REKLAMA
Akty ujednolicone - rok 1996 nr 125 poz. 35
DYREKTYWA RADY 96/25/WE
z dnia 29 kwietnia 1996 r.
w sprawie obrotu materiałami paszowymi, zmieniająca dyrektywy 70/524/EWG, 74/63/EWG, 82/471/EWG i 93/74/EWG oraz uchylająca dyrektywę 77/101/EWG
Dziennik Urzędowy nr L 125 23/05/1996 s.35
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 43,
uwzględniając wniosek Komisji(1),
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(2),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno - Społecznego(3),
a także mając na uwadze, co następuje:
1) w ramach produkcji, przetwarzania i spożycia produktów rolnych, pasze odgrywają ważną rolę w rolnictwie;
2) w świetle wzrastającego zainteresowania jakością, wydajnością i środowiskiem, rola materiałów paszowych w rolnictwie będzie coraz ważniejsza;
3) w tych okolicznościach, zasady rządzące obrotem materiałami paszowymi są szczególnie użyteczne w zapewnieniu wystarczającej przejrzystości łańcucha pokarmowego w poprawie jakości produkcji rolnej, w szczególności produkcji zwierzęcej;
4) dyrektywa Rady 77/101/EWG z dnia 23 listopada 1976 r. w sprawie obrotu paszami jednego rodzaju(4), ustanawia zasady obrotu paszami jednego rodzaju; Państwa Członkowskie nadal mają różne tradycje dotyczące regulacji obrotu paszami nieprzetworzonymi; z tego powodu dyrektywa 77/101/EWG zezwala Państwom Członkowskim na odstępstwa w niektórych przypadkach;
5) wynikiem tych odstępstw jest to, że w niektórych Państwach Członkowskich dyrektywa 77/101EWG stosowana jest do obrotu paszami jednego rodzaju i materiałami paszowymi nieprzetworzonymi, a w innych Państwach Członkowskich tylko do obrotu paszami jednego rodzaju, co pozwala na sprzedaż pasza jednego rodzaju jako materiały paszowe nieprzetworzone nie podlegające tym prawom;
6) mając na uwadze sprawne funkcjonowanie rynku wewnętrznego, rozbieżności mogące dotąd występować między Państwami Członkowskimi powinny być usunięte; zasięg zagadnień dotyczący rozważanego obszaru, dyrektywa 77/101/EWG powinna być zastąpiona nowymi przepisami;
7) pasze jednego rodzaju i pasze nieprzetworzone są tak podobne i zbliżone znaczeniowo, że aby zagwarantować zbliżenie zakresu zastosowania tej dyrektywy pasze te powinny być zaliczone do jednej kategorii, a mianowicie “materiały paszowe”;
8) nowa definicja dla “materiałów paszowych” zawiera przeznaczenie tych produktów, a mianowicie zastosowanie ich w bezpośrednim żywieniu zwierząt, jak przewidziano w obowiązującej definicji dla “pasze”, “mieszanki paszowe”; w ten sposób zostaje zagwarantowane, że termin “pasze” może być teraz używany jako termin ogólny dla wszystkich “materiałów paszowych” i “mieszanek paszowych”;
9) ta ogólna definicja dla “pasz” jest szczególnie ważna dla dyrektywy Rady 70/524/EWG z dnia 23 listopada 1970 r. dotyczącej dodatków paszowych(5) i dyrektywy Rady 74/63/EWG z dnia 17 grudnia 1973 r. dotyczącej niepożądanych substancji i produktów w żywieniu zwierząt(6); w niektórych przypadkach obydwa terminy “pasze” i “materiały paszowe” będą używane do specyfikowania przepisów, ponieważ w dyrektywie 74/63/EWG niektóre przepisy mają zastosowanie do materiałów paszowych, podczas gdy inne przepisy stosują się do wszystkich pasz, włącznie z materiałami paszowymi;
10) w celu osiągnięcia pożądanej przejrzystości całego cyklu produkcji paszy dyrektywa niniejsza obejmuje “obrót” materiałami paszowymi;
11) zadowalające wyniki w produkcji zwierzęcej zależą w dużej mierze od prawidłowego użycia właściwych, dobrej jakości materiałów paszowych; materiały paszowe muszą więc być zawsze w dobrym stanie, autentyczne i o określonej jakości handlowej; nie mogą one nigdy być niebezpieczne dla zdrowia zwierząt i ludzi, ani być sprzedawane w sposób narażający na wprowadzenie w błąd;
12) wiele produktów może być używanych do celów żywieniowych jak też nieżywieniowych, przeznaczenie paszy na cele żywieniowe musi być wyszczególnione przez obowiązkowe, specjalne do tego celu, etykietowanie gdy takie produkty wprowadzane są do obrotu w tych celach;
13) obrót materiałami paszowymi w licznych przypadkach ma miejsce w znacznych ilościach, rozdzielonych lub nie na kilka partii; takim materiałom towarzyszą zazwyczaj dokumenty takie jak faktura lub list przewozowy; te papiery mogą służyć jako “dokumenty towarzyszące” w rozumieniu art. 5 niniejszej dyrektywy; jest to dozwolone jedynie gdy identyfikacja (partii) wysyłanego towaru i istnienie wspólnego świadectwa i dokumentów towarzyszących jest właściwie zagwarantowane we wszystkich fazach obrotu, na przykład przez zastosowanie numerów referencyjnych lub odpowiednie oznakowanie;
14) ponieważ materiały paszowe mogą różnić się pod względem ich zdrowotności i właściwości odżywczych, powinno się dokonać wyraźnego rozróżnienia między różnymi materiałami paszowymi przez poddanie ich, gdy wprowadzane są one do obrotu, wymogom etykietowania, wskazującym ich specyficzne nazwy;
15) kupujący lub użytkownik materiałów paszowych powinien w powiązaniu z cyklem produkcji paszy otrzymać dokładną i obowiązującą dodatkową informację, taką jak ilość składników analitycznych mających bezpośredni wpływ na jakość materiału paszowego; zaniechanie przez sprzedawcę zadeklarowania ilości składników analitycznych powinno być unikane ze względu na ochronę drobnych kupców żądających tej informacji w celu uniknięcia niepotrzebnych kosztów mnożenia analiz tuż przed końcem cyklu produkcji; niektóre Państwa Członkowskie mają praktyczne trudności w przeprowadzaniu inspekcji na poziomie gospodarstw; w takich okolicznościach konieczne jest przyjęcie przepisów, wymagających podania ilości składników analitycznych, aby były one zadeklarowane na początku cyklu produkcji;
16) etykietowanie danych szczegółowych dotyczących składu analitycznego materiałów paszowych, nie jest wymagane gdy, przed transakcją, kupujący uzna, że nie potrzebuje takiej informacji; takie zwolnienie od etykietowania może być stosowane w szczególności do produktów magazynowanych do czasu, gdy one są przedmiotem ponownej transakcji;
17) obrót materiałami paszowymi między rolnikami w ogromnej większości przypadków dotyczy produktów pochodzenia roślinnego bądź zwierzęcego, w ich naturalnym stanie, świeżych lub zakonserwowanych, poddanych lub nie prostej obróbce fizycznej lub mieleniu bez zastosowania dodatków, z wyjątkiem konserwantów; z ogólnych powodów nie powinna być wymagana deklaracja odnosząca się do niniejszej dyrektywy, dotycząca dokumentów towarzyszących takich jak faktura; powinien on być jednak wymagany gdy dany produkt był poddany obróbce takimi dodatkami, które mogły zmienić skład chemiczny i wartość pokarmową produktu;
18) materiały paszowe pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego są sprzedawane w małych ilościach przez wielu detalistów, często dla żywienia zwierząt domowych; ze względu na ogólny poziom wiedzy o charakterystyce takich produktów i ze względów praktycznych nie jest wymagane oznakowania takich produktów;
19) w niektórych państwach trzecich nie zawsze są dostępne urządzenia do przeprowadzenia analiz, które dostarczyłyby informacji wymaganych przez niniejszą dyrektywę, w zakresie składu analitycznego materiałów paszowych; powinno się zezwolić Państwom Członkowskim, na pewnych warunkach, na wprowadzenie do obrotu we Wspólnocie na podstawie tymczasowych danych składu;
20) w przypadku gdy wiarygodne ostateczne dane dotyczące składników analitycznych nie są dostępne, w szczególności materiałów paszowych z państw trzecich wprowadzanych do obrotu we Wspólnocie po raz pierwszy, w celu uniknięcia zbędnych przeszkód w portach lub na szlakach drogowych czy kolejowych, powinna być dana możliwość dostarczenia końcowego potwierdzenia danych tymczasowo deklarowanych w ciągu dziesięciu dni roboczych;
21) kilka podstawowych rozporządzeń Wspólnoty podaje wykaz składników paszowych i pasz jednego rodzaju;
22) dla celów praktycznych i dla zapewnienia koniecznej prawnej spójności i skuteczności, powinien być ustanowiony wykaz głównych materiałów paszowych, podobny do wykazu już ustalonego w porównywalnych obszarach;
23) taki wykaz nie może być wyczerpujący ze względu na ogromną różnorodność produktów i produktów ubocznych, które mogą być sprzedawane i używane, stały rozwój technologii pasz i potrzeba nie ograniczonego wyboru wytwórcy i rolnika; możliwe jest zezwolenie na obrót materiałami paszowymi innymi niż te, które zawarte są we wspomnianych wyżej wykazach pod warunkiem, że są one oznakowane specyficznymi nazwami zapobiegającymi jakimkolwiek pomyłkom z nazwami materiałów nadanymi na poziomie Wspólnoty;
24) materiały paszowe nieprzetworzone o zawartościach niepożądanych substancji i produktów przekraczających wartości określone dla pasz jednego rodzaju w załączniku I do dyrektywy 74/63/EWG powinny być dostarczane do zatwierdzonych wytwórców mieszanek paszowych, zgodnie z przepisami dyrektywy Rady 95/69/WE z dnia 22 grudnia 1995 r. ustanawiającej warunki i uzgodnienia oraz rejestrującej niektóre zakłady i pośredników działających w sektorze żywienia zwierząt; dane dotyczące zawartości niepożądanych substancji i produktów powinny być zamieszczone na etykiecie wskazującej zamierzone użycie produktu, powyższe substancje i produkty powinny zostać włączone do części B załącznika II do dyrektywy 74/63/EWG z wyjątkiem aflatoksyny, kadmu, arszeniku i zawierających te substancje materiałów paszowych, które są już wymienione w części A załącznika II do dyrektywy 74/63/EWG;
25) zmiany w wykazie głównych materiałów paszowych ustanawiane są przez środki naukowe;
26) wykaz w części B Załącznika do niniejszej dyrektywy powinien być stosowany przy obrocie materiałami paszowymi, niezależnie od przeznaczenia oraz do oznaczenia materiałów paszowych stosowanych w mieszankach paszowych;
27) dyrektywa Komisji 92/87/EWG z dnia 26 października 1992 r. ustanawiająca niewyczerpującą listę głównych składników stosowanych i sprzedawanych do sporządzania mieszanek paszowych z przeznaczeniem dla zwierząt innych niż zwierzęta domowe(7) sporządza do celów etykietowania listę składników mieszanek paszowych; wspomniana dyrektywa traci moc z zastosowaniem części A i B niniejszej dyrektywy;
28) w celu poprawienia niejednoznaczności i porównywalności na poziomie międzynarodowym systemów identyfikacji i wymiany danych o materiałach paszowych, Komisja powinna być zobowiązana do przyjęcia uzupełniających uzgodnień, w stosownych przypadkach, do wprowadzenia praktycznego systemu międzynarodowego kodu dla materiałów paszowych, opartego na glosariuszu różnych cech charakterystycznych pasz, takich jak pochodzenie, ich zadanie, poddanie procesom, dojrzałość/jakość;
29) w celu ułatwienia przyjęcia środków wykonawczych, należy zastosować procedurę wprowadzającą współpracę między Państwami Członkowskimi a Komisją w ramach Stałego Komitetu ds. pasz;
30) ważne jest zapewnienie, że zgodnie z niniejszą dyrektywą, dokładność składanych deklaracji może być urzędowo weryfikowana w jednakowy sposób w całej Wspólnocie, na wszystkich etapach obrotu materiałami paszowymi;
31) wprowadzenie tej dyrektywy pociąga za sobą usunięcie terminów “pasze jednego rodzaju”, “paszowe nieprzetworzone (składniki)”, “paszowe nieprzetworzone” i “składniki”; terminy te powinny być zastąpione w bieżącym ustawodawstwie wspólnoty, w szczególności w dyrektywach Rady 70/524/EWG, 74/63/EWG, 82/471/EWG(8) i 93/74/EWG(9) przez termin “materiały paszowe” i gdzie to stosowne definicja “materiały paszowe” winna być zastąpiona definicją daną w tej dyrektywie; to także ma zastosowanie do definicji “mieszanki paszowe”; dyrektywy Komisji 80/511/EWG(10) 82/475/EWG(11) i 91/357/EWG(12) i decyzja Komisji 91/516/EWG(13) powinny być z tego samego powodu, zmienione aktem Komisji;
32) konieczne jest zapewnienie, aby przepisy załączników były stale dostosowywane do postępu w rozwoju naukowo-technicznym; takie poprawki będą musiałyby być wnoszone szybko, przy zastosowaniu procedur ustanowionych przez niniejszą dyrektywę w celu ustanowienia ścisłej współpracy między Państwami Członkowskimi a Komisją w Stałym Komitecie ds. pasz;
33) przyjmując za podstawę skuteczną ochronę zdrowia zwierząt i ludzi i dla zapewnienia sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego, powinny być podjęte działania na poziomie wspólnotowym,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Artykuł 1
1. Niniejsza dyrektywa stosuje się do obrotu materiałami paszowymi we Wspólnocie.
2. Niniejsza dyrektywa stosuje się bez uszczerbku dla innych przepisów prawa wspólnotowego w zakresie żywienia zwierząt.
Artykuł 2
Do celów niniejszej dyrektywy stosuje się następujące definicje:
a) “materiały paszowe”: różne produkty pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego w stanie naturalnym, świeże lub konserwowane, oraz produkty pozyskane z ich przetwórstwa przemysłowego; substancje organiczne i nieorganiczne stosowane samodzielnie lub w mieszankach zawierających inne dodatki lub ich nie zwierających, przeznaczone do doustnego karmienia zwierząt bezpośrednio lub po przetworzeniu, w preparatach mieszanek paszowych lub jako nośniki w premiksach.
b) “wprowadzenie do obrotu”: posiadanie wszelkiego rodzaju produktu przeznaczonego do żywienia zwierząt w celu sprzedaży, łącznie z oferowaniem do sprzedaży lub wszelkiej innej formy przekazania, nieodpłatnie lub odpłatnie stronom trzecim, a także sprzedaż i inne formy samego przekazania.
Artykuł 3
Państwa Członkowskie zapewnią, że materiały paszowe mogą być rozprowadzane we Wspólnocie jedynie gdy są one w dobrym stanie, autentyczne (AA-1) i o określonej jakości handlowej. Zapewnią one, że te materiały paszowe nie mogą powodować zagrożenia dla zdrowia zwierząt i ludzi, i nie mogą być wprowadzone do obrotu w sposób umożliwiający wprowadzenie w błąd.
Artykuł 4
Państwa Członkowskie nakazują, aby przepisy ogólne zawarte w części A Załącznika były stosowane do obrotu mieszankami paszowymi.
Artykuł 5
1. Państwa Członkowskie zabraniają wprowadzania na rynek mieszanek paszowych, które nie mają podanych w specjalnym do tego miejscu, na opakowaniu, na pojemniku lub na dołączonej etykiecie wskazanych poniżej informacji szczegółowych, które winny być dobrze widoczne, czytelne i nieusuwalne i za które producent, konfekcjoner, importer, sprzedawca lub dystrybutor mający swoje przedstawicielstwo we Wspólnocie ponosi odpowiedzialność. Wymagane informacje szczegółowe to:
a) wyrazy “materiał paszowy”;
b) nazwa materiału paszowego i, gdzie stosowne, inne dane szczegółowe określone w art. 7;
c) dla materiałów paszowych wymienionych w części B Załącznika, dane szczegółowe przewidziane w czwartej kolumnie części B Załącznika;
d) dla materiałów paszowych, nie wymienionych w części B Załącznika, dane szczegółowe przewidziane w drugiej kolumnie tabeli w części C Załącznika;
e) gdzie stosowne, dane szczegółowe przewidziane w części A Załącznika;
f) ilość netto wyrażona w jednostkach masy w przypadku produktów będących ciałami stałymi, oraz w jednostkach masy lub objętości w przypadku produktów w stanie ciekłym;
g) nazwa lub nazwa handlowa oraz adres lub statutowa siedziba podmiotu odpowiedzialnego za informacje określone w niniejszym ustępie;
2. Inne informacje mogą być podane na opakowaniu, zbiorniku, etykiecie i towarzyszących dokumentach pod warunkiem, że takie informacje odnoszą się do dopełniających lub określających ilościowo parametrów, które mogą być uzasadnione i nie mogą wprowadzać w błąd nabywcy. Taka informacja musi być oddzielona od informacji określonej w ust. 1.
3. Dla ilości materiałów paszowych mniejszych lub równych 10 kg, przeznaczonych dla użytkownika końcowego, dane szczegółowe przewidziane w ust. 1 i 2 mogą zostać przekazane nabywcy w formie notatki, w punkcie sprzedaży.
4. Jeżeli partia jest dzielona w czasie obrotu to dane szczegółowe, określone w ust. 1, wraz z odniesieniem do wyjściowej partii, muszą być powtórzone na opakowaniu, zbiorniku lub dokumencie towarzyszącym każdej części partii.
5. W przypadku gdy skład materiału paszowego ulega zmianie w trakcie obrotu to dane szczegółowe określone w ust. 1 muszą być odpowiednio zmienione pod odpowiedzialnością osoby wprowadzającej nowe dane szczegółowe.
Artykuł 6
1. Na zasadzie odstępstwa od art. 5, dane szczegółowe, określone w art. 5 ust. 1 lit. c) i d) pkt 2 i 3 rozdziału V części A Załącznika, nie będą wymagane, gdy:
a) przed każdą transakcją kupujący oświadczy na piśmie, że nie potrzebuje takiej informacji;
b) bez uszczerbku dla dyrektywy 90/667/EWG(14) materiały paszowe pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego, świeże lub konserwowane, poddawane lub nie poddawane prostej fizycznej obróbce w ilościach mniejszych lub równych 10 kg, przeznaczone dla zwierząt domowych i dostarczane bezpośrednio do końcowego użytkownika przez sprzedawcę uznanego w tym Państwie Członkowskim, są wprowadzane do obrotu.
2. W przypadku gdy materiały paszowe z państwa trzeciego są w obrocie we Wspólnocie po raz pierwszy i dostarczenie gwarancji dotyczącej składu wymaganej w art. 5 ust. 1 lit. c) i d) i pkt 2 i 3 rozdziału V części A Załącznika nie było możliwe ze względu na brak urządzeń zapewniających niezbędne pomiary analityczne w państwie, którego to dotyczy, Państwo Członkowskie może zezwolić na dostarczenie przez osobę odpowiedzialną zgodnie z art. 5 ust. 1 lit. g) tymczasowych danych dotyczących składu pod warunkiem, że:
a) właściwe władze odpowiedzialne za kontrolę zostaną poinformowane o tym przed dostarczeniem materiału paszowego;
b) ostateczne dane szczegółowe dotyczące składu zostaną dostarczone kupującemu i właściwym władzom w ciągu dziesięciu dni od dnia ich dostarczenia do Wspólnoty;
c) danym szczegółowym dotyczącym składu, zawartym w dokumentach, towarzyszy następujące oznakowanie pogrubioną czcionką:
“dane tymczasowe do potwierdzenia przez ..... (nazwa i adres laboratorium przystosowanego do wykonania analiz) dotyczące ....... (numer referencyjny analizowanej próby) przed .........(data)”;
d) Państwa Członkowskie powiadomią Komisję o okolicznościach, w których nastąpiło odstępstwo określone w tym ustępie.
3. Odstępując od przepisów ust. 5:
a) dane szczegółowe określone w art. 5 ust. 1 nie są wymagane, bez uszczerbku dla dyrektywy 90/667/EWG, w przypadku produktów pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego w ich stanie naturalnym, świeżych lub konserwowanych, poddanych lub nie poddanych prostej obróbce fizycznej i nie poddanych obróbce dodatkami z wyjątkiem substancji konserwujących, które są dostarczane przez rolnika-producenta dla rolnika-hodowcy, obaj z nich są w tym samym Państwie Członkowskim;
b) dane szczegółowe określone w art. 5 ust. 1 lit. c) - f) i części A Załącznika nie są wymagane, gdy produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego pochodzące z przetwórstwa rolno-przemysłowego o zawartości wilgotności większej niż 50% są wprowadzane do obrotu.
4. Na zasadzie odstępstwa od przepisów art. 5 ust. 1 lit. a):
- w języku niemieckim oznakowanie “Futtermittel-Ausgangserzeugnis” otrzymuje brzmienie “Einzelfuttermittel”;
- w języku włoskim oznakowanie “materie prime per alimenti degli animali” otrzymuje brzmienie “mangime semplice”;
- w języku greckim oznakowanie “πρώτη ύλη ζωοτροφών otrzymuje brzmienie “ςαπλή ζωοτροφή'”.
Artykuł 7
1. Państwa Członkowskie stanowią, że materiały paszowe wymienione w części B Załącznika mogą być wprowadzone do obrotu jedynie pod nazwą tam wymienioną i pod warunkiem, że odpowiadają one opisanej tam jakości.
2. Państwa Członkowskie pozwolą na obrót materiałami paszowymi innymi niż wymienione w wykazie określonym w ust. 1, pod warunkiem, że takie materiały są w obrocie pod innymi nazwami i/lub pod nazwami innymi niż wymienione w Załączniku, które nie mogą wprowadzać w błąd nabywcy co do tożsamości oferowanego mu produktu.
Artykuł 8
Państwa Członkowskie nakazują, aby:
a) materiały paszowe zawierające poziom niepożądanych substancji lub produktów w nadmiarze w stosunku do dozwolonego dla materiałów paszowych zgodnie z dyrektywą 74/63/EWG mogły być wprowadzone do obrotu jedynie, gdy przeznaczone są one i zatwierdzone do wyrobu mieszanek paszowych zamieszczonych w wykazie państwowym zgodnie z dyrektywą 95/69/EWG;
b) na zasadzie odstępstwa od art. 5 ust. 1 lit. a), materiały paszowe w rozumieniu lit. a) tego artykułu musiały być oznaczone “materiał paszowy przeznaczony do wyrobu zatwierdzonych mieszanek paszowych”. Stosuje się art. 6 ust.4.
Artykuł 9
Do celów obrotu we Wspólnocie oznakowanie drukowane na towarzyszącym dokumencie, opakowaniu, zbiorniku lub etykiecie przymocowanej do nich jest napisane przynajmniej w jednym z języków, który kraj przeznaczenia wyznaczy z urzędowych języków Wspólnoty.
Artykuł 10
Państwa Członkowskie zapewniają, aby materiały paszowe nie były, z powodu dotyczących przepisów niniejszej dyrektywy, przedmiotem ograniczeń obrotu innych niż te, które określono w niniejszej dyrektywie.
Artykuł 11
Zgodnie z procedurą określoną w art. 14:
a) może być przyjęty system kodu cyfrowego dla wymienionych w wykazie materiałów paszowych oparty na specjalistycznym słowniku, dotyczący pochodzenia, partii użytego produktu / produktu ubocznego, obróbki i dojrzałości / jakości materiału paszowego, pozwalający na identyfikację paszy na poziomie międzynarodowym - w szczególności poprzez nazwę i opis;
b) Załącznik może być skorygowany ze względu na postęp naukowo-techniczny.
Artykuł 12
Państwa Członkowskie podejmą wszelkie niezbędne środki konieczne, aby spełnianie wymagań niniejszej dyrektywy było urzędowo kontrolowane, przynajmniej przez pobieranie i analizę prób podczas obrotu produktami.
Artykuł 13
1. Komisja wspierana jest przez Stały Komitet ds. pasz, ustanowiony decyzją Rady 70/372/EWG(16) , zwany dalej “Komitetem”.
2. Gdy procedura określona w niniejszym artykule ma być stosowana, przewodniczący przekazuje sprawę Komitetowi z własnej inicjatywy lub na wniosek przedstawiciela danego Państwa Członkowskiego.
3. Przedstawiciel Komisji przedkłada Komitetowi projekt środków, które należy podjąć. Komitet dostarcza swoją opinię na temat projektu w terminie, który wyznaczy przewodniczący zgodnie z pilnością sprawy. Opinia przyjmowana jest większością głosów określoną w art. 148 ust. 2 Traktatu w przypadku decyzji, które Rada ma przyjmować na wniosek Komisji. Głosy przedstawicieli Państw Członkowskich w Komitecie są ważone w sposób określony w tym artykule. Przewodniczący nie bierze udziału w głosowaniu.
4. a) Komisja przyjmuje przewidziane środki, jeżeli są one zgodne z opinią Komitetu.
b) Gdy środki te nie są zgodne z opinią Komitetu lub brak jest jego opinii, Komisja przedstawia niezwłocznie Radzie wniosek dotyczący środków, jakie należy podjąć.
Jeżeli Rada nie podejmuje działań w ciągu trzech miesięcy od dnia, kiedy wniosek został jej przedstawiony, proponowane środki zostają przyjęte przez Komisję, z wyjątkiem przypadków, kiedy Rada odrzuciła proponowane środki zwykłą większością głosów.
Artykuł 14
1. Do dyrektywy 70/524/EWG wprowadza się następujące zmiany:
a) we wszystkich przypadkach termin “pasze jednego rodzaju” zostaje zastąpiony przez termin “materiały paszowe”;
b) art. 2 lit. f) otrzymuje brzmienie:
“f) “materiały paszowe”: różne produkty pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego w stanie naturalnym, świeże lub konserwowane, oraz produkty pozyskane z ich przetwórstwa przemysłowego; substancje organiczne i nieorganiczne stosowane samodzielnie lub w mieszankach zawierających inne dodatki lub ich nie zawierających, przeznaczone do doustnego karmienia zwierząt, bezpośrednio lub po przetworzeniu, w preparatach mieszanek paszowych lub jako nośniki w premiksach;
c) Art. 2 lit.g) otrzymuje brzmienie:
“g) “mieszanki paszowe”: mieszanki materiałów paszowych z dodatkami lub bez, przeznaczone do doustnego karmienia zwierząt, w postaci pasz pełnoporcjowych lub uzupełniających;
2. Dyrektywa 74/63/EWG otrzymuje brzmienie:
a) We wszystkich przypadkach termin “pasze jednego rodzaju” zostaje zastąpiony przez termin “materiał(y) paszowy(e);
b) Art. 2 lit. b) otrzymuje brzmienie:
“b) “materiały paszowe”: różne produkty pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego w stanie naturalnym, świeże lub konserwowane, oraz produkty pozyskane z ich przetwórstwa przemysłowego; substancje organiczne i nieorganiczne stosowane samodzielnie lub w mieszankach zawierających inne dodatki lub ich nie zawierających, przeznaczone do doustnego karmienia zwierząt, bezpośrednio lub po przetworzeniu, w preparatach mieszanek paszowych lub jako nośniki w premiksach;
c) art. 2 lit. h) otrzymuje brzmienie:
“h) “mieszanki paszowe”: mieszanki materiałów paszowych z dodatkami lub bez, przeznaczone do doustnego karmienia zwierząt, w postaci pasz pełnoporcjowych lub uzupełniających;
d) art. 2 lit. i) skreśla się;
e) we wszystkich przypadkach wyraz “surowce” zostaje zastąpiony przez wyrazy “materiały paszowe” .
3. Do art. 1 ust. 2 dyrektywy 82/471/EWG wprowadza się następujące zmiany:
a) słowa “mieszanki paszowe i” w pkt d) skreśla się;
b) dodaje się punkt w brzmieniu:
“g) obrót materiałami paszowymi”.
4. Dyrektywa 93/74/EWG otrzymuje brzmienie:
a) wyraz “składniki” w art. 5 ust. 8 zostaje zastąpiony przez wyrazy “materiały paszowe”:
b) art. 2 lit. b) otrzymuje brzmienie:
“b) “mieszanki paszowe”: mieszanki materiałów paszowych z dodatkami lub bez, przeznaczone do doustnego karmienia zwierząt, w postaci pasz pełnoporcjowych lub uzupełniających;
Artykuł 15
Dyrektywa 77/101/EWG traci moc z dniem 1 lipca 1998 r.
Artykuł 16
Na podstawie informacji dostarczonych przez Państwa Członkowskie, Komisja przygotuje sprawozdanie dla Rady przed dniem 1 lipca 2001 r. z doświadczeń nabytych, a dotyczących stosowania art. 6 ust. 1 lit. a), ust. 2 i 3 lit. a) wraz z, jeśli konieczne, odpowiednimi wnioskami.
Artykuł 17
Państwa Członkowskie wprowadzą w życie z dniem 30 czerwca 1998 r. przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.
Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.
Artykuł 18
Przyjęte przepisy stosuje się od dnia 1 lipca 1998 r. Państwa Członkowskie stanowią jednakże, że materiały paszowe wprowadzone do obrotu przed 1 lipca 1998 r., a które nie spełniają wymogów niniejszej dyrektywy, mogą pozostać w obrocie do dnia 30 czerwca 1999 r.
Artykuł 19
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich
Artykuł 20
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 29 kwietnia 1996 r.
W imieniu Rady
W. LUCHETTI
Przewodniczący
- Data ogłoszenia: 1996-05-23
- ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (WE) NR 219/2009 z dnia 11 marca 2009 r. dostosowujące do decyzji Rady 1999/468/WE niektóre akty podlegające procedurze, o której mowa w art. 251 Traktatu, w zakresie procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą
- ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 806/2003 z dnia 14 kwietnia 2003 r. dostosowujące do decyzji 1999/468/WE przepisy odnoszące się do komitetów wspomagających Komisję w wykonywaniu jej uprawnień wykonawczych ustanowionych w instrumentach Rady przyjętych zgodnie z procedurą konsultacji (większość kwalifikowana)
REKLAMA
Akty ujednolicone
REKLAMA
REKLAMA