Akty ujednolicone - rok 2013 poz. 3

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku) (¹), w szczególności jego art. 144 ust. 1 w związku z art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)  Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2092/2004 z dnia 8 grudnia 2004 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania kontyngentu taryfowego na przywóz suszonego mięsa wołowego bez kości pochodzącego ze Szwajcarii (²) zostało kilkakrotnie znacząco zmienione (³). Dla zachowania przejrzystości i zrozumiałości należy je ujednolicić.

(2) Umowa między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską dotycząca handlu produktami rolnymi (⁴) („umowa”), która została zatwierdzona w imieniu Wspólnoty decyzją Rady i Komisji 2002/309/WE, Euratom (⁵), ustanawia bezcłowy przywóz suszonego mięsa wołowego bez kości, objętego kodem CN ex 0210 20 90 w wysokości 1 200 ton na rok.

(3) Należy zatem ustanowić szczegółowe zasady dotyczące w ujęciu rocznym właściwego wolnocłowego przywozowego kontyngentu taryfowego.

(4)  Aby kwalifikować się do skorzystania z wymienionego kontyngentu taryfowego, przedmiotowe produkty powinny pochodzić ze Szwajcarii, zgodnie z zasadami, o których mowa w art. 4 umowy. Należy dokładnie zdefiniować produkty kwalifikujące się. Dla przywozu w ramach tego kontyngentu powinno zostać do celów kontroli przedłożone świadectwo autentyczności poświadczające, że mięso dokładnie odpowiada definicji kwalifikowania się. Konieczne jest zatem opracowanie wzoru takiego świadectwa i ustanowienie szczegółowych przepisów dotyczących jego stosowania.

(5) Instrumentami tymi powinno się zarządzać z wykorzystaniem pozwoleń na przywóz. W tym celu konieczne jest ustanowienie zasad składania wniosków oraz zasad dotyczących informacji podawanych we wnioskach i w pozwoleniach, tam gdzie to niezbędne, w drodze odstępstwa od rozporządzenia Komisji (WE) nr 376/2008 z dnia 23 kwietnia 2008  r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (⁶) oraz od rozporządzenia Komisji (WE) nr 382/2008 z dnia 21 kwietnia 2008 r. w sprawie zasad stosowania pozwoleń na przywóz i na wywóz w sektorze wołowiny i cielęciny (⁷).

(6) W celu zapewnienia odpowiedniego zarządzania przywozem przedmiotowych produktów należy ustanowić przepisy uzależniające wydawanie pozwoleń na przywóz w szczególności od sprawdzenia wpisów w świadectwach autentyczności.

(7) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Otwiera się unijny wolnocłowy kontyngent taryfowy na przywóz suszonego mięsa z bydła bez kości objętego kodem CN ex 0210 20 90, pochodzącego ze Szwajcarii, w wysokości 1 200 ton na rok, co roku na okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia (zwany dalej „kontyngentem”).

Numer porządkowy kontyngentu to 09.4202.

2. Reguły pochodzenia stosowane do produktów, o których mowa w ust. 1, są te same co w art. 4 Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską dotyczącej handlu produktami rolnymi.

3. Do celów niniejszego rozporządzenia „suszone mięso bez kości” oznacza kawałki zadniej części bydła w wieku przynajmniej 18 miesięcy, bez widocznego tłuszczu śródmięśniowego (od 3 % do 7  %) oraz o pH zawartym pomiędzy 5,4 a 6,0, solone, przyprawione, sprasowane, suszone jedynie świeżym powietrzem i rozwijające szlachetną pleśń (rozkwit mikroskopijnych grzybów). Waga produktu końcowego wynosi między 41  % a 53 % surowca przed soleniem.

Artykuł 2

1.  Do przywozu ilości określonych w art. 1 ust. 1 wymagane jest przedłożenie pozwolenia na przywóz w chwili wprowadzenia do swobodnego obrotu.

2. Oryginał świadectwa autentyczności sporządzony zgodnie z art. 3 oraz jego kopia są przedkładane właściwemu organowi razem z wnioskiem o pierwsze pozwolenie na przywóz związane z tym świadectwem autentyczności.

3. Świadectwo autentyczności może być wykorzystane do wydania więcej niż jednego pozwolenia na przywóz dla ilości nieprzekraczających ilości podanych w świadectwie. Jeśli wydane zostanie więcej niż jedno pozwolenie w odniesieniu do świadectwa, wówczas właściwy organ zatwierdza świadectwo autentyczności, wykazując przydzieloną ilość.

4. Właściwy organ może wydać pozwolenie na przywóz jedynie po upewnieniu się, że wszystkie dane zawarte w świadectwie autentyczności odpowiadają danym przekazywanym w tej sprawie przez Komisję każdego tygodnia. Pozwolenia są wydawane niezwłocznie po tym fakcie.

Właściwy organ może jednak w wyjątkowych przypadkach oraz na należycie uzasadniony wniosek wydać pozwolenie na przywóz na podstawie stosownego świadectwa autentyczności zanim otrzymają dane od Komisji. W takich przypadkach zabezpieczenie pozwolenia na przywóz jest równe kwocie odpowiadającej pełnej stawce cła w ramach Wspólnej taryfy celnej. Po otrzymaniu danych odnoszących się do świadectwa państwa członkowskie zastępują to zabezpieczenie zabezpieczeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 3 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 382/2008.

5. Pole 20 we wniosku o pozwolenie i w samym pozwoleniu zawiera jeden z wpisów określonych w załączniku I.

Artykuł 3

1. Świadectwa autentyczności, o których mowa w art. 2, wystawia się według wzoru z załącznika II, drukuje i wypełnia w jednym z języków urzędowych Unii w oryginale i dwóch kopiach. Świadectwo może być również wydrukowane i wypełnione w języku urzędowym lub w jednym z języków urzędowych kraju wywozu.

Właściwe organy państwa członkowskiego, w którym składany jest wniosek o pozwolenie na przywóz, mogą wymagać tłumaczenia świadectwa.

2. Świadectwo ma format 210 × 297 mm. Waga użytego papieru wynosi nie mniej niż 40 g/m². Oryginał jest biały, pierwsza kopia – różowa, a druga – żółta.

3. Zarówno oryginał świadectwa, jak i jego kopie mogą być wypełnione maszynowo lub odręcznie. W tym ostatnim przypadku muszą one być wypełnione czarnym tuszem i dużymi literami.

4. Każde świadectwo ma indywidualny numer seryjny, po którym następuje nazwa kraju wystawiającego świadectwo.

Kopie noszą ten sam numer seryjny i tę samą nazwę co oryginał.

5. Definicja suszonego mięsa bez kości określona w art. 1 ust. 3 jest wyraźnie podana w świadectwie.

6. Świadectwa są ważne, wyłącznie jeżeli są należycie zatwierdzone przez organ wystawiający wymieniony w załączniku III.

Świadectwa uważa się za należycie zatwierdzone, gdy zawierają datę i miejsce wystawienia i gdy posiadają pieczęć organu wystawiającego oraz podpis osoby lub osób upoważnionych do składania takiego podpisu.

Artykuł 4

1. Organy wystawiające, których wykaz znajduje się w załączniku III:

a) są uznane za takie przez Szwajcarię;

b) zobowiązują się do kontrolowania wpisów w świadectwach autentyczności;

c) zobowiązują się do przesyłania do Komisji co najmniej raz w tygodniu każdej informacji umożliwiającej kontrolowanie wpisów w świadectwach autentyczności, w szczególności tych, które dotyczą numeru świadectwa, eksportera, odbiorcy, kraju przeznaczenia, produktu, wagi netto, dnia podpisania.

2. Wykaz zawarty w załączniku III może być zmieniony przez Komisję, gdy wymóg, o którym mowa w ust.  1 lit. a), nie jest już spełniany lub gdy organ wystawiający nie dopełnił któregoś ze swoich obowiązków.

Artykuł 5

Świadectwa autentyczności i pozwolenia na przywóz są ważne przez trzy miesiące od daty ich wydania lub wystawienia.

Artykuł 6

O ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, stosuje się przepisy rozporządzenia (WE) nr 376/2008, rozporządzenia (WE) nr 382/2008 oraz rozdziału III rozporządzenia Komisji (WE) nr 1301/2006 (⁸).

Artykuł 7

Władze Szwajcarii przekazują Komisji wzory pieczęci stosowane przez szwajcarskie organy wystawiające oraz nazwiska i wzory podpisów osób upoważnionych do podpisywania świadectw autentyczności. Jakakolwiek późniejsza zmiana pieczęci lub nazwisk jest przekazywana do wiadomości Komisji tak szybko, jak to jest możliwe. Komisja przekazuje te informacje właściwym organom państw członkowskich.

Artykuł 8

1. W drodze odstępstwa od art. 11 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 państwa członkowskie powiadamiają Komisję:

a)  nie później niż dnia 28 lutego po zakończeniu każdego okresu obowiązywania przywozowego kontyngentu taryfowego o ilościach produktów, łącznie z powiadomieniami o braku wniosków, dla których wydano pozwolenia na przywóz w poprzednim okresie obowiązywania przywozowego kontyngentu taryfowego;

b)  nie później niż dnia 30 kwietnia po zakończeniu każdego okresu obowiązywania przywozowego kontyngentu taryfowego o ilościach produktów, łącznie z powiadomieniami o braku zwróconych pozwoleń, objętych niewykorzystanymi lub wykorzystanymi częściowo pozwoleniami na przywóz i odpowiadających różnicy między ilościami wpisanymi na odwrocie pozwoleń na przywóz a ilościami, na które wydano te pozwolenia.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji szczegółowe informacje na temat ilości produktów wprowadzonych do swobodnego obrotu zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1301/2006.

3.  Powiadomienia, o których mowa w ust. 1, są dokonywane zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 792/2009 (⁹) z zastosowaniem kategorii produktów określonych w załączniku V do rozporządzenia (WE) nr 382/2008.

Artykuł 9

Rozporządzenie (WE) nr 2092/2004 traci moc.

Odesłania do uchylonego rozporządzenia odczytuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia zgodnie z tabelą korelacji w załączniku V.

Artykuł 10

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 29 stycznia 2013 r.

(¹)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(²)  Dz.U. L 362 z 9.12.2004, s. 4.

(³)  Zob. załącznik IV.

(⁴)  Dz.U. L 114 z 30.4.2002, s. 132.

(⁵)  Dz.U. L 114 z 30.4.2002, s. 1.

(⁶)  Dz.U. L 114 z 26.4.2008, s. 3.

(⁷)   Dz.U. L 115 z 29.4.2008, s. 10.

(⁸)  Dz.U. L 238 z 1.9.2006, s. 13.

(⁹)  Dz.U. L 228 z 1.9.2009, s. 3.

ZAŁĄCZNIK I

Wpisy, o których mowa w art.  2 ust. 5

ZAŁĄCZNIK II

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK III

Wykaz organów w Szwajcarii upoważnionych do wystawiania świadectw autentyczności

– Office fédéral de l’ agriculture/Bundesamt für Landwirtschaft/Ufficio federale dell’ agricoltura.

ZAŁĄCZNIK IV

Uchylone rozporządzenie i wykaz jego kolejnych zmian

ZAŁĄCZNIK V

Tabela korelacji