Akty ujednolicone - rok 1970 nr 76 poz. 23

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100,

uwzględniając wniosek Komisji;

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(¹);

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno - Społecznego(²);

a także mając na uwadze, co następuje:

wymagania techniczne, które pojazdy silnikowe muszą spełniać zgodnie z ustawodawstwem krajowym odnoszą się między innymi do ich zbiorników ciekłego paliwa oraz tylnych zabezpieczeń;

w związku z różnicami jakie istnieją pomiędzy przepisami krajowymi poszczególnych Państw Członkowskich zachodzi konieczność przyjęcia przez wszystkie te państwa, w uzupełnieniu do ich obowiązujących obecnie przepisów krajowych lub w miejsce tych przepisów, jednolitych regulacji, które pozwolą na objęcie wszystkich typów pojazdów homologacją EWG, będącą przedmiotem dyrektywy Rady z dnia 6 lutego 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do homologacji typu pojazdów silnikowych i ich przyczep (³),

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Do celów niniejszej dyrektywy, „pojazd” oznacza pojazd silnikowy przeznaczony do użytkowania na drogach, z lub bez nadwozia, posiadający przynajmniej cztery koła i maksymalną prędkość konstrukcyjną przekraczającą 25 km/h oraz jego przyczepy, z wyjątkiem pojazdów, które poruszają się na szynach, ciągników leśnych lub rolniczych oraz maszyn i sprzętu do robót publicznych.

Artykuł 2

Państwa Członkowskie nie mogą odmówić przyznania homologacji typu EWG lub homologacji krajowej pojazdu z powodów dotyczących zbiorników ciekłego paliwa oraz tylnych zabezpieczeń, jeśli spełniają one wymogi przedstawione w Załączniku.

Artykuł 3

Zmiany niezbędne do dostosowania Załącznika do postępu technicznego, z wyjątkiem wymagań określonych w pkt I, są przyjmowane zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 13 dyrektywy Rady z dnia 6 lutego 1970 r. w sprawie homologacji typu pojazdów silnikowych i ich przyczep.

Artykuł 4

1.  Państwa Członkowskie wprowadzają w życie przepisy konieczne do wykonania niniejszej dyrektywy w terminie osiemnastu miesięcy od jej opublikowania i niezwłocznie informują o tym Komisję.

2.  Państwa Członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych na podstawie niniejszej dyrektywy.

Artykuł 5

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 marca 1970 r.

(¹) Dz.U. nr C 160 z 18.12.1969, str. 7.

(²) Dz.U. nr C 48 z 16.4.1969, str. 16.

(³) Dz.U. nr L 42 z 23.2.1970, str. 1.

ZAŁĄCZNIK

I.  Zbiorniki oraz zapasowe zbiorniki paliwa ciekłego

I.1 Zbiorniki paliwa ciekłego muszą być tak wyprodukowane, by były odporne na rdzę. Muszą spełniać wymogi testu na przeciekanie, przeprowadzonego przez producenta przy ciśnieniu równym podwójnemu ciśnieniu podczas pracy, ale w żadnym wypadku nie mniejszym niż 1,3 bara. Jakiekolwiek nadmierne ciśnienie lub jakiekolwiek ciśnienie przekraczające ciśnienie normalnej pracy powinno być skompensowane automatycznie przez odpowiednie urządzenia (otwór wentylacyjny, zawory bezpieczeństwa, itp.). Otwory wentylacyjne muszą być skonstruowane w taki sposób, by zapobiec jakiemukolwiek ryzyku pożaru. Paliwo nie może przeciekać przez korek wlewu paliwa ani przez urządzenia mające na celu kompensowanie nadmiernego ciśnienia, nawet jeśli zbiornik znajduje się w pozycji całkowicie odwrotnej: można dopuścić krople.

I.2. Zbiorniki paliwa muszą być zainstalowane w taki sposób, by były zabezpieczone przed skutkami uderzenia z przodu lub od tyłu pojazdu; w pobliżu zbiornika nie powinny znajdować się żadne wystające części, ostre krawędzie, itp.

II. Tylne zabezpieczenia

II.1. Odległość od podłoża na całej szerokości tyłu podwozia oraz głównych części nadwozia nie może przekraczać 70 cm, gdy środek najbardziej wysuniętej ku tyłowi tylnej osi oraz najbardziej wysunięty ku tyłowi punkt pojazdu nie pozostają w odległości od siebie większej niż jeden metr.

II.2. Jeśli wymaganie to nie jest spełnione, pojazd musi być wyposażony w tylne zabezpieczenia, przymocowane zgodnie ze specyfikacjami wymienionymi poniżej.

II.3. Specyfikacje dla mocowania tylnych zabezpieczeń:

II.3.1. Dolna część tylnego zabezpieczenia musi znajdować się poniżej 70 cm nad powierzchnią, gdy pojazd nie jest obciążony.

II.3.2. W miejscu gdzie przymocowane jest tylne zabezpieczenie, jego szerokość nie może przekraczać szerokości pojazdu ani być mniejsza niż szerokość pojazdu o więcej niż 10 cm z każdej strony.

II.3.3. Tylne zabezpieczenie musi być umieszczone jak najbliżej tyłu pojazdu i w żadnym wypadku nie może znajdować się dalej niż 60 cm od najdalej do tyłu wysuniętego punktu pojazdu.

II.3.4. Końce tylnego zabezpieczenia nie mogą być wygięte do tyłu.

II.3.5. Tylne zabezpieczenie musi być solidnie przymocowane do bocznych elementów podwozia lub do tego, co je zastępuje.

II.3.6. Tylne zabezpieczenie musi mieć wytrzymałość na zginanie przynajmniej równorzędną wytrzymałości stalowej belki, której przekrój poprzeczny ma moduł wytrzymałości na zginanie równy jest 20 cm³.

II.4. W drodze wyjątku do wyżej wymienionych wymagań, pojazdy należące do następujących kategorii nie muszą być wyposażone w tylne zabezpieczenie:

—  ciągniki naczep,

—  „podwieszane” przyczepy oraz inne podobne przyczepy przeznaczone do transportu drzewa lub innych bardzo długich przedmiotów,

—  pojazdów, w przypadku których tylne zabezpieczenie jest niezgodne z ich użyciem.