Akty ujednolicone - rok 2008 nr 344 poz. 6

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 37,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (¹),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (²) przewiduje między innymi, że aby osiągnąć cel w nim określony, Wspólnota stosuje ostrożne podejście poprzez podjęcie środków mających na celu ochronę i utrzymanie żywych zasobów wodnych, zapewnienie ich zrównoważonej eksploatacji oraz zminimalizowanie wpływu działalności połowowej na ekosystemy morskie.

(2) Zgodnie z najnowszą opinią naukową Międzynarodowej Rady Badań Morza (ICES) oraz Komitetu Naukowo-Technicznego i Ekonomicznego ds. Rybołówstwa (STECF), połowy zasobów śledzia (Clupea harengus) w wodach na zachód od Szkocji nieznacznie przekraczają maksymalny podtrzymywalny połów.

(3) Właściwe jest przyjęcie wieloletniego planu w celu zagwarantowania, że zasoby te są eksploatowane zgodnie z maksymalnym podtrzymywalnym połowem oraz z zachowaniem zrównoważonych warunków ekonomicznych, środowiskowych i społecznych.

(4) Plan ten powinien mieć na celu stopniowe wdrażanie ekosystemowego podejścia do zarządzania rybołówstwem oraz przyczyniać się do wydajnej działalności połowowej w ramach opłacalnego ekonomicznie i konkurencyjnego przemysłu rybołówstwa, zapewniając odpowiedni standard życia osobom, których utrzymanie zależy od połowów śledzia na zachód od Szkocji, oraz biorąc pod uwagę interesy konsumentów.

(5) Zgodnie z opinią naukową STECF oraz ICES zasoby śledzia w wodach na zachód od Szkocji będą zrównoważone i będą zapewniać stosunkowo wysoki odłów, w razie ich eksploatowania przy wskaźniku śmiertelności połowowej w wysokości 0,25 rocznie w przypadku zasobów, których poziom biomasy jest nie mniejszy niż 75 000 ton, lub w wysokości 0,2 rocznie w przypadku zasobów, których poziom biomasy jest niższy niż 75 000 ton i wynosi 50 000 ton lub więcej.

(6) Opinia ta powinna zostać wykorzystana w praktyce poprzez opracowanie odpowiedniej metody ustalania całkowitych dopuszczalnych połowów (TAC) dla zasobów śledzia w wodach na zachód od Szkocji na poziomie zgodnym z odpowiednim długookresowym wskaźnikiem śmiertelności połowowej, uwzględniając poziom biomasy zasobów tej ryby.

(7) W celu zapewnienia stabilnego poziomu możliwości połowowych należy ograniczyć różnice występujące w poziomie TAC z roku na rok, gdy wysokość poziomu biomasy zasobu wynosi 50 000 ton lub więcej.

(8) Oprócz środków kontroli przewidzianych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1627/94 z dnia 27 czerwca 1994 r. ustanawiającym ogólne przepisy dotyczące specjalnych zezwoleń połowowych (³), rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2847/93 z dnia 12 października 1993 r. ustanawiającym system kontroli mający zastosowanie do wspólnej polityki rybołówstwa (⁴) i rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 2807/83 z dnia 22 września 1983 r. ustanawiającym szczegółowe zasady zapisu informacji dotyczących połowów dokonywanych przez państwa członkowskie (⁵) konieczne są dalsze środki kontroli w celu zapewnienia przestrzegania niniejszego rozporządzenia.

(9) Należy określić zasady uznawania planu wieloletniego przewidzianego niniejszym rozporządzeniem za plan odbudowy w rozumieniu art. 5 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 oraz do celów art. 21 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia Rady (WE) nr 1198/2006 z dnia 27 lipca 2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rybackiego (⁶) lub za plan zarządzania w rozumieniu art. 6 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 oraz do celów art. 21 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (WE) nr 1198/2006, z uwzględnieniem poziomu biomasy zasobu.

(10) Określenie całkowitego dopuszczalnego połowu, przegląd minimalnych wskaźników śmiertelności połowowej oraz pewne niezbędne dostosowania planów zarządzania i odbudowy w świetle ich skuteczności i funkcjonowania stanowią najważniejsze środki w ramach wspólnej polityki rybołówstwa. Właściwe jest zatem, by Rada zastrzegła sobie prawo bezpośredniego działania w tych konkretnych dziedzinach,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEDMIOT I DEFINICJE

Artykuł 1

Przedmiot

W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się wieloletni plan połowów zasobów śledzia (Clupea harengus) w wodach międzynarodowych i w wodach WE na obszarach ICES Vb i VIb oraz na części obszaru ICES VIa, która leży na zachód od południka 7° długości geograficznej zachodniej i na północ od równoleżnika 55° szerokości geograficznej północnej, lub na wschód od południka 7° długości geograficznej zachodniej i na północ od równoleżnika 56° szerokości geograficznej północnej, z wyjątkiem rzeki Clyde (zwanych dalej „obszarem wód na zachód od Szkocji”).

Artykuł 2

Definicje

Na użytek niniejszego rozporządzenia stosuje się definicje zawarte w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002. Ponadto stosuje się następujące definicje:

a) „obszary ICES” oznaczają obszary określone w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3880/91 z dnia 17 grudnia 1991 r. w sprawie przekazywania przez państwa członkowskie prowadzące połowy na północno-wschodnim Atlantyku danych statystycznych dotyczących połowów nominalnych (⁷);

b) „całkowite dopuszczalne połowy” (TAC) oznaczają ilość ryb, która może zostać odłowiona i wyładowana co roku w ramach każdego zasobu;

c) „VMS” oznacza satelitarny system monitorowania statków w rozumieniu rozporządzenia Komisji (WE) nr 2244/2003 z dnia 18 grudnia 2003 r. ustanawiającego szczegółowe przepisy dotyczące satelitarnych systemów monitorowania statków (⁸);

d) „odpowiednie grupy wiekowe” oznaczają ryby w wieku od trzech do siedmiu lat włącznie lub inne grupy wiekowe uznane za odpowiednie przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF).

ROZDZIAŁ II

CELE

Artykuł 3

Cele

1. Plan wieloletni gwarantuje, że zasoby śledzia na obszarze wód na zachód od Szkocji są eksploatowane zgodnie z maksymalnym podtrzymywalnym połowem.

2. Cel wskazany w ust. 1 jest realizowany przez:

a) utrzymywanie wskaźnika śmiertelności połowowej na poziomie 0,25 rocznie dla odpowiednich grup wiekowych, gdy poziom biomasy tarłowej stada jest nie niższy niż 75 000 ton;

b) utrzymywanie wskaźnika śmiertelności połowowej na poziomie nie większym niż 0,2 rocznie dla odpowiednich grup wiekowych, gdy poziom biomasy tarłowej stada jest niższy niż 75 000 ton i wynosi 50 000 ton lub więcej;

c) zamykanie połowów, gdy poziom biomasy tarłowej stada spadnie poniżej 50 000 ton.

3. Cel wskazany w ust. 1 można uznać za osiągnięty, gdy odchylenie wielkości TAC w poszczególnych latach wynosi 20-25 % w zależności od stanu stada.

ROZDZIAŁ III

CAŁKOWITY DOPUSZCZALNY POŁÓW

Artykuł 4

Ustalanie TAC

1. Każdego roku Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na podstawie wniosku Komisji, określa TAC mający zastosowanie w następnym roku w odniesieniu do zasobów śledzia na obszarze wód na zachód od Szkocji, zgodnie z ust. 2-6.

2. Jeżeli opinia naukowa Komitetu Naukowo-Technicznego i Ekonomicznego ds. Rybołówstwa (STECF) wskazuje, że w roku, dla którego mają być ustalone TAC, poziom biomasy tarłowej stada przekroczy lub będzie wynosić 75 000 ton, TAC zostaną ustalone na poziomie, który zgodnie z opinią STECF zapewni wskaźnik śmiertelności połowowej na poziomie 0,25 rocznie. Odchylenie wielkości TAC w poszczególnych latach jest jednak ograniczone do 20 %.

3. Jeżeli opinia naukowa STECF wskazuje, że w roku, dla którego mają być ustalone TAC, poziom biomasy tarłowej stada jest niższy niż 75 000 ton i wynosi 50 000 ton lub więcej, TAC ustala się na poziomie, który zgodnie z opinią STECF zapewnia wskaźnik śmiertelności połowowej na poziomie 0,2 rocznie. Odchylenie wielkości TAC w poszczególnych latach jest jednak ograniczone do:

a) 20 %, jeżeli poziom biomasy tarłowej stada został oszacowany na 62 500 ton lub więcej, lecz mniej niż 75 000 ton;

b) 25 %, jeżeli poziom biomasy tarłowej stada został oszacowany na 50 000 ton lub więcej, lecz mniej niż 62 500 ton.

4. Jeżeli opinia naukowa STECF wskazuje, że w roku, dla którego mają być ustalone TAC, poziom biomasy tarłowej stada będzie niższy niż 50 000 ton, wielkość TAC ustala się na 0 ton.

5. Do celów obliczeń dokonywanych zgodnie z ust. 2 i 3 STECF zakłada, że w roku poprzedzającym rok, dla którego mają być ustalone TAC, wskaźnik śmiertelności połowowej stada wyniósł 0,25.

6. W drodze odstępstwa od ust. 2 i 3, w przypadku gdy STECF uzna, że zasoby śledzia na obszarze wód na zachód od Szkocji nie odbudowują się dostatecznie, TAC ustala się na poziomie niższym od przewidzianego w tych ustępach.

Artykuł 5

Specjalne zezwolenie połowowe

1. Aby móc łowić śledzie w wodach na zachód od Szkocji, statek musi posiadać specjalne zezwolenie połowowe wydane zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1627/94.

2. Statki rybackie nieposiadające zezwolenia połowowego, o którym mowa w ust. 1, które znalazły się na obszarze wód na zachód od Szkocji podczas rejsu połowowego, nie mogą prowadzić połowów śledzi ani przechowywać ich na pokładzie.

3. Statki, które uzyskały specjalne zezwolenie połowowe, o którym mowa w ust. 1, nie mogą prowadzić połowów poza obszarem wód na zachód od Szkocji w ramach tego samego rejsu połowowego.

4. Ustęp 3 nie ma zastosowania do statków, które codziennie przekazują raporty połowowe do centrum monitorowania rybołówstwa państwa członkowskiego bandery, o którym mowa w art. 3 ust. 7 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, w celu zapisania tych raportów w komputerowej bazie danych centrum.

5. Każde państwo członkowskie sporządza i prowadzi wykaz statków posiadających specjalne zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, oraz udostępnia ten wykaz Komisji i pozostałym państwom członkowskim na swojej oficjalnej stronie internetowej. W wykazie tym są wyraźnie wskazane statki, do których zastosowanie ma ust. 4.

Artykuł 6

Kontrole krzyżowe

Oprócz wykonywania obowiązków wskazanych w art. 19 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93 państwa członkowskie są zobowiązane do przeprowadzania administracyjnych kontroli krzyżowych deklaracji wyładunkowych, wpisów w dziennikach połowowych dotyczących obszarów połowów i dokonanych połowów, raportów połowowych przedłożonych zgodnie z art. 5 ust. 4 niniejszego rozporządzenia oraz danych uzyskanych dzięki VMS. Wyniki takich kontroli krzyżowych są rejestrowane i udostępniane na wniosek Komisji.

ROZDZIAŁ IV

MONITOROWANIE

Artykuł 7

Przegląd minimalnych wskaźników śmiertelności połowowej

W przypadku gdy na podstawie opinii STECF Komisja uzna, że wskaźniki śmiertelności połowowej oraz związane z nimi poziomy biomasy tarłowej stada określone w art. 3 ust. 2 nie są odpowiednie z punktu widzenia celów, o których mowa w art. 3 ust. 1, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na podstawie wniosku Komisji, podejmuje decyzję w sprawie zmiany tych poziomów biomasy lub wskaźników.

Artykuł 8

Ocena i przegląd planu wieloletniego

1. Komisja zwraca się co roku do STECF i Regionalnego Komitetu Doradczego ds. Zasobów Pelagicznych o opinię dotyczącą osiągnięcia celów planu wieloletniego. Jeżeli z opinii wynika, że cele nie zostaną osiągnięte, Rada UE, stanowiąc większością kwalifikowaną na podstawie wniosku Komisji, podejmuje decyzję w sprawie dodatkowych lub alternatywnych środków koniecznych do zrealizowania tych celów.

2. Co najmniej raz na cztery lata, począwszy od 18 grudnia 2008 r., Komisja dokonuje przeglądu obszaru geograficznego, do którego zastosowanie ma plan wieloletni, biologicznych punktów odniesienia, wyników i realizacji planu wieloletniego. W ramach tego przeglądu Komisja zwraca się o opinię STECF i Regionalnego Komitetu Doradczego ds. Zasobów Pelagicznych. Jeżeli będzie to stosowne, Rada UE, stanowiąc większością kwalifikowaną na podstawie wniosku Komisji, podejmuje decyzję w sprawie odpowiedniego dostosowania planu wieloletniego w odniesieniu do określonego w art. 1 obszaru geograficznego, do którego ma on zastosowanie, biologicznych punktów odniesienia określonych w art. 3 lub zasad ustalania TAC określonych w art. 4.

ROZDZIAŁ V

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 9

Europejski Fundusz Rybacki

Jeżeli biomasa tarłowa śledzia została oszacowana przez STECF na poziomie nie niższym niż 75 000 ton, to plan wieloletni jest uznawany za plan zarządzania w rozumieniu art. 6 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 oraz do celów art. 21 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia (WE) nr 1198/2006. W pozostałych przypadkach plan wieloletni jest uznawany za plan odbudowy w rozumieniu art. 5 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 oraz do celów art. 21 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia (WE) nr 1198/2006.

Artykuł W

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 18 grudnia 2008 r.

(¹) Opinia z dnia 4 grudnia 2008 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(²) Dz.U. L 358 z 31.12.2002, s. 59.

(³) Dz.U. L 171 z 6.7.1994, s. 7.

(⁴) Dz.U. L 261 z 20.10.1993, s. 1.

(⁵) Dz.U. L 276 z 10.10.1983, s. 1.

(⁶) Dz.U. L 223 z 15.8.2006, s. 1.

(⁷) Dz.U. L 365 z 31.12.1991, s. 1.

(⁸) Dz.U. L 333 z 20.12.2003, s. 17.