REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 2016 poz. 1412
ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 5 września 2016 r.
w sprawie wnoszenia broni palnej lub środków przymusu bezpośredniego na pokład statku powietrznego przez uprawnionych żołnierzy i funkcjonariuszy
Na podstawie art. 116 ust. 5 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze (Dz. U. z 2016 r. poz. 605, 904 i 1361) zarządza się, co następuje:
§ 1. [Zakres przedmiotowy]
1) szczegółowe warunki wnoszenia broni palnej lub środków przymusu bezpośredniego na pokład statku powietrznego przez żołnierzy i funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, żołnierzy Żandarmerii Wojskowej oraz funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Policji, Straży Granicznej, Służby Celnej i Biura Ochrony Rządu, zwanych dalej „uprawnionymi”;
2) organizację i zakres szkolenia uprawnionych w zakresie zasad bezpieczeństwa na pokładzie statku powietrznego w przypadku użycia broni palnej lub środków przymusu bezpośredniego.
§ 2. [Przesłanki dopuszczalnego wniesienia broni palnej lub środków przymusu bezpośredniego na pokład statku powietrznego]
1) przekazanie przez przełożonych uprawnionych lub inne osoby upoważnione informacji o zamiarze wniesienia na pokład statku powietrznego broni palnej lub środków przymusu bezpośredniego;
2) posiadanie przez uprawnionych na pokładzie statku powietrznego:
a) broni palnej utrzymywanej w stanie zabezpieczonym, bez wprowadzonego naboju do komory nabojowej i w miejscu uniemożliwiającym jej dobycie przez osoby postronne,
b) amunicji, której użycie minimalizuje ryzyko uszkodzenia statku powietrznego oraz wyrządzającej możliwie najmniejszą szkodę osobom trzecim,
c) środków przymusu bezpośredniego w miejscu uniemożliwiającym ich użycie przez osoby postronne.
§ 3. [Szkolenie]
2. Szkolenie funkcjonariuszy Policji może prowadzić Policja w oparciu o program szkolenia, o którym mowa w ust. 1.
3. Szkolenie żołnierzy Żandarmerii Wojskowej może prowadzić Żandarmeria Wojskowa w oparciu o program szkolenia, o którym mowa w ust. 1.
4. Komendant Główny Straży Granicznej lub upoważniona przez niego osoba wydają zaświadczenie potwierdzające odbycie szkolenia.
5. Komendant Główny Policji lub upoważniona przez niego osoba wydają zaświadczenie, o którym mowa w ust. 4, dla funkcjonariuszy Policji, którzy odbyli szkolenie prowadzone przez Policję.
6. Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej lub upoważniona przez niego osoba wydaje zaświadczenie, o którym mowa w ust. 4, dla żołnierzy Żandarmerii Wojskowej, którzy odbyli szkolenie prowadzone przez Żandarmerię Wojskową.
7. Szkolenie może być prowadzone w formie wykładu, pokazu lub ćwiczenia.
8. Koszty szkolenia prowadzonego przez Straż Graniczną ponoszą podmioty delegujące uprawnionych do odbycia tego szkolenia na podstawie pisemnego porozumienia zawartego w postaci papierowej między Komendantem Głównym Straży Granicznej a właściwym podmiotem.
§ 4. [Zakres szkolenia]
1) pokładu statku powietrznego;
2) procedur obowiązujących na pokładzie statku powietrznego;
3) skutków użycia broni palnej lub środków przymusu bezpośredniego na pokładzie statku powietrznego;
4) sposobów unieszkodliwienia osoby bez użycia broni palnej na pokładzie statku powietrznego.
§ 5. [Szkolenie z zakresu znajomości pokładu statku powietrznego]
1) ogólnej budowy statku powietrznego, z uwzględnieniem miejsc szczególnie wrażliwych dla bezpieczeństwa statku powietrznego;
2) lokalizacji na pokładzie statku powietrznego miejsc, w których są rozmieszczone techniczne środki łączności statku powietrznego, oraz sposobu nawiązywania łączności za ich pośrednictwem z załogą statku powietrznego;
3) lokalizacji na pokładzie statku powietrznego zestawów pierwszej pomocy oraz ich składu.
§ 6. [Szkolenie z zakresu znajomości procedur obowiązujących na pokładzie statku powietrznego]
1) awaryjnego lądowania statku powietrznego;
2) pożaru na pokładzie statku powietrznego;
3) wystąpienia aktu bezprawnej ingerencji w lotnictwie cywilnym na pokładzie statku powietrznego.
§ 7. [Szkolenie z zakresu znajomości skutków użycia broni palnej lub środków przymusu bezpośredniego]
1) dopuszczalności użycia poszczególnych rodzajów broni palnej i amunicji, minimalizującej ryzyko uszkodzenia statku powietrznego oraz wyrządzającej możliwie najmniejszą szkodę osobom trzecim lub środków przymusu bezpośredniego;
2) następstw użycia poszczególnych rodzajów broni palnej lub środków przymusu bezpośredniego;
3) postępowania po użyciu broni palnej lub środków przymusu bezpośredniego.
§ 8. [Szkolenie z zakresu znajomości sposobów unieszkodliwienia osoby niebezpiecznej bez użycia broni palnej]
1) przypadków, w których zachowanie osoby na pokładzie statku powietrznego stwarza zagrożenie dla bezpieczeństwa statku powietrznego lub jego pasażerów;
2) sposobów podejmowania przez uprawnionego interwencji w przypadkach, o których mowa w pkt 1.
§ 9. [Postępowanie z informacją o zamiarze wniesienia na pokład statku powietrznego broni palnej lub środków przymusu bezpośredniego]
1) komendantowi właściwej miejscowo placówki Straży Granicznej – w przypadku lotniska, na którym znajduje się lotnicze przejście graniczne;
2) zarządzającemu lotniskiem wylotu i przylotu statku powietrznego;
3) przewoźnikowi lotniczemu.
2. Informację, o której mowa w § 2 pkt 1, przekazuje się w postaci papierowej albo elektronicznej, nie później niż na 2 dni przed planowanym terminem wylotu uprawnionego.
3. Informacja, o której mowa w § 2 pkt 1, zawiera:
1) termin wylotu;
2) oznaczenie lotu;
3) dane dotyczące uprawnionego:
a) imię i nazwisko,
b) serię i numer dokumentu tożsamości,
c) numer karty identyfikacyjnej portu lotniczego – jeżeli uprawniony ją posiada;
4) dane dotyczące liczby sztuk broni oraz rodzaju amunicji wnoszonej na pokład;
5) dane dotyczące rodzajów środków przymusu bezpośredniego wnoszonych na pokład.
4. W przypadkach niecierpiących zwłoki, gdy nie ma możliwości przekazania informacji, o której mowa w § 2 pkt 1, z zachowaniem terminu określonego w ust. 2, przekazuje się ją telefonicznie, a następnie niezwłocznie potwierdza w postaci papierowej lub elektronicznej.
5. Przepisów ust. 1–4 oraz § 2 pkt 1 nie stosuje się do uprawnionych wnoszących broń palną lub środki przymusu bezpośredniego na pokład statku powietrznego bez zamiaru odbycia lotu oraz funkcjonariuszy Straży Granicznej pełniących wartę ochronną, o której mowa w art. 186a ust. 1 ustawy.
6. W przypadku przewożenia broni palnej lub środków przymusu bezpośredniego przez uprawnionego na pokładzie statku powietrznego, przewoźnik lotniczy przekazuje dowódcy statku powietrznego dane wynikające z informacji, o której mowa w § 2 pkt 1.
7. Dowódca statku powietrznego, w trakcie przygotowania do lotu, jednak nie później niż do chwili startu, informuje uczestniczących w danym locie uprawnionych o przebywaniu na pokładzie statku powietrznego pozostałych uprawnionych posiadających broń palną lub środki przymusu bezpośredniego oraz o zajmowanych przez nich miejscach.
8. Dowódca statku powietrznego nie informuje uczestniczących w danym locie uprawnionych o miejscach zajmowanych przez funkcjonariuszy Straży Granicznej pełniących wartę ochronną, o której mowa w art. 186a ust. 1 ustawy.
§ 10. [Wejście w życie]
Prezes Rady Ministrów: B. Szydło
1) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 28 maja 2014 r. w sprawie wnoszenia broni palnej lub środków przymusu bezpośredniego na pokład statku powietrznego przez uprawnionych żołnierzy i funkcjonariuszy (Dz. U. poz. 751), które na podstawie art. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy - Prawo lotnicze (Dz. U. poz. 1221) traci moc z dniem 9 września 2016 r.
- Data ogłoszenia: 2016-09-07
- Data wejścia w życie: 2016-09-09
- Data obowiązywania: 2016-09-09
- Dokument traci ważność: 2017-03-01
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA