Akty ujednolicone - rok 2009 nr 214 poz. 1

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (¹), w szczególności jego art. 20,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1342/2008 z dnia 18 grudnia 2008 r. ustanawiające długoterminowy plan w zakresie zasobów dorsza i połowów tych zasobów (²), w szczególności jego art. 12,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 302/2009 z dnia 6 kwietnia 2009 r. dotyczące wieloletniego planu odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym (³), w szczególności jego art. 9 ust. 3, 4, 5, 7, 8, 9 i 10,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 43/2009 (⁴) ustala uprawnienia do połowów na 2009 r. i związane z nimi warunki dla pewnych stad ryb i grup stad ryb, stosowane na wodach terytorialnych Wspólnoty oraz w odniesieniu do statków wspólnotowych na wodach, na których wymagane są ograniczenia połowowe.

(2) Załącznik IIA do rozporządzenia (WE) nr 43/2009 ustanawia zasady zarządzania nakładami połowowymi w kontekście długoterminowego planu zarządzania zasobami dorsza ustanowionego w rozporządzeniu (WE) nr 1342/2008, a w szczególności ustanawia, w dodatku 1 do tego załącznika, maksymalny dozwolony nakład połowowy dla każdego państwa członkowskiego – wyrażony w kilowatodniach – do wykorzystania w wyznaczonych obszarach i w odniesieniu do określonych grup narzędzi połowowych. Z uwagi na rozporządzenie Rady (WE) nr 754/2009 z dnia … wyłączające niektóre grupy statków ze stosowania systemu nakładu połowowego ustanowionego w rozdziale III rozporządzenia (WE) nr 1342/2008 (⁵) konieczne jest dostosowanie maksymalnego dopuszczalnego nakładu połowowego ustanowionego w dodatku 1 do załącznika IIa do rozporządzenia (WE) nr 43/2009 poprzez odjęcie w przypadku Hiszpanii 590 583 kilowatodni od grupy nakładu połowowego TR1 w obszarze (d) oraz w przypadku Szwecji odjęcie 148 118 kilowatodni od grupy nakładu połowowego TR2 w obszarze geograficznym (a) i 705 625 kilowatodni od grupy nakładu połowowego TR2 w obszarze geograficznym (b). Ze względu na stosowanie z mocą wsteczną rozporządzenia (WE) nr 754/2009 od dnia 1 lutego 2009 r., niniejsze zmiany powinny obowiązywać od tego samego dnia.

(3) Zgodnie z art. 9 rozporządzenia (WE) nr 302/2009 dotyczącego wieloletniego planu odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym Rada ma ustalić i przydzielić państwom członkowskim maksymalną liczbę kliprów tuńczykowych i trolerów upoważnionych do aktywnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego w Atlantyku; statków prowadzących aktywne połowy tuńczyka błękitnopłetwego w Adriatyku do celów hodowlanych; oraz kliprów tuńczykowych, taklowców i statków do połowu wędami ręcznymi uprawiających tradycyjne rybołówstwo przybrzeżne i prowadzących aktywne połowy tuńczyka błękitnopłetwego w Morzu Śródziemnym. Ponadto Rada ma zadecydować o przydziale państwom członkowskim wspólnotowej kwoty tuńczyka błękitnopłetwego. Kwota wspólnotowa niewymiarowego tuńczyka błękitnopłetwego jest oparta na wspólnotowej kwocie przyznanej Wspólnocie Europejskiej na mocy zalecenia ICCAT 08/05 zmieniającego zalecenie, w którym ICCAT ustanowiło wieloletni plan odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym.

(4) W celu zebrania dokładniejszych danych naukowych na temat kryla, gatunku o kluczowym znaczeniu dla ekosystemu morskiego Antarktyki, należy wdrożyć szereg aktualnych zaleceń Komitetu Naukowego do spraw Zachowania Żywych Zasobów Morskich Antarktyki, ustanowionego na mocy Konwencji o zachowaniu żywych zasobów morskich Antarktyki (CCAMLR), przedstawionych ponownie na posiedzeniu Komitetu Naukowego w 2008 r. w celu zagwarantowania w prawodawstwie wspólnotowym 100-procentowej obecności obserwatorów połowów kryla na obszarze objętym konwencją CCAMLR.

(5) W związku z porozumieniem w sprawie połowów z Norwegią Wspólnota ma prawo do połowu dodatkowych 750 ton dorsza w norweskich wodach obszarów ICES I i II.

(6) Należy wdrożyć do prawa wspólnotowego wniosek złożony na posiedzeniu w Londynie w dniach 9–11 lutego 2009 r. przez przedstawicieli Wspólnoty Europejskiej, Wysp Owczych, Grenlandii, Islandii, Norwegii i Federacji Rosyjskiej dotyczący zarządzania w 2009 r. zasobami karmazyna w Morzu Irmingera i wodach przylegających w obszarze objętym konwencją NEAFC, a następnie zatwierdzony przez Umawiające się Strony Komisji ds. Rybołówstwa Północno-Wschodniego Atlantyku (NEAFC). Ponieważ umowa ta ma zastosowanie przez cały 2009 r., uprawnienia do połowów należy stosować z mocą wsteczną od dnia 1 stycznia 2009 r.

(7) Należy wdrożyć do prawa wspólnotowego wnioski z posiedzenia wspólnego komitetu UE i Grenlandii z dnia 25 listopada 2008 r. w Kopenhadze dotyczące wspólnotowego udziału w połowach karmazyna w grenlandzkich wodach obszarów ICES V oraz XIV. Ponieważ ustalenia zawarte z Grenlandią są powiązane z umową NEAFC w sprawie zarządzania zasobami karmazyna w Morzu Irmingera i wodach przylegających, środki przyjęte w celu wdrożenia wniosków z posiedzenia wspólnego komitetu UE i Grenlandii należy stosować również z mocą wsteczną od dnia 1 stycznia 2009 r.

(8) Całkowity dopuszczalny połów (TAC) przyjęty dla halibuta grenlandzkiego w wodach wspólnotowych obszarów zarządzania IIa i IV, wodach wspólnotowych i międzynarodowych obszaru VI, dla makreli w obszarach zarządzania VI, VII, VIIIa, VIIIb, VIIId i VIIIe, wodach wspólnotowych obszaru Vb i wodach międzynarodowych obszarów IIa, XII i XIV oraz dla ostroboka w obszarach zarządzania VI, VII, VIIIa, VIIIb, VIIId i VIIIe, wodach wspólnotowych obszaru Vb,

wodach międzynarodowych obszarów XII i XIV powinien obejmować zarówno wody wspólnotowe, jak i wody międzynarodowe obszaru Vb w celu zapobieżenia nieprawidłowościom w raportowaniu. Należy zatem odpowiednio zmienić obszary zarządzania wymienioneh w przypadku TAC.

(9) Aby chronić młode osobniki dorsza, plamiaka, czarniaka i witlinka, należy ustalić system doraźnych zamknięć w Morzu Północnym i cieśninie Skagerrak, według uzgodnionego zapisu wniosków z konsultacji między Wspólnotą Europejską a Norwegią, które odbyły się w Londynie w dniu 3 lipca 2009 r.

(10) Należy poprawić przepisy dotyczące ograniczeń w sprawie połowów dorsza, plamiaka i witlinka w obszarze ICES VI, aby zapewnić ten sam geograficzny zasięg odstępstw dotyczących połowów homarców i połowów za pomocą włoków, niewodów dennych lub podobnych narzędzi.

(11) Należy wdrożyć do prawa wspólnotowego propozycję zgłoszoną na posiedzeniu w Londynie w dniach 24–27 marca 2009 r. przez szefów delegacji Umawiających się Stron Komisji ds. Rybołówstwa Północno-Wschodniego Atlantyku (NEAFC) (Danii w odniesieniu do Wysp Owczych i Grenlandii, Wspólnoty Europejskiej, Islandii, Norwegii i Federacji Rosyjskiej) dotyczącą ochrony wrażliwych ekosystemów morskich przed istotnym niekorzystnym wpływem w obszarze podlegającym regulacji NEAFC, która została następnie zatwierdzona przez Umawiające się Strony NEAFC.

(12) W celu zagwarantowania prawidłowego rozliczania połowów makreli prowadzonych przez statki państw trzecich na wodach wspólnotowych należy wprowadzić zaostrzone przepisy dotyczące kontroli takich statków. Z uwagi na rozmieszczenie stad makreli, które występują głównie w wodach Zjednoczonego Królestwa, statki państw trzecich powinny przekazywać swoje sprawozdania do brytyjskiego ośrodka monitorowania rybołówstwa w Edynburgu.

(13) Aby zagwarantować rybakom pewność i pozwolić im na jak najwcześniejsze zaplanowanie swojej działalności na najbliższy sezon połowowy, konieczne jest odstąpienie od wymogu sześciu tygodni, o którym mowa w tytule I art. 3 Protokołu w sprawie roli parlamentów państw członkowskich w Unii Europejskiej, dołączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz Traktatów ustanawiających Wspólnoty Europejskie.

(14) Rozporządzenie (WE) nr 43/2009 powinno zatem zostać odpowiednio zmienione,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zmiany w rozporządzeniu (WE) nr 43/2009

W rozporządzeniu (WE) nr 43/2009 wprowadza się następujące zmiany:

1) dodaje się rozdział VIIIa w brzmieniu:

„ROZDZIAŁ VIIIa

ETYKIETOWANIE RYB ZAMROŻONYCH PO ZŁOWIENIU NA OBSZARZE OBJĘTYM KONWENCJĄ NEAFC PRZEZ STATKI WSPÓLNOTOWE LUB STATKI PAŃSTW TRZECICH

Artykuł 39a

Etykietowanie ryb mrożonych

Po zamrożeniu wszystkie ryby złowione na obszarze objętym konwencją NEAFC są wyraźnie oznaczane czytelną etykietą lub pieczęcią. Na etykiecie lub pieczęci, którą umieszcza się na każdej skrzyni lub bloku ryb mrożonych, podaje się gatunek, datę produkcji, podobszar ICES i rejon, na którym dokonano połowu, oraz nazwę statku, który dokonał połowu.”;

2) w art. 48 dodaje się ustęp w brzmieniu:

„1a. W trakcie całej działalności połowowej w ramach okresu połowowego na każdym statku uczestniczącym w połowie kryla, o którym mowa w art. 49, przebywa co najmniej jeden obserwator naukowy wyznaczony zgodnie z Systemem Międzynarodowych Obserwacji Naukowych CCAMLR lub spełniający wymagania tego systemu.”;

3) w art. 50 skreśla się ust. 4;

4) dodaje się artykuły w brzmieniu:

„Artykuł 91a

Maksymalna liczba statków poławiających tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku

Maksymalna liczba wspólnotowych kliprów tuńczykowych i trolerów, które są upoważnione do aktywnych połowów we wschodnim Atlantyku tuńczyka błękitnopłetwego ważącego od 8 kg lub mierzącego od 75 cm oraz ważącego do 30 kg lub mierzącego do 115 cm, oraz rozdział tej maksymalnej liczby między państwa członkowskie są następujące:

Artykuł 91b

Limity połowowe dla tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku

1. W ramach limitów połowowych określonych w załączniku ID limit połowowy dla tuńczyka błękitnopłetwego ważącego od 8 kg lub mierzącego od 75 cm oraz ważącego do 30 kg lub mierzącego do 115 cm dla upoważnionych statków wspólnotowych, o których mowa w art. 91a, oraz rozdział takiego limitu połowowego między państwa członkowskie są następujące (w tonach):

2. W ramach limitów połowowych określonych w ust. 1 limit połowowy dla tuńczyka błękitnopłetwego ważącego co najmniej 6,4 kg lub mierzącego nie mniej niż 70 cm dla kliprów tuńczykowych o długości całkowitej mniejszej niż 17 m, zaliczających się do statków wspólnotowych, o których mowa w art. 91a, oraz rozdział takiego limitu połowowego między państwa członkowskie są następujące (w tonach):

Artykuł 91c

Maksymalna liczba statków poławiających tuńczyka błękitnopłetwego w Morzu Śródziemnym, mająca zastosowanie do tradycyjnego wspólnotowego rybołówstwa przybrzeżnego

Maksymalna liczba wspólnotowych statków rybackich uprawiających tradycyjne rybołówstwo przybrzeżne, które są upoważnione do aktywnych połowów na Morzu Śródziemnym tuńczyka błękitnopłetwego ważącego od 8 kg lub mierzącego od 75 cm oraz ważącego do 30 kg lub mierzącego do 115 cm, oraz rozdział tej maksymalnej liczby między państwa członkowskie są następujące:

Artykuł 91d

Limity połowowe dla tuńczyka błękitnopłetwego w Morzu Śródziemnym, mające zastosowanie do tradycyjnego wspólnotowego rybołówstwa przybrzeżnego

W ramach limitów połowowych określonych w załączniku ID limit połowowy dla tuńczyka błękitnopłetwego ważącego od 8 kg do 30 kg, przyznany wspólnotowym kliprom tuńczykowym, taklowcom i statkom do połowu wędami ręcznymi łowiącym na Morzu Śródziemnym świeże ryby metodami tradycyjnego rybołówstwa przybrzeżnego, o których mowa w art. 91c, oraz rozdział tego limitu połowowego między państwa członkowskie są następujące (w tonach):

Artykuł 91e

Maksymalna liczba statków poławiających tuńczyka błękitnopłetwego w Morzu Adriatyckim do celów hodowlanych

Maksymalna liczba wspólnotowych statków prowadzących aktywne połowy tuńczyka błękitnopłetwego w Morzu Adriatyckim do celów hodowlanych, które są upoważnione do połowu tuńczyka błękitnopłetwego ważącego od 8 kg lub mierzącego od 75 cm oraz ważącego do 30 kg lub mierzącego do 115 cm, oraz rozdział tej maksymalnej liczby między państwa członkowskie są następujące:

Artykuł 91f

Limity połowowe dla tuńczyka błękitnopłetwego w Morzu Adriatyckim do celów hodowlanych

W ramach limitów połowowych określonych w załączniku ID limit połowowy dla tuńczyka błękitnopłetwego ważącego od 8 kg do 30 kg, przyznany wspólnotowym statkom prowadzącym połowy tuńczyka błękitnopłetwego w Morzu Adriatyckim do celów hodowlanych, o których mowa w art. 91e, oraz rozdział tego limitu połowowego między państwa członkowskie są następujące (w tonach):

____________

(*) Wspólnotowe limity połowowe są oparte na wspólnotowej kwocie przyznanej Wspólnocie Europejskiej na mocy zalecenia ICCAT 08-05 zmieniającego zalecenie, w którym ICCAT ustanowiło wieloletni plan odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym.

(**) Na wniosek Francji Komisja może zmienić tę liczbę do wielkości 100 ton zgodnie z zaleceniem ICCAT nr 08-05.”

5) w załączniku IA wprowadza się następujące zmiany:

a) pozycja dotycząca gatunku halibuta grenlandzkiego w wodach wspólnotowych obszarów IIa i IV, w wodach wspólnotowych i międzynarodowych obszaru VI otrzymuje brzmienie:

b) pozycja dotycząca gatunku makreli w obszarach ICES VI, VII, VIIIa, VIIIb, VIIId oraz VIIIe; w wodach wspólnotowych obszaru Vb; wodach międzynarodowych obszarów Ha, XII oraz XIV otrzymuje brzmienie:

c) pozycja dotycząca gatunku ostroboka w obszarach ICES VI, VII, VIIIa, VIIIb, VIIId oraz VIIIe; w wodach wspólnotowych obszaru Vb; wodach międzynarodowych obszarów XII oraz XIV otrzymuje brzmienie:

6) w załączniku IB wprowadza się następujące zmiany:

a) pozycja dotycząca gatunku dorsz w norweskich wodach obszarów I i II otrzymuje brzmienie:

b) pozycja dotycząca gatunku karmazyn w wodach wspólnotowych i międzynarodowych obszaru ICES V oraz w wodach wspólnotowych obszarów ICES XII oraz XIV otrzymuje brzmienie:

c) pozycja dotycząca gatunku karmazyn w grenlandzkich wodach obszarów ICES V i XIV otrzymuje brzmienie:

7) w dodatku I do załącznika IIA wprowadza się następujące zmiany:

a) w tabeli a) kolumna dotycząca Szwecji otrzymuje brzmienie:

b) w tabeli b) kolumna dotycząca Szwecji otrzymuje brzmienie:

c) w tabeli d) kolumna dotycząca Hiszpanii otrzymuje brzmienie:

8) w załączniku III wprowadza się następujące zmiany:

a) w pkt 5c, 5c.1, 5c.2 i 5c.3 słowa „Morze Północne, cieśnina Skagerrak i wschodnia część kanału La Manche” zastępuje się słowami „wschodnia część kanału La Manche”;

b) wprowadza się pkt 5e w brzmieniu:

„5e. Doraźne zamknięcia na Morzu Północnym i w cieśninie Skagerrak

5e.1. Do celów niniejszego punktu:

a) za osobniki młode uważa się:

— osobniki dorsza mniejsze niż 35 cm,

— osobniki plamiaka mniejsze niż 30 cm,

— osobniki czarniaka mniejsze niż 35 cm,

— osobniki witlinka mniejsze niż 27 cm;

b) poziom progowy ustala się na 15 % wagi młodych osobników w odniesieniu do łącznej ilości czterech gatunków wymienionych w lit. a). Jeżeli jednak ilość dorsza w próbce przekracza 75 % w odniesieniu do łącznej ilości czterech gatunków, poziom progowy ustala się na 10 %.

5e.2. Państwa członkowskie określają obszary, w których istnieje ryzyko połowu młodych osobników w ilościach przekraczających poziomy progowe.

5e.3. W obszarach określonych zgodnie z pkt 5e.2 państwa członkowskie przeprowadzają inspekcje służące zmierzeniu, czy odsetek młodych osobników przekracza poziom progowy, w tym za pomocą wspólnych planów wykorzystywania. W tym celu państwa członkowskie:

a) pobierają z zaciągu i mierzą próbki dorsza, plamiaka, czarniaka i witlinka zgodnie z przepisami dodatku 7 do niniejszego załącznika;

b) dokumentują każde pobranie próbek przez wypełnienie sprawozdania z pobrania próbek zgodnie z dodatkiem 8 do niniejszego załącznika i przesyłają je państwu nadbrzeżnemu.

Państwa członkowskie mogą zwrócić się do innych państw przeprowadzających inspekcje w danym obszarze o pobranie próbek w ich imieniu.

5e.4. Dane nadbrzeżne państwo członkowskie publikuje niezwłocznie na swojej stronie internetowej pozycję, na której pobrano próbkę, o której mowa w pkt 5e.3 lit. a), czas jej pobrania i ilość młodych osobników jako odsetek wagi całości połowu dorsza, plamiaka, czarniaka i witlinka. Odsetek ten jest podawany zarówno w odniesieniu do poszczególnych gatunków, jak i do łącznej ilości czterech gatunków.

5e.5. Gdy próbka, o której mowa w pkt 5e.3 lit. a), wykazuje odsetek młodych osobników, który przekracza poziom progowy, dane nadbrzeżne państwo członkowskie zakazuje prowadzenia połowów w tym obszarze przy pomocy innych narzędzi połowowych niż włoki pelagiczne, okrężnice, pławnice dryfujące i wędy kalmarowe do połowu śledzi, makreli i ostroboków, więcierze i dragi do połowu przegrzebków i sieci skrzelowe.

Zamknięty obszar oparty jest na następujących kryteriów:

— obszar ten ma 4, 5 lub 6 punktów łączących,

— punkt środkowy operacji połowowej lub operacji połowowych charakteryzujących się próbkami powyżej poziomu progowego pokrywa się z punktem środkowym obszaru zamkniętego,

— jeżeli obszar zamknięty opiera się na jednej próbce i leży poza wodami znajdującymi się w odległości do 12 mil od linii podstawowych w obszarze zwierzchnictwa lub jurysdykcji danego państwa członkowskiego, wynosi on wówczas 50 mil kwadratowych, oraz

— w cieśninie Skagerrak jednocześnie są maksymalnie 3 zamknięcia.

5e.6. Zakaz, o którym mowa w pkt 5e.5:

— wchodzi w życie 12 godzin po podjęciu decyzji przez dane państwo członkowskie, oraz

— ma zastosowanie przez 21 dni, po których automatycznie przestaje obowiązywać o północy czasu UTC.

5e.7. Na zasadzie odstępstwa od pkt 5e.5, gdy odsetek przekracza nieznacznie poziom progowy lub gdy w związku z łączną wielkością, składem połowu lub rozkładem rozmiaru osobników zaciąg nie może być uznany za reprezentatywny, nadbrzeżne państwo członkowskie może w ciągu 48 godzin od chwili pobrania pierwszej próbki zbierać dodatkowe informacje, w tym za pomocą inspekcji dodatkowych zaciągów, zanim podejmie decyzję zgodnie z pkt 5e.5.

5e.8. Jeżeli obszar, który ma być zamknięty, obejmuje obszary znajdujące się pod jurysdykcją lub zwierzchnictwem różnych państw członkowskich lub państw trzecich, dane państwo członkowskie, które ustaliło, że poziom progowy został przekroczony, niezwłocznie informuje odnośne sąsiednie państwa członkowskie i państwa trzecie o swoich ustaleniach i o zakazie, o którym zdecydowano zgodnie z pkt 5e.5. Sąsiednie państwo członkowskie zamyka niezwłocznie swoją część obszaru.

5e.9. Nadbrzeżne państwo członkowskie bezzwłocznie:

a) udostępnia na swojej stronie internetowej dane dotyczące zakazu wydanego zgodnie z pkt 5e.5;

b) w jak największym zakresie informuje statki znajdujące się w pobliżu danego obszaru; oraz

c) informuje pocztą elektroniczną Komisję i FMC - o których mowa w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 2244/2003 z dnia 18 grudnia 2003 r. ustanawiającego szczegółowe przepisy dotyczące satelitarnych systemów monitorowania statków (*) - innych państw członkowskich i państw trzecich, których statki prowadzą połowy w tym obszarze, o zakazie wydanym zgodnie z pkt 5e.5. Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki, w celu zadbania o to, by FMC informowały statki pływające pod ich banderą, których dotyczy ten zakaz.

5e.10. Na wniosek zainteresowane nadbrzeżne państwo członkowskie przekazuje Komisji szczegółowe sprawozdania z pobrania próbek oraz uzasadnienia decyzji podjętej zgodnie z pkt 5e.5. Jeżeli Komisja uważa, że decyzja taka nie jest wystarczająco uzasadniona, może zwrócić się do państwa członkowskiego o unieważnienie lub zmianę tej decyzji ze skutkiem natychmiastowym.

_____________

(*) Dz.U. L 333 z 20.12.2003, s. 17.”;

c) na końcu pkt 6.6 dodaje się akapit w brzmieniu:

„Odstępstwo to nie ma zastosowania w granicach obszaru zamkniętego w wyniku połączenia kolejnymi odcinkami loksodromy następujących punktów mierzonych zgodnie z układem współrzędnych WGS84:

59°05'N, 06°45'W

59°30'N, 06°00'W

59°40'N, 05°00'W

60°00'N, 04°00'W

59°30'N, 04°00'W

59°05'N, 06°45'W.”;

d) wprowadza się pkt 9a w brzmieniu:

„9a. Środki specjalne w odniesieniu do połowów karmazyna w Morzu Irmingera i wodach przylegających

9a.1 Środki przedstawione w niniejszym pkt 9a stosuje się do połowów karmazyna (Sebastes spp.) w wodach międzynarodowych obszaru ICES V oraz wodach wspólnotowych obszarów ICES XII i XIV, których granice określają poniższe współrzędne (zwanego dalej »obszarem ochronnym karmazyna«):

9a.2 Poza danymi wymaganymi na mocy art. 5 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2791/1999, kapitanowie statków rybackich odnotowują w dzienniku połowowym każde wpłynięcie na obszar ochronny karmazyna i opuszczenie tego obszaru oraz łączny połów zatrzymany na statku. Zapis w dzienniku zawiera oznaczenie obszaru przy pomocy specjalnego kodu »RCA«.

9a.3 Kapitanowie statków rybackich prowadzących połowy w obszarze ochronnym karmazyna składają sprawozdanie z połowów, o którym mowa w art. 6 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 2791/1999, każdego dnia po zakończeniu operacji połowowych w danym dniu kalendarzowym. Sprawozdanie to wskazuje wielkość zatrzymanego na pokładzie połowu uzyskanego od ostatniego zgłoszenia wielkości połowu.

9a.4 Poza informacjami wymaganymi na mocy art. 6 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 2791/1999, kapitanowie statków rybackich informują o wielkości połowu zatrzymanego na pokładzie od ostatniego zgłoszenia wielkości połowu przed wpłynięciem na obszar ochronny karmazyna i opuszczeniem tego obszaru.

9a.5 Sprawozdania, o których mowa w pkt 9a.3 i 9a.4, sporządza się zgodnie z załącznikiem I do rozporządzenia (WE) nr 1085/2000. W sprawozdaniach z połowów na terenie obszaru ochronnego karmazyna w pozycji właściwy obszar stosuje się kod »RCA«.

9a.6 Nie naruszając art. 39a niniejszego rozporządzenia, na etykiecie lub pieczęci, przy pomocy której znakuje się karmazyna złowionego w obszarze ochronnym karmazyna, widnieje kod »RCA«.

9a.7 Kupujący lub posiadacze ryb zapewniają, aby wszelkie ilości karmazyna złowionego w obszarze ochronnym karmazyna, którego pierwszy wyładunek lub przeładunek odbywa się w porcie wspólnotowym, zostały zważone w momencie wyładunku lub przeładunku.

9a.8 Zabrania się stosowania włoków o rozmiarze oczek sieci mniejszym niż 100 mm.

9a.9 Współczynnik przeliczeniowy stosowany do postaci patroszonej i bez głowy, w tym oprawianej metodą japońską (tzw. «Japanese cut«), karmazyna złowionego w obszarze ochronnym karmazyna wynosi 1,70.”;

e) pkt 15.1 otrzymuje brzmienie:

„15.1. Zabrania się połowów włokiem dennym oraz przy użyciu narzędzi statycznych, w tym dennych sieci skrzelowych i takli, w granicach obszaru zamkniętego w wyniku połączenia kolejnymi odcinkami loksodromy następujących punktów mierzonych zgodnie z układem współrzędnych WGS84:

Część grzbietu Reykjanes:

— 55°04,5327' N, 36°49,0135' W

— 55°05,4804' N, 35°58,9784' W

— 54°58,9914' N, 34°41,3634' W

— 54°41,1841' N, 34°00,0514' W

— 54°00,0'N, 34°00,0' W

— 53°54,6406' N, 34°49,9842' W

— 53°58,9668' N, 36°39,1260' W

— 55°04,5327' N, 36°49,0135' W.

Obszar północnego Grzbietu Śródatlantyckiego:

— 59°45' N, 33°30' W

— 57°30' N, 27°30' W

— 56°45' N, 28°30' W

— 59°15' N, 34°30' W

— 59°45' N, 33°30' W.

Obszar środkowego Grzbietu Śródatlantyckiego (Krawędź Gibbsa i obszar okołopolarny):

— 53°30'N, 38°00' W

— 53°30' N, 36°49' W

— 55°04,5327' N, 36°49' W

— 54°58,9914' N, 34°41,3634' W

— 54°41,1841'N, 34°00' W

— 53°30'N, 34°00' W

— 53°30'N, 30°00' W

— 51°30'N, 28°00' W

— 49°00' N, 26°30' W

— 49°00' N, 30°30' W

— 51°30'N, 32°00' W

— 51°30'N, 38°00' W

— 53°30'N, 38°00' W.

Obszar południowego Grzbietu Śródatlantyckiego:

— 44°30' N, 30°30' W

— 44°30'N, 27°00' W

— 43°15' N, 27°15' W

— 43°15' N, 31°00' W

— 44°30' N, 30°30' W.

Góry Altair Seamounts:

— 45°00' N, 34°35' W

— 45°00' N, 33°45' W

— 44°25' N, 33°45' W

— 44°25' N, 34°35' W

— 45°00' N, 34°35' W.

Góry Antialtair Seamounts:

— 43°45' N, 22°50' W

— 43°45' N, 22°05' W

— 43°25' N, 22°05' W

— 43°25' N, 22°50' W

— 43°45' N, 22°50' W.

Ławica Hatton Bank:

— 59°26' N, 14°30' W

— 59°12' N, 15°08' W

— 59°01' N, 17°00' W

— 58°50' N, 17°38' W

— 58°30' N, 17°52' W

— 58°30' N, 18°22' W

— 58°03' N, 18°22' W

— 58°03' N, 17°30' W

— 57°55' N, 17°30' W

— 57°45' N, 19°15' W

— 58°30' N, 18°45' W

— 58°47' N, 18°37' W

— 59°05' N, 17°32' W

— 59°16' N, 17°20' W

— 59°22' N, 16°50' W

— 59°21' N, 15°40' W.

North West Rockall:

— 57°00' N, 14°53' W

— 57°37' N, 14°42' W

— 57°55' N, 14°24' W

— 58°15' N, 13°50' W

— 57°57' N, 13°09' W

— 57°50' N, 13°14' W

— 57°57' N, 13°45' W

— 57°49' N, 14°06' W

— 57°29' N, 14°19' W

— 57°22' N, 14°19' W

— 57°00' N, 14°34' W

— 56°56' N, 14°36' W

— 56°56' N, 14°51' W

— 57°00' N, 14°53' W.

South-West Rockall (Empress of Britain Bank):

— 56°24' N, 15°37' W

— 56°21' N, 14°58' W

— 56°04' N, 15°10' W

— 55°51' N, 15°37' W

— 56°10' N, 15°52' W

— 56°24' N, 15°37' W.

Logachey Mound:

— 55°17' N 16°10' W

— 55°33' N 16°16' W

— 55°50' N 15°15' W

— 55°58' N 15°05' W

— 55°54' N 14°55' W

— 55°45' N 15°12' W

— 55°34' N 15°07' W

— 55°17' N 16°10' W.

West Rockall Mound:

— 57°20' N, 16°30' W

— 57°05' N, 15°58' W

— 56°21' N, 17°17' W

— 56°40' N, 17°50' W

— 57°20' N, 16°30' W.”;

f)  dodaje się pkt 19a w brzmieniu:

„19a. Warunki prowadzenia połowów makreli na wodach wspólnotowych przez statki państw trzecich

Następujące przepisy mają zastosowanie do statków państw trzecich zamierzających dokonywać połowów makreli na wodach wspólnotowych:

a) Statki mogą zacząć rejs połowowy dopiero po otrzymaniu zezwolenia od właściwego organu danego nadbrzeżnego państwa członkowskiego. Statki te wpływają na wody wspólnotowe wyłącznie po przepłynięciu przez jeden z następujących obszarów kontrolnych:

— prostokąt ICES 48 E2 w rejonie Via,

— prostokąt ICES 50 F1 w rejonie IVa,

— prostokąt ICES 46 F1 w rejonie IVa.

Co najmniej cztery godziny przed wpłynięciem na jeden z obszarów kontrolnych po wpłynięciu na wody wspólnotowe kapitan danego statku kontaktuje się z brytyjskim ośrodkiem monitorowania rybołówstwa w Edynburgu za pośrednictwem poczty elektronicznej pod adresem: ukfcc@scotland.gsi.gov.uk lub telefonicznie (+ 44 131 271 9700).

Powiadomienie zawiera nazwę, międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy oraz litery i numer portu (PLN) statku, całkowitą ilość według gatunków na pokładzie oraz obszar kontrolny, przez który statek wpłynie na wody wspólnotowe. Statek nie rozpoczyna połowu, dopóki nie otrzyma potwierdzenia odbioru powiadomienia oraz informacji, czy kapitan musi zgłosić statek do inspekcji. Każde potwierdzenie odbioru zawiera indywidualny numer zezwolenia, który kapitan zachowuje do końca rejsu połowowego.

b) Statki, które wpływają na wody wspólnotowe bez połowu na pokładzie, są wyłączone z wymogów określonych w lit. a).

c) Rejs połowowy jest zakończony w momencie opuszczenia przez statek wód wspólnotowych lub wpłynięcia do portu Wspólnoty, w którym następuje całkowity rozładunek jego połowu.

Statki opuszczają wody wspólnotowe wyłącznie po przepłynięciu przez jeden z obszarów kontrolnych.

Po opuszczeniu wód wspólnotowych kapitan danego statku z co najmniej dwugodzinnym wyprzedzeniem powiadamia o zamiarze wpłynięcia na jeden z obszarów kontrolnych ośrodek monitorowania rybołówstwa w Edynburgu za pośrednictwem poczty elektronicznej pod adresem lub pod numerem telefonu podanymi w lit. a).

Powiadomienie zawiera nazwę, międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy oraz litery i numer portu (PLN) statku, całkowitą ilość według gatunków na pokładzie oraz obszar kontrolny, przez który statek ma zamiar przepłynąć. Statek nie opuści obszaru kontrolnego, dopóki nie otrzyma potwierdzenia odbioru powiadomienia oraz informacji, czy kapitan musi zgłosić statek do inspekcji. Każde potwierdzenie odbioru zawiera indywidualny numer zezwolenia, który kapitan zachowuje do czasu opuszczenia wód wspólnotowych przez statek.”;

d) w załączniku III dodaje się dodatki w brzmieniu:

„Dodatek 7 do załącznika III

Metody pobierania próbek

Próbki pobiera się i mierzy zgodnie z następującymi przepisami:

— próbki powinny być pobierane i mierzone w ścisłej współpracy z kapitanem statku rybackiego i jego załogą. Powinni oni być zachęcani do uczestnictwa w tych działaniach. Powinni być również zachęcani do dzielenia się wszelkimi informacjami, które mogą mieć znaczenie dla wyznaczania granic obszaru zamkniętego,

— szacuje się całkowity połów w zaciągu,

— próbka pobierana jest wówczas, gdy szacuje się, że w jednym zaciągu obecnych jest co najmniej 300 kg dorsza, plamiaka, czarniaka i witlinka:

— minimalny rozmiar próbki wynosi 200 kg dorsza, plamiaka, czarniaka i witlinka,

— próbka musi być pobierana w taki sposób, aby odzwierciedlała skład w odniesieniu do tych czterech gatunków,

— w stosownym przypadku w związku z rozmiarem połowu próbka powinna być pobierana na początku, w środku i na końcu połowu,

— ilość młodych osobników jest obliczana jako odsetek poszczególnych gatunków i łączna ilość wszystkich czterech gatunków,

— sprawozdanie z pobrania próbek jest odpowiednio wypełniane bezpośrednio po zmierzeniu próbki. Sprawozdanie to wysyła się następnie do państwa nadbrzeżnego.”

„Dodatek 8 do załącznika III

Artykuł 2

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 1 ust. 6 ma zastosowanie od dnia 1 stycznia 2009 r., art. 1 ust. 7 – od dnia 1 lutego 2009 r., a art. 1 ust. 8 lit. a), b), f) i g) – od dnia 1 września 2009 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 27 lipca 2009 r.

(¹)  Dz.U. L 358 z 31.12.2002, s. 59.

(²)  Dz.U. L 348 z 24.12.2008, s. 20.

(³)  Dz.U. L 96 z 15.4.2009, s. 1.

(⁴)  Dz.U. L 22 z 26.1.2009, s. 1.

(⁵)  Zob. 16 s. niniejszego Dziennika Urzędowego.