Akty ujednolicone - rok 2007 nr 248 poz. 1

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 37,

uwzględniając wniosek Komisji, uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (¹),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z ostatnią opinią naukową Międzynarodowej Rady Badań Morza (ICES) zasoby dorsza w podobszarach ICES 25-32 na Morzu Bałtyckim zmniejszyły się do poziomu, na którym ograniczona jest ich zdolność reprodukcyjna, a zasoby te są poławiane w sposób naruszający równowagę biologiczną.

(2) Zgodnie z ostatnią opinią naukową ICES zasoby dorsza w podobszarach ICES 22, 23 i 24 Morza Bałtyckiego są nadmiernie eksploatowane i osiągnęły poziom, na którym istnieje zagrożenie ograniczonej zdolności reprodukcyjnej.

(3) Należy podjąć działania w celu opracowania wieloletniego planu zarządzania połowami zasobów dorsza w Morzu Bałtyckim.

(4) Celem planu jest zapewnienie możliwości zrównoważonej pod względem ekonomicznym, środowiskowym i społecznym eksploatacji zasobów dorsza w Morzu Bałtyckim.

(5) Rozporządzenie Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (²) przewiduje między innymi, że aby osiągnąć ten cel, Wspólnota musi zastosować ostrożne podejście poprzez podjęcie środków mających na celu ochronę i zachowanie zasobów, zapewnienie ich zrównoważonej eksploatacji oraz ograniczenie do minimum wpływu działalności połowowej na ekosystemy morskie. Wspólnota powinna mieć na celu stopniowe wdrażanie opartego na ekosystemie podejścia do zarządzania rybołówstwem oraz powinna przyczyniać się do prowadzenia skutecznej działalności połowowej w ramach rentownego i konkurencyjnego przemysłu rybołówstwa, zapewniając odpowiedni standard życia dla osób utrzymujących się z połowów dorsza w Morzu Bałtyckim, przy uwzględnieniu interesów konsumentów.

(6) Aby osiągnąć ten cel, stado wschodnie musi zostać odtworzone do bezpiecznych limitów biologicznych, a w odniesieniu do obu stad muszą zostać zapewnione poziomy, przy których utrzymana jest ich pełna zdolność reprodukcyjna i można osiągnąć najwyższe długoterminowe odłowy.

(7) Może to zostać osiągnięte przez opracowanie odpowiedniej metody stopniowego zmniejszania nakładu połowowego w połowach dorsza do poziomów zgodnych z wyznaczonym celem oraz przez ustalanie ogólnych dopuszczalnych połowów (TAC) zasobów dorsza na poziomach zgodnych z nakładem połowowym.

(8) Ponieważ połowy dorsza podczas połowów śledzia i szprota oraz podczas połowów łososia z użyciem sieci skrzelowych i sieci oplątujących są niewielkie, połowy te nie powinny podlegać stopniowemu zmniejszaniu nakładu połowowego.

(9) W celu zapewnienia stabilnego poziomu możliwości połowowych należy ograniczyć różnice występujące w poziomie TAC z roku na rok.

(10) Właściwym sposobem wdrożenia kontroli nakładu połowowego jest uregulowanie długości okresów, w których zezwala się na połowy dorsza. Państwa członkowskie mogą wyznaczyć wspólne dni, podczas których wszystkie wspólnotowe statki pływające pod ich banderą mogą przebywać poza portem.

(11) Oprócz środków kontroli, ustanowionych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1627/94 z dnia 27 czerwca 1994 r. ustanawiającym ogólne przepisy dotyczące specjalnych zezwoleń połowowych (³), rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2847/93 z dnia 12 października 1993 r. ustanawiającym system kontroli mający zastosowanie do wspólnej polityki rybołówstwa (⁴) i rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 2807/83 z dnia 22 września 1983 r. ustanawiającym szczegółowe zasady zapisu informacji dotyczących połowów dokonywanych przez państwa członkowskie (⁵), lub w drodze odstępstwa od tych środków, konieczne są dalsze środki kontroli w celu zapewnienia zgodności ze środkami ustanowionymi w niniejszym rozporządzeniu.

(12) W pierwszych trzech latach stosowania plan wieloletni powinien być traktowany jako plan odbudowy w rozumieniu art. 5 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002.

(13) Podobszar ICES 27 lub 28 może zostać wyłączony z przepisów dotyczących zarządzania nakładem połowowym z powodu minimalnych połowów w tych podobszarach.

(14) Przewidzany w niniejszym rozporządzeniu plan wieloletni zastępuje istniejące uzgodnienia dotyczące zarządzania nakładem połowowym na Morzu Bałtyckim. W związku z tym rozporządzenie Rady (WE) nr 779/97 z dnia 24 kwietnia 1997 r. wprowadzające uzgodnienia w zakresie zarządzania nakładem połowowym na Morzu Bałtyckim (⁶) powinno zostać uchylone,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEDMIOT, ZAKRES ZASTOSOWANIA I DEFINICJE

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustanawia wieloletni plan w odniesieniu do następujących zasobów dorsza (zwanych dalej „przedmiotowymi zasobami dorsza”) oraz do połowów tych zasobów:

a) dorsz występujący w obszarze A;

b) dorsz występujący w obszarach B i C.

Artykuł 2

Zakres zastosowania

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do wspólnotowych statków rybackich o całkowitej długości równej lub większej niż 8 metrów, poławiających na Morzu Bałtyckim, oraz do nadbałtyckich państw członkowskich (zwanych dalej „zainteresowanymi państwami członkowskimi”). Artykuł 9 ma zastosowanie do statków o całkowitej długości mniejszej niż 8 metrów poławiających na Morzu Bałtyckim.

Artykuł 3

Definicje

Oprócz definicji zawartych w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 i art. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 2187/2005 z dnia 21 grudnia 2005 r. w sprawie zachowania zasobów połowowych w wodach Morza Bałtyckiego, cieśnin Bełt i Sund poprzez zastosowanie środków technicznych (⁷) do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) rejony i podobszary Międzynarodowej Rady Badań Morza (ICES) są zdefiniowane zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 3880/91 z dnia 17 grudnia 1991 r. w sprawie przekazywania przez państwa członkowskie prowadzące połowy na północno-wschodnim Atlantyku danych statystycznych dotyczących połowów nominalnych (⁸);

b) „Morze Bałtyckie” oznacza rejony ICES IIIb, IIIc oraz IIId;

c) „ogólny dopuszczalny połów (TAC)” oznacza roczną ilość odławianych ryb z każdego stada;

d) „VMS” oznacza systemy monitorowania statków zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2244/2003 z dnia 18 grudnia 2003 r. ustanawiającym szczegółowe przepisy dotyczące satelitarnych systemów monitorowania statków (⁹) niezależnie od ich długości;

e) „obszar A” oznacza podobszary ICES 22-24,

„obszar B” oznacza podobszary ICES 25-28,

„obszar C” oznacza podobszary ICES 29-32;

f) „dni poza portem” oznaczają każdy ciągły okres 24-godzinny lub jego część, podczas którego statek znajduje się poza portem.

ROZDZIAŁ II

CELE

Artykuł 4

Cele

Plan zapewnia zrównoważoną eksploatację przedmiotowych zasobów dorsza przez stopniowe zmniejszanie i utrzymywanie śmiertelności połowowej na poziomach nieprzekraczających:

a) 0,6 dla ryb w wieku 3-6 lat dla zasobu dorsza w obszarze A; oraz

b) 0,3 dla ryb w wieku 4-7 lat dla zasobu dorsza w obszarach B i C.

ROZDZIAŁ III

OGÓLNY DOPUSZCZALNY POŁÓW

Artykuł 5

Określenie TAC

1. Każdego roku Rada, na podstawie wniosku Komisji, podejmuje większością kwalifikowaną decyzję o TAC dla przedmiotowych zasobów dorsza w kolejnym roku.

2. TAC dla przedmiotowych zasobów dorsza określa się zgodnie z art. 6 i 7.

Artykuł 6

Procedura określania TAC dla przedmiotowych zasobów dorsza

1. Rada przyjmuje TAC dla przedmiotowych zasobów dorsza, które według naukowej oceny przeprowadzonej przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF) odpowiada wyższej wartości spośród:

a) TAC, który doprowadzi w roku jego stosowania do obniżenia o 10 % poziomu śmiertelności połowowej w stosunku do szacowanego poziomu śmiertelności połowowej w roku poprzednim;

b) TAC, który doprowadzi do poziomu śmiertelności połowowej określonego w art. 4.

2. W przypadku gdy stosowanie ust. 1 doprowadziłoby do przyjęcia TAC przekraczającego TAC z roku poprzedniego o więcej niż 15 %, Rada przyjmuje TAC na poziomie TAC z roku poprzedniego powiększony o 15 %.

3. W przypadku gdy stosowanie ust. 1 doprowadziłoby do przyjęcia TAC niższego od TAC z roku poprzedniego o więcej niż 15%, Rada przyjmuje TAC na poziomie TAC z roku poprzedniego pomniejszony o 15 %.

4. Ustęp 3 nie ma zastosowania, w przypadku gdy zgodnie z naukową oceną STECF poziom śmiertelności połowowej w roku stosowania TAC przekroczy wartość 1 rocznie dla ryb w wieku 3-6 lat w odniesieniu do zasobu dorsza w obszarze A lub wartość 0,6 rocznie dla ryb w wieku 4-7 lat w odniesieniu do zasobu dorsza w obszarach B i C.

Artykuł 7

Odstępstwo

W drodze odstępstwa od art. 6 Rada może przyjąć TAC niższy niż TAC wynikający z zastosowania art. 6, jeżeli uzna to za stosowne.

ROZDZIAŁ IV

OGRANICZENIA NAKŁADU POŁOWOWEGO

Artykuł 8

Procedura ustanawiania okresów, gdy dozwolone są połowy z użyciem pewnych typów narzędzi

1. Zakazuje się statkom rybackim połowów z użyciem włoków, niewodów duńskich lub podobnych narzędzi połowowych o rozmiarze oczek równym lub większym niż 90 mm lub z użyciem sieci skrzelowych, sieci oplątujących lub trójściennych o rozmiarze oczek równym lub większym niż 90 mm, i za pomocą lin dennych, takli poza taklami dryfującymi, węd ręcznych i podrywek:

a) od dnia 1 do dnia 30 kwietnia w obszarze A; oraz

b) od dnia 1 lipca do dnia 31 sierpnia w obszarze B.

2. W przypadku połowów taklami dryfującymi dorsz nie jest zatrzymywany na pokładzie.

3. Każdego roku Rada podejmuje większością kwalifikowaną decyzję o maksymalnej liczbie dni poza portem w kolejnym roku poza okresami, o których mowa w ust. 1, gdy dozwolone są połowy z użyciem narzędzi połowowych, o których mowa w ust. 1, zgodnie z zasadami określonymi w ust. 4 i 5.

4. W przypadku gdy według szacunków STECF poziom śmiertelności połowowej jednego z przedmiotowych zasobów dorsza przekracza o conajmniej 10 % minimalny poziom śmiertelności połowowej określony w art. 4, łączną liczbę dni, kiedy połowy z użyciem narzędzi połowowych, o których mowa w ust. 1, są dozwolone, zmniejsza się o 10 % w stosunku do łącznej liczby dni, kiedy połowy są dozwolone w roku bieżącym.

5. W przypadku gdy według szacunków STECF poziom śmiertelności połowowej jednego z przedmiotowych zasobów dorsza przekracza o mniej niż 10 % minimalny poziom śmiertelności połowowej określony w art. 4, łączna liczba dni, kiedy połowy z użyciem narzędzi połowowych, o których mowa w ust. 1, są dozwolone, jest równa łącznej liczbie dni, kiedy połowy są dozwolone w roku bieżącym, pomnożonej przez minimalny poziom śmiertelności połowowej określony w art. 4 i podzielonej przez poziom śmiertelności połowowej oszacowany przez STECF.

6. W drodze odstępstwa od ust. 1 statki rybackie o całkowitej długości mniejszej niż 12 metrów mają prawo wykorzystać do pięciu dni na miesiąc - podzielonych na okresy co najmniej dwóch kolejnych dni - z maksymalnej liczby dni poza portem wynikającej ze stosowania ust. 3-5 w czasie okresów zamkniętych, o których mowa w ust. 1. W ciągu tych dni statki rybackie mogą zarzucać sieci i wyładowywać ryby od godz. 6.00 w poniedziałek do godz. 18.00 w piątek w tym samym tygodniu.

Artykuł 16 stosuje się do statków rybackich, o których mowa w akapicie pierwszym, nieposiadających zezwolenia na połowy dorsza.

7. Na wniosek Komisji lub państwa członkowskiego państwa członkowskie udostępniają na swojej stronie internetowej lub dostarczają Komisji i wszystkim państwom członkowskim opis systemu zastosowanego w celu zapewnienia zgodności z ust. 3, 4 i 5.

Artykuł 9

Obszarowe ograniczenia połowów

1. Od dnia 1 maja do dnia 31 października zabrania się prowadzenia wszelkiej działalności połowowej w granicach obszaru zamkniętego loksodromami kolejno łączącymi punkty o następujących współrzędnych geograficznych, mierzonych zgodnie z układem współrzędnych WGS84:

a) Obszar 1:

- 55°45'N, 15° 30'E

- 55°45'N, 16° 30'E

- 55°OO'N, 16°30'E

- 55°OO'N, 16°00'E

- 55°15'N, 16°00'E

- 55°15'N, 15° 30'E

- 55°45'N, 15° 30'E

b) Obszar 2:

- 55°OO'N, 19°14'E

- 54°48'N, 19°20'E

- 54°45'N, 19° 19'E

- 54°45'N, 18° 55'E

- 55°OO'N, 19°14'E

c) Obszar 3:

- 56° 13'N, 18°27'E

- 56° 13'N, 19°31'E

- 55° 59'N, 19°13'E

- 56°03'N, 19°06'E

- 56°00'N, 18°51'E

- 55°47'N, 18°57'E

- 55° 30'N, 18°34'E

- 56° 13'N, 18°27'E.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 dozwolone są połowy z użyciem sieci skrzelowych, sieci oplątujących i trójściennych o rozmiarze oczek równym lub większym niż 157 mm, albo połowy taklami dryfującymi. Na pokładzie nie mogą znajdować się żadne inne narzędzia.

3. W przypadku dokonywania połowów z użyciem któregokolwiek typu narzędzi, o których mowa w ust. 2, dorsz nie jest zatrzymywany na pokładzie.

ROZDZIAŁ V

MONITOROWANIE, INSPEKCJA I NADZÓR

Artykuł 10

Specjalne zezwolenie na połów dorsza w Morzu Bałtyckim

1. W drodze odstępstwa od art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1627/94, wszystkie statki wspólnotowe o całkowitej długości równej lub większej niż osiem metrów przewożące na pokładzie lub stosujące jakiekolwiek narzędzia do połowów dorsza w Morzu Bałtyckim zgodnie z art. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 2187/2005 muszą posiadać specjalne zezwolenie na połów dorsza w Morzu Bałtyckim.

2. Państwa członkowskie mogą wydawać specjalne zezwolenia na połów dorsza, o których mowa w ust. 1, wyłącznie statkom Wspólnoty, które w 2005 r. posiadały specjalne zezwolenie na połów dorsza w Morzu Bałtyckim zgodnie z pkt 6.2.1 załącznika III do rozporządzenia Rady (WE) nr 27/2005 z dnia 22 grudnia 2004 r. ustalającego wielkości dopuszczalne połowów na 2005 r. i inne związane z nimi warunki dla niektórych zasobów rybnych i grup zasobów rybnych, stosowane na wodach terytorialnych Wspólnoty, oraz w odniesieniu do statków wspólnotowych na wodach, gdzie wymagane są ograniczenia połowowe (¹⁰). Państwo członkowskie może jednak wydać specjalne zezwolenie na połów dorsza statkowi wspólnotowemu pływającemu pod banderą tego państwa członkowskiego, który nie posiadał specjalnego zezwolenia połowowego w 2005 r., jeżeli zapewni ono, że w Morzu Bałtyckim zakazane będą połowy z użyciem narzędzi, o których mowa w ust. 1, z wykorzystaniem równoważnej zdolności mierzonej w kilowatach (kW).

3. Każde zainteresowane państwo członkowskie sporządza i prowadzi wykaz statków posiadających specjalne zezwolenie na połów dorsza w Morzu Bałtyckim oraz udostępnia ten wykaz na swojej oficjalnej stronie internetowej.

4. Kapitan statku rybackiego lub jego upoważniony przedstawiciel, któremu państwo członkowskie wydało specjalne zezwolenie na połów dorsza w Morzu Bałtyckim, przechowuje kopię takiego zezwolenia na pokładzie statku rybackiego.

Artykuł 11

Dzienniki połowowe

1. W drodze odstępstwa od art. 6 ust. 4 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93 kapitanowie wszystkich statków wspólnotowych o całkowitej długości równej lub większej niż osiem metrów prowadzą dziennik połowowy zawierający informacje dotyczące wykonywanych czynności, zgodnie z art. 6 tego rozporządzenia.

Niezależnie od pierwszego akapitu statki rybackie o całkowitej długości pomiędzy 8 i 10 metrów posiadające na pokładzie dorsza złowionego w obszarze C prowadzą dziennik pokładowy spełniający wymogi pkt 2 załącznika IV do rozporządzenia (EWG) nr 2807/83.

2. W odniesieniu do statków wyposażonych w system monitorowania statków (VMS) państwa członkowskie za pomocą danych VMS sprawdzają, czy informacje otrzymane w ośrodkach monitorowania rybołówstwa (FMC) odpowiadają informacjom o wykonanych czynnościach zawartym w dzienniku połowowym. Takie kontrole krzyżowe są zapisywane w formie danych komputerowych i przechowywane przez okres trzech lat.

3. Każde państwo członkowskie zamieszcza i udostępnia na swojej oficjalnej stronie internetowej dane kontaktowe dotyczące dostarczania dzienników połowowych, deklaracji wyładunkowych i uprzednich zgłoszeń, jak określono w art. 17.

Artykuł 12

Zapis elektroniczny i przekazywanie danych dotyczących połowów

W drodze odstępstwa od art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2807/83 państwa członkowskie mogą zezwolić kapitanowi statku rybackiego wyposażonego w VMS na przekazywanie informacji wymaganych w dzienniku połowowym drogą elektroniczną. Informacje są codziennie przekazywane FMC państwa członkowskiego bandery po zakończeniu połowów w danym dniu kalendarzowym. Informacje z dziennika połowowego są udostępniane na wniosek ośrodka monitorowania rybołówstwa państwa przybrzeżnego w okresie, gdy statek rybacki znajduje się na wodach państwa przybrzeżnego i na wniosek w sprawie inspekcji.

Artykuł 13

Zapis danych dotyczących nakładu połowowego

1. W drodze odstępstwa od art. 19b rozporządzenia (EWG) nr 2847/93 kapitan wspólnotowego statku rybackiego, mając na pokładzie jakiekolwiek narzędzia, o których mowa w art. 8 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, podczas wpływania do portu lub jego opuszczania lub podczas wpływania na Morze Bałtyckie lub opuszczania Morza Bałtyckiego przekazuje ośrodkowi monitorowania rybołówstwa państwa członkowskiego bandery sprawozdanie z nakładu połowowego zawierające następujące informacje:

a) podczas opuszczania portu lub wpływania na Morze Bałtyckie:

i) nazwę statku, zewnętrzny znak identyfikacyjny i radiowy sygnał wywoławczy;

ii) datę i godzinę opuszczenia portu lub wpłynięcia na Morze Bałtyckie (czasu lokalnego);

iii) obszar, na którym statek będzie dokonywał połowów zgodnie z art. 3 lit. e);

b) podczas wpłynięcia do portu lub opuszczania Morza Bałtyckiego:

i) nazwę statku, zewnętrzny znak identyfikacyjny i radiowy sygnał wywoławczy;

ii) datę i godzinę wpłynięcia do portu lub opuszczenia Morza Bałtyckiego (czasu lokalnego).

2. Ustęp 1 lit. a) pkt i) oraz ii) i ust. 1 lit. b) nie mają zastosowania do statków wyposażonych w VMS.

3. Ośrodek monitorowania rybołówstwa państwa członkowskiego bandery zapisuje sprawozdanie z nakładu połowowego w swojej elektronicznej bazie danych.

4. Na wniosek państwo członkowskie bandery dostarcza przybrzeżnemu państwu członkowskiemu informacje, o których mowa w ust. 1.

Artykuł 14

Monitorowanie i kontrola nakładu połowowego

Właściwe organy państwa członkowskiego bandery monitorują i kontrolują zgodność z:

a) ograniczeniami nakładu połowowego, o których mowa w art. 8;

b) ograniczeniami połowów przewidzianymi w art. 9.

Artykuł 15

Margines tolerancji w dzienniku połowowym

W drodze odstępstwa od przepisów art. 5 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2807/83 dopuszczalny margines tolerancji przy szacowaniu ilości (w kilogramach) gatunków podlegających TAC i zatrzymanych na pokładzie statków wynosi 10 % wartości zapisanej w dzienniku połowowym z wyjątkiem dorsza, dla którego wynosi on 8 %.

W odniesieniu do połowów w obszarach A i B, które są wyładowywane bez sortowania, dopuszczalny margines tolerancji przy szacowaniu ilości wynosi 10 % całkowitych ilości zatrzymanych na pokładzie.

Artykuł 16

Wejście na szczególne obszary lub wyjście z tych obszarów

1. W czasie jednego rejsu połowowego statek rybacki posiadający specjalne zezwolenie na połowy dorsza może dokonywać połowów wyłącznie w obszarze A, B albo C.

2. Statek rybacki może rozpocząć działalność połowową w wodach Wspólnoty w obszarze A, B albo C, wyłącznie gdy nie posiada dorsza na pokładzie.

Jeśli statek rybacki kieruje się do portu, bez wyładowywania ryb, w obszarze, gdzie dokonywano połowów, może kontynuować działalność połowową w tym obszarze, gdy posiada dorsza na pokładzie.

3. Opuszczając obszar A, B lub C z dorszem na pokładzie statek rybacki:

a) kieruje się bezpośrednio do portu poza obszarem, gdzie dokonano połowu, i tam następuje wyładunek ryb;

b) w momencie opuszczania obszaru, gdzie dokonywano połowu, składuje sieci zgodnie z następującymi warunkami, tak aby nie mogły być łatwo użyte:

i) sieci, obciążniki i podobne narzędzia są odłączone od desek trałowych oraz drutów i lin holowniczych i podciągowych;

ii) sieci, które są umieszczone na pokładzie lub nad pokładem, są bezpiecznie przymocowane do określonej części nadbudówki.

4. W drodze odstępstwa od ust. 1, 2 i 3 w roku 2008 statek rybacki może dokonywać połowów w obszarach A i B podczas jednego rejsu połowowego i może rozpocząć działalność połowową w obu tych obszarach, wyłącznie gdy posiada na pokładzie mniej niż 150 kg dorsza. Państwa członkowskie przyjmują szczególne środki, aby zagwarantować skuteczną kontrolę. Państwa członkowskie składają Komisji sprawozdania na temat tych środków do dnia 31 stycznia 2008 r.

Artykuł 17

Uprzednie zgłoszenie

1. Kapitan wspólnotowego statku rybackiego wychodzącego z obszaru A, B lub C i posiadającego na pokładzie ponad 300 kg żywej wagi dorsza, co najmniej na godzinę przed opuszczeniem obszaru zgłasza właściwemu organowi państwa przybrzeżnego, w którym dokona wyładunku ryb:

a) godzinę i pozycję wyjścia;

b) ilość dorsza i całkowitą masę żywej wagi innych gatunków zatrzymanych na pokładzie;

c) nazwę miejsca wyładunku;

d) przewidywaną godzinę przybycia do miejsca wyładunku.

Państwo przybrzeżne powiadamia o wyładunku państwo bandery.

2. Gdy wspólnotowy statek rybacki zamierza wpłynąć do portu w obszarze, w którym dokonywano połowów, posiadając ponad 300 kg dorsza żywej wagi na pokładzie, kapitan wspólnotowego statku rybackiego co najmniej na godzinę przed wpłynięciem do portu zgłasza właściwym organom państwa przybrzeżnego wszystkie informacje, o których mowa w ust. 1 lit. b), c) i d), a państwo przybrzeżne zgłasza je państwu bandery.

3. Przekazywanie informacji, o których mowa w ust. 1 lit. a) i b), nie ma zastosowania w stosunku do statków objętych przepisami art. 12.

4. Ustęp 1 lit. a) nie ma zastosowania do statków wyposażonych w VMS.

5. Zgłoszenie przewidziane w ust. 1 i 2 może również zostać dokonane przez przedstawiciela kapitana wspólnotowego statku rybackiego.

Artykuł 18

Wyznaczone porty

1. W przypadku gdy na statku znajduje się dorsz w ilości przekraczającej 750 kg żywej wagi, wyładunku tego dorsza można dokonywać wyłącznie w wyznaczonych portach.

2. Każde państwo członkowskie może wyznaczyć porty wyładunku dorsza bałtyckiego w ilościach przekraczających 750 kg.

3. W terminie do dnia 10 października 2007 r. każde państwo członkowskie, które sporządziło wykaz wyznaczonych portów, prowadzi i udostępnia ten wykaz na swojej oficjalnej stronie internetowej.

Artykuł 19

Ważenie dorsza przy pierwszym wyładunku

Kapitan statku rybackiego zapewnia, by wszelka ilość dorsza złowionego w Morzu Bałtyckim i wyładowanego w porcie wspólnotowym była ważona przed sprzedażą lub przed przewiezieniem z portu wyładunku w inne miejsce. Waga użyta do ważenia podlega zatwierdzeniu przez właściwe organy krajowe. Wielkość uzyskana w wyniku ważenia jest zamieszczona w deklaracji, o której mowa w art. 8 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2847/93.

Artykuł 20

Wartości odniesienia dla inspekcji

Każde państwo członkowskie leżące nad Morzem Bałtyckim opracowuje szczegółowe wartości odniesienia dla inspekcji. Takie wartości odniesienia są poddawane okresowemu przeglądowi po przeprowadzeniu analizy otrzymanych wyników. Wartości odniesienia dla inspekcji są stopniowo udoskonalane do czasu osiągnięcia docelowych wartości odniesienia określonych w załączniku I.

Artykuł 21

Zakaz tranzytu i przeładunku

1. Zakazuje się tranzytu przez obszary zamknięte dla połowu dorsza, chyba że narzędzia połowowe na pokładzie są umocowane i składowane w bezpieczny sposób, zgodnie z art. 16 ust. 3 lit. b).

2. Przeładunek dorsza jest zakazany.

Artykuł 22

Transport dorsza bałtyckiego

W drodze odstępstwa od art. 8 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93 kapitan statku rybackiego o całkowitej długości równej lub większej niż osiem metrów wypełnia deklarację wyładunkową, jeżeli ryby są przewożone do innego miejsca niż miejsce wyładunku.

W drodze odstępstwa od art. 13 ust. 4 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93 deklaracja wyładunkowa jest dołączana do dokumentów transportowych przewidzianych w art. 13 ust. 1 wymienionego rozporządzenia dotyczących przewożonych ilości. Nie ma zastosowania zwolnienie przewidziane w art. 13 ust. 4 lit. b) wymienionego rozporządzenia.

Artykuł 23

Wspólny nadzór i wymiana kontrolerów

Zainteresowane państwa członkowskie podejmują wspólne działania w zakresie inspekcji i nadzoru.

Artykuł 24

Krajowe programy kontroli

1. Państwa członkowskie leżące nad Morzem Bałtyckim określają krajowe programy kontroli dla Morza Bałtyckiego zgodnie z załącznikiem II.

2. Państwa członkowskie leżące nad Morzem Bałtyckim określają szczegółowe wartości odniesienia dla inspekcji zgodnie z załącznikiem I. Takie wartości odniesienia są poddawane okresowemu przeglądowi po przeprowadzeniu analizy otrzymanych wyników. Wartości odniesienia dla inspekcji są stopniowo udoskonalane do czasu osiągnięcia docelowych wartości odniesienia określonych w załączniku I.

3. Do dnia 31 stycznia każdego roku państwa członkowskie leżące nad Morzem Bałtyckim udostępniają do wiadomości Komisji i pozostałych nadbałtyckich państw członkowskich, na swojej oficjalnej stronie internetowej, krajowe programy kontroli, o których mowa w ust. 1, wraz z harmonogramem realizacji.

4. Co najmniej raz w roku Komisja zwołuje posiedzenie Komitetu ds. Rybołówstwa i Akwakultury w celu przeprowadzenia oceny zgodności oraz wyników krajowych programów kontroli dla zasobów dorsza w Morzu Bałtyckim.

Artykuł 25

Indywidualny program monitorowania

W drodze odstępstwa od art. 34c ust. 1 akapit piąty rozporządzenia (EWG) nr 2847/93 indywidualny program kontroli i inspekcji w odniesieniu do przedmiotowych zasobów dorsza może trwać dłużej niż trzy lata.

ROZDZIAŁ VI

DZIAŁANIA NASTĘPCZE

Artykuł 26

Ocena planu

1. W oparciu o opinię STECF i Regionalnego Komitetu Doradczego ds. Morza Bałtyckiego Komisja dokonuje oceny wpływu środków zarządzania na przedmiotowe zasoby oraz na połowy tych zasobów w trzecim roku stosowania niniejszego rozporządzenia oraz w każdym kolejnym roku.

2. Komisja zwraca się do STECF o wydanie naukowej opinii na temat postępu dokonanego w kierunku osiągnięcia celów określonych w art. 4 w trzecim roku stosowania niniejszego rozporządzenia oraz następnie co trzy lata w okresie stosowania niniejszego rozporządzenia. W przypadku gdy z opinii wynika, że cele najprawdopodobniej nie zostaną osiągnięte, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, podejmuje decyzję dotyczącą dodatkowych lub alternatywnych środków koniecznych do realizacji celów na podstawie wniosku Komisji.

Artykuł 27

Przegląd minimalnych poziomów śmiertelności połowowej

W przypadku gdy na podstawie opinii STECF Komisja uzna, że minimalne poziomy śmiertelności połowowej podane w art. 4 nie są zgodne z celami planu zarządzania, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na podstawie wniosku Komisji, podejmuje decyzję w sprawie zmienionych minimalnych poziomów śmiertelności połowowej zgodnych z tymi celami.

Artykuł 28

Europejski Fundusz Rybacki

W czasie pierwszych trzech lat stosowania plan wieloletni jest uznawany za plan odbudowy w rozumieniu art. 5 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 oraz do celów art. 21 lit. a) pkt i) rozporządzenia (WE) nr 1198/2006.

Artykuł 29

Podobszary ICES 27 i 28

1. Co roku i nie później niż 31 października państwa członkowskie dokonujące połowów w obszarze B przedkładają Komisji sprawozdanie na temat wszystkich połowów i przyłowów dorsza dokonanych w ciągu poprzednich 12 miesięcy w obszarze B oraz na temat odrzutów tego gatunku, z podziałem na podobszar ICES i typy narzędzi, o których mowa w art. 8 ust. 1.

2. Co roku i nie później niż 15 grudnia Komisja zgodnie z procedurą określoną w art. 30 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 oraz na podstawie sprawozdania sporządzonego przez państwa członkowskie, o którym mowa w ust. 1, oraz informacji Komitetu Naukowo-Technicznego i Ekonomicznego ds. Rybołówstwa podejmuje decyzję o wyłączeniu podobszarów ICES 27 lub 28.2 z ograniczeń przewidzianych w art. 8 ust. 1 lit. b), art. 8 ust. 3, 4 i 5 oraz art. 13, jeśli zgromadzono dowody, że połowy dorsza w tych podobszarach ICES są niższe niż 3 % ogólnego połowu dorsza w obszarze B.

3. Wyłączenie podobszarów ICES 27 lub 28.2 następuje ze skutkiem od dnia 1 stycznia na okres do dnia 31 grudnia następnego roku.

4. Artykuł 8 ust. 1 lit. b), art. 8 ust. 3, 4 i 5 nie mają zastosowania do podobszaru ICES 28.1. Jeśli jednak zgromadzono dowody, że połowy dorsza są większe niż 1,5 % ogólnych połowów dorsza w obszarze B, art. 8 ust. 1 lit. b) i ust. 3, 4 i 5 mają zastosowanie oraz stosuje się ust. 1, 2 i 3 niniejszego artykułu.

ROZDZIAŁ VII

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł 30

Uchylenie

1. Niniejszym uchyla się rozporządzenie Rady (WE) nr 779/97.

2. Niniejszym uchyla się art. 19a ust. 1a rozporządzenia (EWG) nr 2847/93.

Artykuł 31

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2008 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 18 września 2007 r.

(¹) Opinia z dnia 7 czerwca 2007 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(²) Dz.U. L 358 z 31.12.2002, str. 59.

(³) Dz.U. L 171 z 6.7.1994, str. 7.

(⁴) Dz.U. L 261 z 20.10.1993, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1967/2006 (Dz.U. L 409 z 30.12.2006, str. 11).

(⁵) Dz.U. L 276 z 10.10.1983, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1804/2005 (Dz.U. L 290 z 4.11.2005, str. 10).

(⁶) Dz.U. L 113 z 30.4.1997, str. 1.

(⁷) Dz.U. L 349 z 31.12.2005, str. 1.

(⁸) Dz.U. L 365 z 31.12.1991, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 448/2005 (Dz.U. L 74 z 19.3.2005, str. 5).

(⁹) Dz.U. L 333 z 20.12.2003, str. 17.

(¹⁰) Dz.U. L 12 z 14.1.2005, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1936/2005 (Dz.U. L 311 z 26.11.2005, str. 1).

ZAŁĄCZNIK I

SZCZEGÓŁOWE WARTOŚCI ODNIESIENIA DLA INSPEKCJI

Cel

1. Każde państwo członkowskie opracowuje szczegółowe wartości odniesienia dla inspekcji zgodnie z niniejszym załącznikiem.

Strategia

2. Inspekcja i nadzór działalności połowowej koncentrują się na statkach, które prawdopodobnie będą prowadzić połowy dorsza. Kontrole wyrywkowe stosuje się w odniesieniu do transportu i wprowadzania na rynek dorsza jako uzupełniający mechanizm kontroli krzyżowej, w celu zbadania skuteczności kontroli i nadzoru.

Priorytety

3. Różnym rodzajom narzędzi połowowych przypisuje się różne poziomy znaczenia, zależnie od stopnia, w jakim ograniczenia w możliwościach połowowych wpływają na floty. W związku z tym każde państwo członkowskie określa szczegółowe priorytety.

Docelowe wartości odniesienia

4. Najpóźniej miesiąc od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia państwa członkowskie wdrażają swoje harmonogramy inspekcji uwzględniające cele wyznaczone poniżej.

Państwa członkowskie określają i opisują strategię kontroli wyrywkowych, którą zamierzają stosować.

Na wniosek Komisja może uzyskać dostęp do planu kontroli wyrywkowych stosowanego przez państwo członkowskie.

a) Poziom inspekcji w portach

Zasadniczo dokładność, jaką należy osiągnąć, powinna odpowiadać co najmniej dokładności, jaka zostałaby osiągnięta przy zastosowaniu prostej metody losowego doboru, przy czym inspekcją powinno zostać objętych 20 % wagi wszystkich wyładunków dorsza w danym państwie członkowskim.

b) Poziom kontroli w odniesieniu do wprowadzania na rynek

Inspekcja 5 % ilości dorsza oferowanego do sprzedaży na aukcjach.

c) Poziom kontroli na morzu

Elastyczna wartość odniesienia: do określenia po szczegółowej analizie działalności połowowej w każdym obszarze. Wartością odniesienia dla inspekcji na morzu jest liczba dni patrolowania obszarów objętych zarządzaniem w odniesieniu do dorsza, z możliwością ustalenia odrębnej wartości odniesienia dla dni patrolowania określonych obszarów.

d) Poziom nadzoru z powietrza

Elastyczna wartość odniesienia: do określenia po szczegółowej analizie działalności połowowej w każdym obszarze oraz uwzględniająca zasoby będące do dyspozycji państwa członkowskiego.

ZAŁĄCZNIK II

ZAKRES KRAJOWYCH PROGRAMÓW KONTROLI [1]

W krajowych programach kontroli należy określić, między innymi.

1. ŚRODKI KONTROLI

Zasoby ludzkie

1.1. Liczba kontrolerów na lądzie i na morzu oraz okresy i strefy ich rozmieszczenia.

Środki techniczne

1.2. Liczba patrolujących statków i samolotów oraz okresy i strefy ich rozmieszczenia.

Środki finansowe

1.3. Środki z budżetu przeznaczone na rozmieszczenie zasobów ludzkich, patrolujących statków i samolotów.

2. ELEKTRONICZNY ZAPIS I PRZEKAZYWANIE INFORMACJI ZWIĄZANYCH Z DZIAŁALNOŚCIĄ POŁOWOWĄ

Opis systemów wprowadzonych w celu zapewnienia przestrzegania art. 12, 13, 14 i 17.

3. WYZNACZENIE PORTÓW

W stosownych przypadkach, wykaz portów wyznaczonych do wyładunku dorsza, zgodnie z art. 18.

4. WPŁYNIĘCIE NA SZCZEGÓLNE OBSZARY I WYPŁYNIĘCIE Z TYCH OBSZARÓW

Opis systemów wprowadzonych w celu zapewnienia przestrzegania art. 16.

5. KONTROLA WYŁADUNKÓW

Opis urządzeń lub systemów wprowadzonych w celu zapewnienia przestrzegania art. 11, 15, 19, 21 i 22.

6. PROCEDURY KONTROLI

Krajowe programy kontroli określają procedury, które należy stosować:

a) przy przeprowadzaniu kontroli na morzu i na lądzie;

b) przy wymianie informacji z właściwymi organami wyznaczonymi przez inne państwa członkowskie odpowiedzialnymi za krajowy program kontroli w odniesieniu do dorsza;

c) przy wspólnym nadzorze i wymianie kontrolerów, w tym przy wyszczególnianiu uprawnień i kompetencji kontrolerów prowadzących działania na wodach innych państw członkowskich.