Akty ujednolicone - rok 1997 nr 132 poz. 1

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 43,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(¹),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno - Społecznego(²),

a także mając na uwadze, co następuje:

1)              rozporządzenie Rady (EWG) nr 3094/86 z dnia 7 października 1986 r. ustanawiające środki techniczne dla zachowania zasobów połowowych(³) było często i w istotny sposób zmieniane; w celu uzyskania przejrzystości i ze względów praktycznych rozporządzenie to wymaga kodyfikacji;

2)              w celu zapewnienia ochrony morskich zasobów biologicznych i zrównoważonej eksploatacji zasobów połowowych w interesie zarówno rybaków jak i konsumentów powinny zostać ustanowione środki techniczne dotyczące ochrony zasobów połowowych, określające między innymi rozmiary oczek, wielkość przyłowów i dozwolone rozmiary ryb, jak również ograniczenia połowów w poszczególnych obszarach i okresach, przy użyciu określonego sprzętu;

3)              należy zachować równowagę między dostosowywaniem technicznych środków ochrony do różnorodności rodzajów rybołówstwa a zapotrzebowaniem na jednolite zasady, które są łatwiejsze do zastosowania;

4)              zasady regulujące działalność połowową na obszarze Skagerrak i Kattegat uzgodnione między Wspólnotą a Norwegią i Szwecją powinny być zawarte w niniejszym rozporządzeniu; biorąc pod uwagę opinie naukowe jest zatem konieczne ustalenie okresowych ograniczeń różnych form działalności rybackiej na obszarze Skagerrak i Kattegat;

5)              procedury zarządzania środkami dotyczącymi połowów na Morzu Bałtyckim powinny zostać przyjęte przez Międzynarodową Komisję Rybołówstwa Morza Bałtyckiego;

6)              odrzuty są obecnie przyczyną niemożliwego do zaakceptowania marnotrawstwa na dużą skalę; zakaz prowadzenia połowów przy użyciu niewystarczająco wybiórczych technik lub praktyk na obszarach koncentracji narybku, połączony ze zwiększeniem rozmiaru oczek sieci i zakazem używania narzędzi przyczyniających się do powstawania odrzutów, stanowią pierwszy krok w kierunku ostatecznej eliminacji praktyk, które stoją w sprzeczności z ochroną i prawidłowym wykorzystaniem zasobów; konieczne jest wprowadzenie spójnego systemu zarządzania i eksploatacji, który zmniejszy odrzuty do minimum;

7)              wskazane jest zdefiniowanie kierowanych połowów niektórych gatunków ryb, jak również przyłowów i gatunków chronionych;

8)              liczne próby wykazały, że użycie zespołu kwadratowych oczek sieci przed i ponad workiem włoka może odegrać znaczącą rolę w ograniczeniu ilości odławianych niewymiarowych ryb;

9)              połów przemysłowy stanowi działalność ciągłą w związku z czym zasady nim rządzące powinny być również stabilne;

10)           połów niektórych gatunków, które mają zostać przetworzone na mączkę rybną lub olej może być wykonywany przy użyciu naruszających normy rozmiarów oczek, pod warunkiem, że takie działania połowowe nie mają negatywnego wpływu na inne zasoby głębinowe, w szczególności dorsza i plamiaka;

11)           istnieje rosnąca tendencja do używania dennych sieci skrzelowych, sieci oplątujących i sieci trójściennych o coraz mniejszych oczkach, czego wynikiem jest rosnący wskaźnik śmiertelności narybku gatunków docelowych na danym obszarze połowów;

12)           ta tendencja powinna być sprawdzona, a rozmiary oczek używanych w biernych narzędziach połowowych takich, jak denny zestaw sieci skrzelowych, sieci oplątujących i sieci trójściennych powinny zostać zaprojektowane tak, aby uzyskać wybiórcze połowy gatunku docelowego lub grupy takich gatunków;

13)           biologiczne parametry danych gatunków różnią się między sobą na różnych obszarach geograficznych; te różnice uzasadniają zastosowanie różnych środków na tych obszarach;

14)           w celu pozostawienia rybakom niezbędnego czasu do przystosowania istniejącego sprzętu do nowych wymagań powinien zostać przewidziany wystarczający okres przejściowy;

15)           należy zdefiniować sposób, w jaki ma być określany rozmiar skorupiaków i mięczaków;

16)           przepisy dotyczące połowów w obrębie 12-milowej strefy przybrzeżnej powinny określać warunki, które są wykonalne;

17)           w strefach przybrzeżnych Państw Członkowskich należy zapewnić ochronę terenów wylęgowych z uwzględnieniem specyfiki warunków biologicznych tych różnych stref;

18)           nieselektywne użycie okrężnic w szkółkach tuńczyka i innych gatunków ryb przebywających między lub w bliskiej odległości od ssaków morskich może powodować bezcelowe łowienie i zabijanie tych ssaków;

19)           połów przy użyciu okrężnic przeprowadzony właściwie i w sposób odpowiedzialny jest skuteczną metodą pozyskiwania jedynie pożądanych gatunków docelowych; w tych okolicznościach nie stanowi on już zagrożenia dla ochrony ssaków morskich;

20)           dnia 22 grudnia 1989 r. Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych przyjęło rezolucję 44/225 w sprawie połowów pelagicznymi pławnicami na dużą skalę i ich wpływu na żywe zasoby mórz i oceanów świata;

21)           decyzją 82/72 EWG(⁴) Rada zatwierdziła Konwencję o ochronie dzikiej fauny i flory europejskiej oraz ich siedlisk naturalnych (Konwencja berneńska);

22)           Wspólnota podpisała Konwencję Narodów Zjednoczonych o Prawie Morza, która wymaga współpracy wszystkich członków społeczności międzynarodowej na rzecz ochrony i gospodarowania zasobami żywymi na pełnym morzu;

23)           niekontrolowana ekspansja i wzrost częstotliwości połowów pławnicami może pociągnąć za sobą poważne szkody w warunkach zwiększonego nakładu połowowego i zwiększonych przyłowów gatunków innych niż docelowe; pożądane jest, zatem uregulowanie połowów pławnicami;

24)           aby uniknąć ograniczania badań naukowych, niniejsze rozporządzenie nie powinno mieć zastosowania w odniesieniu do działań, które mogą okazać się niezbędne, nawet incydentalnie w trakcie prowadzenia takich badań;

25)           na obszarach, gdzie ochrona jest poważnie zagrożona, Państwa Członkowskie powinny mieć możliwość zastosowania odpowiednich środków tymczasowych;

26)           dodatkowe, krajowe środki o ściśle lokalnym charakterze nie powinny ulec unieważnieniu czy ograniczeniu wskutek przyjęcia niniejszego rozporządzenia;

27)           w związku z powyższym takie procedury mogą zostać utrzymane w mocy lub przyjęte z zastrzeżeniem rozważenia przez Komisję ich zgodności z prawem wspólnotowym oraz wspólną polityką rybołówstwa;

28)           niniejsze rozporządzenie stosuje się bez uszczerbku dla niektórych środków krajowych wykraczających poza minimalne wymagania, jakie ono ustanawia;

29)           może zajść konieczność ustanowienia nowych, pilnych środków ochronnych, a także szczegółowych zasad wykonania niniejszego rozporządzenia; te środki i zasady powinny być przyjęte zgodnie z procedurą ustaloną w art. 18 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3760/92 z dnia 20 grudnia 1992 r. ustanawiającego wspólnotowy system rybołówstwa i akwakultury(⁵),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Definicja obszarów

1.       Niniejsze rozporządzenie stosuje się, z wyjątkami przewidzianymi w art. 6 ust. 1 lit. b), art. 10 ust. 17 i art. 11 ust. 3, w odniesieniu do połowu i wyładunku zasobów połowowych występujących na obszarze wszystkich wód morskich znajdujących się w zasięgu suwerenności i jurysdykcji Państw Członkowskich oraz występujących w jednym z następujących regionów:

Region 1

Wszystkie wody leżące na północ i na zachód od linii biegnącej od punktu o współrzędnych 48^o szerokości geograficznej N i 18^o długości geograficznej W; następnie na północ do 60^o szerokości geograficznej N; następnie na wschód do 5^o długości geograficznej W; stamtąd na północ do 60^o30’ szerokości geograficznej N; z tego miejsca na wschód do 4^o długości geograficznej W; następnie na północ do 64^o szerokości geograficznej N; stamtąd na wschód aż do wybrzeża Norwegii.

Region 2

Wszystkie wody położone na północ od 48^o szerokości geograficznej N, z wyłączeniem wód Regionu 1 i obszarów ICES IIIb, IIIc i IIId.

Region 3

Wszystkie wody odpowiadające podobszarom ICES VIII i IX.

Region 4

Wszystkie wody odpowiadające podobszarowi ICES X.

Region 5

Wszystkie wody położone w części centralno - wschodniej Atlantyku obejmującej obszary 34.1.1, 34.1.2 i 34.1.3 i podobszar 34.2.0 w strefie połowów 34 regionu FAO-CECAF, z wyłączeniem wód będących pod władzą i jurysdykcją Hiszpanii oblewających Wyspy Kanaryjskie.

Region 6

Wszystkie wody wybrzeża francuskiego departamentu Gujany.

Region 7

Wszystkie wody wybrzeża francuskich departamentów Martyniki i Gwadelupy.

Region 8

Wszystkie wody francuskiego departamentu Reunion.

2.       Obszary geograficzne oznaczone w niniejszym rozporządzeniu literami „NAFO”, „ICES” i „FAO” są obszarami określonymi odpowiednio przez Organizację Rybołówstwa Północno - Zachodniego Atlantyku, Międzynarodową Radę Badań Morza oraz Organizację Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa. Obszary te są opisane, z zastrzeżeniem późniejszych poprawek, w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3179/78 z dnia 28 grudnia 1978 r. dotyczącym zawarcia przez Europejską Wspólnotę Gospodarczą Konwencji o przyszłej wielostronnej współpracy w rybołówstwie na Północno - Zachodnim Atlantyku(⁶) i w komunikatach Komisji nr: 85/C 335/02(⁷) i 85/C 347/05(⁸).

3.       Regiony określone w ust. 1 mogą zostać podzielone na obszary geograficzne zgodnie z procedurą ustaloną w art. 18, w szczególności na podstawie definicji określonej w jego ust. 2.

4.       Bez względu na przepisy ust. 2 do celów niniejszego rozporządzenia, Kattegat jest ograniczony od północy przez linię biegnącą od latarni morskiej Skagen do latarni morskiej Tistlarna, stamtąd do najbliższego punktu na wybrzeżu szwedzkim, a od południa przez linię biegnącą od Hasenore Head do Gniben Point, z Korshage do Spodsbjerg i od Gilbjerg Head do Kullen.

Skagerrak jest ograniczony od zachodu przez linię biegnącą od latarni morskiej Hanstholm do latarni morskiej Lindesnes, a od południa przez linię biegnącą od latarni morskiej Skagen do latarni morskiej Tistlarna, a stamtąd do najbliższego punktu na wybrzeżu szwedzkim.

5.       Bez względu na przepisy ust. 2 do celów niniejszego rozporządzenia, Morze Północne zawiera podobszar ICES IV, przylegającą część obszaru ICES IIa leżącą na południe od 64^o szerokości geograficznej N i część obszaru ICES IIIa, który nie jest objęty definicją Skagerrak podaną w ust. 4.

TYTUŁ 1

SIECI I WARUNKI ICH UŻYCIA

Artykuł 2

Minimalne rozmiary oczek sieci

1.       W każdym regionie czy na obszarze geograficznym wymienionym w załączniku I i tam, gdzie jest to stosowne, w zależności od okresu i mocy silnika, zabronione jest używanie jakichkolwiek włoków, niewodów duńskich, czy podobnych sieci ciągnionych, o ile oczka sieci w tej części, gdzie są one najmniejsze, są rozmiaru równego lub większego aniżeli minimalny rozmiar wymieniony w Załączniku, zwany dalej jako „referencyjny minimalny rozmiar oczek” i o ile połów uzyskany przy użyciu tej sieci i zatrzymany na pokładzie zawiera:

-         procent gatunków docelowych objętych dozwolonym połowem równy lub wyższy niż określony w załączniku 1,

-         procent gatunków chronionych nieprzekraczający określonego w załączniku 1,

w odniesieniu do referencyjnego minimalnego rozmiaru oczek.

Bez względu na akapit pierwszy, minimalny procent gatunków docelowych można uzyskiwać poprzez łączenie ilości złapanych ryb wszystkich gatunków docelowych, pod warunkiem, że:

-         są to gatunki docelowe, w odniesieniu, do których maksymalny procent gatunków chronionych wynosi 10%,

-         są to gatunki docelowe, w odniesieniu, do których referencyjny minimalny rozmiar oczek jest taki sam, lub mniejszy niż rozmiar oczek używanej sieci,

-         całkowity procent wszystkich gatunków chronionych łącznie w stosunku do całkowitej wagi wszystkich gatunków docelowych nie przekracza 10%.

Do celów niniejszego rozporządzenia, gatunki chronione są określane jako gatunki, w odniesieniu, do których minimalny rozmiar został ustalony w załączniku 2 albo, które są oznaczone gwiazdką w tym Załączniku w odniesieniu do danego regionu.

Przepisy niniejszego ustępu pozostają bez uszczerbku dla przepisów szczególnych ustanowionych w ust. 2-9.

2.       Połowy przy użyciu czerpaków nie są objęte przepisami ust. 1. Jednakże przy połowie czerpakami zakazane jest posiadanie na pokładzie lub wyładunek więcej niż 10% gatunków chronionych.

3.       Wielkości procentowe określone w załączniku I są obliczane jako proporcja w masie wszystkich ryb, skorupiaków i mięczaków znajdujących się na pokładzie po posortowaniu albo przy wyładunku, biorąc pod uwagę wszystkie ilości, które zostały przeładowane.

Bez względu na przepisy akapitu pierwszego, przy połowie węgorzy przy użyciu sieci o oczkach mniejszych niż 16 mm, wielkości procentowe mogą być obliczane przed sortowaniem. Niniejszego przepisu nie stosuje się na obszarze Skagerrak i Kattegat.

Wielkości procentowe mogą być obliczane na podstawie jednej lub więcej reprezentatywnych próbek. Zasady pobierania próbek mogą zostać sformułowane zgodnie z procedurą ustaloną w art. 18.

4.       Sortowanie przeprowadza się natychmiast po wybraniu sieci. Połowy gatunków chronionych, które przekraczają wielkości procentowe ustalone w załączniku I są niezwłocznie wyrzucane do morza.

5.       Jeżeli połowy były prowadzone podczas tego samego rejsu przy użyciu różnych sieci o różnych rozmiarach oczek, albo w różnych rejonach, obszarach geograficznych, albo na mocy innych dodatkowych warunków (takich jak różne okresy czasu) i jeżeli te odmienne warunki połowowe pociągają za sobą zmianę referencyjnego minimalnego rozmiaru oczek (z odpowiednią zmianą wielkości procentowych) określonego w załączniku I, wielkości procentowe są obliczane w odniesieniu do każdej części połowu uzyskanej w odmiennych warunkach.

Wszystkie połowy uważa się za dokonane przy użyciu znajdującej się na pokładzie sieci o najmniejszych oczkach chyba, że co innego wynika z dziennika pokładowego prowadzonego zgodnie z art. 6 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2847/93 z dnia 12 października 1993 r. ustanawiającego system kontroli mający zastosowanie do wspólnej polityki rybołówstwa(⁹) i z zasadami ustalonymi podczas wykonywania tego artykułu.

6.       Połowy są szacowane według żywej wagi.

Do celów niniejszego artykułu, równowartość wagi całego homarca otrzymuje się mnożąc wagę ogona homarca przez trzy.

7.       Sieci o oczkach mniejszych niż rozmiar oczek sieci używanych zgodne z ust. 1 nie mogą być przechowywane na pokładzie chyba, że zostaną odpowiednio związane i spakowane tak, aby nie były gotowe do użycia. Szczegółowe zasady dotyczące pakowania narzędzi mogą zostać określone zgodnie z procedurą ustaloną w art. 18.

8.       Moc silnika określa się jako ogólną, maksymalną, stałą moc, jaka może być uzyskana na kole zamachowym każdego silnika i która może być w mechaniczny, elektryczny, hydrauliczny lub inny sposób wykorzystana do napędu statku. Jednakże, jeśli skrzynia biegów wbudowana jest do silnika moc powinna być mierzona w kołnierzu wału wyjściowego skrzyni biegów.

Nie dokonuje się żadnych potrąceń w odniesieniu do pomocniczych maszyn napędzanych silnikiem.

Jednostką, w której wyraża się moc silnika jest kilowat (kW).

Stałą moc silnika określa się zgodnie z wymaganiami przyjętymi przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną w zalecanym Standardzie Międzynarodowym ISO 3046/1, druga edycja, październik 1981 r.

Poprawki niezbędne do przyjęcia wymagań, przewidzianych w akapicie czwartym, w odniesieniu do postępu technicznego, przyjmuje się zgodnie z procedurą ustaloną w art. 18.

9.       Zabronione jest posiadanie na pokładzie lub używanie jakichkolwiek włoków, niewodów duńskich albo podobnych sieci ciągnionych, których minimalny rozmiar oczek jest równy lub większy niż 90 mm, mających ponad 100 oczek w obwodzie, przynajmniej w workach włoka sensu stricto, z wyłączeniem połączeń i obrzeża sieci.

Jakiekolwiek włoki, niewody duńskie albo podobne sieci ciągnione, których rozmiar oczek jest równy lub większy niż 100 mm mogą być wyposażone w górnej części worka włoka w partię (taflę lub okno) materiału sieciowego o kwadratowych oczkach przymocowaną do połączeń lub obrzeża sieci, mającą rozmiar oczka równy lub większy niż 90 mm.

„Materiał sieciowy o kwadratowych oczkach” oznacza materiał, który jest połączony w taki sposób, że dwa kierunki oczek AB tworzących taflę są, w jednym kierunku równoległe do osi podłużnej worka włoka sensu stricto, a z drugiej strony pod kątem prostym do jego osi podłużnej. Kierunek AB jest równoległy do prostoliniowego porządku boków oczek siatki, każdego z sąsiednich oczek.

10.      a)      Denne sieci skrzelowe, sieci oplątujące i trójścienne o oczkach, które nie odpowiadają żadnej z kategorii wymienionej w załączniku V i VI są zakazane i nie mogą być trzymane na pokładzie statków rybackich. W przypadku sieci trójściennych rozmiar oczek określony w niniejszym rozporządzeniu dotyczy fragmentu sieci o najmniejszych oczkach.

b)      Kiedy połowy są dokonywane w regionie 1 i/lub 2 przez statki rybackie używające dennych sieci skrzelowych, sieci oplątujących i/lub trójściennych sieci o rozmiarach odpowiadających jednej z kategorii wymienionej w załączniku V, wielkość procentowa ilości ryb zatrzymanych na pokładzie wyrażona w żywej wadze dla jednego gatunku albo jakiejkolwiek kombinacji gatunków, czy grup gatunków, wymienionych w odpowiedniej kategorii rozmiarów oczek nie może być mniejsza niż 70%.

c)      Kiedy połowy są dokonywane w regionie 3 przez statki rybackie używające dennych sieci skrzelowych, sieci oplątujących i/lub sieci trójściennych o rozmiarach odpowiadających jednej z kategorii wymienionych w załączniku VI, wielkość procentowa ilości ryb zatrzymanych na pokładzie wyrażona w żywej wadze, dla jednego gatunku albo jakiejkolwiek kombinacji gatunków lub grup gatunków wymienionych w odpowiedniej kategorii rozmiarów oczek nie może być mniejszy niż 70%.

d)      Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

(i)       „denny zespół sieci skrzelowych, lub sieci oplątujących”: oznacza narzędzia połowowe sporządzone z pojedynczego kawałka sieci, przymocowane w dowolny sposób do dna.

(ii)       „sieci trójścienne” oznaczają jakiekolwiek narzędzia połowowe sporządzone z dwóch lub więcej kawałków sieci, równolegle, łącznie zawieszonych na pojedynczej nadborze, przytwierdzonych w jakikolwiek sposób do dna morskiego.

e)      Lit. a)-d) nie stosuje się w odniesieniu do połowów łososiowatych (salmonidae) i agnatha.

Szczegółowe zasady stosowania niniejszego ustępu, w tym wymiary oczek sieci, zostaną przyjęte zgodnie z procedurą ustaloną w art. 18, najpóźniej do dnia 31 grudnia 1997 r.

Artykuł 3

Określanie rozmiaru oczek

Normy techniczne dotyczące określania rozmiaru oczek sporządza się zgodnie z procedurą określoną w art. 18.

Artykuł 4

Elementy przyłączane do sieci

Nie można używać żadnych urządzeń, za pomocą których oczka w jakiejś części sieci zostaną zatkane lub w inny sposób skutecznie zwężone.

Niniejszy przepis nie wyklucza używania niektórych urządzeń, których spis i opis techniczny zostanie sporządzony zgodnie z procedurą określoną w art. 18.

TYTUŁ II

MINIMALNE ROZMIARY RYB, SKORUPIAKÓW I MIĘCZAKÓW

Artykuł 5

1.       Ryba, skorupiak i mięczak są niewymiarowe, jeżeli ich rozmiar jest mniejszy niż minimalne wymiary określone w załączniku II lub załączniku III w odniesieniu do odpowiednich gatunków i regionów, czy szczególnych obszarów geograficznych, jeżeli są one określone. Jeżeli jest przewidziana więcej niż jedna metoda przeprowadzania pomiaru minimalnych rozmiarów, ryba, skorupiak, czy mięczak uważany jest za odpowiadający minimalnym rozmiarom, jeżeli przynajmniej jeden z uzyskanych wymiarów jest większy niż odpowiedni wymiar minimalny.

2.       a)       Rozmiar ryby mierzy się od czubka pyska do końca płetwy ogonowej.

b)      Rozmiar homarca i homarów określa się zgodnie z opisem zamieszczonym w załączniku IV:

-         jako długość pancerza, równoległą do osi środkowej od tyłu obu oczodołów do dalszego końca pancerza,

-         jako długość całkowitą, od czubka otworu gębowego do końca środkowej płetwy ogona nie wliczając szczeciny.

Oddzielone ogony homarców mierzy się od przedniej krawędzi pierwszej obecnej części ogona do końca środkowej płetwy ogona, nie wliczając szczeciny. Ogon mierzy się w stanie płaskim i nienaciągniętym.

c)       Rozmiar krabów jadalnych określa się w sposób przedstawiony w załączniku IV:

-         jako długość pancerza mierzoną wzdłuż osi środkowej, od przestrzeni między oczodołami do tylnej krawędzi pancerza,

-         jako maksymalną szerokość pancerza mierzoną prostopadle do osi środkowej pancerza,

-         jako maksymalną długość ostatnich dwóch odcinków którejkolwiek kończyny zakończonej szczypcami.

d)      Rozmiar ciernistego pająka morskiego określa się zgodnie z opisem zamieszczonym w załączniku IV, wzdłuż osi środkowej od krawędzi pancerza między pyskiem do tylnej krawędzi pancerza.

e)      Rozmiar małży określa się zgodnie z opisem zamieszczonym w załączniku IV w poprzek najdłuższej części muszli

f)       Rozmiar głowonogów określa się wzdłuż grzbietowej linii środkowej od tylnego końca płaszcza do przedniej granicy płaszcza, u kałamarnic i mątw, a do poziomu oczu u ośmiornic.

3.       Niewymiarowe ryby, skorupiaki i mięczaki nie są zatrzymywane na pokładzie, przeładowywane, wyładowywane, transportowane, przechowywane, sprzedawane, wystawiane albo oferowane do sprzedaży, ale są wyrzucane niezwłocznie do morza.

Niniejszego przepisu nie stosuje się w odniesieniu do:

a)       połowów gatunków chronionych, które przeprowadzono w ramach limitów określonych w art. 2 ust. 1, które nie zostały oddzielone od gatunków docelowych objętych dozwolonym połowem i które nie zostały sprzedane, wystawione lub oferowane do sprzedaży w celu spożycia przez ludzi;

b)       gatunków określonych poniżej w ramach limitu 10% wagi całkowitego połowu tych gatunków:

-       śledzia złowionego w jakimkolwiek obszarze geograficznym,

-       makreli złowionej w Morzu Północnym,

-       gatunków określonych w załączniku II lub załączniku III złowionych na obszarze Skagerrak lub Kattegat;

c)       ostroboka (Trachurus spp.), makreli (Scomber spp.), sardeli (Engraulis encrasicholus), przeznaczonych do użycia jako żywa przynęta.

Udział procentowy niewymiarowych ryb, skorupiaków i mięczaków oblicza się zgodnie z art. 2 ust. 3-6.

4.       Zabroniony jest wyładunek ogonów lub kleszczy homarów, które zostały odłączone od korpusu i które zostały złowione w regionie lub na obszarze geograficznym określonym w załączniku III, w odniesieniu, do którego został określony minimalny rozmiar tych gatunków.

Jedynie całe przegrzebki mogą być poddawane wyładunkowi.

Minimalne rozmiary gatunków oznaczonych gwiazdką w załączniku II lub III przyjmuje się zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 18.

TYTUŁ III

ZAKAZ POŁOWÓW

Artykuł 6

Łosoś i troć wędrowna

1.       Łosoś i troć wędrowna nie mogą być zatrzymywane na pokładzie albo przeładowywane, wyładowywane, transportowane, magazynowane, sprzedawane, wystawiane lub oferowane do sprzedaży, lecz muszą być niezwłocznie wrzucane do morza, jeśli zostały złowione:

a)       na terenie wód położonych poza 12-milową strefą mierzoną od linii podstawowej Państw Członkowskich w regionach 1-4;

b)       na zasadzie odstępstwa od art. 1 ust. 1, poza obszarem wód będących pod władzą i jurysdykcją Państw Członkowskich w regionach 1-4;

c)       podczas połowu włokiem, niewodem duńskim lub podobną siecią ciągnioną o rozmiarze oczek mniejszym niż 70 mm.

2.       Na terenie Skagerrak i Kattegat połów łososia i troci wędrownej jest zabroniony poza czteromilową strefą mierzoną od linii podstawowych.

Artykuł 7

Śledź

1.       Połów śledzia jest zabroniony każdego roku począwszy od dnia 15 sierpnia do dnia 30 września na obszarze geograficznym ograniczonym linią łączącą następujące punkty:

-         Butt of Lewis,

-         Przylądek Wrath,

-         58°55’ szerokości geograficznej N, 5°00’ długości geograficznej W,

-         58°55’ szerokości geograficznej N, 7°10’ długości geograficznej W,

-         58°20’ szerokości geograficznej N, 8°20’ długości geograficznej W,

-         57°40’ szerokości geograficznej N, 8°20’ długości geograficznej W,

-         zachodnie wybrzeże North Uist na 57°40’ szerokości geograficznej N, dalej wzdłuż północnego wybrzeża wyspy aż do pkt. 57°40’36’ szerokości geograficznej N, 7°20’39’ długości geograficznej W,

-         57°50’03’ szerokości geograficznej N, 7°08’06’ długości geograficznej W,

-         północny - wschód wzdłuż zachodniego wybrzeża Lewis aż do punktu wyjścia (Butt of Lewis).

2.       Zabronione jest posiadanie na pokładzie ilości śledzia, które przekraczają 5% wagi całkowitej ryb, skorupiaków i mięczaków znajdujących się na statku, które zostały złowione na tym terenie podczas okresu określonego w ust. 1. Wielkość procentową oblicza się zgodnie z art. 2 ust. 3-6.

3.       Połowy śledzi są zabronione od dnia 1 lipca do dnia 31 października na obszarze ograniczonym następującymi współrzędnymi:

-         zachodnie wybrzeże Danii na 55°30’ szerokości geograficznej N,

-         55°30’szerokości geograficznej N, 7°00’ długości geograficznej E,

-         57°00’ szerokości geograficznej N, 7°00’ długości geograficznej E,

-         zachodnie wybrzeże Danii na 57°00’ szerokości geograficznej N.

4.       Połowy śledzi są zabronione w strefie rozciągającej się od 6 do 12 mili od wschodniego wybrzeża Zjednoczonego Królestwa, mierzonej od linii podstawowych między 54°10’ a 54°45’szerokości geograficznej N w okresie od dnia 15 sierpnia do dnia 30 września i między 55°30’ a 55°45’ szerokości geograficznej N w okresie od dnia 15 sierpnia do dnia 15 września.

5.       Połowy śledzia są zabronione przez cały rok na Morzu Irlandzkim (obszar ICES VIIa) na obszarach morskich między zachodnim wybrzeżem Szkocji, Anglii i Walii a linią poprowadzoną 12 mil od linii podstawowej tych wybrzeży, ograniczonymi od południa przez 53°20’ szerokości geograficznej N, a od północnego-zachodu przez linię poprowadzoną między Mull of Galloway (Szkocja) i Point of Ayre (Wyspa Man).

6.       Połowy śledzia są zabronione począwszy od dnia 21 września do dnia 31 grudnia w częściach Morza Irlandzkiego (obszar ICES VII a) ograniczonych następującymi współrzędnymi:

a)       -         wschodnie wybrzeże Wyspy Man na 54°20’ szerokości geograficznej N,

-        54°20’ szerokości geograficznej N, 3°40’ długości geograficznej W,

-        53°50’ szerokości geograficznej N, 3°50’ długości geograficznej W,

-        53°50’ szerokości geograficznej N, 4°50’ długości geograficznej W,

-        południowo - zachodnie wybrzeże Wyspy Man na 4°50’ długości geograficznej N

b)       -         wschodnie wybrzeże Irlandii Północnej na 54°15’ szerokości geograficznej N,

-       54°15’ szerokości geograficznej N, 5°15’ długości geograficznej W,

-       53°50’szerokości geograficznej N, 5°50’ długości geograficznej W,

-       wschodnie wybrzeże Irlandii na 53°50’ szerokości geograficznej N.

Połowy śledzia są zabronione przez cały rok w Logan Bay, określanej jako wody na wschód od linii poprowadzonej od Mull of Logan położonego na 54°44’ szerokości geograficznej N i 4°59’ długości geograficznej W, do Laggantalluch Head położonego na 54°41’ szerokości geograficznej N i 4°58’ długości geograficznej W.

7.       Bez względu na przepisy ust. 6, statki o długości nieprzekraczającej 12,2 metra bazujące w portach położonych na wschodnim wybrzeżu Irlandii i Irlandii Północnej między szerokościami geograficznymi 53°00’N a 55°00’N mogą prowadzić połowy śledzi w strefie objętej zakazem, opisanej w ust. 6 lit. b). Jedyną dozwoloną metodą jest połów pławnicami o minimalnym rozmiarze oczek wynoszącym 54 mm.

8.       Połowy śledzia są zabronione na wodach położonych na północny-wschód od linii poprowadzonej między Mull of Kintyre i Corsewall Point od dnia 1 stycznia do dnia 30 kwietnia.

9.       Obszary i okresy określone w niniejszym artykule mogą zostać zmienione zgodnie z procedurą ustaloną w art. 18.

Artykuł 8

Szprot

1.       Połowy szprota przy użyciu włoka o oczkach sieci mniejszych niż 32 mm są zabronione przez okres całego roku na terenie Skaggerak i Kattegat.

2.       Połowy szprota są zabronione:

a)       począwszy od dnia 1 lipca do dnia 31 października na obszarze ograniczonym następującymi punktami:

-       zachodnie wybrzeże Danii na 55°30’ szerokości geograficznej N,

-       55°30’ szerokości geograficznej N, 7°00’ długości geograficznej E,

-       57°00’ szerokości geograficznej N, 7°00’ długości geograficznej E,

-       zachodnie wybrzeże Danii na 57°00’ szerokości geograficznej N;

b)       na obszarze statystycznym ICES oznaczonym jako 39E8, od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca i od dnia 1 października do dnia 31 grudnia. Do celów niniejszego rozporządzenia, tym obszarem ICES są wody ograniczone przez linię biegnącą na wschód, od wschodniego wybrzeża Zjednoczonego Królestwa wzdłuż 55°00’ szerokości geograficznej N do pkt. 1°00’ długości geograficznej W, stamtąd wprost na północ do pkt. 55°30’ szerokości geograficznej N i następnie na zachód do wybrzeża Zjednoczonego Królestwa,

c)       na wodach wewnętrznych Mornay Firth na zachód od 3°30’ długości geograficznej W i na wodach wewnętrznych the Firth of Forth na zachód od 3°00’ długości geograficznej W, od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca i od dnia 1 października do dnia 31 grudnia.

Artykuł 9

Makrela

1.       Zabronione jest zatrzymywanie na pokładzie makreli, które zostały złowione w obrębie obszarów geograficznych ograniczonych następującymi współrzędnymi:

-         punkt na południowym wybrzeżu Anglii na 2°00’ długości geograficznej W,

-         49°30’ szerokości geograficznej N, 07°00’ długości geograficznej W,

-         49°30’ szerokości geograficznej N, 07°00’ długości geograficznej W,

-         52°00’ szerokości geograficznej N, 07°00’ długości geograficznej W,

-         punkt na zachodnim wybrzeżu Walii na 52°00’ szerokości geograficznej N,

chyba, że waga makreli nie przekracza 15% wagi całkowitej ilości ryb zatrzymanych na pokładzie, które zostały złowione na tym obszarze.

2.       Ust. 1 nie stosuje się w odniesieniu do:

a)       statków łowiących sieciami skrzelowymi lub wędami ręcznymi;

b)       statków łowiących włokami dennymi, niewodami duńskimi albo innymi podobnymi sieciami ciągnionymi, pod warunkiem, że statki te mają na pokładzie. co najmniej 75% wagowo, liczonych jako udział procentowy całkowitej wagi wszystkich gatunków na pokładzie:

-       homarców, jeśli statki te używają sieci, których rozmiar oczek jest ustalony dla danych regionów geograficznych lub stref w załączniku I,

-       homarców i gatunków wymienionych w załączniku II, jeśli statki te używają sieci, których rozmiar oczek jest ustalony dla tych gatunków i dla danych regionów geograficznych lub obszarów w załączniku I;

c)       statków przepływających przez ten obszar, pod warunkiem, że wszystkie narzędzia połowowe są zapakowane zgodnie z warunkami wymienionymi w art. 2 ust. 7;

d)       statków, które nie są wyposażone w sprzęt połowowy i do których zostały przeładowane makrele.

3.       Wszystkie makrele, które są na pokładzie są uważane za złowione na obszarze opisanym w ust. 1, z wyjątkiem tych, które zostały zgłoszone jako znajdujące się na pokładzie zanim statek znalazł się na tym obszarze, zgodnie z procedurą opisaną w następujących akapitach.

Kapitan statku zamierzający wpłynąć na taki obszar w celu połowu ryb i posiadający na pokładzie makrele, zobowiązany jest powiadomić władze kontrolne Państwa Członkowskiego w strefie którego zamierza łowić o planowanym czasie i miejscu swego przybycia na ten obszar, nie więcej niż 36 godzin i nie mniej niż 24 godziny przed wpłynięciem statku na ten obszar.

Wpływając na ten obszar musi poinformować właściwe władze kontrolne o ilości makreli posiadanych na pokładzie i wpisanych do dziennika pokładowego. Kapitan może zostać wezwany do okazania dziennika pokładowego oraz połowu zatrzymanego na pokładzie do weryfikacji w czasie i miejscu określonym przez właściwe władze kontrolne. Czas nie przekroczy 6 godzin od momentu otrzymania przez władze kontrolne informacji dotyczącej ilości makreli na pokładzie, a miejsce jest możliwie najbliższe punktu wpłynięcia na ten obszar.

Kapitan statku rybackiego, który zamierza wpłynąć na taki obszar w celu przeładunku makreli na swój statek zobowiązany jest zawiadomić władze kontrolne Państwa Członkowskiego, w którego strefie przeładunek ma miejsce o jego zamierzonym czasie i miejscu, nie więcej, niż 36 godzin i nie mniej niż 24 godziny przed rozpoczęciem przeładunku. Niezwłocznie po jego ukończeniu kapitan musi zawiadomić właściwe władze kontrolne o ilości makreli, które zostały przeładowane na ten statek.

Właściwymi władzami kontrolnymi są,

-         dla Francji:

Mimer, teleks: Paryż 250 823,

-         dla Irlandii:

Department of Marine, teleks: Dublin 91 798 MRNE,

-         dla Zjednoczonego Królestwa:

Ministry of Agriculture, Fisheries and Food, teleks: Londyn 21274.

Żaden przepis niniejszego ustępu nie może być interpretowany w ten sposób, że statek pływający pod banderą lub zarejestrowany w Państwie Członkowskim, które nie posiada kwot połowowych na zasoby makreli występujące na tym obszarze lub którego kwoty połowowe zostały wyczerpane, jest upoważniony do posiadania makreli na pokładzie, chyba że taka makrela wchodzi w skład przyłowu uzyskanego przy połowie ostroboka lub sardynki, a makrela nie przekracza 10% ogólnej wagi znajdujących się na pokładzie makreli, ostroboka i sardynki; z wyjątkiem przypadków, gdy kapitan jest w stanie udowodnić, że makrela pochodzi z innych zasobów.

TYTUŁ IV

OGRANICZENIA DOTYCZĄCE NIEKTÓRYCH TYPÓW POŁOWÓW

Artykuł 10

Ograniczenia używania niektórych typów statków i narzędzi połowowych, do połowu niektórych gatunków, w określonych okresach i na określonych obszarach geograficznych

1.       Zabronione jest używanie okrężnic:

a)       przy połowach śledzia w obszarach ICES VII g-k i na obszarze geograficznym ograniczonym:

-        od północy 52°30’ szerokości geograficznej N,

-        od południa 52°00’ szerokości geograficznej N,

-        od zachodu wybrzeżem Irlandii,

-        od wschodu wybrzeżem Zjednoczonego Królestwa,

b)       przy połowach gatunków wymienionych w załączniku II w odniesieniu do odpowiednich regionów czy obszarów geograficznych.

Przy połowach okrężnicami zabronione jest posiadanie na pokładzie:

-         ilości gatunków wymienionych w załączniku II, która przekracza 5% wagi ogólnej znajdujących się na statku ryb, skorupiaków i mięczaków i

-         podczas łowienia na obszarze opisanym w akapicie pierwszym tiret pierwsze, ilości śledzia przekraczającej 5% ogólnej wagi znajdujących się na statku ryb, skorupiaków i mięczaków.

Wielkości procentowe są obliczane zgodnie z art. 2 ust. 3-6.

2.       a)      Zabronione jest posiadanie na pokładzie statku czy używanie włoków rozprzowych, których łączna długość pokładników mierzona jako suma długości wszystkich pokładników jest większa niż 24 metry albo może zostać rozszerzona do długości większej niż 24 metry.

b)      Używanie włoków rozprzowych jest zabronione na obszarze Kattegat.

3.       a)      W obrębie strefy 12 mil od wybrzeży Francji, na północ od 51°00’ szerokości geograficznej N, Belgii, Niderlandów, Niemiec i zachodniej Danii aż do latarni morskiej Hirtshals mierzonej od linii podstawowych, od których są mierzone wody terytorialne, nie może łowić przy użyciu włoków rozprzowych lub innych włoków żaden statek przekraczający osiem metrów długości.

W okresie od dnia 1 kwietnia do dnia 30 września, wyżej wymieniona strefa zostanie rozszerzona na obszary geograficzne ograniczone linią łączącą następujące współrzędne:

-                 punkt na zachodnim wybrzeżu Danii na 57°00’ szerokości geograficznej N,

-                 57°00’ szerokości geograficznej N, długości geograficznej 7°15’ E,

-                 55°00’ szerokości geograficznej N, długości geograficznej 7°15’ E,

-                 55°00’ szerokości geograficznej N, 7°00’ długości geograficznej E,

-                 54°30’ szerokości geograficznej N, 7°00’ długości geograficznej E,

-                 54°30’ szerokości geograficznej N, 7°30’ długości geograficznej E,

-                 54°00’ szerokości geograficznej N, 7°30’ długości geograficznej E,

-                 54°00’ szerokości geograficznej N, 6°00’ długości geograficznej E,

-                 53°50’ szerokości geograficznej N, 6°00’ długości geograficznej E,

-                 53°50’ szerokości geograficznej N, 5°00’ długości geograficznej E,

-                 53°30’ szerokości geograficznej N, 5°00’ długości geograficznej E,

-                 53°30’ szerokości geograficznej N, 4°15’ długości geograficznej E,

-                 53°00’ szerokości geograficznej N, 4°15’ długości geograficznej E,

-                 punkt na wybrzeżu Niderlandów na 53°00’ szerokości geograficznej N.

b)      Na zasadzie odstępstwa od przepisów ust. 3 lit. a, statki, których nazwy i dane techniczne wymienione zostaną w wykazie, który zostanie sporządzony zgodnie z procedurą ustaloną w art. 18, upoważnione są do połowów na wymienionym obszarze przy użyciu włoków rozprzowych w tych okresach, gdy połowy przy użyciu włoków rozprzowych byłyby w innych okolicznościach zabronione.

Statki, które mogą pojawić się w wykazie określonym w akapicie pierwszym niniejszego ustępu muszą spełniać następujące kryteria:

-         rozpoczęły działalność przed dniem 1 stycznia 1987 r.,

-         z wyjątkiem statków zajmujących się połowem skorupiaków, moc ich silnika nie przekracza 221 kW, a w przypadku silników, których wartości znamionowe zostały obniżone, nie przekraczała 300 kW przed tym obniżeniem.

Statek znajdujący się w wykazie może zostać zastąpiony innym statkiem, którego wartość znamionowa silnika nie została obniżona, którego moc silnika nie przekracza 221 kW i którego całkowita długość, określona w ust. 13 nie przekracza 24 metrów.

Silnik statku znajdującego się w wykazie może zostać wymieniony, pod warunkiem, że wartość znamionowa zamiennego silnika nie została obniżona a jego moc nie przekracza 221 kW.

c)      Zabronione jest jednak używanie włoków rozprzowych, których łączna długość pokładników, mierzona jako suma długości wszystkich pokładników jest większa niż 9 metrów albo może zostać powiększona do długości przekraczającej 9 metrów, z wyjątkiem posługiwania się sprzętem zaprojektowanym i używanym do połowu krewetek (Pandalus montagui) i garneli (Crangon spp.).

Statki, których podstawową formę działalności stanowi połów garneli (Crangon spp.) mogą używać pokładników, których łączna długość przy połowach soli przekracza 9 metrów, pod warunkiem, że znajdują się one w wykazie, który jest ustalany corocznie.

d)      Bez względu na ust. 3 lit. a), statki poławiające włokiem rozprzowym, których moc silnika nie przekracza 221 kW, a w razie obniżenia jego wartości znamionowej nie przekraczała 300 kW przed tym obniżeniem, mogą dokonywać połowów na terenie określonym w tym ustępem.

e)      Bez względu na ust. 3 lit. a) statki, których moc silnika przekracza 221 kW mogą dokonywać połowów na obszarze określonym w tym ustępie używając włoków rozprzowych, pod warunkiem, że odłów gładzicy i soli, który przekracza wagowo 5% całego zatrzymanego na pokładzie połowu jest wyrzucany niezwłocznie do morza.

Wielkość procentowa obliczana jest zgodnie z art. 2 ust. 3-6.

4.       W granicach obszaru 12 mil od wybrzeży Zjednoczonego Królestwa i Irlandii, mierzonych od linii podstawowych, od których mierzone są wody terytorialne, żaden statek nie może dokonywać połowów przy użyciu włoków rozprzowych.

Jednakże, statki należące do jednej z poniższych kategorii mogą prowadzić połowy na wspomnianym obszarze przy użyciu włoków rozprzowych:

-         statki, które rozpoczęły działalność przed dniem 1 stycznia 1987 r., z wyjątkiem statków zajmujących się połowami skorupiaków, których moc silnika nie przekracza 221 kW i w przypadku, gdy wartość znamionowa silnika została obniżona, nie przekraczała 300 kW przed tym obniżeniem,

-         statki, które rozpoczęły działalność po dniu 31 grudnia 1986 r., którego wartość znamionowa silnika nie została obniżona, którego moc silnika nie przekracza 221 kW i którego całkowita długość określona zgodnie z ust. 13 nie przekracza 24 metrów,

-         statki, którego silnik został zastąpiony po dniu 31 grudnia 1986 r. silnikiem, którego wartość znamionowa nie została obniżona i którego moc silnika nie przekracza 221 kW.

Zabronione jest jednak używanie włoków rozprzowych, których łączna długość pokładników, obliczana jako suma długości wszystkich pokładników jest większa niż dziewięć metrów, z wyjątkiem przypadków posługiwania się sprzętem zaprojektowanym i używanym do połowów garneli (crangon spp.) lub krewetek (Pandalus montagui).

5.       Statki rybackie, które nie spełniają kryteriów niezbędnych do umieszczenia ich w wykazie ustalonym zgodnie z ust. 3 i 4 nie mogą prowadzić działalności połowowej określonej w tych ustępach.

6.       Szczegółowe zasady wprowadzenia w życie ust. 3 i 4 wraz z zasadami ustalania wykazów określonych w ust. 3, zostaną sformułowane zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 18.

7.       Moc silnika określa się stosownie do art. 2 ust. 8.

8.       Datą rozpoczęcia działalności jest data wystawienia pierwszego urzędowego świadectwa bezpieczeństwa.

Jeżeli urzędowe świadectwo bezpieczeństwa nie zostało wydane, datą rozpoczęcia działalności jest data pierwszego wpisu do oficjalnego rejestru statków rybackich.

Jednakże, w przypadku statków rybackich, które zostały oddane do użytku przed dniem 14 października 1986 r., za datę rozpoczęcia działalności uważana jest data pierwszego wpisu do urzędowego rejestru statków rybackich.

9.       Zabronione jest używanie włoków, których rozmiar oczek jest mniejszy niż 32 mm w okresie od dnia 1 lipca do dnia 15 września na wodach położonych w obrębie 3 mil od linii podstawowych na obszarze Skagerrak i Kattegat.

Jednakże przy połowie włokami na obszarze tych wód i podczas tych okresów:

-         w odniesieniu do połowów pandaletki północnej (Pandalus borealis) można używać sieci o minimalnym rozmiarze oczek wynoszącym 30 mm,

-         w odniesieniu do połowów węgorzycy (Zoarces viviparus), babkowatych (Gobiidae), czy głowaczy (Cottus spp.), przeznaczonych do użycia jako przynęta, można używać sieci o dowolnym rozmiarze oczek.

10.     Zabroniony jest połów sardeli w obszarze ICES VII C przy użyciu włoków pelagicznych.

11.     W obrębie stref określonych w niniejszym artykule, tam gdzie włoki, włoki rozprzowe, niewody duńskie albo podobne sieci ciągnione nie mogą być używane, zabronione jest przewożenie na pokładzie takich sieci, chyba że są one właściwie zapakowane i składowane zgodnie z art. 2 ust. 7.

12.     Zabronione jest używanie substancji wybuchowych, trujących czy oszałamiających, jak również działek do celów połowów. Działka harpunnicze mogą jednak być używane przy połowie tuńczyka i rekina olbrzymiego.

Zabronione jest używanie prądu elektrycznego na obszarze Skagerrak i Kattegat przy połowach ryb innych niż tuńczyk i rekin olbrzymi.

13.     Długością statku jest długość całkowita określana jako odległość w linii prostej między najdalej wysuniętym w przód punktem dzioba, a najdalszym punktem rufy.

Należy przyjąć, że dziób obejmuje wodoszczelną strukturę kadłuba, pokład dziobowy, dziobnicę, przednie nadburcie (o ile jest w nie wyposażony), jednak nie obejmuje bukszprytu i relingów.

Należy przyjąć, że rufa obejmuje wodoszczelną strukturę kadłuba, pawęże, rufówki, pochylnię rufową i nadburcie, jednak nie obejmuje relingów bezpieczeństwa, wytyków fokżagla, urządzeń napędowych, urządzeń sterowych oraz drabinek nurków i pomostów.

Całkowita długość mierzona jest w metrach z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku.

14.     Długość włoka rozprzowego mierzona jest między jego skrajnymi końcami wliczając w to przyłączone do niego urządzenia.

15.     a)      Od dnia 1 września do dnia 31 grudnia zabronione jest prowadzenie połowów przy użyciu jakichkolwiek włoków, niewodów duńskich lub podobnych sieci ciągnionych na obszarach geograficznych ograniczonych przez linię łączącą następujące współrzędne:

-         punkt na północnym wybrzeżu Hiszpanii zwany Cabo Prior (43°34’ szerokości geograficznej N, 8°19’ długości geograficznej W),

-         43°50’ szerokości geograficznej N, długości geograficznej 8°19’ W,

-         43°25’ szerokości geograficznej N, 9°12’ długości geograficznej W,

-         punkt na zachodnim wybrzeżu Hiszpanii zwany Cabo Villano (43°10’ szerokości geograficznej N, 9°12’ długości geograficznej W).

b)      Od dnia 1 października do dnia 31 grudnia zabronione jest prowadzenie połowów przy użyciu jakichkolwiek włoków, niewodów duńskich lub podobnych sieci ciągnionych na obszarach geograficznych ograniczonych linią łączącą następujące współrzędne:

-         punkt na zachodnim wybrzeżu Hiszpanii zwany Cabo Corrubedo (42°35’ szerokości geograficznej N, 9°05’ długości geograficznej W),

-         42°35’ szerokości geograficznej N, 9°25’ długości geograficznej W,

-         43°00’ szerokości geograficznej N, 9°30’ długości geograficznej W,

-         punkt na zachodnim wybrzeżu Hiszpanii na 43°00’ szerokości geograficznej N.

c)      Od dnia 1 grudnia do końca lutego kolejnego roku zabronione jest prowadzenie połowów przy użyciu włoków, niewodów duńskich lub podobnych sieci ciągnionych na obszarach geograficznych ograniczonych przez linię łączącą następujące współrzędne:

-         punkt na zachodnim wybrzeżu Portugalii na 37°50’ szerokości geograficznej N,

-         37°50’ szerokości geograficznej N, 9°03’ długości geograficznej W,

-         37°00’ szerokości geograficznej N, 9°06’ długości geograficznej W,

-         punkt na zachodnim wybrzeżu Portugalii na 37°00’ szerokości geograficznej N.

16.     Zabronione jest posiadanie na pokładzie statków używających okrężnic albo sprzętu ciągnionego o rozmiarze oczek dopuszczonym w drodze wyjątku do połowu makreli, śledzia i ostroboka automatycznych urządzeń sortujących.

Bez względu na poprzedni akapit, statki - zamrażalnie upoważnione są do posiadania na pokładzie automatycznych urządzeń sortujących pod warunkiem, że ich główną funkcją jest handlowe klasyfikowanie wszystkich złowionych ryb przeznaczonych do zamrożenia. Automatyczne urządzenia sortujące muszą być zainstalowane w taki sposób, aby połów będący wynikiem klasyfikacji był niezwłocznie zamrażany w celu wprowadzenia do obrotu i nie mógł być z łatwością wyrzucony do morza.

17.     Zabronione jest otaczanie przy użyciu okrężnic szkółek lub grup ssaków morskich, jeżeli celem połowu jest tuńczyk lub inne gatunki ryb.

Bez względu na art. 1 ust. 1, niniejszy ustęp stosuje się w odniesieniu do wszystkich statków pływających pod banderą lub zarejestrowanych w Państwie Członkowskim na wszystkich wodach będących pod władzą lub jurysdykcją Państwa Członkowskiego, jak również poza tymi wodami.

18.     Połów makreli, szprota i śledzia przy użyciu włoków i okrężnic jest zabroniony na obszarze Skagerrak od północy w sobotę do północy w niedzielę, a na obszarze Kattegat od północy w piątek do północy w niedzielę.

19.     Okrężnice nie są używane do połowu tuńczyka tropikalnego (bonito, wielkooczny i tuńczyk długopłetwy) na wodach będących pod władzą lub jurysdykcją Portugalii na obszarze ICES X na północ od 36°30’N, albo w strefach CECAF położonych na północ od 31°N i na wschód od 17°30’W.

Artykuł 11

Ograniczenia dotyczące używania pławnic

1.       Żaden statek nie może posiadać na pokładzie ani używać przy połowach jednej lub więcej pławnic, których indywidualna lub całkowita długość przekracza 2,5 km.

2.       Podczas połowów określonych w ust. 1 sieć, jeżeli jest dłuższa niż jeden kilometr musi pozostać przyłączona do statku. Jednakże w obrębie 12-milowego pasma przybrzeżnego statek może odłączyć się od sieci, pod warunkiem, że pozostaje ona pod ciągłą obserwacją.

3.       Bez względu na art. 1 ust. 1 niniejszy artykuł stosuje się na obszarze wszystkich wód z wyjątkiem Morza Bałtyckiego, Bełtów i Cieśniny Sund, będących pod władzą lub jurysdykcją Państw Członkowskich, a także poza tymi wodami w odniesieniu do wszystkich statków rybackich pływających pod banderą Państwa Członkowskiego lub zarejestrowanych w Państwie Członkowskim.

Artykuł 12

Żaden statek nie może używać pławnic przy połowach tuńczyka na wodach będących pod władzą lub jurysdykcją Hiszpanii czy Portugalii na podobszarach ICES VIII, IX lub X, ani bez względu na art. 1 na wodach będących pod władzą lub jurysdykcją Hiszpanii w strefach CECAF u wybrzeży Wysp Kanaryjskich.

Artykuł 13

Działalność przetwórcza

Zabronione jest dokonywanie na pokładzie statku rybackiego jakiegokolwiek fizycznego czy chemicznego przetwarzania ryb w celu produkcji mączki rybnej, oleju, czy podobnych produktów. Zakaz ten nie dotyczy przetwarzania odpadów.

Artykuł 14

Badania naukowe

Niniejszego rozporządzenia nie stosuje się w odniesieniu do działalności rybackiej prowadzonej wyłącznie do celów badań naukowych, które są prowadzone za zezwoleniem i pod zwierzchnictwem danego Państwa Członkowskiego lub Państw Członkowskich i o której Komisja oraz Państwo Członkowskie lub Państwa Członkowskie, na których wodach prowadzone są badania, zostało uprzednio poinformowane.

Ryby, skorupiaki i mięczaki złowione do celów określonych w akapicie pierwszym mogą być sprzedawane, składowane, wystawiane, czy oferowane do sprzedaży, pod warunkiem, że:

-         odpowiadają one normom ustalonym w załączniku II i III oraz normom handlowym przyjętym zgodnie z art. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3759/92 z dnia 17 grudnia 1992 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku w zakresie produktów rybołówstwa i akwakultury(¹⁰),

lub

-         zostały bezpośrednio sprzedane do celów innych niż spożycie przez ludzi.

Artykuł 15

Sztuczne zarybianie i przesiedlanie

Niniejszego rozporządzenia nie stosuje się w odniesieniu do działalności połowowej prowadzonej w toku sztucznego zarybiania lub przesiedlania ryb, skorupiaków i mięczaków.

Ryby, skorupiaki i mięczaki złowione do celów przedstawionych w akapicie pierwszym mogą zostać sprzedane w celu spożycia przez ludzi tylko wtedy, jeśli inne przepisy rozporządzenia są stosowane.

TYTUŁ V

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 16

1.       Tam, gdzie ochrona ryb, skorupiaków i mięczaków wymaga natychmiastowego działania, Komisja może w uzupełnieniu lub na zasadzie odstępstwa od niniejszego rozporządzenia, przyjąć jakiekolwiek niezbędne środki zgodnie z procedurą określoną w art. 18.

2.       Tam, gdzie ochrona niektórych gatunków lub stref połowowych jest poważnie zagrożona i jeśli jakakolwiek zwłoka mogłaby spowodować trudną do naprawienia szkodę, państwo przybrzeżne może podjąć odpowiednie, niedyskryminujące środki ochronne dotyczące wód będących pod jego jurysdykcją.

3.       Środki określone w ust. 2 wraz z memorandum wyjaśniającym są przekazywane Komisji i innym Państwom Członkowskim, niezwłocznie po ich podjęciu.

4.       W ciągu 10 dni roboczych od otrzymania takiego powiadomienia, Komisja zatwierdzi środki określone w ust. 2 albo zażąda ich unieważnienia lub zmiany. Decyzja Komisji jest niezwłocznie notyfikowana Państwom Członkowskim.

5.       Państwa Członkowskie mogą przedstawić Radzie do rozpatrzenia decyzję Komisji w ciągu 10 dni roboczych od chwili otrzymania notyfikacji określonej w ust. 4.

6.       Rada stanowiąc większością kwalifikowaną może przyjąć inną decyzję w ciągu jednego miesiąca.

Artykuł 17

1.       Państwa Członkowskie mogą podjąć środki mające na celu ochronę i zarządzanie zasobami:

a)       w przypadku typowo lokalnych zasobów będących przedmiotem zainteresowania wyłącznie rybaków danych Państw Członkowskich, lub

b)       w formie warunków lub szczegółowych ustaleń skonstruowanych w celu ograniczenia połowów za pomocą środków technicznych:

(i)      uzupełniających środki ustanowione w legislacji wspólnotowej dotyczącej rybołówstwa, lub

(ii)     wykraczających poza minimalne wymagania ustalone we wspomnianej legislacji,

pod warunkiem, że takie środki stosuje się wyłącznie w odniesieniu do rybaków danego Państwa Członkowskiego i są one zgodne z prawem wspólnotowym i wspólną polityką rybołówstwa.

2.       Komisja jest informowana w czasie umożliwiającym jej przedstawienie swoich uwag o planach wprowadzenia lub zmiany krajowych środków technicznych.

Stosownie do żądania Komisji przedstawionego w ciągu jednego miesiąca od chwili takiej notyfikacji, dane Państwo Członkowskie zawiesza wejście w życie planowanych środków na okres trzech miesięcy od daty wspomnianej notyfikacji tak, aby Komisja mogła w tym czasie zadecydować czy dane środki są zgodne z przepisami ust. 1.

Jeżeli Komisja uzna w drodze decyzji, która zostanie notyfikowana wszystkim Państwom Członkowskim, że planowane środki nie są zgodne z przepisami ust. 1, dane Państwo Członkowskie nie może wprowadzić ich w życie bez niezbędnych poprawek.

Dane Państwo Członkowskie niezwłocznie poinformuje inne Państwa Członkowskie oraz Komisję o przyjętych środkach, po dokonaniu wszystkich niezbędnych poprawek.

3.       Państwa Członkowskie dostarczą Komisji na jej żądanie, wszelkich danych szczegółowych niezbędnych do dokonania oceny, czy ich krajowe środki techniczne są zgodne z przepisami ust. 1.

4.       Na wezwanie Komisji albo na żądanie Państwa Członkowskiego, wątpliwość czy krajowy środek techniczny zastosowany przez Państwo Członkowskie jest zgodny z ust. 1, może być przedmiotem decyzji podjętej zgodnie z procedurą ustaloną w art. 18. W przypadku podjęcia takiej decyzji, ust. 2 akapit trzeci i czwarty stosuje się mutatis mutandis.

5.       Środki dotyczące połowów z brzegu zostaną przedstawione Komisji przez dane Państwo Członkowskie jedynie w celach informacyjnych.

Artykuł 18

Szczegółowe zasady w celu wykonania niniejszego rozporządzenia przyjmuje się zgodnie z procedurą ustaloną w art. 18 rozporządzenia (EWG) nr 3760/92.

Artykuł 19

Rozporządzenie (EWG) nr 3094/86 traci moc.

Odniesienia do wspomnianego rozporządzenia należy interpretować jako odniesienia do niniejszego rozporządzenia i są one odczytywane zgodnie z tabelą korelacji wymienioną w części A załącznika VII.

Artykuł 20

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Jednakże przepisy art. 2 ust. 10 oraz załącznika V i VI wchodzą w życie z dniem 31 grudnia 1997 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 29 kwietnia 1997 r.

W imieniu Rady

H. VAN MERLO

Przewodniczący