach I i II do dyrektywy 2002/56/WE. Jednocześnie uzyskano dostęp do wiedzy na temat nowych czynników chorobotwórczych, a wiedza na temat istniejących chorób zmieniła się i wskazuje, że niektóre choroby wymagają bardziej rygorystycznych środków.

(3) W tym kontekście i w świetle postępu technicznego i naukowego dostosowano normę Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ) dotyczącą wprowadzania do obrotu i kontroli jakości handlowej sadzeniaków (²).

(4) Biorąc pod uwagę te zmiany, należy uaktualnić pewne minimalne warunki i tolerancje określone w załącznikach I i II do dyrektywy 2002/56/WE oraz dodać do załącznika II ograniczenia dotyczące brunatnej zgnilizny, parchu zwykłego i sadzeniaków, które stały się nadmiernie odwodnione i pomarszczone.

(5) Od czasu przyjęcia dyrektywy 2002/56/WE opracowano wiedzę naukową dotyczącą związku między liczbą pokoleń a poziomem obecności szkodników sadzeniaków. Ograniczenie liczby pokoleń jest niezbędne w celu zmniejszenia ryzyka fitosanitarnego stwarzanego przez szkodniki w formie utajonej. Jest ono niezbędne, aby ograniczyć to ryzyko, a nie są dostępne żadne inne mniej rygorystyczne środki, które mogłyby je zastąpić. Maksymalnie siedem pokoleń dla wstępnych elitarnych sadzeniaków i sadzeniaków elitarnych zapewnia równowagę między potrzebą mnożenia wystarczającej ilości sadzeniaków do produkcji sadzeniaków kwalifikowanych oraz ochroną ich stanu zdrowotnego.

(6) Wymogi dotyczące szkodliwego organizmu Synchytrium endobioticum (Schilb.) Perc. powinny zostać usunięte z załącznika I, ponieważ jego obecność na sadzeniakach reguluje dyrektywa Rady 69/464/EWG (³). Wymogi dotyczące szkodliwego organizmu Corynebacterium sepedonicum (Spieck. et Kotth.) Skapt. i Burkh., którego nazwa została zastąpiona przez Clavibacter michiganensis subsp. sepedonicus (Spieck. et Kotth.) Davis et al., powinny zostać usunięte z załączników I i II, ponieważ jego obecność na sadzeniakach reguluje dyrektywa Rady 93/85/EWG (⁴). Wymogi dotyczące szkodliwego organizmu Heterodera rostochiensis Woll., którego nazwa została zastąpiona przez Globodera rostochiensis (Wollenweber) Behrens, powinny zostać usunięte z załącznika II, ponieważ jego obecność na sadzeniakach reguluje dyrektywa Rady 2007/33/WE (⁵). Wymogi dotyczące szkodliwego organizmu Pseudomonas solanacearum (Smith) Smith, którego nazwa została zastąpiona przez Ralstonia solanacearum (Smith) Yabuuchi et al., powinny zostać usunięte z załącznika II, ponieważ jego obecność na sadzeniakach reguluje dyrektywa Rady 98/57/WE (⁶).

(7) Należy zatem odpowiednio zmienić załączniki I i II do dyrektywy 2002/56/WE.

(8) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Nasion i Materiału Rozmnożeniowego dla Rolnictwa, Ogrodnictwa i Leśnictwa,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Zmiany w dyrektywie 2002/56/WE

W załącznikach I i II do dyrektywy 2002/56/WE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

Transpozycja

Państwa członkowskie przyjmują i publikują, najpóźniej do dnia 31 grudnia 2015 r., przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.

Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia 1 stycznia 2016 r.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

Artykuł 3

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Adresaci

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 grudnia 2013 r.

(¹)  Dz.U. L 193 z 20.7.2002, s. 60.

(²)  Norma EKG ONZ S-1 dotycząca wprowadzania do obrotu i kontroli jakości handlowej sadzeniaków, wydanie z 2011 r., Nowy Jork.

(³)  Dyrektywa Rady 69/464/EWG z dnia 8 grudnia 1969  r. w sprawie zwalczania raka ziemniaczanego (Dz.U. L 323 z 24.12.1969, s. 1).

(⁴)  Dyrektywa Rady 93/85/EWG z dnia 4 października 1993 r. w sprawie zwalczania bakteriozy pierścieniowej ziemniaka (Dz.U. L 259 z 18.10.1993, s. 1).

(⁵)  Dyrektywa Rady 2007/33/WE z dnia 11 czerwca 2007 r. w sprawie zwalczania mątwików tworzących cysty na ziemniaku i uchylająca dyrektywę 69/465/EWG (Dz.U. L 156 z 16.6.2007, s. 12).

(⁶)  Dyrektywa Rady 98/57/WE z dnia 20 lipca 1998  r. w sprawie kontroli organizmu Ralstonia solanacearum (Smith), Yabuuchi i wsp. (Dz.U. L 235 z 21.8.1998, s. 1).

ZAŁĄCZNIK

W załącznikach I i II do dyrektywy 2002/56/WE wprowadza się następujące zmiany:

1) w załączniku I wprowadza się następujące zmiany:

a)  pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1. Sadzeniaki elitarne spełniają następujące warunki minimalne:

a) w trakcie urzędowej kontroli uprawianych roślin stwierdzona liczba roślin porażonych czarną nóżką nie może przekroczyć 1,0 %;

b) liczba uprawianych roślin niezgodnych z odmianą i liczba roślin należących do innej odmiany nie mogą przekroczyć łącznie 0,1 %, a w bezpośrednim potomstwie nie mogą przekroczyć łącznie 0,25 %;

c) w bezpośrednim potomstwie liczba roślin wykazujących oznaki infekcji wirusowej nie może przekroczyć 4,0 %;

d) w trakcie urzędowej kontroli uprawianych roślin stwierdzona liczba roślin wykazujących oznaki mozaiki i liczba roślin wykazujących oznaki spowodowane przez wirusa liściozwoju nie mogą przekroczyć łącznie 0,8 %.

2. Kwalifikowane sadzeniaki spełniają następujące warunki minimalne:

a) w trakcie urzędowej kontroli uprawianych roślin stwierdzona liczba roślin porażonych czarną nóżką nie może przekraczać 4,0 %;

b) liczba roślin niezgodnych z odmianą i liczba roślin należących do innej odmiany nie mogą przekroczyć łącznie 0,5 %, oraz w bezpośrednim potomstwie nie mogą przekroczyć łącznie 0,5 %;

c) w bezpośrednim potomstwie liczba roślin wykazujących oznaki infekcji wirusowej nie może przekroczyć 10,0 %;

d) w trakcie urzędowej kontroli uprawianych roślin stwierdzona liczba roślin wykazujących oznaki mozaiki i liczba roślin wykazujących oznaki spowodowane przez wirusa liściozwoju nie mogą przekroczyć łącznie 6,0 %.”;

b)  skreśla się pkt 3;

c) pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Zakres tolerancji dopuszczony w pkt 1 lit. c) i d) oraz w pkt 2 lit. c) i d) ma zastosowanie jedynie w przypadku, gdy choroby wirusowe są wywołane wirusami często występującymi w Europie.”;

d) skreśla się pkt 5 i 6;

e) dodaje się punkt w brzmieniu:

„ 7. Maksymalna liczba pokoleń sadzeniaków elitarnych wynosi cztery, a łączna liczba pokoleń wstępnych sadzeniaków elitarnych w polu i sadzeniaków elitarnych wynosi siedem.

Maksymalna liczba pokoleń kwalifikowanych sadzeniaków wynosi dwa.

Jeżeli pokolenie nie jest podane na etykiecie urzędowej, sadzeniaki powinny być uważane za należące do maksymalnego pokolenia, które jest dopuszczone w obrębie danej kategorii.”;

2) załącznik II otrzymuje brzmienie:

„ ZAŁĄCZNIK II

MINIMALNE WARUNKI JAKOŚCIOWE DLA PARTII SADZENIAKÓW

Zakres tolerancji dla następujących zanieczyszczeń, wad i chorób dozwolonych w odniesieniu do sadzeniaków:

1) obecność ziemi i substancji obcych: 1,0 % wagowo dla sadzeniaków elitarnych i 2,0 % wagowo dla kwalifikowanych sadzeniaków;

2) sucha lub mokra zgnilizna, z wyjątkiem zgnilizny wywołanej przez Synchytrium endobioticum, Clavibacter michiganensis subsp. sepedonicus lub Ralstonia solanacearum: 0,5  % wagowo, z czego mokra zgnilizna 0,2 % wagowo;

3) wady zewnętrzne, np. bulwy uszkodzone lub o wadliwym kształcie: 3,0  % wagowo;

4) parch zwykły na bulwach występujący na ponad jednej trzeciej ich powierzchni: 5,0 % wagowo;

5) brunatna zgnilizna na bulwach występująca na ponad 10,0 % ich powierzchni: 5,0 % wagowo;

6) parch prószysty na bulwach występujący na ponad 10,0 % ich powierzchni: 3,0 % wagowo;

7) pomarszczone bulwy z powodu nadmiernego odwodnienia lub odwodnienia spowodowanego przez parch srebrzysty: 1,0 % wagowo.

Łączna tolerancja dla pozycji 2–7: 6,0 % wagowo dla sadzeniaków elitarnych i 8,0  % wagowo dla kwalifikowanych sadzeniaków.”.