Akty ujednolicone - rok 2003 nr 8 poz. 10

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady (WE) nr 66/401/EWG z dnia 14 czerwca 1966  r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin pastewnych (¹), a w szczególności jej art. 16 ust. 1,

uwzględniając dyrektywę Rady (WE) nr 66/402/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym zbóż (²), a w szczególności jej art. 16 ust. 1,

uwzględniając dyrektywę Rady (WE) nr 2002/54/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym buraka (³), a w szczególności jej art. 23 ust.  1,

uwzględniając dyrektywę Rady (WE) nr 2002/57/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin oleistych i włóknistych (⁴), a w szczególności jej art. 20 ust.  1,

uwzględniając propozycję Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)  Zasady urzędowej kontroli materiału siewnego w Argentynie, Australii, Bułgarii, Kanadzie, Chile, Republice Czeskiej, Estonii, Chorwacji, Węgrzech, Izraelu, Litwie, Maroku, Nowej Zelandii, Polsce, Rumunii, Słowenii, Słowacji, Turcji, Stanach Zjednoczonych Ameryki, Urugwaju, Jugosławii i Południowej Afryce przewidują przeprowadzenie, w okresie produkcji materiału siewnego, urzędowej inspekcji polowej.

(2)  Zasady te określają generalnie, że materiał siewny może być urzędowo certyfikowany, a paczki materiału siewnego urzędowo zamykane zgodnie z systemem OECD dla certyfikatów odmian materiału siewnego znajdującego się w obrocie międzynarodowym. Zasady te określają również sposób pobierania próbek materiału siewnego i badanie materiału siewnego zgodnie z metodami Międzynarodowego Stowarzyszenia Badania Nasion (ISTA), lub w razie potrzeby, zgodnie z zasadami Stowarzyszenia Urzędowych Analityków Nasion (AOSA).

(3)  Kontrola tych zasad oraz sposobu ich stosowania we wcześniej wspomnianych krajach trzecich wykazała, że inspekcja polowa upraw nasiennych roślin uprawnych spełnia warunki określone w dyrektywach 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE i 2002/57/WE. Krajowe przepisy dotyczące materiału siewnego zebranego i skontrolowanego w tych krajach pozwalają na dokonanie takich samych zapewnień w odniesieniu do charakterystyki materiału siewnego, organizacji jego badań, zapewnienia identyfikacji materiału siewnego, znakowania i kontroli, jak przepisy stosowane do materiału siewnego zbieranego i kontrolowanego w obrębie Wspólnoty, pod warunkiem że spełnione są pozostałe wymagania dla nasiennych roślin uprawnych i wyprodukowanego materiału siewnego, w szczególności w odniesieniu do oznakowania opakowań.

(4) Decyzja Rady nr 95/514/WE z dnia 29 listopada 1995 r. dotycząca równoważności inspekcji polowej przeprowadzanej w krajach trzecich w zakresie uprawy nasiennych roślin uprawnych oraz równoważności materiału siewnego produkowanego w krajach trzecich (⁵) określa, że limitowane czasowo inspekcje polowe przeprowadzane w niektórych krajach trzecich na uprawach nasiennych roślin uprawnych niektórych gatunków są uznawane za równoważne z inspekcjami polowymi przeprowadzanymi zgodnie z ustawodawstwem Wspólnoty, a materiał siewny niektórych gatunków produkowany w tych krajach jest uważany za równoważny z materiałem siewnym produkowanym zgodnie z ustawodawstwem Wspólnoty.

(5)  Ponieważ decyzja 95/514/WE wygaśnie z dniem 31 grudnia 2002 r., powinna zostać przyjęta nowa decyzja, a jej zakres powinien zostać rozszerzony w szczególności poprzez włączenie Estonii, Łotwy i Jugosławii.

(6) Wydaje się, że jest pożądane ograniczenie do lat 5 czasu, w którym zgodnie z niniejszą decyzją uznawana jest równoważność.

(7) Właściwym jest dołączenie do niniejszej decyzji specyficznych zasad obejmujących ponowne znakowanie i ponowne pakowanie we Wspólnocie, zawierających w sobie zasady podobne do zasad określonych decyzją 86/110/EWG (⁶), obecnie już niestosowaną.

(8)  Istniejące ustawodawstwo już przewiduje obowiązek, aby materiał siewny, włączając w to materiał siewny niecertyfikowany ostatecznie, wprowadzany do obrotu we Wspólnocie, był oznakowany w celu wskazania, czy został poddany obróbce chemicznej bądź genetycznej modyfikacji odmiany. Właściwym jest określenie szczegółowych zasad dotyczących dokładnych oznakowań, które mają być zamieszczone na etykiecie materiału siewnego przywożonego na mocy niniejszej decyzji. Konieczne jest, aby zasady te odzwierciedlały zasady zawarte w decyzji 95/514/WE. W przyszłości właściwym będzie uaktualnienie załączników do niniejszej decyzji w celu zapewnienia, że przywożony materiał siewny będzie pozostawał w zgodzie z wszelkimi wymaganiami, które mogą być wprowadzone, co w szczególności dotyczy materiału siewnego bez końcowej certyfikacji.

(9)  Niektóre zmiany w załącznikach do niniejszej decyzji powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (⁷).

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Inspekcje polowe dotyczące upraw nasiennych roślin uprawnych gatunków wyszczególnionych w załączniku I, przeprowadzane w krajach trzecich znajdujących się w wykazie w tym załączniku, wyłączając materiał siewny pokoleń poprzedzających elitarny materiał siewny, są uważane za równoważne inspekcjom polowym wykonywanym zgodnie z dyrektywami 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE i 2002/57/WE, pod warunkiem że:

a) są przeprowadzane urzędowo przez organy określone w wykazie w załączniku I lub pod kontrolą urzędową tych organów;

b) spełniają warunki określone w punkcie A załącznika II.

Artykuł 2

Materiał siewny gatunków wyszczególnionych w załączniku I, wyprodukowany w krajach trzecich ujętych w tym załączniku oraz urzędowo certyfikowany przez organy ujęte w wykazie w tym załączniku, z wyjątkiem materiału siewnego pokoleń poprzedzających elitarny materiał siewny, jest uważany za równoważny z materiałem siewnym spełniającym warunki dyrektyw 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE i 2002/57/WE, jeśli spełnia warunki określone w punkcie B załącznika II.

Artykuł 3

1. Jeśli równoważny materiał siewny podlega „ponownemu oznakowaniu i przepakowaniu” we Wspólnocie, w znaczeniu systemów OECD dla certyfikatów odmian materiału siewnego znajdującego się w obrocie międzynarodowym, postanowienia Dyrektyw 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE i 2002/57/WE dotyczące ponownego zamknięcia paczek wyprodukowanych we Wspólnocie obowiązują na zasadzie analogii.

Pierwszy akapit pozostaje bez uszczerbku dla zasad OECD stosowanych do podobnych działań.

2.  Jeśli konieczne jest ponowne oznakowanie i przepakowanie materiału siewnego we Wspólnocie, etykiety WE są stosowane tylko jeśli:

a)  materiał siewny wyprodukowany w Państwach Członkowskich oraz materiał siewny tej samej odmiany i kategorii wyprodukowany w krajach trzecich są mieszane w celu poprawy zdolności kiełkowania pod warunkiem że:

–  mieszanka jest homogeniczna, i

– etykieta zawiera informację o kraju produkcji; lub:

b) dla małych paczek WE w znaczeniu dyrektyw 66/401/WE lub 2002/54/WE.

Artykuł 4

Zmiany w załącznikach, z wyjątkiem tych obejmujących kolumnę 1 tabeli w załączniku I, przyjmuje się zgodnie z procedurą określoną w artykule 5.

Artykuł 5

1. Komisji pomaga Stały Komitet ds. Nasion i Materiału Rozmnożeniowego dla Rolnictwa, Ogrodnictwa i Leśnictwa.

2. W przypadku dokonywania odniesień do tego ustępu, stosuje się artykuły 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Okres ustanowiony w artykule 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE zostaje ustalony na jeden miesiąc.

3. Komitet przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 6

Niniejsza decyzja obowiązuje od 1 stycznia 2003 roku do 31 grudnia 2007 roku.

Artykuł 7

Decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 grudnia 2002 roku.

(¹)  Dz.U. 125 z 11.7.1996, str. 2298/66. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2001/64/WE (Dz.U. 234 z 1.9.2001, str. 60).

(²)  Dz.U. 125 z 11.7.1996, str. 1309/66. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2001/64/WE.

(³)  Dz.U. L 193 z 20.7.2002, str. 12.

(⁴)   Dz.U. L 193 z 20.7.2002, str. 74. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 2002/68/WE (Dz.U. L 195 z 24.7.2002, str. 32.

(⁵)  Dz.U. L 296 z 9.12.1995, str. 34. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją Komisji 2002/276/WE (Dz.U. L 96, z 13.4.2002, str. 28).

(⁶)  Dz.U. L 93 z 8.4.1986, str. 23.

(⁷)   Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

ZAŁĄCZNIK I

Kraje, organy i gatunki

ZAŁĄCZNIK II

A. Warunki odnoszące się do inspekcji polowych upraw nasiennych roślin uprawnych przeprowadzanych w krajach trzecich

1. Inspekcje polowe są przeprowadzane zgodnie z krajowymi zasadami dotyczącymi stosowania systemów OECD dla certyfikatów odmian materiału siewnego znajdujących się w obrocie międzynarodowym, w sposób następujący:

– materiał siewny buraków cukrowych i buraków pastewnych, w przypadku Beta vulgaris, o którym mowa w dyrektywie 2002/54/WE,

– materiał siewny traw i roślin strączkowych, w przypadku gatunków, o których mowa w dyrektywie 66/401/EWG,

– materiał siewny roślin krzyżowych i innych gatunków roślin oleistych i włóknodajnych, w przypadku gatunków, o których mowa w dyrektywach 66/401/EWG oraz 2002/57/WE

–  materiał siewny roślin zbożowych, w przypadku gatunków, o których mowa w dyrektywie 66/402/EWG, innych niż Zea mays i Sorghum spp.

– materiał siewny kukurydzy i sorgo, w przypadku Zea mays i Sorghum spp., o których mowa w dyrektywie 66/402/EWG.

2. Materiał siewny niecertyfikowany w sposób ostateczny jest pakowany w urzędowo zamykane opakowania, posiadające specjalną etykietę, zapewniane w tym celu przez OECD.

3. Materiałowi siewnemu niecertyfikowanemu w sposób ostateczny, bez uszczerbku dla certyfikatu przewidzianego przez system OECD, towarzyszy urzędowy certyfikat, zawierający następujące informacje:

– numer referencyjny materiału siewnego stosowanego do zasiewu pól oraz nazwę Państwa Członkowskiego lub kraju trzeciego, który certyfikował ten materiał siewny,

–  obszar uprawy,

– ilość materiału siewnego,

– stwierdzenie spełnienia warunków wymaganych dla upraw, z których pochodzi materiał siewny.

B.  Warunki odnoszące się do materiału siewnego wyprodukowanego w krajach trzecich

1. Materiał siewny jest certyfikowany urzędowo, a jego opakowania urzędowo zamykane i oznakowywane zgodnie z zasadami krajowymi dotyczącymi stosowania systemów OECD dla certyfikatów odmian materiału siewnego znajdujących się w obrocie międzynarodowym w sposób następujący; partiom materiału siewnego towarzyszą certyfikaty wymagane zgodnie z tymi systemami OECD:

– materiał siewny buraków cukrowych i buraków pastewnych, w przypadku Beta vulgaris, o którym mowa w dyrektywie 2002/54/WE,

–  materiał siewny traw i roślin strączkowych, w przypadku gatunków, o których mowa w dyrektywie 66/401/EWG,

– materiał siewny roślin krzyżowych i innych gatunków roślin oleistych i włóknodajnych, w przypadku gatunków, o których mowa w dyrektywach 66/401/EWG oraz 2002/57/WE

– materiał siewny roślin zbożowych, w przypadku gatunków, o których mowa w dyrektywie 66/402/EWG, innych niż Zea mays i Sorghum spp.

– materiał siewny kukurydzy i sorgo, w przypadku Zea mays i Sorghum spp., o których mowa w dyrektywie 66/402/EWG.

Ponadto materiał siewny spełnia warunki zasad Wspólnoty, innych niż te dotyczące identyczności odmian i czystości odmian.

2. Materiał siewny spełnia następujące warunki.

2.1. Warunki, które spełnia materiał siewny, zgodnie z drugim akapitem ust. 1, są ustanowione w następujących dyrektywach:

– dyrektywa 66/401/EWG, załącznik II,

– dyrektywa 66/402/EWG, załącznik II,

– dyrektywa 2002/54/WE, załącznik I lit.  B,

– dyrektywa 2002/57/WE, załącznik II.

2.2. Do celów badania, aby sprawdzić czy wyżej wspomniane warunki zostały spełnione, próbki są pobierane urzędowo w sposób zgodny z zasadami ISTA, a ich waga odpowiada wadze określonej przy użyciu tego rodzaju metod, wziąwszy pod uwagę te wyszczególnione w następujących dyrektywach:

– dyrektywa 66/401/EWG, załącznik III, kolumny 3 i 4,

– dyrektywa 66/402/EWG, załącznik III, kolumny 3 i 4,

– dyrektywa 2002/54/WE, załącznik II, druga linia,

– dyrektywa 2002/57/WE, załącznik III, kolumny 3 i 4.

2.3. Badanie zostaje przeprowadzone urzędowo zgodnie z regułami ustanowionymi na podstawie zasad ISTA.

2.4. W drodze odstępstwa od punktów 2.2 i 2.3, pobieranie próbek materiału siewnego i badanie materiału siewnego może być przeprowadzane zgodnie z odmiennym sposobem pobierania próbek i analizy materiału siewnego („Derogatory experiment on seed sampling and seed analysis” ) wyznaczonym w Załączniku V lit. A) do decyzji przyjętej przez Radę OECD w dniu 28 września 2000 r. w sprawie systemów OECD dla certyfikatów odmian materiału siewnego znajdujących się w obrocie międzynarodowym.

3. Materiał siewny spełnia następujące dodatkowe warunki w odniesieniu do oznakowania opakowania.

3.1. Podaje się następującą informację urzędową:

– oświadczenie, że materiał siewny spełnia warunki zasad Wspólnoty inne niż te odnoszące się do identyczności odmian i czystości odmiany: „Zasady i standardy WE”,

– oświadczenie, że pobranie próbki i badanie materiału siewnego nastąpiło zgodnie z bieżącymi metodami międzynarodowymi: „Pobrano do badań i poddano analizie zgodnie z zasadami ISTA dla certyfikatów pomarańczowych i zielonych przez... (nazwa lub inicjały stacji testowej ISTA)”,

– data urzędowego zamknięcia,

– jeśli materiał siewny był ponownie etykietowany i przepakowywany w rozumieniu systemu OECD, również oświadczenie, że tego rodzaju działanie miało miejsce, data ostatniego ponownego otwarcia oraz organ za to odpowiedzialny,

– kraj produkcji,

– zadeklarowana masa netto lub brutto lub zadeklarowana ilość czystego materiału siewnego lub, jak w przypadku materiału siewnego buraka, skupisk i

– jeśli masa jest podana i są stosowane granulowane pestycydy, substancje zgranulające lub stałe dodatki – rodzaj dodatku i dodatkowo przybliżony stosunek pomiędzy masą czystego materiału siewnego a masa całkowitą.

Informacja ta może zostać podana albo na etykiecie OECD lub na innej urzędowej etykiecie, która zawiera nazwę służby i kraju. Wszelkie oznakowania dostawców są sporządzane w taki sposób, aby nie mogły być mylone z dodatkowymi etykietami urzędowymi.

3.2. W przypadku materiału siewnego genetycznie zmodyfikowanej odmiany, wszelkie etykiety lub dokumenty, urzędowe bądź inne, dołączone lub towarzyszące serii materiału siewnego, w sposób jasny wskazują na genetyczną modyfikację odmiany oraz zawierają wszelkie informacje, które mogą być wymagane w procedurze autoryzacji zgodnie z ustawodawstwem Wspólnoty.

3.3. Urzędowa informacja umieszczona w środku paczki zawiera co najmniej numer referencyjny serii, gatunku i odmiany; dodatkowo, w przypadku materiału siewnego buraka, określa się, gdzie jest to właściwe, czy materiał siewny jest jednokiełkowy, czy też przeznaczony do siewu punktowego.

Informacja ta nie jest niezbędna, jeśli minimalna informacja jest w sposób trwały wydrukowana na paczce lub jeśli użyta jest etykieta samoprzylepna lub etykieta z trwałego materiału.

3.4.  Wzmianka o wszelkich chemicznych zabiegach na materiale siewnym oraz o substancjach czynnych jest zawarta na etykiecie urzędowej lub na etykiecie specjalnej oraz na pojemniku lub wewnątrz pojemnika.

3.5.  Wszystkie informacje wymagane dla urzędowych etykiet, wzmianek urzędowych oraz dla opakowań są podane w co najmniej jednym języku urzędowym Wspólnoty.

4. Seriom materiału siewnego towarzyszy pomarańczowy lub zielony certyfikat ISTA zawierający informacje odnoszące się do warunków określonych w paragrafie 2.

5. W przypadku elitarnego materiału siewnego odmian, które podlegają zachowaniu wyłącznie wewnątrz Wspólnoty, materiał siewny poprzednich pokoleń musi być wyprodukowany wewnątrz Wspólnoty.

W przypadku elitarnego materiału siewnego innych odmian materiał siewny pokoleń poprzednich musi być wyprodukowany pod odpowiedzialnością osób związanych z hodowlą zachowawczą, o której mowa w powszechnym katalogu odmian gatunków roślin rolniczych, zarówno w obrębie Wspólnoty, jak i w kraju trzecim, któremu przyznano, zgodnie z decyzją 97/788/WE (¹), równoważność kontroli praktyk hodowli zachowawczej odmian prowadzonych w krajach trzecich.

6.  Dla certyfikowanego materiału siewnego wszystkich pokoleń, materiał siewny poprzednich pokoleń musi być wyprodukowany i urzędowo skontrolowany i certyfikowany:

– w obrębie Wspólnoty lub

–  w krajach trzecich, którym przyznano równoważność na mocy niniejszej decyzji dla produkcji elitarnego materiału siewnego rozważanych gatunków, pod warunkiem że zostały one wyprodukowane z materiału siewnego wyprodukowanego zgodnie z ustępem 5.

7. W przypadku Kanady i Stanów Zjednoczonych w drodze odstępstwa od:

– punktów 2.2 i 2.3,

– punktów 3.1, tiret drugie, i

– punktu 4,

pobieranie próbek, badanie oraz wydawanie certyfikatów analizy materiału siewnego może być przeprowadzane przez urzędowo uznane laboratoria badań materiału siewnego, zgodnie z zasadami AOSA. W tym przypadku:

–  następujące oświadczenie zostaje dodane do ustępu 3.1: „Pobrano próbki i analizowano zgodnie z zasadami AOSA przez ...” (Nazwa lub inicjały urzędowo uznawanego laboratorium badania materiału siewnego), i

– certyfikaty wymagane zgodnie z ustępem 4 są wydawane przez urzędowo uznane laboratorium badania materiału siewnego pod odpowiedzialnością organów ujętych w wykazie w załączniku I.

(¹)  Dz.U. L 322 z 25.11.1997, str. 39. Decyzja zmieniona decyzją 2002/580/WE (Dz.U. L 184, 13.7.2002, str. 26).