Dziennik Ustaw - rok 2016 poz. 465

Na podstawie art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 4 marca 2005 r. o Krajowym Funduszu Kapitałowym (Dz. U. z 2015 r. poz. 562, 1308 i 1767) zarządza się, co następuje:

1) analizie due diligence – należy przez to rozumieć badanie przedinwestycyjne polegające na obiektywnej analizie stanu przedsiębiorcy obejmującej w szczególności ocenę jego kondycji finansowej, sytuacji prawnej oraz pozycji rynkowej zawierające ocenę ryzyka związanego z inwestycją, wraz ze szczegółowym harmonogramem procesu inwestycyjnego;

2) inwestycji kapitałowej – należy przez to rozumieć wniesienie do przedsiębiorcy kapitału, zainwestowanego pośrednio lub bezpośrednio w zamian za odpowiednie udziały w strukturze własnościowej tego przedsiębiorcy;

3) inwestycji quasi-kapitałowej – należy przez to rozumieć rodzaj finansowania mieszczący się pomiędzy finansowaniem kapitałem własnym a finansowaniem długiem, charakteryzujący się większym ryzykiem niż finansowanie dłużne uprzywilejowane, a niższym niż finansowanie kapitałowe podstawowe, i z którego zwrot dla posiadacza udziałów lub akcji przedsiębiorcy jest przede wszystkim oparty na zyskach lub stratach przedsiębiorcy i które nie jest zabezpieczone na wypadek upadłości tego przedsiębiorcy; inwestycje quasi-kapitałowe mogą mieć taką strukturę jak dług niezabezpieczony i podporządkowany, w tym dług typu mezzanine, a w niektórych przypadkach mogą być wymienialne na kapitał własny, lub jak kapitał własny uprzywilejowany;

4) inwestycji kontynuacyjnej – należy przez to rozumieć dodatkową inwestycję w zakresie finansowania ryzyka, dokonywaną w przedsiębiorcę po jednej lub kilku wcześniejszych transzach inwestycyjnych w zakresie finansowania ryzyka;

5) inwestycji w zakresie finansowania ryzyka – należy przez to rozumieć inwestycje kapitałowe i quasi-kapitałowe, pożyczki lub kombinację tych rozwiązań na rzecz przedsiębiorców kwalifikowalnych dla celów dokonania nowych inwestycji;

6) inwestorze prywatnym – należy przez to rozumieć podmiot:

a) dokonujący inwestycji w fundusz kapitałowy, który nie jest udziałowcem lub akcjonariuszem przedsiębiorcy, w którego jest dokonywana inwestycja, bez względu na jego prawo własności, w zakresie, w jakim ponosi pełne ryzyko związane ze swoimi inwestycjami i finansuje te inwestycje w przedsiębiorców ze środków, które nie stanowią środków publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885, z późn. zm.²⁾), oraz

b) na którym nie ciąży obowiązek zwrotu pomocy, wynikający z decyzji Komisji Europejskiej uznającej taką pomoc za niezgodną z prawem oraz rynkiem wewnętrznym;

7) nienotowanym przedsiębiorcy – należy przez to rozumieć przedsiębiorcę, którego papiery wartościowe nie są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym, o którym mowa w art. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r. poz. 94, z późn. zm.³⁾);

8) pierwszej komercyjnej sprzedaży – należy przez to rozumieć pierwszą sprzedaż przez przedsiębiorcę na rynku produktów lub usług, niebędącą ograniczoną sprzedażą w celu badania rynku;

9) podmiocie zarządzającym – należy przez to rozumieć wewnętrzny organ zarządzający funduszu kapitałowego lub wspólników odpowiedzialnych za prowadzenie spraw funduszu kapitałowego, lub niezależnego zewnętrznego przedsiębiorcę, który formalnie lub faktycznie zarządza funduszem kapitałowym;

10) pożyczce – należy przez to rozumieć pozyskiwanie zwrotnego finansowania na warunkach zapewniających dostarczającemu tego finansowania potencjalny dochód adekwatny do profilu ryzyka finansowanego przedsięwzięcia, w szczególności w ramach umowy kredytu, pożyczki, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, lub w związku z emisją, sprzedażą, kupnem lub transferem dłużnych papierów wartościowych lub innych instrumentów finansowych, z wyjątkiem pozyskiwania zwrotnego finansowania na refinansowanie posiadanych zobowiązań;

11) przedsiębiorcy kwalifikowalnym – należy przez to rozumieć przedsiębiorcę w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 4 marca 2005 r. o Krajowym Funduszu Kapitałowym, zwanej dalej „ustawą”, który spełnia warunki określone w § 9;

12) umowie inwestycyjnej – należy przez to rozumieć umowę zawieraną pomiędzy funduszem kapitałowym a przedsiębiorcą albo założycielami przedsiębiorcy, na mocy której przedsiębiorca nabywa prawo do otrzymania pomocy finansowej, o której mowa w § 3;

13) wyjściu – należy przez to rozumieć likwidację udziałów lub akcji przeprowadzoną przez fundusz kapitałowy lub inwestora, w tym ich sprzedaż na rzecz inwestora branżowego, odpisanie jako straty, spłatę udziałów, akcji lub pożyczek uprzywilejowanych, sprzedaż na rzecz innego pośrednika finansowego lub inwestora, sprzedaż na rzecz instytucji finansowej, sprzedaż w drodze oferty publicznej, łącznie z pierwszą ofertą publiczną, o której mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1382 oraz z 2015 r. poz. 978, 1260 i 1844).

1) rozporządzeniu Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającym niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE L 187 z 26.06.2014, str. 1, z późn. zm.), zwanym dalej „rozporządzeniem Komisji nr 651/2014”, lub

2) rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 1), zwanym dalej „rozporządzeniem Komisji nr 1407/2013”.

2. Fundusze kapitałowe są pośrednikami finansowymi w rozumieniu art. 2 pkt 34 rozporządzenia Komisji nr 651/2014.

1) produkcji lub wprowadzania do obrotu treści pornograficznych;

2) gier losowych, zakładów wzajemnych, gier na automatach i gier na automatach o niskich wygranych.

2. Wsparcie finansowe nie może być udzielone funduszom kapitałowym, które dokonując inwestycji na zasadach określonych w rozporządzeniu Komisji nr 651/2014:

1) inwestują w przedsiębiorców, na których ciąży obowiązek zwrotu pomocy, wynikający z decyzji Komisji Europejskiej uznającej taką pomoc za niezgodną z prawem oraz rynkiem wewnętrznym;

2) uzależniają dokonanie inwestycji w przedsiębiorcę kwalifikowalnego od pierwszeństwa użycia towarów produkcji krajowej w stosunku do towarów sprowadzanych z zagranicy;

3) ograniczają możliwości przedsiębiorcy kwalifikowalnego w zakresie wykorzystania wyników działalności badawczej, rozwojowej i innowacyjnej w innych państwach członkowskich;

4) uzależniają inwestycję od skorzystania przez przedsiębiorcę kwalifikowalnego z towarów produkcji krajowej lub z usług krajowych;

5) przeznaczają środki uzyskane od Krajowego Funduszu Kapitałowego na działania zmierzające do ułatwiania zamykania niekonkurencyjnych kopalń węgla, objęte decyzją Rady 2010/787/UE z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie pomocy państwa ułatwiającej zamykanie niekonkurencyjnych kopalń węgla (Dz. Urz. UE L 336 z 21.12.2010, str. 24).

1) w przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w zakresie:

a) produkcji lub wprowadzania do obrotu treści pornograficznych,

b) gier losowych, zakładów wzajemnych, gier na automatach i gier na automatach o niskich wygranych;

2) w przedsiębiorców, na których ciąży obowiązek zwrotu pomocy, wynikający z decyzji Komisji Europejskiej uznającej taką pomoc za niezgodną z prawem oraz rynkiem wewnętrznym;

3) w przedsiębiorców znajdujących się w trudnej sytuacji w rozumieniu art. 2 pkt 18 rozporządzenia Komisji nr 651/2014;

4) które uzależniają ich dokonanie od skorzystania przez przedsiębiorcę z towarów produkcji krajowej lub z usług krajowych.

1) wspieranie rozwoju przedsiębiorców, w szczególności przedsiębiorstw innowacyjnych w rozumieniu art. 2 pkt 80 rozporządzenia Komisji nr 651/2014 i przedsiębiorców prowadzących działalność badawczo-rozwojową, przez finansowanie ryzyka, o którym mowa w art. 21 rozporządzenia Komisji nr 651/2014, oraz przez udzielanie pomocy de minimis, o której mowa w rozporządzeniu Komisji nr 1407/2013;

2) pokrycie kosztów rozpoznania i analiz due diligence przedsiębiorców, podjętych przez podmioty zarządzające lub przez inwestorów prywatnych w celu identyfikacji przedsiębiorców kwalifikowalnych, o których mowa w art. 21 i art. 22 rozporządzenia Komisji nr 651/2014.

2. W przypadku, o którym mowa w art. 11 ust. 4 ustawy, fundusz kapitałowy zwraca środki wydatkowane niezgodnie z przeznaczeniem określonym w umowie o udzielenie wsparcia finansowego, na podstawie wystosowanego przez Krajowy Fundusz Kapitałowy wezwania.

3. Zwrotowi podlegają środki wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych liczonymi od dnia przekazania funduszowi kapitałowemu środków objętych wezwaniem do dnia ich zwrotu.

4. Zwrotu środków, o których mowa w ust. 2, dokonuje się na rachunek wskazany przez Krajowy Fundusz Kapitałowy w wezwaniu, o którym mowa w ust. 2, w terminie wyznaczonym przez Krajowy Fundusz Kapitałowy, nie dłuższym niż 60 dni od dnia doręczenia wezwania, o którym mowa w ust. 2.

5. Postanowienia umów o udzielenie wsparcia finansowego dotyczące zakresu zobowiązań stron w przypadku stwierdzenia przez Krajowy Fundusz Kapitałowy wydatkowania środków niezgodnie z umową o udzielenie wsparcia finansowego oraz wystosowania do funduszu kapitałowego wezwania do zwrotu takich środków nie uchybiają obowiązkom wynikającym z ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

1) nie rozpoczęli prowadzenia działalności gospodarczej na żadnym rynku;

2) prowadzą działalność gospodarczą na dowolnym rynku krócej niż 7 lat od pierwszej komercyjnej sprzedaży;

3) w biznesplanie wykazali potrzebę dokonania inwestycji początkowej w zakresie finansowania ryzyka, która przekracza 50% ich średnich rocznych obrotów w poprzednich 5 latach i która jest niezbędna w celu wejścia na nowy rynek produktowy lub geograficzny.

1) w formie wkładów pieniężnych, w szczególności przez obejmowanie nowych udziałów lub akcji oraz przez obejmowanie instrumentów dłużnych przedsiębiorców, z zastrzeżeniem możliwości nabywania przez fundusz kapitałowy także istniejących akcji lub udziałów przedsiębiorcy kwalifikowalnego od innego inwestora będącego akcjonariuszem lub udziałowcem przedsiębiorcy kwalifikowalnego, w tym założycieli przedsiębiorcy kwalifikowalnego, pod warunkiem że takie nabycie jest połączone z jednoczesnym objęciem przez fundusz kapitałowy nowych akcji lub udziałów o wartości odpowiadającej co najmniej 50% danej transzy inwestycyjnej;

2) w sposób zapewniający pozyskanie dodatkowego finansowania od inwestorów prywatnych na poziomie funduszu kapitałowego udzielającego pomocy na finansowanie ryzyka lub przedsiębiorcy kwalifikowalnego, tak aby uzyskać łączną stopę udziału finansowania prywatnego na następujących minimalnych poziomach:

a) 10% finansowania całej inwestycji – w przypadku przedsiębiorców kwalifikowalnych przed dokonaniem przez nich pierwszej komercyjnej sprzedaży na dowolnym rynku,

b) 40% finansowania całej inwestycji – w przypadku przedsiębiorców kwalifikowalnych, o których mowa w § 9 pkt 2,

c) 60% finansowania całej inwestycji – w przypadku przedsiębiorców kwalifikowalnych, o których mowa w § 9 pkt 3

– a jeżeli fundusz kapitałowy kieruje pomoc na finansowanie ryzyka do kwalifikowalnych przedsiębiorców na różnych etapach rozwoju, o których mowa w lit. a-c, fundusz kapitałowy zobowiązany jest do osiągnięcia stopy udziału prywatnego stanowiącej co najmniej średnią ważoną opartą na wielkości poszczególnych inwestycji w portfelu bazowym i będącej wynikiem zastosowania wobec takich inwestycji minimalnych stóp udziału, o których mowa w lit. a-c;

3) w przypadku dokonywania inwestycji kontynuacyjnej w kwalifikowalnego przedsiębiorcę, w tym także po upływie okresu, o którym mowa w § 9 pkt 2, inwestycja funduszu kapitałowego w zakresie finansowania ryzyka spełnia następujące warunki:

a) całkowita wartość inwestycji łącznie z inwestycją kontynuacyjną nie przekroczy kwoty określonej w § 11,

b) możliwość dokonania inwestycji kontynuacyjnej została przewidziana w początkowym biznesplanie funduszu kapitałowego,

c) przedsiębiorca otrzymujący inwestycję kontynuacyjną nie stał się przedsiębiorcą powiązanym w rozumieniu art. 3 ust. 3 załącznika I do rozporządzenia Komisji nr 651/2014 z przedsiębiorcą innym niż fundusz kapitałowy lub inwestor prywatny, chyba że nowy podmiot spełnia warunki przedsiębiorcy.

2. Krajowy Fundusz Kapitałowy może udzielać wsparcia finansowego funduszom kapitałowym dokonującym inwestycji w zakresie finansowania ryzyka w formie udzielania pożyczek przedsiębiorcom kwalifikowalnym, jeśli spełnione są następujące warunki:

1) w wyniku udzielenia wsparcia finansowego na finansowanie ryzyka fundusz kapitałowy podejmuje inwestycje, które bez udziału tego wsparcia nie zostałyby przeprowadzone albo zostałyby przeprowadzone w ograniczonym lub innym zakresie;

2) fundusz kapitałowy może wykazać, iż posiada mechanizm zapewniający, że wszelkie korzyści są w jak największym stopniu przekazywane przedsiębiorcom w formie wyższego finansowania, bardziej ryzykownych portfeli, niższych wymogów dotyczących zabezpieczenia lub niższych stóp procentowych;

3) nominalną kwotę pożyczki uwzględnia się przy obliczaniu maksymalnej kwoty pomocy na finansowanie ryzyka, o której mowa w § 11.

1) posiada siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego;

2) prowadzi działalność obejmującą inwestowanie w przedsiębiorców, która opiera się na profesjonalnej i rzetelnie przygotowanej strategii inwestycyjnej;

3) wykorzystuje nie więcej niż 30% łącznej wysokości wniesionych i zadeklarowanych do wniesienia wpłat do tego funduszu kapitałowego na cele zarządzania płynnością;

4) podejmuje decyzje finansowe motywowane zyskiem, przy czym warunek ten uznaje się za spełniony w przypadku, gdy:

a) inwestycje w przedsiębiorców opierają się na racjonalnym biznesplanie zawierającym szczegółowe informacje na temat produktu, sprzedaży, kształtowania się rentowności oraz zachowania trwałości finansowej, opracowanym przez fundusz kapitałowy na potrzeby danej inwestycji,

b) dla każdej inwestycji kapitałowej i quasi-kapitałowej istnieje jasna i realistyczna strategia wyjścia, o którym mowa w § 2 pkt 13,

c) przy wyborze projektów inwestycyjnych kieruje się kryteriami ekonomicznymi po przeprowadzeniu analizy opłacalności i ryzyka inwestycji, na podstawie rzetelnego sporządzonego biznesplanu zawierającego szczegółową analizę produktu lub usługi oraz projekcje sprzedaży i zysków,

d) istnieje jasno określony sposób wykorzystania i przeznaczenia środków pochodzących z inwestycji;

5) jest zarządzany na zasadach komercyjnych, co oznacza, że:

a) podmiot zarządzający jest zobowiązany, z mocy prawa lub umowy, do działania z należytą starannością charakteryzującą profesjonalnego zarządcę, w dobrej wierze oraz do zapewnienia braku konfliktu interesów zarówno w działalności inwestycyjnej funduszu kapitałowego, jak i w działalności korporacyjnej funduszu kapitałowego, w szczególności członkowie organów nadzorczych funduszu kapitałowego nie mogą być powiązani osobiście lub kapitałowo z podmiotem zarządzającym; zastosowanie mają najlepsze praktyki i nadzór regulacyjny,

b) wynagrodzenie podmiotu zarządzającego jest powiązane z uzyskanymi wynikami funduszu kapitałowego lub podmiot zarządzający przejmuje część ryzyka związanego z inwestycją w przedsiębiorcę kwalifikowalnego przez współinwestowanie środków własnych w taki sposób, aby zapewnić, że interesy podmiotu zarządzającego są trwale powiązane z interesami inwestora publicznego,

c) podmiot zarządzający ma określoną strategię inwestycyjną, kryteria i proponowane ramy czasowe inwestycji,

d) inwestorzy mają prawo do bycia reprezentowanymi w organach zarządzających funduszu kapitałowego, takich jak rada nadzorcza lub komitet inwestycyjny;

6) zobowiązał się względem inwestorów prywatnych i Krajowego Funduszu Kapitałowego do:

a) dokonywania inwestycji w przedsiębiorców innowacyjnych, o dużym potencjale rozwoju, którzy realizują fazę badań lub rozwoju produktu lub usługi lub wprowadzają produkt lub usługę na rynek po raz pierwszy, lub rozszerzają działalność, rozwijają rynek produktu lub usługi, ze szczególnym uwzględnieniem inwestycji w technologie innowacyjne,

b) przestrzegania zasad ograniczania ryzyka inwestycyjnego oraz działania zgodnie z najlepszą wiedzą i dobrymi praktykami w zarządzaniu funduszem kapitałowym,

c) dokonywania inwestycji po ich zaopiniowaniu przez komitet inwestycyjny funduszu kapitałowego, składający się z ekspertów rynku podwyższonego ryzyka, w tym z co najmniej jednego eksperta niepowiązanego osobiście lub kapitałowo z udziałowcami, akcjonariuszami, wspólnikami, osobami zarządzającymi lub nadzorującymi działalność przedsiębiorcy kwalifikowalnego oraz z podmiotem zarządzającym, oraz przedstawicieli Krajowego Funduszu Kapitałowego,

d) zapewnienia, w umowach inwestycyjnych z przedsiębiorcami:

– prawa do przeprowadzenia przez Krajowy Fundusz Kapitałowy oraz instytucje publiczne odpowiedzialne za realizację i nadzór programów stanowiących źródło finansowania inwestycji w tego przedsiębiorcę, kontroli tych przedsiębiorców w zakresie wykorzystania środków pochodzących z inwestycji funduszu kapitałowego, w sposób i w trybie określonym w tych umowach, z zastrzeżeniem że kontrola ta będzie mogła być przeprowadzona w siedzibie przedsiębiorcy lub miejscu realizacji przez niego inwestycji, a kontrolujący będą mieli zapewniony dostęp do informacji o sposobie realizacji projektu dofinansowanego środkami przekazanymi przez fundusz kapitałowy,

– obowiązku przedsiębiorcy informowania opinii publicznej o otrzymaniu pomocy finansowej za pośrednictwem Krajowego Funduszu Kapitałowego.

2. Wsparcie finansowe udzielane przez Krajowy Fundusz Kapitałowy oraz wpłaty do funduszu kapitałowego dokonywane przez inwestorów prywatnych rozlicza się przez wypłatę środków pochodzących z zakończenia inwestycji, przy czym Krajowy Fundusz Kapitałowy może oferować na korzyść inwestorów prywatnych preferencje w zakresie asymetrycznego podziału zysku albo asymetrycznego podziału strat, albo obie te preferencje jednocześnie, z zachowaniem zasad określonych w ust. 3 i 4, przy czym określając warunki przekazania wsparcia finansowego na podstawie art. 12 ust. 3 pkt 2 ustawy, Krajowy Fundusz Kapitałowy może preferować asymetryczny podział zysków pomiędzy inwestorów prywatnych a Krajowy Fundusz Kapitałowy.

3. W przypadku asymetrycznego podziału strat rozliczenie, o którym mowa w ust. 2, następuje przez wypłatę środków:

1) w pierwszej kolejności inwestorom prywatnym i Krajowemu Funduszowi Kapitałowemu do wysokości 75% dokonanych wpłat do funduszu kapitałowego,

2) w drugiej kolejności inwestorom prywatnym do wysokości narastająco 100% dokonanych przez inwestorów prywatnych wpłat do funduszu kapitałowego,

3) w trzeciej kolejności Krajowemu Funduszowi Kapitałowemu do wysokości narastająco 100% dokonanych przez Krajowy Fundusz Kapitałowy wpłat do funduszu kapitałowego

– przy czym środki, które pozostaną po dokonaniu rozliczeń zgodnie z pkt 3, są dzielone pomiędzy inwestorów prywatnych a Krajowy Fundusz Kapitałowy zgodnie z umową o udzielenie wsparcia finansowego, z ewentualnym uwzględnieniem preferencji dla inwestorów prywatnych w zakresie asymetrycznego podziału zysku.

4. W przypadku stosowania asymetrycznego podziału zysków rozliczenie, o którym mowa w ust. 2, następuje przez wypłatę w pierwszej kolejności do wysokości wpłat do funduszu kapitałowego dokonanych przez inwestorów prywatnych i Krajowy Fundusz Kapitałowy. Środki, które pozostaną po dokonaniu rozliczenia wpłat, są dzielone pomiędzy inwestorów prywatnych a Krajowy Fundusz Kapitałowy zgodnie z preferencyjnym podziałem zysku określonym w umowie o udzielenie wsparcia finansowego.

2. Krajowy Fundusz Kapitałowy może udzielać wsparcia finansowego funduszom kapitałowym dokonującym inwestycji w zakresie finansowania ryzyka w formie inwestycji dłużnych do końca okresu, o którym mowa w art. 58 ust. 4 zdanie trzecie rozporządzenia Komisji nr 651/2014.

1) będą dokonywać tych inwestycji zgodnie z § 5, § 8, § 10 ust. 1 pkt 1, § 12 i § 13 oraz z przepisami rozporządzenia Komisji nr 1407/2013;

2) pozyskają dodatkowe finansowanie od inwestorów prywatnych na poziomie funduszu kapitałowego udzielającego pomocy na finansowanie ryzyka lub przedsiębiorcy, tak aby uzyskać łączną stopę udziału finansowania prywatnego wynoszącą co najmniej 60% finansowania udzielanego przedsiębiorcy przez fundusz kapitałowy.

Minister Rozwoju: wz. J. Kwieciński

¹⁾ Minister Rozwoju kieruje działem administracji rządowej - gospodarka, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2015 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rozwoju (Dz. U. poz. 1895).

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 938 i 1646, z 2014 r. poz. 379, 911, 1146, 1626 i 1877, z 2015 r. poz. 238, 532, 1045, 1117, 1130, 1189, 1190, 1269, 1358, 1513, 1830, 1854, 1890 i 2150 oraz z 2016 r. poz. 195.

³⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 586, z 2015 r. poz. 73, 978, 1045, 1223, 1260, 1348, 1505, 1513, 1634, 1844 i 1890 oraz z 2016 r. poz. 65.