Akty ujednolicone - rok 1999 nr 297 poz. 22

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 74/150/EWG z dnia 4 marca 1974 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich, odnoszących się do homologacji typu kołowych ciągników rolniczych lub leśnych(¹), w szczególności jej art. 11,

uwzględniając dyrektywę Rady 76/763/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do siedzeń pasażerów kołowych ciągników rolniczych lub leśnych(²), w szczególności jej art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

1)  Celem niniejszej dyrektywy jest ulepszenie konstrukcji siedzeń pasażerów; odpowiadając na uwagi niektórych Państw Członkowskich, w późniejszym okresie należy wprowadzić dalsze przepisy dotyczące siedzeń pasażerów zawierające rozwiązania zwiększające ich bezpieczeństwo;

2)  W celu zwiększenia bezpieczeństwa, unikać należy wszelkich przeszkód utrudniających pracę kierowcy;

3)  Komitet ds. dostosowania do postępu technicznego, ustanowiony dyrektywą 74/150/EWG nie zdołał wyrazić swojej opinii w terminie wyznaczonym przez jego Przewodniczącego,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W Załączniku do dyrektywy 76/763/EWG, wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

1.  Z dniem 1 stycznia 2001 r., Państwa Członkowskie nie mogą:

— odmówić udzielenia homologacji typu WE, wydania dokumentu określonego w art. 10 ust. 1 tiret trzecie dyrektywy 74/150/EWG, albo przyznania krajowej homologacji typu w odniesieniu do jakiegokolwiek typu ciągnika, lub

— zakazać wprowadzenia do użytkowania ciągników;

jeśli ciągniki te spełniają wymagania dyrektywy 76/763/EWG, zmienionej niniejszą dyrektywą.

2.  Z dniem 1 października 2001 r., Państwa Członkowskie:

— nie mogą wydawać dokumentu przewidzianego w art. 10 ust. 1 tiret trzecie dyrektywy 74/150/EWG w odniesieniu do każdego rodzaju ciągnika,

— mogą odmówić przyznania krajowej homologacji typu w odniesieniu do każdego typu ciągnika;

w przypadku niespełnienia wymagań dyrektywy 76/763/EWG, zmienionej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

W celu wprowadzenia dodatkowych przepisów dotyczących siedzeń pasażerów zawierających kolejne rozwiązania zwiększające ich bezpieczeństwo, Komisja dokona dalszych zmian dyrektywy 76/763/EWG do dnia 1 października 2002 r. zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 13 ust. 3 dyrektywy 74/150/EWG.

Artykuł 4

1.  Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy przed dniem 1 stycznia 2001 r. i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Wspomniane przepisy powinny zawierać odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie to towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

2.  Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

Artykuł 5

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł 6

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 11 listopada 1999 r.

(¹) Dz.U. L 84 z 28.3.1974, str. 10. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 97/54/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 277 z 10.10.1997, str. 24).

(²) Dz.U. L 262 z 27.9.1976 str. 135. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 97/54/WE (Dz.U. L 277 z 10.10.1997, str. 24).

ZAŁĄCZNIK

W części II załącznika do dyrektywy 76/763/EWG wprowadza się następujące zmiany:

1.  Pozycje 2 i 3 otrzymują brzmienie:

„2. Każde siedzenie zawiera boczne podparcie dla utrzymania równowagi i powinno być wyposażone w oparcie dla pleców o głębokości co najmniej 200 mm. Wymiaru tego nie stosuje się, jeżeli tylne oparcie siedzenia jest częścią kabiny lub konstrukcji zabezpieczającej przed skutkami wywrócenia. Poduszka siedzenia powinna być obszyta bądź wykonana z elastycznego materiału.

3.  Musi być zamontowane odpowiednie podparcie dla stóp pasażera, jak również odpowiednie uchwyty ręczne ułatwiające zajęcie miejsca na siedzeniu pasażera i pomocne w utrzymaniu na nim równowagi.”

2.  W pozycji 4 akapit drugi zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:

„Górna część wolnej przestrzeni przeznaczonej dla pasażera, może być ograniczona z tyłu i po bokach jedynie w promieniu nieprzekraczającym 300 mm (patrz - załączony rysunek).”

3.  Skreśla się pozycję 6.