Akty ujednolicone - rok 2009 nr 194 poz. 22

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (¹), w szczególności jego art. 43 lit. a), c) oraz k) w związku z jego art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Na mocy art. 13 ust. 3 oraz art. 18 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, zmienionych rozporządzeniem Rady (WE) nr 72/2009 (³), Komisja może podjąć decyzję o interwencji publicznej od dnia 1 lipca 2009 r. w odniesieniu do pszenicy durum oraz od dnia 1 września 2009 r. w odniesieniu do ryżu niełuskanego, jeżeli wymaga tego sytuacja na rynku oraz, w szczególności, zmiany cen rynkowych. Należy określić, na jakich warunkach interwencja publiczna może być prowadzona w przypadku podjęcia przez Komisję decyzji o konieczności interwencji i przypomnieć, które organy państw członkowskich są właściwe w tej dziedzinie, zgodnie z przepisami rozporządzenia Komisji (WE) nr 884/2006 z dnia 21 czerwca 2006 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1290/2005 w odniesieniu do finansowania przez Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji (EFRG) środków interwencyjnych w postaci składowania w magazynach państwowych i księgowania transakcji składowania w magazynach państwowych przez agencje płatnicze państw członkowskich (⁴), zaznaczając, że do celów niniejszego rozporządzenia organy te określa się słowami „agencje interwencyjne”, w tym również w przypadkach, gdy agencje płatnicze działają bezpośrednio.

(2) W celu maksymalnego uproszczenia i zapewnienia skutecznego funkcjonowania systemu interwencji publicznej należy określić zasady dotyczące zatwierdzania centrów skupu interwencyjnego przez agencje interwencyjne państw członkowskich i ustanowić przepisy w tym zakresie. W tym celu należy określić warunki wymagane do zatwierdzenia infrastruktury składowania centrum skupu interwencyjnego.

(3) Warunki dopuszczalności ofert pszenicy durum i ryżu niełuskanego składanych w agencjach interwencyjnych i warunki przejmowania przez agencje produktów w obrębie Wspólnoty muszą być możliwie jednakowe. W związku z tym, w celu zapewnienia równego traktowania wszystkich podmiotów gospodarczych, należy ustanowić procedury dotyczące skupu, a w szczególności dopuszczalności ofert, przejmowania produktów oraz ich kontroli.

(4) Należy umożliwić podmiotom gospodarczym składanie ofert w innym państwie członkowskim niż państwo, na którego terytorium prowadzą podstawową działalność, w przypadku gdy znajdująca się w tym państwie członkowskim infrastruktura składowania zatwierdzonego centrum skupu interwencyjnego umożliwia im zmniejszenie kosztów dostawy produktów. W związku z tym, w celu uniknięcia dodatkowych obciążeń administracyjnych podmiotów gospodarczych, wskazane jest zezwolenie na załatwianie formalności związanych z ofertami przy użyciu numeru identyfikacyjnego VAT państwa członkowskiego, w którym podmiot gospodarczy prowadzi podstawową działalność i umożliwienie mu wnoszenia gwarancji uzyskanej w tym państwie członkowskim jako zabezpieczenia oferty.

(5) W celu zapewnienia uproszczonego i zadowalającego zarządzania działaniami interwencyjnymi należy określić, że każda dostarczona partia musi być jednorodna, a w przypadku ryżu składać się w całości z jednej odmiany. Należy też określić minimalną ilość, poniżej której agencja interwencyjna nie jest zobowiązana do przyjęcia oferty, z uwzględnieniem faktu, że zwiększenie minimalnego tonażu może być konieczne ze względu na istniejące warunki i praktykę w handlu hurtowym w zainteresowanym państwie członkowskim lub obowiązujące w nim zasady ochrony środowiska. W celu udostępnienia podmiotom gospodarczym informacji dotyczących obowiązujących minimalnych ilości należy określić, że agencje interwencyjne wskazują przedmiotowe minimalne ilości w każdym publikowanym ogłoszeniu o procedurze przetargowej i ustanawiają je w razie potrzeby na poziomie wyższym niż poziom określony w niniejszym rozporządzeniu.

(6) Nie należy dopuszczać do skupu interwencyjnego pszenicy durum ani ryżu niełuskanego, których jakość nie pozwala na ich odpowiednie wykorzystanie lub składowanie. Należy określić metody oznaczania jakości pszenicy durum i ryżu niełuskanego pod tym kątem.

(7) W przypadku pszenicy durum minimalne wymogi jakościowe ustalone zostały w odniesieniu do spożycia przez ludzi i muszą odpowiadać normom sanitarnym ustalonym w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 315/93 z dnia 8 lutego 1993 r. ustanawiającym procedury Wspólnoty w odniesieniu do substancji skażających w żywności (⁵). Należy ustanowić stosowanie tych norm podczas przejmowania produktów, o których mowa w ramach niniejszego systemu interwencji.

(8) Ryzyko związane z przekroczeniem najwyższych dopuszczalnych progów zanieczyszczeń jest określane przez agencje płatnicze lub agencje interwencyjne na podstawie informacji dostarczonych przez oferentów i ich własnych kryteriów analizy. W celu ograniczenia obciążenia finansowego uzasadniony jest więc wymóg przeprowadzania analiz na odpowiedzialność agencji przed przejęciem produktów, jedynie na podstawie analizy ryzyka umożliwiającej zapewnienie jakości produktów w momencie objęcia skupem interwencyjnym. Jeżeli decyzja podjęta przez państwo członkowskie w momencie zakupu produktu jest niewłaściwa z punktu widzenia analizy ryzyka wymaganej zgodnie z tymi zasadami, państwo to ponosi bezpośrednią odpowiedzialność, w przypadku gdy następnie okaże się, że produkt nie spełnia odpowiednich minimalnych wymogów. Decyzja taka uniemożliwiłaby zagwarantowanie jakości produktu, a w związku z tym również jego właściwej konserwacji. Należy zatem określić warunki, w których odpowiedzialność z tego tytułu ponosi państwo członkowskie.

(9) Przy ustalaniu najniższej dopuszczalnej jakości ryżu niełuskanego należy w szczególności wziąć pod uwagę warunki klimatyczne w regionach uprawy ryżu we Wspólnocie.

(10) Należy dokładnie określić rodzaj kontroli, jakie przeprowadzane są w celu upewnienia się, że oferowane produkty faktycznie znalazły się w infrastrukturze składowania wskazanej przez oferenta, oraz że spełnione zostały wymagania dotyczące wagi i jakości oferowanych towarów. Należy uczynić rozróżnienie między przejęciem oferowanych towarów, po sprawdzeniu ich ilości i zgodności z minimalnymi wymaganiami jakościowymi, z jednej strony, a z drugiej – ustaleniem wynagrodzenia do wypłaty dla ubiegającego się o skup po przeprowadzeniu koniecznych analiz, w celu określenia, na podstawie reprezentatywnych próbek, dokładnych cech każdej partii.

(11) W celu umożliwienia skutecznego zarządzania tym szczególnym środkiem interwencyjnym należy ustalić, że oferty dotyczące pszenicy durum lub ryżu niełuskanego są ostateczne i wiążące. Oferty nie mogą zatem zostać zmienione ani wycofane i konieczne jest uwarunkowanie ich złożenia od wniesienia zabezpieczenia, jak również określenie trybu zwalniania zabezpieczeń oraz ich ewentualnego przepadku na rzecz budżetu wspólnotowego w przypadku niewywiązania się oferenta z niektórych warunków dopuszczalności przedmiotowych ofert.

(12) Artykuł 18 ust. 2 i ust. 4 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 stanowi, że ceny interwencyjne pszenicy durum określa Komisja w procedurach przetargowych, co nie ma wpływu na podwyżki ani obniżki cen podyktowane względami jakości. Należy określić zróżnicowanie cen w zależności od najważniejszych kryteriów jakości pszenicy durum.

(13) Artykuł 18 ust. 4 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 stanowi, że cenę interwencyjną ustala się dla ryżu niełuskanego o określonej normie jakości, i że w przypadku gdy jakość ryżu oferowanego do skupu interwencyjnego odbiega od jakości standardowej określonej w załączniku IV pkt A, dostosowuje się cenę skupu interwencyjnego przez zastosowanie podwyżek lub obniżek cen. Stosowanie podwyżek lub obniżek ma umożliwić odzwierciedlenie w trakcie skupu interwencyjnego różnic cenowych zarejestrowanych na rynku ryżu niełuskanego w zależności od jego jakości. W tym celu należy uwzględnić najważniejsze cechy ryżu niełuskanego, co pozwoli na obiektywną ocenę jego jakości. Ocena poziomu wilgotności, wydajności w procesie przetwarzania oraz uszkodzeń ziaren może być przeprowadzona za pomocą prostych i skutecznych metod, spełniając to wymaganie w sposób zadowalający.

(14) W celu osiągnięcia harmonizacji kontrole zapasów interwencyjnych muszą być przeprowadzane na warunkach określonych w art. 2 rozporządzenia (WE) nr 884/2006.

(15) W celu skutecznego zarządzania systemem należy określić, że wymagane przez Komisję informacje przekazywanie są drogą elektroniczną i na podstawie metod udostępnianych państwom członkowskim przez Komisję.

(16) Przepisy niniejszego rozporządzenia dotyczące sektora ryżu zastępują obowiązujące przepisy rozporządzenia Komisji (WE) nr 489/2005 z dnia 29 marca 2005 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonywania rozporządzenia Rady (WE) nr 1785/2003 w zakresie określenia centrów interwencyjnych i przejmowania ryżu niełuskanego przez agencje interwencyjne (⁶). W celu osiągnięcia harmonizacji zasad stosowanych w odniesieniu do ryżu i do pszenicy durum, nie należy jednak powtarzać niektórych przepisów rozporządzenia (WE) nr 489/2005.

(17) Przepisy niniejszego rozporządzenia dotyczące pszenicy durum zastępują obowiązujące przepisy rozporządzenia Komisji (WE) nr 428/2008 z dnia 8 maja 2008 r. określającego centra skupu interwencyjnego zbóż (⁷). Należy zatem ustalić, że od dnia 1 lipca 2009 r. nie mają one już zastosowania do pszenicy durum.

(18) Przepisy niniejszego rozporządzenia dotyczące pszenicy durum zastępują obowiązujące przepisy określone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 687/2008 z dnia 18 lipca 2008 r. ustanawiającym procedury przejęcia zbóż przez agencje płatnicze lub agencje interwencyjne oraz metody analizy do oznaczania jakości zbóż (⁸). Należy zatem ustalić, że od dnia 1 lipca 2009 r. nie mają one już zastosowania do pszenicy durum.

(19) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenia (WE) nr 428/2008 oraz (WE) nr 687/2008 i uchylić rozporządzenie (WE) nr 489/2005.

(20) Na mocy art. 8 rozporządzenia (WE) nr 72/2009 nowe przepisy dotyczące interwencji publicznej określone w rozporządzeniu (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do pszenicy durum stosuje się od dnia 1 lipca 2009 r. a w odniesieniu do sektora ryżu od dnia 1 września 2009 r. Odpowiednie szczegółowe przepisy wykonawcze powinny mieć analogiczne terminy stosowania.

(21) Komitet Zarządzający ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych nie wydał opinii w terminie ustalonym przez jego przewodniczącego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

WSPÓLNE PRZEPISY DOTYCZĄCE ZATWIERDZANIA CENTRÓW SKUPU INTERWENCYJNEGO, SKUPU I OFERT

SEKCJA 1

ZASADY OGÓLNE

Artykuł 1

Zakres stosowania i definicje

1. Niniejsze rozporządzenie określa szczegółowe przepisy wykonawcze dotyczące skupu w ramach interwencji publicznej, przewidzianego w art. 13 ust. 3 oraz art. 18 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, dla sektorów pszenicy durum i ryżu.

2. Zgodnie z art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 884/2006, skup, o którym mowa w ust. 1 dokonywany jest przez agencje płatnicze lub podmioty, którym agencje płatnicze powierzyły to zadanie, zwane dalej „agencjami interwencyjnymi”.

Artykuł 2

Wyznaczanie i zatwierdzanie centrów skupu interwencyjnego

1. Centra skupu interwencyjnego, które mają być wyznaczone przez Komisję na mocy art. 41 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, są wcześniej zatwierdzane przez agencje interwencyjne, zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia oraz zasadami ustanowionymi w rozporządzeniu (WE) nr 884/2006, w szczególności w zakresie odpowiedzialności i kontroli, zgodnie z art. 2 wymienionego rozporządzenia.

2. Do celów zatwierdzenia centrum skupu interwencyjnego agencje interwencyjne upewniają się, że dysponują one infrastrukturą składowania spełniającą następujące warunki minimalne:

a) infrastruktura składowania danego centrum zapewnia łącznie możliwości składowania co najmniej 20 000 ton pszenicy durum lub 10 000 ton ryżu;

b) umożliwia, w odniesieniu do każdego magazynu, wyprowadzenie ze składu w ciągu jednego dnia roboczego co najmniej 5 % składowanych produktów, 1 000 ton pszenicy durum lub 500 ton ryżu;

3. Informacje dotyczące wykazu centrów skupu interwencyjnego oraz ich infrastruktury składowania, wyznaczonych przez

Komisję na mocy art. 41 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 zmienia się i udostępnia państwom członkowskim oraz do publicznej wiadomości zgodnie z art. 23 i 24 niniejszego rozporządzenia.

SEKCJA 2

PROCEDURA SKUPU PSZENICY DURUM LUB RYŻU NIEŁUSKANEGO NA PODSTAWIE PROCEDURY PRZETARGOWEJ

Artykuł 3

Skup

1. Po otwarciu procedury przetargowej rozporządzeniem przyjętym przez Komisję, zwanym dalej „rozporządzeniem otwierającym procedurę przetargową” zgodnie z procedurą określoną w art. 195 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, agencje interwencyjne na podstawie ogłoszenia o przetargu organizują skup pszenicy durum lub ryżu niełuskanego.

2. Rozporządzenie otwierające procedurę przetargową zawiera w szczególności następujące informacje:

a) opis produktu, z odniesieniem do kodu CN;

b) terminy przetargów;

c) ostateczny termin i godzinę składania ofert;

d) termin zakończenia procedury przetargowej;

e) w przypadku gdy ma zastosowanie art. 18 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 państwo(-a) członkowskie lub region(-y), do których jest adresowane.

3. W odniesieniu do ryżu niełuskanego procedura przetargowa może być ograniczona do jednego lub kilku rodzajów ryżu zgodnie z definicjami określonymi w załączniku III część i pkt I.2 do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 („ryż okrągłoziarnisty”, „ryż średnioziarnisty”, „ryż długoziarnisty A” lub „ryż długoziarnisty B”).

4. Między datą wejścia w życie rozporządzenia otwierającego procedurę przetargową a ostatnim dniem pierwszego okresu składania ofert musi upłynąć co najmniej sześć dni.

5. Ogłoszenie o procedurze przetargowej opublikowane przez agencję interwencyjną zawiera dokładną informację o minimalnych ilościach, których oferty muszą dotyczyć. Wynoszą one co najmniej 10 ton w odniesieniu do pszenicy durum i 20 ton w odniesieniu do ryżu.

Jeżeli jednak istniejące warunki i praktyka w handlu hurtowym w państwie członkowskim lub obowiązujące w nim zasady ochrony środowiska uzasadniają zwiększenie minimalnego tonażu w stosunku do ilości określonych w akapicie pierwszym, wówczas przedmiotowe ilości ustalane są przez właściwą agencję interwencyjną w ogłoszeniu o procedurze przetargowej.

6. Obowiązki wynikające z procedury przetargowej nie mogą być przenoszone.

Artykuł 4

Warunki składania i dopuszczalności ofert

1. Skup, o którym mowa w art. 3 prowadzony jest na podstawie ofert składanych przez podmioty gospodarcze w agencjach interwencyjnych państw członkowskich przez złożenie pisemnej oferty lub przesłanie jej drogą elektroniczną, za potwierdzeniem odbioru.

2. Oferta może zostać uznana przez agencję interwencyjną za dopuszczalną, jedynie jeżeli zawiera:

a) formularz udostępniony agencji przez państwa członkowskie, oparty na ujednoliconym modelu opracowanym przez Komisję zgodnie z warunkami określonymi w art. 24 i zawierający co najmniej następujące informacje:

(i) nazwę oferenta; jego adres i numer identyfikacyjny VAT państwa członkowskiego, w którym prowadzi podstawową działalność lub, jeśli nim nie dysponuje, numer z rejestru rolnego;

(ii) oferowany produkt, w przypadku ryżu ze wskazaniem rodzaju i odmiany;

(iii) miejsce przechowywania produktu w chwili złożenia oferty;

(iv) infrastrukturę składowania centrum skupu interwencyjnego, w przypadku której składana jest oferta po najniższych kosztach;

(v) oferowaną ilość, rok zbioru oferowanego produktu, wskazanie jego pochodzenia wspólnotowego oraz obszaru produkcyjnego we Wspólnocie;

(vi) proponowaną cenę za tonę towaru spełniającego minimalne wymagania jakości dla pszenicy durum lub dla danego rodzaju ryżu, dostarczoną do infrastruktury składowania wskazanego centrum skupu interwencyjnego, bez rozładunku, wyrażoną w euro z dokładnością tylko do dwóch miejsc po przecinku. Cena ta nie może przekroczyć ceny referencyjnej określonej w art. 8 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do pszenicy durum ani ceny referencyjnej określonej w art. 8 lit. b) wymienionego rozporządzenia w odniesieniu do ryżu niełuskanego;

(vii) w odniesieniu do ryżu środki ochrony roślin zastosowane po zbiorze, z wyszczególnieniem stosowanych dawek;

(viii) najważniejsze cechy oferowanego produktu.

b) następujące załączone dokumenty:

(i) dowód wniesienia przez oferenta zabezpieczenia w wysokości 30 EUR za tonę pszenicy durum lub 50 EUR za tonę ryżu niełuskanego przed upływem terminu składania ofert; zabezpieczenie to może zostać wniesione w państwie członkowskim na terytorium którego oferent prowadzi podstawową działalność, kiedy składa on swą ofertę w innym państwie członkowskim;

(ii) oświadczenie oferenta, że oferowane ilości znajdują się w miejscu przechowywania określonym w lit. a) ppkt (iii) niniejszego ustępu;

(iii) oświadczenie oferenta, że oferta obejmuje jednorodną partię, że w przypadku ryżu składa się w całości z jednej odmiany ryżu niełuskanego i że minimalne ilości są zgodne z ustanowionymi w ogłoszeniu o procedurze przetargowej opublikowanym przez agencję interwencyjną.

3. Agencja interwencyjna rejestruje dopuszczalne oferty, daty ich otrzymania oraz ilości, których dotyczą.

4. Oferty są ostateczne i wiążące.

Artykuł 5

Sprawdzanie ofert przez agencję interwencyjną

1. Agencje interwencyjne sprawdzają dopuszczalność ofert w oparciu o wymagane elementy, zgodnie z art. 4 ust. 2.

W przypadku gdy oferta uznana jest za niedopuszczalną, agencja interwencyjna bezzwłocznie powiadamia o tym zainteresowany podmiot gospodarczy.

2. Sprawdzenie zgodności dokumentów określonych w art. 4 ust. 2 lit. b) ppkt (ii) oraz (iii) przeprowadza się po stwierdzeniu przez agencję interwencyjną dopuszczalności ofert, w stosownych przypadkach, z pomocą agencji interwencyjnej właściwej dla miejsca składowania wskazanego przez oferenta zgodnie z art. 22 ust. 3.

W przypadku niezgodności jednego z dokumentów, o których mowa w akapicie pierwszym oferta jest uznawana za nieważną i stosuje się art. 9 ust. 2.

Artykuł 6

Zgłaszanie ofert Komisji

1. Najpóźniej do godziny 14.00 (czasu obowiązującego w Brukseli) dnia następującego po ostatnim dniu składania ofert, agencja interwencyjna zgłasza Komisji oferty dopuszczalne zgodnie z warunkami określonymi w art. 24. Oferenci pozostają anonimowi.

Jeśli nie złożono żadnej dopuszczalnej oferty, państwo członkowskie informuje o tym Komisję w tym samym terminie.

2. Oferty dopuszczalne, które nie zostały zgłoszone Komisji, wyklucza się z procedury przetargowej.

Artykuł 7

Decyzja podejmowana na podstawie ofert

Na mocy art. 6 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, na podstawie ofert, które zostały jej zgłoszone, Komisja podejmuje decyzję o zaniechaniu dalszych działań w odniesieniu do otrzymanych ofert lub ustala maksymalną cenę skupu interwencyjnego zgodnie z procedurą określoną w art. 195 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

Artykuł 8

Decyzje dotyczące ofert

1. W przypadku gdy Komisja ustaliła maksymalną cenę skupu interwencyjnego zgodnie z art. 7, agencje interwencyjne przyjmują dopuszczalne oferty, których wysokość jest równa lub niższa niż stawka maksymalna. Wszystkie pozostałe oferty odrzuca się.

2. Jeżeli nie została ustalona maksymalna cena skupu interwencyjnego wszystkie oferty odrzuca się.

3. Po opublikowaniu rozporządzenia lub zawiadomienia o decyzji o ustaleniu maksymalnej ceny skupu interwencyjnego, o której mowa w art. 7 lub zawierającego informację, że nie podejmuje się dalszych działań w odniesieniu do ofert, agencje interwencyjne podejmują decyzje, o których mowa w ust. 1 i 2.

4. Każdy oferent otrzymuje od właściwej jednostki informację o wynikach swego uczestnictwa w przetargu nie później niż w dniu roboczym następującym po dniu publikacji lub zawiadomienia, o których mowa w ust. 3.

Artykuł 9

Zwrot i przepadek zabezpieczeń

1. Zobowiązania pierwotne w rozumieniu art. 20 ust. 2 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2220/85 (⁹) stanowią: faktyczna obecność produktów w miejscu składowania wskazanym przez oferenta zgodnie z art. 4 ust. 2 lit. a) ppkt (iii), dostarczenie jednorodnej partii, podtrzymanie oferty, którą zgłoszono Komisji oraz przejęcie produktu przez właściwą jednostkę.

2. W przypadku niewywiązania się ze zobowiązań pierwotnych, o których mowa w ust. 1, zabezpieczenie ulega przepadkowi, z wyjątkiem przypadków zaistnienia siły wyższej, i jest wykazywane w rachunkach jako dochody przeznaczone na określony cel zgodnie z art. 12 rozporządzenia Komisji (WE) nr 883/2006 (¹⁰).

3. W celu stosowania niniejszego artykułu agencje interwencyjne przeprowadzają kontrole ilości znajdujących się w miejscach składowania, stosując, z uwzględnieniem niezbędnych zmian, zasady określone w rozporządzeniu (WE) nr 884/2006 w odniesieniu do kontroli faktycznej obecności produktów składowanych w ramach działań w zakresie składowania w magazynach państwowych, w szczególności określonych w pkt B.III załącznika I do tego rozporządzenia. Kontrole obejmują co najmniej 5 % ofert i 5 % oferowanych ilości na podstawie analizy ryzyka.

4. W przypadku odrzucenia oferty zwrot zabezpieczenia następuje z chwilą opublikowania decyzji, o której mowa w art. 8 ust. 3.

5. W odniesieniu do ofert przyjętych zwrot zabezpieczenia następuje w ciągu pięciu dni od daty sporządzenia protokołu przejęcia, o którym mowa w art. 18 ust. 1 akapit trzeci.

SEKCJA 3

PROCEDURA PRZEWOZU PRODUKTÓW

Artykuł 10

Dostawa

1. Agencja interwencyjna ustala datę lub daty dostawy do infrastruktury składowania zatwierdzonego centrum skupu interwencyjnego wskazanego przez oferenta i bezzwłocznie przekazuje mu te informacje.

Jeżeli jednak nie ma możliwości dostawy produktów do infrastruktury składowania centrum skupu interwencyjnego wskazanej przez oferenta, agencja interwencyjna wskazuje inną infrastrukturę składowania tego samego centrum skupu interwencyjnego lub infrastrukturę składowania innego zatwierdzonego centrum skupu interwencyjnego, gdzie ma być po najniższych kosztach zrealizowana dostawa oraz ustala datę lub daty dostawy.

2. Dostawa wszystkich produktów do magazynu zatwierdzonego centrum skupu interwencyjnego musi nastąpić przed końcem trzeciego miesiąca następującego po przyjęciu oferty a w każdym przypadku nie później niż dnia 30 czerwca w odniesieniu do pszenicy durum i 31 sierpnia w odniesieniu do ryżu niełuskanego.

3. Dostawa przyjmowana jest przez przedstawiciela agencji interwencyjnej w obecności oferenta lub jego należycie upoważnionego przedstawiciela.

4. Dostarczona partia musi być zważona w obecności oferenta lub jego należycie upoważnionego przedstawiciela oraz przedstawiciela agencji interwencyjnej, który musi być niezależny w stosunku do oferenta.

Agencja interwencyjna może być reprezentowana przez składującego. W tym przypadku:

a) w ciągu 30 dni od przejęcia towaru agencja interwencyjna sama przeprowadza kontrolę obejmującą przynajmniej kontrolę objętościową; różnica między ilością określoną przez ważenie i ilością oszacowaną według metody objętościowej nie może przekroczyć 5 %;

b) jeśli tolerancja nie jest przekroczona, składujący ponosi wszelkie koszty związane z ewentualną, stwierdzoną przy późniejszym ważeniu, różnicą w porównaniu do wagi zarejestrowanej w rachunkach księgowych w momencie przejęcia;

c) w przypadku gdy tolerancja jest przekroczona, towary niezwłocznie się waży. Jeśli stwierdzona waga jest niższa niż waga zarejestrowana, koszt ważenia ponosi składujący, natomiast jeśli jest od niej wyższa – państwo członkowskie.

Artykuł 11

Koszty transportu

1. Zgodnie z art. 4 ust. 2 lit. a) ppkt (iv) oferent ponosi koszty transportu towarów do magazynu centrum skupu interwencyjnego wskazanego przez oferenta jako wymagającego najniższych kosztów, jeżeli odległość jest mniejsza lub równa 100 km. Jeżeli odległość przekracza 100 km, koszty transportu ponosi agencja interwencyjna.

2. Jeżeli agencja interwencyjna zmieni magazyn centrum skupu interwencyjnego wskazany przez oferenta zgodnie z art. 10 ust. 1 drugi akapit, wówczas ponosi ona dodatkowe koszty transportu, z franszyzą redukcyjną odpowiadającą 20 km. Jeżeli jednak odległość przekracza 100 km, koszty transportu ponosi w całości agencja interwencyjna.

3. Komisja zwraca koszty poniesione przez agencję interwencyjną, o których mowa w ust. 1 i 2, w oparciu o stawkę nieobjętą ryczałtem, zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 884/2006.

ROZDZIAŁ II

PRZEPISY SZCZEGÓŁOWE DOTYCZĄCE PSZENICY DURUM

Artykuł 12

Jakość oferowanej pszenicy durum

1. Warunkiem dopuszczenia pszenicy durum do skupu interwencyjnego jest jej solidna i właściwa jakość handlowa.

2. Aby ustalić, że jakość handlowa pszenicy durum jest solidna i właściwa, należy uznać ją za nienaganną. W tym celu musi spełniać wymogi jakościowe określone w załączniku I część A oraz minimalne wymogi jakościowe dla pszenicy durum wymienione w załączniku I część B.

Artykuł 13

Pobieranie próbek i analizy oferowanej pszenicy durum

1. Z każdej oferowanej partii pszenicy durum pobierana jest próbka reprezentatywna w celu ustalenia jej cech jakościowych. Składa się ona z próbek pobranych z zachowaniem częstotliwości jednej próbki z każdej dostawy i przynajmniej jednej próbki na każde 60 ton.

2. Agencja interwencyjna zleca analizę cech pobranych próbek, na własną odpowiedzialność, w ciągu 20 dni roboczych od utworzenia próbki reprezentatywnej.

3. Metody referencyjne, które należy stosować do ustalenia jakości pszenicy durum oferowanej w ramach interwencji, są określone w załączniku II, jak następuje:

— część A: Standardowa metoda oznaczania ciał innych niż podstawowe zboża o nienagannej jakości

— część B: Standardowa metoda oznaczania wilgotności pszenicy durum

— część C: Standardowa metoda oznaczania natężenia strat szklistości pszenicy durum

— część D: Inne metody stosowane do ustalenia jakości pszenicy durum.

4. Na podstawie analizy ryzyka państwa członkowskie przeprowadzają kontrolę poziomów zanieczyszczeń, w tym radioaktywności, z uwzględnieniem przede wszystkim informacji przedstawionych przez oferenta i jego zobowiązań dotyczących przestrzegania wymaganych norm, w szczególności w odniesieniu do uzyskanych przez niego wyników analiz. W stosownych przypadkach częstotliwość i zasięg działań kontrolnych są określane zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 195 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, w szczególności w przypadku gdy sytuacja na rynku może być poważnie zakłócona obecnością zanieczyszczeń.

5. Oferent ponosi koszty związane z:

a) analizami zanieczyszczeń;

b) testem aktywności amylazy (Hagberga);

c) oznaczeniem zawartości białka;

d) wycofywania produktów, jeśli w wyniku analiz okaże się, że zaoferowana pszenica durum nie spełnia minimalnych wymogów jakości do objęcia skupem interwencyjnym.

6. O wynikach analiz powiadamia się oferenta, przekazując mu protokół przejęcia, określony w art. 18.

7. W kwestiach spornych agencja interwencyjna ponownie poddaje przedmiotowe produkty niezbędnym kontrolom, których koszty pokrywa strona przegrywająca.

8. W przypadku gdy analizy i kontrole nie pozwalają stwierdzić, że oferowana pszenica durum może zostać dopuszczona do skupu interwencyjnego, najpóźniej dwudziestego dnia roboczego od tego stwierdzenia i bez uszczerbku dla ostatecznego terminu dostawy, o którym mowa w art. 10 ust. 2, oferent może dokonać wymiany przedmiotowej partii. W drodze odstępstwa od przepisów art. 11 koszty transportu związane z taką wymianą ponosi w całości oferent.

Artykuł 14

Przejęcie oferowanej pszenicy durum

1. Oferowana pszenica durum jest przejmowana przez agencję interwencyjną, kiedy ilość oraz spełnienie wymogów, o których mowa w art. 12, zostaną potwierdzone przez jej przedstawiciela dla całej partii towarów dostarczonych do centrum skupu interwencyjnego zgodnie z przepisami art. 13.

2. Przejęcie musi nastąpić najpóźniej w terminie 60 dni od realizacji ostatniej dostawy, o której mowa w art. 10 ust. 2, jednak nie później niż w dniu 31 lipca.

W przypadku gdy stosuje się art. 13 ust. 8, przejęcie musi nastąpić najpóźniej w dniu 31 sierpnia.

ROZDZIAŁ III

PRZEPISY SZCZEGÓŁOWE DOTYCZĄCE RYŻU

Artykuł 15

Jakość oferowanego ryżu niełuskanego

1. Warunkiem dopuszczenia ryżu niełuskanego do skupu interwencyjnego jest jego solidna i właściwa jakość handlowa.

2. Ryż niełuskany uważa się za ryż o solidnej i właściwej jakości handlowej, jeśli:

a) spełnia wymogi określone w załączniku III część A w odniesieniu do wydajności ryżu po przetworzeniu oraz w załączniku III część B w odniesieniu do maksymalnych dopuszczalnych wskaźników procentowych uszkodzeń ryżu;

b) jego wilgotność nie przekracza 14,5 %;

c) jest wolny od obcych zapachów i żywych owadów;

d) jego poziom radioaktywności nie przekracza maksymalnego poziomu dopuszczalnego na mocy przepisów wspólnotowych.

Artykuł 16

Pobieranie próbek i analizy oferowanego ryżu niełuskanego

1. W celu sprawdzenia wymogów jakości, które muszą być spełnione do dopuszczenia produktu do skupu interwencyjnego zgodnie z art. 15, agencja interwencyjna pobiera próbki w obecności oferenta lub jego należycie upoważnionego przedstawiciela.

Tworzone są trzy reprezentatywne próbki o minimalnej wadze jednostkowej wynoszącej jeden kilogram. Są one odpowiednio przeznaczone:

a) dla oferenta;

b) dla magazynu, gdzie przyjmowane są towary;

c) dla agencji interwencyjnej.

Przy tworzeniu próbek reprezentatywnych, liczbę próbek do pobrania otrzymuje się przez podzielenie ilości, jaką obejmuje oferowana partia przez dziesięć ton. Każda pobrana próbka ma jednakową wagę. Próbki reprezentatywne tworzone są przez podzielenie pobranych próbek na trzy części.

Sprawdzanie wymagań jakościowych odbywa się na podstawie próbki reprezentatywnej przeznaczonej dla magazynu, gdzie przejmowane są towary.

2. Dla każdej dostawy częściowej (ciężarówki, barki, wagonu), tworzy się próbki reprezentatywne zgodnie z warunkami ustalonymi w ust. 1.

Badanie każdej częściowej dostawy może być ograniczone do kontroli przed przyjęciem do magazynu skupu interwencyjnego wilgotności, poziomu zanieczyszczeń oraz sprawdzenia, czy nie zawiera ona żywych owadów. Jeśli jednak następnie ostateczny wynik kontroli wykaże, że częściowa dostawa nie spełnia minimalnych wymogów jakości, odmawia się przejęcia partii. Cała partia musi zostać wycofana. Koszty z tym związane ponosi oferent.

Jeśli agencja interwencyjna w danym państwie członkowskim jest w stanie sprawdzić wszystkie minimalne wymogi jakości dla każdej częściowej dostawy, zanim trafi ona do magazynu, wówczas musi odmówić przejęcia każdej częściowej dostawy, która nie spełnia tych wymagań.

3. Kontrola poziomu skażenia radioaktywnego ryżu przeprowadzana jest jedynie wówczas, gdy wymaga tego sytuacja i tylko tak długo, jak jest to konieczne. W stosownych przypadkach czas trwania i zasięg działań kontrolnych są określane zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 195 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

4. O wynikach analiz powiadamia się oferenta, przekazując mu protokół przejęcia, określony w art. 18.

5. W kwestiach spornych agencja interwencyjna ponowne poddaje przedmiotowe produkty niezbędnym kontrolom, których koszty pokrywa strona przegrywająca.

Ponowna analiza przeprowadzana jest przez laboratorium zatwierdzone przez agencję interwencyjną, na podstawie nowej, reprezentatywnej próbki, stworzonej w równych częściach z reprezentatywnych próbek zachowanych przez oferenta i przez agencję interwencyjną. W przypadku częściowych dostaw oferowanej partii wynik stanowi średnia ważona wyników przeprowadzonych analiz nowych reprezentatywnych próbek z każdej z dostaw częściowych.

6. W przypadku gdy analizy nie pozwalają stwierdzić, że oferowany ryż niełuskany może być dopuszczony do skupu interwencyjnego, najpóźniej dwudziestego dnia roboczego od tego stwierdzenia i bez uszczerbku dla ostatecznego terminu dostawy, o którym mowa w art. 10 ust. 2, oferent może dokonać wymiany przedmiotowej partii. W drodze odstępstwa od przepisów art. 11 koszty transportu związane z taką wymianą ponosi w całości oferent.

Artykuł 17

Przejęcie oferowanego ryżu niełuskanego

1. Oferowany ryż jest przejmowany przez agencję interwencyjną, kiedy ilość oraz spełnienie wymogów, ustanowionych w art. 3 i 15, zostaną potwierdzone przez jej przedstawiciela w odniesieniu do towarów dostarczonych do centrum skupu interwencyjnego zgodnie z przepisami art. 16.

2. Przejęcie musi nastąpić najpóźniej w terminie 60 dni od realizacji ostatniej dostawy, o której mowa w art. 10 ust. 2, jednak nie później niż w dniu 30 września.

W przypadku gdy stosuje się art. 16 ust. 6 przejęcie musi nastąpić najpóźniej w dniu 31 października.

ROZDZIAŁ IV

WSPÓLNE PRZEPSY DOTYCZĄCE PRZEJĘCIA, KONTROLI I KOMUNIKACJI

Artykuł 18

Protokół przejęcia

1. Agencja interwencyjna właściwa w zakresie zatwierdzenia infrastruktury składowania, której dotyczy oferta złożona po najniższych kosztach, sporządza do każdej oferty protokół przejęcia. Oferent lub jego przedstawiciel może być obecny podczas sporządzania protokołu.

Protokół wskazuje co najmniej:

a) liczbę próbek pobranych dla utworzenia próbki reprezentatywnej;

b) daty sprawdzenia ilości i cech partii;

c) w odniesieniu do ryżu wagę dostarczonego ryżu oraz jego odmianę;

d) cechy partii stwierdzone na podstawie analiz;

e) jednostkę odpowiedzialną za przeprowadzenie analiz.

Protokół jest datowany i podpisany przez agencję interwencyjną oraz składującego.

2. Protokół przejęcia można sporządzać od momentu przejęcia 95 % oferowanych ilości.

Artykuł 19

Ustalenie ceny należnej dla oferenta i wypłata

1. Cena należna dla oferenta to cena oferowana, o której mowa w art. 4 ust. 2 lit. a) ppkt (vi) niniejszego rozporządzenia, bez uszczerbku dla przepisów określonych w jego art. 11 wraz z ewentualnymi podwyżkami oraz obniżkami, o których mowa w załączniku IV w odniesieniu do pszenicy durum oraz w załączniku V w odniesieniu do ryżu niełuskanego, lub ustalonymi zgodnie z art. 18 ust. 4 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

2. Płatności dokonuje się najpóźniej w trzydziestym piątym dniu następującym po dniu przejęcia, określonym odpowiednio zgodnie z art. 14 lub 17.

Tam gdzie ma zastosowanie art. 13 ust. 7, w odniesieniu do pszenicy durum, lub art. 16 ust. 5, w odniesieniu do ryżu niełuskanego, wypłaty należy dokonać w możliwie najkrótszym czasie po zawiadomieniu oferenta o wyniku ostatniej analizy.

W przypadku gdy oferent musi przed otrzymaniem zapłaty przedstawić fakturę i gdy faktura ta nie jest przedstawiona w terminie określonym w pierwszym akapicie, wypłaty dokonuje się w ciągu 5 dni roboczych od daty faktycznego dostarczenia faktury.

Artykuł 20

Środki kontrolne

1. Bez uszczerbku dla kontroli wymaganych na mocy niniejszego rozporządzenia w celu przejęcia produktów, kontrole w zapasach interwencyjnych prowadzone są zgodnie z warunkami określonymi w art. 2 rozporządzenia (WE) nr 884/2006.

2. W przypadku gdy kontrole przeprowadzane są na podstawie analizy ryzyka, o której mowa w art. 13 ust. 4 niniejszego rozporządzenia, konsekwencje finansowe wynikające z nieprzestrzegania najwyższych dopuszczalnych poziomów zanieczyszczeń ponosi państwo członkowskie zgodnie z zasadami ustanowionymi w art. 2 rozporządzenia (WE) nr 884/2006.

Jednak jeśli w przypadku ochratoksyny A i aflatoksyny dane państwo członkowskie będzie w stanie przedstawić, zgodnie z wymogami Komisji, dowód na przestrzeganie norm w chwili wprowadzania, przestrzeganie normalnych warunków przechowywania oraz innych zobowiązań podmiotu składującego, odpowiedzialnością finansową obciąża się budżet Wspólnoty.

3. Jeśli miejsce składowania wyznaczone zgodnie z art. 4 ust. 2 lit. a) ppkt (iii) znajduje się na terytorium innego państwa członkowskiego niż to, gdzie oferta jest złożona a agencja interwencyjna, która otrzymała ofertę podejmuje decyzję o kontroli na miejscu dotyczącej faktycznej obecności produktów, wówczas przesyła agencji interwencyjnej właściwej dla miejsca składowania wniosek o przeprowadzenie kontroli wraz z kopią oferty. Kontrola na miejscu przeprowadzana jest w terminie wyznaczonym przez agencję interwencyjną, w której złożono ofertę.

Artykuł 21

Zasady krajowe

Agencje interwencyjne przyjmują w razie konieczności dodatkowe procedury i warunki przejęcia produktów, zgodne z przepisami niniejszego rozporządzenia, w celu uwzględnienia szczególnych warunków istniejących w państwie członkowskim, któremu podlegają.

Artykuł 22

Zgłaszanie przejęcia Komisji i agencjom interwencyjnym

1. Zgodnie z warunkami określonymi w art. 24, w każdą środę, najpóźniej do godziny 14.00 (czasu obowiązującego w Brukseli), w odniesieniu do poprzedniego tygodnia, każde państwo członkowskie zgłasza w podziale na produkty i w stosownym przypadku na rodzaje produktów:

a) całkowite ilości, których dotyczą oferty przyjęte na podstawie art. 8;

b) całkowite ilości, których dotyczą oferty uznane za nieważne zgodnie z art. 5 ust. 2 akapit drugi;

c) całkowite ilości, które zostały dopuszczone, ale nie zostały dostarczone w terminie ustanowionym w art. 10;

d) całkowite ilości, które nie spełniły minimalnych wymogów do przejęcia;

e) całkowite ilości, które zostały przejęte.

2. Każde państwo członkowskie zgłasza zgodnie z warunkami ustanowionymi w art. 24, najpóźniej na koniec miesiąca następującego po terminie przejęcia, o którym mowa w art. 14 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, na szczeblu regionalnym określonym w załączniku III do rozporządzenia Rady (EWG) nr 837/90 z dnia 26 marca 1990 r. dotyczącego informacji statystycznych dostarczanych przez państwa członkowskie na temat produkcji zbóż (²) – średnie wyniki dotyczące ciężaru właściwego, wilgotności, zawartości ziaren połamanych i zawartości białka stwierdzone w odniesieniu do przejętych partii pszenicy durum.

3. Wymiana informacji dotyczących kontroli określonej w art. 20 ust. 3 między agencjami interwencyjnymi odbywa się drogą elektroniczną, zgodnie z warunkami ustanowionymi w art. 24.

Artykuł 23

Przekazywanie Komisji informacji o agencjach interwencyjnych oraz zatwierdzonych centrach skupu interwencyjnego

1. Zgodnie z warunkami ustanowionymi w art. 24 państwa członkowskie przekazują Komisji informacje dotyczące:

a) zatwierdzonych agencji interwencyjnych, o których mowa w art. 1; oraz

b) zatwierdzonych centrów skupu interwencyjnego, o których mowa w art. 2 oraz ich infrastruktury składowania.

2. Komisja publikuje w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria C) wykaz agencji interwencyjnych, o których mowa w art. 1 ust. 2.

3. Zmiany wprowadzane w wykazie centrów skupu interwencyjnego oraz ich infrastruktury składowania, o których mowa w art. 2 ust. 3 oraz w wykazie agencji interwencyjnych, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu są udostępniane państwom członkowskim oraz opinii publicznej przy pomocy wszelkich właściwych środków technicznych, za pośrednictwem systemów informacyjnych udostępnianych przez Komisję, włącznie z publikacją w Internecie.

Artykuł 24

Zasady komunikacji

1. Przekazywanie i wymiana informacji między państwami członkowskimi a Komisją, przewidziane w niniejszym rozporządzeniu, odbywają się drogą elektroniczną, za pośrednictwem systemów informacyjnych udostępnionych właściwym organom przez Komisję lub państwa członkowskie.

2. Przedmiotowe dokumenty są sporządzane i przekazywane zgodnie z procedurami ustalonymi w ramach tych systemów informacyjnych.

3. Forma i treść dokumentów ustalana jest na podstawie wzorów lub metod udostępnionych użytkownikom za pośrednictwem systemów informacyjnych. Komitet Zarządzający ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych jest z wyprzedzeniem informowany o zmianach i aktualizacjach tych wzorów i metod.

4. Odpowiedzialność za wprowadzanie do systemów informacyjnych danych dotyczących przekazywanych informacji i aktualizowanie ich spoczywa na właściwych organach państw członkowskich, zgodnie z przyznanymi przez te organy prawami dostępu.

ROZDZIAŁ V

ZMIANY, PRZEPISY UCHYLAJĄCE I KOŃCOWE

Artykuł 25

Zmiana rozporządzenia (WE) nr 428/2008

W załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 428/2008, skreśla się kolumnę (4) dotyczącą pszenicy durum.

Artykuł 26

Zmiana rozporządzenia (WE) nr 687/2008

W rozporządzeniu (WE) nr 687/2008 wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 1 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„W okresie, o którym mowa w art. 11 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, każdy posiadacz jednolitej partii nie mniejszej niż 80 ton pszenicy zwyczajnej, jęczmienia, kukurydzy lub sorgo zebranych we Wspólnocie, jest uprawniony do zaoferowania takiej partii agencji płatniczej lub agencji interwencyjnej dalej zwanej »agencją interwencyjną«.”;

2) w art. 4 ust. 2 akapit pierwszy lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a) dla pszenicy zwyczajnej poziomy określone zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 315/93, w tym wymogi dotyczące toksyn Fusarium w odniesieniu do pszenicy zwyczajnej określone w pkt 2.4–2.7 załącznika do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1881/2006 (*);

_________

(*) Dz.U. L 364 z 20.12.2006, s. 5.”;

3) skreśla się art. 5 lit. h);

4) artykuł 7 ust. 2 lit. c) otrzymuje brzmienie: „c) oznaczeniem zawartości białka w pszenicy zwyczajnej;”;

5) w art. 10 wprowadza się następujące zmiany:

a) lit. c) i d) zastępuje się następującym tekstem:

„c) jeśli odsetek ziaren połamanych przekracza 3 % w przypadku pszenicy zwyczajnej i jęczmienia i 4 % dla kukurydzy i sorgo, stosuje się redukcję o 0,05 EUR za każde kolejne 0,1 punktu procentowego;

d) jeśli odsetek zanieczyszczeń ziarnowych przekracza 4 % dla kukurydzy i sorgo i 5 % dla pszenicy zwyczajnej i jęczmienia, stosuje się redukcję o 0,05 EUR za każde kolejne 0,1 punktu procentowego;”;

b) litera f) otrzymuje brzmienie:

„f) jeśli odsetek innych zanieczyszczeń (Schwarzbesatz) przekracza 1 % dla pszenicy zwyczajnej, jęczmienia, kukurydzy i sorgo, stosuje się redukcję o 0,1 EUR za każde kolejne 0,1 punktu procentowego;”;

c) skreśla się lit. g);

6) w załączniku I skreśla się kolumnę „pszenica durum”;

7) w załączniku II wprowadza się następujące zmiany:

a) w pkt 1.2 wprowadza się następujące zmiany:

(i) w lit. a) akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„za ziarna pomarszczone uważa się ziarna, które po wyeliminowaniu z próbki innych ciał określonych w niniejszym załączniku przechodzą przez sito o szczelinach następujących rozmiarów: 2,0 mm dla pszenicy zwyczajnej, 2,2 mm dla jęczmienia.”;

(ii) w lit. d) skreśla się ostatni akapit;

b) punkt 1.3. otrzymuje brzmienie:

„1.3. Ziarna porośnięte

Ziarna porośnięte to ziarna, których korzonek zarodkowy lub pąk kwiatowy zarodka jest widoczny gołym okiem. Jednakże należy wziąć pod uwagę ogólny wygląd próbki przy stwierdzaniu zawartości ziaren porośniętych. W niektórych gatunkach zbóż zarodek jest wypukły i okrywa nasienna rozdziela się przy potrząsaniu zbożem w partii. Takie ziarna są podobne do ziaren porośniętych, ale nie powinny być zaliczane do tej grupy. Porośnięte ziarno to tylko i wyłącznie takie ziarno, które wykazuje widoczne zmiany pozwalające na łatwe odróżnienie go od ziarna normalnego.”;

c) skreśla się pkt 2.1;

8) w załączniku III pkt 1 wprowadza się następujące zmiany:

a) akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„W przypadku pszenicy zwyczajnej i jęczmienia, średnia próbka 250 g jest przepuszczana przez dwa sita: jedno o szczelinach 3,5 mm i drugie 1,0 mm, przez pół minuty przez każde z nich.”;

b) akapit siódmy otrzymuje brzmienie:

„Próbka częściowa jest przesiewana przez pół minuty przez sito o szczelinach 2,0 mm dla pszenicy zwyczajnej, 2,2 mm dla jęczmienia. Ciała, które przechodzą przez takie sito, są uznawane za ziarna pomarszczone. Ziarna uszkodzone przez mróz i ziarna niedojrzałe (zielone) należą do grupy »ziarna pomarszczone«.”;

9) skreśla się załącznik VI.

Artykuł 27

Uchylenia

Rozporządzenie (WE) nr 489/2005 traci moc z dniem 1 września 2009 r.

Odesłania do uchylonego rozporządzenia odczytuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku VI.

Artykuł 28

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 2009 r., w odniesieniu do pszenicy durum i od dnia 1 września 2009 r. w odniesieniu do sektora ryżu.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 24 lipca 2009 r.

(¹)  Dz.U. L 88 z 3.4.1990, s. 1.

(²)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(³)  Dz.U. L 30 z 31.1.2009, s. 1.

(⁴)  Dz.U. L 171 z 23.6.2006, s. 35.

(⁵)  Dz.U. L 37 z 13.2.1993, s. 1.

(⁶)  Dz.U. L 81 z 30.3.2005, s. 26.

(⁷)  Dz.U. L 129 z 17.5.2008, s. 8.

(⁸)  Dz.U. L 192 z 19.7.2008, s. 20.

(⁹)  Dz.U. L 205 z 3.8.1985, s. 5.

(¹⁰)  Dz.U. L 171 z 23.6.2006, s. 1.

ZAŁĄCZNIK I

(Artykuł 12 ust. 2)

CZĘŚĆ A

1.    OPIS CECH, KTÓRE NALEŻY SPRAWDZIĆ W CELU STWIERDZENIA NIENAGANNEJ JAKOŚCI ZBOŻA PODSTAWOWEGO

1.1. Ziarna połamane

Wszystkie ziarna, których bielmo jest częściowo odsłonięte, są uznawane za połamane. Ziarna uszkodzone przy młóceniu i ziarna, z których został wybity zarodek, również zaliczają się do tej grupy.

1.2. Zanieczyszczenia ziarnowe

a) ziarna pomarszczone:

Ziarna, które po wyeliminowaniu z próbki innych ciał, określonych w niniejszym załączniku przechodzą przez sita o szczelinach następujących rozmiarów: pszenica durum 1,9 mm.

Ziarna, które po wyeliminowaniu wszelkich ciał opisanych w niniejszym załączniku przechodzą przez sita o szczelinach 2,0 mm.

Do tej grupy zalicza się również ziarna uszkodzone przez mróz oraz ziarna niedojrzałe (zielone).

b) inne zboża:

Przez „inne zboża” rozumie się wszystkie ziarna, które nie należą do gatunku, z którego pobrano próbkę.

c) ziarna uszkodzone przez szkodniki:

Za ziarna uszkodzone przez szkodniki uznaje się wszystkie ziarna nadgryzione. Do grupy tej zalicza się również ziarna porażone przez pluskwy.

d) ziarna z przebarwionym zarodkiem, ziarna cętkowane i porażone fuzariozą:

Ziarna, w których zarodek jest przebarwiony, to te, których okrywa nasienna jest koloru brązowego do czarno-brązowego, a w których zarodek jest normalnie rozwinięty i nie kiełkuje.

W przypadku pszenicy durum:

— ziarna posiadające brązowe do czarno-brązowych przebarwienia w miejscach innych niż sam zarodek są uznawane za ziarna cętkowane,

— ziarna porażone fuzariozą to ziarna, w których owocnia jest zakażona grzybem Fusarium mycelium; takie ziarna są lekko pomarszczone, pofałdowane i mają różowe lub białe plamki o nieforemnych kształtach.

e) ziarna przegrzane w trakcie suszenia to ziarna wykazujące zewnętrzne znaki przypalenia, ale nieuszkodzone.

1.3. Ziarna porośnięte

Ziarna porośnięte to ziarna, których korzonek zarodkowy lub pąk kwiatowy zarodka jest widoczny gołym okiem. Przy stwierdzaniu zawartości ziaren porośniętych należy jednak wziąć pod uwagę ogólny wygląd próbki. W niektórych gatunkach zbóż, np. pszenicy durum, zarodek jest wypukły i okrywa nasienna rozdziela się przy potrząsaniu zbożem w partii. Ziarna te są podobne do ziaren porośniętych, ale nie powinny być zaliczane do tej grupy. Porośnięte ziarno to tylko i wyłącznie takie ziarno, które wykazuje widoczne zmiany pozwalające na łatwe odróżnienie go od ziarna normalnego.

1.4. Inne zanieczyszczenia (Schwarzbesatz)

Ziarna zbóż podstawowych, które zostały uszkodzone, porażone sporyszem lub zbutwiałe, są klasyfikowane jako „inne zanieczyszczenia”, nawet jeśli mają oprócz tego defekty należące do innych kategorii.

a) obce nasiona:

„Obce nasiona” to ziarna roślin, uprawnych lub nie, innych niż zboża. Zalicza się tu nasiona niezdatne do użytku, nasiona wykorzystywane do karmienia zwierząt gospodarskich i nasiona szkodliwe.

Za nasiona szkodliwe uważa się nasiona toksyczne dla ludzi i zwierząt, nasiona utrudniające czyszczenie i mielenie zbóż i nasiona wpływające na jakość produktów wytwarzanych ze zbóż.

b) ziarna uszkodzone:

Ziarna uszkodzone to te, które nie nadają się do spożycia przez ludzi, a w przypadku zbóż pastewnych przez zwierzęta gospodarskie z powodu zbutwienia, porażenia przez pleśnie, bakterie lub z innych przyczyn.

Do tej grupy również zalicza się ziarno uszkodzone na skutek samoistnego wydzielania ciepła lub zbyt intensywnego suszenia. Te przegrzane lub zaparzone ziarna są w pełni rozwinięte, a ich warstwa osłonowa jest szarobrązowa do czarnej, podczas gdy po przekrojeniu jądro charakteryzuje się zabarwieniem od żółtawo-szarego do brązowawo-czarnego.

Ziarna zaatakowane przez pryszczarkowate są uznawane za uszkodzone, jedynie jeśli ponad połowa powierzchni ziarna ma zabarwienie od szarego do czarnego na skutek wtórnego ukrytego porażenia. Jeśli przebarwienie obejmuje mniej niż połowę powierzchni ziarna, ziarna muszą zostać sklasyfikowane jako ziarna uszkodzone przez szkodniki;

c) ciała obce:

Wszelkie ciała znajdujące się w próbce zbóż zatrzymane przez sito o szczelinach 3,5 mm (z wyjątkiem innych zbóż i wyjątkowo dużych ziaren zboża podstawowego) oraz ciała przechodzące przez sito o szczelinach 1,0 mm są uznawane za ciała obce. Zalicza się tu również kamyki, piasek, kawałki słomy i inne zanieczyszczenia próbki, które przechodzą przez sito o szczelinach 3,5 mm i są zatrzymywane przez sito o szczelinach 1,0 mm.

d) plewy

e) sporysz

f)  ziarna zbutwiałe

g) martwe owady lub ich części.

1.5. Żywe szkodniki

1.6. Ziarna, które utraciły szklistość (zmatowiałe)

Zmatowiałe ziarno pszenicy durum to takie ziarno, którego nie można uznać za całkowicie szkliste.

1.7. Zabarwienie zboża

W każdym stadium rozwoju zabarwienie jest właściwe dla danego zboża, jest ono wolne od obcych zapachów i żywych szkodników (w tym roztoczy).

1.8. Zanieczyszczenia

Maksymalne dopuszczalne poziomy zanieczyszczeń, w tym radioaktywności, nie przekraczają poziomów ustanowionych przez prawodawstwo wspólnotowe na mocy rozporządzenia (EWG) nr 315/93, w tym wymogów określonych w załączniku do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1881/2006 (¹).

2.    SPECYFICZNE CZYNNIKI, KTÓRE NALEŻY UWZGLĘDNIĆ PRZY OKREŚLANIU ZANIECZYSZCZEŃ DLA PSZENICY DURUM

„Zanieczyszczenia ziarnowe” oznaczają ziarna pomarszczone, ziarna innych zbóż, ziarna uszkodzone przez szkodniki, ziarna z przebarwionym zarodkiem, ziarna cętkowane, porażone fuzariozą i ziarna przegrzane w trakcie suszenia.

Inne zanieczyszczenia to obce nasiona, ziarna uszkodzone, ciała obce, plewy, sporysz, ziarna zbutwiałe, martwe owady i ich części.

CZĘŚĆ B

MINIMALNE WYMOGI JAKOŚCIOWE DLA PSZENICY DURUM

(¹) Dz.U. L 364 z 20.12.2006, s. 5.

ZAŁĄCZNIK II

(Artykuł 13 ust. 3)

CZĘŚĆ A

1. STANDARDOWA METODA OZNACZANIA CIAŁ INNYCH NIŻ PODSTAWOWE ZBOŻA O NIENAGANNEJ JAKOŚCI

Standardową metodą oznaczania ciał innych niż zboża podstawowe o nienagannej jakości jest metoda opisana poniżej.

1.1. W przypadku pszenicy durum średnia próbka 250 g jest przepuszczana przez dwa sita: jedno o szczelinach 3,5 mm i drugie o szczelinach 1,0 mm, przez pół minuty przez każde z nich.

W celu zapewnienia stałego przesiewania zaleca się użycie sita mechanicznego, np. stołu wibracyjnego z wmontowanymi sitami.

Ciała zatrzymane przez sito o szczelinach 3,5 mm i przechodzące przez sito o szczelinach 1,0 mm muszą być zważone łącznie i uznane za ciała obce. W przypadku gdy ciała zatrzymane przez sito o szczelinach 3,5 zawierają części zaklasyfikowane do grupy „inne zboża” lub szczególnie duże ziarna zboża podstawowego, części te lub zboża powinny zostać włączone z powrotem do przesianej próbki. Podczas przesiewu przez sito o szczelinach 1,0 mm należy dokładnie sprawdzić, czy zboże nie zawiera żywych szkodników.

Z przesianej próbki za pomocą rozdzielacza należy wyodrębnić próbkę 50–100 g. Próbka częściowa musi zostać zważona.

Następnie należy próbkę częściową rozłożyć na stole przy użyciu pęsety lub stożkowej łopatki i oddzielić ziarna połamane, inne zboża, ziarna porośnięte, ziarna uszkodzone przez szkodniki, ziarna uszkodzone przez mróz, ziarna z przebarwionym zarodkiem, ziarna cętkowane, obce nasiona, sporysz, ziarna uszkodzone, ziarna zbutwiałe, plewy oraz żywe szkodniki i martwe owady.

Jeśli próbka częściowa zawiera ziarna oplewione, należy je ręcznie wyłuskać; powstałe w ten sposób plewy są uznawane za należące do grupy plewy. Kamyki, piasek i kawałki słomy są uznawane za ciała obce.

Próbka częściowa jest przesiewana przez pół minuty przez sito o szczelinach 1,9 mm dla pszenicy durum. Ciała, które przechodzą przez takie sito, są uznawane za ziarna pomarszczone. Ziarna uszkodzone przez mróz i ziarna niedojrzałe (zielone) należą do grupy „ziarna pomarszczone”.

1.2. Grupy ciał innych niż podstawowe zboża o nienagannej jakości, wydzielone przy użyciu metod określonych w pkt 1, muszą być starannie zważone z dokładnością do 0,01 g i należy obliczyć ich odsetek w stosunku do próbki uśrednionej. Dane wpisywane do sprawozdania z wykonania analizy muszą być podane z dokładnością do 0,1 %. Należy sprawdzić obecność żywych szkodników.

Zasadniczo dla każdej próbki należy przeprowadzić dwie analizy. Wyniki analiz nie mogą się różnić o więcej niż 10 % w odniesieniu do łącznej zawartości powyższych ciał.

1.3. Do działań określonych w pkt 1 i 2 wykorzystywana jest następująca aparatura:

a) rozdzielacz do próbek, np. stożkowy lub żłobkowany;

b) waga precyzyjna i waga probiercza;

c) sita szczelinowe o otworach 1,0 mm, 1,8 mm, 1,9 mm, 2,0 mm, 2,2 mm i 3,5 mm i sita o otworach okrągłych o średnicy 1,8 mm i 4,5 mm. Sita mogą być zakładane na stół wibracyjny.

CZĘŚĆ B

2. STANDARDOWA METODA OZNACZANIA WILGOTNOŚCI PSZENICY DURUM

Standardową metodą oznaczania wilgotności pszenicy durum jest metoda opisana poniżej. Państwa członkowskie mogą jednak stosować inne metody oparte na tych samych zasadach, metodę ISO 712:1998 lub metodę opartą na technologii podczerwieni. W przypadkach spornych wiążące są jedynie wyniki metody ustalonej w załączniku II część B.

2.1. Zasada

Produkt jest suszony w temperaturze 130–133 °C w normalnym ciśnieniu atmosferycznym przez czas ustalony w zależności od wielkości cząsteczek.

2.2. Zakres stosowania

Niniejszą metodę suszenia stosuje się do zbóż rozdrobnionych na cząstki, z których przynajmniej 50 % przechodzi przez sito o rozmiarze oczek 0,5 mm i nie pozostaje więcej niż 10 % na sicie o oczkach okrągłych rozmiaru 1,0 mm. Metodę tę stosuje się również do mąki.

2.3. Aparatura

Waga precyzyjna.

Rozdrabniacz wykonany z materiału nieabsorbującego wilgoci, łatwy do czyszczenia, pozwalający na szybkie i równomierne rozdrobnienie bez przegrzania, ograniczający kontakt z zewnętrznym powietrzem do minimum i spełniający kryteria wymienione w pkt 2 (np. składany młynek stożkowy).

Naczynie zrobione z niekorodującego metalu lub ze szkła, wyposażone w ściśle dopasowane wieko; powierzchnia robocza pozwalająca na rozprowadzenie próbki rzędu 0,3 g na cm².

Elektrycznie ogrzewana izotermiczna suszarka komorowa, nastawiona na temperaturę 130–133 °C (¹) o odpowiedniej wentylacji (²).

Eksykator z metalową lub, w przypadku braku metalowej, porcelanową płytą (grubą i perforowaną, zawierającą skuteczny środek osuszający).

2.4. Procedura

Suszenie

Zważyć z dokładnością do 1 mg około 5 g rozkruszonych ziaren zbóż drobnoziarnistych lub około 8 g rozdrobnionej kukurydzy w uprzednio tarowanym naczyniu. Umieścić naczynie w suszarce nagrzanej do temperatury 130–133 °C. Powinno być to wykonane jak najszybciej, żeby uniknąć zbyt dużego spadku temperatury w suszarce. Zboża drobnoziarniste suszyć przez dwie godziny, a kukurydzę przez cztery godziny od momentu, kiedy temperatura suszarki osiągnie ponownie 130–133 °C. Wyjąć naczynie z suszarki, szybko nałożyć wieczko, pozostawić przez 30–45 min w eksykatorze i zważyć (z dokładnością do około 1 mg).

2.5. Metoda obliczania oraz wzory

Wilgotność wyrażona jako wskaźnik procentowy produktu wynosi:

— bez wcześniejszego przygotowania (E - m) x 100/E,

— z wcześniejszym przygotowaniem [(M′ - m)M/M′ + E - M] x 100/E = 100 (1 - Mm/EM′) Test należy przeprowadzić przynajmniej dwa razy.

2.6. Powtórka

Różnica między wartościami otrzymanymi w wyniku dwóch badań przeprowadzonych jednocześnie lub w niewielkim odstępie czasu przez tego samego laboranta nie może przekraczać 0,15 g wilgotności na 100 g próbki. W przeciwnym razie badanie się powtarza.

CZĘŚĆ C

3.STANDARDOWA METODA OZNACZANIA NATĘŻENIA STRAT SZKLISTOŚCI PSZENICY DURUM

Standardową metodą oznaczania natężenia strat szklistości pszenicy durum jest metoda opisana poniżej.

3.1. Zasada

Do oznaczania całkowitej lub częściowej straty szklistości wykorzystuje się jedynie część próbki. Ziarna są przecinane przy użyciu przecinaka Pohla bądź innego równoważnego instrumentu.

3.2. Sprzęt i aparatura

— Przecinak Pohla lub inny równoważny instrument,

— pęseta, skalpel,

— płaskie naczynie lub kuweta.

3.3. Procedura

a) Analiza jest wykonywana na próbce 100 g po oddzieleniu ciał innych niż podstawowe zboża o nienagannej jakości.

b) Rozmieścić równomiernie próbkę w naczyniu.

c) Umieściwszy naczynie w przecinaku, rozprowadzić garść zboża na kratce. Przyklepać energicznie tak, by w każdym otworze znajdowało się tylko jedno ziarno. Zamknąć część ruchomą tak, by ziarna pozostały na miejscu a następnie przeciąć je.

d) Przygotować odpowiednie płytki w celu przecięcia minimum 600 ziaren.

e) Przeliczyć liczbę ziaren, które w całości lub częściowo utraciły szklistość.

f)  Obliczyć odsetek ziaren, które w całości lub częściowo utraciły szklistość.

3.4. Wyrażanie wyników

3.5. Wyniki

Odsetek ziarna, które w całości lub częściowo utraciło szklistość w badanej próbce, wynosi:

[M × (100 – I)]/100 = …

CZĘŚĆ D

4. INNE METODY STOSOWANE DO USTALENIA JAKOŚCI PSZENICY DURUM

4.1. Standardową metodą oznaczania liczby opadania Hagberga (test aktywności amylazy) jest metoda zgodna z normą ISO 3093:2004.

4.2. Standardową metodą oznaczania ciężaru właściwego jest metoda zgodna z normą ISO 7971/2:1995.

4.3. Metody pobierania próbek i standardowe metody analizy do oznaczania poziomów mikotoksyn są określone w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 1881/2006 i ustalone w załącznikach I i II do rozporządzenia Komisji (WE) nr 401/2006 (³).

(¹) Temperatura powierza wewnątrz suszarki.

(²)  Suszarka powinna mieć taką wydajność, aby w przypadku wcześniejszego nastawienia jej na temperaturę 130-133 °C mogła osiągnąć na nowo tę temperaturę w czasie krótszym niż 45 minut przy jednoczesnym załadowaniu maksymalnej liczby próbek. Powinna mieć taką wentylację, aby przy suszeniu zbóż drobnoziarnistych (pszenica zwyczajna, pszenica durum, jęczmień i sorgo) przez dwie godziny, a kukurydzy przez cztery godziny, wyniki dla wszystkich próbek semoliny lub, odpowiednio, kukurydzy, które suszarka może pomieścić, wykazywały różnicę mniejszą niż 0,15 % w stosunku do wyników otrzymanych po trzech godzinach suszenia dla zbóż drobnoziarnistych i po pięciu godzinach dla kukurydzy.

(³)  Dz.U. L 70 z 9.3.2006, s. 12.

ZAŁĄCZNIK III

(Artykuł 15 ust. 2 lit. a))

CZĘŚĆ A

PODSTAWOWA WYDAJNOŚĆ RYŻU PO PRZETWORZENIU

Wydajność po przetworzeniu ryżu o solidnej i właściwej jakości handlowej nie jest niższa o więcej niż pięć punktów w stosunku do poziomów podstawowej wydajności wymienionych poniżej.

CZĘŚĆ B

MAKSYMALNE DOPUSZCZALNE WSKAŹNIKI PROCENTOWE USZKODZEŃ RYŻU

Ryż o solidnej i właściwej jakości handlowej nie przekracza maksymalnych wskaźników procentowych określonych poniżej dla poszczególnych typów ryżu; wskaźnika procentowego różnorodnych zanieczyszczeń, wskaźnika procentowego ziaren ryżu innych odmian i wskaźnika procentowego ziaren, których jakość nie jest nienaganna zgodnie z definicjami załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

„Różnorodne zanieczyszczenia” oznaczają wszelkie substancje obce inne niż ryż.

ZAŁĄCZNIK IV

(Artykuł 19 ust. 1)

PODWYŻKI I OBNIŻKI CEN DOTYCZĄCE PSZENICY DURUM

Podwyżki i obniżki cen dotyczące pszenicy durum są stosowane łącznie, przy wykorzystaniu niżej określonych stawek:

a) jeśli wilgotność pszenicy durum oferowanej w ramach interwencji jest niższa niż 14 % stosuje się podwyżki według tabeli I zamieszczonej poniżej:

Tabela 1

Podwyżki w zależności od wilgotności pszenicy durum

b) jeśli wilgotność przekracza 14 % stosuje się obniżki według tabeli II zamieszczonej poniżej:

Tabela II

Obniżki w zależności od wilgotności pszenicy durum

c) jeśli odsetek ziarna połamanego pszenicy durum przekracza 3 %, stosuje się obniżkę o 0,05 EUR za każde kolejne 0,1 punktu procentowego;

d) jeśli odsetek zanieczyszczeń ziarnowych pszenicy durum przekracza 2 %, stosuje się obniżkę o 0,05 EUR za każde kolejne 0,1 punktu procentowego;

e) jeśli odsetek ziarna porośniętego przekracza 2,5 %, stosuje się obniżkę o 0,05 EUR za każde kolejne 0,1 punktu procentowego;

f)  jeśli odsetek innych zanieczyszczeń (Schwarzbesatz) pszenicy durum przekracza 0,5 %, stosuje się obniżkę o 0,1 EUR za każde kolejne 0,1 punktu procentowego;

g) jeśli odsetek ziarna pszenicy durum, które utraciło szklistość przekracza 20 %, stosuje się redukcję o 0,2 EUR za każdy kolejny punkt procentowy lub jego ułamek.

ZAŁĄCZNIK V

(Artykuł 19 ust. 1)

PODWYŻKI I OBNIŻKI CEN DOTYCZĄCE RYŻU

1. Podwyżki i obniżki cen dotyczące ryżu stosowane są w odniesieniu do ceny interwencyjnej ryżu niełuskanego oferowanego w ramach interwencji poprzez pomnożenie jej przez sumę wskaźników procentowych obniżek i podwyżek ustalonych jak następuje:

a) kiedy wydajność ryżu po przetworzeniu różni się od podstawowej wydajności po przetworzeniu dla danej odmiany określonej w załączniku III część A do niniejszego rozporządzenia, stosuje się podwyżki lub obniżki ceny zgodnie z poniższą tabelą I dla danej odmiany ryżu.

Tabela 1

Podwyżki i obniżki cen w zależności od wydajności ryżu po przetworzeniu

b) jeśli uszkodzenia ziaren ryżu niełuskanego przekraczają wielkości dopuszczalne dla norm jakościowych ryżu niełuskanego, stosuje się obniżkę ceny interwencyjnej zgodnie z załącznikiem II dla danego rodzaju ryżu;

Tabela 2

Obniżki cen w zależności od uszkodzeń ziaren ryżu

c) jeśli wilgotność ryżu niełuskanego przekracza 13 %, wskaźnik procentowy obniżki jest równy różnicy między wskaźnikiem procentowym wilgotności ryżu niełuskanego oferowanego w ramach skupu interwencyjnego, określoną z dokładnością do jednego miejsca po przecinku, a 13 %;

d) jeśli wskaźnik procentowy różnorodnych zanieczyszczeń ryżu niełuskanego przekracza 0,1 % stosuje się obniżkę ceny interwencyjnej o 0,02 % za każde kolejne 0,01 % odchylenia;

e) ryż niełuskany zawierający więcej niż 3 % ziaren innych odmian można zakupić w ramach skupu interwencyjnego jedynie po cenie obniżonej o 0,1 % za każde 0,1 % odchylenia od normy jakościowej.

2. Podwyżki i obniżki ceny, o których mowa w ust. 1 ustala się na podstawie średniej ważonej wyników analiz przeprowadzonych na reprezentatywnych próbkach określonych w art. 16.

ZAŁĄCZNIK VI

(Artykuł 27 akapit drugi)

Tabela korelacji