Akty ujednolicone - rok 2009 nr 310 poz. 34

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 94,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (¹),

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa Rady 90/434/EWG z dnia 23 lipca 1990 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku łączenia, podziałów, wydzieleń, wnoszenia aktywów i wymiany udziałów dotyczących spółek różnych państw członkowskich oraz przeniesienia statutowej siedziby SE lub SCE pomiędzy państwami członkowskimi (³) została kilkakrotnie znacząco zmieniona (⁴). W celu zapewnienia jasności i zrozumiałości należy ją zatem ujednolicić.

(2) Łączenia, podziały, podziały przez wydzielenie, wnoszenie aktywów, wymiana udziałów dotyczące spółek różnych państw członkowskich mogą być niezbędne w celu stworzenia we Wspólnocie warunków właściwych dla rynku wewnętrznego i w celu zapewnienia w ten sposób skutecznego funkcjonowania takiego rynku wewnętrznego. Takie czynności nie powinny być hamowane przez ograniczenia, niekorzystne warunki lub zniekształcenia wynikające w szczególności z przepisów podatkowych państw członkowskich. W tym celu niezbędne jest w odniesieniu do takich czynności zapewnienie reguł podatkowych, które są neutralne z punktu widzenia konkurencji, aby umożliwić przedsiębiorstwom dostosowanie się do wymagań rynku wewnętrznego, zwiększyć ich produktywność i poprawić ich siłę konkurencyjną na poziomie międzynarodowym.

(3) Przepisy podatkowe są niekorzystne w odniesieniu do takich czynności, w porównaniu z czynnościami, które dotyczą spółek tego samego państwa członkowskiego. Istotne jest usunięcie takich niekorzystnych warunków.

(4) Nie jest możliwe osiągnięcie tego celu poprzez rozszerzenie na poziom wspólnotowy systemów wewnętrznych obowiązujących w państwach członkowskich, ponieważ różnice między tymi systemami mogłyby powodować zniekształcenia. Jedynie wspólny system podatkowy jest w stanie zapewnić zadowalające rozwiązanie w tym zakresie.

(5) Wspólny system podatkowy powinien zapobiegać nakładaniu podatku w związku z łączeniem, podziałami, podziałami przez wydzielenie, wnoszeniem aktywów lub wymianą udziałów, chroniąc jednocześnie interesy finansowe państwa członkowskiego właściwego dla spółki przekazującej lub nabywanej.

(6) W przypadku łączenia, podziałów lub wnoszenia aktywów wynikiem takich czynności jest zwykle przekształcenie spółki przekazującej w zakład stały spółki przejmującej aktywa albo przypisanie tych aktywów do zakładu stałego spółki przejmującej.

(7) System odroczenia opodatkowania zysków kapitałowych odnoszących się do przekazywanych aktywów, do chwili ich realizacji, stosowany z tych aktywów, które są przekazywane do zakładu stałego, umożliwi zwolnienie z opodatkowania odpowiadającym im zysków kapitałowych i równocześnie zapewni ich ostateczne opodatkowanie przez państwo członkowskie właściwe dla spółki przekazującej w dniu ich realizacji.

(8) Mimo że spółki określone w załączniku I część A płacą podatek dochodowy od osób prawnych w państwach członkowskich, w których są rezydentami, niektóre z nich mogą być uznawane przez pozostałe państwa członkowskie za spółki fiskalnie przejrzyste. Aby zachować skuteczność niniejszej dyrektywy, państwa członkowskie, które traktują podatników podatku dochodowego od osób prawnych niebędących rezydentami za fiskalnie przejrzystych, powinny przyznać im korzyści przewidziane w niniejszej dyrektywie. Jednak państwa członkowskie powinny mieć możliwość odejścia od stosowania odpowiednich przepisów niniejszej dyrektywy przy nakładaniu podatków na bezpośrednich lub pośrednich akcjonariuszy tych podatników.

(9) Niezbędne jest także określenie systemu podatkowego mającego zastosowanie do niektórych zapasów, rezerw lub strat spółki przekazującej oraz do rozwiązywania problemów podatkowych powstających w przypadku, gdy jedna spółka posiada udziały w kapitale drugiej spółki.

(10) Przydział papierów wartościowych spółki przejmującej lub nabywającej akcjonariuszom spółki przekazującej sam w sobie nie powinien stanowić przyczyny opodatkowania tych akcjonariuszy.

(11) Decyzja SE lub SCE dotycząca reorganizacji przedsiębiorstwa przez przeniesienie statutowej siedziby nie powinna być utrudniana przez dyskryminacyjne reguły podatkowe lub ograniczenia, niekorzystne warunki lub zniekształcenia wynikające z krajowych przepisów podatkowych państw członkowskich, sprzecznych z prawem wspólnotowym. Przeniesienie lub zdarzenie związane z tym przeniesieniem może skutkować nałożeniem pewnej formy opodatkowania w państwie członkowskim, z którego przenosi się siedzibę. W przypadku gdy aktywa SE lub SCE pozostają faktycznie połączone ze stałym zakładem położonym w państwie członkowskim, z którego przeniesiono statutową siedzibę, taki stały zakład powinien korzystać z przywilejów podobnych do tych, które przewidziano w art. 4, 5 i 6. Ponadto w przypadku przeniesienia statutowej siedziby akcjonariuszy takiej spółki należy wyłączyć z opodatkowania.

(12) Niniejsza dyrektywa nie dotyczy strat zakładu stałego w innym państwie członkowskim, które zostały uznane w państwie członkowskim rezydencji SE lub SCE. W szczególności, w przypadku gdy statutowa siedziba SE lub SCE zostaje przeniesiona do innego państwa członkowskiego, takie przeniesienie nie uniemożliwia ponownego doliczania, w odpowiednim czasie, strat zakładu stałego przez poprzednie państwo członkowskie rezydencji.

(13) Niezbędne jest przyznanie państwom członkowskim możliwości odmowy stosowania niniejszej dyrektywy, jeśli łączenie, podział, podział przez wydzielenie, wnoszenie aktywów, wymiana udziałów lub przeniesienie statutowej siedziby SE lub SCE ma na celu uchylanie się od podatków lub unikanie płacenia podatków albo prowadzi do tego, że spółka, bez względu na to, czy uczestniczy w danej czynności czy też nie, przestaje spełniać warunki wymagane w odniesieniu do reprezentacji pracowników w organach spółki.

(14) Jednym z celów niniejszej dyrektywy jest usuwanie przeszkód w działaniu rynku wewnętrznego, takich jak podwójne opodatkowanie. W zakresie, w jakim przepisy niniejszej dyrektywy nie pozwalają na osiągnięcie w pełni tego celu, państwa członkowskie powinny podjąć środki konieczne do jego osiągnięcia.

(15) Niniejsza dyrektywa nie może naruszać zobowiązań państw członkowskich odnoszących się do terminów transpozycji do prawa krajowego i rozpoczęcia stosowania dyrektyw określonych w załączniku II część B,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Każde państwo członkowskie stosuje niniejszą dyrektywę w odniesieniu do:

a) łączenia, podziałów, podziałów przez wydzielenie, wnoszenia aktywów oraz wymiany udziałów, w które zaangażowane są spółki z co najmniej dwóch państw członkowskich;

b) przeniesienia z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego statutowej siedziby spółki europejskiej (Societas Europeas lub SE), utworzonej zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (⁵), oraz spółdzielni europejskiej (SCE), utworzonej zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1435/2003 z dnia 22 lipca 2003 r. w sprawie statutu spółdzielni europejskiej (SCE) (⁶).

Artykuł 2

Do celów niniejszej dyrektywy stosuje się następujące definicje:

a) „łączenie” oznacza czynność, w wyniku której:

(i) jedna lub kilka spółek, na skutek i w momencie ich rozwiązania bez przechodzenia w stan likwidacji, przekazują ogół swoich aktywów i pasywów na inną istniejącą już spółkę, w zamian za wyemitowanie na rzecz akcjonariuszy papierów wartościowych reprezentujących kapitał tej innej spółki oraz, jeżeli ma to zastosowanie, wypłatę gotówkową nieprzekraczającą 10 % wartości nominalnej lub, w braku wartości nominalnej, księgowej wartości nominalnej tych papierów wartościowych;

(ii) dwie lub więcej spółek, na skutek i w momencie ich rozwiązania bez przechodzenia w stan likwidacji, przekazują ogół swoich aktywów i pasywów na utworzoną przez siebie spółkę, w zamian za wyemitowanie na rzecz akcjonariuszy papierów wartościowych reprezentujących kapitał tej nowej spółki oraz, jeżeli ma to zastosowanie, wypłatę gotówkową nieprzekraczającą 10 % wartości nominalnej lub – w braku wartości nominalnej – księgowej wartości nominalnej tych papierów wartościowych;

(iii) spółka, na skutek i w momencie jej rozwiązania bez przechodzenia w stan likwidacji, przekazuje ogół swoich aktywów i pasywów na spółkę posiadającą wszystkie papiery wartościowe reprezentujące jej kapitał;

b) „podział” oznacza czynność, w wyniku której spółka, na skutek i w momencie jej rozwiązania bez przechodzenia w stan likwidacji, przekazuje ogół swoich aktywów i pasywów dwóm lub więcej istniejącym lub nowo tworzonym spółkom, w zamian za wyemitowanie na rzecz akcjonariuszy na zasadzie proporcjonalności papierów wartościowych reprezentujących kapitał spółki przejmującej aktywa i pasywa oraz, jeżeli ma to zastosowanie, wypłatę gotówkową nieprzekraczającą 10 % wartości nominalnej lub, w braku wartości nominalnej, księgowej wartości nominalnej tych papierów wartościowych;

c) „podział przez wydzielenie” oznacza czynność, w wyniku której spółka nieulegająca rozwiązaniu przekazuje jeden lub kilka oddziałów na rzecz jednej lub kilku istniejących lub nowych spółek, pozostawiając co najmniej jeden oddział w spółce przekazującej w zamian za proporcjonalny przydział na rzecz akcjonariuszy papierów wartościowych, reprezentujących kapitał spółek przejmujących aktywa i pasywa oraz, jeżeli ma to zastosowanie, wypłatę gotówkową nieprzekraczającą 10 % wartości nominalnej lub, w przypadku braku wartości nominalnej, księgowej wartości nominalnej tych papierów wartościowych;

d) „wniesienie aktywów” oznacza czynność, w wyniku której spółka nieulegająca likwidacji przekazuje, jeden, kilka lub wszystkie swoje oddziały innej spółce, w zamian za przekazanie papierów wartościowych reprezentujących kapitał spółki przejmującej przekaz;

e) „wymiana udziałów” oznacza czynność, w wyniku której spółka nabywa udziały w kapitale innej spółki, uzyskując w ten sposób większość praw głosu w tej spółce lub posiadając taką większość praw głosu, nabywa dalsze udziały, w zamian za wyemitowanie na rzecz akcjonariuszy tej ostatniej spółki w zamian za ich papiery wartościowe, papierów wartościowych swojej spółki, jak również, jeżeli ma to zastosowanie, wypłatę gotówkową nieprzekraczającą 10 % wartości nominalnej lub, w przypadku braku wartości nominalnej, księgowej wartości nominalnej tych papierów wartościowych;

f) „spółka przekazująca” oznacza spółkę przekazującą swoje aktywa i pasywa lub przekazującą jeden, kilka lub wszystkie swoje oddziały;

g) „spółka przejmująca” oznacza spółkę przejmującą aktywa i pasywa, jeden, kilka lub wszystkie oddziały spółki przekazującej;

h) „spółka nabywana” oznacza spółkę, której udziały są nabywane przez inną spółkę poprzez wymianę papierów wartościowych;

i) „spółka nabywająca” oznacza spółkę, która nabywa udziały poprzez wymianę papierów wartościowych;

j) „oddział” oznacza ogół aktywów i pasywów części spółki, która z organizacyjnego punktu widzenia stanowi niezależną jednostkę gospodarczą, to znaczy podmiot, który jest w stanie funkcjonować za pomocą własnych środków;

k) „przeniesienie statutowej siedziby” oznacza czynność, w wyniku której SE lub SCE, bez likwidacji lub utworzenia nowej osoby prawnej, przenosi swoją statutową siedzibę z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego.

Artykuł 3

Do celów niniejszej dyrektywy „spółka państwa członkowskiego” oznacza każdą spółkę, która:

a) przyjmuje jedną z form wymienionych w załączniku I część A;

b) zgodnie z przepisami podatkowymi państwa członkowskiego jest uznawana za posiadającą rezydencję podatkową w tym państwie członkowskim oraz, zgodnie z warunkami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej z krajem trzecim, nie jest uznawana za posiadającą swoją rezydencję podatkową poza Wspólnotą; oraz

c) podlega jednemu z podatków określonych w załączniku I część B, bez możliwości wyboru lub wyłączenia, lub każdemu innemu podatkowi, który może być zastąpiony przez któryś z tych podatków.

ROZDZIAŁ II

ZASADY STOSOWANE DO ŁĄCZENIA, PODZIAŁÓW, PODZIAŁÓW PRZEZ WYDZIELENIE, WNOSZENIA AKTYWÓW ORAZ WYMIANY UDZIAŁÓW

Artykuł 4

1. Łączenie, podział lub podział przez wydzielenie nie stanowi podstawy opodatkowania zysków kapitałowych obliczonych poprzez odniesienie do różnicy między wartością rzeczywistą przekazanych aktywów i pasywów a ich wartością do celów podatkowych.

2. Do celów niniejszego artykułu stosuje się następujące definicje:

a) „wartość do celów podatkowych” to wartość, na podstawie której wszelkie zyski lub straty zostałyby obliczone do celów podatku od dochodów, zysków lub zysków kapitałowych spółki przekazującej, gdyby takie aktywa lub pasywa zostały sprzedane w chwili łączenia, podziału lub podziału przez wydzielenie, ale niezależnie od niego;

b) „przekazane aktywa i pasywa” to aktywa i pasywa spółki przekazującej, które w wyniku łączenia, podziału lub podziału przez wydzielenie są faktycznie związane ze stałym zakładem spółki przejmującej znajdującym się w państwie członkowskim spółki przekazującej i odgrywają rolę w osiąganiu zysków lub strat uwzględnianych do celów podatkowych.

3. W przypadku gdy ust. 1 ma zastosowanie i gdy państwo członkowskie uznaje spółkę przekazującą niebędącą rezydentem za fiskalnie przejrzystą na podstawie swojej oceny dotyczącej charakteru prawnego takiej spółki, zgodnie z przepisami, na podstawie których została utworzona i na podstawie których opodatkowuje wypłaty z zysków osiąganych przez akcjonariuszy spółki przekazującej, gdy osiągają oni takie zyski – państwo to nie opodatkowuje dochodów, zysków czy zysków kapitałowych obliczonych przez odniesienie do różnicy pomiędzy rzeczywistą wartością przekazanych aktywów i pasywów a ich wartością do celów podatkowych.

4. Ust. 1 i 3 mają zastosowanie jedynie w przypadku dokonania przez spółkę przejmującą obliczeń dotyczących nowych odpisów amortyzacyjnych lub zysków i strat w odniesieniu do aktywów i pasywów przekazanych zgodnie z regułami, które stosowane byłyby do spółki lub spółek przekazujących, jeżeli łączenie, podział lub podział przez wydzielenie nie zostałoby dokonane.

5. W przypadku gdy zgodnie z ustawodawstwem państwa członkowskiego spółki przekazującej spółka przejmująca ma prawo do uwzględnienia nowych odpisów amortyzacyjnych lub zysków lub strat w odniesieniu do przekazanych aktywów i pasywów obliczonych na podstawie odmiennej niż ta określona w ust. 4, ust. 1 nie ma zastosowania do aktywów i pasywów, w odniesieniu do których spółka przejmująca skorzystała z tej możliwości.

Artykuł 5

Państwa członkowskie podejmują środki niezbędne do zapewnienia, aby w przypadku gdy prawidłowo utworzone przez spółkę przekazującą zapasy i rezerwy są częściowo lub w całości zwolnione z podatku oraz nie pochodzą ze stałych zakładów za granicą, takie zapasy lub rezerwy mogły być przeniesione, z takim samym zwolnieniem podatkowym, przez stałe zakłady spółki przejmującej, które znajdują się w państwie członkowskim spółki przekazującej, przy czym spółka przejmująca przejmuje prawa i obowiązki spółki przekazującej.

Artykuł 6

Jeżeli czynności określone w art. 1 lit. a) zostały dokonane między spółkami państwa członkowskiego spółki przekazującej, w zakresie, w jakim państwa członkowskie mogłyby stosować przepisy umożliwiające spółce przejmującej przejęcie strat spółki przekazującej, które nie zostały jeszcze wykorzystane do celów podatkowych, państwa członkowskie rozszerzają te przepisy, aby objąć przejmowanie takich strat przez stałe zakłady spółki przejmującej, znajdujące się na ich terytorium.

Artykuł 7

1. W przypadku gdy spółka przejmująca posiada udział w kapitale spółki przekazującej, wszelkie zyski przysługujące spółce przejmującej przy wycofaniu jej udziałów nie podlegają opodatkowaniu.

2. Państwa członkowskie mogą wprowadzić odstępstwo od ust. 1 w przypadku, gdy udziały spółki przejmującej w kapitale spółki przekazującej wynoszą mniej niż 15 %.

Od dnia 1 stycznia 2009 r. minimalny udział wynosi 10 %.

Artykuł 8

1. Przy okazji łączenia, podziału lub wymiany udziałów przydział papierów wartościowych, reprezentujących kapitał spółki przejmującej lub nabywającej, na rzecz akcjonariusza spółki przekazującej lub nabywanej w zamian za papiery wartościowe, reprezentujące kapitał tej ostatniej spółki, nie stanowi sam w sobie podstawy do opodatkowania dochodu, zysków lub zysków kapitałowych tego akcjonariusza.

2. Przy okazji podziału przez wydzielenie, przydział papierów wartościowych reprezentujących kapitał spółki przejmującej dla akcjonariusza spółki przekazującej, nie stanowi sam w sobie podstawy do opodatkowania dochodu, zysków lub zysków kapitałowych tego akcjonariusza.

3. Jeżeli państwo członkowskie uważa akcjonariusza za fiskalnie przejrzystego, na podstawie oceny dotyczącej charakteru prawnego akcjonariusza dokonanej przez to państwo członkowskie, zgodnie z przepisami, na podstawie których został utworzony, państwo to w konsekwencji opodatkowuje wspólników, którzy uzyskują korzyści od akcjonariusza stosownie do ich udziału w zyskach akcjonariusza w sytuacji wystąpienia tych zysków, państwo to nie opodatkowuje dochodu, zysków lub zysków kapitałowych tych wspólników, wynikających z przydziału akcjonariuszowi papierów wartościowych reprezentujących kapitał przejmującej lub nabywającej spółki.

4. Ust. 1 i 3 mają zastosowanie tylko w przypadku, gdy akcjonariusz nie przypisuje otrzymanym papierom wartościowym wartości do celów podatkowych wyższej niż wartość wymienionych papierów wartościowych bezpośrednio przed łączeniem, podziałem lub wymianą udziałów.

5. Ust. 2 i 3 mają zastosowanie tylko w przypadku, gdy akcjonariusz, w stosunku do całości otrzymanych papierów wartościowych oraz tych, które posiada on w przekazującej spółce, nie przypisuje wartości do celów podatkowych wyższej niż wartość papierów wartościowych posiadanych w przekazującej spółce bezpośrednio przed podziałem przez wydzielenie.

6. Zastosowanie ust. 1, 2 i 3 nie stanowi przeszkody dla państw członkowskich w opodatkowaniu zysków, powstających z kolejnego przekazania otrzymanych papierów wartościowych w taki sam sposób jak zyski powstające z przekazania papierów wartościowych istniejących przed nabyciem.

7. Do celów niniejszego artykułu „wartość do celów podatkowych” oznacza wartość, na podstawie której obliczano by każdy zysk lub stratę do celów opodatkowania dochodu, zysków lub zysków kapitałowych akcjonariusza spółki.

8. W przypadku gdy akcjonariusz, zgodnie z ustawodawstwem państwa członkowskiego, którego jest rezydentem, może wybrać inny sposób opodatkowania od sposobu określonego w ust. 4 i 5, ust. 1, 2 i 3 nie mają zastosowania do papierów wartościowych, w odniesieniu do których ten akcjonariusz skorzysta z takiej możliwości.

9. Ust. 1, 2 i 3 nie stanowią przeszkody dla państw członkowskich w uwzględnianiu przy opodatkowaniu akcjonariuszy, wszelkich wypłat gotówkowych, które mogą być im przekazane w ramach łączenia, podziału, podziału przez wydzielenie lub wymiany udziałów.

Artykuł 9

Art. 4, 5 i 6 stosuje się do wnoszenia aktywów.

ROZDZIAŁ III

SZCZEGÓLNY PRZYPADEK PRZEKAZANIA STAŁEGO ZAKŁADU

Artykuł 10

1. W przypadku gdy aktywa przekazane w ramach łączenia, podziału, podziału przez wydzielenie lub wnoszenie aktywów obejmują stały zakład spółki przekazującej, który znajduje się w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie spółki przekazującej, państwo członkowskie, w którym znajduje się spółka przekazująca, zrzeka się wszelkich praw do opodatkowania tego stałego zakładu.

Jednakże państwo członkowskie spółki przekazującej może ponownie doliczyć do zysków tej spółki podlegających opodatkowaniu straty stałego zakładu, które w tym państwie mogły być odpisane od zysków podlegających opodatkowaniu i nie zostały rozliczone.

Państwo członkowskie, w którym znajduje się stały zakład, oraz państwo członkowskie spółki przejmującej stosują do takiego przekazania przepisy niniejszej dyrektywy, tak jakby państwo członkowskie, w którym znajduje się stały zakład, było państwem spółki przekazującej.

Niniejszy ustęp ma także zastosowanie w przypadku, gdy stały zakład znajduje się w tym samym państwie członkowskim, w którym spółka przejmująca jest rezydentem.

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, w przypadku gdy państwo członkowskie spółki przekazującej stosuje system opodatkowania zysków osiągniętych przez spółkę na całym świecie, to państwo członkowskie ma prawo do opodatkowania wszelkich zysków lub zysków kapitałowych stałego zakładu, wynikających z łączenia, podziału, podziału przez wydzielenie lub wnoszenie aktywów, pod warunkiem że państwo to przyznaje zwolnienie w odniesieniu do tego podatku, który, w braku przepisów niniejszej dyrektywy, byłby naliczony od tych zysków lub zysków kapitałowych w państwie członkowskim, w którym znajduje się stały zakład, w ten sam sposób i w takiej samej wysokości, w jakiej zostałoby to dokonane, gdyby ten podatek rzeczywiście był naliczony i zapłacony.

ROZDZIAŁ IV

SZCZEGÓLNY PRZYPADEK SPÓŁEK FISKALNIE PRZEJRZYSTYCH

Artykuł 11

1. W przypadku gdy państwo członkowskie uznaje spółkę przekazującą lub spółkę nabywaną niebędącą rezydentem za spółkę fiskalnie przejrzystą, na podstawie swojej oceny dotyczącej charakteru prawnego spółki zgodnie z przepisami, na podstawie których została utworzona – państwo to ma prawo do odstąpienia od stosowania przepisów niniejszej dyrektywy przy nakładaniu podatków na bezpośrednich lub pośrednich akcjonariuszy tej spółki w odniesieniu do dochodu, zysków lub zysków kapitałowych tej spółki.

2. Państwo członkowskie korzystające z prawa określonego w ust. 1 przyznaje zwolnienie z podatku, który, w braku przepisów niniejszej dyrektywy, byłby naliczony w odniesieniu do spółki fiskalnie przejrzystej od jej dochodu, zysków lub zysków kapitałowych w ten sam sposób i w takiej samej wysokości, w jakiej zostałoby to dokonane przez to państwo członkowskie, gdyby podatek ten rzeczywiście był naliczony i zapłacony.

3. W przypadku gdy państwo członkowskie uznaje spółkę przejmującą lub spółkę nabywającą niebędącą rezydentem za spółkę fiskalnie przejrzystą, na podstawie swojej oceny dotyczącej charakteru prawnego, zgodnie z przepisami, na podstawie których została utworzona, państwo to ma prawo odstąpić od stosowania art. 8 ust. 1, 2 i 3.

4. W przypadku gdy państwo członkowskie uznaje spółkę przejmującą niebędącą rezydentem za spółkę fiskalnie przejrzystą, na podstawie swojej oceny dotyczącej charakteru prawnego spółki zgodnie z przepisami, na podstawie których została utworzona, to państwo członkowskie może, w odniesieniu do bezpośrednich lub pośrednich akcjonariuszy, stosować ten sam sposób opodatkowania, jaki miałby zastosowanie, gdyby spółka przejmująca była rezydentem tego państwa członkowskiego.

ROZDZIAŁ V

ZASADY STOSOWANE W PRZYPADKU PRZENIESIENIA STATUTOWEJ SIEDZIBY SE LUB SCE

Artykuł 12

1. Jeżeli:

a) SE lub SCE przenosi statutową siedzibę z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego; lub

b) w wyniku przeniesienia statutowej siedziby z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego SE lub SCE będąca rezydentem w pierwszym państwie członkowskim przestaje być rezydentem w tym państwie członkowskim i staje się rezydentem w innym państwie członkowskim,

przeniesienie statutowej siedziby lub zmiana rezydencji nie stanowią podstawy do opodatkowania zysków kapitałowych, obliczonych zgodnie z art. 4 ust. 1 w państwie członkowskim, z którego statutowa siedziba została przeniesiona, osiąganych w związku z aktywami i pasywami SE i SCE, które, wskutek przeniesienia statutowej siedziby lub zmiany rezydencji, pozostają efektywnie powiązane ze stałym zakładem SE lub SCE w państwie członkowskim, z którego statutowa siedziba została przeniesiona i w którym mają udział w generowaniu zysków lub strat uwzględnianych dla celów podatkowych.

2. Ust. 1 ma zastosowanie tylko w przypadku, gdy SE lub SCE dokonuje obliczenia nowych odpisów amortyzacyjnych i jakichkolwiek zysków lub strat w odniesieniu do aktywów i pasywów, które pozostają efektywnie związane ze stałym zakładem, jak gdyby nie dokonano przeniesienia statutowej siedziby lub nie zmieniono rezydencji SE lub SCE do celów podatkowych.

3. W przypadku gdy, zgodnie z ustawodawstwem państwa członkowskiego, z którego statutowa siedziba została przeniesiona, SE lub SCE jest uprawniona do dokonania obliczeń nowych odpisów amortyzacyjnych lub jakichkolwiek zysków lub strat w odniesieniu do aktywów i pasywów pozostających w tym państwie członkowskim obliczonych na innej podstawie niż określono w ust. 2, ust. 1 nie ma zastosowania w odniesieniu do aktywów i pasywów, w odniesieniu do których SE lub SCE skorzystała z tej możliwości.

Artykuł 13

1. Jeżeli:

a) SE lub SCE przenosi statutową siedzibę z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego; lub

b) w wyniku przeniesienia statutowej siedziby z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego SE lub SCE będąca rezydentem w pierwszym państwie członkowskim przestaje być rezydentem w tym państwie członkowskim i staje się rezydentem w innym państwie członkowskim,

państwa członkowskie podejmują niezbędne działania, aby zapewnić częściowe lub całkowite zwolnienie z opodatkowania zapasów lub rezerw należycie ustanowionych przez SE lub SCE przed przeniesieniem statutowej siedziby i niepochodzących ze stałych zakładów za granicą; takie zapasy lub rezerwy mogą być przeniesione, korzystając z takiego samego zwolnienia, przez stały zakład SE lub SCE, który znajduje się na terytorium państwa członkowskiego, z którego statutowa siedziba została przeniesiona.

2. W zakresie, w jakim spółka przenosząca statutową siedzibę na terytorium państwa członkowskiego byłaby uprawniona do przenoszenia na okresy przyszłe lub okresy przeszłe strat, które nie zostały wykorzystane dla celów podatkowych, to państwo członkowskie zezwala stałemu zakładowi SE lub SCE znajdującemu się na jego terytorium na przejmowanie strat SE lub SCE, które nie zostały wykorzystane dla celów podatkowych, pod warunkiem że przeniesienie na okresy przyszłe lub okresy przeszłe byłoby możliwe w podobnych warunkach w przypadku spółki, która nadal posiadałaby statutową siedzibę lub która pozostałaby rezydentem do celów podatkowych tego państwa członkowskiego.

Artykuł 14

1. Przeniesienie statutowej siedziby SE lub SCE nie stanowi samo w sobie podstawy opodatkowania dochodu, zysków lub zysków kapitałowych akcjonariuszy.

2. Zastosowanie ust. 1 nie stanowi przeszkody dla państw członkowskich w opodatkowaniu zysków powstałych z kolejnego przekazania papierów wartościowych reprezentujących kapitał SE lub SCE, która przenosi statutową siedzibę.

ROZDZIAŁ VI

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 15

1. Państwo członkowskie może odmówić w całości lub częściowo stosowania lub cofnąć korzyści wynikające z art. 4–14, jeżeli stwierdza, że jedna z czynności określonych w art. 1:

a) ma za zasadniczy cel lub za jeden z zasadniczych celów dokonanie oszustwa podatkowego lub unikanie opodatkowania; fakt, iż czynności tej nie dokonuje się w uzasadnionych celach gospodarczych, takich jak restrukturyzacja lub racjonalizacja działalności spółek uczestniczących w czynności, może stanowić domniemanie, że zasadniczym celem lub jednym z zasadniczych celów tej czynności jest oszustwo podatkowe lub unikanie opodatkowania;

b) prowadzi do tego, że spółka uczestnicząca lub nieuczestnicząca w czynności przestaje spełniać konieczne warunki w zakresie reprezentowania pracowników w organach spółki zgodnie z uzgodnieniami obowiązującymi przed tą czynnością.

2. Ust. 1 lit. b) stosuje się w zakresie, w jakim żadne inne przepisy prawa wspólnotowego, zawierające równoważne reguły dotyczące reprezentacji pracowników w organach spółki, nie są stosowane do spółek objętych niniejszą dyrektywą.

Artykuł 16

Państwa członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

Artykuł 17

Dyrektywa 90/434/EWG, zmieniona aktami wymienionymi w załączniku II część A, zostaje uchylona bez naruszenia zobowiązań państw członkowskich odnoszących się do terminów transpozycji do prawa krajowego i rozpoczęcia stosowania dyrektyw określonych w załączniku II część B.

Odesłania do uchylonej dyrektywy należy odczytywać jako odesłania do niniejszej dyrektywy zgodnie z tabelą korelacji w załączniku III.

Artykuł 18

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 19

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 19 października 2009 r.

(¹)  Opinia z dnia 13 stycznia 2009 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(²)  Dz.U. C 100 z 30.4.2009, s. 153.

(³)  Dz.U. L 225 z 20.8.1990, s. 1.

(⁴)  Zob. załącznik II część A.

(⁵)  Dz.U. L 294 z 10.11.2001, s. 1.

(⁶)  Dz.U. L 207 z 18.8.2003, s. 1.

ZAŁĄCZNIK I

CZĘŚĆ A

WYKAZ SPÓŁEK, O KTÓRYCH MOWA W ART. 3 LIT. A)

a) spółki (SE) utworzone zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2157/2001 i dyrektywą Rady 2001/86/EWG z dnia 8 października 2001 r. uzupełniającą statut spółki europejskiej w odniesieniu do uczestnictwa pracowników (¹) oraz spółdzielnie (SCE) utworzone zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1435/2003 i dyrektywą Rady 2003/72/WE z dnia 22 lipca 2003 r. uzupełniającą statut spółdzielni europejskiej w odniesieniu do zaangażowania pracowników (²);

b) spółki utworzone według prawa belgijskiego, określane jako „société anonyme”/„naamloze vennootschap”, „société en commandite par actions”/„commanditaire vennootschap op aandelen”, „société privée à responsabilité limitée”/„besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid”, „société coopérative à responsabilité limitée”/„coöperatieve vennootschap met beperkte aansprakelijkheid”, „société coopérative à responsabilité illimitée”/„coöperatieve vennootschap met onbeperkte aansprakelijkheid”, „société en nom collectif”/„vennootschap onder firma”, „société en commandite simple”/„gewone commanditaire vennootschap”, przedsiębiorstwa publiczne, które przybrały jedną z wymienionych wyżej form prawnych i inne spółki utworzone zgodnie z przepisami prawa belgijskiego podlegające opodatkowaniu belgijskim podatkiem dochodowym od osób prawnych;

c) spółki prawa bułgarskiego, znane jako: „събирателното дружество”, „командитното дружество”, „дружеството с ограничена отговорност”, „акционерното дружество”, „командитното дружество с акции”, „кооперации”, „кооперативни съюзи” oraz „държавни предприятия” utworzone zgodnie z przepisami prawa bułgarskiego i prowadzące działalność gospodarczą;

d) spółki utworzone według prawa czeskiego, określane jako: „akciová spolećnost” oraz „spolećnost s rućením omezeným”;

e) spółki utworzone według prawa duńskiego, określane jako „aktieselskab” i „anpartsselskab” oraz inne spółki podlegające opodatkowaniu zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych, w takim zakresie, w jakim ich dochód podlegający opodatkowaniu jest obliczany i opodatkowany zgodnie z ustawodawstwem podatkowym mającym zastosowanie do „aktieselskaber”;

f) spółki utworzone według prawa niemieckiego, określane jako „Aktiengesellschaft”, „Kommanditgesellschaft auf Aktien”, „Gesellschaft mit beschränkter Haftung”, „Versicherungsverein auf Gegenseitigkeit”, „Erwerbs- und Wirtschaftsgenossenschaft”, „Betriebe gewerblicher Art von juristischen Personen des öffentlichen Rechts”, i inne spółki utworzone zgodnie z przepisami prawa niemieckiego podlegające opodatkowaniu niemieckim podatkiem dochodowym od osób prawnych;

g) spółki utworzone według prawa estońskiego, określane jako: „täisühing”, „usaldusühing”, „osaühing”, „aktsiaselts” oraz „tulundusühistu”;

h) spółki utworzone lub istniejące według prawa irlandzkiego, podmioty zarejestrowane zgodnie z „Industrial and Provident Societies Act”, „building societies”, utworzone zgodnie z „Building Societies Acts” i „trustee savings banks” w rozumieniu „Trustee Savings Banks Act, 1989”;

i) spółki utworzone według prawa greckiego, określane jako „ανώνυμη εταιρεία” oraz „εταιρεία περιορισμένης ευθύνης (Ε.Π.Ε.)”;

j) spółki utworzone według prawa hiszpańskiego, określane jako: „sociedad anónima”, „sociedad comanditaria por acciones”, „sociedad de responsabilidad limitada”, jak również podmioty prawa publicznego, które działają na podstawie prawa prywatnego;

k) spółki utworzone według prawa francuskiego, określane jako „société anonyme”, „société en commandite par actions”, „société à responsabilité limitée”, „sociétés par actions simplifiées”, „sociétés d’assurances mutuelles”, „caisses d’épargne et de prévoyance”, „sociétés civiles”, które automatycznie podlegają podatkowi dochodowemu od osób prawnych, „coopératives”, „unions de coopératives”, przemysłowe i handlowe instytucje publiczne oraz przedsiębiorstwa i inne spółki utworzone zgodnie z przepisami prawa francuskiego podlegające opodatkowaniu francuskim podatkiem dochodowym od osób prawnych;

l) spółki utworzone według prawa włoskiego, określane jako „società per azioni”, „società in accomandita per azioni”, „società a responsabilità limitata”, „società cooperative”, „società di mutua assicurazione”, oraz jednostki publiczne i prywatne, których działalność jest w całości lub w przeważającej części handlowa;

m) spółki utworzone według prawa cypryjskiego: „εταιρείες”, jak określono w przepisach dotyczących podatku dochodowego;

n) spółki utworzone według prawa łotewskiego, określane jako: „akciju sabiedrïba” oraz „sabiedrïba ar ierobežotu atbildïbu”;

o) spółki utworzone według prawa litewskiego;

p) spółki utworzone według prawa luksemburskiego, określane jako „société anonyme”, „société en commandite par actions”, „société à responsabilité limitée”, „société coopérative”, „société coopérative organisée comme une société anonyme”, „association d’assurances mutuelles”, „association d’épargne-pension”, „entreprise de nature commerciale, industrielle ou minière de l’État, des communes, des syndicats de communes, des établissements publics et des autres personnes morales de droit public” i inne spółki utworzone zgodnie z przepisami prawa luksemburskiego podlegające opodatkowaniu luksemburskim podatkiem dochodowym od osób prawnych;

q) spółki utworzone według prawa węgierskiego, określane jako: „közkereseti társaság”, „betéti társaság”, „közös vállalat”, „korlátolt felelősségű társaság”, „részvénytársaság”, „egyesülés”, „közhasznú társaság” oraz „szövetkezet”;

r) spółki utworzone według prawa maltańskiego, określane jako: „Kumpaniji ta’ Responsabilita Limitata” oraz „Soćjetajiet en commandite li l-kapital tagħhom maqsum fazzjonijiet”;

s) spółki utworzone według prawa niderlandzkiego, określane jako „naamloze vennootschap”, „besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid”, „open commanditaire vennootschap”, „coöperatie”, „onderlinge waarborgmaatschappij”, „fonds voor gemene rekening”, „vereniging op coöperatieve grondslag” i „vereniging welke op onderlinge grondslag als verzekeraar of kredietinstelling optreedt” oraz inne spółki utworzone zgodnie z prawem niderlandzkim, podlegające opodatkowaniu niderlandzkim podatkiem dochodowym od osób prawnych;

t) spółki utworzone według prawa austriackiego, określane jako „Aktiengesellschaft”, „Gesellschaft mit beschränkter Haftung” oraz „Erwerbs- und Wirtschaftsgenossenschaften”;

u) spółki utworzone według prawa polskiego, określane jako: „spółka akcyjna” oraz „spółka z ograniczoną odpowiedzialnością”;

v) spółki handlowe lub spółki prawa cywilnego mające formę handlową, jak również inne osoby prawne prowadzące działalność przemysłową lub handlową, które są utworzone zgodnie z prawem portugalskim;

w) spółki prawa rumuńskiego znane jako: „societäti pe actiuni”, „societäti în comandită pe actiuni” oraz „societäti cu räspundere limitată”;

x) spółki utworzone według prawa słoweńskiego, określane jako: „delniška družba”, „komanditna družba”, „družba z omejeno odgovornostjo”;

y) spółki utworzone według prawa słowackiego, określone jako: „akciová spoločnosf”, „spoločnosf s ručením obmedzeným” oraz „komanditná spoločnosf”;

z) spółki utworzone według prawa fińskiego, określane jako „osakeyhtiö”/„aktiebolag”, „osuuskunta”/„andelslag”, „säästöpankki”/„sparbank” i „vakuutusyhtiö”/„försäkringsbolag”;

aa) spółki utworzone według prawa szwedzkiego określane jako „aktiebolag”, „bankaktiebolag”, „försäkringsaktiebolag”, „ekonomiska föreningar”, „sparbanker” oraz „ömsesidiga försäkringsbolag”;

ab) spółki utworzone według prawa Zjednoczonego Królestwa.

CZĘŚĆ B

LISTA PODATKÓW O KTÓRYCH MOWA W ART. 3 LIT. C)

— impôt des sociétés/vennootschapsbelasting w Belgii,

— кopпopaтивeн дaнък w Bułgarii,

— dań z příjmů právnických osob w Republice Czeskiej,

— selskabsskat w Danii,

— Körperschaftssteuer w Niemczech,

— tulumaks w Estonii,

— corporation tax w Irlandii,

— φόρος εισοδήματος νομικών προσώπων κερδοσκοπικού χαρακτήρα w Grecji,

— impuesto sobre sociedades w Hiszpanii,

— impôt sur les sociétés we Francji,

— imposta sul reddito delle società we Włoszech,

— φόρος εισοδήματος na Cyprze,

— uznēmumu ienâkuma nodoklis na Łotwie,

— pelno mokestis na Litwie,

— impôt sur le revenu des collectivités w Luksemburgu,

— társasági adó na Węgrzech,

— taxxa fuq l-income na Malcie,

— vennootschapsbelasting w Niderlandach,

— Körperschaftssteuer w Austrii,

— podatek dochodowy od osób prawnych w Polsce,

— imposto sobre o rendimento das pessoas colectivas w Portugalii,

— impozit pe profit w Rumunii,

— davek od dobička pravnih oseb w Słowenii,

— dań z príjmov právnických osôb na Słowacji,

— yhteisöjen tulovero/inkomstskatten för samfund w Finlandii,

— statlig inkomstskatt w Szwecji,

— corporation tax w Zjednoczonym Królestwie.

(¹)  Dz.U. L 294 z 10.11.2001, s. 22.

(²)  Dz.U. L 207 z 18.8.2003, s. 25.

ZAŁĄCZNIK II

CZĘŚĆ A

Uchylona dyrektywa i jej kolejne zmiany

(o których mowa w art. 17)

CZĘŚĆ B

Lista terminów przeniesienia do prawa krajowego i stosowania

(o których mowa w art. 17)

ZAŁĄCZNIK III

Tabela korelacji