Dziennik Ustaw - rok 2017 poz. 1600

1) w art. 2 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Za sport uważa się również współzawodnictwo oparte na aktywności intelektualnej, którego celem jest osiągnięcie wyniku sportowego.”;

2) w art. 9:

a) w ust. 3:

– pkt 2a otrzymuje brzmienie:

„2a) posiadać w spółkach prawa handlowego prowadzących działalność gospodarczą związaną z realizacją przez ten związek jego zadań statutowych akcji lub udziałów;”,

– w pkt 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 4–10 w brzmieniu:

„4) łączyć tej funkcji z pracą na rzecz ministerstwa zapewniającego obsługę ministra właściwego do spraw kultury fizycznej w ramach stosunku pracy albo na podstawie umowy cywilnoprawnej;

5) łączyć tej funkcji z funkcją trenera kadry narodowej lub funkcją pełnioną w sztabie szkoleniowym kadry narodowej w tym samym sporcie;

6) być członkiem organu, prokurentem lub pełnomocnikiem podmiotu świadczącego na rzecz polskiego związku sportowego usługi, dostawy lub roboty budowlane, w tym usługi sponsoringu finansowego lub rzeczowego;

7) być osobą najbliższą, w rozumieniu art. 115 § 11 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2016 r. poz. 1137, z późn. zm.¹⁾), dla osoby prowadzącej działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu na rzecz polskiego związku sportowego usług, dostaw lub robót budowlanych, w tym usług sponsoringu finansowego lub rzeczowego;

8) być osobą najbliższą, w rozumieniu art. 115 § 11 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, dla osoby:

a) posiadającej w spółkach prawa handlowego akcje lub udziały,

b) będącej wspólnikiem spółki osobowej prawa handlowego,

c) będącej członkiem organu, prokurentem lub pełnomocnikiem w innym podmiocie prowadzącym działalność gospodarczą

– jeżeli działalność gospodarcza prowadzona przez te podmioty polega na świadczeniu na rzecz polskiego związku sportowego usług, dostaw lub robót budowlanych, w tym usług sponsoringu finansowego lub rzeczowego;

9) być osobą, która była pracownikiem, funkcjonariuszem lub żołnierzem organów bezpieczeństwa państwa, o których mowa w art. 5 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. z 2016 r. poz. 1575), w okresie od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 31 lipca 1990 r.;

10) być osobą, która była karana dyscyplinarnie za doping w sporcie w wymiarze jednostkowym większym niż 24 miesiące dyskwalifikacji.”,

b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Członek organu kontroli wewnętrznej polskiego związku sportowego nie może być osobą, która była pracownikiem, funkcjonariuszem lub żołnierzem organów bezpieczeństwa państwa, o których mowa w art. 5 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, w okresie od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 31 lipca 1990 r.”,

c) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Jeżeli osoba obejmująca funkcję członka zarządu polskiego związku sportowego w dniu wyboru:

1) prowadzi działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 3 pkt 2,

2) posiada akcje lub udziały, o których mowa w ust. 3 pkt 2a,

3) jest wspólnikiem spółki osobowej prawa handlowego, o której mowa w ust. 3 pkt 2b,

4) wykonuje pracę na rzecz ministerstwa zapewniającego obsługę ministra właściwego do spraw kultury fizycznej,

5) pełni funkcję trenera kadry narodowej lub funkcję w sztabie szkoleniowym kadry narodowej w tym samym sporcie,

6) jest członkiem organu, prokurentem lub pełnomocnikiem podmiotu świadczącego na rzecz polskiego związku sportowego usługi, dostawy lub roboty budowlane, w tym usługi sponsoringu finansowego lub rzeczowego

– jest obowiązana w terminie 30 dni od dnia objęcia funkcji zaprzestać prowadzenia działalności gospodarczej, zbyć akcje lub udziały, wystąpić ze spółki, rozwiązać umowę lub zrezygnować z pełnionych funkcji.”,

d) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:

„4a. Jeżeli osoba obejmująca funkcję członka zarządu polskiego związku sportowego w dniu wyboru jest osobą najbliższą, w rozumieniu art. 115 § 11 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, dla osoby, o której mowa w ust. 3 pkt 7 i 8, jest obowiązana w terminie 30 dni od dnia objęcia funkcji zrezygnować z tej funkcji, chyba że jej osoba najbliższa odpowiednio zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej, zbędzie akcje lub udziały, wystąpi ze spółki lub rozwiąże umowę albo przestanie być członkiem organu, prokurentem lub pełnomocnikiem.”,

e) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. W przypadku niewypełnienia obowiązków, o których mowa w ust. 4 lub 4a, walne zgromadzenie członków albo delegatów polskiego związku sportowego odwołuje członka zarządu polskiego związku sportowego niezwłocznie, nie później jednak niż przed upływem 3 miesięcy od bezskutecznego upływu terminu, o którym mowa w ust. 4 lub 4a.”,

f) po ust. 5 dodaje się ust. 5a–5c w brzmieniu:

„5a. Członek zarządu i członek organu kontroli wewnętrznej polskiego związku sportowego są obowiązani powstrzymać się od wszelkiej działalności sprzecznej z interesami polskiego związku sportowego.

5b. W przypadku sprzeczności interesów polskiego związku sportowego z interesami członka zarządu, interesami jego osoby najbliższej, w rozumieniu art. 115 § 11 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, lub interesami osób, z którymi jest powiązany osobiście, członek zarządu wstrzymuje się od głosu w rozstrzyganiu takich spraw.

5c. W przypadku sprzeczności interesów polskiego związku sportowego z interesami członka organu kontroli wewnętrznej, interesami jego osoby najbliższej, w rozumieniu art. 115 § 11 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, lub interesami osób, z którymi jest powiązany osobiście, członek organu kontroli wewnętrznej wstrzymuje się od głosu w rozstrzyganiu takich spraw.”;

3) w art. 15 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. W skład ligi zawodowej w grach zespołowych wchodzą wyłącznie kluby sportowe działające jako spółki akcyjne lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.”;

4) w art. 16:

a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Nadzorem ministra właściwego do spraw kultury fizycznej nie są objęte decyzje dyscyplinarne i regulaminowe władz polskich związków sportowych związane z przebiegiem współzawodnictwa sportowego.”,

b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Zakresem kontroli, o której mowa w ust. 3 pkt 2, jest objęta działalność polskiego związku sportowego pod względem zgodności z przepisami prawa, postanowieniami statutu oraz postanowieniami regulaminów tego związku.”;

5) art. 22 otrzymuje brzmienie:

„Art. 22. 1. Jeżeli działalność władz polskiego związku sportowego narusza prawo, postanowienia statutu lub postanowienia regulaminów tego związku, minister właściwy do spraw kultury fizycznej, w zależności od stopnia stwierdzonych nieprawidłowości, jest uprawniony do:

1) udzielenia władzom polskiego związku sportowego upomnienia i zażądania od nich podjęcia działań mających na celu zapewnienie stanu zgodnego z prawem;

2) uchylenia decyzji władz polskiego związku sportowego;

3) wystąpienia do sądu rejestrowego z wnioskiem o zastosowanie środka, o którym mowa w art. 23 ust. 1.

2. Czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, minister właściwy do spraw kultury fizycznej dokonuje w drodze decyzji.”;

6) w art. 32:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej może przyznać członkowi kadry narodowej stypendium sportowe za osiągnięte wyniki sportowe we współzawodnictwie międzynarodowym na okres do 24 miesięcy. Stypendium może otrzymać członek kadry narodowej, który zobowiąże się w formie pisemnej do realizacji programu przygotowań do igrzysk olimpijskich, igrzysk paraolimpijskich lub igrzysk głuchych albo programu przygotowań do mistrzostw świata lub mistrzostw Europy, opracowanego przez właściwy polski związek sportowy, oraz do udziału w tych zawodach.”,

b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a–1k w brzmieniu:

„1a. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej przyznaje, wstrzymuje lub pozbawia stypendium sportowego z własnej inicjatywy lub na wniosek polskiego związku sportowego.

1b. Podstawę ustalenia wysokości stypendium sportowego stanowi kwota 2300 zł, przy czym wysokość stypendium nie może przekroczyć 5,5-krotności tej kwoty.

1c. Stypendium sportowe może uzyskać członek kadry narodowej na najwyższym poziomie współzawodnictwa w jednej z następujących kategorii wiekowych:

1) seniorów;

2) młodzieżowców;

3) juniorów.

1d. W przypadku podziału na podgrupy w kategorii wiekowej, o której mowa w ust. 1c pkt 3, stypendium sportowe przyznaje się za wynik osiągnięty w najwyższej wiekowo podgrupie.

1e. W tym samym okresie można pobierać tylko jedno stypendium sportowe.

1f. Stypendium sportowe może być przyznane członkowi kadry narodowej, który uczestniczył we współzawodnictwie sportowym objętym programem igrzysk olimpijskich, igrzysk paraolimpijskich lub igrzysk głuchych, jeżeli:

1) w igrzyskach olimpijskich, igrzyskach paraolimpijskich lub igrzyskach głuchych zajął miejsce od pierwszego do ósmego;

2) w mistrzostwach świata, w kategorii seniorów, zajął miejsce od pierwszego do ósmego;

3) w mistrzostwach Europy, w kategorii seniorów, zajął miejsce od pierwszego do ósmego;

4) uzyskał kwalifikację olimpijską, paraolimpijską lub do igrzysk głuchych;

5) w mistrzostwach świata, w kategorii młodzieżowców, zajął miejsce od pierwszego do szóstego;

6) w mistrzostwach Europy, w kategorii młodzieżowców, zajął miejsce od pierwszego do szóstego;

7) w mistrzostwach świata, w kategorii juniorów, zajął miejsce od pierwszego do trzeciego;

8) w mistrzostwach Europy, w kategorii juniorów, zajął miejsce od pierwszego do trzeciego.

1g. Stypendium sportowe może być przyznane członkowi kadry narodowej, który uczestniczył we współzawodnictwie sportowym nieobjętym programem igrzysk olimpijskich, igrzysk paraolimpijskich lub igrzysk głuchych, jeżeli:

1) w mistrzostwach świata, w kategorii seniorów, zajął miejsce od pierwszego do trzeciego;

2) w mistrzostwach Europy, w kategorii seniorów, zajął miejsce od pierwszego do trzeciego.

1h. Jeżeli w zawodach, o których mowa w ust. 1f pkt 1, brało udział mniej niż 8 państw, przy czym w konkurencjach indywidualnych brało udział mniej niż 12 osób, a w konkurencjach zespołowych mniej niż 8 drużyn, osad lub załóg, członek kadry narodowej może otrzymać stypendium sportowe w wysokości do 50% maksymalnej wysokości stypendium określonej w przepisach wydanych na podstawie ust. 7.

1i. Członek kadry narodowej może otrzymać stypendium sportowe, jeżeli w zawodach, o których mowa w ust. 1f pkt 2–8 lub ust. 1g, brało udział co najmniej 8 państw w danej konkurencji, przy czym w konkurencjach indywidualnych brało udział co najmniej 12 osób, a w konkurencjach zespołowych co najmniej 8 drużyn, osad lub załóg.

1j. Jeżeli z regulaminu zawodów wynika udział mniejszej liczby osób, drużyn, osad lub załóg w związku z systemem kwalifikacji do danej konkurencji, niż wymaga tego ust. 1i, nie stosuje się przepisów ust. 1h i 1i.

1k. W przypadku rozgrywania mistrzostw Europy w formule otwartych zawodów przy ocenie spełnienia warunków, o których mowa w ust. 1h i 1i, uwzględnia się wyłącznie osoby, drużyny, osady lub załogi z krajowych federacji zrzeszonych w europejskich federacjach sportowych.”,

c) ust. 7 otrzymuje brzmienie:

„7. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej określi, w drodze rozporządzenia:

1) szczegółowy tryb przyznawania członkowi kadry narodowej stypendium sportowego, a także wstrzymywania i pozbawiania tego stypendium,

2) przedział wysokości stypendium sportowego, stanowiący krotność kwoty bazowej,

3) czas, na jaki stypendium sportowe może zostać przyznane,

4) sposób i terminy wypłacania stypendium sportowego

– uwzględniając zajęte przez członka kadry narodowej miejsce we współzawodnictwie międzynarodowym i sprawną realizację wypłaty stypendiów sportowych.”;

7) po art. 32 dodaje się art. 32a w brzmieniu:

„Art. 32a. 1. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, może przyznać członkowi kadry narodowej, który nie osiągnął wyniku sportowego, o którym mowa w art. 32 ust. 1, stypendium sportowe na okres do 12 miesięcy, w wysokości nieprzekraczającej 1,5-krotności podstawy określonej w art. 32 ust. 1b.

2. Stypendium sportowe, o którym mowa w art. 1, może otrzymać członek kadry narodowej, który zobowiąże się w formie pisemnej do realizacji programu przygotowań do igrzysk olimpijskich, igrzysk paraolimpijskich lub igrzysk głuchych albo programu przygotowań do mistrzostw świata lub mistrzostw Europy, opracowanego przez właściwy polski związek sportowy, oraz do udziału w tych zawodach.

3. Do stypendium sportowego, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 32 ust. 1a–6 i przepisy wydane na podstawie art. 32 ust. 7.”;

8) w art. 33 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Osoby pobierające stypendia sportowe, o których mowa w art. 5, art. 31 ust. 1 i 2, art. 32 ust. 1 oraz art. 32a ust. 1, są stypendystami sportowymi w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 963, z późn. zm.²⁾), a okres ich pobierania zalicza się do okresu zatrudnienia w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2017 r. poz. 1065, 1292, 1321, 1428 i 1543) oraz do okresu zatrudnienia, od którego zależą uprawnienia pracownicze. Podstawę zaliczenia okresu pobierania stypendium sportowego stanowi zaświadczenie wydane przez podmiot wypłacający stypendium.”;

9) w art. 34:

a) po ust. 3 dodaje się ust. 3a–3m w brzmieniu:

„3a. Wyróżnienia mogą być przyznane w kategoriach:

1) seniorów;

2) młodzieżowców;

3) juniorów.

3b. Wyróżnienia mogą być przyznane za zajęcie pierwszego, drugiego lub trzeciego miejsca na:

1) igrzyskach olimpijskich;

2) igrzyskach paraolimpijskich;

3) igrzyskach głuchych;

4) mistrzostwach świata;

5) mistrzostwach Europy.

3c. Wyróżnienia za ustanowienie rekordu świata w konkurencjach sportowych objętych programem:

1) igrzysk olimpijskich,

2) igrzysk paraolimpijskich,

3) igrzysk głuchych

– mogą być przyznane, jeżeli wyniki te zostały zatwierdzone przez międzynarodowe federacje sportowe właściwe dla danego sportu.

3d. Nagrody pieniężne za wybitne osiągnięcia sportowe, zwane dalej „nagrodami”, mogą być przyznane za wybitne osiągnięcia sportowe w międzynarodowym współzawodnictwie sportowym.

3e. Nagrody mogą być przyznane osobom startującym wyłącznie w kategorii seniorów.

3f. Nagrody mogą być przyznane za zajęcie pierwszego, drugiego lub trzeciego miejsca na:

1) igrzyskach olimpijskich;

2) igrzyskach paraolimpijskich;

3) igrzyskach głuchych.

3g. Nagrody mogą być przyznane także za zajęcie pierwszego, drugiego lub trzeciego miejsca na:

1) mistrzostwach świata,

2) mistrzostwach Europy,

3) uniwersjadzie letniej lub zimowej,

4) akademickich mistrzostwach świata

– jeżeli w zawodach brało udział co najmniej 8 państw w danej konkurencji, przy czym w konkurencjach indywidualnych brało udział co najmniej 12 osób, a w konkurencjach zespołowych co najmniej 8 drużyn, osad lub załóg.

3h. Nagrody mogą być przyznane także, jeżeli z regulaminu zawodów wynika udział mniejszej liczby osób, drużyn, osad lub załóg w danej konkurencji, jeżeli w konkurencjach indywidualnych brało udział co najmniej 8 osób, a w konkurencjach zespołowych co najmniej 6 drużyn, osad lub załóg.

3i. Nagrody za ustanowienie rekordu świata w konkurencjach sportowych objętych programem:

1) igrzysk olimpijskich,

2) igrzysk paraolimpijskich,

3) igrzysk głuchych

– mogą być przyznane, jeżeli wyniki te zostały zatwierdzone przez międzynarodowe federacje sportowe właściwe dla danego sportu.

3j. Nagroda może być przyznana nie częściej niż raz w roku także osobie, która uzyskała inne niż określone w ust. 3f i 3g wybitne osiągnięcie sportowe o szczególnym charakterze.

3k. W przypadku wybitnych osiągnięć sportowych w konkurencjach sportowych:

1) nieobjętych programem igrzysk olimpijskich, igrzysk paraolimpijskich lub igrzysk głuchych,

2) objętych programem uniwersjad letnich lub zimowych,

3) objętych programem akademickich mistrzostw świata

– danej osobie może być przyznana nagroda nie częściej niż raz w roku.

3l. W przypadku uzyskania w czasie tych samych zawodów dwóch lub więcej wybitnych osiągnięć sportowych przyznaje się jedną nagrodę, której wysokość nie może przekroczyć 75% sumy nagród za poszczególne osiągnięcia.

3m. Zawodnikom zespołowych gier sportowych przyznaje się nagrodę zbiorową dla zespołu w wysokości do 85% sumy nagród ustalonych dla liczby osób w zespole określonej przepisami międzynarodowymi.”,

b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje wyróżnień i przedział wysokości nagród, stanowiący krotność kwoty bazowej, w zależności od osiągnięcia sportowego, oraz szczegółowy tryb i warunki przyznawania wyróżnień i nagród oraz sposób i terminy ich wypłacania, uwzględniając międzynarodowy lub krajowy wymiar osiągnięcia sportowego.”;

10) w art. 35:

a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej przyznaje odznaki, wyróżnienia i nagrody pieniężne z własnej inicjatywy lub na wniosek organów wykonawczych jednostek samorządu terytorialnego, związku sportowego lub polskiego związku sportowego, a w przypadku odznak również na wniosek uczelni lub instytutu badawczego.”,

b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Potwierdzeniem przyznania odznaki jest legitymacja.”,

c) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje i wzory odznak, wzory legitymacji potwierdzających przyznanie tych odznak, rodzaje wyróżnień oraz przedział wysokości nagród pieniężnych, w zależności od osiągnięć w działalności w zakresie sportu, a także szczegółowe warunki i tryb przyznawania odznak, wyróżnień i nagród pieniężnych, uwzględniając znaczenie osiągnięć oraz podjętej aktywności dla rozwoju danego sportu, a także sposób ich dokumentowania.”;

11) w art. 36:

a) w ust. 2:

– uchyla się pkt 5,

– w pkt 6 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu:

„7) nie była karana dyscyplinarnie za doping w sporcie dyskwalifikacją w wymiarze jednostkowym większym niż 24 miesiące lub więcej niż raz bez względu na jej jednostkowy wymiar.”,

b) ust. 8 i 9 otrzymują brzmienie:

„8. Osoba, która otrzymuje świadczenie, niezwłocznie powiadamia ministra właściwego do spraw kultury fizycznej o ustaniu co najmniej jednego z warunków, o których mowa w ust. 2 pkt 3 i 4 oraz 6 i 7.

9. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej pozbawia, w drodze decyzji, świadczenia, począwszy od miesiąca, w którym ustał co najmniej jeden z warunków, o których mowa w ust. 2 pkt 3 i 4 oraz 6 i 7.”;

12) w art. 85:

a) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Przyznanie świadczeń pieniężnych ze środków budżetu państwa dla osób, które zdobyły medal na igrzyskach olimpijskich, które odbyły się przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, następuje na podstawie przepisów dotychczasowych, z tym że art. 38 ust. 1 pkt 5 ustawy uchylanej w art. 93 pkt 2 nie stosuje się.”,

b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu:

„5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, art. 36 ust. 2 pkt 7 stosuje się.”.

1) w art. 4 w pkt 59 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 60 w brzmieniu:

„60) członek zarządu polskiego związku sportowego.”;

2) w art. 8 w pkt 55 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 56 w brzmieniu:

„56) pkt 60 – minister właściwy do spraw kultury fizycznej.”.

2. Osoby, które w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy są członkami organu kontroli wewnętrznej polskiego związku sportowego i nie spełniają warunku określonego w art. 9 ust. 3a ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, są obowiązane do rezygnacji z pełnionych funkcji w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

3. W przypadku niewypełnienia obowiązku, o którym mowa w ust. 1 lub 2, walne zgromadzenie członków albo delegatów polskiego związku sportowego odwołuje członka zarządu polskiego związku sportowego albo członka organu kontroli wewnętrznej polskiego związku sportowego niezwłocznie, nie później jednak niż przed upływem 3 miesięcy od bezskutecznego upływu terminu, o którym mowa w ust. 1 lub 2.

4. Osoby, które w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy są członkami zarządu polskiego związku sportowego i nie spełniają warunku określonego w art. 9 ust. 3 pkt 10 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, są obowiązane do rezygnacji z pełnionej funkcji w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. W przypadku niewypełnienia tego obowiązku ust. 3 stosuje się odpowiednio.

2. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej, w terminie jednego miesiąca od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, powiadamia osoby, o których mowa w ust. 1, o obowiązku złożenia temu organowi oświadczenia, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944–1990 oraz treści tych dokumentów, oraz informuje o skutku niedopełnienia tego obowiązku.

3. Osoby, które przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy złożyły oświadczenie, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944–1990 oraz treści tych dokumentów, w związku z wykonywaniem funkcji publicznej, z którą związany jest obowiązek złożenia tego oświadczenia, albo kandydowaniem na taką funkcję, składają informację o uprzednim jego złożeniu.

4. W przypadku niezłożenia w terminie oświadczenia, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944–1990 oraz treści tych dokumentów, przez osobę, obowiązaną do jego złożenia na podstawie ust. 1, następuje skutek określony w art. 21e ust. 1 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944–1990 oraz treści tych dokumentów.

5. Pozbawienie funkcji publicznej osoby, o której mowa w ust. 4, następuje z mocy prawa z dniem, w którym upłynął termin do złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944–1990 oraz treści tych dokumentów. Fakt pozbawienia funkcji publicznej stwierdza podmiot właściwy w sprawie pozbawienia lub stwierdzenia wygaśnięcia funkcji publicznej.

2. Do świadczeń pieniężnych ze środków budżetu państwa przyznanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, w tym świadczeń, o których mowa w art. 85 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, stosuje się art. 36 tej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

1) 2017 – 2 000 000 zł;

2) 2018 – 3 900 000 zł;

3) 2019 – 3 900 000 zł;

4) 2020 – 3 900 000 zł;

5) 2021 – 3 900 000 zł;

6) 2022 – 3 900 000 zł;

7) 2023 – 3 900 000 zł;

8) 2024 – 3 900 000 zł;

9) 2025 – 3 900 000 zł;

10) 2026 – 3 900 000 zł.

2. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej monitoruje wykorzystanie limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, oraz odpowiada za wdrożenie mechanizmu korygującego, o którym mowa w ust. 3.

3. W przypadku gdy wysokość wydatków po pierwszym półroczu danego roku budżetowego wyniesie więcej niż 65% limitu wydatków przewidzianych na dany rok, minister właściwy do spraw kultury fizycznej zmniejszy liczbę stypendiów sportowych przyznawanych na podstawie art. 32a ustawy zmienianej w art. 1 lub wysokość stypendiów sportowych przyznawanych na podstawie art. 32 ustawy zmienianej w art. 1 w sposób pozwalający na zachowanie limitów określonych w ust. 1.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Duda

¹⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2016 r. poz. 2138 oraz z 2017 r. poz. 244, 768, 773, 952, 966 i 1214.

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2016 r. poz. 1247, 1579, 1807, 1810, 1921, 1948, 2138, 2255 i 2260 oraz z 2017 r. poz. 38, 60, 777, 962, 1027, 1321, 1428, 1475 i 1543.