Akty ujednolicone - rok 2010 nr 203 poz. 14

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1528/2007 z dnia 20 grudnia 2007 r. w sprawie stosowania uzgodnień dotyczących produktów pochodzących z niektórych państw wchodzących w skład grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP) przewidzianych w umowach ustanawiających lub prowadzących do ustanowienia umów o partnerstwie gospodarczym (¹), w szczególności jego art. 9 ust. 5,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 732/2008 z dnia 22 lipca 2008 r. wprowadzające ogólny system preferencji taryfowych na okres od dnia 1 stycznia 2009 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. oraz zmieniające rozporządzenia (WE) nr 552/97, (WE) nr 1933/2006 oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 1100/2006 i (WE) nr 964/2007 (²), w szczególności jego art. 11 ust. 7,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z art. 1 ust. 4 rozporządzenia Komisji (WE) nr 828/2009 z dnia 10 września 2009 r. ustanawiającego na lata gospodarcze 2009/2010–2014/2015 szczegółowe zasady przywozu i rafinacji produktów cukrowniczych objętych pozycją taryfową 1701 zgodnie z umowami preferencyjnymi (³), kraj wymieniony w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 1528/2007 lub w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 732/2008 kwalifikuje się do dodania do załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 828/2009. Jednakże zgodnie z art. 11 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 732/2008 o dodanie do załącznika mogą się ubiegać jedynie kraje najsłabiej rozwinięte wymienione w załączniku I do wymienionego rozporządzenia.

(2) Burkina Faso należy do krajów najsłabiej rozwiniętych wymienionych w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 732/2008 i zwróciła się z wnioskiem do Komisji o dodanie do załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 828/2009. Burkina Faso jest producentem cukru – jest więc także potencjalnym eksporterem do Unii Europejskiej.

(3) W art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 828/2009 przewidziano kary za poddanie rafinacji cukru, który nie jest przeznaczony do rafinacji. Kar tych jednakże nie należy stosować, jeżeli rafinacja nastąpiła z uzasadnionych i wyjątkowych przyczyn technicznych za zgodą państw członkowskich.

(4) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 828/2009.

(5) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 828/2009 wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 1 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Kraj wymieniony w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 1528/2007 lub wymieniony jako kraj najsłabiej rozwinięty w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 732/2008 zostaje – na swój wniosek – dodany do załącznika I do niniejszego rozporządzenia.”;

2) w art. 9 ust. 4 dodaje się akapit drugi w brzmieniu:

„Państwa członkowskie powiadamiają Komisję przed dniem 1 marca oraz w odniesieniu do poprzedniego roku gospodarczego o ilościach cukru, który został faktycznie przywieziony, w podziale na numer referencyjny i kraj pochodzenia, wyrażonych w kilogramach ekwiwalentu cukru białego.”;

3) w art. 11 ust. 2 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Producenci wnoszą opłatę przed dniem 1 czerwca następującym po danym roku gospodarczym, w wysokości 500 EUR za tonę w odniesieniu do ilości cukru, o których mowa w akapicie pierwszym lit. c), co do których nie są w stanie przedłożyć dowodu zgodnego z wymogami danego państwa członkowskiego na to, że cukier został poddany rafinacji z uzasadnionych i wyjątkowych przyczyn technicznych.”;

4) część I załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 828/2009 zastępuje się załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 4 sierpnia 2010 r.

(¹)  Dz.U. L 348 z 31.12.2007, s. 1.

(²)  Dz.U. L 211 z 6.8.2008, s. 1.

(³)  Dz.U. L 240 z 11.9.2009, s. 14.

ZAŁĄCZNIK

„Część I: Kraje najsłabiej rozwinięte