Dziennik Ustaw - rok 2015 poz. 1406

Na podstawie art. 40a ust. 5 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 460, z późn. zm.²⁾ ) zarządza się, co następuje:

1) tryb, sposób i termin wnoszenia opłat elektronicznych oraz ich rozliczania, w tym tryb dokonywania zwrotu nienależnie pobranych opłat elektronicznych;

2) tryb i termin przekazywania opłat elektronicznych oraz kar pieniężnych, o których mowa w art. 13k ust. 1 i 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, na rachunek Krajowego Funduszu Drogowego;

3) przypadki, w których ustanawiane jest zabezpieczenie należności z tytułu opłat elektronicznych, oraz formę i sposób jego ustalania;

4) wysokość kaucji za wydawane korzystającemu z drogi publicznej urządzenie, o którym mowa w art. 13i ust. 3 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych.

1) ustawie – rozumie się przez to ustawę z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych;

2) opłacie elektronicznej – rozumie się przez to opłatę, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 3 ustawy;

3) Krajowym Funduszu Drogowym – rozumie się przez to fundusz, o którym mowa w art. 39 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym (Dz. U. z 2015 r. poz. 641 i 901);

4) pobierającym opłatę elektroniczną – rozumie się przez to Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad;

5) użytkowniku – rozumie się przez to podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 1 pkt 3 ustawy, obowiązany do uiszczenia opłaty elektronicznej;

6) urządzeniu – rozumie się przez to urządzenie, o którym mowa w art. 13i ust. 3 ustawy, wykorzystywane na potrzeby pobierania opłat elektronicznych;

7) pojeździe – rozumie się przez to pojazd, o którym mowa w art. 13 ust. 1 pkt 3 ustawy, podlegający opłacie elektronicznej;

8) klasie EURO – rozumie się przez to klasę pojazdu EURO w zależności od emisji spalin, określoną w przepisach Unii Europejskiej dotyczących emisji spalin pojazdów.

1) zawiera umowę z pobierającym opłatę elektroniczną dotyczącą korzystania z dróg krajowych lub ich odcinków, na których pobiera się opłatę elektroniczną, zwaną dalej „umową”;

2) odbiera urządzenie od pobierającego opłatę elektroniczną;

3) instaluje urządzenie w pojeździe, do użytkowania w którym zostało ono przeznaczone zgodnie z umową;

4) wnosi przedpłatę – w przypadku wybrania trybu wnoszenia opłaty elektronicznej, o którym mowa w § 6 ust. 1 pkt 1;

5) ustanawia zabezpieczenie oraz przekazuje pobierającemu opłatę elektroniczną dokument potwierdzający jego ustanowienie – w przypadku wybrania przez użytkownika trybu wnoszenia opłaty elektronicznej, o którym mowa w § 6 ust. 1 pkt 2.

2. Umowa jest zawierana w formie pisemnej.

3. Umowa zawiera w szczególności:

1) dane użytkownika, o których mowa w ust. 4;

2) dane pojazdu, dla którego urządzenie zostało wydane, obejmujące w szczególności numer rejestracyjny, dopuszczalną masę całkowitą oraz oznaczenie klasy EURO;

3) wskazanie trybu wnoszenia opłaty elektronicznej zgodnie z § 6 ust. 1;

4) określenie dostępnych sposobów wnoszenia opłaty elektronicznej;

5) wskazanie formy zabezpieczenia, w przypadku wyboru trybu wnoszenia opłaty elektronicznej, o którym mowa w § 6 ust. 1 pkt 2;

6) określenie warunków udostępniania urządzenia przez pobierającego opłatę elektroniczną za kaucją.

4. Dane użytkownika obejmują:

1) firmę lub imię i nazwisko;

2) numer w Krajowym Rejestrze Sądowym lub numer identyfikacyjny REGON albo odpowiednik zagranicznego rejestru handlowego;

3) numer dokumentu tożsamości, o ile użytkownikiem jest osoba fizyczna;

4) adres lub siedzibę.

5. Dane, o których mowa w ust. 3 pkt 1 i 2, określa się na podstawie odpowiednich dokumentów.

6. W przypadku gdy użytkownik nie przedstawi dokumentów umożliwiających określenie dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu lub klasy EURO, pojazd zostanie przyporządkowany przez pobierającego opłatę elektroniczną do najwyższej stawki opłaty elektronicznej dla danej kategorii pojazdów zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 13ha ust. 6 ustawy. Zmiana przyporządkowania pojazdu do danej stawki opłaty elektronicznej następuje po przedstawieniu przez użytkownika odpowiednich dokumentów.

7. Kaucja, o której mowa w ust. 3 pkt 6, wynosi 120 zł.

2. Informację o adresie strony internetowej, o której mowa w ust. 1, udostępnia się w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej ministra właściwego do spraw transportu.

1) przedpłaty albo

2) płatności okresowej z zabezpieczeniem.

2. Zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, jest ustanawiane przez użytkownika w formie:

1) pieniężnej;

2) gwarancji bankowej;

3) gwarancji ubezpieczeniowej;

4) poręczenia udzielonego przez podmiot, którego zdolność do spłaty zobowiązań w roku kalendarzowym, w którym przypada data udzielenia poręczenia, została oceniona na poziomie:

a) co najmniej BBB+ albo Baa 1 przyznawanym przez agencje ratingowe określone w przepisach wydanych na podstawie art. 2c ust. 3 ustawy z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz. U. z 2015 r. poz. 1052) albo

b) odpowiadającym co najmniej poziomowi BBB+ albo Baa 1 przyznawanym przez agencje ratingowe o międzynarodowej renomie.

3. Zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, ustanawia się tak, aby umożliwiało pobierającemu opłatę elektroniczną bezwarunkowe, natychmiastowe, pełne i nieodwołalne ściągnięcie wymaganej opłaty elektronicznej.

4. Zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, jest ustanawiane na okres nie krótszy niż rok, w kwocie nie mniejszej niż obliczona według następującego wzoru:

Z = s x r x 1,3

gdzie:

Z – minimalna kwota zabezpieczenia na dany pojazd,

s – przewidywana liczba kilometrów wykonywanych na drogach krajowych lub ich odcinkach, na których pobiera się opłatę elektroniczną w ciągu 45 dni,

r – stawka opłaty elektronicznej dla danego pojazdu zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 13ha ust. 6 ustawy.

5. W przypadku gdy umowa obejmuje więcej niż jeden pojazd, zabezpieczenie stanowi sumę zabezpieczeń obliczanych odrębnie dla wszystkich pojazdów.

6. Zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, podlega zwrotowi na wniosek użytkownika w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku.

7. Zwrot zabezpieczenia oznacza rezygnację przez użytkownika z trybu wnoszenia opłaty elektronicznej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.

2. Pobierający opłatę elektroniczną przekazuje, na wniosek użytkownika, numer rachunku bankowego w celu wnoszenia opłaty elektronicznej w trybie, o którym mowa w § 6 ust. 1 pkt 1, w drodze przelewu.

3. W przypadku gdy opłata elektroniczna uiszczana jest w trybie, o którym mowa w § 6 ust. 1 pkt 1, przez wniesienie opłaty elektronicznej rozumie się:

1) wpływ środków na rachunek bankowy, o którym mowa w ust. 2 – gdy wpłata jest dokonywana w drodze przelewu;

2) wniesienie opłaty przez użytkownika – gdy wpłata jest dokonywana zgodnie z postanowieniami umowy określonymi na podstawie § 3 ust. 3 pkt 4, w sposób inny niż określony w pkt 1.

2. Pobierający opłatę elektroniczną przekazuje użytkownikowi w dokumencie, o którym mowa w ust. 1, numer rachunku bankowego, na który należy wnosić opłatę elektroniczną w trybie, o którym mowa w § 6 ust. 1 pkt 2.

3. Przepis § 7 ust. 3 pkt 1 stosuje się odpowiednio.

1) nie rzadziej niż raz w tygodniu, w przypadku opłaty elektronicznej wnoszonej w trybie, o którym mowa w § 6 ust. 1 pkt 1;

2) nie rzadziej niż raz w miesiącu, w przypadku opłaty elektronicznej wnoszonej w trybie, o którym mowa w § 6 ust. 1 pkt 2.

2. Dokument informujący o wysokości naliczonej opłaty elektronicznej jest wystawiany i przekazywany użytkownikowi w terminie trzech dni roboczych po zakończeniu miesiąca przez pobierającego opłatę elektroniczną, w przypadku gdy w danym miesiącu użytkownik korzystał z dróg krajowych lub ich odcinków, na których pobiera się opłatę elektroniczną.

2. Wezwanie, o którym mowa w ust. 1, wystawia się następnego dnia roboczego po upływie terminu wniesienia opłaty elektronicznej.

2. Reklamacja może być złożona w terminie 6 miesięcy od dnia wystawienia dokumentu informującego o wysokości naliczonej opłaty elektronicznej.

3. Reklamację złożoną po upływie terminu, o którym mowa w ust. 2, pozostawia się bez rozpatrzenia.

4. Złożenie reklamacji nie zwalnia z obowiązku wniesienia opłaty w terminie, o którym mowa w § 8 ust. 1.

5. Pobierający opłatę elektroniczną rozpatruje reklamację, w terminie 30 dni od dnia jej złożenia, i udziela w formie pisemnej odpowiedzi na reklamację. Odpowiedź na reklamację wyczerpuje drogę postępowania reklamacyjnego.

6. W przypadku odmowy uznania reklamacji w całości lub części odpowiedź na reklamację powinna zawierać uzasadnienie faktyczne i prawne.

7. W przypadku uznania reklamacji w całości lub w części nadpłacona kwota opłaty elektronicznej stanowi:

1) przedpłatę, w przypadku opłaty elektronicznej wnoszonej w trybie, o którym mowa w § 6 ust. 1 pkt 1, jeżeli w dniu uznania reklamacji użytkownik posiada zawartą umowę;

2) nienależnie pobraną opłatę elektroniczną, która podlega zwrotowi zgodnie z trybem określonym w § 12, w przypadku opłaty elektronicznej wnoszonej w trybie:

a) o którym mowa w § 6 ust. 1 pkt 1, jeżeli w dniu uznania reklamacji użytkownik nie posiada zawartej umowy,

b) o którym mowa w § 6 ust. 1 pkt 2.

2. Jeżeli nie ma możliwości dokonania zwrotu w sposób, o którym mowa w ust. 1, nienależnie pobrana opłata elektroniczna podlega zwrotowi na wskazany przez użytkownika rachunek bankowy.

3. Nienależnie pobraną opłatę elektroniczną stanowią środki wniesione w wysokości przewyższającej kwotę wskazaną w dokumencie informującym o wysokości naliczonej opłaty elektronicznej.

4. Nienależnie pobrana opłata elektroniczna podlega zwrotowi w terminie 14 dni od dnia:

1) złożenia pobierającemu opłatę elektroniczną żądania na piśmie przez użytkownika albo

2) stwierdzenia przez pobierającego opłatę elektroniczną wpłaty środków w wysokości przewyższającej kwotę wskazaną w dokumencie informującym o wysokości naliczonej opłaty elektronicznej, albo

3) uznania reklamacji zgodnie z § 11 ust. 7 pkt 2.

1) po zakończeniu tygodnia, w którym nastąpiło rozliczenie opłaty elektronicznej – w przypadku uiszczania opłaty elektronicznej w trybie, o którym mowa w § 6 ust. 1 pkt 1;

2) od dnia, w którym opłata elektroniczna wpłynęła – w przypadku wniesienia opłaty elektronicznej w trybie, o którym mowa w § 6 ust. 1 pkt 2.

2. Środki z kar pieniężnych, o których mowa w art. 13k ust. 1 i 2 ustawy, są gromadzone na wyodrębnionym rachunku bankowym Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad i przekazywane w terminie dwóch dni roboczych po zakończeniu tygodnia, w którym wpłynęły, na rachunek Krajowego Funduszu Drogowego.

2. Urządzenia wykorzystywane do naliczania opłat elektronicznych, wydane na podstawie umów, o których mowa w ust. 1, pozostają w użytkowaniu.

Minister Infrastruktury i Rozwoju: M. Wasiak

¹⁾ Minister Infrastruktury i Rozwoju kieruje działem administracji rządowej - transport, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 września 2014 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury i Rozwoju (Dz. U. poz. 1257).

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 774, 870 i 1336.

³⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 30 kwietnia 2011 r. w sprawie wnoszenia opłat elektronicznych i ich rozliczania oraz przekazywania opłat elektronicznych i kar pieniężnych na rachunek Krajowego Funduszu Drogowego (Dz. U. Nr 91, poz. 524), które zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o drogach publicznych, ustawy o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. poz. 1310) traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.