Akty ujednolicone - rok 2009 nr 254 poz. 82

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (¹), w szczególności jego art. 143, art. 144 ust. 1, art. 148 i 156 oraz art. 188 ust. 2 w związku z art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 950/2006 z dnia 28 czerwca 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady przywozu i rafinacji produktów cukrowniczych w latach gospodarczych 2006/2007, 2007/2008 i 2008/2009 zgodnie z niektórymi kontyngentami taryfowymi i umowami preferencyjnymi (²) wygasa w dniu 1 października 2009 r. Niektóre kontyngenty taryfowe w sektorze cukru obowiązują jednak nadal po tym terminie. Należy zatem ustanowić zasady otwierania tych kontyngentów taryfowych i administrowania nimi.

(2) Zgodnie z art. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1095/96 z dnia 18 czerwca 1996 r. w sprawie wprowadzania koncesji określonych na liście koncesyjnej CXL sporządzonej w wyniku zakończenia negocjacji GATT XXIV.6 (³) Komisja przyjmuje środki w celu wprowadzenia do sektora rolnictwa koncesji określonych na liście koncesyjnej CXL (Wspólnoty Europejskie) przesłanej Światowej Organizacji Handlu. Zgodnie z tą listą Wspólnota zobowiązała się do przywozu z Indii 10 000 ton produktów cukrowniczych objętych kodem CN 1701 po zerowej stawce celnej. Po przystąpieniu Austrii, Finlandii i Szwecji, a następnie Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji oraz Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej, a także w ramach zakończenia negocjacji zgodnie z art. XXIV GATT, Wspólnota zobowiązała się do przywozu z krajów trzecich określonej ilości surowego cukru trzcinowego do rafinacji po stawce celnej 98 EUR za tonę.

(3) Zgodnie z art. 4 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 2007/2000 z dnia 18 września 2000 r. wprowadzającego nadzwyczajne środki handlowe dla krajów i terytoriów uczestniczących lub powiązanych z procesem stabilizacji i stowarzyszania Unii Europejskiej, zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 2820/98 oraz uchylającego rozporządzenia (WE) nr 1763/1999 i (WE) nr 6/2000 (⁴) przywóz produktów cukrowniczych objętych kodami CN 1701 i 1702 pochodzących z Bośni i Hercegowiny, Serbii i Kosowa (⁵) podlega rocznym bezcłowym kontyngentom taryfowym.

(4) Układ o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Albanii, z drugiej strony, został podpisany w Luksemburgu w dniu 12 czerwca 2006 r. Do czasu zakończenia procedur niezbędnych do jego wejścia w życie podpisano i zawarto umowę przejściową w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Republiką Albanii, z drugiej strony (⁶), która weszła w życie w dniu 1 grudnia 2006 r.

(5) Układ o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną, z drugiej strony, został podpisany w Luksemburgu w dniu 16 czerwca 2008 r. Do czasu zakończenia procedur niezbędnych do jego wejścia w życie podpisano i zawarto umowę przejściową w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną, z drugiej strony (⁷), która weszła w życie w dniu 1 lipca 2008 r.

(6) Zgodnie z art. 27 ust. 5 i załącznikiem IV lit. h) układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chorwacji, z drugiej strony (⁸), zmienionego protokołem zatwierdzonym decyzją Rady 2006/882/WE (⁹), Wspólnota zezwala na stosowanie bezcłowego dostępu do przywozu do Wspólnoty produktów pochodzących z Chorwacji i objętych kodami CN 1701 i 1702 w granicach rocznego kontyngentu taryfowego wynoszącego 180 000 ton (waga netto).

(7) Zgodnie z art. 27 ust. 2 układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony (¹⁰), który wszedł w życie w dniu 1 stycznia 2006 r., Wspólnota zezwala na stosowanie bezcłowego dostępu do przywozu do Wspólnoty produktów pochodzących z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii i objętych kodami CN 1701 i 1702 w granicach rocznego kontyngentu taryfowego wynoszącego 7 000 ton (waga netto).

(8) Zgodnie z art. 142 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 Komisja może zawiesić należności celne przywozowe w celu zagwarantowania dostaw niezbędnych do wyrobu produktów, o których mowa w art. 62 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007. Należy ustanowić zasady administrowania odpowiednimi kontyngentami.

(9) Ponadto należy ustanowić zasady administrowania kontyngentami wynikającymi ze stosowania art. 186 lit. a) i art. 187 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, zgodnie z którymi Komisja może zawiesić należności celne przywozowe w całości lub w części w odniesieniu do określonych ilości, jeżeli ceny cukru na rynku wspólnotowym znacząco wzrosną lub spadną albo jeżeli ceny cukru na rynku światowym osiągną poziom, który zakłóca lub grozi zakłóceniem podaży na rynku wspólnotowym.

(10) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 376/2008 z dnia 23 kwietnia 2008 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (¹¹) i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1301/2006 z dnia 31 sierpnia 2006 r. ustanawiające wspólne zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi w zakresie przywozu produktów rolnych, podlegającymi systemowi pozwoleń na przywóz (¹²), powinny mieć zastosowanie do pozwoleń na przywóz wydawanych na podstawie niniejszego rozporządzenia, o ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej.

(11) Aby zapewnić jednolite i sprawiedliwe traktowanie wszystkich podmiotów gospodarczych, należy wyznaczyć okres, w którym można składać wnioski o wydanie pozwolenia i wydawać pozwolenia.

(12) Wnioski o wydanie pozwolenia na przywóz cukru przemysłowego powinny ograniczać się do przetwórców cukru przemysłowego. Wspomniani przetwórcy nie muszą prowadzić handlu z krajami trzecimi. Należy zatem przewidzieć odpowiednie odstępstwo od art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1301/2006.

(13) Zgodnie z art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 podmioty gospodarcze powinny przedkładać państwom członkowskim, w których są zarejestrowane do celów podatku VAT, dowód, że zajmowały się handlem cukru w określonym okresie. Niemniej jednak podmioty zatwierdzone zgodnie z art. 7 rozporządzenia Komisji (WE) nr 952/2006 z dnia 29 czerwca 2006 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 318/2006 w odniesieniu do zarządzania rynkiem wewnętrznym cukru oraz systemu kwot (¹³) powinny mieć możliwość stosowania pozwoleń na przywóz w ramach kontyngentów taryfowych bez względu na to, czy były zaangażowane w handel z krajami trzecimi, czy też nie.

(14) Artykuł 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 stanowi, że wnioskodawcy ubiegający się o pozwolenie na przywóz powinni składać nie więcej niż jeden wniosek o wydanie pozwolenia na przywóz w odniesieniu do danego numeru porządkowego kontyngentu na dany okres obowiązywania przywozowego kontyngentu taryfowego. W przypadku cukru rok gospodarczy pokrywa się z okresem obowiązywania przywozowego kontyngentu taryfowego. Aby ograniczyć obciążenia finansowe importerów i zagwarantować płynność dostaw na rynek wspólnotowy, wnioski o wydanie pozwolenia na przywóz powinny być składane w odstępach miesięcznych.

(15) Przywóz cukru przeznaczonego do rafinacji wymaga specjalnego nadzoru ze strony państw członkowskich. Podmioty gospodarcze powinny zatem określać we wniosku o wydanie pozwolenia na przywóz czy przywożony cukier jest przeznaczony do rafinacji.

(16) Aby zapewnić skuteczne zarządzanie przywozem cukru w ramach niniejszego rozporządzenia, państwa członkowskie powinny prowadzić rejestry odpowiednich danych i przekazywać je Komisji. W celu poprawy kontroli należy ustanowić, że przywóz produktów objętych rocznym kontyngentem taryfowym powinien być nadzorowany zgodnie z art. 308d rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (¹⁴).

(17) Artykuł 153 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 ogranicza wydawanie pozwoleń na przywóz tylko do rafinerii przemysłowych w ciągu pierwszych trzech miesięcy każdego roku gospodarczego i w granicach określonych w art. 153 ust. 1 tego rozporządzenia. W tym okresie tylko rafinerie przemysłowe mogą składać wnioski o wydanie pozwolenia na przywóz cukru do rafinacji.

(18) Państwa członkowskie powinny weryfikować obowiązek rafinacji cukru. Jeżeli pierwotny posiadacz pozwolenia na przywóz nie jest w stanie przedstawić na to dowodu, powinien zapłacić karę.

(19) Podstawą do przywozu całej ilości cukru rafinowanego przez zatwierdzony podmiot powinno być pozwolenie na przywóz cukru do rafinacji. Za ilości, w przypadku których nie można przedstawić takiego dowodu, należy naliczyć karę.

(20) Mając na uwadze, że przywożony cukier przemysłowy może być wykorzystany jedynie do produkcji produktów określonych w załączniku do rozporządzenia Komisji (WE) nr 967/2006 z dnia 29 czerwca 2006 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia (WE) nr 318/2006 w odniesieniu do pozakwotowej produkcji cukru (¹⁵), przepisy dotyczące zarządzania surowcem przemysłowym i obowiązki przetwórców ustanowione w tym rozporządzeniu powinny mieć zastosowanie do przywożonych ilości.

(21) Należy uchylić rozporządzenie (WE) nr 950/2006 z dniem 1 października 2009 r. Jednakże pozwolenia na przywóz wydane zgodnie z tym rozporządzeniem i wygasające po dniu 1 października 2009 r. powinny zachować ważność.

(22) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Zakres

Niniejsze rozporządzenie dotyczy otwierania niektórych kontyngentów taryfowych określonych w załączniku I część I i II oraz administrowania nimi w odniesieniu do przywozu produktów cukrowniczych określonych w:

a) liście koncesyjnej CXL (Wspólnoty Europejskie), o której mowa w art. 1 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1095/96;

b) art. 4 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 2007/2000;

c) art. 27 ust. 2 układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony;

d) art. 27 ust. 5 układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chorwacji, z drugiej strony;

e) art. 14 ust. 2 umowy przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Republiką Albanii, z drugiej strony;

f) art. 12 ust. 3 umowy przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną z drugiej strony.

Ponadto niniejsze rozporządzenie przewiduje administrowanie niektórymi kontyngentami taryfowymi, zgodnie z załącznikiem I część III, na przywóz produktów cukrowniczych na podstawie:

a) art. 186 lit. a) i art. 187 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007;

b) art. 142 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „cukier wymieniony w koncesji CXL” oznacza cukier wymieniony na liście koncesyjnej CXL (Wspólnoty Europejskie), o której mowa w art. 1 akapit pierwszy lit. a);

b) „cukier z krajów bałkańskich” oznacza produkty cukrownicze objęte kodami CN 1701 i 1702 pochodzące z Albanii, Bośni i Hercegowiny, Serbii, Kosowa (¹⁶), Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii lub Chorwacji i przywiezione do Wspólnoty na mocy aktów, o których mowa w art. 1 akapit pierwszy lit. b)–f);

c) „cukier pozakwotowy z przywozu” oznacza produkty cukrownicze, o których mowa w art. 1 akapit drugi lit. a);

d) „cukier przemysłowy z przywozu” oznacza produkty cukrownicze, o których mowa w art. 1 akapit drugi lit. b);

e) „waga tel quel” oznacza wagę cukru w stanie naturalnym;

f) „rafinacja” oznacza proces przetwarzania cukru surowego na cukier biały zgodnie z definicją w części II pkt 1 i 2 załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 oraz wszelkie równoznaczne procesy techniczne, którym poddawany jest cukier biały luzem.

Artykuł 3

Otwieranie i administrowanie

1. Kontyngenty taryfowe otwiera się w odstępach rocznych na okres od dnia 1 października do dnia 30 września.

Ilość produktów, numer porządkowy i stawki celne są ustalone w załączniku I.

2. Okres obowiązywania kontyngentu taryfowego dzieli się na jednomiesięczne podokresy. Ilości w poszczególnych podokresach są następujące:

— 100 % w pierwszym podokresie;

— 0 % w pozostałych podokresach.

3. Kontyngenty taryfowe są administrowane zgodnie z metodą równoczesnego analizowania, o której mowa w rozdziale II rozporządzenia (WE) nr 1301/2006.

Artykuł 4

Stosowanie rozporządzeń (WE) nr 1301/2006 i (WE) nr 376/2008

Rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 i (WE) nr 376/2008 mają zastosowanie, o ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej.

Artykuł 5

Wnioski o wydanie pozwolenia na przywóz

1. Wnioski o wydanie pozwolenia na przywóz są składane przez pierwszych siedem dni każdego z podokresów, o których mowa w art. 3 ust. 2.

2. Komisja zawiesza składanie wniosków o wydanie pozwolenia do końca roku gospodarczego w odniesieniu do numerów porządkowych, w przypadku których dostępne ilości zostały wyczerpane. Niemniej jednak Komisja wycofuje zawieszenie i ponownie przyjmuje wnioski, jeżeli ilości staną się ponownie dostępne na podstawie powiadomień, o których mowa w art. 9 ust. 2 ppkt (ii).

Artykuł 6

Informacje, które mają być podane we wnioskach o wydanie pozwolenia na przywóz i w pozwoleniach na przywóz

Wnioski o wydanie pozwolenia na przywóz i pozwolenia na przywóz zawierają następujące wpisy:

a) w polu 8 – kraj pochodzenia.

W przypadku cukru wymienionego w koncesji CXL z numerami porządkowymi 09.4317, 09.4318, 09.4319 i 09.4321 oraz cukru z krajów bałkańskich – przy słowie „tak” w polu 8 należy postawić krzyżyk. Pozwolenia te powodują powstanie obowiązku przywozu z wymienionego kraju;

b) w polu 16 – jeden ośmiocyfrowy kod CN;

c) w polach 17 i 18 – ilość w kilogramach według wagi tel quel;

d) w polu 20:

(i) „cukier przeznaczony do rafinacji” albo „cukier nieprzeznaczony do rafinacji”; oraz

(ii) jeden z następujących wpisów:

— w przypadku cukru wymienionego w koncesji CXL – jeden ze wpisów wymienionych w załączniku III część A,

— w przypadku cukru z krajów bałkańskich – jeden ze wpisów wymienionych w załączniku III część B,

— w przypadku cukru pozakwotowego z przywozu – jeden z wpisów wymienionych w załączniku III część C,

— w przypadku cukru przemysłowego z przywozu – jeden z wpisów wymienionych w załączniku III część D;

(iii) rok gospodarczy, do którego się odnoszą;

e) w polu 24 – odpowiednią należność celną.

Artykuł 7

Obowiązki związane ze składaniem wniosku o wydanie pozwolenia na przywóz

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 obowiązek przedstawiania dowodu, o którym mowa w tym artykule, może nie być nakładany na podmioty zatwierdzone zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 952/2006.

2. Kwota zabezpieczenia, o którym mowa w art. 14 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 376/2008, wynosi 20 EUR za tonę.

3. W przypadku cukru wymienionego w koncesji CXL o numerach porządkowych 09.4317, 09.4318, 09.4319 i 09.4320 do wniosków o wydanie pozwolenia na przywóz należy dołączyć zobowiązanie wnioskodawcy do rafinacji przedmiotowej ilości cukru do końca trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym wygasa dane pozwolenie na przywóz.

4. W przypadku cukru wymienionego w koncesji CXL o numerach porządkowych 09.4317, 09.4318, 09.4319 i 09.4321 oraz cukru z krajów bałkańskich do wniosków o wydanie pozwolenia na przywóz należy dołączyć oryginał pozwolenia na wywóz sporządzonego zgodnie ze wzorem znajdującym się w załączniku II i wydanego przez właściwe organy danego kraju trzeciego. Ilość wymieniona we wnioskach o wydanie pozwolenia na przywóz nie może przekraczać ilości wymienionej w pozwoleniach na wywóz.

Artykuł 8

Wydawanie i ważność pozwoleń na przywóz

Pozwolenia na przywóz są wydawane od 23 dnia miesiąca i najpóźniej do końca miesiąca, w którym wniosek został złożony.

Pozwolenia są ważne do końca trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostały wydane, przy czym ich ważność nie może przekroczyć dnia 30 września, z wyjątkiem pozwoleń na przywóz cukru pozakwotowego i cukru przemysłowego, które są ważne do końca roku gospodarczego, na który zostały wydane.

Artykuł 9

Powiadamianie Komisji

1. Najpóźniej 14 dnia miesiąca, w którym wnioski zostały złożone, państwa członkowskie powiadamiają Komisję o całkowitych ilościach objętych wnioskami o wydanie pozwolenia na przywóz zgodnie z art. 11 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1301/2006.

2. Na zasadzie odstępstwa od art. 11 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 najpóźniej 10 dnia każdego miesiąca państwa członkowskie powiadamiają Komisję o:

(i) ilościach, o których mowa w art. 11 ust. 1 lit. b) tego rozporządzenia, dotyczących pozwoleń wydanych w ciągu poprzedniego miesiąca;

(ii) ilościach, o których mowa w art. 11 ust. 1 lit. c) tego rozporządzenia, dotyczących pozwoleń zwróconych w ciągu poprzedniego miesiąca.

3. Ilości, o których mowa w ust. 1 i 2, podaje się w podziale na numery porządkowe kontyngentu, ośmiocyfrowy kod CN oraz konieczność lub brak potrzeby składania wniosków o wydanie pozwolenia dotyczącego cukru przeznaczonego do rafinacji. Ilości te są wyrażane w kilogramach wagi tel quel.

4. Przed dniem 1 marca każdego roku państwa członkowskie przekazują Komisji informacje o następujących ilościach dotyczących poprzedniego roku gospodarczego:

(i) całkowitej ilości faktycznie przywiezionego cukru wyrażonej w kilogramach wagi tel quel w podziale na numer porządkowy, kraj pochodzenia, ośmiocyfrowy kod CN;

(ii) ilości cukru według wagi tel quel i wyrażonego jako ekwiwalent cukru białego, który został faktycznie poddany rafinacji.

Artykuł 10

Dopuszczenie do swobodnego obrotu

Warunkiem dopuszczenia do swobodnego obrotu kontyngentów cukru wymienionego w koncesji CXL o numerach porządkowych 09.4317, 09.4318, 09.4319 i 09.4321 jest przedstawienie świadectwa pochodzenia wydanego przez właściwe organy danego kraju trzeciego zgodnie z art. 55–65 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.

W przypadku cukru wymienionego w koncesji CXL o numerach porządkowych 09.4317, 09.4318, 09.4319 i 09.4320, gdy odczyt polaryzacji przywożonego cukru surowego różni się od 96 stopni, stawkę w kwocie 98 EUR za tonę zwiększa się lub zmniejsza stosownie do potrzeb o 0,14 % za każdą jedną dziesiątą stopnia ustalonej różnicy.

ROZDZIAŁ II

SZCZEGÓŁOWE PRZEPISY DOTYCZĄCE CUKRU POZAKWOTOWEGO Z PRZYWOZU I CUKRU PRZEMYSŁOWEGO Z PRZYWOZU

Artykuł 11

Otwieranie i ilości

Na zasadzie odstępstwa od art. 3 ust. 1, kontyngent taryfowy na cukier pozakwotowy z przywozu i cukier przemysłowy z przywozu, otwarcie kontyngentu taryfowego, okres obowiązywania kontyngentu taryfowego oraz ilości produktów, w odniesieniu do których zawiesza się stosowanie wszystkich należności celnych lub ich części, ustala się zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 195 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

Artykuł 12

Przetwórcy cukru przemysłowego z przywozu

Na zasadzie odstępstwa od art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 wnioski o wydanie pozwolenia na przywóz cukru przemysłowego z przywozu są składane jedynie przez przetwórców w rozumieniu art. 2 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 967/2006, nawet jeżeli tacy przetwórcy nie byli zaangażowani w handel z krajami trzecimi.

Artykuł 13

Stosowanie pozwoleń na przywóz cukru przemysłowego

1. Pozwolenia wydane na przywóz cukru przemysłowego objętego kodami CN 1701 99 10 lub 1701 99 90 mogą być stosowane do przywozu produktów objętych kodami CN 1701 11 90, 1701 12 90, 1701 91 00, 1701 99 10 lub 1701 99 90.

2. Cukier przemysłowy z przywozu jest używany do wytwarzania produktów, o których mowa w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 967/2006.

3. Artykuły 11, 12 i 13 rozporządzenia (WE) nr 967/2006 mają zastosowanie do cukru przemysłowego z przywozu.

4. Przetwórca dostarcza właściwym organom państwa członkowskiego dowód, że ilości przywiezionego cukru przemysłowego zostały użyte do wytworzenia produktów, o których mowa w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 967/2006 zgodnie z zatwierdzeniem, o którym mowa w art. 5 tego rozporządzenia. Dowód ma formę komputerowego zapisu w ewidencji w trakcie lub na koniec procesu produkcji ilości danych produktów.

5. Jeżeli przetwórcy nie przedstawią dowodu, o którym mowa w ust. 4, do końca siódmego miesiąca następującego po miesiącu przywozu, za każdy dzień zwłoki płacą kwotę 5 EUR za tonę odnośnej ilości cukru.

6. Jeżeli przetwórcy nie dostarczą dowodu, o którym mowa w ust. 4, do końca dziewiątego miesiąca następującego po miesiącu przywozu, odnośna ilość jest traktowana jako zawyżona w rozumieniu art. 13 rozporządzenia (WE) nr 967/2006.

ROZDZIAŁ III

TRADYCYJNE ZAPOTRZEBOWANIE

Artykuł 14

System dotyczący rafinerii przemysłowych

1. Jedynie rafinerie przemysłowe mogą składać wnioski o wydanie pozwolenia na przywóz cukru przeznaczonego do rafinacji, których okres ważności rozpoczyna się w ciągu pierwszych trzech miesięcy każdego roku gospodarczego. Na zasadzie odstępstwa od art. 8 akapit drugi takie pozwolenia są ważne do końca roku gospodarczego, w którym zostały wydane.

2. Jeżeli przed dniem 1 stycznia każdego roku gospodarczego wnioski o wydanie pozwolenia na przywóz cukru do rafinacji w tym roku gospodarczym obejmują ilości równe całkowitym ilościom lub wyższe od całkowitych ilości, o których mowa w art. 153 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, Komisja informuje państwa członkowskie, że limit tradycyjnego zapotrzebowania w tym roku gospodarczym został osiągnięty na szczeblu wspólnotowym.

Od daty tego powiadomienia ust. 1 nie ma zastosowania do danego roku gospodarczego.

Artykuł 15

Dowód przeprowadzenia rafinacji i kary

1. W ciągu sześciu miesięcy po upływie terminu ważności danego pozwolenia na przywóz każdy pierwotny posiadacz pozwolenia na przywóz cukru do rafinacji dostarcza państwu członkowskiemu, które wydało to pozwolenie, dowód przeprowadzenia takiej rafinacji zgodny z wymogami państwa członkowskiego w okresie wyznaczonym w art. 7 ust. 3.

Jeżeli taki dowód nie zostanie dostarczony, przed dniem 1 czerwca następującym po danym roku gospodarczym wnioskodawca uiszcza za przedmiotową ilość cukru kwotę 500 EUR za tonę, z wyjątkiem nadzwyczajnych przypadków działania siły wyższej.

2. Przed dniem 1 marca następującym po danym roku gospodarczym producenci cukru zatwierdzeni zgodnie z art. 57 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 zgłaszają właściwemu organowi w państwie członkowskim ilości cukru, które poddali rafinacji we wspomnianym roku gospodarczym, określając:

a) ilości cukru odpowiadające pozwoleniom na przywóz cukru do rafinacji;

b) ilości cukru wyprodukowanego we Wspólnocie, wskazując dane zatwierdzonego przedsiębiorstwa, które wyprodukowało ten cukier;

c) inne ilości cukru, wskazując jego pochodzenie.

Przed dniem 1 czerwca następującym po danym roku gospodarczym producenci uiszczają kwotę 500 EUR za tonę za ilości cukru, o których mowa w lit. c) akapit pierwszy, jeżeli nie mogą dostarczyć dowodów zgodnych z wymogami państwa członkowskiego, że cukier został poddany rafinacji, z wyjątkiem nadzwyczajnych przypadków działania siły wyższej.

ROZDZIAŁ IV

UCHYLENIE I PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 16

Uchylenie

Rozporządzenie (WE) nr 950/2006 traci moc ze skutkiem od dnia 1 października 2009 r.

Niemniej jednak pozwolenia wydane zgodnie z tym rozporządzeniem pozostają ważne do czasu upływu ich terminu ważności.

Artykuł 17

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 października 2009 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 września 2009 r.

(¹)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(²)  Dz.U. L 178 z 1.7.2006, s. 1.

(³)  Dz.U. L 146 z 20.6.1996, s. 1.

(⁴)  Dz.U. L 240 z 23.9.2000, s. 1.

(⁵)  Zgodnie z rezolucją nr 1244 Rady Bezpieczeństwa ONZ.

(⁶)  Dz.U. L 239 z 1.9.2006, s. 2.

(⁷)  Dz.U. L 169 z 30.6.2008, s. 10.

(⁸)  Dz.U. L 26 z 28.1.2005, s. 3.

(⁹)  Dz.U. L 341 z 7.12.2006, s. 31.

(¹⁰)  Dz.U. L 84 z 20.3.2004, s. 13.

(¹¹)  Dz.U. L 114 z 26.4.2008, s. 3.

(¹²)  Dz.U. L 238 z 1.9.2006, s. 13.

(¹³)  Dz.U. L 178 z 1.7.2006, s. 39.

(¹⁴)  Dz.U. L 253 z 11.10.1993, s. 1.

(¹⁵)  Dz.U. L 176 z 30.6.2006, s. 22.

(¹⁶)  Na mocy rezolucji 1244/1999 Rady Bezpieczeństwa ONZ.

ZAŁĄCZNIK I

Część I: Cukier wymieniony w koncesji CXL

Część II: Cukier z krajów bałkańskich

Część III: Cukier pozakwotowy z przywozu i cukier przemysłowy z przywozu

ZAŁĄCZNIK II

Tekst w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK III