Dziennik Ustaw - rok 2015 poz. 1424

Na podstawie art. 30a ust. 4 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2015 r. poz. 827, 1220 i 1224) zarządza się, co następuje:

1) w § 3 w ust. 1:

a) pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) osoby podlegające kwalifikacji wojskowej, osoby przeniesione do rezerwy niebędące żołnierzami rezerwy, osoby, o których mowa w art. 34 ustawy, oraz osoby podlegające ze względu na wiek obowiązkowi służby wojskowej, które zgłosiły się ochotniczo do jej odbywania, oraz żołnierzy niezawodowych, przeznaczonych do odbycia czynnej służby wojskowej lub odbywających czynną służbę wojskową:

a) w składzie personelu latającego, personelu naziemnego zabezpieczenia lotów i personelu służby inżynieryjno-lotniczej,

b) na okrętach wojennych i innych jednostkach pływających Marynarki Wojennej,

c) w jednostkach desantowo-szturmowych,

d) w Żandarmerii Wojskowej,

e) w jednostkach reprezentacyjnych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej,

f) w charakterze nurków i płetwonurków,

g) w zasięgu działania promieniowania mikrofalowego,

h) w warunkach działania prądu elektrycznego;”,

b) pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5) żołnierzy niezawodowych, którzy z powodu choroby nie wykonują zadań służbowych przez kolejne:

a) 10 dni kalendarzowych – w stosunku do pełniących służbę przygotowawczą, odbywających przeszkolenie wojskowe lub ćwiczenia wojskowe,

b) 30 dni kalendarzowych – w stosunku do odbywających zasadniczą służbę wojskową lub pełniących okresową służbę wojskową;”;

2) w § 19 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. W razie niezatwierdzenia projektu orzeczenia przez wojskową komisję lekarską wyższego stopnia komisja ta nakazuje ponowne rozpatrzenie sprawy i wydanie orzeczenia uwzględniającego jej stanowisko.”;

3) § 23 otrzymuje brzmienie:

„§ 23. 1. Wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia rozpatruje odwołanie w składzie trzech lekarzy. Przewodniczącego składu orzekającego wyznacza przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej wyższego stopnia. Do składu Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej rozpatrującej odwołanie od orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej ustalającego związek lub brak związku śmierci z czynną służbą wojskową nie mogą być wyznaczone osoby biorące udział w zatwierdzaniu projektu tego orzeczenia.

2. Wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia, rozpatrując odwołanie, orzeka na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach sprawy. W razie potrzeby wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia może przeprowadzić ponowne badanie lekarskie i badania specjalistyczne oraz skierować żołnierza na obserwację szpitalną, jeżeli wyraża on na to zgodę, oraz przeprowadzić dodatkowe postępowanie w celu uzupełnienia materiałów w sprawie.

3. Wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia orzeka w sprawie odwołania większością głosów składu orzekającego. Przepisy § 18 ust. 3 i 4 oraz ust. 5 zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio, z tym że Centralna Wojskowa Komisja Lekarska w Warszawie rozpatruje sprzeciw wobec projektu swojego orzeczenia w składzie pięciu oficerów lekarzy.

4. Do orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej wyższego stopnia stosuje się odpowiednio przepis § 21, z tym że orzeczenie to doręcza się również wojskowej komisji lekarskiej, która wydała orzeczenie w pierwszej instancji, wraz z aktami sprawy.”;

4) w załączniku nr 2 w rozdziale I objaśnienia szczegółowe otrzymują brzmienie:

„Objaśnienia szczegółowe

*⁾ Osoby badane przez komisje lekarskie dzieli się na cztery grupy:

Grupa I (kolumna czwarta wykazu) obejmuje:

a) osoby podlegające kwalifikacji wojskowej oraz ochotników, w tym kobiety, o których mowa w art. 32 ust. 4 ustawy,

b) osoby, o których mowa w art. 34 ustawy, oraz osoby podlegające ze względu na wiek obowiązkowi służby wojskowej, które zgłosiły się ochotniczo do jej odbywania,

c) osoby przeniesione do rezerwy niebędące żołnierzami rezerwy,

d) żołnierzy zasadniczej służby wojskowej,

e) żołnierzy służby przygotowawczej,

f) żołnierzy odbywających przeszkolenie wojskowe,

g) osoby podlegające kwalifikacji wojskowej przeznaczone do odbycia służby zastępczej lub pełnienia służby w formacjach uzbrojonych niewchodzących w skład Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

Grupa II (kolumna piąta wykazu) obejmuje żołnierzy rezerwy.

Grupa III (kolumna szósta wykazu) obejmuje kandydatów do służby:

a) w jednostkach desantowo-szturmowych,

b) w jednostkach reprezentacyjnych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej,

c) w Żandarmerii Wojskowej,

d) w Służbie Kontrwywiadu Wojskowego i w Służbie Wywiadu Wojskowego.

Grupa IV (kolumna siódma wykazu) obejmuje kandydatów do służby:

a) poza granicami państwa,

b) w zasięgu działania promieniowania mikrofalowego,

c) w warunkach działania prądu elektrycznego.

Do § 1 pkt 1 i 2. Kandydatów do służby w jednostkach desantowo-szturmowych należy kwalifikować jako zdolnych przy wzroście od 165 cm do 185 cm. Kandydatów do służby w jednostkach Żandarmerii Wojskowej należy kwalifikować jako zdolnych przy wzroście co najmniej 175 cm. Kandydatów do służby w jednostkach reprezentacyjnych Sił Zbrojnych należy kwalifikować jako zdolnych przy wzroście od 178 cm do 190 cm.

pkt 4 i 5. Słabą budowę ciała należy oceniać nie tylko na podstawie dysproporcji pomiędzy wzrostem i ciężarem ciała, lecz także biorąc pod uwagę stan umięśnienia oraz stan układu krążenia na podstawie prób czynnościowych.

Ocenę zdolności do służby wojskowej przy słabej budowie ciała należy opierać na stwierdzeniu ogólnej sprawności ustroju.

pkt 7. Kandydatów do jednostek desantowo-szturmowych o wadze ciała ponad 85 kg należy uznawać za niezdolnych.

pkt 8. Przez otyłość znacznie upośledzającą sprawność ustroju należy rozumieć otyłość znacznego stopnia, przy niewydolności układu krążenia i układu oddechowego.

Dysproporcje wagi i wzrostu mogą być przejściowe. W takich wypadkach osoby badane należy zaliczyć do kategorii „czasowo niezdolny do służby wojskowej”.”.

Minister Obrony Narodowej: T. Siemoniak

¹⁾ Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 211, poz. 1557, z 2009 r. Nr 106, poz. 886, z 2010 r. Nr 189, poz. 1268, z 2011 r. Nr 6, poz. 24 oraz z 2012 r. poz. 548.