Akty ujednolicone - rok 1999 nr 138 poz. 57

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 75 ust. 1 lit. d),

uwzględniając wniosek Komisji (¹),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (²),

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 189c Traktatu (³),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Wspólnota przyjęła pewną liczbę środków, które mają na celu stworzenie rynku wewnętrznego obejmującego obszar bez granic, w którym, zgodnie z postanowieniami Traktatu, zagwarantowany jest swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału.

(2) Wszystkie Państwa Członkowskie wymagają, aby kierowca pojazdu zarejestrowanego w innym Państwie Członkowskim posiadał świadectwo rejestracji odpowiadające temu pojazdowi, na podstawie którego zezwala się na korzystanie z dróg na ich terytorium.

(3) Harmonizacja formy i treści świadectwa rejestracji ułatwi jego zrozumienie, wspomagając swobodny przepływ pojazdów zarejestrowanych w Państwie Członkowskim na drogach znajdujących się na terytorium innego Państwa Członkowskiego.

(4) Treść świadectwa rejestracji musi umożliwiać kontrolę, czy posiadacz prawa jazdy wystawionego na mocy dyrektywy Rady 91/439/EWG z dnia 29 lipca 1991 r. w sprawie praw jazdy (⁴) prowadzi jedynie te kategorie pojazdów, do których jest upoważniony; taka kontrola pomaga poprawić bezpieczeństwo drogowe.

(5) Jako warunek wstępny zarejestrowania pojazdu, który był wcześniej zarejestrowany w innym Państwie Członkowskim, wszystkie Państwa Członkowskie wymagają dokumentu poświadczającego tą rejestrację oraz dane techniczne pojazdu.

(6) Harmonizacja świadectwa rejestracji ułatwi ponowne wprowadzenie do użytku pojazdów, które wcześniej były zarejestrowane w innym Państwie Członkowskim, oraz przyczyni się do sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego.

(7) Państwa Członkowskie używają świadectwa rejestracji składającego się zarówno z jednej części lub z dwóch oddzielnych części, obecnie właściwe jest dopuszczenie współistnienia obydwu systemów.

(8) Nadal pozostają różnice między Państwami Członkowskimi dotyczące interpretacji danych szczegółowych zawartych w świadectwie rejestracji; w interesie sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego i swobodnego przepływu oraz odnośnych kontroli, właściwe jest dlatego określenie, w jakim zakresie osoba określona w świadectwie rejestracji może używać pojazdu, dla którego zostało ono wystawione.

(9) W celu ułatwienia tych kontroli, przeznaczonych szczególnie do zwalczania nadużyć finansowych i nielegalnego handlu kradzionymi pojazdami, właściwe jest ustanowienie ścisłej współpracy między Państwami Członkowskimi, opartej na skutecznej wymianie informacji.

(10) Właściwym jest przewidzieć uproszczoną procedurę dostosowywania aspektów technicznych zawartych w załączniku I i II,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Niniejszą dyrektywę stosuje się do dokumentów wydanych przez Państwa Członkowskie w trakcie rejestracji pojazdów.

Nie ogranicza to uprawnień Państw Członkowskich do używania, w celu tymczasowej rejestracji pojazdów, dokumentów, które mogą nie spełniać wymogów niniejszej dyrektywy pod każdym względem.

Artykuł 2

Do celów niniejszej dyrektywy:

a) „pojazd”: oznacza każdy pojazd określony w art. 2 dyrektywy Rady 70/156/EWG z dnia 6 lutego 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do homologacji typu pojazdów silnikowych i ich przyczep (⁵) oraz w art. 1 dyrektywy Rady 92/61/EWG z dnia 30 czerwca 1992 r. w sprawie homologacji typu dwu- lub trzykołowych pojazdów silnikowych (⁶);

b) „rejestracja”: oznacza administracyjne zezwolenie na wprowadzenie do użytku w ruchu drogowym pojazdu, dotyczące identyfikacji tego ostatniego i przyporządkowaniem mu numeru seryjnego, znanego jako numer rejestracyjny;

c) „świadectwo rejestracji”: oznacza dokument, który poświadcza, że pojazd jest zarejestrowany w Państwie Członkowskim;

d) „posiadacz świadectwa rejestracji”: oznacza osobę, na której nazwisko pojazd jest zarejestrowany.

Artykuł 3

1. Państwa Członkowskie wydają świadectwo rejestracji dla pojazdów, które podlegają rejestracji na mocy ich ustawodawstwa krajowego. Świadectwo składa się zarówno z jednej części zgodnie z załącznikiem I lub z dwóch części zgodnie z załącznikami I i II.

Państwa Członkowskie mogą upoważnić służby, które w tym celu powołają, w szczególności służby producentów, do wypełnienia technicznych części świadectwa rejestracji.

2. W przypadku gdy nowe świadectwo rejestracji zostaje wydane dla pojazdu zarejestrowanego przed wykonaniem niniejszej dyrektywy, Państwa Członkowskie używają wzoru świadectwa określonego w niniejszej dyrektywie oraz mogą ograniczać dane szczegółowe w nim zawarte do tych, które są dostępne.

3. Dane podane w świadectwie rejestracji, zgodnie z załącznikami I i II są przedstawione za pomocą zharmonizowanych kodów wspólnotowych znajdujących się w tych załącznikach.

Artykuł 4

Do celów niniejszej dyrektywy, świadectwo rejestracji wydane przez Państwo Członkowskie jest uznawane przez inne Państwa Członkowskie do celów identyfikacji pojazdu w ruchu międzynarodowym lub jego ponownej rejestracji w innym Państwie Członkowskim.

Artykuł 5

1. Do celów identyfikacji pojazdu w ruchu drogowym, Państwa Członkowskie mogą wymagać, aby kierowca posiadał przy sobie część I świadectwa rejestracji.

2. W celu ponownej rejestracji pojazdu wcześniej zarejestrowanego w innym Państwie Członkowskim, właściwe organy wymagają przedłożenia części I poprzedniego świadectwa rejestracji w każdym przypadku oraz przedłożenia części II, jeżeli została ona wydana. Organy te wycofują część (części) poprzednio wydanego świadectwa rejestracji i zachowują te ostatnie przez minimum sześć miesięcy. W terminie dwóch miesięcy powiadamiają organy Państwa Członkowskiego, które dostarczyło świadectwo, o jego wycofaniu. Wycofane świadectwo zostaje zwrócone tym organom, na ich wniosek, w terminie sześciu miesięcy od jego wycofania.

W przypadku gdy świadectwo rejestracji składa się z części I i II, i brakuje części II, właściwe organy Państwa Członkowskiego, w którym złożono wniosek o nową rejestrację, mogą, w wyjątkowych przypadkach, podjąć decyzję o ponownej rejestracji pojazdu, lecz jedynie po otrzymaniu potwierdzenia, pisemnego lub poprzez środki elektroniczne, od właściwych organów Państwa Członkowskiego, w którym pojazd był wcześniej zarejestrowany, że wnioskodawca jest uprawniony do ponownej rejestracji pojazdu w innym Państwie Członkowskim.

Artykuł 6

Wszelkie zmiany niezbędne w celu dostosowania załączników do niniejszej dyrektywy do postępu technicznego zostają przyjęte zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 7.

Artykuł 7

1. W przypadku gdy dokonuje się odniesienia do procedury przewidzianej w niniejszym artykule, Komisja jest wspomagana przez komitet ustanowiony przez art. 8 dyrektywy Rady 96/96/WE z dnia 20 grudnia 1996 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących badań przydatności do ruchu drogowego pojazdów silnikowych i ich przyczep (⁷), zwany dalej „komitetem”, który złożony jest z przedstawicieli Państw Członkowskich oraz przedstawiciela Komisji, który mu przewodniczy.

2. Przedstawiciel Komisji przedkłada komitetowi projekt środków, które należy podjąć. Komitet wydaje opinię na temat projektu w terminie, który przewodniczący ustanawia stosownie do pilności sprawy. Opinia wydana zostaje większością ustanowioną w art. 148 ust. 2 Traktatu w przypadku decyzji, którą na wniosek Komisji Rada jest zobowiązana przyjąć. Glosy przedstawicieli Państw Członkowskich w komitecie ważone są w sposób określony w tym artykule. Przewodniczący nie bierze udziału w glosowaniu.

3. a) Komisja przyjmuje przewidywane środki, jeżeli są one zgodne z opinią komitetu.

b) Jeżeli przewidywane środki nie są zgodne z opinią komitetu lub jeżeli nie wydano opinii, Komisja niezwłocznie przedkłada Radzie wniosek dotyczący środków, które należy podjąć. Rada stanowi większością kwalifikowaną.

Jeżeli Rada, w terminie trzech miesięcy od przedłożenia jej wniosku, nie podejmuje decyzji, projektowane środki zostają przyjęte przez Komisję.

Artykuł 8

1. Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze lub administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy do dnia 1 czerwca 2004 r. Niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję.

Przepisy te, przyjęte przez Państwa Członkowskie, zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są Państwa Członkowskie.

2. Państwa Członkowskie przekazują Komisji teksty głównych przepisów prawa krajowego, które przyjmują w dziedzinie uregulowanej niniejszą dyrektywą.

Komisja przekazuje Państwom Członkowskim wszystkie wzory świadectw rejestracji używanych przez krajową administrację.

Artykuł 9

Państwa Członkowskie wspierają się nawzajem w wykonywaniu niniejszej dyrektywy. Mogą wymieniać informacje na poziomie dwu- lub wielostronnym, w szczególności w celu kontroli, przed jakąkolwiek rejestracją pojazdu, jego statusu prawnego, w miarę potrzeb, w Państwie Członkowskim, w którym był on wcześniej zarejestrowany. Taka kontrola może obejmować w szczególności wykorzystanie sieci elektronicznej.

Artykuł 10

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł 11

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 29 kwietnia 1999 r.

(¹) Dz.U. C 202 z 2.7.1997, str. 13 oraz Dz.U. C 301 z 30.9.1998, str. 8.

(²) Dz.U. C 19 z 21.1.1998, str. 17.

(³) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 28 maja 1998 r. (Dz.U. C 195 z 22.6.1998, str. 21), wspólne stanowisko Rady z dnia 3 listopada 1998 r. (Dz.U. C 388 z 14.12.1998, str. 12) oraz decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 25 lutego 1999 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(⁴) Dz.U. L 237 z 24.8.1991, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 97/26/WE (Dz.U. L 150 z 7.6.1997, str. 41).

(⁵) Dz.U. L 42 z 23.2.1970, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 98/14/WE (Dz.U. L 91 z 25.3.1998, str. 1).

(⁶) Dz.U. L 225 z 10.8.1992, str. 72. Dyrektywa zmieniona Aktem Przystąpienia z 1994 r.

(⁷) Dz.U. L 46 z 17.2.1997, str. 1.

ZAŁĄCZNIK I

CZĘŚĆ I ŚWIADECTWA REJESTRACJI (¹)

I. Całkowite wymiary świadectwa rejestracji nie mogą być większe niż format A4 (210 × 297 mm) lub okładka formatu A4.

II. Papier użyty do wykonania części I świadectwa rejestracji zostaje wykonany w sposób zabezpieczający przed fałszerstwem poprzez użycie co najmniej dwóch z poniższych technik:

– grafiki,

– znaku wodnego,

– włókien fluorescencyjnych, lub

– znaków fluorescencyjnych.

III. Część I świadectwa rejestracji może składać się z kilku stron. Państwa Członkowskie ustalają ilość stron zgodnie z informacją zawartą w dokumencie i jego planie.

IV. Strona pierwsza części I świadectwa rejestracji zawiera:

– nazwę Państwa Członkowskiego wydającego część I świadectwa rejestracji,

– symbol odróżniający Państwa Członkowskiego wydającego część I świadectwa rejestracji, mianowicie:

B Belgia

DK Dania

D Niemcy

GR Grecja

E Hiszpania

F Francja

IRL Irlandia

I Włochy

L Luksemburg

NL Niderlandy

A Austria

P Portugalia

FIN Finlandia

S Szwecja

UK Zjednoczone Królestwo,

– nazwę właściwych organów,

– wyrazy „część I Świadectwa Rejestracji” lub, jeśli świadectwo składa się tylko z jednej części, wyrazy „Świadectwo Rejestracji” , wydrukowane dużą czcionką w języku lub językach urzędowych Państw Członkowskich wydających świadectwo rejestracji; znajdują się one również, odpowiednio dalej, wydrukowane małą czcionką w innych językach Wspólnoty Europejskiej,

– wyrazy „Wspólnota Europejska”, wydrukowane w języku lub językach urzędowych Państwa Członkowskiego wydającego część I świadectwa rejestracji,

– numer dokumentu.

V. Część I świadectwa rejestracji zawiera również następujące dane, poprzedzone przez odpowiednie zharmonizowane kody wspólnotowe:

(A) numer rejestracyjny

(B) data pierwszej rejestracji pojazdu

(C) dane osobowe

(C.1) posiadacz świadectwa rejestracji:

(C.1.1) nazwisko lub nazwa firmy

(C.1.2) inna nazwa(-y) lub inicjał(-y) (gdzie właściwe)

(C.1.3) adres w Państwie Członkowskim rejestracji w dniu wydania dokumentu

(C.4) W przypadku gdy dane szczegółowe wymienione w VI, kod C.2 nie są zawarte w świadectwie rejestracji, odniesienie do faktu, że posiadacz świadectwa rejestracji:

a) jest właścicielem pojazdu

b) nie jest właścicielem pojazdu

c) nie jest określony w świadectwie rejestracji jako właściciel pojazdu

(D) pojazd:

(D.1) marka

(D.2) typ

– model (jeżeli dostępne)

– wersja (jeżeli dostępne)

(D.3) nazwa(-y) handlowa

(E) numer identyfikacyjny pojazdu

(F) masa:

(F.1) maksymalna dopuszczalna technicznie rzeczywista masa całkowita, z wyjątkiem motocykli

(G) masa pojazdu w ruchu z nadwoziem i urządzeniem sprzęgającym w przypadku pojazdu holowniczego w ruchu z każdej kategorii innej niż M₁

(H) okres ważności, jeżeli nie jest nieograniczony

(I) data rejestracji, do której odnosi się świadectwo

(K) numer homologacji (jeżeli dostępne)

(P) silnik

(P.1) pojemność (w cm³)

(P.2) moc maksymalna netto (w kW) (jeżeli dostępne)

(P.3) rodzaj paliwa lub źródło mocy

(Q) stosunek moc/masa (w kW/kg) (tylko w motocyklach)

(S) ilość miejsc

(S.1) ilość miejsc, łącznie z miejscem kierowcy

(S.2) ilość miejsc stojących, (gdzie właściwe)

VI. Część I świadectwa rejestracji może ponadto zawierać następujące dane, poprzedzone przez odpowiednie zharmonizowane kody wspólnotowe:

(C) dane osobowe

(C.2) właściciel pojazdu:

(C.2.1) nazwisko lub nazwa firmy

(C.2.2) inna nazwa(-y) lub inicjał(-y) (gdzie właściwe)

(C.2.3) adres w Państwie Członkowskim rejestracji w dniu wydania dokumentu

(C.3) osoba fizyczna lub prawna, która może użytkować pojazd na podstawie tytułu prawnego innego niż prawo własności

(C.3.1) nazwisko lub nazwa firmy

(C.3.2) inna nazwa(-y) lub inicjał(-y) (gdzie właściwe)

(C.3.3) adres w Państwie Członkowskim rejestracji w dniu wydania dokumentu

(C.5), (C.6), (C.7), (C.8) w przypadku gdy zmiana w danych osobowych podanych w pkt V, kod C.1, pkt VI, kod C.2 i/lub pkt VI, kod C.3 nie powoduje wydania nowego świadectwa rejestracji, nowe dane osobowe odpowiadające tym punktom mogą zostać zawarte pod kodem (C.5), (C.6), (C.7) lub (C.8); zostają one przydzielone zgodnie z odniesieniami w pkt V, kod C.1, pkt VI, kod C.2, pkt VI, kod C.3 i pkt V, kod C.4.

(F) masa:

(F.2) maksymalna dopuszczalna rzeczywista masa całkowita pojazdu w ruchu w Państwie Członkowskim rejestracji

(F.3) maksymalna dopuszczalna rzeczywista masa całkowita całego pojazdu w ruchu w Państwie Członkowskim rejestracji

(J) kategoria pojazdu

(L) ilość osi

(M) rozstaw osi (w mm)

(N) w odniesieniu do pojazdów o masie całkowitej przekraczającej 3 500 kg, rozdział technicznie dopuszczalnej maksymalnej rzeczywistej masy całkowitej między osiami:

(N.1) oś 1 (w kg)

(N.2) oś 2 (w kg), gdzie właściwe

(N.3) oś 3 (w kg), gdzie właściwe

(N.4) oś 4 (w kg), gdzie właściwe

(N.5) oś 5 (w kg), gdzie właściwe

(O) maksymalna technicznie dopuszczalna masa holownicza przyczepy:

(O.1) z hamulcem (w kg)

(O.2) bez hamulca (w kg)

(P) silnik:

(P.4) prędkość nominalna (w min^–1)

(P.5) numer identyfikacyjny silnika

(R) kolor pojazdu

(T) prędkość maksymalna (w km/h)

(U) poziom hałasu:

(U.1) podczas postoju (w dB (A))

(U.2) prędkość silnika (w min^–1)

(U.3) podczas jazdy (w dB (A))

(V) emisja spalin:

(V.1) CO (w g/km lub G/kWh)

(V.2) HC (w g/km lub g/kWh)

(V.3) NO_x (w g/km lub g/kWh)

(V.4) HC + NO_x (w g/km)

(V.5) dane szczegółowe w odniesieniu do Diesla (w g/km lub g/kWh)

(V.6) skorygowany współczynnik pochłaniania w odniesieniu do Diesla (w min^{– 1})

(V.7) CO₂ (w g/km)

(V.8) łączne zużycie benzyny (w L/100 km)

(V.9) wskazanie kategorii środowiskowej homologacji WE; odniesienie do wersji stosowanej na mocy dyrektywy 70/220/EWG (²) lub dyrektywy 88/77/EWG (³).

(W) pojemność zbiornika(ów) paliwa (w litrach)

VII. Państwo Członkowskie może dołączyć dodatkowe informacje (w części I świadectwa rejestracji), w szczególności może dodać między nawiasy do kodów identyfikacyjnych, jak ustanowiono w pkt V i VI, dodatkowe kody krajowe.

(¹) Świadectwo składające się tylko z jednej części będzie oznaczone wyrazami „Świadectwo Rejestracji” i w tekście nie będzie odniesienia do „części I.”

(²) Dyrektywa Rady 70/220/EWG z dnia 20 marca 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do działań, jakie mają być podjęte w celu ograniczenia zanieczyszczania powietrza przez spaliny z silników o zapłonie iskrowym pojazdów silnikowych (Dz.U. L 76 z 6.4.1970, str. 1.), dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 96/69/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 282 z 1.11.1996, str. 64).

(³) Dyrektywa Rady 88/77/EWG z dnia 3 grudnia 1987 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do działań, jakie mają być podjęte przeciwko emisji zanieczyszczeń gazowych z silników Diesla stosowanych w pojazdach (Dz.U. L 36 z 9.2.1988, str. 33). Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 96/1/WE (Dz.U. L 40 z 17.2.1996, str. 1).

ZAŁĄCZNIK II

CZĘŚĆ II ŚWIADECTWA REJESTRACJI (¹)

I. Wymiary świadectwa rejestracji nie mogą być większe niż format A4 (210 × 297 mm) lub okładka formatu A4:

II. Papier użyty do wykonania części II świadectwa rejestracji zostaje wykonany w sposób zabezpieczający przed fałszerstwem poprzez użycie co najmniej dwóch z poniższych technik:

– grafiki,

– znaku wodnego,

– włókien fluorescencyjnych, lub

– znaków fluorescencyjnych.

III. Część II świadectwa rejestracji może składać się z kilku stron. Państwa Członkowskie ustalają ilość stron zgodnie z informacją zawartą w dokumencie i jego planie.

IV. Strona pierwsza części II świadectwa rejestracji zawiera

– nazwę Państwa Członkowskiego wydającego część II świadectwa rejestracji,

– symbol odróżniający Państwa Członkowskiego wydającego część II świadectwa rejestracji, mianowicie:

B Belgia

DK Dania

D Niemcy

GR Grecja

E Hiszpania

F Francja

IRL Irlandia

I Włochy

L Luksemburg

NL Niderlandy

A Austria

P Portugalia

FIN Finlandia

S Szwecja

UK Zjednoczone Królestwo,

– nazwę właściwych organów,

– wyrazy „część II Świadectwa Rejestracji” , wydrukowane dużą czcionką w języku lub językach urzędowych Państw Członkowskich wydających świadectwo rejestracji; znajdują się one również, odpowiednio dalej, wydrukowane małą czcionką w innych językach Wspólnoty Europejskiej,

– wyrazy „Wspólnota Europejska”, wydrukowane w języku lub językach urzędowych Państwa Członkowskiego wydającego część II świadectwa rejestracji,

– numer dokumentu.

V. Część II świadectwa rejestracji zawiera również następujące dane, poprzedzone przez odpowiednie zharmonizowane kody wspólnotowe:

(A) numer rejestracyjny

(B) data pierwszej rejestracji pojazdu

(D) pojazd:

(D.1) marka

(D.2) typ

– model (jeżeli dostępne)

– wersja (jeżeli dostępne)

(D.3) nazwa(-y) handlowa

(E) numer identyfikacyjny pojazdu

(K) numer homologacji (jeżeli dostępne)

VI. Część II świadectwa rejestracji może ponadto zawierać następujące dane, poprzedzone odpowiednimi zharmonizowanymi kodami wspólnotowymi:

(C) dane osobowe

(C.2) właściciel pojazdu:

(C.2.1) nazwisko lub nazwa firmy

(C.2.2) inna nazwa(-y) lub inicjał(-y) (gdzie właściwe)

(C.2.3) adres w Państwie Członkowskim rejestracji w dniu wydania dokumentu

(C.3) osoba fizyczna lub prawna, która może użytkować pojazd na podstawie tytułu prawnego innego niż prawo własności

(C.3.1) nazwisko lub nazwa firmy

(C.3.2) inna nazwa(-y) lub inicjał(-y) (gdzie właściwe)

(C.3.3) adres w Państwie Członkowskim rejestracji w dniu wydania dokumentu

(C.5), (C.6), w przypadku gdy zmiana w danych osobowych podanych w pkt VI, kod C.2 i/lub pkt VI, kod C.3 nie powoduje wydania nowej części II świadectwa rejestracji, nowe dane osobowe odpowiadające tym punktom mogą zostać zawarte pod kodem (C.5) lub (C.6); zostają one przydzielone zgodnie z pkt VI, kod C.2 i pkt VI, kod C.3.

(J) kategoria pojazdu

VII. Państwo Członkowskie może dołączyć dodatkowe informacje w części II świadectwa rejestracji, w szczególności może dodać między nawiasy do kodów identyfikacyjnych, jak ustanowiono w pkt V i VI, dodatkowe kody krajowe.

(¹) Załącznik ten dotyczy tylko świadectw rejestracji składających się z części I i II.