Akty ujednolicone - rok 1995 nr 164 poz. 1

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 100c ust. 3,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,

a także mając na uwadze, co następuje:

art. 100c ust. 3 Traktatu wymaga aby Rada przyjęła środki dotyczące jednolitego formularza wizowego przed dniem 1 stycznia 1996 r.;

wprowadzenie jednolitego formularza wizowego jest ważnym krokiem zmierzającym w kierunku harmonizacji polityki wizowej; art. 7a Traktatu przewiduje, że rynek wewnętrzny obejmuje obszar bez granic wewnętrznych, w obrębie którego zapewniony jest swobodny przepływ osób; krok ten jest uważany za posunięcie tworzące spójną całość z działaniami mieszczącymi się w ramach tytułu VI Traktatu o Unii Europejskiej;

ważne jest aby jednolity formularz wizowy zawierał wszystkie niezbędne informacje i spełniał surowe normy techniczne, szczególnie w zakresie zabezpieczeń przed podrabianiem i fałszerstwem; musi on być także tak opracowany, aby mogły go wykorzystywać wszystkie Państwa Członkowskie oraz aby był rozpoznawalny dzięki oznaczeniom widocznym gołym okiem;

niniejsze rozporządzenie określa jedynie specyfikacje nie stanowiące tajemnicy; specyfikacje te należy uzupełnić dalszymi specyfikacjami, które muszą pozostać tajne aby uchronić je przed podrabianiem i fałszerstwem, nie mogą one też zawierać danych osobowych ani odniesienia do nich; kompetencje do określania dalszych specyfikacji powinny zostać przyznane Komisji;

aby zapewnić, że informacje określone nie są dostępne większej liczbie osób niż jest to niezbędne, każde Państwo Członkowskie powinno wyznaczyć nie więcej niż jeden organ odpowiedzialny za druk jednolitego formularza wizowego, w razie potrzeby Państwa Członkowskie mogą ten organ zmienić; ze względów bezpieczeństwa, każde Państwo Członkowskie musi podać Komisji oraz pozostałym Państwom Członkowskim nazwę właściwego organu;

aby niniejsze rozporządzenie było skuteczne, powinno ono mieć zastosowanie do wszystkich wiz wymienionych w art. 5; Państwa Członkowskie powinny móc używać jednolitego formularza wizowego dla wydawania wiz do celów innych niż wymienione w art. 5 o ile wprowadzono oznaczenia widoczne gołym okiem, które zapobiegłyby myleniu formularzy;

w odniesieniu do danych osobowych, które mają zostać wprowadzone do jednolitego formularza wizowego zgodnie z Załącznikiem, należy zapewnić zgodność tych działań z przepisami Państw Członkowskich dotyczącymi ochrony danych, jak również z odpowiednim ustawodawstwem wspólnotowym,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Wizy wydane przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 5 przyjmują formę jednolitego formularza (naklejki). Są one zgodne ze specyfikacjami wymienionymi w Załączniku.

Artykuł 2

Dalsze techniczne specyfikacje, które czynią wizę trudną do sfałszowania lub podrobienia, zostają ustanowione zgodnie z procedurą określoną w art. 6.

Artykuł 3

1.  Specyfikacje określone w art. 2 są tajne i nie są publikowane. Są dostępne tylko organom wyznaczonym przez Państwa Członkowskie jako odpowiedzialnym za druk lub osobom upoważnionym przez Państwo Członkowskie lub Komisję.

2.  Każde Państwo Członkowskie wyznacza jeden organ odpowiedzialny za druk wiz, a także podaje jego nazwę Komisji i pozostałym Państwom Członkowskim. Ten sam organ może zostać wyznaczony do tego celu przez dwa lub więcej Państwa Członkowskie. Każde Państwo Członkowskie jest uprawnione do zmiany wyznaczonego przez siebie organu. Powiadomi ono wtedy stosownie Komisję i pozostałe Państwa Członkowskie.

Artykuł 4

1.  Bez uszczerbku dla odpowiednich obszerniejszych przepisów dotyczących ochrony danych, osoba, której została wydana wiza ma prawo zweryfikować swoje dane szczegółowe wpisane na wizie oraz, tam gdzie stosowne, poprosić o poprawę lub usunięcie danych.

2.  Na jednolitym wzorcu wizy nie mogą się pojawić żadne informacje w formie czytelnej dla urządzeń, o ile nie są one widoczne również w rubrykach opisanych w punktach 6-12 Załącznika, lub też o ile nie są one wymienione w odpowiednich dokumentach podróżnych.

Artykuł 5

Do celów niniejszego rozporządzenia, „wiza” oznacza zezwolenie udzielone lub decyzję podjętą przez Państwo Członkowskie, wymagane do wjazdu na jego terytorium w celu:

—  zamierzonego pobytu w danym Państwie Członkowskim lub w kilku Państwach Członkowskich, nie dłuższego niż trzy miesiące ogółem,

—  tranzytu przez terytorium lub port lotniczy danego Państwa Członkowskiego lub kilku Państw Członkowskich.

Artykuł 6

1.  W przypadku, gdy następuje odniesienie do procedury określonej w niniejszym artykule, stosuje się następujące przepisy.

2.  Komisja wspierana jest przez komitet składający się z przedstawicieli Państw Członkowskich, na którego czele stoi przedstawiciel Komisji.

Przedstawiciel Komisji przedstawia komitetowi projekt środków, które należy przyjąć. Komitet przedstawia swoją opinię na temat projektu, w terminie ustalonym przez przewodniczącego, zgodnie z wagą danej kwestii. Opinia ta jest przyjmowana większością głosów, z wagą ustanowioną w sposób zgodny z postanowieniami art. 148 ust. 2 Traktatu, ustanawiającego zasady przyjmowania decyzji przez Radę na wniosek Komisji. Przewodniczący nie bierze udziału w głosowaniu.

3.  a) Komisja przyjmuje przewidziane środki, jeżeli są one zgodne z opinią komitetu.

b)  Jeżeli przewidziane środki nie są zgodne z opinią komitetu lub w przypadku braku opinii, Komisja bezzwłocznie przedłoży Radzie wniosek w sprawie środków jakie powinny zostać przyjęte. Rada podejmie decyzje kwalifikowaną większością.

Jeżeli, po upłynięciu terminu dwóch miesięcy Rada nie podjęła żadnych działań, projektowane środki zostają przyjęte przez Komisję, z wyjątkiem przypadków, gdy Rada zagłosowała przeciw tym środkom zwykłą większością głosów.

Artykuł 7

W przypadku, gdy Państwa Członkowskie używają jednolitych formularzy wizowych do celów innych niż określone w art. 5, należy przyjąć właściwe środki, aby zapobiec myleniu ich z wizami określonymi w art. 5.

Artykuł 8

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Art. 1 stosuje się sześć miesięcy po przyjęciu środków określonych w art. 2.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 29 maja 1995 r.

ZAŁĄCZNIK

Znaki zabezpieczające

1.  W tym miejscu widoczny jest znak składający się z dziewięciu elips wyglądających jak łopatki wentylatora.

2.  W tym miejscu umieszczony jest hologram zmieniający wygląd w zależności od kąta pod jakim się na niego patrzy. W zależności od kąta patrzenia, widoczne jest albo dwanaście gwiazd albo litera „E” i kula ziemska w różnych kolorach i rozmiarach.

3.  W tym miejscu znajduje się logo składające się z liter wskazujących na Państwo Członkowskie, które wydało wizę ( lub litery „BNL” w przypadku krajów Beneluksu, tzn. Belgii, Holandii i Luksemburga). Kiedy jest trzymane poziomo jest jasne, a obrócone o 90⁰ jest ciemne. Używane są następujące logo: A dla Austrii, BNL dla Beneluksu, D dla Niemiec, DK dla Danii, E dla Hiszpanii, F dla Francji, FIN dla Finlandii, GR dla Grecji, I dla Włoch, IRL dla Irlandii, P dla Portugalii, S dla Szwecji, UK dla Zjednoczonego Królestwa.

4.  Po środku tego miejsca znajduje się pisane dużymi literami słowo „wiza”, które zmienia kolor w zależności od kąta pod jakim jest trzymane. W zależności od kąta patrzenia jest ono zielone lub czerwone.

5.  To okienko zawiera numer wizy, który jest przebity i który zaczyna się literą lub literami wskazującymi na to, które państwo ją wystawiło, zgodnie z punktem 3 powyżej. Używana jest specjalna czcionka.

Rubryki do wypełnienia

6.  Ta rubryka zaczyna się od słów „ważny do”. Organ emitujący wskazuje terytorium lub terytoria, na których wiza jest ważna.

7.  Ta rubryka zaczyna się słowem „od”, a dalej w tej samej linijce widnieje słowo „do”. Organ emitujący wizę wpisuje tu okres ważności wizy.

8.  Ta rubryka zaczyna się słowami „liczba wjazdów”, dalej w tej linijce znajdują się słowa „długość pobytu” (tzn. długość pobytu przewidywana przez osobę ubiegającą się o wizę) oraz ponownie słowo „dni”.

9.  Ta rubryka zaczyna się słowami „wydana w” i służy do wskazania miejsca wydania wizy.

10. Ta rubryka zaczyna się słowem „dnia” (po którym organ emitujący wpisuje datę emisji wizy), a dalej w tej samej linijce umieszczone są słowa „numer paszportu” (po nim widnieje numer paszportu).

11. Ta rubryka zaczyna się słowami „rodzaj wizy”. Organ emitujący wpisuje w niej kategorię wizy, zgodnie z art. 5 i 7 niniejszego rozporządzenia.

12. Ta rubryka zaczyna się słowem „uwagi”. Jest ona wykorzystywana przez organ emitujący do wpisania wszystkich innych informacji, które uznano za niezbędne, o ile pozostaje to w zgodzie z art. 4 niniejszego rozporządzenia. Następne dwie i pół linijki pozostają puste na wpisanie takich informacji.

13. Ta rubryka zawiera odpowiednie dane nadające się do odczytu maszynowego, aby ułatwić kontrolę granic zewnętrznych.

Papier jest koloru pastelowej zieleni z czerwonymi i niebieskimi oznaczeniami.

Słowa określające rubryki są pisane w języku angielskim i francuskim. Państwo emitujące może dodać trzeci oficjalny język Wspólnoty. Jednakże, słowo „wiza” w górnej linii może być pisane w jakimkolwiek z oficjalnych języków Wspólnoty.