Akty ujednolicone - rok 2008 nr 3 poz. 1

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 36 i 37,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Na mocy rozporządzenia (WE) nr 2826/2000 (¹) i rozporządzenia Rady (WE) nr 2702/1999 (²) Wspólnota może prowadzić działania informacyjne i promocyjne na rynku wewnętrznym i na rynkach krajów trzecich w odniesieniu do niektórych produktów rolnych. Wyniki uzyskane do chwili obecnej są bardzo zachęcające.

(2) Biorąc pod uwagę zdobyte doświadczenia, perspektywy rozwoju sytuacji na rynku zarówno wewnątrz Wspólnoty, jak i poza nią, a także nowy kontekst handlu międzynarodowego, należy opracować spójną całościową politykę informacyjną i promocyjną dotyczącą produktów rolnych i sposobów ich produkcji, a także dotyczącą artykułów spożywczych wytwarzanych na bazie produktów rolnych zarówno na rynku wewnętrznym, jak i w krajach trzecich, unikając jednocześnie zachęcania do spożycia określonego produktu ze względu na jego konkretne pochodzenie.

(3) Celem uzyskania pełnej jasności należy więc uchylić rozporządzenia (WE) nr 2702/1999 i (WE) nr 2826/2000 i zastąpić je jednym rozporządzeniem, zachowując jednocześnie charakter działań w zależności od miejsca ich realizacji.

(4) Polityka taka korzystnie uzupełnia i wzmacnia działania prowadzone przez państwa członkowskie poprzez wzmocnienie wizerunku tych produktów wśród konsumentów we Wspólnocie i w krajach trzecich, w szczególności w odniesieniu do jakości, wartości odżywczych i bezpieczeństwa artykułów spożywczych oraz metod ich produkcji. Ten rodzaj działalności, pomagając w zdobywaniu nowych rynków zbytu w krajach trzecich, może też wywierać efekt mnożnikowy na inicjatywy krajowe lub prywatne.

(5) Należy ustanowić kryteria wyboru danych produktów i sektorów oraz tematów i rynków objętych programami wspólnotowymi.

(6) Działania informacyjne i promocyjne dotyczące produktów rolnych w krajach trzecich powinny móc obejmować zarówno produkty, które korzystają z refundacji wywozowych, jak i produkty, które z nich nie korzystają.

(7) Realizacja działań powinna zostać zapewniona w ramach programów informacyjnych i promocyjnych. W celu zapewnienia spójności i skuteczności programów należy określić wytyczne dla działań prowadzonych na rynku wewnętrznym, ustalające dla każdego produktu lub sektora ogólne wytyczne w odniesieniu do zasadniczych elementów tych programów wspólnotowych.

(8) W związku z technicznym charakterem zadań, jakie mają zostać wykonane, należy przewidzieć możliwość wsparcia Komisji przez komitet ekspertów w dziedzinie komunikacji lub zwrócenia się przez nią do asystentów technicznych.

(9) Należy ustalić kryteria finansowania działań. Zgodnie z zasadą ogólną Wspólnota powinna pokrywać tylko część kosztów działań, tak aby uczynić odpowiedzialnymi organizacje inicjujące i zainteresowane państwa członkowskie. Jednak w wyjątkowych wypadkach bardziej odpowiednie może być odstąpienie od żądania wkładu finansowego od zainteresowanych państw członkowskich. W przypadku informacji o pewnych systemach wspólnotowych w zakresie pochodzenia produktu, produkcji ekologicznej i etykietowania, jak również symboli graficznych określonych w przepisach dotyczących rolnictwa, w szczególności w odniesieniu do regionów najbardziej oddalonych, podział finansowania między Wspólnotę i państwa członkowskie można uzasadnić potrzebą dostarczenia informacji o tych stosunkowo nowych środkach.

(10) W celu zapewnienia najwyższej wydajności kosztowej wybranych działań należy przewidzieć powierzenie wdrożenia działań, w drodze odpowiednich procedur, organom posiadającym niezbędne struktury i kompetencje.

(11) Biorąc pod uwagę dotychczasowe doświadczenia oraz wyniki działań promocyjnych prowadzonych przez Międzynarodową Radę ds. Oliwy z Oliwek, należy jednak przewidzieć możliwość kontynuacji powierzania jej przez Wspólnotę realizacji działań objętych zakresem jej kompetencji. Należy także umożliwić Wspólnocie poszukiwanie pomocy u podobnych organizacji międzynarodowych w zakresie innych produktów.

(12) W celu kontroli prawidłowej realizacji programów oraz skutków działań należy przewidzieć skuteczne monitorowanie przez państwa członkowskie, a także ocenę wyników dokonywaną przez niezależny organ.

(13) Wydatki poniesione na finansowanie działań przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu należy traktować, w zależności od danego przypadku, zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1290/2005 z dnia 21 czerwca 2005 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (³).

(14) Należy przyjąć środki niezbędne dla wykonania niniejszego rozporządzenia zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (⁴),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot i zakres stosowania

1. Działania informacyjne i promocyjne dotyczące produktów rolnych i metod ich produkcji oraz artykułów spożywczych wytworzonych w oparciu o produkty rolne, prowadzone na rynku wewnętrznym lub w krajach trzecich i określone w art. 2, mogą być finansowane w całości lub częściowo z budżetu Wspólnoty na warunkach przewidzianych niniejszym rozporządzeniem.

Działania te są realizowane w ramach programu informacji i promocji.

2. Działania, o których mowa w ust. 1, nie mogą być ukierunkowane na konkretną markę ani zachęcać do konsumpcji produktu ze względu na jego określone pochodzenie. Pochodzenie produktu objętego działaniami może być jednak wskazane w przypadku nazw nadawanych na mocy przepisów wspólnotowych.

Artykuł 2

Działania informacyjne i promocyjne

1. Działaniami, o których mowa w art. 1 ust. 1, są:

a) działania związane z kreowaniem wizerunku firmy, promocją i reklamą, które w szczególności podkreślają istotne cechy i zalety produktów wspólnotowych, zwłaszcza w zakresie jakości i bezpieczeństwa artykułów spożywczych, specyfiki metod produkcji, wartości odżywczych i zdrowotnych, etykietowania, dobrostanu zwierząt i poszanowania środowiska;

b) kampanie informacyjne, dotyczące w szczególności systemów wspólnotowych obejmujących chronioną nazwę pochodzenia (AOP), chronione oznaczenie geograficzne (IGP), tradycyjne specjalności gwarantowane (STG) i produkcję ekologiczną, a także innych systemów wspólnotowych dotyczących norm jakości i etykietowania produktów rolnych i artykułów spożywczych oraz innych symboli graficznych określonych w mających zastosowanie przepisach prawa wspólnotowego;

c) działania informacyjne dotyczące wspólnotowych systemów odnoszących się do jakości win produkowanych w określonych regionach (win o kontrolowanej jakości, posiadających geograficzne oznaczenie miejsca pochodzenia), win mających oznaczenie geograficzne oraz napojów spirytusowych mających oznaczenie geograficzne lub zastrzeżone tradycyjne oznaczenie;

d) badania mające na celu dokonanie oceny wyników działań informacyjnych i promocyjnych.

2. Na rynku wewnętrznym działania, o których mowa w art. 1 ust. 1, mogą również przyjąć formę uczestnictwa w pokazach, targach i wystawach o znaczeniu krajowym lub europejskim, poprzez organizację stoisk mających na celu polepszenie wizerunku produktów wspólnotowych.

3. W krajach trzecich działania, o których mowa w art. 1 ust. 1, mogą również przyjąć następujące formy:

a) działania informacyjne dotyczące wspólnotowego systemu win stołowych;

b) uczestnictwo w pokazach, targach i wystawach o znaczeniu międzynarodowym, zwłaszcza poprzez organizację stoisk mających na celu polepszenie wizerunku produktów wspólnotowych;

c) badania nowych rynków, konieczne do rozszerzenia rynków zbytu;

d) wizyty handlowe na wysokim szczeblu.

Artykuł 3

Sektory i produkty, których to dotyczy

1. Sektory lub produkty, które mogą zostać objęte działaniami, o których mowa w art. 1 ust. 1, które mają być zrealizowane na rynku wewnętrznym, ustala się z uwzględnieniem następujących kryteriów:

a) celowości zwrócenia uwagi na jakość, typowe cechy, specyfikę metod produkcji, wartości odżywcze i zdrowotne, bezpieczeństwo, dobrostan zwierząt lub poszanowanie środowiska danych produktów za pomocą kampanii tematycznych lub ukierunkowanych na określone cele;

b) wprowadzenia w życie systemu etykietowania z informacjami dla konsumenta, a także systemu kontroli i śledzenia produktów;

c) konieczności rozwiązywania specyficznych lub przejściowych trudności w poszczególnych sektorach;

d) celowości dostarczenia informacji dotyczących programów wspólnotowych AOP/IGP, STG i produktów ekologicznych;

e) celowość dostarczania informacji o systemach wspólnotowych w zakresie wina o kontrolowanej jakości, posiadającego geograficzne oznaczenie miejsca pochodzenia, wina mającego oznaczenie geograficzne oraz napojów spirytusowych mających oznaczenie geograficzne lub zastrzeżone tradycyjne oznaczenie.

2. W szczególności następujące produkty mogą zostać objęte działaniami, o których mowa w art. 1 ust. 1, które mają być zrealizowane w krajach trzecich:

a) produkty przeznaczone do konsumpcji bezpośredniej lub do przetwarzania, dla których istnieją możliwości wywozu lub nowe rynki zbytu w krajach trzecich, szczególnie w przypadku gdy nie będą konieczne refundacje wywozowe;

b) produkty typowe lub produkty jakościowe, mające dużą wartość dodaną.

Artykuł 4

Wykaz tematów, produktów i krajów, które mogą zostać objęte działaniami

Zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 16 ust. 2, Komisja sporządza wykazy tematów i produktów określonych w art. 3 oraz krajów, których to dotyczy. Wykazy te podlegają przeglądowi co dwa lata. Jednak w razie konieczności wykazy te mogą być w międzyczasie zmieniane według tej samej procedury.

Przy wyborze krajów trzecich należy brać pod uwagę rynki krajów trzecich, w których istnieje faktyczny lub potencjalny popyt.

Artykuł 5

Wytyczne

1. Do celów promocji na rynku wewnętrznym, dla każdego wyodrębnionego sektora lub produktu, Komisja określa zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 16 ust. 2, wytyczne określające założenia strategii, z którą muszą być zgodne propozycje programów informacyjnych i promocyjnych.

Wytyczne te zawierają ogólne wskazania, w szczególności dotyczące:

a) celów i kierunków działań;

b) wskazania jednego lub więcej tematów objętych wybranymi działaniami;

c) rodzaju działań, jakie mają zostać podjęte;

d) czasu trwania programu;

e) orientacyjnego rozdzielenia dostępnych środków finansowych, stanowiących wkład Wspólnoty w realizację programów, w rozbiciu na rynki i rodzaj planowanych działań.

W zakresie promocji świeżych owoców i warzyw zwraca się szczególną uwagę na działania promocyjne skierowane do dzieci w placówkach szkolnych.

2. Do celów promocji w krajach trzecich Komisja może określić zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 16 ust. 2, wytyczne określające założenia strategii, z którą muszą być zgodne propozycje programów informacyjnych i promocyjnych dla niektórych lub dla wszystkich produktów, o których mowa w art. 3 ust. 2.

Artykuł 6

Organizacje odpowiedzialne za realizację działań informacyjnych i promocyjnych

1. W celu realizacji działań, o których mowa w art. 2 ust. 1 lit. a), b) i c), ust. 2 i ust. 3 lit. a), b) i c), oraz zgodnie z wytycznymi, o których mowa w art. 5 ust. 1, i z zastrzeżeniem ust. 2 niniejszego artykułu, organizacja(-e) branżowa(-e) lub międzybranżowa(-e) reprezentująca(-e) zainteresowany(-e) sektor(-y) w jednym lub większej liczbie państw członkowskich lub na poziomie wspólnotowym, opracowuje(-ą) propozycje programów informacyjnych i promocyjnych trwających maksymalnie trzy lata.

2. Jeżeli podjęto decyzję o działaniach promocyjnych w krajach trzecich w sektorze oliwy z oliwek oraz olejów spożywczych Wspólnota może je realizować za pośrednictwem Międzynarodowej Rady ds. Oliwy z Oliwek.

W przypadku innych sektorów Wspólnota może uzyskać pomoc organizacji międzynarodowych dających podobne gwarancje.

Artykuł 7

Opracowanie i przekazywanie programów informacyjnych i promocyjnych

1. Państwa członkowskie opracowują specyfikację ustanawiającą warunki i kryteria oceny programów informacyjnych i promocyjnych.

Zainteresowane państwo(-a) członkowskie bada(-ją) stosowność każdego zaproponowanego programu i weryfikują jego zgodność z niniejszym rozporządzeniem, wytycznymi opracowanymi na podstawie art. 5 oraz stosownymi specyfikacjami. Sprawdzają także efektywność cenową danego programu.

Po zbadaniu programu(-ów) państwo(-a) członkowskie sporządza(-ją) wykaz zawierający programy wybrane w ramach limitu dostępnych środków i zobowiązuje(-ą) się do uczestniczenia w ich finansowaniu, jeżeli ma to miejsce.

2. Państwo(-a) członkowskie przesyła(-ją) Komisji wykazy programów, o których mowa w ust. 1 akapit trzeci, a także jedną kopię każdego programu.

Jeżeli przedłożony program (lub niektóre działania w ramach tego programu) zostanie uznany przez Komisję za niezgodny z przepisami wspólnotowymi lub, w odniesieniu do działań, jakie mają być zrealizowane na rynku wewnętrznym, za niezgodny z wytycznymi, o których mowa w art. 5, lub jeżeli nie jest on efektywny cenowo, powiadamia ona dane państwo(-a) członkowskie w terminie, który zostanie ustalony zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 16 ust. 2, o braku kwalifikowalności części lub całości danego programu. W przypadku nieotrzymania takiej informacji we wskazanym terminie program uważa się za zakwalifikowany.

Państwo(-a) członkowskie bierze(biorą) pod uwagę ewentualne uwagi przedstawione przez Komisję i przesyła(-ją) Komisji wykaz programów zrewidowanych po uzgodnieniu z organizacjami inicjującymi, o których mowa w art. 6 ust. 1, w terminie, który zostanie ustalony zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 16 ust. 2.

Artykuł 8

Wybór programów informacyjnych i promocyjnych

1. Zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 16 ust. 2, Komisja decyduje, które programy zostaną zatwierdzone i ustala odpowiadające im budżety. Przyznaje się pierwszeństwo programom zaproponowanym przez kilka państw członkowskich lub programom przewidującym działania w kilku państwach członkowskich lub krajach trzecich.

2. Zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 16 ust. 2, Komisja może ustalić dolne lub górne pułapy w odniesieniu do rzeczywistych kosztów programów zatwierdzonych zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu. Pułapy te mogą być modyfikowane w zależności od charakteru danego programu. Stosowane kryteria mogą zostać określone zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 16 ust. 2.

Artykuł 9

Procedura w przypadku braku programów działań informacyjnych dla rynku wewnętrznego

1. W przypadku braku programów, które mają zostać zrealizowane na rynku wewnętrznym w odniesieniu do jednego lub kilku działań informacyjnych, o których mowa w art. 2 ust. 1 lit. b), przedstawionych zgodnie z art. 6 ust. 1, zainteresowane państwo(-a) członkowskie opracowuje(-ą) program i specyfikację w oparciu o wytyczne, o których mowa w art. 5 ust. 1, oraz wybiera w drodze publicznego zaproszenia do składania ofert organ odpowiedzialny za realizację programu, jaki dane państwo(-a) zobowiązuje(-ą) się współfinansować.

2. Państwo(-a) członkowskie przesyła(-ją) Komisji program wybrany zgodnie z ust. 1 wraz z uzasadnioną opinią dotyczącą:

a) stosowności programu;

b) zgodności programu z przepisami niniejszego rozporządzenia lub, w stosownym przypadku, z mającymi zastosowanie wytycznymi oraz spełniania przez proponowany organ tych przepisów lub, w stosownym przypadku, tych wytycznych;

c) oceny efektywności cenowej programu.

3. Do celów związanych ze zbadaniem programów przez Komisję stosuje się art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 1.

4. Zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 16 ust. 2, Komisja może ustalić dolne lub górne pułapy w odniesieniu do rzeczywistych kosztów programów zatwierdzonych zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu. Pułapy te mogą być modyfikowane w zależności od charakteru danego programu. Stosowane kryteria mogą być określone zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 16 ust. 2.

Artykuł 10

Działania informacyjne i promocyjne, jakie mają być zrealizowane z inicjatywy Komisji

Na podstawie informacji komitetu, o którym mowa w art. 16 ust. 1, lub, w stosownym przypadku, komitetu utworzonego na podstawie art. 14 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2092/91 z dnia 24 czerwca 1991 r. w sprawie produkcji ekologicznej produktów rolnych oraz znakowania produktów rolnych i środków spożywczych (⁵), stałego Komitetu ds. Chronionych Oznaczeń Geograficznych i Chronionych Nazw Pochodzenia utworzonego na podstawie art. 15 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (⁶) lub Stałego Komitetu ds. Gwarantowanych Tradycyjnych Specjalności utworzonego na podstawie art. 18 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 509/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie produktów rolnych i środków spożywczych będących gwarantowanymi tradycyjnymi specjalnościami (⁷), Komisja może podjąć decyzję w sprawie przeprowadzenia jednego lub kilku następujących działań:

a) w odniesieniu do działań, jakie mają być zrealizowane na rynku wewnętrznym i w krajach trzecich:

(i) działania, o których mowa w art. 2 ust. 1 lit. d) niniejszego rozporządzenia;

(ii) działania, o których mowa w art. 2 ust. 1 lit. b) i c) oraz w art. 2 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, jeżeli są one działaniami o znaczeniu wspólnotowym lub jeżeli nie została przedstawiona żadna odpowiednia propozycja zgodnie z art. 6 i 9 niniejszego rozporządzenia;

b) w odniesieniu do działań, jakie mają być zrealizowane w krajach trzecich:

(i) działania, o których mowa w art. 2 ust. 3 lit. d) niniejszego rozporządzenia;

(ii) działania, o których mowa w art. 2 ust. 1 lit. a) oraz w art. 2 ust. 3 lit. a), b) i c) niniejszego rozporządzenia, jeżeli są one działaniami o znaczeniu wspólnotowym lub jeżeli nie została przedstawiona żadna odpowiednia propozycja zgodnie z art. 6 i 9 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 11

Organy odpowiedzialne za realizację programów i działań

1. Komisja wybiera w drodze przetargu nieograniczonego lub ograniczonego:

a) ewentualnych asystentów ds. technicznych niezbędnych w celu przeprowadzenia oceny propozycji programów określonych w art. 7 ust. 2, w tym proponowanych organów odpowiedzialnych za realizację programów;

b) organ(-y) odpowiedzialny(-e) za realizację działań, o których mowa w art. 10.

2. Po przeprowadzeniu odpowiedniej procedury konkursowej organizacja inicjująca dokonuje wyboru organu, który realizuje programy wybrane zgodnie z art. 7 ust. 1.

Jednak w pewnych okolicznościach ustalanych zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 16 ust. 2, organizacja inicjująca może sama zostać upoważniona do realizacji pewnych części programu.

3. Organy, którym powierzono realizację działań informacyjnych i promocyjnych, muszą posiadać wiedzę fachową na temat danych produktów i rynków oraz posiadać środki niezbędne do zapewnienia jak najbardziej wydajnej realizacji działań, z należytym uwzględnieniem wspólnotowego wymiaru danych programów.

Artykuł 12

Monitorowanie programów

1. Grupa monitorująca, składająca się z przedstawicieli Komisji, zainteresowanych państw członkowskich oraz organizacji inicjujących, zapewnia monitorowanie zatwierdzonych programów, o których mowa w art. 8 i 9.

2. Zainteresowane państwa członkowskie są odpowiedzialne za prawidłowe wykonanie zatwierdzonych programów, o których mowa w art. 8 i 9, oraz za płatności odnoszące się do tych programów. Państwa członkowskie czuwają nad zachowaniem zgodności materiałów informacyjnych i promocyjnych wyprodukowanych w ramach tych programów z przepisami prawa wspólnotowego.

Artykuł 13

Finansowanie

1. Bez uszczerbku dla ust. 4 Wspólnota finansuje w całości działania, o których mowa w art. 10. Wspólnota finansuje także w całości koszty związane z asystentami ds. technicznych wybranymi zgodnie z art. 11 ust. 1 lit. a).

2. Udział Wspólnoty w finansowaniu zatwierdzonych programów, o których mowa w art. 8 i 9, nie przekracza 50 % rzeczywistych kosztów tych programów. W przypadku programów informacyjnych i promocyjnych trwających dwa lub trzy lata udział ten nie może przekroczyć tego pułapu w żadnym roku realizacji programu.

Udział procentowy, o którym mowa w akapicie pierwszym, wynosi 60 % dla działań promocyjnych dotyczących owoców i warzyw przeznaczonych specjalnie dla dzieci w placówkach szkolnych we Wspólnocie.

3. Organizacje inicjujące uczestniczą w finansowaniu zaproponowanych przez siebie programów, pokrywając co najmniej 20 % rzeczywistych kosztów programów, przy czym pozostałą różnicę pokrywa(-ją) zainteresowane państwo(-a) członkowskie, jeżeli ma to miejsce, biorąc pod uwagę udział finansowy Wspólnoty, o którym mowa w ust. 2.

Odpowiednie udziały państw członkowskich i organizacji inicjujących są ustalane w momencie przedstawienia programów Komisji zgodnie z art. 7 ust. 2.

Płatności dokonywane przez państwa członkowskie lub organizacje inicjujące mogą pochodzić z wpływów o charakterze para-fiskalnym lub z obowiązkowych składek.

4. W przypadku gdy art. 6 ust. 2 ma zastosowanie, po zatwierdzeniu programu Wspólnota wpłaca właściwą część finansowania na rzecz danej organizacji międzynarodowej.

5. W odniesieniu do programów, o których mowa w art. 9, zainteresowane państwa członkowskie przejmują część finansowania niepokrytą przez Wspólnotę.

Wpłaty państw członkowskich mogą pochodzić z wpływów o charakterze parafiskalnym.

6. Artykuły 87, 88 i 89 Traktatu nie stosują się do udziału państw członkowskich w finansowaniu ani do udziału w finansowaniu pochodzącego z wpływów o charakterze parafiskalnym lub z obowiązkowych składek państw członkowskich lub organizacji inicjujących w przypadku programów mogących uzyskać wsparcie wspólnotowe z tytułu art. 36 Traktatu, zatwierdzonych przez Komisję zgodnie z art. 8 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 14

Wydatki Wspólnoty

Finansowanie przez Wspólnotę działań, o których mowa w art. 1 ust. 1, odbywa się, w zależności od przypadku, zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. d) lub zgodnie z art. 3 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1290/2005.

Artykuł 15

Zasady stosowania

Zasady stosowania niniejszego rozporządzenia przyjmuje się zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 16 ust. 2.

Artykuł 16

Komitet

1. Komisję wspiera Komitet Zarządzający ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych ustanowiony na mocy art. 195 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (⁸).

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu, stosuje się art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Okres ustanowiony w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE wynosi jeden miesiąc.

Artykuł 17

Konsultacje

Przed sporządzeniem wykazów określonych w art. 4, przed ustaleniem wytycznych określonych w art. 5, przed zatwierdzeniem programów, o których mowa w art. 6 i 9, przed podjęciem decyzji w sprawie przeprowadzenia działań zgodnie z art. 10 oraz przed przyjęciem zasad stosowania, o których mowa w art. 15, Komisja może zasięgnąć opinii:

a) grupy doradczej ds. promocji produktów rolnych, utworzonej na mocy decyzji Komisji 2004/391/WE (⁹);

b) technicznych grup roboczych „ad hoc”, w których skład wchodzą członkowie komitetu lub specjaliści do spraw promocji i reklamy.

Artykuł 18

Sprawozdanie

Do dnia 31 grudnia 2010 r. Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie ze stosowania niniejszego rozporządzenia, załączając w stosownych przypadku właściwe propozycje.

Artykuł 19

Uchylenie

Uchyla się rozporządzenia (WE) nr 2702/1999 i (WE) nr 2826/2000.

Odesłania do uchylonych rozporządzeń traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia; są one odczytywane zgodnie z tabelami korelacji znajdującymi się w załączniku.

Artykuł 20

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 17 grudnia 2007 r.

(¹) Rozporządzenie Rady (WE) nr 2826/2000 z dnia 19 grudnia 2000 r. w sprawie działań informacyjnych i promocyjnych dotyczących produktów rolnych na rynku wewnętrznym (Dz.U. L 328 z 23.12.2000, str. 2). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1182/2007 (Dz.U. L 273 z 17.10.2007, str. 1).

(²) Rozporządzenie Rady (WE) nr 2702/1999 w sprawie działań informacyjnych i promocyjnych w państwach trzecich, dotyczących produktów rolnych (Dz.U. L 327 z 21.12.1999, str. 7). Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2060/2004 (Dz.U. L 357 z 2.12.2004, str. 3).

(³) Dz.U. L 209 z 11.8.2005, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1437/2007 (Dz.U. L 322 z 7.12.2007, str. 1).

(⁴) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23. Decyzja zmieniona decyzją 2006/512/WE (Dz.U. L 200 z 22.7.2006, str. 11).

(⁵) Dz.U. L 198 z 22.7.1991, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1319/2007 (Dz.U. L 293 z 10.11.2007, str. 3).

(⁶) Dz.U. L 93 z 31.3.2006, str. 12. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1791/2006 (Dz.U. L 363 z 20.12.2006, str. 1).

(⁷) Dz.U. L 93 z 31.3.2006, str. 1.

(⁸) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, str. 1.

(⁹) Dz.U. L 120 z 24.4.2004, str. 50.

ZAŁĄCZNIK

TABELE KORELACJI, O KTÓRYCH MOWA W ART. 19

1. Rozporządzenie (WE) nr 2702/1999

2. Rozporządzenie (WE) nr 2826/2000