Akty ujednolicone - rok 2013 poz. 5

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 192 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (¹),

po konsultacji z Komitetem Regionów,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą prawodawczą (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)  Dyrektywa 2006/66/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (³) zakazuje wprowadzania do obrotu baterii i akumulatorów przenośnych – w tym wmontowanych w urządzeniach – które zawierają więcej niż 0,002  % wagowo kadmu. Baterie i akumulatory przenośne przeznaczone do użytku w elektronarzędziach bezprzewodowych są jednak wyłączone z tego zakazu.

(2) Komisja dokonała przeglądu tego wyłączenia zgodnie z art. 4 ust. 4 dyrektywy 2006/66/WE.

(3) W wyniku tego przeglądu stwierdzono, że aby stopniowo zmniejszyć ilość kadmu uwalnianego do środowiska, zakaz stosowania kadmu powinien zostać rozszerzony na baterie i akumulatory przenośne przeznaczone do użytku w elektronarzędziach bezprzewodowych, ponieważ na rynku są już dostępne odpowiednie do takich zastosowań zamienniki niezawierające kadmu, a mianowicie baterie wodorkowo-niklowe i litowo-jonowe.

(4) Obecne wyłączenie dotyczące baterii i akumulatorów przenośnych przeznaczonych do użytku w elektronarzędziach bezprzewodowych powinno nadal obowiązywać do dnia 31 grudnia 2016 r. w celu umożliwienia branży recyklingowej i konsumentom na przestrzeni całego łańcucha wartości dalszego dostosowania odpowiednich technologii zastępczych w jednolity sposób we wszystkich regionach Unii.

(5) Dyrektywa 2006/66/WE zakazuje wprowadzania do obrotu wszystkich baterii lub akumulatorów o zawartości rtęci wyższej niż 0,0005 % wagowo, bez względu na to, czy są one wmontowane w urządzeniach. Zakazu tego nie stosuje się jednak do ogniw guzikowych o zawartości rtęci nie wyższej niż 2 % wagowo. Unijny rynek ogniw guzikowych przesuwa się już w kierunku ogniw niezawierających rtęci. Należy zatem zakazać wprowadzania do obrotu ogniw guzikowych o zawartości rtęci wyższej niż 0,0005 % wagowo.

(6)  W wyniku wejścia w życie traktatu lizbońskiego uprawnienia przyznane Komisji na mocy dyrektywy 2006/66/WE należy dostosować do art. 290 i 291 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE).

(7) W celu uzupełnienia lub zmiany dyrektywy 2006/66/WE należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art.  290 TFUE w odniesieniu do kryteriów oceny równoważnych warunków dotyczących przetwarzania i recyklingu poza Unią, umieszczania informacji o pojemności na bateriach i akumulatorach przenośnych i samochodowych oraz zwolnień z wymogów w zakresie etykietowania. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

(8) W odpowiednich przypadkach wymogi i format dotyczące rejestracji producentów powinny być spójne z przepisami dotyczącymi rejestracji i formatem określonymi w art. 16 ust. 3 i części A załącznika X do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/19/UE  (⁴).

(9)  W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonania dyrektywy 2006/66/WE należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do przepisów przejściowych dotyczących minimalnych poziomów zbierania, wspólnej metodyki obliczania rocznej sprzedaży przenośnych baterii i akumulatorów użytkownikom końcowym, szczegółowych zasad obliczania poziomów wydajności recyklingu oraz kwestionariusza lub modelu krajowych sprawozdań z wykonania dyrektywy. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (⁵).

(10) Dyrektywa 2006/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (⁶) została uchylona w drodze dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE (⁷) ze skutkiem od dnia 12 grudnia 2010 r.

(11) Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2006/66/WE,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W dyrektywie 2006/66/WE wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 4 wprowadza się następujące zmiany:

a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Zakazu ustanowionego w ust.  1 lit. a) nie stosuje się do ogniw guzikowych o zawartości rtęci nie wyższej niż 2 % wagowo do dnia 1 października 2015 r.”;

b) ust. 3 lit. c) otrzymuje brzmienie:

„c) elektronarzędziach bezprzewodowych; wyłączenie w odniesieniu do elektronarzędzi bezprzewodowych stosuje się do dnia 31 grudnia 2016 r.”;

c) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. W przypadku ogniw guzikowych do aparatów słuchowych Komisja nadal dokonuje przeglądu wyłączenia, o którym mowa w ust. 2, i przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat dostępności ogniw guzikowych do aparatów słuchowych spełniających wymogi ust. 1 lit. a) nie później niż dnia 1 października 2014  r. W uzasadnionych przypadkach z uwagi na niedostępność ogniw guzikowych do aparatów słuchowych spełniających wymogi ust. 1 lit. a) Komisja dołącza do swojego sprawozdania stosowny wniosek mający na celu wyłączenie ogniw guzikowych do aparatów słuchowych z zakazu, o którym mowa w ust.  2.”;

2) art. 6 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Baterie i akumulatory niespełniające wymogów niniejszej dyrektywy, ale zgodnie z prawem wprowadzone do obrotu przed datą rozpoczęcia stosowania odpowiednich zakazów z art. 4, mogą w dalszym ciągu być oferowane na rynku do wyczerpania zapasów.”;

3) art.  10 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Komisja może ustanowić w drodze aktów wykonawczych przepisy przejściowe w celu usunięcia trudności, na które napotykają państwa członkowskie przy spełnianiu wymogów ust. 2, w wyniku szczególnych warunków krajowych. Takie akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 24 ust. 2.

W celu zapewnienia jednolitego stosowania niniejszego artykułu Komisja ustanawia w drodze aktów wykonawczych wspólną metodykę obliczania rocznej sprzedaży przenośnych baterii i akumulatorów użytkownikom końcowym do dnia 26 września 2007 r. Takie akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art.  24 ust. 2.”;

4) art. 11 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 11

Usuwanie zużytych baterii i akumulatorów

Państwa członkowskie zapewniają, aby producenci projektowali urządzenia w taki sposób, aby zużyte baterie i akumulatory mogły zostać łatwo usunięte. Jeżeli zużyte baterie i akumulatory nie mogą zostać łatwo usunięte przez użytkownika końcowego, państwa członkowskie zapewniają, aby producenci projektowali urządzenia w taki sposób, aby zużyte baterie i akumulatory mogły być łatwo usunięte przez wykwalifikowane podmioty profesjonalne niezależne od producenta. Do urządzeń, w których wmontowano baterie i akumulatory, należy dołączyć instrukcję wskazującą bezpieczny sposób ich usunięcia przez użytkownika końcowego albo niezależny wykwalifikowany podmiot profesjonalny. W stosownych przypadkach instrukcje informują także użytkownika końcowego o rodzaju baterii lub akumulatora wmontowanych w urządzeniu.

Przepisów określonych w akapicie pierwszym nie stosuje się w sytuacji, gdy ze względu na bezpieczeństwo, wydajność, względy medyczne lub względy integralności danych niezbędna jest ciągłość zasilania i wymagane jest stałe połączenie pomiędzy urządzeniem a baterią lub akumulatorem.”;

5) art. 12 ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Komisja przyjmuje w drodze aktów wykonawczych szczegółowe przepisy dotyczące obliczania poziomów wydajności recyklingu do dnia 26 marca 2010 r. Takie akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 24 ust.  2.”;

6) w art. 12 uchyla się ust. 7;

7)  art. 15 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„ 3. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 23a w celu ustanowienia szczegółowych przepisów jako uzupełnienia przepisów określonych w ust. 2 niniejszego artykułu, a w szczególności kryteriów oceny równoważnych warunków, o których mowa w tym ustępie.” ;

8) art. 17 otrzymuje brzmienie:

„ Artykuł 17

Rejestracja

Państwa członkowskie zapewniają, aby każdy producent był zarejestrowany. Do rejestracji stosuje się te same wymogi proceduralne w każdym państwie członkowskim zgodnie z załącznikiem IV.”;

9) art. 18 ust.  2 otrzymuje brzmienie:

„2. Państwa członkowskie podają do wiadomości publicznej projekty środków dotyczących zwolnień, o których mowa w ust. 1, i powody ich zaproponowania oraz powiadamiają o nich Komisję i pozostałe państwa członkowskie.”;

10)  w art. 21 wprowadza się następujące zmiany:

a)  ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Państwa członkowskie do dnia 26 września 2009 r. zapewniają, aby pojemność wszystkich baterii i akumulatorów przenośnych i samochodowych była na nich oznaczona w sposób widoczny, czytelny i nieusuwalny. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 23a ustanawiających szczegółowe przepisy jako uzupełnienie niniejszego wymogu, w tym zharmonizowane metody określania pojemności i odpowiedniego stosowania do dnia 26 marca 2009  r.”;

b) ust. 7 otrzymuje brzmienie:

„7. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 23a w celu udzielania zwolnień od wymogów etykietowania przewidzianych w niniejszym artykule. W ramach przygotowywania tych aktów delegowanych Komisja zasięga opinii odpowiednich zainteresowanych stron, w szczególności producentów, podmiotów prowadzących działalność w zakresie zbierania, recyklingu, przetwarzania, organizacji działających w zakresie ochrony środowiska, organizacji konsumenckich i organizacji pracowników.” ;

11) w art. 22 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Sprawozdania sporządza się na podstawie kwestionariusza lub modelu. Komisja w drodze aktów wykonawczych ustanawia kwestionariusz lub model dla tych sprawozdań. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 24 ust. 2. Kwestionariusz lub model przesyłany jest państwom członkowskim sześć miesięcy przed rozpoczęciem pierwszego okresu, który ma być objęty sprawozdaniem.”;

12)  dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 23a

Wykonanie przekazanych uprawnień

1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 15 ust. 3 oraz art.  21 ust. 2 i 7, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 30 grudnia 2013 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem tego pięcioletniego okresu. Przekazanie uprawnień jest automatycznie przedłużane na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 15 ust. 3 oraz art.  21 ust. 2 i 7, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

5. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 15 ust. 3 oraz art. 21 ust.  2 i 7 wchodzi w życie tylko, jeśli Parlament Europejski albo Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub jeśli przed upływem tego terminu zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.”;

13) art. 24 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 24

Procedura komitetowa

1. Komisję wspomaga komitet ustanowiony na mocy art.  39 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE (*). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (**).

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Jeżeli komitet nie wyda żadnej opinii, Komisja nie przyjmuje projektu aktu wykonawczego i stosuje się art.  5 ust. 4 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

_________

(*) Dyrektywa Parlamentu i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów i uchylająca niektóre dyrektywy (Dz.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3).

(**) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).”;

14)  dodaje się załącznik w brzmieniu:

„ZAŁĄCZNIK IV

Wymogi proceduralne dotyczące rejestracji

1. Wymogi dotyczące rejestracji

Rejestracji producentów baterii i akumulatorów dokonują organy krajowe lub krajowe organizacje producentów upoważnione przez państwa członkowskie (zwane dalej »organami rejestrującymi«), w formie papierowej albo elektronicznie.

Procedura rejestracji może stanowić część innej procedury rejestracyjnej producenta.

Producenci baterii i akumulatorów są zobowiązani zarejestrować się tylko raz w tym państwie członkowskim, w którym wprowadzają do obrotu baterie i akumulatory po raz pierwszy w ramach działalności profesjonalnej i otrzymują wówczas numer rejestracyjny.

2. Informacje dostarczane przez producentów

Producenci baterii i akumulatorów przedstawiają organom rejestracyjnym następujące informacje:

(i) nazwa producenta oraz marki (jeżeli istnieją), pod którymi działa on w danym państwie członkowskim;

(ii) adres(-y) producenta: kod pocztowy i miejscowość, nazwa ulicy i numer domu, kraj, adres URL, numer telefonu oraz nazwisko osoby kontaktowej, numer faksu i adres poczty elektronicznej, jeżeli dane te są dostępne;

(iii) wskazanie rodzaju baterii i akumulatorów wprowadzanych do obrotu przez producenta: baterie i akumulatory przenośne, baterie i akumulatory przemysłowe czy baterie i akumulatory samochodowe;

(iv) informacje dotyczące tego, jak producent wypełnia swoje obowiązki: indywidualnie czy zbiorowo;

(v) data złożenia wniosku o rejestrację;

(vi) krajowy numer identyfikacyjny producenta, w tym europejski numer identyfikacyjny podatnika lub krajowy numer identyfikacyjny podatnika (fakultatywnie);

(vii) oświadczenie stwierdzające, że przedstawione informacje są prawdziwe.

Do celów rejestracji, o której mowa w pkt 1 akapit drugi, producenci baterii i akumulatorów nie są zobowiązani dostarczać informacji innych niż wymienione w pkt  2 ppkt (i)–(vii).

3. Opłaty rejestracyjne

Organy rejestracyjne mogą stosować opłaty rejestracyjne, pod warunkiem że są one obliczane w oparciu o koszty i są proporcjonalne.

Stosując opłaty rejestracyjne, organy rejestracyjne informują właściwe organy krajowe o metodzie obliczania kosztów w odniesieniu do opłat.

4. Zmiana danych podanych przy rejestracji

Państwa członkowskie gwarantują, że w przypadku zmiany danych podanych przez producentów przy rejestracji zgodnie z pkt 2 ppkt (i)– (vii) producenci informują właściwe organy rejestracyjne w danym państwie członkowskim w terminie jednego miesiąca od dokonania zmiany.

5. Wyrejestrowanie

Jeżeli producenci przestają być producentami w państwie członkowskim, dokonują oni wyrejestrowania poprzez poinformowanie właściwych organów rejestracyjnych w danym państwie członkowskim.”

Artykuł 2

Uchylenie decyzji Komisji 2009/603/WE

Decyzja Komisji 2009/603/WE (⁸) traci moc ze skutkiem od dnia 1 lipca 2015 r.

Artykuł 3

Transpozycja

1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania art. 1 niniejszej dyrektywy do dnia 1 lipca 2015 r. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.

2. Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

3. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 4

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 5

Adresaci

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu dnia 20 listopada 2013 r.

(¹)  Dz.U. C 229 z 31.7.2012, s. 140.

(²)  Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 10 października 2013 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Rady z dnia 15 listopada 2013 r.

(³)  Dyrektywa 2006/66/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. w sprawie baterii i akumulatorów oraz zużytych baterii i akumulatorów oraz uchylająca dyrektywę 91/157/EWG (Dz.U. L 266 z 26.9.2006, s. 1).

(⁴)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/19/UE z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego (WEEE) (Dz.U. L 197 z 24.7.2012, s. 38).

(⁵)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

(⁶)  Dyrektywa 2006/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 kwietnia 2006 r. w sprawie odpadów (Dz.U. L 114 z 27.4.2006, s. 9).

(⁷)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylająca niektóre dyrektywy (Dz.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3).

(⁸)   Decyzja Komisji 2009/603/WE z dnia 5 sierpnia 2009 r. ustanawiająca wymogi dotyczące rejestracji producentów baterii i akumulatorów zgodnie z dyrektywą 2006/66/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 206 z 8.8.2009, s. 13).