Akty ujednolicone - rok 2009 nr 211 poz. 1

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 95,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (¹),

uwzględniając opinię Komitetu Regionów (²),

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (³), a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W komunikacie Komisji z dnia 10 stycznia 2007 r. zatytułowanym „Europejska polityka energetyczna” zwrócono szczególną uwagę na zasadnicze znaczenie dokończenia budowy rynku wewnętrznego energii elektrycznej i gazu ziemnego. Jako podstawowy środek pozwalający osiągnąć ten cel została wskazana poprawa ram prawnych na poziomie wspólnotowym.

(2) Decyzją 2003/796/WE (⁴) Komisja ustanowiła niezależną grupę doradczą ds. energii elektrycznej i gazu pod nazwą „Europejska Grupa Organów Nadzoru ds. Energii Elektrycznej i Gazu” („ERGEG”), w celu ułatwienia konsultacji, koordynacji i współpracy między krajowymi organami regulacyjnymi w państwach członkowskich oraz między tymi organami a Komisją, mających na celu umocnienie rynków wewnętrznych energii elektrycznej i gazu ziemnego. Grupa ta składa się z przedstawicieli organów regulacyjnych ustanowionych zgodnie z dyrektywą 2003/54/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2003 r. dotyczącą wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej (⁵) ora z dyrektywą 2003/55/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2003 r. dotyczącą wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego (⁶).

(3) Działania podjęte przez ERGEG od czasu jej utworzenia wniosły pozytywny wkład w rozwój rynków wewnętrznych energii elektrycznej i gazu ziemnego. Jednakże w sektorze powszechnie uznaje się — oraz zostało to zaproponowane przez samą ERGEG — że dobrowolna współpraca między krajowymi organami regulacyjnymi powinna być teraz prowadzona w ramach struktury wspólnotowej o wyraźnych kompetencjach i uprawnionej do przyjmowania w określonych przypadkach indywidualnych decyzji regulacyjnych.

(4) W dniach 8 i 9 marca 2007 r. Rada Europejska wezwała Komisję do zaproponowania środków mających na celu utworzenie niezależnej struktury współpracy między krajowymi organami regulacyjnymi.

(5) Państwa członkowskie powinny ściśle współpracować, usuwając przeszkody w transgranicznej wymianie energii elektrycznej i gazu ziemnego z myślą o dążeniu do osiągnięcia celów wspólnotowej polityki energetycznej. Na podstawie oceny wpływu dotyczącej zasobów niezbędnych do działania jednostki centralnej stwierdzono, że — w porównaniu z innymi możliwościami — za wyborem niezależnej jednostki centralnej przemawia szereg długofalowych korzyści. Należy ustanowić Agencję ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki („Agencja”), aby wypełnić lukę regulacyjną na poziomie wspólnotowym oraz przyczynić się do sprawnego funkcjonowania rynków wewnętrznych energii elektrycznej i gazu ziemnego. Agencja powinna również umożliwić krajowym organom regulacyjnym umacnianie ich współpracy na poziomie wspólnotowym i udział w wykonywaniu funkcji o wymiarze wspólnotowym na wspólnych podstawach.

(6) Agencja powinna zapewniać właściwą koordynację funkcji regulacyjnych wykonywanych przez krajowe organy regulacyjne zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/72/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotyczącą wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej (⁷) i z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/73/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotyczącą wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego (⁸) ora z, w razie potrzeby, zapewniać ich uzupełnienie na poziomie wspólnotowym. W tym celu konieczne jest zagwarantowanie Agencji i jej członkom niezależności wobec producentów energii elektrycznej i gazu, operatorów systemów przesyłowych i dystrybucyjnych — publicznych lub prywatnych — oraz konsumentów, a także zapewnienie zgodności jej działań z prawem wspólnotowym, zapewnienie możliwości technicznych i regulacyjnych oraz przejrzystości, podporządkowania się kontroli demokratycznej i skuteczności.

(7) Agencja powinna monitorować współpracę regionalną między operatorami systemów przesyłowych w sektorze energii elektrycznej i gazu, a także wykonywanie zadań europejskiej sieci operatorów systemów przesyłowych energii elektrycznej („ENTSO energii elektrycznej”) oraz europejskiej sieci operatorów systemów przesyłowych gazu („ENTSO gazu”). Udział Agencji jest istotny w celu zapewnienia, aby współpraca między operatorami systemów przesyłowych przebiegała w sposób sprawny i przejrzysty oraz z korzyścią dla rynku wewnętrznego energii elektrycznej i gazu ziemnego.

(8) Agencja, we współpracy z Komisją, państwami członkowskimi i właściwymi organami krajowymi, powinna monitorować rynki wewnętrzne energii elektrycznej i gazu ziemnego oraz, w stosownych przypadkach, informować Parlament Europejski, Komisję i organy krajowe o swoich ustaleniach. Zadania Agencji polegające na monitorowaniu nie powinny pokrywać się z monitorowaniem prowadzonym przez Komisję lub organy krajowe, w szczególności przez organy ochrony konkurencji, ani nie powinny go utrudniać.

(9) Agencja ma ważną rolę do odegrania w opracowywaniu wytycznych ramowych, które są z natury niewiążące („wytyczne ramowe”), z którymi muszą być zgodne kodeksy sieci. Uważa się również, że właściwe i zgodne z celem działania Agencji jest określenie jej roli w przeglądzie kodeksów sieci (zarówno przy ich opracowywaniu, jak i zmianie), aby zapewnić ich zgodność z wytycznymi ramowymi, zanim Agencja będzie mogła zalecić Komisji ich przyjęcie.

(10) Właściwe jest stworzenie zintegrowanych ram umożliwiających udział i współpracę krajowym organom regulacyjnym. Ramy takie powinny ułatwić jednolite stosowanie przepisów dotyczących rynku wewnętrznego energii elektrycznej i gazu ziemnego w całej Wspólnocie. Agencja powinna otrzymać uprawnienie do wydawania decyzji indywidualnych w sytuacjach dotyczących więcej niż jednego państwa członkowskiego. Uprawnienia te powinny pod pewnymi warunkami obejmować kwestie techniczne, system regulacyjny dla infrastruktury elektroenergetycznej i gazowej łączącej lub która mogłaby połączyć co najmniej dwa państwa członkowskie oraz, w ostateczności, zwolnienia z zasad rynku wewnętrznego w przypadku nowych elektrycznych połączeń wzajemnych i nowej infrastruktury gazowej, usytuowanych na terytorium więcej niż jednego państwa członkowskiego.

(11) Ponieważ Agencja ma ogólny obraz krajowych organów regulacyjnych, powinna pełnić rolę doradczą wobec Komisji, pozostałych instytucji Wspólnoty oraz krajowych organów regulacyjnych w odniesieniu do wszystkich kwestii związanych z celami, w jakich została ustanowiona. Agencja powinna mieć również obowiązek informowania Komisji, jeżeli stwierdzi, że współpraca pomiędzy operatorami systemów przesyłowych nie przynosi wymaganych wyników lub że krajowy organ regulacyjny, który wydał decyzję niezgodną z wytycznymi, nie wdraża — odpowiednio — opinii, zalecenia lub decyzji Agencji.

(12) Agencja powinna również móc wydawać zalecenia, aby pomóc organom regulacyjnym i uczestnikom rynku w dzieleniu się dobrymi praktykami.

(13) W stosownych przypadkach Agencja powinna konsultować się z zainteresowanymi stronami i stwarzać im rozsądną możliwość przedstawienia uwag na temat proponowanych środków, takich jak kodeksy sieci i zasady dotyczące sieci.

(14) Agencja powinna przyczyniać się do wdrażania wytycznych dotyczących transeuropejskich sieci energetycznych ustanowionych w decyzji nr 1364/2006/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. ustanawiającej wytyczne dla transeuropejskich sieci energetycznych (⁹), w szczególności przy wydawaniu opinii w sprawie dziesięcioletnich niewiążących planów rozwoju sieci o zasięgu wspólnotowym („plany rozwoju sieci o zasięgu wspólnotowym”) zgodnie z art. 6 ust. 3 niniejszego rozporządzenia.

(15) Agencja powinna włączać się do starań na rzecz zwiększenia bezpieczeństwa energetycznego.

(16) Strukturę Agencji należy dostosować do szczególnych potrzeb związanych z regulacją energetyki. W szczególności należy w pełni uwzględnić specyficzną rolę krajowych organów regulacyjnych oraz zagwarantować ich niezależność.

(17) Rada administracyjna powinna mieć niezbędne uprawnienia do uchwalania budżetu, kontrolowania jego wykonywania, sporządzania regulaminu wewnętrznego, przyjmowania przepisów finansowych oraz mianowania dyrektora. Przy odnawianiu kadencji członków rady administracyjnej powoływanych przez Radę należy stosować system rotacji, tak aby zapewnić zrównoważoną reprezentację państw członkowskich na przestrzeni czasu. Rada administracyjna powinna działać w niezależny i obiektywny sposób w interesie publicznym oraz nie powinna zwracać się o instrukcje polityczne ani ich przyjmować.

(18) Agencja powinna mieć niezbędne uprawnienia do wykonywania swoich funkcji regulacyjnych w sposób skuteczny, przejrzysty, racjonalny i przede wszystkim niezależny. Niezależność Agencji wobec producentów energii elektrycznej i gazu oraz operatorów systemów przesyłowych i dystrybucyjnych stanowi nie tylko kluczową zasadę dobrego zarządzania, ale jest również podstawowym warunkiem zapewniającym zaufanie rynku. Bez uszczerbku dla zasady, zgodnie z którą członkowie rady działają w imieniu swoich odpowiednich organów krajowych, rada organów regulacyjnych powinna zatem działać niezależnie od wszelkich interesów rynkowych, unikać konfliktów interesów i nie powinna zwracać się o instrukcje ani ich przyjmować, ani też przyjmować zaleceń od rządu państwa członkowskiego, Komisji lub innego podmiotu publicznego lub prywatnego. Decyzje rady organów regulacyjnych powinny być jednocześnie zgodne z przepisami wspólnotowymi dotyczącymi energii — takimi jak rynek wewnętrzny energii — środowiska oraz konkurencji. Rada organów regulacyjnych powinna przedkładać swoje opinie, zalecenia i decyzje instytucjom wspólnotowym.

(19) W przypadku gdy Agencji przysługują uprawnienia decyzyjne, z uwagi na szybkość postępowania zainteresowane strony powinny mieć prawo odwoływania się do komisji odwoławczej, która powinna stanowić część Agencji, zachowując jednak niezależność od jej struktury administracyjnej i regulacyjnej. Mając na uwadze zachowanie ciągłości działań, powoływanie lub odnawianie kadencji członków komisji odwoławczej powinno dopuszczać częściową wymianę jej członków. Decyzje komisji odwoławczej mogą być przedmiotem odwołania do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich.

(20) Agencja powinna być finansowana głównie z budżetu ogólnego Unii Europejskiej, ze składek oraz z dobrowolnych wpłat. W szczególności środki gromadzone obecnie przez organy regulacyjne na cele współpracy na poziomie wspólnotowym powinny w dalszym ciągu być dostępne dla Agencji. Procedura budżetowa Wspólnoty powinna nadal mieć zastosowanie w zakresie wszelkich dotacji, którymi obciążany jest budżet ogólny Unii Europejskiej. Ponadto kontroli ksiąg rachunkowych powinien dokonywać Trybunał Obrachunkowy, zgodnie z art. 91 rozporządzenia Komisji (WE, Euratom) nr 2343/2002 z dnia 23 listopada 2002 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów określonych w art. 185 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (¹⁰).

(21) Po ustanowieniu Agencji jej budżet powinien podlegać bieżącej ocenie przez władzę budżetową, w oparciu o obciążenie Agencji pracą i jej wyniki. Władza budżetowa powinna zapewnić przestrzeganie najwyższych standardów skuteczności.

(22) Agencja powinna dysponować wysoko wykwalifikowanym personelem. W szczególności powinna korzystać z kompetencji i doświadczenia personelu oddelegowanego przez krajowe organy regulacyjne, Komisję i państwa członkowskie. Do pracowników Agencji powinny mieć zastosowanie regulamin pracowniczy urzędników Wspólnot Europejskich („regulamin pracowniczy”) i warunki zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich („warunki zatrudnienia”) ustanowione w rozporządzeniu Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 (¹¹) ora z zasady wspólnie przyjęte przez instytucje Wspólnot Europejskich w celu stosowania tych przepisów. Rada administracyjna, w porozumieniu z Komisją, powinna przyjąć odpowiednie przepisy wykonawcze.

(23) Agencja powinna stosować ogólne zasady dotyczące publicznego dostępu do dokumentów znajdujących się w posiadaniu organów Wspólnoty. Rada administracyjna powinna ustalić praktyczne środki ochrony informacji handlowych podlegających szczególnej ochronie oraz danych osobowych.

(24) Agencja powinna odpowiadać, w stosownych przypadkach, przed Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją.

(25) Kraje niebędące członkami Wspólnoty powinny mieć możliwość uczestniczenia w pracach Agencji, zgodnie z odpowiednimi umowami, które mają zostać zawarte przez Wspólnotę.

(26) Środki niezbędne do wykonania niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (¹²).

(27) W szczególności należy przyznać Komisji uprawnienia do przyjmowania wytycznych niezbędnych w sytuacjach, w których Agencja uzyskuje uprawnienia do decydowania o warunkach dostępu do infrastruktury transgranicznej oraz jej bezpieczeństwa eksploatacyjnego. Ponieważ środki te mają zasięg ogólny i mają na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia, poprzez uzupełnienie go nowymi elementami innymi niż istotne, środki te muszą zostać przyjęte zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, przewidzianą w art. 5a decyzji 1999/468/WE.

(28) Przed upływem trzech lat po objęciu stanowiska przez pierwszego dyrektora, a następnie co cztery lata, Komisja powinna przedstawiać Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat określonych zadań Agencji i osiągniętych rezultatów, wraz ze wszelkimi stosownymi wnioskami. W sprawozdaniu tym Komisja powinna zawrzeć sugestie dotyczące dodatkowych zadań Agencji.

(29) Ponieważ cele niniejszego rozporządzenia, a mianowicie udział i współpraca krajowych organów regulacyjnych na poziomie wspólnotowym, nie mogą być osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, a mogą być lepiej osiągnięte na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym samym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza środki niezbędne do osiągnięcia tych celów,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

USTANOWIENIE I STATUS PRAWNY

Artykuł 1

Przedmiot

1. Niniejszym rozporządzeniem ustanawia się Agencję ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki („Agencja”).

2. Celem Agencji jest wspieranie organów regulacyjnych, o których mowa w art. 35 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/72/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej (¹³) ora z w art. 39 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/73/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego (¹⁴), w wykonywaniu na poziomie wspólnotowym zadań regulacyjnych, które wykonują one w państwach członkowskich, oraz koordynacja, w razie potrzeby, działań tych organów.

3. Do czasu przygotowania siedziby Agencji, będzie się ona mieścić w siedzibie Komisji.

Artykuł 2

Status prawny

1. Agencja jest organem Wspólnoty i posiada osobowość prawną.

2. W każdym z państw członkowskich Agencja posiada zdolność prawną i zdolność do czynności prawnych o najszerszym zakresie przyznanym przez prawo krajowe osobom prawnym. Agencja może w szczególności nabywać lub zbywać mienie ruchome i nieruchome oraz być stroną w postępowaniach sądowych.

3. Agencję reprezentuje jej dyrektor.

Artykuł 3

Skład Agencji

W skład Agencji wchodzą:

a) rada administracyjna, która wykonuje zadania określone w art. 13;

b) rada organów regulacyjnych, która wykonuje zadania określone w art. 15;

c) dyrektor, który wykonuje zadania określone w art. 17; oraz

d) komisja odwoławcza, która wykonuje zadania określone w art. 19.

Artykuł 4

Rodzaje aktów wydawanych przez Agencję

Agencja:

a) wydaje opinie i zalecenia skierowane do operatorów systemów przesyłowych;

b) wydaje opinie i zalecenia skierowane do organów regulacyjnych;

c) wydaje opinie i zalecenia skierowane do Parlamentu Europejskiego, Rady lub Komisji;

d) podejmuje indywidualne decyzje w określonych przypadkach, o których mowa w art. 7, 8 i 9; oraz

e) przedstawia Komisji niewiążące wytyczne ramowe („wytyczne ramowe”) zgodnie z art. 6 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 714/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej wymiany energii elektrycznej (¹⁵) oraz art. 6 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 715/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu ziemnego (¹⁶).

ROZDZIAŁ II

ZADANIA

Artykuł 5

Zadania ogólne

Na wniosek Parlamentu Europejskiego, Rady lub Komisji lub z własnej inicjatywy Agencja może przedkładać Parlamentowi Europejskiemu, Radzie oraz Komisji opinię lub zalecenie w sprawie wszelkich kwestii związanych z celami, w jakich została ustanowiona.

Artykuł 6

Zadania dotyczące współpracy operatorów systemów przesyłowych

1. Agencja przedstawia Komisji opinię w sprawie projektu statutów, wykazu członków oraz projektu regulaminu wewnętrznego ENTSO energii elektrycznej zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 714/2009 oraz ENTSO gazu zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 715/2009.

2. Agencja monitoruje wykonywanie zadań ENTSO energii elektrycznej, zgodnie z art. 9 rozporządzenia (WE) nr 714/2009 oraz ENTSO gazu, zgodnie z art. 9 rozporządzenia (WE) nr 715/2009.

3. Agencja przedstawia opinię:

a) ENTSO energii elektrycznej, zgodnie z art. 8 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 714/2009, oraz ENTSO gazu, zgodnie z art. 8 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 715/2009; oraz

b) ENTSO energii elektrycznej, zgodnie z art. 9 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 714/2009 oraz ENTSO gazu, zgodnie z art. 9 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 715/2009 — dotyczącą projektu rocznego programu prac oraz projektu planu rozwoju sieci o zasięgu wspólnotowym oraz innych odpowiednich dokumentów, o których mowa w art. 8 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 714/2009 oraz w art. 8 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 715/2009, z uwzględnieniem celów, jakimi są niedyskryminacja, skuteczna konkurencja oraz sprawne i bezpieczne funkcjonowanie rynków wewnętrznych energii elektrycznej i gazu ziemnego.

4. Agencja, opierając się na faktach, przedstawia ENTSO energii elektrycznej, ENTSO gazu, Parlamentowi Europejskiemu, Radzie oraz Komisji należycie uzasadnioną opinię i zalecenia, jeżeli uzna, że projekt rocznego programu prac lub projekt planu rozwoju sieci o zasięgu wspólnotowym przedłożony jej zgodnie z art. 9 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 714/2009 oraz art. 9 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 715/2009 nie przyczynia się do niedyskryminacji, skutecznej konkurencji oraz sprawnego funkcjonowania rynku lub wystarczającego poziomu wzajemnych połączeń transgranicznych z dostępem dla stron trzecich lub jest niezgodny z odpowiednimi przepisami dyrektywy 2009/72/WE oraz rozporządzenia (WE) nr 714/2009 lub dyrektywy 2009/73/WE oraz rozporządzenia (WE) nr 715/2009.

Agencja uczestniczy w opracowywaniu kodeksów sieci zgodnie z art. 6 rozporządzenia (WE) nr 714/2009 oraz art. 6 rozporządzenia (WE) nr 715/2009.

Agencja przedkłada Komisji niewiążące wytyczne ramowe, w przypadku gdy Komisja wystąpi z takim wnioskiem zgodnie z art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 714/2009 lub art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 715/2009. Agencja dokonuje przeglądu projektu wytycznych ramowych i przedkłada go ponownie Komisji, w przypadku gdy Komisja wystąpi do niej z takim wnioskiem zgodnie z art. 6 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 714/2009 lub art. 6 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 715/2009.

Agencja przedstawia ENTSO energii elektrycznej lub ENTSO gazu uzasadnioną opinię dotyczącą kodeksu sieci, zgodnie z art. 6 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 714/2009 lub art. 6 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 715/2009.

Agencja przedkłada kodeks sieci Komisji i może zalecić jego przyjęcia zgodnie z art. 6 ust. 9 rozporządzenia (WE) nr 714/2009 lub art. 6 ust. 9 rozporządzenia (WE) nr 715/2009. Agencja przygotowuje i przedkłada projekt kodeksu sieci Komisji, w przypadku gdy Komisja wystąpi do niej z takim wnioskiem zgodnie z art. 6 ust. 10 rozporządzenia (WE) nr 714/2009 lub art. 6 ust. 10 rozporządzenia (WE) nr 715/2009.

5. Agencja przedstawia Komisji należycie uzasadnioną opinię, zgodnie z art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 714/2009 lub art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 715/2009, w przypadku gdy ENTSO energii elektrycznej lub ENTSO gazu nie wdrożyła kodeksu sieci opracowanego zgodnie z art. 8 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 714/2009 lub art. 8 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 715/2009 lub kodeksu sieci ustanowionego zgodnie z art. 6 ust. 1–10 tych rozporządzeń, który nie został jednak przyjęty przez Komisję zgodnie z art. 6 ust. 11 tych rozporządzeń.

6. Agencja monitoruje i bada wdrażanie kodeksów sieci oraz wytycznych przyjętych przez Komisję zgodnie z art. 6 ust. 11 rozporządzenia (WE) nr 714/2009 i art. 6 ust. 11 rozporządzenia (WE) nr 715/2009, ich wpływ na harmonizację mających zastosowanie przepisów mających na celu ułatwianie integracji rynku, a także niedyskryminacji, skutecznej konkurencji oraz sprawnego funkcjonowania rynku, oraz przedkłada sprawozdanie Komisji.

7. Agencja monitoruje postępy w realizacji projektów mających na celu stworzenie nowej zdolności połączeń wzajemnych.

8. Agencja monitoruje wdrażanie planów rozwoju sieci o zasięgu wspólnotowym. Jeżeli stwierdzi niespójność między takim planem a jego wdrażaniem, Agencja bada przyczyny tej niespójności i wydaje zalecenia dla operatorów systemów przesyłowych, krajowych organów regulacyjnych lub innych właściwych organów, których to dotyczy, w celu realizacji inwestycji zgodnie z planami rozwoju sieci o zasięgu wspólnotowym.

9. Agencja monitoruje współpracę regionalną operatorów systemów przesyłowych, o której mowa w art. 12 rozporządzenia (WE) nr 714/2009 i w art. 12 rozporządzenia (WE) nr 715/2009, oraz należycie uwzględnia rezultaty tej współpracy przy opracowywaniu opinii, zaleceń i decyzji.

Artykuł 7

Zadania w odniesieniu do krajowych organów regulacyjnych

1. Agencja przyjmuje indywidualne decyzje w kwestiach technicznych, o ile takie decyzje są przewidziane w dyrektywie 2009/72/WE, w dyrektywie 2009/73/WE, w rozporządzeniu (WE) nr 714/2009 lub w rozporządzeniu (WE) nr 715/2009.

2. Agencja może, zgodnie ze swoim programem prac lub na wniosek Komisji, wydawać zalecenia, aby wspierać organy regulacyjne i uczestników rynku w dzieleniu się dobrymi praktykami.

3. Agencja zapewnia ramy dla współpracy krajowych organów regulacyjnych. Agencja wspiera współpracę pomiędzy krajowymi organami regulacyjnymi oraz między organami regulacyjnymi na poziomie regionalnym i wspólnotowym, a także należycie uwzględnia rezultaty tej współpracy przy opracowywaniu opinii, zaleceń i decyzji. Jeżeli Agencja uzna, że niezbędne są wiążące przepisy dotyczące takiej współpracy, przedkłada Komisji odpowiednie zalecenia.

4. Na wniosek organu regulacyjnego lub Komisji Agencja, opierając się na faktach, przedstawia opinię w sprawie zgodności decyzji podjętej przez organ regulacyjny z wytycznymi, o których mowa w dyrektywie 2009/72/WE, w dyrektywie 2009/73/WE, w rozporządzeniu (WE) nr 714/2009 lub w rozporządzeniu (WE) nr 715/2009 lub w innych odpowiednich przepisach tych dyrektyw lub rozporządzeń.

5. W przypadku gdy krajowy organ regulacyjny nie zastosował się do opinii Agencji, o której mowa w ust. 4, w terminie czterech miesięcy od daty jej otrzymania, Agencja powiadamia o tym odpowiednio Komisję i państwo członkowskie, którego to dotyczy.

6. W przypadku gdy krajowy organ regulacyjny napotyka w określonym przypadku na trudności w stosowaniu wytycznych, o których mowa w dyrektywie 2009/72/WE, w dyrektywie 2009/73/WE, w rozporządzeniu (WE) nr 714/2009 lub w rozporządzeniu (WE) nr 715/2009, może on zwrócić się do Agencji z wnioskiem o opinię. Agencja wydaje swoją opinię po konsultacji z Komisją, w terminie trzech miesięcy od otrzymania takiego wniosku.

7. Agencja podejmuje decyzję w sprawie warunków dostępu do infrastruktury elektroenergetycznej i gazowej łączącej co najmniej dwa państwa członkowskie (infrastruktura transgraniczna) oraz w sprawie warunków jej bezpieczeństwa eksploatacyjnego, zgodnie z art. 8.

Artykuł 8

Zadania w odniesieniu do warunków dostępu do infrastruktury transgranicznej oraz warunków jej bezpieczeństwa eksploatacyjnego

1. W odniesieniu do infrastruktury transgranicznej Agencja podejmuje decyzję w tych kwestiach regulacyjnych, które należą do kompetencji krajowych organów regulacyjnych i które mogą obejmować warunki dostępu do tej infrastruktury oraz warunki jej bezpieczeństwa eksploatacyjnego jedynie:

a) w przypadku gdy właściwe krajowe organy regulacyjne nie były w stanie osiągnąć porozumienia w terminie sześciu miesięcy od przedłożenia sprawy ostatniemu z tych organów regulacyjnych; lub

b) na wspólny wniosek właściwych krajowych organów regulacyjnych.

Właściwe krajowe organy regulacyjne mogą zwrócić się wspólnie z wnioskiem o przedłużenie terminu, o którym mowa w lit. a), na okres nie dłuższy niż sześć miesięcy.

Podczas przygotowywania swojej decyzji Agencja konsultuje się z krajowymi organami regulacyjnymi i operatorami systemów przesyłowych, których to dotyczy oraz jest informowana o propozycjach i uwagach wszystkich operatorów systemów przesyłowych, których to dotyczy.

2. Warunki dostępu do infrastruktury transgranicznej obejmują:

a) procedurę alokacji zdolności;

b) ramy czasowe alokacji;

c) podział dochodów pochodzących z procedur zarządzania ograniczeniami; oraz

d) nakładanie opłat na użytkowników infrastruktury, o których mowa w art. 17 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 714/2009 lub w art. 36 ust. 1 lit. d) dyrektywy 2009/73/WE.

3. W przypadku gdy sprawa została przekazana Agencji zgodnie z ust. 1, Agencja:

a) wydaje swoją decyzję w terminie 6 miesięcy od daty przekazania sprawy; oraz

b) może w razie konieczności wydać decyzję tymczasową, aby zapewnić ochronę bezpieczeństwa dostaw lub bezpieczeństwa eksploatacyjnego danej infrastruktury.

4. Komisja może przyjąć wytyczne dotyczące sytuacji, w których Agencja staje się właściwa do podejmowania decyzji w sprawie warunków dostępu do infrastruktury transgranicznej oraz w sprawie warunków jej bezpieczeństwa eksploatacyjnego. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia poprzez jego uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 32 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.

5. W przypadku gdy kwestie regulacyjne, o których mowa w ust. 1, obejmują zwolnienia w rozumieniu art. 17 rozporządzenia (WE) nr 714/2009 lub art. 36 dyrektywy 2009/73/WE, terminy przewidziane w niniejszym rozporządzeniu nie kumulują się z terminami przewidzianymi w tych przepisach.

Artykuł 9

Inne zadania

1. Agencja może podejmować decyzje o zwolnieniach, zgodnie z art. 17 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 714/2009. Agencja może również podejmować decyzje o zwolnieniach zgodnie z art. 36 ust. 4 dyrektywy 2009/73/WE, w przypadku gdy dana infrastruktura znajduje się na terytorium co najmniej dwóch państw członkowskich.

2. Agencja przedstawia na wniosek Komisji opinię, zgodnie z art. 3 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 714/2009 lub z art. 3 ust. 1 lit. b) drugi akapit rozporządzenia (WE) nr 715/2009, dotyczącą decyzji krajowych organów regulacyjnych w sprawie certyfikacji.

Agencji można przydzielić dodatkowe zadania nie obejmujące uprawnień decyzyjnych w okolicznościach wyraźnie określonych przez Komisję w wytycznych przyjętych zgodnie z art. 18 rozporządzenia (WE) nr 714/2009 lub art. 23 rozporządzenia (WE) nr 715/2009 oraz w kwestiach związanych z celami, w jakich Agencja została ustanowiona.

Artykuł 10

Konsultacje i przejrzystość

1. W ramach wykonywania swoich zadań, w szczególności w ramach procesu opracowywania wytycznych ramowych zgodnie z art. 6 rozporządzenia (WE) nr 714/2009 lub art. 6 rozporządzenia (WE) nr 715/2009 oraz w ramach procesu proponowania zmian kodeksów sieci na mocy art. 7 jednego z tych rozporządzeń, Agencja prowadzi na wczesnym etapie szerokie konsultacje z uczestnikami rynku, operatorami systemów przesyłowych, konsumentami, użytkownikami końcowymi oraz, w stosownych przypadkach, z organami ochrony konkurencji, bez uszczerbku dla ich odnośnych kompetencji, w otwarty i przejrzysty sposób, w szczególności gdy jej zadania dotyczą operatorów systemów przesyłowych.

2. Agencja zapewnia, aby w stosownych przypadkach społeczeństwo oraz inne zainteresowane strony otrzymywały obiektywne, wiarygodne i łatwo dostępne informacje, w szczególności w odniesieniu do wyników jej pracy.

Wszystkie dokumenty i protokoły posiedzeń konsultacyjnych prowadzonych w trakcie opracowywania wytycznych ramowych zgodnie z art. 6 rozporządzenia (WE) nr 714/2009 lub art. 6 rozporządzenia (WE) nr 715/2009 albo w trakcie dokonywania zmian kodeksów sieci na mocy art. 7 jednego z tych rozporządzeń, podawane są do wiadomości publicznej.

3. Przed przyjęciem wytycznych ramowych zgodnie z art. 6 rozporządzenia (WE) nr 714/2009 lub art. 6 rozporządzenia (WE) nr 715/2009 albo przed zaproponowaniem zmian kodeksów sieci na mocy art. 7 jednego z tych rozporządzeń, Agencja wskazuje, w jaki sposób uwzględniono uwagi otrzymane podczas konsultacji oraz — w przypadku nieuwzględnienia uwag — podaje jego przyczyny.

4. Agencja podaje do wiadomości publicznej na swojej własnej stronie internetowej przynajmniej porządek obrad, dokumenty bazowe oraz, w stosownych przypadkach, protokoły posiedzeń rady administracyjnej, rady organów regulacyjnych oraz komisji odwoławczej.

Artykuł 11

Monitorowanie i sprawozdawczość dotyczące sektorów elektryczności i gazu ziemnego

1. Agencja, w bliskiej współpracy z Komisją, państwami członkowskimi i właściwymi organami krajowymi, w tym z krajowymi organami regulacyjnymi, oraz bez uszczerbku dla uprawnień organów ochrony konkurencji, monitoruje rynki wewnętrzne energii elektrycznej i gazu ziemnego, a w szczególności ceny detaliczne energii elektrycznej i gazu, dostęp do sieci, w tym dostęp do energii wytworzonej z odnawialnych źródeł energii oraz przestrzeganie praw konsumentów określonych w dyrektywie 2009/72/WE i w dyrektywie 2009/73/WE.

2. Agencja podaje do wiadomości publicznej sprawozdanie w sprawie wyników monitorowania przewidzianego w ust. 1. W sprawozdaniu tym Agencja wskazuje wszelkie przeszkody w dokończeniu budowy rynków wewnętrznych energii elektrycznej i gazu ziemnego.

3. Podając do wiadomości publicznej swoje roczne sprawozdanie Agencja może przedstawić Parlamentowi Europejskiemu i Komisji opinię w sprawie środków, jakie można by podjąć w celu likwidacji przeszkód, o których mowa w ust. 2.

ROZDZIAŁ III

STRUKTURA

Artykuł 12

Rada administracyjna

1. Rada administracyjna składa się z dziewięciu członków. Każdy członek ma zastępcę. Komisja powołuje dwóch członków i ich zastępców, Parlament Europejski — dwóch członków i ich zastępców, a Rada — pięciu członków i ich zastępców. Żaden z posłów do Parlamentu Europejskiego nie może być członkiem rady administracyjnej. Kadencja członków rady administracyjnej trwa cztery lata i jest jednokrotnie odnawialna. W przypadku pierwszego mandatu kadencja połowy członków rady administracyjnej i ich zastępców wynosi sześć lat.

2. Rada administracyjna powołuje spośród swoich członków przewodniczącego i zastępcę przewodniczącego. Jeżeli przewodniczący nie może pełnić swoich obowiązków, zastępuje go automatycznie zastępca przewodniczącego. Kadencja przewodniczącego i zastępcy przewodniczącego trwa dwa lata i jest jednokrotnie odnawialna. Kadencja przewodniczącego i zastępcy przewodniczącego wygasa jednakże, gdy przestają być członkami rady administracyjnej.

3. Posiedzenia rady administracyjnej zwołuje jej przewodniczący. Przewodniczący rady organów regulacyjnych, lub osoba wyznaczona w tym celu przez radę organów regulacyjnych, oraz dyrektor biorą udział w obradach bez prawa głosu, o ile rada administracyjna nie postanowi inaczej w odniesieniu do dyrektora. Rada administracyjna zbiera się co najmniej dwa razy w roku na sesji zwyczajnej. Rada administracyjna zbiera się również z inicjatywy przewodniczącego, na wniosek Komisji lub na wniosek co najmniej jednej trzeciej jej członków. Rada administracyjna może zaprosić na swoje posiedzenie w charakterze obserwatora każdą osobę, której opinia może być istotna. Członkowie rady administracyjnej mogą korzystać z pomocy doradców lub ekspertów, z zastrzeżeniem przepisów jej regulaminu wewnętrznego. Usługi sekretariatu na rzecz rady administracyjnej świadczy Agencja.

4. Rada administracyjna przyjmuje decyzje większością dwóch trzecich głosów obecnych członków, chyba że niniejsze rozporządzenie stanowi inaczej. Każdy członek lub jego zastępca dysponuje jednym głosem.

5. Regulamin wewnętrzny określa w sposób bardziej szczegółowy:

a) procedurę głosowania, w szczególności warunki, na jakich jeden z członków może działać w imieniu innego członka, a także, w odpowiednich przypadkach, zasady dotyczące kworum; oraz

b) procedurę rotacji stosowaną przy odnawianiu kadencji członków rady administracyjnej powoływanych przez Radę, tak aby zapewnić zrównoważoną reprezentację państw członkowskich na przestrzeni czasu.

6. Członek rady administracyjnej nie może być członkiem rady organów regulacyjnych.

7. Członkowie rady administracyjnej zobowiązują się działać w sposób niezależny i obiektywny w interesie publicznym oraz nie zwracać się o instrukcje polityczne ani ich nie przyjmować. W tym celu każdy z członków składa pisemne oświadczenie finansowe i pisemne oświadczenie dotyczące interesów, w których wskazują na brak jakichkolwiek interesów, które mogłyby zostać uznane za zagrożenie dla jego niezależności lub na jakiekolwiek bezpośrednie lub pośrednie interesy, które mogłyby zostać uznane za zagrożenie dla jego niezależności. Oświadczenia takie są corocznie podawane do publicznej wiadomości.

Artykuł 13

Zadania rady administracyjnej

1. Rada administracyjna, po konsultacji z radą organów regulacyjnych i uzyskaniu jej pozytywnej opinii zgodnie z art. 15. ust. 2, powołuje dyrektora zgodnie z art. 16 ust. 2.

2. Rada administracyjna powołuje formalnie członków rady organów regulacyjnych zgodnie z art. 14 ust. 1.

3. Rada administracyjna powołuje oficjalnie członków komisji odwoławczej zgodnie z art. 18 ust. 1 i 2.

4. Rada administracyjna zapewnia, aby Agencja wypełniała swoją misję i wykonywała powierzone jej zadania zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

5. Rada administracyjna przyjmuje program prac Agencji na nadchodzący rok, przed dniem 30 września każdego roku, po konsultacji z Komisją i po zatwierdzeniu programu przez radę organów regulacyjnych zgodnie z art. 15 ust. 3, oraz przekazuje go Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji. Program prac przyjmowany jest bez uszczerbku dla corocznej procedury budżetowej i podawany jest do publicznej wiadomości.

6. Rada administracyjna przyjmuje program wieloletni oraz w razie konieczności dokonuje zmiany tego programu. Zmiany tej dokonuje się na podstawie sprawozdania z oceny sporządzonego przez niezależnego eksperta zewnętrznego na wniosek rady administracyjnej. Dokumenty te podaje się do publicznej wiadomości.

7. Rada administracyjna wykonuje swoje uprawnienia budżetowe zgodnie z art. 21-24.

8. Po otrzymaniu zgody Komisji rada administracyjna podejmuje decyzję o ewentualnym przyjęciu wszelkich zapisów, darowizn lub dotacji z innych źródeł wspólnotowych albo wszelkich dobrowolnych wkładów wnoszonych przez państwa członkowskie lub przez organy regulacyjne. W opinii, którą rada administracyjna wydaje zgodnie z art. 24 ust. 5, wyraźnie wskazane są źródła finansowania określone w niniejszym ustępie.

9. Rada administracyjna, w porozumieniu z radą organów regulacyjnych, sprawuje władzę dyscyplinarną nad dyrektorem.

10. W razie konieczności rada administracyjna opracowuje przepisy wykonawcze w celu nadania skuteczności regulaminowi pracowniczemu zgodnie z art. 28 ust. 2.

11. Rada administracyjna przyjmuje praktyczne środki dotyczące prawa dostępu do dokumentów Agencji zgodnie z art. 30.

12. Rada administracyjna przyjmuje i publikuje roczne sprawozdanie z działalności Agencji, w oparciu o projekt rocznego sprawozdania, o którym mowa w art. 17 ust. 8, oraz przekazuje to sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji, Trybunałowi Obrachunkowemu, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu oraz Komitetowi Regionów do dnia 15 czerwca każdego roku. Roczne sprawozdanie z działalności Agencji zawiera odrębny rozdział, zatwierdzony przez radę organów regulacyjnych, dotyczący działalności regulacyjnej Agencji w danym roku.

13. Rada administracyjna uchwala i publikuje swój własny regulamin wewnętrzny.

Artykuł 14

Rada organów regulacyjnych

1. W skład rady organów regulacyjnych wchodzą:

a) wysocy rangą przedstawiciele organów regulacyjnych, zgodnie z art. 35 ust. 1 dyrektywy 2009/72/WE i art. 39 ust. 1 dyrektywy 2009/73/WE, oraz po jednym zastępcy z każdego państwa członkowskiego spośród aktualnego wyższego rangą personelu tych organów;

b) jeden przedstawiciel Komisji, któremu nie przysługuje prawo głosu.

Do rady organów regulacyjnych dopuszcza się tylko po jednym przedstawicielu krajowego organu regulacyjnego z każdego państwa członkowskiego.

Każdy krajowy organ regulacyjny odpowiedzialny jest za powołanie zastępcy spośród aktualnego personelu krajowego organu regulacyjnego.

2. Rada organów regulacyjnych wybiera spośród swoich członków przewodniczącego i zastępcę przewodniczącego. Jeżeli przewodniczący nie może pełnić swoich obowiązków, zastępuje go zastępca przewodniczącego. Kadencja przewodniczącego i zastępcy przewodniczącego trwa dwa i pół roku i jest odnawialna. W każdym wypadku kadencja przewodniczącego i zastępcy przewodniczącego wygasa jednakże, gdy przestaną być członkami rady organów regulacyjnych.

3. Rada organów regulacyjnych stanowi większością dwóch trzecich głosów obecnych członków. Każdy członek lub zastępca członka dysponuje jednym głosem.

4. Rada organów regulacyjnych uchwala i publikuje swój regulamin wewnętrzny, który określa w sposób bardziej szczegółowy procedurę głosowania, w szczególności warunki, na jakich jeden z członków może działać w imieniu innego członka, a także w stosownych przypadkach zasady dotyczące kworum. W regulaminie wewnętrznym mogą zostać przewidziane określone metody pracy stosowane przy rozpatrywaniu kwestii wynikających w kontekście inicjatyw w zakresie współpracy regionalnej.

5. Podczas wykonywania zadań powierzonych jej na mocy niniejszego rozporządzenia i bez uszczerbku dla działań jej członków w imieniu ich odnośnych organów regulacyjnych, rada organów regulacyjnych działa niezależnie i nie zwraca się o instrukcje do rządu żadnego z państw członkowskich, do Komisji lub do innego podmiotu publicznego lub prywatnego, ani nie przyjmuje takich instrukcji.

6. Usługi sekretariatu na rzecz rady organów regulacyjnych świadczy Agencja.

Artykuł 15

Zadania rady organów regulacyjnych

1. Rada organów regulacyjnych przedstawia dyrektorowi opinie dotyczące opinii, zaleceń i decyzji, o których mowa w art. 5, 6, 7, 8 i 9, których przyjęcie jest rozpatrywane. Ponadto rada organów regulacyjnych udziela dyrektorowi, w zakresie swoich kompetencji, wskazówek dotyczących wykonywania zadań dyrektora.

2. Rada organów regulacyjnych wydaje opinię dla rady administracyjnej dotyczącą kandydata, który ma zostać powołany na stanowisko dyrektora zgodnie z art. 13 ust. 1 i art. 16 ust. 2. Rada organów regulacyjnych podejmuje decyzję większością trzech czwartych głosów swoich członków.

3. Rada organów regulacyjnych zatwierdza program prac Agencji na nadchodzący rok, zgodnie z art. 13 ust. 5 i art. 17 ust. 6 oraz zgodnie ze wstępnym projektem budżetu uchwalonym zgodnie z art. 23 ust. 1, oraz przedkłada go radzie administracyjnej do przyjęcia przed dniem 1 września każdego roku.

4. Rada organów regulacyjnych zatwierdza odrębny rozdział sprawozdania rocznego dotyczący działalności regulacyjnej, zgodnie z art. 13 ust. 12 i art. 17 ust. 8.

5. Parlament Europejski może wezwać przewodniczącego rady organów regulacyjnych lub jego zastępcę, przy jednoczesnym pełnym poszanowaniu ich niezależności, do złożenia oświadczenia przed swoją właściwą komisją oraz do udzielenia odpowiedzi na pytania członków tej komisji.

Artykuł 16

Dyrektor

1. Agencją zarządza dyrektor, który działa zgodnie ze wskazówkami, o których mowa w art. 15 ust. 1 zdanie drugie, oraz — w przypadkach przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu — zgodnie z opiniami rady organów regulacyjnych. Bez uszczerbku dla odnośnych funkcji rady administracyjnej i rady organów regulacyjnych w odniesieniu do zadań dyrektora, dyrektor nie zwraca się o instrukcje do rządu żadnego z państw członkowskich, do Komisji lub do jakiegokolwiek innego podmiotu publicznego lub prywatnego, ani nie przyjmuje takich instrukcji.

2. Dyrektor powoływany jest przez radę administracyjną, po uzyskaniu pozytywnej opinii rady organów regulacyjnych, na podstawie osiągnięć, a także umiejętności i doświadczenia istotnych dla sektora energetycznego, z listy co najmniej trzech kandydatów zaproponowanych przez Komisję po ogłoszeniu publicznego zaproszenia do zgłoszenia zainteresowania. Przed mianowaniem kandydat wybrany przez radę administracyjną może zostać wezwany do złożenia oświadczenia przed właściwą komisją Parlamentu Europejskiego i do udzielenia odpowiedzi na pytania członków tej komisji.

3. Kadencja dyrektora trwa pięć lat. W okresie dziewięciu miesięcy poprzedzających koniec kadencji Komisja przeprowadza ocenę. W ocenie tej Komisja bada w szczególności:

a) wykonywanie obowiązków przez dyrektora;

b) zadania i zobowiązania Agencji w nadchodzących latach.

Ocena dotycząca lit. b) zostaje przeprowadzona z udziałem niezależnego eksperta zewnętrznego.

4. Rada administracyjna, działając na wniosek Komisji, po konsultacji oraz uwzględnieniu w jak najwyższym stopniu oceny oraz opinii rady organów regulacyjnych dotyczącej tej oceny, może jednokrotnie przedłużyć kadencję dyrektora o nie więcej niż trzy lata, jedynie w przypadkach, gdy jest to uzasadnione zadaniami i wymaganiami Agencji.

5. Rada administracyjna informuje Parlament Europejski o swoim zamiarze przedłużenia kadencji dyrektora. W okresie jednego miesiąca poprzedzającego przedłużenie kadencji, dyrektor może zostać wezwany do złożenia oświadczenia przed właściwą komisją Parlamentu Europejskiego i do udzielenia odpowiedzi na pytania członków tej komisji.

6. Jeżeli kadencja dyrektora nie jest przedłużona, dyrektor pełni swoje funkcje do czasu mianowania jego następcy.

7. Dyrektor może zostać odwołany ze stanowiska tylko na podstawie decyzji rady administracyjnej, po uzyskaniu pozytywnej opinii rady organów regulacyjnych. Rada administracyjna podejmuje tę decyzję większością trzech czwartych głosów swoich członków.

8. Parlament Europejski i Rada mogą wezwać dyrektora do przedłożenia sprawozdania z wykonania jego obowiązków. Parlament Europejski może również wezwać dyrektora do złożenia oświadczenia przed swoją właściwą komisją oraz do udzielenia odpowiedzi na pytania członków tej komisji.

Artykuł 17

Zadania dyrektora

1. Dyrektor jest odpowiedzialny za reprezentowanie Agencji i zarządzanie nią.

2. Dyrektor przygotowuje prace rady administracyjnej. Dyrektor uczestniczy, bez prawa głosu, w pracach rady administracyjnej.

3. Dyrektor przyjmuje i publikuje opinie, zalecenia i decyzje, o których mowa w art. 5, 6, 7, 8 i 9, które uzyskały pozytywną opinię rady organów regulacyjnych.

4. Dyrektor jest odpowiedzialny za wykonanie rocznego programu prac Agencji pod kierownictwem rady organów regulacyjnych i pod kontrolą administracyjną rady administracyjnej.

5. Dyrektor podejmuje wszelkie niezbędne środki, w szczególności przyjmuje wewnętrzne instrukcje administracyjne oraz publikuje komunikaty, w celu zapewnienia funkcjonowania Agencji zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

6. Każdego roku dyrektor przygotowuje projekt rocznego programu prac Agencji na nadchodzący rok i przedkłada go radzie organów regulacyjnych, Parlamentowi Europejskiemu i Komisji do dnia 30 czerwca tego roku.

7. Dyrektor sporządza wstępny projekt budżetu Agencji zgodnie z art. 23 ust. 1 i wykonuje budżet Agencji zgodnie z art. 24.

8. Każdego roku dyrektor przygotowuje projekt sprawozdania rocznego zawierającego rozdział dotyczący działalności regulacyjnej Agencji oraz rozdział dotyczący spraw finansowych i administracyjnych.

9. W odniesieniu do personelu Agencji, dyrektor wykonuje uprawnienia przewidziane w art. 28 ust. 3.

Artykuł 18

Komisja odwoławcza

1. Komisja odwoławcza składa się z sześciu członków i sześciu zastępców wybranych spośród aktualnego lub byłego wyższego rangą personelu krajowych organów regulacyjnych, organów ochrony konkurencji lub innych instytucji krajowych lub wspólnotowych, którzy posiadają odpowiednie doświadczenie w sektorze energetycznym. Komisja odwoławcza wyznacza swojego przewodniczącego. Decyzje komisji odwoławczej przyjmowane są kwalifikowaną większością głosów co najmniej czterech z sześciu jej członków. Komisja odwoławcza zwoływana jest stosownie do potrzeb.

2. Członkowie komisji odwoławczej powoływani są formalnie na wniosek Komisji przez radę administracyjną, po ogłoszeniu publicznego zaproszenia do zgłoszenia zainteresowania oraz po konsultacji z radą organów regulacyjnych.

3. Kadencja członków komisji odwoławczej trwa pięć lat. Jest ona odnawialna. Członkowie komisji odwoławczej podejmują decyzje w sposób niezależny. Nie są związani żadnymi instrukcjami. Nie wolno im pełnić żadnych innych funkcji w Agencji, w radzie administracyjnej ani w radzie organów regulacyjnych. Członka komisji odwoławczej nie można odwołać ze stanowiska w czasie trwania kadencji, chyba że został uznany za winnego poważnego uchybienia, a rada administracyjna, po konsultacji z radą organów regulacyjnych, podejmie decyzję o jego odwołaniu.

4. Członkowie komisji odwoławczej nie biorą udziału w postępowaniu odwoławczym, jeżeli mają w nim interes osobisty lub jeżeli wcześniej działali jako przedstawiciele jednej ze stron postępowania lub jeżeli uczestniczyli w podejmowaniu decyzji stanowiącej przedmiot postępowania odwoławczego.

5. W przypadku gdy członek komisji odwoławczej uważa, że inny członek nie powinien brać udziału w postępowaniu odwoławczym z przyczyn, o których mowa w ust. 4, lub z jakiegokolwiek innego powodu, powiadamia o tym komisję odwoławczą. Każda strona postępowania odwoławczego może zgłosić sprzeciw wobec udziału członka komisji odwoławczej z powodów, o których mowa w ust. 4, lub w przypadku podejrzenia o stronniczość. Sprzeciw taki jest niedopuszczalny, jeżeli opiera się na przynależności państwowej członka albo jeżeli strona postępowania odwoławczego — wiedząc o okolicznościach stanowiących podstawę wniosku o wyłączenie — dokonała mimo tego jakiejkolwiek czynności procesowej w postępowaniu odwoławczym, innej niż sprzeciw co do składu komisji odwoławczej.

6. Komisja odwoławcza podejmuje decyzję dotyczącą działania, które należy podjąć w przypadkach określonych w ust. 4 i 5, bez udziału zainteresowanego członka. Przy podejmowaniu tej decyzji zainteresowanego członka zastępuje w komisji odwoławczej jego zastępca, chyba że zastępca znajduje się w podobnej sytuacji co członek. W takim przypadku przewodniczący wyznacza osobę zastępującą spośród dostępnych zastępców.

7. Członkowie komisji odwoławczej zobowiązują się działać niezależnie i w interesie publicznym. W tym celu składają oni pisemne oświadczenie finansowe i pisemne oświadczenie dotyczące interesów, w których wskazują na brak jakichkolwiek interesów, które mogłyby zostać uznane za zagrożenie dla ich niezależności, lub na jakiekolwiek bezpośrednie lub pośrednie interesy, które mogłyby zostać uznane za zagrożenie dla ich niezależności. Oświadczenia takie corocznie podawane są do publicznej wiadomości.

Artykuł 19

Odwołania

1. Każda osoba fizyczna lub prawna, w tym również krajowe organy regulacyjne, może odwołać się od decyzji, o której mowa w art. 7, 8 lub 9, która jest do niej skierowana, lub od decyzji, która dotyczy jej bezpośrednio i indywidualnie, mimo że została przyjęta w formie decyzji skierowanej do innej osoby.

2. Odwołanie wraz z uzasadnieniem składa się Agencji w formie pisemnej w terminie dwóch miesięcy od daty powiadomienia osoby zainteresowanej o decyzji lub — w razie braku takiego powiadomienia — w terminie dwóch miesięcy od daty opublikowania decyzji przez Agencję. Komisja odwoławcza podejmuje decyzję w sprawie odwołania w terminie dwóch miesięcy od jego wniesienia.

3. Odwołanie wniesione zgodnie z ust. 1 nie ma skutku zawieszającego. Komisja odwoławcza może jednak zawiesić wykonanie zaskarżonej decyzji, jeżeli uzna, że wymagają tego okoliczności.

4. Jeżeli odwołanie jest dopuszczalne, komisja odwoławcza bada, czy jest ono uzasadnione. Komisja odwoławcza wzywa, według potrzeb, strony postępowania odwoławczego do wnoszenia w przewidzianym terminie uwag do powiadomień, które do nich skierowała, lub do informacji przekazanych przez pozostałe strony postępowania odwoławczego. Strony postępowania odwoławczego są uprawnione do ustnego zgłaszania swoich uwag.

5. Komisja odwoławcza może, zgodnie z niniejszym artykułem, wykonywać wszelkie uprawnienia, które wchodzą w zakres kompetencji Agencji, lub przekazać sprawę do rozstrzygnięcia właściwemu organowi Agencji. Decyzja komisji odwoławczej jest dla niego wiążąca.

6. Komisja odwoławcza uchwala i publikuje swój regulamin wewnętrzny.

7. Agencja publikuje decyzje podejmowane przez komisję odwoławczą.

Artykuł 20

Skargi do Sądu Pierwszej Instancji i Trybunału Sprawiedliwości

1. Od decyzji podjętej przez komisję odwoławczą lub — w przypadku gdy komisja odwoławcza nie ma kompetencji — przez Agencję, przysługuje skarga do Sądu Pierwszej Instancji lub Trybunału Sprawiedliwości zgodnie z art. 230 Traktatu.

2. W przypadku gdy Agencja uchyla się od podjęcia decyzji, może zostać wszczęte postępowanie o zaniechanie działania zgodnie z art. 232 Traktatu przed Sądem Pierwszej Instancji lub Trybunałem Sprawiedliwości.

3. Agencja jest zobowiązana do podjęcia niezbędnych środków w celu wykonania wyroku Sądu Pierwszej Instancji lub Trybunału Sprawiedliwości.

ROZDZIAŁ IV

PRZEPISY FINANSOWE

Artykuł 21

Budżet Agencji

1. Dochody Agencji obejmują w szczególności:

a) dotację wspólnotową zapisaną w budżecie ogólnym Unii Europejskiej (sekcja „Komisja”);

b) opłaty wnoszone na rzecz Agencji zgodnie z art. 22;

c) dobrowolne wkłady wnoszone przez państwa członkowskie lub organy regulacyjne państw członkowskich na mocy art. 13 ust. 8; oraz

d) zapisy, darowizny lub dotacje, o których mowa w art. 13 ust. 8.

2. Wydatki Agencji obejmują koszty personelu, koszty administracyjne, koszty infrastruktury oraz koszty operacyjne.

3. Dochody i wydatki Agencji równoważą się.

4. Wszystkie dochody i wydatki Agencji są ujmowane w prognozie dla każdego roku budżetowego, pokrywającego się z rokiem kalendarzowym, oraz są zapisywane w jej budżecie.

Artykuł 22

Opłaty

1. Wnioski o wydanie decyzji o zwolnieniu zgodnie z art. 9 ust. 1 podlegają opłatom na rzecz Agencji.

2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, ustalane są przez Komisję.

Artykuł 23

Uchwalenie budżetu

1. Do dnia 15 lutego każdego roku dyrektor przedstawia wstępny projekt budżetu dotyczący wydatków operacyjnych oraz programu prac przewidzianych na nadchodzący rok budżetowy i przekazuje ten wstępny projekt budżetu radzie administracyjnej wraz z wykazem etatów tymczasowych. Na podstawie wstępnego projektu budżetu przygotowanego przez dyrektora, rada administracyjna opracowuje co roku preliminarz dochodów i wydatków Agencji na następny rok budżetowy. Do dnia 31 marca rada administracyjna przekazuje Komisji preliminarz, w tym projekt planu zatrudnienia. Przed przyjęciem preliminarza projekt przygotowany przez dyrektora jest przekazywany radzie organów regulacyjnych, która może wydać uzasadnioną opinię w sprawie tego projektu.

2. Komisja przekazuje preliminarz, o którym mowa w ust. 1, Parlamentowi Europejskiemu i Radzie („władza budżetowa”) wraz ze wstępnym projektem budżetu ogólnego Unii Europejskiej.

3. Na podstawie preliminarza Komisja wprowadza do wstępnego projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej prognozy, które uważa za niezbędne w odniesieniu do planu zatrudnienia, oraz kwotę dotacji obciążającej budżet ogólny Unii Europejskiej, zgodnie z art. 272 Traktatu.

4. Władza budżetowa przyjmuje plan zatrudnienia dla Agencji.

5. Budżet Agencji jest sporządzany przez radę administracyjną. Budżet staje się budżetem ostatecznym po ostatecznym przyjęciu budżetu ogólnego Unii Europejskiej. W razie konieczności budżet jest odpowiednio dostosowywany.

6. Rada administracyjna powiadamia niezwłocznie władzę budżetową o zamiarze realizacji każdego projektu, który może mieć istotne skutki finansowe dla finansowania budżetu Agencji, w szczególności o wszelkich projektach dotyczących nieruchomości, takich jak najem lub kupno budynków. Rada administracyjna powiadamia również Komisję o swoim zamiarze. Jeżeli którykolwiek organ władzy budżetowej zamierza wydać opinię, powiadamia Agencję o swoim zamiarze w terminie dwóch tygodni od otrzymania informacji o projekcie. W przypadku braku odpowiedzi, Agencja może przystąpić do realizacji planowanego projektu.

Artykuł 24

Wykonanie i kontrola budżetu

1. Dyrektor działa w charakterze urzędnika zatwierdzającego i wykonuje budżet Agencji.

2. Do dnia 1 marca następującego po zamknięciu każdego roku budżetowego, księgowy Agencji przekazuje tymczasowe sprawozdanie finansowe księgowemu Komisji oraz Trybunałowi Obrachunkowemu wraz ze sprawozdaniem z zarządzania budżetem i finansami za dany rok budżetowy. Księgowy Agencji przesyła sprawozdanie z zarządzania budżetem i finansami również do Parlamentu Europejskiego i Rady, do dnia 31 marca następnego roku. Księgowy Komisji konsoliduje następnie tymczasowe sprawozdanie finansowe instytucji i organów zdecentralizowanych, zgodnie z art. 128 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (¹⁷) („rozporządzenie finansowe”).

3. Do dnia 31 marca następującego po zamknięciu każdego roku budżetowego księgowy Komisji przekazuje Trybunałowi Obrachunkowemu tymczasowe sprawozdania finansowe Agencji wraz ze sprawozdaniem z zarządzania budżetem i finansami w danym roku budżetowym. Sprawozdanie z zarządzania budżetem i finansami w danym roku budżetowym przesyłane jest także Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

4. Po otrzymaniu uwag Trybunału Obrachunkowego w sprawie tymczasowych sprawozdań finansowych Agencji zgodnie z art. 129 rozporządzenia finansowego, dyrektor, działając na własną odpowiedzialność, sporządza ostateczne sprawozdanie finansowe Agencji i przekazuje je do zaopiniowania radzie administracyjnej.

5. Rada administracyjna wydaje opinię w sprawie ostatecznego sprawozdania finansowego Agencji.

6. Do dnia 1 lipca następującego po zamknięciu roku budżetowego, dyrektor przekazuje ostateczne sprawozdanie finansowe wraz z opinią rady administracyjnej Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu.

7. Ostateczne sprawozdanie finansowe jest publikowane.

8. Dyrektor przesyła Trybunałowi Obrachunkowemu odpowiedź na jego uwagi do dnia 15 października. Kopię tej odpowiedzi przesyła również radzie administracyjnej i Komisji.

9. Dyrektor przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, na jego wniosek oraz zgodnie z art. 146 ust. 3 rozporządzenia finansowego, wszelkie informacje niezbędne do sprawnego zastosowania procedury udzielania absolutorium za dany rok budżetowy.

10. Parlament Europejski, na zalecenie Rady stanowiącej większością kwalifikowaną, przed dniem 15 maja roku N + 2 udziela dyrektorowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy N.

Artykuł 25

Przepisy finansowe

Przepisy finansowe mające zastosowanie do Agencji są sporządzane przez radę administracyjną po konsultacji z Komisją. Przepisy te mogą odbiegać od rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2343/2002, jeżeli jest to konieczne ze względu na szczególne potrzeby operacyjne związane z działalnością Agencji, ale tylko jeżeli Komisja udzieliła na to uprzedniej zgody.

Artykuł 26

Środki zwalczania nadużyć finansowych

1. W celu zwalczania nadużyć finansowych, korupcji i innych nielegalnych działań do Agencji stosują się bez żadnych ograniczeń przepisy rozporządzenia (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) (¹⁸).

2. Agencja przystępuje do Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 25 maja 1999 r. między Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej i Komisją Wspólnot Europejskich dotyczącego wewnętrznych dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) (¹⁹) oraz niezwłocznie przyjmie stosowne przepisy odnoszące się do całego personelu Agencji.

3. Decyzje dotyczące finansowania oraz wynikające z nich umowy oraz instrumenty wykonawcze muszą wyraźnie stwierdzać, że Trybunał Obrachunkowy i OLAF mogą w razie potrzeby przeprowadzać na miejscu kontrole wobec beneficjentów środków finansowych wydatkowanych przez Agencję oraz pracowników odpowiedzialnych za przydzielenie tych środków.

ROZDZIAŁ V

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 27

Przywileje i immunitety

Do Agencji stosuje się Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich.

Artykuł 28

Personel

1. Do pracowników Agencji, w tym do jej dyrektora, stosuje się: regulamin pracowniczy, warunki zatrudnienia oraz zasady przyjęte wspólnie przez instytucje Wspólnot Europejskich do celów stosowania tego regulaminu pracowniczego i warunków zatrudnienia.

2. Rada administracyjna w porozumieniu z Komisją przyjmuje odpowiednie przepisy wykonawcze, zgodnie z art. 110 regulaminu pracowniczego.

3. W odniesieniu do swoich pracowników Agencja korzysta z uprawnień przyznanych organowi mianującemu na mocy regulaminu pracowniczego oraz organowi uprawnionemu do zawierania umów na mocy warunków zatrudnienia.

4. Rada administracyjna może przyjąć przepisy umożliwiające zatrudnianie przez Agencję oddelegowanych ekspertów krajowych z państw członkowskich.

Artykuł 29

Odpowiedzialność Agencji

1. W przypadku odpowiedzialności pozaumownej Agencja, zgodnie z zasadami ogólnymi wspólnymi dla systemów prawnych państw członkowskich, naprawia szkody wyrządzone przez Agencję lub przez jej pracowników przy wykonywaniu swoich obowiązków. Trybunał Sprawiedliwości jest właściwy do orzekania w sporach dotyczących naprawy takich szkód.

2. Osobista odpowiedzialność finansowa oraz odpowiedzialność dyscyplinarna pracowników Agencji wobec Agencji regulowana jest przez odpowiednie przepisy mające zastosowanie do pracowników Agencji.

Artykuł 30

Dostęp do dokumentów

1. Do dokumentów będących w posiadaniu Agencji stosuje się rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (²⁰).

2. Rada administracyjna przyjmuje praktyczne środki dotyczące stosowania rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 do dnia 3 marca 2010.

3. Decyzje podejmowane przez Agencję zgodnie z art. 8 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 mogą stanowić przedmiot skarg wnoszonych do Rzecznika Praw Obywatelskich lub postępowania przed Trybunałem Sprawiedliwości na warunkach określonych odpowiednio w art. 195 i 230 Traktatu.

Artykuł 31

Udział krajów trzecich

1. Agencja jest otwarta na udział krajów trzecich, które zawarły ze Wspólnotą umowy przewidujące przyjęcie i stosowanie przez nie prawa wspólnotowego w dziedzinie energii oraz, w stosownych przypadkach, w dziedzinach środowiska i konkurencji.

2. Zgodnie z odpowiednimi postanowieniami tych umów, uzgodnione zostaną w szczególności: charakter, zakres i aspekty proceduralne udziału tych krajów w pracy Agencji, w tym przepisy dotyczące wkładu finansowego i pracowników.

Artykuł 32

Komitet

1. Komisja jest wspierana przez komitet.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu, stosuje się art. 5a ust. 1–4 oraz art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem jej art. 8.

Artykuł 33

Ustalenia dotyczące języka

1. Do Agencji stosuje się przepisy rozporządzenia Rady nr 1 z dnia 15 kwietnia 1958 r. w sprawie określenia systemu językowego Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (²¹).

2. Rada administracyjna podejmuje decyzję w sprawie wewnętrznych ustaleń dotyczących języka dla Agencji.

3. Usługi tłumaczeniowe niezbędne dla funkcjonowania Agencji zapewnia Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej.

ROZDZIAŁ VI

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 34

Ocena

1. Działalność Agencji oceniana jest przez Komisję z udziałem niezależnego eksperta zewnętrznego. Ocena ta obejmuje wyniki osiągnięte przez Agencję i jej metody pracy, w świetle jej celu, mandatu i zadań określonych w niniejszym rozporządzeniu oraz w jej rocznych programach prac. Ocena ta oparta jest na szerokich konsultacjach zgodnie z art. 10.

2. Komisja przedstawia radzie organów regulacyjnych Agencji ocenę, o której mowa w ust. 1. Rada organów regulacyjnych wydaje Komisji zalecenia dotyczące zmian w niniejszym rozporządzeniu, w Agencji i jej metodach pracy; Komisja może przekazać je Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wraz z własną opinią oraz z odpowiednimi wnioskami.

3. Pierwsza ocena przedstawiana jest przez Komisję Parlamentowi Europejskiemu i Radzie przed upływem trzech lat po objęciu stanowiska przez pierwszego dyrektora Agencji. Komisja przedstawia następnie kolejne oceny co najmniej raz na cztery lata.

Artykuł 35

Wejście w życie i środki przejściowe

1. Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

2. Artykuły 5–11 stosuje się od dnia 3 marca 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 lipca 2009 r.

(¹)  Dz.U. C 211 z 19.8.2008, s. 23.

(²)  Dz.U. C 172 z 5.7.2008, s. 55.

(³)  Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 18 czerwca 2008 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym), wspólne stanowisko Rady z dnia 9 stycznia 2009 r. (Dz.U. C 75 E z 31.3.2009, s. 1) oraz stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 22 kwietnia 2009 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym). Decyzja Rady z dnia 25 czerwca 2009 r.

(⁴)  Dz.U. L 296 z 14.11.2003, s. 34.

(⁵)  Dz.U. L 176 z 15.7.2003, s. 37.

(⁶)  Dz.U. L 176 z 15.7.2003, s. 57.

(⁷)  Zob. s. 55 niniejszego Dziennika Urzędowego.

(⁸)  Zob. s. 94 niniejszego Dziennika Urzędowego.

(⁹)  Dz.U. L 262 z 22.9.2006, s. 1.

(¹⁰)  Dz.U. L 357 z 31.12.2002, s. 72.

(¹¹)  Dz.U. L 56 z 4.3.1968, s. 1.

(¹²)  Dz.U. L 184 z 17.7.1999, s. 23.

(¹³)  Zob. s. 55 niniejszego Dziennika Urzędowego.

(¹⁴)  Zob. s. 94 niniejszego Dziennika Urzędowego.

(¹⁵)  Zob. s. 15 niniejszego Dziennika Urzędowego.

(¹⁶)  Zob. s. 36 niniejszego Dziennika Urzędowego.

(¹⁷)  Dz.U. L 248 z 16.9.2002, s. 1.

(¹⁸)  Dz.U. L 136 z 31.5.1999, s. 1.

(¹⁹)  Dz.U. L 136 z 31.5.1999, s. 15.

(²⁰)  Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43.

(²¹)  Dz.U. 17 z 6.10.1958, s. 385.