Akty ujednolicone - rok 2009 nr 96 poz. 1

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 37,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (¹),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Od dnia 14 listopada 1997 r. Wspólnota jest stroną Międzynarodowej konwencji o ochronie tuńczyka atlantyckiego (²) (zwanej dalej „konwencją”).

(2) Na szesnastym specjalnym posiedzeniu Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT) w listopadzie 2008 r. przyjęto zalecenie 08-05 w celu ustanowienia nowego planu odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym, obowiązującego do 2022 r. i zastępującego plan odbudowy przyjęty w 2006 r.

(3) W celu odbudowania zasobów w nowym planie odbudowy ICCAT przewidziano stopniowe zmniejszenie poziomu całkowitego dopuszczalnego połowu (TAC) w okresie od 2007 do 2011 r., ograniczenia połowów na pewnych obszarach i w pewnych okresach, nową minimalną wielkość tuńczyka błękitnopłetwego, środki dotyczące rybołówstwa sportowego i rekreacyjnego, środki dotyczące możliwości związanych z połowem i hodowlą, a także zaostrzone środki kontrolne oraz wdrożenie Systemu Wspólnej Międzynarodowej Kontroli ICCAT w celu zapewnienia skuteczności planu odbudowy.

(4) Należy zatem wdrożyć nowy plan odbudowy ICCAT za pomocą rozporządzenia ustanawiającego plan odbudowy zgodnie z art. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (³), które to rozporządzenie powinno wejść w życie przed rozpoczęciem głównego okresu połowu.

(5) Plan odbudowy ICCAT z 2006 r. wprowadzono do prawa wspólnotowego rozporządzeniem (WE) nr 1559/2007 z dnia 17 grudnia 2007 r. ustanawiającym wieloletni plan odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym (⁴). Przyjęcie przez ICCAT nowego planu odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego wymaga zmiany rozporządzenia Rady (WE) nr 43/2009 z dnia 16 stycznia 2009 r. ustalającego uprawnienia do połowów na 2009 rok i związane z nimi warunki dla pewnych stad ryb i grup stad ryb, stosowane na wodach terytorialnych Wspólnoty oraz w odniesieniu do statków wspólnotowych na wodach, na których wymagane są ograniczenia połowowe (⁵), uchylenia rozporządzenia Rady (WE) nr 1559/2007 i zastąpienia go niniejszym rozporządzeniem.

(6) Z uwagi na pilność tej sprawy konieczne jest odstąpienie od sześciotygodniowego okresu, o którym mowa w pkt I.3 Protokołu w sprawie roli parlamentów państw członkowskich w Unii Europejskiej, dołączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską i Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot, zakres i cel

Niniejsze rozporządzenie określa ogólne zasady realizacji przez Wspólnotę wieloletniego planu odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego (Thunnus thynnus) zalecanego przez Międzynarodową Komisję ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT).

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym.

Celem planu odbudowy jest osiągnięcie biomasy odpowiadającej maksymalnemu zrównoważonemu odłowowi z prawdopodobieństwem przekraczającym 50 %.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „CPC” oznaczają umawiające się strony konwencji oraz niebędące umawiającymi się stronami współpracujące strony, podmioty lub podmioty rybackie;

b) „statek rybacki” oznacza każdy statek wykorzystywany lub przeznaczony do wykorzystywania w celu przemysłowej eksploatacji zasobów tuńczyka błękitnopłetwego, w tym statki łowcze, statki przetwórnie, statki wspierające, holowniki, statki przeładunkowe i statki transportowe wyposażone do celów transportu produktów z tuńczyka oraz statki pomocnicze rybołówstwa, z wyjątkiem kontenerowców;

c) „statek łowczy” oznacza statek wykorzystywany w celu przemysłowego połowu zasobów tuńczyka błękitnopłetwego;

d) „statek pomocniczy rybołówstwa” oznacza każdy statek wykorzystywany do transportu martwego (nieprzetworzonego) tuńczyka błękitnopłetwego z sadza do wyznaczonego portu;

e) „statek przetwórnia” oznacza statek, na którego pokładzie produkty rybołówstwa poddaje się przed ich opakowaniem co najmniej jednej z następujących operacji: filetowanie lub krojenie, mrożenie lub przetworzenie;

f)  „aktywne połowy” oznaczają w odniesieniu do każdego statku łowczego fakt poławiania tuńczyka błękitnopłetwego podczas danego okresu połowu;

g) „wspólna operacja połowowa” oznacza wszelkie operacje wykonywane przez co najmniej dwa statki łowcze podnoszące bandery różnych CPC lub różnych państw członkowskich lub tego samego państwa członkowskiego, w których przypadku połowy jednego statku łowczego przypisuje się jednemu lub kilku innym statkom łowczym zgodnie z kluczem przydziału;

h) „działania związane z transferem” oznaczają:

(i)  wszelki transfer żywego tuńczyka błękitnopłetwego z sieci statku łowczego lub z tonara do sadza wykorzystywanego w transporcie;

(ii) wszelki transfer żywego tuńczyka błękitnopłetwego z sadza wykorzystywanego w transporcie do innego sadza wykorzystywanego w transporcie;

(iii) wszelki transfer martwego tuńczyka błękitnopłetwego z sieci statku łowczego lub z sadza wykorzystywanego w transporcie na statek pomocniczy rybołówstwa;

(iv) wszelki transfer z miejsca hodowli lub tuczu tuńczyka błękitnopłetwego albo z tonara na statek przetwórnię, statek transportowy lub na ląd;

(v) wszelki transfer sadza wykorzystywanego w transporcie z holownika do innego holownika;

i)  „tonar” oznacza narzędzie połowowe zakotwiczone w dnie i zazwyczaj zawierające skrzydło, które prowadzi ryby do wnętrza pułapki;

j)  „umieszczenie w sadzu” oznacza transfer tuńczyka błękitnopłetwego z sadza wykorzystywanego w transporcie do sadzów, w których odbywa się tucz i hodowla;

k) „tucz” oznacza trzymanie tuńczyka w sadzu przez krótki okres (zazwyczaj 2–6 miesięcy) zmierzające przede wszystkim do zwiększenia zawartości tłuszczu w rybie;

l) „hodowla” oznacza trzymanie tuńczyka w sadzu przez okres dłuższy niż rok, zmierzające do zwiększenia całkowitej biomasy;

m) „przeładunek” oznacza przeładowanie całości lub części ładunku tuńczyka błękitnopłetwego ze statku rybackiego na inny statek rybacki;

n) „rybołówstwo sportowe” oznacza połowy nieprzemysłowe, których uczestnicy należą do krajowej organizacji sportowej lub posiadają krajową licencję sportową;

o) „rybołówstwo rekreacyjne” oznacza połowy nieprzemysłowe, których uczestnicy nie należą do krajowej organizacji sportowej ani nie posiadają krajowej licencji sportowej;

p) „zadanie II” oznacza zadanie II zgodnie z definicją ICCAT w Podręczniku terenowym w zakresie statystyki i pobierania próbek tuńczyka atlantyckiego i tuńczykopodobnych (wydanie trzecie, ICCAT, 1990 r.).

Artykuł 3

Długość statków

Wszystkie długości statków, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, należy rozumieć jako długość całkowitą.

ROZDZIAŁ II

UPRAWNIENIA DO POŁOWÓW

Artykuł 4

Warunki związane z uprawnieniami do połowów

1. Każde państwo członkowskie podejmuje niezbędne środki w celu zapewnienia, aby nakład połowowy jego statków łowczych i tonarów był proporcjonalny do uprawnień do połowów dotyczących tuńczyka błękitnopłetwego dostępnych temu państwu członkowskiemu we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym.

2. Każde państwo członkowskie sporządza roczny plan połowowy dla statków łowczych i tonarów dokonujących połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym.

3. W rocznym planie połowowym określa się w szczególności:

a) statki łowcze o długości powyżej 24 m zawarte w wykazie, o którym mowa w art. 14, indywidualne kwoty przyznane tym statkom oraz metodę służącą ich przyznawaniu, jak również środki zapewniające przestrzeganie indywidualnych kwot;

b) dla statków o długości mniejszej niż 24 m i dla tonarów co najmniej kwotę przyznaną organizacjom producentów lub grupom statków dokonujących połowów z użyciem podobnych narzędzi połowowych.

4. Nie później niż dnia 31 stycznia każdego roku roczny plan połowowy przekazywany jest Komisji Europejskiej (dalej zwanej „Komisją”). Komisja przekazuje plany połowowe do Sekretariatu ICCAT do dnia 1 marca każdego roku.

5. Wszelkie późniejsze zmiany rocznego planu połowowego lub zmiany szczególnej metody zarządzania przyznaną kwotą są przekazywane Komisji co najmniej 13 dni przed przeprowadzeniem działania odpowiadającego tej zmianie. Komisja przekazuje taką zmianę do Sekretariatu ICCAT co najmniej 10 dni przed przeprowadzeniem działania odpowiadającego tej zmianie.

6. Państwo członkowskie bandery podejmuje działania na mocy niniejszego ustępu, w przypadku gdy statek podnoszący jego banderę:

a) nie spełnił wymogów dotyczących sprawozdawczości, o których mowa w art. 20;

b) popełnił naruszenie, o którym mowa w art. 33.

Państwo członkowskie bandery zapewnia, aby kontrola fizyczna odbywała się pod jego nadzorem w jego portach lub była dokonywana przez inną osobę wyznaczoną przez państwo członkowskie bandery, w przypadku gdy statek nie przebywa w jednym z jego portów.

Państwo członkowskie bandery cofa zezwolenie połowowe dotyczące tuńczyka błękitnopłetwego i może wymagać, aby statek, w stosunku do którego stwierdzono, że indywidualna kwota została wykorzystana, natychmiast skierował się do portu wyznaczonego przez to państwo.

7. Nie później niż dnia 15 września każdego roku państwa członkowskie składają Komisji sprawozdanie z wdrożenia planów połowowych za ten rok. Sprawozdania te zawierają:

a) wykaz statków łowczych faktycznie dokonujących aktywnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym;

b) połowy dokonane przez każdy statek łowczy; oraz

c) całkowitą liczbę dni, podczas których każdy statek łowczy dokonywał połowów we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym.

Komisja przekazuje te sprawozdania do Sekretariatu ICCAT do dnia 15 października każdego roku.

Ponieważ okresy połowu kończą się w odniesieniu do niektórych narzędzi połowowych w dniu 15 października, państwa członkowskie mogą przedłożyć Komisji dodatkowe informacje dotyczące tej działalności połowowej w późniejszym terminie.

8. Prywatne uzgodnienia handlowe między obywatelami państwa członkowskiego i CPC, zmierzające do wykorzystania statku rybackiego podnoszącego banderę tego państwa członkowskiego do połowów w ramach kwoty tuńczyka przysługującej CPC, przeprowadza się wyłącznie za zezwoleniem zainteresowanego państwa członkowskiego, które informuje o tym Komisję, oraz za zezwoleniem Komisji ICCAT.

9. Każdego roku do dnia 1 marca państwa członkowskie przesyłają Komisji informacje dotyczące wszelkich prywatnych uzgodnień handlowych między swoimi obywatelami i CPC.

10. Informacje, o których mowa w ust. 9, zawierają następujące elementy:

a) wykaz wszystkich statków rybackich podnoszących banderę państwa członkowskiego upoważnionych do aktywnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego na mocy prywatnych uzgodnień handlowych;

b) numer w rejestrze wspólnotowej floty rybackiej (CFR), jak określono w załączniku I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 26/2004 z dnia 30 grudnia 2003 r. dotyczącego rejestru statków rybackich Wspólnoty (⁶);

c) okres obowiązywania prywatnych uzgodnień handlowych;

d) zgodę właściwego państwa członkowskiego na prywatne uzgodnienia;

e) nazwę zainteresowanej CPC.

11. Komisja niezwłocznie wysyła do Sekretariatu ICCAT informacje, o których mowa w ust. 9.

12. Komisja zapewnia, aby udział procentowy innych kwot CPC na tuńczyka błękitnopłetwego, które mogą zostać wykorzystane do czarteru wspólnotowych statków rybackich zgodnie z art. 8b rozporządzenia Rady (WE) nr 1936/2001 (⁷), nie przekraczał 20 % tych kwot CPC w 2009 r.

13. Czarterowanie wspólnotowych statków rybackich do celów połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym jest zakazane od 2010 r.

14. Każde państwo członkowskie zapewnia, aby liczba czarterów jego statków rybackich dokonujących połowów tuńczyka błękitnopłetwego i okres czarteru były proporcjonalne do kwoty przyznanej krajowi przeprowadzającemu czarter.

15. Każde państwo członkowskie przyznaje określoną kwotę do celów rybołówstwa rekreacyjnego i rybołówstwa sportowego oraz informuje Komisję przed rozpoczęciem okresu połowu, o którym mowa w art. 7 ust. 5.

ROZDZIAŁ III

ŚRODKI DOTYCZĄCE ZDOLNOŚCI

Artykuł 5

Środki dotyczące zdolności połowowej

1. Każde państwo członkowskie zapewnia, aby jego zdolność połowowa była proporcjonalna do jego kwoty.

2. Liczba oraz odpowiadająca jej całkowita pojemność brutto statków rybackich podnoszących banderę państwa członkowskiego, które to statki mogą poławiać, trzymać na pokładzie, dokonywać przeładunku, transportu lub wyładunku tuńczyka błękitnopłetwego, ogranicza się do liczby oraz odpowiadającej jej całkowitej pojemności brutto statków rybackich podnoszących banderę tego państwa członkowskiego, które to statki poławiały, trzymały na pokładzie, dokonywały przeładunku, transportu lub wyładunku tuńczyka błękitnopłetwego w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 1 lipca 2008 r. Ograniczenie to stosuje się do statków łowczych w zależności od rodzaju narzędzia połowowego oraz do innych statków rybackich w zależności od rodzaju statku.

3. Do celów ust. 2 Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 20 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002, ustala dla każdego państwa członkowskiego liczbę i odpowiadającą jej całkowitą pojemność brutto statków rybackich, które poławiały, trzymały na pokładzie, dokonywały przeładunku, transportu lub wyładunku tuńczyka błękitnopłetwego w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 1 lipca 2008 r. Ograniczenie to stosuje się do statków łowczych w zależności od rodzaju narzędzia połowowego oraz do innych statków rybackich w zależności od rodzaju statku.

4. Liczba tonarów państwa członkowskiego dokonującego połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym ogranicza się do liczby tonarów upoważnionych przez to państwo członkowskie do połowów.

5. Do celów ust. 4 Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 20 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002, ustala liczbę tonarów upoważnionych przez każde państwo członkowskie do połowów przed dniem 1 lipca 2008 r.

6. Zamrożenie zdolności połowowej, o której mowa w ust. 2 i 4, może nie być stosowane w odniesieniu do państwa członkowskiego, które wykaże, że w celu pełnego wykorzystania swojej kwoty musi rozwinąć swoją zdolność połowową.

7. Bez uszczerbku dla ust. 6 zdolność połowowa, o której mowa w ust. 2 i 4 oraz w art. 9, zostaje zmniejszona w celu wyeliminowania w przypadku każdego państwa członkowskiego do 2010 r. co najmniej 25 % różnicy między jego zdolnością połowową a zdolnością połowową proporcjonalną do jego kwoty w 2010 r.

W celu obliczenia redukcji zdolności połowowej uwzględnia się szacunkowe roczne współczynniki połowu przypadającego na statek i narzędzia połowowe.

Wymóg dotyczący redukcji może nie być stosowany w odniesieniu do państwa członkowskiego, które wykaże, że jego zdolność połowowa jest proporcjonalna do jego kwoty.

8. Do celów ust. 7 Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 20 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002, ustala liczbę i całkowitą zdolność wyrażoną jako pojemność brutto statków rybackich każdego państwa członkowskiego, które to statki mogą być upoważnione do poławiania, trzymania na pokładzie, dokonywania przeładunku, transportu lub wyładunku tuńczyka błękitnopłetwego.

9. Każde państwo członkowskie sporządza plan zarządzania zdolnością połowową obejmujący lata 2010–2013. Plan ten zostaje przedstawiony Komisji do dnia 15 sierpnia 2009 r. i zawiera informacje, o których mowa w ust. 2, 4, 6 i 7. Komisja przedstawia ICCAT wspólnotowy plan zarządzania zdolnością połowową obejmujący lata 2010–2013 do dnia 15 września 2009 r.

Artykuł 6

Środki dotyczące możliwości w zakresie hodowli i tuczu

1. Możliwości państwa członkowskiego w zakresie hodowli i tuczu zostają ograniczone do możliwości w zakresie hodowli i tuczu tuńczyka w miejscach hodowli i tuczu tego państwa członkowskiego, które były zarejestrowane w rejestrze miejsc hodowli i tuczu ICCAT lub dopuszczone i zgłoszone ICCAT w dniu 1 lipca 2008 r.

2. Maksymalna ilość złowionego dzikiego tuńczyka błękitnopłetwego wprowadzana do miejsc hodowli i tuczu danego państwa członkowskiego zostaje ograniczona na rok 2010 do poziomu ilości wprowadzanych i zarejestrowanych w ICCAT przez miejsca hodowli i tuczu tego państwa członkowskiego w latach 2005, 2006, 2007 lub 2008.

3. Każde państwo członkowskie rozdziela ilości do wprowadzenia do swoich miejsc hodowli i tuczu nieprzekraczające maksymalnej wprowadzanej ilości dzikiego tuńczyka błękitnopłetwego, o której mowa w ust. 2.

4. Do celów ust. 1 i 2 Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 20 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002, ustala możliwości w zakresie hodowli i tuczu tuńczyka dla każdego państwa członkowskiego oraz maksymalną wprowadzaną ilość złowionego dzikiego tuńczyka błękitnopłetwego, którą to ilość każde państwo członkowskie może rozdzielić między swoje miejsca hodowli i tuczu.

5. Każde państwo członkowskie, w którym prowadzi się hodowlę lub tucz, sporządza plan zarządzania możliwościami w zakresie hodowli i tuczu obejmujący lata 2010–2013. Plan zostaje przedstawiony Komisji do dnia 15 sierpnia 2009 r. i zawiera informacje, o których mowa w ust. 1–3. Komisja przedstawia ICCAT wspólnotowy plan zarządzania możliwościami w zakresie hodowli i tuczu obejmujący lata 2010–2013 do dnia 15 września 2009 r.

ROZDZIAŁ IV

ŚRODKI TECHNICZNE

Artykuł 7

Sezon zamknięty dla połowów

1. Zakazuje się połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym przez duże statki łowcze o długości ponad 24 m, poławiające gatunki pelagiczne taklami oceanicznymi, w okresie od dnia 1 czerwca do dnia 31 grudnia, z wyjątkiem obszaru na zachód od 10° W i na północ od 42° N, na którym zakazuje się tego rodzaju połowów od dnia 1 lutego do dnia 31 lipca.

2. Zakazuje się połowów tuńczyka błękitnopłetwego okrężnicami we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym w okresie od dnia 15 czerwca do dnia 15 kwietnia.

3. Zakazuje się połowów tuńczyka błękitnopłetwego statkami do połowu wędziskami i taklami i statkami do połowu wędami holowanymi we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym w okresie od dnia 15 października do dnia 15 czerwca.

4. Zakazuje się połowów tuńczyka błękitnopłetwego trawlerami do połowów pelagicznych we wschodnim Atlantyku w okresie od dnia 15 października do dnia 15 czerwca.

5. Zakazuje się połowów rekreacyjnych i sportowych tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym w okresie od dnia 15 października do dnia 15 czerwca.

6. W drodze odstępstwa od przepisów ust. 2 jeśli dane państwo członkowskie może wykazać, że z powodu wiatrów osiągających siłę co najmniej 5 stopni w skali Beauforta niektóre z jego statków łowczych poławiających tuńczyka błękitnopłetwego okrężnicami we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym nie miały możliwości wykorzystania przyznanych dni połowowych, to państwo członkowskie może przenieść maksymalnie 5 dni niewykorzystanych do dnia 20 czerwca.

Zainteresowane państwo członkowskie zgłasza Komisji do dnia 14 czerwca przyznane dodatkowe dni połowowe. Do zgłoszenia dołącza się następujące informacje:

(i)  sprawozdanie zawierające szczegóły wstrzymania odnośnych działań połowowych, w tym odpowiednie informacje meteorologiczne;

(ii) nazwa statku łowczego;

(iii) numer w rejestrze wspólnotowej floty rybackiej (CFR), jak określono w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 26/2004.

Komisja niezwłocznie przekazuje te informacje ICCAT.

Artykuł 8

Wykorzystywanie samolotów

Zakazuje się wykorzystywania samolotów lub helikopterów w celu poszukiwań tuńczyka błękitnopłetwego.

Artykuł 9

Minimalna wielkość i szczególne środki dotyczące pewnych rodzajów działalności połowowej

1. Minimalna wielkość tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym wynosi 30 kg lub 115 cm.

2. W drodze odstępstwa od przepisów ust. 1 oraz bez uszczerbku dla przepisów art. 11 minimalna wielkość tuńczyka błękitnopłetwego, wynosząca 8 kg lub 75 cm, ma zastosowanie w następujących przypadkach:

a) tuńczyk błękitnopłetwy poławiany we wschodnim Atlantyku statkami do połowu wędziskami i taklami i statkami do połowu wędami holowanymi;

b) tuńczyk błękitnopłetwy poławiany w Adriatyku do celów hodowlanych;

c) tuńczyk błękitnopłetwy poławiany w Morzu Śródziemnym w ramach tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego świeżych ryb statkami do połowu wędziskami i taklami, statkami do połowu taklami i statkami do połowu ręcznego bez wędziska.

3. Do celów ust. 2 lit. a) Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 20 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002, ustala maksymalną liczbę statków do połowu wędziskami i taklami oraz statków do połowu wędami holowanymi upoważnionych do aktywnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku. W drodze odstępstwa od przepisów art. 5 ust. 2 liczba statków do połowu wędziskami i taklami oraz statków do połowu wędami holowanymi jest tożsama z liczbą statków łowczych Wspólnoty prowadzących ukierunkowane połowy tuńczyka błękitnopłetwego w 2006 r.

4. Do celów ust. 2 lit. a) Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 20 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002, ustala maksymalną liczbę statków łowczych upoważnionych do aktywnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego w Morzu Adriatyckim do celów hodowlanych. W drodze odstępstwa od przepisów art. 5 ust. 2 liczba statków łowczych jest tożsama z liczbą statków łowczych Wspólnoty prowadzących ukierunkowane połowy tuńczyka błękitnopłetwego w 2008 r.

5. Do celów ust. 2 lit. c) Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 20 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002, ustala maksymalną liczbę statków do połowu wędziskami i taklami, statkami do połowu taklami i statkami do połowu ręcznego bez wędziska upoważnionych do aktywnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego w Morzu Śródziemnym. W drodze odstępstwa od przepisów art. 5 ust. 2 liczba statków łowczych jest tożsama z liczbą statków łowczych Wspólnoty prowadzących ukierunkowane połowy tuńczyka błękitnopłetwego w 2008 r.

6. Komisja przedstawia Sekretariatowi ICCAT liczbę statków łowczych, o której mowa w ust. 3, 4 i 5, do dnia 30 stycznia każdego roku.

7. Do celów ust. 2 lit. a), b) i c) Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 20 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002, rozdziela pomiędzy państwa członkowskie liczbę statków łowczych ustaloną zgodnie z ust. 3, 4 i 5.

8. Do celów ust. 2 lit. a) nie więcej niż 7 % wspólnotowej kwoty tuńczyka błękitnopłetwego o wielkości między 8 kg a 30 kg lub 75 cm a 115 cm przyznaje się upoważnionym statkom łowczym, o których mowa w ust. 3, przy czym maksymalnie 100 ton tuńczyka błękitnopłetwego o wadze nie mniejszej niż 6,4 kg lub mierzących 70 cm poławiają statki do połowu wędziskami i taklami o długości mniejszej niż 17 m, w drodze odstępstwa od przepisów ust. 2. Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 20 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002, podejmuje decyzję dotyczącą przydziału wspólnotowej kwoty państwom członkowskim.

9. Do celów ust. 2 lit. b) Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 20 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002, podejmuje decyzję dotyczącą maksymalnego przydziału wspólnotowej kwoty państwom członkowskim.

10. Do celów ust. 2 lit. c) nie więcej niż 2 % wspólnotowej kwoty tuńczyka błękitnopłetwego o wielkości między 8 kg a 30 kg lub 75 cm a 115 cm przyznaje się upoważnionym statkom łowczym, o których mowa w ust. 5. Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 20 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002, podejmuje decyzję dotyczącą przydziału wspólnotowej kwoty państwom członkowskim.

11. Dodatkowe warunki szczegółowe mające zastosowanie do tuńczyka błękitnopłetwego poławianego we wschodnim Atlantyku statkami do połowu wędziskami i taklami i statkami do połowu wędami holowanymi, do tuńczyka błękitnopłetwego poławianego w Morzu Adriatyckim do celów hodowlanych oraz do tuńczyka błękitnopłetwego poławianego w Morzu Śródziemnym w ramach tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego świeżych ryb statkami do połowu wędziskami i taklami, statkami do połowu taklami i statkami do połowu ręcznego bez wędziska określono w załączniku I.

12. Wszystkim statkom łowczym dokonującym aktywnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego zezwala się na maksymalnie 5 % przypadkowych odłowów tuńczyka błękitnopłetwego o wielkości między 10 kg lub 80 cm a 30 kg.

13. Wartość procentową, o której mowa w ust. 12, oblicza się na podstawie całkowitego przypadkowego odłowu wyrażonego w liczbie ryb przypadającej na wyładunek całkowitych połowów z tych statków łowczych albo na podstawie ekwiwalentu wagi wyrażonego w procentach.

14. Przypadkowe odłowy odlicza się z kwoty państwa członkowskiego bandery. Zakazuje się odrzutów martwych ryb z przypadkowego odłowu, o którym mowa w ust. 12; odrzuty te odlicza się z kwoty państwa członkowskiego bandery.

15. Przypadkowe odłowy tuńczyka błękitnopłetwego podlegają przepisom art. 17, 18, 21 i 23.

Artykuł 10

Plan pobierania próbek w odniesieniu do żywego tuńczyka błękitnopłetwego

1. Każde państwo członkowskie opracowuje program pobierania próbek w celu określenia liczby złowionych tuńczyków błękitnopłetwych w zależności od ich wielkości.

2. Pobieranie próbek z sadzów w celu oceny wielkości przeprowadza się na 100 sztukach na 100 ton żywych ryb albo na próbce reprezentującej 10 % całkowitej liczby ryb umieszczonych w sadzu. Próbkę wielkościową, na podstawie długości lub wagi, pobiera się podczas odłowu w hodowli oraz z ryb padłych w trakcie transportu, zgodnie z metodą przyjętą przez ICCAT w odniesieniu do zgłaszania danych w ramach zadania II.

3. Opracowuje się dodatkowe metody i procedury pobierania próbek, dotyczące ryb hodowanych przez okres dłuższy niż jeden rok.

4. Próbki pobierane są losowo w czasie odłowu i obejmują wszystkie sadze. Dane w odniesieniu do próbek pobranych w danym roku zgłasza się Komisji do dnia 31 maja następnego roku.

Artykuł 11

Przyłów

1. Wspólnotowe statki łowcze niedokonujące aktywnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego nie są upoważnione do trzymania na pokładzie tuńczyka błękitnopłetwego, którego ilość przekracza 5 % całkowitego połowu na pokładzie, wyrażonego w wadze lub liczbie sztuk.

2. Przyłów odlicza się z kwoty państwa członkowskiego bandery. Zakazuje się odrzutów martwych ryb z przyłowów, o których mowa w ust. 1, gdy otwarte są połowy tuńczyka błękitnopłetwego; odrzuty te odlicza się z kwoty państwa członkowskiego bandery.

3. Przyłowy tuńczyka błękitnopłetwego podlegają przepisom art. 17, 18, 21, 23 i 34.

Artykuł 12

Rybołówstwo rekreacyjne

1. Każde państwo członkowskie wydaje statkom zezwolenie połowowe do celów rybołówstwa rekreacyjnego.

2. W ramach rybołówstwa rekreacyjnego zabrania się połowu, trzymania na pokładzie, przeładunku i wyładunku więcej niż jednego osobnika tuńczyka błękitnopłetwego w ciągu danego rejsu morskiego.

3. Zabrania się wprowadzania do obrotu tuńczyka błękitnopłetwego złowionego w ramach rybołówstwa rekreacyjnego, z wyjątkiem przypadku gdy służy to celom charytatywnym.

4. Każde państwo członkowskie odnotowuje dane dotyczące połowów w ramach rybołówstwa rekreacyjnego i przekazuje Komisji dane za poprzedni rok do dnia 30 czerwca każdego roku. Komisja przekazuje te informacje Stałemu Komitetowi ICCAT ds. Badań Naukowych i Statystyki.

5. Każde państwo członkowskie podejmuje niezbędne środki w celu zapewnienia, w jak największym stopniu, wypuszczania żywcem tuńczyka błękitnopłetwego, a zwłaszcza młodych osobników, złowionych w ramach rybołówstwa rekreacyjnego.

Artykuł 13

Rybołówstwo sportowe

1. Każde państwo członkowskie dokonuje regulacji rybołówstwa sportowego, w szczególności poprzez wydawanie statkom zezwolenia połowowego do celów rybołówstwa sportowego.

2. Zabrania się wprowadzania do obrotu tuńczyka błękitnopłetwego złowionego w ramach rybackich zawodów sportowych, z wyjątkiem przypadków gdy służy to celom charytatywnym.

3. Każde państwo członkowskie odnotowuje dane dotyczące połowów w ramach rybołówstwa sportowego i przekazuje Komisji dane za poprzedni rok do dnia 30 czerwca każdego roku. Komisja przekazuje te informacje Stałemu Komitetowi ICCAT ds. Badań Naukowych i Statystyki.

4. Każde państwo członkowskie podejmuje niezbędne środki w celu zapewnienia, w jak największym stopniu, wypuszczania żywcem tuńczyka błękitnopłetwego, a zwłaszcza młodych osobników, złowionych w ramach rybołówstwa sportowego.

ROZDZIAŁ V

ŚRODKI KONTROLNE

Artykuł 14

Rejestry statków

1. Każde państwo członkowskie, co najmniej 45 dni przed rozpoczęciem okresu połowu, o którym mowa w art. 7, przesyła Komisji drogą elektroniczną zgodnie ze wzorem określonym w wytycznych w sprawie przedstawiania danych i informacji wymaganych przez ICCAT (Guidelines for submitting data and information required by ICCAT):

a) wykaz wszystkich statków łowczych podnoszących jego banderę, upoważnionych do aktywnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym poprzez wydanie specjalnego zezwolenia połowowego;

b) wykaz pozostałych statków rybackich (z wyłączeniem statków łowczych) podnoszących jego banderę upoważnionych do prowadzenia działalności w odniesieniu do tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym.

Podczas roku kalendarzowego statek rybacki zostaje zawarty tylko w jednym z wykazów, o których mowa w niniejszym ustępie.

2. Wszelkie późniejsze zmiany do wykazów, o których mowa w ust. 1, nie zostaną przyjęte podczas roku kalendarzowego, chyba że udział zgłaszanego statku rybackiego został uniemożliwiony z uzasadnionych powodów operacyjnych lub ze względu na zaistnienie siły wyższej. W takiej sytuacji zainteresowane państwa członkowskie niezwłocznie informują Komisję, dostarczając:

a) wszystkie szczegółowe informacje dotyczące zastępczego(-ych) statku(-ów) rybackiego(-ich), o którym(-ych) mowa w ust. 1;

b) wyczerpujące wyliczenie powodów uzasadniających zastąpienie i wszelkie odpowiednie dokumenty potwierdzające.

3. Komisja przesyła informacje, o których mowa w ust. 1 i 2, do Sekretariatu ICCAT, tak aby statki te mogły zostać wpisane do prowadzonego przez ICCAT rejestru statków łowczych upoważnionych do aktywnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego lub do prowadzonego przez ICCAT rejestru pozostałych statków rybackich (z wyłączeniem statków łowczych) upoważnionych do prowadzenia działalności w odniesieniu do tuńczyka błękitnopłetwego.

4. Bez uszczerbku dla przepisów art. 11 wspólnotowe statki rybackie niewpisane do rejestru ICCAT nie poławiają, nie trzymają na pokładzie, nie dokonują przeładunku, transportu, transferu, przetwarzania ani wyładunku tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym.

5. Artykuł 8a ust. 2, 6, 7 i 8 rozporządzenia (WE) nr 1936/2001 stosuje się odpowiednio.

Artykuł 15

Rejestr tonarów upoważnionych do połowów tuńczyka błękitnopłetwego

1. Do dnia 15 lutego każdego roku każde państwo członkowskie przesyła Komisji drogą elektroniczną wykaz swoich tonarów upoważnionych do połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym poprzez wydanie specjalnego zezwolenia połowowego. Wykaz zawiera nazwy i numery rejestracyjne tonarów.

2. Komisja przesyła wykaz do Sekretariatu ICCAT, tak aby tonary mogły zostać wpisane do prowadzonego przez ICCAT rejestru tonarów upoważnionych do połowów tuńczyka błękitnopłetwego.

3. Wspólnotowe tonary, które nie są wpisane do rejestru ICCAT, nie mogą poławiać, trzymać na pokładzie, dokonywać transferu ani wyładunku tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym.

4. Artykuł 8a ust. 2, 4, 6, 7 i 8 rozporządzenia (WE) nr 1936/2001 stosuje się odpowiednio.

Artykuł 16

Informacje na temat działalności połowowej

1. Do dnia 15 lutego każdego roku każde państwo członkowskie przekazuje Komisji wykaz swoich statków łowczych zawartych w rejestrze ICCAT, o którym mowa w art. 14, które to statki dokonywały połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym w poprzednim okresie połowu.

2. Każde państwo członkowskie zgłasza Komisji wszelkie informacje dotyczące statków nieobjętych ust. 1, lecz co do których wiadomo lub zakłada się, że dokonywały połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym.

3. Komisja przekazuje do Sekretariatu ICCAT informacje, o których mowa w ust. 1, do dnia 1 marca każdego roku oraz informacje, o których mowa w ust. 2.

Artykuł 17

Wyznaczone porty

1. Państwa członkowskie wyznaczają miejsce wykorzystywane do wyładunków lub przeładunków albo miejsce w pobliżu brzegu (wyznaczone porty), gdzie zezwala się na operacje wyładunku lub przeładunku tuńczyka błękitnopłetwego.

Aby port został uznany za wyznaczony port, państwo członkowskie portu określa czas i miejsce, w którym zezwala się na wyładunek i przeładunek. Państwo członkowskie portu zapewnia inspekcje przez cały czas wyładunku i przeładunku oraz we wszystkich miejscach wyładunku i przeładunku.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji wykaz wyznaczonych portów nie później niż do dnia 15 lutego każdego roku. Komisja przesyła te informacje do Sekretariatu ICCAT przed dniem 1 marca każdego roku.

3. Zabrania się wyładunku lub przeładunku ze statków rybackich wszelkich ilości tuńczyka błękitnopłetwego złowionego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym w miejscach innych niż porty wyznaczone przez CPC i państwa członkowskie zgodnie z ust. 1 i 2.

Artykuł 18

Wymogi rejestracyjne

1. Oprócz przestrzegania wymogów art. 6 i 8 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2847/93 z dnia 12 października 1993 r. ustanawiającego system kontroli mający zastosowanie do wspólnej polityki rybołówstwa (⁸), kapitan wspólnotowego statku łowczego, o którym mowa w art. 14 niniejszego rozporządzenia, w stosownych przypadkach wprowadza do dziennika połowowego informacje wymienione w załączniku II.

2. Kapitan wspólnotowego statku łowczego biorącego udział we wspólnej operacji połowowej wprowadza do dziennika połowowego następujące dodatkowe informacje:

a) w odniesieniu do statku łowczego dokonującego transferu ryb do sadzów:

(i)  jego nazwę i międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy;

(ii) datę i czas połowu i transferu;

(iii) lokalizację połowu i transferu (długość/szerokość geograficzna);

(iv) ilość połowu wciągniętego na pokład oraz ilość połowu przeniesionego do sadzów;

(v) ilość połowu w stosunku do jego indywidualnej kwoty;

(vi) nazwę holownika oraz jego numer ICCAT;

b) w odniesieniu do pozostałych statków łowczych nie biorących udziału w transferze ryb:

(i)  ich nazwy i międzynarodowe radiowe sygnały wywoławcze;

(ii) datę i czas połowu i transferu;

(iii) lokalizację połowu i transferu (długość/szerokość geograficzna);

(iv) informację, że żadnych połowów nie wciągnięto na pokład ani nie przeniesiono do sadzów;

(v) ilość połowu w stosunku do ich indywidualnych kwot;

(vi) nazwę i numer ICCAT statku łowczego, o którym mowa w lit. a);

(vii) nazwę holownika oraz jego numer ICCAT.

Artykuł 19

Wspólne operacje połowowe

1. Wszelkie wspólne operacje połowowe dozwolone są wyłącznie po wyrażeniu zgody przez zainteresowane państwo(-a) bandery. W celu uzyskania zezwolenia każdy statek połowowy powinien być wyposażony do połowów tuńczyka błękitnopłetwego i posiadać indywidualną kwotę.

2. W chwili składania wniosku o zezwolenie każde państwo członkowskie podejmuje niezbędne środki w celu uzyskania od swoich statków rybackich biorących udział we wspólnej operacji połowowej następujących informacji dotyczących:

a) czasu trwania;

b) tożsamości zaangażowanych operatorów;

c) indywidualnych kwot statków;

d) klucza przydziału dokonanych połowów pomiędzy statki rybackie;

e) oraz informacji na temat docelowych miejsc tuczu i miejsc hodowli.

3. Każde państwo członkowskie przekazuje Komisji informacje, o których mowa w ust. 2, co najmniej 15 dni przed rozpoczęciem operacji, zgodnie ze wzorem określonym w załączniku V. Komisja niezwłocznie przekazuje te informacje do Sekretariatu ICCAT i do państwa bandery pozostałych statków rybackich biorących udział we wspólnej operacji połowowej co najmniej 10 dni przed rozpoczęciem operacji.

Artykuł 20

Raporty połowowe

1. Kapitan sejnera lub innego statku łowczego o długości powyżej 24 metrów dokonującego aktywnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego przesyła, drogą elektroniczną lub w inny sposób, właściwym organom swojego państwa członkowskiego bandery dzienny raport połowowy zawierający przynajmniej informacje na temat numeru w rejestrze ICCAT, nazwy statku, rozpoczęcia i zakończenia okresu, ilości połowu (w tym waga i ilość sztuk), w tym operacji połowowych o wyniku zerowym oraz na temat daty i lokalizacji (długość i szerokość geograficzna) połowu zgodnie ze wzorem określonym w załączniku IV lub z równoważnym wzorem.

2. Kapitan statku łowczego niewymienionego w ust. 1 przesyła właściwym organom swojego państwa członkowskiego bandery tygodniowy raport połowowy zawierający przynajmniej informacje na temat numeru w rejestrze ICCAT, nazwy statku, rozpoczęcia i zakończenia okresu, ilości połowu (w tym waga i ilość sztuk), w tym operacji połowowych o wyniku zerowym oraz na temat daty i lokalizacji (długość i szerokość geograficzna) połowu, zgodnie ze wzorem określonym w załączniku IV lub z równoważnym wzorem. Raport połowowy jest przekazywany najpóźniej do południa w poniedziałek w odniesieniu do połowów dokonanych w czasie poprzedniego tygodnia kończącego się w niedzielę o północy czasu uniwersalnego. Raport ten zawiera informacje na temat liczby dni na morzu na obszarze wschodniego Atlantyku i Morza Śródziemnego od rozpoczęcia połowów lub od ostatniego tygodniowego raportu.

3. Każde państwo członkowskie, po otrzymaniu raportów połowowych, o których mowa w ust. 1 i 2, niezwłocznie przekazuje je Komisji w formie umożliwiającej komputerowe odczytanie oraz zapewnia niezwłoczne dostarczanie Komisji tygodniowych raportów połowowych dla wszystkich statków łowczych w formie umożliwiającej komputerowe odczytanie, zgodnie ze wzorem określonym w załączniku IV. Komisja przekazuje te informacje cotygodniowo Sekretariatowi ICCAT zgodnie ze wzorem określonym w załączniku IV.

4. Do piętnastego dnia każdego miesiąca państwa członkowskie informują Komisję o ilościach tuńczyka błękitnopłetwego złowionego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym, które zostały wyładowane, przeładowane, umieszczone w tonarach lub w sadzach w poprzednim miesiącu przez statki rybackie pływające pod ich banderami. Komisja niezwłocznie przekazuje te informacje do Sekretariatu ICCAT.

Artykuł 21

Wyładunek

1. W drodze odstępstwa od przepisów art. 7 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93 kapitan wspólnotowego statku rybackiego, o którym mowa w art. 14 niniejszego rozporządzenia, lub jego przedstawiciel przekazuje właściwemu organowi państwa członkowskiego (w tym państwa członkowskiego bandery) lub CPC, z której portów lub urządzeń wyładunkowych zamierza skorzystać, co najmniej na cztery godziny przed przewidywaną godziną przybycia do portu, następujące informacje:

a) przewidywany czas przybycia;

b) szacunkowa ilość tuńczyka błękitnopłetwego trzymana na pokładzie;

c) informacje dotyczące obszaru geograficznego, w którym dokonano połowów.

2. Organy państwa członkowskiego portu prowadzą rejestr wszystkich uprzednich powiadomień dla bieżącego roku.

3. Organy państwa członkowskiego portu przekazują sprawozdanie z wyładunku organom państwa bandery statku rybackiego w ciągu 48 godzin po zakończeniu wyładunku.

4. Po każdym rejsie i w ciągu 48 godzin po wyładunku kapitanowie wspólnotowych statków łowczych składają deklarację wyładunkową właściwym organom państwa członkowskiego lub CPC, gdzie wyładunek ma miejsce, oraz swojemu państwu członkowskiemu bandery. Kapitan upoważnionego statku łowczego ponosi odpowiedzialność za wiarygodność deklaracji, zawierającej dane określające co najmniej wyładowaną ilość tuńczyka błękitnopłetwego oraz rejon, w którym dokonano jego połowu. Wszystkie wyładowane połowy należy ważyć, a nie szacować.

Artykuł 22

Operacje transferu

1. Przed każdą operacją transferu do holowanych sadzów kapitan statku łowczego wysyła właściwym organom swojego państwa członkowskiego bandery przed transferem uprzednie zawiadomienie o transferze określające:

a) nazwę statku łowczego i numer w rejestrze ICCAT;

b) przewidywany czas transferu;

c) szacunkową ilość tuńczyka błękitnopłetwego, którego dotyczy transfer;

d) informacje na temat położenia (szerokość/długość geograficzna) miejsca transferu;

e) nazwę holownika, na który dokonuje się przeładunku, liczbę holowanych sadzów i numer w rejestrze ICCAT.

2. Transfer nie rozpoczyna się bez uprzedniego upoważnienia państwa członkowskiego bandery statku łowczego. Państwo członkowskie bandery informuje kapitana statku łowczego, że transfer nie jest dopuszczony, i że kapitan ma przystąpić do wypuszczenia ryb do morza jeśli – po otrzymaniu uprzedniego zawiadomienia o transferze – uzna, że:

a) statek łowczy, który zadeklarował połów ryb, nie posiadał wystarczającej kwoty tuńczyka błękitnopłetwego umieszczonego w sadzach;

b) ilość ryb nie została właściwie zgłoszona i nie uwzględniono jej przy obliczaniu wszelkich kwot, które mogą mieć zastosowanie;

c) statek łowczy, który zadeklarował połów ryb, nie jest upoważniony do połowów tuńczyka błękitnopłetwego; lub

d) holownik, który zadeklarował przyjęcie transferu ryb, nie jest zarejestrowany w rejestrze ICCAT, o którym mowa w art. 14, zawierającym pozostałe statki rybackie lub nie jest wyposażony w system monitorowania statków (VMS).

3. Kapitan statku łowczego, na końcu operacji transferu do holownika, wypełnia i przekazuje właściwym organom swojego państwa członkowskiego bandery deklarację transferu ICCAT zgodnie ze wzorem określonym w załączniku III.

4. Deklarację transferu dołącza się w czasie transferu ryb przy transporcie do miejsca hodowli lub tuczu albo do wyznaczonego portu.

5. Upoważnienie do transferu przez państwo bandery nie wyklucza upoważnienia do umieszczania w sadzach, o czym mowa w art. 24.

6. Kapitan statku łowczego dokonującego transferu tuńczyka błękitnopłetwego zapewnia, aby działania związane z transferem były monitorowane za pomocą kamery wideo umieszczonej w wodzie.

7. Regionalny obserwator ICCAT na pokładzie statku łowczego, o którym mowa w programie obserwatorów regionalnych określonym w załączniku VII, odnotowuje prowadzone działania związane z transferem i składa z nich sprawozdanie, ocenia położenie statku łowczego w trakcie transferu, obserwuje i szacuje połów, którego dotyczy transfer, oraz poddaje weryfikacji informacje odnotowane w uprzednim zawiadomieniu o transferze, o którym mowa w ust. 2, oraz w deklaracji transferu ICCAT, o której mowa w ust. 3.

Regionalny obserwator ICCAT kontrasygnuje uprzednie zawiadomienie o transferze i deklarację transferu ICCAT. Upewnia się, że deklaracja transferu ICCAT jest właściwie wypełniona i przekazana kapitanowi holownika.

8. Operator tonara, na końcu operacji transferu do statku rybackiego, wypełnia i przesyła właściwym organom swojego państwa członkowskiego deklarację transferu ICCAT zgodnie ze wzorem określonym w załączniku III.

Artykuł 23

Przeładunek

1. W drodze odstępstwa od przepisów art. 11 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, zakazuje się przeładunku tuńczyka błękitnopłetwego na obszarze wschodniego Atlantyku i Morza Śródziemnego.

2. Przed wejściem do dowolnego portu, co najmniej 48 godzin przed przewidywaną godziną przybycia, kapitan statku rybackiego, na który dokonuje się przeładunku, lub jego przedstawiciel przekazuje właściwym organom państwa, z którego portu chce skorzystać, następujące dane:

a) przewidywaną datę, czas i port przybycia;

b) szacunkową ilość tuńczyka błękitnopłetwego na pokładzie oraz informacje dotyczące obszaru geograficznego, na którym dokonano połowów;

c) nazwę statku rybackiego dokonującego przeładunku oraz jego numer w prowadzonym przez ICCAT rejestrze statków łowczych upoważnionych do aktywnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego lub w prowadzonym przez ICCAT rejestrze pozostałych statków rybackich upoważnionych do prowadzenia działalności we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym;

d) nazwę statku rybackiego, na który dokonuje się przeładunku, jego numer w prowadzonym przez ICCAT rejestrze statków łowczych upoważnionych do aktywnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego lub w prowadzonym przez ICCAT rejestrze pozostałych statków rybackich upoważnionych do prowadzenia działalności we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym;

e) tonaż oraz obszar geograficzny, na którym dokonano połowu przeładowywanego tuńczyka błękitnopłetwego.

3. Statkom rybackim nie zezwala się na przeładunek, jeżeli nie uzyskały uprzedniego zezwolenia od swojego państwa bandery.

4. Przed rozpoczęciem przeładunku kapitan statku rybackiego dokonującego przeładunku informuje swoje państwo bandery o:

a) ilości przeładowywanego tuńczyka błękitnopłetwego;

b) dacie i porcie przeładunku;

c) nazwie, numerze rejestracyjnym i banderze statku rybackiego, na który dokonuje się przeładunku, i jego numerze w prowadzonym przez ICCAT rejestrze statków łowczych upoważnionych do aktywnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego lub w prowadzonym przez ICCAT rejestrze pozostałych statków rybackich upoważnionych do prowadzenia działalności w odniesieniu do tuńczyka błękitnopłetwego;

d) obszarze geograficznym, na którym dokonano połowu tuńczyka błękitnopłetwego.

5. Właściwy organ państwa członkowskiego, w którego porcie dokonuje się przeładunku:

a) przeprowadza inspekcję statku rybackiego, na który dokonuje się przeładunku, i sprawdza towar oraz dokumentację związaną z operacją przeładunku;

b) przesyła dane dotyczące przeładunku organowi państwa bandery statku rybackiego dokonującego przeładunku w ciągu 48 godzin od zakończenia przeładunku.

6. Kapitanowie wspólnotowych statków rybackich wypełniają deklarację przeładunkową ICCAT i przekazują ją właściwym organom państwa członkowskiego, którego banderę podnoszą. Deklarację przekazuje się nie później niż 48 godzin po dacie przeładunku w porcie, zgodnie ze wzorem określonym w załączniku III.

Artykuł 24

Umieszczanie w sadzach

1. Państwo członkowskie, którego jurysdykcji podlega miejsce tuczu lub hodowli tuńczyka błękitnopłetwego, w ciągu tygodnia po zakończeniu umieszczania w sadzach przedkłada państwu członkowskiemu lub CPC, którego(-j) statki złowiły tuńczyka, oraz Komisji raport z umieszczania w sadzach, zatwierdzony przez obserwatora. Komisja niezwłocznie przekazuje te informacje do Sekretariatu ICCAT. Raport ten zawiera informacje ujęte w deklaracji umieszczania w sadzach, o której mowa w zaleceniu 06-07 ICCAT dotyczącym hodowli tuńczyka błękitnopłetwego.

2. Jeżeli miejsca tuczu lub hodowli są położone na pełnym morzu, do państw członkowskich, w których siedzibę mają osoby fizyczne lub prawne odpowiedzialne za miejsca tuczu lub hodowli, ust. 1 stosuje się odpowiednio.

3. Przed dokonaniem jakiegokolwiek umieszczenia w sadzach, właściwy organ państwa członkowskiego, w którym znajduje się miejsce tuczu lub hodowli, informuje państwo członkowskie bandery lub CPC bandery statku łowczego o transferze do sadzów danych ilości ryb złowionych przez statki łowcze pływające pod jego banderą.

Państwo członkowskie bandery statku łowczego zwraca się do właściwego organu państwa członkowskiego lub CPC, w którym prowadzony jest tucz lub hodowla, o przejęcie połowów i wypuszczenie ryb do morza, jeżeli po otrzymaniu tej informacji uzna, że:

a) statek łowczy, który zadeklarował połów ryb, nie posiadał wystarczającej indywidualnej kwoty tuńczyka błękitnopłetwego umieszczonego w sadzach;

b) ilość ryb nie została właściwie zgłoszona i nie uwzględniono jej przy obliczaniu wszelkich kwot, które mogą mieć zastosowanie; lub

c) statek łowczy, który zadeklarował połów ryb, nie jest upoważniony do połowów tuńczyka błękitnopłetwego.

4. Umieszczanie w sadzach nie rozpocznie się bez uprzedniego upoważnienia państwa członkowskiego bandery lub CPC bandery statku łowczego.

5. Państwo członkowskie, którego jurysdykcji podlega miejsce tuczu lub hodowli tuńczyka błękitnopłetwego podejmuje niezbędne środki w celu zakazania umieszczania w sadzach w celach tuczu lub hodowli tuńczyka błękitnopłetwego, któremu nie towarzyszy dokładna, pełna i zatwierdzona dokumentacja wymagana przez ICCAT.

6. Państwo członkowskie, którego jurysdykcji podlega miejsce tuczu lub hodowli, zapewnia monitorowanie działań związanych z umieszczaniem w sadzach za pomocą kamery wideo umieszczonej w wodzie. Wymóg ten nie ma zastosowania w przypadku, gdy sadze są przytwierdzone bezpośrednio do urządzeń cumowniczych.

Artykuł 25

System monitorowania statków

1. Do statków rybackich, o których mowa w art. 2 lit. b) niniejszego rozporządzenia, zastosowanie ma rozporządzenie Komisji (WE) nr 2244/2003 z dnia 18 grudnia 2003 r. ustanawiające szczegółowe przepisy dotyczące satelitarnych systemów monitorowania statków (⁹). Ponadto państwa członkowskie zapewniają, aby wszystkie holowniki podnoszące ich banderę, niezależnie od długości, były wyposażone i używały satelitarnych urządzeń lokacyjnych i monitorujących zgodnie z art. 3–16 rozporządzenia (WE) nr 2244/2003.

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby ośrodki monitorowania rybołówstwa przekazywały Komisji i wyznaczonemu przez nią podmiotowi w czasie rzeczywistym, w formacie „https data feed”, wiadomości VMS otrzymane ze statków rybackich pływających pod ich banderą. Komisja przekazuje te wiadomości Sekretariatowi ICCAT w formie elektronicznej.

3. Państwa członkowskie zapewniają, aby:

a) wiadomości ze statków rybackich podnoszących ich banderę były przekazywane Komisji co najmniej co dwie godziny, podczas gdy statki te prowadzą działalność na obszarze wschodniego Atlantyku i Morza Śródziemnego;

b) w przypadku awarii technicznej wiadomości ze statków rybackich podnoszących ich banderę były przekazywane Komisji w ciągu 24 godzin od ich otrzymania przez ośrodki monitorowania rybołówstwa;

c) wiadomości przekazywane Komisji były kolejno numerowane (z zastosowaniem niepowtarzalnego identyfikatora) w celu uniknięcia podwójnego liczenia;

d) wiadomości przekazywane Komisji odpowiadały formatowi wymiany danych określonemu w załączniku VIII.

4. Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki w celu zapewnienia, aby wszystkie wiadomości udostępniane statkom inspekcyjnym były traktowane w sposób poufny i ograniczały się do inspekcji działań prowadzonych na morzu.

Artykuł 26

Rejestrowanie i zgłaszanie działań dotyczących tonarów

1. Po zakończeniu każdej operacji połowowej w tonarach odnotowuje się połowy dokonane z użyciem tonarów i przekazuje się w raporcie połowowym drogą elektroniczną lub w inny sposób właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym znajduje się tonar, w ciągu 48 godzin po zakończeniu każdej operacji połowowej.

2. Każde państwo członkowskie przekazuje Komisji drogą elektroniczną otrzymane raporty połowowe. Komisja niezwłocznie przekazuje te informacje Sekretariatowi ICCAT.

Artykuł 27

Kontrola w porcie lub w miejscu tuczu lub hodowli

1. Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki w celu zapewnienia przeprowadzania kontroli w porcie w stosunku do wszystkich statków łowczych figurujących w prowadzonym przez ICCAT rejestrze statków upoważnionych do aktywnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego, wchodzących do wyznaczonego portu w celu wyładunku lub przeładunku tuńczyka błękitnopłetwego złowionego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym.

2. Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki w celu kontroli wszystkich operacji umieszczania tuńczyków w sadzach, w miejscach tuczu lub hodowli podlegających ich jurysdykcji.

3. Jeżeli miejsca tuczu lub hodowli są położone na pełnym morzu, do państw członkowskich, w których siedzibę mają osoby fizyczne lub prawne odpowiedzialne za tucz lub hodowlę, ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Artykuł 28

Kontrola krzyżowa

1. Państwa członkowskie sprawdzają, w tym przy użyciu raportów z inspekcji, raportów obserwatorów oraz danych VMS (systemu monitorowania statków), przedkładanie dzienników połowowych i odpowiednich informacji odnotowanych w dziennikach połowowych swoich statków rybackich, w dokumentacji transferowej/przeładunkowej i dokumentacji połowowej dotyczącej tuńczyka błękitnopłetwego.

2. Państwa członkowskie prowadzą kontrole krzyżowe wszystkich wyładunków, wszystkich przeładunków bądź operacji umieszczania w sadzach, porównując ilości w podziale na gatunki podane w dziennikach połowowych statków rybackich lub ilości w podziale na gatunki podane w deklaracji przeładunkowej z ilościami podanymi w deklaracji wyładunkowej lub deklaracji dotyczącej umieszczania w sadzach oraz z wszelkimi innymi odpowiednimi dokumentami, takimi jak faktura i/lub dokumenty sprzedaży.

Artykuł 29

System wspólnej międzynarodowej kontroli ICCAT

1. We Wspólnocie stosuje się system wspólnej międzynarodowej kontroli ICCAT przyjęty przez ICCAT na jej czwartym zwykłym posiedzeniu (Madryt, listopad 1975 r.), zmieniony na 16. zwykłym posiedzeniu i przedstawiony w załączniku VI do niniejszego rozporządzenia.

2. Państwa członkowskie, których statki rybackie są upoważnione do połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym, wyznaczają inspektorów i prowadzą inspekcje na morzu w ramach tego systemu.

3. Komisja lub wyznaczony przez nią organ mogą powołać inspektorów wspólnotowych na potrzeby systemu.

4. Komisja lub wyznaczony przez nią organ koordynują działania w zakresie nadzoru i inspekcji w imieniu Wspólnoty. W porozumieniu z zainteresowanymi państwami członkowskimi Komisja może sporządzić w tym celu programy wspólnych kontroli, które umożliwią Wspólnocie wywiązanie się ze zobowiązań podjętych w ramach systemu. Państwa członkowskie, których statki rybackie prowadzą połowy tuńczyka błękitnopłetwego, podejmują środki konieczne do ułatwienia realizacji tych programów, szczególnie w odniesieniu do wymaganych zasobów ludzkich i materialnych oraz w odniesieniu do okresów i obszarów geograficznych, w których te zasoby mają być wykorzystywane.

5. Państwa członkowskie informują Komisję do dnia 1 kwietnia każdego roku o nazwiskach inspektorów, których zamierzają powołać na potrzeby systemu w roku następnym, oraz o nazwach statków inspekcyjnych, które mają być wyznaczone w tym samym celu. Korzystając z tych informacji, Komisja we współpracy z państwami członkowskimi opracowuje coroczny plan uczestnictwa Wspólnoty w systemie, który następnie przesyła do Sekretariatu ICCAT i do państw członkowskich.

Artykuł 30

Program obserwatorów krajowych

1. Każde państwo członkowskie zapewnia obecność obserwatorów na swoich statkach łowczych o długości większej niż 15 m, dokonujących aktywnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego co najmniej w stosunku do:

a) 20 % aktywnych sejnerów o długości między 15 m a 24 m;

b) 20 % aktywnych trawlerów do połowów pelagicznych;

c) 20 % aktywnych statków do połowu taklami oceanicznymi;

d) 20 % aktywnych statków do połowu wędziskami i taklami;

e) 100 % w trakcie odławiania z tonarów.

2. W oczekiwaniu na wdrożenie przez ICCAT programu obserwatorów regionalnych, o którym mowa w art. 31, każde państwo członkowskie zapewnia obecność obserwatorów krajowych na:

a) wszystkich aktywnych sejnerach o długości większej niż 24 m;

b) wszystkich sejnerach zaangażowanych we wspólne operacje połowowe, niezależnie od długości statków. Obserwator krajowy musi być obecny w trakcie operacji połowowej.

3. Zadania obserwatorów polegają w szczególności na:

a) monitorowaniu przestrzegania przez statek łowczy przepisów niniejszego rozporządzenia;

b) rejestrowaniu i zgłaszaniu działalności połowowej, w tym między innymi:

(i)  ilości dokonanego połowu (w tym przyłowu) obejmującej sposób postępowania z rybami, w tym informację czy zostały one zatrzymane na pokładzie czy odrzucone martwe lub żywe;

(ii) długości i szerokości geograficznej obszaru połowu;

(iii) pomiaru nakładu (np. liczba zaciągów, liczba haczyków itd.) zgodnie z definicją ICCAT w Podręczniku terenowym w zakresie narzędzi połowowych;

(iv) daty połowu;

c) dokonują obserwacji i oszacowania połowów oraz weryfikacji wpisów do dziennika połowowego;

d) obserwacji i odnotowywania statków, które mogą prowadzić połowy niezgodnie ze środkami ochronnymi ICCAT.

Ponadto obserwator prowadzi prace naukowobadawcze, takie jak gromadzenie danych w ramach zadania II określonych przez ICCAT, jeżeli wymaga tego ICCAT, na podstawie instrukcji Stałego Komitetu ICCAT ds. Badań Naukowych i Statystyki.

4. Przy wdrażaniu wymogów dotyczących obserwatorów państwa członkowskie:

a) zapewniają reprezentatywne pokrycie w czasie i przestrzeni w celu zagwarantowania, że Komisja otrzyma stosowne i odpowiednie dane i informacje dotyczące połowu, nakładu oraz innych aspektów naukowych i dotyczących zarządzania, z uwzględnieniem cech szczególnych flot i rybołówstwa;

b) zapewniają rzetelne protokoły gromadzenia danych;

c) zapewniają właściwe przeszkolenie i zatwierdzenie obserwatorów przed ich wysłaniem;

d) zapewniają możliwie minimalne zakłócenie działalności statków dokonujących połowów na obszarze obowiązywania konwencji.

5. W oczekiwaniu na wdrożenie przez ICCAT programu obserwatorów regionalnych, o którym mowa w art. 31, każde państwo członkowskie, którego jurysdykcji podlega miejsce tuczu lub hodowli tuńczyka błękitnopłetwego, zapewnia obecność obserwatorów podczas wszystkich operacji umieszczania w sadzach i wszystkich odłowów ryb z miejsca tuczu lub hodowli.

Artykuł 31

Program obserwatorów regionalnych ICCAT

1. Każde państwo członkowskie zapewnia obecność obserwatora ICCAT na:

a) wszystkich sejnerach o długości większej niż 24 m podczas całego okresu połowu;

b) wszystkich sejnerach zaangażowanych we wspólne operacje połowowe, niezależnie od długości statków. Obserwator ICCAT jest obecny podczas operacji połowowej.

Sejnery, o których mowa w lit. a) i b), bez regionalnego obserwatora ICCAT nie są upoważnione do połowów lub prowadzenia działalności związanej z połowami tuńczyka błękitnopłetwego.

2. Każde państwo członkowskie, którego jurysdykcji podlega miejsce tuczu lub hodowli tuńczyka błękitnopłetwego, zapewnia obecność obserwatora ICCAT podczas wszystkich operacji umieszczania w sadzach i wszystkich odłowów ryb z miejsca tuczu lub hodowli.

Zadania obserwatora ICCAT polegają w szczególności na:

a) obserwacji i monitorowaniu zgodności działań hodowlanych zgodnie z art. 4a, 4b i 4c rozporządzenia (WE) nr 1936/2001;

b) zatwierdzaniu raportu z umieszczania w sadzach, o którym mowa w art. 24;

c) prowadzeniu prac naukowobadawczych, np. gromadzeniu próbek, zgodnie z wymogami ICCAT na podstawie instrukcji Stałego Komitetu ICCAT ds. Badań Naukowych i Statystyki;

d) obserwatorzy ICCAT mają dostęp do statku, personelu miejsca tuczu lub hodowli oraz do narzędzi, sadzów i urządzeń.

Ponadto:

e) na żądanie obserwatorów ICCAT mają oni również dostęp do następujących urządzeń, jeżeli są one na statku, do którego zostali przydzieleni w celu wykonywania swoich obowiązków, określonych w pkt 4 załącznika VII:

(i)  urządzeń nawigacji satelitarnej;

(ii) ekranów radarowych będących w użyciu;

(iii) elektronicznych urządzeń łączności;

f)  obserwatorzy ICCAT mają zapewnione pomieszczenia, w tym miejsce do spania, wyżywienie i odpowiednie warunki sanitarne, takie same jak oficerowie;

g) obserwatorzy ICCAT mają zapewnione odpowiednie miejsce na mostku lub w sterowni do pracy biurowej, jak również miejsce na pokładzie, odpowiednie do wykonywanych obowiązków; oraz

h) państwa członkowskie bandery zapewnią, aby kapitanowie, załoga i właściciele statków nie przeszkadzali, nie zastraszali, nie ingerowali w czynności, nie wywierali nacisku, nie przekupywali ani nie próbowali przekupywać obserwatora ICCAT w ramach wykonywania przez niego obowiązków.

3. Państwa członkowskie ponoszą wszystkie koszty związane z działalnością obserwatorów ICCAT. Państwa członkowskie obciążają tymi kosztami operatorów miejsc tuczu lub hodowli oraz właścicieli sejnerów.

4. We Wspólnocie stosuje się program regionalnych obserwatorów ICCAT określony w załączniku VII.

Artykuł 32

Dostęp do zapisów wideo

Każde państwo członkowskie zapewnia, aby inspektorom i obserwatorom ICCAT udostępniono zapisy wideo statków rybackich i miejsc tuczu i hodowli tego państwa, w tym zapisy wideo operacji transferu i umieszczania w sadzach.

Każde państwo członkowskie, którego jurysdykcji podlega miejsce tuczu lub hodowli tuńczyka błękitnopłetwego zapewnia, aby inspektorom i obserwatorom wspólnotowym udostępniono zapisy wideo statków rybackich i miejsc tuczu i hodowli tego państwa, w tym zapisy wideo operacji transferu i umieszczania w sadzach.

Artykuł 33

Egzekwowanie

1. Państwa członkowskie podejmują środki egzekwowania przepisów wobec statku rybackiego podnoszącego ich banderę, w którego przypadku stwierdzono, zgodnie z ich prawem krajowym, że nie przestrzega on przepisów art. 4, 7, 8, 9, 17, 18, 19, 20, 21 i 23. Środki te mogą w szczególności obejmować, w zależności od wagi naruszenia przepisów oraz zgodnie z przepisami prawa krajowego:

a) grzywny;

b) zajęcie nielegalnych narzędzi połowowych oraz połowów;

c) zajęcie statku tytułem zabezpieczenia;

d) zawieszenie lub cofnięcie zezwolenia połowowego;

e) zmniejszenie lub cofnięcie kwoty połowowej, w odpowiednich przypadkach.

2. Każde państwo członkowskie, którego jurysdykcji podlega miejsce tuczu lub hodowli tuńczyka błękitnopłetwego, podejmuje środki egzekwowania przepisów wobec tego miejsca, w przypadku gdy stwierdzono, zgodnie z jego prawem krajowym, że nie przestrzega ono przepisów art. 24 i 31 ust. 2 niniejszego rozporządzenia oraz art. 4a, 4b i 4c rozporządzenia (WE) nr 1936/2001. Środki te mogą w szczególności obejmować, w zależności od wagi naruszenia przepisów oraz zgodnie z przepisami prawa krajowego:

a) grzywny;

b) zawieszenie lub wycofanie z rejestru miejsc tuczu;

c) zakaz umieszczania w sadzach lub wprowadzania do obrotu tuńczyka błękitnopłetwego.

Artykuł 34

Środki dotyczące wprowadzania do obrotu

1. Zakazuje się handlu wspólnotowego, wyładunków, przywozu, wywozu, umieszczania w sadzach w celach hodowlanych lub w celu tuczenia, ponownego wywozu i przeładunków tuńczyka błękitnopłetwego pochodzącego ze wschodniego Atlantyku i z Morza Śródziemnego, któremu nie towarzyszy dokładna, pełna i zatwierdzona dokumentacja wymagana na mocy niniejszego rozporządzenia oraz zalecenia ICCAT 08-12 w sprawie programu dokumentacji połowów tuńczyka błękitnopłetwego.

2. Zakazuje się handlu wspólnotowego, przywozu, wyładunków, umieszczania w sadzach w celach hodowlanych lub w celu tuczenia, przetwarzania, wywozu, ponownego wywozu i przeładunków tuńczyka błękitnopłetwego pochodzącego ze wschodniego Atlantyku i z Morza Śródziemnego złowionego przez statki rybackie państwa bandery, w przypadku gdy te statki rybackie nie posiadają kwoty, limitu połowowego lub przydziału nakładu połowowego w odniesieniu do tuńczyka błękitnopłetwego pochodzącego ze wschodniego Atlantyku i z Morza Śródziemnego, na mocy środków zarządzania i ochrony ICCAT, w przypadku wyczerpania uprawnień do połowów państwa bandery lub wyczerpania kwot indywidualnych. Na podstawie informacji otrzymanych przez Sekretariat ICCAT Komisja informuje wszystkie państwa członkowskie o tym, że kwota przysługująca CPC została wyczerpana.

3. Zakazuje się handlu wspólnotowego, przywozu, wyładunków, przetwarzania i wywozu z miejsc hodowli lub tuczu, które nie spełniają wymogów zalecenia 06-07 ICCAT dotyczącego hodowli tuńczyka błękitnopłetwego.

Artykuł 35

Współczynniki przeliczeniowe

Do obliczania ekwiwalentu wagi przetworzonego tuńczyka błękitnopłetwego stosuje się współczynniki przeliczeniowe przyjęte przez Stały Komitet ICCAT ds. Badań Naukowych i Statystyki.

Artykuł 36

Współczynniki wzrostu dla tuńczyka tuczonego lub hodowanego

Państwa członkowskie określają współczynniki wzrostu dla tuńczyka błękitnopłetwego tuczonego lub hodowanego w sadzach oraz powiadamiają Komisję o tych współczynnikach i zastosowanej metodologii do dnia 15 września 2009 r. Komisja przekazuje te informacje Sekretariatowi ICCAT i Stałemu Komitetowi ICCAT ds. Badań Naukowych i Statystyki.

Artykuł 37

Ocena

Każde państwo członkowskie przedkłada Komisji do dnia 15 września każdego roku szczegółowe sprawozdanie dotyczące wdrażania rozporządzenia. Komisja przedkłada Sekretariatowi ICCAT do dnia 15 października każdego roku szczegółowe sprawozdanie dotyczące wdrażania zalecenia 08-05 ICCAT.

Artykuł 38

Finansowanie

Wieloletni plan odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym uznaje się za plan odbudowy w rozumieniu art. 5 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002.

ROZDZIAŁ VI

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 39

Uchylenie rozporządzenia (WE) nr 1559/2007

1. Niniejszym uchyla się rozporządzenie Rady (WE) nr 1559/2007.

2. Odesłania do uchylonego rozporządzenia należy odczytywać jako odesłania do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z tabelą korelacji zamieszczoną w załączniku IX.

Artykuł 40

Zmiany w rozporządzeniu (WE) nr 43/2009 oraz (WE) nr 1936/2001

1. Skreśla się art. 92 i 93 rozporządzenia (WE) nr 43/2009.

2. Skreśla się art. 4a ust. 5 i 6 zmienionego rozporządzenia (WE) nr 1936/2001 zmienionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 869/2004 (¹⁰).

Artykuł 41

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 6 kwietnia 2009 r.

(¹)   Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 12 marca 2009 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(²)   Dz.U. L 162 z 18.6.1986, s. 33.

(³)   Dz.U. L 358 z 31.12.2002, s. 59.

(⁴)   Dz.U. L 340 z 22.12.2007, s. 8.

(⁵)   Dz.U. L 22 z 26.1.2009, s. 1.

(⁶)   Dz.U. L 5 z 9.1.2004, s. 25.

(⁷)   Dz.U. L 263 z 3.10.2001, s. 1.

(⁸)   Dz.U. L 261 z 20.10.1993, s. 1.

(⁹)   Dz.U. L 333 z 20.12.2003, s. 17.

(¹⁰) Dz.U. L 162 z 30.4.2004, s. 8.

ZAŁĄCZNIK I

Niniejsze dodatkowe warunki szczegółowe

Niniejsze dodatkowe warunki szczegółowe mają zastosowanie do statków do połowu wędziskami i taklami oraz statków do połowu wędami holowanymi we wschodnim Atlantyku, do statków dokonujących połowów tuńczyka błękitnopłetwego w Morzu Adriatyckim do celów hodowlanych oraz do tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego świeżych ryb statkami do połowu wędziskami i taklami, statkami do połowu taklami i statkami do połowu ręcznego bez wędziska w Morzu Śródziemnym

1. a) każde państwo członkowskie zapewnia, aby statki łowcze, którym wydano specjalne zezwolenie połowowe, zostały umieszczone w wykazie zawierającym nazwę statku i numer we wspólnotowym rejestrze floty rybackiej (CFR), zgodnie z załącznikiem I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 26/2004. Państwa członkowskie wydają specjalne zezwolenie połowowe tylko takiemu statkowi, który został wpisany do rejestru statków upoważnionych do aktywnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego prowadzonego przez ICCAT.

b) do dnia 15 stycznia każdego roku każde państwo członkowskie przesyła Komisji wykaz, o którym mowa w lit. a), oraz wszelkie późniejsze zmiany, w formie umożliwiającej komputerowe odczytanie.

c) wszelkie późniejsze zmiany nie zostają przyjęte, chyba że udział zgłaszanego statku łowczego został uniemożliwiony z uzasadnionych powodów operacyjnych lub ze względu na zaistnienie siły wyższej. W takiej sytuacji zainteresowane państwa członkowskie niezwłocznie informują Komisję, dostarczając:

(i)  szczegółowych informacji dotyczących zamierzonego zastąpienia statku łowczego, o którym mowa w pkt 3;

(ii) wyczerpujące wyliczenie powodów uzasadniających zastąpienie i wszelkie odpowiednie dokumenty potwierdzające.

Komisja niezwłocznie przekazuje te zmiany do Sekretariatu ICCAT.

2. a) Zabrania się wyładunku lub przeładunku ze statków łowczych, o których mowa w pkt 1, wszelkich ilości tuńczyka błękitnopłetwego złowionego w miejscach innych niż porty wyznaczone przez państwa członkowskie lub CPC.

b) Państwa członkowskie wyznaczają miejsce wykorzystywane do wyładunków lub miejsce w pobliżu brzegu (wyznaczone porty), gdzie zezwala się na operacje wyładunku lub przeładunku tuńczyka błękitnopłetwego.

c) aby port został uznany za wyznaczony port, państwo członkowskie portu określa czas i miejsce, w którym zezwala się na wyładunek. Państwo członkowskie portu zapewnia inspekcje przez cały czas wyładunku i we wszystkich miejscach wyładunku.

d) państwa członkowskie przekazują Komisji wykaz wyznaczonych portów nie później niż dnia 15 lutego każdego roku. Komisja przesyła te informacje do Sekretariatu ICCAT przed dniem 1 marca każdego roku.

3. Każde państwo członkowskie zapewnia, aby każdy wyładunek podlegał inspekcji w porcie.

4. Każde państwo członkowskie wdraża system sprawozdawczości połowowej zapewniający skuteczne monitorowanie wykorzystywania kwoty każdego statku łowczego.

5. Kapitan statku łowczego zapewnia, aby wszelkie ilości tuńczyka błękitnopłetwego wyładowane w wyznaczonym porcie były ważone przed pierwszą sprzedażą lub przed transportem z portu wyładunku w inne miejsce.

6. Połowów tuńczyka błękitnopłetwego nie mogą być oferowane w sprzedaży detalicznej konsumentowi końcowemu bez względu na metodę wprowadzania do obrotu, chyba że odpowiednie oznakowanie lub etykietowanie wskazuje:

a) gatunek oraz wykorzystane narzędzie połowowe;

b) obszar i datę połowu.

7. Państwa członkowskie, których statki do połowu wędziskami i taklami, statki do połowu taklami oraz statki do połowu wędami holowanymi są upoważnione do połowów tuńczyka błękitnopłetwego, wprowadzają następujące wymogi dotyczące przywieszek ogonowych:

a) przywieszkę ogonową przyczepia się na każdym tuńczyku błękitnopłetwym bezzwłocznie po wyładunku;

b) każda przywieszka ogonowa posiada niepowtarzalny numer identyfikacyjny i jest ujęta w dokumentach statystycznych dotyczących tuńczyka błękitnopłetwego oraz widnieje na każdym opakowaniu zawierającym tuńczyka.

ZAŁĄCZNIK II

Specyfikacja dzienników połowowych

Minimalne specyfikacje dotyczące dzienników połowowych:

1. strony dziennika połowowego muszą być numerowane;

2. dziennik połowowy musi być uzupełniany codziennie (do północy) lub przed przybyciem do portu;

3. dziennik połowowy musi być wypełniony w przypadku inspekcji na morzu;

4. w dzienniku połowowym musi zostać pozostawiona jedna kopia każdej strony;

5. dzienniki połowowe muszą być przechowywane na pokładzie w celu objęcia ewidencją jednego roku działalności. Minimalne standardowe informacje w dziennikach połowowych:

1. nazwisko i adres kapitana;

2. daty i porty wyjścia, daty i porty wejścia;

3. nazwa statku, numer rejestracyjny, numer ICCAT i numer IMO (jeżeli jest dostępny). W przypadku wspólnych operacji połowowych – nazwy, numery rejestracyjne, numery ICCAT i numery IMO (jeżeli są dostępne) wszystkich statków biorących udział w operacji;

4. narzędzia połowowe:

a) rodzaj kodu FAO;

b) wymiary (np.: długość, rozmiar oczka sieci, liczba haczyków);

5. działania prowadzone na morzu – (co najmniej) jedna linijka na dzień rejsu, określająca:

a) działanie (np.: połowy, obróbka parą);

b) położenie: dokładne położenie w ciągu dnia (w stopniach i minutach), odnotowane dla każdej operacji połowowej lub w południe, jeżeli danego dnia nie prowadzono połowów;

c) zapis połowów;

6. identyfikacja gatunku:

a) kod FAO;

b) waga w zaokrągleniu (RWT) w kg na dzień;

7. podpis kapitana;

8. podpis obserwatora (jeśli dotyczy);

9. metody pomiaru wagi: szacowanie, ważenie na pokładzie;

10. w dziennikach połowowych stosuje się równoważnik żywej wagi ryb i określa się współczynniki przeliczeniowe zastosowane do oceny.

Minimalne informacje w przypadku wyładunku, przeładunku/transferu:

1. daty i port wyładunku/przeładunku/transferu;

2. produkty:

a) prezentacja;

b) liczba ryb lub skrzyń oraz ilość w kg;

3. podpis kapitana lub armatora.

ZAŁĄCZNIK III

Tekst w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK IV

Formularz raportu połowowego

ZAŁĄCZNIK V

Wspólna operacja połowowa

Data ...

Zatwierdzenie państwa bandery...

ZAŁĄCZNIK VI

System wspólnej międzynarodowej kontroli ICCAT

Na czwartym zwykłym posiedzeniu (Madryt, listopad 1975 r.) oraz na dorocznym posiedzeniu w 2008 r. w Marakeszu ICCAT ustaliła, że:

Zgodnie z art. IX ust. 3 konwencji Komisja ICCAT zaleca ustanowienie następujących uzgodnień w zakresie międzynarodowej kontroli poza wodami podlegającymi jurysdykcji krajowej w celu zapewnienia stosowania konwencji i obowiązujących na jej mocy środków:

I. POWAŻNE NARUSZENIA

1. Do celów niniejszej procedury, poważne naruszenie oznacza następujące naruszenia środków zarządzania i ochrony ICCAT przyjętych przez Komisję:

a) łowienie bez licencji, zezwolenia lub upoważnienia wydanego przez CPC bandery;

b) brak odpowiednich rejestrów połowów i danych dotyczących połowów zgodnie z wymogami Komisji w odniesieniu do sprawozdawczości lub znaczący stopień błędnej sprawozdawczości połowów i danych dotyczących połowów;

c) połowy w obszarze zamkniętym;

d) połowy w sezonie zamkniętym;

e) celowe przyjmowanie na pokład lub trzymanie na pokładzie gatunków niezgodnie ze stosownymi środkami zarządzania i ochrony przyjętymi przez ICCAT;

f)  znaczące naruszenie limitów połowowych lub kwot obowiązujących na mocy przepisów ICCAT;

g) wykorzystywanie zakazanych narzędzi rybackich;

h) fałszowanie lub celowe zatajanie oznaczeń, tożsamości lub rejestracji statku rybackiego;

i)  zatajanie dowodów dotyczących dochodzenia w sprawie naruszenia, manipulowanie nimi lub ich usuwanie;

j)  wielokrotne naruszenia, które łącznie stanowią poważne zlekceważenie obowiązujących środków ICCAT;

k) napaść na upoważnionego inspektora lub obserwatora, opieranie się mu, zastraszanie go, molestowanie seksualne, ingerowanie w jego czynności, nadmierne utrudnianie prowadzenia tych czynności lub ich opóźnianie;

l) celowe manipulowanie VMS lub wyłączenie go;

m) inne naruszenia stwierdzone przez ICCAT, po ich włączeniu do zmienionej wersji tych procedur i ich rozpowszechnieniu;

n) połowy z pomocą samolotu zwiadowczego;

o) ingerowanie w satelitarny system monitorowania i/lub prowadzenie działalności bez systemu monitorowania statków;

p) dokonywanie transferu bez deklaracji transferu.

2. W przypadku wejścia na pokład i inspekcji statku rybackiego, w czasie której upoważnieni inspektorzy zauważą działanie lub stan stanowiące poważne naruszenie określone w pkt 1, władze statków inspekcyjnych natychmiast powiadamiają władze statku rybackiego bezpośrednio, jak również poprzez Sekretariat ICCAT.

3. CPC bandery zapewnia, aby po inspekcji, o której mowa w pkt 2 niniejszego załącznika, dany statek rybacki zaprzestał wszelkiej działalności połowowej. CPC bandery wymaga, aby statek rybacki natychmiast skierował się do portu wyznaczonego przez CPC, gdzie zostanie wszczęte dochodzenie.

Jeżeli statek nie jest wezwany po portu, CPC musi bez zbędnej zwłoki przedstawić uzasadnienie Kierownikowi Sekretariatu, który udostępnia je innym umawiającym się stronom na ich wniosek.

II. PRZEPROWADZANIE INSPEKCJI

4. Inspekcje przeprowadzają inspektorzy służb kontroli rybołówstwa podlegających rządom umawiających się stron. Nazwiska inspektorów mianowanych w tym celu przez ich rządy zgłasza się Komisji ICCAT.

5. Statki, na pokładzie których znajdują się inspektorzy, wywieszają specjalną flagę lub proporzec zatwierdzony przez Komisję ICCAT, w celu zasygnalizowania, że inspektor wykonuje obowiązki w ramach międzynarodowej inspekcji. Nazwy wykorzystywanych w ten sposób statków, które mogą być specjalnymi statkami inspekcyjnymi albo statkami rybackimi, zgłasza się najszybciej jak to możliwe Komisji ICCAT.

6. Każdy inspektor posiada przy sobie dokument identyfikacyjny wystawiony przez organy państwa bandery w formie wskazanej w pkt 17 niniejszego załącznika, stwierdzający jego powołanie oraz stwierdzający, że inspektor jest upoważniony do prowadzenia działań w ramach ustaleń zatwierdzonych przez Komisję ICCAT. Dokument identyfikacyjny ważny jest przez okres co najmniej pięciu lat.

7. Z zastrzeżeniem ustaleń uzgodnionych na mocy pkt 12 niniejszego załącznika, statek prowadzący połowy tuńczyka lub tuńczykopodobnych na obszarze obowiązywania konwencji poza wodami podlegającymi jurysdykcji krajowej zatrzymuje się po otrzymaniu odpowiedniego sygnału zgodnie z Międzynarodowym Kodem Sygnałowym od statku, na którego pokładzie znajduje się inspektor, chyba że statek prowadzi akurat operacje połowowe; w takim przypadku statek zatrzymuje się niezwłocznie po zakończeniu takich operacji. Kapitan (¹) statku udziela zezwolenia na wejście na pokład inspektorowi, któremu może towarzyszyć świadek. Kapitan umożliwia inspektorowi skontrolowanie połowu lub narzędzi oraz wszelkiej odpowiedniej dokumentacji w sposób, który inspektor uzna za konieczny do sprawdzenia przestrzegania obowiązujących zaleceń Komisji ICCAT w odniesieniu do państwa bandery danego statku, zaś inspektor może zwrócić się o wszelkie niezbędne wyjaśnienia.

8. Przy wchodzeniu na pokład inspektor przedstawia dokument opisany w pkt 6. Inspekcje na statku prowadzi się w sposób ograniczający do minimum ingerencje i niedogodności oraz zapobiegający pogorszeniu jakości ryb. Inspektor ogranicza swoje badania do ustalenia przestrzegania obowiązujących zaleceń Komisji ICCAT w odniesieniu do państwa bandery danego statku. Podczas przeprowadzania kontroli inspektor może zwrócić się do kapitana o wszelką niezbędną pomoc. Inspektor sporządza sprawozdanie z inspekcji w formie zatwierdzonej przez Komisję ICCAT. Inspektor podpisuje sprawozdanie w obecności kapitana statku, który ma prawo dodać do sprawozdania wszelkie uwagi, jakie uzna za odpowiednie, i które musi podpisać. Kopie sprawozdania przekazuje się kapitanowi statku oraz rządowi, któremu podlega inspektor, i który przekazuje kopie właściwym organom państwa bandery statku oraz Komisji ICCAT. W przypadku stwierdzenia naruszenia zaleceń inspektor powinien również, o ile to możliwe, powiadomić właściwe organy państwa bandery, zgłoszone Komisji ICCAT, oraz każdy statek inspekcyjny państwa bandery znajdujący się w pobliżu.

9. Państwo bandery statku traktuje utrudnianie inspektorowi działań lub niewypełnianie jego poleceń podobnie jak utrudnianie działań inspektorowi tego państwa lub niewypełnianie jego poleceń.

10. Inspektor wypełnia swoje obowiązki na mocy tych ustaleń zgodnie z zasadami określonymi w niniejszym zaleceniu, lecz podlega kontroli operacyjnej władz krajowych i jest wobec nich odpowiedzialny.

11. Rządy umawiających się stron biorą pod uwagę sprawozdania zagranicznych inspektorów i podejmują w związku z tym działania na podobnej zasadzie, zgodnie ze swoimi przepisami krajowymi, jak w przypadku sprawozdań inspektorów krajowych. Przepisy niniejszego punktu nie nakładają na rząd umawiającej się strony obowiązku nadawania większej wartości dowodowej sprawozdaniu zagranicznego inspektora, niż wartość, jaką miałoby to sprawozdanie w państwie inspektora. Rządy umawiających się stron współpracują w celu ułatwienia postępowania sądowego lub innego rodzaju postępowania będącego skutkiem sprawozdania inspektora w ramach niniejszych ustaleń.

12. a) Do dnia 1 marca każdego roku rządy umawiających się stron powiadamiają Komisję ICCAT o wstępnych planach uczestnictwa w niniejszych ustaleniach w roku następnym, a Komisja może skierować do rządów umawiających się stron sugestie w odniesieniu do koordynacji operacji krajowych w tej dziedzinie, w tym liczby inspektorów i statków, na których znajdują się inspektorzy;

b) ustalenia określone w niniejszym zaleceniu oraz plany uczestnictwa stosuje się między rządami umawiających się stron, o ile nie uzgodniły one inaczej; wszelkie tego typu uzgodnienia zgłasza się Komisji ICCAT.

Warunkiem jest jednak, że wdrożenie systemu zostaje zawieszone pomiędzy dwoma rządami umawiających się stron, jeżeli jeden z nich zgłosi to Komisji ICCAT w oczekiwaniu na realizację uzgodnienia.

13. a) Narzędzia połowowe kontroluje się zgodnie z przepisami obowiązującymi na podobszarze, na którym ma miejsce inspekcja. Inspektor określa w sprawozdaniu charakter naruszenia;

b) inspektorzy są upoważnieni do inspekcji wszystkich stosowanych narzędzi połowowych lub narzędzi połowowych znajdujących się na pokładzie i gotowych do użycia.

14. Inspektor umieszcza znak identyfikacyjny zatwierdzony przez Komisję ICCAT na każdym narzędziu połowowym, które okazuje się być niezgodne z obowiązującymi zaleceniami Komisji ICCAT w odniesieniu do państwa bandery danego statku, i odnotowuje to w swoim sprawozdaniu.

15. Inspektor może sfotografować narzędzia w sposób dokumentujący te cechy, które jego zdaniem są niezgodne z obowiązującymi przepisami; w takim przypadku fotografowane obiekty należy wymienić w sprawozdaniu, a do kopii sprawozdania przeznaczonej dla państwa bandery należy dołączyć kopie tych zdjęć.

16. Inspektor jest upoważniony, z zastrzeżeniem wszelkich ograniczeń nakładanych przez Komisję ICCAT, do skontrolowania właściwości połowów i do ustalenia, czy przestrzegane są zalecenia Komisji ICCAT. Inspektor jak najszybciej zgłasza swoje ustalenia organom państwa bandery statku będącego przedmiotem inspekcji. (Sprawozdanie dwuletnie 1974–75, część II).

17. Propozycja nowego modelu dokumentu identyfikacyjnego inspektorów:

(¹)   Termin „kapitan” oznacza osobę odpowiadającą za statek.

ZAŁĄCZNIK VII

Program obserwatorów regionalnych

WYZNACZENIE OBSERWATORÓW

1. Do 15 stycznia każdego roku państwa członkowskie zgłaszają Komisji wykazy swoich obserwatorów.

2. Obserwatorzy posiadają następujące kwalifikacje do wykonywania swoich zadań:

a) wystarczające doświadczenie w rozpoznawaniu gatunków ryb i narzędzi połowowych;

b) zadawalającą znajomość środków zarządzania i ochrony ICCAT ocenianą na podstawie świadectwa wydanego przez państwa członkowskie w oparciu o wytyczne ICCAT dotyczące szkolenia;

c) umiejętność obserwacji i dokładnego zapisu;

d) zadowalającą znajomość języka państwa bandery obserwowanego statku albo miejsca hodowli lub tuczu.

OBOWIĄZKI OBSERWATORÓW

3. Obserwatorzy:

a) przeszli szkolenie techniczne wymagane na podstawie wytycznych ustanowionych przez ICCAT;

b) są obywatelami państw członkowskich;

c) są w stanie wykonywać zadania określone w pkt 4;

d) są uwzględnieni w wykazie obserwatorów prowadzonym przez ICCAT;

e) nie posiadają aktualnych interesów finansowych lub korzyści z połowów tuńczyka błękitnopłetwego.

ZADANIA OBSERWATORÓW

4. Zadania obserwatorów polegają w szczególności na:

a) w odniesieniu do obserwatorów na sejnerach – monitorowaniu zgodności sejnerów ze stosownymi środkami zarządzania i ochrony przyjętymi przez ICCAT. W szczególności obserwatorzy:

(i)  zapisują i składają raporty z działalności połowowej;

(ii) dokonują obserwacji i oszacowania połowów oraz weryfikacji wpisów do dziennika połowowego;

(iii) sporządzają dzienny raport z działań sejnera związanych z transferem;

(iv) obserwują i odnotowują statki, które mogą prowadzić połowy niezgodnie ze środkami zarządzania i ochrony ICCAT;

(v) zapisują i składają raporty z działań związanych z transferem;

(vi) weryfikują położenie statku podczas transferu;

(vii) dokonują obserwacji i oszacowania transferowanych produktów, również poprzez przegląd zapisów wideo;

(viii) weryfikują i zapisują nazwę danego statku rybackiego i jego numer ICCAT;

(ix) prowadzą prace naukowobadawcze, takie jak gromadzenie danych w ramach zadania II, jeżeli wymaga tego Komisja, na podstawie wytycznych Stałego Komitetu ICCAT ds. Badań Naukowych i Statystyki;

b) w odniesieniu do obserwatorów w miejscach tuczu lub hodowli – monitorowaniu zgodności tych miejsc ze stosownymi środkami zarządzania i ochrony przyjętymi przez ICCAT. W szczególności obserwatorzy:

(i)  weryfikują dane zawarte w deklaracji transferu i deklaracji umieszczania w sadzach, w tym poprzez przegląd zapisów wideo;

(ii) poświadczają dane zawarte w deklaracji transferu i deklaracji umieszczania w sadzach;

(iii) sporządzają dzienny raport z działań miejsca tuczu lub hodowli związanych z transferem;

(iv) kontrasygnują deklarację transferu i deklarację umieszczania w sadzach;

(v) prowadzą prace naukowobadawcze, takie jak gromadzenie danych w ramach zadania II, jeżeli wymaga tego Komisja, na podstawie wytycznych Stałego Komitetu ICCAT ds. Badań Naukowych i Statystyki;

c) sporządzaniu ogólnych raportów obejmujących informacje zebrane zgodnie z niniejszym punktem oraz zapewniają kapitanowi i operatorowi miejsca tuczu lub hodowli możliwość zawarcia w nich wszelkich stosownych informacji;

d) przedkładaniu Sekretariatowi wyżej wymienionych ogólnych raportów w ciągu 20 dni od zakończenia okresu obserwacji;

e) pełnieniu wszelkich innych funkcji określonych przez Komisję.

5. Obserwatorzy traktują jako poufne wszystkie informacje dotyczące operacji sejnerów i miejsc tuczu i hodowli związanych z połowem i transferem oraz potwierdzają przyjęcie tego wymogu na piśmie, co stanowi warunek wyznaczenia ich jako obserwatorów.

6. Obserwatorzy spełniają wymogi przepisów ustawowych i wykonawczych państwa bandery lub państwa miejsca tuczu lub hodowli, którego jurysdykcji podlega statek lub miejsce, do którego obserwator został przypisany.

7. Obserwatorzy szanują hierarchię i ogólne zasady zachowania mające zastosowanie do personelu statku i miejsca tuczu lub hodowli, pod warunkiem że zasady te nie przeszkadzają w wykonywaniu obowiązków obserwatorów na mocy niniejszego programu ani obowiązków personelu statków i miejsc tuczu i hodowli określonych w art. 31.

ZAŁĄCZNIK VIII

Format przekazywania wiadomości systemu monitorowania statków

Przykład wiadomości wysłanej za pomocą „protokołu Trackwell" dotyczącej systemu testowego (httpsgwt)

https://fides.ec.europa.eu/httpsgwt.index.php?application=CYP&method=send&message=//SR//AD/EEC//FR/CYP//SQ/28285//TM/POS//RC/ZWXS//TN/001//NA/LA GROSSE POULE//IR/CYP000000123//XR/ZZ-0604//LT/+47.612//LG/-47.528//CO/280//SP/23//MS/SWITCHING on VMS//DA/20080307//TI//ER//

ZAŁĄCZNIK IX

Tabela korelacji